تاثیر فصل بهار بر پوست و موگرم شدن هوا و افزایش تابش نور خورشید از برکات فصل بهار است که از نظر سلامت، فواید بی‌شماری دارد ولی می‌تواند آثار منفی و مضری هم روی پوست و مو داشته باشد.... نور آفتاب خصوصا اشعه ماورای‌بنفش آن در تابش مستمر و طولانی خصوصا در آنها که به دلیل شغل‌شان و یا ورزش و... بیشتر در معرض هستند می‌تواند عوارضی را به دنبال داشته باشد. کودکان و نوجوانان به مناسبت شرایط خاص در فصول بهار و تابستان بیشتر در معرض مستقیم نور آفتاب هستند، خصوصا پسرها بیشتر از استخر، دریا، محیط پارک و... با پوشش کم استفاده می‌کنند. آقایان در بزرگسالی هم به مناسبت شغل‌شان مانند کشاورزان، کارگران، مهندسان ساختمان و... تماس طولانی‌تری با نورآفتاب دارند، به همین دلیل، آمار سرطان‌های پوست خصوصا نوع باز و سلولی در مردان شایع‌تر است.گرما و افزایش تدریجی آن در فصل بهار عامل مهم روند افزایش تعریق در افراد است که اگر به تناسب آن رعایت بهداشت پوست و شستشوی مناسب انجام نگیرد، می‌تواند برای بسیاری موجب بیماری‌هایی در پوست و مو گردد.از طرفی با تعریق پوست بدن چنانچه شستشوی روزانه صورت نگیرد محیط مناسب رشد قارچ‌ها می‌شود. قارچ تینا ورسیکولر به صورت لکههای تیره روشن و قهوه‌ای و گاه نارنجی در تنه از علایم آن است که گاه می‌تواند با خارش تنه همراه باشد. پوشیدن لباس‌های تیره در فصل بهار و تابستان به دلیل جلوگیری از دفع گرمای پوست و جذب گرمای نور آفتاب زمینه را برای افزایش تعریق مناطق پوشیده بدن فراهم می‌کند.افرادی هستند که به نور آفتاب حساسیت دارند یا داروهایی مصرف می‌کنند که پوست را به نور آفتاب حساس می‌کند، لذا در فصول سرد پاییز و زمستان علایم مهمی ندارند ولی با شروع بهار به تدریج متوجه علایم پوستی مانند سرخی و التهاب و تورم در مناطق باز پوست مانند صورت می‌شوند. افراد سالمندی هستند که به دلیل مصرف داروهای متعدد به طور مداوم در شروع بهار متوجه علایم فوق در صورت و یا پشت دست‌ها می‌شوند. این‌گونه افراد ضرورت دارد در صورت مشاهده تغییرات پوستی با پزشک معالج خود مشورت کنند. شروع بهار با افزایش مسافرت‌های گردشی همراه است و گاه به دلیل نیاز اسکان در منازل استیجاری روستاییان خصوصا در شهرهای شمالی کشور، پزشکان متخصص پوست با بیمارانی برخورد می‌کنند که دچار عفونت‌های لگنی مانند شپش، گال و خصوصا گزش حشرات شده‌اند که اکثرا نیاز به مداوای همه افراد خانواده است. گزش حشرات برای ساکنان بومی علایم پوستی به همراه ندارند چون پوست آنها در برابر این گزش‌ها مصونیت پیدا کرده است ولی مهمانان نوروزی به دلیل تماس نداشتن قبلی پوست با سموم وارد شده، دچار دانه‌های قرمز رنگ متعدد خارش دار که اکثراً در مسیر یک خط است، می‌شوند. بنابراین استفاده از پشه‌بند و حشره‌کش‌های استاندارد در اتاق خواب می‌تواند یک راه پیشگیری مناسب از گردش حشرات باشد، خصوصا کودکان بیشتر در معرض ظهور این علایم پوستی هستند.دکتر حسین طباطبایی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران========================== لکههای سفید در روی ناخن‌ها، نشان دهنده بیماری نیست.یک متخصص تغذیه عنوان کرد: لکههای سفید در روی ناخن‌ها، نشان دهنده بیماری نیست.نیره ولدخانی گفت: آسیب روکش یا بستر ناخن باعث ایجاد لکه‌ها و خطوط سفید می‌شود که با گذشت زمان بزرگتر شده، کاملا بی‌ضرر بوده و نشان دهنده بیماری خاصی نیستند، بنابراین جای هیچگونه نگرانی نیست.وی گفت: علاوه بر لکههای سفید ممکن است، رنگ ناخن بصورت زرد یا سبز درآید که معمولا نشان دهنده آسیب تنفسی است که بعدها بصورت کبود و چماقی شدن تبدیل می‌شود.ولدخانی توصیه کرد: نباید از ناخن‌ها به عنوان ابزاری برای انجام کارهای مختلف استفاده کرد. همچنین نباید به هیچ وجه ناخن را بجوید؛ چرا که حتی یک برش کوچک در ناخن به باکتری‌ها و قارچ‌ها اجازه ورود و عفونت را میدهد و به دلیل رشد کند ناخن‌ها معمولا آثار یک آسیب، ماه‌ها بر سطح آن باقی می‌ماند. حتی ممکن است عفونت در درازمدت باعث افتادن ناخن مبتلا شود.
تاثیر کرم‌های روز و شب بر پوستپوست صورت برخلاف پوست قسمت‌های دیگر بدن دارای ویژگی خاص خود است؛ به عنوان مثال ممکن است شخصی به رغم داشتن پوست چرب، پوست زیر چشمش خشک یا بعکس باشد؛ ولی مهم این است که چطور و چگونه می‌توان با به کارگیری کرم‌های روز و شب از پوست تمامی نقاط بدن مراقبت کرد تا دچار پیری زودرس و بیماری نشود. متخصص بیماری‌های پوست و عضو هیات علمی دانشگاه در این باره به «جام‌جم» میگوید: هر قسمت از پوست صورت ویژگی‌های خاصی دارد، مثلا پوست پلک با بقیه پوستهای صورت متفاوت است، بنابراین بهتر است کرم‌های صورت هیچ‌گاه برای دور چشم به کار نرود. به گفته این متخصص پوست و مو، افرادی که دارای پوست خشک هستند، باید پس از هر بار شستشو از کرم استفاده کنند، چرا که این پوست‌ها توانایی نگه داشتن آب را ندارند و همچون اسفنج وقتی آب رویشان ریخته می‌شود، آن را نگه نمی‌دارند، بنابراین ضرورت دارد با کرم‌های مرطوب‌کننده به پوست کمک کرد؛ این کرم‌ها جذب خارجی‌ترین قسمت پوست یعنی لایه شاخص می‌شود.وی می‌افزاید: این نوع از کرم‌ها این خاصیت را دارند که از خارج، رطوبت را جذب کنند و از داخل هم رطوبتی را که در حال دفع شدن است، به خود بگیرند تا لایه شاخص لطافت بیشتری پیدا کند.دکتر غفارپور با اشاره به این که معمولا کرم‌های شب، میزان چربی کمتری نسبت به کرم‌های روز دارند، می‌افزاید: این کرم‌ها دارای قدرت جذب بسیار بالایی هستند و همین امر باعث می‌شود، روی تشک و ملحفه چرب نشود. وی خاطرنشان می‌کند: برخی کرم‌های شب به نام اسید میوه(AHA) معروف هستند و جهت جوان‌سازی و لایه‌برداری پوست توصیه می‌شود که اغلب هنگام شب استفاده می‌شود و در سطح پوست حالتی لایه‌لایه (پوست پوست) ایجاد می‌کنند و همین مساله باعث می‌شود بافت مرده پوست تراشیده و به عملیات بافت‌سازی کمک شود.طبق تحقیقات به دست آمده، نکته اساسی درخصوص استفاده از کرم‌های خارجی و ایرانی، سازگاری کرم با پوست است؛ چراکه ممکن است کرم گرانقیمتی با پوست سازگار نباشد، بنابراین بهتر است افراد در استفاده از کرم‌ها تنوع‌طلب نباشند و کرمی را مصرف کنند که با پوستشان سازگار باشد. طبق گفته این عضو هیات علمی دانشگاه، بیشتر کرم‌ها شباهت زیادی به هم دارند، مثلا لایه‌بردارها از هر کارخانه‌ای که باشند، دارای اسید میوه ۵درصد هستند. حال ممکن است برخی از این کرم‌ها فرمول‌هایشان دقیق‌تر باشد. دکتر غفارپور با اشاره به این که لایه‌بردارها در جوان‌سازی پوست و جلوگیری از چین و چروک نقش بسیار مهمی دارند، اذعان می‌کند: از ۱۷تا ۱۸ سالگی وقتی فرد به بلوغ می‌رسد، می‌توان هفته‌ای ۲ تا ۳ شب از آن استفاده کرد و در صورت قرمزی زیاد و پوست پوست شدن استفاده از آن را تقلیل داد یا مدت زمان کمتری روی صورت گذاشت. وی میگوید: کرم‌های روز قدرت حفاظتی بیشتری دارند و به دلیل داشتن برخی املاح، میزان چربی‌شان بیشتر است و اغلب دارای ضدآفتاب هستند.● چند توصیهاین متخصص پوست و مو با بیان این که اسیدهای میوه از پیری زودرس پوست جلوگیری می‌کنند ، متذکر می‌شود: بهتر است همه افراد از این لایه‌بردارها استفاده کنند، در صورتی که کرم‌های مرطوب‌کننده طبق نیاز افراد استفاده می‌شوند و هیچ تاکیدی بر استفاده همگانی آن نیست؛ چراکه ممکن است برخی اصلا به این نوع کرم‌ها نیاز پیدا نکنند؛ ولی در عوض توصیه می‌شود کودکان را از ۲ سالگی به استفاده از کرم‌های ضدآفتاب عادت داد
چگونه با تبخال مقابله کنیم ؟بازگشت تاول های اضطراب را محدود کنید این داستان برای شما کاملاً آشنا است. احساس خارش و یا سوزشی روی لب ها می کنید و سپس یک نقطه کوچک و سختی روی لب ها ایجاد می شود که حتی کامل قابل مشاهده نیز نیست، اما پس از یک یا دو روز این نقطه کوچک به یک تاول دردناک و قرمزرنگی روی لب تبدیل می شود. بعد باز هم یک تبخال دیگر که احتمالاً زمان خواب ایجاد شده و راهی نیز برای مخفی کردن یا درمان سریع آن وجود ندارد.تبخال ها، «تاول های اضطراب» نیز نامیده می شوند که با آفت دهان فرق دارند. تبخال ها در اثر ویروس به نام «هرپس سیمپلکس» ایجاد می شوند و کاملاً مسری هستند.درحالی که آفت دهان (قانقاری) مسری نیست، آفت دهان زخم هایی است که در بافت های نرم داخل دهان ایجاد می شوند، درجایی که هیچ وقت تبخال ها دیده نمی شوند. تبخال بسیار رایج است و فرد نمی تواند تبخال را درمان یا از بروز آن جلوگیری کند، اما می تواند با رعایت مواردی مانع از استمرار آن شود یا مدت بازگشت مجدد آن را محدود کند.● علائم و نشانه های تبخالایجاد تاول های آبکی، قرمزرنگ، کوچک و دردناک در پوست، از علائم اولیه این عارضه هستند، همچنین می توان به احساس درد و سوزش و خارش اشاره کرد که البته ظرف یک یا دو روز به تاول تبدیل می شود.تبخال ها معمولاً روی لب ها ایجاد می شوند، اما گاهی وقت ها نیز روی سوراخ های بینی، چانه یا انگشتان ظاهر می شوند و با وجود این که خیلی غیرطبیعی و غیرعادی است، اما گاهی نیز در داخل دهان، البته فقط روی لثه ها یا سقف دهان بوجود می آیند و اگر روی بافت های نرم داخل دهان متوجه عارضه ای شدید بدانید که تبخال نیست.علائم و عوارض تبخال محال است تا ۲۰ روز قبل از قرار گرفتن در معرض ویروس های «هرپس سیمپلکس» ظاهر شوند و مدت از بین رفتن تبخال نیز بین هفت تا ۱۰ روز است. این تاول ها حساس و شکننده هستند و خیلی آهسته تراوش می کنند. سپس به شکل کبره زردرنگی درمی آیند و بالاخره پوست روی آن جدا می شود و پوست صورتی رنگ بدون هیچ گونه پوششی به آهستگی درمان می شود، بدون این که حتی کوچک ترین ذره ای از جای زخم باقی بماند.● علت ایجاد تبخالویروس «هرپس سیمپلکس» موجب بروز تبخال می شود که دو نوع است: نوع اول آن موجب بروز تبخال در نواحی صورت و دهان و نوع دوم سبب بروز تبخال در نواحی اندام تناسلی می شود. اما در هر صورت هر نوع ویروس تبخال می تواند موجب ایجاد تبخال در محدوده صورت یا محدوده اندام تناسبی شود.فردی که دارای تبخال است، به راحتی می تواند عارضه را به شما منتقل کند.استفاده از حوله، تیغ ریش تراشی و لوازم و وسایل کسی که به تبخال مبتلا شده، می تواند عفونت را منتقل کند و وقتی یک مرتبه تبخال در بدن فرد ایجاد شد، ویروس در سلول های عصبی پوست باقی می ماند و ممکن است دوباره سبب بروز تبخال شود.اضطراب، استرس، دوران قاعدگی زنان و در معرض تابش آفتاب قرار گرفتن از عواملی است که موجب بازگشت مجدد تبخال می شود.● در چه صورتی باید به پزشک مراجعه کردمعمولاً تبخال خود به خود و بدون هیچ درمانی بهبود می یابد، اما در صورت مشاهده عوامل زیر به پزشک مراجعه کنید:چنانچه تبخال در مدت یک یا دو هفته بهبود پیدا نکند، یا علائم آن بسیار شدید باشد و مرتب عود کند یا چنانچه در ناحیه چشمان خود حساسیت یا خارش داشتید، باید به پزشک مراجعه کنید.تبخال ها معمولاً مسری هستند و از طریق تماس پوستی از یک فرد به فرد دیگر منتقل می شوند.بیشترین خطر انتقال عفونت زمانی است که تاول ها کاملاً خشک و پوسته پوسته نشده اند، اما گاهی نیز زمانی که پوست درمان می شود، باز هم تبخال قابل انتقال است.اگر به عارضه تبخال مبتلا شده اید، از تماس نزدیک با نوزادان یا کسی که به اگزمای پوستی مبتلا است، پرهیز کنید. البته تماس نزدیک با افرادی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است، مانند بیماران سرطانی، بیماران مبتلا به ایدز یا افرادی که پیوند عضو انجام داده اند نیز توصیه نمی شود، زیرا این افراد در معرض خطر ابتلا به عفونت شدیدتر قرار دارند.عفونت هرپس سیمپلکس (Herpes simplex) در چشم موجب زخم قرنیه و درنتیجه کوری می شود.● درمانتبخال ها اصولاً بدون هیچ درمانی بین هفت تا ۱۰ روز درمان می شوند و چنانچه به طور مرتب دچار تبخال شدید، باید نزد پزشک رفته و برای درمان از داروهای ضدویروسی استفاده کنید. استفاده از دارو، دوره تبخال را کوتاه تر و میزان درد ناشی از آن را کاهش می دهد.● پیشگیریبا رعایت نکات زیر می توانید از بروز تبخال، پخش شدن آن به دیگر اندام های بدن یا انتقال آن به فرد دیگری جلوگیری کنید:از بوسیدن یا تماس نزدیک با فردی که دچار تبخال است، پرهیز کنید. این ویروس تا زمانی که تاول ها ترشحات نمناک دارد، به راحتی قابل انتقال است. در افرادی که سیستم دفاعی بدنشان ضعیف است، حتی زمانی که پوست درمان شود، باز هم احتمال انتقال عفونت وجود دارد.از وسایل افراد مبتلا به تبخال استفاده نکنید، وسایل، حوله و دیگر لوازم فردی که به عارضه تبخال مبتلا است، به راحتی ویروس را منتقل می کند.دستان خود را پاکیزه نگه دارید.وقتی تبخال زدید، قبل از این که با فردی تماس برقرار کنید، دستان خود را کاملاً بشویید.در مورد لمس کردن دیگر اعضای بدنتان احتیاط کنید وقتی به تبخال مبتلا شدید، مراقب باشید که دیگر اندام های بدن خود، مانند چشم و اندام های تناسلی خود را آلوده نکنید، زیرا این مناطق حساسیت بیشتری دارند. همچنین در زمستان و تابستان، حتماً قبل از این که در معرض نور خورشید قرار بگیرید از کرم ضدآفتاب برای نواحی صورت و لب ها استفاده کنید، زیرا کرم ضد آفتاب از بروز تبخال جلوگیری می کند.● اقدام های زیر را نیز می توانید برای درمان انجام دهید:▪ استفاده از کرم:کرم های «آسیکلوویر» می تواند دوره بهبودی را سریع تر کند.▪ استفاده از قرص برای تسکین درد:می توانید برای تسکین درد از قرص های استامینوفن، ایبوپروفن و آسپیرین استفاده کنید، البته به کودکان نباید قرص آسپیرین داد.▪ استفاده از کمپرس :برای تسکین درد می توانید از کمپرس یخ یا آب گرم روی تاول ها استفاده کنید. همچنین از فشردن و ترکاندن تاول ها پرهیز کنید.
بیماری های مردم تهرانامروز در ضلع جنوب غربی میدان قزوین، یکی از قدیمی ترین مراکز چشم پزشکی ایران قرار دارد و بیمارستان فارابی شهره خاص و عام است و هنوز هم یکی از بهترین بیمارستان های چشم پزشکی در کشورمان است.قدمت این بیمارستان به دوران پهلوی اول بازمی گردد و با آن که طی سال های گذشته فضای این بیمارستان گسترش یافته و درمانگاه های جدیدی به آن افزوده شده است، ازدحام مردم در راهروهای آن، حکایت از روی آوری خیل جمعیت بیمار به آن را دارد و با آن که چندین بیمارستان دیگر تخصصی چشم در تهران وجود دارد ـ همچون بیمارستان لبافی نژاد ـ همگان در تهران و شهرستان ها، فارابی را مساوی با چشم می دانند و به آن مراجعه می کنند.امروز می خواهم به سراغ بیماری های مردم طهران بروم. بیماری هایی که یا تغییر نام داده اند و یا آن که دیگر وجود خارجی ندارند. تراخم، ناخنک، باباقوری و آبله از جمله اسامی شناخته شده در رابطه با بیماری های چشم بودند.باد عَرَض، باد نزله، تب مطبقه، تب نوبه، نوبه ی ربع، تب لازم، نوبه ی سه یک، نوبه ی غش، مشمشه، خناق، بَرَص، پیس و … نام انواع و اقسام بیماری هایی بودند که امروز یا نیستند و یا تغییر نام داده اند. امروز ما تب لازم را سل می گوییم. مشمشه همان آنفلوآنزا است. خناق را دیفتری می گویند. نوبه ی ربع همان بیماری مالاریاست که به وسیله پشه آنوفل منتقل می شود و مبارزه با آن سال ها پیش در شمال و جنوب کشورمان به صورت به کار بردن وسیع د.د.ت صورت می گرفت و آن گونه که به نظر می رسد، این بیماری توسط «اداره ریشه کنی مالاریا» مهار شده و «تک و توک» بیمار مالاریایی به مراکز درمانی مراجعه می کنند. هرچند که برخی از موارد این بیماری در جنوب شرقی کشور به علت مجاورت با دو کشور پاکستان و افغانستان طی سال های گذشته، جسته و گریخته دیده شده است. بیماریی که سبب ساز بروز بیماری کم خونی تالاسمی می شود و نکته ناگفته، عوارض باقی مانده از به کار بردن د.د.ت است که آثار تخریبی زیست محیطی آن، سال های سال باقی می ماند.امروز مردم بیماری سل را به خوبی می شناسند و می دانند که مسری است و به اصطلاح «واگیر دارد» و باید تمام وسایل فرد بیمار را از دیگر اعضای خانواده جدا کرد، اما در گذشته، این گونه نبود و آن که «تب لازم» داشت، با دیگر اعضای خانواده اش زندگی می کرد و به تدریج آنها را نیز آلوده می کرد و از آن جا که این بیماری عفونی، موجب تب و لرز شدید می شود، حالت این بیماران بسیار رقت انگیز بود و در صورت ابتلای اعضای خانواده، معلوم است وضع به چه صورت می توانسته است باشد.خوشبختانه سال هاست که بیماری های مسری و خطرناک در کشورمان مهار شده اند و اجازه «اپیدمی» شدن نیافته اند و شاید بتوان آخرین بیماری مسری در ایران را «وبا» دانست که به صورت عام در دوران ناصرالدین شاه رخ داد و تقریباً از بیماری های همه گیر همچون طاعون که عامل انتقال آن موش است، در کشورمان سراغی نداریم.یکی از فراگیرترین بیماری های پوستی در طهران، همانا سالک بود. هنوز هم اگر به چهره برخی افراد سن و سال دار نظری بیندازید، شاید ردپای این بیماری را بتوانید پیدا کنید. منشا این بیماری در آب آلوده طهران بود. آب در فصول گرم سال، به علت راکد بودن به سرعت «می گندید» و بو می گرفت و انتشار حشرات موذی همچون پشه، طبیعی ترین واکنش آب آلوده بود و از آن جا که طریق مبارزه با آن را نمی دانستند، کافی بود تا همراه با گزش پشه آلوده، پوست قرمز و متورم شود و با خارش آن وسعت یابد. پس از آن که بر اثر مداوا و مقاومت بدن، زخم به وجود آمده، شفا می یافت آثار باقی مانده بر پوست نمایان می شد و از آن جا که بیشتر صورت افراد گزیده می شد این اثر بیشتر بر روی آن هویدا بود و اگر به جز گونه، جای دیگری از آثار این بیماری به جا مانده بود، صورت فرد بیمار، به صورت زشتی درمی آمد.مثلاً اگر بینی فرد گزیده و قرمز می شد و آماس می کرد، با تشکیل زخم و التیام آن، آثار سالک بر روی بینی باقی می ماند و به صورت زشتی بینی را جلوه گر می ساخت.از دیگر بیماری های همه گیر آبله بود. بیماری که حداقل عوارضش، مُجدر شدن پوست و یا کوری بود. این بیماری به رغم آن که مبارزه ای تقریباً جدی را از دوران امیرکبیر با خود داشت، تا اواخر دهه ۱۳۴۰ وجود خارجی داشت و «مایه کوبی» یا واکسیناسیون آن اجباری بوده و مدارس سراسر کشور بهترین محل انجام این عمل به حساب می آمد.طریقه واکسینه افراد به این صورت بود که با وسیله ای شبیه «سوزن ته گرد» پوست بازو را خراش می دادند و با کشیدن پنبه آلوده به میکروب ضعیف شده این بیماری، فرد در برابر این بیماری مصونیت می یافت.نکته جالب در مورد این عمل، دردناک شدن آن پس از یک هفته تا ده روز بعد بود که توان حرکت را از دانش آموز می گرفت و گاهی موجب تب خفیف هم می شد، اما هرچه که بود، فرد برای تمام عمر در برابر این بیماری مصونیت می یافت و خطر کوری و مُجدر شدن پوست او را تهدید نمی کرد.از دیگر بیماری های مردم تهران، انواع و اقسام بیماری های جنسی بود. کوفت، آتشک یا سوزاک و سفلیس. بیماری های واگیرداری که با ظهور «پنی سیلین» مهار شد و مبتلایان به آن را آسوده ساخت. دو بیماری خطرناکی که در صورت عدم معالجه، سال های سال مبتلایان را به سخت ترین وجه آزار می داد و از آن جا که نوعی «شرم حضور» در ابراز آن وجود داشت، عذابی بدتر از بیماری های دیگر برای مبتلا به آن به همراه می آورد.امروز ما برای درمان سردرد، چنانچه مزمن و حاد نباشد، از مسکن های عادی همچون آسپرین و استامینوفن استفاده می کنیم، اما اگر کسی درگذشته به سردرد مبتلا بود و به قول امروز ی ها «میگرن» داشت، چنانچه با تریاک و ترکیبات دیگر آن مداوا نمی شد، راه آخرش بادکش گذاردن بود و به همین گونه بود وضع کسانی که «پشت درد» و یا قولنج داشتند. بادکش آخرین راه حل بود و طریقه نهادن آن به این صورت بود که بر روی پیشانی فرد مبتلا به سردرد، بادکش که همانا قسمت بریده شده شاخ گاو بود، می چسباندند. برای چسباندن این شاخ، قطعه پارچه کوچکی را گلوله می کردند و آن را آلوده به نفت می ساختند.فرد مبتلا به سردرد، چهار زانو به روی زمین می نشست و طبیب! کهنه آلوده به نفت را آتش می زد و در داخل شاخ تو خالی می انداخت و بلافاصله آن را به پیشانی فرد می چسباند و بر اثر خفه شدن آتش، حالت مکش در آن پیدا می شد و با جمع شدن خون در محل چسباندن شاخ، قدری سردرد فرد التیام می یافت.این عمل در مورد کسانی که پشت درد داشتند، با کوزه و یا لیوان صورت می گرفت و برای آن که پشت فرد مبتلا نسوزد، قدری آرد را خمیر می کردند و با دست آن را پهن می کردند و به صورت دایره ای به قدر یک کف دست، در می آوردند.فرد مبتلا پشت به فرد کوزه گذار می نشست و «قوز» می کرد و عمل به همان صورت که گفته شد، صورت می پذیرفت. به این صورت که خمیر در محل گذاشتن کوزه قرار می گرفت و پارچه آتش زده می شد و به سرعت بر روی خمیر قرار می گرفت.بعد از چند دقیقه، قدری کوزه را آهسته از پوست جدا می کردند و با ورود هوا به داخل کوزه، به سادگی کوزه جدا می شد و در محل گذاشتن کوزه، قدری خون مردگی پیدا می شد و درد تا حدودی التیام می یافت، اما جای کوزه تا مدت ها باقی می ماند و در مورد پیشانی شکل آن به صورت «داغ پیشانی» همواره و همیشه نمایان بود.در مورد بیماری های چشم، تراخم و ناخنک شایع ترین بود.هر چند که اکثر بیماران تراخمی، اهل جنوب و به خصوص دزفول بودند، اما در طهران نیز کم و بیش این بیماران یافت می شدند و گاه بر اثر ابتلا به آبله، چشم «بابا قوری» می شد و به شکل نازیبایی در می آمد.باباقوری – و یا بابا غری – در اصل مهره رنگارنگ بود که در آن طلا یا نقره ای کار می گذاشتند. این مهره که بیشتر فیروزه ای رنگ بود، به همراه دعا به گردن طفل نورس و نوزاد سنجاق می شد تا او را از چشم زخم به دور نگه دارد و از آن جا که چشم فرد بیمار به صورت این مهره در می آمد، آن را باباقوری می گفتند.از دیگر بیماری های چشم، ناخنک بود. ناخنک که در گوشه چشم پیدا می شد و ملتحمه را تحت تاثیر قرار می داد، باعث «تاری دید» می شد و از آن جا که راهی برای معالجه آن نمی یافتند، فرد مبتلا دچار نقص بینایی می شد. بسیاری از بیماری ها، همچون کچلی، زن و مرد نمی شناخت و همه را مبتلا می کرد اما برخی از بیماری ها تقریباً مخصوص خانم ها بود و از جمله آنان «غمباد» بود.مردم باور داشتند غمباد نتیجه اندوه و غصه خوردن زیاد بود و فرو خوردن گریه، علت اصلی آن، اما امروز ما غمباد را به نام بیماری «گواتر» می شناسیم. بیماریی که می تواند در اثر کمبود ید فراهم آید و یددار کردن نمک های طعام، در کاستن آن در کشورمان بسیار موثر بوده است. یکی دیگر از بیماری های شایع در تهران، بواسیر بود که خرد و کلان، و فقیر و غنی به آن مبتلا می شدند. بواسیر که نتیجه تورم مخاط و نسوج عضلانی و پوششی اعضای داخلی است، به شکل تورم سیاه رگ های نزدیک به مقعد، نمود می یافت و با خونریزی مداوم، فرد مبتلا را به سختی آزار می داد.افراد پرخور و کسانی که عادت زیاد به نشستن داشتند به این بیماری مبتلا می شدند و از آن جا که موضع دردناک می شد، با گشاد نهادن پا به هنگام راه رفتن، سعی بر کاهش درد داشتند و همین امر موجب افشای رازشان می شد، چرا که بیماری های اعضای تناسلی و شبیه به آن، به هیچ وجه قابلیت ابراز نمی یافتند و در صورت افشا، آبروریزی می شد.کچلی یکی از شایع ترین بیماری ها در تهران بود و اندکی غفلت موجب می شد، فرد برای تمام عمر کلاه به سر بگذارد؛ هر چند که نباید ناگفته گذاشت کلاه، همچون دیگر البسه ضرورت بر سر نهادن را به تام و تمام داشت، اما آن دسته از کسانی که در زیر کلاه «عرق چین» می گذاشتند، بیشتر سعی در پنهان کردن کچلی خود داشتند، تا پوشاندن سر.برای معالجه فرد کچل، راه حل عذاب آوری به نام «زفت گذاشتن» وجود داشت. پدر و مادر اگر احساس خطر می کردند «… یکی دوباری طفل یا کودک را دارو و درمان خانگی ای مانند مالیدن رب نارنج و کشک و قره قورت کرده، اگر خوب شده بود، فبها، و اگر نشده بود رهایش می کردند تا خودش خوب بشود.» و اگر خوب نمی شد و خطر کچلی طفل را تهدید می کرد «انداختن وصله زفت و کلاه زفت آخرین علاج آن بود که باید سه تا هفت وصله با کلاه انداخته بشود و آن مایه غلیظ سیاه بدرنگ چسبنده ای مانند قیر بود که پس از نرم کردن بر روی آتش بر پارچه آب ندیده ای کشیده، روی زخم می انداختند و هر پانزده روز یک مرتبه آن را عوض می کردند، که قبلاً هم باید یکی دو شب کچلی را آلوچه پخته بسته، تیغ انداخته، حمام ببرند.برداشتن وصله یا کلاه هم، چنان بود که گوشه های آن را که به سختی بر سر و موهایی که روییده بودند، چسبیده بود گرفته جاکن بکنند و با کندن آن هم بود که پوست و گوشت سر هم با کلاه کنده شده، خون سر و روی مجروح را آغشته می نمود و درد آن نیز واضح است که چه حد بوده!»۱یادتان نرود که کشک و قره قورت و آلوچه، ترش مزه هستند و معلوم است که بر اثر تماس آنها با زخم سر، چه وضع دردناکی برای بیمار به وجود می آمد.از دیگر بیماری های شایع در تهران، آن هم در نوزادهای چند روزه بروز زردی – یرقان – بود که آن را نتیجه «گرمی» خوردن مادر در دوران بارداری می دانستند و راه حل آن «شیر خشت» بود که به نوزاد می خوراندند. شیرخشت «خنکی» بود و در کاهش زردی تاثیر داشت، اما نه در آن حد که «بیلیروبین» خون را به حداقل برساند.اولین نتیجه این بیماری عقب ماندگی ذهنی طفل بود و راه حل، همانا استفاده از شیر خشت بود و برای آن که طفل به این بیماری مبتلا نشود، مادر در دوران بارداری، حتی المقدور از خوردن «گرمی» خودداری می کرد و از آن جا که اکثر شیرینی ها، گرمی بودند، مادر منع در خوردن داشت. امری که امروز با تعویض خون و استفاده از دستگاه «انکوباتور» حل می شود.یکی از باورهای مردم، گرم طبیعت بودن پسر و سرد طبیعت بودن دختر بود. به همین دلیل به پسر تا آن جا که می توانستند، گرمی نمی دادند. یکی از شایع ترین بیماری ها در بچه ها، خناق یا دیفتری بود. «… همین که طفلی مبتلا به این مرض می گشت، علاج ناپذیر بود. به همین جهت پدر و مادرها تا می توانستند بچه های خود را در مقابل این مرض محافظت می کردند. گردو، آن هم تازه اش، مسلماً برای گلودرد بد نیست، بلکه اگر گلودرد از سرماخوردگی باشد، به واسطه یدی که در پوست روی مغز آن است، شاید نافع هم باشد. ولی در آن دوره که حکیم باشی ها به گرم و سرد دوا و غذا معتقد بودند، همیشه توصیه می کردند به بچه ها چیزهای گرم ندهند. گردو را هم یکی از خوراکی های گرم تشخیص داده بودند. به این جهت مادرها هیچ وقت نمی گذاشتند بچه ها چیزهایی که به موجب طب قدیم حرارت داشت، زیاد بخورند. در عوض میوه ها و چیزهای سرد هر چه می خواستند به آنها می دادند. شیرینی هم جزو چیزهای گرم بود که نباید بچه ها زیاد بخورند. قبل از عید بچه ها را حجامت می کردند تا جلوگیری از اثر شیرینی که طبعاً در دوره عید می خوردند، به عمل آمده باشد.»۲اگر حجامت عمل مثبتی صورت می داد، آن را ادامه نمی دادند و به این ترتیب آثار گرمی از بدن طفل بیرون رفته بود و اگر نه، خوراندن سردی ها در دستور کار قرار می گرفت و فلوس سرآمد همه خنکی ها و سردی ها بود.فلوس را از عطاری تهیه می کردند و در آب می خیساندند و وقتی آب آن رنگ می گرفت، آن را به زور به خورد بچه می دادند. «امروز هم اکثر بچه ها از خوردن دوا با کپسول و کاشه استنکاف می کنند و هر قدر پدر و مادر و پرستار جهات نافعه خوردن دوا را برای آنها تشریح کنند، به خرجشان نمی رود و در مقاومت باقی می مانند. حالا ملاحظه بفرمایید خوراندن فلوس یا هر جوشانده ای به بچه برای مادر چه عذابی داشته است.مادرها بالاخره مجبور می شدند نور چشمی را قفا بخوابانند و قاشق قاشق دوا را به حلق آنها بکنند و اگر بچه دندان دار بود، یک کلید لای دندان او می گذاشتند تا دهان خود را نتواند ببندد و به این وسیله کار را انجام می دادند.»۳و به همین وضع بود، بیماری هایی چون گوش درد و دندان درد. اگر گوش کسی درد می کرد، یک حبه «سیر خام» را داغ می کردند و در گوش می گذاشتند. اگر درد التیام می یافت، فبها و اگر نمی یافت، قدری تریاک را در نعلبکی آب می کردند و پشت گوش بیمار می مالیدند. ضمن آن که از فرو بردن دود سیگار هم غفلت نمی کردند تا درد هر چه زود تر التیام یابد.اگر دندان کسی درد می کرد، قدری سرکه را در آب ولرم حل می کردند و به بیمار می دادند تا آن را «غرغره» کند و محلول آب نمک را نیز به همین گونه امتحان می کردند و چنانچه درد التیام نمی یافت، کندن، آخرین راه حل بود.اگر کسی بی خواب یا بد خواب می شد، راه حل مخلوط ماست شیرین با نبات بود. قدری نبات را در کاسه محتوی ماست می ریختند و آن را «هم می زدند» و پس از آن که نبات قدری در ماست حل می شد، آن را می خوردند و به این صورت خواب سراغ آنها می آمد.اگر کسی دست و پایش «ضرب می دید» برای رفع آسیب دیدگی، قدری زرده تخم مرغ را با زردچوبه به هم می آمیختند و به تکه ای «پارچه آب نکشیده» می مالیدند و محل آسیب دیده را نیز با همین ماده ، به آرامی مالش داده و آغشته می ساختند و پارچه مذکور را به محل آسیب دیده، محکم می کردند.چنانچه این عمل موفقیت آمیز بود، آن را یکی دوبار دیگر تکرار می کردند و اگر نبود، تکه ای «گوشت لخم» بره را می کوبیدند و آن را بر محل آسیب دیده به همراه نمک و اندکی زردچوبه می گذاشتند، تا درد کاهش یابد.بسیاری از بیماری ها در خانه ها معالجه می شدند و چنانچه راه حلی باقی نمی ماند، به سراغ «محکمه طبیب» می رفتند و او بنا به تجربه ای که داشت، تجویز دارو می کرد.تا قبل از ورود داروهای فرنگی به ایران و تاسیس داروخانه «شورین» در خیابان ناصر خسرو، اکثر داروهای محلی و به قولی علفی تجویز می شد و مردم آشنایی در حداقل ممکن با داروهای فرنگی نداشتند.یکی از رایج ترین گیاهان دارویی، گل گاوزبان بود. جوشانده این گیاه، لیفت مزاج می آورد و مصرف آن به صورت عام در خانه ها رواج داشت و بسیاری از اهالی خانه، مورد مصرف و فواید بسیاری از داروهای گیاهی را می دانستند و خود راساً اقدام به معالجه می کردند.یکی دیگر از موارد شایع در تهران، ماه گرفتگی در پوست سر و صورت بود.«خون مردگی زیر پوست را ماه گرفتگی می گفتند. این عارضه معمولاً در نوزادان دیده می شد که قسمتی از صورت یا نقطه ای از بدنشان را در اندازه های مختلف از یک جای انگشت تا یک کف دست و یا کمتر و زیادتر در برگرفته بود که هنگام گرفتن نوزاد و بیرون کشیدنش از زهدان از فشار دست و انگشتان قابله به وجود آمده بود.»۴مردم علت را خسوف ماه می دانستند و می گفتند مادر در هنگام خسوف «… دست بر شکم خود نهاده و هر نقطه آن را که در آن زمان انگشت یا دست نهاده باشد، همان نقط و به همان مقدار سر و روی و بدن طفل سیاه می شود.»۵ما ه گرفتگی همراه با بزرگ شدن طفل، تغییر رنگ می داد و ابتدا قرمز و بعد جگری و سپس کبود و پس از چندی سیاه می شد و حتی به صورت برآمدگی در صورت نمایان می شد. عدم توجه ماما ـ و به قول آن روزی ها قابله – و فشردن پوست لطیف طفل، موجب پارگی مویرگ ها می شد و خون مردگی به وجود می آمد و به غلط آن را ماه گرفتگی می دانستند.جرب، پیس و برص بر اثر آلودگی به وجود می آمدند و حتی پیس حالت موروثی نیز داشت و ریشه بسیاری از بیماری ها، در آب آلوده آن روزهای طهران بود.امروز به یمن رعایت بهداشت و در دسترس بودن امکانات پزشکی، مرگ ومیر در نوزادان به حداقل خود رسیده است و مردم بر چگونگی معالجه بسیاری از بیماری ها، آگاهی یافته اند.هر چند که نباید ناگفته گذارد، به وجود آمدن بسیاری از بیماری های عصبی و غیرعصبی، ریشه در مشکلات امروز شهر تهران و آلودگی وسیع آب و هوای آن دارد.در کمتر خانه ای می توان فرد کاملاً سالم یافت. فشارهای عصبی و زندگی توام با استرس و نگرانی، موجب بروز بسیاری از بیماری ها، از جمله دردهای مفاصل، سردردهای مزمن و انواع و اقسام بیماری های گوارشی و غیر گوارشی شده است.شیوع دیابت، یکی از نتایج زندگی «ماشین زده» ما در تهران است و عدم تحرک، عمده ترین دلیل برای شایع شدن این بیماری موذی و خطرناک در میان تهران نشینان است.زندگی آپارتمانی، به دور بودن از طبیعت، عدم تحرک، استفاده وسیع از انواع و اقسام وسایل الکتریکی در منازل، یکجانشینی و استفاده از مبل و صندلی و خلاصه عدم انجام کارهای بدنی سرمنشا بسیاری از بیماری های عصبی و غیر عصبی تهرانی هاست و این در حالی است که هر سال هزاران پزشک بیکار، به خیل بیکاران کشور افزوده می گردند و به صورت تصاعدی، همچنان بیماران به ظاهر سالم، روز به روز بیشتر می شوند.زندگی در تهران، آن قدر سخت و بدون طراوت است که بسیاری از اهالی آن، به ناراحتی های گوارشی مبتلا هستند. آیا کسی هست که به فکر سلامتی مردم این شهر در سال های آینده باشد؟ باور کنیم که سلامت مردم این شهر دودزده در خطر است، به فکر آنها باشیم.منابع در دفتر همشهری تهران موجود است.نصرا… حدادی همشهری
رسیدن به سلامت یک راه طولانی را می طلبدبازگشت به زیبایی اگر دوست دارید چهره تان بهتر به نظر آمده و وزنتان را کم کنید و پوست جوانی داشته باشید باید با هدف های خوبی شروع کنید. اما رسیدن به سلامت و تناسب و مهمتر از آن ماندن در آن وضعیت، یک راه طولانی را می طلبد که نیاز به یک تغییر اساسی در رفتارها و نگرش دارد. ضرورت صرف وقت و انرژی، رسیدن به دو هدف سلامت و تناسب را سخت و دشوار می کند.پوستوقتی برای زیبا شدن زمان و پول زیاد صرف می کنید تأثیر آن در واقع فقط زیبایی نیست بلکه تأثیر روانی داشته و بر اینکه راجع به خود چه احساسی دارید تأثیر می گذارد.اما رمز داشتن پوست زیبا چیست؟* برای جلوگیری از تأثیر اشعه های UVA و UVB هر روز از ضدآفتاب استفاده کنید.چون این دو اشعه موجب پیری و شکستگی پوست شده و UVB حتی موجب سرطان می شود. از انواعی که روی آن «طیف وسیع یا broad spectrum» نوشته شده است، استفاده کنید.* از مرطوب کننده استفاده کنیداز هر دو نوع کرم روز و شب با اسید آلفاهیدروکسی استفاده کنید که شکل گیری کولاژن را تسریع می کنند و کولاژن نیز پوست را پر کرده و سطح آن را نرم می کند. از انواع با فرمول AHA ۱۰ درصد شروع کرده و کم کم آن را به ۳۰درصد برسانید.* آسیب ها و چروک های حاصل از نور خورشید را کاهش دهیدانواع ملایم کرم های رنوا (Renova) و (Retin-A) در دو نوع وجود دارند: ۰/۰۲ را راحت تر می توان تحمل کرد اما ۰/۰۵ درصد آن لکه های قهوه ای رنگ را از بین می برد همچنین باعث از بین رفتن چروک ها نیز می شود. یا کینراس (kinerase) را امتحان کنید که گیاهی بوده و انواع خالص و همراه با Renova یا Retin-A آن موجود است.* نقاط سیاه موجود در پوست را سفید کنیدفرمول های مختلف کرم های سفیدکننده وجود دارد که بهتر است با مشورت متخصص پوست استفاده شود.* از ضدآفتابی استفاده کنید که مناسب پوست شما باشد و همه وقت از آن استفاده کنید. همه ما به طور متوسط هفت ساعت در هفته از منزل بیرون هستیم، تقریباً ۱۸ ساعت در هفته پوست در معرض نور خورشید است. بیشتر این نور و اشعه خورشید زمانی به پوست ما می رسد که فکر آن را نمی کنیم. مثل زمانی که در پارکینگ قدم می زنیم و یا کنار پنجره در داخل خانه نشسته ایم و…* از پاک کننده های حاوی الکل یا آستون استفاده نکنید چون هر دوی این ها سخت و خشن هستند.* اطراف چشم را مرطوب کنید. پوست اطراف چشم نازک بوده و آب را سریعتر از دست می دهد.* پوستتان را مرطوب نگاه دارید. آیا اغلب اوقات در محیطی با تهویه مطبوع گرمای مرکزی یا خشک هستید؟ برای مبارزه با عوامل نامطلوب محیطی از یک پاک کننده ملایم استفاده کرده و آن را با نوک انگشتان یا یک پد پاک کننده به پوست بمالید.* اول با دستمال های تمیزکننده معمولی شروع نکنید. چون برای شروع زبر و خشن هستند و اگر به پاک کننده نیز آغشته شده باشند برای پوست خشن ترند.* پوست را تازه کنید و برای این کار از لیف استفاده نکنید چون پوست را آزار می دهد در عوض از یک شاداب کننده پوست شیمیایی مانند اسیدگلیکولیک استفاده کنید که پوست را لطیف کرده و روزنه های آن را باز می کند و از چروک و رنگدانه های ناصاف جلوگیری می کند.* مصرف قهوه را کم کنید. نوشیدن بیش از یک فنجان در صبح باعث بروز جوش و خشکی پوست می شود.* از آسیب های ناشی از نور خورشید گریزی نیست و باید از این حیث مراقب پوست بود و از ضدآفتاب استفاده کرد.*مهمترین درمان غیرجراحی برای زیبایی صورت، مراقبت مناسب و درست از پوست است.*استفاده از یک ضدآفتاب (SPF۴۵ یا بیشتر) مبنای مراقبت از پوست است. اگر از کرم های Retin-A، اسیدگلیکولیک یا سفیدکننده پوست استفاده می کنید حتماً باید از ضدآفتاب نیز استفاده کنید. چون این محصولات، پوست را در مقابل نور خورشید حساس تر می کنند.*جدای از جراحی های زیبایی که روی صورت انجام می دهیم، برخی را با محصولات ضدپیری پوست مانند ضدآفتاب ها درمان می کنیم.آیا پوست شما خشک است؟دو نتیجه می توان از توصیه های پزشکان گرفت: ۱- پوست را باید مرطوب نگاه داشت و ۲- پوست را باید از نور خورشید محافظت کرد.درست است که مرطوب کردن پوست باعث نرمی و لطافت پوست می شود، اما اگر پوست شما باز هم خشک و بی آب باشد این کرم نیز نمی تواند مؤثر باشد. مارک های بسیار خوب کرم ها همیشه همراه عکسی از آب است به این علت که پوست آبدار، صاف و نرم است. پزشکان در روز خوردن هشت لیوان آب را توصیه می کنند که این مقدار نیز حداقل مصرف می باشد (آبمیوه، سوپ و دیگر غذاهای آبدار نیز در این زمره محسوب می شوند.) اما توجه داشته باشید: اگر قهوه می نوشید باید میزان آب مصرفی تان را افزایش دهید چرا که قهوه مُدِر است. پس تا جایی که می توانید از آب استفاده کنید چرا که زیبایی پوستتان به آن بستگی دارد. در آینه نگاه کنید آیا پوست شما خشک و تشنه است؟
استفاده مجدد از حنا برای طراحی نقش‌های زیبا روی دستبازگشت حنا استفاده از حنا برای طراحی نقش‌های زیبا روی دست مرسوم شده است حنا امروزه نه تنها در ایران، بلکه در بزرگ‌ترین مراکز زیبایی اروپا و آمریکا هم به یکی از مواد آرایشی مدرن تبدیل شده استدقت کرده‌اید که خیلی از چیزهایی که در زمان‌های قدیم مد بوده‌اند، با گذشت زمان دوباره مد شده‌اند؟ تا چند سال پیش وقتی اسمی از حنا برده می‌شد، یا به یاد مادربزرگ‌هایمان می‌افتادیم که موهایشان را با حنا رنگ می‌کردند و روی ناخن‌های دست و پایشان رنگ حنا می‌گذاشتند و یا به یاد مراسم سنتی شب حنابندان می‌افتادیم. اما امروزه حنا نه تنها در ایران بلکه حتی در بزرگ‌ترین مراکز زیبایی اروپا و آمریکا به یکی از مواد آرایشی مدرن تبدیل شده است.حنا، درختچه‌ای به طول دو تا هفت متر است. این گیاه بومی کشورهای مدیترانه، آسیای صغیر، شمال و شرق آفریقا و شمال هند است و در کشور ما در نواحی جنوب و جنوب شرقی کشور، بلوچستان، بم و شهداد کرمان کشت می‌شود.● حنا پودری رنگیبرای ساخت پودر حنا که سبز تیره تا روشن و با بوی خاص است، برگ‌های آن را خشک کرده و به شکل پودر درمی‌آورند. حنا بنا بر شرایط و روش‌های تهیه در فام‌های قرمز روشن تا قهوه‌ای تیره متمایل به سیاه وجود دارد و این در حالی است که حنا با فام کاملا مشکی وجود نداشته و شما در صورت مواجه‌شدن با چنین رنگی در حنا (یعنی به طور کامل سیاه) به تقلبی بودن آن به هیچ‌وجه شک نکنید. مزه آن، تلخ و گس بوده و در آب نامحلول است و وقتی به شکل پودر درمی‌آید، باید در جای خشک و خنک نگهداری شود.● از عصر حجر تا سالن‌های مدبراساس مطالعات مرکز دانشگاهی کنت در ایالت اوهایوی آمریکا، سابقه تاریخی استفاده از حنا به دوره دوم عصر حجر یا هزاره هفتم پیش از میلاد مسیح می‌رسد. به گفته برخی محققان، حنا، قدیمی‌ترین ماده‌ای است که در نقاشی روی دیوار غارها به کار رفته و در آن زمان هم یکی از اجزای مهم آرایش بوده است.از آن زمان تا به امروز، استفاده از حنا به مراسم‌های خاص سنتی محدود شده بود و فقط افراد مسن و افرادی که پایبند به سنن قدیمی بودند، از آن استفاده می‌کردند تا اینکه تقریبا در اویل دهه ۷۰ میلادی در انگلستان حنا دوباره مد شد و مورد استفاده قرار گرفت.● حنا در خالکوبی ممنوعامروزه دیگر نمی‌توان کسی را پیدا کرد که با خطرات ناشی از خالکوبی و آلودگی احتمالی سوزن‌ها که می‌توانند موجب انتقال ایدز و هپاتیت شوند آشنا نباشد. جالب است بدانید که هم رنگ‌های شیمیایی و هم رنگ‌های طبیعی که در خالکوبی استفاده می‌شوند، خطرناک‌اند، پس اگر فکر می‌کنید که خالکوبی با رنگ‌های طبیعی و حتی حنا خطر کمتری دارد سخت در اشتباهید. گاهی حتی رنگ‌های طبیعی می‌توانند از رنگ‌های شیمیایی نیز خطرناک‌تر باشند زیرا نسبت به آنها ساختمان شیمیایی بی‌ثبات‌تری دارند و سریعتر تجزیه می‌شوند و مواد مضر را وارد جریان خون می‌کنند. از طرفی، سازمان غذا و داروی آمریکا هم استفاده از رنگ‌های طبیعی مانند حنا را در خالکوبی مجاز ندانسته است.● حنا برای طراحی بدناگر دوست دارید بدون اینکه این خطرات را به جان بخرید، نقش و نگارهای زیبایی روی بدنتان داشته باشید، بهترین گزینه رنگ‌آمیزی پوست (بدون خالکوبی) به وسیله حنا است. با حنا می‌توان طرح‌های متعدد کلاسیک و محلی عربی را روی پوست ایجاد کرد که بسیار شبیه خالکوبی هستند اما دردسرهای آن را ندارند.تنها ایرادی که می‌توان به نقش و نگارهای حنا روی بدن گرفت این است که دایمی نیستند و بسته به مدت زمانی که حنا روی پوست باقی می‌ماند، در حدود دو تا چهار هفته، نقش و نگارها هم روی پوست می‌مانند.با ریزش لایه شاخی پوست این رنگ‌ها کم‌رنگ‌تر شده و از بین می‌روند. البته می‌توان به این موضوع طور دیگری نیز نگاه کرد.کم نیستند کسانی که خالکوبی می‌کنند ولی پس از گذشت مدتی از طرح آن خسته می‌شوند و به فکر پاک کردن آن با لیزر و روش‌های دیگر می‌افتند، پاک کردن خال‌کوبی‌هایی که زمانی کلی برای آن دردسر کشیده و هزینه کرده بودند! نقاشی با حنا این ایراد را ندارد چون خودش بعد از چند هفته پاک می‌شود و فرد می‌تواند طرح‌های جدیدی را روی پوستش ترسیم کند. از طرفی، بسیاری از کسانی که بدنشان را با حنا رنگ آمیزی می‌کنند, در ایام تعطیلات و مسافرت‌های دسته‌جمعی به مناطق توریستی مانند دبی، اسپانیا، پرتغال، یونان و ترکیه و… هر کجا که آفتاب، دریا، ماسه و احتمالا درخت نخل وجود دارد، این کار را انجام میدهند و تمایل دارند که عضو یا اعضای رنگ شده با سپری شدن تعطیلات به رنگ اصلی خود باز گردد.● کاربردهای دیگر حنادر برخی موارد، برگ حنا، برگ هلو و برگ تانندار گیاهان متعدد را مخلوط کرده، برای رفع اگزما و جلوگیری از عرق دست و پا و رفع بوی ناپسند آن استفاده می‌کنند. حنا به‌عنوان برطرف‌کننده ترک‌خوردگی‌های دست و پا و نیز ترمیم‌کننده و ضدقارچ، مصرف سنتی دارد و حتی برای درمان برخی از بیماری‌های جلدی مانند جذام و کورک و قارچ‌های موی سر نیز از آن استفاده می‌شود. در میان روستاییان و کشاورزان، خمیر حنا برای بهبود جراحات و زخم‌ها و همچنین سفت شدن پوست دست، به کار میرود.حنا مانع تاثیر اشعه خورشید روی پوست بدن می‌شود. به عبارت دیگر، از ماده لاوسون که ماده رنگی است که از برگ حنا به دست میآید، به صورت مخلوط با ماده‌ای به نام دیهیدروکسیاستن فرآوردههایی از قبیل لوسیون و کرم تهیه می‌کنند که مالیدن آن روی پوست،از اثر اشعه خورشید روی پوست بدن ممانعت می‌کند. این ماده برای ایجاد رنگ قهوه‌ای در پوست بدن (برنزه کردن پوست) استفاده می‌شود.دکتر امیرسلیمانی، متخصص پوست: خطرناک است؛ حساسیت پوستی میدهد!خالکوبی موقت با حنای سیاه ممکن است به حساسیت پوستی منجر شود.دکتر امیر سلیمانی‌نیا، متخصص پوست میگوید: با توجه به آمارهای موجود در کشور خالکوبی موقت با حنای سیاه که حاوی بارفنیلن دیامین (پی‌پی‌دی) است واکنش‌های پوستی شدید ایجاد می‌کند. پی‌پی‌دی نوعی ماده آلرژی زا است که در ساخت رنگ مو به کار می رود اما استفاده مستقیم ازآن روی پوست ممنوع است. افزودن پی‌پی‌دی به حنا باعث تسریع در تغییر رنگ مو وسیاه شدن رنگ حنا می شود اما خطر آلرژی‌زایی آن بسیار بالا است و دو یا سه روز پس از خالکوبی احتمال بروز حساسیت های پوستی به ویژه در افرادی که پوست حساس دارند وجود دارد. خارش، قرمز شدن، تاول التهاب پوست از جمله عوارض مصرف حنای سیاه است.● راهنمای نقاشی با حنا روی پوستشما به راحتی می‌توانید این کار را در منزل‌تان انجام دهید و بدنتان را با حنا طراحی کنید.▪ مواد لازمیک بسته حنا (حدود صد گرم)، دو عدد لیمو ترش تازه، شکر، چهار بسته چای کیسه‌ای (تی‌بک)، چهار قاشق چای‌خوری پودر قهوه، نیم لیتر آب، آب چهار عدد لیموشیرین (یا پرتقال)، یک لنگه جوراب نایلون، مقداری پنبه، یک قلم مو، یک قیف کاغذی یا بطری فشاری (پلی‌اتیلن) دستکش.روش کار۱) پودر حنا را الک کنید(ازجوراب که روی یک کاسه به صورت کش آمده قرار گرفته است، به کمک یک قاشق عبور دهید).۲) آب، چای، قهوه و آب پرتقال را مخلوط کرده و یک ساعت ملایم بجوشانید و سپس پودر حنا را اضافه کرده و خوب هم بزنید تا ماده‌ای شبیه کچاپ به دست آید.۳) حدود چهار ساعت آن را به حال خود رها کنید و ماده به دست آمده را در بطری فشاری (یا قیف کاغذی) پر کنید.۴) پوست مورد رنگ‌آمیزی را با الکل پاک کنید.۵) شکر را که در آب لیمو هم زده‌اید کمی گرم کنید.۶) نقاشی کنید (به وسیله قیف یا بطری فشاری یا طرح‌های آماده‌ای در بازار است).۷) به مجردی که حنا روی پوست خشک شد (گاهی در دمای اتاق ۲۴ تا ۳۰ ساعت طول می‌کشد)، با قلم مو مخلوط شکر و آب لیمو را روی آن بمالید و پنبه آغشته شده به مخلوط را روی آن قرار داده و در بهترین حالت چند ساعت بعد با کمی روغن یا کرم پوستی ماساژ دهید!● نکته مهمهرچه مایع اولیه بیشتر روی پوست باقی بماند، رنگ بیشتر در پوست نفوذ می‌کند و در نتیجه زمان بیشتری طول می‌کشد تا از روی پوست پاک شود. واکنش‌های حساسیتی به حنای طبیعی، به‌خصوص زمانی که فقط روی پوست گذاشته شود، بسیار نادر هستند و در صورت وجود، ظرف چند ساعت بروز خواهند کرد و شامل خارش، قرمزی خواهند بود. به همین دلیل برای بار اول بهتر است، ابتدا مقداری از آن را روی ناحیه داخلی ساعد امتحان کرد و در صورت ایجاد نشدن واکنش از آن استفاده کرد.
برنزه کردن خوب است یا بد ؟برنزه کردن، درست یا غلط؟ پاسخ به این بستگی دارد که شما از چه کسی سئوال کنید.صنف سالن ها و باشگاه های برنزه کردن پوست در آمریکا، که نماینده هزاران سالن برنزه سازی در کل آمریکاست، اخیراً تبلیغ تمام صفحه ای در روزنامه نیویورک تایمز چاپ کرده و در آن ادعا نموده ” دیگر استفاده از اشعه ماوراء بنفش برای برنزه کردن پوست کشنده نخواهد بود.”دلیل آن چیست؟ سارا لانگ ول، مدیر روابط عمومی این صنف میگوید: به دلیل بدنامی این صنف که توسط تولیدکنندگان محصولات ضدآفتاب و متخصصان پوست صورت گرفته، ما تعداد زیادی از مشتریان خود را از دست داده ایم!اینکه آیا این بدنامی منصفانه است یا خیر، بحث ادامه داری ست که بین حامیان سالن های برنزه سازی(که غالباً شامل مالکین این باشگاه ها می شود) و متخصصان پوست (که اغلبشان مخالف هرگونه استفاده از اشعه ماوراء بنفش هستند) در جریان است.اما از آنجا که کدام از طرفین حقایق را تاحدودی به نفع خود تغییر داده اند، بعضی از آمارها نشان دهنده واقعیت خواهند بود:▪ برنزه کردن پوست در سالنها تجارت بزرگی در آمریکاست و سالانه حدود ۵ میلیارد دلار درآمد زایی می کند.▪ حدود ۱ میلیون نفر – ۷۰ درصد زنان سفید پوست بین ۱۶ تا ۴۹ سال – هر روز از سالن برنزه سازی استفاده می کنند.▪ بر طبق مطالعاتی که در نشریه انجمن پزشکی آمریکا منتشر شده، شیوع سرطان پوست بیشتر از هر نوع دیگری از سرطان در حال پیشروی است.▪ سالانه حدود یک میلیون مورد سرطان پوست خوش خیم و ۶۰ هزار مورد سرطان پوست بدخیم گزارش می شود.این صنف اظهار می کند، استفاده منظم و با اعتدال از تخت های برنزه کردن پوست خوب و مفید است و از سوختن پوست شما جلوگیری می کند. سارا لانگ ول می گوید: اگر می خواهید برای تعطیلات به سفر بروید، برای مدت یک هفته و هر روز، در یک دوره زمانی کوتاه، از سالن های برنزه سازی استفاده کنید و این کار بدن شما را از شوک ناگهانی قرار گرفتن در برابر آفتاب برای اولین بار بعد از زمستان، محافظت می کند.از آنجاییکه متخصصین پوست با مضر بودن سوزاندن پوست موافقت دارند و مطالعات زیادی ارتباط بین آفتاب سوختگی و افزایش سرطان پوست را تایید می کند، تعداد کمی قبول دارند راه حل، نوردهی بیشتر پوست توسط اشعه ماورا بنفش است. جوئل کوئن یکی از استادان پوست دانشگاه کلرادو می گوید: برنزه کردن مصنوعی به شما این حس غلط را القا می کند که از آفتاب در امانید و پوستتان نخواهد سوخت، اما در حقیقت تاثیر آن در حد یک ضدآفتاب با SPF۳ خواهد بود. بنابراین این کار نه تنها مقدار بسیار کمی از شما محافظت می کند، بلکه استفاده مداوم آن معادل برخورد بیشتر و بیشتر با تشعشع ماورا بنفش خواهد بود. او می گوید: راه حل ساده این است که از ضدآفتاب استفاده کنید و تمام تعطیلات خود را روی ساحل و در برابر آفتاب هدر ندهید!● از ویتامین دی استفاده کنید.مطالعات پزشکی ارتباطی بین استفاده از ویتامین دی و کاهش پوکی و شکستگی استخوان، دیابت، نارسایی های مغز و نخاع، فشار خون بالا و همچنین انواع سرطان را نشان می دهد. در این میان شواهدی مبنی بر تاثیر مثبت ویتامین دی برای جلوگیری از سرطان پوست نیز وجود دارد.تحقیقات دیگری نشان می دهد رژیم غذایی – علاوه بر مدت زمانی که مردم عادی روزانه در برابر نور خورشید قرار می گیرند – راه بهتری برای تامین ویتامین دی مورد نیاز بدن هستند. مصرف روزانه دو لیوان شیر یا آب پرتقال یا استفاده از منابع ویتامینی مکمل برای تامین مقدار نرمال ویتامین دی بدن شما کافی است.● نوردهی طبیعی یا مصنوعی؟یکی از اهداف صنف، این است که مردم را از ترس و تصورات غلطی که اطلاعات نادرست به آنها می دهد، رها کنند. خانم لانگ ول می گوید: “اغلب گفته شده هر بار برنزه سازی مصنوعی بیش از ۱۵ بار قویتر از اشعه آفتاب است. این اطلاعات شاید شامل بعضی سالن ها شود، اما در مورد اکثر این سالن ها اشتباه است. در واقع تخت های برنزه سازی در حدود دو بار قویتر از نور خورشید است و به همین دلیل است که پوست شما زودتر از زمانی که در معرض نورطبیعی قرار می گیرید، رنگی می شود.” اما بر طبق نشریه بین المللی سرطان، میزان تشعشعات ماورابنفش تخت های برنزه سازی حدود ۵ بار قویتر از نور طبیعی است و در این صورت ۲۰ دقیقه استفاده از تخت برنزه سازی معادل دو یا سه ساعت در معرض نور خورشید بودن است.● آیا ممکن است کسی به برنزه کردن معتاد شود؟پاسخ مثبت است، محققان به این رفتار نیز مانند بقیه رفتارهای اعتیادآور نگاه می کنند. نوعی عامل اعتیاد در ارتباط با اشعه ماورا بنفش وجود دارد و همچنین گفته می شود شخصی که پوستش را در این سالنها برنزه می کند، می خواهد احساس کند که پولش هدر نرفته است و از آنجاییکه سالنها دفعات نامحدودی به مشتری اجازه استفاده از امکانات را می دهند، فرد بیشتر و بیشتر در معرض این اشعه قرار می گیرد و دچار نوعی اعتیاد به این امر می شود.از سویی دیگر، لامپهای مصنوعی و تخت های برنزه سازی، در سال ۲۰۰۵ از سوی بنیاد ملی بهداشت آمریکا، به عنوان عامل مستقیم سرطانی برای انسان شناخته شده است و گفته می شود افرادی که قبل از ۳۰ سالگی شروع به استفاده های طولانی از این دستگاه ها می کنند، ریسک بالاتری برای ابتلا به سرطان دارند.در حالیکه این صنف اظهار می کند، سوختگی ناشی از نور مستقیم آفتاب است که باعث سرطان می شود، نه استفاده کنترل شده از لامپهای برنزه سازی، اما از نظر علمی، برنزه سازی مصنوعی به پوست آسیب می زند. اشعه ماورا بنفش توسط DNA جذب می شود و پاسخ بدن به این آسیب، ساخت لکه های سیاهی است که روی پوست ظاهر می شود و در واقع پوست را برنزه و تیره نشان می دهد. حتی مقدار کم آن نیز مضر است و استفاده طولانی مدت، نه تنها باعث پیری زودرس در پوست شما می شود، بلکه خطر سرطان پوست را نیز افزایش می دهد. فریا
آشنایی با انواع پوستانواع پوست ● چهار گروه اصلی پوست عبارتند :▪ پوست طبیعی و معمولی▪ پوست چرب▪ پوست خشک▪ پوست ترکیبی● تعیین نوع پوستبرای تعیین پوست ، صبح که از خواب بیدار شدید دستمال خشکی را روی پوست صورتتان بکشید اگر دستمال چرب شد پوستتان چرب است اگر روغن و چربی فقط در قسمت وسط دستمال جمع شد پوست تان ترکیبی است و اگر روی دستمال چربی دیده نشد پوستتان یا خشک است یا معمولی ، اگر بعد از کشیدن دستمال بر صورتتان احساس کردید پوستتان کشیده شد وخشک شد پوستتان خشک است و اگر پوست صاف است و انعطاف خود را دارد پوستتان از نوع معمولی است .▪ پوست معمولیپوست معمولی بهترین نوع پوست است که همه آرزوی داشتن آن را دارند .نرم ولطیف با کشیدگی طبیعی با منافذ ریز که به سختی قابل رویت هستند بدون لکه و قسمت های ناجور وتکه تکه ، پوست طبیعی ظاهری صاف و نرم ، ارتجاعی و همواری دارد که نه چرب است و نه خشک. هرچند پوست معمولی بسیار زیبا است ولی احتیاج به مراقبت دارد هرگونه اهمال و غفلت از پوست با پا به سن گذاشتن منجربه چروکیدگی می شود.▪ پوست چربدر این نوع پوست منافذ درشت و مشهودی است و این نوع پوست گرایش به کلفت و زمخت شدن بافت دارد.این نوع پوست غدد چربی بسیار فعالی دارد که موجب تولید روغن وچربی بیش از حدی می شود و پوست با ظاهری درخشان روغندار نمایان می شود شود.در پوستهای چرب، جوش و لکه جوشهای سرسیاه و سفید دیده می شود. با نگه داری و مراقبت صحیح از پوست های چرب می توان آن را تمیز نگه داشت و چربی اضافی آن را تحت کنترل نگه داشت و سیما و چهره ایی صاف و تمیز داشت .▪ پوست خشکبرخلاف پوست های چرب ، پوست خشک فاقد ترشح چربی می باشد که موجب می شود پوست سفت و پوسته پوسته وخشک و شکننده شود و رنگ چهره خشک و کدر شود. خشکی پوست با تابش نورخورشید ، باد، بالا بودن دمای هوا ، تهویه مطبوع و کمبود مصرف آب و استفاده از صابون های تند و شیمیایی بیشتر می شود. مراقبت صحیح و استفاده صحیح از محصولات می تواند پوست خشک را هیدراته کرده و جان دهد و میزان انعطاف و رطوبت آن را بالا ببرد.▪ پوست ترکیبیاغلب افراد پوستشان پوست ترکیبی می بـاشد بـدیـن مـفهوم که بخشی از پوستشان چرب و بخشی خشک است و معمولا نواحی پیشانی، بینی و چانه چرب و در نواحی گونه، دور چشم و دور دهان خشک می باشند. مراقبت و استفاده صحیح از محصولات و فرآورده ها کمک می کند تا نواحی خشک را مرطوب و همچنین چربی نواحی روغنی را کنترل کنید تا پوستی متعادلی داشته باشید.● مراقبت های اصلی و مهم از پوستمراقبتی که از پوست می خواهید در مرحله نخست بسته به نوع پوستی است که شما دارید .اگرچه در ابتدا مراقبت های کلی پوست را بیان می کنیم . کارهای مراقبت و نگهداری روزانه پوست بیشتر از ۱۰ دقیقه طول نمی کشد و فقط سه مرحله در صبح و عصر دارد.۱. تمیز کردنپاک کردن پوست بهترین روش برای از بین بردن سلولهای مرده از سطح پوست می باشد. همچنین گرد و غباری که منافذ پوست را گرفته اند را باز می کند. اگر غبار و کثافات روی پوست انباشته شوند و منافذ بسته شود غدد راه پیدا نمی کنند که به روی پوست بیایند و در برابر عفونت ها از پوست دفاع کنند همچنین این غدد باعث طراوت بخشیدن به پوست می شوند.۲.استفاده از لوسیون هاپس از پاک کردن آرایش و گریم صورت و گرد وغبار از لوسیون های مخصوص باید استفاده شود . همچنین حالت حفاظتی به پوست می دهد لوسیون ها و سفت کننده ها PH پوست را تنظیم می کنند. و باعث از بین بردن بقایای آرایش و پاک کننده های روغنی و صابون می شود که از بین نرفته روی پوست باقی می مانند .پس از تمیز و پاک کردن صورت با لوسیون، صورت را با آب بشویید که پوست حالت سفت شدگی بگیرد. این عمل موجب می شود منافذ پوست بسته شود و پوست سفت شود و از خیلی مواد کثیف و آلوده ایی که هوا را آلوده کرده اند در امان نگه می دارد.انواع مختلف لوسیون ها و پاک کننده ها در بازار موجودند ولی ما پیشنهاد می کنیم از فرآورده هایی که در ترکیباتشان الکل دارند استفاده نکنید زیرا الکل پوست را خشک می کند و به رنگدانه های زیر پوست آسیب می رساند.۳.مرطوب نگه داشتنآب یکی از بهترین مرطوب و تازه نگه دارنده های پوست بشمار می رود. پوستی که خوب مرطوب باشد نرم و لطیف و صاف است و درخشندگی از خود دارد ، سن را پایین تر نشان می دهد. کسانی که از خشک شدن پوستشان جلوگیری می کنند سن شان کمتر بنظر می رسد.اگر آب در بدن کم باشد پوست خشک و شکننده می شود .نوشیدن حداقل ۶ لیوان آب در روز و مصرف میوه ها و سبزیجات به داشتن پوستی سالم و شاداب کمک می کند و از دست دادن رطوبت مورد نیاز پوست جلوگیری می کند.پوست برای به دست آوردن رطوبت مورد نیازعلاوه بر مایعاتی که مصرف می شود به مرطوب کننده های دیگری که رطوبت را جذب کنند و در روی سطح پوست نگه دارند احتیاج دارد.پوست های جوان با مواد و فرآورده های ساده رطوبت مورد نیاز را بازمی یابند ولی پوست های مسن تر به مواد مغذی تری احتیاج دارند.مرطوب کننده های متعددی هم ارزان قیمت و گران قیمت در بازار موجودند که دارای چنین ترکیباتی هستند : گلیسیرین و روغن گیاهان ، گلاب ، ویتامین E، سوربیتول که از گیاهان تهیه می شود ، عسل …اطلاعاتی که در اینجا آمده با هدف آموزش جمع آوری گردیده و برای تشخیص و تجویز دارو و معالجه بیماری در پوست بدن شما نمی باشد و هیچ گونه معرفی یا ضمانتی برای محصولات و فرآورده هایی که ذکر گردیده نمی باشد و ادعای هیچ گونه درمان نداریم ولی بسته به نیاز شخصی می توانید از محصولات ذکر شده استفاده کنید .برای استفاده از محصولات و درمان بیماریها ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
چرا پوست زخم می شود ؟ - زخم پوست نشانهٔ چیست؟وقتی زخمی بر پوستتان پیدا شود، معمولاً دستگاه ایمنی بدن خود به التیام و ترمیم آن مشغول می‌شود. اما بعضی زخم‌ها مقاوم‌تر از بقیه هستند و به‌آسانی از بین نمی‌روند.زخم پوست صدها علت دارد که بسیاری از آنها را نمی‌توان تشخیص داد و حتی درمانشان بسیار مشکل است. وقتی زخمی ظاهر زشت خود را نشان دهد، سه احتمال وجود دارد: برخی انواع بیماریها در پوست روی میدهند؛ گرفتاری در نقطهٔ دیگری از بدن است و به پوست گسترش یافته است؛ یا پوست با چیزی ناخوشایند برای آن تماس داشته است.نوع آخر شایع‌تر از همه است. پوست محل جذب بسیاری ناراحتی‌هاست، از گزش و نیش حشرات تا نقب زدن انگل‌های ریز در زیر آن. هر یک از اینها هم می‌توانند عفونی شده و زخم به‌وجود آورند. میکروب‌ها هم از عوامل ایجاد زخم هستند.زشت‌ترین زخم‌ها آنهائی هستند که چرک، دلمه، و قرمزی دارند و در اثر عفونت ریزسازواره‌ها به‌وجود می‌آیند.شایع‌ترین و مسری‌ترین این ریزسازواره‌ها باکتری‌ها هستند. زخم‌هائی که باکتری‌ها به وجود می‌آورند عبارتند از کورک، زردزخم (دانهٔ پوستی قرمز پر از چرک و دلمه‌دار)، و التهاب فولیکولی مو (عفونی شدن فولیکول مو). ویروس‌ها هم بیماری‌های زخم‌داری مثل آبله مرغان، تبخل، زونا، و زگیل ایجاد می‌کنند. و قارچ‌ها هم مهاجمانی هستند که گرفتاری‌هائی مثل ورزشکار و کچلی می‌آورند.بسیاری از گرفتاری‌های پوست اگر عفونی شوند ایجاد زخم می‌کنند. پوست مبتلا به التهاب یا اکزما بسیار مستعد عفونت پانوی است، مخصوصاً اگر بریدیگئی در پوست وجود داشته باشد (مثلاً در خاراندن)اما تنها عوامل عفونی زخم به‌وجود نمی‌آورند. چیزهائی مثل لکههای پیری و کیست هم تومورهای خوش‌خیم پوستی ایجاد می‌کنند. ضایعات پیش سرطانی پوست نیز که به سرطان پوست منجر می‌شوند اول خود را به‌صورت زخم نشان میدهند.زخم‌های عمیق، از بین رفتن پوست و زخمی شدن سطح آن ممکن است نشانهٔ وجود بیماری‌های دیگری در داخل بدن مثل اختلال گردش خون، بیماری قند، بیماری لایم و ایدز باشد.- درمان زخم پوستدرمان زخم پوستی درمان عامل آن است. اما در برخی موارد نمی‌توان فهمید که علت مثلاً زونا، زرد زخم یا ساس است.درمانی کلی برای زخم‌های پوستی وجود ندارد، چون علل مختلفی دارند. درمان یک عفونت ویروسی با درمان یک عفونت باکتریائی کاملاً متفاوت است و درمان اشتباه آنها ممکن است فاجعه به بار آورد.چون خوددرمانی التیام زخم را به تأخیر می‌اندازد، درمان زخم‌های مقاوم را به پزشک واگذار کنید. در زخم‌های جزئی هم دستگاه دفاعی بدن توانائی درمان آنها را دارد، فقط باید از آن مراقبت کرد.زخم را پاک نگاه دارید. بهترین کاری که می‌توانید بکنید تمیز و پاک نگاه داشتن زخم است. لزومی ندارد آن را بسائید. فقط روزی یک یا دوبار با آب گرم و صابون آن را بشوئید و به‌آرامی خشک کنید.زخم را باز و خشک نگاه دارید. هوای آزاد باعث خشک شدن زخم و از بین رفتن باکتری‌ها می‌شود. بستن زخم هم باعث رشد سریعتر باکتری‌ها و میکروب‌های دیگر می‌گردد. در موارد استثنائی که زخم بزرگ است و چرک، خون، یا مایع ترشح می‌کند، آن را باندپیچی کنید تا ترشحات را جذب کرده و میکروب‌های عفونت‌زا را از آن دور کند.زخم را نخارانید. هیچ‌چیز مثل خاراندن زخم به عفونی کردن آن کمک نمی‌کند. استفاده از ضدحساسیت‌های موضعی، مثل دیفن‌هیدرامین، خارش آن را تسکین میدهد. می‌توانید پماد ۵/۰ تا ۱ درصد هیدروکورتیزون بزنید، اما اول از پزشک اجازه بگیرید، چون بعضی عفونت‌‌ها در تماس با این داروها تشدید می‌شوند. (به بخش خارش پوست مراجعه کنید.)داروهایتان را کنترل کنید. برخی داروها ایجاد واکنش‌های آلرژیائی کرده و ضایعاتی بر پوست به‌وجود می‌آورند. فهرست داروهایتان را به پزشک نشان دهید، شاید عامل زخم در میان آنها باشد.نزد پزشک بروید. عفونت‌های باکتریائی با انواعی از آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شوند. این داروها عبارتند از پمادهای موضعی مثل نئوسپورین و پلی‌سپورین و باسیتراسین و نیز داروهای خوراکی مثل پنی‌سیلین و سفالوسپورین. نمونهٔ داروهای ضد ویروس آسایکلوویر است که در درمان آبله‌مرغان و زونا کاربرد دارد. داروهائی هم برای درمان قارچ وجود دارد، مثل تولتفتات و میکونازول. اما فراموش نکنید که استفاده از هر دارو باید با تجویز پزشک باشد. - چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟- زخم ظاهری غیر عادی دارد، بعد از دو هفته خوب نشده است، یا به سرعت بزرگ می‌شود.- زخم‌ها زیاد می‌شوند یا عود می‌کنند.- تب یا تهوع وجود دارد.
آشنایی با ماهگرفتگی پوستتغییرات ماهگرفتگی - تغییرات ماهگرفتگی نشانهٔ چیست؟وجود ماه‌گرفتگی‌های مختلف بر روی پوست نوزدان چیزی عادی نیست. یکی از این ماه‌گرفتگی‌ها مانند توت‌فرنگی پهن شده بر روی پوست است.انواع ماه‌گرفتگی‌ها ممکن است در بدو تولد وجود داشته باشند یا اندکی بعد از آن ظاهر شوند.یک تغییر مورد انتظار در ماهگرفتگی بزرگ شدن آن است. با رشد کودک اندازهٔ ماهگرفتگی نیز زیاد می‌شود. با بزرگ‌شدن فرد از کودکی به بزرگسالی، ماهگرفتگی روی صورت او تا هشت برابر بزرگتر می‌شود.در اینجا چند نوع تغییر شکل شایع‌ترین ماه‌گرفتگی‌ها گفته می‌شود.علائم توت‌فرنگی، که رنگ قرمز خود را از رگ‌های خونی سطح پوست می‌گیرند، اغلب تا سن شش سالگی کودک از بین می‌روند.لکههای قرمز نیز که اغلب بزرگ هستند از یک شبکه رگ‌های خونی به‌وجود آمده‌اند. این لکه‌ها با رشد کودک تیره‌تر، ضخیم‌تر و برآمده می‌شوند.خال مادرزادی که قهوه‌ای تا سیاه‌رنگ است، از اندازهٔ بسیار کوچک تا بسیار بزرگ تغییر می‌کند. درصد کمی از این نوع ماهگرفتگی در بزرگسالی سرطانی می‌شوند. به‌همین دلیل، به دقت به تغییرات اندازه، شکل، و رنگ آنها توجه کرد.لکههای شیر قهوه‌ای دانه‌های ملانین (رنگدانه‌ٔ طبیعی بدن) پراکنده بر روی پوست هستند. این دانه‌ها به ندرت تغییر می‌کنند، مگر اینکه کمی تیره‌تر شوند. و اگر تغییر نکنند جای نگرانی ندارد.- درمان تغییرات ماهگرفتگیفرض کنید تغییری در یکی از ماه‌گرفتگی‌های خود دیدید یا بخواهید آن را برای همیشه از بیین ببرید. چه کار باید بکنید؟منتظر بمانید. مراقب بودن و منتظر ماندن بهترین روش برای از بین بردن علائم توت‌فرنگی است. ماه‌گرفتگی‌هائی را که خود از بین نمی‌روند می‌توان با روش منجمد کردن، جراحی، درمان لیزری، و تزریق مواد تخریب کنندهٔ آنها از بین برد.لکههای قرمز را بردارید. قبل از درمان لیزری، لکههای قرمز دائمی بودند. این پیشرفت بزرگی در علوم پزشکی است، چون ادامهٔ حیات برخی بیماران به آن وابسته است. (متأسفانه این روش درمانی در افراد دارای پوست تیره زیاد موفق نبوده است، چون با از بین بردن رنگدانه‌ها نقاط سفیدی بر روی پوست آنها باقی می‌ماند.) اگر لکههای قرمز علائم رشد و برآمده شدن نشان دهند، احتمالاً بهتر است آنها را بردارید. اینها خطرناک نیستند، ولی ممکن است پوست را زشت‌تر کند.فوراً جراحی کنید. خال مادرزادئی که تغییر کند، علامت احتمال بدخیمی است و باید با عمل جراحی برداشته و آزمایش شود. برای پیشگیری، خال‌های بزرگ در بدو تولد برداشته می‌شوند. - چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟- اندازه، شکل یا رنگ ماهگرفتگی تغییر کند.- ماهگرفتگی شروع به خارش، سوزش، یا گزش کند یا برآمده یا زخم شود.
صفحه 22 از 60
