ارسالها: 2890
#191
Posted: 13 Aug 2015 14:06
مشکلاتی در قاعدگی که طبیعی‌اند
بیشتر مسائلی که خانم ها در طی عادت ماهیانه با آن رو به رو می‌شوند، کاملا طبیعی است. در واقع، بسیاری از دختران و زنان، یک روز با یکی از این مشکلات برخورد می‌کنند.
سندرم پیش از قاعدگی
این سندرم شامل علائم جسمی و روحی است که بسیاری از خانم‌ها درست قبل از عادت ماهیانه با آن روبه‌رو می‌شوند، مثل :
-جوش صورت
-نفخ
-خستگی
-کمردرد
-درد سینه ها
-سردرد
-یبوست
-اسهال
-هوس‌های غذایی
-افسردگی یا ناراحتی و گریه
-زودرنجی
-مشکل در تمرکز
-مشکل در کنار آمدن با استرس
این سندرم 7 روز قبل از شروع عادت ماهانه در بدترین وضعیت خود است و خیلی زود، پس از شروع قاعدگی، خاتمه می‌یابد.
با اینکه دلیل اصلی این سندرم شناخته شده نیست، اما به نظر می‌رسد که دلیل آن تغییرات سطح هورمون‌ها و تاثیر آن بر موادشیمیایی موجود در مغز است.
در طول نیمه دوم چرخه قاعدگی، میزان هورمون پروژسترون در بدن بالا می‌رود. بعد 7 روز قبل از عادت‌ماهیانه سطح پروژسترون و استروژن هر دو کاهش می‌یابد. این تغییرات هورمونی باعث بروز علائم سندرم پیش از قاعدگی می شود
به نظر می‌رسد بدن برخی خانم ها نسبت به این تغییرات هورمون حساس‌تر از بقیه است. اگر این علائم در شما شدید بود و در فعالیت‌های طبیعی شما اخلال ایجاد کرد، حتماً با پزشک مشورت کنید.
دل درد
خانم های زیادی در چند روز اول عادت ماهیانه دچار دل درد می‌شوند. این دل درد بخاطر پروستاگلاندین می باشد که باعث شل شدن عضلات در انقباض رحم می‌شود. این انقباضات ناخواسته ممکن است خفیف یا شدید باشند.
خوشبختانه این دل‌دردها معمولا فقط چند روز باقی می‌ماند، اما اگر دچار دل‌دردهای بسیار شدید و طولانی گشتید، حتماً با پزشک مشورت کنید.
قاعدگی نامنظم
2 تا 3 سال بعد از اولین عادت ماهیانه طول می‌کشد که بدن یک خانم بتواند یک چرخه قاعدگی منظم در خود ایجاد کند. چرخه معمول قاعدگی یک خانم بالغ 28 روز است، در حالی که برای بعضی 21 روز و برای بعضی دیگر تا 45 روز است.
تغییر سطح هورمون‌ها باعث می‌شود عادت ماهیانه در یک ماه کوتاه بوده (فقط چند روز طول بکشد) و در ماه بعدی طولانی‌تر شود (تا یک هفته طول بکشد).
ممکن است چند ماه عادت نشوید و بعد دو چرخه را پشت سر هم داشته باشید یا یک ماه در میان دچار خونریزی شدید یا کم شوید.
در صورت مشاهده عادت ماهانه غیرعادی به پزشک مراجعه کنید.
قاعدگی تاخیری
دخترها در زمان‌های مختلفی برای اولین بار قاعده می شوند. بعضی در 9 یا 10 سالگی برای اولین بار عادت ماهیانه را تجربه می‌کنند، در حالی که بعضی دیگر در سنین نوجوانی. پس اگر دخترتان از آن دسته است که دیر قاعده می‌شود، لزوماً به این معنا نیست که مشکلی دارد.
زمان عادت ماهیانه شدن دختران برای اولین بار تا حد زیادی به ژنتیک آنها بستگی دارد.
دخترها معمولا در همان سنی که مادرها و مادربزرگ‌هایشان برای اولین بار قاعده شدند، آن را تجربه می‌کنند.
همچنین برخی نژادها به طور متوسط زودتر از بقیه پریود می‌شوند. به عنوان مثال، به طور متوسط، دختران نژاد افریقایی-امریکایی زودتر از دختران سفیدپوست عادت ماهیانه می‌شوند.
اگر دخترتان تا سن 15 سالگی یا 3 سال بعد از بلوغ هنوز عادت‌ماهیانه نشده است، او را نزد پزشک ببرید.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 2890
#192
Posted: 13 Aug 2015 14:16
وقـتـی رحـم مـی افـتــد !
افتادگی رحم و مثانه یکی از مشکلات بعد از زایمان های مکرر است ولی اگر خانم ها از قبل ورزش کرده باشند و به آمادگی جسمانی و مراقبت های مربوط به سلامت آن توجه کنند، می توان به راحتی از آن پیشگیری کرد...
برای آشنایی بیشتر با این بیماری، این گفت وگو را با خانم دکتر شیرین نیرومنش، متخصص زنان و زایمان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران بخوانید.
▪ خانم دکتر! لطفا بگویید چطور ممکن است رحم از جای خود جابه جا شود؟
رباط ها و عضلات، رحم، مثانه و واژن را در محل خود درون لگن نگه می دارند. اگر این عضلات و رباط های حمایت کننده ضعیف یا در اثر کشیدگی شل شوند، رحم و دیواره رحم جابه جا می شوند و به داخل مجرای واژن افتادگی پیدا می کنند. پرولاپس یا افتادگی یا بیرون زدگی رحم، معمولا در زنان پس از دوران یائسگی رخ می دهد یعنی زمانی که حداقل ۱ یا ۲ مورد زایمان واژینال داشته اند.
آسیب به بافت های نگهدارنده در دورن بارداری و زایمان از طرفی و کاهش هورمون استروژن و تکرار فشار طی سال ها از طرف دیگر می تواند عضلات کف لگن را ضعیف کند و باعث افتادگی رحم شود. در پرولاپس رحم، رحم به سمت واژن حرکت می کند و وارد واژن می شود. مقدار حرکت و جابه جایی، گاهی خفیف و تا درون واژن است و گاهی هم رحم کاملا از وولو (واژن) خارج می شود. پرولاپس رحم ممکن است با پرولاپس مثانه یا سیستوسل (که در آن مثانه به احشای مجاور دیواره ضعیف جلوی واژن فشار می آورد) یا پرولاپس مقعد یا رکتوسل (رکتوم به دیواره ضعیف پشتی واژن فشار و کشش وارد می کند و به آن سمت تحدب می یابد) همراه باشد.
▪ با چه نشانه هایی می توان متوجه افتادگی رحم شد؟
درجه و شدت افتادگی رحم متفاوت است. در افتادگی خفیف معمولا هیچ علامتی وجود ندارد اما اگر شدید باشد، بیمار احساس پری در واژن می کند. توده جلوآمده درون واژن یا حتی بیرون آن، احساس سنگینی یا درد خفیف در قسمت تحتانی پشت، اشکال در دفع مدفوع و ادرار، ناراحتی مبهم در لگن، درد حین روابط زناشویی، کمردردی که با بلند شدن شدت می یابد، بی اختیاری استرسی(نشت ادرار هنگام خندیدن، عطسه یا سرفه)، احساسی مثل نشستن روی یک توپ کوچک یا چیزی که انگار از واژن خارج شده است، از دیگر علایم است. در این موارد نگرانی های جنسی نظیر احساس از دست دادن قوام بافت واژن هم ممکن است زنان را آزار دهد. باید توجه کرد که این نشانه ها صبح ها کمتر است اما در طول روز فرد مبتلا را بیشتر آزار می دهد.
▪ چه عواملی خطر پرولاپس را افزایش می دهد؟
عواملی که باعث فشار خارجی بر عضلات و رباط ها می شوند، می توانند افتادگی ایجاد کنند. چاقی از مهم ترین این عوامل است، زایمان های مکرر مخصوصا زایمان کودک درشت یا زایمان سخت که در آن عضلات کف لگن و بافت های نگهدارنده آسیب ببیند، وارد آمدن ضربه، افزایش سن و کاهش میزان استروژن، بیماری هایی که باعث افزایش فشار داخل شکم می شوند مثل تومورها، سرفه مزمن و زور زدن زیاد یا یبوست مزمن، تناسب جسمی نامناسب، شغل هایی که در آن زن مجبور باشد اجسام سنگین را بلند کند هم در بروز این مشکل دخیل هستند. البته گاهی عوامل ژنتیکی در این امر دخالت دارند.
▪ آیا می توان از بروز این مشکل پیشگیری کرد؟
به راحتی می توان مانع از ایجاد این افتادگی شد. حفظ وزن در محدوده طبیعی، انجام فعالیت های مناسب ورزشی در دوران بارداری و پس از زایمان ، رژیم غذایی طبیعی و کاملا متعادل ، ورزش های کجل که باعث افزایش قدرت عضلات کف لگن می شوند و پیشگیری از بروز یبوست، همه نقش مهمی در پیشگیری از این بیماری دارند. انجام تمرین هایی برای تقویت عضلات لگن قبل و بعد از زایمان به جلوگیری از پرولاپس کمک می کند.
▪ چگونه و چه زمانی باید به دنبال درمان بود؟
اگر پرولاپس رحم خفیف باشد، نیازی به درمان نیست و معمولا تمرین ها و ورزش هایی که باعث سفت شدن عضلات و رباط های کف لگن می شوند، به درمان آن کمک می کنند اما اگر شدید و علایم آن آزاردهنده باشد و فعالیت های روزانه تان را مختل کند، حتما باید تحت درمان قرار گیرد. معاینه لگنی و استفاده از اسپکلوم، پرولاپس رحم و واژن را مشخص می کند.
پزشک از فرد مبتلا می خواهد سرفه کند یا زور بزند، با این کار پرولاپس بیرون می زند و تشخیص داده می شود. در فردی که یائسه شده است و پرولاپس خفیف دارد، پزشک گاهی استروژن تجویز می کند که هم به شکل خوراکی تجویز می شود و هم به صورت کرم برای استعمال در دیواره واژن. استروژن باعث استحکام بافت حفاظتی لگن خواهد شد.
گاهی یک وسیله پلاستیکی به نام حلقه واژینال یا پِسِّری داخل واژن استفاده می شود که به نگهداری رحم در جای خود کمک می کند. گاهی تکنیک های جراحی نیز ممکن است به کار روند. اگر پرولاپس رحم شدید باشد و فرد تمایل به داشتن فرزند در آینده نداشته باشد، پزشک عمل هیسترکتومی را برای برداشتن کامل رحم توصیه می کند.
▪ اگر این مشکل درمان نشود، چه عوارضی خواهد داشت؟
در موارد شدید، زخم شدن گردن رحم ایجاد می شود. با بیرون زدگی رحم، به دلیل تماس با لباس زیر امکان عفونت افزایش می یابد. گاهی هم افتادگی سایر اندام ها اتفاق می افتد مثل افتادگی مثانه و رکتوم و همین باعث بروز اشکال در ادرار کردن و افزایش خطر عفونت می شود. ضعف بافت های همبند اطراف رکتوم، اشکال در دفع اجابت مزاج را به دنبال دارد. افزایش خطر عفونت یا آسیب به اعضای لگن ، انسداد مجرای ادرار، بی اختیاری ادرار، عفونت مثانه به دلیل عدم تخلیه کامل مثانه از دیگر عوارض است.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 2890
#193
Posted: 13 Aug 2015 14:25
عفونـت میتوانـد باعـث چسبنـدگی رحـم شـود
یکی از بیماری های نسبتا شایع در میان زنان، چسبندگی رحم است که در اثر عوامل متعددی اتفاق می افتد و در صورت عدم تشخیص به موقع ممکن است منجر به نازایی یا سقط های مکرر در خانم ها شود...
درباره این بیماری با دکتر مریم کاشانیان، رییس بیمارستان شهید اکبرآبادی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت وگویی کردیم که در ادامه می خوانید:
▪ لطفا در ابتدا بیماری چسبندگی رحم را تعریف کنید.
در ابتدا باید گفت که چسبندگی های شایع در زنان چند دسته اند؛ یکی چسبندگی داخل رحم است و دیگری چسبندگی در داخل لگن که هر یک از این دو حالت موضوعی جداگانه است. چسبندگی داخل رحمی در شرایط معمولی برای هیچ زنی اتفاق نمی افتد چرا که پوشش درونی یا مخاط آندومتر در رحم به طور طبیعی و مرتب ایجاد می شود و ریزش می کند که باعث به وجود آمدن قاعدگی می شود. اما گاهی اوقات تحت شرایطی این مخاط از بین می رود و کم کم به دلیل فقدان آندومتر قسمت های مختلف داخلی رحم به هم می چسبند که اصطلاحا به آن «نشانگان آشرمن» گفته می شود.
▪ چه شرایطی باعث این عارضه می شوند؟
یکی از هم ترین عوامل عفونت هاست ولی منظور، آن دسته از عفونت های رایج بین خانم ها نیست. به صورت معمول وقتی به عفونت اشاره می شود خانم ها فکر می کنند هر نوع ترشحی از واژن عفونت است و باعث چسبندگی می شود. در حالی که در اینجا منظور برخی عفونت های شدید و مزمن به عنوان نمونه ناشی از بیماری های سل و جذام است که می توانند پوشش درونی آندومتر را از بین ببرند چرا که این بافت در شرایط عادی از بین نمی رود. یکی دیگر از شرایطی که ممکن است باعث از بین بردن این مخاط شود کورتاژهای خشن است.
البته بازهم منظورکورتاژهای معمولی نیست بلکه کورتاژهایی که به بافت داخل رحم صدمه بزند و در مواردی اتفاق می افتد که جنین در داخل رحم مرده و دفع نشده باشد که اصطلاحا به آن «سقط فراموش شده» گفته می شود. در این حالت جنین به داخل رحم چسبیده و به زحمت کنده می شود و باید به ناچار این کورتاژ خشن صورت بگیرد. بنابراین به خانم ها هشدار می دهیم که اگر احیانا جنینی در داخل رحمشان از بین رفت زودتر اقدام به دفع آن کنند تا بافت داخل رحم بیرون بیاید چرا که درغیر این صورت منجر به انجام کورتاژ خشن شده و به دنبالش چسبندگی رحم اتفاق می افتد.
▪ چسبندگی داخل رحمی چه علائم و عوارضی دارد؟
اگر چنین چسبندگی ای در رحم اتفاق بیفتد زنان ممکن است نازایی پیدا کنند چرا که بافت داخل رحم محل لانه گزینی است و با آسیب دیدن آن خطر نازایی به وجود می آید. همچنین ممکن است موجب سقط های مکرر یا دردهای زیر شکم یا قطع قاعدگی شود. این اتفاق ها از عوارضی است که در این نوع چسبندگی یا به اصطلاح پزشکی نشانگان آشرمن وجود دارد.
▪ و نوع دوم؟
آن چسبندگی که بین مردم مصطلح است در واقع چسبندگی لگن است که اطراف رحم یا بیرون از رحم اتفاق می افتد که بین رحم، تخمدان ها، جداره روده و جداره شکم یا جداره لگن چسبندگی ایجاد می کند. باز هم عفونت ها در صدر علل به وجود آمدن این عارضه هستند. عفونت های ناشی از میکروب «کلامیدیا» یکی از علت های این چسبندگی است. بیماری التهابی لگن (pid)، عفونت های ناشی از اعمال جراحی به خصوص اگر عفونتی رخ داده باشد یا انجام اعمال جراحی کثیف باعث ایجاد این چسبندگی ها می شود. این چسبندگی ها از دسته دوم چسبندگی های رحم هستند که ممکن است هیچ علامت خاصی نداشته باشند و در جراحی بعدی که شکم بیمار باز می شود این چسبندگی مشاهده شود و طبیعتا اعمال جراحی بعدی را برای جراح سخت و دشوار می کند و خطر عوارض نیز برای بیمار زیاد می شود.
▪ بیماری هایی که می تواند ابتلا به چسبندگی رحم را زیاد کنند، کدامند؟
یکی از بیماری هایی که می تواند احتمال ابتلا به چسبندگی رحم را زیاد کند آندومتریوز است که در این بیماری بافت داخل رحم بیرون از رحم کاشته می شود و می تواند چسبندگی های زیادی را داخل لگن ایجاد کند یا عفونت های ناشی از بیماری سل و نیز در کسانی که آپاندیسیت کهنه دارند و دیر به آن رسیدگی شده یا سوراخ شده، همچنین در زنانی که اعمال جراحی شکمی داشته اند یا به عنوان نمونه روده شان مورد جراحی قرار گرفته ممکن است چسبندگی در لگن و شکم ایجاد شود. ایجاد بیماری های شکمی مانند آپاندیسیت در افراد اجتناب ناپذیر است و هیچ کس نمی تواند جلوی آن را بگیرد ولی توصیه می کنیم که برای هر نوع بیماری هر چقدر زودتر اقدام شود و از پیشرفت آن جلو گیری شود.
▪ علائم چسبندگی رحم چیست؟
برای چسبندگی داخل رحم هیچ علامت خاصی وجود ندارد. ممکن است در بیماران خون ریزی قاعدگی کم یا قطع شود یا قاعدگی دردناک، نازایی و سقط مکرر داشته باشند و وقتی بیمار با این علائم به دکتر مراجعه می کند احتمال ابتلا به چسبندگی رحم قوت می گیرد.
▪ برای درمان چه اقداماتی انجام می شود؟
وسیله ای داخل رحم قرار داده می شود تا این چسبندگی ها آزاد شود و سپس هورمون جایگذاری می شود تا مجددا چسبندگی ایجاد نشود. درمان این عارضه صددرصد نیست ولی روش های درمانی از جمله روشی که ذکر شد روش های خوبی هستند. که با روش های کمکی دیگر به کار گرفته می شود یک تا ۲ ماه برای ترمیم زمان لازم است تا بیمار قاعدگی اش از سر گرفته شود و بافت داخل رحم خود را ترمیم کند. اگر با این شیوه درمان صورت بگیرد معمولا بازگشت اتفاق نمی افتد و مشکلی پیش نخواهد آمد. ولی بهتر است که اصلا نگذاریم این چسبندگی به وجود بیاید و درواقع پیشگیری از آن بهترین اقدام است.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ویرایش شده توسط: SARA_2014
ارسالها: 2890
#194
Posted: 13 Aug 2015 14:36
چگونه گرگرفتگی دوران یائسگی را کاهش دهیم؟
گرگرفتگی یکی از مشکلات شایع در دوران یائسگی است.
در تحقیقی که اخیرا انجام شد، مشخص گردید که ورزش و فعالیت بدنی به کاهش گرگرفتگی یائسگی در 24 ساعت بعدی کمک قابل توجهی می کند.
اغلب زنان در دوران یائسگی به دلیل نگرانی در مورد گرگرفتگی، فعالیت های فیزیکی خود را کاهش داده و ورزش نمی کنند، در حالی که بر اساس مطالعات، ورزش نه تنها گرگرفتگی را بهبود می بخشد بلکه در پیشگیری از بیماری های قلبی- عروقی، چاقی و دیابت نوع دو نیز نقش موثری ایفا می کند.
در این تحقیق 92 زن یائسه 40 تا 59 ساله مبتلا به گرگرفتگی خفیف تا متوسط به مدت 15 روز تحت تمرین های ورزشی منظم قرار گرفتند. بر خلاف تصور عمومی که ورزش به دلیل بالارفتن دمای بدن، گرگرفتگی را افزایش می دهد، فعالیت های فیزیکی در این زنان موجب بهبود گرگرفتگی گردید.
همچنین در این بررسی مشاهده شد که این اثر در زنان مبتلا به اضافه وزن و چاقی کمتر است.
متخصصان توصیه می کنند که زنان یائسه، فعالیت فیزیکی و ورزش را جزیی از برنامه روزانه خود قرار دهند.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 2890
#195
Posted: 13 Aug 2015 14:38
روش هایی ساده برای رفع مشکلات یائسگی
گرگرفتگی، تعریق شبانه، اختلالات خلقی، اضطراب، افسردگی، اختلال خواب، خستگی مزمن و بی میلی جنسی از جمله مشکلاتی است که تقریبا تمام زنان در سن یائسگی آن را تجربه می کنند، مشکلاتی که نه تنها فرد بیمار، بلکه زندگی خانوادگی او را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.
برای بسیاری از این علائم، درمانی در طب رایج وجود ندارد یا این که بسیاری از بیماران علاقه ای به مصرف داروهای شیمیایی برای برطرف کردن این مشکلات ندارند، اما در طب مکمل و گیاهی روش های ساده و طبیعی برای حل این مشکلات وجود دارد.
● درمان با تغذیه
می توان شکایات ناشی از یائسگی را با مصرف بیشتر مواد غذایی حاوی استروژن گیاهی (فیتو استروژن) کاهش داد. همه محصولات سویا از جمله بهترین مواد غذایی حاوی استروژن است. مصرف بیشتر عدس، لوبیا، زیتون، روغن آفتابگردان نیز مفید است.
همچنین توصیه می شود زنان در سنین پس از یائسگی از ترکیبات حاوی کلسیم، ویتامین d و k بیشتری استفاده کنند.
مصرف کافئین و غذاهای تند، مشکل بیمار را تشدید می کند. روغن ماهی و ترکیبات امگا ۳ نیز در این دوران کاملا مفید است. گیاهان دارویی مانند ریشه سنبل الطیب، جینسینگ، تخم کتان و شبدر نیز می تواند موثر باشد.
● استفاده از طب مکمل
طب سوزنی، روش بسیار اثر بخشی در کاهش علائم یائسگی است، یک دوره درمان چند جلسه ای می تواند بسیاری از شکایات بیمار را برطرف کند.
ماساژ درمانی روش موثر دیگری است که در کنار ورزش، تغییر شیوه زندگی، تغذیه صحیح و آرامش می تواند از مشکلات بیمار بکاهد. البته درمانگر ماساژدرمانی باید از اصول علمی آن آگاه بوده و نقاط صحیحی را انتخاب کند.
رفلکسولوژی (تحریک برخی نقاط خاص) در گوش و کف پا نیز از روش های دیگری است که در کاهش علائم یائسگی بسیار مفید است.
هومیوپاتی، تائی چی و چی گنگ نیز از روش های اثربخش عنوان می شود. آرموتراپی نیز باعث کاهش علائم یائسگی بویژه اضطراب و تغییرات خلقی بیمار می شود.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 2890
#196
Posted: 13 Aug 2015 14:44
خونریزی رحم به علت اختلال كاركرد
خونریزی رحم در اثر اختلال كاركرد عبارت است از خونریزی غیر مرتبط با الگوی قاعدگی طبیعی یك زن و بدون همراهی با تومور، التهاب یا بارداری. بیشتر در زنان بالای 45 سال یا نوجوانان رخ می‌دهد.
خونریزی بین دوره‌های قاعدگی. جریان خون ممكن است نامنظم، طولانی و گاهی شدید باشد و ممكن است حاوی لخته باشد.
علل
معمولاً ناشی از رشد بیش از حد آندومتر (پوشش داخلی رحم) در اثر تحریك استروژن است. در خونریزی رحم در اثر اختلال كاركرد،تخمك‌گذاری (تشكیل و رها سازی یك تخمك از تخمدان) به طور متناوب رخ می‌دهد.
عوامل افزایش‌دهنده خطر
-نشانگان تخمدان چندكیستی.
-چاقی
-استفاده از استروژن صناعی بدون پروژسترون همراه آن
پیشگیری
-وزن مناسبی را حفظ كنید.
-در مورد هرگونه هورمون درمانی از توصیه‌های پزشكی پیروی كنید.
عوارض احتمالی
-كم‌خونی
-سرطان (نادر ولی در صورت عدم درمان اختلال، خطر بیشتر است).
درمان
اصول كلی
آزمون‌های تشخیصی می‌توانند شامل بیوپسی از آندومتر (گذاشتن یك لوله نازك در داخل رحم برای به دست آوردن نمونه پوشش داخلی آن) باشند تا مشخص شود آیا خونریزی با تخمك‌گذاری همراه است یا خیر. این كار به تعیین چگونگی ارزیابی علت كمك خواهد كرد. ممكن است قبلاً برای رد هرگونه بیماری خوش‌خیم یا بدخیمی كه می‌تواند باعث خونریزی شود، آزمون‌های تشخیصی متعددی انجام شده باشد. خونریزی رحم در اثر اختلال كاركرد، تشخیص معمول برای بیماران فاقد علل قابل تشخیص به شمار می‌رود.
درمان با هدف توقف خونریزی بیش از حد، تصحیح كم خونی در صورت وجود و پیگیری پاسخ به درمان صورت می‌گیرد. در صورت شدید بودن خونریزی ممكن است بستری شدن در بیمارستان برای تحت كنترل درآوردن آن لازم باشد.
برای تسكین درد از گرما استفاده كنید. یك پوشش گرم‌كننده یا بطری آب داغ روی شكم یا پشت خود بگذارید. هر وقت لازم باشد، به مدت 15-10 دقیقه حمام آب داغ بگیرید.
اگر هورمون درمانی، خونریزی را كنترل نكند، ممكن است جهت بررسی از لحاظ سایر مشكلات، اتساع و كورتاژ (اتساع گردن رحم و خراش دادن بایك كورت) انجام گیرد.
ممكن است برای برخی بیماران وقتی كه تمام درمان‌های محافظه كارانه با شكست مواجه شده باشد، عمل جراحی جهت برداشتن رحم لازم باشد.
داروها
-هورمون‌ها برای تصحیح عدم تعادل هورمونی
-مسكن‌ها در صورت نیاز
-آرام‌بخش‌ها برای كاهش اظطراب (به ندرت لازم هستند).
-از آسپرین پرهیز كنید به ویژه اگر كم‌خون هستید.
فعالیت
بسته به بیماری زمینه‌ای در حد امكان فعالیت كنید.
از گرما برای تسكین درد استفاده كنید: یك پوشش گرم‌كننده یا بطری آب داغ روی شكم یا پشت خود بگذارید. هر وقت لازم باشد، به مدت 15-10 دقیقه حمام آب داغ بگیرید.
رژیم غذایی
-رژیم غذایی خاصی ندارد.
در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید
اگر شما یا عضوی از خانواده‌تان دچار خونریزی غیرطبیعی از رحم باشید.
اگر در طول درمان موارد زیر رخ دهند:
ـ خونریزی بیش از حد شود (نوار بهداشتی یا تامپون را بیش از یك بار در ساعت پركند).
ـ نشانه‌های عفونت مثل تب، احساس ناخوشی كلی، سردرد، گیجی یا درد عضلانی ایجاد گردند.
اگر شما دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید.
داروهای مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبی ایجاد كنند.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 2890
#197
Posted: 13 Aug 2015 14:58
ماموگرافی به چه دردی می خورد ؟
ماموگرافی - امروزه با رشد و توسعه ماموگرافی های دیجیتال، سونوگرافی و ام آرآی ممکن است این پرسش مطرح شود که آیا برای تشخیص زوردس سرطان پستان یا غربالگری این بیماری، می توان از این روش ها به جای ماموگرافی معمول استفاده کرد؟ به نظر می رسد با این که تکنیک های جدید، کیفیت تصویری بهتری در اختیارمان می گذارند و تشخیص دقیق تری را امکان پذیر می کنند، هنوز نتوانسته اند جایگزین ماموگرافی سنتی شوند.
ماموگرافی مجموعه ای از تصاویر رادیوگرافی اشعه ایکس به صورت دوبعدی و سیاه و سفید است. ماموگرافی می تواند ناهنجاری های کوچکی در بافت پستان در حد نیم سانتی متر را مشخص کند.
شما یا پزشکتان توده پستانی را تا به اندازه ای دو برابر این حد، یعنی به اندازه یک نخود بزرگ، نرسیده باشد، نمی توانید لمس کنید. اولین ماموگرافی به عنوان یک تصویر حد پایه به متخصص رادیولوژی کمک خواهد کرد تا با مقایسه ماموگرافی بعدی با آن هر تغییر ایجاد شده را تشخیص دهد. یکی از چیزهایی که متخصص رادیولوژی در ماموگرافی به دنبال آن می گردد، «میکروکلسیفیکاسیون» ذرات ریز رسوب کلسیم است که به صورت نقاط سفید رنگ کوچک در عکس خود را نشان می دهند.
منشاء ایجاد این ذرات نامعلوم است. این رسوبات کلسیمی به کلسیمی که از راه خوردن، نوشیدن یا مکمل های غذایی دریافت می کنید، ربطی ندارد. ۸۰ درصد این ذرات ریز کلسیمی بی خطر هستند و در مواردی ممکن است نشانه سرطان پستان باشند. متخصص رادیولوژی بسته به نوع و الگوی این ذرات کلسیمی ممکن است تشخیص دهد که لازم است نمونه برداری بافتی انجام شود، تصاویر رادیوگرافی با بزرگنمایی بیشتر اضافی برداشته شود یا ماموگرافی تکرار شود.
● ماموگرافی چه چیزی را نشان می دهد؟
در ماموگرافی، چربی به رنگ خاکستری دیده می شود، بافت پستانی که متراکم تر است، سفید به نظر می رسد. ذرات ریز کلسیمی و وتوده های خوش خیم یا غیرسرطانی و نیز توده های بدخیم یا سرطانی نیز سفید دیده می شوند.
ناهنجاری ها در ماموگرافی های زنان سالمندتر و بعد از سن یائسگی را آسان تر می توان تشخیص داد زیرا پستان های آنها عمدتا از چربی تشکیل شده است، در نتیجه یک توده خوش خیم یا بدخیم که سفید رنگ است را در زمینه خاکستری مربوط به بافت چربی، به راحتی می توان شناسایی کرد.
برای داوری در این مورد که توده کشف شده بدخیم است یا نه، متخصص رادیولوژی ظاهر آن را بررسی می کند. برای مثال اگر ذرات ریز کلسیمی در سراسر پستان مشاهده شوند، احتمال بیشتری دارد که خوش خیم باشند در حالی که ذرات کلسیمی که ریز و در یک جا متمرکز هستند، با احتمال بیشتری ممکن است سرطانی باشند. کیست های خوش خیم معمولا گرد و با دیواره های صاف هستند، در حالی که تومورهای سرطانی لبه های دندانه دار دارند. متخصصان رادیولوژی اغلب از سونوگرافی برای تشخیص اینکه توده کشف شده کیستی و بنابراین خوش خیم است یا نه، استفاده می کنند. در مجموع اغلب ناهنجاری هایی که در ماموگرافی ها دیده می شوند، نهایتا خوش خیم از آب در می آیند.
● ماموگرافی دیجیتال
در ماموگرافی دیجیتال، تصویر به صورت یک فایل دیجیتال کامپیوتری ذخیره می شود و نه روی فیلم رادیوگرافی. این تکنولوژی سودمندی های عملی مهمی نسبت به ماموگرافی معمولی دارد. از آنجایی که تصویر اشعه ایکس به صورت دیجیتال ذخیره می شود، متخصص رادیولوژی می تواند روی تصویر زوم کند تا آن را بزرگ کند یا می تواند سایه روشن تصویر را به نحوی تنظیم کند که ناهنجاری هایی که به صورت معمول دیده نمی شدند، آشکار شوند.
تصاویر ماموگرافی دیجیتال را می توان روی دیسک ثبت کرد. این امر ذخیره کردن آنها را آسان و دسترسی بعدی به آنها را تسهیل می کند. تصویر دیجیتال را می توان در هر پایانه کامپیوتری در هر کجای مرکز درمانی دید و برای مشاوره گرفتن به مراکز درمانی دیگر هم فرستاد. تصاویر دیجیتال پستان در کمتر از ۱۰ ثانیه آماده می شوند، در حالی که ماموگرافی معمول با استفاده از فیلم اشعه ایکس ۵ تا ۱۰ دقیقه زمان می برد.
● ماموگرافی سه بعدی
یک روش جدید برای تصویربرداری از پستان به نام «توموسنتز دیجیتال» در سال های اخیر به وجود آمده و تحت بررسی بوده است، در این روش از چند زاویه مختلف از پستان تصویربرداری می شود.
در نتیجه به جای یک تصویر منفرد، مجموعه تصاویری از سطح مقطع های پستان به دست می آید و در کامپیوتر می توان این تصاویر را به صورت سه بعدی شبیه سازی کرد. این تکنیک با رفع کردن مشکل روی هم افتادن ساختارهای پستان که ممکن است سرطان را مخفی کنند، امکان تشخیص ضایعات پستان را افزایش می دهد. این شیوه در عین حال احتمال نتایج مثبت کاذب را کاهش می دهد.
● شناسایی با کمک کامپیوتر
متخصصان رادیولوژی از شناسایی به کمک کامپیوتر بعد از انجام ماموگرافی استفاده می کنند تا مناطق دچار مشکل در پستان را دقیق تر تشخیص دهند. این سیستم ها معمولا از نرم افزارهای پیچیده کامپیوتری استفاده می کنند که می توانند الگوهایی که اغلب با سرطان همراه اند را تشخیص دهند و با هشدار دادن به متخصص رادیولوژی او را وادارند که نگاه دقیق تری به آن قسمت بیندازد.
استفاده از این کمک تشخیصی کامپیوتری نیاز به آن دارد که ابتدا تصویر ماموگرافی به صورت دیجیتال درآمده باشد. تشخیص به کمک کامپیوتر پیدا کردن محل های ذرات کلسیمی و مکان یابی توده ها به همان اندازه چشم انسان خوب عمل می کند. پژوهش ها نشان داده اند سیستم های تشخیص با کامپیوتر میزان تکرار ماموگرافی و نمونه برداری بافتی را افزوده اند و نهایتا احتمال شناسایی سرطان پستان را تا ۲۰ درصد افزایش داده اند.
● بررسی با ام آرآی
تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (ام آرآی) با ایجاد یک حوزه قوی مغناطیسی تصاویری از بدن ایجاد می کند. در هنگام انجام ام آرآی پستان، بیمار باید به شکم روی میز اسکن بخوابد. ممکن است از تزریق ماده حاجب به جریان خون استفاده شود. ماده حاجب شبکه رگ های پستان و به خصوص تشکیل رگ های خونی غیرطبیعی را که مشخصه سرطان ها است، نشان می دهد.
هر دو پستان را می توان در یک بار تصویربرداری کرد. ام آرآی ترکیب بافت نرم و محتوای مایع آن را نشان می دهد و بنابراین می تواند تومورها را به خوبی شناسایی کند اما نمی تواند محل های رسوب کلسیم را نشان دهد.
بنابراین ام آرآی در ترکیب با ماموگرافی و سونوگرافی می تواند به شناسایی توده های پستانی در زنانی که ایمپلنت سیلیکونی کار گذاشته اند، شناسایی عود سرطان پس از شیمی درمانی و بررسی پستان های با بافت متراکم در ماموگرافی هایی که نتیجه قطعی به دست نداده اند، مورد استفاده قرار گیرد.
ام آرآی همچنین ممکن است برای بررسی زنانی که در معرض خطر بالای سرطان پستان هستند، به کار رود. اما در زنانی که در گروه پرخطر برای سرطان پستان قرار ندارند، ام آرآی توصیه نمی شود. ام آرآی نیز مانند ماموگرافی به طور قطعی نمی تواند میان یک توده سرطانی و یک کیست خوش خیم فرق بگذارد، بنابراین ممکن است به اشتباه در محلی از پستان وجود سرطان را تشخیص دهد که اصطلاحا به آن نتیجه «مثبت کاذب» می گویند.
● ماموگرافی هنوز مفید است
با وجود مشکلاتی که ماموگرافی در تشخیص درست سرطان پستان دارد، هنوز بهترین ابزار برای تشخیص سرطان پستان در مراحل اولیه آن است. کیفیت ماموگرافی هایی که امروزه گرفته می شوند، به طور قابل توجهی بهبود پیدا کرده اند و میزان اشعه ای که برای گرفتن آنها به کار می رود کاهش یافته است. انجام ماموگرافی های منظم از زنان توانسته از مرگ های ناشی از سرطان های پستان در بسیاری از کشورها بکاهد.
● نظر کارشناس
اگر صبر کنیم تا سرطان پستان به قدری بزرگ شود که با دست قابل لمس باشد کمی دیر و درمان آن دشوار است. ثابت شده است که انجام غربالگری با ماموگرافی باعث کاهش میزان مرگ و میر ناشی از سرطان پستان می شود زیرا ماموگرافی می تواند سرطان پستان را قبل از اینکه قابل لمس باشد تشخیص دهد.
امروزه توصیه می شود که در سن ۴۰ تا ۵۰ سالگی هر یک تا دو سال یک بار بسته به نظر پزشک و پس از ۵۰ سالگی هر سال یک بار ماموگرافی انجام شود. البته معمولا برای افراد زیر ۳۵ سال ماموگرافی توصیه نمی شود زیرا اشعه می تواند بر بافت پستان تاثیر سوء داشته و فقط در مواقع کاملا ضروری و با نظر پزشک انجام می شود.
شیوه انجام ماموگرافی به این نحو است که فرد در مقابل دستگاه ماموگرافی می ایستد و پستان بین دو صفحه قرار می گیرد و کمی فشرده می شود و سپس اشعه x به بافت پستان تابانده شده و تصویر حاصله روی فیلم ماموگرافی ثبت می شود.
از هر پستان دو عکس گرفته می شود که یکی با فشردن پستان به صورت افقی و دیگری با فشردن پستان به صورت عمودی به دست می آید. ممکن است فرد کمی احساس درد کند اما این درد و فشار کوتاه مدت و تنها برای چند ثانیه است. زمان لازم برای انجام ماموگرافی بیشتر از ۲۰ دقیقه نیست و حتما خانم ها باید مطمئن باشند که باردار نیستند.
در صورتی که خانمی دچار درد و حساسیت پستان نزدیک عادت ماهیانه باشد توصیه می شود در یک هفته قبل از عادت ماهیانه برای انجام ماموگرافی مراجعه نکند. همچنین وقتی برای ماموگرافی مراجعه می کنید از اسپری یا لوسیون های ضدعرق یا پودر تالک در زیر بغل یا روی پستان استفاده نکنید زیرا آثار ناشی از آن به صورت رسوب کلسیم (میکروکلسیفیکاسیون) در عکس ماموگرافی دیده شده و پزشک را به اشتباه می اندازد. اگر پروتز در سینه دارید حتما به تکنسین رادیولوژی اطلاع دهید تا تکنسین از روش مناسب استفاده کند.در هنگام ماموگرافی حتما عکس های ماموگرافی قبلی را همراه داشته باشید زیرا برای تشخیص قطعی، مقایسه ماموگرافی با عکس های قبلی لازم است. پیشرفت اخیر در زمینه ماموگرافی، ابداع ماموگرافی دیجیتال است.
روش انجام ماموگرافی دیجیتال مانند ماموگرافی معمولی است با این تفاوت که عکس حاصله به جای فیلم، روی کامپیوتر ثبت می شود و سپس قابل انتقال به روی فیلم است. از دیگر روش های جدید برای تصویربرداری از بافت پستان، ام.آر.آی است. ام.آر.آی روش گرانی است و به آسانی ماموگرافی در دسترس نیست و برای همه افراد هم توصیه نمی شود. تنها افرادی که سابقه خانوادگی شدیدا مثبت سرطان پستان دارند یا مبتلا به انواع ارثی سرطان پستان هستند یا سابقه تابش اشعه به قفسه سینه در دوران جوانی را دارند و در پیگیری های سرطان پستان از این روش استفاده می شود.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ویرایش شده توسط: SARA_2014
ارسالها: 2890
#198
Posted: 13 Aug 2015 15:05
پولیپ رحم در خانم‌ها
پولیپ ها در دیواره داخلی رحم رشد می کنند. رشد بیش از حد سلول ها در دیواره داخلی رحم (آندومتر) منجر به تشکیل پولیپ ها می شود که پولیپ آندومتر نیز نامیده می شوند.
پولیپ های رحم معمولا غیرسرطانی (خوش خیم) هستند، اگر چه بعضی از آن ها سرطانی‌اند یا می توانند سرطانی شوند.
اندازه پولیپ های رحم از چند میلیمتر (کوچک تر از دانه کنجد) تا چند سانتی‌متر (به اندازه گردو یا بزرگ تر) متغیر است.این پولیپ ها توسط یک پایه پهن و یا باریک به دیواره رحم می چسبند.
آن ها معمولا در رحم باقی می مانند، اما بعضی اوقات از قسمت باز رحم (گردنه رحم) وارد واژن می شوند.
پولیپ های رحم بیشتر در خانم هایی که نزدیک به سن یائسگی هستند و یا یائسه شده اند، دیده می شود، ولی زنان جوان تر هم می توانند دچار آن شوند
علائم پولیپ رحم
- خونریزی نامنظم قاعدگی؛ مثلا داشتن دوره های عادت ماهانه با شدت و مدت متفاوت.
- خونریزی بین دوره های قاعدگی
- عادات ماهانه خیلی شدید
- خونریزی واژن بعد از قاعدگی
- نازایی
البته بعضی زنانی که دارای پولیپ رحم هستند، ممکن است خونریزی کمی در عادت ماهانه داشته باشند و یا حتی بدون علائم بالا باشند.
چه موقع باید نزد پزشک رفت؟
در صورت مشاهده موارد زیر باید فورا به پزشک متخصص زنان مراجعه کرد:
- خونریزی واژن بعد از قاعدگی
- خونریزی بین عادات ماهانه
- خونریزی نامنظم قاعدگی
علل پولیپ رحم
اگر چه علت اصلی ایجاد پولیپ رحم معلوم نیست، ولی به نظر می رسد عوامل هورمونی در ایجاد آن موثرند.پولیپ های رحم نسبت به هورمون استروژن حساس هستند، به عبارت دیگر دیواره داخلی رحم، در پاسخ به هورمون استروژن موجود در جریان خون رشد می کند.
عوامل خطر پولیپ رحم
عواملی که احتمال تشکیل پولیپ رحم را افزایش می دهند عبارتند از:
- نزدیک به سن یائسگی و یا بعد از یائسگی
- فشار خون بالا
- چاقی
- مصرف داروی تاموکسیفن برای درمان سرطان سینه در زنان
برخی داروهای هورمونی باعث کوچک شدن پولیپ های رحم و کاهش علائم ناشی از آن می شوند، اما مصرف چنین داروهایی معمولا اثر موقتی دارد
عوارض پولیپ رحم
پولیپ های رحم باعث نازایی زنان می شوند و برداشتن آن ها توسط عمل جراحی باعث باردار شدن فرد می گردد.
همچنین باعث افزایش خطر سقط جنین در زنانی می شود که توسط روش آی وی اف (ivf) یا لقاح خارج رحمی باردار شده اند.
اگر شما نازا هستید و می خواهید توسط روش ivf باردار شوید، پزشک قبل از انتقال جنین (تخم لقاح یافته) به داخل رحم شما، ممکن است با عمل جراحی پولیپ ها را خارج کند.
راه های درمان پولیپ های رحم
روش های درمان پولیپ های رحم که توسط پزشک توصیه می شود عبارتند از:
1- مراقبت بدون درمان خاص: پولیپ های کوچک رحم که علائمی هم ندارند، ممکن است خودبخود برطرف شوند. لذا درمان خاصی در این موارد توسط پزشک توصیه نمی شود، مگر اینکه فرد مبتلا در معرض خطر سرطان رحم قرار بگیرد.
2- داروها: برخی داروهای هورمونی باعث کوچک شدن پولیپ های رحم و کاهش علائم ناشی از آن می شوند، اما مصرف چنین داروهایی معمولا اثر موقتی دارد و بعد از قطع مصرف آنها، علائم دوباره برمی گردند.
3- کورتاژ کردن: پزشک توسط یک وسیله بلند فلزی که حلقه ای در انتهای آن است (وسیله کورتاژ کردن) دیواره داخلی رحم را می تراشد. با این وسیله می توان پولیپ را برداشت، یا از بافت دیواره داخلی رحم نمونه برداری کرد تا آن نمونه در آزمایشگاه مورد بررسی و آزمایش قرار بگیرد.
ممکن است پزشک عمل کورتاژ را همراه با وسیله هیستروسکوپ انجام دهد. هیستروسکوپ وسیله ای است که از راه واژن وارد رحم می کنند و پزشک توسط آن دیواره داخلی رحم را روی مانیتور می بیند.
4- عمل جراحی: در طی هیستروسکوپی (آندوسکوپی رحم) می توان توسط وسایل خاصی، پولیپ های رحم را خارج کرد. پولیپ های خارج شده ممکن است برای بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه فرستاده شوند تا مشخص شود سرطانی هستند یا نه؟
اگر پولیپ های رحم دارای سلول های سرطانی باشند، پزشک درباره مراحل بعدی آزمایشات و درمان با بیمار صحبت خواهد کرد.
به ندرت پولیپ های رحم بعد از درمان مجددا برمی گردند. اما اگر اینطور شود، بیمار به درمان های بیشتری نیاز پیدا خواهد کرد.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 2890
#199
Posted: 13 Aug 2015 15:10
خونریزی‌های بعد از یائسگی
خونریزی‌های بعد از یائسگی در چه شرایطی بروز پیدا می‌كند؟
نكته كلی در خونریزی‌های بعد از یائسگی این است كه هر قدر میزان خونریزی در این برهه، غیرطبیعی باشد، به بررسی و پیگیری بیشتری نیازمند است. خونریزی بعد از یائسگی ممكن است چند علت داشته باشد.
اولین مسأله‌ای كه باعث این بیماری می‌شود، نازك‌شدن مخاط رحم است كه در حقیقت علت خطرناكی نیست ولی به مفهوم پیگیری نكردن، نیست.
این مطلب را باید یادآوری كرد كه با مشاهده حتی مقدار كم خونریزی می‌توانید از یك قضیه مهم جلوگیری و یك بیماری را كنترل كنید، چرا كه سرطان‌های زنان یكی دیگر از عوامل آن است.
اهمیت و بی‌اهمیتی خونریزی بعد از یائسگی توسط پزشك معالج شما تشخیص داده می‌شود. چنانچه خونریزی بعد از یائسگی به علت نازكی جدار رحم باشد، با این‌كه چندان مهم نیست، ولی باید كنترل شود چون ممكن است عاملی برای كم‌خونی بیمار باشد.
از عوامل دیگر این بیماری؛ فیبرم و میوم رحمی است.
خوشبختانه درمان‌های زیادی برای خونریزی بعد از یائسگی وجود دارد. پولیپ‌ها و فیبروئید‌های درون رحم را می‌توان با اعمال جراحی كوچك برداشت، عفونت‌ها با آنتی‌بیوتیك درمان می‌شود و استروژن به ترمیم بافت‌های زهدان كمك می‌كند
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ویرایش شده توسط: SARA_2014
ارسالها: 2890
#200
Posted: 13 Aug 2015 18:34
علامت عفونت زنانه
اگرچه بعضی خارش ها و ترشحاتی که در زنان ایجاد می شود، طبیعی و گذراست اما اگر این خارش طولانی شود، بهتر است بیشتر مورد توجه قرار گیرد. خارش دستگاه تناسلی یکی از مشکلات شایع زنان است که باعث مراجعه آنها به متخصص زنان می شود...
گاهی این خارش به دلیل حساسیت و گاهی بیمارگونه است. برای آشنایی با عوامل ایجاد کننده خارش و روش های درمانی آن، پای صحبت های دکتر شهرزادزاده مدرس، متخصص بیماری های زنان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نشسته ایم.
▪ خانم دکتر! خارش ناحیه تناسلی شکایت برخی خانم هاست. دلیل این امر چیست؟
اصولا خارش ناحیه تناسلی با تحریک پوستی و التهاب در ناحیه خارجی دستگاه تناسلی ایجاد می شود. خارش می تواند علامت اولیه بسیاری دیگر از مشکلات و عفونت های تناسلی از بیماری های مقاربتی گرفته تا حساسیت پوستی باشد. شرایط خاص ناحیه تناسلی در زنان، محیط مرطوب، قرار گرفتن دستگاه تناسلی، ادراری و گوارشی کنار هم و تماس دایم با لباس زیر، این ناحیه را مستعد خارش و سوزش می کند.
▪ از علل ایجاد و تشدید خارش در ناحیه تناسلی برایمان بگوید.
هنگام مواجهه با خارش ناحیه تناسلی، باید احتمال وولوواژینیت (التهاب دستگاه تناسلی خارجی زنان) را در نظر گرفت که شایع ترین علت آن عفونت های مهبل (واژن) است. عفونت های واژن معمولا به ۳ علت اتفاق می افتد: واژینوز باکتریال که شایع ترین عفونت مهبل است، عفونت قارچی یا تریکومونیازیس.
۱) واژینوز باکتریال زمانی رخ می دهد که تعادل میکروارگانیسم هایی که در مهبل زندگی می کنند، به هم بخورد. دوش مهبل نیز خطر آن را افزایش می دهد. اگر این مشکل درمان نشود، باعث ابتلا به بیماری التهابی لگن و در پی آن عوارضی مانند نازایی ، بارداری خارج رحمی یا زایمان زودرس می شود.
۲) دلیل دیگر خارش، عفونت قارچی مهبل است که آن هم به دنبال تغییر در محیط مهبل روی می دهد. در یک عفونت قارچی، معمولا رشد بیش از حد کاندیدا باعث خارش و سوزش و گاهی ترشح سفید غلیظ و پنیری شکل می شود. این عفونت معمولا به دنبال مصرف آنتی بیوتیک ها (به دلیل از بین بردن باکتری های طبیعی محیط مهبل) و قرص های ضدبارداری روی می دهد.
۳) عفونت دیگری که می تواند باعث خارش شود، نوعی بیماری مقاربتی به نام تریکومونیازیس است که خارش و سوزش و ترشح زرد مایل به سبز نشانه آن است.
برخی از این عفونت ها مشکل خاصی با برقراری روابط زناشویی ایجاد نمی کنند اما گاهی واژینیت در زمینه بیماری خاصی ایجاد می شوند، مثلا دیابت کنترل نشده یا هنگام بارداری. در دوران بارداری، به علت اینکه ph محیط واژن تغییر می کند، مادر مستعد ابتلا به برخی عفونت ها خواهد شد. در افرادی که به مدت طولانی آنتی بیوتیک مصرف می کنند، چون این داروها فلور نرمال محیط واژن را از بین می برند، عفونت و خارش ایجاد می شود.
▪ گفتید خارش دلایل تحریکی و حساسیتی هم دارد، در این مورد توضیح می دهید؟
اینها دلایل عفونی بود اما برخی مشکلات پوستی هم باعث خارش ناحیه فرج می شوند؛ درماتیت تحریکی و درماتیت تماسی از آن جمله است. رعایت نکردن نکات بهداشتی، پوشیدن لباس تنگ، استفاده از کرم های مختلف و برخی اسپری های خوشبوکننده و نوار بهداشتی نامناسب ممکن است از علت های به وجود آورنده خارش باشد.
استفاده از کرم های ضدخارش و ضدقارچ که معمولا بیماران بدون نسخه از داروخانه تهیه می کنند، یکی از عوامل اصلی بروز خارش است. درماتیت زمانی رخ می دهد که پوست با یک ماده شیمیایی مثلا صابون های تند و پاک کننده های قوی تحریک شود. درماتیت تماسی هم واکنش آلرژیک سیستم ایمنی به یک ماده مثل عطر است. افرادی که پوست آنها در ناحیه فرج حساس است، نباید از مواد معطر و پاک کننده های نامناسب استفاده کنند. اگر این عفونت ها در سنین خیلی پایین یا در یائسگی ایجاد شوند باید به دنبال علت زمینه ای گشت.
▪ پوشیدن لباس تنگ چگونه باعث عفونت و خارش می شود؟
پوشیدن لباس های تنگ و چسبان به ویژه از جنس پلاستیک، رطوبت را افزایش می دهد و ناحیه را برای رشد قارچ مستعد می کند. شست وشو بعد از هر بار ادرار و مدفوع با آب و سپس خشک کردن به آرامی با دستمال کاغذی برای حفظ بهداشت ناحیه تناسلی کافی است.
▪ برای رفع این خارش چه توصیه هایی دارید؟
معمولا تحریکات ناحیه پرینه (میان?دو راه) باعث بروز قرمزی و التهاب می شود. خارش این ناحیه بسیار ناراحت کننده است و خاراندن التهاب و قرمزی را افزایش می دهد، بنابراین پس از مشخص شدن علت خارش، لازم است درمان فورا انجام شود. عفونت قارچی با داروهای ضدقارچ درمان می شود که به صورت کرم، شیاف یا قرص در دسترس هستند. اگر این خارش به دلیل واژینیت باشد تا وقتی عامل ابتلا درمان نشود، خارش برطرف نخواهد شد، بنابراین توصیه می شود حتما برای درمان خارش ناحیه تناسلی به پزشک مراجعه کنید.
استفاده از برخی کرم های موضعی که توسط پزشک تجویز می شود، می تواند این خارش را بهبود دهد اما در عفونت های مقاوم به کرم های موضعی، معمولا لازم است داروهای ضدقارچ هم به صورت خوراکی مصرف شوند. اگر عفونت دوباره عود کرد، گاهی حتی همسر بیمار هم باید درمان شود. اگر خارش به دلیل حساسیت و تحریک ناحیه وولو باشد، توجه به نوع لباس، مخصوصا لباس زیر ضروری است. پوشیدن لباس تنگ به مدت طولانی، محلی مناسب را برای رشد قارچ ها فراهم و خارش ایجاد می کند بنابراین ساده ترین راه درمان، تعویض لباس و استفاده نکردن از شلوارهای تنگ به مدت طولانی است.
▪ اما اگر این خارش به دلایل بیماری های زمینه ای و عمومی باشد، چطور؟
در این موارد لازم است حتما بیماری تحت کنترل و درمان قرار گیرد. اگر دچار خارش مزمن و طولانی در ناحیه تناسلی هستید، این نکات را مدنظر داشته باشید:
۱) به جای نوار بهداشتی از تامپون استفاده کنید البته این کار را حتما با مشورت پزشک انجام دهید زیرا تامپون نیز عوارض خاص خود را دارد.
۲) از کاندوم استفاده نکنید. ژل هایی که به عنوان ژل های روان کننده به فروش می رسند از عوامل مهم ایجاد حساسیت و خارش در ناحیه تناسلی هستند. استفاده از این ژل ها حتی برای کسانی که مشکل خارش هم ندارند، توصیه نمی شود.
۳) بهتر است زنان به جای استفاده از دوش مهبل (شست وشوی مهبل با مواد خاص) و اسپری از صابون های ملایمی که ماده پاک کننده قوی ندارند، استفاده کنند.
۴) کمپرس آب سرد، خارش را کم می کند، ۱۰ تا ۱۵ دقیقه کمپرس آب سرد حداکثر ۲ بار در روز بسیار مفید است. بعد از این کار ناحیه را به آرامی با حوله یا پارچه نخی تمیز خشک کنید.
۵) برای تسکین پوست حساس، می توانید از لیف گرم و مرطوب استفاده کنید یا در وان آب گرم بنشینید.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
صفحه 20 از 30