ارسالها: 23330
#51
Posted: 27 May 2014 22:06
آرانای ویروس
ویروس آرانای یا ویروس با آر.ان.ای مثبت٬ نوعی از ویروسهاست که ژنوم یا ماده ژنتیکی آن از آرانای تشکیل شدهاست.نوکلئیکاسید و ژنوم در ویروس آر.ان.ای معمولاً تکرشتهای و گاهی نیز جفترشتهای است وهمچنین در دو شکل ممتد و یا قطعهقطعه وجود دارد. مثلاً ویروس سرخک دارای آر.ان.ای ممتد و ویروس آنفولانزا دارای ژنوم آر.ان.ای قطعهقطعه است. آر.ان.ای تکرشتهای براساس پولاریته تعریف شده و درصورت همقطب بودن پولاریته آر.ان.ای و پولاریته ام.آر.ان.ای (RNA پیامرسان) مثبت است. درحالت مقابل٬ اگر ایندو مکمل هم باشند پولاریته منفی محسوب میشود. ویروسهای پولاریتهمنفی برای رونویسی از آر.ان.ای پیامبر نیاز به آنزیم ویژهای بنام ترانسکریپتاز خواهند داشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#52
Posted: 27 May 2014 22:13
(snRNP) اسانآرانپی
snRNPمولکول های کوچکی هستند که از پروتئین و رنا ساخته شده اند. آن ها هم آرای اسپلایسوزوم را تشکیل می دهندو در پیرایش رنای اولیه به بالغ نقش دارند. نقش اصلی آن ها در حذف اینترون های اضافی از رنا و همچنین ایجاد تغییرات پس از رونویسی خواهد بود؛ که تنها در هسته ی یاخته های هوهسته ای دیده می شود. رنای این هم آرا در حقیقت یک رنای هسته ای بسیار کوچک است که حدود ۱۵۰نوکلئوتید دارد و علاوه بر نقش ساختمانی نقش زیمایه ای هم بازی کرده و می توانند با ۳́ و۵́ جایگاه برش اینترون میانکنش دهند.
اسانآرانپیها توسط Michael R. Lerner و Joan A. Steitzکشف شدند. Thomas R. Cech و Sidney Altman نیز در سال ۱۹۸۹ به علت بررسی روی ساختمان این مولکول ها و کشف آن برنده ی جایزه ی نوبل شدند.
۵شکل از این مولکول ها در همآرای اسپلاسوزوم وجود دارند؛ که می توان آن ها را به وسیله ی ژلالکتروفورز جدا کرد . آن ها شامل U۱ ، U۲ ، U۴ ، U۵ و U۶.هستند. که به صورت U۱ snRNA، ، U۲ snRNA ، U۴ snRNAU۵ snRNA، و U۶ snRNA نام گذاری کردهاند.
در میانهی سال ۱۹۹۰کشف شد؛ که علاوه بر مولکول های بالا انواع دیگری از آنها نیز هستند؛ که در برخی دیگر از موجودات در فر آیند پیرایش رنا نقش دارند . و شامل U۱۱ snRNA، U۱۲ snRNA، U۴atac snRNA، U۶atac snRNA هستند . نقش و عملکرد آن ها به ترتیب شبیهU۱، U۲، U۴،، و U۶ خواهد بود .
نقص در ژن SMN سبب بیماری آتروفی ماهیچه ای بانام SMA می شود. علاوه بر آن بیماری های ژنتیکی بسیاری هستند که می توانند با در گیری این هم آرا سبب اختلالات بسیاری حتی از سن دو سالگی شوند. تولید پادزهر علیه پروتئین های موجوددرsnRNP بدن می تواند از جمله دیگر اختلالات باشد که در systemic lupus erythematosus دیده می شود.
ساخت اسانآرانپی
- ساخت و صدور رنا از هسته :
رناپلیمراز IIرونویسی U۱، U۲، U۴، U۵ و به مقدار کمتر رونویسیU۱۱، U۱۲ و U۴atac را انجام داده، کلاهک گذاری انجام شده و رنای حاضر توسط CRM۱. خارج می شود.
- ساخت پروتئین در سیتوپلاسم :
Sm proteins ها در سیتوپلاسم و از ترجمه ی یک smRNA حاصل می شوند. در سیتوپلاسم توسط پروتئین pICln انواعی از همآراهای این پروتئین ها ذخیره می شوند. یک هم آرای پنج تایی۶S شامل SmD۱،SmD۲، SmF، SmE و SmG به همراه pICln دیگری هم آرایی ۲-۴S که دارای B و D۳ به همراه pICln است و هم آرای سوم که ۲۰Sاست و شامل پروتئین های SmD۳، SmB، SmD۱ به همراه pIClnو آرژنین متیل ترانسفراز۵ است. این بزرگترین همآرای ذخیرهای در بین سه همآرا خواهد بود. SmD۳، SmB و SmD۱در متیلوزوم دچار تغییرات پس ترجمهای می شوند. SmD۱، SmD۳ و SmBدر Cانتهایی خود دارای موتیف آرژنین –گلیسین هستند. زنجیره های آرژنین به صورت متقارن به صورت ω-NG، NG'-dimethyl-arginin خواهند بود . پیشنهاد شده است که pICln که در تمامی این هم آرا ها حضور دارد؛ به صورت یک چپرون عمل کرده و از این که این پروتئین ها به هم بریزند جلوگیری می کند.
- سوار شدن مرکز اسانآرانپی بر هم آرای آن :
SMNبا هم آرایSMN و تعدادی پروتئین دیگر از جمله Gemins ۲-۸میانکنش داده و یک هم آرای اولیه ساخته می شود. رناهای کوچک با هم آرای پنج تایی SmD۱-SmD۲-SmF-SmE-SmG میانکنش داده وسپس دوتایی SmD۳-SmB وارد عمل شده و یک جایگاه با نام SMsiteحاصل می شود. این قسمت دارای توالی های خاص است که یک نمونه از آن به صورت AUUUGUGG خواهد بود. در مرحله ی بعد کلاهک رنا بیشتر متیله شده و ۲،۲،۷-trimethylguanosinساخته می شود. انتهای ۳́ نیز دچار تغییراتی می شود.این تغییرات و همچنین جایگاه SMتوسط پروتئین snurportin ۱ شناسایی می شوند.
همآرای snRNP-snurportin ۱ توسط پروتئین importin β به هسته فرستاده می شود . سپس این همآراها در اجسام Cajal پدیدار می شوند. در این مکان آخرین تغییرات برای سرهمبندی شدن انجام می گیرد. اگرچه در سیتوپلاسم با پروتئینهای لازم میانکنش می دهد؛ اماساخت U۶ در هسته رخ می دهد .
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#53
Posted: 27 May 2014 22:17
اگزون
اگزون یا بیانه توالیهای نوکلئیک اسیدی هستند؛ که هرزمان به صورت رنا. در آمدند؛ می توانند برای ساخت پروتئین به کار روند . جداسازی آن ها از اینترون ها به وسیله ی فر آیند پیرایش آرانای و اتصال اگزونها به یکدیگر و حذف اینترونها صورت می گیرد . حتی دیده شده است که گاهی بیانه های روی ژن های مختلف و دور از هم می توانند به یکدیگر متصل شوند.
بیانه ها نواحی رمز دارِی هستند که اولین بار توسط شیمی دانی به نام Walter Gilbert در سال۱۹۷۸ کشف شدند او گفت :عقیده ی من این است که بعد از رونویسی قسمت هایی از رنا حذف شده و قسمت هایی نیز باقی می مانند و در رنای بالغ دیده می شوند قسمت های حذف شده اینترون و باقیمانده اگزون ها هستند . از متن بالا نتیجه می گیریم که قبل از ترجمه و ساخت پروتئین نواحی از آن برای ساخت آماده و سر هم بندی می شوند.
در بسیاری ازژنها اگزون ها دارای نواحی ترجمه شونده هستند؛ که از روی آن ها پروتئین ساخته می شوند در انسان نواحی اگزونی کشف شده است که هیچ پروتئین از روی آن ها ساخته نمیشود. ابتدا و انتهای آن ها درای توالی بسیار مهمی است که به آن ها ۵' UTR و ۳' UTR می گویند این نواحی برای اتصال آن ها به یکدیگر در هنگام پیرایش آرانای بسیار مهم و حیاتی است . این نواحی برگردان نمیشوند و برای کنترل ترجمه و بالابردن نیمه عمر محصول رونویسی رمزهای دنایی نقش بسیار مهمی دارد.
فرایند اگزون زایی سبب تولید اگزون های جدید می شود که می تواند نتیجه ی جهش در اینترون ها باشد.
پلی سیسترونیک حالتی است که تعداد زیادی قاب خواندن یعنی نواحیبرگردان شوند پشت سر هم قرار می گیرند فاصله ی هر منطقه از منطقه ی قبلی بسیار کم است.
اگزون تراپی یا ژن تراپی تکنیکی در زیستشناسی مولکولی است؛ که به وسیله ی پردازش بر روی اگزون ـ اینترونها ژن های جدید کشف می شوند. یک اگزون جدید برای بررسی اگزون مورد نظر به کار می رود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#54
Posted: 27 May 2014 22:21
اینتین
اینتینها نواحی از پروتئین هستند؛ که در طی پیرایش پروتئین از آن خارج می شوند . درحقیقت اینترونهای پروتئینی به حساب میآیند.
بیشترگزارشها حاکی از این است؛ که اینتین ها درای یک قلمروی اندونوکلئازی هستند که نقش گسترش آن ها در ژنوم را بازی می کند. در واقع قسمت هایی از ژنوم که این نواحی را دارا می باشند؛ را عوامل خودخواهژنی می نامند؛ که گاهی به آنها نواحیانگلی نیز می گویند. البته تفاوت معنایی بین این دو واژه وجود دارد ژن ها یا آلل های خود خواه معمولاً دارای عملکرد می باشند اما در حالت انگل بودن همیشه عملکرد دیده نمیشود.
اولین اینتین در سال ۱۹۸۸ و طی مقایسه یکی از ژنهای نوروسپوراکراسا با هویج (زردک)، پروتئین ATPaseواکوئلی هویج (زردک) که اینتین ندارد وژن هم ساخت آن در مخمر که ناقل یون کلسیم بود والبته دارای اینتین می باشد؛ کشف شد. در سال ۱۹۹۰Hirata et al دریافت که بعد از ساخته شدن این پروتئین نواحی از آن حذف و حتی جابه جا می شوند. اینتین ها در همه ی موجودات از هوهسته ای ها< تا پیش هسته ای ها و حتی آرکی باکتر ها و ویروس ها وجود دارند. گسترش این دانش تا سال ۲۰۰۶ و به دستان Gogarten & Hilario ادامه یافت. پیرایش پروتئینبه عنوان یک روش برای ساخت پروتئین های حدواسط استفاده شده است که به آن اتصال محلی پروتئین می گویند. این عمل به دنبال کشف اینتین ها برای همگان مورد استفاده قرار گرفته است.
اینتینها در بیوتکنولوژی نقش بسیاری دارند . تاکنون حدود ۲۰۰مورد از آن ها کشف شدهاند . آن ها دارای اندازههای ۱۰۰تا ۸۰۰ اسید آمینه هستند. از اینتین ها برای بسیاری برنامه های کاربردی از جمله ساخت پروتئین ها و انتخاب قطعه های کوچک پروتئینی نشان گذاری شده و برای مطالعه ی NMRپروتئینهای بزرگتر به کار می روند. جلوگیری کردن از شکافتن اینتین ها و خروج آنها می تواند به عنوان یک داروی مفید در علم داروسازی به کار رود . به طوریکه با توجه به این که پروتئینهایی که پیرایش نمیشوند از بین می روند حال اگر فرد به علت بیماریهای ژنتیکی پروتئینهای دارای نقص عملکرد یا حذف عملکرد تولید می کند؛ با جلوگیری کردن از پیرایش این پروتئینها می توان آنها را ازبین برد. پیشنهاد دیگر در مورد پروتئینهای میتوکندریایی است . پروتئینهایی میتوکندریایی دارای نواحی هیدروفوب هستند این امر مانع از صادرشدن آنها میشود در بیوتکنولوژی با اضافه کردن یک اینتین غیرهیدروفوب صادر کردن به راحتی انجام شده و سپس این قطعه را حذف می کنند.
برای نامگذاری اینتینها قانونهای کلی وضع شده است . به طوریکه ابتدا نام موجودی که در آن این اینتین کشف شد و سپس نام ژن مورد نظر را می آورند . برای نمونه درموجود Thermoplasma acidophilum ژن زیرواحدA در VMAATPaseآن دارایاینتین است که به صورت'Tac VMA'نشان داده می شود.به طور ومعمول برای نام موجود از سه حرف استفاده می شود . اما در این باره گوناگونیهایی وجود دارد . برای مثال از نام گونه استفاده می شود. اگر بیش از یک اینتین توسط ژن کد شود آن را با شماره نشان می دهند. شماره گذاری از سمت ۵' به ۳' است برای نمونه Msm dnaB-۱.. قسمتی از ژن که اینتین مورد نظر را رمز می کند با حرف بزرگ نشان داده می شود. در حالی که برای ژن به صورت ایتالیک (کج نویس )کاربرد دارد.
اینتین ها می توانند علاوه بر قلمروی پیرایشی دارای قلمرویی به نام ژن اندونوکلئازخانه ای نیز باشند که به آن ها کمک می کند تا بتوانند روی فام تن هم ساخت پخش شده و به این شکل زیاد شوند به این منظور شکست دو رشته ای رخ داده و ماشین ترمیم وارد عمل می شود. این قلمرو برای اینتین ضروری نیست و به این سبب می تواند حذف شود. به این شکل اینتین کوچک ساخته می شود.
پروتئین هایی وجود دارند که توالی آن ها بر روی ژن های مختلف وجود دارد. برای نمونه در سیانوباکتر ها، DnaE زیر واحد آلفای دناپلیمراز III را می سازد منتها ژن آن از دو قسمت جدا ساخته شده است که با نام های dnaE-c. و dnaE-n نشان می دهد dnaE-c. درای اکستینی است که Cانتهایی را رمز دهی می کند واینتین آن دارای ۳۶ اسید آمینه است . در حالی که dnaE-n دارای اکستینی است کهNانتهایی را رمز دهی می کند و اینتین آن دارای ۱۲۳ اسید آمینه است.
بخش رمزخوانینشده
بخش رمزخوانینشده میتواند در یکی از دو سمت چیدمان رمز آرانای پیامرسان جای داشته باشد. اگر در سمت پایانهٔ '۵ باشد، به آن بخش رمزخوانینشدهٔ '۵ یا چیدمان جلودار، و اگر در سمت پایانهٔ '۳ باشد، به آن بخش رمزخوانینشدهٔ '۳ یا چیدمان دنباله میگویند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#55
Posted: 27 May 2014 22:27
باز نوکلئوتیدی
باز نوکلئوتیدی بخشی از ساختمان دیانای و آرانای است
چهار باز نوکلئوتیدی در آرانای و چهار باز نوکلئوتیدی در دیانای وجود دارد.
بازهای نوکلئوتیدی در آرانای عبارت است از:
- اوراسیل
- آدنین
- گوانین
- سیتوزین
بازهای نوکلئوتیدی در دیانای عبارت است از:
- تیمین
- آدنین
- گوانین
- سیتوزین
در آرانای به جای باز نوکلئوتیدی تیمین، باز نوکلئوتیدی اوراسیل وجود دارد.
- بازهای نوکلئوتیدی در دیانای
دئوکسی ریبوز بازهای نوکلئوتیدی در ساختمان دیانای به گروههای قند دزوکسیریبوز (دئوکسی ریبوز) متصلاند. در نتیجه نوکلئوتید های دی ان ای با نوکلئوتید های آر ان ای کاملاً متفاوت اند و در مجموع هشت نوع نوکلئوتید مختلف در نوکلئیک اسید ها موجود است. زیرا در یک نوکلئوتید دی ان ای با باز آلی سیتوزین قند دئوکسی ریبوز وجود دارد در حالی که در نوکلئتید آر ان ای با باز آلی سیتوزین قند ریبوز جای دئوکسی ریبوز را گرفته است و در نتیجه این دو نوکلئوتید از نظر قند با یکدیگر متفاوت و از نظر ساختاری به طور کلی با هم متفاوت اند و هر کدام از یک نوع می باشند. پس نوکلئوتید دی ان ای با نوکلوتید آر ان ای به هیچ عنوان مشابه و از یک نوع نیست زیرا در نوع قند با آن تفاوت دارد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#56
Posted: 27 May 2014 22:33
بازهای آلی
بازهای آلی هسته ای (Nucleobase) عبارتند از بازهای دارای نیتروژن که در نوکلئوزیدها ، نوکلئوتیدها ، RNAو DNA یافت میشوند.
نوکلئوبازهای اولیه عبارتند از سیتوزین، گوانین، آدنین (در DNA و RNA)، تیمین (فقط DNA) و اوراسیل (فقط RNA)، بانام ختصاریC، G،A T،U،
پورینها به همراه پیریمیدینها سازنده بازهای آلی هستند که در ساختار دیانآ به صورت نوکلئوتید شرکت دارند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#57
Posted: 27 May 2014 22:39
سیتوزین
سیتوزین یک باز نوکلئوتیدی و از مشتقات پیریمیدین است . و در دنا و رنا دیده می شود از نقاط داغ جهش هستند. و از راه نیتروژن شماره ی یک خود به کربن شماره ی یک قند متصل می شوند. این باز نسبت به محیط اسیدی بسیار مقاوم تر از نوع پورین است . جذب نوری پایین تری نسبت به آن ها دارد . در این باز صورت بندی آنتی به علت کاهش ممانعت فضایی ارجحیت بیشتری دارد. ۵_متیل سیتوزین و ۵_متیل هیدروکسی متیل سیتوزین حاصل متیله شدن آن است. جایگاه ۲،۴و۶ این باز دچار فقر الکترون بوده و بنابراین قادر است با واکنشگر های هسته دوست واکنش دهد. در این باز صورت بندی آنتی به علت کاهش ممانعت فضایی ارجحیت بیشتری دارد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#58
Posted: 27 May 2014 22:46
گوانین
گوانین یک باز نوکلئوتیدی و از مشتقات پورین است که در ساختار آرانای و دیانای (در دنا و رنا) دیده میشود.
از راه نیتروژن شمارهٔ ۹ خود به کربن شمارهٔ ۱ قند متصل میشود. در محیط اسیدی این بازدر نیتروژن شمارهٔ هفت و به ندرت در نیتروژن شماره ۳ پروتون دار میشود. این ویژگی کمک میکند تا در دماهای بالا پیوند میان قند و باز شکسته شود. آدنین نسبت به پیریمیدینها دارای ضریب خاموشی بالاتری است و جذب نوری بالاتری دارد.۷_متیل گوانین حالت متیلهٔ آن است. جایگاه ۲و۶و۸ این باز دچار فقر الکترون بوده و بنابراین قادر است با واکنشگرهای هسته دوست واکنش دهد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#59
Posted: 27 May 2014 22:52
آدنین
آدنین یک باز نوکلئوتیدی و از مشتقات پورین است . در دنا با باز تیمین و در رنا با باز یوراسیل پیوند بر قرار میکند؛ هم چنین از راه نیتروژن شمارهٔ ۹ خود به کربن شمارهٔ ۱ قند متصل میشود.در محیط اسیدی این بازدر نیتروژن شمارهٔ یک پروتون دارمی شود؛ این ویژگی کمک میکند تا در دماهای بالا پیوند میان قند و باز شکسته شود. آدنین نسبت به پیریمیدینها دارای ضریب خاموشی بالاتری است وهم چنین جذب نوری بالاتری نیز دارد.هیپوزانتین از جایگزینی NH۲ آدنین با گروه OHو تاتومریزاسیون آن ایجاد میشود. استخلاف بیشتر یعنی گروه OHبه جای کربن ۲ و تاتومریزاسیون تولید زانتین میکند. جایگاه ۲و۶و۸ این باز دچار فقر الکترون بوده و بنابراین قادر است با واکنشگرهای هسته دوست واکنش دهد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#60
Posted: 28 May 2014 13:10
تیمین
تیمین یک باز نوکلئوتیدی و از مشتقات پیریمیدین است که در ساختار آرانای و دیانای دیده میشود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.