صفحه 3 از 32: « پیشین 1 2 3 4 5 ... 29 30 31 32 پسین »

Medicinal Herbs | گیاهان دارویی

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#21 Posted: 13 Jul 2011 07:57

نامهای گیاه :گیلاس

لاتین :

Cerasus avium ، Prunus avium

فارسی : ، آلوکک ، هلی کک ، سیاه تلی

عربی : کرز ، قراصییا

انگلیسی :

Cherry tail ، C . stalks

آلمانی :

Kirschen

فرانسه :

Cerisier ، Merisier vari

مشخصات گیاهی :

گیاهی است درختی که ارتفاع آن 10 تا 20 متر می رسد ، ساقه اصلی به خوبی مشخص و شاخه های آن افقی اند

پوست تنه به رنگ سرخ فام - قهوه ای که بصورت نوارهای کاغذی مانندی از تنه جدا می گردد، برگها کشیده و تخم مرغی

واژگون ، نوکدار ، در سطح رویی کدر و بدون کرک اما در سطح زیرین پوشیده از کرکهای دائمی است . گلها سفید رنگ و

میوه ها کروی ، قرمز تیره که به رنگهای زرد - کرم ، قرمز روشن و سیاه نیز دیده می شوند مزه میوه شیرین و یا تلخ ،

درونبر تقریباً کروی و صاف است .

اندام دارویی :

دم میوه گیلاس ، میوه و مغز دانه

دامنه انتشار :

دامنه انتشار این گیاه را در آسیای صغیر ، آسیای غربی و اروپا نام برده اند . در اغلب جنگلهای شمال ایران ، منطقه

البرز ، آستارا ، گیلان تا مازندران و گرگان انتشار دارد ولی امروزه در اکثر شهرهای ایران کشت می شود .

مواد متشکله :

کاتشین تانن ها ، گلی کوزیدها ی سیانوژنیک ، فلاونوئیدها ، لکوآنتوسیانین ، پورینها ، اسید سالیسیلیک ، فنلها ،

آنیون های کلر و ازت ، کاتیون های پتاسیم ، آهن ، کلسیم ، منیزیم و سدیم ، مقداری ژنیستئین و پرونتین ، اولئانولیک

اسید ، نارینجنین و کورستین در دم گیلاس وجود دارد.

در میوه اسید مالیک و نمکهایی از اسیدهای الی و در دانه ، روغن ثابت ، آمیگدالین و امولسین وجود دارد.

خواص درمانی :

دم گیلاس بعنوان مدر مورد استفاده قرار می گیرد.و در بیماریهای مجاری ادرار و کم کردن ترشح صفرا بکار می رود.

میوه مغذی و ملین است .

آثار فارماکولوژیکی :

دم گیلاس به دلیل داشتن مقداری فلاونوئید اثر ضدالتهاب داشته و همچنین به علت داشتن املاح پتاسیم و سدیم و

املاح دیگر دارای خاصیت مدری می باشد.

منبع :

فارماکوپه گیاهی ایران ،معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#22 Posted: 13 Jul 2011 08:10

بابونه گاوی Chrysanthemum parthenium

نامهای گیاه

لاتین :

Chrysanthemum parthenium ، Tanacetum parthenium

فارسی : بابونه گاو چشم ، بابونه گاوی ، بابونه کبیر

مشخصات گیاهی :

گیاهی است علفی چند ساله و متعلق به خانواده کاسنی ، ساقه آن مستقیم به طول 30 تا 80 سانتیمتر ، در مقطع

عرضی چند ضلعی و در طول به حالت شیاردار و به رنگ قرمز - قهوه ای و در بخش های بالایی منشعب می باشد. برگها

دارای کرکهای کوتاه یا بدون کرک ، با دمبرگهای طویل در ابتدا و تقریباً بدون دمبرگ در انتهای گیاه می باشند برگها معمولاً

به رنگ سبز متمایل به زرد با طعمی تلخ و در هنگام له شده بویی معطر دارند.

اندام دارویی :

اندام دارویی این گیاه را گلها و سرشاخه های جوان و تازه آن تشکیل می دهند

دامنه انتشار :

منشاء اصلی آن در آسیای صغیر و بالکان بوده ولی امروزه در مناطق وسیعی از اروپا و آسیا کشت می شود. این گیاه در

نقاط مختلف ایران از جمله گرگان، همدان و اراك می‌روید.

مواد متشکله :

سرشاخه های گلدار این گیاه شامل : سزکویی ترپن لاکتونها که شامل ژراما کرانولیدها ، اودسمانولیدها و گایا نولیدها

که نمونه هایی از این ترکیبات پارتنولیدها ، 3بتا هیدروکسی پارتنولید ، سانتامارین ، کاسموسین ، کانین ، آرتکانین و

اپوکسی آرتمورین می باشند

اسانس ها که بیشتر ساختار مونوترپنی دارند که از آن جمله می توان به کامفر ، ترانس کریزانتمیل استات کامفنن ،

پاراسیمن ، بورنئول ، لینالول ، ژراماکرنD الفاپینن و نارنسن اشاره کرد.

فلاونوئیدها ی گلیکوزیدی مانند اپی ژنین ، لوتئولین

این گیاه حاوی تانن و پایرترین نیز می باشد.

خواص درمانی :

این گیاه برای ناراحتی های هاضمه و همچنین بعنوان آرامبخش ، ضد عفونی کننده ، ضد تشنج ، ضد انگل و برای

ناراحتی های زنانه استفاده می شود

آثار فارماکولوژیکی :

مکانیسم اثر مواد موثره بابونه گاوی را می توا به این صورت بیان کرد :

فعالیتهای ضد التهابی : با مهار تولید و مهار آزادسازی واکنش گرهای التهابی در درمان بیماریهای التهابی مانند آرتریت ،

کولیت ، پسوریازیس و میگرن موثر وهقع می گردد.

تاثیر بر روی پلاکت ها : مهار تجمع پلاکت ها و در نهایت آزاد نشدن سروتونین از پلاکتها و لوکوسیت ها

فعالیت اسپاسمولیتیک : به واسطه کاهش حساسیت عضلات صاف جداره عروق نسبت به نور اپی نفرین ، استیل

کولین ، برادیکینین ، پروستاگلاندین ، هیستامین و سروتونین ، مانع از اسپاسم عروق می شوند.

ممانعت از اتصال سروتونین به گیرنده هایش : بنظر می رسد که پارتنولید آنتاگونیست گیرنده های سروتونین می باشد و

بدین صورت از اتصال سروتونین به گیرنده هایش و در نتیجه از بروز میگرن جلوگیری بعمل می آورد.

منبع :

فارماکوپه گیاهی ایران ،معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

هانس فلوک،ترجمه:محمد رضا توکلی صابری ، محمد رضا صداقت : گیاهان دارویی .انتشارات روزبهان ، تهران (1371).

من هم خدایی دارم

ویرایش شده توسط: plangton31

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#23 Posted: 13 Jul 2011 08:15

کاسنی Cichorium intybus L

نامهای گیاه :

لاتین :

Cichorium intybus L ، C. Byzantinum clementi

فارسی : کاسنی، کاسنی تلخ، کاسنی وحشی، هند با، کاسنی صحرائی

عربی :شکوریه، سرس

انگلیسی :

Wild chicory, Succory

آلمانی :

Wegwarte, Zichorie

فرانسه :

Chicoree, Chicoree amere,Chicaree saurage

مشخصات گیاهی :

گیاهی علفی و پایا که ارتفاع آن به 5/1 متر می‌رسد. با ریشه نسبتاً ضخیم و عمودی، ساقه راست ، باریک و بدون

کرک یا موهای تقریباً زبر و منشعب ، برگهای پائینی بریده، بالائی‌ها ساده و گلهایی مجتمع به شکل گل آذین کاپیتول

مرکب از گلهای زبانه ای و به ‌رنگ آبی روشن و ندرتاً صورتی یا سفید می‌باشند .

اندام دارویی :

شامل گلها ، ریشه و برگ

دامنه انتشار :

این گیاه در سرتاسر قاره اروپا بعنوان گیاه زینتی و داروئی کشت می‌شود. در ایران در نواحی کوهستانی، خراسان،

گیلان و مازندران، راه قزوین به رشت، آذربایجان، زنجان، تهران، کرج، سنندج، همدان، اصفهان، فارس، چهار محال و

بختیاری، بلوچستان و بسیاری مناطق دیگر می‌روید

مواد متشکله :

گل کاسنی حاوی فلاونوئید و یک گلوکوزید کومارینی ویژه‌ای به نام سیکوریئین می‌باشد. گلیکوزید مزبور با اسکولین که

به مقدار فراوانتری در طبیعت یافت می‌شود ایزومر می‌باشد. مقدار سیکوریئین در 100 گرم گل خشک در حدود 200

میلی‌گرم می‌باشد . گل کاسنی همچنین حاوی "گم" به میزان 3/2 درصد و موسیلاژ همچنین به میزان 3/3درصد حضور

عناصر فسفر، آهن، پتاسیم و کلسیم نیز در آن به اثبات رسیده است.

ریشه کاسنی حاوی مقادیر زیادی اینولین ، مواد تلخی به نامهای لاکتوسین و لاکتوکوپیکرین ، سیکوریئین ، آلفا-

لاکتوسرول ، تانن ، قندهای فروکتوز و مانوز و ... ، پکتین ، روغنهای ثابت ، کولین و غیره می باشد. ریشه کاسنی

همچنین حاوی "گم" به میزان 56/0 درصد و موسیلاژ به میزان 43/0 درصد می باشد.

خواص درمانی :

گل کاسنی به عنوان ملین و افزاینده صفرا مورد استفاده قرار می‌گیرد. اشتهاآور، تسهیل کننده هضم، ملین ضعیف،

تقویت کنندۀ کبد و دستگاه گوارش، شستشو دهندۀ مجاری ادراری و مدر است و برای درمان نقرس و روماتیسم به کار

می‌رود . ریشۀ کاسنی اثرات قاطع در رفع ورم التهابی لثه دندان و حتی در مواردی که با خونریزی همراه باشد، اگر عصاره

آبی یا الکلی گیاه بر روی لثه مالیده شود یا ماساژ داده شود در رفع التهابهای همراه با خونریزی معده مؤثر است. بعلاوه

اگر در خمیردندان‌ها وارد شود اثر ضد میکروبی خوبی ظاهر می‌کند. در استعمال خارجی، قرار دادن برگهای تازه و له شده

کاسنی بر روی پوست بدن، برای آرام کردن ناراحتیهای جلدی ناشی از التهاب و تحریکات سطحی بکار می‌رود. همچنین

در نواحی شمالی ایران از خیسانده ریشه گوشتی کاسنی به عنوان داروی کمکی جهت رفع تب مالاریا مورد استفاده

قرار می‌گیرد .

در پزشکی سنتی برای کاسنی اثرات درمانی متعددی قائل بودند و آن را بعنوان مقوی معده در نارساییها و قولنج های

کبدی ، تبهای نوبه ، تصفیه کننده خون ، مدر ، ضد درد و معرق توصیه می نمودند.

آثار فارماکولوژیکی :

عصاره الکلی تهیه شده از گیاه دارای اثر ضد التهاب در رات آزمایشگاهی می باشد.

عصاره‌ مائی گیاه اثر مهاری بر ماست سل‌های دخالت کننده در واکنش‌های آلرژیک و با دوز بالا اثر مهاری بر شوک

آنافیلاکتیک (القا شده در موش) دارد و سبب مهار آزادسازی هیستامین از ماست سل‌های فعال نیز می‌گردد .

عصاره الکلی ریشه کاسنی دارای اثر برجسته ای در کاهش دادن میزان و دامنه ضربان قلب جداشده از وزغ بوده و اثر

دارویی کینیدین را بر روی قلب تقویت می کند . ترکیب جداشده از عصاره ریشه بوداده با ساختار احتمالی سزکویی

ترپنی نیز دارای خواص ضد باکتری می باشد.

منبع :
زرگری، ع. گیاهان داروئی، ویرایش 4، تهران: انتشارات دانشگاه، 1368 (ج 3): 20ـ212.

امین غ، گیاهان داروئی سنتی ایران. تهران: انتشارات معاونت پژوهشی وزارت بهداشت، درمان، آموزش پزشکی، 1370

، (ج1)، 53.

قهرمان، احمد، کورموفیتهای ایران (سیستماتیک گیاهی)، جلد 3، مرکز نشر دانشگاهی، 1373: 515.

صمصام شریعت، هادی، پرورش و تکثیر گیاهان داروئی، مانی، 1374: 335.

افشاری‌پور س، مقدس آ، حسن‌زاده ف. استخراج سیکوریئین از گل کاسنی و خالص‌سازی آن به روش کروماتوگرافی

مایع ستونی، مجله علوم پزشکی اصفهان 1375. 2: 54ـ49.

فارماکوپه گیاهی ایران ،معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

هانس فلوک : گیاهان دارویی ، ترجمه:محمد رضا توکلی صابری ، محمد رضا صداقت.انتشارات روزبهان ، تهران (1371).

Andrew chevallier. The encyclopedia of medicinal plants. 1996. 187.

John B. Lust. The herb book. 1974: 151.

Pharmacol res 1999, Jul; 40 (1): 61-5.

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#24 Posted: 13 Jul 2011 08:16

دارچین Cinnamomum zelanicum

نامهای گیاه :

لاتین :

Cinnamomum zelanicum ، Laurus cinnamon ،

فارسی : دارچین

عربی : دارصینی

انگلیسی :

Common cinnamon tree ceylan cinnamon ، True cinnamon

آلمانی :

Zimtbaum

فرانسه :

Cannellier deceylan ، Cinnamone

مشخصات گیاهی :

درختی است به ارتفاع 12 - 8 متر ، همیشه سبز ، دارای تاج پوششی متراکم و گسترده . تنه کوتاه ، سبز و راست با

یک سیستم ریشه ای حجیم . برگها همیشه سبز متناوب یا تقریباً متقابل ، دمبرگدار ، براق و سبز روشن ، بدون کرک با

بافتی بشدت چرمی ، تخم مرغی یا تخم مرغی - سرنیزه ای . گل آذین خوشه محور ، گلها کوچک ، کرمی رنگ و میوه

کشیده و زیتونی شکل ، خشک و نوکدار به رنگ آبی تیره .

اندام دارویی :

پوست درخت

دامنه انتشار :

دارچین احتمالاً بومی سریلانکا بوده و در سریلانکا ، سیچلز ، جنوب شرقی هند ، اندونزی ، جزایر هند غربی و آمریکای

جنوبی کشت می شود. این گیاه در ایران رویش ندارد.

مواد متشکله :

پوست دارچین دارای 2.5 - 0.5 درصد اسانس بوده که جزء اصلی آن را سینام آلدئید ، اوژنل و ترانس -اسید سینامیک

تشکیل می دهد. علاوه بر آن شامل ترکیبات ترپنی مثل لیمونن ، تانن ها ، موسیلاژ ، مقادیر ناچیزی کومارین و اگزالات

کلسیم ، نشاسته و رزین می باشد.

خواص درمانی :

از دارچین بعنوان ادویه و طعم دهنده در فرآورده های دارویی و غذایی استفاده می گردد. ضد نفخ ، اشتها آور ، ضد

اسهال و تهوع ، محرک گردش خون ف ادرار آور ، رفع مشکلات هاضمه و محرک انقباض رحم می باشد . در طب سنتی

بعنوان نیرودهنده ، قابض ، بادشکن ، قاعده آور و معرق توصیه شده است .

آثار فارماکولوژیکی :

آثار ضد میکروب ، ضد انگل ، بادشکن و ضد اسپاسم که در مورد دارچین مشهور است احتمالاً بواسطه اسانس آن است

، اسانس آن دارای آثار ضد میکروبی و قارچ کشی است که احتمالاً مربوط به محتوای ارتو-متوکسی سینام آلدئید آن

است.علاوه بر آن اسانس دارای خاصیت ویروس کشی و لارو کشی نیز می باشد.

تانن های اسانس نیز ممکن است غلت اثر ضد اسهالی دارو باشند .

منبع :

فارماکوپه گیاهی ایران ،معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#25 Posted: 13 Jul 2011 08:17

هندوانه ابوجهل Citrullus colocynthis (L.) Schrad

نامهای گیاه :

لاتین :

Citrullus colocynthis (L.)

فارسی : حنظل، هنچل، فنک، شری، خربزه روباه ، خیار تلخ

عربی : حنظل - حدج - مراره الحصاری

انگلیسی :

Colocynth - colocynth gourd - bitter cucumber - bitter apple

آلمانی :

فرانسه :

مشخصات گیاهی :

هندوانه ابوجهل گیاهی علفی، چند ساله و دارای ساقه های خوابیده یا پیچکدار و بالا رونده و پوشیده از تار است.

برگهای آن متناوب، منقسم به لوبهای متعدد دندانه دار، پوشیده از تار و دارای ظاهری به رنگ مایل به سفید در سطح

تحتانی پهنک آن است و از کناره آنها پیچک هایی خارج می شود که موجب اتصال گیاه به تکیه گاه می شود.

گلهای آن نر و ماده جداگانه روی یک پایه و به رنگ زرد نارنجی است. میوه کروی بر رنگ زرد به بزرگی یک پرتغال با پوست

نازک ولی سخت با مغز سفید و دانه های سفید و بیضی شکل است.

اندام دارویی :

میوه گیاه

دامنه انتشار :

این گیاه در لرستان، خوزستان، فارس، کرمان، بندرعباس، بلوچستان، خراسان، تهران و یزد ( در نواحی اطراف بافق ،

بهاباد ، مهریز و عقدا ) می روید

مواد متشکله :

محتوای روغنی دانه ها حدود 17 تا 19 درصد (وزنی/وزنی) می باشد که شامل 73-67 درصد لینولئیک اسید (امگا 6)،

10 تا 16 درصد اولئیک اسید ، 8-5 درصد استئاریک اسید و 12-9 درصد پالمیتیک اسید است. برآورد شده که محصول

دهی روغن در حدود 400 لیتر در هکتار می باشد. گوشت میوه (Pulp) دارای گلیکوزید ها، آلکالوئیدها و ساپونین

است. از مواد متشکله آن می توان به Colocynthetin و Colocynthin (یک گلیکوزید و عامل اصلی تلخی و اثر مسهلی

آن)، یک گلیکوزید فیتوسترول (Citrullo) و دیگر گلیکوزیدها (Elaterinٍ، Elatericin B و Dihydro-Elatericin B)، یک روغن

ثابت، یک ماده رزینی محلول در اتر- کلروفرم، صمغ، اسید پکتیک یا پکتین، آلبومینوئیدها، فسفات کلسیم و منیزیم،

لیگنین و آب اشاره نمود. ریشه ها حاوی a-Elaterin، Hentriacontane و ساپونین هاست. در هر صد گرم از دانه ها

حدود 556 کیلو کالری انرژی، 7/6 گرم آب، 6/23 گرم پروتئین، 2/47 گرم چربی، 5/19 گرم کربوهیدرات، 5/1 گرم فیبر، 46

میلی گرم کلسیم و 580 میلی گرم فسفر یافت می شود. همچنین دانه ها دارای فیتواسترولین (Ipurand)، 2

فیتوسترول، یک ساپونین، 2 هیدروکربن، یک آلکالوئید، یک پلی ساکارید یا گلیکوزید و تانن است. Colocynthin ماده ای

گلیکوزیدی، محلول در آب و نامحلول در بنزول، کربن دی سولفید و اتر است. اسید های رقیق آن را به دکستروز و ماده بی

مزه Colocynthein می شکنند. از تر کیبات جدیدی که از گیاه استخراج شده می توان به گلیکوزید های فلاون

و گلیکوزیدهای کوکوربیتاسین اشاره کرد

خواص درمانی :

ميوه اين گياه داراي خاصيت مسهل قوي است. در موارد ضعف اعمال روده، فلج ناحيه امعاء و احشاء ، آب آوردن انساج ،

بيماريهاي کبدي و گاهی نیز به عنوان قاعده آور و کاهنده قند خون به کار مي رود.

در طب سنتی در درمان ادم مقاوم، آمنوره و عدم تعادل مغزی به کار برده شده است.در پزشکی گذشته جزء ترکیبی

معجونی به نام Confectio hamech یا Diacatholicon و اغلب دیگر قرصهای مسهل بوده و در مواردی که نیاز به پاکسازی

بدن بوده، مورد استفاده قرار می گرفته است. در بند آوردن قاعدگی زنان در حالات شدید مؤثر بوده و در ابتدای حاملگی

برای القای سقط هم مورد استفاده قرار می گرفته است که مصرف آن بدین منظور هم در کتب قدیمی ثبت شده است.

در درمان یرقان، کرامپ های روده ای، دردهای عصبی نیز کاربردهایی داشته است. پودر (گوشت میوه) آن به صورت

موضعی همراه آلوئه و دیگر گیاهان در پماد ها، پلاستر ها و غیره با موفقیت در برابر کرم های انگلی و گاهی به صورت

انما برای هدفی مشابه به کار گرفته شده است. در قولنج ایلئوس، انمای آن هنگامی که دیگر داروها اثر بخش نبوده اند،

و میوه ریز شده آن برای رفع باردار شدن زبان هم به کار می رفته است. در مراکش از میوه یرای محافظت از بید خوردگی

پشم استفاده می شود.از ریشه آن برای بهبودی یرقان، آسیت، بیماری های ادراری و روماتیسم استفاده می شود.دانه

آن که طعمی شبیه فندق دارد و غنی از چربی و پروتئین است به عنوان یک دانه روغنی مصرف می شود. دانه آن برای

افزایش رشد مو، تسکین نیش مار و دردهای عصبی کاربرد داشته است.

آثار فارماکولوژیکی :

مقالات جدید ارائه شده درباره اثرات آن بدین قرارند:

1- اثر کاهنده چربی خون: با تجویز عصاره دانه یا گوشت (Pulp) میوه بر روی خرگوش.

۲- افزایش رشد مو در اثر تجویز عصاره های اتر و متانولی در موش های آزمایشگاهی.

اثر داروی مزبور مشابه اثر محلول استاندارد ماینوکسیدیل بوده است.

3- اثر کاهنده قند و چربی خون با استفاده از عصاره مائی پوسته بیرونی میوه در Rat که با آزمایشات انجام شده

گلیکوزید ها و ساپونین های عصاره دارای بیشترین اثر بوده اند. همچنین اثر کاهندگی قند خون آن اثر مستقیم (بدون

نیاز به اثر بر روی سلول های بتای جزایر لانگرهانس) شناخته شد.

4- مهار رشد سلول های سرطانی سینه: با عصاره بدست آمده از برگهای گیاه.

مکانیسم عمل ضد سرطانی در نتیجه تخریب ساختار رشته های اکتین در سلول و تحریک مرگ برنامه ریزی شده

سلولی و در اثر گلیکوزیدهایی به نام Cucurbitacin B/E شناخته شد

منبع :

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

صمصام شریعت ، ه : گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، م : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

مظفریان ، و : فلور یزد،انتشارات یزد ،چاپ اول ، بهار 1379

محمد وزیری ، وب سایت گیاهان دارویی

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#26 Posted: 13 Jul 2011 08:18

لیمو عمانی Citrus aurantifulia

نامهای گیاه :

لاتین :

Citrus aurantifulia ، Limonia aurantifulia ، Citrus medica L. var. acida Brandis

فارسی : لیمو عمانی ، لیموی عمانی ، لیمو ترش شیسه ، تغن

عربی : لیمون

انگلیسی :

Lime ، Mexican Lime

آلمانی :

Limonenzitrone

فرانسه :

Citronnier

مشخصات گیاهی :

گیاهی است به صورت درختچه ای به ارتفاع ۶-۳ متر با تاج مدور و بی قاعده كه كم وبیش گسترده و باز است. شاخه

های جوان آن كوتاه به رنگ سبز روشن و دارای خارهای كوتاه سبز، نیشدار و تیز است و شاخه های مسن تقریباً فاقد

خار است. برگ گیاه ضخیم و چرمی، براق، بیضی یا تخم مرغی است. گل گیاه سفید به ندرت ارغوانی مایل به سفید و

به صورت خوشه ای تنك در طول محور گل آذین است. میوه گیاه كوچك، بیضی- مدور در انتها غالباً برآمده و سرپستانكی،

با پوست نازك، صاف و به رنگ سبز مایل به زرد است.

اندام دارویی :

میوه گیاه

دامنه انتشار :

گیاه لیمو عمانی بومی آسیای جنوبی بوده و در آمریکا و آمریکای لاتین نیز کشت می شود این گیاه در مناطق مختلف

جنوب و جنوب شرقی ایران نظیر بندر عباس ، میناب ، جهرم و شیراز به طور فراوان کاشته می شود.

مواد متشکله :

مواد متشكله اصلی میوه گیاه لیموعمانی را روغن‌های فرار تشكیل می‌دهد. لیموعمانی همچنین حاوی تعدادی از

تركیبات تلخ، فلاونوئیدها، كومارین‌ها، اسیدهای آلی، اسیدسیتریك، املاح و ویتامین ها است. عمده ترین ترکیبات

موجود در روغن فرار گیاه را لیمونن ، آلفا-ترپینئول ، گاما ترپینن ، ترپینولن ، 1و8-سینئول و لینالول تشکیل می دهد.

خواص درمانی :

لیموعمانی و روغن فرار حاصله از آن به عنوان عطر و چاشنی در صنایع مختلف غذایی كاربرد دارد. روغن فرار لیموعمانی

همچنین در صنایع آرایشی- بهداشتی كاربرد وسیع دارد.

در طب گذشته از لیموعمانی به عنوان مقوی معده، ضدنفخ، اشتهاآور، ضدعفونی كننده، مسكن سردرد و رفع علائم

سرفه و سرماخوردگی قائل بوده اند.

آثار فارماکولوژیکی :

همانند سایر گونه های جنس Citrus و بخاطر وجود ترکیبات کومارینی در لیمو عمانی ممکن است آثار فتوتوکسیک در

مورد این گیاه وجود داشته باشد در تستهای بررسی آثار حساسیت زایی ، تحریک زایی و فتوتوکسیک روغن فرار گیاه

مشخص شده است که فاقد آثار مضر مربوطه در پوست انسان بوده و تنها باعث ایجاد تحریکاتی در پوست خرگوش می

شود. روغن فرار گیاه همچنین سبب تسریع ایجاد برخی از تومورها در موشهای تحت درمان با ترکیبات 9و10-دی متیل-1و

2-بنزانتراسن و بنزو آلفا-پیرن شده است.

منبع :

فارماکوپه گیاهی ایران ،معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#27 Posted: 13 Jul 2011 08:18

نارنج Citrus aurantium

نامهای گیاه :

لاتین :

Citrus aurantium ، Citrus bigardia ، Citrus vulgaris

فارسی : نارنج ، نارنگ

عربی : نفاش ، نارنج ، کباد

انگلیسی :

Sour ، Bitter orange

آلمانی :

Bitterorangenbaum

فرانسه :

Oranger - bigarade ، Citronnier vulgaire

مشخصات گیاهی :

درختی است به ارتفاع 3 تا 5 متر با تاج پوششی گرد که به صورت کاشته شده در شمال و جنوب ایران وجود دارد.در

طول شاخه خارهای باریک و بلندی پراکنده است برگها دارای پهنک بیضوی پهن و یا تخم مرغی کشیده ، نوک برگ تقریباً

تیز و کشیده و قاعده آن گوه ای یا گرد است ، دمبرگها در بالا دارای بالی پهن است که به تدریج به قاعده بدون بال ختم

می شود . گلها منفرد یا بصورت دسته های چند تایی پراکنده در طول محور شاخه ها ، دو جنسی ، سفید درخشان ف

ترد و شکننده و معطر. میوه از نوع سته و نیم کروی که اندکی در دو انتها تخت شده است با پوستی ضخیم و خشن که

در زمان رسیدن نارنجی رنگ با مزه ترش ملایم است.

اندام دارویی :

برگ ، گل ، پوست میوه

دامنه انتشار :

منشاء اولیه گیاه نواحی شمالی هند است ولی امروزه در غالب نواحی معتدل و مساعد از جمله در ایران و به طور

عمده در استانهای گیلان و مازندران و فارس پرورش داده می شود.

مواد متشکله :

اسانس ( اسانس نرولی ) که قسمت عمده آن را منوترپنهای لینالول ، لینالیل استات ، آلفا ترپینیل استات ، بتا ترپینیل

استات ف نریل استات و بتا پی نن و ترکیبات دیگر مانند سزکویی ترپن خطی فارنزیل استات و ترکیب میرسن ،

فلاونوئیدها ( فلاونون و چالکونها ) و تاننها می باشد.

برگ : روغن فرار ، اورانتیامارین ، هسپیریدین ، نئوهسپیریدین و اسیدهای مختلف ، تانن و استاخیدرین

پوست : روغن فرار ، هسپیریدین ، آنزیم ، پکتین و ویتامینها

خواص درمانی :

برگ : هضم کننده ، ضد اسپاسم ، ضد تشنج و آرام کننده

پوست میوه : هضم کننده و مقوی معده ، قابض پوست و جمع کننده منافذ آن ، ضد انگل و مطبوع کننده غذا و دارو

گل : آرام کننده و ضد تشنج ، مسکن ، ضد اسپاسم و مطبوع کننده در فرآورده های غذا ، دارو و آرایشی

در طب سنتیبعنوان ضد تشنج و همچنین در بیماری های عصبی مثل هیستری ، سردرد ، ضعف اعصاب و بیخوابی و

بعنوان مقوی معده ، معرق ، تب بر ، در تقویت اشتها ، درمان اسپاسمهای شکمی و طپش قلب کاربردداشته است.

آثار فارماکولوژیکی :

مطالعات نشان داده که اسانس بهار نارنج ( گل ) روی یک نوع ماهی اثر نموده و سبب بروز اثر آرام بخشی شده است

اثر ضد میکروبی اسانس نیز روی 9 سوش باکتری به اثبات رسیده است.

منبع :

فارماکوپه گیاهی ایران ،معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#28 Posted: 13 Jul 2011 08:19

لیمو ترش Citrus Limonum

نامهای گیاه :

لاتین :

Citrus limonum ، Citrus limon

فارسی : لیمو ترش ، لیموی مصری

عربی : لیمون بلدی

انگلیسی :

Hill lemons , Galgal , Lemon , Lime tree

آلمانی :

Zitronenbaum , Citronen baum , Lemonien baum

فرانسه :

Citron

مشخصات گیاهی :

درختی است کوچک و به ارتفاع 4 تا 5 متر که ریشه قوی، منشعب و به رنگ سفید مایل به زرد دارد. ساقۀ آن راست،

دارای شاخه‌های خاردار (مخصوصاً در انواع نیمه وحشی) و برگهایش متناوب، شفاف، به رنگ سبز مایل به زرد، دندانه‌دار

یا کامل است. از مشخصات برگ آن این است که دمبرگی با بالهای باریکتر از برگ نارنج و پرتقال دارد. گلهای آن متعدد،

دارای بوی ضعیف و شامل گلبرگهائی با سطح داخلی سفید رنگ است. میوه‌اش به رنگ زرد روشن (پس از رسیدن)

دارای پولپ ترش‌مزه و مطبوع و محتوی دانه‌هائی با طعم بسیار تلخ می‌باشد. در زیر بافت بشره پوست لیموترش،

کیسه‌های بزرگ و فراوان محتوی اسانس معطر جای دارد.

اندام دارویی :

میوه لیمو ( پوست ، آب ، اسانس و دانه )

دامنه انتشار :

در اروپا، آسیا و مناطق گرم کاشته می‌شود ولی بیشتر لیموترش دنیا در حال حاضر از منطقه سیسیل ایتالیا و کالابر به

دست می‌آید. در ایران ارقام مختلف آن کاشته می‌شود. نوعی که در شمال می‌روید «تغان» نامیده شده و در جنوب ایران

هم به مقدار وسیعی کاشته می‌شود.

مواد متشکله :

اسانس لیموترش که از فشردن قسمت خارجی پوست لیموترش تازه بدست می‌آید حاوی 92ـ95 درصد از ترپن‌های

مختلف است. قسمت اعظم آن را لیمونن همراه با فلاندرن، کامفن، پی‌نن تشکیل می‌دهد. بوی مطبوع اسانس لیمو

مربوط به وجود سیترال است که به مقدار 4ـ7 درصد در آن یافت می‌شود. بعلاوه دارای ژرانیول آزاد، لینالول، سیترونلول و

به مقدار کم از آلدئید نونیلیک و اسید آنترانیلیک است. آب لیمو شامل اسید سیتریک ، نمکهای پتاسیم ، کلسیم و آهن

و غیره ، صمغ ، موسیلاژ ، پکتین ، موادآلبومینوئیدی و ویتامین C

خواص درمانی :

اختصاصات درمانی لیموترش زیاد است و از آن در اسپانیا و بعضی از کشورها برای درمان بیماریهای بیشماری استفاده

بعمل می‌آید. لیموترش، دارای اثر زیاد کننده فعالیت گلبول سفید خون در دفاع از بدن است، مقوی قلب، سیستم عصبی

و سمپاتیک می‌باشد. اثر مدر، معرق ، ضد رماتیسم و نقرس، آرام‌‌کننده، ضد اسکوربوت، رقیق ‌کنندۀ خون، تصفیه کنندۀ

خون، ضد سم و بند آورندۀ خون است. پوست لیموترش، مقوی و بادشکن و دانه‌های آن ضد کرم و تب‌بر است. در چین از

اسانس لیموترش بعنوان آنتی‌بیوتیکی برای معالجۀ تیفوس، مننژیت و سایر باکتریا باسیلی استفاده می‌شود ولی در

مصرف آن نباید زیاده‌روی کرد.

در استعمال خارجی در رفع گریب، سینوزیت، آنژین، التهاب مجرای گوش، خونروی از بینی، التهاب مخاط دهان و زبان،

آفت، ورم پلک و کناره آزاد آن (Blepharites)، ضایعه ناشی از سرمازدگی که بیشتر در انگشتان و پاشنه پا حاصل

می‌شود. زخمهای عفونی، شکنندگی ناخن‌ها، رفع چربی صورت و تأمین لطافت پوست، دست مؤثر است.

موارد استعمال در پزشکی گذشته ، در بیماریهای عفونی مختلف (ریوی، مربوط به روده و ...)، مالاریا، بی‌اشتهائی، آب

آوردن شکم، روماتیسم و نقرس، رفع رسوبات ادراری، سوء هاضمه، بلع هوا، واریس، چاقی، یرقان، استفراغ، نارسائی

کبد و لوزه‌المعده، بالا بودن فشار خون، هموفیلی، خونروی‌ها (رعاف یا خون‌آمدن از بینی)، خونرویهای معده و روده، وجود

خون در ادرار، دیسانتری، تیفوئید و شکم روش اثر مفید ظاهر می‌کند.

آثار فارماکولوژیکی :

این دارو با افزودن بر متابولیسم چربی‌ها در بدن سبب کاهش ذخیره چربی بدن می‌شود. اسانس لیمو با مکانیسم

نامشخص سبب فعال شدن سیستم ایمنی ذاتی می‌شود. بخارات اسانس لیموترش، اثر میکروبهای مولد بیماری

مننگوکوک را در مدت 15 دقیقه، باسیل تیفوئید (ابرت) را حداقل در یک ساعت، پنوموکوک را در مدت یک تا سه ساعت،

استافیلوکوک طلائی را در 20 دقیقه و استرپتوکوک را در 3 تا 12 ساعت خنثی می‌نماید. اسانس لیموترش اثر باسیل

ابرت را در 5 دقیقه، استافیلوکوک را در 5 دقیقه، باسیل لوفلر (مولد دیفتری) را در 20 دقیقه خنثی می‌نماید. محلول 2/0

درصد آن از تکثیر باسیل سل جلوگیری می‌کند. بررسی‌های ارزنده Charles Richet نشان داد که وارد کردن حداقل چند

قطره لیموترش در صدف خوراکی در مدت 15 دقیقه لااقل 92 درصد باکتریهای آن را از بین می‌برد. انواع لیموترش معمولی

و لیمو عمانی از روزگاران پیشین همیشه از نظر قابلیت پیشگیری بیماری اسکوروی که ناشی از کمبود ویتامین C

می‌باشد شهرت جهانی داشته است. ویتامین C موجود یک ضد اکسید کنندۀ قوی است که اثر عمیقی بر روی سلولها

دارد. از جمله جلوگیری از ظهور تغییرات سلولی در جهت سرطانی شدن و همچنین از پیری سلول‌ها جلوگیری می‌کند.

روغن لیموترش نیز در کشتن قارچها مؤثر است. پکتین موجود در الیاف گیاهی پولپ لیموترش نیز در کاهش کلسترول اثر

زیادی دارد. در پژوهشی در مورد پیدا کردن انواع گیاهان ضد انگل (کرمهای گرد و نخی) از طبقه نماتودها بعمل آمده

عصاره لیموترش آثار قابل ملاحظه‌ای داشته است.

منبع :

زرگری. ع: گیاهان داروئی. انتشارات دانشگاه تهران. جلد اول، 1368: 488.

میرحیدر، ح: معارف گیاهی. دفتر نشر فرهنگ اسلامی. جلد دوم. 1372، 205.

صمصام شریعت ، ه : گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، م : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#29 Posted: 13 Jul 2011 08:21

سپستان Cordia myxa
نامهای گیاه :

لاتین :

Cordia myxa ، Cordia sebestana ، Cordia officinalis ، Cordia domestica ، Cordia dichotoma ، Sebestana myxa

فارسی : سپستان ، انبو

عربی : زنبق ، مخاطه ، مخیط و اطباء الکلیه ، مخبطا و بمبار ، بنبار و بنبر

انگلیسی :

Cordia ، Assyrian plum ، Sebestan ، Sebestan plum ، Geiger tree

آلمانی :

Sebestenbaum ، Brustbeerbaum

فرانسه :

Arbre aux sebeste ، Sebestier

مشخصات گیاهی :

درختانی کوچک و یا بندرت درختچه هایی با چند تنه به ارتفاع 8 تا 10 متر و تقریباً پیچ و تابدار با پوست قهوه ای متمایل

به خاکستری و کم و بیش شکافدار ، با تاج پوششی وسیع و شاخه هایی گسترده و تقریباً در انتها آویخته ، نرم ، سبز و

پوشیده از کرکهای تنک . برگهای آن چرمی گرد و ضخیم ، بی کرک ، پهنک آن تخم مرغی و گرد و بیضوی ، منتهی به

دمبرگ دراز ، متناوب و گاهی متقابل بر روی گیاه. گلهای آن سفید ، کرم متمایل به سفید ودارای جام قیفی شکل و پلی

گام و مجتمع و به صورت نوعی گرزن فاصله دار است دارای کاسبرگهای پیاله ای که پس از افتادن میوه ها بر روی گیاه

باقی می ماند. میوه اش شفت ، به بزرگی گیلاس و میلنبر چسبنده ای برنگ زرد دارد این میوه پس از خشک شدن

خاکستری تیره می گردد و مزه آن شیرین و لعابدار است

اندام دارویی :

میوه ، پوست و برگ

دامنه انتشار :

اصل این درخت از هندوستان می باشد و بومی آسیا و استرالیا می باشد . در ایران در سواحل جنوبی و جزایر جنوبی و

جنوب کشور از خوزستان تا بلوچستان می روید.

مواد متشکله :

سپستان دارای موسیلاژ فراوان می باشد. از برگهای گیاه آلکالوئید پیرولیزیدینی به اسم ماکرو فیلین و فلاونوئید های

مثل روتین جداشده است همچنین در برگها مقدار بالایی کروم و اسیدهای چرب و استرولهایی مانند پالمتیک ، لینولئیک

و اولئیک و ... شناسایی شده است.

خواص درمانی :

از سپستان بعنوان نرم کننده سینه در درمان سرفه وگرفتگی صدا ، مقوی معده ، مدر و خلط آور استفاده می شود و

همچنین باعث کاهش فشار خون شده و از موسیلاژ آن در صنایع قرص سازی استفاده می شود . برگ سپستان دارای

اثر قابض می باشد.

در طب سنتی بعنوان مسکن سرفه ، ملین ، مقوی دستگاه گوارش ، ضد سوزش ادرار ، ضد گرفتگی صدا استفاده می

نموده اند.

آثار فارماکولوژیکی :

میوه بعلت داشتن موسیلاژ و لعاب فراوان نرم کننده است و از طرف دیگر این موسیلاژ بعلت انسداد گیرنده های نیکوتینی

در کاهش فشار خون موثر می باشد. برگهای سپستان انقباضات ناشی از استیل کولین را کاهش می دهد .

الکالوئیدهای پیرولیزیدینی اشباع شده موجود در برگها اثر سیتوتوکسیک بر روی سلولهای کارسینوما دارند. عصاره

متانلی برگها آنتی هیستامین قوی نیز می باشد و به خاطر میزان کروم بالای آن تحمل به گلوکز را بالا می برد و در

دیابتی ها مورد استفاده دارد.

منبع :

فارماکوپه گیاهی ایران ،معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

هانس فلوک : گیاهان دارویی ، ترجمه:محمد رضا توکلی صابری ، محمد رضا صداقت.انتشارات روزبهان ، تهران (1371).

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#30 Posted: 13 Jul 2011 08:22

گشنیز Coriandrum sativum L

نامهای گیاه :

لاتین :

Coriandrum sativum var. vulgare ، Coriandrum sativum var. microcarpum

فارسی : گشنیز ، تخم گشنیز ، گشنیج ، هیل دانه

عربی :کزبره ، کزره

انگلیسی :

Coriander

آلمانی :

Wanzendille, Echter koriander, Koriander

فرانسه :

Punaise male, Coriandre coltivee, Coriandre, Mari de la punaise

مشخصات گیاهی :

گياهى است يك ساله به ارتفاع ۱۵ تا ۵۰ سانتى متر و بدون كرك كه به هنگام تازه بودن معطر است. برگ هاى گياه به

رنگ سبز روشن و درخشان با بافتى نازك و ظريف بوده، پهنك برگ ها داراى بريدگى است كه در برگ هاى پائينى به

صورت لب دار درمى آيد. كاسبرگ هاى گياه مشخص و نامساوى، گلبرگ ها سفيد يا صورتى فام و گلبرگ هاى بيرونى

بزرگ تر و داراى دولوب عميق هستند. ميوه گياه ظاهرى تخم مرغى دارد و رنگ آن سبز مايل به زرد است كه در اثر

خشك شدن به رنگ زرد مايل به قهوه اى درمى آيد.

اندام دارویی :

میوه یا تخم گیاه

دامنه انتشار :

گشنیز در بیشتر بخشهای ایران پرورش می دهند مناطق مهم رویش گیاه در ایران در استانهای آذربایجان شرقی ،

بوشهر ، تهران ، خوزستان ، سیستان و بلوچستان ، کرمان و یزد می باشد. تولید سالیانه گشنیز در جهان به بیش از

220 هزار تن می‌رسد که بیشتر آن را اوکراین تهیه می‌کند. پرورش گشنیز علاوه بر اوکراین در کشورهای ایتالیا، مالت،

هلند، مراکش، مصر، بنگلادش، چین، هند، آرژانتین، آمریکا و مکزیک نیز معمول است

مواد متشکله :

ماده متشکله اصلی میوه گشنیز روغن فرار است ترکیبات مهم موجود در روغن فرار شامل د-لینالول ، آلفا پی نن ،

لیمونن ، 1و8 سینئول و کامفر می باشد. سایر ترکیبات موجود در میوه گشنیز شامل فلاونوئید ها ، اسیدهای فنلی ،

فتالیدها ، اسیدهای آمینه ، پروتئین ، چربی ، نشاسته و قند می باشد.

خواص درمانی :

گشنیز دارای اثرات ضد نفخ و ضد اسپاسم بوده در تنظیم عمل روده و در درمان التهاب مخاط برونش های دستگاه تنفس

موثر است. همچنین قابض ، مدر ، محرک ، مقوی معده ، مسکن و خلط آور است و مداوای ناراحتی های زنانه بکار می

رود و در صنایع غذایی بعنوان طعم دهنده و در عطرسازی نیز مصرف می شود. همچنین به صورت موضعی در بواسیر ،

درد مفاصل ، واریس ، عوارض پوستی ، اگزما ، سوختگی ها استفاده می‌شود

در طب سنتی از گشنیز در رفع ناراحتی های گوارشی بعنوان ضد نفخ ، اشتها آور ، مقوی معده ، ضد اسهال ضد تشنج

، ضد کرم ، ضد صرع ، زیاد کننده شیر و کاهش دهنده قند خون کاربرد داشته است. همچنين از آن در خوشبو كردن دهان

و التيام زخم دهان استفاده مى شده است.

آثار فارماکولوژیکی :

از طریق اثر بر متابولیسم چربی (افزایش سنتز اسیدهای صفراوی، افزایش تبدیل کلسترول به اسیدهای صفراوی و

استرول‌های خنثی، سبب کاهش کلسترول سرم در بیماران مبتلا می‌شود .

بجز آثار ضد اسپاسم و کار میناتیو میوه گشنیز، این گیاه و روغن فرار آن دارای خاصیت ضد میکروبی نیز می‌باشند. آثار

ضد میکروبی و قارچی آن علیه میکروبهای زیر تأیید شده است.

باسیلوس آنتراسیس، باسیلوس مزنتریکوس، پروتئوس و لگاریس، اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس اوره ‌ئوس،

استرپتوکوکوس همولیتیکوس، پسودوموناس آئروجینوزا، کاندیدا آلبیکانس.

روغن فرار گیاه در شرایط آزمایشگاهی دارای اثر ضد لاروی و سیتوتوکسیک ضعیف هم بوده است. آثار پایین آورنده قند

خون و اثر کاهش دهندگی سطح پروژسترون خون در حیوانات آزمایشگاهی به اثبات رسیده است که اکثر این آثار را می

توان به وجود ترکیبات روغن فرار و فلاونوئیدها مر تبط دانست.

منبع :

فارماکوپه گیاهی ایران ،معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

من هم خدایی دارم

صفحه 3 از 32: « پیشین 1 2 3 4 5 ... 29 30 31 32 پسین »

علم و دانش /

Medicinal Herbs | گیاهان دارویی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا