صفحه 5 از 6: « پیشین 1 2 3 4 5 6 پسین »

زنبور عسل

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#41 Posted: 30 Jun 2012 12:27

ملكه
ملكه تنها موجود ماده کامل وتنها تخمگذار جمعیت است که مثل زنبورهای کارگر از تخم بارور شده بوجود می آیند. ملکه مادر تمام زنبورهایی است که با وی در کندو زندگی میکنند.

مدت رشدش(از تخم تا موجود کامل)16تا17روز بوده و پس از رسیدن به سن بلوغ(4 تا 5 روز پس از تولد) در یک روز آفتابی حوالی بعدازظهر از کندو به خارج پرواز کرده و با حدود سیزده زنبور نر جفتگیری می کند.بنابراین خیلی از زنبورهای یک جمعیت با وجود اینکه از یک ملکه متولد شده اند باز هم با هم نسبت ناخواهری دارند چون دارای پدرهای متفاوتی هستند بهمین دلیل هم خیلی از زنبورهایی که از یک ملکه متولد شده اند از نظر رنگ با هم فرق میکنند و رنگهای مختلفی دارند.پس از شروع تخمگذاری ملکه معمولا تا آخرعمرش کندو را ترک نمیکند مگر برای بچه دادن.

ملکه معمولا تا 5 سال و بطور استثنایی تا 6 سال هم ممکن است عمر کند و اين عمر طولاني بدليل تغذيه متفاوت ملكه با ديگر زنبورهاست، ملكه از همان لحظه اول از غذاي مخصوصي بنام ژل رويال يا ژل شاهانه كه از غده هاي موجود در سر زنبورهاي نوزاد ترشح مي شود تغذيه مي كند اما زنبورهاي ديگر ازعسل و گرده تغذيه مي كنند؛ ولی اگر بخواهیم جمعیت،پرمحصول باشد باید ملكه راحداکثر در سن سه سالگی حذف نموده و یک ملکه جوان و فعال بجای آن به جمعیت داد،چون با بالا رفتن سن و پیری،قدرت تخمگذاری ملکه نیز بتدریج کمتر می شود در نتیجه جمعیت پس از مدتی ضعیف و ضعیفتر می گردد.

ملکه جوان را بطریق زیر به آسانی میتوان از ملکه پیر تشخیص داد:

ملکه جوان یکی دو ساله که مقدار زیادی تخم دارد شکمش متورم تر بوده و گنده تر بنظر می رسد،بالهایش کامل بوده سر و بدنش از کرک پوشیده شده است و حرکاتش سریع و چابک است.

در صورتی که ملکه پیر که از دو سال پیرتر باشد بدون کرک بوده،پرهایش چین خورده و دیگر در محفظه تخمدانش تخم زیاد نداشته بنابراین لاغرتر بوده و خیلی آهسته حرکت می کند.

همیشه لازم نیست برای اطمینان از وجود ملکه در کندو حتما خود ملکه را با چشم ببینیم و اگر درون حجره ها تخم روز دیده شود میتوان با اطمینان کامل گفت ملکه در کندو وجود دارد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#42 Posted: 30 Jun 2012 12:29

زنبور كارگر
زنبور کارگر مثل ملکه همیشه از تخم بارور شده بوجود می آیند و مثل ملکه از جنس ماده است و دوران رشدش(از تخم تا زنبور کامل)21 روز است.

هیکل زنبور کارگر از سایرین«ملکه و نرها»کوچکتر بوده و گرده گرده گل را در سبدی که در دو پای آخرینش است جمع آوری کرده و به کندو حمل میکند.وجود نیش aiguillon (نیش کارگران بصورتی است که زائده هایی بصورت قلاب در دو طرف آن وجود دارد که وقتی که زنبور شخص را نیش میزند این زائده های قلابی شکل در گوشت بدن گیر کرده ونیش او در داخل بدن شخص می ماند که بهمراه نیش قسمتی از بدن زنبور پاره شده و زنبور پس از مدتی کوتاه میمیرد)در کارگران آنها را از نرها متمایز میسازد.تمام کارهای داخلی و خارجی کندو و جمعیت را کارگران انجام میدهند که مهمترینشان عبارتند از:

تمیز کردن داخل سلولهای مومی،تغذیه ملکه،تغذیه لاروها،گرم کردن لاروها،تنظیم گرمای داخل کندو،تولید موم،ساختن سلولهای مومی،دفاع،تعویض هوای داخلی کندو،جمع آوری شهد و گرده گل،تهیه بره موم،آوردن آب بداخل کندو و...

در روزهای اول تولد کارگران از کندو خارج نشده و به کارهای داخلی کندو رسیدگی می کنند و در این دوره از زندگی، زنبورهای کارگر جوان می توانند غذای مخصوص ملکه و لاروهای کندو را درست کنند و لیکن کارگران مسن این استعداد را ندارند.

بدن کارگران جوان کاملا از کرک پوشیده شده است و بر حسب نوع زنبور دارای رنگهای مختلف بوده،پرها کامل و صاف است و هرچه سن کارگران بیشتر می شود بدنشان براق تر،لیز و بدون کرک خواهد شد.کنار بالها چین خورده و شکل عمومی بدنشان بعلت نداشتن مو و کرک لاغرتر بنظر می رسد.

دو نوع زنبور کارگر وجود دارد که از لحاظ شکل ظاهری کوچکترین فرقی بین آنها دیده نمیشود:کارگران بهاری که از اوایل بهار تا نیمه تابستان متولد میشوند و حداکثر سنشان(از تولد تا مرگ(از شش هفته تجاوز نمی کند.کارگران پاییزی که از نیمه دوم تابستان به بعد تولد می یابند و سن آنها اغلب از هفت ماه هم تجاوز میکند.

تعداد زنبورهای کارگر یک جمعیت نسبتا خوب در حداکثر قدرتش در سال(حدود خرداد ماه( به 60000 عدد یا بیشتر هم میرسد در صورتی که در زمستان تعدادشان از 8000 الی 12000 عدد تجاوز نمیکند

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#43 Posted: 30 Jun 2012 12:29

زنبور نر
زنبورهای نر از تخمهای بارورنشده بوجود می آیند.

مدت رشدشان(از تخم تا زنبور کامل)24 روز است.زنبور نر 12 روز پس از تولد به سن بلوغ میرسد و قادر به جفتگیری میباشد.زنبورهای نر از اواسط فروردین تا نیمه دوم تابستان در کندوها و همراه کارگران و ملکه زندگی میکنند.جمعیتهایی که دارای ملکه اند از نیمه دوم تابستان زنبورهای نر را بزور از کندو بیرون میکنند و یا مانع ورودشان به کندو میشوند تا از گرسنگی بمیرند.کارگران حتی موقعی که وجود نر بدرد نمیخورد تخم و لارو آنها را از لانه خارج کرده و به خارج کندو حمل میکنند در این موقع نعش آنها در خارج از کندو دیده میشود كه این پدیده بنام «نرکشی»معروف است.

در نقاط جلگه موقع کم شدن شیره گل یعنی اول پاییز کارگران نرها را از کندو بیرون میکنند ولی در نقاط کوهستانی این عمل دیرتر انجام میشود یعنی از اواسط پاییز و بطور کلی تا وقتی که موقعیت جمع آوری شهد از خارج میسر باشد نرها در کندو آزادانه اینطرف و آنطرف میروند و وقتیکه خطر کم شدن شهد گل پیش آید نرها را از بین میبرند.بنابراین بطور طبیعی از نیمه پاییز و زمستان در کندوها از زنبور نر خبری نیست.

زنبور نر هیچگاه با کارگر و ملکه اشتباه نمیشود زیرا علاوه بر بلندی قد، ضخیم هم بوده؛ ضمنا در موقع پرواز صدای مخصوص زنبور مثل«وزوز»از خودش در می آورد که علامت مشخصه آن است.البته زنبورهای دیگر هم آن صدا را از خود در می آورند ولی این صدا در زنبور نر خیلی قوی تر است و بخوبی شنیده میشود.

فقدان سبد گرده گل در آخرین زوج پاهای آنها را از کارگران متمایز میکند و چون نیش ندارد میتوانیم آن را براحتی در دست گرفته و بال زدنش را در دست حس کنیم.

وجود زنبورهای نر تنها برای جفتگیری با ملکه هایی است که معمولا در جمعیت تولید میگردند و این کار همیشه در خارج از کندو و در فضای آزاد و آفتابی انجام میگیرد.

اگر در زمستان زنبور نر در کندو دیده شود دلیل بر بی نظمی کندو است و باید مطمئن بود که کندو یتیم است.هر زنبور نر تنها یکبار در زندگی میتواند جفتگیری کند زیرا در هنگام جفتگیری دستگاه تناسلی و قسمتی از بدنش پاره میشود و در داخل بدن ملکه باقی می ماند.وی در اثر این زخم می میرد و زندگیش پایان می پذیرد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#44 Posted: 30 Jun 2012 12:30

تاثیر شهد گل و سایر مواد قندی در رژیم غذایی زنبوران عسل

مقدار عسلی که یک کلنی در طول سال به آن نیاز دارد بطور دقیق مشخص نگردیده است، زیرا اندازه کلنی، فعالیتهای تولیدمثلی و رشد و نوع شهد گل، فاکتورهایی هستند که در مقدار عسل مورد نیاز یک کلنی تاثیر دارند. قند های اصلی که در غلظت های مختلف در عسل وجود دارند شامل گلوکز، فروکتوز و ساکاروز می باشند. در بعضی از مواقع که شهد در طبیعت کمیاب می شود زنبوران عسل از مواد قندی نباتات و میوه جات استفاده می کنند.
زنبوران عسل انرژی لازم جهت پرواز را از شکستن کربوهیدراتها بدست می آورند و باید همیشه مقداری کربوهبدراتهای ذخیره شده داشته باشند.زنبوران عسل قادر نیستند انرژی لازم فوری را از مواد پروتئینی بدن خود،گرده گل و یا مواد چربی تامین کنند.

زنبورهای کارگر

کارگران از نظر جثه کوچکترین ولی فراوان ترین افراد در یک کلنی هستند . این حشرات ماده های از لحاظ جنسی ناقصی هستند که در شرایط عادی قادر به تخمگذاری نیستند . اگر در یک کلنی برای مدت حدود 10 روز ملکه بعللی وجود نداشته ، تخم و لارو جوان نیز وجود نداشته باشد تخمدانهای بعضی از کارگران فعال شده و تخم های زیادی را به طور نامنظم در داخل سلولها می گذارند . تخمهای کارگران بعلت عدم آمیختن با اسپرم ، بارور نشده و به نر تبدیل می شوند و در این حالت اصطلاحا می گویند که کندو نر ریز شده است .
در بین آنها زندگی اجتماعی به قدری خوب توسعه پیدا کرده که هیچ یک از آنها زندگی انفرادی ندارند و عملا تمام فعالیتهای کندو بوسیله کارگران صورت می گیرد.
برای روشن شدن وظیفه زنبوران کارگر در طول دوران زندگی ، ابتدا زنبورهای کارگر را به دو دسته ، زنبوران کندو و زنبوران مزرعه تقسیم نموده و به طور خلاصه به شرح فعالیتهای هر دسته می پردازیم.

زنبوران کندو

زنبوران عسل کارگر به طور طبیعی و عادی پس از خروج از سلولها تا مدت سه هفته در داخل کندو مانده و وظایف مختلفی را متناسب با سن خود انجام می دهند . در سه روزه اول زندگی وظیفه کارگران تمیز کردن سلولهایی است که به تازگی خود و یا سایر زنبورها از آن خارج شده اند . بین 3 تا 6 روزگی غذا دادن به لاروهایی که سن آنها بیشتر از سه روز است بعهده این زنبورها است . وظیفه بعدی زنبوران کارگر یعنی در سن 6 تا 12 روزگی ، غذا دادن به لاروهای جوان کمتر از سه روز است.
در هفته سوم زنبورهای کارگر وظایف بیشتری به شرح زیر انجام می دهند:
1- تمیز کردن کندو از مواد خارجی و زنبورهای مرده
2- بسته بندی گرده های گل در سلولها
3- ترشح موم و ساختن لانه های مومی
4- بستن سلولهای پر شده از عسل و یا سلولهایی که در آنها لارو تنیده است
5- گرفتن شهد گل از زنبوران مزرعه
6- تبدیل شهد گل به عسل
7- کاربرد بره موم
8- تغذیه و مواظبت از ملکه
9- محافظت از کندو
زنبوران عسل در سن 18 تا 21 روزگی بیشترین مقدار زهر را در کیسه زهر خود داشته و وظیفه آنها محافظت از کندو است.

زنبوران مزرعه

پس از گذشت سه هفته از عمر زنبوران عسل کارگر ، ابتدا پرواز تمرینی شروع شده و سپس پرواز اصلی برای آوردن غذا شروع می شود . زنبوران عسل کارگر بر حسب نیاز کندو ، مواد مورد احتیاج خود را به کندو می آورند. عده ای از زنبورها شهد گل ، برخی گرده گل ، تعدادی آب و معدودی بره موم جمع آوری می کنند .

اگر یک زنبور را از ابتدای تولد تا انتهای مرگ عادی اش مورد مطالعه قرار دهیم فعالیتهایی را که بر حسب سن خود انجام می دهد عمدتا به شرح زیر است:
1 تا 3 روزگی تمیز کردن سلولها
3 تا 6 روزگی تغذیه کردن لاروهای مسن تر (بیش از سه روزگی)
6 تا 12 روزگی تغذیه کردن لاروهای جوان تر (خوردن عسل و گرده جهت ترشح ژله)
12 تا 18 روزگی ترشح موم ، ساختن شان
18 تا 20 روزگی گارد بودن و تبدیل شهد به عسل
20 روزگی به بعد چرای در صحرا ، مزرعه و باغات جهت جمع آوری شهد،گرده گل،آب ،بره موم و غیره

ملکه

طول بال ملکه نسبت به طول بدن در مقایسه با افراد نر و کارگر کوتاهتر است و شکم به نحو بارزی کشیده است . وقتی که ملکه زنبور عسل به رشد کافی رسید، با آرواره هایش درپوش سلول خود را می برد و از آن خارج می گردد. ملکه پس از خروج از سلول، ابتدا مقداری عسل می خورد،پس از آن شروع به گردش در کلنی می کند. در فاصله کوتاهی به جستجوی رقبای بالقوه خود می پردازد و آنها را می کشد. در این هنگام اگر ملکه به ملکه دیگر (خواهران خود) برخورد کند با آنها می جنگد تا یکی از آنها فاتح شود، پس از آن در جستجوی سلولهای بسته ملکه برمی آید و نوزاد ملکه داخل آنها را می کشد.
جفت گیری ملکه در فاصله 6 تا 10 روز پس از خروج ملکه از سلول صورت می گیرد. قبل از پرواز جفتگیری، ملکه چندین پرواز آشنایی انجام می دهدکه 2 تا 30 دقیقه ممکن است طول بکشد پرواز یا پروازهای جفتگیری ممکن است 5 تا 20 دققیقه طول بکشد. بیشتر، پروازهای جفتگیری درروزهایی که درجه حرارت بیشتر از 20 درجه سانتیگراد باشد در ساعات بین 2 تا 4 بعدازظهر صورت می گیرد.
در خلال جفتگیری ملکه به اندازه تمام عمرش اسپرم دریافت داشته و آن را در کیسه اسپرم جای می دهد . تخمگذاری ملکه معمولا 2 تا 3 روز پس از بازگشت به کندو شروع می شود و تا آخر عمر، مگر در اواخر پاییز در هنگام نبودن گرده ادامه دارد.
شخصا به تجربه دیده ام که ملکه اولین تخمهای خویش را در همان کادری می گذارد که در آن متولد شده است .
ملکه از خود موادی را ترشح می کند که باعث می گردد کلنی به صورت یک واحد متشکل در آید و همچنین باعث می شود که کارگران نتوانند ملکه جدیدی تولید کنند و نیز مانع رشد تخمدان کارگران کلنی میگردد.
حال این سوال برای ما پیش می آید که ملکه خوب دارای چه علائمی است؟
یکی از علائم یک ملکه خوب وضعیت تخم ریزی آن است در یک ملکه خوب وضع استقرار تخمها منظم و بهم فشرده است و سلولهای خالی در بین آن کمتر دیده می شود. توضیح اینکه در اثر پیری ملکه و یا همخونی ملکه این وضعیت مشاهده نمی شود و حجره هایی که در آن تخمگذاری صورت گرفته است به صورت پراکنده است که این ملکه را باید از بین برد و ملکه سالمی را جایگذین آن کرد.
باید دست و پای ملکه سالم باشد تا بتواند بخوبی بر روی کادرها گردش کند. در صورتی که ملکه از نظر دست و پا مشکلی داشته باشد بخوبی نمی تواند تخمگذاری کند و زنبوردار از این جهت متضرر می گردد. همچنین باید ملکه دارای بالهای سالم باشد.
ملکه بایستی از نظر بدنی چون دست و پا سالم باشد. برخی از مشکلاتی که در برخی از ملکه ها دیده می شود انحراف در شکم است که در اولا در هنگام جفتگیری به مشکل برخورده و ثانیا در صورتی که موفق به جفتگیری شود در هنگام جفتگیری به مشکل برمی خورد و نمی تواند به خوبی تخمگذاری کرده و مشاهده شده که در هر حجره بیش از یک تخم می گذارد.

جهت یابی توسط زنبور عسل

مهمترین وظیفه زنبور کارگری که بیش از 20 روز از عمرش گذشته است چرای در مزارع، باغات و صحرا جهت جمع آوری شهد، گرده گل، آب و صمغ یا بره موم می باشد. به منظور انجام اینگونه از فعالیت ها این گروه از زنبورها مجبور به انجام پروازهای شناسایی و جهت یابی می باشند.
برای انجام پروازهای شناسایی ابتدا از کندو خارج شده و در اطراف آن به مدت حدود 5 دقیقه پرواز می کنند. این پرواز در هنگام بعدازظهر انجام می شود و بعدا به کندو مراجعت می کند. در اینگونه پروازها زنبورها اختصاصا محل دقیق کندوی خود را شناسایی میکنند. برای شناسایی دقیق محل کندو از علائم زمینی اطراف کندو مثل درختان، بوته ها، جویبارها و هر علامتی که نزدیک کندو باشد استفاده می کنند (Lindauer,1954).
در مرحله بعدی پرواز دیگری بنام پرواز جهت یابی انجام می دهند. زنبورهای کارگر معمولا برای جمع آوری شهد و گرده تا مسافت چند کیلومتری را طی می کنند لذا لازم است جهت مراجعت به کندو، راه خود را تشخیص داده و ضمنا از کوتاهترین راه به کندو بازگردد.
زنبورهای کارگر ، برای جهت یابی از نور خورشید بعنوان یک قطب نما استفاده می کنند.
به این ترتیب زنبور کارگر قادر به تشخیص شمال، جنوب، شرق و غرب خواهد بود (Lindauer,1954). پس از انجام پرواز شناسایی و جهت یابی و پس از آنکه منبع غذایی یافت شد، زنبورهای چرا کننده به کندوی خود مراجعت کرده و با انجام رقصهای مخصوص و دادن مقداری از شهد به سایر زنبورها، محل دقیق منبع غذا را اطلاع می دهند. در مورد منبع گرده گل، علاوه بر انجام رقصهای مخصوص، بوی گرده گل آورده شده نیز ملاک مهمی جهت یافتن آن منبع توسط سایر زنبورها است

طول دوران زندگی زنبور عسل
طول دوران زندگی زنبوران عسل در زمانهای مختلف سال بسیار متغیر است. زنبوران کارگر بطور متوسط در تابستان و فصل فعالیت کندو حدود 6 هفته و در زمستان حدود 6 ماه زنده می مانند.زنبورهای نر بطور متوسط 22 روز عمر می کنند. ملکه به طور معمول و متوسط 3 سال زندگی می کند .

مراحل رشد و نمو زنبوران عسل
ملکه تخمهای خود را در ته سلولهای شان و عمود بر محور شان با مواد چسبنده ای که ترشح می کند می چسباند. پس از گذشت سه روز تخم ها باز شده و از آن ها لاروهای کوچک سفید رنگی خارج گردیده و بلافاصله توسط مواد غذایی که کارگران تهیه می کنند احاطه می گردند.لاروها در ته سلولها چمبره زده و به تغذیه و رشد خود ادامه می دهند.لاروها وقتی به حداکثر رشد رسیدند به دور خود پیله تنیده و کارگران سر این نوع سلولها را با موم می پوشانند.
در داخل سلولهای سر پوشیده لاروها به شفیره تبدیل شده و پس از پایان دوران شفیرگی، حشرات کامل پیله و سرپوش سلولهای مومی را پاره کرده و از آن خارج می شوند.
تغییرات دوران دگردیسی (مراحل مختلف رشد و نمو از تخم تا حشره کامل) به تدریج و طی دوعمل از بین رفتن بعضی از خصوصیات لاروی و بوجود آمدن اعضا و ضمائم حشرات کامل در دوران شفیرگی صورت می گیرد. مراحل رشد و نمو زنبوران کارگر، نر و ملکه با هم شبیه بوده اما از نظر طول هر دوره با هم فرق دارند.
طول دوران رشد زنبور کارگر، نر و ملکه با هم مقایسه شده اند.
اثر کمبود گرده بر روی افراد یک کلنی
1- نرها بسرعت از کندو حذف می شوند و آنهایی که باقی می مانند اسپرم کمی دارند.
2- هر ملکه ای که بوجود آید از رشد طبیعی برخوردار نبوده و جانشین می شود.
3- اگر گرده ذخیره شده در کندو نباشد، مقدار پروتئین موجود در بدن زنبور در پاییز کم می شود . چنین زنبورهایی پیله را جویده، غذای خشک شده لاروها و مواد دفعی را لیسیده و ضمن پاره کردن بدن زنبوران مرده از محتویات داخلی بدن آنها استفاده می کنند.

elnazpar آنلاین نیست. پاسخ با نقل قول

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#45 Posted: 30 Jun 2012 12:30

بررسی اختصاصی چشمان زنبور عسل

در شبکیه چشم انسان یک میلیون سلول مخروطی از سه نوع مختلف و یکصد میلیون سلول میله ای وجود دارد . توسط سلولهای مخروطی که هر یک از انواع آن جهت رنگی خاص تخصیص یافته اند ، دیدن رنگها ممکن شده است . در سلولهای مخروطی و میله ای طی فرآیندی نوری –شیمیایی ، پیامهای بینایی به شکل پالسهای الکتریکی توسط عصب اپتیک هدایت می شوند . عصب اپتیک دارای یک میلیون فیبر عصبی است که قادر به انتقال 10 میلیون بیت اطلاعات در ثانیه است . این در حالیست که سریعترین مودمها تنها قادر به انتقال 56000 بیت اطلاعات در ثانیه می باشند .تعداد بیتها در ثانیه به شدت نور بستگی دارد .

در حشرات ، بینایی توسط تعدادی چشم منفرد و یا مرکب تامین می گردد . چشم حشرات در مقایسه با چشم انسان غیر متحرک بوده و قابلیت فوکوس نیز ندارد و تنها قادر به دیدن مسافات بسیار کوتاه است . پروانه ها که دارای دید نسبتا بیشتری در میان حشرات هستند تا چند متر را می بینند در حالیکه زنبوران تنها قادر به دیدن تا مسافت 25 سانتی متر می باشند . حشرات برای جبران نقیصه بینایی خود به حس بویایی بسیار حساسی مجهز هستند .

تصور می شود چشم مرکب حشرات که دارای دو تا 30000 لنز می باشد ، تصویری موزائیک مانند ایجاد نماید . در بیشتر موارد دید حشرات تنها به تشخیص شکل و حرکت محدود می گردد اما در مورد سنجاقک که طعمه خود را در حال پرواز صید میکند بی تردید باید دارای دید بسیار بهتری از محیط اطراف خود باشد . سنجاقک با داشتن دو چشم مرکب بزرگ که هر یک از 30000 لنز تشکیل شده و دو چشم منفرد به خوبی با خوی صیادی و فعالیتهای حیاتی اش وفق یافته است . چشم حشرات هنگام تبدیل آنها از مرحله لاروی به مرحله بلوغ دچار تغییراتی می گردد . با وجود تفاوتهای بسیاری که بین چشم انسان و چشم حشرات مشاهده می گردد ، شباهت نزدیکی بین ژن مسئول کنترل تکامل چشم در انسان و حشره ای مانند مگس خانگی وجود دارد .

سایر خصوصیات چشمها در حیوانات مختلف که منجر به بوجود آمدن تفاوتها می گردد توسط ژنهای دیگریکنترل می گردد . یک چشم منفرد که در میان یک چشم مرکب قرار گرفته ،
اوماتیدیوم ( ommatidium ) نامیده می شود . در این اماتیدیوم بلافاصله پس از عدسی ، یک مخروط کریستالی وجود دارد که به سلولهای طویلی بنام رابدوم ( rhabdome ) که در حقیقت یک صفحه فتورسپتور را تشکیل می دهند متصل می گردد . این سلولها توسط سلولهای شبکیه که رابدوم ترشح می کنند ، احاطه شده اند . مخروط کریستالی ، سلولهای رابدوم و شبکیه ، توسط سلولهای پیگمانه احاطه شده اند که اوماتیدیوم را از نظر نوری از سایرین جدا می کند . سلولهای شبکیه به سلولهای عصبی متصل می شوند که پیامها را به گانگلیون نوری هدایت می کنند .
در گونه هایی از حشرات که در شب فعالیت می کنند ، سلولهای رابدوم به مخروط کریستالی متصل نیستند در نتیجه اوماتیوم ها کاملا از یکدیگر جدا نشده اند که این موضوع به هدایت نور بیشتر اما شفافیت کمتر تصویر منجر شده است .

عمل دیدن طی یک فرآیند فتوشیمیایی صورت می پذیرد . مولکول رتینال ( retinal ) موجود در سلول رابدوم فتونهای نور جذب شده را از حالت منحنی به شکل مستقیم در می آورد . رتینال به غشای پروتئینی بنام اُپسین ( opsin ) متصل است که به این مجموعه رودوپسین ( rhodopsin ) می گویند . رتینال هنگام ایجاد تغییر در فوتون از این مجموعه جدا شده و پس از آن اپسین یک سلول عصبی را تحریک می کند . سلول عصبی پیام را به مغز هدایت کرده و تشخیص یک فوتون را توسط رابدوم به مغز اعلام می دارد . بدنبال آن رتینال به کمک ویتامین A با اپسین ترکیب شده و مجددا رودوپسین شکل می گیرد .

سیستم بینایی زنبور عسل شامل دو چشم مرکب و سه چشم ساده است . هر چشم مرکب از هزاران سلول حساس به نور که به زنبور به درک نور ، رنگ و همینطور پرتوی UV آفتاب کمک می کنند تشکیل شده است .
سه چشم ساده زنبور بشکل مثلث بر روی سر حشره قرار گرفته که اسلی( ocelli ) نامیده می شوند. این چشمها اغلب به تشخیص مقدار نور موجود در محیط به زنبور کمک می کنند اما قادر به درک تصویر نیستند .

قرنیه چشمان مرکب زنبور عسل از مو های بسیار ریزی پوشیده شده است . البته وجود مو بر روی قرنیه مختص زنبور عسل نیست و حشرات دیگری مانند مگس ها نیز دارای چشمان مرکب با قرنیه پرمو هستند . زنبور عسل هنگام جمع آوری گرده گلها ،
گرده ها را بر روی بدن ، پاها و سر و از جمله چشمها و آنتن خود جمع آوری کرده و سپس به داخل کیسه گرده موجود بر روی پاهای عقبی انتقال می دهد .
با وجود اینکه زنبور عسل طیف وسیعی از رنگها را بخوبی می بیند تنها قادر به تشخیص شش گروه اصلی رنگها از قبیل زرد ، آبی سبز ، آبی ، بنفش ، UV و رنگی که بنام ارغوانی زنبوری شناخته می شود و مخلوطی از زرد و UV است ، می باشد . این حشرات قادر به دیدن رنگ قرمز نیستند .

چشمان مرکب زنبور عسل از هزاران عدسی نازک که هریک صفحه ( facet ) نامیده می شوند تشکیل شده است . دانشمندان معتقدند که هر عدسی یک چشم مرکب قسمت کوچکی از دید زنبور را دریافت می کند سپس مغز تصویر هر یک از عدسی ها را گرفته و تصویر بزرگ موزائیک مانندی ارائه می دهد . مزیت چشم مرکب ، توانایی آن در تشخیص حرکت است . زنبوران بسادگی می توانند بین الگوهای یک پارچه و شکسته تفریق قائل شوند اما برتری بیشتری در تشخیص تصاویر شکسته از خود نشان می دهند و به همین علت یک گل متحرک و یک گل ساکن را از یکدیگر تمیز می دهند .

بنابراین چشم زنبور عسل بخوبی جهت ادراک حرکت وفق یافته است .

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#46 Posted: 3 Sep 2013 03:08

دانستنی‌هایی از عسل

1- آیا می‌دانید عسل توسط خرطوم زنبورهای عسل از شهد گل‌ها جمع‌آوری و در کندو به عسل تبدیل می‌گردد.

2- آیا می‌دانید خداوند متعال در قرآن از بین تمام خوراکی‌ها تنها عسل را بعنوان ماده شفابخش معرفی کرده است.

3- آیا می‌دانید از بین مواد قندی و شیرین تنها عسل برای بدن مفید بوده و بقیه آنها مثل قند و شکر برای ما مضر هستند.

4- آیا می‌دانید مصرف زیاد مواد شیرین از جمله شکر و قند باعث بروز بیماریهای گوناگون مثل دیابت و چاقی در انسان می‌شود.

5- آیا می‌دانید مصرف عسل برخلاف دیگر مواد شیرین از بروز دیابت و بیماریهای قلبی عروقی و عصبی جلوگیری می‌کند.

6- آیا می‌دانید مصرف عسل برخلاف دیگر مواد قندی که باعث افزایش وزن و چاقی می‌شوند، می‌تواند کاهش وزن را به دنبال داشته باشد.

7- آیا می‌دانید مصرف یک قاشق عسل قبل از خواب باعث بهبود کیفیت خواب و شادابی در هنگام برخاستن می‌شود.

8- آیا می‌دانید عسل بهترین ماده‌ی انرژی‌زا برای ورزشکاران است.

9- آیا می‌دانید مصرف عسل باعث تقویت حافظه و کاهش استرس و اضطراب در انسان می‌شود.

10- آیا می‌دانید بچه‌های زیر یکسال نباید عسل بخورند.

11- آیا می‌دانید برای درمان عفونت‌های پوستی، سوختگی‌ها و جراحات سطحی عسل بهترین ماده التیام بخش است.

در پایان لازم به ذکر است تمام خواص گفته شده مربوط به عسل‌های طبیعی است که توسط زنبورها و از شهد گلها جمع آوری شده باشد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#47 Posted: 3 Sep 2013 03:09

تشخیص و مبارزه با واروآ(کنه بیرونی) آجاکوبسونی

جرب واروآ را می توانیم در زنبورهای بالغ، بر روی نوزادان و بقایای کندو ببینیم.

جرب ماده بالغ بیضی شکل و پهن می باشد و به رنگ قهوه ای کم رنگ تا قرمزگون می باشد و با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است و با قرار دادن شفیره در مقابل یک سطح سفید به راحتی می توان آنها را مشاهده کرد اما جرب نر کوچکتر از جرب ماده می باشد و رنگ آن متمایل به رنگ خرمایی روشن بوده و به ندرت دیده می شود.

شدید ترین آلودگی انگلی در لاروها و شفیره های پیرتر زنبور روی می دهد جرب ها معمولاً نوزاد زنبور عسل نر را به نوزاد کارگر ترجیح می دهند در آلودگی های سنگین ممکن است شفیره به زنبور بالغ تبدیل نشود زنبورهای بالغ رشد یافته ممکن است دارای شکم های کوتاه،بال های بدشکل و پاهای تغییر شکل یافته باشند ممکن است وزنی کمتر از زنبورهای سالم داشته باشند واروآ ممکن است به عنوان یک حامل برای ویروس عمل کند و در طول تغذیه آن را وارد شفیره نماید.

مقدار و محل واروآ در یک کلنی،بر اساس زمان سال،فرق می کند. تعداد جرب ها در فصل بهار در کمترین حد است و در طول تابستان افزایش می یابد و در فصل پاییز به اوج می رسد. در فصل بهار و تابستان اکثر جرب ها بر روی نوزادان یافت می شود(به خصوص نوزادان نر) در اواخر پاییز و در زمستان اکثر آنها به زنبورهای کارگر بالغ می چسبند.

جرب ها را می توان به اشکال زیر از زنبورهای بالغ جمع آوری کرد.

1-تکان دادن

2-غلتاندن در اتر

3-شیوه شکر پودر شده

4-شیوه گرما دادن

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#48 Posted: 3 Sep 2013 03:09

زنبور قرمز یا زنبور خرمائی

از خانواده Vespidae و از جنس Vespa می باشد . این زنبور که رنگ آنها خرمائی است و از زنبوران عسل بزرگترند .این حشرات دارای دست و پای بلند و قطعات دهانی جونده قوی و دندانه دار هستند به طوری مه با حرکت افقی آرواره های سر زنبور عسل را از بدنش جدا می کنند .

این زنبوران معمولا لانه خود را در نزدیکی کندو ها ساخته و برای تغذیه و پرورش نوزادان از زنبوران عسل به عنوان مطمئن ترین منبع غذایی آماده استفاده می کنند . بعضی از انواع آنها به زور وارد کندو شده و با مقداری عسل خارج می شوند . اما گاهی زنبوران عسل به طور دسته جمعی به آنها حمله ور شده و با نیش زدن سبب مرگشان می شوند . گرچه آفت درجه دو محسوب می شوند ولی در بعضی نقاط خسارت فابل توجهی به کندو های زنبور عسل وارد کرده و گاهی موجب نابودی آنها می گردند . دو گونه مهم آنها که در کشور ما وجود داشته و خسارت می زنند عبارتند از Vespe Orientalis و Vespa Crabro

روش مبارزه:

این زنبور ها بیشتر در اوایل بهار و اواخر تابستان و اوایل پاییز تا سرد شدن هوا بیشترین خسارت را به کندو ها وارد می نمایند . بهتر است تا از اوایل شهریور ماه دریچه کندو را کوچک کنیم یا از دریچه هایی که سوراخ هایی دارند که فقط زنبور عسل می توانند از آنها عبور کنند استفاده نماییم . تا زنبوران محافظ بتوانند به راحتی از ورود سریع و ناگهانی زنبور قرمز جلوگیری کنند . و یا وقتی که تعداد زنبور قرمز زیاد شدند و زنبوران عسل نتوانند از کندو محافظت کنند باعث این نشود که به داخل کندو راه پیدا کنند و سبب کشته شدن همه زنبور های عسل با ملکه شوند و عسل باقی مانده را به غارت ببرند و یا کندوی ما را به لانه ای برای خود تبدیل نمایند . البته در اواخر تابستان به علت گرمای هوا تعدادی از زنبور های عسل در زیر و جلوی دریچه پرواز تجمع می کنند و این کار باعث می شود زنبور قرمز بدون هیچ درد سری آمده و یه زنبور عسل را برداشته با خود ببرد . برای این کار بهتر این است جلوی دیچه پرواز طوری نصب کنیم که فقط زنبور عسل بتواند از آن عبور نماید .(یه چیزی شبیه تله گرده گیر) یک راه دیگر مبارزه این است که با دنبال کردن مسیر پرواز آنها در هوا و کمی جستجو در اطراف زنبورستان محل لانه های آنها را پیدا کرده و شب هنگام با یکی از سموم حشره کش قوی و یا با شعله افکن قوی آنها را نابود کنیم . البته شعاع پروازی این زنبوران 4 کیلومتر می باشد و در این مساحت جستجو کار سختی می باشد .

یه راه دیگر مبارزه استفاده از جگر سفید گاو می باشد . چون زنبور قرمز علاقه شدیدی به جگر سفید گاو (پوپ گاو) دارد. با درست کردن تله هایی شما می توانید در هر نوبت تعداد 50 تا 150 عدد از زنبور های قرمز را نابود کنید .

یک روش استفاده از گلدان و شعله افکن می باشد به طوری که شما یه سیم را از سوراخ گلدان عبور داده و جگر را در داخل گلدان به سیم بسته و با واژگونی گلدان و ثابت کردن آن در جایی نزدیک زنبورستان منتظر جمع شدن زنبور قرمز در زیر گلدان باشید . بعد با یه شعله با یه حرکت سریع زنبور های قرمز را بسوزانید .باید مواظب باشید که جگر پخته نشود چون دیگر نظر زنبور قرمز را به خود جلب نمی کند .

یک روش دیگر استفاده از تله لبنانی می باشد . اگر در محل شما این تله نبود شما خودتان می توانید این تله را بسازید .

وسایل مورد نیاز یه بطری خالی نوشابه خانواده یک و نیم لیتری پلاستیکی با یه لوله پلاستیکی به طول 15سانتیمتر و قطر یک و نیم سانتیمتر .

نحوه ساخت به این شکل است که لوله را برداسته و از وسط آن یه سوراخ به قطر 1 اینچ ایجاد می کنیم و از وسط بطری عبور می دهیم .برای هر دفعه استفاده مقداری جگر سفید در بطری می گذاریم و آن را در زنبورستان آویزان می کنیم با این روش در هر ساعت حدود 45 عدد زنبور قرمز را در بطری به دام می اندازید . باید توجه داشت که نباید زیاد جگر در بطری بماند که با خشک شدن و یا خراب شدن جگر دیگر زنبور قرمز به سمت بطری نمی آید .

جوجه تیغی Hedgehoge:

جوجه تیغی ها چندان ضرری برای کلنی های زنبور عسل ندارند ولی پرسه زدن های شبانه آنها و حیوانات دیگر نظیر گورکن ممکن است بیشتر کلنی ها را به حالت گوش به زنگ خطر و در حالت تدافعی در آورد . به همین دلیل می توان حدس زد که چرا بعضی از کلنی ها در یک مکان از خود ملایمت بیشتری نشان داده ولی موقعیکه به مکان دیگری برده می شوند وحشی و غیر طبیعی می شوند . زنبور های مرده و یا در حال مرگ که در اثر سرما و یا مریضی از کندو بیرون ریخته می شوند غذای آماده ای برای جوجه تیغی هستند.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#49 Posted: 3 Sep 2013 03:10

متبلور شدن عسل

متبلور شدن عسل 2 نوع است :

1- رس کردن

2- شکرک زدن

رس کردن :زمانی امکان دارد عسل در همان جای خود سفت شده و بلور هایی در خود ایجاد کندو در اکثر اوقات رنگ آن از سفید است تا قهوه ای کم رنگ . که این عسل مانند نبات سفت نمی شود و راحت تکه ای از آن جدا می شود و مانند خمیری داری بلور های ریز بسیاری است .

این عسل ، عسلی اصل بوده و هیچ مشکلی نداشته و رس کرده است و دلیل آن به خاطر قند ای داخل آن که از گل های مختلف تغذیه می کنند .

عسل گل آفتاب گردان خوش طعم ترین عسل دنیا است ولی زود تر از هر عسلی رس می کند . در استان یزد معروف ترین و خوش طعم ترین عسل ، عسل گلی به نام خشیر است . که تا 3 سال هم ممکن است رس نکند .

اگر بخواهیم عسل به حالت اولیه برگردد باید عسل را در مقابل آفتاب داغ در عرض 48 ساعت قرار دهیم بعد از آن عسل به حالت اولیه برمی گردد ولی ممکن است دوباره شکرک بزند که مدتی زیاد تر طول می کشد که تاآن وقت عسل مصرف شده.

راهی دیگر وجود دارد که عسل دیگر به حالت اولیه بر نمی گردد و حتی می توان قبل از رس کردن از این روش استفاده کرد تا دیگر رس نکند . ما عسل را در ظرفی شیشه ای گذاشته و آن را در در ظرفی پر از آب چند ساعت می جوشانیم تا رس های عسل از بین روند ولی در این روش دو مشکل وجود دارد

1- از بین رفتن خاصیت عسل

2- بسیار تیره شدن عسل

2- شکرک زدن : در این جا عسل مانند با لا نیست . از حد و حجم خود خارج شده و نبات می بندد . برای مثال این عسل را کمی ته لیوان می ریزیم بعد از مدتی این عسل شکرک زده و حتی از جداره لیوان بالا رفته است ولی در رس کردن عسل سرجای خود می ماند.عسل شکرک زده بسیار سفت است و قابل برگشت به حالت اولیه نیست و این نوع عسل ، عسلی تقلبی شناخته می شود .

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#50 Posted: 3 Sep 2013 03:10

غارت و نحوه جلو گیری از آن:

زنبور عسل در جستجوی غذا به هر ماده شیرین ، چون عسل ، شهد ، شیره میوه جات برخورد نماید آنها را جمع آوری می کند . در بعضی از مواقع که در طبیعت شهد کم می شود.زنبور عسل سعی می کند به کلنی های دیگر دستبرد بزند. اغلب کلنی های قوی ، کلنی های ضعیف که خوب محافظت نمی شوند را مورد حمله قرار میدهند.

زنبوران غارتگر معمولاً سیاه رنگ هستند و اغلب رفتاری عصبانی دارند و به صورت تک تک و مخفیانه وارد کندوها می شوند و پس از پر کردن عسلدان خود از کندو خارج می شوند.( در حالت پرواز پاهای عقب خود را به سمت جلو خم می کند).

غارت علاوه بر اینکه سبب از بین رفتن بعضی از کندو ها و یا تلف شدن زنبورهای غارت گر و غارت شونده می شود سبب اشاعه و انتشار بعضی از بیماریها و آفت شده و خطرات جبران ناپذیری را به وجود می آورد.

نحوه جلوگیری از غارت :

1 – تنگ کردن سوراخ پرواز.

2 – کلیه سوراخ ها و شکاف های کندو که احتمال ورود زنبوران غارتگر وجود دارد بایستی بست.

3 – قرار دادن تخته ای پهن در جلوی سوراخ پرواز تا نگهبانان کندو بهتر بتوانند از کندو محافظت کنند.

4 – در غارت های شدید ، کندوهای ضعیف مورد تهاجم را در انبوهی از علفهای سبز نخفی می نمائیم.

5 – استقرار کندو های ضعیف در نقطه ای دورتر از زنبورستان و قرار دادن یک کندوی خالی با مقدار کمی عسل در محل سابق.

6 – قرار دادن کلنی های مهاجم در مکانی دورتر از 3 کیلومتری زنبورستان.

7 – تغذیه کندوها در اوخر روز ( نزدیک غروب) انجام گیرد تا وقتی بوی شربت در هوا می پیچد . خورشید غروب کرده باشد و زنبورها به داخل کندو ی خود رفته باشند و از غارت صرف نظر کنند . البته در هنگام غروب باز کردن سر کندو با احتیاط انجام شود چون در این موقع باز کردن سر کندو آنها را عصبانی می کند و اقدام به نیش زدن می کنند.

8 – چون اغلب غارت در پائیز و در زمانی که شهد در طبیعت کم می باشد انجام می گیرد بهتر است . آنها را تغذیه کنیم تا به سراغ غارت نروند.

9 – غارت گاهی ارثی می باشد پس بهتر است از نژاد هایی استفاده کنیم که این حس را کمتر داشته باشند.

10 – تا حد امکان سعی شود کندوی ضعیف در زنبورستان نداشته باشید.( ب ا ادغام کردن و دادن یک یا چند قاب نوزاد در حال تولد) تا که این حس غارت در زنبورستان شما ایجاد نشود.

صفحه 5 از 6: « پیشین 1 2 3 4 5 6 پسین »

علم و دانش /

زنبور عسل

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا