بررسي علل و درمان آرتروز در گفت و گو با دكتر مهدي امام پايه هاي سست كالبد استفاده از عصا در مبتلايان يكي از مهمترين چيزهايي كه بيماران از آن دوري مي كنند استفاده از عصاست. استفاده از عصا به خصوص در آرتروز زانو و آرتروز لگن در موارد پيشرفته، بسيار كمك كننده است و حدود 60درصد فشار را در داخل مفصل كم مي كند. اين ميزان، به عمر مفصل مبتلا مي افزايد. نكته مهم در استفاده از عصا اين است كه عصا بايد در سمت مقابل مفصل مبتلا گرفته شود يعني اگر كسي دچار آرتروز سمت راست لگن شده، عصا را بايد سمت چپش بگيرد و همزمان با مفصل مبتلا آن را تكان دهد. يعني همانطور كه پاي راستش را جلو مي گذارد، عصا را هم جلو ببرد. اندازه عصا بايد به اندازه اي باشد كه در ناحيه بازو 20 درجه بيشتر خم نباشد وگرنه دچار مشكلاتي در ناحيه شانه، آرنج و مچ دست خواهد شد. پس طريقه صحيح استفاده از عصا بايد رعايت شود. آيا تا به حال درد شديد در ناحيه زانو و يا احساس سفتي در مفاصل، شما را وادار به مراجعه به پزشك كرده است؟آرتروز، بيماري بسيار شايعي است كه با افزايش سن عجين بوده و بسياري از افراد در سن بالا دچار آن مي شوند. تقريباً 70درصد افراد بالاي 70سال، دچار آرتروز مفاصل هستند. مشخصه اين بيماري، تخريب پيش رونده غضروف مفصلي است. از اين رو دانستن راهكارهاي عملي براي مقابله با اين بيماري ضروري به نظر مي رسد. در رابطه با آرتروز زانو با دكتر مهدي امام فوق تخصص روماتولوژي گفتگوي زير را ترتيب داديم : *** *مهمترين علت به وجود آورنده آرتروز زانو چيست؟ - افزايش سن مهمترين عامل اين بيماري است. با افزايش سن ساختمان غضروف دچار تغيير و تحول مي شود، به طوري كه آب زيادتري داخل غضروف مي رود و در نتيجه، تقريباً تمامي افراد مسن در صورت عكسبرداري متوجه آرتروز در مفاصل شان مي شوند.عامل ديگر آرتروز، ارث است؛ به خصوص آرتروزهايي كه در خانم ها ديده مي شود و به خصوص آرتروز بند انگشتان، زمينه ژنتيك دارند. بنابراين كساني كه در خانواده خود افراد مبتلا به آرتروز بند انگشت داشته اند در معرض ابتلا به آرتروز هستند. *آيا چاقي در به وجود آوردن آرتروز مؤثر است؟ - بايد بدانيم كه آرتروز به خصوص در مفاصل، لگن و زانو و بند انگشتان دست با چاقي نسبت دارد. مسلماً با چاق شدن، فشار روي مفاصل زانو و لگن زيادتر مي شود و امروزه ثابت شده كه هر 5كيلوگرم افزايش وزن بيش از حد نرمال، مي تواند 10 تا 20درصد، عمر زانوها را كاهش دهد. *اين اختلال با جنسيت و شغل چه ارتباطي دارد؟ - آرتروز شغلي در آقايان بيشتر ديده مي شود. بعضي از مشاغل هستند كه خطر ابتلا به آرتروز را بيشتر مي كنند. به طور كلي، آرتروزهاي اوليه در خانم ها بيشتر است. به خصوص در ناحيه بند انگشتان و در ناحيه لگن، ولي به طور كلي آرتروز در آقايان بيشتر ديده مي شود. *افزايش دامنه حركات تاندون ها در افزايش آرتروز تاثير دارد؟ - اين حركات خصوصاً در خانم ها زياد است و منجر مي شود كه مفاصل، بيش از حد معمول حركت كنند. نمونه خيلي ساده اي كه افراد مي توانند تشخيص دهند دامنه حركات تاندون هايشان به چه صورت است، اين است كه انگشت شست را وقتي در داخل مشت قرار مي دهند، نبايد نوك آن از مشت خارج شود. امروزه ثابت شده كساني كه دامنه حركات تاندونهايشان (هايپرموبيليتي) زياد است خطر ابتلا به آرتروز در آنها بيشتر است. *آيا آسيبهاي وارده به مفصل و ناهنجاريهاي مفصلي باعث ايجاد آرتروز مي شوند؟ - يكي از عوامل مهم به وجود آورنده آرتروز، آسيب هاي مفصلي است. ما قوانين خاصي براي محافظت از مفاصل داريم و بايد به مفاصل بها داده و آسيب هاي آن را جدي بگيريم. افرادي كه به دنيال ضربه فوتبال، مچ پايشان متورم مي شود، اگر آن را جدي نگيرند ممكن است به تدريج دچار آسيب هاي مفصلي شوند. ضربات به صور مختلف مي توانند آسيب هايي را به تاندون، ليگامان و ديسك وارد كنند. از عوامل خيلي مهمي كه شايد آموزش عمومي مي طلبد، ناهنجاري هاي مفصلي است؛ خصوصاً در ناحيه زانو، دو بيماري داريم كه افراد را به شدت مستعد آرتروز مي كند و متأسفانه بدون علامت است. اين دو بيماري پاپرانتزي و پاضربدري است. وقتي كه دو تا مچ پا در حالت ايستاده به هم چسبيده مي شوند، زانوها هم بايد به همديگر بچسبند. اگر فاصله اي بين دو زانو باشد، فرد دچار بيماري پاپرانتزي است و اگر اين فاصله بيش از سه انگشت باشد، حتماً نياز است كه فرد به پزشك مراجعه كند. تمام اين عوامل مي توانند منجر به تشديد آرتروز بشوند ولي مهمترين عاملي كه مي تواند آرتروز را تشديد كند، وزن بالا، عدم استفاده صحيح از مفاصل و تحليل عضلات است. *آرتروز، چه مفاصلي را بيشتر درگير مي كند؟ - مفاصلي كه در آرتروز دچار درگيري مي شوند، خيلي اهميت دارند؛ به خصوص آرتروز اوليه، فقط در مفاصل خاصي ديده مي شود. به عنوان مثال آرتروز اندام فوقاني، بند انتهايي و مياني انگشتان دست و قاعده شست را درگير مي كند و در اندام فوقاني، هيچ مفصل ديگري كه مبتلا به آرتروز اوليه شود وجود ندارد. پس اگر كسي بگويد آرتروز مچ دست يا آرتروز شانه دارم، غلط است.در اندام تحتاني، زانو، لگن و شست پا دچار آرتروز مي شوند. آرتروز مچ پا نيز در اندام تحتاني وجود ندارد و ناحيه ستون مهره، ناحيه گردن و ناحيه كمري مي توانند دچار آرتروز شوند. *مهمترين علامتي كه فرد را به پزشك مي كشاند چه علامتي است؟ - درد مهمترين علامت است. درد آرتروز در ابتدا حالت مكانيكي دارد يعني با راه رفتن و استفاده از مفصل، اين درد بدتر مي شود و با خوابيدن و استراحت، بهتر مي شود. اين، برخلاف دردهاي روماتيسمي است؛ در اين دردها با استراحت، درد بدتر مي شود و با راه رفتن، آرام آرام درد التيام پيدا مي كند. اما گاهي اوقات در آرتروز، حالت ژله اي در مفصل به وجود مي آيد كه بعد از مدتي بي تحركي، فرد بايد راه برود تا دردش آرام شود. اين حالت را با سفتي صبحگاهي نبايد اشتباه گرفت. سفتي صبحگاهي مشخصه بيماري هاي روماتيسمي است كه معمولاً بيش از يك ساعت طول مي كشد، در حالي كه ژله اي شدن با برداشتن چند قدم برطرف مي شود.گاهي اوقات سفتي در مفاصل باعث مي شود كه فرد به پزشك مراجعه كند؛ مثلاً در ناحيه انگشتان دست ممكن است فرد بيدار شده و متوجه شود انگشتانش سفت هستند يا در ناحيه گردن احساس خشكي كند. گاهي اوقات نيز آرتروز به صورت برجستگي هاي بدون درد در استخوان ها جلوه مي كند؛ به عنوان مثال در انگشتان ديده مي شود؛ برجستگي هايي كه خصوصاً در زنان، بعد از يائسگي در بندهاي انتهايي يا مياني انگشتان ديده مي شود و معمولاً بدون درد هستند. گاهي اوقات نيز آرتروز، خودش را به صورت صداهاي غيرمعمولي وخرت خرت در مفاصل نشان مي دهد كه در افراد مسن بيشتر است. *آيا اين بيماري قابل درمان است؟ - بله، درمان هاي آرتروز شامل درمان هاي غيردارويي، دارويي و جراحي است. درمان هاي غيردارويي در مرحله اول شامل آگاهي دادن به بيمار است. خيلي از بيماران از آرتروز مي ترسند و هراس دارند كه اين بيماري ظرف يكي- دو سال، آنها را زمين گير كند. آرتروز آهسته پيشرفت مي كند و بايد بدانيم كه اگر درمان نشود مي تواند منجر به زمين گيرشدن بيمار شود و مهمترين چيزي كه در قسمت آگاهي دادن بايد به بيماران انتقال بدهيم، تغيير در وضعيت زندگي آنها و فرم ورزش كردنشان است. چون مفصل مبتلا به آرتروز يك مفصل سالم تلقي نمي شود و فشارهاي بيش از حد، منجر به آسيب مفصلي مي شود، آموزش دادن اينكه فرد از مفصل مبتلا به آرتروز چگونه استفاده كند، بسيار مهم است. بسياري از بيماران با همين آموزش ها به مقدار قابل توجهي جلوي پيشرفت آرتروزشان گرفته مي شود. *اين آموزشها شامل چه توصيه هايي هستند؟ - به عنوان مثال در ناحيه زانو؛ ما به بيماراني كه دچار آرتروز زانو هستند توصيه مي كنيم كه چهار زانو يا دو زانو ننشينند و از حركاتي كه منجر به خم و راست شدن مكرر زانو مي شود پرهيز كنند، از سربالايي و سر پائيني كمتر بالا و پائين بروند، خصوصاً سرازيري. به خصوص، در مراحل پيشرفته تر آرتروز به بيماران توصيه مي كنيم كه فرم نمازخواندن شان را تغيير بدهند، از خم كردن زانو پرهيز كرده و از توالت فرنگي استفاده كنند. يا در ناحيه گردن كه امروزه آرتروز به خاطر نوع مشاغل خيلي زياد در افراد به وجود مي آيد، پرهيز از خم نگه داشتن گردن و نرمش هاي حين كار براي پيشگيري از آرتروز گردن بسيار مهم است؛ به خصوص به راننده ها توصيه مي كنيم كه رانندگي هاي طولاني نكنند. امروزه ما توصيه مي كنيم كه در اماكن كاري به خصوص كامپيوترها را در يك موقعيت مناسب قرار بدهند و هم سطح گردن باشد؛ به طوري كه فرد براي نگاه كردن به كامپيوتر گردنش را خم نكند يا از صندلي هاي گردان يا ميزهاي شيب دار استفاده كنند و به خصوص كساني كه آرتروز گردن دارند، براي ديدن تلويزيون درست روبه روي تلويزيون قرار بگيرند و از پهلو به آن نگاه نكنند. *زانوبند، گردن بند و گرما و سرماي موضعي تاچه حد در درمان آرتروز مؤثرند؟ - بيماران مي توانند از زانوبند و گردن بند در مواردي كه پزشك شان صلاح مي داند، استفاده كنند. امروزه مي دانيم كه استفاده بي رويه و مفرط از زانوبند و گردن بند منجر به تحليل عضلات مي شود و در نتيجه شدت روند آرتروز پيشرفت خواهد كرد؛ در حالي كه تمام سعي ما بر اين است كه مفاصل اطراف ناحيه آرتروز را به نحوي درست تقويت كنيم. بعضي مواقع بيماران متوجه مي شوند كه گرما يا سرماي موضعي مي تواند دردشان را تخفيف دهد؛ به خصوص در دردهاي مزمن، بيماران بيشتر تمايل به استفاده از گرماي موضعي دارند و در دردهاي حاد، سرماي موضعي مي تواند التهاب ناحيه آسيب ديده را كاهش دهد.در استفاده از گرماي موضعي بايد بدانيم كه گرما بايد بين 40 تا 45 درجه و بين 3 تا 30 دقيقه باشد. در مفاصلي كه خونريزي كرده اند، استفاده از گرماي موضعي صحيح نيست.استفاده از كفي هاي داخل كفش و استفاده از كفش مناسب، كمك زيادي به كنترل علائم آرتروز مي كند. *رژيم هاي غذايي چطور؟ - امروزه ثابت شده بعضي از رژيم هاي غذايي مي تواند روند آرتروز را آهسته تر كند؛ به عنوان مثال استفاده از سويا، ويتامين d ، آووكادو و تركيباتِِِي مثل آن، روند پيشرفت آرتروز را كاهش مي دهد. استفاده از اين مواد بايد كنترل شده باشد. مثلاً مصرف خيلي زياد سويا مي تواند اثرات مضري روي تيروئيد يا لخته شدن خون در پا داشته باشد. استفاده از زنجبيل، كرفس و غضروف كوسه نيز توصيه مي شود. *درمان هاي دارويي شامل چه اقداماتي هستند؟ - درمان هاي دارويي به سه صورت موضعي، داخل مفصلي و خوراكي تجويز مي شوند. در استفاده از درمان هاي موضعي، از مدت ها پيش مشخص بود كه وقتي فرد ناحيه مبتلا به درد را ماساژ مي دهد و گرم مي كند، كمي از دردش تخفيف مي يابد، به خاطر اينكه ماساژ رفلكس درد به سمت پوست را منحرف مي كند و درد، در عمق كاهش مي يابد. اما استفاده از موادي كه خاصيت ضد درد دارند را اگر اضافه كنند، تأثير ماساژ بيشتر مي شود. به عنوان مثال استفاده از كرم هاي ضد التهاب يا استفاده از عصاره كرفس براي كنترل دردهاي آرتروز يا فلفل موضعي نيز در كاهش درد مؤثرند.در مورد تركيبات داخل مفصلي در بيماران، تزريق مواد خاص كورتون دار است كه بايد استفاده از آنها محدود باشد؛ مثلاً 2 تا 3 بار در سال. امروزه ما تركيبي از غضروف هاي ساخته شده داريم كه در داخل مفصل تزريق مي شود و درد بيمار را كاهش مي دهد و عمر مفصل را افزايش مي دهد.در نهايت، آخرين قسمت درمان آرتروز، استفاده از جراحي است. جراحي براي اصلاح انحرافات داخل مفصل است و گاهي در مراحل پيشرفته، استفاده از تعويض در داخل مفصل، كمك كننده است. درمان هاي نويدبخش نيز شامل كاشت غضروف است كه تا كامل شدن اين روش ها نياز به زمان است.
ترميم و پيوند استخوان ايسنا: جلبك هاي دريايي، پوسته حلزوني سخت پوستان و سلول هاي متعلق به بيمار احتمالا اين امكان را به پزشكان و دانشمندان علوم پزشكي مي دهد كه فرآيند پيوند استخواني را بهبود بخشند. به منظور پر كردن شكاف هاي استخواني كه ممكن است در اثر تصادفات و يا اعمال جراحي به ويژه زمان برداشته شدن تومورها ايجاد شده باشند، جراحان در اغلب موارد از نوعي قطعه تراشيده شده از نانولوله هاي كربني و يا ديگر مواد مصنوعي استفاده مي كنند. در ادامه چنين فرآيندي است كه سلول هاي استخواني اطراف محل مورد نظر راهي براي پر كردن هرچه بيشتر اين شكاف و در نهايت توليد استخوان طبيعي پيدا مي كنند؛ اما هاكين ژو از موسسه ملي فناوري و استاندارد مي گويد كه در اين فرآيند يك مورد اشتباه و اگر بخواهيم دقيق باشيم دو مشكل وجود دارد. به گفته وي استخوانهاي جديد تنها بر روي سطح پيوند شكل مي گيرند و مشكل اين است كه هيچ استخوان جديدي در حد واسط محل پيوند وجود ندارد، در نتيجه محل مياني پيوند بسيار ضعيف خواهد بود. وي مشكل بعدي را اين گونه توصيف مي كند: تراشه هاي به كارگرفته شده در چارچوب پيوند در خارج از بدن بيمار ساخته مي شوند و سپس به نقطه اي پيوند مي خورند كه هرگز تطابق كامل با آن ندارند. اما راه بهتر چيست؟ ژو و دستيارانش راه جديد و بهتري براي ايجاد يك پل استخواني در محل آسيب ديده ابداع كرده اند. در اين سيستم جديد، سلول هاي استخواني از درون تراشه رشد كرده و ساختاري را توليد مي كنند كه از استحكام بيشتري برخوردار بوده و در نهايت تطابق و سازگاري بيشتر و بهتري با استخوان طبيعي دارد. اين سيستم جديد تركيبي از يك سيمان (ماده چسبنده) قوي است كه از فسفات كلسيم كه يك ماده معدني موجود در استخوان طبيعي است، ساخته شده است.
بررسي اضطراب و مهار فشارهاي رواني دلشوره دارم! رامين كريمي همشهری همه ما در برهه اي از زمان، زبانمان بند آمده، ضربان قلبمان افزايش يافته، برانگيخته شده ايم يا به بياني واضح تر احساس اضطراب كرده ايم. شيوع و رواج اين اختلال در مقاطع مختلف تحصيلي يعني از زماني كه كودك هفت ساله اي در مدرسه، براي مادر بي تابي مي كند تا زماني كه به عنوان يك دانشجو آماده ارائه يك كنفرانس مي شود، به چشم مي خورد. اضطراب يعني چه؟ همان طوري كه مي دانيد هيجانها، بيشتر واكنش هايي زيست شناختي هستند كه بدن را براي عمل خاصي مثل دويدن يا جنگيدن به تحرك واداشته و توسط دستگاه عصبي خودمختار عمل مي كنند. اضطراب نيز نوعي هيجان است، هيجاني با تظاهرات جسماني چون تعرق، تپش قلب، خشك شدن دهان، رنگ پريدگي و... كه بر اثر ترشح هورمون هاي آدرنالين و نور اپي نفرين از غده فوق كليوي به وجود مي آيند. چه هنگام مضطرب مي شويم؟ اضطراب در واقع، پاسخي طبيعي به يك موقعيت غيرطبيعي است. اگرچه گاهي اوقات هم فرد در تعريف موقعيت غيرطبيعي دچار اشكال و گمراهي مي شود؛ مانند زماني كه افكار غيرمنطقي در مورد شركت در جلسه امتحان يا تميزي دستهايش دارد كه اين موارد را مي توان با روان درماني و مشاوره از بين برده يا تقليل داد.طلاق، مشاجرات خانوادگي و مشكل با خانه يا مدرسه، همه و همه مي توانند منجر به اضطراب شوند.فشاري كه اضطراب در تروما يا ضربات روحي، رواني ناشي از يك واقعه ناگوار بر فرد تحميل مي شود، گاهي به قدري شديد خواهد بود كه ممكن است فرد را ماهها يا سالها به خود مشغول كند. برخي مواقع نشانه هاي خارجي آشكاري از جراحت فيزيكي وجود ندارد اما خسارات هيجاني جدي، ايجاد مي شود. براي افرادي كه موقعيتي آسيب زا را تجربه كرده اند، بروز واكنش هاي شديد هيجاني، طبيعي است. شناخت پاسخ هاي طبيعي به اين وقايع ناهنجار مي تواند شما را در كنار آمدن مؤثر با احساسات، تفكرات و رفتارتان و قرار گرفتن در مسير بهبودي ياري نمايد. پس از يك حادثه ضربه رواني و عدم پذيرش، پاسخ هايي است كه به حوادث ناگوار، به ويژه كمي بعد از وقوع داده مي شود. هم شك و هم انكار هر دو واكنش هاي حفاظتي طبيعي به شمار مي آيند. شك نوعي ناآرامي ناگهاني و غالباً شديد از حالات هيجاني است كه ممكن است شما را دچار گيجي و بهت كند. انكار يعني اين كه شما در مورد يك واقعه بسيار فشارزا، آگاهي تان را از دست بدهيد و يا كاملاً تجربه آن را منكر شويد. ممكن است به طور موقتي، احساس بي حسي يا قطع رابطه با دنياي واقعي نماييد. پس از فروكش كردن ضربه روحي اوليه، واكنش از فردي به فرد ديگر متغير است. معمولاً واكنش هاي هيجاني به حالت عادي بازمي گردد. يادآوري حادثه اي چون زمين لرزه يا صداي آژير خطر حتي پس از يك ماه و يك سال مي تواند باعث نگراني و آشفتگي از آن تجربه هولناك شود. اين نگراني ها مي تواند با ترس از اين كه مبادا آن وقايع دوباره تكرار شوند، همراه باشد. تفاوت پاسخ افراد به موقعيت هاي استرس زا دانستن اين نكته مهم است كه در تجارب ناگوار و هولناك، الگوي استانداردي از واكنش نسبت به استرس وجود ندارد. برخي افراد فوراً و برخي ديگر با درنگ - گاهي اوقات پس از ماهها و حتي سالها- سازگاري حاصل مي كنند. واكنش ها نيز مي توانند در طول زمان تغيير كنند. برخي افراد كه از يك حادثه ناگوار رنج برده اند، ابتدا نيروي فراواني براي كمك به سازگاري شان با آن واقعه دارند اما با گذشت زمان دچار نوميدي و افسردگي مي شوند. چگونه بايد به خود و خانواده كمك كنيم؟ در اينجا تعدادي از مراحل كه مي توانيد از آنها براي حفظ حالت هيجاني طبيعي استفاده كرده و كنترل خود را در قبال عوامل آسيب زا حفظ كنيد، آورده شده است: - به خود، زمان ايجاد سازگاري بدهيد. انتظار اين را داشته باشيد كه گذشتن از اين زمان، دشوار خواهد بود. سوگواري كنيد و در برابرتغييرات هيجاني صبور باشيد. - از ديگران درخواست كنيد كه شما را حمايت كرده، بپذيرند ، به حرف هايتان گوش فرا دهند و احساس همدلي داشته باشند. ولي به خاطر داشته باشيد كه سيستم ويژه حمايتي شما ممكن است به دليل درگير بودن اطرافيان با اين حادثه، كارايي لازم را نداشته باشد. - درباره تجربه تان به هر ترتيبي كه راحت هستيد، صحبت كنيد. مثلاً با اعضاي خانواده يا دوستان نزديك يا نوشتن در دفترچه يادداشت. - دنبال گروه هاي حمايتي ويژه اي بگرديد كه اغلب در دسترس هستند و توسط كساني ايجاد مي شوند كه خود دچار حوادثي شده يا مورد تجاوز قرار گرفته اند، ايجاد مي شوند. اين گروه ها مي توانند براي افرادي كه سيستم هاي حمايت شخصي محدودي دارند، مفيد باشند. - سعي در يافتن گروه هايي كنيد كه براي منظور خاص شما داراي برنامه هاي آموزشي و تجربي تخصصي هستند. - انجام فعاليت هاي سالم، توانايي كنار آمدن شما را با استرس هاي شديد بالا مي برد. غذاهاي متعادل خورده و به اندازه كافي استراحت كنيد. اگر دچار مشكلات مربوط به خواب هستيد، مي توانيد برخي از تكنيك هاي ايجاد آرامش را فرا بگيريد. از مصرف مخدرات و دارو اجتناب كنيد. - فعاليت هاي روزمره جديدي مانند غذا خوردن در زمان مشخص و دنبال كردن يك برنامه تمريني را براي خود وضع كرده يا ساماندهي مجدد كنيد. مقداري از زمان روزانه تان را براي پرداختن به فعاليت هاي فرحبخش و مورد علاقه خود كنار بگذاريد. - از تصميم هاي عمده در زندگي از قبيل تغيير خط مشي يا كار خود تا حد امكان اجتناب كنيد زيرا اين قبيل تصميمات بسيار استرس زا هستند. - در مورد نتايج حاصل از آن حادثه، به كسب تجربه بپردازيد. چگونه مي توانيم نيازهاي ويژه كودكان را تأمين كنيم؟ اضطراب شديد و ترس كه اغلب ما را به سمت ناكامي هاي بزرگ يا ساير موقعيت هاي ضربه زا هدايت مي نمايد، مي تواند براي كودكان نيز ايجاد شود. در برخي ممكن است رفتارهاي كودكانه اي چون مكيدن انگشت يا شب ادراري مجدداً بروز كند. بچه ها ممكن است زياد كابوس ببينند و از تنها خوابيدن بترسند و اين مسئله مي تواند در مدرسه خود را نمايان سازد. ساير تغييرات در الگوهاي رفتاري مي تواند شامل بدخلقي هاي پي در پي يا گوشه گيري باشد. موارد زير، اموري هستند كه والدين مي توانند كودكانشان را در قبال آنها محافظت كرده و نتايج هيجاني ضربه را كاهش دهند. - زمان بيشتري را با كودكان گذرانده و به آنها اجازه دهيد در ماههاي پس از حادثه بيشتر به شما وابسته شوند. براي مثال به آنها اجازه دهيد بيشتر از هميشه با شما باشند. توجه فيزيكي براي اين قبيل كودكان بسيار تسكين دهنده است. - بازي هايي براي كمك به كاهش تنش آنها ايجاد نماييد. كودكان كم سن و سال تر ممكن است راحت تر عقايد و احساساتشان را در رابطه با يك حادثه به خصوص از طريق فعاليتهاي غيركلامي چون نقاشي كردن بروز دهند. - در مورد كودكان بزرگتر، تشويق به صحبت كردن درباره افكار و احساساتشان با شما و همديگر، مفيد است. اين كار به كاهش بهت و گيجي و اضطراب آنها در رابطه با آن حادثه ناگوار كمك مي نمايد. پاسخ به پرسشهاي آنها با واژه هايي كه برايشان قابل فهم باشد، باعث مي شود كه در مورد نقش حمايتي شما و كاهش ترس ها و نگراني هايشان احساس قوت قلب نمايند. - ايجاد يك برنامه ريزي زمان بندي شده منظم براي فعاليت هايي از قبيل خوردن، بازي كردن و رفتن به رختخواب، به آنها در حفظ يك احساس امنيت و عادي بودن اوضاع، كمك مي كند. چه زماني بايد درخواست كمك هاي تخصصي نماييم؟ برخي افراد قادر به كنار آمدن با حوادث طبيعي يا ساير تجارب آسيب زاي هيجاني يا جسمي به صورتي مؤثر و با استفاده از سيستم هاي حمايتي خود هستند. با اين حال يافتن مشكلاتي جدي كه در زندگي روزمره ما تداخل ايجاد نمايند، مسئله غيرمعمولي نيست. براي مثال برخي ممكن است احساس عصبي بودن يا غمگيني شديد نمايند كه بر فعاليت هاي شغلي و روابط بين فرديشان اثر مخرب داشته باشد. افرادي كه واكنش هاي زنجيره وارشان عملكرد روزانه آنها را مختل كرده است، بايد توسط متخصص بهداشت رواني تحت مشاوره قرار بگيرند. روان شناسان و ساير متخصصان مجاز بهداشت رواني، افراد را براي بروز پاسخ هاي طبيعي به استرس هاي شديد، آموزش و ياري مي دهند. اين متخصصين به افرادي كه تحت تأثير يك واقعه تلخ قرار گرفته اند، كمك مي نمايند تا راه هاي مؤثري براي باز كردن گره هيجاني شان بيابند.در مورد كودكان، فوران هاي هيجاني پرخاشگرانه و پي در پي، مشكل جدي در مدرسه، اشتغال فكري به حوادث ناگوار و ساير نشانه هاي اضطراب هاي سنگين يا دشواري هاي هيجاني، همگي نياز به كمك هاي تخصصي را گوشزد مي نمايند. يك متخصص بهداشت رواني شايسته، مي تواند به كودكان و والدين آنها كمك كند تا احساسات و رفتارهايي را كه در اثر يك واقعه تلخ و ناگوار ايجاد مي شوند، بشناسند.
دستگاه يادآوري مصرف قرص ضدبارداري بي بي سي :يكي از نگراني زنان فراموش كردن مصرف به موقع قرص ضد بارداري است. دانشجويي در لندن با اختراع دستگاهي توانسته است به اين نگراني قديمي پايان دهد. لي چيو تنگ ، دانشجويي در دانشگاه برونل لندن، اميدوارست كه دستگاه او بتواند بارداري هاي ناخواسته را كاهش دهد. بنابر آمار، بسياري از بارداري هاي ناخواسته در اثر فراموش كردن مصرف به موقع قرص ضدبارداري است.اگر مصرف كننده اي نوبت قرص ضدبارداري خود را فراموش كرده باشد دستگاه يادآوري حتي مي تواند به او توصيه كند كه چه تدبيري بينديشد.دستگاه يادآوري همچنين در هر لحظه اعلام مي كند كه بدن مصرف كننده قرص ضد بارداري تا چه حد در برابر باردار شدن ايمن است.دستگاه يادآوري حاوي قرص هاي ضد بارداري است و هر روز اعلام مي كند كه كدام قرص بايد مصرف شود. اين دستگاه از طريق زنگ، چراغ و يا لرزش فرارسيدن موعد مصرف قرص را اعلام مي كند. همچنين در صورتي كه ايمني بدن در برابر بارداري خيلي ضعيف شده باشد، دستگاه يادآوري به رنگ قرمز درمي آيد و به مصرف كننده مي گويد كه از روش هاي ديگري براي جلوگيري از بارداري استفاده كند.=================روش جديدي براي جلوگيري از حملات صرع كشف شدايرنا: محققان به تازگي نوعي دستگاه بي سيم ساخته اند كه در گردن قرار داده مي شود و از افسردگي و حملات صرع جلوگيري مي كند. به گزارش پايگاه اينترنتي دانشگاه سن پترزبورگ، تحريك عصب واگ در كنترل صرع و افسردگي عوارض بسيار كمي دارد به همين علت دستگاه بي سيم جديد با تاثير بر روي اين عصب از افسردگي و حملات صرع جلوگيري مي كند. از سالها پيش محققان مي دانستند كه عصب دهم مغزي يا عصب واگ تشنج هاي مقاوم به دارو را كنترل مي كند.
خطر اعتياد و مواد مخدر صناعي همشهری-سميه شرافتي- همايش نگاهي نو به مواد مخدر صناعي با همكاري اداره كل سازمان هاي غيردولتي و ستاد مبارزه با مواد مخدر روز شنبه 20/3/85 در مركز فرهنگي شقايق برگزار شد.مواد صناعي اعتيادآور شامل يك سري از مواد صناعي مؤثر بر سيستم اعصاب مركزي بوده و داراي اثر تحريك كنندگي سيستم اعصاب مركزي، توهم زايي يا هر دو است. محرك ها، توهم زاها و تضعيف كننده هاي اعصاب مركزي، شامل آمفتامين ها، ريتالين، LSD، اكستازي و... درطبقه بندي اين مواد قرار مي گيرند. دكتر يگانه- مدير انجمن آسيب هاي رفتاري- با اشاره به اينكه در بدن انسان ماده اي به نام دوپامين وجود دارد كه در انسان ايجاد شادي مي كند گفت: اثرات شادي بخش اين ماده در بدن در هنگام افسردگي و اضطراب، 30برابر بيشتر از قرص اكستازي است. دكتر يگانه افزود: امروزه با مشاوره ژنتيك و مطالعه روي DNA انسان، مي توان از اعتياد نسل آينده پيشگيري كرد. همچنين توجه به ديدگاه تربيتي و ساخت رفتار سالم تر، در پيشگيري از نسل معتاد مؤثر است.
به مناسبت روز جهاني اهدا كنندگان خون صدف كوهكن سازمان انتقال خون ايران از سال 1353 و با هدف تهيه و توزيع خون و فرآورده هاي سالم و انجام امور آموزشي، پژوهشي و كاربردي در زمينه انتقال خون به طور رسمي آغاز به كار كرد. مهمترين هدف انتقال خون در ايران تأمين خون و فرآورده هاي سالم آن است و از آنجا كه اهداكنندگان خون مهمترين ركن دستيابي به اين مهم هستند، نياز به بالا رفتن سطح آگاهي افراد و همچنين ترغيب آنها براي اهداي خون، ضروري به نظر مي رسد از اين رو 24 خرداد ماه مصادف با 14 ژوئن را روز جهاني اهدا كنندگان خون نام نهاده اند كه از اهداف اصلي آن مي توان به افزايش سطح آگاهي عمومي مردم، نسبت به نياز به خون و اهميت اهداكنندگان داوطلب، اشاعه شيوه هاي سالم زندگي براي سلامتي اهداكنندگان و بيماران دريافت كننده خون و حذف استفاده از خون اهداكنندگان دريافت كننده پول در سراسر جهان، مي توان اشاره كرد. براساس تصميم اتخاذ شده از سوي چهار ارگان جهاني حامي اهداي خون (سازمان بهداشت جهاني WHO، جامعه بين المللي انتقال خون ISBT اتحاديه بين المللي سازمان اهداكنندگان خون وفدراسيون صليب سرخ و جمعيت هلال احمر)، رويكرد اصلي روز جهاني اهداكنندگان در سال جاري (2006) ايجاد تعهد است، كه اين تعهد شامل ترغيب افراد سالم به اهداي داوطلبانه و مستمر خون، بدون دريافت وجه مي باشد. انتقال خون چيست؟ انتقال خون در پزشكي جنبه حياتي دارد و در موارد خاص توسط پزشك معالج تجويز مي شود. خون به اجزاء متفاوتي قابل تجزيه است كه هم به شكل كامل و هم به شكل فرآورده هاي منشعب از آن قابل استفاده است.اجزاء مختلف خون عبارتند از: گلبو ل هاي قرمز (براي كم خوني ها يا خونريزي ها)، پلاكت ها (براي بيماريهاي خونريزي دهنده) و پلاسما (براي تأمين پروتئين هاي خون). چرا نياز به خون شما وجود دارد؟ خون انسان هيچ جانشيني ندارد و نمي توان آن را به طور مصنوعي تهيه كرد و انسان تنها منبع خون براي همنوعان خود است (البته دانشمندان در حال تحقيق براي تهيه خون مصنوعي هستند). با صنعتي شدن زندگي و افزايش شمار قربانيان تصادف و مبتلايان به انواع بيماريهاي نيازمند دريافت خون و از سوي ديگر وجود پيشرفتهاي علمي كه موجب ارائه درمانهاي جديد مي شود، بيش از هر زمان ديگري نياز به خون را در جوامع مختلف آشكار مي كند. گرچه ميزان نياز به خون در طول سال، چندان تفاوتي نمي كند، اما ذخيره خون در طول ماهها يا فصول خاص فرق مي كند. مثلا در تابستان كه مدارس تعطيل است، مراجعه كنندگان براي اهداي خون كمتر است در حالي كه درخواست خون از طرف بيمارستانها و ساير مراكز درماني تفاوتي نمي كند. فوايد اهداي خون چيست؟ مهمترين اثر اهداي خون، نجات زندگي انسانها و آگاهي از سلامت جسماني است.دكتر حسن ابوالقاسمي – رئيس سازمان انتقال خون – در اين رابطه مي گويد: تحقيقات نشان داده اهداي مكرر خون به ميزان زيادي فرد را در برابر ابتلا به بيماريهاي قلبي – عروقي محافظت مي كند، همچنين اهداي خون نه تنها براي افراد سالم زياني ندارد، بلكه موجب جلوگيري از ابتلاي آنها به بيماريها نيز مي شود، ضمن اينكه سيستم خون سازي بدن به گونه اي است كه با افزايش جريان خون در بدن، طي مدت كوتاهي اين مقدار خون اهدا شده را جايگزين مي كند. در جريان اهداي خون اين پايش ها صورت مي گيرد: ضربان قلب، فشار خون، دماي بدن، نوع گروه خوني و تشخيص كم خوني در صورت وجود داشتن. چه كساني مي توانند خون اهدا كنند؟ برخي از شرايط لازم كه اهداكنندگان خون بايد دارا باشند عبارتند از: ۱ - از نظر جسمي و روحي شرايط مناسبي داشته باشند. ۲ – حداقل سن 17 سال و حداكثر 60 سال (افرادي كه سابقه اهداي خون دارند تا سن 65 سالگي هم مجاز به اهداي خون هستند). ۳ – وزن بالاتر از 50 كيلوگرم باشد (حداقل وزن). ۴ – از اهداي خون قبلي حداقل 8 هفته گذشته باشد (مشروط بر اينكه تعداد دفعات اهدا در طول يك سال از 4 بار تجاوز نكند) ۵ – مبتلا به كم خوني و بيماريهاي قابل انتقال از طريق خون نباشند. همچنين در صورت وجود موارد زير در فرد اهداكننده، حتما پزشك انتقال خون بايد در جريان امر قرار بگيرد: مصرف برخي داروها، آلرژي هاي مهم مانند آسم، تب يونجه و... ، فشار خون بالا ، ديابت، بيماريهاي قلبي، ريوي، كليوي و كبدي ، سابقه تزريق خون و فرآورده هاي آن ،خالكوبي و حجامت ،سابقه اعتياد به مواد مخدر تزريقي، سابقه صرع يا تشنج ، سابقه تماس جنسي مشكوك، سابقه جراحي در شش ماه اخير، دوران حاملگي و شيردهي. چه كساني سالمترين اهداكنندگان خون هستند؟ اهداكنندگان داوطلب: پولي در ازاي اهداي خون دريافت نمي نمايند و به طور منظم خون اهدا مي كنند، سالم ترين اهداكنندگان هستند. اهداكنندگان فاميلي يا جايگزين: فقط در زماني كه خون آنها مورد نياز يكي از اعضاي خانواده يا آشنايان باشد، خون اهدا مي كنند. ثابت شده است كه خون اين افراد به سلامت گروه اول نيست زيرا ممكن است در شرايطي كه براي اهداي خون مناسب نيستند، تحت فشار قرار گرفته و خون اهدا نمايند. اهداكنندگان پولي: افرادي كه براي دريافت پول، خون اهدا مي كنند. آنها معمولاً بيش از آن كه توسط كمك به افراد ديگر ترغيب شوند، به واسطه آنچه دريافت مي كنند، تشويق مي شوند. اين افراد ممكن است با اهداي خون، بيش از دفعات توصيه شده به سلامت خويش آسيب بزنند. گروه اهداكنندگان مستمر و منظم: اهداكنندگاني هستند كه نياز به خون سالم را كه از حياتي ترين نيازهاي جوامع بشري است به خوبي درك كرده و از انگيزه بالايي جهت اهداي خون برخوردار هستند. اين افراد پس از اولين نوبت اهداي خون (و تاييد سالم بودن خونشان با معاينه و آزمايش) توسط پرسنل كار آزموده سازمان انتقال خون و تمايل شخص داوطلب انتخاب و كارت بسيج اهداكنندگان براي آنها صادر مي شود تا طبق جداول زمان بندي شده در كارت عضويت اقدام به اهداي خون نمايند. قبل از اهداي خون چه كارهايي بايد انجام داد؟ اهداي خون تجربه لذت بخشي است؛ پس بايد به خاطر داشته باشيد: قبل از اهداي خون يك غذاي مناسب بخوريد و ميزان آب بيشتري نسبت به روزهاي گذشته بنوشيد. اگر ممكن است از مصرف آسپرين به مدت 48 ساعت قبل از اهدا خون خودداري كنيد.نام و مقدار داروهاي مصرفي خود را به ياد داشته باشيد. خوردن اكثر دارو ها مانع از اهداي خون نمي شود اما مصرف برخي از داروها ممكن است مانعي به شمار آيد. گاهي اوقات دلايل متعددي براي معافيت از اهداي خون وجود دارد. برخي از علل باعث معافيت دائم اهداكننده مي شوند، اما اغلب معافيت ها داراي علل موقت و كوتاه مدت مانند سرماخوردگي و گلودرد . اهداكنندگان داراي معافيت موقت و كوتاه مدت بعد از بهبودي كامل، واجد شرايط براي اهدا خون مي شوند و مي توانند اقدام به اهداي خون نمايند. همان طور كه ذكر شد برخي از افراد نبايد تحت هيچ شرايطي خون اهدا نمايند اين افراد عبارتند از: ۱ - افرادي كه سابقه ابتلا به زردي بعد از 10 سالگي دارند. ۲ – افرادي كه قبلا آزمايشات هپاتيت C، B و ايدز (HCVAB و HIVAB) با پاسخ مثبت داشته اند. ۳ – افرادي كه مواد مخدر تزريقي استفاده كرده يا مي كنند (حتي براي يك بار) ۴ – افرادي كه رابطه جنسي نامطمئن دارند. ۵ – افرادي كه فاكتورهاي انعقادي تغليظ شده دريافت مي كنند. در اينجا سؤالي كه مطرح مي شود اين است كه آيا اهداي خون ايمن است؟ در واقع سازمان انتقال خون در ايران كليه اهداكنندگان را مورد بررسي قرار مي دهد تا ايمني اهداكنندگان و دريافت كنندگان تأمين شود.به خاطر داشته باشيد كه از شما فقط در زماني خون گرفته مي شود كه شما سالم باشيد، در ضمن اهداي خون بسيار بي خطر بوده و تعداد بسيار كمي از اهداكنندگان ممكن است پس از اهداي خون احساس ناراحتي كنند. گاهي، برخي افراد پس از اهداي خون بي حال مي شوند. اگر چنين مواردي رخ دهد، مي بايست به ميزان كافي استراحت كرد. به خاطر داشته باشيد كه هيچ گاه به دليل ترس از درد سوزن خون گيري، از خون دادن امتناع نكنيد زيرا با وجود مهارت كارشناسان خونگيري، سوزش مختصري در آن محل حس خواهيد كرد.و اگر نگران شرايط بهداشتي هستيد به دليل استريل كردن محل خونگيري و استفاده از وسايل يكبار مصرف، امكان آلودگي و انتقال بيماريهاي ويروسي وجود ندارد.در پايان باز هم بر اهميت اهداي خون تاكيد مي كنيم و يادآور مي شويم اهداي خون نه تنها براي جامعه و بيماران مفيد است، بلكه موجبات آگاهي از وضعيت سلامتي افراد را نيز فراهم مي كند.
بررسي ساختارها و علل اختلال افسردگي افسردگي به دليل شيوع بالا در جوامع بشري، سرماخوردگي روان لقب گرفته است. به طور متوسط حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد مردم، از سطوح مختلف اين بيماري رنج مي برند و حداقل ۱۲ درصد مردم در طول زندگي نياز به درمان پيدا مي كنند. بيماري افسردگي معمولاً در پي شكست، از دست دادن و ناكامي ، به اشكال مختلفي از قبيل خلق پايين، احساس يأس و غمگيني، كم شدن علاقه به فعاليت ، كاهش انرژي، از دست رفتن اعتماد به نفس، احساس گناه، تفكرات مرگ و خودكشي، كاهش تمركز و اختلال خواب و اشتها و... خودش را نشان مي دهد. اگرچه احساس افسردگي بسيار شايع است، ولي زماني مي توان روي يك فرد اين اختلال را تشخيص داد كه علائم افسردگي در آن فرد بيش از دو هفته طول كشيده باشد. علت دقيق افسردگي كاملاً شناخته شده نيست اما براساس شواهد به دست آمده مي توان چندين عامل را برشمرد: وراثت، ساختار بيوشيميايي، ساختار روان شناختي، حوادث زندگي پراسترس، نوسان ميزان هورمون ها و عوامل ديگري مانند بيماري ها و درمان هاي خاص. وراثت: افرادي كه يكي از بستگان آنها مبتلا به افسردگي اصلي يا اختلال خلقي باشند مي توان گفت دو برابر ديگران در معرض افسردگي قرار دارند. ساختار شيميايي: ابتلا يا عدم ابتلا به افسردگي، به ميزان مواد شيميايي مغز و اينكه اين مواد شيميايي چگونه با سيستم عصبي مركزي در تعامل است، بستگي دارد. اگر يكي از اين مواد شيميايي به درستي كار نكند، كل تعادل و توازن به هم خواهد خورد. ساختار روان شناختي: ويژگي هاي اصلي شخصيت يك فرد، اغلب در سال هاي اوليه كودكي وي مشخص مي شود كه يكي از اين عوامل، محيط زندگي فرد است. هر آنچه در دوران كودكي، در زندگي فرد رخ مي دهد، در بزرگسالي اثر ريشه اي و عميقي در نگرش و رفتار فرد از خود باقي مي گذارد. عدم توجه به كودك، منع شدن و... در نوع نگاه فرد به دنيا تأثير مستقيم دارد. همچنين محروميت هاي اجتماعي از قبيل زندگي در خانه هاي كوچك و پرجمعيت، كمبود روابط گرم خانوادگي و مورد بي مهري قرارگرفتن در روابط فرد با ديگران، بسيار مؤثر است. زندگي توأم با استرس زندگي كردن همراه با حوادث مختلفي از قبيل بيماري هاي طولاني مدت، بيماري يا مرگ فرد مورد علاقه، طلاق، پايان دادن به يك رابطه گرم و صميمي، مشكلات مالي يا اداري و... بر ميزان مواد شيميايي مغز و كيفيت عمل آنها تأثير گذاشته و نهايتاً بر روحيه و عواطف شخص نيز تأثير مي گذارد. همين حوادث مي توانند شخص را مبتلا به افسردگي كنند. نوسان ميزان هورمون ها ميزان نوسان هورمون ها در زنان مي تواند موجب افسردگي شود؛ به اين حالت، سندرُم پيش از قاعدگي نيز مي گويند و تقريباً ۳ تا ۸ درصد زنان، يك هفته يا چند روز قبل از قاعدگي تحت تأثير اين سندرم قرار مي گيرند. همچنين اين تغييرات هورموني، مهم ترين دليل افسردگي پس از زايمان هستند. پس از تولد نوزاد، تغييرات قابل توجهي در ميزان هورمون هاي بدن زنان رخ مي دهد و همين امر سبب بروز اختلالات خلقي فراواني در آنها مي شود. گريه كردن هاي پياپي، بي خوابي يا بيدار شدن هاي متعدد در طول شب، احساس بي كفايتي و غم و اندوه بدون دليل و احساس طردشدن از سوي همسر و عزيزان، جزو احساساتي هستند كه ۶۵درصد زنان، پس از زايمان، حداقل يكي از آنها را تجربه مي كنند. همچنين بي تجربگي در برخورد با نوزاد تازه متولدشده نيز جزو ديگر دلايلي است كه باعث بروز اضطراب و كاهش انرژي در مادران جوان مي شود. هورمون هاي بدن مادر حداكثر تا ۳ماه پس از تولد كودك به وضعيت طبيعي برمي گردند. پس بايد در سه ماه نخست زندگي كودك، به اين علائم مادر توجه كافي مبذول داشت. همچنين زنان در دوران يائسگي نيز ممكن است به علت آنكه قدرت توليدمثل خود را از دست داده اند، دچار اندوه شوند كه به آن افسردگي دوران يائسگي مي گوييم. عوامل ديگري كه منجر به افسردگي مي شوند، عبارتند از: مصرف مواد مخدر و الكل، استفاده از برخي داروها مانند استروئيد يا داروهاي مربوط به فشار خون، بيماري هاي خاص مانند پركاري غده تيروئيد يا مشكلات عروقي، تحليل انرژي ناشي از كار طولاني مدت يا مسئوليت پذيري بيش از حد. افسردگي، تمام گروه هاي سني را درگير مي كند. در گذشته عقيده بر اين بوده كه اين اختلال بيشتر مربوط به دوران ميانسالي است ولي متأسفانه هم اكنون در ميان اقشار مختلف مردم وجود دارد و در صورت عدم درمان لازم ممكن است سير مزمن و بدون فروكش به خود بگيرد. درمان افسردگي بر اساس گزارش انجمن روانپزشكان آمريكا، ۸۵ درصد مبتلايان به افسردگي اساسي، تا حد زيادي درمان مي شوند. از اين گذشته تشخيص به موقع اين بيماري، سبب كاهش، حدت و شدت بيماري مي شود و با درمان مناسب مي توان از بازگشت بيماري پيشگيري كرد يا از شدت آن كاست. دو نوع متداول درمان براي افسردگي وجود دارد؛ روان درماني و دارودرماني. مسئله اين است كه غالباً افسردگي، غلط تشخيص داده مي شود. در برخي از موارد نيز تشخيص، درست است ولي داروهاي آرام بخش و خواب آور، دو برابر ميزان نياز يا كمتر از مقدار مناسب تجويز مي شوند. طول درمان به نوع آن و شدت افسردگي وابسته است. در آزمايش هاي باليني ۵۰ تا ۶۰ درصد بيماران ظرف ۴ تا ۶هفته و گاهي ۲ تا ۴هفته به درمان پاسخ مي دهند ولي درمان كامل بين ۴ تا ۶ماه انجام مي گيرد. روان درماني نيز حدواً دوازده هفته طول مي كشد. اگر روان درماني در اين مدت اثربخش نبود، دارودرماني بايد آغاز گردد. همانند ساير داروها، داروهاي ضدافسردگي نيز ممكن است عوارض جانبي براي فرد مصرف كننده داشته باشند(از جمله خشكي دهان، سرگيجه و تهوع). البته همه كساني كه از اين داروها استفاده مي كنند به عوارض ناشي از آن دچار نمي شوند. هر نوع عارضه جانبي كه فرد به آن دچار مي شود بستگي به داروي انتخابي پزشك براي فرد افسرده دارد. متخصصان در بعضي موارد نيز توصيه هايي براي بستري كردن بيمار مي كنند، از جمله: وقتي بيمار قصد خودكشي دارد، وقتي بيمار چنان دلمرده است كه نمي تواند غذا بخورد، وقتي بيمار نشانه هايي از روان پريشي دارد، وقتي كه بيمار به بيماري خطرناكي مثل ديابت مبتلا شده است. روان درماني روان درماني افسردگي، انواع گوناگون دارد كه اساس همه آنها بر پايه گفت وگو با بيمار است. اين روش ها در دو گروه جهت دهنده به بينش بيمار درباره ريشه بيماري اش و رفتاردرماني شناختي است كه عمدتاً در تغيير رفتار بيمار و فرآيندهاي انديشه او متمركز است. در روش رفتاردرماني نيز تلاش مي شود كه راه هاي تغيير خلق افسرده، به بيمار آموخته شود. البته چند نوع درمان ديگر به غير از دارودرماني و روان درماني وجود دارند: درمان با ايجاد تشنج به وسيله الكتريسيته، نوردرماني و درمان هاي جانشين. درمان با ايجاد تشنج به وسيله الكتريسيته براي بيماراني تجويز مي شود كه به اختلالات شديد خلق و خو مبتلا هستند. توصيه هاي ديگر به بيماران خارج شدن از رختخواب و بيدارشدن در ساعات مشخصي از صبح، افزايش نور داخل اتاق، فعاليت، تحرك و پياده روي، مصرف پروتئين، استفاده از منابع غذايي فيبردار، به كاربردن روش هاي آرام بخش و... از جمله روش ها وتوصيه هايي است كه علاوه بر روش هاي درماني، به اين بيماران توصيه مي شود.
محافظت از پوست در مقابل آفتابايسنا: يك متخصص بيماري هاي پوستي گفت: محافظت از پوست در مقابل نور آفتاب بايد از سنين كودكي شروع شود.دكتر علي ابراهيمي، استاديار دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه، با بيان اين كه حفاظت از پوست در مقابل نور آفتاب تنها مختص به يك فصل خاص نيست و در تمام فصول سال بايد انجام شود، بر لزوم حفاظت از پوست در دوران كودكي تاكيد كرد و گفت: 80 درصد نور آفتابي كه به پوست ما مي خورد و ممكن است به پوست آسيب برساند مربوط به سنين زير 18 سالگي است، يعني زماني كه فعاليت شغلي نداريم تا در مكان ثابتي باشيم.===================================موفقيت آزمايش باليني واكسن ايدز نخستين آزمايش باليني واكسن بيماري ايدز ساخت چين، با بررسي تأثير اين واكسن روي ۴۹ داوطلب در دوره اول با موفقيت انجام شد.متخصصين معتقدند كه جلوگيري از ايدز در دوره حاضر، دشوارترين مقوله علمي است. پيش تر، هند آزمايش هاي واكسن جلوگيري از ايدز را روي انسان انجام داده بود. هند، بعد از آفريقاي جنوبي دومين كشوري است كه ايدز در آن شيوع فراواني دارد. به گزارش راديو بين المللي چين، مركز كنترل و پيشگيري بيماري منطقه «گوان شي» (پايگاه آزمايش باليني واكسن ايدز در چين) اعلام كرده است داده هاي اين آزمايش باليني عادي است. بنا بر اين گزارش، مرحله تحقيقات و آزمايش باليني واكسن بيماري ايدز ساخت چين، در سه دوره انجام مي شود و در صورت موفقيت اين سه دوره، واكسن، مجاز به توليد خواهد بود.اين در حالي است كه يك شركت آمريكايي اعلام كرده ممكن است ظرف پنج سال آينده واكسن بيماري ايدز در دسترس قرار گيرد.قرار است شركت «واگسجن» كه مراحل نهايي آزمايش واكسن ايدز را روي انسان انجام مي دهد، نتايج تحقيقات خود را در اجلاس ايدز اعلام كند.همچنين دو شركت دارويي «روش» سوئيس و «تريمريس» آمريكا گفته اند دارويي را تكميل كرده اند كه قبل از اينكه ويروس عامل بيماري ايدز وارد سلول ها شود، مي تواند آن را از بين ببرد.
افزايش كلسترول خوب كاهش سكته مغزي بي بي سي -صدف كوه كن: يك آزمايش گسترده بين المللي با هدف روشن كردن فوايد كلسترول خوب در جلوگيري از سكته قلبي و مغزي در حال اجراست. هرچقدر ميزان كلسترول خوب- (HDL) ليپوپروتئيني كه كلسترول را از بافت ها خارج مي كند- بيشتر باشد، خارج شدن چربي ها از جريان خون بيشتر بوده و خطر بيماري قلبي كاهش مي يابد.اين تحقيقات در دانشگاه آكسفورد، روي ۲۰هزار داوطلب در گروه سني ۵۰ تا ۸۰ سال انجام شد كه در آن، علاوه بر افزايش ميزان كلسترول خوب، از داروهاي كم كننده كلسترول بد (LDL) نيز بهره بردند.لازم به ذكر است كه افراد شركت كننده در اين تحقيق همگي سابقه بيماري قلبي، سكته مغزي يا بيماري هاي عروقي را داشتند.ماده اصلي در داروي مورد استفاده، نياسين(ويتامين ب۳) است كه ثابت شده كلسترول خوب را تا يك پنجم افزايش مي دهد. اين در حالي است كه مصرف اين دارو، تري گليسريد(نوع ديگري از چربي خون) را كاهش مي دهد، ولي استفاده درازمدت از نياسين در بيماران، داراي عوارض جانبي مثل التهاب و برافروختگي است و براي جلوگيري از اين عوارض، نياسين را با داروي ديگري موسوم به پروستاگلاندين D2 تركيب مي كنند كه به كاهش عوارض كمك مي كند. اما در ميان افرادي كه در حال حاضر با بيماري هاي قلبي- عروقي درگير هستند، حتي با وجود مصرف استاتين ها(عامل كاهنده يك سوم از سكته هاي قلبي يا مغزي به دليل كاهش LDL يا افزايش HDL) خطر به قوت خود باقي مي ماند و براي كاهش كلسترول بد، كار زيادي نمي توان كرد.اين در حالي است كه گروهي از محققان آمريكايي دريافته اند نوع خاصي از كلسترول خوب كه در بدن اهالي يك روستاي كوچك در ايتاليا كشف شده، مي تواند رسوبات خطرناك را از سرخرگ هاي مسدود شده، بزدايد. در اين آزمايشگاه، پزشكان نوعي از ليپوپروتئين با چگالي بالا(HDL) كه به كلسترول خوب معروف است را به بيماران تزريق كردند.نتايج نشان داد كه اين معالجه تنها طي چند هفته به كاهش رسوبات چربي در سرخرگ هاي اين افراد منجر مي شود.اچ دي ال به كار رفته در اين مطالعه از نوع متفاوتي از اين ماده است كه در دهه ۱۹۸۰ در يك جامعه كوچك روستايي در شمال ايتاليا كشف شده بود.
كم خوري از بروز آلزايمر پيشگيري ميكند پژوهشگران ميگويند مصرف كالري كمتر ميتواند از بروز علايم بيماري آلزايمر پيشگيري كند. به گزارش خبرگزاري رويترز از واشنگتن، پژوهشگران دانشكده پزشكي مونت سايناي در نيويورك سيتي با انجام تحقيقي بر روي موشها دريافتند رژيم غذايي كم كاري ميتواند به توليد پروتييني كه از مغز در برابر اين بيماري محافظت ميكند كمك نمايد. در اين مطالعه يك دسته از موشها ميتوانستند هرچه ميتوانند بخورند. اما گروه ديگر فقط به ميزان ۷۰درصد گروه اول غذا خوردند. محققان چند ماه بعد موشها را از بين برده و دريافتند موشهايي كه كالري كمتري دريافت كرده بودند ميزان پروتيين ضد پيري SIRT1در مغز آنها بسيار بيشتر است. اين پروتيين جلوي توليد پلاك در مغز را كه مشخصه بيماري آلزايمر است ميگيرد. محققان دريافتند اين پروتيين ميتواند فعاليت كليه و كبد و سوخت و ساز بدن را بهبود بخشد. دكتر پاسينتي استاد روان پزشكي و علوم اعصاب كه سرپرستي اين مطالعه را به عهده دارد ميگويد طبق اين تحقيق در يك نمونه حيواني آلزايمر، كاهش مصرف كالري به افزايش مولكولهايي انجاميد كه با طول عمر و سلامت ارتباط دارد. اين نكته علت كاهش مصرف كالري در پيشگيري از بروز آلزايمر را مشخص ميكند. براساس اعلام موسسه ملي پيري حدود چهار و نيم ميليون آمريكايي به آلزايمر كه مهمترين علت زوال عقل است مبتلا هستند. اولين نشانه اين بيماري فراموشي جزيي است كه در نهايت كار به جايي ميرسد كه فرد حتي از خودش نيز نميتواند مراقبت كند و بلاخره به مرگ ميانجامد. اين بيماري هيچ راه درماني ندارد و داروها فقط پيشرفت بيماري را براي مدت كوتاهي به تعويق مياندازند. اين تحقيق شواهد ديگري در مورد ارتباط تغذيه با ابتلا به بيماريها فراهم ميكند. اين محققان در تحقيقاتي كه بر روي ميمونها انجام دادند به همين نتايج دست يافتند. آنها اميدوارند تا پايان امسال تحقيقات انساني را آغاز كنند. مشروح اين مطالعه در شماره ماه ژوييه مجله Biological Chemistryمنتشر شده است.