ارسالها: 511
#51
Posted: 3 May 2012 13:44
آیا حدی نهایی برای جثه موجود فضایی هوشمند وجود دارد؟
اگر او روی خشکی زندگی کند، آری.
چون هرچه جانو بزرگتر می شود ، وزنش نسبت به قدرتش افزایش می یابد.کافی است ارتفاع جانو را دو برابر کنید ؛آنگاه ماهیچه هایش چهار برابر نسبت به پیش فضای عرضی اشغال می کنند،وبنابراین قدرتش چهار برابر می شود .اما جانور ما قدش دو برابر،عرضش دو برابر وضخامتش هم دو برابر شده وبه عبارت دیگر هشت برابر سنگین شده است. یعنی چهار برابر نیروی بیشتر در برابر در مقابل هشت برابر وزن بیشتر.
الاغ با اون خریتش از خیلی ها بهتره
ارسالها: 511
#52
Posted: 3 May 2012 13:45
دانشمندان انتظار دارند که اگر سیاره موجود فضایی به طور تقریبی هم اندازه زمین باشد، گرانشی تقریبا شبیه زمین دارد.با این قوانین اندازه گیری ، این موجود در جسه ای معین محدود خواهد شد.اگر توان عضلات واستخوان های او قابل قیاس با ما باشد، او نمی تواند خیلی بزرگتر از بزرگترین جانوران خشکی در روی زمین باشد.
یاد آوری می کنم ، که چند حالت ممکن ، خارج از محدودیت ها هم وجود دارند.مثلا اگر موجودات فضایی در آب زندگی کنند واقعا عظیم الجثه هستند.حتی موجودات آبزی فضایی وهوشمند وجود داشته باشند،احتمال کمی هست که باتجهیزات طرح SETI بتوانیم آنها را پیدا کنیم.
خلاصه اینکه احتمال کمی وجود دارد که موجود فضایی هوشمند ، حتی به طور مبهم ، شبیه ما باشد اما اگر او درسیاره ای شبیه سیاره خودمان رشد کند ، می توانیم به طور منطقی چند جنبه از ساختارش را حدس بزنیم ؛ مثلا اندازه اش را ، که تقریبا چیزی بین جثه موش وفیل است .نیز احتمالا می دانیم که اگر با موجودی فضایی ملاقات کردیم ؛ به کدام عضو آن باید نگاه کنیم وکدام عضو آن را بفشاریم.
اما جدا از این تصورات ، اما اصلا هوش جز خصوصیات احتمالی ساکن در سیاره های دیگر هست ، زمانی پیش کشیدن این پرسش بحث انگیز فرا رسیده است
الاغ با اون خریتش از خیلی ها بهتره
ارسالها: 511
#53
Posted: 3 May 2012 13:47
سیگنالی به سوی ستاره ها
این سیگنال دودویی به سوی ستاره ها فرستاده شده
من یه چیزایی فهمیدم ولی نه زیاد
امیدوارم شما بتونیدرمز گشایی کنید
الاغ با اون خریتش از خیلی ها بهتره
ارسالها: 511
#54
Posted: 3 May 2012 13:50
واکنش مردم در صورت مشاهده چه خواهد بود؟
بعید است هول وهراس گسترده ای برپا شود ،گرچه در فیلم های علمی تخیلی چنین چیزی رخ می دهد.اما باید این نکته را نیز بپذیریم که هم اکنون درصد بالایی از مردم اعتقاد دارند که موجودات فضایی در زمین حضور دارند اما علی رقم این حضور فرضی آنها ، مردم در خیابانها شورش نمی کنند.
آنها ابراز نگرانی شان را از حضور موجودات فضایی، به عهده مجریان گفت وگوهای انتقادی تلویزیونی ورادیویی می گذارند تا از دولت بخواهند درباره بشقاب های پرنده سرنگون شده شفاف سازی کند. واقعیت این است که سیگنالی که از هزاران سال نوری به سوی ما آمده است ،نمی تواند تهدید به حساب آید وارسال کنندگان فضایی آن حتی نمی دانند که ما علامتشان را دریافت کرده ایم.
الاغ با اون خریتش از خیلی ها بهتره
ارسالها: 511
#55
Posted: 3 May 2012 13:51
اگر جواب بدهیم چه؟ مثلا جواب بدهیم:«ما صدای شما را میشنویم ، این هم اطلاعاتی درباره سیاره ما»واین پیام را بصورت موسیقی، تصاویر ویا هرچیز دیگر که ارزش فرستادن داشته باشد،چــــه؟
این کار منطقی به نظر می رسد اما شاید این طور نباشد.شاید اصلا برداشتن گوشی فکر بدی است، چون موجودات فرازمینی را آگاه می کند که کسی در این سیاره هست وآنها برای بازدید ، به سیاره ما می آیند .اما مشکل اینجاست که قبلا به آنها جواب دادیم .زیرا سیگنالهای تلویزیونی ما تا دهها سال نوری در فضا پیش رفته اند و حضور ما را به طور برگشت ناپذیری به منظومه های ستاره ای اعلام کرده اند.
اما کسانی که نگران اند گفته اند این سیگنالهای تبلیغاتی ما روزی قیامت به پا می کند.آنها شکی ندارند که جامعه پیشرفته فضایی به دقت وبی سروصدا سیاره ها ومنظومه های ستاره ای مشابه خودشان را زیر نظر دارند ومنتظر سیگنالی هستند که نشان دهد سیاره های دیگری نیز به توانایی سخت افزاری قابل رقابت و مخرب رسیده اند .به محض دریافت چنین سیگنالی موشک های خودشان را پرتاب واین تمدن را از بین می برند البته این اتفاق درخوش بینانه ترین حالت می تواند رخ دهد!!
الاغ با اون خریتش از خیلی ها بهتره
ارسالها: 511
#56
Posted: 3 May 2012 13:54
گوش کردن به موجودات فضایی واقعا چگونه است؟
در فیلم ها ، پیدا کردن سیگنالهای موجودات فضایی بسیار آسان است. بر روی پرده ی نقره ای ،پژوهشگران setiدر حالی که بی کار نشسته اند وکمی هم خسته به نظر می رسند وپارا زیت های کیهانی ورودی را با بلندگویی معمولی یا یک جفت گوشی زیر نظر دارند، اکتشاف خود را انجام می دهند.وقتی سیگنالی ظاهر می شود (که در فیلم قطعا ظاهر می شود)،پژوهشگر ما بر اثر شنیدن صدایی به ظاهر عجیب وغریب از جا می پرد.سپس با حیرت وچشمانی که از تعجب گرد شده اند ، به سرعت به نمایشگر گرافیکی نگاهی می اندازد-که شکلی شبیه رشته کوه هیمالیا دارد-وسپس نفس نفس زنان همکارانش ، دولت وتمام دنیا را به طور خیلی واضح در جریان این کار قرار می دهد !!!!
در آزمایش های طبیعی واقعی seti،یافتن سیگنال اینقدر ها هم ساده نیست.از آنجا که این آزمایش ها عموما از گیرنده هایی با ده میلیون کانال استفاده می کنند،برای زیر نظر گرفتن همه آنها اتاقی پر از بلندگوهای دستی یا یک کامیون پراز گوشی مورد نیاز است.در این دنیای واقعی رایانه ها وظیفه دارند به انسانها بگویند که پیام هایی که دریافت کرده اند شبیه پیام های زمینی است یا نه؟واین کار انسان را بسیار آسان می کند
درآزمایش seti،سیگنالهایی را که دریافت کرده ایم سوا میکنیم البته این کار توسط رایانه بهتر صورت میگیرد وکارش اینست که باتوجه به سیگنال های زمینی سیگنالهای دیگر را سوا کند.البته سیگنالهای دیگری نیز هستند که از این بررسی خودکار عبور می کنندوباید باجزییات بیشتری بررسی شوند. دانشمندان setiپیش از آنکه بتوانند ادعا کنند موجودات فضایی راپیدا کرده اند، به چندین روز آزمایش وبررسی نیاز خواهد داشت.به علاوه از دانشمندان دیگری نیز تقاضا میشود تا با تلسکوپ سومی سیگنال دریافت شده را تایید کنند. پس بنابراین کشف سیگنال بسیار کندتر از چیزی است که بر روی پرده سینما روی می دهد واحتمالا تماشاچیان به دیدن فیلمی که یک هفته طول بکشد،نخواهند رفت!!!!
الاغ با اون خریتش از خیلی ها بهتره
ارسالها: 511
#57
Posted: 3 May 2012 13:58
آیا ماهم چیزی مخابره می کنیم؟
تاکنون تمام تلاش های SETIانفعالی بوده است.این موضوع به خاطر منزوی بودن پژوهشگران نیست بلکه به این علت که آنها فقط سرگرم دیدن وشنیدن بوده اند.از دانشمندان SETI هیچ پیام جدی به قصد دریافت پاسخ به سوی کیهان فرستاده نشده است.البته همانطور که گفته شد ، انسان از طریق رادیو تلوزیون ورادارهای نظامی به طور غیر عمد فرهنگ بشری را به فضا می فرستند اما بازدیدکنندگان این وبلاگ که اطلاعات فنی دارند ، می دانند که در یک یا دو دهه ، میزان بسیار کمتری از این برنامه های سرگرم کننده به سوی همسایه های احیانا قدر شناس ما فوران می کند.
امروزه بیشتر برنامه ها با فیبر نوری ای که به درون منازل خزیده اند یا به طور مستقیم از ایستگاه های ماهواره ایِ فرستنده ، دریافت می شوند. موجودات فضایی به طور مسلم تاکنون این دگرگونی فنی را انجام داده اند.
ممکن است مقدار انرژی رادیویی که از سرزمین آنها تراوش می کنند، بسیار کم باشد.اگر اینطور باشد، پس ما فقط در صورتی موجودات فضایی را پیدا میکنیم که آنها از روی قصد یا عمدا پیام ارسال کنند.اما اگر ما پیام ارسال نمیکنیم ، چرا باید آنها ارسال کنند؟
اگر هردو فقط در حال گوش دادن باشیم چه؟آیا نباید سرانجام دست به کار شویم وبه سوی ستاره ها سیگنال بفرستیم؟
شاید نــــــــــــــــــــــــــــــــــه
در حقیقت ، شاید ما به چند علت پیامی ارسال نمیکنیم.شاید قاطع ترین علت این واقعیت است که جامعه انسانی ما به تازگی وارد عرصه فناوری شده است.زیرا ارسال های رادیویی ولیزری اختراعات قرن بیستم هستندوبرای تمدن های پیشرفته مانند عتیقه می باشد.از آنجا که ما انسانها جدیدترین بازیگران صحنه تکنولوژی هستیم، قطعا قابل درک است که نخست بخواهیم گوش کنیم، وسپس ، زبان به سخن گفتن بگشاییم.
الاغ با اون خریتش از خیلی ها بهتره
ارسالها: 511
#58
Posted: 3 May 2012 14:03
زمین تنها سیاره ای نیست که...
بیش از نیم قرن از زمانی که پروزه ازما برای نخستین بار تلاش کرد سیگنال های ارسالی موجودات فضایی را استراق سمع کند،می گذردآیا پژوهشگران SETIتاکنون چیزی شنیده اند؟
از زمان آغاز کار تاکنون ، آنها مدام سیگنال می شوند.با کمال تاسف ، تعلق هیچ یک از آنها به موجودات فضایی ثبت نشده است.به نظر می رسد همه آنها صرفا تداخل پیام های زمینی یا ماهواره های ارتباطی باشند که به دور سیاره ما می گردند اما آیا دانشمندان SETIبه هدف نزدیک اند؟با داشتن تلسکوپ های بزرگی که اکنون به سوی آسمانها نشانه رفته اند ، آیا می توانیم انتظار داشته باشیم که آنها به زودی سیگنالهایی دریافت کنند که حرفی برای گفتن داشته باشند؟
این شبیه آن است که از جیمز کوک ، که در بخش گسترده ای از آبهای پهناور وشور اقیانوس اطلس دریانوردی می کند،بپرسیم که آیا در شرف کشف جزیره ی تازه ای هست یا نه؟ مسلما او جواب این سوال را نمی داند اما از طرفی دیگر ،هرچه بیشتر جست وجو کند وهرچه آب بیشتری از کشتی اش بگذرد، احتمال کشف بیشتر خواهد میشود.
شکی نیست که امروزه پژوهشگران SETI در تحقیقاتشان نسبت به هرزمانی در گذشته دریاهای بیشتری را پوشش می دهند.همین طور ، دقت آزمایش هایشان هم بیشتر میشود؛ مثلا پروژه فینیکس می تواند سیگنالهای جدیدی را که انرژی رادیویی دریافتیشان پس از جمع آوری توسط تلسکوپ رادیویی حتی یک تریلیون بار کمتر از انرژی افتادن یک پر بالش است، تشخیص دهد.ابزارهای تازه جستوجو را افزایش خواهند داد.دور نیست که همین روزها دریابیم که:
زمین تنها سیاره ای نیست که موجوداتی هوشمند آنرا اشغال کرده اند.
الاغ با اون خریتش از خیلی ها بهتره
ارسالها: 511
#59
Posted: 3 May 2012 14:05
اختر شناسی به اسم کارل ساگان
بحث داغی که امروزه SETIبه دنبال آن است ، این است که دقیقا تا نزدیک ترین تمدن فضایی چقدر فاصله است؟
به طور آشکار هنوز دانشمندان نمی دانند اما این امر بستگی به آن دارد چه تعداد تمدن در این کهکشان ساکن باشند.این همان عددN در معادله فرانک دِریک است.دانشمندان تصور دارند که N یک است ؛ یعنی ما کاملا تنهاییم .با این حساب ، نزدیک ترین موجودات فضایی به ما ، اصلا وجود ندارد!! درعوض ، اختر شناسی به نام کارل ساگان خیلی خوش بین تر است. او پیشنهاد می کند که N ممکن است یک میلیون باشد.در این صورت می توان به سادگی حساب کرد که نزدیک ترین تمدن کهکشانی تا ما 100سال نوری به طور متوسط فاصله دارد.
دِریک با ابن موضوع کمی مخالفت می کند واعتقاد دارد که تقریبا 10 هزار تمدن پیشرفته در سراسر راه شیری پراکنده اند.اگر حق با او باشد نزدیک ترین همسایه های ما 500 تا 1000 سال نوری از ما فاصله خواهد داشت.
صاف وپوست کنده باید گفت تا زمانی که سیگنالی کشف نکیم فاصله خانه خود تا خانه موجودات فضایی نخواهیم دانست اما اگر شما با این نظر موافق باشید که در کهکشان راه شیری بیش از یک میلیون سیاره مسکونی در حال جوش وخروش اند آن وقت فاصله ما تا آنها به صد سال نوری می رسد شاید کمی هم بیشتر!!
وخود این موضوع باعث میشود که مکالمه که ساده ترین راه ارتباط می باشد به کندی انجام گیرد ویک پرسش وپاسخ ساده قرن ها سال طول بکشد.
اما مهم نیست؛در قرن شانزدهم ارتباط بین اروپا وآمریکای تازه کشف شده هم خیلی پردردسر بود اما بعد از گذشت زمان وبه وجود آمدن اخترعات واکتشافات این مشکل حل شد.شاید در آینده ...
الاغ با اون خریتش از خیلی ها بهتره
ارسالها: 511
#60
Posted: 3 May 2012 14:07
در پی پیام های موجودات فرازمینی واخترشناسی بنام فرانک دریک
آشکار ترین سرنخ وجود انسان در روی زمین –دست کم از دیدگاه موجودات فضایی دور دست- سیل عظیم سیگنال های رادیویی وتلوزیونی ای است که ما به فضا میفرستیم.این پیام های ارسالی معمولا برای اینکه به همه جمعیت پراکنده مناطق بزرگ شهری برسند، در امتداد افق فرستاده می شوند اما از آنجا که سیگنال ها به صورت خط مستقیم حرکت می کندد، سرانجام از روی سقف ها وآنتن های حومه شهر ها هم رد میشوند وبه سمت ستاره ها حرکت می کنند.
چون ما حدود 70 سال است که این سیگنال ها را ارسال میکنیم ، تاکنون حدود 10,000 منظومه ستاره ای را تحت پوشش قرار داده ایم.
در بها سال 1960 اخترشناس جوانی بنام فرانک دریک نخستین کسی بود که از تلسکوپ رادیویی برای جست وجو ی موجودات فضایی استفاده کرد.
فرانک ، کارمند تازه استخدام رصد خانه گرین بنک در ویرجینیای غربی که به تازگی در آن آنتنی 26متری نصب کرده بودند . مدیر رصدخانه ، کارکنانش را تشویق کرد تا به فکر آزمایش هایی باشند که با آنها بتوان از آنتن بشقابی جدید استفاده کرد. فرانک پیشنهاد کرد با چرخاندن آنتن به سوی ستاره های شبیه خورشید ونزدیک به زمین وجست وجو به دنبال سیگنال های غیر طبیعی می توان سیگنال هایی را که ممکن است در آن سیاره ای با موجودات هوشمند باشند پیدا کرد.
مدیر رصد خانه موافقت کرد وفرانک دو هفته وقت صرف گوش دادن به پیام های ارسالی از فضا کرد.اوهروز صبح زود بیدار می شد تا در هوای سرد ویرجینیای غربی ، پس از آن که آنتن را به سمت ستاره های - تاوقیطس واپسیلن نهر- که هردوی آنها شبیه خورشید اند وکمتر از12 سال نوری از ما فاصله دارند- قرار میداد،گیرنده تلسکوب را تنظیم کند.
فرانک تاکنون در آزمایش های طرح SETI هیچ سیگنال فرا زمینی نشنید اما آزمایش های او نخستین جست وجوی مدرن برای موجودات فضایی دور دست بود.به زودی اختر شناسان دیگر از آن تقلید کردند.اختر شناسانی که زمان بیشتری برای دسترسی به تلسکوپ داشتند ،آرزو می کردند نخستین کسی باشند که موجودی فضایی پیدا می کنند.امروزه پژوهش های رادیویی با ابزار هایی انجام می گیرد که از ابزار های فرانک پیشرفته ترند اما آنها هم همان کار فرانک را انجام می دهند.
بسیاری از مردم براین باور هستند که پژوهشگران مدام سر آنتن ها را می چرخانند و وقت کمتری صرف این کار می کنند
الاغ با اون خریتش از خیلی ها بهتره
صفحه 6 از 14