صفحه 5 از 6: « پیشین 1 2 3 4 5 6 پسین »

احادیث پزشکی

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#41 Posted: 12 Feb 2012 06:53

پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : تا هنگامى كه بدنت درد را تحمّل مى‏كند ، از دارو بپرهيز و آن‏گاه كه درد را تحمّل نكرد ، سپس دارو .

هر كس سلامت تنش بر بيمارى‏اش چيرگى دارد ، مداوا نكند .

هر كس مى‏تواند با بيمارى خود ، سر كند ، از درمان بپرهيزد ؛ زيرا بسا دارويى كه خود ، بيمارى بر جاى مى‏نهد

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#42 Posted: 12 Feb 2012 06:55

امام صادق عليه‏السلام : سه چيز ، ناخوشايندى در پى مى‏آورد : ... و نوشيدن دارو بدون بيمارى ،
هر چند شخص از آن دارو ، جان به در بَرَد .

هر كس تن‏درستى‏اش بر بيمارى‏اش چيرگى داشته باشد و دارو بنوشد ، به زيان خويش ، اقدام كرده است .

هر كس تندرستى‏اش بر بيمارى‏اش غلبه داشته باشد و خود را به چيزى درمانى كند
و پس از آن بميرد ، من در پيشگاه خداوند ، از او بيزارى مى‏جويم .

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#43 Posted: 12 Feb 2012 06:56

پیامبر صلى ‏الله ‏علیه ‏و‏آله :

فِى النسانِ مُضغَةٌ اِذا هىَ سَلِمَت وَ صَحَّت سَلِمَ بِها سائرُ الجَسَدِ، فَاذا سَقِمَت سَقِمَ بِها سائرُ الجَسَدِ وَ فَسَدَ، وَ هِىَ القَلبُ؛

در انسان پاره گوشتى است كه اگر آن سالم و درست باشد، دیگر اعضاى بدنش هم با آن سالم مى‏شوند و هرگاه آن بیمار شود، دیگر اعضاى بدنش بیمار و فاسد مى‏گردند. آن پاره گوشت، قلب است.

امام على علیه‏السلام :

أَكلُ السَّفَر جَلِ قُوَّةٌ لِلقَلبِ الضَّعیفِ وَهُوَ یُطَیِّبُ المِعدَةَ وَیُذَكِّى الفُؤادَ وَیُشَجَّعُ الجَبانَ وَیُحَسِّنُ الوَلَدَ؛

خوردن به، قلب ضعیف را قوى، معده را پاك، ترسو را شجاع و فرزند را زیبا مى‏كند.

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَنْ قَلَّ طَعْمُهُ صَحَّ بَدَنُهُ وَ مَنْ كَثُرَ طَعْمُهُ سَقُمَ بَدَنُهُ وَ قَسا قَلْبُهُ؛

هر كس كم بخورد، سالم مى‏ماند و هر كس زیاد بخورد تنش بیمار مى‏شود و قساوت قلب پیدا مى‏كند.

پيامبر خدا صلى الله عليه ‏و‏آله :

شام را وا مگذاريد ، هر چند به خوردن دانه خرماى خشكيده‏ اى باشد .

من بر امّت خويش از اين بيم دارم كه از وا گذاردن شام پيرى و درهم‏ شكستگى به سراغشان آيد ؛

چرا كه شام ، مايه نيرومندى پير و جوان است .

الدعوات ـ به نقل از زرّ بن حُبَيش:

اميرمؤنان ، چهار جمله در طب فرموده كه اگربقراط يا جالينوس آنها را گفته بودند ، صد ورق ، مقابلشان نهاده مى‏شد و آنها را
بدين سخنان ، مى‏آراستند . آن سخنان ، اين است كه فرمود :

«از سرما در آغازش بپرهيزيد و در پايانش استقبال كنيد ؛ چه ، سرما با بدن ،
همان كارى را مى‏كند كه با درختان مى‏كند : در آغازش مى‏سوزانَد و پايانش شاخ و
برگ مى‏رويانَد» .
پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :

عسل ، چه خوب نوشيدنى‏ اى است! قلب را مراقبت مى‏كند و سردى
سينه را از ميان مى‏بَرَد .

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#44 Posted: 12 Feb 2012 07:02

ابن سینا در مورد اثرات معجزه آسای عسل می گوید: «عسل در طولانی کردن عمر و حفظ قدرت و توان انجام کار در سنین بالای عمر، کارآمد و مؤثر است». وی در ادامه می گوید: اگر می خواهید جوانی خویش را مصون دارید عسل بخورید. کسانی که سن آنها از چهل و پنج فراتر می رود، باید به طور منظم عسل را به خصوص با گردوی کوبیده استفاده نمایند.

مخلوط عسل با آرد برای جراحات سطحی به خصوص به صورت ضماد مفید است. بیماری های ریوی و مراحل اولیه بیماری سل را می توان با مخلوطی از عسل و گلبرگ گل سرخ، درمان نمود. این مخلوط اگر هنگام صبح و قبل از ظهر استفاده و میل شود، بهترین نتیجه را خواهد داشت. عسل به مقدار کم در درمان بی خوابی نیز کاربرد دارد. ابن سینا همچنین می گوید: عسل بسیار خوب آن است که کاملا شیرین و خوشبو بوده و رنگش متمایل به سرخی باشد. طبیعت عسل گرم است، اگر آن را با نمک مخلوط نموده و به طور مکرر بر لکه های کبود بمالند، درمان کننده است. اگر عسل را بر روی آتش بگذارند تا غلیظ شود و به طور مکرر بر روی زخم های تازه بمالند، آن زخم ها را به هم می آورد.

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#45 Posted: 12 Feb 2012 07:03

امام صادق عليه‏السلام ـ در پاسخ طبيبى فرومانده از پاسخ به اين پرسش امام كه:

«چرا كاسه سر ، از چند استخوان و لايه تشكيل مى‏شود؟»

چون هر چيز درونْ‏تهى اگر يك‏پارچه باشد ،
شكستن ، زودتر به سراغش مى‏آيد و چون چند تكّه قرار داده شود ،
شكستگى از آن دورتر است.

۱-پيامبر خدا(ص):

هر كه جاودانگى مى خواهد - و البته (براى غير خدا) جاودانگى اى نيست - بايد كه چاشت را زودتر بخورد ورداى سبك برگيرد و كمتر با زنان بياميزد

۲-امام صادق(ع):

چون نماز صبح را خواندى ، پاره نانى بخور تا با آن : دهان خويش را خوش ‍ بو سازى ، حرارت خود را فرو بنشانى ، دندان هايت را استوار سازى ، لثه ات را استحكام بخشى ، روزى خويش را به چنگ آورى و خوى خود را نيكو سازى

۳-امام صادق(ع):

مومن را بايسته است كه تا غذا نخورده ، از خانه بيرون نرود؛ چرا كه اين كار به او استوارى بيشترى مى دهد.

۱-پيامبر خدا(ص):

هر كه جاودانگى مى خواهد - و البته (براى غير خدا) جاودانگى اى نيست - بايد كه چاشت را زودتر بخورد ورداى سبك برگيرد و كمتر با زنان بياميزد

۲-امام صادق(ع):

چون نماز صبح را خواندى ، پاره نانى بخور تا با آن : دهان خويش را خوش ‍ بو سازى ، حرارت خود را فرو بنشانى ، دندان هايت را استوار سازى ، لثه ات را استحكام بخشى ، روزى خويش را به چنگ آورى و خوى خود را نيكو سازى

۳-امام صادق(ع):

مومن را بايسته است كه تا غذا نخورده ، از خانه بيرون نرود؛ چرا كه اين كار به او استوارى بيشترى مى دهد.

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#46 Posted: 12 Feb 2012 07:03

۱-پيامبر خدا(ص):

هر كه جاودانگى مى خواهد - و البته (براى غير خدا) جاودانگى اى نيست - بايد كه چاشت را زودتر بخورد ورداى سبك برگيرد و كمتر با زنان بياميزد

۲-امام صادق(ع):

چون نماز صبح را خواندى ، پاره نانى بخور تا با آن : دهان خويش را خوش ‍ بو سازى ، حرارت خود را فرو بنشانى ، دندان هايت را استوار سازى ، لثه ات را استحكام بخشى ، روزى خويش را به چنگ آورى و خوى خود را نيكو سازى

۳-امام صادق(ع):

مومن را بايسته است كه تا غذا نخورده ، از خانه بيرون نرود؛ چرا كه اين كار به او استوارى بيشترى مى دهد.

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#47 Posted: 12 Feb 2012 07:03

پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : سه چيز است كه تن ، به واسطه آنها شاداب مى‏شود و رشد مى‏كند :

بوى خوش ، جامه نرم و نوشيدن عسل .

بوى خوش ، عسل ، نگريستن به سبزه و سوارى شادى مى‏آورد .

امام صادق عليه‏السلام : هر كس كفش زرد بپوشد ، تا هنگامى كه آن را كهنه كند ، درشادمانى است .

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#48 Posted: 12 Feb 2012 07:04

پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : چهار چيز ، بر عمر مى‏افزايد : ازدواج با دوشيزگان ، غسل كردن با

آبِ گرم ، خفتن بر شانه چپ ، و خوردن سيب در سحرگاهان .

پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : گرمْ مزاجان را به درازى عمر ، مژده ده .

كتاب من لا يحضره الفقيه : پيامبر خدا فرمود : «هر كه جاودانگى را مى‏خواهد ـ والبته

جاودانگى‏اى [براى غير خدا] نيست ـ بايد كه چاشت را زودتر بخورد ، كفش خوب

(و مناسب) بپوشد و رَداى سَبُك برگيرد » .

پرسيدند : اى پيامبر خدا! رداى سَبُك چيست؟فرمود : «كم بودن بدهى» .

امام على عليه‏السلام : شستن دست‏ها پيش و پس از غذا خوردن ، [ موجب] فزونى عمر است.

امام صادق عليه‏السلام : دست‏هايتان را پيش و پس از غذا خوردن بشوييد ، كه فقر را مى‏بَرَد و

بر عمر مى‏افزايد

امام صادق عليه ‏السلام ـ خطاب به مفضّل بن عمر ـ :

اگر جمجمه باز مى‏شد و مى‏ توانستى مغز را
ببينى ، مى‏ ديدى كه به حجاب‏ هايى (لايه‏ هايى) كه روى همديگر قرار گرفته‏ اند ، در
ميان گرفته شده است تا هم آن را از عارضه‏ ها مصون بدارد ، و هم آن را استوار نگه
دارد ، تا بدان ، لرزش راه نيابد؛ و مى‏ديدى كه جمجمه ، به سان كُلَهْ ‏خودى بر آن قرار
گرفته است تا آن را از اثر ضربت‏ هاى سختى كه ممكن است به سر برسد ، حفظ كند.
سپس ، تاجى از مو بر روى جُمجُمه پوشانده شده و اين پوشش ، همانند پوستينى
براى سر است كه آن را از شدّت سرما و گرما ، نگه مى‏دارد . پس چه كسى مغز را در چنين دِژى جاى داده است ، مگر همو كه آن را آفريد و سرچشمه احساس ساخت و
به واسطه منزلت والايى كه در بدن دارد ، و نيز به واسطه مرتبه بلند و جايگاه
برجسته‏ اش آن را سزامند اين همه حفظ و مراقبت دانست؟

اى مفضّل! چه كسى قلب را در درون سينه انسان قرار داد و زِرِهى كه پوشش
استوار آن است ، بر آن قرار داد و آن را به دنده ‏ها و گوشت و پى‏ اى كه بر آن است ،
مصونيت داد تا جراحت و آزارى بدان نرسد؟

اى مفضّل! نيك بينديش كه چرا مغز كه جسمى رقيق است ، در لابه‏ لاى
استخوان‏ها حصار يافته است . آيا جز براى اين است كه از آن ، حفاظت كند و آن را
مصون بدارد ؟
از حضرت رضا (علیه السلام) نقل شده است که :
سیاه دانه شفای از هر دردی است به جز مرگ. بخصوص برای قرقرهای شکم ( صدای شکم ) و درد شکم و خصوصا اگر با عسل خورده شود سودمند است و روایت شده که برای تب یک روز درمیان و تب غالبه سه قاشق عسل و سیاه دانه بخوریدزیرا این دو نه به حرارت مایلند نه به برودت و نه به تبعها( صفرا ، سوداء ، بلغم و خون ) و شفای این دو در آنهاست به صورت خام همراه با نان و غذا و عسل و روغن آن برای ضماد و چرب کردن مفید است ...

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#49 Posted: 12 Feb 2012 07:07

امام صادق عليه ‏السلام ـ خطاب به مفضّل بن عمر ـ :

اى مفضّل! اكنون به اين حواسى كه خداوند
از ميان همه َّآفريدگان ، آنها را به انسان اختصاص داده و بدين واسطه ، او را بر
ديگران گرامى داشته است ، بنگر. چگونه چشمان انسان به‏ سان چراغ‏هايى كه فراز
مناره است ، در سرِ انسان قرار گرفته تا قادر بر مطالعه اشيا باشد و در اندام‏هاى
پايين‏تر (از قبيل دست و پا) قرار نگرفته است تا آفت ‏ها بدان برسد و از پرداختن
مستقيم به كار و حركت ، چيزهايى بدانها برسد كه ناتوانش سازد ، در آن ، اثر گذارد و
از آن بكاهد. چشم‏ها در اندام‏هاى ميانى بدن (چون شكم و پشت) نيز قرار نگرفته
است تا چرخش آنها به سوى چيزها و نگاهشان به سوى اشيا ، دشوار باشد. بدين
سان ، از آن رو كه جاى چشم ما هيچ كدام از اين اندام‏ها نبوده ، عالى‏ترين جاى
حواس ، همان سر است كه خود ، به صومعه حواس مى‏مانَد.

حواس نيز پنج چيز قرار داده شده كه پنج چيز را درك مى ‏كنند تا چيزى از اين
محسوسات ، از كف نرود . چشم آفريده شده است تا رنگ‏ها را درك كند. اگر رنگ‏ها
وجود داشتند و در اين حالت ، چشمى نبود كه آنها را درك كند ، هيچ سودى در آنها
متصوّر نبود.

گوش آفريده شده تا صداها را درك كند. اگر صداها وجود داشتند و گوش نبود كه
آنها را ادراك كند ، ديگر هيچ نيازى به آنها نبود و هيچ مقصودى را برآورده
نمى‏ ساختند. ديگر حواس نيز چنين‏ اند.
از سويى ديگر نيز همين حقيقت ، صادق است.

اگر چشم وجود داشت ، ولى رنگ‏ها وجود نمى‏ داشتند ، چشم را هيچ خاصيّتى نبود؛ يا اگر گوش وجود داشت ،
ولى صداها وجود نمى‏ داشتند گوش را هيچ جايگاهى نبود. پس ببين كه چگونه اين
حواسّ و محسوس‏ ها با همديگر اندازه و همسان شده ‏اند و هر حسّى را محسوسى
است كه بر آن ، اثر مى‏ گذارد و هر محسوسى را نيز حسّى است كه آن را درك مى‏كند.

با وجود اينها ، چيزهايى همانند نور و هوا ، واسطه ميان حواسّ و محسوس‏ ها
آفريده شده‏اند كه حواس ، جز به كمك آنها كامل نمى‏شوند؛ چه ، اگر نورى كه رنگ را
بر چشم آشكار سازد ، نبود ، چشم نمى‏ توانست رنگ را درك كند و اگر هوايى كه صدا
را به گوش برساند ، نبود ، گوش نيز نمى‏توانست صدا را درك كند.
پس آيا بر هر كس كه نگاهى درست بيفكند و فكرخويش را به كار گيرد ، پوشيده
مى‏ مانَد كه پديده‏اى چون فراهم بودن حواس و محسوس‏ هاى همسان و همنواخت با
يكديگر ، و نيز فراهم شدنِ چيزهاى ديگر كه حواس به كمك آنها كامل مى‏شود و
توصيف آنها را گفتم ، مى‏تواند از چيزى جز هدفدارى و اندازه‏ گيرى از جانب خداى
لطيفِ آگاه ، سرچشمه گرفته باشد؟

اى مفضّل! در زندگىِ نابينايان و خللى كه در كارشان روى مى‏دهد ، انديشه كن و
ببين كه چگونه چنين كسى ، نه جاى گام‏ هاى خويش را مى‏ بيند ، نه پيش روى خود
را مى‏ بيند ، نه ميان رنگ‏ها تفاوت مى‏گذارد ، نه چشم‏ اندازهاى زيبا و زشت را از هم
باز مى ‏شناسد ، نه اگر از سويى به او حمله ببرند ، گودالى را كه پيش پايش هست ،
مى‏ بيند ، نه اگر ضربه شمشيرى به سويش فرود آيد ، دشمن و ضربت او را مى‏ بيند ، و
نه به انجام دادن كارهايى چون: نوشتن ، داد و ستد و زرگرى راهى مى ‏يابد ، تا آن‏جا
كه اگر كارآيى ذهنى وى نبود ، به پاره ‏سنگى افتاده بر زمين مى‏ مانست...

اى مفضّل! در پلك چشم ، تأمّل كن و بنگر كه چگونه به سان پوشش ، بر آن قرار
گرفته و چگونه مژه ‏گاه‏ها به آويخته‏ گاه‏هاى ريسمان مى‏ مانند و چه سان خداوند ،
چشم را در درون غار خويش نشانده و پرده موهايى [ كه اطراف آن است] ، بر آن
افكنده است.

banoo

کاربر

ارسالها: 1683

#50 Posted: 12 Feb 2012 07:08

امام صادق عليه‏السلام ـ به طبيب هندى ـ :

قلب به شكل ميوه صنوبر است ؛ زيرا وارونه است.

يك سرِ قلب ، باريك قرار داده شده است تا لابه‏لاى ريه برود و با سردى آن خُنَك
شود ، مبادا كه مغز از گرماى آن بسوزد .

ريه ، دو پاره قرارداده شده است تا قلب ، در
لابه‏لاى فشارگاه‏هاى آن قرار گيرد و با حركت آن ، خُنَك شود .

رسول الله صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :
مَن قَلَّمَ أظفارَهُ يَومَ السَّبتِ ويَومَ الخَميسِ وأخَذَ مِن شارِبِهِ عوفِيَ مِن وَجَعِ الضِّرسِ ووَجَعِ العَينِ .
پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :
هر كس در روز پنج‏شنبه و شنبه ناخن‏هاى خود را كوتاه كند و قدرى از سبيل خود بگيرد ، از دندان‏درد و سردرد ، در امان باشد .
بحار الأنوار ، جلد 59 ، صفحه 36 ، حديث 5 - دانش نامه احاديث پزشكي

پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله :
أجمِروهَا [المَساجِدَ] في كُلِّ سَبعَةِ أيّامٍ .
هر هفته ، مسجدها را با بوى خوش ، بخور دهيد .

صفحه 5 از 6: « پیشین 1 2 3 4 5 6 پسین »

علم و دانش /

احادیث پزشکی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا