صفحه 4 از 32: « پیشین 1 2 3 4 5 ... 29 30 31 32 پسین »

Medicinal Herbs | گیاهان دارویی

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#31 Posted: 13 Jul 2011 08:22

شیرخشت Cotoneaster discolor

نامهای گیاه :

لاتین :

Cotoneaster discolor

فارسی : شیرخشت ، گپ شیر ، سیاه چوب ، ارقی ، کرچوب ، وجل ، شیرخاشاک ، کاروان کش

انگلیسی :

Rockspray , Quinced-Leaved Medlar , Cotoneaster

آلمانی :

Steinquitte , Quitenmispel , Zwergmispel , Steinmispel

فرانسه :

Amelanchier velu , Buisson ardent , Cotoneastre , Cotonniere

مشخصات گیاهی :

گیاهی است درختچه ای به ارتفاع 1 تا 1.5 متر با شاخه های جوان باریک ، قهوه ای تیره مایل به سیاه ، برگها نیمه

چرمی ، بیضوی کشیده تا بیضوی با قاعده باریک ، نوک تیز یا گردبا منقارک غضروفی کوچک ، سطح روی برگ سبز تیره

صاف ، شبکه رگبرگها مشخص ، سطح زیر برگ با کرکهای مخملی - نمدی و خوابیده خاکستری ، رگبرگهای اصلی

برجسته و معمولاً سرخ رنگ، دمبرگ کوتاه و ضخیم ، گل آذین متراکم با دمگل کوتاه می باشد.

اندام دارویی :

مان مترشحه از گیاه در اثر فعالیت حشره

دامنه انتشار :

شمال ، شمال شرق و مرکز ایران نظیر گرگان ، مازندران ،اصفهان ، خراسان و سمنان

مواد متشکله :

بطور کلی شیرخشت حاوی انواع قندهاست مانند مانیتول (مهمترین ) فروگتوز و گلوکز ، ساکارز ، مانئوتری اوز و

مانئوتترااوز که در اثر هیدرولیز فروکتوز ، گلوکز و گالاکتوز تولید می کنند.

در بررسی شیره چند گونه شیرخشت ، ترکیبات دی بنزوفوران با نام کوتونه فوران و در برگ گونه های شیرخشت نیز

ترکیباتی از دسته فلاونوئیدها شناسایی شده است.

خواص درمانی :

ملین ، رفع عطش ، محافظت بدن در برابر خطر تشعشعات اتمی ، موثر بر روی زردی نوزادان ( کاهش بیلی روبین خون

نوزادان ) ، کمک به درمان برونشیت مزمن ، تقویت کبد و تصفیه کبد و تصفیه کننده خون.

در پزشکی سنتی بعنوان مسهل و ملین در تبهای عفونی ، صفرا آور ، مسکن سرفه و نرم کننده سینه و خلط آور توصیه می نمودند.

آثار فارماکولوژیکی :

شیرخشت جزء ملین های قندی است و از آنجا که عمده قند موجود در آت مانیتول بوده و از طرفی مانیتول صرفاً بمیزان

کمی از گوارش جذب می شود ، لذا با مکانیسم اسموتیک باعث اثر ملینی و با مقدار زیاد باعث اثر مسهلی می شود.

از آنجا که مواد موثره شیرخشت جزء کربوهیدراتها بوده که برخی از آنها خاصیت امولینت دارند لذا می تواند در تسکین

سرفه موثر باشد.

مواد موثره شیرخشت و بویژه مانیتول با ایجاد اختلال در چرخه روده ای - کبدی بیلی روبین باعث کاهش سطح بیلی

روبین در نوزادان می شوند.

منبع :

فارماکوپه گیاهی ایران ،معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

هانس فلوک : گیاهان دارویی ، ترجمه:محمد رضا توکلی صابری ، محمد رضا صداقت.انتشارات روزبهان ، تهران (1371).

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#32 Posted: 13 Jul 2011 08:23

زالزالک Crataegus curvisepala Lindman

نامهای گیاه :

لاتین :

Crataegus curvisepala Lindman , C. calycina Peterman subsp. curvisepala , C. apressider Projark

فارسی : زالزالک ، ولیک ، سرخ ولیک ، سیاه ولیک ، کویج ، کمار ، کجیل ، کیالک

انگلیسی :

Hawthorn

آلمانی :

Weissdorn , Spitzdorn , Rotdorn

فرانسه :

Aubepine , Noble epine

مشخصات گیاهی :

گیاهی است بوته ای یا درختی به ارتفاع 5 متر ، دارای خارهایی به طول 1 تا 2 سانتیمتر ، برگها لوزی تا تخم مرغی

کشیده با طول و عرض برابر ، در قاعده گوه ای ، پشت و روی برگ همرنگ ، بدون کرک ویا واجد موهای پراکنده ، برگهی

مربوط به بخش پایینی شاخه ها کوتاه ، دارای سه لوب کوتاه و برگهای مربوط به بخش بالایی شاخه های کوتاه و شاخه

های بلند به طور عمقی بریده شده و دارای سه لوب عمیق ،برگها در راُس و تقریباً در اغلب موارد به سمت قاعده دارای

حاشیه ای به طور نامنظم دندانه اره ای. گل آذین غیرفشرده دارای 7 تا 12 گل سفید. میوه به رنگ ارغوانی تیره و دارای

یک یا چند دانه .

اندام دارویی :

سرشاخه گلدار (شامل برگ و گل) و میوه

دامنه انتشار :

دامنه انتشار این گیاه در مرکز و شرق اروپا ، ترکیه ، ایران و قفقاز می باشد . در ایران در شمال غرب و غرب گزارش شده

است.

مواد متشکله :

مهمترین دسته های ترکیبات شیمیایی موجود در این گیاه شامل فلاونوئیدها ( روتین ، هیپروزید ، ویتکسین ،

ایزوکوئرسیترین ، لوتئولین-7-گلوکوزید، کوئرستین ) ، پروسیانیدین ها ( پروسیانیدین ب-2 ) ، آنتوسیانیدین ها و

اسیدهای فنلی ( اسید کلروژنیک و اسید کافئیک ) می باشد. وجود مقادیر جزیی روغن فرار در گل و مقادیری پکتین ،

ساپونین ، اسیدهای آلی نظیر اسید تارتاریک و اسید سیتریک ، ترکیبات تاننی ، ترکیبات قندی و ویتامین ها در میوه

زالزالک گزارش شده است.

خواص درمانی :

کاهش فشار خون ، درمان نارسایی احتقانی قلبی ، بهبود فعالیت قلبی ، ضد آریتمی ، آرامبخش خفیف ، کمک به

درمان آنژین خفیف و پایدار صدری مرحله یک. در طب سنتی بعنوان قابض ، صفرابر ، مدر و در درمان بیماریهای قلبی و

ناراحتی عصبی استعمال می نمودند.

آثار فارماکولوژیکی :

فرآورده های دارویی کراتاگوس با ایجاد اتساع در عروق خونی ، خصوصاً در عروق کرونر در درمان برخی از بیماریهای قلبی

- عروقی و افزایش فشار خون کاربرد دارند. فلاونوئیدها و پروسیانیدین های موجود در آن ضمن افزایش ذخیره کلسیم در

سلولهای قلب ، با مهار آنزیم cAMP Phosphodiesterase ، سبب افزایش علظت cAMP در عضله قلب می گردندکه این

آثار باعث افزایش نیروی انقباضی قلب می شودو در نارسایی احتقانی قلب مفید واقع می شود. فلاونوئیدهای موجود

در گیاه همچنین با ایجاد آثار آنتی اکسیدانی قوی ، نقش زداینده رادیکالهای آزاد اکسیژن را ایفا می کنند. این رادیکالها

در ایجاد و پیشرفت برخی از بیماریهای قلبی - عروقی نظیر ایسکمی میوکارد موثرند.

منبع :

فارماکوپه گیاهی ایران ،معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

هانس فلوک : گیاهان دارویی ، ترجمه:محمد رضا توکلی صابری ، محمد رضا صداقت.انتشارات روزبهان ، تهران (1371).

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#33 Posted: 13 Jul 2011 08:24

زعفران Crocus sativus

نامهای گیاه :

لاتین :

Crocus sativus

فارسی : زعفران

انگلیسی :

Saffron

آلمانی :

فرانسه :

safrane

مشخصات گیاهی :

گياهي علفي، چند ساله، بدون ساقه و پيازدار است. پياز زعفران از نوع توپر و تقريبا كروي شكل با قطر 3 تا 5 سانتي

متر و پوششي قهوه اي رنگ مي باشد كه در زير خاك قرار مي گيرد. هر پیاز 6تا 9 برگ باریك، نظیر برگ علفهای چمنی

تولید می نماید.

ریشه های زعفران ازنوع افشان هستند كه از قــاعده پیازها و از روی دایــره محیطی آن می رویند. گل زعفران اولین

اندامی است كه در اوایل پاییز ظاهر می شود. در سال اول كشت، به علت ضعف پیازهای زعفران و عدم استقرار كامل

آنها در خاك و كشت عمقی، جوانه های گل زعفران توان كافی برای رویش ندارند و حتی برگها در سال اول دیرتر از معمول

ظاهر می شوند.

پوشش گل زعفران از سه كاسبرگ و سه گلبرگ همرنگ بنفش تشكیل می شود، به طوریكه تشخیص كاسبرگها از

گلبرگها مشكل می باشد. تعداد پرچمها سه و طول میله پرچم دو برابر بساك است. بساك زعفران زرد رنگ می باشد.

مادگی در مركز گل زعفران قرار گرفته و دارای یك تخمدان است و از قسمت تخمدان خامه باریكی خارج می گردد. خامه

طویل و كشیده بوده به رنگ زردكمرنگ است كه به یك كلاله شفاف قرمز نارنجی سه شاخه ای به طول3-2 سانتی متر

ختم می شود. سه كلاله همراه با خامه پس از خشك كردن، زعفران تجارتی را تشكیل می دهند.

اندام دارویی :

قسمت مورد استفاده گیاه زعفران کلاله نارنجی رنگ گل آن می باشد

دامنه انتشار :

به طور گسترده در مناطق شرقی استان خراسان به ویژه خراسان جنوبی کاشته می شود . کاشت آن در سایر مناطق

کشور نیز در حال رواج است.

مواد متشکله :

کربوهیدراتها، مواد معدنی، موسیلاژ، ویتامینها (بویژه ریبوفلاوین و تیامین) رنگدانه ها شامل کروسین، آنتوسیانین،

کاروتن، لیکوپن،آلفاکاروتن، بتاکاروتن ، زیگزانتین ، یک اسانس معطر ترپنیک به نام سافرانال، و مواد طعم دهنده

(پیکروکروسین) .

خواص درمانی :

زعفران از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است . مهمترين خاصيت زعفران كه از قديم الايام از آن استفاده می شده

است درمان افسردگی مي باشد. زعفران دارای بویی قوی و طعمی تلخ می‌باشد.خوردن چای زعفران باعث هضم غذا

می‌شود، اثر مسكن درد دارد، قاعده آور است، باعث تحریك اعصاب می‌شود، زعفران خون ساز است و گردش خون را

آسان می‌سازد ، صفرا آور و اشتها آور است،باعث تسکین درد معده شده و آنتی اسپاسمودیک است همچنین دردهای

کولیک کلیوی را برطرف می کند سرفه را رفع و اثر مفید روی درمان برونشیت دارد. زعفران ضد تشنج است و باعث

کاهش کلسترول خون و فشار خون می شود.

نتایج مطالعات فارماکولوژیک جدید نشان م یدهد که عصارۀزعفران دارای اثرات کاهش چربی، افزایش یادگیری و حافظه،

پالاینده خون، کاهنده کلسترول و فشار خون و تصفیه کننده طحال و کبد و آغازگر رشد اندام تناسلی می باشد گزارش

شده است که این ماده مانع رشد سلو لهای توموری انسان ( اثرهاي ضد سرطاني زعفران شامل مهار تشكيل

تومورهاو ضد جهش و مهاركننده سنتز نوكلئيك اسيدها در سلولهاي بدخيم انسان( Abdullaev & Frenkel,1992)) از

طریق تشکیل کلنی و سنتز اسیدنوکلئیک سلول می شود بر همین اساس برای پایان دادن به حاملگی ناخواسته

(سقط جنین) و کاهش باروری نیز مصرف می گردد

آثار فارماکولوژیکی :

تحقيقات نشان مي‌دهد:

عصاره زعفران، ضدآفتاب طبيعي است

جام جم آنلاين: () نتايج مطالعات نشان داده است که SPF نانو ليپوزوم هاي حاوي عصاره زعفران به صورت معني داري بيشتر از SPF ماده ضدآفتاب است و بر اين اساس زعفران مي‌تواند به عنوان يک عامل ضد آفتاب طبيعي عمل کند.

به گزارش ايسنا، يافته‌هاي تحقيقات دکتر محمود رضا جعفري، متخصص پوست و زيبايي از دانشکده داروسازي دانشگاه علوم پزشکي مشهد نشان مي‌دهد سافرانال موجود در زعفران داراي اثر ضدآفتابي بسيار بيشتر از ماده استاندارد هموسالات است.

اين مطالعه همچنين حاكيست PF جزء سافرانال موجود در زعفران با غلظت نيم درصد و يک درصد به صورت معني داري بزرگتر از SPF ماده ضد آفتاب استاندارد هموسالات با غلظت 8 درصد است.

همچنين با استفاده از نانو ليپوزوم هاي حاوي سافرانال موجود در زعفران مي‌توان با غلظت‌هاي بسيار کم به SPF بالايي دست يافت. در ضمن براي افزايش اثر فراورده‌هاي ضد آفتاب مي‌توان از اين ترکيب طبيعي، با غلظت هاي کم استفاده کرد.

زعفران در طب سنتي به عنوان آنتي اسپاسموريک، ضد زکام، مسکن عصبي و ضد نفخ و بادشکن، عرق آور، خلط آور، محرک شادي بخش، اشتها آور مقوي استفاده مي‌شود.

عصاره تام کلاله‌هاي زعفران و هم چنين اجزاي اصلي آن کروسين و سافرانال هم به صورت درون تن و برون تن داراي آثار آنتي توموري هستند.

کلاله زعفران داراي آثار ضدسرطان در مدل‌هاي مختلف برون تني و درون تني بوده و هم چنين سبب مهار سرطان پوست در مدلهاي حيواني شده است. از طرفي زعفران داراي ظرفيت جذب اشعه فرابنفش است
سال 1383

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#34 Posted: 13 Jul 2011 08:25

کدوی تخمه کاغذی Cucurbita pepo

نامهای گیاه :

لاتین :

Cucurbita pepo

فارسی : کدو تخمه کاغذی ،

عربی :

انگلیسی :

Medicinal pumpkin

مشخصات گیاهی :

گیاهی است ، علفی ، یکساله ، با ساقه کرکدار و خزنده ، ریشه محکم و برگهای پنج لبی که گلهای نر و ماده آن جدا از

هم بر روی گیاه قرار می گیرند. گلها به رنگ زرد و پنج لبی می باشند. گلهای ماده کوتاهتر از گلهای نر می باشند.ابتدا

گلهای نر به صورت دسته ای و سپس گلهای ماده به طور جداگانه ظاهر می شوند. میوه گوشت دار ، درشت و کروی

شکل و یا کم و بیش کشیده است. میوه رسیده به رنگ زرد یا سبز زرد می باشد. داخل هر میوه 400 تا 500 عدد دانه به

رنگ سبز تیره یا زیتونی است. اطراف دانه ها را پوشش شفاف و ظریفی احاطه می کند.

اندام دارویی :

قسمت مورد استفاده بذر و میوه آن است

دامنه انتشار :

اين گياه در مناطق گرمسير و نيمه گرمسير جهان مي رويد و منشاء آن اروپا و مناطق گرمسير آمريكا گزارش شده است

پرورش این گیاه در تمام مناطق ایران معمول است.

مواد متشکله :

ميزان روغن دانه ي گياه 35 تا 55 درصد است. مهمترين اجزاي اين گياه اسيد هاي چرب بويژه اسيد لينوليك و اسيد

اوريك ، استرول ، بتاسیتوسترول ،فیتوسترون ، عناصر كمياب ، ويتامين ها و كارتنوئيدها هستند. اسيد هاي چرب در اين

روغن از انواع پالمتيك ، استئاريك، اولئيك و لينوليك است كه از بين آنها اسيد لينوليك واسيد اولئيك بيشترين درصد را به

خود اختصاص مي دهند ، استرولها بصورت آزاد و گليكوزيدي در حدود 1% كل روغن را شامل مي شود.

عناصر كمياب عبارتنداز: روي ، سلنيوم و پتاسيم . كه روي و سلنيوم از اهميت ويژه اي برخوردارند . ويتامين ها حدود 3

درصد روغن را در بر دارند و بيشترين مقدار را گاماتوكوفرول تشكيل مي دهد. اسيد آمينه هاي ضروري بدن بويژه اسيد

آمينه ي كولورتبين در دانه ها موجود است.

خواص درمانی :

مهمترين خاصيت درماني كه امروز بدان توجه مي شود درمان تورم پروستات ، سوزش مجاري ادراري ، تقويت كننده

عمومي بدن ، افزايش مقاومت بدن در مقابل عوامل بيماري زا ، ضد كرم (كرم كدو) و مدر

قسمت گوشتدار کدو ، ملین ، مدر ، مغذی ، نرم کننده ، رفع یبوست و سوء هاضمه است

آثار فارماکولوژیکی :

اين دارو باعث مهار آنزيم تبديل ستوسترون به 5 - آلفا - دي هيدروتستوسترون در نتيجه باعث كاهش غلظت آن شده و

رشد غده پروستات را متوقف مي كند .

منبع :

رحیمی، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#35 Posted: 13 Jul 2011 08:25

زیره سبز Cuminum cyminum L

نامهای گیاه :

لاتین :

Cuminum cyminum L , C. Officinale Garsault; C. Odorum Salisb; Chispanicum Bunge, Ligusticum Cuminum;

Cuminia Cyminum J.F. Gmelin; Luerssenia Cyminum Okuntze.

فارسی : زیره سبز

عربی : کمون، سنوت

انگلیسی :

Cumin

آلمانی :

Echter Romer Kummel, Kreuz Kummel

فرانسه :

Cumin

مشخصات گیاهی :

گیاهی کوچک، علفی به ارتفاع ۱۵ تا ۵۰ سانتی متر و دارای ریشه دراز باریک به رنگ سفید و ساقه ای راست و

منشعب به تقسیمات دو تایی است برگهای آن متناوب، شفاف، بی کرک، منقسم به بریدگیهای بسیار نازک و ظریف

ولی دراز و نخی شکل است. گلهائی کوچک ، سفید یا صورتی رنگ و مجتمع به صورت چتر مرکب دارد. میوه آن بیضوی

کشیده، باریک در دو انتها، بسیار معطر ، به طول ۶ میلی متر، به قطر ۵/۱ میلی متر و پوشیده از تارهای خشن

است.بعضی از واریته های این گیاه میوه های عاری از تار دارند.رنگ میوه بر حسب واریته های مختلف گیاه ممکن است

زرد تیره یا خرمائی مایل به سبز و یا خاکستری باشد.

اندام دارویی :

اندام داروئی گیاه زیره سبز، میوه آن می‌باشد.

دامنه انتشار :

منشأ اولیه آن ناحیه علیای مصر و سواحل نیل بوده است ولی امروزه به حالت نیمه وحشی در منطقه وسیعی از

مدیترانه ، عربستان ، ایران ( تبریز ، خراسان ، دامغان و سمنان ) و نواحی مختلف می روید و یا در این نواحی پرورش

می یابد.

مواد متشکله :

میوۀ سبز حاوی 5ـ2 درصد اسانس است. اسانس آن که از تقطیر میوه‌های له شده تحت اثر بخار آب حاصل می‌شود

مایعی بی‌رنگ است که به مرور زمان کمی زرد رنگ و تدریجاً قهوه‌ای می‌شود و بعلاوه حالت چسبنده می‌یابد. قسمت

اعظم اسانس آن را پاراسیمول، آلفا و بتا ـ پینن و کومیک الکل، کرمیک آلدئید، آلفا و بتا ـ فلاندرن، اوژنول، پریل آلدئید،

آلفا ـ ترپینئول و میرسن تشکیل یافته است. علاوه بر این در زیرۀ سبز 7/7 درصد روغن، 5/13 درصد رزین، 8 درصد صمغ و

موسیلاژ و 5/15 درصد پروتئین یافت می‌شود.

خواص درمانی :

از زیرۀ سبز در درمان نفخ و سوء هاضمه استفاده می‌گردد و در درمان بیماری‌های مختلف به عنوان ضد تشنج، ضد

صرع، مقوی معده، بادشکن، قاعده‌آور، معرق استفاده می‌شود. علاوه بر آن دارای اثر مدر و زیادکننده شیر می‌باشد. در

کشور هند، از آن برای رفع بی‌خوابی استفاده میشود. روغن این گیاه ضد باکتری است. در آیورودا همراه با گیاهان دیگر

جهت بهبود و افزایش فعالیت‌های کبدی و در درمان سرماخوردگی بعنوان تب‌بر استفاده می‌شود . بعنوان چاشنی، در

ادویه کاری و ترشیجات استفاده می‌شود. در استعمال خارج، قرار دادن ضماد آن بر روی پستان، در موارد جمع شدن شیر

در پستان اثرات مفید ظاهر می‌کند. در دامپزشکی با خوراندن زیرۀ سبز به چهارپایان، تمایل جنسی را در انواع مادۀ آنها

زیاد می‌کنند

در طب گذشته زیرۀ سبز را در درمان نفخ، سوء هاضمه مؤثر دانسته و برای آن اثر زیاد کنندۀ شیر قائل بوده‌اند. از زمانهای

قدیم از زیرۀ سبز بعنوان ادویه برای معطر کردن غذا استفاده می‌شده که در حال حاضر احتمالاً بعنوان یکی از اجزاء

زردچوبه هندی (Curry) بهتر شناخته می‌شود و علاوه بر معطر کردن غذا به آن یک رنگ زرد پررنگ می‌دهد.

آثار فارماکولوژیکی :

زیرۀ سبز به علت داشتن مقادیر قابل توجه اسانس دارای خاصیت کلی اسانس‌های فرار بوده و با تأثیر بر روی عضلات

صاف اندام گوارشی موجب بروز اثر ضد اسپاسمی و ضد نفخ می‌گردد. علاوه بر این خاصیت ضد میکروبی آن به خوبی بر

روی میکروارگانیسم‌های گرم مثبت ظاهر شده و بر عفونت‌های میکروبی اندام گوارشی نیز مؤثر می‌باشد. همانند تقریباً

تمامی خانواده چتریان، زیره سبز یک اشتهاآور و هضم‌کننده و ضد نفخ خوب است. اسانس زیرۀ سبز محرک هضم غذا،

تونیک و آنتی‌اسپاسمودیک می‌باشد و دردهای کولیکی شکم که ممکن است توأم با نفخ و اسهال باشد را برطرف

می‌کند. همچنین زیرۀ سبز تونیک و محرک عمومی‌تر است؛ مخصوصاً روی قلب و سیستم عصبی اثر می‌کند و ممکن

است تا حدودی افزایندۀ میل جنسی باشد.

منبع :

فارماکوپه گیاهی ایران ،معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

وبگاه شرکت داروسازی باریج اسانس ، گیاهان دارویی

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#36 Posted: 13 Jul 2011 08:27

زردچوبه Curcuma Longa

نامهای گیاه :

لاتین :

Curcma longa L.

فارسی :

عربی : بقله الخاطیف ، هرد ، عقیدهندی ، کرکیم ، عروق صفر

انگلیسی :

Turmeric , Curcma , Saffron

آلمانی :

Kurkume , Gelbwurzel

فرانسه :

Curcuma

مشخصات گیاهی :

گیاهی است علفی ،پایا، به ارتفاع یک تا 1.5 متر و دارای ریزوم متورمی که از آن چندین ساقه هوایی خارج می شود.

برگها در قاعده ساقه بدون دمبرگ و سبز روشن شبیه برگ موز با غلاف مشخص ولی در قسمت فوقانی آن برگهای کامل

ظاهر می شود . گلهای آن مجتمع به صورت سنبله و به رنگ سبز مایل به زرد است تخم آن خیلی ریز و سیاه رنگ است

اندام دارویی :

قسمت مورد استفاده دارویی این گیاه ریزوم آن است.

دامنه انتشار :

گیاه زردچوبه را در کشورهای هندوستان ، پاکستان ، اندونزی ، جنوب چین ، آفریقا و آمریکای جنوبی کشت می دهند

مواد متشکله :

ماده موثره آن جزء روغنهای فرار بوده که محتوی سزکویی ترپن مثل تورمرون ، آر-تورمرون ، زینجیبرن و منوترپن است.

علاوه بر روغن فرار دارای مواد رنگی ( کورکومین ، دس متوکسی کورکومین و بیس دس متوکسی کورکومین) آرابینوز ،

فروکتوز ، گلوکز و نشاسته می باشد.

خواص درمانی :

زردچوبه از نظر طب قدیم ایرانی گرم و خشک است

زردچوبه بعنوان صفراآور ، ضد نفخ و در تسکین دردهای روماتیسمی و نیز بعنوان ادویه به صورت خوراکی مصرف می

شودبه صورت موضعی در درمان التهابات پوستی استفاده می شود. همنچنین دارای خاصیت ضد میکروبی قوی

می باشد.

در طب گذشته از زردچوبه به صورت خوراکی بعنوان صفراآور و درمان یرقان استفاده می شده است و به صورت موضعی

در درمان پسوزیاریس مورد مصرف داشته است.

آثار فارماکولوژیکی :

خاصیت صفراآوری آن مربوط به مواد رنگی بخصوص دی فرولویل متان می باشدعلاوه بر این اسانس فرار آن به علت

داشتن پارا-تولیل متیل کربینل خاصیت صفراآوری از خود نشان می دهد. همچنین اسانس فرار و مواد رنگی آن اثر آنتی

سپتیکی دارد.

به علت حلالیت بسیار خوب اسانس جهت دفع سنگهای صفرایی هم اثر خوب از خود نشان می دهد.

منبع :

نصرا... قاسمی دهکردی : فارماکوپه گیاهی ایران ، وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، معاونت غذا و دارو ،

اسفند 1381

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

نخعي مقدم محبوبه,ذكايي محمود : اثر ضد باكتريايي عصاره الكلي زردچوبه بر بعضي از باكتري هاي ايجاد كننده عفونت

هاي روده اي و پوستي ، دانشكده علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني سبزوار(اسرار) تابستان 1381; 9(2

(مسلسل 24)):24-28.

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#37 Posted: 13 Jul 2011 08:28

به Cydonia oblanga

نامهای گیاه :

لاتین :

Cydonia oblanga Miller , C.maliformis Miller , C.vulgaris Pers. , Pyrus cydonia L.

فارسی : به ، درخت به ، شال به ، به جنگلی ، آبرود و آبی

عربی : سفرجل

انگلیسی :

Quince , Quince tree , Apple Quince

آلمانی :

Quittbaum , Birnwuitte , Echte Quitte

فرانسه :

Coigner , Cognassier , Coudonnier , Coignassier

مشخصات گیاهی :

گیاهی است درختی یا به ندرت درختچه ای به ارتفاع تا 8 متر ، شاخه های جوان با کرکهای پتویی متراکم ، در حالت

مسن بدون کرک شونده ، برگها مدور یا کم و بیش بیضوی ، نوک منقارک دار ، نوک تیزیا نوک کند ، قاعده گرد یا کمی

قلبی شکل که در ابتدای باز شدن برگها ، دو سطح برگ پوشیده از کرکهای پشمی شده که در سطح فوقانی به تدریج از

بین می رود. دمبرگ کوتاه و پوشیده از کرکهای نمدی است . کاسه گل دارای کرکهای نمدی سفید بوده و گلبرگها واژتخم

مرغی ، سفید یا صورتی . میوه سیوی و در بخش میانی غضروفی ، کروی یا گلابی شکل ، معطر و کم و بیش پوشیده از

کرکهای نمدی است.

اندام دارویی :

دانه های به که داخل میوه می باشد بخش دارویی گیاه را تشکیل می دهد.

دامنه انتشار :

در ایران یک گونه درختی یا درختچه ای خودرو دارد ولی انواع پیوندی و اصلاح شده آن نیز در زراعت وارد شده است.

کشورهای تولیدکننده شامل ایران ، آفریقای جنوبی ، انگلستان ، عراق و برخی کشورهای خاورمیانه ، آسیای مرکزی و

قفقاز و اروپای مرکزی هستند. در ایران در نواحی شمال و شمال غرب و خصوصاً استانهای گیلان ، مازندران ، آذربایجان و

کرمانشاه پراکنش دارد.

مواد متشکله :

ماده متشکله اصلی به دانه را موسیلاژ تشکیل می دهد که کمی پس از مجاورت دانه با آب از سلولهای اپیدرم پوشش

دانه ترشح می گردد. سایر ترکیبات موجود در به دانه شامل روغن ثابت ، گلیکوزیدهای سیانوژن ( آمیگدالین ) آنزیم

امولسین ، پروتئین های مختلف و پکتین است.

خواص درمانی :

از به دانه در درمان التهاب مخاط گلو و دهان و تسکین خشونت و گرفتگی صدا ، سرفه و یبوست خفیف ( مسهل

ملایم ) استفاده می گردد. همچنین در صنایع دارویی بعنوان امولسیون کننده و سوسپانسیون کننده و در صنایع آرایشی

-بهداشتی در فراورده های پوستی ، مرطوب کننده و ضد چین و چروک و فراورده های مو ( حالت دهنده ها و نرم کننده

ها ) مورداستفاده قرار می گیرد.

در طب گذشته از به دانه در درمان گرفتگی صدا ، سرفه ، خشکی دهان و گلو ، همچنین در درمان سوختگی ناشی از

آتش و رفع عوارض ناشی از سوزاک استفاده می کرده اند.

آثار فارماکولوژیکی :

ترکیبات موسیلاژی گیاه با داشتن خصوصیات التیام بخشی ،محافظت کنندگی ، نرم کنندگی و کاهنده تحریکات مخاط ،

آثار دارویی متنوع خود را اعمال می نماید..

منبع :

نصرا... قاسمی دهکردی : فارماکوپه گیاهی ایران ، وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، معاونت غذا و دارو ،

اسفند 1381

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

هانس فلوک : گیاهان دارویی ، ترجمه:محمد رضا توکلی صابری ، محمد رضا صداقت.انتشارات روزبهان ، تهران (1371).

مظفریان ، ولی اله : فلور استان یزد.چاپ اول ، تهران ، انتشارات یزد، 1379.

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#38 Posted: 13 Jul 2011 08:28

کنگر فرنگی Cynara scolymus

نامهای گیاه :

لاتین :

Cynara scolymus

فارسی :کنگر فرنگی، آرتیشو، ارده شاهی، انگنار، انگینار

عربی :خرشوف

انگلیسی :

Globeartichoke, Artichoke, Common ardichoke, Gardenartichoke

آلمانی :

Artischocke

فرانسه :

Artichant, Artichant Commun

مشخصات گیاهی :

آرتیشو گیاهای است چند ساله درای ساقه ای راست که ارتفاع آن بحدود یک متر می رسد . برگهای آن پهن و دراز

مانند برگهای کاهو است که برنگ سبز تیره است . در انتهای ساقه میوه آن که بشکل میوه کاج یا سیب فلس دار است

مشاهده می شود .گلبرگهای آن ضخیم و گوشتی بوده و انتهای گلبرگها ضخیم تراست که مصرف خوراکی درد .

اندام دارویی :

برگهای کنگر فرنگی بعنوان عضو داروئی گیاه مصرف می‌شود. در اولین سال رویش برگهای بسیار بزرگ به شکل طوقه‌ای

بوجود می‌آید. برگهای سالهای اول به ویژه برگهای مربوط به پایه‌هائی که هنوز گل نداده‌اند جهت مصارف داروئی ترجیح

داده می‌شود

دامنه انتشار :

آرتیشو، بومی اروپا بوده و به طور گسترده در کشورهای این قاره کشت می‌گردد. این گیاه در ایران به صورت خودرو

مشاهده نمی‌شود و تنها در برخی از مناطق کشور نظیر قزوین و اندیمشک به صورت محدود کشت می‌شود

مواد متشکله :

برگهای خوردنی آرتیشو درای اینولین ، اینولاز و ماده ای تلخ بنام سینارین Cynarine می باشد .

برگهای خشک آرتیشو دارای حدود 9ـ11 درصد آب و 15ـ12 درصد مواد معدنی بوده و غنی از نمکهای پتاسیم و منیزیم

می‌باشد. مواد مؤثره آرتیشو به 4 گروه تقسیم می‌شود:

ـ مشتقات مونو و دی‌کافئیل کیتیک اسید که مقدار آنها در مجموع تا 2% بالغ می‌گردد.

ـ لاکتون‌های سزکوئی‌ترپنی نظیر اسید کلروژنیک و 1 و 3ـ دی‌کافئیل کینیک اسید که نسبت به اکسیدازها و حرارت

حساس بوده و توسط این دو عامل تجزیه و از بین می‌روند. به دلیل غنی بودن گیاه از اکسیدازها، مهار عمل آنزیم‌ها

بسیار دشوار می‌باشد و چنانچه شرایط خشک کردن گیاه کنترل شده نباشد سبب از بین رفتن بخش عمدۀ مواد خواهد

شد. سیناروپیکرین عمده‌ترین لاکتون متعلق به این دسته می‌باشد.

ـ فلاونوئیدها

ـ اسیدهای آلی بویژه اسید الکل‌ها دسته دیگر از ترکیبات موجود در آرتیشو بوده و بنا بر نظر برخی از محققین بخش

عمده‌ای از آثار فارماکولوژیک این گیاه را سبب می‌گردد

خواص درمانی :

کنگر فرنگی دارای اثر مدر، صفرا آور، پائین‌آورنده کلسترول خون و پائین‌آورندۀ چربی خون بوده و در درمان علامتی برخی

از بیماریهای کبدی و اختلالات گوارشی (نظیر سوء هاضمه و تهوع) یا به منظور کاستن چربی و کلسترول خون مورد

استفاده قرار می‌گیرد. در مصارف خوراکی از آرتیشو به مقدار کم بعنوان افزودنی مجاز جهت اصلاح طعم و مزه و بوی مواد

غذائی (ماکزیمم غلظت مجاز ppm16) استفاده می‌شود. می‌توان از آن در اختلالات کبدی نظیر یبوستهای ناشی از عدم

دفع صفرا، وجود صفرا در خون، ورم روده، پیدایش تخمیرات و مسمومیت‌های ناشی از عدم دفع مواد از روده، قولنج‌های

کبدی، سنگهای صفراوی استفاده به عمل می‌آید. در بیماری‌هائی نظیر آنژین، گریپ و تب‌های گرمسیری موجب دفع

سموم از بدن بیمار از راه ادرار و بهبود بیماری می‌شود. کنگر فرنگی در رفع ورم حاد و مزمن کلیه و مسمومیت‌های

ناشی از عدم دفع ادرار، خارش اطفال و غیره اثرات رضایتبخش دارد همچنین بعنوان مقوی معده ، کم کننده قند خون و

در دفع سنگ کلیه و مثانه کاربرد دارد. در موارد خاص آن معتقدند کنگر فرنگی برای افزایش نیروی جنسی و ترشح ادرار

مفید است.

در طب گذشته ایران هیچگونه گزارشی برای این گیاه دریافت نشده است.

منبع :

فارماکوپه گیاهی ایران ،معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#39 Posted: 13 Jul 2011 08:29

تاتوره Datura stramonium L

نامهای گیاه :

لاتین :

Datura stramonium L

فارسی : تاتوره ، تاتوله ، علف شیطان ، نبات اهریمن ، داتوره

عربی : طاطوره ، جوزالمائل ، نفیر ، نوارالفدی

انگلیسی :

Torn apple

آلمانی :

Stechapfel

فرانسه :

Stramoin

مشخصات گیاهی :

گیاهی است یک ساله ، به ارتفاع 50 تا 200 سانتیمتر با ساقه ساده یا اغلب در بخش فوقانی منشعب ، بدون کرک تا

اندکی کرکدار ، برگها تخم مرغی تا لوزی ، نوک تیز ، در قاعده گوه ای تا نیم قلبی با حاشیه ای دندانه ای - سینوسی تا

لبه دار، گلبرگها چسبیده و جام قیفی شکل به رنگ سفیدد و یا ارغوانی . میوه کپسول ، تخم مرغی افراشته ، شکل به

طور منظم ، کمو بیش پوشیده از خارهای تقریباً هم اندازه و نسبتاً باریک و بندرت صاف و دارای تعداد زیادی دانه که در

چهار ردیف قرار دارند.

اندام دارویی :

برگها و سرشاخه های گلدار تاتوره بخش دارویی این گیاه را تشکیل می دهد.

دامنه انتشار :

منشاء اصلی این گیاه هندوستان ذکر شده است . این گیاه در اکثر نواحی ایران از جمله کرج ، آذربایجان ارومیه ،

مازندران و گیلان می روید.

مواد متشکله :

آلکالوئیدها که مهمترین آنها هیوسیامین ( آتروپین ) و هیوسین است. در هنگام برداشت محصول مقدار هیوسیامین دو

برابر هیوسین است. املاح معدنی و مقدار کمی اسانس ، تانن ، داتوجنین و داتوجن.

خواص درمانی :

تاتوره به صورت خوراکی بعنوان ضد اسپاسم و آنتی کولینرژیک استفاده می گردد و در درمان سرفه و بیماریهای آسم و

پارکینسون نیز به کار می رود

در طب گذشته برای رفع سرفه های عصبی ، سیاه سرفه ، بی اختیاری دفع ادرار ، دردهای عصبی ، نقرس و تشنج

توصیه می نمودند و از آن به صورت سیگار جهت تسکین آسم بکار می بردند.

آثار فارماکولوژیکی :

آلکالوئیدهای تروپان موجود در گیاه ازجمله هیوسین و هیوسیامین واجد خصوصیت آنتی کولینرژیک می باشند. علاوه بر

این ترکیبات مزبور بر روی گیرنده های موسکارینی موجود در اعضاء مجزا شده واجد اعصاب کلی نرژیک پس گانگلیونی اثر

آنتاگونیستی دارند، بنابراین آنها را در گروه عوامل ضد موسکارینی قرار می دهند. این آلکالوئیدها با خصوصیت آنتی

کولینرژیک خود اثر استیل کولین را بر روی عضله حلقوی عنبیه چشم مهار می نماید و سبب ایجاد میدریاز در مردمک

چشم می شودو به عبارت دیگر این اثر را با ایجاد فلج عضلات مژه ای عنبیه اعمال می کند.و به طور کلی این گروه از

ترکیبات طبیعی بر روی گیرنده های M1 موجود در گانگلیونهای عصبی که رشته های اعصاب پس گانگلیونی ، کلینرژیک را

به مجاری گوارشی می فرستند و اثرات آنتاگونیستی خود از جمله کاهش فعالیت عضلانی مجاری معدی - روده ای ،

مهار ترشح اسید معده و غیره را ایفاء می نمایند.

منبع :

نصرا... قاسمی دهکردی : فارماکوپه گیاهی ایران ، وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، معاونت غذا و دارو ،

اسفند 1381

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

هانس فلوک : گیاهان دارویی ، ترجمه:محمد رضا توکلی صابری ، محمد رضا صداقت.انتشارات روزبهان ، تهران (1371).

مظفریان ، ولی اله : فلور استان یزد.چاپ اول ، تهران ، انتشارات یزد، 1379.

من هم خدایی دارم

plangton31

کاربر

ارسالها: 5120

#40 Posted: 13 Jul 2011 08:30

اکالیپتوس Eucalyptus globulus labill

نامهای گیاه :

لاتین :

Eucalyptus globulus labill

فارسی : اکالیپتوس

عربی : شجره‌الکافور، کلمطوز، کلیبطوز

انگلیسی :

Eucalypt, Tasmanian Bluegum, Blue gum tree

آلمانی :

Fieberherilbaum, Eucalyptus

فرانسه :

Eucalyptus, Gommier bleude tasmanie, Arbre a la Fierre

مشخصات گیاهی :

اکالیپتوس درختی مرتفع با چوبی سخت و بادوام است پوست ساقه آن رنگ قهوه ای مایل به زرد دارد و به سهولت از

ساقه جدا می شود برگها در شاخه های جوان وضع متقابل ، افقی و تقریباً عاری از دمبرگ دارند ، برگها بیضوی ، دراز و

مدور در قسمت قاعده پهنک است رنگ برگها در آغاز سبز مایل به آبی است ولی به تدریج به رنگ سبز مایل به سفید در

آمده و مومی می گردد. شاخه های حامل این نوع برگها ظاهر چهارگوش و بالدار دارند. گلها دارای 4 یا 5 کاسبرگ تحلیل

رفته و گاهی فاقد آن هستند. گلبرگها 4 یا 5 عدد بهم پیوسته، غنچه‌ها هنگام شکفتن گل، با برخاستن پرچم‌های

خمیده از جا کنده شده و می‌افتند

اندام دارویی :

برگهای گیاه بخش داروئی آن را تشکیل می‌دهد.

دامنه انتشار :

گیاه بومی شرق استرالیا و تاسمانی است. انتشار عمومی آن در مناطق تحت حاره، اروپا، آفریقای شمالی و آمریکای

جنوبی است . در ایران در شرق بحر خزر (میانکاله)، غرب بحر خزر (هشتپر)، پیلمبرا، سراوان، خوزستان: فارس

(گربایگان) کشت شده است

مواد متشکله :

برگهای گیاه واجد حداقل 1 درصد اسانس دارای دست کم 70% سینئول (Cineol) می‌باشد. همچنین دارای ترپینئول (

Terpineol)، الکل‌های سزکوئی‌ترپن، الدئیدهای آلیفاتیک، ایزوامیل الکل، اتانل و مواد ترپنی است. تانن در برگهای اینگونه

به فراوانی مقدار آن در سایر گونه‌های اکالیپتوس نمی‌باشد

این گیاه دارای کینو شامل 7/28 درصد کینوتانن (Kino-tanin) و 9/47 درصد کاتشین (Catechin) می‌باشد

مهمترین مواد اسانس این گیاه شامل سینئول ، پاراسمین ، آلفاپینن ، آلدئیدهای فرار و سزکوئی‌ترپن‌هاست، اما مادۀ

اصلی آن سینئول می‌باشد. به طوری که در طیف GS-mass آن یک پیک مشخص مربوط به سینئول مشاهده می‌شود

خواص درمانی :

اکالیپتوس اثر خلط‌آور، ضد عفونی‌کننده ، تب بر ، ضد نفخ ، بادشکن ، محرک ، پایین آورنده قند خون و ضد اسپاسم

داشته در تسکین علائم سرماخوردگی مؤثر است. این گیاه برای درمان التهاب غشای مخاطی و بخور آن بعنوان ضد

عفونی‌کنندۀ مجاری تنفسی کاربرد دارد . بخور دادن با اکالیپتوس یک درمان مؤثر طبیعی برای سرماخوردگی است، زیرا

نه‌تنها احتقان‌ بینی را برطرف می‌کند، بلکه تکثیر ویروس‌های سرماخوردگی را هم مهار می‌کند.

آثار فارماکولوژیکی :

آثار درمانی اکالیپتوس و فرآورده‌هائی که از آن تهیه می‌شود خصوصاً در رفع لارنژیت و التهاب حلق به علت وجود سینئول

است. این ماده یک خلط‌آور است که اثر میکروب‌کشی دارد. هیدروسیانیک اسید که حتی در مقادیر اندک نیز سمیت

بالائی دارد، یکی از اجزای این گیاه است که ممکن است بتواند مسمومیت ناشی از مصرف زیاد این گیاه را توجیه کند .

سینئول با افزایش تخریب چربی بافت، خصوصاً ساختمان لایۀ شاخی، موجب افزایش نفوذ آن به بافت‌ها می‌شود

به واسطۀ حضور اکالیپتول اثر ضد باکتری، ضد التهابی، خلط‌آوری و به واسطۀ کوئرستین و هایپروزید اثر ضد ویروس به

خصوص تیپ A آنفلونزا دارد

منبع :

صمصام شریعت ، سید هادی . گزیده گیاهان دارویی . اصفهان ، انتشارات مانی (1386).

رحیمی نیا ، مصطفی : فرهنگ مصور گیاهان دارویی ، چاپ اول ، تهران ( 1387 ).

جعفرنیا،ساسان.خسروشاهی،سارا.قاسمی،میترا:راهنمای جامع و مصورخواص و کاربرد گیاهان دارویی ، چاپ سوم،

مشهد ، انتشارات سخن گستر ( 1387).

هانس فلوک : گیاهان دارویی ، ترجمه:محمد رضا توکلی صابری ، محمد رضا صداقت.انتشارات روزبهان ، تهران (1371).

فاطمه سفیدکن و همکاران : مقايسه بازده و اجزاي اسانس پنج گونه اكاليپتوس سازگار شده در دو منطقه در جنوب

ايران ، تحقيقات گياهان دارويي و معطر ايران بهار 1386; 23(1 (پياپي 35)):39-50.

محدثه محبوبی و همکاران : مقايسه اثر ضد ميکروبي رسپيتول B حاوي منتول و اسانس اکاليپتوس با منتوفين، منتول،

اسانس اکاليپتوس، مجله ميكروب شناسي پزشكي ايران بهار 1386; 1(1):39-45.

اکرم عیدی و همکاران : بررسي اثر ضدالتهابي عصاره الكلي و اسانس برگ گياه اکاليپتوس (Eucalyptus globulus) در

موش هاي كوچك نر بالغ آزمايشگاهي ، فصلنامه علوم پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي زمستان 1388؛19(4(پی در پی

58)):217-222.

وبگاه شرکت داروسازی باریج اسانس ، گیاهان دارویی

من هم خدایی دارم

صفحه 4 از 32: « پیشین 1 2 3 4 5 ... 29 30 31 32 پسین »

علم و دانش /

Medicinal Herbs | گیاهان دارویی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا