ارسالها: 3080
#121
Posted: 24 Mar 2014 00:47
روزی در این قافله تنها بودیم
روزی در این قافله شاد بودیم
روزی بر بیکرانه آسمان ابدی
نقش خورشید بر زمین می بستیم
عابدان و مومنان نازل شدند
یک به یک بر قافله نائل شدند
هریک از هر نظر آگاه شدند
ولیکن ازبردن قافله،غافل شدند
مانیز صدایشان می کردیم
هرچه داشتیم بر ایشان روا میکردیم
هرچه می گفتند ما گوش می کردیم
هرچه می ساختند ما عمل میکردیم
ناگهان پس از آن جمعه ننگین
که زمین شد خونین و آسمان غمگین
یک به یک در غافله ضارب شدند
امر خویش از غافلان طالب شدند
رنگ حویش پیش ما آشکار ساختند
دادگاهی طالبانه براه انداختند
سربزیر و نرم شدند آزادگان
قصه خواندند از افسانه ها
زاهدان قصه خویش در هم یافتند
بهر یکدیگر آسمانو ریسمان بافتند
پنبه یکدیگر زدند
عارفانه بر هم زدند
دگر این قصه تمام است ولی
آن روز نزدیک است که رخت بر هم زنند
ما هم حرف های زیادی داشتیم... اما برای نگفتن!
ارسالها: 3080
#122
Posted: 24 Mar 2014 00:50
در این خاک زرخیز ایـــــــــــران زمین
نبودند جز مردمـــــــــــــــی پاک دین
همه دینــــــــــشان مردی و داد بود
وز آن کشـــــــــــــــور آزاد و آباد بود
چو مهر و وفا بود خود کیشـــــشان
گنه بود آزار کس پیشـــــــــــــشان
همه بنده ناب یــــــــــــزدان پــــــاک
همه دل پر از مهر این آب و خـــــاک
پــــــــدر در پـــــــدر آریـــــــــایی نژاد
ز پشت فریدون نیکـــــــــــــــــــو نهاد
بزرگی به مردی و فرهنـــــــــــگ بود
گـــدایی در این بوم و بر ننــــــگ بود
کـــجا رفت آن دانـــــش و هـوش ما
که شد مهر میهن فرامـــــــــوش ما
که انداخت آتش در این بوستـــــــان
کز آن سوخت جان و دل دوستـــــان
چه کردیم کین گونه گشتیـــم خوار؟
خرد را فکنــــــــــــــدیم این سان زکار
نبود این چنین کشــــــــــــور و دین ما
کجــــــــا رفــــــت آییـــــن دیرین مـا؟
به یزدان که این کشــــــــــور آباد بود
همـــــــه جــــــــای مـــردان آزاد بود
در این کشــــــــور آزادگی ارز داشت
کشــــــــاورز خود خانه و مرز داشت
گرانمــــــــــــــایه بود آنکه بودی دبـیر
گرامی بد آنکس که بـــــــــــودی دلیر
نه دشـمن در این بوم و بر لانه داشت
نه بیگانه جایی در این خانــه داشــت
از آنروز دشـمن بمــــــــا چــیره گشت
که ما را روان و خرد تیـــــره گشـــــت
از آنروز این خـــــــانه ویـــــــــرانه شد
که نان آورش مــــــــرد بیــــــگانه شد
چو ناکــــــس به ده کدخـــــــدایی کند
کشـــــــــــــــاورز بـــاید گــــــدایی کند
به یــــــــــــزدان که گر ما خرد داشتیم
کجـــــــا این سر انجــــــام بد داشتیم؟
بســـــــــــــوزد در آتش گرت جان و تن
به از زنـــــــدگی کــــردن و زیســـــــتن
اگر مایه زنــــــدگی بنــــــــــدگی است
دو صــــد بار مردن به از زنـــدگی است
بیــــــا تا بکوشیــم و جـــــــــــنگ آوریم
برون ســــــــر از این بار ننــــــــگ آوریم
درود بر روان پاک فردوسی
ما هم حرف های زیادی داشتیم... اما برای نگفتن!
ارسالها: 3080
#123
Posted: 24 Mar 2014 00:52
باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست
خيمه به طوفان زدنم ، زدنم آرزوست
گشتــــه ام از زهــد ريــــايي ملــــول
سـاقي توبه شكنم، شكنـم آرزوست
باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست
باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست
خدمـــت رندانــــه بــه ديــــر مغــــان
درد شـــراب كهنـم، كهنـــم آرزوست
چشمه ي خورشيد، دلم را گـــداخت
نـور به جـاي كفنــم، كفنــم آرزوست
باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست
دست سحــر دامـــن گـــل را دريــــد
جامـــه اي از آن بــه تنـــــم آرزوست
رقص كنــان تا بر تــو، بر تو پــر كشم
بال چــو مــرغ چمنم، چمنم آرزوست
در پي بــاغ خــواندن بلبــل بــه بـــاغ
رفتـــن زاغ و زغنــم ، زغنـم آرزوست
باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست
دست سحــر دامـــن گـــل را دريـــد
جامـــه اي از آن بــه تنــــم آرزوست
رقص كنــان تا بر تــو، بر تو پـر كشم
بال چــو مــرغ چمنم، چمنم آرزوست
در پي بــاغ خــواندن بلبــل بــه بــاغ
رفتـــن زاغ و زغنــم ، زغنـم آرزوست
باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست
باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست
خيمه به طوفان زدنم ، زدنم آرزوست
باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست
خيمه به طوفان زدنم ، زدنم آرزوست
ما هم حرف های زیادی داشتیم... اما برای نگفتن!
ویرایش شده توسط: shah2000
ارسالها: 3080
#124
Posted: 24 Mar 2014 00:56
منه عاشق کی میتونم لایق خاک تو باشم ... ؟
من که می میرم اگه که یه روزی از تو جدا شم ..
لایقه عشق تو یک روز کمونو گذاشت تو جونش
اما باز پیش تو کم بود عشق آرش با کمونش ..
ما هم حرف های زیادی داشتیم... اما برای نگفتن!
ارسالها: 3080
#125
Posted: 24 Mar 2014 00:58
سلام من به تو كوه دمــاونــــــــد..............درود من به تو برتــر از سهنـــــــد
سلام من به تو اي بــام ايــــــران..............نشان و اسم و رسم و نام ايـــران
در اين جمع آرشان بسيار داريــم...............رفيق و همدم و هميار داريــــــــم
بماند بر سر ما سايه ســـــــــارت...............نشويم بيش از ايني شرمســـارت
مقرر گشت با اين حكم خداونــــد.............. افراشته ماني تو كــــوه دماونــــد
چنین است حکم حــق لایزالـــی................نگـــــه داردت از دیگــــر زوالــــی
مال و گنج گــــران را پاسداریـــم................سرباز و پاسدارش سپاس داریـــم
نخواند كس ما را فرزند ايــــــــران..............ببيند ملــكی را خراب و ويـــــــران
اگر دير جنبيديم با نــــاز و افـــــاد...............آب و خاكست كه بينيم رفته بربـاد
بگيريم فردا روز دست فرزنــــدان...............در آغوش گیریم ما عزيز دلبنـــدان
ما هم حرف های زیادی داشتیم... اما برای نگفتن!
ارسالها: 3080
#126
Posted: 24 Mar 2014 00:59
شکسته شدیم سرحداتمان رفـــــــت............رستم کشته شد فراتمان رفـــت
خسرو پشتش شکست و بی یاور شد............مدائن واگذاشت،رو به خاور شــد
شایسته نبود در این مرز و بـــــــــــوم............لانه گزینـــد هر جغــــــــد شوم
آتشكــــده از خروشيــــــــدن بيفتـــاد............جام مستي از نوشيدن بيفتــــــاد
تخت جلوسى از مـــــــــا فـــنا شــــد............حكم مجوسى بر ما روا شـــــــد!
با اين همــــــــه مكنت و مالــــــــــي.............ملقب گشت ايراني به موالــــي!
كنون لشكر سعد از نو بـــراه اســـــت...........خيالي نيست ايراني آگــاه اسـت
بگفتم تا بدانيد كـــــــــــه دراهــــــــند............نه از راه حيــــره از راه آبــــــــند
نگوييد اين سخن افسانــــــه باشــــد.............كلام مجنوني ديوانـه باشـــــــــد
ما هم حرف های زیادی داشتیم... اما برای نگفتن!
ارسالها: 3080
#127
Posted: 24 Mar 2014 01:01
آنچه به ما گفته اند دوز و دغل بوده اســــــت......................از جهل و نادانی و کاستی عقل بوده است
هر چه بر ما رفته است تقصیر خود بوده است......................از لج و لجبازی و بحث بیخود بوده اســـــت
کنون گر به خود آییم نزاع فراموش شـــــــــود......................قد رت ما قدرت کوروش و داریوش شــــود
تفرقه و جدایی همیشه درد حادیســــــــــــت.............. .......دوای این درد حاد فقط در اتحادیســـــــت
لشکر سعد و چنگیز هنوز هم مانده اســـــــت.....................با این اتحاد ما همیشه در مانده اســــــــت
دست در دست هم ویرانی را بسازیـــــــــــــم............ ..........جام مستی سرکشیم به این نقشه بنازیـم
ما هم حرف های زیادی داشتیم... اما برای نگفتن!
ویرایش شده توسط: shah2000
ارسالها: 3080
#128
Posted: 24 Mar 2014 01:06
رستم جلودار نشد چون سروسامان نبود.................آرش رو به توران و تيري دركمان نبــــــود
از زاگرس گذشتند فتح الفتوح به پا شـــد................. عرب استيلا يافت خسرو خوبان نبـــــــود
لشكر پا برهنه به نجد ايـــــران رسيـــــد..................تازى يكه تاز شد تاخت سواران نبــــــــود
سيمرغ پركشيد و لاشخور لانـــه گزيــــد..................شغال زوزه كشيد غرش شيران نبــــــود
قصه نوشته نشد نــى در قلمدان نبـــود...................حماسه اي خلق نشد شعرشاعران نبود
ما هم حرف های زیادی داشتیم... اما برای نگفتن!
ارسالها: 3080
#129
Posted: 24 Mar 2014 01:07
وطن اي هستي من ,همه كمبود و نيازم......................وطن اي مادر من ,نغمه ات اين دلنــوازم
وطن اي مامن آل امامان, بهترين دوسـت......................تــو را از نــو بایـستي با اين همتم بسازم
وطن اي تختگاه شهرياري,بند ضحـــــــاك.....................به اين نشـان و رايتــت هميشه من بنازم
دست و پا را بداده يا سر را بر باد دهـــــم.....................ذره اي از خاكت را هرگز من نبـــــــــــازم
با زخم كاري بر بدن يا قامتي شكستـــــه.....................در عرصه آوردگاه بر حريف باز بتـــــــــازم
طرح و نقش حريف را با مكر برانـــــــدازم.................... براي سربلندي طرحي نو درانـــــــــــدازم
رقصان و شادي كنان مغرور از پيـــــروزي ...................سرود مليت را در غربـــت بنــــــــــــــوازم
درفش كاوياني بــر دوش من برافــــرازم....................درف ش كاوياني بـــر دوش من برافـــــرازم
ما هم حرف های زیادی داشتیم... اما برای نگفتن!
ارسالها: 3080
#130
Posted: 24 Mar 2014 01:08
ايران تـو اي مادر ، من بـي تــــو چكــار آيــم..........رخصت بنما بر من تـــا نيك بكـــار آيـــم
آنروز كـــه مي بينـم نامت بـــــر روي سكــو..........مغرور و مستانــه بــاز در بــر يــار آيــم
آنگاه كـــه سيرآبـم بـا "زهـــره "و "جراحي".........همچو نخل افراشتـه نيكو بـه بـــار آيـم
هجران ز دامانــت دمـــي خــوش نيارامــــم..........دوراز اين آب و خاكت هرجا بي قرار آيم
ايران تـو اي خانـه ، ايـــران تـــو اي بستــــر..........بي تو هرگز نتوانم اين تن را بياســايـم
در نـام و نشـان من چه جــاي گمـــان باشـد..........كز نام نكوي تـــو خـــود را شناسايـــم
گر بگريـزدش خسرو از فتح الفتـــــوحاتــــي..........بر بال و پر سيمرغ خود يك شهريار آيـم
بر كوه و قله هايـت،در دشت و جلگه هايــت..........درفـــش علـم كـــرده،آن را بيارايـــــم
ارزانـي داشته بـــه مــا حضـــرت اهورايــي..........اين آبهاي نيلگـــون را،اي كشور زيبايم
حرام اسـت به من روزي گر گيرد زمن موزي.........اين جزيره هايت را از آب هــاي دريايـم
ايــن را كه به تو گفتم،تو مفـــت مپنـــدارش...........آنگاه كه چنين كــردم،من زاده آريايــم
چون شعرتو را خواندم،ذكرحق كلامم گشت..........دستـان برافراشتــــم بر گنبــد مينايــم
عشـق تــــو روان ساختـــه واژه درون نايـم..........ازسوز و گداز باشدكينچنين مي سرايم
ما هم حرف های زیادی داشتیم... اما برای نگفتن!
صفحه 13 از 16