ارسالها: 12930
#261
Posted: 13 Jul 2015 16:52
قلعه بابک کجاست؟
دژ بابک خرمدین بر فراز قله کوهستانی در حدود 2300 تا 2700 از سطح دریا ارتفاع دارد.
قلعه بابک که به نام‌های قلعه بابک، دژ بابک، بذ و قلعه جمهور هم معروف است دژ و مقر سردار تاریخی ایران، بابک خرمدین بوده است که در هنگام قیام بر علیه دستگاه خلافت عباسی در قرن سوم هجری ساخته شده است.
مسافت راه کلیبر به قلعه حدود 3 کیلومتر است و به هنگام عبور باید گردنه‌ها و گذرگاه‌های خطرناکی را پشت سر گذاشت.
قبل از رسیدن به دروازه قلعه و ورود به بنای مستحکم دژ باید از معبری عبور کرد که به صورت دالانی است و از سنگ‌های منظم طبیعی شکل گرفته و تنها گنجایش عبور1 نفر را دارد و دو نفر به سختی می‌توانند از آن بگذرند.
فاصله این معبر تا باروی قلعه در حدود 200 متر است و مقابل آن قرار دارد. از همین نقطه است که صعوبت راه و ابهت خاص این قلعه رفیع و موقعیت خیره کننده آن بیننده را به اعجاب وا می دارد.
امتداد بصری معبر در نهایت به دروازه قلعه ختم می‌شود و دقیقاً در راستای آن قرار دارد که باعث می‌شود ورود هر تازه وارد و سپاهی و غیره از طریق دو برج دیده بانی در سمت دروازه ورودی قابل رؤیت باشد.
برای نفوذ به داخل تنها راه ورود دروازه اصلی است و از کوهستان امکان وارد شدن به قلعه وجود ندارد.
با گذر از دروازه ورودی و پشت سر گذاشتن بارو، جهت رسیدن به دژ اصلی باید از گذرگاهی باریک که حدود 100 متر صعود از ارتفاع را نیز به همراه دارد گذشت تا به مدخل ورودی قلعه رسید، مسیری صعب العبور که از یک سمت مشرف به دره‌ای است با جنگل‌های تنک و ژرفایی در حدود 400 متر که به صورت تیغه و دیواره تا قعر دره ادامه دارد.
در تکیه گا‌ه‌های طبیعی این دیواره‌ها و 4 جهت بنا 4 جایگاه برای دیده‌بان‌ها به صورت نیمه استوانه ساخته شده است. اینها مقر کوه بانیه‌ها و سربازانی است که هر جنبنده‌ای را تا کیلومترها دورتر، از فراز دره‌ها و کوهپایه‌ها زیر نظر می‌گرفتند.
پس از صعود، برای ورود به دژ اصلی از مدخل دیگری با پلکان‌هایی نامنظم باید عبور کرد. طرفین مدخل دژ، به وسیله دو ستون کاذب مشخص شده است.
بنای دژ که دو طبقه و سه طبقه است، پس از ورودی قرار گرفته است و پس از آن تالار اصلی وجود دارد که اطراف آن را 7 اتاق فرا گرفته است، اتاق‌هایی که به تالار مرکزی را دارند.
در قسمت شرقی دژ تأسیسات دیگری مرکب از اتاق‌ها و آب انبارها ساخته شده است؛ سقف آب انبارها با طاق جناغی و گهواره‌ای استوار شده‌اند.
محوطه داخلی آنها نیز به وسیله نوعی ساروج غیر قابل نفوذ گردیده و به هنگام زمستان از برف و باران پر شده و در تابستان و هنگام مضایق و محاصره‌ها از آب آنها استفاده می‌شده است.
در سمت شمال غربی دژ پلکان‌هایی سرتاسری وجود داشته که اکنون ویران شده و قسمت‌هایی از آن بیرون خاک است و تنها راه صعود به بخش‌های مرتفع تر بناست.
از آثار معماری و برخی از سنگ‌های زبره تراش و روش چفت و بست سنگ‌ها و ملات ساروج و اندود دیوارها از نوعی گچ و خاک می‌توان دریافت که ساختمان این دژ و قلعه در روزگار اشکانیان و بخصوص ساسانیان ساخته شده است.
این دژ در قرون دوم و سوم و تا چند قرن پس از آن مورد تعمیر و مرمت قرار گرفته و تغییراتی در آن به وجود آمده و الحاقاتی در بنا ایجاد شده است.
اشیا و ابزاری که از قلعه بابک به دست آمده، سفالینه‌های منقوش و لعاب خورده است که یک دوره استقرار تا اوایل قرن هفتم هجری را نمایش می‌داد.
همچنین تعدادی سکه مسی کشف شده که برخی از آنها به علت ساییدگی و زنگ خوردگی فراوان غیرقابل خواندن است و در بین این سکه‌ها برخی مربوط به اتابکان آذربایجان و هزارسیبان (قرون ششم و هفتم هجری) هستند.
به لحاظ سوق الجیشی موقعیت استقرار بنا بر فراز قله به گونه‌ای ست که 20 نفر سپاهی قادر بودند هجوم یک سپاه صد هزار نفری را مانع شوند و تلفاتی هم نداشته باشند. چون تیر و کمان و اسلحه معمول زمان به سربازان و مستحفظانی که بر بلندی موضع می‌گرفتند به جهت بعد مسافت بی تاثیر بودند.
قلعه بابک در سال 1345 با شماره 623 در لیست آثار ملی، تاریخی و فرهنگی ایران ثبت شد و مرمت آن از سال 1376 توسط اداره کل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی آغاز شد.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#262
Posted: 13 Jul 2015 16:55
بزرگترین مخفیگاه خشتی دزدها در ایران
دیدار از پاتوق دزدها حتما می‌تواند موضوع جذابی برای یک سفر ماجراجویانه باشد؛ کمینگاه‌هایی که از زمان‌های دور باقی مانده‌اند و برگی از تاریخ ایران را تشکیل می‌دهند.
روی «دژ کرشاهی» یا «قلعه دزدها» در نزدیکی روستای ابوزیدآباد هنوز هم آثار گلوله‌های توپ از نبرد نیروهای دولت رضاشاه و حسین کاشی، یاغی معروف دیده می‌شود.
برای رفتن به ابوزیدآباد و دیدن قلعه‌ای که روزگاری کمینگاه راهزنان کویری بوده، باید 70 کیلومتر از شهرستان آران و بیدگل استان اصفهان دور شد و پس از گذر از ابوزیدآباد، راه روستای قاسم آباد را در پیش گرفت، 30 کیلومتر بعد از روستا، قلعه دزدها دیده می‌شود.
پس از عبور از شهر ابوزیدآباد از توابع شهرستان آران و بیدگل، به روستایی به نام قاسم‌آباد می‌رسید که پس از ورود به روستا و گذر از آن، راه خاکی به سمت شمال وجود دارد که پس از طی مسافت ۳۰ کیلومتر به قلعه کرشاهی می‌رسد. از مرنجاب هم می‌توان به این قلعه رفت، دژ در حاشیه غربی کوه‌های یخ آب است.
با آن که قلعه حاضر قدمتی 130 ساله دارد، اما گفته می‌شود شالوده آن پیش از اسلام بنا شده است. کرشاهی از خشت و گل ساخته شده و مساحتی بیشتر از چهار هزار متر مربع دارد. سازه خشتی قلعه چنان محکم و پیچیده بنا شده که در مقابل یورش‌های مغول‌ها هم تاب آورده است. مغول‌ها زمانی که قلعه را محاصره می‌کنند، بر این تصورند که با تمام شدن آب و آذوقه، ساکنان تسلیم و قلعه تسخیر خواهد شد، اما غافل از آنکه معماری کویری قلعه به شکلی است که سطح زمین آن با سفره‌های زیر زمینی کمترین فاصله را داشته، حوضی که حالا هم در وسط دژ دیده می‌شود، گویای همین موضوع است. قلعه جدا از این معماری دوراندیش، به تونل‌های مخفی مجهز بوده که هنگام شبیخون‌های شبانه به دشمن به کار می‌آمد. نایب حسین خان کاشی قلعه خود را روی ویرانه‌های همان دژ قدیمی برپا کرد.
قلعه در دوره‌های مختلف بارها بازسازی شده تا جلوی پیشروی دشمنانی را که قصد داشتند از راه کویر به مرکز ایران نفوذ کنند بگیرد. پس از آن قلعه مقر حاکمان و راهزنان دیگر شده است. آخرین‌بار هم همان راهزن معروف دوره رضاشاه، حسین کاشی قلعه را بازسازی کرد، البته در اواخر دوره قاجار.
حسین خان آن زمان بر کل منطقه کاشان از نطنز تا ساوه تسلط داشت و یاغی‌گری می‌کرد و عاقبت به دستور رضا شاه کشته شد.
قلعه کرشاهی با این تاریخ اسرارآمیز و معماری پیچیده‌اش در دل کویر با آن که می‌تواند جاذبه‌ای برای سفرهای کویری باشد و شایسته مرمت، حفاظت و احیای دوباره است، اما سال‌هاست به حال خود رها و به متروکه‌ای مخروب تبدیل شده است و فقط هر از گاهی مقصد کویرنوردان و گردشگران می‌شود.
به جز دژ کرشاهی یا دزد قلعه که گفته می‌شود بعد از زلزله بم و تخریب ارگ بم، بزرگترین قلعه خشتی ایران به شمار می‌آید، چندین قلعه دیگر هم وجود دارد که عنوان دزد را یدک می‌کشند و کمینگاه راهزنان و یاغیان بوده‌اند، دزد قلعه در شهرستان نوشهر یکی از همین قلعه‌هاست که در فهرست آثار ملی هم ثبت شده است.
دزد قلعه به عصر آهن دو مربوط است که در روستای دوآب بخش کجور شهرستان نوشهر واقع شده و سال ۱۳۸۲ هم به فهرست آثار ملی ایران اضافه شده است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 12930
#263
Posted: 13 Jul 2015 16:57
سرای زیبای عامری ها، کاشان
سرای عامری ها از قدیمی ترین و بزرگترین خانه های شهر کاشان است که پیش از زلزلۀ ۱۱۹۲ ه ق (مقارن با حکومت کریمخان زند) یا زلزلۀ سال۱۲۶۰ ه ق (مقارن با حکومت محمد شاه قاجار) بنیان نهاده شده است. اما از آنجا که دیگر خانه‌های نزدیک به این خانه متعلق به قرن ۱۳ ه. ق هستند، می‌توان حدس زد که زلزله‌ای که این خانه از سرگذرانده، همان زلزلۀ ۱۲۶۰ ه. ق است و دورۀ رونق و احیای مجدد این خانه مربوط به بعد از آن و دورۀ قاجار است.
بنابراین با تعیین قدمت بقایای پیش از زلزله می‌توان قدمت این خانه یا خانه‌ای که پیش از آن در محل این خانه بوده است را مشخص کرد، اما تا پیش از آن تاریخ، ساخت خانه‌های مجاور و شباهت‌های موجود بین این خانه و آنها، نسبت تاریخ ساخت خانه به دوران قاجار را منطقی و مستدل می‌نماید. به تعبیر دیگر خانۀ عامری‌ها به عنوان نمونه‌ای از میراث این خاندان و نمایندۀ آبادی‌های ایشان در این منطقه است و چنین خانه‌ای شایسته و متناسب با عظمت و اصالت این خاندان در منطقه است. خصوصاً که در دهه‌های اخیر ایشان از ملاکان بزرگ منطقه نیز به شمار می‌آمدند که ثروت خویش را در آخرین محل سکونتشان پیش از پایتخت‌نشینی، یعنی محلۀ اعیان نشین کاشان، گردآورده‌اند.
بنابراین خانۀ عامری‌ها را نباید تنها به واسطۀ شهرت آن به عنوان بزرگترین خانۀ شهر کاشان و یا یکی از زیباترین خانه‌های قدیمی آن شناخت، بلکه باید آن را میراثی گرانبها و نمایندۀ بزرگی و جلادت این خاندان در منطقه و قطعه‌ای ارزشمند و نماینده‌ای شایسته از عمارات ایشان در حاشیۀ کویر ایران دانست.
جاذبه‌های بنا
سرای عامری‌ها دارای دو حیاط مستقل از هم برای دو بخش اندرونی و بیرونی است. حیاط روبازی به عنوان بهاربند نیز در این خانه وجود دارد. ویژگی بارز این بنا، وسیع بودن هر دو حیاط و همین‌طور مجلل بودن فضاها و تزئینات این خانه است.
اتاق‌های این مجموعه نیز، دارای کیفیت فضایی و زیستی عالی، هستند و تلاش شده سطح مطلوبی از خدمات در این اتاق‌ها به مهمانان ،عرضه شود.
حیاط بیرونی ابراهیم خلیل خان، نخستین فضایی است که مهمانان پس از پذیرش به آن وارد می‌شوند. در پیرامون این حیاط که در حدود ۱۱۵ مترمربع مساحت دارد غرفه‌ها و فروشگاه‌هایی در نظر گرفته شده است. علاوه بر این غرفه‌ها، نمازخانه‌ها، چای‌خانه و کافه تریا، آرایشگاه، و شیرینی‌پزیکه انواع شیرینی های سنتی محلی را ارائه می کند، نیز در این حیاط قرار گرفته است.
واحدهای تجاری این حیاط به کاربری‌هایی از قبیل بانک و امور ارزی و عرضۀ صنایع دستی، شیرینی و خشکبار، فرش، بافته‌های کاشان، جواهرات، و موارد مشابه مناسب دیگری اختصاص خواهد یافت که علاوه بر تأمین نیازهای احتمالی مهمانان به معرفی و فروش محصولات کاشان نیز کمک کند و برای اهالی شهر و اداره‌کنندگان سرا نیز سودمند باشد.
رستوران
تالار آیینه که از زیباترین فضاهای مجموعه می‌باشد به رستوران تبدیل شده است. این فضا، به عنوان رستوران اصلی هتل، پتانسیل پذیرایی از میهمانان مقیم و غیر‌مقیم را با حفظ استانداردهای بین‌المللی داراست. منوی متنوع این رستوران شامل غذاهای اصیل شهر کاشان و ترکیبی از غذاهای بین‌المللی نام آشنا است که با بهره‌گیری از حرفه‌ای‌ترین سرآشپزها تهیه و طبخ می‌شود.
حوض‌خانه‌های حیاط بیرونی و اندرونی که از مکان‌های عمومی سرای عامری است، برای گردهمآیی میهمانان، فضای مناسبی است و امکانات لازم برای پذیرایی را نیز داراست. این حوض‌خانه‌ها که هم در عرصه خصوصی و در عمومی مجموعه قرار دارد، مورد استفاده میهمانان ساکن و غیر ساکن هتل خواهد بود.
سالن کنفرانس و نگارخانه
سالن همایش‌های سرای عامری‌ها با ظرفیت ۹۰ نفر، امکان برپایی مراسم‌های متفاوتی را دارد که با دسترسی مستقل از حیاط ورودی و کوچه برای استفاده مستقل از هتل بدون اخلال در آرامش میهمانان مقیم طراحی شده است. در سرسرای تالار نیز فضایی اختصاصی برای برگزاری نمایشگاه‌های هنری و گالری‌های متنوع فراهم شده است.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 27 از 27