ارسالها: 502
#61
Posted: 13 Aug 2013 22:19
کشتار ماراقا
بنای یادبودقربانیان کشتار ماراقا
- کشتار ماراقا واقعهای بود، که منجر به کشتار مردم ارمنی تبار روستای ماراقا توسط سربازان جمهوری آذربایجان شد روستای ماراقا یکی از بزرگترین روستاهای قره باغ بود. این کشتار در آوریل ۱۹۹۲ میلادی و در طول جنگ قرهباغ اتفاق افتاد. در این واقعه دست کم ۴۰ نفر ارمنی کشته و بیش از ۴۳ نفر نیز ربوده شدند. کارولین کاکس نماینده مجلس اعیان بریتانیا که سرپرستی گروهی که جهت بازید از خرابیهای ایجاد شده در روستای ماراقا پس از حمله سربازان آذربایجانی و مصاحبه با شاهدان عینی را برعهده داشت در گزارش خود به سربریدن ۴۵ نفر از مردم روستا، به آتش کشیدن بخشهایی از روستا و ربودن بیش از ۱۰۰ نفر از کودکان و زنان ماراقا توسط نیروهای آذربایجانی اشاره کردهاست. اطلاعات مربوط به قتل عام ارمنیان روستای ماراقا از سوی سازمان دیده بان حقوق بشر و سازمان عفو بینالملل نیز تایید شده اند. این قتل عام نمونه ای از موارد متعدد قتل عام ارمنیان قره باغ توسط دولت و عوامل افراطی جمهوری آذربایجان در مناطق گتاشن ، مارتوناشن ، بوزلوخ ، ارکج در طی سال های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۲ میلادی بود.
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#62
Posted: 13 Aug 2013 22:23
کشتار شوشی
شوشی بعد از ویرانی
- کشتار شوشی واقعهای بود که در سال ۱۹۲۰ میلادی توسط سربازان آذربایجانی علیه مردم ارمنی تبار شهر شوشی صورت گرفت و برآورد میشود که نزدیک به ۳۰۰۰۰ نفر از مردم ارمنی این شهر توسط نیروهای آذربایجانی به قتل رسیده باشند.
- موسایف یکی از اعضای حزب کمونیست آذربایجان این واقعه را اینگونه شرح میدهد: «کشتار بی رحمانه زنان، کودکان و افراد سالخورده بی دفاع شروع شد و ارمنیان بصورت انبوه مورد کشتار قرار گرفتند و دختران زیبای ارمنی پس از تجاوز به آنها کشته شدند. به دستور خسروبیگ سلطانف کشتار بیش از شش روز ادامه یافت و خانهها در قسمت ارمنی نشین غارت و ویران شد» گریگوری ارژنیکیدزه از فعالین سیاسی گرجستان، در دیدار خود با نمایندگان آذربایجان شوروی، با اشاره به بازدید خود از شهر شوشی بعد از ۱۹۳۶ وقوع قتل عام ارامنه، اظهار داشت: «تا به امروز من تصویری را که در ماه مه ۱۹۲۰ (حدود دو ماه بعد از قتل عام ارامنه) در شوشی دیدم، با وحشت به یاد می آورم. زیباترین شهر ارمنی ویران و با خاک یکسان شده بود. ما اجساد زنان و کودکان خردسال را در چاه ها دیدیم.»
- اسیپ ماندلشتام، شاعر معروف، پس از بازدید از شوشی در سال ۱۹۳۱، شعری را به یاد قتل عام ارامنه این شهر سرود.
- اولگا شاتونووسکایا، روشنفکر آذربایجانی، در خاطرات خود ذکر می کند: «قره باغ کوهستانی فقط اسما خودمختار است، در طول این سال ها آن ها (مقامات باکو) بسیاری از ارامنه را اخراج کردند، مدارس و آموزشگاه ها را بستند. شهر اصلی (در آرتساخ) شوشی بود، وقتی در دهه ۱۹۲۰ قتل عام (ارامنه در شوشی) رخ داد، آن ها کل بخش مرکزی شهر (بخش ارمنی نشین شوشی) را سوزاندند. حتی آن را بازسازی نکردند.»
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ویرایش شده توسط: Glodiator
ارسالها: 502
#63
Posted: 13 Aug 2013 22:28
ژانویه سیاه
مزار کشته شدگان
- ژانویه سیاه، که از آن با عنوان شنبه سیاه نیز یاد میشود، به سرکوب خونین جنبش استقلالخواهی آذربایجان که در تاریخ ۱۹-۲۰ ژانویه ۱۹۹۰ پیش از فروپاشی شوروی سابق، به دست ارتش سرخ در شهر باکو پس از اعلام حالت فوقالعاده انجام گرفت، گفته میشود. انجمن یادبود، گزارش کردهاست که اعلام حالت فوقالعاده از طرف شوروی منجر به تنش بیشتر شده و در نهایت نیروهای شوروی بدون اعلام قبلی، اقدام به استفاده از زور برای سرکوب معترضین نمود که در نتیجه آن تعداد زیادی از شرکتکنندگان در تظاهرات کشته شدند. امروز از این روز با عنوان روز زنده شدن مجدد جمهوری آذربایجان یاد میشود.
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#64
Posted: 13 Aug 2013 22:41
قتلعام باکو
- قتل عام باکو قتل عامی بود که در سالهای ۶ فوریه ۱۹۰۵ میلادی و ۱۵سپتامبر ۱۹۱۸ و ۱۳ ژانویه ۱۹۹۰ میلادی علیه ساکنین ارمنی تبار شهر باکو توسط سربازان جمهوری آذربایجان انجام گرفت. در حقیقت کشتار ۱۹۹۰ ادامه کشتارهای مشابهی بود که پان ترکیستها در سالهای ۱۹۰۵ و ۱۹۱۸ میلادی علیه ارامنه در باکو به مورد اجرا گذاشته بودند.
قتل عام سال ۱۹۰۵ میلادی
- ۲۰۵ ارمنی به قتل رسیده و ۱۲۱ نفر نیز مجروح شدند.
- ((اورست سمونین))، خبرنگار روزنامه (نوویه اوبوزرنیه)، درباره قتل عام ارامنه باکو نوشته است:
" ترکها (منظور ترک زبانان ساکن قفقاز میباشند که در آن زمان تاتار نیز نامیده میشدند و بعدها با اطلاق نام آذربایجان به منطقه اران، نام آذربایجانی به آنها اطلاق شد.) بی رحمانه ارامنه را در کوچههای (ورونتسوف)،(بازارنایا) و (شاماخی) به قتل می رسانند. وقتی تمام آنچه را که فقط در طول سه ساعت دیدم، به خاطر میآورم، خون در رگهایم منجمد میشود".
"یک شاهد عینی ترک تبار در روزنامه (باکینسکیه ایزوستیا) به چگونگی آتش زدن منازل ارامنه و قتل فجیع ساکنان آنها و عدم ترحم مهاجمان به زنان اشاره نمود".
- خبرنگار نشریه (تیفلیسکی لیستوک) درباره این کشتار نوشته است:
" یک تلقی همگانی حاکم است و آن اینکه کشتار ارامنه، یعنی آن کشتار وحشتناک سازمان دهی شده بود. پیرمردی کوچک، لاغر و نگونبخت را دیدم که علاوه بر شلیک سه گلوله به او، سرش را بریده و از تن جدا کرده بودند. در قبرستان باکو روی یکی از تودههای اجساد - جسد - یک زن حامله افتاده بود. وحشیها با چند ضربه چاقو رحم زن بیچاره را پاره کرده، کودک را بیرون آورده و روی جسد (مادرش) انداخته بودند ".
- همچنین ((ماکسیم گورکی))، از نویسندگان معروف جهان، در نوشتهای تحت عنوان (تزار روسی) به نسل کشی ارامنه در باکو اشاره کرده است:
"سرانجام روز ۹ فوریه اوضاع شهر آرام شد اما در اواخر ماه اوت همان سال مجددا قتل عام ارامنه از سر گرفته شد و در طول یک هفته ۳۰۰ الی ۴۰۰ ارمنی در باکو کشته و ۷۰۰ نفر مجروح شدند. پان ترکیستها حتی به کسانی که سعی در پنهان کردن و نجات ارامنه داشتند، رحم نمیکردند. به این ترتیب، (میشل تیمون)، مهندس فرانسوی که چند خانواده ارمنی را نجات داده بود، به درون یک چاه حفاری نفت که در حال سوختن بود، انداخته شد و به قتل رسید".
قتل عام سال ۱۹۱۸ میلادی
- نسل کشی ارامنه توسط ترکیه عثمانی که در ارمنستان غربی (آناتولی) رخ داد٬در ارمنستان شرقی (جمهوری های ارمنستان و آرتساخ - قره باغ) و سایر نواحی ماوراء قفقاز نیز ادامه یافت. تهاجم نیروهای نظامی ترکیه عثمانی به ماوراء قفقاز با هدف تسلط بر نفت باکو٬استفاده از خلاء قدرت ناشی از خروج نیروهای روسیه از منطقه (به دلیل وقوع انقلاب کمونیستی در مسکو)، تحقق رؤیای پان تورانیستی و پیوند با ترک زبانان و نیز نابود کردن ارامنه صورت گرفت. نیروهای مسلح موسوم به " ارتش مسلمان قفقاز " از ترک ها و تاتارها تشکیل شده بود. (لازم به ذکر است که اهالی ترک زبان قفقاز که امروزه (آذربایجانی) نامیده می شوند، قبل از آنکه پان ترکیست ها به قصد تجزیه ایران، (اران) را جمهوری آذربایجان بنامند٬" تاتار" نامیده می شدند.) ارتش فوقالذکر تحت فرماندهی (نوری پاشا)، برادر زاده (اسماعیل انور پاشا) قرار داشت. انور از سازمان دهندگان قتل عام ارامنه در ارمنستان غربی بود. این نیروها در ۱۵سپتامبر ۱۹۱۸ وارد شهر باکو شدند و در پی آن به مدت سه روز پیاپی نسل کشی ارامنه این شهر به مورد اجرا گذاشته شد که منجر به کشتار حدود ده تا سی هزار نفر از ارمنیان گردید. این قتل عام آخرین کشتار عمده در جریان جنگ جهانی اول محسوب می شود.
- ((سرگئی رافالوویچ))، نویسنده و از شاهدان این قتل عام، در مقاله ((حقیقت درباره حوادث باکو)) نوشته است:
"حتی هشت روز بعد از قتل عام در نواحی مرکزی و اطراف ایستگاه شهر که خودم شخصا در منازل و کوچه ها حضور یافتم، بوی غیر قابل تحمل اجساد به مشام می رسید. در منازلی که کاملا تخریب شده بودند، شاهد اجساد زنان مورد تجاوز قرار گرفته و به قتل رسیده و شیرخورگان به خون غلتیده شده بودند".
- سرگرد ((مایر))، افسر ستاد عالی امپراتوری عثمانی، در نامه ای که در تاریخ ۲۰ سپتامبر ۱۹۱۸ به ژنرال (فون کرس)، رییس نمایندگی آلمان قیصری در قفقاز نوشت، اظهار داشت:
"عده زیادی ارمنی از جمله زن و کودک کشته شده اند. درباره چند هزار نفر هنوز اطلاع دقیقی در دست نیست. افراد قابل اعتماد محلی معتقدند تعداد آن ها (قربانیان قتل عام ارامنه) بسیار بیشتر از ارامنه ای است که در ماه مارس (همان سال) به قتل رسیدند. همچنین آن ها (عوامل افراطی ترک زبان و پان ترکیست ها) دو آلمانی تازهوارد (به باکو) را که شهروند امپراتوری نبودند، کشته و همسران چند آلمانی تازهوارد را مورد تجاوز قرار دادند. خشونت های مشابهی علیه اتریشی ها و روس ها به وقوع پیوسته است".
- ((اسد بیگ))، نویسنده ترک، در کتاب ((نفت و خون)) نوشته است:
" شاهدان حوادث آن سه روز پیاپی گزارش می دهند که یاد داشت های تاریخی به زحمت می توانند کشتار مشابهی را نشان دهند. همه منازل ارامنه به تدریج مورد حمله قرار می گرفتند و سکنه آن ها به قتل می رسیدند".
قتل عام سال ۱۹۹۰ میلادی
- این قتل عام به مدت هفت روز ادامه داشت، بیش از چهارصد شهروند ارمنی، از جمله زن و کودک و سالمند، به فجیع ترین شکلی شکنجه شده و به قتل رسیدند. در این جنایت بسیاری از منازل ارامنه این شهر مورد غارت قرار گرفته و به آتش کشیده شدند. بنا بر اعلام سازمان دیده بان حقوق بشر (Human Rights Watch)، این قتل عام یک اقدام از قبل طراحی شده بود چرا که مهاجمان پان ترکیست فهرست اسامی و نشانی منازل ارامنه شهر را در اختیار داشتند. در پی این کشتار، کمیته فرانسوی سازمان حقوق بشر هلسینکی با انتشار نامه سرگشاده، با اشاره به سلسله کشتارهایی که با رویه ای مشابه در باکو و سایر نقاط جمهوری آذربایجان علیه ارامنه رخ داد، اعلام نمود که این جنایات اتفاقی نبوده اند بلکه به صورتی حساب شده و سازمان یافته و به منظور پاکسازی قومی و نسل کشی ارامنه در این جمهوری به اجرا درآمده اند.
- حزب (جبهه خلق آذربایجان) در روز ۱۳ ژانویه ۱۹۹۰ گروه عظیمی از تظاهرات کنندگان که در میدان (لنین) باکو جمع شده بودند، با فرا رسیدن شب، با شعار های - باکو بدون ارامنه - و - درود بر قهرمانان -(سومقاییت)(شهری که در فوریه ۱۹۸۸ شاهد قتل عام ارامنه بود) شروع به حمله به منازل ارامنه باکو نمودند.
- ((اعتبار محمد اف))، از اعضاء (جبهه خلق)، در یک سخنرانی در روز ۲۴ آوریل ۱۹۹۰ در محل نمایندگی جمهوری آذربایجان در مسکو اظهار داشت:
" من شخصا شاهد چگونگی قتل دو ارمنی بودم. مهاجمان روی آن ها بنزین ریختند و آن ها را به آتش کشیدند".
- ((کمیته رفع تبعیض علیه زنان))، وابسته به سازمان ملل متحد، در گزارش خود در سال ۱۹۹۷ اشاره نمود که در جریان قتل عام ارامنه باکو، موارد متعددی از قتل و شکنجه و تجاوز علیه زنان حامله و کودکان ارمنی (در برابر چشمان والدین آن ها) از سوی جنایتکاران پان ترکیست جمهوری آذربایجان رخ دادند. همچنین در این گزارش اشاره شده بود که این عناصر افراطی اقدام به داغ نمودن نشان صلیب بر روی بدن قربانیان ارمنی خود می نمودند.
- در نهایت بعد از یک هفته قتل و غارت و تجاوز علیه ارمنیان باکو، با ورود نیروهای ارتش شوروی به این شهر، وضعیت فوق العاده اعلام شد اما این امر عکس العملی دیر هنگام بود که مانع از کشته شدن جمع کثیری از ارامنه باکو و مهاجرت صدها هزار سکنه ارمنی این شهر نشد.
- یکی از ارامنه ای که در پی این قتل عام، از باکو مهاجرت نمود، (گری کاسپارف)، از قهرمانان شطرنج جهان بود. وی در مصاحبه ای، با اشاره به این جنایت، اعلام نمود:
" آنچه شما در تلویزیون دیده اید، در برابر آنچه من عملا شاهد آن بوده ام، ناچیز است".
- ((پارلمان اروپا)) در ۱۷ ژانویه ۱۹۹۰ با صدور قطعنامه ای از کمیته وزرای خارجه اروپا و شورای اروپا خواست تا اقدامات لازم را برای کمک به ارمنیان ساکن در شوروی به عمل آورند. همچنین در ۱۸ ژانویه نامه جمعی از اعضاء مجلس سنای آمریکا خطاب به رهبر شوروی در اعتراض به کشتار ارمنیان در باکو منتشر شد.
- از سوی دیگر روزنامه (نیویورک تایمز) در روز ۲۸ جولای ۱۹۹۰ نامه سرگشاده بیش از ۱۵۰ نفر از دانشمندان و فعالان حقوق بشر جهان را منتشر نمود که در آن کشتار ارامنه در باکو، " اقدامی نژادپرستانه " نامیده شده بود.
- در روز ۲۹ مارس ۱۹۹۰ در جلسه غیر علنی شورای عالی شوروی که برای بررسی حوادث شهر باکو برگزار شد، نمایندگان جمهوری آذربایجان خواهان تشکیل کمیسیونی برای بررسی مسائل مربوطه به ورود ارتش شوروی به باکو شدند اما در پی اظهارات مقامات عالی رتبه شوروی درباره جزییات قتل عام ارامنه در این شهر، مقامات جمهوری آذربایجان از پیگیری خواسته خود (به دلیل ترس از افشاء بیشتر جنایات پان ترکیست های این جمهوری) منصرف شدند و به این ترتیب عملا پیگیری عوامل این جنایت از سوی حکومت شوروی مسکوت گذاشته شد.
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#65
Posted: 14 Aug 2013 13:00
تاریخ قرهباغ کوهستانی
- قرهباغ ناحیهای کوچک در قفقاز جنوبی و شمال رود ارس است. این منطقه با توجه به موقعیت راهبردی و گذرگاهیاش در طول تاریخ آبستن رخدادهای گوناگونی بوده است.
پیش از اسلام
- قرهباغ و به طور کلی قفقاز یکی از گذرگاههای ورود آریاییها به ایران بوده است. قرهباغ در ابتدای حکومت مادها به زیر سلطه این پادشاهی درآمد و در زمان هخامنشیان نیز جزئی از ایران بود. پس از یورش اسکندر مقدونی و حکومت سلوکیان، بر سر این منطقه بین اشکانیان و رومیها جنگ بود و این موضوع در زمان ساسانیان هم ادامه داشت.
ورود اسلام
- پس از اسلام این منطقه زیر نظر خلافتهای اموی و عباسی قرار گرفت و بعدها حکومتهای محلی قراباغ را تحت سلطه قرار دادند از جمله شروانشاهان. قرهباغ بعدها به تصرف سلجوقیان و خوارزمشاهیان درآمد.
پس از حمله مغول
- قرهباغ در زمان حملهٔ مغول و تاتار خسارات فراوانی دید و جزئی از حکومت ایلخانان شد. بعدها تیموریان و آققوینلوها و قراقوینلوها این منطقه را به زیر فرمان خود آورندند تا اینکه شاه اسماعیل یکم قرهباغ را به عنوان جزئی از ایران تصرف کرد. پس از حملهٔ افغانها به ایران، حکومت عثمانی قرهباغ را تصرف کرد اما نادر شاه طی جنگهای سنگینی قرهباغ را بازپس گرفت و خطر روسیه تزاری را نیز از آن منطقه رفع کرد.
- پس از مرگ نادر شاه، حکومتهای ایران توجهی به قفقاز و قرهباغ نشان نداند و این مناطق به خودمختاری رسیدند. تا اینکه آقامحمد خان قاجار در سال ۱۱۷۴ قرهباغ را تحت حکومت مرکزی ایران قرار داد اما با وقوع جنگهای ایران و روس در زمان فتحعلی شاه و شکست ایران از روسیه تزاری، قرهباغ به همراه مناطق بسیاری از قفقاز در پیمان گلستان به روسیه ملحق شد.
- قرهباغ در سال ۱۱۹۳ در پی جنگهای ایران و روسیه تزاری و انعقاد پیمان گلستان از ایران جدا شد.
فرمان فتحعلی شاه به مهدیقلی خان جوانشیر دربارهٔ قراباغ
در زمان روسیه تزاری و شوروی و پس از آن
- این ناحیه در زمان شوروی به عنوان یک جمهوری خودگردان زیر نظر جمهوری آذربایجان بود اما پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و وقوع جنگ قرهباغ به تصرف ارمنستان درآمد و اهالی آذری آن از این منطقه رانده شدند. این منطقه با نام ناگورنو-قرهباغ تنها از سوی ارمنستان به رسمیت شناخته شده است.
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#66
Posted: 14 Aug 2013 13:05
زمینلرزه باکو (۲۰۰۰ میلادی)
۴۰.۱۹° شمالی ۴۹.۹۲° شرقی
- زمینلرزه باکو در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۰۰ میلادی، برابر با ۵ آذر ۱۳۷۹، ساعت ۱۸:۰۹:۱۱ به زمان یوتیسی در جمهوری آذربایجان ، منطقه باکو رخ داد. ژرفای این زلزله ۵۰ کیلومتر بود، و بزرگی آن ۶٫۸ در مقیاس Mw اعلام شدهاست. زمینلرزه به وقت محلی در روز شنبه، ساعت ۲۳ روی داده و منطقه زمانی آن یوتیسی +۵ بودهاست (با لحاظ تغییر ساعت تابستانی).
- سازمان زمینشناسی آمریکا نیز رومرکز این زمینلرزه را در مختصات ۴۰.۲۴۵° شمالی ۴۹.۹۴۶° شرقی و ژرفای آنرا در ۵۰ کیلومتر گزارش کردهاست. بزرگی برگزیدهٔ این سازمان از میان بزرگیهای محاسبهشدهٔ مختلف ۶٫۸ در مقیاس Mw بوده و از دید اثر، در میان چهار دستهبندی «نامحسوس»، «محسوس»، «زیانآور» یا «با تلفات»، زلزله را «با تلفات» اعلام کردهاست.
- پروژهٔ «تانسور گشتاور مرکزوار» زاویههای (راستا، شیب، ریک) گسل سازندهٔ زمینلرزه و صفحه عمود بر آنرا (°۹۳، °۲، °۱۴۵-) یا (°۳۲۸، °۸۹، °۸۸-) و نوع گسل را «عادی» فرارساندهاست.
- شمار کشتگان زلزله حدود ۵ نفر بودهاست.تعداد زخمیان ۴۳۰ نفر برآورده شدهاست.
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#67
Posted: 14 Aug 2013 14:39
خانات باکو
- خانات باکو خاننشینی تابع دولت ایران در منطقه کنونی جمهوری آذربایجان بود که از دوران امپراتوری صفوی تا سال ۱۸۰۶ میلادی بر منطقه باکو و اطراف آن حکومت میکرد. خانات باکو تنها یکی از خانات بوجود آمده در دوران سلطه ایران بر منطقه بوده است. در دوران تسلط دولت ایران بر این مناطق، حاکم هر خانات را خان میگفتند که در اداره برخی امور دارای استقلال بود اما در کل تابع و خراجگزار شاه ایران بود.
- این خانات توسط درگاه قلی خان از تبار ایل افشار که این مناطق به پدران قزلباشش اعطا شده بود، بنیانگذاری شد. این خانات در دوران پسر وی، میرزا محمد خان، نسبتا مستقل بود اما بعدها وابسته به خانات قدرتمندتر قوبا شد. در دهه ۱۷۷۰، مبارزات داخلی و جدالها در این خانات سرانجام باعث شد که حسین قلی خان بتواند حاکمیت بر این خانات را از برادر متمایل به روسیه خود، محمد قلی خان، بدست بگیرد.
- روسیه درصدد بود که این مناطق را در دوران جنگهای ایران و روسیه (۱۸۰۴-۱۸۱۳) به اشغال خود درآورد. روسها به فرماندهی پاول سیسیانوف به شهر باکو حمله کردند اما حسین قلی خان، حاکم این شهر توانست سیسیانوف را در فوریه ۱۸۰۶ به هلاکت رساند و سر وی به تهران و نزد فتحعلی شاه فرستاده شد. سرانجام در سپتامبر سال ۱۸۰۶، روسها توانستند وارد شهر شوند. حسین قلی خان نیز توسط روسها تبعید شد.
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#68
Posted: 14 Aug 2013 14:49
مسابقه آواز یوروویژن ۲۰۱۲
۴۰.۳۴۴۲° شمالی ۴۹.۸۵۰۲° شرقی
- مسابقه آواز یوروویژن ۲۰۱۲ (به انگلیسی: Eurovision Song Contest ۲۰۱۲) پنجاه و هفتمین دوره سالانه مسابقه آواز یوروویژن است که با برندگی آذربایجان در سال ۲۰۱۱ با ترانه ی "Running Scared" یا"دوان ترسیده" از الدار و نگار این سری مسابقات در آذربایجان و در شهر باکو برگزار شد. با توجه به تصمیم EBU فاینال این سری مسابقات در ۲۶ ماه می۲۰۱۲ میلادی، مصادف با شنبه ۶ خرداد سال ۱۳۹۱ هجری شمسی قرار داده شد؛ درحالی که نیمه نهایی ها در ۲۲ و ۲۴ ماه می مصادف با ۲ و ۴ خرداد سال ۱۳۹۱ هجری شمسی برگزار شدند.
- ۴۲ کشور در این سری از مسابقات شرکت کردند و ترانه "سرخوشی" از لورین که نماینده ی سوئد بود برنده ی مسابقات شد و روسیه و صربستان به ترتیب مقام های دوم و سوم رو اختیار کردند.
محل برگزای مسابقات
استادیوم کریستال باکو
- باکو محل میزبانی بود و استادیوم جدیدی به نام "استادیوم کریستال باکو" در کنار میدان پرچم ساخته شد که ظرفیت ۲۳٬۰۰۰ نفر رو دارد. گفته شد که این استادیوم نوساز تنها برای یوروویژن ساخته نشد و در آینده محل برگزاری جشن های دیگر نیز هست.
نحوه رای گیری
- امسال EBU به دلیل برخی مشکلات, تصمیم مهمی دربارهی رأیگیری گرفت. مانند سال ۲۰۰۹ و سالهای قبل شمارههای تماس بعد از اجرای ۲۵ کشور نمایان میشوند؛ برخلاف سالهای ۲۰۱۱ و ۲۰۱۰. با وجود این تغییرات, هنوز آراء مردم نقش ۵۰% را بازی میکنند و ۵۰% دیگر را داوران هر کشور رقم میزنند.
بلیط ها
- بلیط ها برای فروش به صورت آنلاین از ۱۰ اسفند آغاز شدند و به صورت اینترنتی قابل خرید شدند.
کشورهای شرکت کننده
- ۴۲ کشور رسماً اعلام کردهاند که در مسابقات یوروویژن ۲۰۱۲ شرکت خواهند کرد؛ با بازگشت کشور مونته نگرو بعد از آخرین حضور انها در سال ۲۰۰۹و شرکت نکردن لهستان به دلیل اینکه میخواهند تمرکز بیشتری روی المپیک داشته باشند. کشور ارمنستان هم به دلایلی از شرکت در این سری از مسابقات خودداری کرد. اتحادیه پخش اروپا ارمنستان را به دلیل شرکت نکردن در مسایقه جریمه کرد.[۲] ۱۸ کشور در هر دو نیمه نهایی به رقابت میپردازند.
- یک جوان ۲۵ ساله ایرانی به نام تورج کشتکار با نام هنری توجی نماینده کشور نروژ در این مسابقات بود. تورج با آهنگ بمان تا مرحله فینال مسابقات یورویژن سال ۲۰۱۲ هم پیش رفت. او که در شیراز متولد شده از کودکی در نروژ زندگی کرده است.
برنده
در سال ۲۰۱۲ خوانند کشور سوئد لورین، بعد از خواندن آهنگ سرخوشی با کسب ۳۷۲ امتیاز به عنوان نفر اول انتخاب شد که در نتیجه مسابقه یوروویژن سال ۲۰۱۳ در کشور سوئد خواهد بود.
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#69
Posted: 14 Aug 2013 14:54
احساسات ضدآذربایجانی در ارمنستان
پراکنش مسلمانان در قلمرو ارمنستان ۱۸۸۶-۱۸۹۰__سبز روشن - شیعه ،سبز تیره - سنی
- احساسات ضدآذربایجانی در ارمنستان به احساساتی گفته میشود عمدتا در مناطق مورد مناقشه ارضی حل نشده بر سر قره باغ کوهستانی است.
تاریخچه
- این احساسات که ناسیونالیستهای ارمنی از ارائه یک راهحل رضایتبخش در منطقه قرهباغ سرباز میزنند احساسات افراطی و ضدآذربایجانی را بیشتر ریشهدار و تثبیت میسازند. به دلیل تمایز قومی و زبانی ناسیونالیسمهای ارمنی در اواخر قرن ۱۹اُم در گسترش احساس بیاعتمادی، سوء ظن و دشمنی نسبت به آذربایجانیها را در قفقاز گسترش دادند.برخوردهای مشابه در ایروان، که در آن آذربایجانیها توسط ارامنه مسلح به قتل رسیدند. در ماه اوت، ۱۹۰۵ مانیفست ملی ارمنی، که برای اخراج مردم ترک از مکانی که "مکان مقدس ارمنستان" نامیده میشود، به خشونت، چند صد نفر از آذربایجانیها را در شوشی به قتل رساندند.پس از مداخله بریتانیا در آذربایجان برای جلوگیری از تصاحب کامل ارامنه در قره باغ به سال ۱۹۱۹، بریتانیا فرماندار کل آذربایجان، خسرو بیگ سلطانوف را به عنوان فرماندار قره باغ کوهستانی جهت آتشبس برگزید. که به پیشنهاد آتش بس سلطانوف توجهی نشد و بسیاری از مناطق ارضی آذربایجان توسط ارامنه پس دادهنشد.
- پس از سقوط شهر خوجالی در طی جنگ قرهباغ، کشتارغیرنظامیان آذربایجانی در این شهر توسط ارتش ارمنستان به همراهی نیروهای ۳۶۶ ارتش روسیه در ۲۵ و ۲۶ فوریه سال ۱۹۹۲ اتفاق افتاد. بر اساس آمارهای موجود از جمله آمار سازمان دفاع حقوق بشر در این کشتار ۶۱۳ نفر از غیر نظامیان از جمله ۶۳ کودک جان خود را از دست دادند.در ۱۹۸۷ میلادی، اخراج ۳۰۰،۰۰۰ نفر از آذربایجانیها از ارمنستان شروع شد. در آغاز سال ۱۹۸۸ امواج پناهندگان برای اولین بار از ارمنستان به باکو شروع شد و در سال ۱۹۸۸، آذربایجانیها و کردها (حدود ۱۶۷،۰۰۰ نفر) از جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی اخراج شدند. سال ۱۹۹۳ بالاترین موج مهاجرت آوارگان داخلی آذربایجان، هنگامی که نیروهای ارمنی قرهباغ فراتر از مرزهای قره باغ کوهستانی را اشغال کردهبوند. ارامنه قرهباغ در نهایت موفق به از بین بردن آذربایجانیهای قره باغ کوهستانی شدند.
تخریب مساجد و اسلامستیزی در ارمنستان
- دانشنامه افرون و بروکهاوس در قرن بیستم، جمعیت ایروان را بیش از ۲۹،۰۰۰ اعلام کرده بود از این تعداد ۴۹% تاتارها و آذربایجانیها، ۴۸% ارامنه و ۲% روسها بودند. ایوان چوپین و اداره مسلمانان قفقاز تعداد مساجد در این کشور را در قرن نوزدهم ۸ مورد اعلام کردهبود با این حال با توجه به آمار ۱۸۶۹ که توسط استانداری ایروان اعلام شدهبود تعداد مجموع مساجد ۶۰ مورد وجود داشتهاست.
- مسجد کبود ایروان که در اواخر دههٔ ۷۰ شمسی توسط سازمان تبلیغات اسلامی ایران مرمت گردید
- دانشنامه افرون و بروکهاوس هفت مسجد شیعیان را در قرن بیستم در ایروان اعلام کردهبود که تنها مسجد کبود ایروان باقی مانده است. در سال ۱۹۹۰ یک مسجد در ایروان با بولدوزر نابود شد.
- باستان شناس فیلیپ کول، در یادداشت "کمبود بقایای بازمانده اسلامی در ارمنستان، از جمله ایروان". با استناد به اطلاعات جمعیت مسلمانان ارمنستان قبل از فتح روسیه، گفتهاست:
« مهم نیست که منابع ارمنستان چه جمعیتی را اعلام میکنند، فقدان موارد بسیاری از اماکن مقدس مسلمانان و جمعیت مسلمانان غیرقابل انکار و پذیرفتنی نیست
مسجد کبود ایروان که در اواخر دههٔ ۷۰ شمسی توسط سازمان تبلیغات اسلامی ایران مرمت گردید
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ارسالها: 502
#70
Posted: 14 Aug 2013 14:56
قتلعام گنجه
- قتلعام گنجه یا قتلعام کیروفآباد کشتاری بود که در نوامبر ۱۹۸۸ میلادی توسط نیروهای آذربایجانی علیه مردم ارمنی تبار شهر گنجه صورت گرفت. علیرغم تلاش سربازان روسی برای جلوگیری از وقوع این قتلعام بیش از ۱۳۰ نفر از ساکنان ارمنی این شهر کشته و بیش از ۲۰۰ نفر نیز مجروح شدند.
شرمنده که این یه دونه پست خیلی کوتاه شد ولی مطلب و یا عکس مرتبط در این زمینه من واقعا نداشتم به خاطر این پستم از همه معذرت میخوام .
زندگی نفش کش میخواد
هر مشکلی طرفت میاد
تورو میکشه به سمت خودش
پاره نمیشی فقط کش میاد
.
زندگیت یه جزیره بود
قدم زدن در مسیر تو
که با لبخند بم بگی همه ی اینا وظیفه بود؟
یزدیتو...!!
ویرایش شده توسط: Glodiator