ارسالها: 2135
#492
Posted: 9 Mar 2023 07:30
برای من، اگر به هر رتبه و درجه و افتخار و مقام و اعتبار و ثروت و ... هم برسم، باز هیچ افتخاری برایم بالاتر از ایرانی بودن نیست.
من حتی اجازه نمیدم جنازه‌م از ایران خارج بشه.
بالاخره یه روزی که خیلی دیر نیست میرسه و ایران از اشغال چهل و اندی ساله خارج میشه و دو پیشوند ننگین از روی اسمش حذف میشه و دوباره میشه همون ایران ...
قرار نیست اگه مادری که بر اثر بیماری سرطان ناتوان شده رو طرد کرد. باید سرطان رو از بین برد و مادر رو نجات داد.
اونم مادری به نام میهن
ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍﯾﯽ هم ﺑﺎﺷﺪ، ﻻﯾﻖ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ، ﻧﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﮐﺮﺩﻥ!
ارسالها: 1724
#493
Posted: 9 Mar 2023 08:15
بله افتخار میکنم و میدانم یک روز ب درجه واقعی خودش خواهد رسید
چه خوب است رسیدن به چیزهایی که میخوایی قبل از مردن
ارسالها: 2135
#497
Posted: 10 Nov 2023 18:59
یک حرف حسابی کسی در جایی گفت که چیزی که حاصل تلاش خودتون نبوده و در اون اصلا دخیل نبودین، هر اندازه هم خوب باشه، قابل افتخار نیست.
اما با این وجود، به دو چیز که هرگز نقشی در انتخابشون نداشتم، همیشه افتخار میکنم:
1. سرزمینم ایران که عشقم به آن کمتر از عشقم به گزینه دوم نیست!
2. والدینی که قلبشون به وسعت گزینه اول است!
پی نوشت: شاید اگر در کشوری مثل چین، عراق، روسیه، فلسطین، اروپای شرقی، قاره افریقا و کشورهای اتحادیه عرب (به جز مصر) به دنیا میومدم، هیچ افتخاری برام نداشت. ولی وقتی درکشوری که مردمانِ خوب، طبیعت زیبای چهارفصل، سابقه ی فرهنگ و تمدن کهن و زبانی به زیباییِ بهترین اشعار دنیا داره، به دنیا اومدم و حتما هم باید به همین خاک سپرده بشم، چرا بهش افتخار نکنم؟ اون اسامی هم فقط مثال بودند. هم کامل نبودند، هم در مثل مناقشه نیست!
ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍﯾﯽ هم ﺑﺎﺷﺪ، ﻻﯾﻖ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ، ﻧﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﮐﺮﺩﻥ!
صفحه 50 از 51