انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
علم و دانش
  
صفحه  صفحه 15 از 22:  « پیشین  1  ...  14  15  16  ...  21  22  پسین »

مسائلی در مورد فضا ...


مرد

 
افزایش های ناگهانی متان در مریخ؛ گازی که می تواند منشاء زیستی داشته باشد

کاوشگر کنجکاوی ناسا که بر سطح این سیاره می گردد آثار گاز متان را یافته است - گازی که می تواند نشانه حضور حیات در گذشته یا زمان حال باشد.
این روبات دائما شاهد مقدار خیلی کمی متان در اتمسفر مریخ است اما همچنین در مواردی شاهد جهش های کوتاه مدت - ده بار بیش از میزان معمول - در این سیاره بوده است.
متان در سیاره سرخ از این جهت کنجکاوی برانگیز است که در زمین، ۹۵ درصد گاز متان از ارگانیسم های میکروبی متصاعد می شوند.
محققان به این امید دل بسته اند که نشانه های ملکول متان در مریخ ممکن است نشانه حضور حیات باشد.
کاوشگر کنجکاوی (Curiosity) نمی تواند منبع این متان را شناسایی کند، اما مظنون اصلی ذخایر زیرزمینی است که گهگاهی در اثر جابجایی هایی آزاد می شوند.
سوشیل آتریا دانشمند این کاوشگر گفت که ممکن است ترکیب های موسوم به کلاترات ها در پیدایش متان نقش داشته باشند.
پروفسور آتریا استاد دانشگاه میشیگان به بی بی سی گفت:‌ "اینها قفس های ملکولی از جنس یخ هستند که متان در آنها به تله می افتد. گاه به گاه، اینها شاید در اثر فشار مکانیکی یا حرارت بی ثبات می شوند و گاز متان آزاد می شود و از ترک های صخره ها به اتمسفر راه می یابد."
او این یافته را در نشست سالانه انجمن علوم ژئوفیزیک آمریکا در سانفرانسیسکو مطرح کرد.
البته این سوال باقی است که متان (CH4) ابتدا چگونه به میان کلاترات ها راه یافت.
این متان ممکن است از حشرات مریخی آمده باشد یا ممکن است در اثر فرآیندهای طبیعی مثل کنش متقابل آب با بعضی انواع سنگ ها ایجاد شده باشد.
در حال حاضر همه اینها در حد حدس و گمان است. اما حداقل کاوشگر کنجکاوی متان را ردیابی کرده.


تحلیل متان
برای دانشمندان مایه نگرانی بود که این کاوشگر متانی را که ماهواره ها از مدار مریخ یا با تلسکوپ های زمینی ردیابی می کردند، ثبت نمی کرد.
محققان به تدریج از خود می پرسیدند آیا سایر مشاهدات - با ماهواره و تلسکوپ - قابل اعتماد است یا نه.
کنجکاوی هم اکنون در یک گودال عمیق در خط استوای مریخ به نام گیل قرار دارد.
این روبات اوت ۲۰۱۲ فرود آمد و از مدت کوتاهی پس از آن شروع به مکیدن هوای مریخ و تحلیل عناصر آن کرد.
کنجکاوی دریافت که میزان ثابت متان ۰.۷ ذره در هر میلیارد است.
دکتر کریس وبستر از مرکز رانش جت ناسا که این تحقیقات را هدایت کرده گفت: "به این ترتیب باید حدود ۵ هزار تن متان در اتمسفر مریخ وجود داشته باشد."
"می توانید آن را با زمین مقایسه کنید که ۵۰۰ میلیون تن متان در هوا هست. تراکم متان در زمین حدود ۱۸۰۰ ذره در هر میلیارد است."


کمتر از حد لازم
جهش ها در میزان گاز متان که کاوشگر کنجکاوی در جریان یک دوره دو ماهه مشاهده کرده چهار بار اتفاق افتاده.
میزان آنها بین ۷ تا ۹ ذره در میلیارد متغیر است.
به گفته تیم محققان امکان دارد که این گاز از جایی نسبتا نزدیک یا در داخل گودال یا درست بیرون آن منتشر می شود.
اگر این روبات حجم کافی متان داشت می توانست آزمایش هایی برای شناسایی ایزوتوپ های مختلف آن انجام دهد تا ببنید سرمنشا زیستی دارد یا ژئولوژیکی.
اکتشاف مهم دیگری که این هفته در نشست انجمن زمین شناسی آمریکا اعلام شد این بود که کنجکاوی موفق به شناسایی مواد آلی (غنی از کربن) در سنگ های مریخی که حفاری کرده شده است.
این اولین بار است که وجود مواد آلی در سطح مریخ به طور قطع تایید می شود.
دانشمندان مایلند شاهد مواد آلی باشند چون حیات از آن نوع که ما می شناسیم تنها در حضور ملکول های کربن شکل می گیرد.
جان گروتزینگر دانشمند پروژه کنجکاوی گفت:‌ "این روزی بزرگ برای ماست - این لحظه تاجگذاری بعد از ۱۰ سال کار سخت است. اینکه می توانیم گزارش دهیم که در اتمسفر مریخ متان هست و در نزدیکی سطح هم ملکول های کربن فراوان وجود دارد."
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
ناسا یک آچار را به ایستگاه فضایی ایمیل کرد

ناسا نقشه یک آچار مورد نیاز را به فضانوردانی که در ایستگاه فضایی بین‌المللی به سر می‌برند ایمیل کرد و آنها با استفاده از پرینت سه بعدی آن آچار را ساختند.
این اولین باری است که ابزار مورد نیاز فضانوردان به آنها ایمیل می‌شود.
پیش از این اگر فضانوردان وسیله‌ای لازم داشتند باید ماه‌ها صبر می‌کردند تا آنها را به همراه محموله‌هایی که مرتب برایشان فرستاده می‌‌شود دریافت کنند.
پرینتر سه بعدی ایستگاه فضایی نیمه ماه گذشته میلادی نصب شد و اواخر نوامبر اولین قطعه خود را، که یک قطعه یدکی برای خود پرینتر بود، پرینت کرد.
ناسا می‌گوید قابلیت پرینت سه بعدی ابزار مورد نیاز این امکان را به فضانوردان می‌دهد که در ماموریت‌های بلندمدت فضایی بیشتر به خود متکی باشند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
۷ راه برای کشف دنیاهای بیگانه

اولین کشف سیاره‌ی فرا خورشیدی به سال ۱۹۹۲ میلادی باز می‌گردد و از آن زمان تاکنون دانشمندان بیشتر از ۸۰۰ سیاره‌ی بیگانه را کشف کرده‌اند، در ادامه روش‌هایی که به وسیله‌ی آن‌ها می‌توان جرمی آسمانی را از فواصل فوق‌العاده دور کشف کرد به صورت مختصر و مفید معرفی خواهیم کرد،
وقتی در مورد کهکشان‌های دیگر و سرعت نور صحبت می‌کنیم شاید به خوبی نتوانیم فواصل را درک کنیم. سال‌های نوری فواصلی هستند که تاکنون بشر به کسری از آن هم نرسیده است. اولین کاوشگرهای ما پس از حدود چهل سال سفر با سرعت فوق‌العاده به تازگی به لبه‌های منظومه‌ی شمسی رسیده‌اند. اگر بخواهیم مقیاسی برای درک بهتر این موضوع ارائه دهیم، می‌توانیم این‌گونه بگوییم که در این سفر انسان موفق شده پایش را از در خانه بیرون بگذارد اما برای رسیدن به نزدیک‌ترین منظومه باید به شهری دیگر برود، و برای رفتن به کهکشانی دیگر باید از زمین خارج شود. از این فواصل فوق‌العاده ستاره‌های بزرگ مانند چراغ‌های ریز از زیر ابرهای کهکشانی چشمک می‌زنند، اما آن‌چیزی که دانشمندان را به هیجان خواهد آورد سیاراتی هستند که به دور این ستارگان می‌چرخند. اما چطور می‌توان از این فواصل سیاراتی تاریک که کسری از اندازه‌ی ستارگان خود را ندارند رصد کرد! این هفت روش، راه‌هایی هستند که دانشمندان با استفاده از آن‌ها اجرام آسمانی را کشف می‌کنند.


۱. روش ترانزیت
در این روش ستاره‌شناسان به دقت ستاره‌ها را بررسی می‌کنند و در کنار آن‌ها به دنبال نقاط کوچک سیاه می‌گردند. این نقاط مشکی کوچک در‌واقع سیاراتی هستند که به دور این ستاره‌ها می‌چرخند. این روش از قدیمی ترین و کاربردی ترین روش‌ها برای کشف سیارات است. فضاپیمای کپلر ناسا از سال ۲۰۰۹ با استفاده از روش بیشتر از ۲۷۰۰ ستاره را تحت نظر گرفته است. علاوه بر آن ستاره شناسان تغییرات زمانی در حرکت سیاراتی خاص را بررسی می‌کنند چرا که این تغییرات می‌تواند نشان دهنده‌ی اجرامی در مدار آن سیاره باشد.


۲. سرعت شعاعی
روش سرعت شعاعی چگونگی حرکت سیاره در مدار ستاره‌ی مادر را بررسی می‌کند. این روش که به روش داپلر نیز شناخته می‌شود تغییرات فرکانس نوری که از جرم آسمانی به زمین می‌رسد را بررسی می‌کند، به کمک این روش می‌توان متوجه شد که ستاره در حال نزدیک شدن به زمین است یا ازما دورتر می‌شود. بسیاری از ستاره شناسان از این روش به کمک طیف نگار HARPS و HIRES برای شناسایی اجرام آسمانی استفاده می‌کنند.


۳. گرانشی
در این روش ستاره شناسان عبور یک جسم فضایی بزرگ را از جلوی یک ستاره از دید ما در زمین بررسی می‌کنند. شعاع‌های نور توسط نیروی گرانش خم می‌شود و در‌واقع اجرام فضایی برای ستاره شناسان نقش لنز را ایفا می‌کنند. منحنی نوری که از ستاره‌ی پشت جرم به زمین می‌رسد،‌ شامل روشن شدن و محو شدن ستاره اطلاعات بسیار ارزشمندی را در مورد سیاره‌های در مدار آن به ستاره شناسان می‌دهد. با استفاده از این روش حتی می‌توان سیاره‌های به اصطلاح سرکش که در اعماق فضا بدون ستاره‌ی مادر سرگردانند را نیز مشاهده کرد.


۴. تصویربرداری مستقیم
نام این روش توضیح دهنده‌‌ی چگونگی کارکرد آن است. در تصویربرداری مستقیم تلسکوپ‌های قدرتمند با استفاده از ابزاری به نام کرونوگراف جلوی تابش خیره کننده‌ی ستارگان مادر را می‌گیرند و در مدار آن‌ها به دنبال سیارات می‌گردند. تلسکوپ فضایی هابل ناسا از همین روش برای تصویربرداری از سیارات دور دست استفاده می‌کند. رصدخانه‌ی کک هاوایی، رصدخانه‌ی بزرگ جنوب اروپا و چندین تلسکوپ دیگر نیز از این روش استفاده می‌کنند.


۵. زمان‌گیری تپ اخترها
در این روش خاص وجود سیارات در نزدیکی تپ اخترها بررسی می‌شود. بعضی از بقایای فوق فشرده‌ی ستارگان عظیم تپ اخترهایی چرخان را تشکیل می‌دهند که امواج رادیویی را در فواصل زمانی منظم پخش می‌کند. هرگونه ناهنجاری در این پالس‌های رادیویی می‌تواند نشان دهنده‌ی وجود سیاره‌ای در نزدیکی تپ اختر باشد. اولین سیاره‌ی فراتر از منظومه‌ی شمسی در سال ۱۹۹۲ میلادی با این روش کشف شد.


۶. نسبیت خاص
در این روش جدید دانشمندان به بررسی روشنایی بیشتر از حد انتظار ستاره‌ها می‌پردازند. این روشنایی به دلیل همراه شدن سیاره‌ای در مسیر حرکت آن ستاره به وجود می‌آید و باعث می‌شود انرژی القاء شده به ستاره به صورت فوتون آزاد شود. کپلر76-b که به نام سیاره‌ی اینشتین نیز شناخته می‌شود ابتدا به وسیله‌ی این روش شناسایی شد و سپس وجود آن از روش اندازه‌گیری سرعت شعاعی تایید شد.


۷. اختر شناسی
اخترشناسی متکی بر ردیابی بسیار دقیق حرکات یک ستاره و مشاهده‌ی تاثیرات گرانشی سیاره‌ی در حال چرخش به دور آن است. این روش به اندازه‌گیری سرعت شعاعی شباهت زیادی دارد اما اثر دوپلر را در نتایج خود منظور نمی‌کند. برای بیشتر از یک دهه ستاره شناسان از این روش برای کشف دنیاهای بیگانه استفاده کرده‌اند اما موفقیت کم و قابل بحثی را به دست آورده‌اند؛ گفته می‌شود پروژه‌ی گایا از آژانس فضایی اروپا خواهد توانست ده‌ها هزار سیاره فراخورشیدی را از این روش کشف کند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
دانشمندان در مریخ کاهو می‌کارند

طرح گروهی از دانشمندان بریتانیایی برای کاشت کاهو در مریخ پذیرفته شده است.
این طرح بخشی از پروژه مارس وان، پروژه غیر انتفاعی مسکونی کردن مریخ تا سال ۲۰۲۶ خواهد بود.
نخستین سفینه پروژه مارس وان، در سال ۲۰۱۸ در مریخ فرود خواهد آمد تا فناوری‌های موجود را آزمایش کند.
گلخانه‌ای هم که قرار است در آن کاهو کاشته شود در میان اولین محموله‌هایی است که نخستین سفینه پروژه مارس وان با خود به سیاره قرمز خواهد برد.
پروژه کاشت کاهو را دانشگاه ساوتمپتون اجرا خواهد کرد. این طرح از میان ده پروژه دانشگاهی که نامزد پیوستن به مارس وان بودند تنها پروژه بریتانیایی است که پذیرفته شده است.
کاهو به این دلیل انتخاب شده که در باره این گیاه مطالعات مفصلی انجام شده و پیش از این کاشت آن در محیط بسته چه در زمین چه در مدار آن با موفقیت همراه بوده است.
بذر مقاوم کاهو را می توان به مریخ فرستاد و یک ماه پس از کاشت می‌توان محصول را برداشت کرد. موفقیت در این کار راه را برای کاشت محصولات مغذی‌تر مثل گوجه فرنگی و توت فرنگی باز خواهد کرد.
دمای گلخانه ۲۱ تا ۲۴ درجه خواهد بود. دی اکسید کربن از جو مریخ گرفته می شود و اکسیژن از الکترولیز آبی که از زمین آورده شده است.
علاوه بر این، آبی که مواد مغذی در آن حل شده بصورت بخار در گلخانه پخش خواهد شد.
رشد کاهوها عکسبرداری و تصاویر آن به زمین مخابره خواهد شد.
در پایان این پروژه کاهوها را با گرما از بین خواهند برد، بعنوان اقدامی احتیاطی برای جلوگیری کامل از انتقال هر نوع ماده زیستی به مریخ و مخدوش شدن تحقیقات آتی در این سیاره.
نوری که از خورشید به مریخ می رسد نصف نوری که زمین دریافت می کند اما روز مریخی چهل دقیقه طولانی تر از روز زمینی است بنابراین شرایط از نظر نور تقریبا مثل زمستان زمین است، بنابراین امکان رشد گیاهان در شرایط گلخانه‌ای وجود دارد.
چراغ‌های LED هم نور بیشتری فراهم کرده و سرعت رشد را بیشتر خواهند کرد.
توفان‌های غبار مریخ ممکن است در برخی روزها تابش نور خورشید را مختل کند. گیاهان می‌توانند چند روزی با نور کم کنار بیایند اما اگر این وضع طولانی‌ شود، رنگ پریده و دراز می‌شوند تا بیشتر به نور برسند.
در این موارد دمای گلخانه چند درجه کاهش داده خواهد شد تا با کند کردن سوخت و ساز گیاه، تاثیر کمبود آفتاب خنثی شود.
گلخانه پرورش کاهو در زمین‌های مسطح شمال مریخ احداث خواهد شد، در این مناطق فشار هوا بیشتر است و به شرایط کره زمین نزدیکتر.
در مسیر زمین به مریخ، درجه حرارت سفینه بین ۳۵ تا ۴۰- سانتی‌گراد خواهد بود که تقریبا مشابه آب و هوای سیبری است.
تخم کاهو را هم براحتی می‌توان در حالت منجمد نگهداری کرد. با این حال چون روشن نیست شدت و سرعت تغییرات دما در طول سفر دقیقا چقدر است، نمی‌توان از اینکه تخم‌های کاهو قابلیت رشد خود را حفظ کنند مطمئن بود، بنابراین، انواع مختلفی از آن راهی مریخ خواهد شد.
گلخانه نیز از آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵ ساخته خواهد شد که آلیاژ پر استفاده‌ای در صنایع هوا و فضا است.


مارس وان
برای پروژه مارس وان، از بین دویست هزار نفر داوطلب اولیه، در نهایت ۲۴ فرد کاملا سالم بین ۱۸ تا ۴۰ سال انتخاب می‌شوند.
آموزش و تمرین افراد منتخب از امسال آغاز شده و هشت سال ادامه خواهد داشت.
این افراد هر دو سال یکبار، چند ماه در انزوای کامل قرار داده می شوند تا شرایطی مشابه زندگی در مریخ را تجربه کنند. این مهاجران امکان بازگشت به زمین را ندارند و باید آماده باشند مابقی عمر در مریخ سکونت کنند.
دو مریخ‌نورد اقامتگاه فضانوردان را پیش از اعزام آنها به مریخ آماده خواهند کرد. گروه اول فضانوردان سپس علاوه بر کارهای تحقیقاتی، اقامتگاه و شرایط را برای گروه دوم آماده خواهند کرد.
مریخ ۲۳۰ میلیون کیلومتر با زمین فاصله دارد و سفر به آن هفت تا هشت ماه طول می کشد (بسته به موقعیت دو سیاره).
فضانوردان این مدت را در فضایی بسیار تنگ (بسیار کوچکتر از اقامتگاهشان در مریخ) می گذرانند. از دوش گرفتن خبری نخواهد بود و استحمام با حوله خیس است. غذا هم کنسروی یا منجمد خواهد بود.
مسافران مریخ برای جلوگیری از تحلیل عضلات باید روزی سه ساعت نرمش کنند و در صورتی که با توفان خورشیدی مواجه شوند، باید تا چند روز را در محفظه‌ای حتی کوچکتر در قسمت بیشتر حفاظت شده موشک بگذرانند.
در بدو ورود به مریخ اقامتگاه آماده خواهد بود، هر واحد مسکونی برای دو نفر پنجاه متر مربع مساحت دارد و ۲۰۰ متر مربع هم فضای داخلی مشترک وجود دارد.
در این اقامتگاه، اتاق خواب، محل کار، اتاق نشیمن و گلخانه وجود خواهد داشت، با لباس معمولی می توان در آن زندگی کرد، می توان مثل کره زمین دوش گرفت و یا در آشپزخانه غذای گرم و تازه آماده کرد.
با توجه به اینکه بیشتر امکانات پیش از ورود فضانوردان آماده شده، آنها برای تطبیق دادن خود به روال روزمره، به زمان زیادی نیاز ندارند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
کشف سیاره‌های شبیه به زمین در خارج از منظومه خورشیدی

ناسا از کشف سیاره‌های دیگر شبیه به کره زمین در خارج از منظومه خورشیدی خبر داد. وجود سیاره‌های شبیه زمین، وسوسه کشف حیات در نقاط دیگر فضا را تقویت کرده است.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، ستاره‌شناسان ناسا روز سه شنبه ۱۶ دی اعلام کردند که سه یا چهار سیاره تقریبا هم اندازه زمین را کشف کرده‌اند.
این سیاره‌ها در بخش‌هایی از فضا قرار دارند که دمای آن نه چندان گرم و نه چندان سرد است که در اصطلاح علمی به آن گلیدلاک «Goldilocks Zone» گفته می‌شود و شرایط مناسب برای تشکیل آب مایع را دارند.
این سیاره‌ها از توده‌های عظیم گاز و یا یخ تشکیل نشده و احتمالا مانند زمین سنگی هستند. بر اساس تازه‌ترین تحقیقاتی که توسط تلسکوپ فضایی کپلرِ متعلق به ناسا انجام شده این سیاره‌ها از ستاره خود حرارتی دریافت می‌کنند که تقریبا مشابه حرارتی است که از خورشید به کره زمین می‌رسد.
با این حال اختر‌شناسان یادآوری می‌کنند که این سیاره‌ها ممکن است در قیاس با ابعاد عظیم جهان هستی از نظر اندازه و دما شبیه زمین باشند اما این شباهت‌ها به معنای قابل زیست بودن آن‌ها نیست.
گیرمو تورس ستاره‌شناس ارشد مسئول این پژوهش در مرکز فیزیک نجومی هاروارد اسمیتسونین می‌گوید می‌توان دو سیاره را که به تازگی کشف شده‌اند مشابه‌ترین موارد به کره زمین فرض کرد.
او افزوده است: اگر جو آن‌ها شبیه زمین باشد، که بعید به نظر می‌رسد، دمای یکی از آن‌ها ۱۴۰ درجه سانتیگراد و دمای دیگری در حدود صفر درجه خواهد بود.
گیرمو تورس می‌گوید که در فضایی با این دما‌ها حیات می‌تواند به وجود بیاید و انطباق پیدا کند.
آسوشیتدپرس در ادامه می‌نویسد که این دو سیاره در فاصله نزدیک به کره زمین و مناسب برای سفر انسان واقع نشده‌اند. فاصله آن‌ها با کره زمین بین ۵۰۰ تا ۱۱۰۰ سال نوری است. یک سال نوری برابر با ۹.۵ تریلیون کیلومتر است.
داگلاس کالدول اختر‌شناس موسسه ستی SETI و یکی از همکاران این پژوهش در هنگام ارائه این یافته‌ها در نشست انجمن ستاره‌شناسی آمریکا در سیاتل گفت: نکته مهم این است که ستاره‌شناسان، به پیدا کرن سیاره‌های دوقلوی زمین و یافتن جواب این سوال همیشگی «که آیا ما تنها هستیم؟» نزدیک‌تر شده‌اند.
گیرمو تورس در مصاحبه تلفنی از کمبریج در ایالت ماساچوست آمریکا گفت: «این سیاره‌ها واقعا وجود دارند و ما قبلا این را نمی‌دانستیم. با اشتیاق در جستجوی یافتن نشانه‌های حیات هستیم. هنوز به آن نرسیده‌ایم و ممکن است سال‌های زیادی طول بکشد. اما این اولین گام است».
گروه پژوهشی گیرمو تورس یافته‌های پیشین و تازه را تایید کرده بودند و به این ترتیب تعداد سیاره‌های شناخته شده‌ای که اندازه آن‌ها از دو برابر زمین بزرگ‌تر نیست و دمای آن‌ها قابل زندگی است به هشت و یا ۹ سیاره رسیده است. اما این نتیجه از تحقیقاتی کوتاه مدت و در بخش کوچکی از کهکشان به دست آمده است. به همین دلیل گیرمو تورس معتقد است با وجودی که اثبات این نکته هنوز ممکن نیست اما در سراسر فضا سیاره‌های شبیه زمین وجود دارند.
گیرمو تورس و داگلاس کالدول روی دو سیاره‌ای که بیش از سایر موارد اندازه‌ای مشابه کره زمین دارند تمرکز کردند.
گیرمو تورس می‌گوید نزدیک‌ترین سیاره که کپلر ۴۳۸- بی‌ نامیده شده است تنها ۱۲ درصد از زمین بزرگ‌تر است و از میزانی که زمین از خورشید حرارت می‌گیرد ۴۰ درصد انرژی بیشتری دریافت می‌کند. به همین دلیل باید از زمین گرم‌تر باشد.
به گفته این اختر‌شناسان، خورشید این سیاره در آسمان آن به رنگ سرخ دیده می‌شود و نه مثل خورشید ما به رنگ زرد. این سیاره در مدار یک ستاره کوچک‌تر و سرد‌تر از خورشید در حال گردش است و سال آن برابر با ۳۵ روز از سال خورشیدی در کره زمین است.
گیرمو تورس افزود: «ممکن است این سیاره گرم‌تر باشد اما باکتری‌هایی در کره زمین وجود دارند که به راحتی در چنین دمایی زندگی می‌کنند».
سیاره دیگر کپلر ۴۴۲- بی‌ در حدود ۳۴ درصد بزرگ‌تر از زمین است و مانند کره زمین تنها دو سوم انرژی خود را از ستاره‌اش می‌گیرد.
ناسا همچنین اعلام کرد که تلسکوپ فضایی کپلر موفق به کشف هزارمین سیاره خارج از منظومه شمسی شده است که بسیار شبیه زمین ولی قابل سکونت نیست.
با احتساب یافته‌های پیشین، اختر‌شناسان تاکنون ۱۸۰۰ سیاره خارج از منظومه خورشیدی کشف کرده‌اند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
موشک با قابلیت بازگشت به زمین امروز پرتاب می‌شود


شرکت آمریکایی اسپیس‌اِکس (SpaceX) طرح آزمایشی فرود موشک فالکون بر روی یک سکوی شناور در اقیانوس اطلس را شنبه (۲۰ دی، ۱۰ دسامبر) اجرا خواهد کرد.
این موشک مواد غذایی و تجهیزات به ایستگاه فضایی بین المللی حمل خواهد کرد.
فالکون ۹ ابتدا قرار بود سه شنبه به مدار زمین پرتاب شود اما این پرواز در آخرین لحظه بعلت نقص سیستم محرکه لغو شد.
این پرتاب ابتدا قرار بود پیش از سال میلادی جدید انجام شود اما دو بار در ماه دسامبر به تعویق افتاد.
موشک فالکون ۹ و سفینه دراگون، موشک اصلی ارسال محموله به ایستگاه فضایی بین‌المللی، از سه قسمت اصلی تشکیل شده است:
بخش اول که شامل نه موتور مرلین و مخازن سوخت اصلی موشک است. بخش اول را یک بخش رابط به بخش دوم که سفینه دراگون است متصل می‌کند.
بخش رابط حاوی موتور سفینه دراگون است، این موتور بسیار شبیه موتورهای بخش اول است.
این موشک در دو مرحله در مدار زمین قرار می‌گیرد. در پایان مرحله اول هشت موتور مرلین و مخازن سوخت آن جدا شده و کپسول دراگون به راه خود ادامه می‌دهد.
شرکت اسپیس‌اکس قصد دارد تا پس از جدا شدن بخش رابط، موتور و مخازن موشک فالکون را روی یک شناور دریایی بنشاند تا بتواند دوباره از آن استفاده کند.
این نخستین بار است که برای سالم برگرداندن بخشی از یک موشک فضایی به زمین تلاش می شود.
معمولا موشک ها پس از جدا شدن سفینه یا محفظه فضایی که باید در مدار قرار بگیرد دوباره به سمت زمین برگشته و هنگام عبور مجدد از جو می سوزند و از بین می روند یا در اقیانوس سقوط می کنند.
در صورت موفقیت این برنامه، هزینه پرتاب موشک به مدار زمین به نحو چشمگیری کاهش خواهد یافت، چون موشک چند صد میلیون دلاری بجای اینکه از بین برود دوباره قابلیت پرتاب خواهد داشت.
با این حال شرکت اسپیس‌اکس احتمال موفقیت این نخستین آزمایش را بیش از پنجاه درصد ندانسته است.
نشاندن موشک بر روی یک سکوی شناور کار بسیار دشواری است و سکوی فرود با اینکه ممکن است به نظر بزرگ بیاید اما به نسبت موشکی که به اندازه یک ساختمان چهارده طبقه است، چندان بزرگ نیست.
شرکت اسپیس‌اکس این کار را مثل آن دانسته که در هوای طوفانی بخواهید یک دسته جاروی پلاستیکی را عمودی روی کف دست نگهدارید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
تلاش برای فرود آوردن یک موشک فضاپیما ناکام ماند

بی بی سی : مسئولان شرکت آمریکایی اسپیس‌اکس اعلام کرده‌اند که طرح آن شرکت برای سالم فرود آوردن یک موشک فالکون روی یک سکوی شناور در اقیانوس اطلس موفق نبوده است.
با این موشک، مواد غذایی و تجهیزات به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال شد.
پرتاب موشک ساعت چهار و ۴۷ دقیقه به وقت محلی روز شنبه، دهم ژانویه، از دماغه کاناورال در فلوریدا انجام شد و در جریان آن، مرحله اول پرتاب به طور کامل اجرا و مرحله مقدماتی برای فرود شروع شد، ولی الون ماسک، مدیرعامل شرکت اسپیس‌اکس در توییتر نوشت که شتاب‌دهنده موشک با شدت به محل فرود برخورد کرده است.
او اضافه کرد که بخشی از تجهیزات در سکویی که برای فرود موشک در نظر گرفته شده بود، نیاز به تعمیر و تعویض دارد.
به گفته این مدیر ارشد شرکت اسپیس‌اکس، به دلیل تاریک و مه‌آلود بودن هوا ویدئوی خوبی از زمان فرود موشک ثبت نشده است.
۹ دقیقه پس از پرتاب موشک تایید شد که مواد غذایی و تجهیزاتی که با آن به فضا فرستاده شد، در مدار قرار دارد و در مسیر برای رسیدن به ایستگاه فضایی بین‌المللی است.
این، نخستین‌باری بود که برای سالم برگرداندن بخشی از یک موشک فضایی به زمین تلاش شد. در صورتی که اسپیس‌اکس بتوانند برنامه‌هایش را برای فرود آوردن این نوع موشک با موفقیت اجرا کند، هزینه پرتاب موشک به مدار زمین به نحو چشمگیری کاهش می‌یابد و موشک‌هایی که با چند صد میلیون دلار هزینه به فضا پرتاب می‌شوند، به جای اینکه از بین بروند، دوباره قابلیت پرتاب پیدا می‌کنند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
۱۰۰ میلیون ستاره در تصویر ۱.۵ میلیارد پیکسلی از کهکشان آندرومدا

تلسکوپ هابل تصویر واضح و فوق‌العاده باکیفیتی را از کهکشان آندرومدا تهیه کرده است؛ این تصویر، با کیفیت‌ترین و عظیم‌ترین تصویر از کهکشان آندرومدا است.
تصویرِ پانارومایی که در ادامه مشاهده می‌کنید توسط دوربین‌های فوق‌ِ پیشرفته‌ی کارگذاشته در تلکسوپ هابل تهیه شده است تا از طریق آن، دانشمندان بتوانند روی کهکشان آندرومدا تحقیق کنند.
آنچه در تصویر کهکشان مشاهده می‌کنید، شامل ۱۰۰ میلیون ستاره در طول ۴۰ هزار سال نوری در فضا است. این میلیون‌ها ستاره در کهکشانی قرار دارند که حدود ۲.۵ میلیون سال نوری از کهکشان ما فاصله‌ دارد. آندرومدا بزرگ‌ترین کهکشان از گروه کهکشانی محلی است که شامل راه شیری، آندرومدا، سه‌تکه و ۳۰ کهکشان کوچک‌تر است. نخستین رصد ثبت‌شده از کهکشان آندرومدا، در سال ۹۶۴ میلادی توسط منجم ایرانی، عبدالرحمان صوفی انجام گرفت که از آن به عنوان «ابر کوچک» نام برد. اولین توصیف از جرم بر پایه رصد تلسکوپی، توسط منجم آلمانی به نام سیمون ماریوس در سال ۱۶۱۲ انجام شد. شارل مسیه سال ۱۷۶۴ این جرم را در فهرست خود تحت نام M31 دسته‌بندی کرد و به طور غلط کاشف آن را ماریوس نامید در صورتی که عبدالرحمان صوفی پیش از او به وجود این کهکشان پی برده بود. سال ۱۷۸۵ منجمی به نام ویلیام هرشل یک منطقه قرمز رنگ کم فروغی را در هسته M31 ثبت کرد. او این جرم را سحابی بزرگ نامید. اطلاعات بیشتر در این باره در ویکی‌پدیا ...




این تصویر ۱.۵ میلیارد پیکسلی آنقدر بزرگ است که برای دیدن آن در سایز واقعی نیاز به ۶۰۰ تلویزیون فول‌اچ‌دی در کنار یکدیگر است. اگر مایل به دریافت این تصویر در رزولوشن اصلی هستید یا می‌خواهید در بخش‌های مختلف کهکشان آندرومدا سفر کنید به این صفحه مراجعه کنید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
شب های وسط ژانویه بهترین وقت برای تماشای دنباله دار لاوجوی

از شهر دنباله دار را با دوربین دو چشمی یا تلسکوپ ببنید، اما اگر در نقطه ای تاریک بدون آلودگی نوری هستید با چشم غیرمسلح هم به خوبی دیده می شود
دنباله دار لاوجوی (Lovejoy) در دو هفته آینده در نزدیک ترین موقعیت به زمین قرار می گیرد و علاقه مندان آسمان شب می توانند از تماشای آن لذت ببرند.
این دنباله دار که با رنگ تقریبا سبز می درخشد یک تکه بزرگ یخ و غبار است که دور خورشید می گردد.
لاوجوی در هوای کاملا صاف و شفاف شاید حتی از شهر با چشم غیرمسلح قابل دیدن باشد هرچند اگر از دوربین یا تلسکوپ استفاده کنید آن را خیلی بهتر خواهید دید.
با این حال بهترین جا برای دیدن آن مثل سایر اجرام محو آسمانی جایی تاریک دور از آلودگی نوری شهر است.
بار آینده که این دنباله دار در آسمان شب ظاهر خواهد شد ۸۰۰۰ سال دیگر خواهد بود.
آخرین باری که لاوجوی از بخش داخلی منظومه شمسی گذشت بیش از ۱۱ هزار سال قبل بود.
نام کامل این دنباله دار لاوجوی سی۲۰۱۴/کیو۲ است و در سال ۲۰۱۲ توسط تری لاوجوی منجم آماتور در استرالیا کشف شد و اولین دنباله داری است که امسال با چشم غیرمسلح دیده می شود.
بیشتر دنباله دارها به این میزان از تابندگی نمی رسند.
قدر تابش آن - واحدی نجومی برای بیان میزان تابش اجرام آسمانی - از اواسط ماه دسامبر به رقم شش رسید، درجه ای از درخشش که با چشم غیرمسلح از آسمان کاملا تاریک (فارغ از آلودگی نوری) قابل رویت است. قدر تابندگی لاوجوی اواسط ژانویه به ۴.۱ می رسد که خیلی روشن تر است اما احتمالا به سرعت محوتر خواهد شد.
این دنباله دار در مسیر حرکتش در این ماه از صورت های فلکی جبار (شکارچی یا اورایون)، ثور (گاو گردون یا تائوروس) و برساووش (پرسیوس) خواهد گذشت.
این ماه شاهد پدیده دیدنی آسمانی دیگری هم خواهیم بود.
در روز ۲۳ ژانویه سایه سه قمر مشتری به طور همزمان روی این سیاره خواهد افتاد که البته تماشای آن نیازمند تلسکوپ است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
مرد

 
استفاده از پردازنده‌ی پلی‌استیشن در فضاپیمای «افق‌های نو» ناسا

فضاپیمای افق نو یا New Horizons، یکی از مهم‌ترین ماموریت‌های تاریخ ستاره‌شناسی را برعهده دارد و آن هم دیداری از نزدیک با سیاره‌ی پلوتو است، اما آیا می‌دانید قلب تپنده‌ی این کاوشگر، همانی است که ما روزی اولین قسمت از بازی‌های Crash و Tekken را رویش اجرا می‌کردیم؟
سال ۲۰۰۶ میلادی، آژانس بین‌المللی فضایی ناسا، فضاپیمای افق‌های نو را به قصد عبور از مرز‌های دور دست منظومه‌ی شمسی، از زمین به سمت سیاره‌ی پلوتو ارسال کرد. با اینکه اسم پلوتو از لیست سیارات منظومه‌ شمسی حذف شده است، اما همچنان این ماموریت و اکتشاف این جرم آسمانی یک مسئله‌ی مهم است. شاید چیزی که برای حداقل قشر گیمر‌ها در مورد این فضاپیما بیشتر از ماموریت آن جالب به نظر می‌رسد، استفاده از پردازشگر MIPS R3000 در آن است که پیشتر در اولین کنسول بازی سونی، پلی‌استیشن شاهد آن بودیم. R3000 در زمان خود یکی از پردازشگر‌های قدرتمند محسوب می‌شد که حتی هنوز هم توسط شرکت‌هایی مانند توشیبا برای هدایت میکروکنترلرها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اما دلیل اینکه ناسا از این پردازشگر در سال ۲۰۰۶ برای کاوشگر خود استفاده کرده است چه چیزی می‌تواند باشد؟ این اقدام ناسا در عدم استفاده از برخی تکنولوژی‌های روز امری غیرمنتظره نیست. برای مثال، ناسا از پردازشگری که سال ۲۰۰۲ توسط IBM توسعه داده شده است برای فضاپیمایی استفاده خواهد کرد که انسان‌ها را به مریخ خواهد فرستاد. ناسا شاید پردازشگر R3000 را مقداری در برابر تشعشعات فضایی مقاوم کرده باشد، اما این چیپ همانی است که در سال ۱۹۹۴ استفاده شده بود. مهندسان ناسا به قدرت نیاز ندارند، آنها به چیزی مورد اعتماد و قابل اطمینان احتیاج دارند. پردازنده‌ای که قبلا امتحان خود را به نحو احسن پس داده بوده و می‌تواند از میلیاردها دلار هزینه‌ی پروژه و سال‌ها زحمت مهندسان و ستاره‌شناسان ناسا محافظت کند.
آیا تا به حال برایتان سوال پیش آمده که چرا مثلا بیشتر کنسول‌های پلی‌استیشن که سال‌ها از عمرشان می‌گذرد، مانند روز اول کار می‌کنند؟ چطور شرکت‌های سازنده‌ی کنسول، محصولات خود را برای یک چرخه‌ی حیات شاید ۹ ساله، طراحی و توسعه می‌دهند؟ این مسائل باعث شده تا ناسا اطمینان کافی از این محصولات و به خصوص پردازشگر مرکزی کنسول اول پلی‌استیشن داشته باشد و از آن برای کاوشگر افق‌های نو استفاده کند. در حال حاضر، ۹ سال از سفر طولانی این فضاپیما می‌گذرد. سفری که حالا به اصلی‌ترین نقطه‌ی خود رسیده است و قرار است این فضاپیما از روز ۲۵ ژانویه اولین تصاویر خود را از فضایی دور از سیاره تهیه کند. از امروز که ۳۲۸۳ روز از آغاز ماموریت می‌گذرد، تنها ۸۵ روز دیگر باقی مانده است تا این کاوشگر، افق‌های تازه‌ای را از علم ستاره‌شناسی با تهیه‌ی تصاویری از سطح سیاره‌ی پلوتو برای شیفتگان این علم نشان دهد.
فضاپیمای افق‌های نو در موسسه‌ی تحقیقات جنوب غربی تگزاس، که همکاری تنگاتنگی با ناسا دارد، ساخته شده است. به خاطر فاصله‌ی خیلی زیاد سیاره‌ی پلوتو با خورشید و عدم توانایی صفحات خورشیدی در تولید الکتریسیته لازم برای حرکت کاوشگر، این فضاپیما از ژنراتورهای ترموالکتریکی رادیوایزتوپ یا اصطلاحا RTG برای تولید نیروی برق استفاده می‌کند. در این وسیله، گرمای ناشی از شکست طبیعی عناصر سنگین رادیواکتیو به مواد سبکتر بر طبق خاصیت ترموالکترونیک به جریان برق تبدیل می‌شود. تمام این کارها، در کنار مراحل عملیاتی مانند عکس‌برداری، تحلیل، کاوش و مسیریابی‌های دقیق توسط پردازشگر مرکزی این کاوشگر هدایت و رهبری می‌شود. افق‌های نو مسیر خود را به مرزهای بیرونی منظومه‌ی شمسی، جایی که کمربند کوپر قرار دارد و بیش از آن ادامه خواهد داد تا تصاویری را برای زمین ارسال کنند که تا به حال ندیده‌ایم. افق‌های نو، یک اثر از انسان‌های هوشمند زمینی است که با خود قطعه‌ای از دنیای بازی‌های ویدیویی را به همراه دارد، قطعه‌ای که برای خیلی‌ها خاطره‌ساز است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
     
  
صفحه  صفحه 15 از 22:  « پیشین  1  ...  14  15  16  ...  21  22  پسین » 
علم و دانش

مسائلی در مورد فضا ...

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites

RTA