ارسالها: 12930
#75
Posted: 3 Jan 2013 02:26
تلاش مدیران سابق ناسا برای اعزام انسان به ماه
گروهی از مدیران پیشین سازمان ملی هوا-فضای آمریکا، ناسا، با راه اندازی شرکتی خصوصی قصد دارند مشتریان خود را به کره ماه بفرستند.این شرکت فضایی که گلدن اسپایک نام دارد، قصد دارد در ابتدا با هزینه یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار دو نفر را به سطح ماه بفرستد.گلدن اسپایک و دیگر شرکت های خصوصی قصد دارند از شرکت اسپیس ایکس که توانسته برای نخستین بار محموله ای را به ایستگاه بین المللی فضایی ارسال کند، الگوبرداری کنند.ناسا توانست در سال ۱۹۶۹ برای نخستین بار دو فضانورد را به سطح ماه بفرستد.در مجموع ۱۲ فضانورد به سطح ماه رفته اند ولی هزینه بالا و کاهش علاقه سازمان های فضایی باعث شد این گونه سفرها در دهه ۱۹۷۰ متوقف شود.ناسا قصد داشت ارسال فضانورد را به ماه از بگیرد که با مخالفت دولت باراک اوباما مواجه شد.گلدن اسپایک که به وسیله الن استرن، معاون سابق ناسا اداره می شود، در نظر دارد به کشورهایی مانند کره جنوبی، آفریقای جنوبی و ژاپن برای اعزام فضانوردانشان به ماه خدمات ارائه کند.این شرکت در حال برنامه ریزی برای ۱۵ تا ۲۰ سفر فضایی به ماه است.با این حال، جاناتان مک داول، استاد نجوم دانشگاه هاروارد نسبت به موفقیت گلدن اسپایک خوشبین نیست.به گفته آقای داول هزینه بالای تعیین شده به وسیله گلدن اسپایک برای اعزام انسان به ماه می تواند مانع از موفقیت آن شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 3080
#76
Posted: 12 Jan 2013 21:38
تاریخ رویدادهای نجومی سال 2013
سال جدید میلادی با وقایع نجومی دیدنی از جمله گذر دو ستاره دنبالهدار PANSTARRS و ISON همراه است و در ماه امسال، میتوان دست کم شاهد یک رویداد نجومی بود.
در تقویم رویدادهای نجومی سال 2013 میلادی شاهد این پدیده ها خواهیم بود:
21 ژانویه- مقارنه نزدیک ماه و مشتری
ساکنان آمریکای شمالی شاهد مقارنه و عبور ماه از بخش جنوبی سیاره مشتری خواهند بود که نزدیکترین مقارنه تا سال 2026 میلادی محسوب میشود.
2 تا 23 فوریه – نمای زیبای عطارد
سیاره عطارد در غرب آسمان و کمی پس از غروب خورشید در نمای زیبا قابل مشاهده خواهد بود.
10 تا 24 مارس – دنبالهدار PANSTARRS
این دنبالهدار ژوئن 2011 به وسیله تلسکوپ Pan - STARRS1 در هاوایی شناسایی شده است و در مدت دو هفته، در بهترین شرایط رصدی قرار میگیرد.
در این زمان دنبالهدار PANSTARRS در نزدیکترین فاصله با خورشید (45 میلیون کیلومتری) یا 164 میلیون کیلومتری زمین قرار میگیرد؛ این دنبالهدار درخشان در غرب - شمال غرب آسمان دقایقی پس از غروب خورشید قابل مشاهده خواهد بود.
25 آوریل – ماه گرفتگی جزئی
در خسوف جزئی کمتر از دو درصد قطر ماه در سایه زمین فرود میرود؛ ساکنان اروپا، آفریقا، استرالیا و بیشتر مناطق آسیا شاهد این پدیده نجومی خواهند بود.
9 می – گرفتگی حلقوی خورشید
کسوف حلقوی موسوم به «حلقه آتش خورشید» که کلا شش دقیقه و چهار ثانیه به طول میانجامد؛ در این زمان دیسک ماه حدود 4.5 درصد کوچکتر از دیسک خورشیدی است و تنها حلقهای از اطراف خورشید قابل مشاهده است.
24 تا 30 می – رقص سیارات عطارد، زهره و مشتری
سیارات عطارد، زهره و مشتری کمی پس از غروب خورشید چرخش زیبایی در اطراف یکدیگر داشته و یکی پس از دیگری موقعیت خود را تغییر میدهند.
23 ژوئن – پدیده ابر ماه
زمانی که ماه کامل در نزدیک ترین فاصله از مدار خود با زمین قرار می گیرد، پدیده «ابر ماه» (supermoon) ایجاد می شود.
در نزدیکترین نقطه با زمین در سال 2013 و در فاصله 356 هزار کیلومتری با زمین قرار میگیرد و چهره ابر ماه در آسمان دیده میشود.
12 آگوست – بارش شهابی برساوشی
زیباترین بارش شهابی برساوشی (Perseid Meteor Shower) با میانگین 90 شهاب در هر ساعت، در میانه فصل تابستان روی خواهد داد.
18 اکتبر – خسوف نیم سایه ای
ساکنان آسیا، اروپا، آفریقا مناطق مرکزی در شرق آمریکای شمالی شاهد پدیده ماه گرفتگی نیم سایه ای خواهند بود.
3 نوامبر – خورشید گرفتگی دوگانه (هیبریدی)
خورشید گرفتگی دوگانه (Hybrid Eclipse) که ترکیبی از کسوف کامل و حلقوی است، در آفریقای مرکزی اوگاندا، کنیا و کنگو قابل مشاهده است.
اواسط نوامبر تا اوایل دسامبر – ستاره دنبالهدار ISON
ماه سپتامبر 2012 میلادی دو منجم آماتور با استفاده از تلسکوپ شبکه نوری علمی بین المللی (ISON) موفق به کشف دنبالهدار جدیدی شدند.
این دنبالهدار بسیار درخشان ISON نامگذاری شده است و پس از ورود به منظومه شمسی، در نزدیکترین فاصله با خورشید یعنی در فاصله 1.2 میلیون کیلومتری قرار میگیرد و حتی در نور روز نیز قابل مشاهده است.
13 و 14 دسامبر – بارش شهابی جوزایی
روزهای پایانی سال 2013 میلادی نیز با یک بارش شهابی جوزایی (Geminid Meteor Shower) همراه خواهد بود.
ما هم حرف های زیادی داشتیم... اما برای نگفتن!
ارسالها: 1484
#78
Posted: 14 Jan 2013 19:57
کشف شدن سیاره جدید برای زندگی انسان ها!!
ستاره شناسان سیارهای را که شرایط زندگی در آن وجود دارد، کشف کردند. دانشمندان اعلام کردند که به تازگی سیارهای را در خارج از منظومه شمسی کشف کردهاند که دمای این سیاره نه خیلی سرد و نه خیلی گرم است و دمای آن برای زیستن مناسب است.به گزارش پارس ناز محققان دابشگاه کالیفرنیا اعلام کردند که این سیاره با نام «Gliese 581» سه برابر سیاره ما زمین است.
ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ “کک ” در هاوایی در طی ۱۱ سال مطالعه موفق به کشف این سیاره شدهاند.نتایج این تحقیقات که در مجله اخترشناسی منتشر شده است نشان میدهد که سیاره «Gliese 581» حدود ۲۰ سال نوری از زمین فاصله دارد.هر سال نوری معادل مسافتی که نور در خلاء در مدت یک سال طی میکند، نور در هر ثانیه ۳۰۰ هزار کیلومتر (۱۸۶ هزار مایل) است.ووگات یکی از محققان این پروژه تحقیقاتی گفت: حدود ۵۰۰ سیاره خارج از منظومه شمسی وجود دارد و امکان وجود سیارههایی مشابه این سیاره وجود دارد.
YEMARD
ز چشمت چشم آن دارم ، که از چشمم نیاندازد
به چشمانی که چشمانم ، به چشمان تو مینازد
زکات چشم ، چشمی سوی چشم ما کن
که چشمم را بجز چشمت ، دگر چشمی نمی سازد . . .
ارسالها: 12930
#79
Posted: 28 Apr 2013 14:20
کشف سیاراتی شبیه به زمین توسط ناسا
اخترشناسان روز پنجشنبه ۱۸ آوریل از کشف سه سیاره خبر دادند که شبیهترین سیارات به کره زمین هستند که تاکنون در کیهان کشف شدهاند.
به گفته اخترشناسان این سیارات مکانهایی قابل زیست هستند که در فاصله ۱۲۰۰ سال نوری از زمین واقع شده و در صورت فلکی شَلیاق (چنگ رومی) قرار دارند.
مأموریت اکتشافی «کپلر» ناسا این هفته خبر داد که دو سامانه جدید خورشیدی یافته است که شامل سه سیاره در «محدودهٔ قابل زیست» هستند.
محدودهٔ قابل زیست یا زیستپذیر، حد فاصلهای از یک ستاره است که دمای سطح سیارهها در آن فاصله ممکن است برای وجود آب مایع مناسب باشد.
مأموریت کپلر ناسا، سه سیاره مشابه زمین، گرچه بزرگتر کشف نموده که در محدودهٔ زیستپذیر خورشیدشان در گردشند. بزرگی هر یک از این سه سیارهٔ نویافته نزدیک به دو برابر اندازه زمین است.
دو سیاره از سیارههای تازه کشف شده به فاصلهٔ حدود ۱۲۰۰ سال نوری از زمین، در سامانهای پنجسیارهای که «کپلر ۶۲» نامیده شده جای دارند.
ستاره میزبان این سیارات، کوچکتر و خنکتر از خورشید ماست و سه سیاره دارد که بسیار نزدیک به ستاره در گردشند که این امر باعث داغ و غیر قابل سکونت بودن آنها شدهاست.
دورتر اما دو سیاره در محدوده زیستپذیر قرار گرفتهاند. یکی در حاشیهٔ درونی محدودهٔ زیستی که «کپلر ۶۲ ای» نامیده شده. این سیاره حدود ۶۰ درصد بزرگتر از زمین است و گردش انتقالیاش برابر ۱۲۲ روز زمینی است.
سیاره کوچکتر این محدوده، «کپلر ۶۲ اف» نامیده شده. این سیاره، چهل درصد از زمین بزرگترست و امکان میرود کرهای سنگلاخی باشد. گردش انتقالیاش برابر ۲۶۷ روز زمینی است.
این دو کره، کوچکترین سیارههایی هستند که تاکنون در محدودههای قابل زیست ستارگان دیگر کشف شدهاند.
بسی دورتر، حدود ۲۷۰۰ سال نوری از زمین، سامانهای با دو سیاره پیرامون ستارهای به نام «کپلر ۶۹» وجود دارد. این ستاره، همگون و بسیار شبیه خورشید خودمان است گرچه اندکی کوچکتر و خنکتر از آن است. بزرگی سیارهٔ درونی که «کپلر ۶۹ ب» نام گرفته، کمی بیش از دو برابر زمین است و گردش انتقالیاش برابر ۱۳ روز زمینی است. این سیاره در مقایسه با فاصلهای که عطارد به خورشید ما دارد بسیار داغتر و نزدیکتر به ستاره خود قرار دارد.
سیاره بیرونی که «کپلر ۶۹ سی» نام گرفته، حدود هفتاد درصد بزرگتر از زمین است و گردش انتقالیاش برابر ۲۴۲ روز زمینی است. این کوچکترین سیارهای است که در محدودهٔ قابل زیست ستارهای مانند خورشید یافت شده است.
مأموریت کپلر با مدیریت «مرکز پژوهش اِیمز ناسا» تلسکوپی مستقر در فضا را بکار میگیرد تا در بخشی از کهکشان به جستجوی کرات بالقوهٔ قابل سکونت بپردازد.
با اینکه دانشمندان از وجود حیات در این کرات تازه کشف شده اطمینان ندارند، کشف آنها گام دیگری بسوی یافتن یک همتای حقیقی خورشید و زمین بهشمار میآید.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#80
Posted: 28 Apr 2013 18:08
کره زمین و ماه به مرور از یکدیگر فاصله می گیرند
باور بسیاری بر این بوده که آن نیمه کره ماه که از زمین دیده نمی شود همیشه تاریک است. حتی گروه موسیقی «پینک فلوید» در یکی از ترانه های خود به آن اشاره می کند. نکته در این است که همواره آن نیمه ماه را می بینیم که به کره زمین نزدیکتر است.
برای درک این موضوع باید رابطه زمین و ماه را بررسی کرد و همینطور نیروهایی که هر چند با سرعتی بسیار اندک ولی بدون تردید و توقف کره ماه را از سیاره ما دور می کنند.
وب سایت علمی « کانورزیشن » در گزارشی یادآوری می کند که کره ماه همزمان با گردش در مدار زمین نیروی جاذبه ای تولید می کند که می توان تاثیر آن را به عنوان مثال روی جزر و مد دریاها دید. خورشید نیز به خاطر نیروی جاذبه خود چنین تاثیری روی سطح کره زمین دارد. ولی نیروی جاذبه ماه قوی تر است.
این دو نیروی جاذبه متناسب با اینکه موقعیت زمین در چه وضعیتی باشد گاه یکدیگر را خنثی می کنند. ولی گاه این دو نیروی جاذبه به یکدیگر افزوده می شوند، مثلا در موقعی که ماه کامل را می بینیم.
اما گذشته از جزر و مد روزانه آب اقیانوس ها تاثیر نیروی جاذبه ماه بر روی کره زمین را می توان در پدیده جالب و دیگری نیز مشاهده کرد و آن کند کردن تدریجی سرعت گردش زمین به دور خودش است. می دانیم که گردش زمین به دور محور خودش یک روز طول می کشد اما گردش دورانی کره ماهه تقریبا یک ماه طول می کشد.
بنابراین حرکت امواج نیروی جاذبه ماه که به زمین می رسند از حرکت دورانی خود کره زمین کندتر است. کره زمین و ماه هر کدام با توجه به نحوه گردش دورانی خود سعی می کنند این نیرو را کنترل و خنثی کنند.
تحت تاثیر این تقابل انرژی بین دو سیاره از سرعت گردش زمین کاسته می شود ولی در مقابل این انرژی به کره ماه منتقل شده و در نتیجه بر سرعت گردش آن به دور محورش می افزاید. به همین خاطر کره ماه به مرور از زمین دور می شود.
ضریب و یا سرعت دور شدن کره ماه از زمین بسیار ناچیز است ولی در حدی است که توسط سرنشینان فضاپیمای آپولو محاسبه شد. در حال حاضر کره ماه هر سال حدود ۲۲ میلیمتر از زمین دور می شود که تحت تاثیر آن هر شبانه روز روی کره زمین حدود ۲۳ میلیونیوم ثانیه طولانی تر می شود.
هر چند که این میزان تغییر چندان بزرگ به نظر نمی رسد ولی می توان از آن نتیجه گرفت که در گذشته های دور کره ماه به زمین نزدیکتر بوده و در عین حال کره زمین با سرعتی بیشتر از امروز به دور محور خود می چرخیده است.
همین تکامل و تحول تدریجی در موقعیت این دو سیاره و سرعت گردش آنها به دور خود باعث شده است که امروزه فقط یک نیمه کره ماه همیشه به سمت زمین باشد. با توجه به وزن و حجم بزرگتر کره زمین امواج جاذبه ای که از سوی زمین به کره ماه منتقل می شوند بسیار نیرومند تر از نیروی جاذبه ای است که از ماه به کره زمین می رسد.
همین قدرت نیروی جاذبه زمین باعث شده که به مرور کره ماه در موقعیتی قرار بگیرد که دقیقا همزمان با یک گردش کامل به دور کره زمین به دور محور خود بچرخد.
همزمان با دور شدن ماه از کره زمین مدت زمان چرخش آن به دور محور خودش افزایش خواهد یافت ولی نیروی جاذبه کره زمین سرعت گردش آن سیاره بر محور خودش را کندتر خواهد کرد و بنابراین ما همیشه یک روی ماه را خواهیم دید.
منبع: برگرفته از وب سایت علمی « کانورزیشن »
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟