ارسالها: 10767
#51
Posted: 7 Nov 2014 21:18
pic hosting
اشناوزر
اشناوزر (به آلمانی: schnauzer) از انواع سگهای آلمانی نگهبان به شمار می‌رود. تلفظ درست‌تر آلمانی آن «اشناؤتزر» است.
سگهای اشناوزر آلمانی به ۳ دسته تقسیم بندی می‌شوند:
ریزِن اشناوزر(بزرگ)
میتل اشناوزر(متوسط)
سوِرگ اشناوزر(کوچک)
سگی است سرزنده، فعال، جسور، خوش خلق و باهوش. جهت نگهبانی از خانه مناسب می‌باشد و دشمن موش هاست. حرکات این حیوان سریع است و به آسانی تربیت می‌شود. این سگها از لحاظ محبت به کودکان از دیگر سگها متمایز هستند، ولی بسیار بد گمان به غریبه‌ها هستند. به تمرین و ورزش وافری نیاز دارد. از نظر ویژگی‌های ظاهری دارای بدنی چهارشانه و قوی است. بدن چهار گوشش توسط موهای خشن پوشیده شده‌است. گوش‌های این حیوان تیز است. پو شش بدنش ضخیم، سیمی و زمخت است. گوشها، پاها و دست‌ها به وسیله موهای کوتاه پوشیده می‌شود. رنگ‌های فلفل نمکی و سیاه کهربایی دارا می‌باشند. تقریبااز ۳۰ سانتیمتر تا ۷۰ سانتیمترارتفاع دارند.
خوش به حال مسافرکشان میدان آزادی که آزادانه فریاد میزنند: آزادی...
آزادی... آزادی... و عابران خسته میپرسند آزادی چند؟
و من عابری را دیدم که از راننده سوال کرد آزادی کجاست؟
راننده گفت: رد کردی... آزادی قبل از آنقلاب بود...
ارسالها: 10767
#52
Posted: 7 Nov 2014 21:21
اشناوزر
خوش به حال مسافرکشان میدان آزادی که آزادانه فریاد میزنند: آزادی...
آزادی... آزادی... و عابران خسته میپرسند آزادی چند؟
و من عابری را دیدم که از راننده سوال کرد آزادی کجاست؟
راننده گفت: رد کردی... آزادی قبل از آنقلاب بود...
ارسالها: 10767
#53
Posted: 7 Nov 2014 21:24
image search
باکسر (به انگلیسی: Boxer) گونه‌ای از سگهای نگهبان است.
گروه نژادی
باکسر در گروه دوم نژادی قرار دارد
ثبت بین‌المللی
FCI, AKC, UKC, TKC, CKC
منشا
کشور منسوب:آلمان این نژاد در سال ۱۸۵۰ در مونیخ آلمان از جفت گیری بولداگ Bulldog و بولن بیسر مستیف Bullen beisser mastiff: حاصل شد. از اولین نژاد آن در شکار خرس و از نسل دوم در جنگ با بوفالو استفاده شده.خصلت وحشی این نژاد جدید ارتباط مستقیمی با اجدادش داشته‌است، البته پرورش دهندگان به طور چشمگیری از خلق و خوی درنده این نژاد کاسته‌اند و در سال ۱۸۹۶ این نژاد به کمال رسید و اولین باشگاه باکسر تاسیس شد.
ظاهرشناسی
در این نژاد بین سر و بدن تناسب ویژه‌ای برقرار است، همچنین سر باید غیر گوشتی و بدون چین و چروک باشد فک بالا به مراتب بیشتر از فک پایین به طرف جلو کشیده باشد. حین بسته بودن دهان نباید زبان و یا دندانها مشهود باشند. بینی در این نژاد بزرگ و سیاه، حفره‌های بینی باز است. گوشها آویخته‌است و برای زیبای و افراشته ماندن گوش معمولاً جراحی می‌شود. چشمها سیاه و یا قهوهای تیره‌است و صورت گرد، عضلانی و البته بدونه چین خوردگی است. دم بلند و باریک است که بسیار کوتاه جراحی می‌شود و افراشته‌است. پاهای جلو قائمو موازی است.
قد، وزن
نرها ۶۳ _۵۷ سانتیمتر، ماده‌ها ۵۹ _۵۳ سانتیمتر می‌باشد.
سگهای نر که قد آنها حدود۶۰ سانتیمتر است وزنشان بیشتر از ۳۰ کیلوگرم می‌باشد و در سگهای ماده که قد آنها تقریباً ۵۶ سانتیمتر است وزنشان در حدود ۲۵ کیلوگرم می‌باشد.
رنگ اصلی در این نژاد رنگ حنایی و یا والر حنایی با خطوط سیاه است. رنگی حنایی در این نژاد بسیار متنوع است و از حنایی روشن تا قهوهای مایل به قرمز دیده می‌شود و فاصله خطوط و وضوح رنگ سیاه نیز متغیر می‌باشد. و در صورت، سینه و پاها لکه‌های سفید دیده می‌شود. و بدن پوشیده از موهای کوتاه صاف و براق است.
رفتارشناسی
سگی با وفا است و نیز رفتار خوبی با کودکان دارد و در مقابل صاحبش خشونت نشان نمی‌دهد، عاقل و بصیر، فرمانبردار و با محبت است. در مقابل بیگانگان خشن و سرسخت است. در نزاع با سگها خیلی شجاع است، ولی هیچگاه به سگهای ضعیفتر از خود حمله نمی‌کند. تا سه سالگی میل مفرطی به بازی و بازی گوشی دارد و بعد از این مدت آرام و مطیع می‌شود.
کارایی
از این نژاد به عنوان سگ نگهبان، محافظ استفاده می‌شود و در گروه سگهای کاری قرار دارد. این سگ ها بسیار سرسخت هستند و اگر احساس کنند که صاحبشان در خطر است سریع اقدام خواهند کرد بهتر است بوکسر در خانواده نباشد زیرا باید یک صاحب داشته باشد و اگر چند صاحب داشته باشد و تربیت نشود ممکن است دست به کشتن انسان های غریبه بکند زیرا او یک صاحب ندارد.
بیماری
این نژاد مستعد بیماری روماتیسم است و با اینکه علاقه زیادی به تحرک دارد نباید در هوای سرد و بارانی برای پیاده روی برده شود.
باکسرهایی با داشتن خصوصیاتی مانند پرخاشگری، مهاجم بودن، ترس زیاد و غیر قابل کنترل بودن اجازه شرکت در مسابقات و نسل کشی را نیز ندارد.
خوش به حال مسافرکشان میدان آزادی که آزادانه فریاد میزنند: آزادی...
آزادی... آزادی... و عابران خسته میپرسند آزادی چند؟
و من عابری را دیدم که از راننده سوال کرد آزادی کجاست؟
راننده گفت: رد کردی... آزادی قبل از آنقلاب بود...
ارسالها: 10767
#54
Posted: 7 Nov 2014 21:34
img upload
دوبرمن
دوبرمن پینچر (به انگلیسی: Doberman Pinscher) که به اختصار دوبرمن هم گفته می‌شود یکی از معروف‌ترین سگهای پرورش یافته به‌دست انسان است و از نظر تیز هوشی و هشیاری شناخته شده‌است، اغلب به عنوان سگ گارد یا سگ پلیس استفاده می‌شود.
ظاهر استاندارد
دوبرمن سگی است با اندازه ۶۶ تا ۷۲ سانتی متر قد در نرها و ۶۱ تا ۶۸ سانتی متر در ماده‌ها و بدنی دوکی با موهای کوتاه. آنها بدنی عضلانی، ورزشی، با استقامت و پر سرعت دارند. دوبرمن باید خلق وخوی مغرورانه و هشیار داشته باشد.
ماده‌ها لاغر تر هستند اما نباید دوکی شکل باشند. وزن استانداری برای این نژاد تعریف نشده اما یک سگ مطلوب باید سایز مناسب برای آمیزش و چالاکی و استقامت داشته باشه به طور معمول وزن در نرها بین ۳۴ تا ۴۵ کیلوگرم و در ماده‌ها بین ۲۷ تا ۴۱ کیلوگرم هست.
رنگ بندی
دو رنگ کلی در این نژاد وجود داره یکی رنگ مشکی و دیگری رنگ رقیق شده . اگر آلل رنگ مشکی را B تعریف کنیم و آلل رنگ رقیق شده را Dتعریف کنیم امکان بوجود آمدن نه ژنوتیپ متفاوت وجود دارد.
(BBDD, BBDd ,BbDD, BbDd, BBdd, Bbdd, bbDD, bbDd, bbdd)
که از این نه ژنوتیپ چهار فنوتیپ یا به عبارتی رنگ بدست می‌یاد که شامل: سیاه، قرمز، آبی و حناییر می‌شود. رنگ سنتی یا معمول ترین(رنگ مشکی یا مشکی با لکه‌های قهوهای) رنگ زمانی درست می‌شه که هر دو ژن رنگ و رقیق شدگی حداقل یک آلل غالب داشته باشند. مانند ژنوتیپ‌های زیر:
(BBDD, BBDd, BbDD or BbDd)
رنگ قرمز یا قهوهای زمانی پدید میاد که ژن رنگ سیاه دوتا آلل مغلوب دارد و ژن رقیق شدگی حداقل یک آلل غالب داشته باشد. مثل ژنوتیپ‌های زیر:
(bbDD, bbDd)
رنگ آبی و حنایی تحت کنترل ژن رقیق شدگی هستند.در دوبرمن آبی ژن رنگ حداقل داری یک آلل غالب است و ژن رقیق شدگی داری دو آلل مغلوب است مانند:
(BBdd or Bbdd)
رنگ حنایی (ایزابلا) نادرترین رنگ در این نژاد است و زمانی پدید می‌آید که تمامی آلل‌ها مغلوب باشند (bbdd) بنابراین رنگ آبی رقیق شده رنگ سیاه و رنک حنایی رقیق شده رنگ قرمز یا قهوهای است.
در سال ۱۹۷۶ یک دوبرمن ماده سفید متولد شد این حیوان رو با پسرش که سفید بود پیوند زدند و به این ترتیب نسل به نسل درون آمیزی کردند تا پرورش دهنگان توانستند این جهش بوجود آمده را ثابت کنند.
دوبرمن سفید رنگ کرم رنگ به همراه چشمانی به رنگ آبی یخی دارد.
رنگ سیاه
رنگ قهوهای یا قرمز
رنگ آبی
رنگ حنایی یا ایزابلا
رنگ سفید (داریای صفت آلبینیسم)
دم
دم دوبرمن به طور طبیعی بلند است اما اغلب دم را به وسیله جراحی کوتاه می‌کنند، این عمل قرن هاست که انجام می‌شود و حتی مربوط به قبل از بوجود آمدن دوبرمن به عنوان یک نژاد است.
کوتاه کردن دم به این دلیل است که دم مانع کار حیوان نشود. اما بیشتر نقش زینتی دارد. این مطلب اخیراً جزو بحث‌برانگیزترین موضوعات بوده‌است.
در بسیاری از کشورهای اروپایی این کار محدود شده‌است و غیر قانونی است.
گوشها
دوبرمن پینچر به طور طبیعی گوش‌های افتاده دارد اما معمولاً گوشها مانند دم تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند تا برای جهت یابی و انجام وظیفه به عنوان سگ گارد آماده باشد. این کار مانند جراحی دم در برخی کشورها غیر قانونی است. جراحی گوشها معمولاً در سن ۷ تا ۹ هفتگی انجام می‌شود. جراحی‌هایی که بعدر از ۱۲ هفتگی انجام می‌شود معمولاً درصد پایینی از موفقیت در ایستاده بودن گوشها دارند. بعضی از پرورش دهنگان ترجیح می‌دهند که این عمل را انجام ندهند به این دلیل که برای حیوان درناک است و بعضی اعتقاد دارند که در جهت یابی و هوشیاری حیوان اختلال ایجاد می‌کند.
خلق و خو
دوبرمن پینچر به منظور درنده خویی و بدون ترس بودن برای محافظت و فرمان برداری از صاحب خود پرورش یافته‌است. این ویژگی‌ها (درنده خویی و بدون ترس بودن) این نژاد را سگ خوبی برای محافظت شخصی، سگ پلیس و گارد قرار داده اگر چه این خوصیات باعث می‌شود که این نژاد قوانین همنشینی با انسان را خوب فرا نگیرد.
در دهه‌های اخیر پوشش بدن کوتاه و هوش دوبرمن پینچر این نژاد را سگی مطلوب برای هم خانه شدن با انسان کرده‌است. اگرچه به اشتباه به عنوان سگی درنده معروف شدند ولی در حقیقت بسیار وفادار هستند. آنها به راحتی محافظت و فرمانبرداری از صاحب خود رو یاد می‌گیرند.
شواهدی وجود دارد که دوبرمن پینچر شمال آمریکا آرامتر از نمونه اروپایی آن است و این به دلیل استراتژی تکثیر و پرورش آنها در آمریکای شمال است. به خاطر این اختلاف استراتژی در تکثیر و پرورش نسل‌های متفاوت از دوبرمن دارای ویژگی‌های متفاوت هستند. همچنین گفته شده دوبرمن آمریکای شمالی نجیب تر با وفاتر و باهوش تر است.
مشکلات سلامتی
به طور میانگین دوبرمن پینچر ۱۰ تا ۱۴ سال عمر می‌کند. بیماریهای سرطانی در این نژاد به کررات دیده شده. بیماریهای جدی و معمول این نژاد عبارتنداز:
cervical vertebral instability
prostatic disease
dilated cardiomyopathy
von Willebrand's disease
بیماریهای غیر جدی و معمول این نژاد عبارتنداز :
hypothyroidism
hip dysplasia
مطالعات نشان داده که این نژاد بیشتر از سایر نژادها از بیماریهای پروستات رنج می‌برد. مانند: عفونت‌های باکتری‌های پروستات، کیست پروستات ،benign hyperplasiaوprostatic adenocarcinoma
عقیم کردن حیوان می‌تواند این بیماری‌ها را کاهش دهد.
Dilated cardiomyopathy بزرگ‌ترین عامل مرگ در دوبرمن پینچر است. این بیماری در این نژاد بیش از سایر نژادها دیده می‌شود. بیش از ۴۰ درصد از تشخیص‌های این بیماری مربوط به این نژاد و ۱۳ درصد مربوط به نژاد جرمن شپرد است. این بیماری در اکثر موارد کشنده‌است و در ۵۰ درصد از موارد مرگ ناگهانی و ناشناخته را به همراه دارد.
تاریخچه
دوبرمن پینچر برای اولین بار در سال ۱۸۹۰ در شهر Apolda در ایالت Thüringia در آلمان توسط کارل فردریش لوئیس دوبرمن پرورش یافت.
لوئیس دوبرمن مسئولیت خطرناک جمع اوری مالیات را در شهر آپولدا بر عهده داشت و همچنین دسترسی به محل پرورش سگهای این شهر داشت و به نژادهای زیادی دسترسی داشت. هدف او بوجود آوردن نژادی برای محافظت در حین کا رکردن و جمع آوری مالیت در مقابل سارقان بود. سگ مورد نظر او ترکیبی از قدرت، وفاداری، هوش و درندگی بود.
بعدها فیلیپ گروئنینگ و اوتو گالر کارهای لویس دوبرمن را ادامه دادند تا به نژادی که امروز شاهد آن هستیم رسیدند.
پرورش دهندگان اعتقاد دارند که این نژاد از ترکیب نژداهای زیادی بوجود آمده که چندین مورد آن عبارتنداز:
the German Pinscher, the Beauceron, the Rottweiler, the Thuringian Sylvan Dog, the black Greyhound, the Great Dane, the Weimaraner, the German Shorthaired Pointer, the Manchester Terrier and the Old German Shepherd Dog
ترکیب دقیق از نژادهای استفاده شده امروزه ناشناخته‌است. تنها مدارک باقی‌مانده نشان از ترکیب دو نژاد Greyhound و Terrier Manchester دارد. همچنین اعتقاد وسیعی وجود دارد که مخزن ژنی دوبرمن از ژرمن شپرد قدیمی نشات می‌گیرد.
کتابی با عنوان"The Dobermann Pinscher" نوشتهٔ Philip Greunig که در سال ۱۹۳۹ منتشر شده شامل مطالعات زیادی از چگونگی بوجود آمدن این نژاد است.
خوش به حال مسافرکشان میدان آزادی که آزادانه فریاد میزنند: آزادی...
آزادی... آزادی... و عابران خسته میپرسند آزادی چند؟
و من عابری را دیدم که از راننده سوال کرد آزادی کجاست؟
راننده گفت: رد کردی... آزادی قبل از آنقلاب بود...
ویرایش شده توسط: rajkapoor
ارسالها: 10767
#55
Posted: 7 Nov 2014 21:40
دوبرمن
خوش به حال مسافرکشان میدان آزادی که آزادانه فریاد میزنند: آزادی...
آزادی... آزادی... و عابران خسته میپرسند آزادی چند؟
و من عابری را دیدم که از راننده سوال کرد آزادی کجاست؟
راننده گفت: رد کردی... آزادی قبل از آنقلاب بود...
ارسالها: 10767
#56
Posted: 10 Nov 2014 15:46
free image hosting
کیرن تریر
کِیرن تریر (به انگلیسی: CAIRN TERRIER)از نژادهای سگهای تریر است. این سگ سرزنده و با وفا است و می تواند در تمام شرایط آب و هوایی به عنوان سگ خانگی مورد بهره برداری قرار گیرد. این سگها کاوش و جستجو در محیط اطرافشان را دوست دارند. این سگها خیلی هوشیار و باهوش هستند و در گرفتن موش مهارت خاصی دارند. هرگز مو و دم این سگها را کوتاه نباید کرد. از نظر ویژگی‌های ظاهری شبیه روباه بوده، کوچک هستند و دارای گوش‌های تیزی می باشند. موی آنها زبر است و پاهای آنها کوتاه و دم آنها نیز متوسط می باشد. به رنگ‌های قرمز، شنی، خاکستری، گندمگون یا متمایل به سیاه دیده می شوند. نقاط تیره در گوش و پوزه متداول است.
توده سنگی
در اسکاتلند تپه‌های کوچکی از سنگ به نام توده سنگ ساخته می‌شد. اما حیواناتی بودند که این توده سنگ‌ها را غارت می‌کردند و توله شکاری توده سنگی (به انگلیسی: Cairn Terrier) که شبیه توده سنگ ثابت در یکجا می‌ماند برای به دام انداختن این حیوانات به کار گرفته می‌شد و همینطور از این سگها برای مشخص کردن مرزسرحد و حتی یافتن قبور کمک گرفته می‌شد.
خوش به حال مسافرکشان میدان آزادی که آزادانه فریاد میزنند: آزادی...
آزادی... آزادی... و عابران خسته میپرسند آزادی چند؟
و من عابری را دیدم که از راننده سوال کرد آزادی کجاست؟
راننده گفت: رد کردی... آزادی قبل از آنقلاب بود...
ارسالها: 10767
#57
Posted: 10 Nov 2014 15:54
free image uploading
سگ کنعان
سگ کنعان (به زبان عبری: כלב כנעני) یک سگ با اصلیت فلسطینی است. وجود این سگ به ۲۲۰۰ سال پیش میرسد (با توجه به نقاشیهای غارها)
خصوصیات اخلاقی
سگی است که ذاتاً بد اخلاق و سریع است، این سگ انقدر نا آرام است که دائماً با قلاده نگهداری می‌شود و یا در یک مکان محصور شده، فقط در شرایطی که در سطح عالی اموزش دیده باشد می‌توان او را بدون قلاده در یک مکان باز رها کرد، این سگ به هیچ وجه به درد آپارتمان نمی‌خورد زیرا که بسیار واق واق می‌کند این سگ عاشق خانواده ایست که در آن بزرگ می‌شود و همچنین خیلی بازی کردن را دوست دارد.
نگهداری
این سگ ریزش مو فصلی دارد و دائماً هم باید موهایش شانه زده شود این سگ یک سگه نگهبان است این سگ بسیار خوب اموزش می‌بیند به شرط این که از تولگی اموزش داده شود
مراقبتهای لازم
ورزش
کنعان داگ، سگ باهوش و سریعی است که به فعالیت های روزانه که به طور فیزیکی و ذهنی او را به چالش می اندازد، نیاز دارد. چندین بار پیاده روی های طولانی در روز برای این سگ مشتاق و هشیار کافیست. او به داشتن یک کار یا رشته ای ورزشی چون حرف شنوی، چالاکی، حتی گله داری یا مسابقات سگ دوانی نیاز دارد.
تغذیه
کنعان داگ، به رژیم غذایی مناسب سن او و با کیفیت بالا نیاز دارد.
آراستن
او به طور فصلی ریزش مو دارد؛ علیرغم این هم، تمیز و پاکیزه نگهداشتن کنعان داگ با برس زدن منظم آسان است.
سلامت
میانگین طول عمر کنعان داگ، 12 تا 15 سال است. اطلاعاتی در مورد بیماریهای خاص این نژاد وجود ندارد.
آموزش
کنعان داگ به عنوان یک سگ هشیار، با عکس العملی سریع و نگهبان پرورش داده شده است. بدون رهبری، او با سرعت عمل خودش پرورش خواهد یافت که ممکن است مطلوب و پسندیده نباشد. چون او سگی بسیار تربیت پذیر و کارگری مشتاق است، آموزش به او یک آزمون لذت بخش و شاد می باشد. او باید برای کمک به کاهش ذات خاموشش، از دوران تولگی با کودکان و دیگر حیوانات اجتماعی شود.
خصوصیات شخصیتی
کنعان داگ از نژاد سگ هایی که غرایزی برای زنده ماندن بعد از هزاران سال دارند، پرورش یافته است که غریزه ی جنگی قوی اش و نیز توانایی های ذاتی اش برای مراقبت از خود را حفظ کرده است. چون او ذاتاً غیر صمیمی و تند پا است، او را معمولاً با قلاده نگه می دارند؛ اما تنها در مکانی امن و محصور باید باشد، مگر آنکه به طور عالی آموزش دیده باشد. کنعان داگ زیاد پارس می کند (بخاطر بخشی از غرایز نگهبانی اش)؛ هر چند او همراه وفاداری است که باهوش بوده و به راحتی آموزش می بیند. او با خانواده اش مهربان و عاشق بازی کردن است.
خوش به حال مسافرکشان میدان آزادی که آزادانه فریاد میزنند: آزادی...
آزادی... آزادی... و عابران خسته میپرسند آزادی چند؟
و من عابری را دیدم که از راننده سوال کرد آزادی کجاست؟
راننده گفت: رد کردی... آزادی قبل از آنقلاب بود...
ویرایش شده توسط: rajkapoor
ارسالها: 10767
#58
Posted: 10 Nov 2014 15:59
سگ کنعان
خوش به حال مسافرکشان میدان آزادی که آزادانه فریاد میزنند: آزادی...
آزادی... آزادی... و عابران خسته میپرسند آزادی چند؟
و من عابری را دیدم که از راننده سوال کرد آزادی کجاست؟
راننده گفت: رد کردی... آزادی قبل از آنقلاب بود...
صفحه 6 از 12