ارسالها: 12930
#191
Posted: 6 Jul 2015 11:25
ناسا وجود حیات فرازمینی را تلویحا تأیید کرد
شاید بسیاری از افراد بدانند که ناسا در واقع یک سازمان وابسته به ارتش است و قطعاً موارد بسیار محرمانه‌ای دارد که با عموم در میان نمی‌گذارد. اما به نظر می‌رسد اعلام تلویحی وجود شواهد حیات فرازمینی قدمی در مسیر علنی‌کردن وجود این موجودات باشد.
شاید در سالهای گذشته افراد بسیاری سعی داشتند تا وجود موجودات فرازمینی را اثبات کنند، اما چون ناسا هیچ وقت آن را تأیید و حمایت نکرده است، این افراد کمتر توانسته‌اند تلاش خود را به نتیجه برسانند. اما به تازگی یکی از مقامات ارشد ناسا پرده از این راز چندین ساله برداشته و وجود موجودات فرازمینی را رسما تایید کرده است.
محقق ارشد ناسا به نام آلن استفن می‌گوید:
در طی دهه‌ی آینده مطمئناً شواهد قوی در مورد وجود حیات فرازمینی بدست خواهیم آورد. شواهد قطعی و فیزیکی نیز در ۲۰ تا ۳۰ سال آینده کشف خواهند شد. ما به یافتن پاسخ سؤالی که هزاران سال است ذهن مردم را به خود مشغول کرده است، بسیار نزدیک شده‌ایم.
آن‌چه که از سخنان استفن می‌توان برداشت کرد این است که دولت آمریکا به دلایلی نامعلوم وجود این موجودات را تا به امروز علنی نکرده است و علاوه بر این گفته‌های استفن، مرگ مشکوک ویلیام کوپر که قصد داشت هدف ناسا را شفاف‌سازی کند، به شبهات مردم مبنی بر تلاش دولت آمریکا برای مخفی نگه داشتن این پدیده دامن زده بود.
حال که ناسا وجود حیات فرازمینی را تأیید کرده و آن را حتمی می‌داند، به نظر می‌رسد تلاش افرادی که در دهه‌های گذشته سعی داشتند تا این موضوع را برای عموم علنی کنند، بی‌پایه و اساس نبوده است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#192
Posted: 6 Jul 2015 11:29
سیاره‌ی زمین‌سان چیست؟
با وجود کشف صدها سیاره‌ی بزرگ از جنس گاز، سیارههای متعددی نیز یافت شده‌اند که شباهت‌هایی از نظر جنس و اندازه با زمین دارند. اما این سیاره‌ها چه هستند و چه پیامی دارند.
در طی قرن‌های گذشته، منجمان اطلاعات زیادی در مورد سیاره‌ها و انواع آن در جهان ما به دست آورده‌اند. این دانش با کشف سیاره‌هایی خارج از منظومه‌ی شمسی، بسیار بیشتر نیز شده است. البته سیاره‌هایی که خارج از منظومه‌ی ما یافت شده‌اند با سیاره‌ها منظومه‌ی ما بی‌شباهت نیستند.
تا به امروز صدها سیاره از جنس گاز و با اندازه‌هایی بسیار بزرگ کشف شده‌اند که البته اندازه‌ی بزرگ آنها نیز کار کشف را راحت‌تر کرده است. علاوه بر این سیارات، دسته‌ای دیگری نیز کشف شده‌اند که از نظر جنس و اندازه شباهت‌هایی به زمین دارند که سیارات زمین‌سان نامیده می‌شوند.
تعریف
سیاره‌ی زمین‌سان به سیاره‌ای گفته می‌شود که عمدتاً از سنگ‌های سیلیکات و یا فلزات تشکیل شده‌اند و سطحی جامد و سخت دارند که تفاوت اصلی آنها با سیارههای گازی است که از جنس گاز هلیوم، هیدروژن و آب و بسیاری عناصر دیگر در حالت‌های مختلف هستند.
لغت terrestrial از لغت terra به معنای زمین در زبان لاتین استخراج شده است و اصطلاحاً در زبان فارسی، زمین‌سان ترجمه می‌شود، پس همان‌طور که از نام آنها نیز پیدا است، سیارههای زمین‌سان در شکل و جنس شباهت‌هایی با زمین دارند.
ترکیبات و ویژگی‌ها
تمامی سیارات زمین‌سان با تقریب خوبی، ساختار مشابه به هم دارند. هسته‌ای فلزی که عمدتاً از آهن تشکیل شده و پوسته‌ای از جنس سیلیکات که آن را احاطه کرده است. این سیاره‌ها ویژگی‌های سطحی یکسانی نیز دارند که شامل دره‌ها، حفره‌ها، کوه‌ها، آتشفشان‌ها و دیگر ساختارهای مشابه می‌شوند که بستگی به وجود آب یا فعالیت‌های پوسته‌ی سیاره دارند.
این سیارات جو دوم نیز دارند که به سبب فعالیت‌های آتشفشانی و یا تأثیرات ستاره‌های دنباله‌دار به وجود آمده‌اند. وجود این جو عامل دیگری برای تفاوت سیارات زمین‌سان با سایر سیارات است.
این نوع سیارات تعداد ماه کمی دارند و یا به طور کلی فاقد ماه هستند. همچنین آنها دور خود حلقه‌ای ندارند و این حلقه‌ها مختض سیارات گازی هستند.
سیارات زمین‌سان خورشیدی
سیاراتی مانند زهره، تیر، زمین و مریخ از دسته‌ی سیارات زمین‌سان به حساب می‌آیند. این سیاره‌ها به طور عمده از سنگ‌های سیلیکاته و فلزی تشکیل شده‌اند. ماه نیز ساختاری مشابه دارد، اما هسته‌ی آن بسیار کوچک است.
یو و اروپا نیز قمرهایی هستند که ساختار درونی مشابه با سیارات زمین‌سان دارند. یو از پوسته‌ای متشکل از سنگ سیلیکات و آهن ساخته شده که هسته‌ی از جنس آهن و آهن سولفید آن را در بر می‌گیرد. اروپا اما از هسته‌ای آهنی تشکیل شده که لایه‌ای از آب آن را در بر گرفته است.
اجرام آسمانی کوچک مانند سرس و یا پلوتو نیز شباهت‌هایی به سیارات زمین‌سان دارند و حتی سطح سختی نیز دارند، اما به جای سنگ‌ها این سطوح از جنس یخ هستند.
سیارات زمین‌سان خارج از منظومه شمسی
بیشتر سیاره‌هایی که در خارج منظومه‌ی ما شناسایی شده‌اند غول‌هایی از جنس گاز بوده‌اند. اما از سال ۲۰۰۵ میلادی و با آغاز ماموریت فضایی کپلر، صدها سیاره‌ی زمین‌سان احتمالی در خارج از منظومه‌ی شمسی یافت شده‌اند. اکثر این سیاره‌ها با نام زمین بزرگ شناخته می‌شوند که جرمی بین جرم زمین و نپتون دارند.
برای مثال از این سیاره‌ها می‌توان به Gliese 876 d اشاره کرد که جرمی ۷ تا ۹ برابر زمین دارد و به دور Gilese 876 می‌چرخد که در فاصله‌ای معادل ۱۵ سال نوری از زمین قرار دارد. وجود سه و یا حتی چهار سیاره‌ی زمین‌سان بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ میلادی در سیستم gilese 581 تأیید شده است. این سیستم ۲۰ سال نوری با زمین فاصله دارد.
کوچک‌ترین آنها که Gilese 581 e نام دارد، جرمی معادل ۱.۹ برابر زمین دارد و با فاصله‌ی کمی از ستاره‌ی خود به دور آن می‌چرخد. دو سیاره‌ی Gilese 581 c و Gilese 581 d و سیاره‌ی احتمالی Gilese 581 g جرمی بیشتر دارند و در محدوده‌ای قابل سکونت و فاصله‌ای مناسب از ستاره‌ی خود به دور آن می‌چرخند. اگر این ادعا درست باشد، این دو یا سه سیاره می‌توانند سیاره‌هایی قابل سکونت، مانند زمین باشند.
اولین سیاره‌ی زمین‌سان خارج از منظومه‌ی شمسی به نام Kepler-10-b در سال ۲۰۱۱ توسط مأموریت فضایی کپلر یافت شده است. این سیاره ۳ تا ۴ برابر زمین جرم دارد و در فاصله‌ی ۴۵۰ سال نوری از آن قرار گرفته است. در همان سال، گروه رصد فضایی کپلر لیستی از ۱۲۳۵ سیاره‌ی زمین‌سان در خارج منظومه‌ی شمسی را منتشر کرد. این لیست شامل ۶ نام می‌شود که در فاصله‌ای قابل سکونت از ستاره‌ی خود قرار گرفته‌اند.
از آن زمان، کپلر صدها سیاره‌ی دیگر زمین‌سان را کشف کرده است که اندازه‌ای بین ماه و یا ۲ تا ۳ برابر زمین دارند. تا دی ماه سال ۱۳۹۱ این لیست نام ۲۷۴۰ سیاره‌ی احتمالی زمین‌سان را در خود می‌بیند.
دسته بندی‌ها
سیارههای سیلیکاته
دانشمندان دسته بندی‌های متعددی را برای رده‌بندی سیارههای زمین‌سان پیشنهاد کرده‌اند. سیارههای سیلیکاته حالت استانداردی هستند که در منظومه‌ی شمسی نیز یافت می‌شوند. این سیاره‌ها عمدتاً از سنگ‌های سیلیکاته و هسته‌ای آهنی تشکیل شده‌اند.
سیارههای آهنی
این دسته، سیاراتی هستند که در حال حاضر کشف نشده و حالت نظری دارند. این سیارات به طور عمده از فلز تشکیل شده‌اند و در نتیجه چگالی بیشتر و شعاعی کمتر از سیارههای هم وزن خود دارند. سیارههای از این دست در فضای نزدیک به ستاره‌ی منظومه‌ی خود تشکیل می‌شوند. برای مثال می توان از تیر نام برد که در نزدیکی خورشد تشکیل شده و هسته‌ای آهنی دارد که ۶۰ تا ۷۰ درصد جرم آن را شامل می‌شود.
سیارههای بدون هسته
این دسته از سیارههای زمین‌سان، فاقد هسته بوده و از سنگ‌های سیلیکاته تشکیل شده‌اند. در واقع این سیاره‌ها نقطه‌ی مقابل سیارههای آهنی هستند. سیارههای بدون هسته بیشتر در فاصله‌ی دور از ستاره‌ی خود تشکیل می‌شوند؛ جایی که مواد اکسید شده‌ی فرار بیشتر یافت می‌شوند. هر چند این سیاره‌ها در منظومه‌ی شمسی یافت نمی‌شوند، اما سیارک‌های کاندریت و سنگ‌های آسمانی ساختاری مشابه دارند.
سیارههای کربنی یا الماسی
این دسته از سیاره‌ها، سیاراتی با هسته‌ی فلزی هستند که به صورت عمده توسط مواد معدنی ساخته شده از کربن احاطه شده‌اند. البته منظومه‌ی شمسی فاقد این نوع سیاره‌ها است، اما سیارک‌های کربنی در این منظومه مشاهده شده‌اند.
لینک دانلود
تا چندی پیش تمامی اطلاعاتی که دانشمندان از سیاره‌ها و نحوه‌ی تشکیل آنها داشتند از بررسی سیارههای موجود در منظومه‌ی شمسی به دست آمده بودند، اما با کشف سیارات خارج از منظومه‌ی خودمان در دهه‌ی اخیر، اطلاعات ما به شدت در حال افزایش است و پنجره‌ای جدید به روی علم نجوم گشوده شده است. برای مثال مشخص شده است که اندازه و مقیاس سیاره‌ها از آن چه که قبلاً تصور می‌شده، بزرگ‌تر هستند. همچنین متوجه شده‌ایم که سیاراتی مانند زمین یا حتی قابل سکونت مانند آن، در خارج منظومه‌ی شمسی نیز وجود دارند.
به طور قطع در سالهای آینده اطلاعات بیشتری از این سیاره‌ها بدست خواهد آمد و نام سیارات زمین‌سان را بیشتر از پیش خواهیم شنید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#193
Posted: 8 Jul 2015 15:41
کشف کهکشانی در فاصله ۵ میلیارد سال نوری از زمین
دانشمندان در استرالیا در حالی که نرم‌افزارهای لازم برای رصد را آزمایش می‌کردند، موفق به کشف کهکشانی در فاصله‌ی ۵ میلیارد سال نوری از زمین شدند.
رصد خانه‌ی مورکیسون که در کویری واقع در غرب استرالیا قرار دارد موفق به کشف کهکشانی شده که ۵ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد. این اکتشاف با استفاده از تلسکوپ ASKAP صورت گرفته است.
ASKAP توانایی شناسایی سیگنال‌ها را از کهکشان‌های دور دارد. منبع این سیگنال‌ها امواج رادیویی هستند که در اثر وجود سیاه‌چاله‌ها در مرکز کهکشان‌ها، ساطع می‌شوند. الین سدلر، استاد دانشگاه سیدنی می‌گوید:
اگر این سیگنال‌های رادیویی از درون مولکول هیدروژن عبور کنند، اثری از خود در فرکانسی مشخص به جا خواهند گذاشت. این اثر می‌تواند مسافتی که هیدروژن طی کرده است را مشخص کند و این دقیقا همان کاری است که ASKAP انجام می‌دهد.
کهکشان جدید کشف شده که PKS B1740-517 نام گرفته، در صورت فلکی آرا در آسمان جنوبی قرار دارد. امواج رادیویی که این کهکشان ایجاد کرده است، مسافتی معادل ۵ میلیارد سال نوری را طی کرده‌اند. برای درک بهتر از این مسافت بیان این جمله کافی است که در زمان آغاز نشر این امواج خورشید منظومه‌ی ما بوجود نیامده بود.
ASKAP بدلیل قرار گرفتن در محیطی خلوت و بسیار دور از شهر توانسته این سیگنال‌ها را شناسایی کند. دیگر تلسکوپ‌ها بدلیل قرار گرفتن در محیطی که دارای امواج رادیویی ساخت بشر است، از تشخیص این سیگنال‌ها عاجز هستند چرا این امواج رادیویی تحت تاثیر امواج ساخت بشر از بین می‌روند.
ویژگی دیگر ASKAP میدان دید بسیار وسیع آن است. این تلسکوپ میدان دید ۱۰۰ تا ۲۰۰ برابری نسبت به تلسکوپ‌های دیگر دارد و می‌تواند کوچک‌ترین اجرام را به راحتی کشف کند.
نکته‌ی دیگر این است که سدلر و همکارانش، به تازگی ساخت تلسکوپ را آغاز کرده‌اند و تنها با استفاده از ۶ ماهوار ه از ۳۶ ماهواره‌ی موجود موفق به کشف این کهکشان جدید شده‌اند. سدلر این گونه ادامه می دهد:
ما در حال آزمایش نرم‌افزارهای خود بودیم، و کشف این کهکشان در مراحل ابتدایی برای ما بسیار شگفت‌آور بود. من و همکارنم امیدورایم صدها و شاید هزارها کهکشان مشابه را در آینده کشف کنیم.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#194
Posted: 9 Jul 2015 11:52
عکس‌های منتشر شده توسط ناسا خبر از رنگ سرخ پلوتون می‌دهند
پلوتون چه رنگی است؟ اگر این جمله را در گوگل جستجو کنید، غالب نتایج بدست آمده این جرم آسمانی را به رنگ خاکستری و یا آبی نشان خواهند داد. اما عکس‌های جدید منتشر توسط ناسا که از فضاپیمای هورایزن ارسال شده‌اند، نشان می‌دهند که رنگ این سیارک با آن چه که قبلا تصور می‌شده، متفاوت است.
اگر بخواهیم ساده بیان کنیم، پلوتون سرخ رنگ است.
به گفته‌ی آلان استرن، محقق ارشد هورایزن، دانشمندان در مورد رنگ سرخ پلوتون سال‌ها است که اطلاعاتی دارند اما به دلیل عکس‌های ناواضح، نمی‌توانستند از آن یقین داشته باشند. اما با انتشار عکس‌های ارسال شده از فضاپیمای هورایزن، محققان می‌توانند اطلاعات دقیقی از رنگ و ساختار پلوتون به دست آورند.
این سیارک رنگ سرخ یا سرخ مایل به قهوه‌ای، مانند مریخ دارد. رنگ سیاره‌ی مریخ به دلیل وجود اکسید آهن است اما با توجه به گفته‌ی ناسا رنگ پلوتون مربوط به وجود ماده‌ای دیگر است. این رنگ سرخ مانند، زمانی ایجاد می‌شود که امواج کهکشانی و امواج فرابنفش خورشید با متان موجود در جو پلوتون به هم برخورد می‌کنند.
هورایزن قرار است که در روز ۲۳ تیرماه از کنار پلوتون عبور کند. به دلیل حجم داده‌های زیاد، بخشی از سیستم در ۹ تیرماه خاموش شده بود. این عامل باعث ایجاد نگرانی در بین محققان شده است چرا که برای اولین بار در طی این ماموریت مشکلی به وجود می‌آمد. با نزدیک شدن به ۲۳ تیرماه این نگرانی‌ها بیشتر نیز می‌شوند.
در طی یک هفته‌ی آینده، هورایزن در فاصله‌ی ۱۲ هزار کیلومتری از پلوتون قرار خواهد گرفت که کمترین فاصله‌ای خواهد بود که یک فضاپیمای ساخت انسان توانسته به آن برسد. زمانی که هورایزن ماموریت خود را کامل کند، اطلاعات بیشتری از سیارکی که در فاصله‌ی چندین میلیون کیلومتری زمین قرار دارد به دست خواهیم آورد. این ماموریت قدم کوچکی در راستای شناخت بهتر جهان اطراف خواهد بود و قطعا این قدم‌های کوچک می‌توانند به ما در راه رسیدن به هدف نهایی کمک‌های بزرگی بکنند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#195
Posted: 11 Jul 2015 12:57
کشف منظومه‌ای عجیب در فاصله‌ی ۲۵۰ سال نوری از زمین
دانشمندان به تازگی موفق به کشف منظومه‌ای عجیب از ستارگان در فاصله‌ی ۲۵۰ سال نوری از زمین شده‌اند.
این سیستم شامل پنج ستاره است که توسط نیروی جاذبه در کنار هم قرار گرفته‌اند. دو عدد از این ستاره‌ها به صورت هم‌زمان دور یک دیگر می‌چرخند و به قدری فاصله‌ی کمی نسبت به هم دارند که دارای جوی مشترک هستند.
دو عدد دیگر از ستاره‌ها نیز دور هم می‌چرخند اما فاصله‌ی این دو زیاد بوده و در حدود ۲.۹ میلیون کیلومتر است. همچنین ستاره‌ای دیگر در اطراف چهارستاره‌ی دیگر قرار دارد که به نظر می‌رسد به دور هیچ ستاره‌ای نمی‌چرخد.
گروهی از منجمان از دانشگاه اپن در بریتانیا موفق به کشف این سیستم شده‌اند که نام رسمی آن 1SWASP J093010.78+533859.5 است.
چگونه منجمان می‌توانند فاصله‌ی ۲۵۰ سال نوری را مورد بررسی قرار دهند؟
از یک تلسکوپ بر روی زمین، این ستاره‌ها مانند نقطه‌ای نورانی مشاهده می‌شوند. برای بررسی رفتار این نقاط نورانی منجمان نیاز به تحلیل‌های بیشتری دارند.
در بررسی این سیستم، محققان از داده‌های حاصل از تلسکو‌پ‌هایی در جزیره کانری و آفریقای جنوبی، نور تابیده شده از نقاط نورانی را در طی زمانی مشخص، بررسی کردند. اگر دو ستاره به طور منظم دور هم بچرخند، در زمان‌های مشخصی جلوی یکدیگر را خواهند گرفت و به این دلیل از روی زمین موفق به مشاهده‌ی یکی از آنها نخواهیم شد.
با استفاده از این روش، منجمان ابتدا گمان می‌کردند که این سیستم شامل دو ستاره است اما تحلیل‌ها و محاسبات بیشتر نشان دادند که دو جفت دیگر نیز در نزدیکی آنها قرار دارند. در نهایت آنها موفق به کشف ستاره‌ای دیگر نیز شدند که بدلیل عدم چرخش دور ستاره‌های دیگر مانع تابیده شدن نور از سمت آنها نمی‌شود.
محققان معتقدند که در این سیستم عجیب، احتمال حضور سیاره‌هایی که دور یک یا چند عدد از این ستاره‌ها می‌چرخند، وجود دارد. آنها اعتقاد دارند این ستاره‌ها از صفحه‌ای دایره‌ای شکل و گازی بوجود آمده‌اند و امیدوارند با بررسی بیشتر این سیستم، اطلاعات بیشتری در مورد نحوه‌ی به وجود آمدن ستاره‌ها بیابند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#196
Posted: 13 Jul 2015 10:50
بهترین عکسی که 'تا دهه‌های آینده از پلوتو دیده خواهد شد'
سفینه نیوهورایزنز ناسا تصویری را از پلوتو به زمین مخابره کرده که به گفته الن استرن دانشمند اصلی این پروژه، تا دهه‌های بعد بهترین تصویری خواهد بود که از این سیاره گرفته شده است.
چهار لکه سیاه سطح پلوتو که به کمربند تیره دور استوای پلوتو متصل هستند در این تصویر دیده می‌شوند.
این چهار لکه سیاه که تقریبا به یک اندازه و به یک فاصله هستند توجه دانشمندان را به خود جلب کرده‌اند.
این نیمکره پلوتو دیگر در معرض دید نیوهورایزنز نخواهد بود تا زمانی که دوباره در همین سوی پلوتو قرار بگیرد که در آن صورت هم فقط در پرتو نوری که از بزرگترین قمر پلوتو یعنی شارون به سطح آن می تابد دیده خواهد شد.
پس فردا، ده دقیقه به دوازده ظهر به وقت گرینویچ، نیوهورایزنز، پس از نه سال سفر، به نزدیکترین فاصله از پلوتو خواهد رسید، ۱۲۵۰۰ کیلومتری.
نیوهورایزنز که به اندازه یک پیانو است و تقریبا پانصد کیلو وزن دارد با سرعت تقریبا پنجاه هزار کیلومتر در ساعت به پلوتو نزدیک می‌شود و با این سرعت در مدار آن قرار نخواهد گرفت و از کنارش خواهد گذشت.
لوری، دوربین نیوهورایزنز، از دو نوار به عرض هشتادکیلومتر با دقت ۸۰ پیکسل عکسبرداری خواهد کرد.
اما به دلیل فاصله، ارسال تصاویر بسیار کند خواهد بود و تا تمام آنها به زمین برسند ۱۶ ماه طول خواهد کشید.
قطر پلوتو تنها ۲۳۰۰ کیلومتر است و از زمین ۴.۷ میلیارد کیلومتر فاصله دارد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#197
Posted: 13 Jul 2015 22:06
فضاپیمای Curiosity برای بررسی لکه‌های خورشیدی به ناسا کمک می‌کند
ماهواره‌ی Curiosity که در حال بررسی تابش خورشید بر روی مریخ بوده است به صورت اتفاقی توانسته عکس‌هایی از لکه‌های خورشیدی را نیز به زمین مخابره کند.
ماهواره‌ی Curiosity به نقطه‌ی موردنظر خود در مریخ رسیده است و در حال حاضر زاویه‌ی دیدی نسبت به قسمتی ازخورشید دارد که از روی زمین قابل مشاهده نیست. این ماهواره عکس‌هایی را به زمین مخابره کرده است که به دانشمندان کمک خواهند کرد تا تابش‌های خورشیدی را بهتر از پیش درک کنند.
این موضوع یک مورد علمی نیست که تنها توجه دانشمندان را به خود جلب کند. لکه‌های خورشیدی که از روی مریخ قابل مشاهده هستند، پس از گذشت چند روز در زمین نیز قابل مشاهده خواهند بود؛ چرا که خورشید در طی حدود یک ماه به طور کامل دور خودش می‌چرخد. نقطه‌ای از خورشید که در ۴ ژوئیه از مریخ توسط کوریاسیتی دیده شده بود روز ۷ ژوئیه روی زمین نیز دیده شده است.
این اطلاعات به ما کمک خواهند کرد تا خود را برای تابش‌های خورشیدی و اثرات آن آماده کنیم، که منجمان آن را آب و هوای فضایی می‌نامند.
اما مشکل اینجا است که وقتی فضاپیمایی در بخش دورتر خورشید قرار می‌گیرد، برقراری ارتباط با آن غیر ممکن می‌شود. در حال حاضر فضاپیمای STEREO-A در این موقعیت قرار دارد. ماه گذشته نیز کوریاسیتی با چرخش مریخ و حرکت آن به قسمت پشت خورشید، از دسترس خارج شده بود. این ماهواره دوباره از اوایل ژوئن در دسترش قرار گرفته است. STEREP-A نیز در اواخر ژوئیه در دسترس خواهد بود که در حال حاضر کوریاسیتی وظیفه‌‌های STEREO-A را بر عهده گرفته است و در واقع به عنوان مکملی برای آن در حال انجام مأموریت است.
این موضوع کاملاً اتفاقی پیش آمده است. بخشی از مأموریت کوریاسیتی، اندازه‌گیری روشنایی خورشید از روی مریخ با جو غبار آلود آن است و به این دلیل غالباً عکس‌هایی از خورشید را به زمین مخابره می‌کند. در آوریل گذشته این ماهواره عکس‌هایی از غروب خورشید در مریخ را ارسال کرد که در آنها موفق به عکس گرفتن از لکه‌های خورشیدی نیز شده بود. مارک لنون، سرپرست گروه تحلیل عکس‌های مریخ ناسا می‌گوید:
ما لکه‌های خورشیدی را در عکس‌های مخابره شده مشاهده کردیم. من با همکاران خود که بر روی لکه‌های خورشیدی کار می‌کردند صحبتی داشتم و متوجه شدم که فضاپیمای STEREO-A از دسترس خارج است. از این طریق با خبر شدیم که لازم است کوریاسیتی اطلاعاتی از لکه‌های خورشیدی را نیز مخابره کند.
مطالعه‌ی این لکه‌های خورشیدی می‌توانند فواید زیادی برای مقابله با تابش‌های خورشیدی قبل از رسیدن آنها به زمین، داشته باشند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#198
Posted: 14 Jul 2015 14:03
کسب اطلاعات لازم در مورد ماموریت کاوش پلوتو در ۹۰ ثانیه
تمام دنیا بی‌صبرانه منتظر فاز نهایی اولین ماموریت فضایی به پلوتو هستند. امروز و در ساعت ۱۶:۱۹ بعد از ظهربه وقت تهران، فضاپیمای New Horizons ناسا پس از ۹ سال و طی مسافت ۶ میلیارد کیلومتر، ماموریت خود را به اتمام خواهد رساند.
فضاپیمای نیو هورایزن امروز بعد از ظهر از فاصله‌ی ۸ هزار کیلومتری پلوتو با سرعتی معادل ۵۰ هزار کیلومتر در ساعت گذر خواهد کرد. این فضاپیما به هفت عدد از تجهیزات علمی مجهز است و اطلاعاتی را مخابره خواهد کرد که در سالهای آینده دانشمندان به تحقیق در مورد آنها خواهند پرداخت.
نیو هورایزن سه ابزار نوری، دو ابزار پلاسمایی، یک حسگر گرد و غبار و یک فرستنده و دریافت کننده‌ی رادیویی دارد. آنها قصد دارند در مورد جغرافیای پلوتو، ترکیب و دمای سطح آن، فشار و دمای جو آن و سرعتی که پلوتو و قمرهایش با آن در فضا حرکت می‌کنند، اطلاعاتی کسب کنند.
برای اطلاعات بیشتر ویدئوی ۹۰ ثانیه‌ای که بر روی کانال نیو هورایزن ناسا در یوتیوب قرار گرفته است را مشاهده کنید.
لینک دانلود
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#199
Posted: 14 Jul 2015 14:06
'شواهد تازه' از رویت شی پرنده ناشناس در بریتانیا در ۳۵ سال پیش
سرهنگ چارلز هالت از افسران سابق نیروی هوایی آمریکا می‌گوید شواهد تازه‌‌ای دارد که نشان می‌دهند در دسامبر ۱۹۸۰، یک بشقاب پرنده در نزدیکی یک پایگاه نیروی هوایی آمریکا در سافک انگلستان فرود آمده بوده است.
او می‌گوید اکنون تاییدیه متصدیان رادار را در پایگاه‌های نیروی هوایی بریتانیا (بنت‌واترز و واتیشام) در اختیار دارد که نشان می‌دهد رادار این شی پرنده ناشناس (UFO) را در آن زمان ردیابی کرده است:
"من تاییدیه متصدیان رادار بنت‌واترز را دارم که این شی را دیدند، در ۹۶ کیلومتری شعاع دید به مدت دو تا سه ثانیه، با سرعت هزاران مایل در ساعت، دوباره به میدان دید آنها برگشت، در نزدیکی برج مخزن آب توقف کرد، آنها شی را دیدند که به داخل جنگلی که ما آنجا بودیم رفت."
"در پایگاه واتیشام آنها رد این شیی را گرفتند و بعد آن را در جنگل رندلشام گم کردند."
"هر چه که بود معلوم بود در کنترل امنیتی است."
سرهنگ هالت مدعی است خود او و افراد پایگاه بنت‌واترز، ۲۶ دسامبر (پنجم دی) فرود این شی را در جنگل رندلشام دیده بودند.
پایگاه هوایی بنت‌واترز در سالهای جنگ سرد و بعد از آن (تا سال ۱۹۹۳) در استفاده نیروی هوایی آمریکا بود.
اولین کسانی که رویت نوری عجیب را گزارش کردند جان باروز و جیم پنیستون، دو نفر از ماموران امنیتی نیروی هوایی آمریکا بودند.
سرهنگ هالت گزارش لحظه به لحظه تلاش آنها برای اینکه منشا نور را شناسایی کنند روی ضبط صوت، ضبط کرده است.
او اکنون ۷۵ سال دارد در آن زمان معاون فرمانده پایگاه بنت‌واترز بود و می‌گوید بعضی از کسانی که در آن زمان این موضوع را دیدند نمی‌خواستند تا پیش از بازنشستگی در این باره شهادت بدهند.
جان هنسن که در زمینه اشیاء پرنده ناشناس تحقیق می‌کند می‌گوید سرهنگ هالت شاهد قابل اعتمادی است و "تلاش هماهنگی برای مخفی نگهداشتن حقیقت صورت گرفته است."
او می‌گوید اینکه رادار هم رد این شی پرنده را گرفته توضیح وزارت دفاع دولت بریتانیا را زیر سوال می‌برد.
نظر دولت در آن زمان این بود که شاهدان نور فانوس دریایی اورفوردنس را به اشتباه شی پرنده پنداشته‌اند، از این رو این گزارش تهدیدی امنیتی تلقی نشده و درباره آن تحقیقی صورت نگرفته است.
برخی از توضیحات غیر رسمی که در آن زمان ارائه شد عبارت بودند از: آزمایش نظامی، هلی‌کوپتر نظامی که ماکت آپولو را حمل می‌کرده و شوخی افسران نیروی هوایی.
وزارت دفاع بریتانیا در پاسخ استعلام بی‌بی‌سی گفته است که این وزارت‌خانه دیگر گزارش‌های مربوط به اشیاء پرنده ناشناس را پیگیری نمی‌کند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#200
Posted: 15 Jul 2015 11:55
آیا زمین عصر یخبندان دیگری را تجربه خواهد کرد؟
حیات بر روی زمین وابستگی زیادی به شرایط خورشید داشته است، بنابراین دانشمندان زمان زیادی را صرف بررسی فعالیت آن می‌کنند. اطلاعیه‌ای جدید از طرف دانشمندان منتشر شده که می‌گوید احتمال دارد خورشید وارد فاز جدید کاهش فعالیت شود. این پدیده می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ عصر جدید یخبندان را ایجاد کند.
این پیش‌بینی‌ها به تازگی در همایش ملی نجوم در ولز اعلام شده‌اند و زمان کافی برای تحقیق بیشتر در مورد آن وجود نداشته است. با این وجود والنتینا ژارکوا، استاد دانشگاه نورتومبریا، مدعی است که این پیش‌بینی‌ها توسط مدل‌سازی کامپیوتری لکه‌های خورشیدی صورت گرفته‌اند. این کامپیوتر و روش مدل‌سازی آن در سالهای گذشته دقت بالایی در پیش‌بینی‌ها از خود به نمایش گذاشته‌اند.
این مدل در بین سالهای ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۸ میلادی در زمینه‌ی نقشه سازی حرکت لکه‌های خورشیدی دقتی ۹۷ درصدی داشته است. بنابراین اگر این دقت همچنان ادامه داشته باشد باید منتظر اتفاقی ناگوار در سال ۲۰۳۰ میلادی باشیم: عصر یخبندان کوچک.
برای دستیابی به این پیش‌بینی‌ها، دانشمندان نقشه‌ی حرکت سیال خورشیدی که در چرخه‌ای ۱۱ ساله حرکت می‌کند، را ترسیم کردند که ارتباط تنگاتنگی با آب و هوای زمین دارد. در حدود سال ۲۰۲۲ که به نام چرخه‌ی ۲۵ شناخته می‌شود، جفتی از امواج به سمت نیم‌کره‌ی شمالی و جنوبی خورشید حرکت خواهند کرد. این حرکت باعث کم شدن فعالیت خورشید و در نتیجه گرم شدن آب و هوا در زمین می‌شود. ژارکوا می‌گوید:
در چرخه‌ی ۲۶، این دو موج دقیقا آینه‌ی یکدیگر خواهند بود و در زمانی یکسان به اوج خود خواهند رسید اما در دو نیم‌کره‌ی متقابل خورشید. این اثرات متقابل می‌توانند مخرب باشند و یا تا حدود زیادی حتی همدیگر را خنثی نیز بکنند. ما معتقدیم این اتفاق باعث دیده شدن نشانه‌های کمینه‌ی ماندر خواهد شد.
کمینه‌ی ماندر نام بازه‌ای ۷۰ ساله بین سالهای ۱۶۴۵ تا ۱۷۱۵ میلادی است. در این بازه خورشید به ندرت لکه‌ی خورشیدی تولید می‌کرد و این عدم تولید باعث بوجود آمدن عصر یخبندان شده بود. بخش‌هایی از شمال اروپا و آمریکا زمستان‌های بسیار سردی را پشت سر گذاشتند. رودخانه‌ی تیمز نیز که از وسط لندن عبور می‌کند نیز به مدت هفت هفته یخ زده بود طوری که می‌شد بر روی آن قدم زد. سطح یخ به قدری قوی بود که حتی همایش‌هایی بر روی آن نیز برگزار شده بود.
لکه‌های خورشیدی مناطقی نسبتا خنک هستند که در عکس‌ها تیره‌تر از سایر نقاط خورشید دیده می‌شوند. با این که این لکه‌ها از سایر نقاط کم دماتر هستند اما دمایی معادل با ۴۲۰۰ درجه‌ی سانتی‌گراد دارند که این دما در اثر غلظت زیاد میدان مغناطیسی در خورشید است. میدان مذکور جریانی از مواد داغ را به این نواحی می‌فرستد و آنها را تیره‌تر می‌کند.
لکه‌ها بین ۱ تا ۱۰۰ روز دوام می‌آورند، که در این مدت به همراه جریان سیال خورشیدی، دور خورشید می‌چرخند.
شدت لکه‌های خورشیدی با توجه به حرکت چرخه‌ی سیالات، زیاد و یا کم می‌شود. دو موج اصلی در حال حاضر وجود دارند که اثر یکدیگر را خنثی می‌کنند و باعث بوجود آمدن بازه‌های حداقلی و حداکثری فعالیت خورشیدی می‌شوند. ژارکوا می‌گوید:
اگر این موج‌ها در وضعیت مشخصی قرار بگیرند، می‌تواند اثر متقابل سازنده‌ای داشته باشند و فعالیت خورشیدی بالایی را نشان دهند. اگر این موج‌ها از فاز خارج شوند، کمینه‌های خورشیدی را شاهد خواهیم بود. اگر این فاز ادامه پیدا کند باعث ایجاد بازه‌های یخبندان مانند بازه‌ی ۷۰ ساله‌ی ایجاد شده در ۳۷۰ سال قبل، خواهد شد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 20 از 22