ارسالها: 12930
#111
Posted: 6 Aug 2014 14:06
آیا قرص ماه کامل نیست؟
قرص کامل ماه در آسمان شب کاملا گرد به نظر می رسد. اما با چشم تیزبین سیاره شناسان ماه کج و معوج است. به گفته دانشمندان بیشتر شبیه به لیموست تا توپ.
یعنی هم کمی، فقط کمی، بیضوی است، و هم یک سر آن مثل لیمو یک برجستگی کوچک دارد.
حالا محققان در مقاله ای که در نشریه نیچر چاپ شده می گویند علت این شکل را یافته اند.
محققان آمریکایی آثار جاذبه زمین و حرکت وضعی ماه یعنی گرد ماه بر محورش را اندازه گیری کردند.
ایان گاریک بتل محقق اصلی این مطالعه از دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز می گوید این تغییر شکل وقتی اتفاق افتاد که ماه زیر سطح نازکی از جنس سنگ و صخره بیشتر از مواد مذاب تشکیل می شد.
این کنش و واکنش گرانشی میان زمین و ماه همچنین باعث شد ماه کمی روی محورش جابجا شود.
او گفت: "در مورد زمین و مریخ و سایر اجرام می دانیم که شکل غالب سیارات به خاطر حرکت وضعی آنها بر محورشان است."
اگر یک بادکنک پر از آب را بردارید و روی محورش بگردانید از وسط جایی که معادل خط استوای زمین است بیرون می زند. پدیده ای مشابه در زمین اتفاق می افتد.
با این حال به گفته او ماه کج و معوج تر از آن است که با این حرکت توضیح داده شود.
او می گوید که گردش وضعی ماه بر محورش خیلی خیلی آهسته است و به علاوه از زمین دورتر از آن است که جاذبه امروزی علت شکل آن بوده باشد.
پس باید علت دیگری وجود داشته باشد و به گفته او این علت به چهار میلیارد سال قبل برمی گردد.
زمانی که ماه هنوز وجود نداشت اما تصادم عظیم زمین با یک سیارک مقدار زیادی مواد سنگی را راهی فضا کرد و زمینه برای تشکیل ماه فراهم شد.
و این جایی بسیار نزدیکتر از موقعیت فعلی ماه نسبت به زمین بود بنابراین جاذبه زمین روی آن خیلی قوی تر بود.
او می گوید: «این نظر هست که در گذشته های دور ماه خیلی به زمین نزدیک تر بود و اثر گرانشی زمین بر آن خیلی قوی تر. به علاوه ماه خیلی سریعتر می چرخید و فرآیندهای جالبی می توانست در جریان باشد. ماه خیلی داغ و نزدیک به زمین بود که می توانسته باعث شود زمین بر شکل آن اثر بگذارد.»
«در ابتدای ماجرا ماه هنوز درحال خنک شدن بود، ابتدا حالت مذاب داشت و بالاخره پوسته ای دور آن شروع به شکل گیری کرد و خنک شد و این پوسته روی اقیانوسی از مواد مذاب شناور بود و جاذبه زمین شروع به اثر گذاشتن بر آن کرد، پوسته را کشید و کشش داد و این به راحتی اتفاق افتاد چون پوسته به بقیه ماه نچسبیده بود.»
اما پروفسور گاریک بتل و همکارانش چطور به چنین نظریه ای رسیده اند؟
آنها می گویند که از مطالعه یکی از اقمار مشتری به نام یوروپا الهام گرفته اند.
یوروپا دارای پوسته ای یخی روی اقیانوسی از آب مایع است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#112
Posted: 8 Aug 2014 13:31
سفینه 'روزتا' پس از ده سال به ستاره دنباله‌دار رسید
سفینه فضایی "روزتا" پس از یک سفر طولانی، گردش گرداگرد یک ستاره دنباله‌دار را آغاز کرده است.
روز چهارشنبه، ۱۵ مرداد (۶ اوت)، سفینه فضایی روزتا که توسط کشورهای اروپایی ساخته و به فضا پرتاب شده است، پس از ده سال و پنج ماه و چهار روز سرانجام به مقصد خود، یعنی ستاره دنباله‌دار موسوم به ۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو رسید. این ستاره دنباله‌دار اختصارا به دنباله‌دار "چوری" شهرت دارد.
ماموریت این سفینه، گردش حول دنباله‌دار چوری و بررسی وضعیت آن است.
این دنباله‌دار با سرعت ۱۳۵ هزار کیلومتر به طرف خورشید حرکت می‌کند و در حال حاضر در فاصله ۵۵۰ میلیون کیلومتری زمین در حرکت است. به دلیل بعد مسافت، رسیدن علایم ارسالی روزتا به زمین، حدود نیم ساعت طول می‌کشد.
فاصله کنونی روزتا با هسته این ستاره دنباله‌دار ۱۰۰ کیلومتر است، ولی طی هفته‌های آینده، به‌تدریج به ۳۰ کیلومتر کاهش می‌یابد و روز یازدهم نوامبر، کاوشگر ویژه‌ای را (به نام کاوشگر فیلی) به سطح هسته دنباله‌دار می‌فرستد.
دنباله‌دارها یک هسته مرکزی دارند که شامل مواد منجمد و دنباله‌ای از ذرات گرد و غبار و گاز است. هسته مرکزی دنباله‌دار چوری به اندازه قله کوه مون‌بلان و طول دنباله آن یک میلیون کیلومتر است.
قوه جاذبه این ستاره دنباله‌دار بسیار کم است و به همین علت نیز لازم است کاوشگر فیلی که روی سطح لغزنده آن فرود می‌آید، خود را با نوعی چنگک انفجاری به آن متصل کند.
اطلاعاتی که روزتا از اطراف و کاوشگر فیلی از سطح این ستاره دنباله‌دار می‌فرستند به پژوهشگران کمک خواهد کرد تا برای نخستین‌بار از خصوصیات یک ستاره دنباله‌دار در مسیر حرکت آن به سوی خورشید آگاهی کامل‌تری بیابند.
تصاویری که روزتا در ساعات اول آغاز ماموریت نهایی خود به زمین ارسال کرده است، نشان می‌دهد که فرود کاوشگر فیلی بر سطح دنباله‌دار احتمالا دشوارتر از آن خواهد بود که پژوهشگران انتظار داشتند.
دنباله‌دارها از قطعات و ذرات باقیمانده از زمان تشکیل منظومه شمسی در حدود چهار و نیم میلیارد سال پیش تشکیل شده‌اند. پژوهشگران امیدوارند با مطالعه اطلاعاتی که سفینه روزتا ارسال خواهد کرد، درک بهتری از نحوه شکل‌گیری منظومه شمسی و سابقه کره زمین به دست آورند.
دنباله‌دار چوری سرانجام از فاصله ۱۸۵ میلیون کیلومتری خورشید عبور خواهد کرد و سپس به فضای خارج از منظومه شمسی می‌رود.
سفینه روزتا در ماه مارس سال ۲۰۰۴ به فضا پرتاب شد و در حرکت ده‌ساله خود به سوی دنباله‌دار چوری، شش میلیارد کیلومتر مسافت را در حاشیه منظومه شمسی پیموده است. این سفینه از مرکز سازمان فضایی اروپا در آلمان هدایت می‌شود.
اولین فضاپیما در مدار یک ستاره دنباله‌دار
فضاپیمای اروپایی روزتا اولین فضاپیمایی است که موفق شده خود را در مدار یک ستاره دنباله دار قرار دهد. روزتا که ۱۰ سال پیش به فضا فرستاده شد امروز صبح در ۴۰۰ میلیون کیلومتری زمین به مدار این ستاره دنباله دار رسید. تحقیق روی این اجرام آسمانی ممکن است بر چگونگی پدیدار شدن حیات روی کره خاکی نور بتاباند. گزارش از پالاب گاوش.
دانلود از سرور مدیافایر
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ویرایش شده توسط: pixy_666
ارسالها: 12930
#113
Posted: 26 Aug 2014 11:15
ماهواره‌های پنجم و ششم گالیله در مدار اشتباه قرار گرفته‌اند
مقامات سازمان فضایی اروپا (اِسا) تایید کردهاند که ماهواره‌های پنجم و ششم پروژه گالیله در مدار غلط قرار گرفته‌اند و تحقیق در این باره آغاز شده است.
به گفته مقامات سازمان فضایی اروپا و شرکت هوا فضای آریان که مسئول پرتاب این ماهواره‌ها بوده، دو ماهواره‌ای که جمعه گذشته (۳۱ مرداد، ۲۲ اوت) با موشک سایوز از گویان فرانسه به فضا پرتاب شدند در "مداری پایین‌تر" از مدار هدف قرار گرفته‌اند.
پرتاب این دو ماهواره که دورسا و میلنا نام دارند یک سال از برنامه زمان بندی عقب بود.
این دو ماهواره بخشی از پروژه اروپایی ناوبری ماهواره‌ای جهانی (گالیله) هستند که تا به حال بیش از هفت میلیارد دلار هزینه داشته است و رقیبی برای سیستم آمریکایی GPS خواهد بود.
شرکت آریان در بیانیه‌ای اعلام کرد که بین مدار هدف و مداری که ماهواره ها در آن قرار دارند "ناهمخوانی" وجود دارد و ماهواره‌ها در "مداری پایین‌تر" قرار گرفته‌اند.
قرار است جزئیات بیشتر در این باره در چند روز آینده و بعد از تحلیل فنی پرتاب اعلام شود.
ژان ایو لوگال، رئیس سازمان فضایی فرانسه گفته است که متخصصان در حال محاسبه هستند که آیا موتورهای کوچک این ماهواره‌ها قدرت کافی را برای بازگرداندن آنها به مدار هدف دارند یا نه.
اگر این دو ماهواره در مدار صحیح قرار نگیرند وظایف آنها باید به ماهواره‌های بعدی که به فضا پرتاب می شوند واگذار شود.
هدف از پروژه گالیله یک سیستم جهانی تعیینِ موقعیت غیر نظامی بوده تا در صورتیکه سیستم های موجود، GPS و سیستم روسی گلوناس از کار بیفتند، یا ارائه خدمات آنها متوقف شود، جایگزین آنها شود.
سازمان فضایی اروپا می گوید که این سیستم با استفاده از ساعت های اتمی بیشتر و ماهواره‌هایی که در عرض‌های جغرافیایی بالاتر قرار می‌گیرند، خدمات تعیین موقیت را با دقتی بسیار بیشتر از GPS ارائه می کند.
از این سیستم برای هدایت و ناوبری خودروها، قطارها و هواپیماها استفاده خواهد شد و گفته می‌شود در حالیکه خطای GPS ده متر است، خطای گالیله یک متر خواهد بود.
قرار است تعداد ماهواره‌های این پروژه تا سال ۲۰۱۷ به سی (۲۷ ماهواره عملیاتی و سه ماهواره ذخیره) برسد.
این ۲۷ ماهواره در مدارهای میانی در حدود ۲۳ کیلومتری سطح زمین قرار می گیرند.
دو ماهواره اول در سال ۲۰۱۱ و دو ماهواره دوم در سال ۲۰۱۲ به فضا پرتاب شدند.
مراکز کنترل این ماهواره‌ها در نزدیکی مونیخ آلمان و فوچینوی ایتالیا خواهند بود و بنا بر تصمیم اتحادیه اروپا، مقر اصلی گالیله در شهر پراگ پایتخت جمهوری چک خواهد بود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#114
Posted: 11 Sep 2014 14:50
سیارک '۲۰۱۴ آر سی' با زمین برخورد نخواهد کرد
سیارک ۲۰۱۴RC که ابعاد آن به بزرگی یک خانه است حدود ساعت ۲۱:۴۸ امشب (یکشنبه ۱۶ شهریور، هفت سپتامبر) به وقت تهران (۱۸:۱۸ گرینویچ) بدون برخورد با زمین از بالای نیوزیلند عبور خواهد کرد.
این سیارک را با چشم غیر مسلح نمی‌توان دید اما آن را می‌توان با تلسکوپ‌های آماتور مشاهده کرد.
از آنجا که این سیارک از بالای نیوزیلند عبور می‌کند در شمال خط استوا قابل رویت نخواهد بود.
بر اساس اعلام سازمان فضایی آمریکا (ناسا)، اندازه این سیارک حدود ۱۸ متر است و از چهل هزار کیلومتری زمین عبور می‌کند بنابراین خطری ایجاد نخواهد کرد.
از این رو این سیارک در مداری دورتر از تمام ماهواره‌های هواشناسی (۳۶ هزار کیلومتری) حرکت می‌کند.
این سیارک هشت روز پیش شناسایی شد و نزدیکترین فاصله آن با کره زمین یک دهم فاصله زمین با ماه خواهد بود.
نام‌گذاری اجرام آسمانی
نام سیارک‌ها از یک عدد تشکیل شده که سال کشف سیارک است. پس از آن دو حرف دیده می شود، حرف اول به اینکه سیارک در نیمه اول یا دوم کدام ماه کشف شده اشاره دارد، مثلا A به معنی نیمه اول ژانویه است و D به معنی نیمه دوم فوریه. حرف دوم نشان می‌دهد که سیارک چندمین جرم آسمانی بوده که در آن مقطع زمانی شناسایی شده است.
انتظار می‌رود این سیارک در آینده نیز از مداری در نزدیکی زمین عبور کند.
ناسا در حال حاضر یازده هزار سیارک را که مدارهای نسبتا نزدیک به کره زمین دارند زیر نظر دارد.
در فوریه سال ۲۰۱۳، سیارک ۲۰۱۲DA۱۴ از فاصله ۲۸ هزار کیلومتری زمین عبور کرد اما در همان روز بصورتی کاملا غیرمنتظره یک شهاب‌سنگ در منطقه چلیابینسک در روسیه سقوط کرد و باعث زخمی شدن بیش از هزار نفر شد.
بر اساس بررسی‌های محققان دانشگاه تنسی بالاترین احتمال برخورد یک سیارک شناخته شده به کره زمین مربوط به سیارک ۱۹۵۰DA است که در ۱۶ مارس سال ۲۸۸۰، احتمال برخورد آن با زمین یک به سیصد خواهد بود.
این محققان همچنین جلوگیری از برخورد مخرب سیارک‌ها با زمین را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که منفجر کردن سیارک‌ها پیش از برخورد ممکن است مخرب تر از برخورد سیارک با زمین باشد چون باعث پراکندگی و تعدد برخورد‌ها می‌شود.
آنها به این نتیجه رسیدند که ایجاد تغییراتی کوچک در سطح سیارک در فضای بیرون جو روشی بی‌خطرتر و موثرتر است چون این تغییرات باعث متلاشی شدن سیارک می شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#115
Posted: 15 Sep 2014 15:49
نگرانی از برخود همزمان دو توفان خورشیدی با زمین
دو توفان خورشیدی که هم‌زمانی آنها از رخدادهای نادر است طی روزهای پنج‌شنبه و جمعه (۲۰ و ۲۱ شهریور) به زمین رسید و این امر مقامات مسئول را نسبت به بروز اختلال در امواج جهت‌یاب ماهواره‌ای، ارتباطات رادیویی و انتقال نیرو نگرانی کرده‌است.
خبرگزاری رویترز در گزارشی می‌نویسد این توفان‌ها که فوران‌های تاج خورشید نامیده می‌شوند، معمولا باعث ایجاد وضعیت هشدار نمی‌شوند، اما این بار «مرکز پیش‌بینی هوای فضا» وابسته به «اداره ملی اقیانوس و جو»، به دلیل فاصله زمانی بسیار نزدیک و خط سیر مستقیم این توفان‌ها به سوی زمین وضعیت هشدار اعلام کرده‌است.
توماس برگر مدیر این مرکز در یک تماس تلفنی به خبرنگاران گفت اولین فوران تاج خورشید که دوشنبه شب از منطقه به‌هم‌ریخته مغناطیسی خورشید جدا شده، پنج‌شنبه‌شب به زمین رسید.
همان بخش از ماده اصلی خورشید روز چهارشنبه ساعت ۱:۴۵ بعد از ظهر (به وقت گرینویچ) دومین توفان را که بسیار قویتر بود بوجود آورد. توماس برگر می‌گوید: «بنا به پیش‌بینی ما در حال حاضر این فعالیت‌های خورشیدی هیچ تاثیر غیرقابل کنترلی بر زیرساخت‌های داخلی آمریکا نخواهند داشت. با این حال ما این رویدادها را با دقت زیر نظر داریم.»
خورشید هم‌اینک در نقطه اوج چرخه یازده‌ساله‌اش قرار دارد، اما سطح فعالیت‌ها در مجموع بسیار کمتر از یک شاخص حداکثر فعالیت خورشیدی است که تا به حال برای دانشمندان شناخته شده‌است.
توماس برگر گفت توفان‌هایی با قدرت این توفان‌هایی که هم‌اینک به سمت زمین در حرکت‌اند در طول یک چرخه خورشیدی بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ بار رخ می‌دهند. او گفت: «آنچه که این رویداد را نادر می‌کند این است که این دو توفان با فاصله زمانی نزدیک به هم رخ داده‌اند. این فوران‌های خورشید احتمالا در طول مسیر رسیدن به زمین، در مدار آن و فراتر از آن روی هم تاثیر می‌گذارند؛ ولی ما هنوز چیزی در این باره نمی‌دانیم.»
به گزارش اداره ملی جو و اقیانوس ایالات متحده ذرات خورشیدی بسیار پرانرژی باردار مغناطیسی ممکن است با میدان مغناطیسی زمین برخورد کرده و برخی ارتباطات رادیویی را مختل کرده و سیگنال‌های جهت‌یاب ماهواره‌ای را منحرف کنند.
این توفان‌ها همچنین دارای ظرفیت بالقوه تاثیر بر میدان‌های الکتریکی در ارتفاعات شمالی هستند. این ارتفاعات بیشتر مستعد تاثیرپذیری از اختلالات مغناطیسی زمین هستند.
توماس برگر افزود نهادهای متصدی نیروی برق و آژانس فدرال مدیریت موقعیت‌های اضطراری «محض احتیاط» در جریان قرار داده شده‌اند.
اما در وجه مثبت این رویدادها، توفان خورشیدی نمایش زیبایی از شفق قطبی در آسمان بوجود می‌آورد که در صورت صاف بودن هوا در مناطق شمالی قابل مشاهده خواهد بود. شفق قطبی در نتیجه برخورد ذرات باردار مغناطیسی خورشیدی با اکسیژن، نیتروژن و سایر گازهای موجود در جو زمین بوجود می‌آید. در این پدیده جوی پرده‌هایی از نور در بالای قطب مغناطیسی شمال و جنوب کره زمین ایجاد می‌شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#116
Posted: 24 Sep 2014 19:15
سفینه میون در مدار مریخ قرار گرفت
سازمان فضایی آمریکا (ناسا) اعلام کرد سفینه میون (Atmosphere and Volatile Evolution, MAVEN) در ساعت پنج و پنجاه و شش دقیقه صبح دوشنبه به وقت تهران با موفقیت در مدار مریخ قرار گرفته است.
این سفینه که اختصاصا برای مطالعه جو فوقانی مریخ طراحی شده پس از ده ماه سفر به نزدیکی مریخ رسید و بعد رانشگر آن سی و سه دقیقه روشن شد تا آن را در مدار مریخ قرار دهد.
چارلز بولدن یکی از مدیران این پروژه در ناسا می‌گوید :"میون به عنوان نخستین مدارگردی که مختص بررسی جو مریخ طراحی شده، دانش ما را از تاریخچه جو مریخ افزایش خواهد داد، اینکه چگونه جو آن در گذر زمان تغییر کرده و چگونه تغییرات جوی بر تحولات سطح مریخ و احتمال وجود حیات در آن تاثیر گذاشته است."
"این سفینه همچنین اطلاعات بیشتری را برای اعزام انسان به این سیاره سرخ در دهه ۲۰۳۰ میلادی فراهم خواهد کرد."
به گفته مقامات ناسا از ایده اولیه میون تا رسیدن آن به مدار مریخ یازده سال طول کشیده است.
این سفینه ۱۸ نوامبر سال گذشته (۲۷ آبان) از پایگاه فضایی کیپ کاناورال در فلوریدا به فضا پرتاب شد.
با قرار گرفتن میون در مدار، این سفینه در شش هفته آینده دستگاه ها و تجهیزات و فرمان‌های ارسالی برای نقشه برداری از مریخ را تست خواهد کرد.
علاوه بر این میون خود را در موقعیت مناسب در مدار مریخ قرار خواهد داد. در حال حاضر میون هر ۳۵ ساعت یکبار به دور مریخ می‌گردد.
اما در هفته‌های آینده میون در پنج مرحله به سمت سطح مریخ پایین می‌آید و خود را در مداری قراری می‌دهد که هر چهار ساعت و نیم یک دور به دور مریخ بزند و تقریبا بین لایه های فوقانی و تحتانی جو مریخ قرار بگیرد.
میون در این مدار در نزدیکترین فاصله ۱۵۰ و در دورترین فاصله ۶۲۰۰ کیلومتر از سطح مریخ فاصله دخواهد داشت.
جان گرانسفلد یکی دیگر از مدیران این پروژه می‌گوید: "میون مکمل دیگر روبوت‌های کاوشگر مریخ و دیگر پروژه‌های هایی است که در سراسر دنیا به دنیال یافتن پاسخ پرسشهایی اساسی درباره مریخ و حیات بیرون کره زمین هستند."
۴۸ ساعت پس از قرار گرفتن میون در مدار مریخ، مدارگرد هند برای بررسی مریخ، به نام مانگالایان، نیز در مدار این سیاره قرار خواهد گرفت.
این مدارگرد ۱۴ آبان سال گذشته به فضا پرتاب شد.
این ماهواره اهدافی متفاوت با میون دارد و بویژه به بررسی گاز متان می‌پردازد. گاز متان از نشانگرهای فعالیت موجودات زنده در سطح سیارات است.
دانشمندان فکر می کنند چهار میلیون سال پیش جو مریخ بسیار غلیظ بوده و دی اکسید کربن آن مانع فرار گرما می‌شده بنابراین جو مریخ گرمتر و مرطوبتر بوده است.
اما پس از آن جو مریخ بی‌اندازه رقیق و سطح آن سرد و خشک شده است.
میون با نمونه برداری از جو مریخ به دانشمندان کمک خواهد کرد تا بفهمند چگونه جو مریخ چگونه اینقدر رقیق شده و این اتفاق با چه سرعتی رخ داده است.
اولین نتایج حاصل از بررسی‌های میون بهار سال آینده به دست خواهد آمد.
اما پیش از آن دانشمندان منتظر عبور دنباله‌دار "سایدینگ اسپرینگ" از نزدیکی مریخ هستند.
عبور این دنباله دار غبار زیادی را روانه مریخ خواهد کرد که بررسی آن هم اطلاعات زیادی به محققان خواهد داد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#117
Posted: 25 Sep 2014 16:53
«ناتوانی» ناسا برای شناسایی اجرام خطرناک فضایی
برپایه یک گزارش منتشر شده از سوی بازرس کل ناسا سازمان ملی هوانوردی و فضایی ایالات متحده آمریکا (ناسا) هدف کنگره این کشور مبنی بر شناسایی ۹۰ درصد سیارک‌های خطرناک، با پهنای بیشتر از ۱۴۰ متر، نمی‌تواند برآورده سازد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، بازرس کُل ناسا هفته گذشته طی بیانیه‌ای خبر فوق را اعلام کرد.
اجرام فضایی نزدیک زمین در فاصله‌ای برابر با ۲۸ میلیون مایل (۴۵ میلیون کیلومتر) از زمین در فضا حرکت می‌کنند.
عنوان گزارش یاد شده که با امضای پاول مارتین، بازرس کُل ناسا، منتشر شده «تلاش‌های ناسا برای شناسایی اجرام فضایی نزدیک زمین و رفع خطرات موجود» است. مارتین در این گزارش تصریح کرده که کوشش‌های ناسا فاقد هماهنگی و مدیریت مناسب بوده و نیروی انسانی کافی برای اجرای آن اختصاص نیافته است: «ناسا برآورد می‌کند که تنها حدود ۱۰ درصد از مجموع تعداد سیارک‌های ۱۴۰ متری و بزرگتر را شناسایی کرده است. بر همین اساس - با در نظر گرفتن منابع و سرعت کنونی پیشرفت کار، و نیز به تأیید خود این مجموعه، هدف معین شده برای شناسایی ۹۰ درصد از چنین اجرام فضایی تا سال ۲۰۲۰ محقق نخواهد شد.»
در بخش دیگری از این گزارش آمده که «دفتری با یک نفر کارمند» مسئول مدیریت فعالیت‌های پژوهشی‌ای است که «چه به لحاظ ساختار همبستگی تشکیلاتی و چه به لحاظ برنامه‌های نظارتی، توانایی دستیابی به اهداف معین و دنبال‌کردن روند پیشرفت کار» را ندارد.
ناسا هم اینک حدود ۹۵ درصد از بزرگترین و خطرناکترین سیارک‌های نزدیک زمین را شناسایی کرده است که حدود «یک کیلومتر یا بیشتر» قطر دارند.
حدود ۶۶ میلیون سال پیش، یک جرم بزرگ فضایی با قطری معادل ۱۰ کیلومتر با نقطه‌ای از زمین که امروز کشور مکزیک قرار دارد برخورد کرد و تغییرهای آب و هوایی و زیست‌محیطی از بین برنده نسل دایناسور‌ها را رقم‌زد.
به تازگی نیز تکه‌ای از یک سیارک که تنها حدود «۱۸ متر» قطر داشت بر فراز شهر «چلیابینسک» روسیه منفجر شد. انرژی آزاد شده در اثر انفجار فوق معادل «۳۰ بمب هسته‌ای» برآورد شده که ساختمان‌های زیادی را تخریب کرد و باعث شکسته‌شدن شیشه پنجره‌های ساختمان‌های دیگری شد که در فاصله دورتری از محل انفجار قرار داشتند. تعداد ۱۰۰۰ نفر هم در اثر این انفجار فضایی و تکه‌های پراکنده شده در فضا مجروح شدند.
اکنون دفتر بازرس کُل سازمان ناسا در گزارش خود تصریح کرده که باید «هر ۳۰ تا ۴۰ سال» چنین اتفاق‌هایی را انتظار داشت: «پژوهش اخیر نشان می‌دهد که رخداد‌هایی مانند آنچه در چلیابینسک اتفاق افتاد هر ۳۰ تا ۴۰ سال پیش می‌آیند، البته بیشتر تصادم‌ها در اقیانوس‌ها مشاهده شده‌اند.»
از سال ۱۹۹۸ ناسا حدود ۱۰۰ میلیون دلار را صرف برنامه‌هایی برای جستجو، بررسی و تخریب اجرام فضایی خطرناک نزدیک زمین کرده است.
تا ماه ژوئیه سال ۲۰۱۴ نیز این سازمان حدود ۱۱۲۳۰ عدد از این اجرام فضایی و ۸۶۲ عدد از بزرگترین سیارک‌ها را کشف کرده است. این رقم تنها حدود ۱۰ درصد از سیارک‌های نزدیک زمین را شامل می‌شود که حدود ۱۴۰ متر قطر دارند، رقمی که بسیار کمتر از هدف تعیین شده ۹۰ درصدی ناسا است که قرار بود تا سال ۲۰۲۰ میلادی حاصل شود.
گزارش اخیر همچنین حاوی پنج توصیه برای تسریع روند شناسایی سیارک‌ها توسط ناسا است که، از جمله، «افزایش حداقل چهار الی شش نفر به تیم مدیریتی» برنامه یاد شده را شامل می‌شود.
در همین حال جان گرونسفِلد، معاون مدیر علمی ناسا در نامه‌ای به مارتین از اجرایی شدن طرحی جدید برای شناسایی اجرام فضایی نزدیک زمین خبر داده است. گرونسفلد زمان آغاز این طرح را «تا پیش از ماه سپتامبر سال ۲۰۱۵» ذکر کرده است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#118
Posted: 29 Sep 2014 14:58
دانشگاه میشیگان: آب از خورشید قدیمی‌تر است
آب در دریا، وان حمام یا شیشه‌های آب خوردن، همه‌جا دیده می‌شود. زندگی بدون آب بی‌معنی است. اما این مایع زندگی‌بخش کی بوجود آمده است؟ چند دانشمند در تحقیق خود به این نتیجه رسیده‌اند که آب قدیمی‌تر از خورشید است.
آب بر روی کره زمین چگونه بوجود آمد؟ چند فیزیک‌دان اخترشناس در حال بررسی فرضیه‌ای هستند که می‌گوید مولکول آب (H20) قدیمی‌تر از خورشید است. این تئوری همچنین بر این نظر است که گستردگی آب در جهان بیشتر از حدی است که ما تاکنون فکر می‌کرده‌ایم.
ستاره‌شناسان بر این نظرند که تاکنون تنها به بخش‌هایی از این پرسش پاسخ داده شده که آب بر روی کره زمین چگونه بوجود آمده است؟ آنها حدس می‌زنند که با بوجود آمدن خورشید، توده‌های آب به صورت سیارک‌ها و ستاره‌های دنباله‌دار به سطح زمین برخورد کردهاند.
این توده‌های فراوان آب یخ‌زده به همراه غبار و گاز بیش از چهار میلیارد سال پیش راه خود را به سوی زمین پیدا کردهاند، اما این توده از کجا بوجود آمده بود؟
یک گروه محقق در نشریه تخصصی "ساینس" پاسخی عجیب به این پرسش داده است: بخشی از این آب یخ‌زده که امروزه سطح دریاهای کره زمین را پر کرده، میلیون‌ها سال قبل از بوجود آمدن خورشید موجود بوده است.
این گروه محقق به رهبری ایلزدور کلیوز، در دانشگاه میشیگان آمریکا، اعلام کردهاند که مولکول‌های زندگی‌بخش آب بخشی از یک ابر بزرگ بین‌ستاره‌ای به همراه گاز و غبار بوده است.
تحقیقات این گروه محقق نشان می دهد که این ابر بزرگ بین‌ستاره‌ای به شدت تیره و حدود ۲۶۳ درجه زیر صفر بوده است. در این ابر بخصوص مولکول‌های هیدروژن، هلیوم و اندکی ذرات گرد و غبار موجود بوده‌اند.
مساحت این ابر به مقیاس چندین سال نوری گسترش یافته و جرمش از خورشید بیشتر بوده است. سپس به تدریج ذرات غبار و گاز جذب آن شدند و برآمدگی‌هایی روی آن بوجود آوردند. یکی از این برآمدگی‌ها حدود ۶/ ۴ میلیارد سال پیش از این توده ابر جدا شده و خورشید را بوجود آورده است.
برمبنای این فرضیه از غبار بوجود آمده در اطراف خورشید سپس به تدریج سیاره‌ها یکی پس از دیگری بوجود آمده‌اند.
بخش بزرگی از آب باید قدیمی‌تر از خورشید باشد
در نزدیکی خورشید جوان شدت گرما آن قدر بوده که بوجود آمدن آب را در غبار بوجود آمده در اطراف خورشید ناممکن می‌ساخته. دانشمندان حدس می‌زنند که تنها در مدار مریخ این امکان بوجود آمده بود که توده‌های عظیم آب یخ‌زده بوجود آید. میلیون‌ها سال زمان لازم بود تا این توده‌های عظیم به زمین رسیده و آب را به این سیاره که خشک و پرغبار بود برساند.
بنابراین فرضیه، آبی که در دریاهای کره زمین موجود است زمانی قبل از بوجود آمدن خورشید در دورترین نقاط کهکشان بوده و روزی با ستاره‌های دنباله‌دار به زمین رسیده است.
تیم هاریس، یکی از اعضای گروه تحقیق دانشگاه میشیگان آمریکا و از نویسندگان تحقیق منتشر شده در نشریه تخصصی "ساینس" گفته است که در صورت درست بودن فرضیه پیشنهادی آنها، باید قبول کرد که در سیاره‌های دیگر نیز می‌توان به دنبال آب گشت.
این محقق می‌گوید اگر قبول کنیم که بخشی از این آب که امروزه سطح دریاها را در کره زمین پرکرده، میلیون‌ها سال پیش از بوجود آمدن خورشید و زمین ایجاد شده و بخشی از یک ابر بزرگ بین ستاره‌ای به همراه گاز و غبار بوده، بنابراین می‌توان امیدوار بود که صدها خورشید دیگر نیز از این ابر بزرگ بوجود آمده باشند.
او در ادامه می‌نویسد که بنابراین باید در دیگر سیستم‌های خورشیدی نیز آب به صورت وسیع موجود باشد و احتمالا زندگی نیز در آنها جریان داشته باشد. بنابراین آب در دریا، در وان حمام یا در شیشه‌های آب خوردن را نیز باید در سیاره‌های دیگر خورشیدها نیز یافت.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#119
Posted: 29 Sep 2014 14:59
کشف مولکولی ارگانیک و پیچیده در فضا
دانشمندان موفق به کشف ترکیب شیمیایی پشتیبان حیات در اعماق کهکشان شده‌اند.
براساس گزارش BBC، ایزو‌پروپیل سیانید در ابر مولد ستاره‌ای در فاصله 27 هزار سال نوری از زمین کشف شده‌است. ساختار کربنی این ترکیب به مولکول‌های ارگانیک پیچیده پشتیبان حیات شباهت زیادی دارد.
این کشف نشان می‌دهد احتمال پراکنده بودن سنگ‌بناهای حیات در سرتاسر کهکشان بسیار بالا است. تاکنون مولکول‌های ارگانیک مختلفی در میان فضای میان ستاره‌ای کشف شده‌است،اما ترکیب جدید اولین نمونه‌ای است که از ساختار کربن منشعب برخوردار است.
ساختار شاخه‌ای این ترکیب از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا نشان می‌دهد فضای میان‌ستاره‌ای می‌تواند منشا مولکول‌های شاخه‌ای بیشتری از قبیل آمینواسیدها باشد، مولکول‌هایی که برای تشکیل حیات ضروری هستند.
محققان موسسه ماکس‌پلانک می‌گویند آمینواسیدها روی زمین سنگ‌بناهای سازنده پروتئین هستند و پروتئین کلیدی‌ترین بخش تشکیل حیات است. اکنون این پرسش مطرح است که آیای حیات در نقطه‌ای دیگر از کهکشان نیز وجود دارد؟
همزمان با متولد شدن ستاره‌ها در توده‌ای ابری دانه‌های میکروسکوپی غبارهای موجود در ابر حرارت می‌بینند و واکنش‌های شیمیایی ایجاد شده در سطح دانه‌های غبار امکان شکل‌گیری مولکول‌های پیچیده‌ای مانند ایزو‌پروپیل سیانید را به‌وجود خواهد‌آورد.
این مولکول‌ها تشعشعاتی از خود منتشر می‌کنند که توسط 20 تلسکوپ 12 متری در شیلی رصد شده‌اند. دانشمندان در تلاشند با کمک این تلسکوپ‌ها مولکول‌های ارگانیک پیچیده جدید‌تری را در بستر میان‌ستاره‌ای کشف کنند.
پیش از این دو مولکول وینیل الکل و اتیل فورمات، مواد شیمیایی که در تمشک ایجاد طعم و بو می‌کنند، در این ابر کشف شده‌بود.اما مولکول جدید بزرگترین و پیچیده‌ترین مولکول ارگانیکی است که تاکنون کشف شده‌است، و تنها مولکولی که از ساختار شاخه‌ای کربنی مشابه آمینواسیدها برخوردار است. به گفته محققان اگر آمینواسیدها در سرتاسر کهکشان پراکنده باشند، حیات نیز ممکن است به وفور در جهان یافت شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#120
Posted: 30 Sep 2014 14:53
کشف ملکول های پیچیده در فضای میان ستارگان
دانشمندان موفق شده اند در مرکز کهکشان راه شیری عناصری شیمیایی را ردیابی کنند که می تواند مصالح اولیه تشکیل حیات باشد.
ماده سیانید ایزو-پروپیل در یک سحابی که محل تولد ستارگان تازه است و ۲۷ هزار سال نوری از ما فاصله دارد ردیابی شده.
ساختار منشعب کربنی این ملکول بیش از هر ماده دیگری که تاکنون در فضای میان ستاره ها کشف شده به ملکول های پیچیده ارگانیک (آلی) شباهت دارد.
این کشف حکایت از آن دارد که مصالح ساختمانی حیات ممکن است به طور گسترده در سراسر کهکشان راه شیری وجود داشته باشد.
ملکول های آلی متعددی قبلا در فضای میان ستاره ها کشف شده بود اما سیانید ایزو-پروپیل اولین ملکول با استخوان بندی منشعب کربنی است.
ساختار منشعب از این نظر اهمیت دارد که نشان می دهد فضای میان ستارگان می تواند سرمنشاء ملکول های پیچیده تر منشعب مثل آمینو اسیدها باشد که برای زندگی در زمین ضروری است.
دکتر آرناد بلوچی از موسسه رادیونجوم موسسه ماکس پلانک محقق اصلی این مطالعه است که نتایج آن در نشریه ساینس چاپ شده.
او می گوید: "آمینواسیدها مصالح ساختمانی پروتئین ها هستند و پروتئین ها اهمیت فوق العاده ای برای حیات روی زمین دارند. حالا سوال این است که آیا در سایر نقاط کهکشان هم زندگی وجود دارد؟"
نگاهی به آسمان
این ملکول در یک سحابی عظیم به نام ساجیتاریوس (قوس) بی ۲ در مرکز راه شیری است که ستارگان جدید زیادی در آن شکل می گیرد ردیابی شد.
با تولد ستارگان تازه در این سحابی ذرات غبار در آن گرم می شود. کنش و واکنش های شیمیایی روی سطح این ذرات غبار امکان تشکیل ملکول های پیچیده مثل سیانید ایزو-پروپیل را فراهم می کند.
این ملکول ها تشعشعاتی دارند که توسط ۲۰ تلسکوپ ۱۲ متری رصدخانه آلما در شیلی ردیابی شد.
دکتر بلوچی توضیح داد که هر ملکول فرکانسی متفاوت تولید می کند و دانشمندان باید این فرکانس ها را با ملکول هایی که در آزمایشگاه تعریف شده مقایسه کنند و تطبیق دهند.
او می گوید: "هدف ما جستجو برای یافتن ملکول های ارگانیک پیچیده در فضای میان ستاره هاست."
ملکول هایی که قبلا در این سحابی کشف شده بود شامل وینیل الکل و فرمات اتیل است که باعث طعم بعضی از انواع تمشک می شود.
اما سیانید ایزو-پروپیل بزرگترین و پیچیده ترین ملکول ارگانیک تا به امروز است که کشف می شود و تنها ملکولی است که ساختاری منشعب شبیه به آمینو اسید دارد.
پروفسور مت گریفین رئیس دانشکده فیزیک و نجوم در دانشگاه کاردیف در مورد این کشف می گوید: "هدف این است بدانیم که آیا عناصری که برای پیدایش حیات لازم است... را می توان در سایر جاهای کهکشان ما یافت یا نه."
او می افزاید که میزان سیانید ایزو-پروپیل ردیابی شده قابل توجه است و به نظر می رسد مقدار زیادی از آن وجود داشته باشد که حکایت از احتمال شایع بودن آن در فضا دارد به طوری که حتی ممکن است همه جا باشد.
به گفته پروفسور گریفین "این ما را یک گام به کشف ملکول هایی که می تواند مصالح ساختمانی یا پیش درآمد آمینو اسیدها شناخته شود نزدیک تر می کند. همه می خواهند که در نهایت شاهد کشف آمینو اسیدها در خارج از منظومه شمسی باشند."
اگر آمینو اسیدها در همه جای کهکشان وجود داشته باشند در آن صورت حیات هم ممکن است همه جا باشد.
دکتر بلوچی توضیح می دهد که منجمان فعلا ابزارهای لازم برای ردیابی علائم آمینو اسیدها در فضای میان ستارگان را ندارند.
او می گوید: "به نظر می رسد که عناصر شیمیایی لازم برای تشکیل آمینو اسیدها در فضای میان ستارگان وجود داشته باشد اما فعلا شواهد وجود آنها در دست نیست."
با این حال او می گوید شاید وقتی توانایی های رصدخانه آلما به طور کامل به کار گرفته شد ردیابی آمینو اسیدها امکان پذیر شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 12 از 22