ریزش موطاسی سر که تا کنون مطالعات وسیعی در مورد آن صورت گرفته نوعی بیماری ارثی محسوب می شود که بیشتر در مردان بروز می کند.به هر حال باید توجه داشت که هم زنان و هم مردان می توانند با نازک شدن تارهای مو که یکی از مهم ترین عوامل در ریزش موهای سر محسوب می شود در معرض ابتلا به ریزش های شدید مو قرار بگیرند. این بیماری که ممکن است در سنین مختلف بروز کند با استفاده از روش های درمانی که هم اکنون موجود می باشد می تواند درمان شده و یا بهتر از حالت کنونی شود.همه ما هر روزه تعداد زیادی از موهای خود را از دست می دهیم، اما ریزش موی بسیار شدید و شرایط نامطلوب موهای سر می تواند به عنوان نشانه ای برای طاسی به حساب آید.طاسی معمولی مو یا آلوپسی آندروژنتیک (AGA) شایعترین علت کم شدن موها است که در هر دو جنس زن و مرد رخ می دهد و با مینیاتوری شدن فولیکول های مو و کوتاه شدن فاز رشد مو مشخص می شود. لازم به ذکر است که موهای سر سه مرحله مشخص را طی می کنند. اول فاز آناژن یا رشد مو است که ممکن است بین ۲ تا ۶ سال طول بکشد و حدود ۹۰ درصد موهای سر بطور طبیعی در این مرحله قرار دارند. مرحله بعدی فاز کاتاژن است که حدود یک درصد موها را شامل می شود و حدود سه هفته طول می کشد و بعد مرحله استراحت مو یا مرحلة تلوژن است که حدود سه ماه به طول می انجامد. تغییر در درصد موها در مراحل مختلف یکی از علل ریزش مو به حساب می آید.تاثیری که ریزش مورد در افراد میگذارد کاملاً متفاوت است. برخی به راحتی آن را می پذیرند، در حالیکه بسیاری هم از آن وحشت زده و نگران می شوند طوریکه از هر دارویی برای مداوای آن استفاده می کنند و کم نیست مواردی که این مداواها بسیار گران و بی اثر هم هستند.ساختمان مودر پوست سر یک فرد معمولی ۱۰۰ هزار تار مو، در افراد با موهای قرمز ۹۰ هزار، در افراد با موهای شکی ۱۱۰ هزار و افراد با موهای بلوند ۱۵۰ هزار تار مو موجود میباشد.درسـر بچـه در هــر سانتی متر مربع سر ۱۱۰۰ پیاز مو وجود دارد کـه ایـن تعـداد در سـن ۲۵ ســالگی به ۶۰۰ و در سن۳۰ الـی ۵۰ سـالـگـی بـه ۲۵۰ الـی ۳۰۰ تـار ـو کـاهــــش مـییابد. از هر پیاز مو در حدود ۲۵ تار مو (پس از ریزش تـارمو قبلی) در طول حیات فرد رویش ی کند که هر کدام از آنها سالها باقی می ماند.مو از پروتئـیـنـی بـنـام کـــراتین تشکیل یافته است این همان ماده ای است که سـازنــدهپر پرندگان، ناخن، سم و چنگـال حیوانات می بـاشد. خودکـراتـیـن عـمدتـا از اسـیـد آمــینه سیستئین (CYSTEINE) تشکیل یافته است. همـچنین مـو حـاوی رنـگدانه مــلانین میباشد. دو نوع ملانین در مو تولید میـگردد یکی اوملانین (EUMELANIN) که جاد کننده رنـگ قـهوه ای و مشــــکی است و فئوملانین (PHAEOMELANIN) که ایجاد کننده رنگ قرمز می باشد. تـرکـیــب این دو دو نوع رنگدانه رنگهای متنوع مو را پدید می آورند. قطر مو ۰.۱ میلی متر می باشـد. مو بطور متوسط در روز ۰.۳۵ میلی متر و در ماه ۱ سانتی متر رشد می کـــند.رشد مو در تابستان از زمستان بیشتر بوده و همچنین رشد مو در مردان انــدکی سریعتر از زنان میباشد. حداکثر طول مو در سر ۷۰ الی ۹۰ سانتی متر میباشد. در بـــدن انسان ۳ نوع مو رشد میکند:۱- لانوگو (LANUGO): موی نازک، بی رنگ و فاقد مغز میانی که کرک مانند بوده و تمام بدن جنین را در رحم میپوشاند اما یک ماه پیش از بدنیا آمدن کودک این موها ریزش پیدا میکنند.۲- ولوس (VELLUS): تمام سطح پوست بدن جز کف دست و پا و لبها را پوشانده.این مو نیز کرک مانند بوده و فاقد رنگدانه است.لطیف، نرم و نازک و فاقد مغز میانی میباشد.۳- ترمینال (TERMINAL): موهای بلند و ضخیم و زبری می باشند که ابــروهـــا، مـوی سر، مژه ها، ریش و سبیل و موهای نواحی تناسلی را تشکیل میدهد.در بدن موهای ولوس قادر به تبدیل به موهای ترمینال میباشند ( بـا تـحریک هورمونهای مردانه).استحکام موی شما به پروتئین کراتین بستگی دارد. یک تار مو میتواند تا ۲۵ درصد طول طبیعی خود یش از آنکه پاره گردد کشیده شود. ایـن مـقـدار در تــار مــوی خیس به ۵۰ درصد میرسد!هر تار مو پیش از آنکه پاره گردد قادر به تحمل ۱۰۰ گرم بار می بـاشد به عبارتی اگر مـوهای سر را بریده و بصورت طناب درآوریم آن طنـاب قـــادر به تحمل ۱۰ تن بار خواهد بود! استحکام موی سر شما برابر با استحکام یک مفتول مسی بـــا قطر برابر با تار مو میباشد! مراحل رشد مو به قرار زیر است:۱- مـرحله رشد فعال و یا آناژن (ANAGEN):دراین مرحله سلولهای فولیکول مرتبا رشد کرده و تقسیم شده و شاخی میـگردند و ساقه مـو راتشکیل میدهند.۲- مـرحله انتقالی و یا کاتاژن (CATAGEN):در ایـن مــرحـــله رشد مو کند شده و مو به ۶/۱ طول خود چروکیده میشود.۳- مرحله ریزش مو و یا تلوژن (TELOGEN): در ایـن مرحله رشد مـو مـتـوقف شده و ارتباط قاعده فولیکول با مو سست شده و در اثر فشار تار موی جدید در حال رشد، تـــار موی قدیمی میریزد. این مرحله، مرحله استراحت مو نیز نامیده میگردد.مرحله آناژن معمـولا در سر ۶ سـال به طـول مـی انــجامد و ۸۵ درصد موهای سر در این مرحله قرار دارند.مـرحـــله کاتاژن در موهای سر در حدود ۱۰ روز بطول می انجامد و تنها ۱ درصد مـوهـای سر در این مرحله قرار دارندمرحله تلوژن در موهای سر معمولا ۱۲ هفته بطول می انجامد و ۲۵ درصد مـوهــای سر در این مرحله قرار دارند.دوره سیکل کامل رشد و ریزش مو حدود ۳ الی ۴ سال به طول می انجامد اما این مدت برای مژه ها ۴ ماه است. مدت رشد و استراحت موهای نواحی دیـگر بـدن بـــه قــرار زیر میباشد:۱- ابـرو: مـدت اسـتـراحـــت: ۱۲ هفته/ مدت رشد: ۸-۴ هفته/ تـعـداد پـیـاز مــو در هــر سانتیمتر مربع پوست: ۳۵۰ / سرعت رشد در روز: ۰.۶۱ میلی متر۲- ریش صورت: مدت استراحت: ۱۰ هفته/ مدت رشد: ۱ سال/ تـعداد پــیـاز مو در هر سانتی متر مربع: ۵۰۰ در چانه و ۸۰۰ در گونه/ سرعت رشد: ۰.۳۲ میلی متر۳- سبیل: مدت استراحت: ۶ هفته/ مدت رشد: ۱۶ هفته/ تعداد پیاز در هر سانتیــمـتر مربع: ۵۰۰/ سرعت رشد: ۰.۳۸ میلی متر۴- زیر بغل: مـدت اسـتـراحــت: ۱۲ هفـتـه/ مـــدت رشد: ۱۶ هفته/ تعداد پیاز مو: ۶۵ / سرعت رشد: ۰.۳ میلی مترژ۵- موهای پا: مدت استراحت: ۲۴ هفته/ مدت رشد: ۱۶ هفته/ تـعـداد پـیـاز مــو: ۶۰ / سرعت رشد: ۰.۲۱ میلی متر۶- موهای نواحی تناسلی: مدت استراحت: یک هفته/ مدت رشد: چندین ماه/تعداد پیاز مو: ۷۰ / سرعت رشد: ۰.۳ میلی مترعلت آن کـه موهای سر همواره در حال رشد می بـاشـد امـا مثـلا مـوهـای ابرو تا اندازه مشخص بلند میگردد، در کنترل ژنتـیـکی آنهـا بـوده کـه مـدت زمـان آنـاژن و تلوژن آنها را تعیین می کـند. مثلا در موی سر در آن واحد ۸۵ درصد موها در حال رشد بوده و تنها ۱۳ درصد مـوها در حال استراحت میباشند. اما در ابرو تنها ۱۰ درصد موها درحال رشد و ۹۰ درصد موها در حال استراحت هستند.ریزش ۵۰ الی ۱۰۰ تار مو از موهای سر در روز طبیعی میبـاشد. شـکل مو و یا صاف و یا مجعد بودن مو به ۲ عامل بستگی دارد:۱- جهتی که تارهای مو از فولیکول و پوست سر خارج میگردد.۲- شکل خود فولیکول. هنگامی که سطح مقطع تار مو گرد یاشد و مـو عمود بر پوست سر بروید موها صاف میشوند. هـنگامی که سطح مقطع تار مو بیضی شکل و با اندکی زاویه از پوست سر خارج می گردد، موها موج دار می شـوند. هنگامی که سطح مقطع موها بیضی کشیده باشد و با زاویه تیزی از پوست سر برویند موها مجعد میشوند.پر مویی در زنان و درمان آن، مو خوره، چگونگی فر کردن و صاف کردن مو…علت ریزش مو چیست؟غالباً بیماران د رمورد علت ریزش مو می پرسند. شلی نیست که در طاسی های معمولی سر (AGA)، ژنتیک نقش مهمی دارد اما مکانیسم آن بخوبی روشن نیست و نحوه توارث وابسته به یک ژن نبوده، تحت تاثیر ژن های مختلف است. غالباً پسران افراد طاس شانس بیشتری برای طاسی دارند، در حالیکه این رابط بین مادران و دختران آنها کمتر مطرح است.بسیاری از مردم تصور می کنند که کم شدن جریان خون سر باعث ریزش مو می شود و بر این اساس از وسایل مختلفی استفاده می کنند تا به تصور خویش این جریان خون را تقویت کنند ولی واقعیت آن است که جریان خون سر از غنی ترین جریان های خون بدن است و نیازی به تقویت ندارد!بطور خلاصه باید گفت که طاسی معمولی سر به علت اثر هورمونهای آندروژن در افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد هستند، اتفاق می افتد. هر چند سترون آندروژن (هورمون مردانه) اصلی در بدن است، اما متابولیت آن یعنی دی هیدروستوترون (DHT) است که باعث AGA می شود. تبدیل شدن تستوتروی به DHT با واسطة آنزیمی بنام ۵- آلفا- ردوکتاز انجام می شود و همین آنزیم است که در درمانهای جدید مورد توجه قرار دارد. آنچه قابل ذکر است آن است که در بسیاری از زنان مبتلا به AGA، هیچ شواهد دیگری از افزایش آندروژن ها وجود ندارد.ریزش مو به صورت موقتی و یا نازک شدن تار های مو می تواند با عدم تعادل در رژیم های غذایی، تغذیه نامناسب، اختلالات هورمونی، اضطراب و شک های عصبی بروز کند. در خانم ها این عارضه ممکن است پس از بارداری و یا در طول دوران یائسگی بروز کند که خود نشانه ای از اختلالات هورمونی محسوب می شود.در برخی مواقع ریزش های شدید مو می تواند نشانه ای از مصرف داروهای قوی مثل داروهای جلوگیری از بارداری و یا روش های مختلف شیمی درمانی باشد. این عارضه همچنین می تواند در پی از کار افتادگی برخی غدد درونی بدن و یا کم خونی و فقر آهن بروز کند.تشخیص بیماریهمانطور که گفته شد نازک شدن موها در هر دو جنس رخ می دهد و در حدود نیمی از افراد قبل از ۵۰ سالگی، درجات مشخص از طاسی را پیدا می کنند. غالباً ریزش مو در مردان زودتر رخ می دهد و الگوی آن از نظر بالینی با شکل طاسی در زنان متفاوت است.قبل از درمان AGA باید مطمئن شد که علت دیگری برای ریزش مو وجود ندارد. غالباً تاریخچة بیماری و معاینة بالینی برای حصول این اطمینان کافی است ، امّا گاهی آزمایشات پاراکلینیکی نیز لازم می شود .در زنان ، چنانچه نامنظمی یود ، نازایی ، افزایش موهای زاید ، ترشح شیراز پستان ها و آکنة کیستیل شدید وجود داشته باشد بررسی های هورمونی ضرورت پیدامی کند . هر چند در اکثر موارد هورمون ها کاملاً طبیعی هستند و این پاسخ فولیکول های مو به آندروژن ها است که دچار تغییر شده و باعث ریزش مو گشته است .در عین حال گاهی بیماریهای تیروئید و سایر غدد درون ریز ، اختلالات تغذیه ای ، کمبود آهن ، مصرف برخی داروها ، عفونت های شدید و بیماریهای داخلی نیز باعث ریزش مو می شوند که پزشک معالج با توجّه به تاریخچة بیماری و علائم بالینی و آزمایشات به وجود آنها پی می برد .درمانپزشکان در تلاشند که با از بین بردن روش های ایجاد طاسی از بروز این عارضه جلوگیری کنند. اگر یک فرد به کم خونی و فقر آهن مبتلا باشد متخصصان به وی قرص ها و داروهای حاوی آهن تجویز می کنند.اگر پزشک معالج دریابد که مصرف دارو ها باعث بروز طاسی در فرد بیمار شده است سعی می کند این دارو ها را با مدل های مشابه تعویض کرده و یا میزان مصرف آنها را پایین بیاورد. در شرایطی که ریزش مو حاد می شود و با شدت صورت می گیرد، پزشکان ممکن است به شما پیشنهاد دهند که از برخی محلول های محرک استفاده کنید تا رشد موهایتان افزایش یابد.آنچه بیش از هرچیز بیماران می خواهند بدانند ، درمان طاسی سراست . پیش از آن ذکر چند نکتة کلی ضروری است ،از مصرف فراورده هایی که به مو یا پوست سر آسیب می رسانند خودداری کنید . مواد صاف کنندة مو از جمله این فراورده ها هستند .یک تغذیة مناسب ، بخصوص پروتئین کافی برای سلامت مو حیاتی است .در صورت امکان از مصرف داروهایی که باعث ریزش مو می شوند خودداری کنیدتمام درمانهای موجود برای ریزش مو می بایست برای مدت های طولانی و بعضاً تا آخر عمر استفاده شوند .ماینوکسیدیل :مصرف ماینوکسیدیل موضعی با افزایش طول مرحلة رشد مو و افزایش میتوز باعث کاهش ریزش مو و رویش آن می شود ، در مورد این دارو باید توجه داشت که اثرات آن پس از حدود ۴ماه ظاهر می شود در ابتدای مصرف برخی دچار ریزش موهای موقتی می شوند که نباید ایجاد نگرانی کند . نکتة مهم دیگر آن است که با قطع مصرف آن ، موها مجدداً ریزش پیدا کرده و به وضعیت سابق برمی گردند. علاوه بر این برخی دچار افزایش موهای صورت می شوند که این مسئله به ویژه در زنان میتواند ایجاد نگرانی کند .استرادیول :به نظر میرسد مصرف ۱۷-آلفا استرادیول با تحریک آروماتاز و تبدیل متابولیسم تستوسترون به ۱۷-بتا-استرادیول و کاهش سنتز DHT باعث بهبود رویش مو می شود .هورمون های ضد آندروژنبا نظر پزشک ، در مواردی می توان ازاستروژن های خوراکی ، اسپیرونولاکتون و سیپرو ترون استت دردرمان AGA استفاده کرد .بدیهی است که این درمانها تنها در زنان قابل مصرف است .فیناستراید :فیناستراید خوراکی است به میزان یک میلی گرم در روز دارویی است که با مهار اختصاصی آنزیم ۵- آلفا-ردوکتاز تیپ دو باعث افزایش رشد مو شده و در حدود ۳/۲ مردان اثرات بهبود دهنده دارد . این دارو درحال حاضر تنها برای مردان مجاز شناخته شده است و مصرف آن در زنان می تواند باعث ایجاد ناهنجاریهایش در جنین شود . فیناستراید داروی کم خطری است که با داروی دیگری تداخل نداشته ، تاثیری روی کبد ، کلیه ، مغز استخوان ، چربی های خون و… ندارد . این دارو ممکن است قوای جنسی را در درصد کمی از مردان کم کند اما تاثیری روی ساخت اسپرم و باروری مردان ندارد.درمان های جراحی :امروزه روشهای جراحی بصورت مایکروگرافت نتایج خوبی در درمان AGA ، بخصوص در موارد شدید داشته است .ژن تراپی :شاید در آینده ای نه چندان دور ، ژن تراپی راه حل کاملی برای این مشکل دیرینة بشر پیدا کند . تا آن زمان به داروهای موجود بسنده کنید و به دنبال معجزه تباشیدمکمل های شفابخشتا کنون ترکیبی کشف نشده که به وسیله آن بتوان به طور کامل از ریزش مو جلوگیری کرد و به واسطه آن موی را کاملا حفظ کرد، اما در عین حال برخی روش های درمانی وجود دارد که می تواند میزان ریزش مو را در افراد کاهش دهد.درمان های تغذیه ای: سلامت موهای بدن به صورت مستقیم با رژیم های غذایی در ارتباط است. به هر حال مصرف به اندازه آهن، ویتامین C، ویتامین B و اسید های چرب می تواند از ریزش مو جلوگیری کند. این مواد علاوه بر آنکه می تواند از ریزش مو جلوگیری کنند تا حد زیادی سلامت موها را نیز تضمین می کنند. در این میان مصرف به اندازه روی، امینو اسید ها و سیلیس نیز می توانند به فرد کمک کنند.تغییرات رژیم های غذایی: توجه داشته باشید که افزایش میزان مصرف پروتئین می تواند به میزان زیادی از ریزش مو جلوگیری کند. پروتئین ها می توانند از طریق سویا و مشتقات آن، حبوبات، لبنیات، تخم مرغ، گوشت قرمز و ماهی تامین شوند. افزایش میزان مصرف موادی از خانواده مرکباتی که در آنها دانه وجود دارد، سبزیجات تازه و ویتامین C تاثیرات چشمگیری را در این زمینه بر جای خواهند گذاشت.داروهای گیاهی: داروهای گیاهی که بیشتر در طب سنتی چین مورد استفاده قرار می گیرد می تواند با تاثیر بر روی سیستم گردش خونی و کبد سلامت موی افراد را تضمین کند. گیاهانی نظیر سیب زمینی مکزیکی، آگنوس و … می تواند تعادل را در سیستم هورمونی بدن ایجاد کند.طب سوزنی: طب سوزنی می تواند به سیستم گردش خون و هضم هرچه بهتر غذا ها کمک کند. استفاده از نوعی چکش مخصوص که روی آن ۵ و یا ۷ سوزن بسیار ریز وجود دارد و بر روی نواحی مخصوصی از پوست بدن کوبیده می شود می تواند سلامت موهای بدن را به دنبال داشته باشد.استفاده از داور های ایجاد کننده بیماری: پس از بارداری lycopodium می تواند ریزش مو را در خانم ها به میزان زیادی کاهش دهد. Sepia می تواند برای ریزش موهایی که با دوران یائسگی در ارتباط است مفید واقع شده و آن را درمان کند. در این میان اسید های فسفریک ریزش موهای ناشی از استرس و اضطراب، شکست های احساسی، شک های عصبی و … از بین می برد
چرا زیاد عرق می کنم ؟از آن جایی که سئوالات زیادی راجع به عرق کردن در تمام بدن و یا تعریق بیش از حد کف دست و پا وجود دارد، مطالعه مطلب زیر می تواند برایتان سودمند باشد.مرکز تنظیم حرارت بدن در هر شخصی نسبت به دیگری متفاوت است، بنابراین در صورت افزایش درجه حرارت خون، هیپوتالاموس با گشاد کردن عروق و نیز تعریق موجب خنک شدن بدن میشود.اما در شرایط خاصی با وجود مکانیسم‌های فوق، بدن دچار تعریق بیش از حد میشود که عبارت‌اند از:* بیماریهای عفونی و تب‌دار* تمرینات ورزشی شدید* هوای گرم و مرطوب، مانند نواحی گرمسیری با رطوبت بالا* پرکاری غده تیروئید* آکرومگالی* دیابت* هیپوگلیسمی(کاهش شدید قند خون)* لنفوم* بارداری* یائسگیتعریق زیاد کف دست و پا و یا تعریق ناشی از هیجانات روحی به طور معمول به کف دست و پا و زیر بغل محدود میشود و ممکن است در هوای گرم تشدید شود.بیماران مبتلا به تعریق زیاد کف دست و پا ممکن است مبتلا به تعریق زیاد زیر بغل هم باشند، ولی فقط ۲۵ درصد مبتلایان به تعریق زیاد زیر بغل، تعریق بیش از حد کف دست و پا دارند. دست‌ها ممکن است سرد بوده و یک ته رنگ تیره داشته باشند. لایه شاخی کف پا نیز خیس بوده و به علت وجود میکروب‌های بی‌هوازی بوی بدی از آن به مشام برسد.عرق‌کردن ممکن است همراه با افت متناوب باشد که در این موارد، اضطراب، استرس و یا ترس ممکن است سبب تحریک آن شود. این نوع تعریق میتواند ارثی باشد که شروع تعریق در کف دست‌ها در دوران کودکی و در زیر بغل در دوران نوجوانی یا بلوغ خواهد بود که به مرور بهتر خواهد شد.لازم به ذکر است که عرق‌کردن در زمان خواب کاهش می‌یابد.بعضی از اوقات، تعریق ناشی از حس چشایی است، یعنی افراد چند لحظه پس از خوردن غذاهای ادویه‌دار و تند مانند سس گوجه‌فرنگی دچار تعریق میشوند.دکتر محمدجواد ناظمی
مزوتراپیمزوتراپی چیزی نیست جزیک تکنیک تزریق که در این تکنیک تزریق موارد ذیل به عنوان اصول اولیه باید مد نظر گیرند:▪ درمان موضعی برای مشکلات موضعی▪ دسترسی مستقیم و سریع به بافت هدف▪ استفاده از میکرودوز (۱۶۰ تا ۱۱۰ دوز خوراکی )▪ تزریق های مکرر و متعدد (برای مثال ۲۰۰-۱۰۰ تزریق در صورت )تکنیک مزوتراپی از طریق مکانیسم های زیر باعث شفافیت و بهبود وضعیت پوست و مو شده و به حرکت و از بین رفتن چربی کمک می کند :▪ بهبود جریان خون پوست در ناحیه تحت درمان▪ بهبود تخلیه لنفاوی▪ حل کردن رسوب های اضافی چربی▪ از بین بردن بافت پیوندی فیبروتیک و سخت● مزایای مزوتراپیمزوتراپی به عنوان یک روش مؤثر و غیر تهاجمی دارای مزایای متعددی است از جمله:▪ روشی است اقتصادی و به صرفه▪ روشی است غیر رسمی با عوارض جانبی محدود▪ باعث تحریک واکنش های عمومی نمی شود▪ داروهای مورد استفاده نیازی به عبور از دستگاه گوارش را ندارند▪ از فیلتر کبد عبور نمی کند▪ زمان Down / time بسیار کوتاه است▪ در صورت استفاده از دستگاه مزوتراپی (Mesogun ) روشی است بدون درد، سریع و حجم تزریق حتی در حد میکرولیتر قابل تنظیم است.● موارد استفاده از مزوتراپیبا توجه به نتایج مؤثر و عوارض ناچیز مزوتراپی تاکنون کاربردهای متعددی برای این تکنیک شناخته شده و روز به روز به این کاربردها اضافه می شود. درتمامی این کاربردها اصول اولیه مزوتراپی که همان تزریق متعدد مقادیر ناچیز دارو در لایه های مختلف پوست است مشترک بوده و تنها کوکتل مورد تزریق متفاوت خواهد بود.● کاربردهای مزوتراپی عبارتند از:▪ تسکین درد در کلینیک های درد▪ درمان آسیب های ورزشی▪ بیماری عصبی▪ بیماری های روماتولوژی▪ بیماری های عفونی▪ بیماری های پوست▪ بیماری های عروقی▪ انواع ترک اعتیاد▪ تقویت سیستم ایمنی▪ پزشکی زیبایی● مزوتراپی در پوست و زیبایی:کاربردهای زیبایی مزوتراپی متعدد بوده و غیر تهاجمی بودن این روش موجب شده که سالانه تعداد زیادی از بیماران به خیل طرفداران آن به پیوندند. موارد استفاده مزوتراپی در پوست و زیبایی عبارتند از :▪ درمان شلی و افتادگی پوست▪ جوان سازی پوست▪ چروک های ظریف (Fine wrinkles)▪ لیفتینگ صورت (Meso-lift)▪ Stretch marks▪ درمان کک مک و ضایعاته پیگمانته▪ درمان سلولیت▪ چاقی های موضعی▪ اسکارهای هیپرتروفیک▪ لیپودیستروفی (Eye fat pad ، غبغب و ….)▪ آلوپسی(ریزش مو ) (آندروژنیک و غیر آندروژنیک )▪ آکنه
جوش صورتبهبود سطح زندگی و رفاه اجتماعی، و درخواست بیشتر مردم برای ترمیم، بازسازی و جوان تر شدن پوست و از طرف دیگر پیشرفت روزافزون علم پزشکی، سبب به کاربردن روش های جدید جراحی پوست و ترمیمی گشته است.یکی از مشکلاتی که در سنین بحران ساز، یعنی سنین ازدواج مورد توجه جدی قرار می گیرد، ظاهر ناخوشایند آثار زخم های صورت است که عمدتا توسط جوش های چرکی و عمیق صورت و همچنین در اثر عوامل دیگر مانند آبله مرغان و جراحات پوستی ناشی از ضربه و تصادفات یا بیماری های دیگر به وجود می آید.عارضه ی عمده این گونه موارد، جنبه های اجتماعی – روانی آن است که در بعضی از افراد جوان می تواند مخرب باشد. این مساله در بدترین زمان ممکن از زندگی، که ظواهر شخصی و خودآگاهی در این مورد در اوج است، اتفاق می افتد.اگرچه جوشگاه های(جای جوش) پوستی از نظر دیگران می تواند خیلی خفیف و نامشخص باشد، ولی با این حال برای خود فرد، بسیار قابل توجه و باعث خجالت، ناراحتی و عصبی شدن می شود و حتی ممکن است باعث محروم شدن از وجهه ی اجتماعی توسط خود بیمار نیز بشود.این گونه افراد را نمی توان با این توصیه که بیماری اشان کم اهمیت است، راضی کرد و اغلب بایستی به تقاضای آنها برای درمان پاسخ گفت. از آنجا که پیشگیری از ایجاد اسکار(SCAR) یا جوشگاه(جای جوش) بسیار ساده تر از درمان آن است، لذا در اکثر موارد تاکید بر درمان طبی زودرس و فوری و طولانی تا پایان بیماری می باشد.در جوش غرور جوانی اسکارها می توانند از سوراخ های کوچک که ممکن است با سوراخ های گشاد شده ی غدد چربی پوست اشتباه شوند، تا ضایعات آبله ای شکل بزرگ و عمیق، دیده شوند. این جوشگاه ها یا اسکارها می توانند صورت، پشت، سینه و حتی بازو را گرفتار کنند و می توانند فرورفته یا برآمده باشند.در مورد انتخاب بهترین روش درمان یا مراحل درمان، در بین پزشکان اختلاف نظر وجود دارد.روش های مختلف درمان اسکار، آکنه و جوشگاه های صورت عبارتند از:عمل تراشیدن پوست، استفاده از لیزر دی اکسید کربن، عمل جراحی برداشتن اسکار، برآمده کردن پوست و گرافت پوستی، تزریق مواد پرکننده ی اسکار و پیلینگ یا لایه برداری پوست.هر یک از این روش های درمان را می توان بر اساس شدت و گستردگی ناهنجاری پوست در فرد مبتلا و وضعیت اجتماعی و اقتصادی وی انتخاب کرد و برای درمان اقدام نمود.روش ساییدن پوست یا “درم ابریژن”یکی از روش های متداول و مؤثر در برطرف کردن زخم های صورت ناشی از جوش غرور، آبله مرغان، اسکار جراحات پوستی، مواردی مثل خالکوبی، لکه های مربوط به سن و آفتاب، و چین و چروک، ساییدن پوست یا به اصطلاح علمی “درم ابریژن” (DERMABRASION) است.این روش اولین بار توسط دانشمند آلمانی آقای کرومه در سال ۱۹۰۵ میلادی شروع شد و در سال ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ توسط آقایان کورتین و بروک روش فعلی، که استفاده از دستگاه موتور سمباده دار با حرکت دوار می باشد، توضیح داده شد. این روش یک دهه بعد، محبوبیت خاصی در بین مردم پیدا کرد و در این مدت کامل تر شد. در این روش به وسیله عمل تراشیدن پوست، لایه سطحی پوست ساییده می شود، در نتیجه لایه زیرین پوست که ظاهر صاف تر و شفاف تری دارد، جایگزین آن می شود.همچنین لایه ی زاینده پوست تا مدت شش ماه بعد فعال تر می شود و سرعت رسیدن سلول های عمقی پوست به سطح پوست بیشتر می گردد. کلاژن سازی در ناحیه دوم فعال تر شده و استحکام درم بیشتر می گردد.کلیه این اتفاقات باعث کم کردن عمق اسکارها و فرورفتگی های پوست یا از بین رفتن آنها می شود. استفاده از کرم های مخصوص که قبل از عمل باعث تحریک پوست و لایه برداری می شود، چند هفته قبل از عمل ضروری بوده و باعث سریع تر شدن ترمیم پوست، پس از عمل ساییدن پوست می گردد.قبل از عمل تراش پوست، داروهای آرام بخش و بی حس کننده ی موضعی توسط پزشک تزریق می گردد و این عمل، می تواند در بیمارستان، مراکز جراحی سرپایی یا حتی در مطب انجام پذیرد.جراح به وسیله یک دستگاه گردان با سرعت بالا که در سر آن سمباده یا برس مخصوص وجود دارد، با برداشتن لایه های فوقانی پوست موجب مسطح شدن پوست می شود. پس از عمل با پانسمان مخصوص روی پوست پوشانده شده وبعد از ۲ تا ۴ روز، پانسمان برداشته می شود و پس از دو هفته، بیمار می تواند با استفاده از وسایل ضد آفتاب به سرکار خود برود.البته تا مدت شش ماه بیمار نبایستی در معرض مستقیم نور آفتاب قرار گیرد. بیمارانی که سابقه عفونت تب خال یا سابقه عدم ترمیم زخم دارند و همچنین کسانی که قرص های اکوتان مصرف می نمایند، بایستی قبل از عمل به پزشک اطلاع دهند.شایع ترین موارد استفاده از ساییدن پوست، به ترتیب برای درمان جوشگاه ناشی از آکنه، برطرف کردن لکه های پیری پوست، اسکار(جای زخم) ناشی از عمل جراحی یا ضربه، برطرف کردن چروک پوست و برداشتن خالکوبی می باشد.ساییدن پوست روی اسکار ناشی از ضربه یا جراحی پوست، تقریبا شش هفته پس از ایجاد آسیب، نتیجه کامل و عالی دارد.در برداشتن خالکوبی پوست توسط ساییدن پوست، نباید انتظار داشت که با یک بار، نتیجه کامل و عالی بدست آید و ممکن است ۲ یا ۳ بار این عمل تکرار شود.در مورد اسکار ناشی از آبله مرغان نیز عمل تراشیدن پوست شش هفته بعد از بهبود پاسخ می دهد.عمل ساییدن پوست یک روش مناسب برای صاف کردن ناهمواری های پوستی به جا مانده از آکنه، اسکار عمل جراحی، ضربه یا تصادفات و برطرف کردن لکه های پیری پوست، خالکوبی و چروک صورت است.بعضی مواقع مجبور می شویم جوشگاه های بسیار عمیق پوست صورت را با عمل جراحی برداشته و محل را بخیه بزنیم. در برخی بیماران لازم است اسکارهای عمیق توسط تزریق کلاژن پُر شود یا در بعضی موارد پیوند پوست از پشت گوش به ناحیه فرو رفته ی پوست انجام گیرد.انواع مختلف لایه برداری یا پیلینگ های مکرر پوست، به تنهایی یا همراه با عمل ساییدن پوست برای بهبودی جوشگاه های سطحی و التهابی پوست انجام می شود که این عمل اگر همراه با مصرف طولانی مدت اسیدهای رتینوئیک و ترکیبات آلفاهیدروکسی اسید باشد، بخصوص در افرادی با پوست سفید و روشن نتایج خوبی دارد. امروزه از لیزردی اکسید کربن، در درمان اسکارهای پوستی نیز استفاده می شود که نتایجی خوب داشته و با عمل ساییدن پوست قابل مقایسه است و عوارض آن نیز، محدود گزارش شده است.
ریزش مومقدمه :در انسان پیاز یا فولیکول مو به دو دسته تقسیم میشود : موی کرکی :در سراسر پوست بدن بجز کف دست و پا این نوع مو دیده میشود . موی انتهایی یا ترمینال : در قسمت سر دیده میشود ( بعد از بلوغ جنسی این نوع مو در قسمتهای تناسلی و زیر بغل و همچنین صورت مردان دیده میشود ) این نوع مو زبر و خشن میباشد .رشد مو دارای دورهایی یا سیکلهایی است که شامل : دوره رشد ، دوره انتقالی و دوره استراحت میباشد .طول مدت دوره رشد مو در سر حدود سه سال ، دوره انتقالی ۲ تا ۴ هفته و دوره استراحت حدود ۳ تا ۴ ماه میباشد .در روی سر انسان حدود صد هزار پیاز مو وجود دارد و با احتساب اینکه هر مو حدود هزار روز رشد دارد ; پس ریختن روزانه صد مو در سر طبیعی میباشد و بیشتر از آن نیاز به پیگیری دارد .علل ریزش مو :ریزش مو دارای علتهای فراوانی است که از آن جمله میتوان به موارد ارثی ، هورمونى ، تغذیه اى ،اعصاب و روان ، مصرف دارو ، بیماریهاى داخلى و پوستی ، اعمال جراحی و حاملگی اشاره کرد. طاسی سر نوعی ریزش مو در قسمت جلوی و پیشانی سر میباشد که ادامه یافته و تا وسط سر پیش میرود . البته گاهی در مواردی این ریزش از وسط سر شروع میگردد .طاسی در بیشتر موارد در مردان دیده میشود و علت ارثی – هورمونی دارد ، این نوع ریزش مو قابل پیشگیری و درمان است و افراد درگیر بایستی با حوصله طول مدت طولانی درمان را تحمل کنند .داروها و توصیه های درمانی گوناگونی وجود دارد که بسته به افراد مختلف این درمان متفاوت میباشد . سوء تغذیه چه بصورت عدم دسترسی به مواد غذائی و چه بصورت رژیم غذائی جهت کاهش وزن و غیره یکی از علتهای ریزش مو میباشد ; کمبود تغذیه ای پروتئین , اسیدهای چرب ضروری ( بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق غذا به بدن برسد ) و کمبود ویتامینها و املاح از علل مهم ریزش مو که قابل پیشگیری و درمان میباشند.ِِِِِِشــایعــــــــــــترین علت ریزش مو در خانمـــــــــــــها از سنین نوجوانی تا سنین میانسالی کمبود آهن بدن میباشد ، که با مصرف غذاهای حاوی آهن و یا قرص آهن این مشکل بر طرف میگردد . وجود استرس ( فشار روحی ) ، ناراحتی و افسردگی میتوانند از علل ریزش مو در افراد باشند. مثلا” استرس از امتحان و یا افسردگی در جوانان که امروزه بطور فراوان دیده میشود.با کنترل این هیجانات ( که البته اگر بوسیله خود شخص صورت گیرد نتیجه مطلوبتری دارد؛ چون مصرف داروهای اعصاب نیز باعث ریزش مو در بعضی افراد میگردد .) در مدت زمان کوتاهی این ریزش مو برطرف میگردد . از علل دیگر ریزش مو میتوان مصرف داروها را نام برد، همه داروها باعث ریزش مو نمیشوند و یک داروی خاص نیز در تمام افراد باعث ریزش مو نمیشود ( بعضی افراد به داروهای خاصی حساسیت بیشتری نشان میدهند که مربوط به سیستم داخلی بدن در غیر فعال کردن و هضم دارو دارد ) .البته داروهایی هستند که در بیشتر افراد باعث ریزش مو میشوند ( از این گروه داروها میتوان داروهایی که بعنوان شیمی درمانی استفاده میشوند را نام برد ) .مصرف داروهای اعصاب و قرص های پیشگیری از حاملگی و داروهای قلبی در افراد زیادی باعث این عارضه میشوند . بعضی از بیماریهایی داخلی و پوست میتوانند ریزش مو ایجاد کنند؛ مثلا” وجود تب بالا باعث ریزش مو در افراد در آینده ( حدودا” بعد از ۳ ماه ) میشود .افرادی که بیماری موضعی پوستی در قسمت سر باشند و یا درگیری پوستی وسیع دارند میتوانند ریزش مو داشته باشند از جمله این بیماریها میتوان درگیری گسترده داءصدف ،لوپوس ، بیماریهای تاولی و غیره را نام برد . اعمال جراحی و حاملگی نیز میتوانند باعث ریزش مو شوند . فاصله مدت این بیماریها و شروع ریزش مو معمولا” ۳ ماه میباشد ؛ مثلا” در خانمها حدود ۳ ماه بعد از زایمان ریزش مو شروع میشود که علتهای زیادی برای آن وجود دارد از جمله : کم خونی ، وجود استرس زایمان ، بالا بودن هورمونهای جنسی در طول حاملگی و غیره .در این افراد با بیماری خاص و ریزش مو با برطرف شدن و درمان بیماری زمینه ای ریزش مو نیز برطرف میگردد .علتهای دیگری نیز وجود دارد که در افراد محدودی ریزش مو ایجاد میکنند .مو خوره : در حقیقت مو خوره با اصطلاحی که در عام آن را بعنوان بیماری میدانند منافات دارد. در حقیقت این یک آسیب مو توسط خود فرد میباشد از جمله این آسیبها میتوان از زدن برس بطور خشن به موها یا استفاده از رنگهای مو بطور مکرر و آسیب به مو توسط سهشوار میباشد و هیچ نوع عامل قارچی یا میکروبی در ایجاد آن نقش ندارد.برای از بین بردن مو خوره باید روش شانه زدن را اصلاح نمود به این صورت که باید برای شانه کردن از شانه و یا برس غیر فلزی و بطور خیلی ملایم استفاده کرد چون در حقیقت مو خوره یک آسیب فیزیکی به مو میباشد.همچنین قیچی کردن انتهای موها و مصرف شامپوهای نرم کننده و حالت دهنده میتواند از ایجاد مو خوره و درمان آن موثر باشد.
مواد غذایی که به زیبایی پوست شما کمک می کندبسیاری از مردم ویتامین آ را پیام آور دید بهتر می دانند. توجه کنید که سلامت پوست ما نیز مستقیماً به میزان ویتامین آ غذای ما مرتبط است.ویتامین آ برای خنثی کردن عناصر مضر پوست نقش آنتی اکسیدان را بازی و از تشکیل چین و چروک در آن جلوگیری می کند. به علاوه پیشرفت آن را به تاخیر می اندازد و پوست ما را جوان نگاه می دارد.دو سوم ویتامین آ مصرفی ما از بتاکاروتن تامین می شود که رنگدانه تولیدکننده رنگ زرد و نارنجی است. بدن ما کاروتن را به ویتامین آ که برای سلامت پوست الزامی است تبدیل می کند و به مصرف می رساند.سیب زمینی، هویج و زردآلو منبع غنی کاروتن است. ویتامین آ محلول در چربی بوده و به راحتی در بافت بدن ما ذخیره می شود در حالی که قابلیت ذخیره شدن در هیچ گیاهی را ندارد.مصرف آن بیش از میزان مجاز روزانه تاثیر سمی دارد بنابراین عاقلانه نیست که قرص ویتامین آ را به غذای خود بیفزایید؛ به مزه دلپذیر میوه ها و سبزیجاتی که حاوی مقدار زیاد کاروتن هستند و مصرف آنها برای سلامت پوست خطری به دنبال ندارد بسنده کنید.ده راه ساده برای افزودن بتاکاروتن به سبد غذایی شما وجود دارد.۱) هویج رنده شده به سس اسپاگتی خود بیفزایید. در مزه غذا تاثیر چندانی ندارد اما کاروتن آن پوست شما را تغذیه می کند.۲) برگ تازه اسفناج را به سبزیجات سالاد خود بیفزایید. اسفناج نسبت به سایر سبزیجات گروه خود کاروتن بیشتری دارد.۳) روزانه یک نوشیدنی لبنی با طعم میوه بنوشید. ماست وانیلی و میوه تازه. زردآلو، هلو، انبه یا انبه هندی را به آن بیفزایید تا میزان کاروتن غذای شما افزایش چشمگیر داشته باشد.۴) برش های کوچکی از هندوانه را همراه با نعناع به نوشیدنی غیرالکلی خود بیفزایید. تاثیر بسیار مطلوبی بر پوست شما خواهد گذاشت.۵) همیشه برگ کلم تازه داشته باشید. به عنوان پیش غذا آن را میل کنید تا رفتاری مورد علاقه همه داشته باشید.۶) به شام خود میوه بیفزایید. کمپوت هلو و زردآلو یا هلو و زردآلو تازه را در دسترس نگاه دارید تا به سالاد میوه شبانه خود بیفزایید.۷) میوه های گرمسیری را انتخاب کنید. اگر از میوه های عادی خسته شده اید به میوه های مناطق حاره مانند انبه یا انبه هندی روی آورید.۸) گل کلم یا اسفناج تازه را به ماکارونی یا سالاد گوجه فرنگی بیفزایید. موجب شادابی پوست شما خواهد شد.۹) انبه هندی را در سس تند جانشین گوجه فرنگی کنید. نه تنها گیرنده های چشایی شما به وجد در می آیند که میزان زیادی کاروتن نیز به سبد غذایی شما افزوده شده است.۱۰) آب میوه های غنی از کاروتن را بنوشید. به جای آب پرتقال یا سیب که جذابیت خود را تا حدودی از دست داده اند؛ افق دید خود را وسیع تر کنید و سایر گزینه ها را مدنظر قرار دهید.
آشنایی با بیماری التهاب لگنبیماری التهاب لگن (PID)، عفونت لوله های فالوپ و اعضای تناسلی زنان است.این بیماری معمولا با عفونت های زنانه از قبیل سوزاک و عفونت قارچی کلایمیدیا ایجاد می شود.آمارها حاکی از آن است که هر سال بیش از یک میلیون زن در ایالات متحده به بیماری التهاب لگن مبتلا می شوند که از این میان تقریبا ۱۵۰ نفر جان خود را از دست خواهند داد.● علایم التهاب لگنعلایم شناخته شده این بیماری شامل تب، درد در ناحیه اطراف استخوان لگن، ترشح واژینال، خونریزی قاعدگی غیرطبیعی، درد در حین ادرار کردن و مقاربت است. به گفته متخصصان ممکن است در برخی زنان این علایم تا حدی خفیف باشد که تشخیص داده نشوند. لازم به ذکر است که اگر بیماری التهابی لگن درمان نشده باقی بماند بیمار در معرض خطر ناباروری، بارداری خارج رحمی، زخم شدن و درد مزمن لگن قرار می گیرد.اگر زنی هر یک از علایم بیماری التهاب لگن را داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کرده و پس از معاینه، اقدامات درمانی فورا آغاز شود. زنان پرخطر به لحاظ ابتلا به بیماری التهاب لگن باید به منظور اجتناب از عوارض غیرقابل برگشت این بیماری معاینات منظم داشته باشند.متخصصان هشدار می دهند که این بیماری می تواند حتی در شرایط پیشرفته منجر به ناباروری شود.گفته می شود که این بیماری سالانه منجر به ناباروری بیش از ۱۰۰ هزار نفر از زنان مبتلا می شود. ابتلا به این عفونت اغلب در زنان جوان تر از ۲۵ سال رخ می دهد و به ندرت پیش از اولین قاعدگی، در حین بارداری یا پس از یائسگی بروز می کند.● علل بیماریدر رابطه با علل شایع بیماری التهاب لگن باید یادآور شد که این بیماری با انواع مختلفی از باکتری ها ایجاد می شود اما شایع ترین آنها ارگانیسم هایی هستند که عفونت های سوزاک یا قارچ کلایمیدیا را ایجاد می کنند که هر دو از گروه بیماری های مقاربتی هستند.بیماری التهاب لگن می تواند از لوازم جراحی نیز انتقال پیدا کند. عفونت زمانی آغاز می شود که ارگانیسم ها از واژن، میز راه یا گردن رحم به سمت اعضای تناسلی داخلی حرکت کرده، سبب عفونی شدن بافت، ایجاد التهاب و زخم شود. زخم شدن می تواند منجر به انسداد لوله های فالوپ شود که به ناباروری می انجامد. اگر در اثر زخم شدن بافت یکی از لوله های فالوپ تنها به میزان جزیی مسدود شود، تخمک ممکن است به رحم نرسیده، در لوله باقی بماند و در صورت بارور شدن، یک حاملگی خارج رحمی رخ دهد. حاملگی های خارج رحمی اغلب منجر به پارگی و خونریزی می شود که می تواند تهدید کننده جان بیمار باشند. یکی دیگر از عوامل خطرزای ابتلا به بیماری التهاب لگن شامل ابتلا به یکی از بیماری های مقاربتی است. شواهدی وجود دارد که کاربرد یک وسیله ضد بارداری داخل رحمی یا کاربرد مکرر دوش های واژینال (بیش از یک بار در ماه) می تواند خطر ابتلا به بیماری التهابی لگن را در زنان افزایش دهد. لازم به ذکر است که هیچ آزمون خاصی وجود ندارد که مشخص کند یک زن به بیماری التهاب لگن مبتلا است. دانشمندان هم اکنون مشغول فعالیت بر روی آزمایش های سریع و ساده ای هستند که کلایمیدیا و سوزاک یعنی دو عامل اصلی ایجاد کننده بیماری التهابی لگن را شناسایی کند. اگر زنی علایم بیماری التهاب لگن را داشته باشد باید به منظور آزمایش این دو عامل آزمایش شود. آزمایشات بیشتر ممکن است در صورت یافت نشدن این عوامل لازم باشد چون عفونت هایی با شیوع کمتر نیز وجود دارند که منجر به ایجاد بیماری التهابی لگن می شوند. در برخی از بیماران، اولتراسوند لگن می تواند به نمایان کردن بزرگ شدگی لوله های فالوپ یا تشخیص آبسه (ناحیه بزرگی از عفونت) کمک کند. در برخی موارد، به منظور تشخیص عفونت، لاپاراسکوپی انجام می شود. لاپاراسکوپی از طریق وارد کردن یک لوله نازک انعطاف پذیر با یک پایانه نوری (لاپروسکوپ) به شکاف کوچکی در شکم به منظور مشاهده اعضاء تناسلی و نمونه های بافتی به دست آمده انجام می شود.● درماندرمان بیماری التهاب لگن شامل مصرف دو یا تعداد بیشتری آنتی بیوتیک است. در بیشتر موارد، داروی خوراکی می تواند بیماری التهابی لگن را درمان کند. اغلب پس از شروع آنتی بیوتیک درمانی علایم به سرعت ناپدید می شوند، اما به منظور اطمینان از درمان مناسب مهم است که دوره کامل درمان به پایان برسد. بیمار باید تا زمان درمان شدن عفونت از فعالیت جنسی خودداری کند. در موارد شدید بیماری التهاب لگن، آنتی بیوتیک ها به صورت وریدی تجویز می شوند. در صورت بیماری شدید، باردار بودن بیمار و یا در صورتی که بیمار به HIV/AIDS مبتلا بوده و یا سیستم ایمنی او در اثر بیماری های دیگر تضعیف شده باشد ممکن است بستری شدن در بیمارستان ضروری باشد. برخی موارد به درمان شدید نیاز دارند و برخی دیگر حتی به جراحی نیاز پیدا می کنند تا آبسه ای که درمان نشده است خارج شود.● پیشگیریموثرترین روش پیشگیری از بیماری التهاب لگن پیشگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی است. زنانی که در معرض خطر بالای ابتلا به بیماری التهاب لگن قرار دارند باید معاینات منظم داشته باشند و در عین حال اطمینان از آزمایش شدن همسر بیمار و درمان بیماری مقاربتی بسیار مهم است. این کار به پیشگیری از وقوع مکرر بیماری التهاب لگن و بیماریهای مقاربتی کمک خواهد کرد
رژیم غذایی مناسب در دوران شیردهیبرخی از خانم ها تصور میکنند که تنها نوع تغذیه‌شان در دوران بارداری مهم است، در حالی که بیشتر متخصصان تغذیه می‌گویند اهمیت تغذیه مادر در دوران شیردهی کمتر از اهمیت تغذیه در دوران بارداری نمی باشد؛ زیراذخایر بدن مادر در دوران بارداری تقریبا به تمام شده و برای برگشت بدن به وضعیت عادی و تولید شیر کافی باید تغذیه مناسب داشته باشند.در دوران شیردهی، مادران باید از کدام گروه‌های غذایی بیشتر استفاده کنند؟مادران در دوران شیردهی نیاز بیشتری به تمامی گروه‌های مواد غذایی نسبت به سایر دوران‌های زندگیشان دارند و مصرف بیشتر آنها توصیه میگردد.گروه اول: نان و غلات شامل گندم، جو، جودوسر، برنج و فرآورده‌های غلات .سهمی از انرژی دریافتی از این گروه غذایی (معادل ۱۱ تا ۱۲ واحد) البته از نوع کامل آن دریافت شود.گروه دوم سبزیجات هستند. این گروه از مواد غذایی چه به صورت برگی، ساقه‌ای و ریشه‌ای و یا میوه‌ای مانند گوجه‌فرنگی، کدو، بادمجان، خیار و گل‌کلم، لوبیای سبز، نخودفرنگی و عدس و انواع کلم‌ها به مقدار ۵ تا ۷ واحد به صورت خام و پخته در طول برنامه‌های غذایی روزانه باید مصرف شوند. هر واحد سبزیجات معادل ۱۰۰ گرم یا یک لیوان به صورت خام و نیم لیوان به صورت پخته است.گروه سوم میوه ها هستند. باید به میزان ۳ تا ۴ واحد یعنی حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ گرم از انواع میوه‌های فصلی به رنگهای مختلف به صورت آب‌میوه یا خود میوه یا کمپوت‌های خانگی بدون شکر مرف شودگروه چهارم لبنیات هستند. این گروه نه تنها از نظر ارزش غذایی بالایی دارد بلکه منابع غنی برای تامین کلسیم و ویتامین B2 نیز می باشند. از این رو، خانم‌های شیرده بهتر است روزانه ۳ تا ۴ واحد از این گروه مواد غذایی مصرف کنند.گروه پنجم مواد پروتئینی هستند. گوشت‌ها، حبوبات، دانه‌ها و مغزها و حتی تخم‌مرغ نیز از منابع مناسب پروتئین حیوانی، ویتامین‌های B12 و B6 و مواد معدنی نظیر فسفر، روی و مخصوصا آهن هستند. بنابراین، مقدار مصرف روزانه ۳ تا ۴ واحد (۹۰ تا ۱۲۰ گرم) گوشت قرمز و سفید یا جایگزین‌های آنها برای این خانمها توصیه میشود. هر واحد گوشت معادل ۳۰ گرم گوشت یا یک عدد تخم‌مرغ، ۳/۱ لیوان دانه‌ها و مغزها و نصف لیوان حبوبات پخته محاسبه میشود.گروه ششم چربی‌ها و روغن‌ها هستند. اما با توجه به انرژی متراکم شان، به عنوان یک گروه مستقل به حساب نمی‌آیند، چرا که به صورت مرئی و نامرئی در وعده غذایی افراد وجود دارند و باید در مصرف‌شان حد اعتدال را رعایت کرد.ممکن است فکر کنید که اگر همه این گروه مواد غذایی را روزانه مصرف کنید دچار اضافه وزن می‌شوید!در دوران شیردهی نیز مانند دوران بارداری سازش‌های متابولیکی خاصی در هضم و جذب مواد غذایی خورده شده ایجاد می گردد. از کمترین میزان انرژی، پروتئین و انواع ویتامین و املاح دریافتی بهترین استفاده به عمل می‌آید اما کوچک‌ترین اضافه دریافت انرژی سبب اضافه وزن و چاقی می شود. بنابراین، مادرانی که به سلامت و تناسب اندام خود اهمیت میدهند با توجه به حد متوسط شیر تولید شده (در اکثر بانوان به میزان ۷۵۰ میلی‌لیتر شیر) نباید در ۶ ماهه اول تولد (نسبت به انرژی مورد نیاز قبل از بارداری) بیشتر از ۳۴۰ کیلوکالری و در ۶ ماهه دوم نباید بیش از ۴۰۰ کیلوکالری دریافت کنند. بنابراین از هرگونه پرخوری و هله‌هوله و تنقلات که فاقد موادمغذی پرهیز شود. یکی از عوامل موثر بر افزایش وزن مادران شیرده عادت به ناخنک زدن و ریزه‌خواری و گرایش شدید به مصرف مواد شیرین می باشد که توصیه میشود تا حد امکان مصرف آنها را کاهش دهند.در دوران بارداری به هیچ عنوان استفاده از رژیم کم کالری جایز نمی باشد.آیا مواد غذایی که مادر شیرده مصرف می کند امکان دارد که باعث آزار فرزندش شود؟برخی از شیرخواران در برابر برخی از موادغذایی که مادرشان می خورند دچار دل‌درد، ناآرامی و کولیت میشوند و یا از استعمال بو و طعم آنها به شیر تولید شده دچار بی‌میلی میشوند. البته چنین رخدادهایی به طور دقیق قابل پیش‌بینی و پیشگیری نیستند اما این مادران با توجه به نوع موادغذایی مصرفی و عکس‌العمل فرزندشان، میتوانند بفهمندکه کدام ماده غذایی را باید حذف کنند یا آنرا کمتر مصرف کنند. برخی از این غذاها عبارت‌اند از: سیر، پیاز، کلم، شلغم، لوبیای سبز و حبوبات، ریواس و زردآلو که باعث دل‌دردهای ۲۴ ساعته در برخی از شیرخواران می شوند. ضمنا مصرف زیاد هندوانه، خربزه، هلو و دیگر میوه‌های نوبرانه، که کاملا نرسیده است باعث اسهال و دل‌درد شیرخوار می شوند. دربرخی مواقع نیز مصرف بعضی از موادغذایی توسط مادر در شیرخوار ایجاد حساسیت و آلرژی میکند که از جمله آنها میتوان به شیر گاو، تخم‌مرغ، فرآورده‌های گوشتی، بادام‌زمینی، فرآورده‌های سویا اشاره نمود که بهتر است از برنامه غذایی حذف گردند.مصرف چه غذاهایی به زیاد شدن شیر مادرکمک میکنند ؟به‌طور تجربی مشخص شده که مصرف بعضی از مواد غذایی شیر مادر را افزایش می دهند اما دلایل علمی برای آنها و عملکردشان در چرخه‌های زیست- شیمیایی پروسه تولید شیر وجود ندارد و برخی از پژوهشگران معتقدند که شاید یک عقیده قدیمی و ریشه‌دار در مورد مصرف آنها باعث آرامش خیال و اعتماد به نفس بیشتر در مادران میشود. این خوراکی‌ها عبارت‌اند از: شبدر، بادام، کنجد، شاهدانه، دم‌کرده رازیانه، شیر، ماست و دوغ، ماءالشعیر، ماهی، کاهو و غلات پرک شده به خصوص جوی پرک شده که توصیه میشود به‌صورت تلفیق شده در کنار هم به مصرف شوند
«به» موثر در رفع تنگی نفسیک متخصص تغذیه گفت: میوه «به» به دلیل داشتن موسیلاژ برای رفع تنگی نفس مفید است.مرتضی صفوی افزود: ۱۰۰ گرم به، ۵۷ کیلوکالری انرژی، ۱۵ گرم کربوهیدرات، ۴/۰ پروتئین، ۱/۰ چربی، ۵/۱ گرم فیبر، ۱۷میلی‌گرم فسفر، ۷/۰ آهن، ۴/۰ روی، ۱۹۷ میلی‌گرم پتاسیم، ۴میلی‌گرم سدیم و ۴ میلی‌گرم ویتامین A دارد.وی گفت: میوه «به» به دلیل داشتن پکتین در رفع اسهال موثر است و میوه «به» تصفیه‌کننده معده و التیام‌دهنده روده‌ها، قابض بودن، رفع اسهال، مقوی قلب، ضدنفخ، نرم‌کننده معده، ادرارآور، تنظیم سیکل ماهیانه، خلط‌‌آور، رفع بیماریهای سینه به عنوان ماده‌ای برای تقویت‌کننده عمومی بدن، مفرح بودن و رفع تنگی نفس میتواند موثر باشد.این متخصص تغذیه افزود: دانه‌های «به» به دلیل داشتن موسیلاژ برای رفع التهاب مخاط، رفع سرفه و گرفتگی صدا موثر است و از موسیلاژ برای آهار دادن پارچه‌ها استفاده میشود.صفوی اضافه کرد: میوه «به» را به صورت خام یا پخته مصرف میکنند و خواص نیمه‌پخته آن مشابه میوه خام است و زیاده‌روی در مصرف «به» باعث سکسکه میشود.=====================گیاه گزنه باعث کاهش درد و التهاب مفاصل بیماران روماتیسمی میشودگیاه گزنه باعث کاهش درد و التهاب مفاصل بیماران روماتیسمی میشودگیاه گزنه باعث کاهش درد و التهاب مفاصل در بیماران آرتریتی و روماتیسمی میشود.مصرف برخی از خوراکی‌ها در بافت مفصلی واکنش و استفاده از غذاهای پروتئینی باعث بالا بردن میزان اسید اوریک شده و بیماری را تشدید میکند.طی مطالعات انجام شده؛ مصرف زیاد گوشت قرمز، ذرت، گندم، ادویه، نمک، شکر، آرد، چای، قهوه و قارچ علایم بیماری را در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید تشدید میکند.این بیماران باید مصرف روغن‌های آفتابگردان، سویا و کنجددار را کاهش و مصرف سس و غذاهای سرخ شده را متوقف کنند.همچنین استفاده از قرصهای خوراکی ضد بارداری میتواند احتمال ابتلا به آرتریت روماتوئید را در طول زندگی زنان کاهش دهد.
اسفناج، کلم بروکلی و قارچ، موثر در جلوگیری از آب مرواریدیک چشم پزشک، عمده‌ترین علت بروز آب مروارید در چشم را افت دید در سنین کهنسالی دانست و افزود: مصرف سیگار و تماس با عوامل مضری نظیر اشعه آفتاب و حرارت در بروز آب مروارید موثر است.دکتر رضا عظیمی در گفتگو با ایسنا، با بیان این مطلب اظهار کرد: شایعترین علت این بیماری چشمی، افزایش سن است و در برخی موارد در اثر تغذیه نامناسب تشدید میشود.عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان، کمبود برخی مشتقات ویتامین آ را که در اسفناج، کلم بروکلی و برخی از انواع قارچ‌ها وجود دارد، در بروز آب مروارید موثر عنوان و توصیه کرد: در سنین بالا از این سه گیاه به میزان بیشتری استفاده شود.دکترعظیمی، با اشاره به اینکه مهمترین راه درمان آب مروارید جراحی است، افزود: عمل آب مروارید در بیش از۹۰ درصد با موفقیت همراه است.وی شایعترین علامت آب مروارید را افت دید دانست و عنوان کرد: در اکثر موارد هر دو چشم با هم اما با شدت متفاوت درگیر میشوند.دکترعظیمی پخش نور و دوبینی را از دیگر علائم آب مروارید عنوان کرد و گفت: اکثر اوقات به دلیل اینکه فرد با دو چشم به محیط نگاه میکند، ممکن است متوجه افت دید نشود و به طور اتفاقی با بستن یک چشم پی به این موضوع در چشم دیگر ببرد.این پزشک متخصص با تاکید بر مراجعه به چشم پزشک در سن مناسب به ایسنا گفت: مراجعه به‌موقع در اوایل بیماری، کم‌عارضه و حتی بی‌عارضه خواهد بود، اما در صورت عدم پیگیری و توجه به آب مروارید ممکن است منجر به بروز آب سیاه، درد شدید چشمی و حتی نابینایی کامل شود.عظیمی با بیان اینکه عوارض جراحی آب مروارید تنها در دو درصد بیماران قابل انتظار است، تصریح کرد: عدم رعایت بهداشت، مراجعه دیرهنگام به پزشک، چاقی و مشکلات قلبی در ایجاد عوارض حین یا بعد از جراحی موثر هستند.وی عفونت را از عوارض جراحی آب مروارید عنوان و افزود: به دلیل نبود عروق خونی در چشم، با وارد شدن یک باکتری به آن، عفونت شدید و سختی قابل بروز است. شایعترین عوامل عفونی در این خصوص، باکتری‌های داخل پلک بیمار هستند.این چشم پزشک گفت: حدود ۶۰ تا۷۰ درصد جمعیت عادی ممکن است مبتلا به نوعی کدورت لنز چشم باشند، به طوری که برخی از افراد میتوانند بدون نیاز به جراحی، همانند مردم عادی زندگی کنند.وی تکنیک‌های امروزی جراحی آب مروارید چشم را بسیار ایمن و در حال پیشرفت ارزیابی و تصریح کرد: برخلاف گذشته، امروزه جراحی آب مروارید با ایجاد برشی کوچک بدون بخیه و در اکثر موارد بدون نیاز به بیهوشی و بستری، به صورت سرپایی قابل انجام است.این چشم پزشک اظهار کرد: کنترل التهابات چشمی، قند و فشار خون، اختلالات متابولیکی، پرهیز از تماس با عوامل مضر، استفاده از عینک‌های آفتابی مناسب و به طور کلی داشتن زندگی، تغذیه و خواب متعادل، در پیشگیری از ابتلا و تشدید آب مروارید موثر است.این پزشک متخصص، علل بروز آب مروارید در سنین زیر ۴، ۵ سالگی را به سه دسته تقسیم کرد و گفت: ژنتیک، اختلالات متابولیکی، وارد آمدن برخی ضربه‌ها به چشم و برخی عوامل ناشناخته در ابتلا به این بیماری در طفولیت موثر است.این چشم پزشک رنگهای خاکستری، قهوه‌ای و سبز را که در وسط طیف نوری قرار دارند، مناسب‌ترین رنگ برای عینک‌های آفتابی دانست و تصریح کرد: این رنگ‌ها در شدت رنگهای محیط، تغییر زیادی ایجاد نمی‌کنند.وی افزود: رنگ‌هایی که به سمت آبی تمایل دارند، اشعه مضر را بیشتر به طرف چشم عبور میدهند. همچنین به دلیل گشادتر کردن مردمک چشم، موجب اذیت چشم میشوند. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان اظهار کرد: به دلیل اینکه در محیط‌های برفی و آبی نور از جهات مختلفی به چشم و پوست وارد میشود، بهتر است از عینک‌های آفتابی با سطح وسیع‌تر استفاده شود. دکتر عظیمی ضمن توصیه به استفاده از عینک‌های آفتابی پلاریزه به خصوص در هنگام رانندگی یا محیط‌های آبی گفت: نورهای پلاریزه موجب انعکاس برخی تصاویر در سطح آب یا شیشه خودرو میشوند که با استفاده از عینک‌های پلاریزه، این مشکل برطرف میشود.
صفحه 57 از 64
