ارسالها: 12930
#121
Posted: 6 Oct 2014 17:54
ستاره‌شناسان در جستجوی حیات به شواهدی از وجود بخار آب در سیاره‌ای فراخورشیدی دست یافتند
ستاره‌شناسان در فاصله‌ی ۱۲۲ سال نوری از زمین شواهدی از وجود بخار آب در سیاره‌ای شبیه نپتون دست یافتند. این اولین بار است که وجود آب در سیاره ای به این اندازه و فاصله بررسی می‌شود. این کشف به اطلاعات باارزشی در مورد چگونگی تشکیل سیارات فراخورشیدی و مواد شکل دهنده‌ی آنها منتهی خواهد شد.
با این که تشخیص آب در جستجو برای زندگی فرازمینی بسیار ضروری است اما بعید به نظر می‌رسد در این سیاره که به نام HAT-p-11B شناخته می‌شود اثری از حیات حداقل آن‌گونه که ما انتظار داریم وجود داشته باشد.در فاصله‌ی ۱۲۲ سال نوری در صورت فلکی مکیان این سیاره حدود ۵ بار از زمین بزرگتر است و جو گازی قطوری دور آن را فرا گرفته است. گذشته از آن فاصله‌ی میان آن و ستاره‌اش کمتر از ۸ میلیون کیلومتر است در حالی که فاصله‌ی زمین از خورشید ۱۵۰ میلیون کیلومتر است و به دلیل این نزدیکی سال این سیاره کمتر از پنج روز زمین طول می‌کشد و سطح آن دمایی بالاتر از ۶۰۰ درجه سانتیگراد دارد.
با این حال کشف بخار آب در این سیاره‌ی جهنمی بسیار مهم است زیرا ستاره شناسان برای یافتن سیارات کوچکتر بیشتر شبیه زمین آماده می‌شوند. در چند سال گذشته نگرانی زیادی در مورد چگونگی بررسی سطح سیارات و اتمسفر آنها به وجود آمده است. در روشی که برای کشف این سیاره به کاربرده شد دانشمندان هنگامی که سیاره و ستاره‌اش در یک ردیف قرار گرفتند با بررسی شعاع نوری که از اتمسفر سیاره می‌گذرد وجود بخار آب را با تلسکوپ‌های قدرتمند کشف کردند.
قبلا از این روش برای بررسی سیارات بزرگ در اندازه‌ی مشتری استفاده شده بود اما این کار برای سیاره‌ای در این اندازه اولین بار است که اتفاق می‌افتد. در بررسی سیاره‌هایی در اندازه‌ی زمین همواره ابرهای جو سیاره جلوی نور را در رسیدن به تلسکوپ می‌گرفتند و با توجه به اندازه ی کوچک بررسی آنها مشکل‌تر می‌شد مخصوصا که وجود حیات در این سیارات محتمل‌تر به نظر می‌رسد. دلیل اصلی کشف بخار آب در HAT-p-11B آسمان صاف آن است. با به کار بردن همین روش اگر سیاره‌ای آسمانی مناسب داشته باشد احتمالا می‌توان وجود آب یا دیگر ملکول‌های ضروری برای حیات را در آن کشف کرد.
در نهایت ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل و اسپیرتزر پس از این کشف به بررسی سیارات خنک‌تر با جوی غنی شده از نیتروژن مانند زمین خواهند پرداخت. تعداد زیادی سیاره با چنین سیستمی وجود دارند که کشف و بررسی آنها درهای جدید به سوی کشف حیات فرا زمینی باز خواهد کرد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#122
Posted: 7 Oct 2014 22:49
به یک میلیون نفر برای مسکونی سازی مریخ نیاز خواهد بود
در فیلم‌های علمی و تخیلی اتوبوس‌های فضایی را دیده‌ایم که هر ساعت از زمین به مریخ عازم می‌شوند و شهروندان را بین دو سیاره جابه‌جا می‌کنند، آیا ممکن است در آینده نه چندان دور بشر به این تکنولوژی دست پیدا کند؟ الون ماسک میلیونر مشهور و صاحب شرکت‌های SpaceX و Tesla در مصاحبه‌ای با مجله‌ی Aeon می‌گوید برای مسکونی سازی مریخ حداقل به یک میلیون نفر نیاز خواهد بود.
تاکنون بیشترین فضانوردی که در یک سفر به فضا فرستاده شده‌اند ۸ نفر بوده است؛ اما الون ماسک در رویای ساخت سفینه ای است که بتواند در هر پرواز ۱۰۰ نفر را از زمین خارج کند. حتی اگر SpaceX قادر به ساخت چنین سفینه‌ای باشد ۱۰٫۰۰۰ پرواز برای انتقال این افراد از زمین به مریخ لازم است و این جدای از مایحتاج و ملزومات لازم برای زندگی این افراد در سیاره‌ی سرخ خواهد بود. لازمه‌ی چنین پروژه‌ی عظیمی سرمایه‌گذاری فوق‌العاده سنگین و تکنولوژی پیشرفته‌تر از آن‌چه تاکنون وجود داشته است خواهد بود. الون ماسک قبلا در مورد ساخت اتوبوس فضایی برای انتقال شهروندان داوطلب سکونت در مریخ صحبت کرده بود. وی تعداد داوطلب لازم برای مسکونی سازی مریخ را ۸۰ هزار نفر اعلام کرده بود، اما با این تغییر نظر و افزایش چند برابری آن کار خود را بیش از پیش مشکل می‌کند.
دلیل افزایش تعداد افراد لازم برای زندگی در مریخ احتمال شیوع بیماری‌های همه‌گیر یا فجایع دیگر در این سیاره‌ی ناشناخته است که برای حفظ بقای بشر نیاز به تعداد بیشتری برای شروع این پروسه خواهد بود. با توجه به کمبود امکانات و افزایش جمعیت و خطرات ناشی از جنگ و قحطی بسیاری از دانشمندان نیز با آقای ماسک هم عقیده‌اند که خروج از زمین تنها راه بقای نسل بشر خواهد بود. اگر این پروژه عملی شود آیا شما حاضرید برای زندگی در مریخ داوطلب شوید؟!
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#123
Posted: 12 Oct 2014 02:06
با نخستین مسافر احتمالی مریخ آشنا شوید
http://postimage.org/
«آلیسا کارسون» دختر 13 ساله اهل لوئیزیانا در حال گذارندن دوره آموزشی در ناسا برای آمادگی سفر به مریخ است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سفر به سیاره سرخ برای این دختر نوجوان چیزی بیش از یک رویای دور و دراز است؛ وی قصد دارد بعنوان نخستین انسان قدم بر سطح سیاره سرخ بگذارد.
«آلیسا کارسون» تنها فردی است که موفق به حضور در تمامی سه اردوی فضایی ناسا شده است.
ناسا نیز توجه ویژه‌ای به آلیسای 13 ساله داشته و دوره‌های آموزشی خاصی برای وی ترتیب داده است که طی 9 سال، این دختر نوجوان را برای فضانورد شدن آماده می‌کند.
«پل فورمان»، سخنگوی ناسا تأکید کرد: «آلیسا» دوره‌های آموزشی و تمرینات را به خوبی طی می‌کند و انتظار می‌رود که در آینده نزدیک به یک فضانورد واقعی تبدیل شود.
یادگیری علوم فضایی در کنار دوره‌های زبان اسپانیایی، فرانسوی و چینی بخش دیگری از آموزش‌هایی است که برای نخستین مسافر احتمالی مریخ در نظر گرفته شده است.
«آلیسا» از فضانورد شدن بعنوان نخستین اولویت شغلی خود از ابتدا سخن گفته و خاطرنشان می‌کند: دوست دارم به مریخ سفر کنم؛ این سیاره جایی است که تاکنون پای هیچ انسانی به آن نرسیده است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#124
Posted: 12 Oct 2014 17:45
ناسا: اگر نمی‌توانید به مریخ سفر کنید حداقل نام خود را به سیاره سرخ بفرستید
نسل بشر میلیون‌ها سال است که بر روی کره زمین اقامت کرده است، اما هستند کسانی که آرزوها و رویاهای دور و درازی دارند که آنها را مایل به ثبت نام خود بر روی ستاره‌ها و اجرام آسمانی می‌کند. ناسا نیز به خوبی این ویژگی بشر را درک کرده و اعلام کرده که افرادی که مایل به ارسال نام خود به اعماق فضا هستند می‌توانند اینکار را به راحتی به انجام برسانند.
ناسا، سازمان فضایی آمریکا اعلام کرده است که تمامی افرادی که مایل به ارسال نام خود به سیاره مریخ هستند باید قبل از تاریخ 31 اکتبر سال جاری میلادی نام خود را در یک سامانه اینترنتی ثبت کنند. این سازمان فضایی قرار است لیست نام‌های ثبت شده در سامانه اینترنتی خود را به وسیله یک موشک فضایی تحت نام ماموریت Orion به سیاره سرخ ارسال کند.
تمامی نام‌های ثبت شده در این وب سایت بر روی یک تراشه کوچک به اندازه یک سکه معمولی ذخیره خواهد شد.
این ماموریت آزمایشی اولین ماموریتی است که ناسا قصد دارد طی آن فضاپیمای جدید خود به نام Orion را به طور جدی مورد آزمایش قرار دهد و از این به بعد از آن به عنوان فضاپیمای رسمی خود درماموریت‌های فضایی استفاده نماید.
البته قبل از ارسال اوریون به مریخ ناسا قصد دارد سلسله آزمایشاتی را جهت کسب اطمینان از عملکرد این فضاپیما به انجام رساند. در اولین مورد از این آزمایشات اوریون به جو زمین فرستاده شده و پس از سپری کردن 4.5 ساعت در حال گردش به دور زمین وارد جو زمین می‌شود و در اوقیانوس آرام فرود خواهد آمد.
ارسال نام شما به فضای خارج از زمین و سپس فرود آمدن در اوقیانوس آرام، شاید مهیج باشد، اما ناسا خود را برای برنامه‌های بزرگتری آماده می‌کند. اوریون صرفا برای گردش به دور زمین ساخته نشده است، بلکه طراحی آن به این دلیل بوده تا روزی بتواند فضانوردان را سالم بر روی سطح سیارک‌ها و حتی مریخ فرود آورد. زمانی که شما نام خود را برای ذخیره شدن بر روی این تراشه ثبت می‌کنید به طور ضمنی موافقت خود را برای فرستاده شدن نام خود به مریخ در آینده نزدیک نیز اعلام کرده‌اید.
در حال حاضر چیزی در حدود 95,000 نفر نام خود را در این پروژه ثبت کرده‌اند و شما نیز با مراجعه به سامانه رسمی ناسا جهت انجام اینکار به این آدرس می‌توانید نام و نام خانوادگی خود را ظرف مدت چند ثانیه وارد کرده و پس از آن با پیام Success! مواجه خواهید شد. سپس تراشه حاوی نام‌ها درون فضاپیمای اوریون قرار داده شده و راهی پرواز آزمایشی 4.5 ساعته در روز چهارم دسامبر خواهد شد.
ناسا در حال حاضر به شدت مشغول بررسی و آزمایش این موضوع است که بتواند هر چه زودتر پای انسان را به سیاره سرخ باز کند. زمانی که ما برای اولین بار بر روی این سیاره قدم بگذاریم قطعا به دنبال یافتن هرگونه تمدن خواهیم گشت. در آن زمان نام شما نیز بخشی از این ماموریت حیرت انگیز مریخی خواهد بود.
همچنین ناسا میزان مسافت طی شده هر اسم را به صورت مجزا نمایش خواهد داد که البته این اطلاعات صرفا جنبه تفریحی داشته و تنها هدف از نمایش آن، جلب توجه افکار عمومی به چنین ماموریت‌های فضایی پیشگامانه است.
آخرین فرصت برای ثبت نام در این پروژه روز جمعه نهم آبان اعلام شده است و افراد تا آن روز فرصت دارند نام خود را به عنوان یکی از مسافران مریخ برای همیشه ثبت کنند. شاید بسیاری از ما نتوانیم هرگز به مریخ سفر کنیم اما حداقل می‌توانیم با افتخار عنوان کنیم که نام ما بر روی این سیاره شگفت انگیز حضور دارد. کسی چه می‌داند شاید روزی فرزندان و نوادگان ما با دیدن اسم ما شگفت زده شوند!
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#125
Posted: 12 Oct 2014 17:46
شواهد جدید نشان می‌دهد منشا آب در ماه، بادهای خورشیدی بوده است
تجزیه و تحلیل‌های جدید از نمونه سنگ‌هایی که ۵ دهه پیش از ماه به زمین آورده شد نشان می‌دهد آب در مواد معدنی ماه توسط بمباران ذرات خورشیدی ایجاد شده است نه در اثر برخورد شهاب سنگ و ستاره‌های دنباله‌دار!
در دهه‌ی ۱۹۷۰ میلادی سفینه‌ی آپولو توانست برای اولین بار انسان را به سطح ماه برساند، تصویری که ما از سطح ماه در نظر داریم مانند یک بیابان خشک است، اما در سال ۲۰۰۹ میلادی محققان موفق به کشف ملکول‌های آب چسبیده به خاک در ماه شدند. اولین بار فضاپیمای هندی Chandrayaan-1 موفق به تشخیص ملکول‌های آب در سطح ماه شد؛ پس از آن بررسی داده‌های فضاپیمای کاسینی و فضاپیمای Deep Impact ناسا مشخص کرد که مقدار کمی از ملکول‌های آب و هیدروکسیل در سطح ماه وجود دارد.
برای یافتن منشا آب در سطح ماه آلیس استفان و فرانسیس رابرت از موزه‌ی ملی تاریخ طبیعی در پاریس به اندازه‌گیری نسبت هیدروژن به دوتریم در نمونه‌های جمع‌آوری شده از سطح ماه توسط آپولو 16 و آپولو 17 پرداختند. به طور طبیعی آب در منظومه‌ی شمسی حاوی مقادیر بسیار کمی از هیدروژن سنگین یا دوتریم است، بنابراین اندازه‌گیری مقدار این دو ایزوتوپ می‌تواند به دانشمندان در مورد منشا آب کمک کند.
منابع احتمالی که مورد بررسی قرار گرفت شامل شهاب سنگ‌های حامل آب، دنباله‌های ستاره‌های دنباله‌دار و بادهای خورشیدی یعنی جریان‌های پلاسما از پروتون‌ها و الکترون‌های باردار شده که از سطح خورشید به اطراف پرتاب می‌شود، بود. از آنجا که مقدار دوتریم به فاصله از خورشید و فعالیت‌های پرتو های کیهانی بستگی دارد هر کدام از این منابع نسبت‌های مختلفی از دوتریم به هیدروژن را تولید می‌کنند.
این تحقیقات مشخص کرد که اکثر ملکول‌های آب سطح ماه از بادهای خورشیدی حاصل شده‌اند. با بالارفتن مقدار آب نسبت هیدروژن به دوتریم کمتر می‌شود که این نشان دهنده‌ی تأثیرات بادهای خورشیدی است، یکی از پیچیده‌ترین فاکتورها در این بررسی، چگونگی شکل‌گیری دوتریم در برخورد ذرات پرانرژی خورشیدی با سطح ماه است. محققان مقدار یکی از ایزوتوپ‌های لیتویم به نام لیتیوم-6 را بررسی کردند، این ایزوتوپ با برخورد بادهای خورشیدی به وجود می‌آید و مقدار آن نشان‌دهنده‌ی مقدار برخورد بادهای خورشیدی به سطح و همچنین مقدار دوتریومی است که باید تولید شده باشد. پروتون‌هایی که از بادهای خورشیدی به سطح ماه رسیده‌اند در ترکیب با اکسیژن موجود در خاک ملکول‌های آب را تشکیل داده‌اند. البته کمی از این آب از شهاب سنگ‌ها و دیگر اجرام آسمانی به سطح قمر زمین آورده شده که مقداری قابل اغماض است. به طور متوسط فقط حدود ۱۵ درصد از آب ماه از این منابع به وجود آمده است. این تحقیقات از آن جهت که می‌تواند در یافتن منشا آب در کره‌ی زمین و چگونگی پیدایش حیات مفید باشد، بسیار قابل توجه است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#126
Posted: 20 Oct 2014 08:47
فضاپیمای 'فوق سری' آمریکا به زمین بازگشت
یک فضاپیمای بدون سرنشین آمریکایی که در ماموریتی فوق سری، دو سال پیش به فضا فرستاده شده بود، به زمین بازگشت.
این فضاپیما که مانند مدل مینیاتوری یک سفینه فضایی است و با نام اختصاری X-۳۷B شناخته می‌شود، روز جمعه ۱۷ اکتبر در پایگاه هوایی وندربرگ کالیفرنیا فرود آمد.
دولت آمریکا جزییات ماموریت این فضاپیما را فاش نکرده است.
بعضی کارشناسان می‌گویند از این فضاپیما برای جاسوسی از ماهواره‌ها و تجهیزات فضایی کشورهای دیگر از جمله آزمایشگاه فضایی چین استفاده می‌شود.
مقام‌های نیروی هوایی آمریکا در توضیح این ماموریت تنها به رسانه‌ها گفتند که این سفینه کوچک با هدف آزمایش فن‌آوری‌های جدید طراحی شده است.
ماموریت بعدی سال آینده
این سومین ماموریت در این برنامه فضایی فوق سری است که در سال ۱۹۹۹ شروع شده است.
اولین فضاپیما در این برنامه در بهار سال ۲۰۱۰ به فضا فرستاده شد و هشت ماه بعد برگشت.
هواپیمای فضایی دوم هم ماموریت ۱۵ ماهه‌اش را در ماه مارس ۲۰۱۱ آغاز کرد.
فضاپیمای سوم ساخت شرکت بویینگ است و از صفحه‌های خورشیدی برای تامین انرژی استفاده می‌کند.
طول آن ۹ متر، عرض بال‌هایش حدود چهار و نیم متر و وزن آن ۵ تن است.
چهارمین ماموریت این برنامه فضایی قرار است در سال ۲۰۱۵ انجام شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#127
Posted: 10 Nov 2014 13:52
آب کره زمین از کجا آمده است؟
آب روی کره زمین چگونه پدیدار شده است؟ آیا از آغاز وجود داشته است؟ آیا دنبالهدارها آن را با خود آورده‌اند؟ به نظر می‌رسد که پژوهشگران آمریکایی پاسخ این پرسش‌ها را یافته‌اند.
زمانی که کره زمین هنوز در حال پیدایش بود، ظاهرا آب بر روی آن وجود داشت. این نتیجه تحقیق موسسه‌‌ای علمی در ایالت ماساچوست آمریکاست. پژوهشگران با بررسی ترکیب ایزوتوپ‌های هیدروژن که در شهابسنگها یافته‌اند به این نتیجه رسیده‌اند.
تکه‌های ۵ شهاب‌سنگ بررسی شده متعلق به سیارکی به نام "وستا" هستند. اخترشناسان گمان می‌کنند که این سیارک حدود ۶ /۴ میلیارد سال پیش در همان جایی که کره زمین به وجود آمده است قرار داشته و به همین خاطر برای مقایسه مناسب است. از طریق آن می‌توان به دنبال ریشه‌های آب کره زمین رفت.
آب زمین از شهاب‌سنگ‌های بسیار قدیمی
پژوهشگران تناسب ایزوتوپی هیدروژن عادی با هیدروژن سنگین یا دوتریوم (آب سنگین) را هم در این ۵ شهاب‌سنگ، هم در شهاب‌سنگ‌های بزرگ اولیه (Chondrites) که متعلق به فاز اولیه پیدایش کهکشان بوده‌اند و هم در آب معمولی بر روی کره زمین بررسی کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که بین این سه مورد تشابه وجود دارد. به نظر می‌رسد که کره زمین و همچنین شهابسنگها آب خود را از شهاب‌سنگ‌های قدیمی گرفته‌اند.
شهاب‌سنگ‌های بزرگ اولیه (Chondrites) اولین اجرام منظومه خورشیدی بودند. از آنها کره زمین و سیارک "وستا" تولید شده است. برای دانشمندان این امر دیگر واضح است که کره زمین در ابتدا سیاره‌ای مرطوب بوده است. اما آنها در عین حال بر این گمان‌اند که کره زمین بعدها "مرطوب‌‌تر" شده است؛ آن هم از طریق برخورد با سیارک‌ها و دنبالهدارها.
آب زمین حتی قدیمی‌تر از خورشید
به گفته دانشمندان قسمتی از آب زمین احتمالا قدیمی‌تر از خورشید است. این نتیجه بررسی‌های پژوهشگران دانشگاه میشیگان است. بر اساس تحقیق آنها آب زمین متعلق به ابری مولکولی است که خورشید نیز از آن به وجود آمده است. این نشان دهنده آن است که آب کره زمین قدیمی‌تر از خود خورشید است. گفته می‌شود که قدمت خورشید به ۶ / ۴ میلیارد سال می‌رسد.
افزون بر این، دانشمندان قصد داشتند دریابند که در زمان پیدایش منظومه شمسی در میان لایه‌های گاز و غبار کدام روندهای شیمیایی رخ داده‌اند. آنها برای رسیدن به این هدف جریانات تشکیل آب عادی و آب سنگین را بررسی کردند. نتیجه این تحقیق آن بود که مولکول‌های آب سنگین به طور کامل تشکیل نیافته بودند. برای تشکیل آب سنگین درجه هوای بسیار سرد لازم است. این پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که آب سنگین حتما از جای دیگری آمده است. ابرهای مولکولی بسیار سرد و یخی پاسخ این سوال هستند؛ ابرهایی که قبل از پیدایش سیستم خورشیدی در کهکشان بوده‌اند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#128
Posted: 15 Nov 2014 20:13
نگرانی در مورد وضعیت فیله پس از فرود بر دنباله دار
بعد از فرود نه چندان بی نقص اما تاریخی کاوشگر اروپایی فیله بر یک دنباله دار در منظومه شمسی اکنون نگرانی هایی در مورد عمر باتری های آن وجود دارد.
فیله یک روز پیشتر پس از جدا شدن از سفینه مادر، روزتا، به سوی دنباله دار ۶۷پی رفت اما موقع فرود با مشکلاتی مواجه شد.
کاوشگر حین فرود دو بار از سطح دنباله دار جهش کرد. ابتدا یک کیلومتر به فضا برگشت و بعد از جهش دوم که کوتاهتر بود در سایه یک صخره، یک کیلومتر دورتر از جایی که ابتدا برنامه ریزی شده بود، روی دنباله دار مستقر شد.
در جریان فرود دو مکانیزم طراحی شده در روبات برای محکم کردن آن روی سطح از جمله دو زوبین برای فرو رفتن به داخل خاک دنباله دار عمل نکرد.
حالا موقعیت صفحات خورشیدی آن طوری است که ممکن است نور کافی برای شارژ کردن باتری هایش نداشته باشد.
فرود آمدن روی دنباله دارها عملیاتی به نهایت دشوار است چون قوه جاذبه کمی دارند و با سرعت زیاد حرکت می کنند به همین دلیل است که بشر قبلا حتی برای این کار تلاش نکرده بود.
فضاپیمای روزتا حامل فیله در سال ۲۰۰۴ توسط سازمان فضایی اروپا (اسا) پرتاب شد تا اطلاعات تازه ای در مورد سرمنشاء منظومه شمسی جمع آوری کند.
دنباله دارها یادگارهای دوران اولیه منظومه ما هستند که ۴.۵ میلیارد سال قبل شکل گرفت.
علیرغم مشکلات فرود فیله تاکنون عکس هایی از سطح دنباله دار ارسال کرده.
داده ها نشان می دهد که روبات احتمالا روی سطح شیبدار یا حتی روی پهلویش خوابیده.
چیزی که مسئولان از آن اطمینان دارند این است که یکی از پایه های کاوشگر روی سطح نیست.
مهم ترین چیزی که درحال حاضر مسئولان اتاق فرمان نگران آن هستند میزان نوری است که کاوشگر دریافت می کند.
فیله در هر دوازد ساعت چرخش دنباله دار یک ساعت و نیم نور می گیرد.
این برای پر کردن باتری های روبات کافی نیست. شارژ اولیه روبات پس از جدایی از روزتا قرار است ۶۰ ساعت دوام آورد.
بنابراین بعید است فیله بعد از روز شنبه بتواند درحالت فعلی به فعالیتش ادامه دهد.
مهندسان درحال بررسی این مساله هستند که چه راه هایی برای چرخاندن روبات برای گرفتن نور بیشتر وجود دارد.
یکی از گزینه ها استفاده از ابزارهای متحرک روی کاوشگر برای خارج کردن آن از سایه است.
اما مشکل این است که ممکن است به خاطر کم بودن باتری، زمان کافی برای طراحی و اجرای چنین ترفندی وجود نداشته باشد.
اولویت اصلی درحال حاضر استفاده از فیله برای جمع آوری حداکثر اطلاعات درباره دنباله دار است.
یکی از اهداف مهم ماموریت حفاری در خاک دنباله دار برای شناسایی ترکیبات آن با کمک آزمایشگاه همراه روبات بود که حالا ممکن است عملی نشود.
پائولو فری از مسئولان پروژه گفت: "این طور مواقع روال عادی کار این است که ابتدا هر چقدر اطلاعات می توانید جمع آوری می کنید و بعد در پایان دست به کارهایی که ریسک دارد می زنید."
در ساعات و روزهای آینده هر اتفاقی بیافتد، جای این ماموریت در تاریخ ثبت شده است.
بشر برای اولین بار کاوشگری را روی یک دنباله دار فرود آورده، از آن عکس گرفته و اطلاعات مهم دیگری جمع آوری کرده.
داده های این کاوشگر و همچنین فضاپیمای روزتا که همچنان دنباله دار را از فضا زیر نظر دارد درک ما را از دنباله دارها متحول خواهد کرد.
محققان با این داده ها خواهند توانست چند نظریه درباره نحوه تشکیل منظومه شمسی و سرمنشاء حیات را محک بزنند.
یک نظریه حاکیست که دنباله دارها مسئول انتقال آب به سیارات هستند. نظریه دیگر می گوید که این سنگ های آسمانی ممکن است مواد شیمیایی لازم برای کمک به شروع حیات را مثل بذری در زمین کاشته باشند.
فرد ینسن مدیر ماموریت در سازمان فضایی اروپا گفت که "این دو روز برای ماموریت ما فوق العاده بوده است."
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#129
Posted: 16 Nov 2014 12:49
کاوشگر «فایلی» با موقعیت مکانی نا‌معلوم، حفاری روی دنباله‌دار را آغاز کرد
کاوشگر اروپایی «فایلی» حفاری روی سطح دنباله‌دار را با هدف جمع آوری داده‌های علمی آغاز کرده است. اما مسئولان کنترل این ماموریت روز جمعه گفتند مشکل تمام شدن شارژ باتری، دست کم در وضعیت فعلی، ممکن است دسترسی به این اطلاعات را غیر ممکن کند.
کاوشگر «فایلی» اولین فضاپیمایی است که روز چهارشنبه ۲۱ آبان بر سطح یک دنباله‌دار فرود آمد. این کاوشگر پس از فرود، اولین تصاویر را از سطح جرم یاد شده به نام «چوریوموف ۶۷ پی» به زمین ارسال کرد.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، دو زوبین تعبیه شده برای فرود کاوشگر، پس از تماس با سطح دنباله‌دار به درستی عمل نکردند. اشکال یاد شده باعث بلند شدن آن از این دنباله‌دار شد. پس از دو ساعت کاوشگر دوباره به سطح این جرم فرود آمد.
پس از یک بلند شدن دیگر که مدت آن کوتاه تربود داشنمدان تصور می‌کنند «فیله» در یک دهانه آتشفشانی کم ارتفاع روی سطح این جرم فضایی نشسته است.
مسئولان کنترل این ماموریت در سازمان فضایی اروپا هنوز محل قرار گرفتن کاوشگر «فایلی» روی سطح دنباله‌دار را نمی‌دانند اما تصور می‌کنند در کنار یک صخره که مانع تابش نور به صفحه‌های خورشیدی کاوشگر شده، فرود آمده است.
به گفته دانشمندان، این کاوشگر اکنون با انرژی باتری کار می‌کند که ممکن است به زودی تمام شود.
فیلیپ گودون مدیر پروژه سازمان فضایی اروپا گفت: «فایلی» با استفاده از این انرژی توانست با موفقیت دستگاه حفاری را به کار بیندازد و با ایجاد حفره‌ای به طول ۲۵ سانتی‌متر در سطح دنباله‌دار جمع آوری نمونه را آغاز کرده است.
او در یک توضیح آنلاین به خبرنگاران گفت: «مکانیزم‌ها کار کرده‌اند. اما متاسفانه ما ارتباط را از دست داده‌ایم و داده‌های دیگری نداریم».
آسوشیتدپرس در ادامه می‌نویسد دانشمندان امیدوارند مواد زیر پوسته دنباله‌دار را مطالعه کنند. این دنباله‌دار با سرعت ۶۶ هزار کیلومتر در ساعت در فاصله ۵۰۰ میلیون کیلومتری زمین در حرکت است. این مواد زیر پوسته از چهار و نیم میلیارد سال پیش تغییر نکرده‌اند و در نتیجه یک کپسول زمانی کیهانی محسوب می‌شوند.
اما استفان اولامک، رییس عملیات «فایلی»، گفت: در حال حاضر برای ما روشن نیست انرژی باتری‌ها برای برقراری ارتباط با کاوشگر کافی است یا نه.
او افزود: «ممکن است باتری پیش از برقراری ارتباط دوباره تمام شود».
آقای اولامک می‌گوید: کاوشگر در حال حاضر «مقدار محدودی انرژی» از صفحه‌های خورشیدی دریافت می‌کند و مهندسان پروژه تلاش می‌کنند راه‌هایی برای جابجا کردن صفحه‌ها برای دریافت نور بیشتر از خورشید پیدا کنند.
حرکت سیگنال‌ها بین روزتا، فضاپیمای مادر کاوشگر «فایلی»، و زمین ۲۸ دقیقه طول می‌کشد و به همین دلیل برقراری ارتباط با این کاوشگر کند است. فضاپیمای روزتا در بالای دنباله‌دار در پرواز است.
هولگر سیرکس، پژوهشگر ارشد سامانه‌های دوربین روزتا، گفت از روی شکلی که کاوشگر از روی دنباله‌دار بلند شد تصور می‌کند باید فیلمی از محلی در حدود ۵۰۰ متری بالای سطح دنباله‌دار گرفته شده باشد.
او گفت: «ما باید قادر به دیدن جهت برگشت و برگشت مجدد کاوشگر باشیم که می‌تواند اطلاعات با ارزشی به گروه پژوهش بدهد».
این اطلاعات هنوز در دست دانشمندان نیست با این حال متخصصان باید ناحیه‌ای بین یک تا دو کیلومتر مربع را برای پیدا کردن «فایلی» حستجو کنند.
حتی اگر «فایلی» تمام انرژی باتری را مصرف کند، در ماه‌های آینده در حالت خوابیده در سطح دنباله‌دار باقی می‌ماند. این ستاره دنباله‌دار در یک مدار بیضوی شش و نیم ساله به دور خورشید می‌گردد و در حال حاضر به خورشید نزدیک‌تر می‌شود.
بنابر این در تئوری، اگر دنباله‌دار به شکلی از کنار خورشید عبور کند که صفحه‌های خورشیدی «فایلی» نور بیشتری جذب کنند ممکن است این کاوشگر از خواب بیدار شود.
در همین حال مدارگرد روزتا در چند ماه آینده با استفاده از ۱۱ ابزار، جرم دنباله‌دار را تجزیه می‌کند.
دانشمندان امیدوارند این پروژه ۱۶ میلیارد دلاری به درک بهتر از دنبالهدارها و سایر اجرام فضایی کمک کند و شاید بتواند آنها را به پیدا کردن منشا حیات در روی زمین نزدیک کند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#130
Posted: 17 Nov 2014 16:03
کاوشگر فیله قبل از خاموشی آخرین اطلاعات را فرستاد
کاوشگر فیله که چند روز پیش بر دنباله دار ۶۷پی فرود آمد پیش از تمام شدن باتری هایش مجموعه تازه ای از داده های جمع آوری شده را به زمین ارسال کرده است.
مسئولان پروژه می گویند که این کاوشگر پیش از آنکه باتری هایش به خواب رود (حالت استندبای) همه انتظارات را برآورده کرد.
فیله به یک صخره تکیه داده و قرار داشتن در سایه مانع می شود که نور کافی برای شارژ باتری هایش بگیرد.
سازمان فضایی اروپا (اسا) نگران است که این آخرین تماس روبات - حداقل برای یک مدت - با زمین باشد.
فیله روز چهارشنبه روی سطح دنباله دار فرود آمد که اولین رویداد از این نوع در تاریخ علم فضا بود. قبلا تجهیزاتی برای آزمایش به دنباله دارها کوبیده شده اند اما فرود صورت نگرفته بود.
مشکل فیله در وضعیت جاری این است که هر ۱۲ ساعت فقط برای یک ساعت و نیم آفتاب می گیرد بنابراین بعید به نظر می رسد بتواند در یک روز باتری هایش را به درستی برای تماس رادیویی شارژ کند.
مهندسان اما سعی کرده اند با مخابره دستور تغییر جهت روبات شانس آفتاب گرفتن صفحات خورشیدن آن را به حداکثر برسانند.
هدف بلند کردن فیله از جایش به اندازه چهار سانتی متر و چرخش بدنه اصلی آن به اندازه ۳۵ درصد بود. به این ترتیب بزرگترین صفحه خورشیدی آن بیشترین نور را می گیرد.
محققان می گویند حتی اگر روبات کاملا از کار بیافتد اطلاعاتی که تاکنون جمع آوری کرده بسیار هیجان انگیز است.
استفان اولماک از مدیران پروژه در سازمان فضایی آلمان گفت که این کاوشگر تحت شرایط سخت عملکرد فوق العاده ای داشته و آنها می توانند کاملا به موفقیت علمی فیله افتخار کنند.
فیله در همین مدت داده های مربوط به نتیجه حفاری در خاک دنباله دار را به زمین فرستاده است. این یکی از اهداف اصلی ماموریت بود.
محققان با این داده ها خواهند توانست چند نظریه درباره نحوه تشکیل منظومه شمسی و سرمنشاء حیات را محک بزنند.
کارشناسان می گویند که با نزدیک شدن دنباله دار ۶۷پی به خورشید، فیله ممکن است دوباره جان بگیرد چون احتمال دارد در موقعیتی بهتر برای گرفتن نور خورشید قرار گیرد.
فضاپیمای روزتا که حامل فیله بود در سال ۲۰۰۴ میلادی به فضا پرتاب شد. روزتا همچنان دنباله دار را در فضا دنبال و هرگوه علائم ارسالی از فیله را رله می کند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 13 از 22