Mechanical Engineering | مهندسی مکانیک - صفحه 8

کاربراتور نام وسیله‌ای در اتومبیل است که وظیفه دارد سوخت مورد نیاز موتور در سیستم‌های کاربراتوری را در کلیه شرایط به نحوی آماده کند که موتور با بهترین شرایط ممکن کار کند."کاربراتور" در سال 1876 میلادی، توسط یک مخترع آلمانی به نام "گوتلیب دایملر" اختراع شد.
عامل اصلی کار کاربراتور ایجاد خلأ در روی مجرای خروج سوخت (ژیگلور) است. ایجاد خلاء براساس دو قانون مهم در مکانیک سیالات بنام‌های معادله پیوستگی و معادله برنولی بوجود می‌آید. این کار توسط قسمتی از کاربراتور به نام ونتوری یا گلوگاه انجام می‌گیرد. با باز شدن صفحه گاز هوا توسط سیلندر موتور مکیده شده و به داخل کاربراتور جریان می‌یابد. در هنگام عبور از ونتوری به علت کاهش مقطع عبور سرعت هوا افزایش یافته و فشار محفظه ونتوری کاهش میابد، و مکشی ایجاد می‌کند که به مراتب از سایر مقاطع کاربراتور بیشتر است. بنابراین چنانچه مجرای سوخت به این قسمت متصل شود، سوخت مکیده شده و پس از مخلوط شدن با هوا به داخل سیلندر وارد می‌شود. سوخت به حالت اتمیزه با نسبت استکیومتری با هوا ترکیب می‌شود.[