ارسالها: 12930
#161
Posted: 1 Feb 2015 23:16
فرآیند تولید و جذب گرمای کره‌ی زمین در ویدئوی تایم‌لپس مادون قرمز
تماشای تصویر کره‌ی زمین خارج از جو همیشه مسحورکننده و جذاب است، اما آخرین ویدئوی تایم‌لپس منتشر شده، نشان‌دهنده‌ی گرمای تولید شده در سطح کره‌ی زمین و برهم کنش بخار آب و ابرهای موجود در اتمسفر برای بلعیدن این گرما است.
در ویدئوی جدیدی که با استفاده از تصاویر ثبت شده توسط ماهواره‌های هواشناسی ناسا در قالب یک ویدئوی تایم لپس تهیه شده، می‌توان الگوی تولید گرما و حرکت ابرها و بخارآب را به وضوح مشاهده کرد. در این تصاویر، بخش‌های سفید نشان‌دهنده‌ی گرمایی است که از سطح زمین تولید می‌شود و در مقابل قسمت‌های تیره گویای حضور بخارآب و ابرها است که در تلاشند گرمای تولید شده را ببلعند. با استفاده از این تصویر می‌توان به روشنی دید که بخارآب چگونه در اتمسفر جابجا می‌شود.
تصاویر مورد نظر با استفاده از ماهواره‌های GEOS 13 و GEOS 15 ناسا تهیه شده است. این تصاویر بر مبنای کانال IR3 ثبت شدهاند که به امواج با طول موج ۶.۵ میکرومتر حساس است. از هر یک از ماهواره‌های نام برده ۷۰۰ فریم تصویر با رزولوشن ۳٫۶۰۰ در ۳٫۰۰۰ پیکسل از تاریخ ۳۰ دسامبر ۲۰۱۴ تا ۲۶ ژانویه ۲۰۱۵ میلادی گرفته شده است. این تصاویر در قالب ویدئویی با نمایش چهار فریم بر ثانیه تهیه شده است.
لینک ویدیو
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#162
Posted: 4 Feb 2015 16:05
دانشمندان می‌گویند: شاید ما بیگانگانی در سیاره‌ی خودمان باشیم
ایده‌ی این که منشاء بشریت نه از این کره‌ی خاکی بلکه جایی فراتر از منظومه‌ی شمسی است بسیار بحث برانگیز و جذاب است، اما جدای از بحث‌های جنجالی، اگر این نظریه درست باشد ما از کجا و چرا به زمین آمده‌ایم؟
دکتر الیس سیلور زیست شناس و اکولوژیست مدارکی را مطرح می‌کند که نشان می‌دهند ممکن است انسان سیر تکاملی خود را روی زمین طی نکرده و شاید از سیاره‌ای دیگر به زمین مهاجرت کرده باشد. دکتر سیلور در کتاب خود با نام "انسان از زمین نیست" ۱۷ دلیل را لیست کرده و این احتمال را مطرح می‌کند که شاید منشاء انسان جایی فرای کره‌ی خاکی بوده باشد. دکتر سیلور در این کتاب مکانی که احتمالاً نژاد ما از آنجا به زمین آمده و زمانی که روی زمین مستقر شده است را تخمین میزند. در انسان از زمین نیست به مطالب زیر پرداخته شده است.
ارزیابی از ۱۳ فرضیه‌ی پیشرو
۱۷ مدرک که نشان می‌دهد ما از زمین نیستیم
چگونه به اینجا رسیدیم؟
چه زمانی به اینجا رسیدیم؟
سیاره‌ی مبدأ ما چه ساختاری داشته است؟
ستاره‌ای که سیاره‌ی مبدأ ما به دورش می‌چرخد چه شکلی دارد؟
اگر بیگانگانی در خارج از منظومه شمسی وجود دارند چرا نتوانسته‌ایم آنها را پیدا کنیم؟
آیا ما بیگانه‌ایم؟
دکتر سیلور برای تمامی این سؤال‌ها پاسخ‌هایی بر اساس شواهد موجود و طرز فکر جامعه‌ی علمی مطرح کرده است، به نظر ایشان فیزیولوژی بدن ما در سیاره‌ای با گرانشی ضعیف‌تر تکامل یافته است. با اینکه به نظر می‌رسد انسان گونه‌ای پیشرفته و تکامل یافته در زمین است اما جای تعجب دارد که وضعیت بدنی ما چندان مناسب شرایط زیست بومی زمین نیست، ما در برابر نور خورشید آسیب‌پذیریم، علاقه‌ای به غذاهای طبیعی سیاره خود نداریم و نرخ بالایی از بیماری‌های مزمن در انسان وجود دارد. زمین احتیاجات ما را برای زنده ماندن فراهم کرده اما نه به خوبی جایی که از آن آمده‌ایم. سوسمارها می‌توانند برای روزها و تا زمانی که بخواهند حمام آفتاب بگیرند و بسیاری از آنها این کار را همیشه و بدون هیچ مشکلی انجام می‌دهند اما بدن انسان تحمل ماندن طولانی مدت در زیر نور خورشید را ندارد. مشکل ما با خورشید بر خلاف اکثر حیوانات بسیار عجیب است. به گفته‌ی دکتر سیلور برخی از بیماری‌های مزمن بشر مانند کمر درد می‌تواند نشانه‌ی ساخته شدن بدن ما برای تحمل گرانشی ضعیف‌تر باشد. همچنین دکتر سیلور به شواهد دیگری از صفات انسانی متفاوت اشاره می‌کند، مانند اینکه سر نوزادان به حدی بزرگ است که در زایمان برای مادر و بچه مشکل ایجاد می‌کند و در گذشته این عامل برای هردو می‌توانسته کشنده باشد؛ هیچ گونه‌ی دیگری از جانداران روی سیاره این مشکل را ندارد. همچنین ۲۲۳ ژن فوق‌العاده در انسان وجود دارد که در هیچ گونه‌ی دیگری یافت نمی‌شود و ما دارای یک نقطه‌ی کور فسیلی هستیم. علاوه بر آن ما انسان‌ها همه بیمار هستیم، شما کمتر کسی را می‌توانید پیدا کنید که از سلامت ۱۰۰ درصد برخوردار باشد، اکثر افراد از اختلالات و یا بیماری‌های مختلف و شاید پنهان رنج می‌برند.
آیا ما در جهانی بیگانه تکامل یافته‌ایم؟
دکتر سیلور می‌گوید من باور دارم که بسیاری از مشکلات ما از این واقعیت ساده نشأت می‌گیرد که ساعت داخلی بدن ما برای ۲۵ ساعت تکامل یافته است و این موضوع توسط محققان خواب ثابت شده است، اما شبانه روز در زمین ۲۴ ساعت است، این یک بیماری مدرن نیست بلکه در طول تاریخ همراه بشر بوده است. احتمالات زیادی درباره‌ی چگونگی رسیدن انسان تا به اینجا مطرح شده است، ممکن است نسل‌های پیش از انسان امروزی مانند هومو ارکتوس با گونه‌های دیگر ترکیب شده باشند. همچنین احتمال دارد انسان از سیستمی دیگر مانند آلفا قنطورس به زمین آمده باشد. ممکن است انسان در یک سیاره‌ی متفاوت تکامل یافته و ممکن است ما به عنوان نمونه‌ای نادر به زمین آورده شده باشیم، ممکن است زمین نه به عنوان خانه بلکه زندانی برای انسان‌ها باشد و شاید ما باید اینجا بمانیم تا زمانی که یاد بگیریم رفتار مناسبی با خودمان و موجودات دیگر داشته باشیم و شاید صدها احتمال دیگر. با وجود اینکه این موضوعی بسیار جنجالی است و افراد زیادی با توجه به شواهد مبنی بر تکامل این ایده را افراطی می‌دانند دکتر سیلور این بحث را فقط یک فرضیه دانسته و به دنبال جمع آوری مدارک بیشتری مبنی بر رد یا اثبات این موضوع فارغ از جنجال‌ها هستند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#163
Posted: 15 Feb 2015 19:19
کرم‌چاله چیست و آیا سفر از طریق آن ممکن است؟
طبق نظریه‌ی نسبیت عام میانبری پیش‌بینی می‌شود که پیوندی میان دو نقطه در فضا-زمان ایجاد شده و فواصل طولانی بین کهکشان‌ها را کوتاه می‌کند. این میانبر فضایی به نام پل اینشتین-روزن یا کرم‌چاله مشهور شده است. آیا می‌توان به کرم‌چاله رسید و درون کرمچالهها چه چیزی نهفته است؟
تئوری کرم‌چاله
در سال ۱۹۳۵ فیزیکدانان آلبرت اینشتین و نیتن روزن با استفاده از نظریه‌ی نسبیت عام پیشنهاد وجود پلی را از میان فضا-زمان مطرح کردند، این مسیر به افتخار این دو دانشمند بزرگ پل اینشتین-روزن نامگذاری شد. طبق این نظریه پل اینشتین-روزن یا کرم‌چاله دو قسمت مختلف از فضا-زمان را به یکدیگر متصل می‌سازد. به لحاظ تئوری با عبور از این میانبر می‌توان از نقطهای در فضا-زمان به نقطهای دیگر منتقل شد. کرم‌چاله شامل دو دهانه و یک گلو است که دهانه گرد بوده و گلو حالتی صاف و کشیده دارد اما ممکن است گلو نیز بپیچد و حتی مسیری را طولانی‌تر کند.
معادلات ریاضی نظریه‌ی نسبیت عام اینشتین وجود کرمچالهها را پیش‌بینی می‌کنند اما تا کنون هیچ کرم‌چاله‌ای کشف نشده است، جرم منفی از طریق نیروی گرانش بر نور تأثیر گذاشته و مانع خروج نور از کرم‌چاله می‌شود. احتمالاً دهانه‌ی کرم‌چاله از دو سیاهچاله تشکیل شده باشد اگرچه تبدیل یک ستاره‌ی در حال مرگ به سیاهچاله نمی‌تواند کرم‌چاله‌ای تولید کند.
از میان کرمچالهها
داستان‌های علمی-تخیلی زیادی در باره‌ی کرمچالهها و عبور از این پرتال‌های فضایی ساخته شده است، اما در واقعیت چنین سفری بسیار پیچیده‌تر از فیلم‌های هالیوودی است. اولین مشکل در برابر چنین سفرهایی این است که پیش‌بینی‌ها اندازه‌ی کرم‌چاله را چیزی حدود ۱۰ تا ۳۳ سانتی‌متر می‌دانند؛ البته با گسترش جهان ممکن است تا اندازه‌های بزرگتری نیز کشیده شوند. مشکل دیگر ثبات درونی این پل‌های فضایی خواهد بود، طبق نظریه‌ی اینشتین-روزن کرمچالهها برای سفرهای فضایی بی‌فایده‌اند زیرا شدیداً بی‌ثبات هستند و دچار فروپاشی خواهند شد. تحقیقات جدید وجود ماده‌ای مرموز را نشان می‌دهند که با ورود به کرمچالهها آنها را برای مدت زمان طولانی باز نگه می‌دارد، این ماده‌ی مرموز با ماده‌ی تاریک و ضد ماده تفاوت داشته و شامل چگالی انرژی منفی و فشار منفی بزرگی است. این ماده فقط از طریق تأثیر بر بعضی از رفتارهای محیط خلاء به عنوان بخشی از تحقیقات میدان کوانتومی دیده شده است. اگر به یک کرم‌چاله مقدار کافی از این ماده چه به صورت طبیعی و چه به صورت مصنوعی اضافه شود شاید به حدی از ثبات برسد که به عنوان روشی برای ارسال اطلاعات و یا حتی انتقال مسافران مورد استفاده قرار گیرد، اما با اضافه شدن ماده‌ی معمولی مانند انسان به آن باز هم دچار بی ثباتی و فروپاشی خواهد شد.
کرمچالهها فقط دو نقطه‌ی مختلف در فضا را به یکدیگر وصل نمی‌کنند بلکه ممکن است حتی دو جهان مختلف را به هم ارتباط دهند؛ حتی بعضی از دانشمندان معتقدند اگر یکی از دهانه‌های کرم‌چاله به شیوه‌ای خاص حرکت کند سفر زمان نیز از این طریق میسر خواهد بود، با این حال استیون هاوکینگ استفاده از چنین امکانی را ناممکن می‌داند.
سیاهچالهها، دری به دنیاهای دیگر
آن‌گونه که نظریه‌ی نسبیت اینشتین می‌گوید سیاهچالهها نقاطی از فضا هستند که تکینگی آنها در بالاترین حد بوده و حتی قوانین فیزیک نیز در آنها می‌شکند. این نقاط عجیب تنها کاندیدا برای دهانه‌ی ورودی کرمچالهها هستند. نظریه‌ی جدیدی با نام گرانش کوانتومی حلقوی یا LQG برای اولین بار به عنوان روشی برای ادغام قوانین مکانیک کوانتوم و نسبیت عام مطرح شده است. طبق این نظریه در یک سیاهچاله با جمع شدن مواد و ریختن آنها در گرانش قوی، فضا از طریقی دیگر باز می‌شود، به عنوان مثال اگر شما درون یک سیاهچاله سقوط کنید، طبق نظریه‌ی نسبیت عام، درون چاهی عمیق سقوط کرده‌اید اما به جای آنکه به ته چاه برخورد کنید در فضایی بسیار کوچک فشرده می‌شوید. در حقیقت شما به ته چاه سقوط نمی‌کنید اما تکینگی شما زیاد می‌شود تا بی‌نهایت. در اینجا افزایش تکینگی در نقش سقوط به ته چاه عمل می‌کند اما در نظریه‌ی LQG با سقوط شما به درون سیاهچاله و نزدیک شدن به مرکز آن، گرانش به جای افزایش، کاهش خواهد یافت و همانگونه که شما از طریق سیاهچاله بلعیده شدید از جایی دیگر به فضا-زمان پرتاب می‌شوید. شاید سیاهچالهها تونل‌هایی به نقاط دیگر فضا زمان باشند اما به کجا؟ جالب اینکه نظریه‌ی LQG به عنوان رقیبی برای نظریه‌ی انفجار بزرگ یا مهبانگ مطرح می‌شود. طبق این نظریه دنیا نه از انفجار یک نقطه با چگالی بی‌نهایت ایجاد شده بلکه جهانی دیگر از بعدی دیگر در تونلی فرو ریخته و در این بعد جهان ما را به وجود آورده است. شواهد کافی برای اثبات این نظریه وجود ندارد اما دانشمندان در تلاش برای یافتن حلقه‌های ناشناخته‌ی این نظریه‌ی زیبا هستند.
با تکنولوژی کنونی ما قادر به بزرگ و با ثبات کردن کرمچالهها نیستیم حتی اگر بتوانیم آنها را ببینیم، اما دانشمندان به تحقیقات خود ادامه می‌هند به این امید که روزی روشی برای استفاده از این میانبرهای فضایی پیدا شود و انسان کائنات را مستعمره‌ی خویش سازد، اگرچه آن روز نزدیک نیست.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#164
Posted: 18 Feb 2015 12:41
سه ایرانی در بین صد نامزد سفر بی بازگشت به مریخ
سه ایرانی در بین صد نفر منتخب دور سوم انتخاب مسافران سفر بی بازگشت به مریخ هستند.
پروژه غیر انتفاعی مارس وان از سال ۲۰۱۱ با هدف مسکونی کردن مریخ آغاز شده است.
برای انتخاب ساکنان آینده مریخ، بیش از دویست هزار نفر ثبت نام کردند که در پایان سومین مرحله انتخابی، دیروز نام صد نفر از کشورهای مختلف دنیا اعلام شد.
باس لنسدورپ مدیر عامل و از بانیان پروژه مارس وان گفت کاهش قابل توجه تعداد داوطلبان برای یافتن افراد مناسب برای سفر به مریخ ضروری بوده است:
"این مریخی های مشتاق به جهانیان امکان می‌دهند نظری کوتاه به کاشفان دنیای مدرن بیندازند."
برای انتخاب این افراد، دکتر نوربرت کرافت مسئول پزشکی مارس وان با داوطلبان از طریق اینترنت مصاحبه کرده و آگاهی آنها از خطرات پیش‌ِ رو، روحیه جمعی و انگیزه آنان ارزیابی کرده است. افراد منتخب هر کدام در ویدئویی کوتاه به معرفی خود و انگیزه‌هایشان پرداخته‌اند.
به گفته دکتر کرافت، تعداد داوطلبان قوی زیاد بوده و این کار انتخاب را "بسیار مشکل" کرده بوده است.
در بین این صد نفر سعید قندهاری، ایرانی مهاجر که در اوکلند نیوزیلند زندگی می‌کند تنها کسی است که از نیوزیلند در بین صد نفر قرار گرفته است.
بجز آقای قندهاری دو ایرانی دیگر هم که ساکن ایران هستند، الهه نوری و صادق مدرسی، در بین صد نفر پایانی هستند.
از بین این صد نفر در نهایت ۲۴ نفر برای سفر نهایی به مریخ انتخاب خواهند شد.
بر طبق برنامه‌ای که پروژه مارس وان اعلام کرده، آموزش و تمرین این فضانوردان امسال آغاز خواهد شد و تا سال ۲۰۲۴ طول خواهد کشید.
اولین مسافران این پروژه در سال ۲۰۲۵ به مریخ خواهند رسید.
سعید قندهاری
سعید قندهاری که ۳۴ دارد، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی بوده و به گفته خودش، سابقه ده سال کار در مجلس ایران دارد.
او مدرک کارشناسی ارشد فیزیک از ایران و کارشناسی ارشد روابط بین الملل و حقوق بشر از نیوزیلند دارد.
آقای قندهاری که خود را "آچار فرانسه" می خواند می گوید که در زمینه کشاورزی، شکار، تعمیرات فنی، نجوم و اخترشناسی تجربه و علاقه دارد و کار حجامت هم انجام می دهد.
او در حال حاضر کارشناس فنی وزارت توسعه اجتماعی نیوزیلند است و در زمینه فراوری گوشت و تحویل آن به رستورانها و مغازه ها هم فعالیت می کند.
الهه نوری
الهه ۲۱ سال دارد و دانشجوی معماری است خود را به طراحی و دکوراسیون علاقمند می داند. او مشارکت در این پروژه را "آرزو" و "هدف مهم" می داند که به "جهشی" بزرگ در تاریخ بشر منجر خواهد شد.
الهه به نجوم و اخترشناسی علاقمند است و سازدهنی می نوازد. او از ۱۶ سالگی به کیهانشناسی علاقمند شده و در آن دریافته که از کائنات چیز زیادی نمی داند بنابراین شروع به مطالعه و تحقیق در این زمینه کرده است.
صادق مدرسی
صادق که ۳۰ سال دارد در زیست شناسی تحصیل کرده و به طور حرفه ای تنیس روی میز بازی می کند.
آقای مدرسی معتقد است که هر کس باید علائق خود را دنبال کند و انسان قدرت خود را به عنوان موجودی که می تواند به اهداف متعالی دست پیدا کند نشان داده است.
سفر بی بازگشت
پروژه مارس وان در سال ۲۰۱۱ با این هدف آغاز شد که استراتژی مسکونی کردن مریخ در سال ۲۰۱۵ تدوین شود.
افراد منتخب در گروه‌های چهار نفره به مریخ اعزام می شوند و هر دو سال چهار نفر دیگر به جمع آنها اضافه می شود تا جامعه انسانهای مریخ نشین بتدریج شکل بگیرد.
این مهاجران امکان بازگشت به زمین را ندارند و باید آماده باشند که تمام عمر خود را در مریخ سکونت کنند. افراد منتخب هشت سال تعلیم خواهند دید و هر دو سال چند ماه در انزوای کامل از دنیا قرار داده می شوند تا شرایطی مشابه آنچه اتفاق خواهد افتاد را تجربه کنند.
دو مریخ‌نورد اقامتگاه فضانوردان را پیش از اعزام آنها به مریخ آماده خواهند کرد. سپس گروه اول فضانوردان علاوه بر کارهای تحقیقاتی، اقامتگاه و شرایط را برای گروه دوم آماده خواهند کرد.
مریخ ۲۳۰ میلیون کیلومتر با زمین فاصله دارد و سفر به آن هفت تا هشت ماه طول می کشد (بسته به موقعیت دو سیاره).
فضانوردان این مدت را در فضایی بسیار تنگ (بسیار کوچکتر از اقامتگاهشان در مریخ) می گذرانند. از دوش گرفتن خبری نخواهد بود و استحمام با حوله خیس است. غذا هم کنسروی یا منجمد خواهد بود.
مسافران مریخ برای جلوگیری از تحلیل عضلات باید روزی سه ساعت نرمش کنند و در صورتی که با توفان خورشیدی مواجه شوند، باید تا چند روز را در محفظه‌ای حتی کوچکتر در قسمت بیشتر حفاظت شده سفینه بگذرانند.
سال گذشته شورای عمومی امور اسلامی و اوقاف امارات متحده عربی در فتوایی این سفر را حرام دانسته بود: "این سفر تهدیدی جدی برای جان فضانوردان است و این در اسلام پذیرفته نیست. این احتمال وجود دارد که فردی که به سیاره مریخ سفر می کند نتواند زنده بماند و در خطر مرگ قرار داشته باشد."
مارس وان در پاسخ به آیاتی از قران اشاره کرد که انسان را به جستجوی نشانه‌های خدا در زمین و آسمان ها تشویق می‌کند و به عنوان مثال به ابن بطوطه اشاره کرد که در مدت سی سال ( از ۱۳۲۵ تا ۱۳۵۵ میلادی) ۱۱۸ هزار کیلومتر (در سرزمینهایی که در حال حاضر ۴۴ کشور مختلف در آنها تشکیل شده) سفر کرد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#165
Posted: 18 Feb 2015 23:00
بابک فردوسی و پروژه «کلیپر» ناسا برای سفر به قمر مشتری
ناسا در آینده ای نزدیک کاوشگر Clipper را با هدف کشف ناشناخته های «اروپا» مهمترین قمر مشتری راهی فضا می‌کند و در این میان بابک فردوسی، مهندس پرواز از جمله طراحان این ماموریت است.
«اروپا» قمر یخ زده مشتری محسوب می شود که برای دانشمندان از ارزش و اعتبار زیادی برخوردار است. تصور می شود این جرم فضایی مکان مناسب احتمالی برای وجود حیات فرازمینی باشد.
به همین منظور ناسا به لطف ۳۰ میلیون دلار بودجه‌ای که برای توسعه برنامه اکتشافی قمر اروپا به دست می آورد، کاوشگر Clipper را به سوی آن پرتاب می‌کند.
بابک فردوسی مهندس ایرانی آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا در کالیفرنیا که پیش از این در ماموریت مریخ‌نورد «کنجکاوی» مسؤولیت مدیریت پرواز را بر عهده داشت، این بار طراح اصلی این ماموریت است. او در گفتگوی کوتاه با Space.com به تشریح نکاتی درخصوص مأموریت Clipper برای رمزگشایی از اروپا پرداخته است. زومیتی‌ها حتما پسر موهاوک و نقش او در پروژه مریخ‌نورد Curiosity را به یاد دارند.
چرا اروپا؟
فردوسی در پاسخ به این سوال می‌گوید:
همچون مریخ، اروپا هم جزئی از چشم انداز فضای ما به شمار می آید. ما بر این باور هستیم که این جرم فضایی دارای پوسته ای متشکل از اقیانوس های آب شور بزرگ زیرسطحی است. همچنین تصور می کنیم که در آنها ترکیبات مورد نیاز برای ادامه حیات وجود داشته باشد، از جمله آب، گرما و مواد شیمیایی ناشی از هسته اروپا و این دقیقا همان چیزهایی است که در زمین نیز مشاهده میکنیم. پس چرا نخواهیم سفری به این قمر جذاب آن هم سوار بر زیردریایی داشته باشیم!
برنامه‌های این سفر چیست؟
طراح اصلی ماموریت کلیپر می‌گوید:
ما از کنگره بودجه اختصاصی برای این مأموریت به دست آورده‌ایم. بر اساس آنچه که در آزمایش پیش رانش ناسا برنامه‌ریزی کرده‌ایم، قرار است یک سری پروازهای نزدیک به سطح در اروپا انجام شود. مشکل اینجا است که اروپا میدان مغناطیسی قدرتمندی دارد. به همین دلیل اگر این پروازها مدت زمان زیادی به طول انجامد۷ لطمات زیادی به سیستم های الکترونیکی کاوشگر وارد می شود. ماموریت اکتشافاتی اروپا در سال ۲۰۲۲ آغاز می‌شود و احتمالا بین ۲.۵ تا ۷ سال بعد در آنجا خواهیم بود.
شما در مأموریت «کنجکاوی» مریخ نیز حضور داشته اید. چه نکات جالبی از آن ماموریت می‌توانید بیان کنید؟
«پسر موهاوک» درباره تجربه پروژه «کنجکاوی» چنین می‌گوید:
کنجکاوی نخستین ماموریت من در آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا به شمار می آید. درحقیقت خیلی زود پس از اینکه از فاز مطالعاتی وارد فاز مأموریت شدم خود را درگیر این ماموریت مهم و تاریخی دیدم. نهایتا پس از گذشت ۱۰ سال کنجکاوی روی مریخ فرود آمد. ما هیچ شانس دومی نداشتیم. هیچ وقت آن ۷ دقیقه تاریخی و پر التهاب را فراموش نمی کنم زمانی که کاوشگر در حال فرود در اتمسفر مریخ بود. از آن گذشته وجود تأخیر زمانی اندکی میان زمین و مریخ کار ما را در فرآیند فرونشاندن کاوشگر مشکل کرده بود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#166
Posted: 6 Mar 2015 09:51
کشف سیاهچاله‌ای بسیار بزرگ با جرمی ۱۲ میلیارد برابر خورشید
دانشمندان می‌گویند سیاهچاله‌ای آن قدر بزرگ کشف کرده‌اند که نظریه چگونگی رشد آنها را به چالش می‌گیرد.
به نوشته نشریه علمی «نیچر»، تیم ستاره‌شناسان که از این کشف شگفت‌زده شدهاند، گزارش داده‌اند که این سیاهچاله با جرمی ۱۲ میلیارد برابر خورشید، حدود ۹۰۰ میلیون سال پس از «بیگ‌بنگ» یا «انفجار بزرگ» شکل گرفته است.
بر اساس نظریه بیگ بنگ، انفجاری بزرگ در ۱۳ میلیارد و هفتصد میلیون سال پیش، جهان را پدید آورد.
فویان بیان، از پژوهشگران این مطالعه از دانشگاه ملی استرالیا در این زمینه اظهار داشت: «درک شکل‌گیری چنین سیاهچاله بزرگی به این سرعت با نظریه‌های کنونی دشوار است».
این استاد ستاره‌شناسی و اخترفیزیک به خبرگزاری رویترز گفته است: «بر پایه پژوهش پیشین، این بزرگ‌ترین سیاهچاله‌ای است که از آن دوره کشف شده».
وی افزود: «تئوری کنونی برای سرعت رشد یک سیاهچاله حدی قائل است اما این سیاهچاله برای این تئوری بس عظیم است».
پیدایش اَبرسیاهچاله‌ها همچنان موضوعی باز برای تحقیق است. با وجود این، بسیاری از دانشمندان مدت‌های مدیدی بر این باور بودند که سرعت رشد سیاهچالهها محدود است.
بر اساس نظریه‌های علمی، سیاهچالهها با جذب اجرام رشد می‌کنند گرچه همزمان با جذب اجرام گرم می‌شوند و فشار پرتوگونه ایجاد می‌کنند که جرم را به اطراف پرتاب می‌کند.
فویان بیان گفته است: «اصولا شما دو نیروی متعادل با هم دارید که حدی برای رشد تعیین می‌کند، که بسیار کمتر از آنچه است که ما یافته‌ایم».
گفته می‌شود سیاهچالهها پدیده‌ای فوق‌العاده فشرده و متراکم در فضا و زمان است با جاذبه‌ای آن قدر قوی که حتی نور نمی‌تواند از آن فرار کند و از این رو چیزی نمی‌تواند از نیروی گرانش آن بگریزد.
سیاهچالهها با بلیعیدن ستارگان و مواد دیگر پیرامون خود رشد می‌کنند و انرژی‌ای ساطع می‌نمایند که می‌توان از زمین آن را مشاهده کرد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#167
Posted: 6 Mar 2015 23:01
نزدیک به ۴.۵ میلیارد سال پیش ۲۰ درصد مریخ پر از آب بوده است
یک مطالعه جالب امروز در مجله Science منتشر شده که ادعا می‌کند زمانی سیاره مریخ به قدری آب داشته که حتی می‌توانسته تمام سطح مریخ را فرا گیرد. نزدیک به ۴.۵ میلیارد سال پیش، مریخ میزبان مقدار آبی بوده که از اقیانوس منجمد در قطب شمال زمین نیز بزرگتر بوده است.
اگر در آن زمان این مقدار آب نزدیک به ۰.۰۸۵ مایل عمق داشته، می‌توانسته تمام سطح مریخ را زیر پوشش خود در بیاورد اما به احتمال زیاد عمق این آب بیشتر از یک مایل بوده است. در این صورت، مقدار آب ذکر شده تنها می‌توانسته نزدیک به ۲۰ درصد از سطح مریخ را تحت سیطره خود دربیاورد. امروز واشنگتن پست نیز در گزارشی اعلام کرد که نزدیک به ۴.۵ میلیارد سال پیش، حدود ۲۰ درصد مریخ مملو از آب بوده است.
این یافته‌ها توسط تیمی از محققین بدست آمده که اطلاعات خود را توسط سه تلسکوپ در زمین جمع آوری کرده‌اند: تسلکوپ بسیار بزرگی که در رصد خانه جنوبی اروپا واقع در شیلی قرار دارد، تلسکوپ Keck II و در نهایت تلسکوپ مادون قرمز ناسا در هاوایی.
این دانشمندان مقدار آب و اکسید دوتریوم هیدروژن پروتیوم (یک شکل از آب سنگین) در اتمسفر مریخ را اندازه گیری کرده‌اند. این آزمایش شبیه به این بوده که شما بخواهید مقدار جداگانه‌ای از نفت و آب را اندازه گیری کنید. جرونیمو بییانوئبا، یکی از محققین در این مطالعه به واشنگتن پست می‌گوید: «اگر بحث از دست دادن مواد باشد - که مریخ از زمان شکل گیری در حال از دست دادن مواد خود است - بنابراین اول مواد سبک‌تر از دست خواهند رفت.»
با اندازه گیری نسبت H2O و HDO در برابر نرخ از دست رفتن مقدار ماده جوی در طول شش سال، دانشمندان قادر شدهاند مقدار آب سیاره سرخ در میلیارد‌ها سال قبل را تخمین بزنند. این تحقیق همچنین نشان داد که مریخ زمانی حاوی چندین اتمسفر منطقه‌ای بوده و آب و هوای آن نیز به فصل‌های مختلف تقسیم بندی می‌شده است.
اینکه زمانی بر روی مریخ آب وجود داشته خبر تازه‌ای نیست. اما حالا دانشمندان توانسته‌اند حتی مقدار این آب را در زمانی مشخص تخمین بزنند. ناسا قصد دارد با پرتاب یک مدارگرد در سال ۲۰۱۶ از این یافته‌ها از طریق فضا اطمینان حاصل کند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#168
Posted: 10 Mar 2015 17:31
آیا نظریه «بیگ‌بنگ» به چالش گرفته شده است؟
رادیو فردا :به گزارش «لایو ساینس» و «تِک تایمز» شماری از پژوهشگران با بررسی دو نظریه عمده فیزیک، یعنی «مکانیک کوانتوم» در حیطه ذرات بنیادی و «نسبیت عام» در عالم فضا و زمان و کائنات، نتیجه‌گیری کرده‌اند که این دو نظریه نمی‌توانند در قالب یک نظریه واحد با هم سازگار گردند.
سوریا داس، فیزیکدان نظری در دانشگاه لِث‌بریج کانادا، رابرت برندنبرگر، کیهان‌شناس نظری در دانشگاه مک‌گیل مونترال، و احمد فرج علی از دانشگاه «بنها» مصر از پژوهشگرانی هستند که با ارائه معادله تازه‌ای، تئوری بیگ‌بنگ را مورد پرسش قرار داده‌اند.
طبق نظریه آنها، جهان در آغاز نقطهای یا ذره‌ای فوق‌العاده فشرده و گران نبوده و اصولا سرآغازی نداشته است. این نظریه همچنین بر آن است که قوانین فرضیه نسبیت عام در حالت ذره واحد مافوق گران و فشرده آغازین نظریه بیگ‌بنگ مفهوم و کارکردی ندارند.
رادیوفردا در گفت‌وگو با امیر حاجیان، کیهان‌شناس و پژوهشگر ارشد انستیتوی اخترفیزیک کانادا در دانشگاه تورنتو می‌پرسد آیا نظریه بیگ‌بنگ زیر سوال رفته است؟
امیر حاجیان: نه، نظریه مهبانگ زیر سوال نرفته، این کاری که انجام داده‌اند یک کار تئوری بوده، یک کار کاملا نظری بوده که سوالی که اینها سعی کرده‌اند پاسخ بدهند این است که در ابتدای جهان وقتی که ما از مهبانگ صحبت میکنیم، مهبانگ یک تکینگی توی نظریه ما هست و این را به عنوان یک نظریه‌پرداز، به عنوان یک دانشمند، این چیز دلنشینی برای ما نیست که نظریه‌مان تکینگی داشته باشد چون تکینگی یعنی ما واقعا نمی‌دانیم که دقیقا آنجا دارد چه اتفاقی می‌افتد و اینها سعی کرده‌اند که یک نظریه‌ای بدهند که این تکینگی را توی خود نداشته باشد.
مقصودتان را می‌توانید از تکینگی یک بار دیگر توضیح بدهید؟
تکینگی یعنی جایی که نظریه‌هایی که ما داریم فرو می‌ریزه و اگر اینجوری به نظریه مهبانگ نگاه بکنیم که جهان الان یک اندازه‌ای دارد، یک چگالی دارد، اگر که ما زمان را برعکس بکنیم برویم به طرف ابتدای خلقت، همه چیز دارد جمع می‌شود برمی‌گردد چون جهان الان دارد منبسط می‌شود بنا بر این من اگر که زمان را برعکس بکنم دنیا شروع می‌کند به جمع شدن و منقبض شدن و اگر که شما چگالی جهان را نگاه بکنید می‌بینید که هر چه به زمان ابتدای عالم نزدیک می‌شویم، چگالی جهان بیشتر می‌شود تا یک جایی که ما دیگر نظریه‌ای برای قبل از آن نداریم چون به انرژی‌هایی می‌رسیم که تا حالا نتوانسته‌ایم برایش نظریه قابل قبولی ارائه بدهیم که آنجا جایی است که فکر میکنیم گرانش، نظریه گرانش با نظریه کوانتوم باید یکی بشود.
دقیقا همین نکته آقای حاجیان، نکته اصلی که الان دانشمندان، فیزیکدانان و ستاره‌شناسان، نظریه‌پردازان همواره دهه‌هاست دارند تلاش می‌کنند آن نظریه وحدت نظریه‌های «نسبیت عام» و «ذرات بنیادی، فیزیک کوانتوم»، آیا نزدیک شدهاند دانشمندان به اتحاد این دو یا اینکه این دو بگونه‌ای سازگار نیستند با هم؟
تلاش‌های خیلی زیادی صورت گرفته، همانجوری که می‌دانید بقیه نیروهایی که توی طبیعت هستند، نیروهای طبیعی، اینها با هم متحد شدهاند، نظریه‌های یکتا داریم برای اینکه بقیه نیروها را بتوانیم همه را به صورت شکل‌های مختلف یک مفهوم نشان بدهیم ولی گرانش و کوانتوم هنوز موفق نشده‌ایم که اینها را با هم یکی بکنیم، کارهای زیادی انجام شده ولی مسئله سختی است، هنوز به نتیجه‌ای که دلخواه باشد و علمی باشد و قابل اعتماد باشد ما نرسیده‌ایم.
آقای حاجیان اگر بخواهیم به زبان ساده دستاوردهایی را که امروز جهان دانش، دانشمندان به آن رسیده‌اند، این را اگر بخواهید جمع‌بندی کنید به زبان ساده، چگونه این را بازگو می‌کنید؟
الان تصویری که ما از جهان داریم که مجموعه همه کارهایی است که توی این چند ده هزار سالی که بشر شروع به کار علمی کرده بدست آمده این است که ما تا الان تصویرمان از جهان، یک ابتدای خیلی داغ است که جهان از یک حالت داغ و خیلی چگالی شروع می‌کند و شروع می‌کند به منبسط شدن، اُفت و خیزهای کوچکی توی جهان وجود دارد به خاطر اتفاقات کوانتومی که بعد از یک دوره‌ای به اسم تورم توی دنیا پیش می‌آید و آن اُفت و خیزهای کوچکی که توی چگالی جهان هست، اینها شروع می‌کنند به رشد کردن و تشکیل ساختار می‌دهند که ساختارهای بزرگ کیهانی را که امروز می‌بینیم تشکیل می‌دهند. تصویر بزرگی که ما از کیهانشناسی داریم بر اساس نظریه نسبیت عام اینشتین بنا شده و آغازش با مهبانگ است و آن چیزی که ما می‌دانیم الان عالم از آن تشکیل شده، بیشترش یک چیزی است به اسم انرژی تاریک، بعد از آن یک چیزی به اسم ماده تاریک و ماده‌ای که ما می‌شناسیم و همه‌مان دیده‌ایم و توی آزمایشگاه با آن کار کرده‌ایم، این کمتر از چهار درصد جهان را تشکیل می‌دهد، یعنی بیشتر جهان را ما در واقع نمی‌دانیم دقیقا از چه تشکیل شده ولی می‌دانیم دقیقا چه مقداری از جهان را تشکیل داده است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#169
Posted: 30 Mar 2015 10:44
'طولانی‌ترین سفر فضایی' دو فضانورد آمریکایی و روس آغاز شد
اسکات کلی فضانورد آمریکایی و میخائیل کورنی‌انکو همتای روس او سفر ۱۲ ماهه خود به فضا برای استقرار در ایستگاه فضایی بین‌المللی را آغاز کردند.
این سفر یک ساله طولانی‌ترین مدت اقامت پیوسته فضانوردان در فاصله ۴۰۰ کیلومتری مدار زمین خواهد بود.
دانشمندان امیدوارند که با این سفر بتوانند شناخت بهتری درباره زندگی طولانی مدت در مدار زمین و تاثیرات کاهش جاذبه بر بدن انسان به دست آورند.
همزمان با آماده شدن طرح‌هایی برای سفر به کره مریخ، دانشمندان می‌گویند اطلاعات و شناختی که از این سفر یک ساله به دست می‌آید بسیار با ارزش خواهد بود.
آقایان کلی و کورنی‌انکو همراه با یک فضانورد روس دیگر به نام گنادی پادالکا در نخستین دقایق بامداد شنبه از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شدند.
آقای پادالکا قرار است پس از شش ماه اقامت در ایستگاه فضایی بین‌المللی به زمین باز گردد.
فضانوردان به طور معمول شش ساعت پس از پرتاب از زمین به ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌رسند.
گرچه این برای نخستین بار است که ایستگاه فضایی بین‌المللی اقامتگاه یک ساله دو فضانورد می‌شود اما پیشتر فضانوردانی دیگر برای مدت زمانی بیش از یک سال در ایستگاه فضایی میر روسیه بسر برده اند.
در سالهای ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵، والری پولیاکوف فضانورد روس با سفری ۴۳۷ روزه به ایستگاه فضایی میر، طولانی‌ترین زمان اقامت در مدار زمین را به خود اختصاص داد.
آقای کورنی‌انکو در آستانه پرتاب به ایستگاه فضایی بین‌المللی گفته است: "آخرین بار که سفری طولانی به فضا انجام شد حدود ۲۰ سال پیش بود و از آن زمان تاکنون جهان علم پیشرفت‌های زیادی کرده است."
آقای کلی نیز با اشاره به این سفر طولانی گفته است: "این بار یکی از تفاوت‌ها این است که چنین کاری به عنوان پروژه ای بین‌المللی صورت می‌گیرد و اگر قرار باشد برای سفرهای آینده به نقاطی فراتر از مدار زمین خود را آماده کنیم، شاید برای مریخ، احتمالا باید برای ماموریتی بین‌المللی آماده باشیم. در نتیجه این سفر، سنگ بنای ماموریت‌های آینده است."
دوقلوهای فضایی
فعالیت ایستگاه فضایی میر در سال ۲۰۰۱ متوقف شد و از آن زمان تاکنون آگاهی بیشتری درباره کاهش تاثیرات زیانبار زندگی در فضای بی‌جاذبه به دست آمده است.
انتظار می‌رود که این دو فضانورد روس و آمریکایی یک سال بعد در شرایطی سالم‌تر از همتایان پیشین خود به زمین بازگردند.
برنامه‌های مربوط به تغذیه و نرمش‌های روزانه فضانوردان برای پیشگیری از پوکی استخوان و ضعف عضلات آنها به مراتب پیشرفته‌تر از دو دهه قبل است.
با این حال، همچنان مشکلاتی برای فضانوردان به وجود می‌آید که پزشکان مایل به مطالعه و درک آنها هستند.
از جمله مشکلاتی که برای فضانوردانی با اقامت طولانی درفضا پیش می‌آید ضعف سیستم ایمنی و بینایی آنهاست.
این پدیده اخیرا تشخیص داده شده است و اغلب فضانوردانی که به زمین باز می‌گردند از ضعف بینایی خود شکایت دارند.
با سفر یک ساله آقای کلی و آقای کورنی‌انکو، دانشمندان می‌توانند اثر زندگی فضایی بر بدن انسان را در حالتی فراتر از اقامت شش ماهه معمول بررسی کنند.
موقعیت شخصی و خانوادگی فضانورد آمریکایی، اسکات کلی، در این سفر توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرده است.
آقای کلی برادر دوقلوی مارک کلی فضانورد بازنشسته آمریکایی است که او نیز در یک سال آینده در زمین مورد بررسی دانشمندان قرار خواهد گرفت.
دانشمندان در این مطالعه تطبیقی وضعیت سلامتی این دو برادر دوقلو یکی در فضا و دیگری در زمین را بررسی می‌کنند.
محققان بر اساس نظریه نسبیت پیش‌بینی می‌کنند که اسکات کلی به دلیل قرار گرفتن در مدار زمین و حرکت سریع به دور این سیاره، اندکی کندتر از برادرش که روی زمین است پیر شود. هر چند که این تفاوت در میزان پیر شدن در طول یک سال، تنها در حد چند میلی ثانیه خواهد بود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#170
Posted: 30 Mar 2015 23:57
بشقاب پرنده‌ها به روایت اسناد نیروی هوایی آمریکا
جان گرینوالد مورخ آماتور آمریکایی حدود دو دهه به طور مستمر از دولت آمریکا خواسته است تا اسناد طبقه بندی شده مربوط به اشیای ناشناس پرنده (بشقاب پرنده‌ها) را علنی کند.
به مرور زمان بخشی از این مدارک در اختیارش قرار داده شد و او اخیرا حدود صد هزار صفحه از اسناد محرمانه نیروی هوایی آمریکا در مورد بشقاب پرنده ها را در اینترنت منتشر کرد.
موارد زیر پنج نکته مهم از اسناد علنی شده نیروی هوایی آمریکاست که در دوران انجام این تحقیقات به "پروژه کتاب آبی" شهرت داشت.
۱- پروژه کتاب آبی یک ماموریتی با ابعاد قابل ملاحظه بود
الخاندرو روخاس پژوهشگر بشقاب پرنده ها به بی بی سی گفت که سابقه این ماموریت به ژوئن ۱۹۴۷ برمی گردد. او که در حال حاضر سردبیر نشریه ای است به نام "ذهن باز"، می افزاید که در آن زمان یک تاجر و خلبان مورد احترام به نام کنت آرنولد در زمان پرواز بر فراز ایالت واشنگتن اشیای پرنده ناشناس و غیرقابل تشخیصی را مشاهده کرده بود.
مدتی بعد کنت آرنولد در تشریح این اشیای ناشناس گفت که "مثل بشقاب های در حال دوران" حرکت می کردند. از آن زمان به بعد رسانه ها از عبارت بشقاب پرنده استفاده کردند.
این حادثه به علاوه چند مورد خبر ساز دیگر مثل گزارش‌هایی در مورد فرود آمدن یک شیء ناشناس پرنده در ایالت نیومکزیکو در همان سال، باعث شد که نیروی هوایی آمریکا نهاد ویژه ای را مامور تحقیقات در این زمینه کند. این ماموریت را "پروژه کتاب آبی" نامیدند و مرکز آن در پایگاه نیروی هوایی رایت - پاترسون در ایالت اوهایو مستقر شد.
در آغاز کار فقط چند نفر در این ماموریت مشغول به کار بودند. اما در طول دو دهه ای که فعالیت آن ادامه داشت این گروه بیش از ۱۲ هزار و ۶۰۰ مورد گزارش از رویت بشقاب پرنده ها را دریافت کرد و در مورد آنها تحقیقاتی انجام داد.
۲- پروژه کتاب آبی در سالهای هراس عمومی در آمریکا راه اندازی شد
هدف از راه اندازی این پروژه تحقیقاتی که درست در سالهای آغاز جنگ سرد شروع به کار کرد، کاستن از هراس مردم آمریکا بود که از پخش شایعات مربوط به مشاهده اشیای ناشناس پرنده در نقاط حساس کشور مثل آسمان شهر واشنگتن و یا بر فراز کاخ سفید، به شدت نگران شده بودند.
جان گرینوالد مورخ آماتور آمریکایی که بخشی از اسناد پروژه کتاب آبی را منتشر کرده، می گوید:"در آن زمان هراس شدیدی در میان مردم آمریکا وجود داشت و از نظر حکومت و نیروهای مسلح وجود چنین هراسی در میان مردم یک خطر بزرگ تلقی می شد. این مهم نبود که آیا چنین اشیایی وجود دارند و یا نه، و اگر وجود دارند آیا واقعا متعلق به موجودات فضایی هستند. مسئله اصلی این بود که این شایعات هراس شدیدی را به وجود آورده بود و حکومت باید این نگرانی ها را کنترل و آرام می کرد."
هر چند امروزه دیگر کمتر کسی موضوع بشقاب پرنده ها را جدی می گیرد ولی اسناد نشان می دهند که در دهه های چهل و پنجاه میلادی این موضوع یکی از موارد مهم از مباحث و برنامه ریزی ها در سطوح عالی حکومت آمریکا بوده است.
الخاندرو روخاس پژوهشگر بشقاب پرنده ها می گوید:"در آن زمان این موضوع بسیار جدی تلقی می شد و حتی مدیران سازمان سیا در صحبت های علنی خود می گفتند که این یک موضوع واقعی است و برخی از اعضای کنگره از جمله جرالد فورد که بعدها به مقام ریاست جمهوری رسید، تاکید می کردند که در این مورد باید تحقیقات جدی صورت بگیرد."
در سال ۱۹۶۶ یک هیات تحقیق دیگر توسط نیروی هوایی آمریکا تشکیل شد تا در مورد برخی از موارد موجود در ماموریت پروژه کتاب آبی تحقیقات عمیق تری انجام دهد. این هیات تحقیق بعدها گزارشی تهیه کرد و در آن قید کرد که هیچ شواهدی در مورد وجود بشقاب پرنده ها به دست نیاورده است. پروژه کتاب آبی بالاخره در سال ۱۹۶۹ تعطیل شد.
۳- به نظر می رسد که بسیاری از موارد در پروژه کتاب آبی بارها مورد تحقیق قرار گرفته و بعد رد شدهاند
هرچند در برخی از موارد منابع قابل اعتمادی مثل دریادارهای نیروی دریایی و یا خلبان های ارتش و خطوط هوایی مشاهده بشقاب پرنده ها را گزارش داده بودند، اما نتیجه اکثر مواردی که در پروژه کتاب آبی مورد بررسی قرار گرفتند این بود که دلیل چنین مشاهداتی خطای دید ناشی از تغییرات ناگهانی جوی، اشتباه گرفتن بالون های هواشناسی با اشیای ناشناس و یا خطای دید ناشی از انعکاس نور بر فراز محیط آغشته به گاز در باتلاق ها بوده است.
به عنوان نمونه در آوریل ۱۹۵۶ در شهر سیاتل چند شاهد ادعا کردند"یک شیء مدور و سفید به اندازه یک برابر و نیم ماه را دیده اند که مرتب در آسمان دور می زد. در میان اسناد پروژه کتاب آبی می توان دید که پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که این شئ یک بالن مخصوص هواشناسی بوده و به این خاطر پرونده تحقیق در این مورد را بستند.
و یا در ژانویه ۱۹۶۱ در ایالت نیوجرسی یک شاهد گزارش داد که یک شئ خاکستری رنگ و تیره را دیده است " که به اندازه یک هواپیمای جت بوده ولی بال نداشته". بعدها تحقیقات نشان داد که این شئ در حقیقت یک هواپیمای جت بوده که در منطقه پرواز می کرده است.
۴- برخی از موارد در پروژه کتاب آبی را نمی توان به سادگی توضیح داد
به گفته جان گرینوالد و الخاندرو روخاس در نهایت پژوهشگران نتوانستند برای ۷۰۰ مورد از پرونده های موجود در پروژه کتاب آبی توجیه قانع کننده ای پیدا کنند. برای حل بسیاری از این موارد شواهد و اطلاعات کافی وجود نداشت.
اما برخی از این پرونده های بسته شده هنوز هم برای پژوهشگران بشقاب پرنده ها سئوال برانگیز هستند.
پژوهشگران آماتور بشقاب پرنده ها معتقدند که هنوز اطلاعات زیادی در این مورد وجود دارد که علنی نشده است
در یکی از این موارد، یک مامور پلیس در سال ۱۹۶۴ درحالیکه یک اتومبیل مظنون را تعقیب می کرد یک شئ عجیب و ناشناس را در آسمان دید. این مامور پلیس شئ پرنده را تعقیب کرده و می گوید با چشم خودش دیده است که این شئ در نقطه ای فرود آمد و دو موجود که قامت آنها به اندازه یک کودک بود، از آن خارج شدند. این شئ پرنده بعد از مدتی به پرواز درمی آید و منطقه را ترک می کند اما از فرود آن بر سطح زمین آثاری به جا می ماند.
جان گرینوالد مورخ آماتور بشقاب پرنده ها می گوید:"پروژه کتاب آبی این مورد را غیرقابل توضیح طبقه بندی کرده و پس از گذشت چندین دهه هنوز نمی توانند برای آن پاسخی بیابند."
۵- هنوز هم در مورد بشقاب پرنده ها اطلاعات منتشر نشده ای وجود دارد
هرچند جان گرینوالد تاکنون توانسته است حدود صد هزار صفحه از اسناد دولتی در مورد بشقاب پرنده ها را جمع آوری و منتشر کند ولی تاکید می کند که هنوز هم اطلاعات بسیار زیادی در این زمینه وجود دارد که افکار عمومی از آن بی خبرند.
او در تازه ترین مورد از تقاضاهای مکرر خود از نهادهای اطلاعاتی آمریکا توانسته است صدها صفحه مدارک دیگر را به دست بیاورد. ولی به گفته او این اسناد چنان سانسور شده اند که در هر صفحه آن فقط چند کلمه خوانا وجود دارد.
جان گرینوالد یادآوری می کند که به غیر از نیروی هوایی و پروژه کتاب آبی، نهادهای اطلاعاتی دیگر آمریکا مثل سازمان سیا و اداره امنیت وزارت دفاع نیز در مورد بشقاب پرنده ها تحقیقاتی انجام داده اند که هیچیک از آنها تاکنون علنی نشده اند.
او می افزاید:"به نظر من پروژه کتاب آبی فقط بخش کوچک و شناخته شده این تحقیقات است و من به تقاضاهای مکرر خود برای انتشار سایر اسناد ادامه خواهم داد. همیشه بعد از هر مورد از رسوایی های مربوط به مخفی کاری نهادهای دولتی اطلاعات جدیدی درز می کند و من مطمئن هستم که اطلاعات بیشتری وجود دارد که باید به دنبال آن رفت."
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 17 از 22