ارسالها: 12930
#221
Posted: 13 Dec 2014 02:19
۱۵ نشانه سرطان که آقایان نادیده می‌گیرند
بعضی از پزشکان معتقداند هر مردی که درد شدیدی در ناحیه شکم دارد و احساس افسردگی هم میکند، نیاز به معاینه دارد، چراکه بعضی تحقیقات نشان می دهند بین سرطان پانکراس و افسردگی ارتباطی وجود دارد.
بعضی از نشانه های سرطان در مردان، مخصوص است. این علایم براحتی نشان دهنده مشکل در بعضی از قسمت های بدن می باشند، اما بقیه انواع سرطان و علایمشان، ممکن است گنگ بوده و براحتی قابل تشخیص نباشند.
در صورتی که آقایان از بعضی از نشانه های سرطان آگاه باشند و با هشیاری این نشانه ها را زیر نظر گرفته و در صورت اطلاع و آگاهی از هر نشانه خطرناک و جدی سرطان در بدن، سریعا به پزشک مراجعه کنند، شانس بهتری برای درمان آن سرطان و شفا یافتن، دارند.
درد
هرچه افراد سنشان بالا می رود، میزان انواع درد و خشکی در آنها بیشتر می شود. هرچند درد نشانه‌ای مبهم و پیچیده است و معمولا کم تر بیشتر انواع درد نشانه سرطان نیستند، اما با اینحال امکان دارد بعضی از انواع درد نشانه های اولیه ابتلا به سرطان در آقایان باشد. طبق توصیه جامعه سرطان آمریکا هر درد ادامه دارد و مزمن باید توسط پزشک بررسی شود. حتی اگر مشکل و درد شما از سرطان نباشد، بازهم شما از مراجعه به دکتر سود می برید، چراکه ممکن است پزشک بتواند برای درد شما و مشکلی که باعث آن شده، درمانی مناسب پیدا کند.
تغییرات در بیضه ها
سرطان بیضه معمولا بین سنین ۲۰ تا ۳۹ سال در آقایان رخ می دهد. جامعه سرطان آمریکا توصیه می کند که مردان مرتب برای ابتلا به این سرطان آزمایش داده و همچنین خودشان نیز ماهانه نشانه های ابتلا به این سرطان را بررسی نماید. هر تغییر در سایز بیضه ها از قبیل رشد یا کوچک شدن آنها می تواند نگران کننده باشد. بعلاوه هرگونه ورم، برجستگی و یا احساس سنگینی در کیسه بیضه نیز باید مدنظر قرار داد. اگر هرگونه توده ی سختی در بیضه خود احساس کردید سریعا به پزشک مراجعه نمایید.
تغییرات در غدد لنفاوی
اگر هرگونه برجستگی و یا ورم در غدد لنفاوی خود که زیر بقل، روی گردن و جاهای دیگر بدنتان وجود دارند، حس کردید باید نگران شوید. اگر غده لنفوی شما به تدریج بزرگ می شود و هم اکنون بزرگ تر از یک ماه پیش است، باید به پزشک مراجعه نمایید. دکتر غدد لنفاوی شما را بررسی کرده و مشخص می کند مشکل شما بدلیل سرطان است و یا به مشکل دیگری همچون ورم غدد لنفاوی دچار شده اید.
توده پستان
اگر شما مثل اکثر آقایان فکر می کنید، احتمالا هیچگاه خطر ابتلا به سرطان پستان در آقایان را جدی نمی گیرید. هرچند این سرطان در آقایان معمول نیست، اما امکان رخ دادن آن وجود دارد. هر توده در نواحی پستان آقایان باید با دقت بررسی شود. همچنین جامعه سرطان آمریکا چندین علامت خطرناک دیگر به جز توده سرطانی در این ناحیه را مورد اشاره قرار می دهد، این نشانه ها شامل:
فرورفتگی و یا چروک پوست سینه تو رفتن نوک پستان سرخ شدن و یا پوسته پوسته شدن پوست پستان ترشحات چرکی از پستان
تب
اگر شما بدون دلیل دچار تب شدید ممکن است ای تب نشان دهنده ابتلا به سرطان باشد، البته تب می تواند نشانه مشکلات دیگر همچون ذات الریه و یا عفونت باشد. خیلی از انواع سرطان در مراحل رشدشان ممکن است باعث تب شدن، برای مثال انواع سرطان های خون شامل لوسمی و لنفوم باعث ایجاد تب می شوند.
کاهش وزن غیرعادی
در صورت از دست دادن ۱۰ درصد وزن بدن در ۳ تا ۶ ماه بدون اینکه ورزش کنید و یا رژیم بگیرید، باید حتما به پزشک مراجعه کنید؛ وی معتقد است که این کاهش وزن تا زمانیکه خلافش ثابت نشده، نشانه سرطان است. از پزشکتان بخواهید که شما را آزمایش و یا حتی سی‌تی اسکن کند تا معلوم شود که کاهش وزن شما نشانه، سرطان است و یا مشکلات دیگر، مثلا تیروئید پرکار!
درد شدید شکمی و افسردگی
بعضی از پزشکان معتقداند هر مردی که درد شدیدی در ناحیه شکم دارد و احساس افسردگی هم میکند، نیاز به معاینه دارد، چراکه بعضی تحقیقات نشان می دهند بین سرطان پانکراس و افسردگی ارتباطی وجود دارد.
خستگی
خستگی و فرسودگی میتواند یکی از نشانه‌های مبهم سرطان باشد. این خستگی ممکن است ناشی از رشد غده سرطانی بوده و می تواند نشان دهنده ابتلا به بعضی از سرطان‌ها مانند سرطان خون، سرطان معده و یا سرطان روده بزرگ باشد.
سرفه‌های مداوم
هرچند که سرفه معمولا از نشانه‌های بیماری‌هایی چون سرماخوردگی، آنفولانزا و آلرژی بوده و یا حتی از عوارض جانبی بعضی از داروها می باشد، اما سرفه طولانی مدت که بیشتر از ۳ تا ۴ هفته طول بکشد، بخصوص در افراد سیگاری میتواند خطرناک باشد.
مشکل در بلعیدن و خوردن
مشکلی که در زمینه بلعیدن و فرودادن غذا رخ می‌دهد، میتواند نشانه سرطان دستگاه گوارش، مثلا سرطان مری باشد.
تغییرات پوستی
اکثر ما میدانیم که تغییرات خال‌های گوشتی و خال‌های سیاه نشانه‌ی مشخص سرطان پوست هستند. خونریزی یا پوسته پوسته شدن بیش از حد پوست نیز یکی از علایم خطرزا می‌باشد. هرچند تعیین کردن اینکه چه مدت این مشکلات طول بکشد، بایست به پزشک مراجعه کرد، مشکل است، اما پزشکان معتقدند اگر این علایم بیشتر از چند هفته طول بکشد، میبایست حتما به پزشک مراجعه کرد.
خونریزی غیرطبیعی
هر زمانیکه در بخش هایی از بدن خود که سابقه نداشته و منطقی نیست خونریزی دیدید به پزشک مراجعه نمایید. بالاآوردن خون، خون در آب دهان، خون در ادرار و خون در مدفوع از نشانه های خطرناک می باشند. بطور مثال خون در مدفوع می تواند نشانه ابتلا به سرطان کولون (روده بزرگ) باشد.
تغییرات دهانی
همه بخصوص افراد سیگاری همیشه باید نسبت به تکه‌های سفید درون دهانشان و یا نقاط سفید برروی زبانشان حساس باشند، چرا که هردو این نشانه‌ها میتوانند عوامل پیش‌سرطانی، بنام لکوپلاکیا باشند.
سوءهاضمه
سوء هاضمه بدون هیچ‌دلیلی خطرناک است و میتواند نشانه‌های اولیه بیماریهای خطرناکی چون سرطان مری، معده و یا دهان باشد.
مشکلات ادراری
هرچه سن مردان افزایش می یابد، مشکلات ادراری شامل افزایش تعداد دفعات ادرار (بخصوص در شب)، احساس نیاز به ادرار کردن، احساس خالی نشدن کامل مثانه، عدم توانایی در ادرار، ریختن ادرار هنگام خندیدن و یا سرفه و یا ضعف شدت ادرار کردن بیشتر می شوند.
هر مردی با افزایش سن دچار این مشکلات می شود. اما در صورتیکه این به این مشکلات دچار شدید باید به پزشک مراجعه کنید، چرا که ممکن است این مشکلات ناشی از سرطان پروستات باشد. پزشک با انجام آزمایش از اینکه شما به این سرطان مبتلا هستید یا خیر اطمینان حاصل می کند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#222
Posted: 13 Dec 2014 02:22
آزمایش وایاگرا برای درمان 'زوال عقل' در بریتانیا
تحقیق درباره تاثیر وایاگرا در جلوگیری از شروع دمانس (زوال عقل)، بزودی در لندن آغاز میشود. این نخستین بار است که چنین تحقیقی انجام میشود و برای آن پنجاه فرد بالای ۶۵ سال که به "بیماری رگهای کوچک مغز" یا ضعف حافظ خفیف مبتلا هستند انتخاب شده‌اند.
این کارآزمایی بالینی با هدف بررسی تاثیر وایاگرا (یا داروهایی که با مکانیسمی شبیه آن کار می کنند) در پیشگیری از نوعی از دمانس (دمانس عروقی) انجام می شود.
پروفسور آتیکوس هینزورث که این تحقیق را در دانشگاه لندن سرپرستی می کند می گوید: "ما می خواهیم بدانیم که آیا یک داروی شناخته شده که مصرف کنندگان بخوبی آن را تحمل می کنند می تواند برای مبارزه با دمانس بکار گرفته شود یا نه."
"تادالافیل (دارویی مشابه وایاگرا) در سطح بسیار وسیعی برای افزایش جریان خون به آلت تناسلی مردان استفاده می شود. ما می خواهیم بدانیم آیا این دارو می تواند تاثیر مشابهی بر یک عضو مهم دیگر یعنی مغز بگذارد یا نه."
شایعترین نوع دمانس آلزایمر است. پس از آن دمانس عروقی شایعترین نوع زوال عقل است. حدود ده درصد افراد به ترکیبی از هر دو نوع مبتلا هستند.
دمانس عروقی نتیجه آسیبی آسیب به رگهای مغز است؛ جریان خون و اکسیژن به مغز کاهش پیدا کرده و باعث ایجاد علائم و عوارض بیماری می شود.
به عبارت دیگر کاهش توانایی و افت عملکردهای مغزی و ذهنی نتیجه اختلال کار رگها و اشکال در خونرسانی به مغز است.
دمانس عروقی دو نوع دارد، یک نوع آن با سکته مغزی ربط دارد. سکته مغزی به زبان ساده نتیجه نرسیدن خون کافی به مغز است که باعث می شود قسمتهایی از بافت مغز که خون و اکسیژن کافی دریافت نکرده‌اند بمیرند.
سکته مغزی یا به دلیل پاره شده یک رگ (خونریزی مغزی) یا به دلیل اینکه انسداد مسیر رگ با لخته اتفاق می افتد.
در بیماری رگهای کوچک مغز، رگهای ریزی که به عمق مغز خون می رسانند ضخیم و نامنعطف شده و کار خود را بخوبی انجام نمی دهند، یعنی نمی توانند با تنگ و گشاد شدن خود را با نیاز مغز به خون و اکسیژن تطبیق دهند و خونرسانی به مغز مختل می شود.
بیماری رگهای کوچک مغز ممکن است در کسانی هم که سکته مغزی کرده اند دیده شود.
وایاگرا و داروهای مشابه با گشاد کردن رگها و افزایش جریان خون در آلت تناسلی مرد در کسانی که با مشکل نعوظ مواجه هستند عمل می کنند.
بنابراین دانشمندان می‌خواهند ببینند آیا وایاگرا همانطور که جریان خون تناسلی را بهتر میکند آیا میتواند جریان خون مغزی را هم بهبود بخشد یا نه.
از این رو محققان ابتدا جریان خون در مغز این افراد را اندازه‌گیری و آن را با وقتی که آنها وایاگرا مصرف میکنند مقایسه میکنند.
انجمن آلزایمر بریتانیا در این تحقیق سرمایه‌گذاری کرده است. دکتر داگ براون از اعضای این انجمن می‌گوید:
"تولید داروی جدید ممکن است دهه‌ها طول بکشد و متاسفانه در دهه گذشته، کارآزمایی‌هایی بالینی ناموفق، تولید دارو برای درمان دمانس را با مانع مواجه کرده است."
"هر چه دانش ما درباره علل دمانس بیشتر میشود، این امید بوجود می آید که شاید مبتلایان به دمانس از داروهایی که برای درمان بیماری هایی دیگر استفاده می شوند منفعت ببرند."
به گزارش سازمان بهداشت جهانی در دنیا ۳۵.۶ میلیون نفر به دمانس مبتلا هستند و سالانه ۷.۷ میلیون نفر به شمار مبتلایان اضافه می شود.
تعداد مبتلایان با توجه به پیر شدن جمعیت به طور تصاعدی رو به افزایش است و پیش‌بینی شده که در دو دهه آینده، تعداد مبتلایان دو برابر و از هر سه نفر، یک نفر به آلزایمر مبتلا شود.
این بیماری معمولا بین ۴۰ تا ۹۰ سالگی ظاهر میشود، اما بیشتر موارد آن بعد از شصت و پنج سالگی دیده میشود.
به گزارش سازمان بهداشت جهانی، جمعیت بالای ۶۰ سال در سال ۲۰۵۰ بیش از دو میلیارد نفر خواهد بود.
در ایران جمعیت سالمندان بیش از چهار میلیون نفر است.
آمار دقیقی از مبتلایان به آلزایمر در ایران در دست نیست، اما شمار آنها حدود یک میلیون نفر تخمین زده میشود.
تخمین‌ها در مورد افغانستان به حدود نیم میلیون مبتلا اشاره دارد.
توصیه‌هایی درباره وایاگرا
وایاگرا را فقط با تجویز پزشک مصرف کنید
اگر دچار هر یک از موارد زیر هستید پیش از مصرف وایاگرا با پزشک مشورت کنید:
هر نوع بیماری یا مشکل در آلت تناسلی
بیماری های قلبی و عروقی
بیماری چشمی که باعث از بین رفتن بینایی شده باشد
فشار خون بالا یا آنژین قلبی
اگر سکته مغزی یا قلبی کرده‌اید
اگر داروی دیگری مصرف می کنید
وایاگرا تقریبا یک ساعت بعد از مصرف به حداکثر غلظت در خون می‌رسد بنابریان آن را یک ساعت پیش از فعالیت جنسی مصرف کنید
تاثیر وایاگرا تقریبا چهار ساعت پس از مصرف از بین می رود
زمان لازم برای رسیدن به حداکثر تاثیر و طول مدت تاثیر برای داروهای مشابه وایاگرا متفاوت است. در این باره از پزشک سوال کنید
وایاگرا باعث ایجاد میل جنسی نمی‌شود. نعوظ هم بعد از تحریک جنسی حاصل میشود.
وایاگرا می‌توان قبل یا بعد از غذا مصرف کرد اما غذای حجیم و پر چرب جذب آن را به تاخیر می اندازد
بیشتر از روزی یک قرص به هیچ وجه استفاده نکنید
در صورت مصرف وایاگرا از صرف الکل یا گریپ فروت خودداری کنید.
عوارض شایع وایاگرا:
سردرد، برافروختگی صورت، سوء هاضمه، گرفتگی بینی، تاری دید، حساسیت به نور، احساس گیجی، نعوظ طولانی و دردناک
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 24568
#223
Posted: 13 Dec 2014 19:27
همه چیز درباره تبخال
حتما دید‌ه‌اید که بعضی افراد تا دچار استرس و اضطراب میشوند یا تب میکنند فورا گوشه لبشان زخمی ظاهر میشود که به آن تبخال می‌گویند. در واقع تبخال یا زخم سرد یکی از رایج‌ترین زخم‌هایی است که افراد بسیاری بطور روزمره با آن دست به گریبان هستند. درباره تبخال در ادامه نوشتار اطلاعات بیشتری کسب کنید.
این گونه تبخال ها بصورت زخمی اغلب کوچک، دردناک و پر از مایع در گوشه دهان و روی لب خود را نشان داده و تا زمانی که دوره‌اش طی شود معمولا برای فرد آزاردهنده است و مشکلاتی در زندگی روزمره او ایجاد میکند.
چطور به ویروس تبخال مبتلا می‌شویم؟
شاید بسیاری از مردم ندانند که تبخال یا بطور دقیق‌تر تبخال لب در اصل یک عفونت عودکننده ویروسی است؛ بدین معنا که ویروسی در ابتدا وارد بدن شده و بعد هر چند وقت یکبار بیماری عود کرده و علایم آن بروز میکند. یکی از بهترین نمونه‌های بیماریهای عفونی عودکننده همین تبخال لب است. بیماری تبخال به وسیله یکی از اعضای خانواده ویروسی هرپس ایجاد میشود. ویروس تبخال لب HSV۱ نام دارد و نوع دیگر این ویروس یعنی HSV۲ عامل ایجاد تبخال دستگاه تناسلی است که شباهت فراوانی به همین زخم تبخال دهانی دارد. البته هر کدام از این ویروس‌ها میتوانند بجای یکدیگر نیز باعث بروز تبخال شوند.
بیماری تبخال یک بیماری مسری است و ویروس آن مثل ویروس سرماخوردگی یا آنفولانزا باید از شخص دیگری وارد بدن شود. در مورد تبخال، هرگونه تماس با فردی که زخم تبخال روی صورتش وجود دارد (مثلا روبوسی) میتواند باعث انتقال ویروس و ابتلا به این بیماری شود. یکی دیگر از راههای شایع انتقال تبخال استفاده از لوازم غذاخوری، تیغ یا حوله دیگران است. نکته اینجا است که حتی در زمانی که تبخال از آن حالت پر آب خارج شده و اصطلاحا دلمه بسته، بازهم بشدت مسری است و میتواند باعث انتقال بیماری شود.
بعد از انتقال ویروس، علایمی شبیه یک سرماخوردگی شدید بروز میکند. بیمار بشدت دچار گلودرد شده و در برخی موارد بلع با اشکال روبرو میشود. در داخل دهان زخم‌هایی در ناحیه گونه و روی لثه‌ها ایجاد شده که ملتهب و قرمز رنگ هستند. بیمار معمولا دچار سردرد، سرگیجه، حالت تهوع و تب است. این بیماری معمولا خودبخود بدون بروز مشکلی حداکثر تا دو هفته بهبود می‌یابد.
اما این همه ماجرا نیست. بعد از رفع علایم بیماری تبخال اولیه(یا به عبارت صحیح تر عفونت هرپسی اولیه)، ویروس تبخال در بدن باقی مانده و به طرف عقده‌های عصبی حرکت میکند. سپس ویروس در سلولهای عصبی مستقر شده و اگر شرایط مناسب شود مجددا فعالیت خود را اینبار به شکلی خفیف‌تر از حالت اولیه ادامه می‌دهد. از اینجا به بعد است که زخم تبخال معروف بروز میکند.
چرا تبخال می‌زنیم؟
بعد از ابتلا به عفونت هرپسی اولیه (که در میان عامه به عنوان تبخال اولیه خوانده میشود) بسیاری از افراد مستعد عفونت هرپسی ثانویه یا همان تبخال عودکننده لب میشوند. البته تعدادی از بیماران هم به رغم ابتلا به عفونت اولیه و سیستمیک هرگز دچار تبخال عودکننده نمی‌شوند. اغلب افراد به دنبال ضعف سیستم ایمنی دچار تبخال عود کننده میشوند. عواملی مثل تب، قاعدگی، استرسهای روحی و جسمی، خستگی و قرارگیری بیش از حد در معرض نور آفتاب همه میتوانند باعث عود تبخال شوند.
تبخال چه علایمی دارد؟
اغلب شما با علایم تبخال دهانی آشنایی دارید. با این حال مرور آن خالی از فایده نیست. تبخال لب همانطور که از اسمش هم مشخص است، معمولا همیشه در نقطه خاصی از لب و دهان ایجاد میشود. فرد یکی دو روز قبل در آن نقطه یا در بطور گسترده در اطراف دهان احساس خارش، سوزش یا گزگز میکند. سپس یک برجستگی کوچک پر از مایع شبیه یک جوش کوچک در لبه بیرونی لب روی پوست ظاهر میشود. البته ممکن است این برجستگی در اطراف بینی یا چانه یا گونه هم ایجاد شود.
مایع درون این برجستگی بشدت عفونی و مملو از ویروس تبخال است. در صورت پاره شدن و رسیدن آن به بخشهای دیگر پوست براحتی ممکن است آن نواحی را نیز آلوده کرده و باعث ایجاد تبخال در آن مناطق نیز بشود. بعد از چند روز برجستگی سوراخ شده و ترشح میکند.
این حالت معمولا در روز چهارم یا پنجم اتفاق می‌افتد و بیشترین احتمال آلودگی در سایر مناطق بدن یا سرایت به سایر افراد مربوط به همین مرحله است. در این مرحله گاهی بیمار دچار تب و برجستگی غدد لنفاوی زیر فک نیز میشود. سپس به مرور روی زخم اصطلاحا دلمه می‌بندد و پوست جدید از زیر دلمه تشکیل میشود. بعد از گذشت چند روز این دلمه کنده شده و زخم بدون برجای گذاشتن اثری (بدون اسکار) ناپدید میشود.
آیا تبخال خطرناک است؟
تبخال گرچه بیماری آزاردهنده‌ای است اما اصولا خطرناک نیست و بدون برجای گذاشتن اثری حداکثر تا دو هفته بهبود می‌یابد. اما اگر تبخال شما بعد از گذشت دو هفته هنوز خوب نشده است بهتر است با یک پزشک مشورت کنید. همچنین کسانی که به هر دلیلی دچار ضعف سیستم ایمنی هستند (مثل مبتلایان به ایدز، بیماریهای خونی، بیمارانی که داروهای شیمی درمانی مصرف میکنند، مصرف کنندگان داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی، کسانی که مدت طولانی است کورتون دریافت میکنند) بهتر است هنگام ابتلا به تبخال به پزشک مراجعه کنند چون این احتمال وجود دارد که ویروس ارگانهای حیاتی بدن از قبیل ریه، کبد و مغز را درگیر نماید.
عفونت این اعضای بدن با ویروس تبخال میتواند مرگبار باشد. از سوی دیگر اگر بیماری تبخال بخشهای دیگری از بدن را درگیر کرده و ترشحات آن بخصوص به چشم یا نوک انگشتان دست رسیده و شما در این نواحی احساس سوزش و درد می‌کنید فورا به پزشک مراجعه کنید. اگر ویروس وارد چشم شده و در این ناحیه زخمی ایجاد شود به نابینایی منجر خواهد شد.
پیشگیری و درمان
تبخال عودکننده لب از معدود بیماری‌هایی است که عملا قابل پیشگیری نیستند. اگر ویروس تبخال وارد بدن شما شده باشد و زخمهای عودکننده ایجاد کرده باشد در صورت وجود عوامل مستعد کننده، زخم تبخال به هرحال تشکیل میشود. در این حالت تنها راه کاهش علایم بیماری است. همه کسانی که تبخال می‌زنند با علایم هشداردهنده شروع بیماری آشنا هستد (سوزش و درد دور دهان یکی دو روز قبل از تبخال). پیشنهاد میشود وقتی این علایم ظاهر شد در ناحیه ایجاد زخم پمادهای ضد ویروسی آسیکلوویر بمالید. انواع متنوعی از این دارو بصورت پماد در داروخانه‌ها در دسترس است.
استفاده مرتب از این پماد پیش از شروع زخم، علایم تبخال را به شکل قابل ملاحظه‌ای کاهش داده و دوره بیماری را نیز کوتاه‌تر میکند. قرص‌هایی از ترکیبات این دارو نیز موجود است. جدا از داروهای ضد ویروسی گذاشتن یخ روی زخم در کاهش علایم تبخال موثر است.
اما کسانی که ویروس تبخال در بدنشان وجود ندارد با رعایت بهداشت شخصی و عدم تماس با افرادی که زخم تبخال روی صورتشان وجود دارد میتوانند از ابتلا به این ویروس در امان باشند. شستن مرتب دست‌ها بخصوص قبل از خوردن غذا و دست نزدن به چشم‌ها با دستان کثیف، پرهیز از استفاده از لوازم شخصی دیگران بخصوص کسانی که تبخال می‌زنند از دیگر عوامل پیشگیری از ابتلا به بیماری تبخال است.
تبخال و دندان‌پزشکی
عقیده بسیاری از دندان‌پزشکان این است که انجام درمانهای دندان‌پزشکی برای بیمارانی که دچار تبخال هستند ممنوع است و درمان باید تا زمان برطرف شدن زخم به تعویق بیفتد. علت این مساله احتمال پخش شدن ویروس در هوا و آلوده کردن محیط و خود بیمار و کادر پزشکی است.
بنابراین اگر تبخال می‌زنید وقتی به دندانپزشک مراجعه کردید این را در پرونده ذکر کرده و به دندانپزشک خود اطلاع دهید. از سوی دیگر اگر دچار تبخال شدید و همان وقت قرار بود تحت درمانهای دندان‌پزشکی قرار بگیرید حتما به دندانپزشک خود اطلاع دهید.
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 12930
#224
Posted: 14 Dec 2014 14:27
با سلولیت خداحافظی کنید!
سلولیت‌ها چربی‌های ناصافی هستند که معمولا روی ران، باسن و شکم تشکیل میشوند و ممکن است روی بازوها هم دیده شوند. تقریبا 90درصد از خانم‌ها تا حدی دچار سلولیت هستند.
سلولیت‌ها دارای فرورفتگی‌ها و برآمدگی‌هایی روی پوست هستند که ظاهر ناخوشایندی ایجاد میکنند. این مشکل بیشتر در نوجوانان و زنان رایج است. سلولیت یک مشکل پزشکی نیست اما زیبایی پوست را از بین می‌برد.
بسیاری پزشکان آن را یک مشکل عادی قلمداد میکنند اما در عین حال ممکن است جراحان زیبایی یا متخصصان پوست راه‌حل‌هایی برای رفع آن داشته باشند و در حال حاضر نیز درمانهای بسیاری برای سلولیت معرفی شده است؛ درمان‌هایی مثل انواع کرم‌ها و ماساژ که تبلیغات زیادی روی آنها میشود، رواج یافته اما بسیاری از آنها برخلاف ادعاهای تبلیغاتی بی‌نتیجه هستند. دانشمندان هنوز روی درمان قطعی سلولیت مطالعه میکنند اما راه‌هایی وجود دارد که با آن می‌توان سلولیت‌ها و ظاهر بدشان را تاحدی از بین برد. بین این راه‌ها بهتر است به راههای بی‌خطر رجوع کرد.
سلولیت چیست؟
پوست بدن توسط رشته‌هایی به عضله زیری وصل میشود. وقتی چربی بین پوست و ماهیچه قرار می‌گیرد، این رشته‌ها تحت‌فشار قرار می‌گیرند و به سمت پایین کشیده میشوند تا پوست را همچنان به عضله متصل نگه دارند. این کشش باعث ایجاد فرورفتگی‌ها میشود و در عین حال چربی‌های متمرکز به خاطر فشار برآمده و متورم میشوند، سطح پوست ناهموار میشود و سلولیت شکل می‌گیرد. سلولیت در زنان بسیار شایع‌تر از مردهاست زیرا چربی‌های زنان معمولا در ران‌ها و باسن متمرکز میشود.
یعنی درست جاهایی که پوست مستعد تشکیل سلولیت است. این اتفاق با افزایش سن و زمانی که پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهد افزایش پیدا میکند. اضافه‌وزن باعث افزایش احتمال سلولیت میشود. البته ممکن است بعضی افراد با وجود لاغری سلولیت داشته باشند. در این افراد سلولیت ارثی است و زمینه ژنتیک دارد. کمبود تحرک هم ممکن است احتمال سلولیت را در یک اندام مشخص افزایش دهد. یکی دیگر از مواردی که ممکن است باعث ایجاد سلولیت شود، بارداری است.
راه‌حل‌های غذایی
بعضی خوراکی‌های خاص برای درمان سلولیت موثر تشخیص داده شده‌اند؛ خوراکی‌هایی که تجربه کارایی آنها را نشان داده و طرفداران ادعا کردهاند باعث بهبود گردش خون یا خاصیت ارتجاعی پوست در مناطق سلولیتی میشوند. استفاده موضعی از این خوراکی‌های خاص میتواند تاثیر ویژه‌‌ای روی کاهش سلولیت‌ها داشته باشد:
خیار: خیار غنی از رطوبت و ویتامین است. گذاشتن ورقه‌های خیار به‌طور مستقیم روی پوست میتواند با تاثیر روی کلاژن، پوست را سفت کرده و تا حدی فرورفتگی‌ها و برجستگی‌های آن را تعدیل کند.
قهوه: کافئین عروق خونی را گشاد میکند و باعث سفت شدن بافت‌های بیرونی پوست میشود. مالیدن قهوه روی پوست باعث آزاد شدن سموم و بخشی از چربی‌ها میشود. برای مالیدن قهوه روی پوست کافی است پودر آن را با روغن‌هایی که معمولا روی پوست می‌مالید مثل روغن بادام یا زیتون ترکیب کنید و بعد روی پوست بمالید.
جلبک دریایی: این یک روش فرانسوی است. این جلبک‌ها در فروشگاه‌ها فروخته میشوند و میتوانید آنها را به‌عنوان ماسک صورت استفاده کنید. جلبک‌هایی هم برای حمام در بازار موجود هستند. این جلبک‌ها حجم بالایی از ید دارند. ید علاوه بر تاثیر مثبت بر عملکرد تیروئید، باعث افزایش جریان خون در بافت میشود و به این وسیله سلولیت را کاهش می‌دهد.
رژیم غذایی
پزشکان هم اعتقاد دارند پیروی از یک رژیم غذایی سالم میتواند سلامت کلی و ظاهر پوست را بهبود ببخشد. برای مثال خوردن ژله و خوراکی‌های ژلاتین‌دار میتواند در کاهش سلولیت مفید باشند. ژلاتین‌های بدون قند فواید زیادی برای بدن دارند امابه‌طور خاص در افزایش تولید کلاژن موثر بوده و به همین دلیل در بهبود وضعیت سلولیت‌ها بسیار مفید هستند. البته سعی کنید از مصرف ژله به دلیل مواد قندی موجود در آن اجتناب کنید، به جای آن میتوانید از پودرهای ژلاتین استفاده کنید.
این پودرها را در نوشیدنی روزانه خود بریزید و تا حد زیادی به زیبایی و سلامت پوست خود کمک کنید. علاوه بر این کاهش وزن از طریق خوردن غذاهای سالم و ورزش منظم می‌توان از طریق کاهش تجمع چربی‌ها و تقویت عضلات در پا، شکم و باسن، باعث کاهش سلولیت شد. البته کاهش وزن فقط تاحدی میتواند باعث از بین رفتن سلولیت شود و آن را به‌طور کامل از بین نخواهد برد.
ورزش‌های ضدسلولیت
ورزش کردن بیشترین تاثیر را در کاهش چربی‌های موضعی دارد. ورزش چربی‌ها را به‌طور قطعی از بین می‌برد و با از بین بردن چربی‌ها تورم را به حداقل می‌رساند. ورزش در مرحله پیشگیری هم در جلوگیری از سلولیت موثر است. برای کاهش چربی‌های سلولیتی با استفاده از تردمیل لازم است شیب را به 6 درجه برسانید، برای یک دقیقه با سرعت بدوید و بعد به مدت 30دقیقه آرام راه بروید. این کار را سه بار تکرار کنید. سپس ورزش عادی خود را برای چربی‌سوزی انجام دهید.
یک مطالعه که در مجله تخصصی فیزیولوژی کاربردی منتشر شده نشان داده اگر در ابتدا ورزش را با شدت انجام دهید، در انجام ورزش‌های هوازی بعدی اکسیداسیون یا سوزاندن چربی 36درصد بیشتر انجام خواهد شد. جالب است بدانید ورزش یوگا هم در کاهش سلولیت تاثیر بسیار زیادی دارد.
تاثیر جادویی ماساژ
ماساژ و استفاده از جکوزی در آب گرم میتواند به‌طور موقت در کاهش سلولیت کاربرد داشته باشد. البته آنها به هیچ عنوان سلولیت را به‌طور کامل از بین نمی‌برند بلکه تنها با کاهش آب میان‌بافتی، به بهبود نسبی ظاهر آن کمک میکنند. ویژگی این درمان‌ها این است که به نگهداری منظم نیاز دارند و پس از توقف درمان به‌زودی باز خواهند گشت زیرا این روش‌ها تنها پیکربندی چربی زیر پوست را تغییر میدهند.
ماساژهایی هم وجود دارند که با دستگاه انجام میشوند؛ درواقع دستگاهی الکتریکی باعث کشش و فشار در بافت آسیب‌دیده میشود. مدت زمان استفاده از دستگاه 30 تا 45دقیقه است. این درمان‌ها اولین‌بار در میانه دهه 90میلادی معرفی شدند اما تاثیر آنها هم مانند ماساژ سنتی موقتی است و تنها با ادامه درمان برای همیشه می‌توان تاثیر آنها را به وضوح مشاهده کرد.
درمانهای لیزری
این‌گونه درمان‌ها در حال حاضر امیدوارکننده‌ترین روش‌ها برای رفع سلولیت‌هاهستند؛ درمان ترکیبی است از ماساژ بافت‌ها، فرکانس‌های رادیویی و اشعه مادون قرمز. اشعه لیزر دیود به همراه ماساژ هم میتواند مفید باشد. این اشعه‌ها برخلاف روشهای ماساژی به عمق بافت نفوذ میکنند و به همین دلیل به درمان قطعی‌تری منجر میشوند. نتایج این درمان‌ها ممکن است تا 6ماه بعد دیده شود.
لیپوساکشن
لیپوساکشن هم در درمان سلولیت موثر است. البته این روش تهاجمی را معمولا برای این مشکل توصیه نمی‌کنند اما به هر حال موثر است. جراح در این روش از طریق یک برش کوچک سلولهای چربی را ساکشن میکند و آنها را برمی‌دارد و به‌این‌ترتیب فرورفتگی‌ها و برآمدگی‌ها از بین می‌روند. به هر حال لیزرتراپی شکل کم‌خطرتری از درمان است.
روشهای دیگر
روشهای دارویی هم برای درمان سلولیت وجود دارد. برای مثال بعضی پزشکان پماد رتینول را توصیه میکنند که معمولا بعد از 6 ماه نتیجه می‌دهد. البته از خوددرمانی خودداری کنید چون این پمادها عوارض هم دارند. بعضی پزشکان مزوتراپی را هم پیشنهاد میکنند. در این روش دارو زیر پوست تزریق میشود و میتواند باعث شکستن چربی‌ها شود. البته خطراتی مثل عفونت، تورم یا خط افتادن و لک روی پوست هم از عوارض این روش است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#225
Posted: 15 Dec 2014 10:13
آلزایمر درمان میشود؟
دانشمندان می‌گویند داروی جدیدی که میتواند واکنشهای ایمنی مغز بهبود بخشد، میتواند از بروز بیماری آلزایمر جلوگیری کرده و یا حتی آن را درمان کند.
براساس گزارش تلگراف، دانشمندان دانشگاه استنفورد می‌گویند می‌توان با استفاده از دارویی جدید واکنشهای ایمنی مغز را بهبود بخشیده و از بروز بیماری آلزایمر جلوگیری و یا حتی آن را درمان کرد.
محققان دریافته‌اند سلولهای عصبی از آن رو می‌میرند که سلول‌هایی که مسئولیت پاکسازی مغز از باکتریها، ویروس‌ها و رسوبات پرخطر را به عهده دارد، غیرفعال میشود.
این سلول‌ها که میکروگلیا نامیده میشود، در دوران جوانی افراد عملکرد خوبی دارد، اما با افزایش سن، تک پروتئینی به‌نام EP2 مانع از ادامه فعالیت درست این سلول‌ها میشود.
دانشمندان اکنون دریافته‌اند با مسدود کردن عملکرد این پروتئین،امکان فعالیت طبیعی سلول میکروگلیا را فراهم آورده و این سلول میتواند پلاک های مخرب آمیلوید بتا را که با آسیب‌زدن به سلولهای عصبی منجر به بروز آلزایمر میشوند، از سطح مغز بزداید. محققان مشاهده کردند مسدود کردن این پروتئین در مغز موش‌ها زوال حافظه و دیگر نشانه‌های آلزایمر‌مانند را در این جاندار وارونه می‌سازد.
به گفته محققان، میکروگلیا گارد ویژه مغز محسوب میشود و آزمایش‌ها نشان داده‌اند حفظ آنها در مسیر درست میتواند با زوال حافظه مقابله کرده و به حفظ عملکرد درست مغز کمک کند. این سلول‌ها 10 تا 15 درصد از سلولهای مغزی را تشکیل میدهند و خط دفاع مغز به‌شمار می‌روند که فعالیت‌ها و مواد مشکوک را زیر نظر می‌گیرند. زمانی که مشکلی ردیابی میشود، موادی از این سلول‌ها ترشح میشود که باعث احضار کردن دیگر سلولهای میکروگلیا در صحنه و نابودی مهاجمان خارجی به مغز میشود.
این سلول‌ها همچنین مسئولیت جمع‌آوری سلولهای زباله و نابودی آنها را به عهده دارند. دانشمندان دریافتند در مغز موش، میکروگلیاها پلاک‌های چسبنده آمیلوئید بتا را تحت کنترل نگه می‌دارند، اما اگر پروتئین EP2 دوباره فعال شود،مانع از فعالیت این سلول‌ها خواهد‌شد. موش‌هایی که ساختار ژنتیکی آنها به گونه‌ای تغییر یافته‌بود که پروتئین EP2 در آنها ایجاد نمی‌شد، هرگز به آلزایمر مبتلا نمی‌شدند، حتی زمانی کهمحلولی حاوی پلاک‌های آمیلوئید بتا به آنها تزریق شد.
اکنون دانشمندان در تلاشند بتوانند ماده‌ای را تولید کنند که تنها پروتئین EP2 را هدف گرفته و مانع از فعالیت آن شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#226
Posted: 17 Dec 2014 13:19
سیگار، ژن‌ها را پیر میکند
پزشکان با تاکید بر ارتباط پیری ژن‌ها با افزایش خطر ابتلا به سرطان به بررسی عوامل موثر بر فرسودگی ژن‌ها پرداخته‌اند.
متخصصان در مطالعات جدید مشاهده کردند که دو عامل مصرف مرتب آسپرین و سیگار کشیدن از عوامل تاثیرگذار بر روند فرسوده شدن ژنوم مرتبط با سرطان روده بزرگ هستند با این تفاوت که آسپرین روند پیری ژن‌ها را کند در حالی که سیگار روند فرسودگی ژن‌ها را تسریع میکند.
در دهه 1990 میلادی نتایج مطالعات نشان داد که مصرف مرتب و طولانی‌مدت قرص آسپرین، خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد. در حقیقت مصرف این قرص در کاهش 40 درصدی خطر ابتلا به این نوع سرطان موثر است با این حال تاکنون مشخص نشده بود که چگونه این قرص بر پیشگیری از خطر سرطان تاثیر می‌گذارد. به همین دلیل متخصصان تصمیم گرفتند تا نگاه دقیق‌تر و جزئی‌تری به این فرآیند داشته باشند.
در این بررسی، نمونه‌های از بافت روده در 546 زن سالم با بیش از 50 سال سن مورد مطالعه قرار گرفت. سپس تغییرات مرتبط با سن در نشانگرهای ژنی شاخص‌های ژن با فاکتورهای سبک زندگی این زنان از جمله مصرف آسپرین، استعمال سیگار، شاخص توده بدنی و هورمون درمانی جایگزین مقایسه شد.
«پریمو شار»، یکی از محققان این مطالعه گفت: هر ژنوم سلول مانند یک کتابخانه پر از کتاب، مملو از نشانگرهایی است که البته این نشانگرها خیلی ثابت نیستند و تحت شرایط سنی مختلف تغییر میکنند. اگر در هر بخش خاصی از ژنوم این تغییرات شدید باشد میتواند منجر به رشد تومورهای سرطانی شود.
در این مطالعه مشخص شد که آسپرین در حقیقت زوال ژنومی ناشی از افزایش سن را کاهش می‌دهد. در مقابل این متخصصان دریافتند استعمال سیگار برعکس آسپرین، فرآیند فرسوده شدن سلول‌ها را افزایش می‌دهد و میتواند به خطر فزاینده سرطان کمک کند.
به گزارش ایسنا به نقل از ساینس ورلد ریپورت، در حالی که مصرف آسپرین میتواند کمک‌کننده باشد لازم است بررسی‌های بیشتری پیش از آنکه پزشکان به بیماران مصرف این نوع دارو را توصیه کنند، انجام شود چرا که عوارض جانبی مربوط به مصرف زیاد آسپرین از جمله خونریزی دستگاه گوارش وجود دارد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#227
Posted: 17 Dec 2014 13:22
۱۰ ممنوعیت دارویی برای کودکان
دکتر پیمان ترکمان زاده متولد سال 1357 از فارغ التحصیلان سازمان استعدادهای درخشان است.از بچگی وقتی میپرسیدند میخواهی چه کاره شوی، میگفته « دکتر شکلاتی برای کودکان» او که سلامتی کودکان را موضوع تحقیقات خود قرار داده از 20 سالگی برای ادامه تحصیل به کشور آلمان رفته و پس از اتمام دوره تخصصیاش به ایران بازگشته و هم اکنون در کشورمان مشغول به فعالیت است.
مسمومیت دارویی
اگر خواستید هر دارویی برای اولین بار به فرزندتان بدهید حتما ابتدا با پزشک معالج او مشورت کنید. یادتان باشد که اگر کودکی به علت مصرف دارویی اشتباهی مسموم شود، واکنشهای مسمومیت در او به مراتب شدیدتر از بزرگسالان است.
آسپیرین
آسپیرین یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است و بزرگسالان معمولا در مواجهه با درد و تب از آن استفاده میکنند؛ اگر کودکتان تب کرد یا بدن درد گرفت به هیچ وجه وسوسه نشوید که به او آسپیرین بدهید زیرا ممکن است سبب ابتلای فرزندتان به سندروم ری شود.
سندروم ری یک بیماری نادر اما قطعا کشنده است. در ضمن آسپرین نام تجاری این دارو است و نام علمی روی برچسب برخی داروها ممکن است با عنوان «سالیسیلات» یا « اسید استیل» درج شده باشد.
بنابراین در صورتی که کودک تب کرد یا دردی داشت ابتدا به پزشک متخصص او مراجعه کنید. در مورد داروهای بدون نیاز به نسخه هم تنها مجازید از ایبوپروفن مخصوص کودکان با دوز مشخص استفاده کنید. یادتان باشد که ایبوپروفن نباید به کودکان زیر 6 ماه داده شود.
داروهای ضدسرفه و ضدسرماخوردگی
انجمن متخصصان کودکان آمریکا (AAP) در مورد داروهای ضدسرفه و ضدسرماخوردگی بدون نیاز به نسخه هشدار داده که پدر و مادرها این داروها را سرخود و بیش از حد به فرزندشان نخورانند زیرا دوز بالای این دو گروه دارویی در بدن کودکان میتواند باعث عوارض جانبی متعددی شود از جمله خواب آلودگی یا بیخوابی، ناراحتی معده، ناراحتیهای پوستی یا کهیر.
همچنین در مسمومیتهای خیلی شدید ممکن است کودک دچار ضربان شدید قلب، تشنج و حتی مرگ شود. شاید این موضوع را باور نکنید اما هرسال هزاران نفر کودک به علت مصرف بیش از حد داروهای ضدسرفه و ضدسرماخوردگی به اورژانس بیمارستانها آورده میشوند.
داروهای ضدتهوع
نباید به فرزندتان داروهای ضدتهوع بدهید مگر اینکه پزشک متخصص کودکان معالج آن را تجویز کرده باشد. معمولا در اکثر کودکان تهوع و استفراغ کوتاه مدت هستند و خیلی زود خودبه خود برطرف میشوند. اگر استفراغ فرزندتان شدید بود و به دلیل دفع زیاد آب، بدنش کم آب شده بود سریع او را به متخصص کودکان نشان دهید.
داروهای بزرگسالان
برخی والدین تصور میکنند اگر داروهای بزرگسالان را نصف کنند و به فرزند خود بدهند به نوعی، داروی مناسبی برای کودکان خود ساختهاند و در هزینه های درمانی هم کلی صرفهجویی کرده اند.
البته این هشدار نه تنها در مورد قرصها بلکه در مورد شربتها، قطره‌ها و آمپولها هم صدق میکند. اگر دارویی مخصوص کودک در خانه دارید و دوز مناسب برای کودک روی آن درج نشده حتما قبل از دادن دارو به فرزندتان با پزشک کودکان معالج او تماس بگیرید.
داروی کودکی دیگر
در بسیاری از مواقع شاهدیم که مادران اگر متوجه شوند همکلاسی فرزندشان یا یکی از بچه‌های فامیل یک بیماری مشابه بیماری فرزند آنها گرفته داروی فرزند خودشان را به مادر کودک بیمار پیشکش میکنند تا ضمن کمک به هزینه‌های درمانی آن خانواده، کار خیری هم کرده باشند.
متاسفانه این بدترین کاری است که میتوانید در حق یک کودک انجام دهید زیرا کودکان هنوز قدرت بیان دقیقی از شرح حال خود ندارند و شما هم از علائم بیماریهای مختلف اطلاعات کافی ندارید.
ممکن است تنها علائم بیماری این دو کودک شبیه هم بوده باشد و بیماریهای مختلفی آنها را ایجاد کرده باشند. تشخیص قطعی بیماری و تجویز دارو برای درمان آن تنها در صلاحیت پزشک متخصص کودکان است.
داروی تاریخ گذشته
اگر تاریخ دارویی گذشت دیگر مجاز نیستید آن را مصرف کنید و باید آن را به مراکز دریافت داروهای تاریخ گذشته تحویل دهید. برخی خانواده‌ها تصور میکنند اگر دارو را در یخچال نگاه دارند میتوانند تا ابد از آن استفاده کنند، چنین کاری بازی با مرگ است.
به خاطر بسپارید که تولیدکنندگان دارو با روشهای شیمیایی دارو را از تجزیه و فساد حفظ کردهاند اما این حفاظت تنها تا زمانی است که به عنوان تاریخ مصرف روی دارو درج شده و بعد از این تاریخ ممکن است دارو تجزیه شود و نه تنها اثر مطلوب را در بدن نگذارد بلکه مسمومیت و مشکلات جدی ایجاد کند که البته چنین واکنشهایی در کودکان به مراتب شدیدتر است.
همچنین اگر دارو تغییر بو، مزه یا رنگ داد هم دیگر نباید آن را مصرف کنید. نکته دیگری که لازم میدانم اینجا بگویم تاکید بر نحوه دور انداختن دارو است. لطفا دارو را در سطل آشغال یا فاضلاب نریزید زیرا مواد شیمیایی آن وارد چرخه طبیعت شده و در آینده وارد منابع غذایی فرزندانمان میشود.
میتوانید داروی تاریخ مصرف گذشته خود را به نزدیکترین داروخانه محل زندگیتان تحویل دهید.
استامینوفن زیادی
استامینوفن از گروه داروهای ضددرد و ضدتب است که پزشک متخصص کودکان در صورت نیاز برای کودک تجویز میکند. این دارو را حتما باید بنا به دستور پزشک و سر ساعتهای مشخص به فرزندتان بدهید.
متاسفانه بارها دیده‌ام که پدر و مادرانی که به تازگی صاحب فرزندی شده‌اند در مراحل واکسیناسیون در مواجهه با درد شدید فرزندشان چندین برابر دوزی که پزشک توصیه کرده به او استامینوفن میدهند تا کودک درد نکشد.
انواع قرص و داروهای جویدنی
از آنجا که کودکان زیر 5 سال ممکن است هنوز خوب بلد نباشند قرص را با آب قورت دهند دادن چنین دارویی به آنها ممکن است خطر خفگی را به دنبال داشته باشد. اگر انواع شربت یا قطرهای داروی تجویزی در بازار موجود نباشد ممکن است پزشک از شما بخواهد دارویی تجویزی را له کنید و در یک قاشق با یک خوراکی نرم مثل سیب یا شیربرنج مخلوط کنید و به کودک بدهید.
داروی استفراغ آور
استفراغ نوعی واکنش دفاعی بدن است که برای خالی کردن معده از مواد سمی و مضر انجام میشود اگر فرزندتان حالت تهوع دارد بگذارید در صورت لزوم استفراغ کند.
تنها کافی است سطل یا ظرفی را کنار بستر او بگذارید تا به محض شروع این واکنش، مواد دفعی در سطل بریزند. برخی والدین برای اینکه فرزندشان زودتر از این حالت ناخوشایند راحت شود به او داروی استفراغآور میدهند.
والدین عزیز، بدانید استفراغ عمدی تنها در مورد مسمومیتهای شدید آن هم در بیمارستان زیر نظر پزشکان متخصص سمشناسی و مسمومیت انجام میشود و این عمل شما برای فرزندتان مضر است.
آنتی بیوتیک
عدهای از والدین برای درمان عفونتهای تنفسی یا زخمهای پوستی و عفونی شده فرزندشان از انواع آنتی‌بیوتیک هایی که در خانه دارند، استفاده میکنند. یادتان باشد که آنتی بیوتیک‌ها از نظر شدت اثر درجه بندی دارند و شما صلاحیت تشخیص نوع و شدت عفونتی را که فرزندتان به آن دچار شده ندارید. به علاوه مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک سبب مقاومت باکتریها به دارو میشود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#228
Posted: 17 Dec 2014 13:23
چرا برخی از افراد ایدز نمی‌گیرند؟
تحقیقات جدید محققان توانسته به این پرسش که چرا ویروس HIV-1 به سرعت تعدادی از افراد را بیمار میکند در حالی که در دیگران به این آسانی عمل نمی‌کند، پاسخ دهد.
به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، دانشمندان دانشگاه مینه‌سوتا با بررسی تنوع ژنتیکی HIV-1 و سلول‌هایی که آنها را عفونی میکند، نشان داده‌اند وجود نوعی شکاف در سپر دفاعی این ویروس دست کم تا حدی این تفاوت معماگونه را توضیح می‌دهد و راه را برای ارائه درمانهای جدید باز میکند.
ویروس HIV-1 به سلولهای سیستم ایمنی بدن موسوم به لنفوسیت‌های T حمله میکند، دستگاه مولکولی آنها را گروگان می‌گیرد و سلولهای میزبان را نابود میکند. این ویروس در نهایت شخص آلوده‌شده را در مقابل دیگر بیماریهای مرگبار آسیب‌پذیر میکند.
با این حال، لنفوسیت‌های T کاملا ساکت نمی‌نشینند و در میان مکانیسم‌های دفاعی ضدویروسی آنها گروهی از پروتئین‌ها به نام APOBEC3s وجود دارند که میتوانند قابلیت HIV-1 برای تکثیر‌شدن را مسدود کنند. در این بین ویروس HIV-1 نیز دارای مکانیسم ضددفاعی و پروتئینی به نام Vif است که لنفوسیت‌های T را به نابودکردن APOBEC3 خودشان وادار میکند.
مظنون‌شدن به آسیب‌پذیری متفاوت در مقابل ممکن است با تنوع‌های ژنتیکی در این سیستم مرتبط است.
محققان نخست دریافتند عفونت HIV-1 تولید نوعی APOBEC3 به نام APOBEC3H را افزایش می‌دهد و این مولفه بازیگری کلیدی در فرآیند مقابله‌به‌مثل است.
آنها سپس با استفاده از یک روش آزمایشگاهی به نام جداسازی تابع جهش‌زایی دریافتند افراد مختلف دارای توانمندی‌ها و نقاط قوت متفاوتی در APOBEC3H هستند و تعدادی از پروتئین‌ها به طور باثابت بیان میشوند در حالی که دیگران اساسا بی‌ثبات هستند. تنوعات ثابت قادر به محدودکردن توانایی HIV-1 برای تکثیر در صورتی هستند که ویروس آلوده‌کننده دارای نسخه ضعیفی از Vif باشد اما این موضوع برای ویروس‌های HIV-1 که دارای نسخه قوی‌تری بودند، صدق نمی‌کند.
این موضوع نشان می‌دهد رقابت بین ویروس و میزبان هنوز هم ادامه دارد و ویروس HIV-1 توانایی‌اش را برای تکثیر‌شدن در انسان‌ها کامل نکرده است. گام بعدی بررسی چگونگی جلوگیری‌کردن از ناتوان‌کردن آنزیم‌های APOBEC3 توسط Vif است. دانشمندان به دنبال طراحی داروهایی هستند که مانع از متصل‌شدن Vif به APOBEC3 شوند.
جزئیات این بررسی در نشریه PLOS Genetics قابل‌مشاهده است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#229
Posted: 19 Dec 2014 18:15
آیا کورتون داروی بدی است؟
همه داروها از خواص درمانی و در عین حال عوارض جانبی برخوردارند. در این میان بعضی داروها به دلیل خواص ضد درد و التهاب مورد مصرف بیشتری دارد و در بسیاری موارد مورد سوءمصرف قرار گرفته، به شکل غیرمنطقی استفاده میشود.
امروزه کورتون یکی از مهم‌ترین داروها محسوب میشود. متاسفانه به دلیل اثر خوبی که این دارو دارد، در مواردی مثل دردهای مفصلی یا حتی گلودردهای چرکی از آن بدون علت استفاده میشود و عوارض زیادی را متوجه بیمار میکند.
داروهایی که آنها را به عنوان کورتون می‌شناسیم شامل پردنیزولون، بتامتازون، دگزامتازون، متیل پردنیزولون، ترپامسینولون، هیدروکورتیزون و کلوبتازول میشود.
این داروها خاصیت مسکن و تضعیف سیستم ایمنی بدن را دارد و در درمان تعداد زیادی از بیماری‌ها کاربرد دارد. نام علمی این داروها کورتیکواسترویید است و به شکل قرص، آمپول، اسپری و پمادهای موضعی در بازار وجود دارد.
برای درمان برخی بیماری‌ها به عنوان مسکن فوری از انواع کورتون استفاده می‌کنیم. مثلا در حساسیت های شدید تزریق یک آمپول حاوی کورتون میتواند نجات‌بخش باشد یا در حملات شدید آسم، استفاده از کورتون خوراکی یا تزریقی باعث باز شدن راههای هوایی و بهبود میشود. در بسیاری از بیماریهای پوستی حاد نیز پمادهای حاوی کورتون برای تسکین علامت به کار می‌روند.
موارد بی‌شماری از کاربرد این داروها در درمان درازمدت بیماری‌ها وجود دارد که قابل جایگزینی با هیچ داروی دیگری نیست.
خاصیت تضعیف ایمنی کورتون‌ها فلسفه استفاده وسیع از این دارو برای درمان بیماریهای خود ایمنی است.
مثلا برای درمان روماتیسم مفصلی، انواعی از بیماریهای کلیوی، نوعی هپاتیت که هپاتیت خودایمنی نامیده میشود و انواعی از بیماریهای پوستی مزمن استفاده از کورتون به مدت طولانی کاربرد دارد.
درمان بیماری کرون که یک بیماری روده‌ای است و بیماری ام‌اس در مراحل مختلف با کورتون‌ها صورت می‌گیرد.
درمان طولانی‌مدت با کورتون گرچه باعث رهایی بیمار از درد و رنج بیماری میشود، اما منجر به وابستگی و ایجاد عوارض متعدد می‌گردد.
برای فرار از این مشکل بزرگ اکنون شکل‌هایی از دارو طراحی شده که به صورت متمرکز روی قسمت خاص تاثیر می‌گذارد و به این ترتیب با مقادیر کم اثرات خوب و موثر ایجاد میشود و عوارض به حداقل می‌رسد.
اسپری‌های تنفسی مثال خوبی برای این فرم داروست. اسپری بکلومتازون و فلوتیکازون هم‌اکنون اساس درمان درازمدت آسم است و خوشبختانه عوارض بسیار کمی دارد.
اسپری بینی این داروها نیز موجود است که با کمترین عارضه در درمان حساسیت‌های فصلی به کار می‌رود. در مورد بیماریهای مفصلی نیز در صورتی که مصرف دارو لازم باشد تزریق داخل مفصل موثرتر و با عارضه کمتری همراه است.
اخیرا انواعی از کورتون موضعی به شکل انما (اشکال دارویی که از راه مخرج وارد روده‌بزرگ میشود) برای درمان بیماریهای روده‌ای به بازار عرضه شده است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#230
Posted: 19 Dec 2014 18:17
علائم کمبود آهن در زنان
کمبود آهن، یکی از شایع ترین مشکلاتی است که اغلب در زنان دیده می شود. آهن برای تولید گلبول های قرمز حیاتی است. گلبول های قرمز، نوعی پروتئین است که به انتقال اکسیژن در سراسر بدن کمک می کند. به علایم کمبود آهن که در ادامه مطلب به نقل از سایت «MSN»، آمده است توجه کنید و در صورت داشتن این علایم، به پزشک مراجعه کنید.
احساس خستگی مفرط می کنید: یکی از شایع ترین علایم که به سختی می توان علت اصلی آن را تشخیص داد، احساس خستگی مفرط است زیرا اغلب زنان زندگی پرمشغله ای دارند و در نتیجه احساس خستگی می کنند.به گفته یک متخصص خون، خانم ها خستگی را بخشی از زندگی خود می دانند؛ در حالی که کمبود آهن باعث می شود اکسیژن کمتری به بافت ها برسد و بدن از انرژی که به آن نیاز دارد، محروم می شود. اگر خستگی طبیعی شما همراه با احساس ضعف و بی قراری است و نمی توانید روی کارها تمرکز کنید، این امر می تواند نشانه کمبود آهن باشد.
خونریزی شدید هنگام قاعدگی: به گفته یک متخصص زنان، علت عمده کمبود خون در زنان خونریزی شدید است. با وجود از دست دادن میزان زیاد خون، تقریبا فقط نصف آن در بدن جایگزین می شود و این روند هر ماه ادامه دارد.
پریدگی رنگ: گلبول های قرمز، رنگ قرمز به خون می دهد و کمبود پروتئین باعث رنگ پریدگی چهره می شود. رنگ پریدگی چهره، داخل لب، لثه و پلک ها نشانه کمبود آهن است.
کمبود نفس: اگر میزان اکسیژنی که به بدن می رسد، پایین باشد، هرچه قدر هم عمیق نفس بکشید، دچار کمبود نفس خواهید شد. اگر در انجام کارهای معمولی از جمله بالا رفتن از پله، ورزش کردن و ... نفس کم می آورید، بدانید که دچار کمبود آهن شده اید.
تپش قلب: قلبی که از آن زیاد کار کشیده شده است، در معرض مشکلاتی از جمله ضربان نامنظم، صدای غیرعادی، بزرگ شدن و حتی سکته است. برای رسیدن به آن مرحله، فرد باید برای مدتی دچار کمبود آهن باشد.
سندروم بی قراری پا: تقریبا ۱۵درصد از افرادی که دچار این سندروم هستند، با کمبود آهن مواجهند. هرچه میزان آهن پایین باشد، علایم بدتر است.
سردرد: به علت کمبود آهن میزان اکسیژنی که به مغز می رسد از حد معمول کمتر است و در نتیجه رگ های مغز متورم و فرد دچار سردرد می شود.
هوس خوردن خاک و یخ: هوس خوردن مواد غیرخوراکی می تواند نشانه کمبود آهن باشد. برخی زنان وسوسه می شوند گچ، خاک و خاک رس بخورند اما اغلب زنان ترجیح می دهند یخ بخورند.
بدون دلیل دچار اضطراب می شوید: کمبود اکسیژن سیستم سمپاتیک عصبی راتحریک می کند. از آن جا که کمبود آهن می تواند ضربان قلب را بالا ببرد، فرد در حالی که دلیلی برای اضطراب ندارد، حس می کند در وضعیت فرار یا مبارزه قرار دارد.
ریزش مو دارید: کمبود آهن در مرحله پیشرفته باعث ریزش مو می شود. برای بدن حمایت از عملکرد حیاتی اهمیت بیشتری دارد تا حفظ مو. اما بدانید ریزش ۱۰۰تار مو در روز امری معمول است.
گیاه خواری می کنید: آهن های حیوانی و گیاهی ساختمان متفاوتی دارند، آهن «هم» که در گوشت قرمز، مرغ و ماهی موجود است نسبت به آهن بدون «هم» در گیاهان، ۲ تا ۳برابر موثرتر است. می توانید با برنامه ریزی صحیح و دقیق، آهن موردنیاز بدن را تأمین کنید. سبزی های دارای برگ های سبز پررنگ و غلات سبوس دار غنی از آهن است. این مواد را با موادغذایی غنی از ویتامین C مانند فلفل دلمه ای، میوه توتی و کلم بروکلی ترکیب کنید.
کم کاری تیروئید دارید: کمبود آهن، عملکرد تیروئید را کند می کند. کم کاری تیروئید که از هر ۱۰نفر در ۶نفر دیده می شود، توسط بیمار تشخیص داده نمی شود. بنابراین اگر دچار کمبود انرژی هستید، اضافه وزن دارید یا دمای بدنتان پایین است، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
باردار هستید: اغلب می شنویم که زنان باردار باید اسیدفولیک استفاده کنند اما جنین علاوه بر اسیدفولیک به آهن نیز نیاز دارد و در صورت احساس کمبود، جنین از ذخیره بدن مادر استفاده می کند. در زمان زایمان هم خون زیادی از دست می رود و میزان آهن بدن پایین می آید. اگر چندقلو باردار هستید، بارداری پشت سر هم داشته اید یا به علت تهوع صبحگاهی بالا می آورید، مصرف آهن خود را افزایش دهید.
ظاهر زبان کمی عجیب است: علاوه بر کم رنگ شدن زبان، پایین بودن آهن می تواند میزان «مایوگلوبین» نوعی پروتئین در گلبول های قرمز را کاهش دهد.
دچار بیماری سیلیاک یا التهاب روده هستید: اگر هم آهن کافی از طریق موادغذایی دریافت می کنید، این دو بیماری می تواند در جذب موادمغذی از جمله آهن اختلال ایجاد کند. این امر باعث ملتهب شدن و آسیب دیدن سیستم گوارشی می شود. برای رفع این مشکل به پزشک مراجعه کنید.
چگونه آهن بیشتری دریافت کنیم؟
نیاز روزانه به آهن در زنان ۱۹ تا ۵۰ساله ۱۸میلی گرم است. اما در صورت باردار بودن به ۲۷میلی گرم نیاز دارند. زنان در دوره شیردهی به تنها ۹میلی گرم آهن اضافه در روز نیاز دارند. اما شدید بودن خونریزی می تواند این میزان را تغییر دهد. زنان بالای ۵۰سال که یائسه شده اند، به تنها ۸میلی گرم آهن نیاز دارند.
یک وعده عدس، اسفناج، گوشت، گوشت مرغ، مغز میوه، نخود، می تواند چند میلی گرم آهن موردنیاز بدن را تأمین کند. مصرف زیاد آهن نیز می تواند به اعضای داخل بدن آسیب برساند و احتمال خطر بروز دیابت، حمله قلبی و سرطان به ویژه در افراد مسن افزایش می یابد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 23 از 72