ارسالها: 502
#51
Posted: 13 Aug 2013 21:03
ریاست جمهوریها
ابوالفضل ایلچیبیگ
۱۹۹۲تا۱۹۹۳
- ابوالفضل ایلچی بیگ (به ترکی آذری: Əbülfəz Qədirqulu oğlu Elçibəy) (زادهٔ ۲۴ ژوئن ۱۹۳۸ در نخجوان-درگذشتهٔ ۲۲ اوت ۲۰۰۰ در آنکارا)، سیاستمدار آذربایجانی و یکی از مخالفان اتحاد جماهیر شوروی سابق و دومین رئیس جمهور جمهوری آذربایجان و نخستین رئیس جمهور غیر کمونیست جمهوری آذربایجان بود که در انتخابات آزاد این مقام را در ۱۶ ژوئن ۱۹۹۲ احراز کرد و طی یک کودتا در ژوئن ۱۹۹۳ از قدرت کنار رفت.
- وی رهبر حزب جبهه خلق آذربایجان و دست نشانده ژنرالهای پان ترکیست ترکیه بود. قبل از وی ایاز مطلباف رئیس جمهور جمهوری آذربایجان بود و پس از وی حیدر علی اف با کودتای خفیف ژنرال صورت حسین اوف به این مقام رسید.ایلچی بیگ در روستای "کرَکی" نخچوان آذربایجان در سال ۱۹۳۸ به دنیا آمد ، پدرش قادر قلی اهل آذربایجان ایران و مادرش اهل آناطولی ترکیه بود که به روستای کرَکی کوچ کرده و با پدر ایلچی بیگ ازدواج کرد. پدر ایلچی بیگ در سال 1943 در جنگ جهانی دوم شرکت کرده و دیگر خبری از وی نشده است . ابولفضل ایلچی بیگ بین سالهای 1957 - 1962 میلادی در دانشگاه دولتی آذربایجان و در دانشکده " زبانهای شرق " در رشته زبان عربی تحصیل کرد و در همان سالها در دانشکده محل تحصیل خود " کانون تاریخ شناسی آذربایجان " را تاسیس نمود. وی در طی سالهای 1963-1964 به عنوان مترجم در کشور مصر فعالیت داشت و در سال 1971 برای استقلال آذربایجان فعالیت خودرا شروع کرد که بر اثر همین فعالیت در سال 1975 به اتهام ملیگرایی به یک سال و نیم حبس محکوم گردید.
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#52
Posted: 13 Aug 2013 21:08
ریاست جمهوریها
حیدر علیاف
۱۹۹۳تا۲۰۰۳
- حیدر علی اف (حیدر علی رضا اغلو علی اف) (به ترکی آذربایجانی: Heydər Əliyev) فرزند علیرضا متولد ۱۰ مه ۱۹۲۳ و درگذشت ۱۲ دسامبر ۲۰۰۳. از سال ۱۹۹۳ تا سال ۲۰۰۳ میلادی عنوان ریاست جمهوری آذربایجان را بعهده داشت.
- قبل از وی ابوالفضل ایلچی بیگ و پس از او پسرش الهام علی اف ریس جمهور جمهوری آذربایجان است.
زندگینامه
- حیدر علی اف فرزند علیرضا در تاریخ ۱۰ می سال ۱۹۲۳ در شهر نخجوان آذربایجان و در یک خانواده کارگری متولد شد.
- وی در سال ۱۹۳۹ پس از پایان تحصیلات متوسطه در دانشسرای تربیت معلم نخجوان، وارد رشته معماری دانشگاه صنعت آذربایجان ("آکادمی دولتی نفت آذربایجان" کنونی) شد. ولی بر اثر آغاز جنگ، او موفق به اتمام تحصیل نگردید.
پستها وسمتها تا دهه 90
- از سال ۱۹۴۱ مسئول بخش اشتغال کمیساریای خلق امور داخلی جمهوری خودمختار سوسیالیستی شوروی نخجوان
- سال ۱۹۴۴ استخدام در ارگان امنیت دولتی
- سال ۱۹۶۴ معاون رییس کمیته دولتی امنیت وابسته به شورای وزیران جمهوری آذربایجان شوروی
- سال ۱۹۶۷ ریاست کمیته دولتی امنیت وابسته به شورای وزیران جمهوری آذربایجان شوروی
- ارتقا به درجه سرتیپی
- سال ۱۹۶۹ دبیر کل کمیته مرکزی حزب کمونیست آذربایجان
- سال ۱۹۸۲ عضویت در دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
- سال ۱۹۸۲ معاون اول رییس شورای وزیران اتحاد جماهیر شوروی و یکی از رهبران اتحاد جماهیر شوروی
- ٢٠ سال نماینده شورای عالی (مجلس) اتحاد جماهیر شوروی
- 5 سال معاونت رئیس شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی
تحصیلات
- فارغ التحصیل رشته تاریخ دانشگاه دولتی آذربایجان در سال ۱۹۵۷
- گذراندن تحصیلات عالیه ویژه در شهر لنین گراد ("سنت پترزبورگ" فعلی) 1964 تا 1967
فرازونشیب
- حیدر علی اف در اکتبر سال ۱۹۸۷ به نشانه اعتراض به خط مشی سیاسی دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی و شخص میخائیل گورباچف دبیر کل آن کمیته، از سمتهای خود استعفا کرد.
پستها وسمتها از دهه ۹۰
- سال ۱۹۹۰ نماینده مردم در مجلس شورای عالی آذربایجان
- سالهای ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳ ریاست مجلس عالی جمهوری خودمختار نخجوان
- سال ۱۹۹۲ رئیس حزب آذربایجان نوین در شهر نخجوان
- سال ۱۹۹۳ معاونت رییس شورای عالی جمهوری آذربایجان
رییس جمهوری حیدر علیاف
- در ماههای می و ژوئن سال ۱۹۹۳ با پیدایش خطر جنگ داخلی و از دست رفتن استقلال کشور بخاطر تشدید کامل بحران حکومتی، مردم آذربایجان با اصرار خواستار روی کار آمدن حیدر علی اف شد. رهبران وقت آذربایجان ناگزیر رسماً از حیدر علی اف به باکو دعوت کردند. حیدر علی اف در تاریخ ۱۵ ژوئن سال ۱۹۹۳ رئیس شورای عالی آذربایجان انتخاب و بموجب مصوبه مورخ ۲۴ ژوئیه مجلس ملی، کفیل رئیس جمهوری آذربایجان شد. حیدر علی اف در روز سوم اکتبر با دستیابی به آراء عمومی مردم، به مقام ریاست جمهوری آذربایجان انتخاب شد. او، در انتخابات ریاست جمهوری مورخ ۱۱ اکتبر که با حضور گسترده مردم برگزار میگردید، با کسب ١/٧٦ درصد آراء، مجدداً رئیس جمهوری آذربایجان انتخاب شد. حیدر علی اف که، با طرح کاندیداتوری وی جهت شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ۱۵ اکتبر سال ۲۰۰۳ اعلام موافقت کرده بود، بعلت بروز مشکلاتی در وضع جسمانی از شرکت در این انتخابات خودداری نمود.
جوایز و افتخارات
- چهار بار مفتخر به دریافت نشان لنین و نشان ستاره سرخ
- دو بار عنوان قهرمان سوسیالیستی کار
- دارنده جوایز بینالمللی، دکترای افتخاری دانشگاههای معتبر کشورهای مختلف
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#53
Posted: 13 Aug 2013 21:14
ریاست جمهوریها
الهام علیاف
۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳
- الهام حیدر اوغلو علیاف (به ترکی آذربایجانی: İlham Əliyev)، (متولد ۲۴ دسامبر ۱۹۶۱، باکو) رئیس جمهور کنونی جمهوری آذربایجان است. وی فرزند حیدر علیاف، رئیس جمهور پیشین آذربایجان است و از تاریخ ۳۱ اکتبر ۲۰۰۳ قدرت را در دست گرفت. علیاف دکترای تاریخ دارد و در دانشگاه دولتی مسکو در رشتهٔ روابط بینالملل هم تحصیل کردهاست. او بین ۱۹۸۵-۱۹۹۰ در انستیتو دولتی روابط بینالملل مسکو تدریس میکرد. همسر وی خانم مهربان علیوا است و سه فرزند به نامهای لیلا، آرزو و حیدر دارد. او علاوه بر آذربایجانی به ترکی، فرانسوی، روسی و انگلیسی صحبت میکند.
فساد مالی
- الهام علی اوف و اعضای خانوادهاش در رأس فساد مالی آذربایجان قرار دارند. پسر یازده ساله الهام علی اف رئیس جمهوری آذربایجان مالک چندین امارت در دبی است. میزان املاک و مستقلات لیلا و آرزو علی اووا دو دختر الهام علی اوف بیش از ۷۵ میلیون دلار بر آورد شده است.
- فساد اخلاقی و مالی این خانواده به حدی رسیده است که وی در زمینه فساد، بعنوان «شخص نمونه سال» در جهان انتخاب شد.
حقوق بشر در آذربایجان
- دیکتاتوری و حکومت یک طایفه در آذربایجان، نارضایتی مردم کشور را به حدی رسانده است که امروزه تقریباً ۹۰ درصد از اهالی کشور مخالف سرسخت حاکمیت طایفه علی اوف هستند.
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#54
Posted: 13 Aug 2013 21:20
جهانگردی
- جمهوری اذربایجان در سالهای اخیر تلاشهای قابل توجهای برای افزایش گردشگری خود داشتهاست. همچنین سال ۲۰۱۱درکشور آذربایجان سال گردشگری اذربایجان نمایده شد. کشور آذربایجان در سال ۲۰۱۰ میزبان بیش از دو و نیم میلیون گردشگر بودهاست، در سالهای اخیر سهم گردشگری آذربایجان را بیشتر کشورهای اوکراین، قزاقستان، ایران، گرجستان، اردن، بحرین، آلمان، استرالیا، بلغارستان و فنلاند داشتهاند. میراث فرهنگی و معماری ملی و اسلامی از مهمترین عاملهای ثبات در جمهوری آذربایجان محسوب میشود. این کشور بهعنوان دومین کشور شیعه در جهان، با میراثهای معماری، آداب و رسوم، تنوعهای فرهنگی، انواع پوشاک، صنایع دستی، غذاهای سنتی و چشماندازهای جغرافیایی و طبیعی از نظر جهانگردی قابلتوجه بوده و همهساله هزاران گردشگر خارجی را به سمت جمهوری آذربایجان جذب کرده که از نظر اقتصادی نیز تأثیر بهسزایی در رشد اقتصادی این کشور داشتهاست.
اقتصاد
- جمهوری آذربایجان در مقایسه با جمهوریهای تازه استقلال یافته اطراف خود در اثر بهره برداری از منابع نفتی که در سال ۲۰۰۸ برابر ۷ میلیارد بشکه بودهاست (که حدود یک درصد از ذخایر اثبات شده جهان)که در حال حاضردر منطقه یک صادرکننده محصولات گازی محسوب میشود. و سرمایه گزاری پس از استقلال توسعه بیشتری پیدا کردهاست. با وجود این بعد از استقلال این کشور، تورم فزاینده ناشی از آثار جنگ قرهباغ همراه با سیاستهای آزادسازی قیمتها و خصوصی سازی اقتصاد موجب شد که مردم جمهوری آذربایجان تحت فشارهای شدید اقتصادی قرار گیرند و قدرت خرید آنها بهسرعت کاهش یابد ولی از سال ۱۹۹۶ میلادی، افزایش درآمدهای حاصل از قراردادهای نفتی بینالمللی، روند رو به رشد سرمایه گذاری خارجی، اعتبارات صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی و مساعدت کشورهای اروپایی موجب شد تا اقتصاد نابسامان این کشور کمی رو به بهبود گذارد. در سال ۲۰۰۷ از تعداد کل شاغلان در بخش اقتصادی ۷۰ درصد در بخش خصوصی مشغول به کار بودن وتعداد بیکاران ۲۸۱ هزار نفر بودهاست.
- جمهوری آذربایجان برای ثبات بخشیدن به اوضاع اقتصادی با کمک صندوق بینالمللی پول دو برنامهٔ اقتصادی را به اجرا درآورده و توانستهاست میزان تورم را کاهش دهد. میزان تورم در این کشور از ۴۱۱ درصد در سال ۱۹۹۵ میلادی به ۲۰ درصد در سال ۱۹۹۶ میلادی و ۷/۳ درصد در سال ۱۹۹۷ و صفر درصد در سال ۱۹۹۸ میلادی و (۵-) درصد در نیمه نخست سال ۲۰۰۰ میلادی کاهش یافتهاست.
- در سال ۲۰۰۸ میلادی جمهوری آذربایجان بنا به گزارش بانک جهانی برترین کشور از نظر اجرای برنامههای اصلاحات اقتصادی بین ۱۰ کشور محاسبه شده (ده کشوری که جزئیات اطلاعات اقتصادی خود را در اختیار بانک جهانی قرار دادند) بودهاست و در رتبه نخست قرار گرفت.
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#55
Posted: 13 Aug 2013 21:23
نظامی
- تاریخ ارتش آذربایجان به زمان جمهوری دموکراتیک آذربایجان در سال ۱۹۱۸ که ارتش ملی تازه شکل گرفته بود بازمیگردد. وقتی جمهوری آذربایجان استقلال خود را پس از فروپاشی شوروی سویالیستی بدست آورد بر پایه قانون در سال ۱۹۹۱ ارتش جمهوری آذربایجان تاسیس گردید. از سال ۲۰۰۲ ارتش آذربایجان دارای ۹۵۰۰۰ پرسنل نظامی فعال و همچنین دارای ۱۷۰۰۰ نیروی شبه نظامی است. نیروهای نظامی دارای سه شاخه نیروهای دریایی، هوایی و زمینی است. افزون بر این شاخههای اصلی نیروی نظامی آذربایجان دارای زیر شاخههایی است که در موقع لزوم میتوانند در دفاع از کشور کمک کنند. این نیروها شامل گارد ساحلی، مرزبانان و نیروهای انتظامی داخلی است.گارد ملی آذربایجان یک نیروی بیشتر شبه نظامی است که یک نهاد نیمه مستقل ویژه از سرویس حفاظت دولتی است که زیر نظر رئیس جمهور اداره میشود.
- آذربایجان پیمان نیروهای مسلح متعارف در اروپا (سی اف ای) را امضا کردهاست. این کشور همکاری نزدیکی با ناتو در پروژهای حفاظت از صلح دارد. آذربایجان ۱۵۱ نیروی حافظ صلح در عراق و ۱۸۴ نیرو در افغانستان دارد.
- بودجه نظامی آذربایجان برای سال ۲۰۱۱ معادل ۴٫۴۶ میلیارد دلار بودهاست. آذربایجان دارای صنایع دفاعی تولید اسلحه سبک، سیستمهای کوچک توپخانه و برخی وسایل نقلیه نظامی است. ارتش آذربایجان همکاریهای تمرینی با گارد ملی اوکلاهاما داشتهاست.
سیاست
- بهدنبال استقلال، فعالیتهای سیاسی در جمهوری آذربایجان بهشدت افزایش یافت. یکی از بزرگترین سازمانهای سیاسی اپوزیسیون جبههٔ خلق آذربایجان حول ملی گرایی ملی و دفاع در مقابل حملات ارمنستان تشکیل شد. این سازمان در مراحل بعدی حاوی فراکسیونهایی با اندیشههای پان ترکیستی نیز بودهاست. در اولین دوره انتخابات ریاستجمهوری ابوالفضل ایلچیبیگ با اندیشههای قومگرایانه این مقام رسید، بعد از انتخاب ایلچیبیگ وی به همراه وزیر کشور خود اسکندر حمیدف در چندین نوبت خواستار تشکیل ترکیه بزرگ که شامل تمام نواحی شمالی ایران میشد شدند. پس از شکستهای پیاپی در جنگ با ارمنستان، و شکست تقریباً تمامی سیاستهای وی، و چندین قیام خونین در چند شهر از جمله گنجه، حیدر علیاف رئیس وقت پارلمان طی یک کودتای بدون خونریزی قدرت را به دست آورد و ایلچیبیگ به تبعید فرستاده شد.
- در زمان ریاستجمهوری وی و پسرش روابط با ایران بهتدریج گرمتر شد، تا جایی که روسای جمهور هر دو کشور در چندین نوبت به کشور یکدیگر سفر کردهاند، و جمهوری آذربایجان کنسولگریای نیز در شهر تبریز افتتاح کرد و علیاف پسر به آن شهر سفر کرده و با تجار آن دیدار کرد. موافقتنامههای زیادی نیز در زمینههای تجاری، ورزشی، فرهنگی و مرزی بین دو کشور بسته شدهاست. متاسفانه در سالهای اخیر جریانات ضدایرانی تحت حاکمیت الهام علیف دوباره شدت گرفتهاست. همچنین این کشور در فهرست ناقضان آزادی مطبوعات است.
- در پی گسسته شدن اتحاد جماهیر شوروی و آغاز درگیریهای قومی، تعداد کثیری از ساکنان ارمنی منطقه قرهباغ با مداخله ارتش جمهوری ارمنستان موفق به کنترل این ناحیه و شش ناحیه غیر ارمنی نشین شدند. جمهوری قرهباغ که کنترل بیست درصد از اراضی جمهوری آذربایجان را دارد تا کنون توسط هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشدهاست و از هر لحاظ تحت نفوذ و حاکمیت ارمنستان میباشد. در اثر این جنگهای حدود یک میلیون اهالی آذری، ارمنی و کرد جنگزده این منطقه بی خانمان گشته و تعداد کثیری هنوز در پناهگاههای موقتی و نیمه موقتی بسر میبرند.
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#56
Posted: 13 Aug 2013 21:25
کشتار سومقاییت
- کشتار سومقاییت (که با عناوین دیگری چون نسلکشی سومقاییت یا وقایع فوریه نیز شناخته میشود) فاجعهای بود که توسط شورشیان آذربایجانی برضد ارامنه ساکن شهر ساحلی سومقاییت در خلال فوریه ۱۹۸۸ میلادی به وقوع پیوست. برطبق آمار حداقل ۱۳۲ نفر و حداکثر چندصد نفر در پی این حادثه کشته شدند. این حادثه در روز ۲۷ فوریه ۱۹۸۸ میلادی (زمانی که هنوز هیچ درگیری نظامی در منطقه قره باغ شروع نشده بود) گروه های عناصر افراطی جمهوری آذربایجان (در برابر بی تفاوتی نیروهای انتظامی آن جمهوری) شروع به قتل عام ارمنیان شهر سومقاییت در نزدیکی باکو نمودند. در روز ۲۸ فوریه ۱۹۸۸ گروهی از نیروهای انتظامی شوروی وارد شهر سومقاییت شدند تا به این جنایات افراطی های آذربایجانی پایان دهند اما با مقاومت آشوبگران، موفق به این امر نشدند. درنهایت دولت مرکزی شوروی ناگزیر به ارسال نیروهای نظامی بیشتر و اعلام حالت حکومت نظامی برای خاتمه دادن به این قتل عام شد. (امری که در تاریخ شوروی کم سابقه بود.) تا کنون پارلمان اروپا در سال ۱۹۸۸ میلادی، مجلس سنای آمریکا در سال ۱۹۸۹ و مجلس آرژانتین قطعنامه هایی در محکومیت قتل عام ارامنه توسط پان ترکیست های جمهوری آذربایجان در شهر سومقاییت به تصویب رسانده اند.
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#57
Posted: 13 Aug 2013 21:33
کشتار خواجهلی
۳۹°۵۴′۴۰″ شمالی ۴۶°۴۷′۲۱″ شرقی
- کشتار خواجهلی کشتار صدها تن از شهروندان آذربایجانی در شهر خواجهلی در ۲۵-۲۶ فوریه ۱۹۹۲ از جانب نیروهای مسلح ارمنستان و تاحدی کشورهای مستقل همسود در طول جنگ قرهباغ میباشد. با توجه به سمت جمهوری آذربایجان، دیدبان حقوق بشر، مرکز یادبود دفاع از حقوق بشر و دیگر ناظران بینالمللی که قتلعام توسط نیروهای مسلح ارمنستان صورت گرفتهاست. پس از سقوط شهر خواجهلی در طی جنگ قرهباغ، کشتارغیرنظامیان آذربایجانی در این شهر توسط ارتش ارمنستان به همراهی نیروهای ۳۶۶ ارتش روسیه در ۲۵ و ۲۶ فوریه سال ۱۹۹۲ اتفاق افتاد.بر اساس آمارهای موجود از جمله آمار سازمان دفاع از حقوق بشر در این کشتار ۶۱۳ نفر از غیر نظامیان از جمله ۶۳ کودک جان خود را از دست دادند.این کشتار یکی از غمانگیزترین رخدادها در تاریخ مناقشه جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر قرهباغ کوهستانی بود.دولتها و رسانههای غربی با عنوان "کشتار خواجهلی"، "فاجعه خواجهلی" یاد میکنند. منابع جمهوری آذربایجان از عنوان نسلکشی خواجهلی و فاجعه خواجهلی استفاده میکند.
موقعیت شهر خواجهلی
- خواجهلی نام شهر و بخشی در جمهوری آذربایجان است که اکنون در کنترل جداییطلبان ارمنی قرهباغ است. این شهر در ۱۴ کیلومتری شمال شرقی شهر خانکندی قرهباغ و نزدیک کوه قرهباغ واقع شدهاست. علاوه بر این، قرار داشتن خواجهلی در راه آغدام- شوشی و برخورداری شهر از تنها فرودگاه قرهباغ، حساسیت راهبردی شهر را بیشتر کرده بود. در این شهر علاوه بر بومیان، اهالی آذربایجانی خانکندی که از آن شهر رانده شده بودند و نیز ترکهای فراری فرغانه نیز زندگی میکردند. دلیل حمله نیروهای مسلح ارمنستان به شهر خواجهلی در موقعیت ژئواستراتژیک شهر ریشه دارد. بعد از این واقعه ارمنستان اعتراف کرد که یکی از اهداف اصلی این عملیات، نابود کردن «پایگاه خواجهلی»، گشایش کانالی برای ارتباط قصبه عسگران و خانکندی و آزاد کردن تنها فرودگاه قرهباغ از دست نیروهای آذربایجان بودهاست.
محاصره و اشغال شهر
- خواجهلی از اکتبر سال ۱۹۹۱ در محاصره قرار داشت. ۳۰ اکتبر حرکت خودروها در شهر متوقف شد و بعد از منهدم کردن بالگردی که به مرگ ۴۰ نفر انجامید، این تنها وسیله حمل و نقل نیز از حرکت بازماند. روز ۲ ژانویه برق شهر قطع شد. خواجهلی از نیمه دوم ماه فوریه توسط نیروهای ارمنی محاصره شد و هر روز مورد حملات توپخانه و سلاحهای سنگین قرار میگرفت.
- شب ۲۶ فوریه سال ۱۹۹۲ گروههای نظامی ارمنستان با کمک هنگ موتوری شماره ۳۶۶ اتحاد شوروی سابق به شهر خواجهلی حمله کردند. شهر در ابتدا فقط از سه طرف توسط نیروهای ارمنستان محاصره شد و وقتی مردم راه گریز را از مسیر چهارم (مسیر عسگران) در پیش گرفتند، نیروهای ارمنستان نزدیک روستای نخجوانیک بر آنها آتش گشودند. بعد از آن شهر از چهار طرف محاصره شد و آتش توپخانه و سلاحهای سنگین بر شهر گشوده شد. زبانههای آتش خیلی زود تمام شهر را در بر گرفت و مدافعین شهر همراه با مردم غیرمسلح مجبور شدند خواجهلی را ترک کنند. ساعت ۵ صبح ۲۶ فوریه، شهر به تصرف نیروهای ارمنی درآمد. مردم که مجبور بودند شهر را ترک کنند، به کوهها و جنگلها پناه بردند. نیروهای ارمنی باقیمانده ساکنین خواجهلی را به قتل رساندند و زنان و دختران بسیاری را به اسارت گرفتند. تقریباً تمامی افرادی که به کوهها و جنگلها فرار کرده بودند، از شدت سرما جان باختند.
آمار کشتار
- در نتیجه این عملیات نظامی ۶۱۳ نفر کشته، ۴۸۷ نفر معلول و ۱۲۷۵ نفر از افراد غیرمسلح، از جمله سالمندان، کودکان و زنان به اسارت نیروهای ارمنستان درآمدند. در این میان ۱۵۰ نفر مفقودالاثر شدند و تا به امروز نیز هیچ خبری از سرنوشت آنان در دست نیست. در میان ۶۱۳ قربانی خواجهلی، ۱۰۶ نفر زن، ۶۳ نفر کودک و ۷۰ سالمند به چشم میخورد.
- علیرغم آمار ذکر شده در بالا سازمان دیده بان حقوق بشرمعتقد است که این آمار ممکن است تا ۱۰۰۰ کشته نیز باشد.
اتهام به پانترکها
- ایاز مطلباف رئیس جمهوری سابق آذربایجان که به خاطر کشتار خواجهلی مجبور به استعفا از این مقام شد حزب پان ترکیست جبهه خلق آذربایجان را به دست داشتن در این کشتار متهم کردهاست.وی در مصاحبه با روزنامه چکی نزاویسمایا گازتا در این باره گفت:
- آنگونه که از سخنان غیر نظامیان فراری از خواجهلی استنباط میشود، تمام این قضیه برای ایجاد بهانهای به منظور مجبور نمودن من به استعفاء طراحی شده بود. فکر نمیکنم که ارمنیان که رویه بسیار حساب شدهای در چنین موقعیتهایی دارند، این فرصت را برای آذربایجانیها فراهم کنند که اسنادی برای متهم نمودنشان به اقدامات نژادپرستانه به دست آورند. میتوان دریافت که کسانی علاقهمند بودند تا تصاویر قربانیان خواجهلی در جلسه شورای عالی (مجلس) آذربایجان به نمایش در آید تا تقصیر این مسائل به گردن من انداخته شود. اگر من (علناً) اعلام کنم که متهمان از جناح مخالف (مخالفان دولت وقت جمهوری آذربایجان یعنی عمدتاً حزب " جبهه خلق " به رهبری " ابوالفضل ایلچی بیگ "، رییس جمهور بعدی آذربایجان) هستند، آنها خواهند گفت که من قصد بی اعتبار نمودن آنها را دارم.
- بعدها مطلباف گفته بالا را که منسوب به او بود را تکذیب کرد و تصریح نمود که تنها گفته بوده که جبهه خلق آذربایجان اتفاق خواجهلی را بهانهای برای کسب قدرت نموده است، نه اینکه خودش در کشتار دست داشته.
موقعیت شهر خواجهلی
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#58
Posted: 13 Aug 2013 21:45
جنگ قرهباغ
- جنگ قَرَهباغ (به ارمنی: Արցախյան ազատամարտ) (به ترکی آذربایجانی: Qarabağ müharibəsi) جنگی بود که از فوریه ۱۹۸۸ تا مارس ۱۹۹۴ در ناحیه قرهباغ، واقع در جنوب شرقی جمهوری ارمنستان، بین اکثریت ارمنی ساکن با پشتیبانی ارمنستان و جمهوری آذربایجان رخ داد. با بالاگرفتن درگیری، هرکدام از طرفین سعی در پاکسازی قومی مناطق تحت تصرف خود از نژاد دیگر کردند. از این رو ۲۳۰٬۰۰۰ ارمنی ساکن آذربایجان و ۸۰۰٬۰۰۰ آذری مجبور به مهاجرت از ارمنستان و مناطق اشغالی جمهوری آذربایجان شدند.
- مجلس خودمختار قرهباغ رای به یکپارچگی با ارمنستان داد و با انجام یک همهپرسی مردم غالب ارمنی ساکن منطقه رای موافق دادند و این مسأله تصویب شد. در ۲۰ فوریه ۱۹۸۸ مجلس قرهباغ رسماً یکپارچگی خود با ارمنستان را اعلام کرد. درحالیکه بر اساس قانون اساسی شوروی، تغییر مرزهای جمهوریها بدون موافقت آنان غیرقانونی بود. بحبوحهٔ اصلی جنگ پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و در اواخر زمستان سال ۱۹۹۲ آغاز شد. بلافاصله میانجیگریهای بینالمللی آغاز شد. جمهوری اسلامی ایران در این زمینه ابتکار عمل را در دست گرفت و مذاکرات مستقیمی را با طرفین درگیر انجام داد. اما هیچ یک از طرفین حاضر به تن دادن به رای هیأت میانجی نشد. ارتش ارمنستان در بهار ۱۹۹۳ بر مناطقی بیرون از قرهباغ (بین قرهباغ و ارمنستان) برتری یافت. در پایان جنگ در سال ۱۹۹۴، ارمنستان بهجز قرهباغ، ۹٪ از خاک آذربایجان را به تصرف در آورد. سازمان ملل در چهار قطعنامه ۸۲۲ ، ۸۵۳ ، ۸۷۴ و ۸۸۴ اشغالگری ارمنستان بر قرهباغ را محکوم و خواستار رفع اشغال از اراضی آذربایجان شده است.
پیشزمینه
- تاریخ اختلافات و نبردهای این منطقه طولانی و چندصدساله میباشد. اما با پایان یافتن جنگ جهانی اول و تسلیم شدن امپراطوری عثمانی و همچنین سقوط امپراطوری روسیه و زمامداری این کشور به دست بلشویکها ابعاد فراگیرتر و جدیتری به خود گرفت. در این زمان بود که ارمنستان و آذربایجان استقلال خود را اعلام کردند. ولی اختلافاتی بر سر ۳ منطقه حائل دو کشور نوظهور وجود داشت:استان سیونیک، نخجوان و قرهباغ. با بالا گرفتن کشمکش، ارمنستان تلاش ناموفقی را برای تصاحب این مناطق انجام داد.
- با ورود ارتش بریتانیا به قفقاز جنوبی در پی پیروزی در جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۹، این مناطق تلویحاً به آذربایجان واگذار شد.
- دو ماه بعد با ورود لشکر ۱۱ شوروی به منطقه قفقاز و شکلگیری جمهوری سوسیالیست اتحاد قفقاز که کشورهای ارمنستان و آذربایجان کنونی را نیز شامل میشد، قرهباغ به جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی واگذار شد. اما مخالفان کمونیست آذری این نظر با سرکردگی نریمان نریمانف توانستند چند سال بعد و در سال ۱۹۲۱ از سردی روابط ارمنیها با شوروی استفاده کرده و این منطقه را مجدداً به آذربایجان ملحق کنند. بعد از این واقعه ارمنستان چند دهه سعی کرد از طرق غیر نظامی این منطقه را بازپسگیرد که موفق به این کار نشد.
- با روی کار آمدن میخائیل گورباچف در سال ۱۹۸۵، وی تصمیم گرفت با در پیش گرفتن دو سیاست، اوضاع نابسامان شوروی را بهبود ببخشد. این سیاستها که گلاسنوست و پروستریکا نام داشتند، موجب شد که ایالتهای اقماری ناراضی به این فکر افتند که زمینه برای در پیش گرفتن حرکتهای استقلال طلبانه آنها فراهم شده است. مردم قرهباغ از وضع تبعیض آمیز بین بومیان ارمنی و آذری گلایه داشتند. ترویج یکسویه فرهنگ آذری، جذب بهتر نیروهای آذری در ادارات دولتی و در نهایت رسیدگی نیروهای امدادی شوروی به زلزله زدگان منطقه اسپیتاک در اثر زلزله ۷ دسامبر ۱۹۸۸ و بیتوجهی نیروهای امدادی به آسیب دیدگان ارمنی از جمله علل نارضایتی شناخته میشود. زمانی که اولین درگیریهای قومی در این منطقه نمایان شد، آذربایجان به عنوان یکی از ایالتهای اتحاد جماهیر شوروی سعی در سرکوب این حرکت آزادیخواهانه داشت.
- با مداخله نیروهای نظامی آذری و کشته شدن چند معترض، این احساس در میان ارمنیها فراگیر شد که نسل کشی دیگری بعد از نسلکشی ارامنه توسط ترکان عثمانی و علیه ارامنه در حال شروع شدن است. پس آنان نیز به جمعآوری سلاح و آموزش نیرو پرداختند. این اقدام پیشگیرانهٔ ارمنیها با فروپاشی شوروی، سرعتی چند برابر گرفت چرا که آنها انتظار ورود ارتش جمهوری آذربایجان به این مخاصمه را میکشیدند.
درگیری نظامی
انهدام هواپیمای نظامی ایران
- در ۱۷ مارس ۱۹۹۴ یک فروند سی-۱۳۰ هرکولس نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که در حال پرواز از مبدا مسکو به مقصد تهران بود، دقایقی پس از آنکه از خاک جمهوری آذربایجان وارد خاک ارمنستان میشود، اشتباهاً مورد اصابت یک فروند موشک زمین به هوا ارتش ارمنستان قرار میگیرد و منهدم میشود. در این حادثه تمام ۲۲ نفر سرنشین هواپیما کشته میشوند. بر اساس اطلاعات بدستآمده از مکالمات رادیویی خلبان در آخرین دقایق با برج مراقبت زمینی مشخص شده است که بعد از ورود به خاک ارمنستان، شیشه جلو سمت چپ هرکولس شکسته است و به دلیل نشت اکسیژن کابین و افت فشار میبایست هواپیما در ارتفاع پایینتری پرواز کند. به همین دلیل خلبان با هماهنگی با مرکز کنترل زمینی اقدام به کاهش ارتفاع مینماید که چند لحظه بعد، پدافند هوایی ارمنستان به گمان اینکه یکی از هواپیماهای دشمن است، اقدام به شلیک موشک به هواپیما و انهدام آن مینماید.
- در این حادثه ۲۲ نفر از سرنشینان شامل ۹ نفر خدمه پرواز و تعدادی دانشجویی ایرانی ساکن مسکو که جهت بازگشت به ایران موفق به اخذ بلیط از شرکت هواپیمایی ایران ایر نشده بودند، کشته شدند. افرادی از جمله سرهنگ آقا بیگلو، فرمانده هواپیما، سرگرد علی نجیب، خلبان، سروان مجید میرزایی، مهندس پرواز.
پایان نبرد
- جنگ قرهباغ منجر به اعلام استقلال از سوی جمهوری قرهباغ در سال ۱۹۹۲ شد که این موضوع در آغاز قرن ۲۱ به صورت بینالمللی به رسمیت شناخته نشد.
نقشه پایان جنگ، نواحی کرمرنگ متصرفات ارمنستان و مناطق زردرنگ نواحی در دست آذربایجان
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#59
Posted: 13 Aug 2013 22:13
گور دستهجمعی قبه
۴۱°۲۱′۴۰″ شمالی ۴۸°۲۹′۳۰″ شرقی
- گور قبه یک گور دسته جمعی واقع در شهر قبه جمهوری آذربایجان است که به ادعای منابع آذربایجانی کشتههای ناشی از قتل گروهی از مسلمانان و یهودیان شهر قبه که به دست داشناکهای ارمنی انجام گرفتهاست در آنجا دفنند.بنا بر منابع ادعایی، این قتلها به دست نیروهای داشناک ارمنی و در سال ۱۹۱۸ میلادی انجام شده و و استخوانهای ۴۰۰ تا ۶۰۰ نفر از مردم شهر قبه در این گور واقع است.
عکس هایی در این رابطه
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ویرایش شده توسط: Glodiator
ارسالها: 502
#60
Posted: 13 Aug 2013 22:16
وقایع مارس
- وقایع مارس یا روزهای مارس نزاع بین قومی و کشتارجمعی تا ۱۲٬۰۰۰ آذربایجانیها و دیگر مسلمانان است که بین ۳۰ مارس تا ۲ آوریل ۱۹۱۸ در شهر باکو و نواحی نزدیکش در فرمانداری باکوی امپراطوری روسیه به وقوع پیوست .
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!