ارسالها: 12930
#171
Posted: 10 Jul 2015 17:06
بانجی جامپینگ در جوار خشایارشاه!
کتیبه‌های گنجنامه در 5 کیلومتری غرب همدان و در انتهای دره عباس آباد قرار دارند. یادگارهایی از دوران داریوش و خشایار شاه هخامنشی که بر دل یکی از صخره‌های کوه الوند حکاکی شده‌اند و پایتخت تابستانی هخامنشیان را نام و نشان دار کرده اند.
حتما می دانید که در گذشته هگمتانه چقدر اهمیت سیاسی داشته است. این شهر که در مسیر جاده شاهی قرار داشت، همیشه به عنوان یکی از مهم ترین پایتخت های فصلی مورد استفاده بود و داریوش اول هخامنشی پس از اتمام کار سنگ نبشه‌های بیستون، دستور ساخت کتیبه کنونی گنجنامه را صادر کرد.
چند سال بعد، فرزندش خشایار شاه هم به پیروی از پدر کتیبه‌ای را در سمت راست و کمی پائین تر از سنگ‌نبشته قبلی ساخت تا مجموعه گنجنامه امروزی شکل بگیرد. این کتیبه‌ها هر کدام در 3 ستون 20 سطری به زبان‌های پارسی قدیم، بابلی و عیلامی قدیم نوشته شده‌اند که متن پارسی در سمت چپ هر لوح قرار گرفته و پهنای 115 سانتی متری دارد. متن بابلی در وسط هر دو کتیبه نوشته شده و متن عیلامی هم در ستون سوم قرار دارد.
کتیبه‌های گنجنامه با موضوع و محتوای یکسان بر سنگ خارا نوشته شده اند و به نظر می‌رسد که در گذشته روپوشی داشته‌اند که آنها را از گزند باد و باران حفظ می‌کرده است. در کتیبه داریوش نوشته شده است:
«خدای بزرگ است اهورامزدا، که این زمین را آفرید، که آن آسمان را آفرید، که مردم را آفرید، که شادی را برای مردم آفرید، که داریوش را شاه کرد، شاهی از [میان] بسیاری، فرمانروائی از [میان] بسیاری. منم داریوش، شاه بزرگ، شاه شاهان، شاه سرزمین‌ها[یی] که نژادهای گوناگون دارند، شاه سرزمین دور و دراز، پسر ویشتاسب هخامنشی.»
در کتیبه خشایارشاه هم که در قسمت پائین همین کتیبه به 270 سانتی متر و ارتفاع 190 سانتی متر قرار دارد همین نوشته را می خوانید با این تفاوت که خشایار شاه به جای نام پدرش، نام خود را آورده است.
کتیبه های خشایارشاه
از تله کابین تا رنجر
اما شما با سفر به گنجنامه، فقط با یادگارهای هخامنشی دیدار نمی کنید. در نزدیکی گنجنامه، چشم‌انداز زیبایی از آبشار گنجنامه و دره‌های سر سبز عباس آباد، تاریک دره و کیوارستان دیده می‌شود که می تواند گزینه خوبی برای طبیعت دوستان باشد.
تله کابین گنجنامه هم در میدان گنجنامه و در 5 کیلومتری شهر همدان قرار دارد. جایی درست در مجاورت کتیبه‌های کهنه این شهر و آبشار گنجنامه که هر سال مسافران زیادی را به این منطقه می کشاند. در این مجتمع تفریحی ورزشی سکوی پرش بانجی جامپینگ، کابل پرواز تیرول، دیواره سنگ نوردی، پیست تریال، تعادل هوایی(رنجر)، سالن بولینگ، پیست اسکی، پیست سورتمه سواری و ... هم تدارک دشده شده و علاوه بر آن، شهربازی سرپوشیده، باغ گیاهان، پارکینگ‌های روباز و سر پوشیده و... به خانواده های مسافر امکاناتی می دهند.
تاریک دره هم که در عصر هخامنشیان، شروع جاده هگمتانه - استخر بوده جای خوبی برای گشت و گذار در طبیعت است. این جاده قدیم تر ها به نام جاده شاهی معروف بوده و هگمتانه را از طریق پیچ و خم‌های زیادی به گدوک (دره)، ورد آورد علیا، شهرستانه، اشتران، تویسرکان، نهاوند، کرمانشاه، لرستان، تخت جمشید و فارس مرتبط می‌کرده است.
در تاریک دره شرقی پیست اسکی وجود دارد که برای بهار و زمستان گزینه خوبی به شمار می رود و و در ضلع غربی تاریک دره هم در خط الراس گردنه، جاده ماشین رو جدید با راه کاروان رو قدیمی یکی می‌شود که این راه، یکی از راه‌های ارتباطی همدان به غرب و جنوب کشور یا بین‌النهرین (عراق امروزی) بوده است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#172
Posted: 10 Jul 2015 17:08
کلیسایی که روس ها در قزوین ساختند
بناهای تاریخی- مذهبی همیشه شگفت انگیز بوده اند؛ حتی اگر این بنا یک کلیسای قدیمی و کوچک باشد که در دل منطقه ای مسلمان نشین جا خوش کرده باشد.
کلیسای کانتور، کلیسای کوچکی است که باید آن را در قزوین ببینید؛ شهری که به گواه تاریخ تا پیش از ورود اسلام به ایران زرتشتی بود و پس از آن یک دست مسلمان. با این حال کلیسای کوچک کانتور وقتی ساخته شد که روس ها در جنگ جهانی دوم بخش هایی از ایران را اشغال کردند و برای انجام فرایض دینی شان این کلیسا را بنا گذاشتند.
برای دیدن این بنای تاریخی باید سری به شمال قزوین بزنید تا ساختمان قدیمی کانتور را با طرح چلیپایی اش ببینید. محراب این کلیسا رو به شرق است و ورودی آن در ضلع غربی. از این ورودی که بگذرید یک سقف شیبدار را می بینید که پس از آن در ورودی قرار دارد. کمی جلوتر به پیش فضای هال می رسید که بالای آن برج ناقوس کلیسا با ارتفاع حدود 11 متر به چشم می‌خورد. شاید به دلیل همین برج بلند باشد که کلیسای کانتور را به نام برج ناقوس می شناسند.
نقشه معماری کلیسا چند ضلعی نامنظم است که با آجر قرمز لعابدار پوشیده شده و نمای جالبی پیدا کرده است. در نمای خارجی کلیسا هم ستون‌های تزیینی زیبایی به چشم می‌خورد و به دلیل همین شکل و شمایل خاص کلیسای کانتور در میان بناهای تاریخی قزوین جایگاهی متفاوت پیدا کرده است.
در ورودی این کلیسا بعد از عبور از ایوان کوچکی که نیم متر از سطح زمین بالاتر است، به سالن اصلی و دو اتاق کوچک در شمال و جنوب آن باز می شود که هر کدام با پنجره‌های نعل اسبی به بیرون ارتباط دارند. هال هم شامل نمازخانه و محراب است و در دو طرف آن، دو فضای مستطیل شکل طراحی شده است.
اما اگر دوست دارید از تاریخچه این بنای فرنگی ساز بدانید، باید بگوییم که در دوره مشروطه، محوطه‌ای به نام کانتور در اختیار روس‌های تزاری قرار گرفت که دفاتر اداری خود را در آن مستقر کردند. پس از آن کلیسای کانتور در داخل این محوطه توسط شرکت راه‌سازی روس ها بنا شد.
اگر گذارتان به کانتور بیفتد می بینید که در محوطه کلیسا دو مقبره قرار دارد. این دو مقبره ربطی به خادمان یا کشیشان کلیسا ندارد؛ یکی از این مقبره ها متعلق به یک خلبان روسی است که بر اثر سقوط هواپیمایش در جنگ جهانی اول کشته شد و دیگری متعلق به یک مهندس راه‌سازی روسی است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#173
Posted: 10 Jul 2015 17:23
جزيره آجري شاه عباس
نگين مازندران! اين لقبي است که شمال نشينان کشور به مجموعه جنگلي عباس آباد داده اند. باغ تاريخي سرسبزي که در دوران شاه عباس صفوي ساخته شد تا تفرجگاهي باشد که شاه از آنجا دريا و سرسبزي هاي پايين دست را ديد بزند.
براي گشت و گذار در جنگل سرسبز عباس آباد، بايد به 9كيلومتري شمال شرق بهشهر يا به عبارتي 5كيلومتري جنوب جاده بهشهر - گرگان سفر کنيد و در ميان جنگل هاي دهکده التپه، راه ها و عمارت هاي به جا مانده از باغ عباس آباد را ببينيد. عمارت هايي که سد و برج کنترل جريان آب، درياچه مصنوعي، برج هاي ديده باني، جاده هاي سنگفرش، درياچه، سد، صفه و حمام بخش هاي به جا مانده آن هستند و ذوق تاريخي گردشگران منطقه را زنده مي کنند.
در اين ميان، سالم ترين بناي مجموعه، سد و درياچه مصنوعي آن است که مي گويند شاه عباس در زمان ساخت اين بنا، دستور ساخت آن را داده بود. به اين ترتيب که در يکي از دره هاي عميق سد محکمي بسازند تا آب هاي زمستاني را از اطراف جمع کرده و براي آبياري زمين هاي کشاورزي در تابستان ذخيره کنند. در برج کنترل آب هم دريچه هايي تعبيه شده که با کشيدن آنها آب براي دهکده هاي اطراف فرستاده مي‌شود.
جزيره شاه عباس
در ميان اين درياچه، يک بناي آجري خواهيد ديد که پايه اي براي کاخ شاه عباس بوده و با پل چوبي معلقي به صفه شمالي متصل مي شده است اما در گذر زمان زير آب رفته و اين روزها فقط بخش کوچکي از آن قابل مشاهده است.
در صفحه 157 کتاب عباسنامه در اين باره آمده است: «شاه عباس دوم پس از گردش و شکار به اشرف رفت و در عباس آباد هم توقف کرد. در دور و اطراف درياچه دايره وار با بهترين وجهي چوب بندي و نرده کرده و آن حدود را نيز به بهترين وجهي زينت داده بودند و بر کنار درياچه اي که از آب زلال سرشار بود، چراغ هايي چيده و از فروغ و روشنايي آن بر صفاي آب افزودند. شاه به جزيره (ساختمان وسط استخر ) رفت و در تالار نياي خود به بزم و شادماني نشست ...»
دسترسي به اين عمارت ها از طريق جاده باريک آسفالته اي که در 4 کيلومتري خارج بهشهر به جاده اصلي ساري-گرگان متصل مي‌شود، امکان پذير است. اين جاده باريک از ميان جنگل و دهکده التپه مي گذرد و شما را به اين مجموعه تاريخي وارد مي کند. اين صفه روي تپه اي با ارتفاع 30 متر از کف استخر و به شکل پلکاني ايجاد شده بود و با جريان جوي آب در داخل آن، شکل و شمايل يک باغ ايراني را به وجود مي آورد.
پارک جنگلي عباس آباد
بعد از بازديد از بناهاي تاريخي عباس آباد، نوبت گشت و گذار در پارک 138هکتاري عباس آباد است. پارکي که با طبيعت ديدني و چشمه هايش مي تواند فرصت خوبي براي گشت و گذار و استراحت شما فراهم کند.
در گوشه و کنار اين پارک جنگلي مي توانيد درختان بلوط، خرمندي، توسكا، راش، داغداغان، لرگ، افرا، شيردار، انجير، توت، ازگيل، انار، عشقه، تمشك و گوجه وحشي را ببينيد و البته از امکاناتي مثل رستوران، قهوه خانه سنتي، كباب خانه، سوپر ماركت، نمازخانه، قايق هاي درياچه مصنوعي و... استفاده کنيد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#174
Posted: 10 Jul 2015 17:24
قدیمی‌ترین مسجد ایران کجاست؟
روستای فهرج که این مسجد در آن واقع شده است، در 25 کیلومتری جنوب شرقی یزد و کنار راه اصلی یزد-بافق قرار دارد. از آثار تاریخی این روستا علاوه بر بافت تاریخی.....
این بنا قدیمی‌ترین مسجدی است که در ایران و شاید در دنیا با کمترین پیرایه‌ای دست نخورده باقی مانده است.
مسجد جامع فهرج از بناهای قدیمی و کم‌نظیر فرهنگ و تمدن اسلامی است که بنا به روایاتی متعلق به نیمه اول قرن اول هجری است. این بنا قدیمی‌ترین مسجدی است که در ایران و شاید در دنیا با کمترین پیرایه‌ای دست نخورده باقی مانده است.
روستای فهرج که این مسجد در آن واقع شده است، در 25 کیلومتری جنوب شرقی یزد و کنار راه اصلی یزد-بافق قرار دارد. از آثار تاریخی این روستا علاوه بر بافت تاریخی به یک قلعه باستانی، آب انبار قدیمی، مجموعه شهدا و مسجد جامع می‌توان اشاره کرد.
وجود شبستانی رو به قبله با هشت ستون، مناره گلی نه چندان بلند که راه پلکان بام مسجد از از داخل این مناره به بام و سپس به بالای مناره منتهی می‌شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#175
Posted: 10 Jul 2015 17:28
عجيب ترين گورستان تاريخي اردبيل
اردبيل براي خيلي از گردشگران ايراني با طبيعت منحصر به فرد و آب و هواي لطيفش شناخته مي شود اما شايد کمتر کسي بداند که يکي از جالب ترين نقاط تاريخي کشور در منطقه براي اين استان قرار گرفته و در واقع وسيع ترين منطقه تاريخي استان اردبيل و با اهميت ترين سايت تاريخي مربوط به پيش از تاريخ در شمال غرب ايران به شمار مي رود.
منطقه باستاني معروف به شهر يري در شمال غربي روستاي پيرازميان در 31 کيلومتري شرق مشگين شهر قرار دارد. جايي در کنار رود قره سو که وسعت آن به 400 هکتار مي رسد و از سه قسمت دژ نظامي، معبد و قوشا تپه تشکيل مي شود. قدمت قلعه و معبد به 1450 پيش از ميلاد و قوشا تپه به 7 هزاره پيش از ميلاد مي رسد.
محوطه شهر يري اولين بار در سال 1978 ق .م توسط هيئت چارلز برني شناسايي و بررسي شد. او معتقد بود که عمر بعضي آثار تا هزاره سوم قبل از ميلاد، عصر آهن، سفال خاکستري و نخودي و نارنجي هم مي رسد.
چارلز برني تاريخ اکثريت گورهاي اين محل را هزاره دوم و اول قبل از ميلاد مي دانست و حتي پيش بيني مي کرد که اين تاريخ به هزار سال قبل تر، يعني هزاره سوم قبل از ميلاد هم برسد. با اين حال آثاري از سکونت عصر برنز شناسايي نکرده بر اين نظريه اصراري نورزيد تا اين که در کاوش هايي که توسط هيئت دکتر نوبري در آذر 1382 انجام شد، اشياي با ارزشي از داخل گورها به دست آمد که در حال حاضر در موزه باستان‌شناسي خلخال نگهداري مي‌شوند.
عده اي از باستانشناسان قدمت اين محوطه را تا 9 هزار سال هم تخمين مي زنند و معتقدند که سنگ تراشه هاي از اشکال انسان مربوط به 7 هزار سال قبل از ميلاد مسيح در اين منطقه موجود است.
محوطه باستاني شهر پيرازميان در کنار رودخانه قره سو قرار دارد. جايي که بر روي سنگ هاي اطراف آن نقش و نگارهاي متعددي با طرح و ابعاد مختلف با ضربه زدن هاي منظم و دقيق با سنگ هاي سخت، استخوان حيوانات و فلزات سخت حک شده است. نقش هايي از بزکوهي، انسان درحالت هاي مختلف و چندين نقش نامشخص ديگر قابل مشاهده اند، تعداد آنها محدود است .
اما در نزديکي هاي همين محوطه، سنگ قبرهايي با نقش هايي يک نواخت از چهره انسان هايي که دهان ندارند ديده مي شوند که ابعاد آنها از 2مترتا 40 سانتيمتر متغير است و تعداد تقريبي آنها به بيش از صد مورد مي رسد. اين محوطه در منتهي اليه دشت مشگين شهر و به فاصله 65 کيلو متري شمالغربي مرکز استان و در 35 کيلو متري شرق شهرستان مشکين شهر و در 2 کيلو متري شمال روستاي پير ازميان و از توابع بخش مشکين شرقي واقع شده و در آن مي توانيد يک قلعه وسيع با ديوار دفاعي سنگي از نوع خشکه چين را در کنار محلي براي برگزاري آيين هاي مذهبي و گورهاي باستاني متعدد ببينيد. تا به حال حدود 450 گور در اين محل شناسايي شده است که ابعاد کوچکترين آنها 3.2 متر و بزرگترين آنها 8.2 متر است. علاوه بر اين، يک غار باستاني و تپه هاي متعلق به دوره هاي مختلف از ديگر ديدني هاي اين منطقه است که باستان شناسان زمان زيادي را براي تحقيق در آنها صرف کرده اند.
با تمام اين ها، اين روزها اگر گذارتان به منطقه تاريخي شهر پيرازميان بيفتد مي بينيد که وزش باد شديد و طوفان بخشي از محوطه باستاني شهر پيرازميان را در مشگين شهر تخريب کرده است. طوفان بخش حفاظت شده معبد را بطور کامل تخريب و سايبان محوطه را از جا کنده و به اطراف پرتاب کرده است.
اين در حالي است که مدير کل ميراث فرهنگي اردبيل در سال 84ضمن بازديد از منطقه اعلام کرد که در سال 85حريم شهر يري تعيين خواهد شد و اين منطقه باستاني به ثبت ملي و جهاني خواهد رسيد. ولي در مرداد سال 85تحقيقات باستان شناسي منطقه تعطيل شد. او در مرداد سال 86اعلام کرد که کار طراحي سازه محافظ انجام خواهد شد اما تا به حال هيچ اقدامي در جهت حفاظت از سنگ افراشت ها انجام نشده است.
به جز طوفان روزهاي گذشته، سرماي شديد زمستان عامل تهديد ديگري براي سنگ هاي منقش اين منطقه است که مي تواند آثار تاريخي اين تپه را از بين ببرد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#176
Posted: 10 Jul 2015 17:30
باغ پرندگان کیش
باغ پرندگان کيش، يکي از زيبا ترين جاذبه هاي گردشگري اين جزيره است. مراحل راه اندازي باغ پرندگان به وسعت 3 هکتار از سال1380 آغاز شد و هم اکنون روزانه 500 گردشگر از اين باغ ديدن مي کنند. باغ در دو قسمت جداگانه ، فضايي مناسب را براي نگهداري پرندگان فراهم کرده است. بازديدکنندگان در اولين بخش با عبور از مسيرهاي سبز و زيبا و توقف در کنار قفس ها، پرندگان مختلف را مي بينند و با مطالعه مطالب درج شده بر روي هر قفس، اطلاعات جامع و مفيدي درباره زيستگاه، نوع تغذيه و ويژگي هر پرنده به دست مي آورند.
دومين بخش محوطه اي است زيبا به مساحت حدود 2 هکتار که فضاي مناسبي را براي پرواز آزادانه پرندگان فراهم کرده است.
در اين باغ بيش از 55 گونه از پرندگان قاره هاي آسيا ، آفريقا و امريکا نگهداري مي شوند. در برکه وسط باغ/ فلامينگوها، پليکان هاي پاخاکستري و سفيد درناي تاج دار، ايبيس، قوها و انواع لک لک هاي مارابو و سدلبيلد در محيطي کاملا طبيعي، مناظر کم نظير و زيبايي را در برابر ديد گردشگران قرار مي دهد.
از ديگرگونه هايي که در باغ پرندگان کيش مشاهده مي شود، مي توان طاووس ها، انواع طوطي هاي سبز، کاسکو، کاکاتوآلبا، ماکائو، طاووسک ها، قرقاول چيني، پنگوئن هاي پاسياه، توکان و مرغ شاخ دار را نام برد.
علاوه بر پرندگان مختلف، تمساح گاندو يا پوزه کوتاه، آهو و ميمون نيز در اين باغ نگهداري مي شود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#177
Posted: 10 Jul 2015 17:33
خطرناک ترین غار عمیق ایران
غار سم در ارتفاعات 1700 متری کوه خواجه قنبر در منطقه نامیج گالیکش قرار دارد که پیشینه کشف آن به حدود دو سال قبل برمی گردد. غاری با دهلیزها، طاق‌های زیبا که وجود آب در آن، جلوه خاصی دارد.
در بدو ورود به این غار مسیر تنگ و باریکی که به خرچنگ رو معروف است آغاز می‌شود؛ ولی برخلاف خرچنگ رو‌های غار پروا (اولین غار عمیق ایران)، تنگناهای این غار تمامی ندارد و اغلب مسیر را باید به یك سمت حركت كرد و حتی امكان برگرداندن سر وجود ندارد.
بنابراین اگر شما جزو غارنوردان آماتور و یا حتی نیمه حرفه ای به حساب می آیید، فکر سفر به سم را از سرتان بیرون کنید! به خصوص که از چاه 19 به بعد دمای هوای درون غار كاهش می‌یابد و به 6 درجه سانتیگراد می‌رسد و باید برای گرم كردن بدن برنامه‌ریزی كرد در غیراین صورت خطر سرمازدگی وجود دارد.
برای آنکه عمق فاجعه را بهتر درک کنید باید بگوییم که خیلی از غارنوردان حرفه ای که از غار سم بازدید کرده اند، معتقدند که امدادرسانی در این غار به علت دشواری مسیرها، بسیار سخت و در برخی شرایط غیرممكن است؛ بنابراین تیم های بازدید كننده باید کاملا آماده و مجهز باشند وگرنه یك حادثه ساده و یك دررفتگی جزیی در این غار می‌تواند به یك فاجعه تبدیل شود!
معابر و تراورس‌های غار سم به قدری تنگ و پر پیچ و خم است كه تنها یك فرد می‌تواند خود و كیسه بارش را عبور دهد و امكان كمك‌رسانی یا حتی همراهی نفر دوم وجود ندارد. علاوه بر این دهانه چاه های غار سم حدود 5 تا 40 متر قطر دارند که در نوع خود جالب توجه و خطرناک است. البته این وضعیت از چاه سه غار به بعد کمرنگ تر می شود چرا که پس از آن عرض و ارتفاع غار افزایش می یابد و تردد راحت تر است.
تحقیقات درباره قدمت غار سم هنوز به نتیجه قطعی نرسیده اند اما نمونه های کشف شده از جمجمه انسان و حیوانات در این غار نشان دهنده قدمت بالای آن است. شاهد این ادعا کشف اسکلت خفاشی است که 10 برابر بزرگتر از اسلکت خخفاش های معمولی به نظر می رسد. خفاش های این غار تقریبا از بین رفته اند و جالب اینکه اکثرا اسکلت ها در یک نقطه جمع شده اند. اما این استخوان ها تنها نشان زندگی در غار نیستند. نوعی پروانه خاص هم تا چاه چهار وجود دارد که دیواره های این غار آهکی را پر کرده اند.
برای بازدید از غار سم باید به بخش گالیکش استان گلستان و نزدیکی روستای نام نیک سفر کنید و آن را در عرض جغرافیایی 37˚ 05' 46" ببینید. غار در قسمت غربی روستای نام نیک به فاصله تقریبی 2 ساعت راهپیمایی قرار گرفته است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#178
Posted: 10 Jul 2015 17:36
سری به موزه حسین بهزاد
آدرسش این است: خیابان نوفلاح، نبش شهید کلهر. اما اگر به محله‌های خیابان انقلاب وارد نباشی به دردسر میفتی. حالا باز اگر مثل قدیم‌ها نام استاد حسین بهزاد روی خیابان بود، یک چیزی. اما حالا اسم «خانه بهزاد» برای خیلی‌ها ناآشناست. ساکنان محل هم هر روز بی تفاوت از کنارش رد می‌شوند و یادشان نمی‌آید که «حسین بهزاد» که بود و چه کرد.
خانه استاد بزرگ نقاشی ایرانی برعکس خیلی از خانه‌های تاریخی تهران خوشبختانه هنوز پابرجاست. آن هم به لطف بازسازی نه چندان پایبند به معماری سنتی و اصیل خانه. کاشی کوچکی هم که به دیوار نصب شده و نام خانه بهزاد را روی خود دارد، از کتیبه خیلی آپارتمان‌های اطراف کوچک‌تر و محقرتر است. شاید سرنوشت این بود که بهزاد، استاد بزرگ مینیاتور، افتخار ایران زمین، با وجود همه افتخار هم وطنانش به این هنر، هیچ گاه در کشورش آن طور که شایسته است، قدر نبیند. چه قبل مرگ و چه بعد مرگ.
. وقتی حسین، بهزاد شد
سال 1280 شمسی، حسین هفت ساله پدر و سپس استاد قلمدان سازش را از دست داد تا دور از مدرسه و با مشق نقاشی روزگار سختی را بگذراند. در18سالگی صاحب مغازه مستقلی شد و به تدریج در کپی برداری از آثار بزرگان مینیاتور معجزه کرد. این کپی‌های غیرمجاز در آن زمان بارها به جای اصل اشتباه گرفته می‌شدند. حتی می‌گویند یکی از بزرگان وقت یک کتاب خطی خمسه نظامی را به بهزاد می‌دهد تا نگارگری کند و بعد در سفر به اروپا این کتاب را به عنوان یک نسخه قدیمی به بهای گزافی می‌فروشد و البته قرانی هم دست استاد تنگدست و بااستعداد ما را نگرفت. بعدها پسر جوان به این صرافت افتاد که به همین عنوان روزگار بگذراند. یعنی با مبلغی کم مینیاتور بکشد و بعد تاجران و عتیقه فروشان آن را به اروپا ببرند و صدها برابر به موزه‌ها و کلکسیونرها بفروشند و قالب کنند.
تا اینکه در سال 1314، باز لطف یک غیرایرانی اما در عین حال ایران دوست، به نام رابینو - مستشرق فرانسوی شامل حال حسین بهزاد شد و توانست به پاریس برود. موزه لوور فرصت گران بهایی برای او بود تا روی آثار مینیاتور مطالعه کند و شیوه کارش را بهتر و بهتر کند. در بازگشت به ایران حسین بهزاد به درجه‌ای رسیده بود که دیگر سفارشی کار نکند و آثار ماندگار هنری‌اش را خلق کند. 400 اثر و البته 17 نمایشگاه حاصل فعالیت‌های هنری این استاد مشهور هنر ایرانی بود. این‌ها را در بیوگرافی نصب شده داخل خانه، کنار عکس بهزاد هم می‌توانید پیدا کنید. عکسی که لو می‌دهد این خانه متأسفانه آن قدرها هم سبک و سیاق سابق و اصیلش را حفظ نکرده است.
. همه خانه‌های بهزاد
اما خانه‌های بهزاد چند تاست؛ یکی که در ابن‌بابویه است، همان که بعد از مرگش در 21 مهر1347اختیار کرد. این یکی هم که در خیابان بهزاد بود، حالا در خیابانی به نام دیگر است و فقط همان خانه مانده. خانه‌ای که وصیت کرده بود در آن آموزش هنر برپا شود. اتفاقاً همین طور هم شد و پسر بهزاد در اوایل دهه 70 به همین شرط آن را به سازمان میراث فرهنگی تحویل داد و بعد از چند سال بازسازی حالا هنرهای سنتی در آن تدریس می‌شود و هنرجو هم کم ندارد.
اما یک ساختمان دیگر هم نام بهزاد دارد؛ موزه‌ای در خیابان ولیعصر، در مجموعه کاخ سعدآباد. در سال 1373 به مناسبت صدمین سال تولد استاد، موزه بهزاد افتتاح و آثار نقاشی‌اش در چهار سالن به نمایش گذاشته شد. حالا با بلیت ارزان 300 تومانی می‌توانید آثاری بسیار مشهور و ماندگار مانند چوگان بازی، مناظره شیرین و فرهاد، رمال، عقدکنان، سقای شل و... و چهره نگاری‌های معروف بهزاد از حافظ، سعدی، خیام و عطار را ببینید.
. خاصیت خانه‌ها و خیابان‌ها
حالا می‌شود سطرها و سطرها غر بزنیم و ایراد بگیریم از اینکه بازسازی خانه بهزاد، اصولی نبوده. اینکه صاحب‌خانه خوب شناسانده نشده و یک تابلوی کوچک در آن محله شلوغ همه معرف این خانه تاریخی و با ارزش است. اما وقتی یاد خانه‌های تاریخی دیگری مثل خانه سهراب یا خانه پروین اعتصامی می‌افتیم باز کمی دلگرم می‌شویم یا حتی خانه دایی جان ناپلئون که در حافظه تاریخی هزاران هزار ایرانی جا داشت؛ اما هستند کسانی که در این میان، نظر دیگری هم دارند. آنها می‌گویند خانه بهزاد، همان تابلوها و آثار جهانی‌اش است، نه این خانه کوچک خیابان نوفلاح. حرف بیراهی نیست اما صحبت از حفظ اصالت و فرهنگ و هنر یک شهر و یک تمدن است. خانه بهزادها باید به عنوان سمبلی از تهران قدیم بمانند. تهرانی که زمانی در خانه ساختنش، ظرافت‌هایی به کار می‌رفت که محصول ذوق و هنر ایرانی بود، نه مثل این ساختمان‌های بدقواره و بی تناسب با ما. محله‌ها و ساختمان‌های قدیم فقط سنگ و آجر و چوب نیستند، از روزگار رفته این سرزمین حکایت‌ها دارند. بخشی از میراث جمعی ایرانیان هستند که اصلاً نباید نسبت به ویرانیشان بی تفاوت بمانیم. خوشبختانه برخلاف مزار سوت و کور بهزاد در ابن‌بابویه که کمتر کسی سراغش را می‌گیرد، خانه بهزاد و موزه بهزاد پابرجایند و کم و بیش پررونق می ماند فقط قضیه خیابان بهزاد که کاملا حق او است اما از او دریغ شده است.
.خیابانی که نیست
در دهه 40شمسی مصوب شد که دولت مادام‌العمر به استاد بهزاد، مستمری پرداخت کند و خیابانی را هم که خانه‌اش در آن قرار داشت، به نامش کرد. اکنون این خیابان به نام شهید بزرگوار نوفلاح نام گذاری شده اما می‌شود به پیشنهاد مجله تندیس عمل کرد و خیابان را با تقسیم به شمالی و جنوبی نام هر دو بزرگوار را روی آن گذاشت یا خیابانی دیگر در آن محله را به نام استاد حسین بهزاد کرد. گویا زمانی یکی از اعضای شورای شهر هم قول مساعد در این به اره داده بود اما هنوز که این قول عملی نشده. به هر حال یک خیابان برای نام گذاری، کمترین سهم برای بهزاد است که «ژان کوکتو» نویسنده و هنرمند معروف فرانسوی درباره‌اش گفته است: «بهزاد پیغمبر افسونگری است از مشرق زمین داستان سرا. اگر همیشه مشرق زمین به قصه‌های هزار و یک شب و کاخ‌های طلایی و کنیزکان زیبایش برای ما داستان‌ها می‌گفته، این بار، مردی با موهای سفید و چشمان بانفوذ و اندامی با خط‌ها و رنگ‌هایش اشکال افسون کننده در مقابل چشمان ما گسترده است. بدون شک در مینیاتور قرن ما، یک استاد از جهت قدرت طرح و رنگ آمیزی وجود دارد که او حسین بهزاد هنرمند ایرانی است.».
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#179
Posted: 10 Jul 2015 17:39
طولانی ترین غار خراسان
اگر مقصد سفر تابستانی امسالتان را «مشهد مقدس» تعیین کرده اید، پیشنهاد می کنیم یک روز از برنامه سفر را به گشت و گذار در حوالی شهر اختصاص دهید. این بار مقصد جایی به جز طوس و طرقبه و شاندیز است؛ یک غار زیبا و کم نظیر به نام مزدوران!
غار «مزدوران» یا «مزداوند» در 95 كیلومتری مشهد قرار دارد و یكی از قدیمی‌ترین غارهای خراسان لقب گرفته که با یك كیلومتر طول، یکی از بی نظیرترین غاری افقی ایران است. سرتاسر این غار با ستون‌ها و تشكیلات آهكی جالبی مثل استالاگمیت ها پوشیده شده و از همه مهم تر این غار كاملا امن و بی خطر است؛ البته اگر ترس شهرنشیناناز خفاش را خطر تعبیر نکنیم!
این غار در سال 1335 توسط دو غارنورد (زنده‌یاد منوچهر مهران و زنده‌یاد خورشیدی) كشف شد که در آن زمان یكی از بزرگ‌ترین غارهای کشف شده در ایران به شمار می رفت. در این غار، یک تالار بسیار بزرگ وجود دارد كه محل زندگی خفاش‌های نسبتا كمیاب «نعل اسبی» است. اگرچه که این روزها به دلیل برق کشی این سالن و روشن بودن همیشگی آن خفاش‌ها مجبور به ترک سالن و پناه بردن به گوشه های دنج و تاریک و دور از دسترس آن شده اند.
برای تماشای غار مزدوران باید به 95 كیلومتری جاده مشهد - سرخس و 3 كیلومتری مزدوران سفر کنید؛ غاری که به دلیل نزدیكی به جاده، كوهنوردان، غارنوردان و حتی گردشگران ماجراجوی زیادی را به خود جذب می کند. این غار كه قدمت آن را تا هزاره دوم پیش از میلاد تخمین می زنند در ارتفاعات چاهك و شورلق واقع شده و دهانه آن در میان تخته سنگی رو به مشرق قرار دارد. عرض ورودی آن 2 متر و ارتفاع آن 5/2 متر است و شما را به تالار 100 متری آن که 50 متر عرض و 20 متر ارتفاع دارد، دعوت می کند.
داخل غار خشك است و برای تهیه آب باید از چشمه بزرگی كه در نزدیكی غار وجود دارد، استفاده كنید. بد نیست بدانید که در نزدیكی مزدوران چشمه های آب گرم معدنی نیز وجود دارد.
در نزدیکی این غار، غار دیگری به نام بزنگان وجود دارد که برای دیدن آن باید به جنوب غربی روستای بزنگان از توابع شهرستان سرخس بروید. قدمت این غار هم به دوره پیش از میلاد می رسد و از لحاظ تاریخی در زمره آثار تاریخی ایران قرار دارد که با شماره 659 به ثبت رسیده است. روستای بزنگان در 128 کیلومتری شرق مشهد در یک منطقه دشتی قرار دارد و رشته کوه زیبای آن در بین کوهنوردان کشور شهرت زیادی دارد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#180
Posted: 10 Jul 2015 17:40
مرقد علی ابن مهزیار اهوازی
علی ابن مهزیار اهوازی که در قرن سوم ه. ق می زیسته است ، از فقها ، محدثان و دانشمندان معروف شیعه و از اصحاب امامرضا(ع) ، امام جواد(ع) ، امام هادی(ع) و امام حسن عسکری (ع) بوده و احکام دینی را نزد آنها فرا گرفته و در برخی از مناطق ، بخصوص در اهواز به عنوان نماینده ایشان بوده است .
علی ابن مهزیار از مردم دورق (شادگان امروزی) بود که بعداً در اهواز ساکن شد . محل تولد ایشان منطقه هندیجان می باشد ولی با توجه به اینکه در قرن سوم هـ.ق هندیجان از توابع شهر دورق بود لذا او را اهل دورق معرفی کرده اند .
پدر وی مذهب نصرانی داشت و سپس مسلمان شد و علی نیز به تبعیت از پدر در نوجوانی مسلمانگردید . براساس برخی روایات وی در زمان امام حسن عسکری(ع) وفات یافته است . بنابر روایات تاریخی هنگامی که مأمون خلیفه عباسی دستور داد تا امام رضا (ع) به عنوان ولی عهد او از مدینه عازم خراسان شود امام (ع) در مسیر حرکت خود در روز شانزدهم صفرسال 201 هـ.ق وارد اهواز شد و چند روزی در این شهر توقف نمود .
بعداً در محل اقامت امام(ع) مسجدی به نام مسجد الرضا(ع) بنا گردید که علی ابن مهزیار وصیت کرد پس از مرگاو را در مسجد مذکور دفن کنند . در قسمت غربی بقعه وی و پیوسته به مقبره سالنی وجود دارد که احتمالاً همان مسجدی است که به آن اشاره شد
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 18 از 27