ارسالها: 175
#41
Posted: 10 Nov 2012 10:05
کتوبه (سند ازدواج یهودی) صد و چهل ساله با نقش شیر و خورشید
**
جـام خَـفّـاجـه ( khaffaje) محل نگهداري موزه ي شهر جيرفت کرمان
محل پیدایش : تپه ی کنار صندل جیرفت در استان کرمان مربوط به تمدن شهر ارت در کنار رود هلیل رود نزدیک به 5000 هزار سال پیش
این جام ابتدا در بین النهرین کشف شد و به دلیل قدمت بالایش تمدن بین النهرین را یکی از نخستین تمدن های بشری نام گرفت . اما بر اثر تحقیقات بر روی این جام از نوع سنگ و خاک صابون که برای ساخت آن بکار رفته و نبود این نوع خاک در بین النهرین و نوع نقش های بر آن . پس از جریان طغیان رود هلیل رود در تابستان سال 84 و بیرون آمدن تمدن هلیل رود در تپه ی کنار صندل که منجر به بیرون آمدن بسیاری آثار باستانی شد تعداد بسیار زیادی از این نوع جام کشف شد و با توجه به نوع خاک منطقه و کوره ها و کارگاههای ساخت آن . اثبات شد که هلیل رود مرکز ساخت این جام و تمدنش کهن تر از تمدن بین النهرین می باشد.به دليل تاراج اين منطقه پس از سیل هم اکنون این جام در بسیاری از موزه ها و مجموعه دارهای خصوصی سر تا سر دنیا نگهداری میشود
به کوروش به آرش به جمشید قسم
به نقش و نگار تخت جمشید قسم
که ایران همی قلب و خون من است
گرفته ز جان از وجود من است
بخوانید این جمله در گوش باد
چو ایران نباشد تن من مباد
|================|
--=( We Love IRAN )=--
|================|
ارسالها: 175
#42
Posted: 10 Nov 2012 11:10
ابریق سلجوقی به شکل قوچ
به کوروش به آرش به جمشید قسم
به نقش و نگار تخت جمشید قسم
که ایران همی قلب و خون من است
گرفته ز جان از وجود من است
بخوانید این جمله در گوش باد
چو ایران نباشد تن من مباد
|================|
--=( We Love IRAN )=--
|================|
ارسالها: 175
#43
Posted: 10 Nov 2012 11:14
گل سینه طلایی دو هزار و هفتصد ساله
به کوروش به آرش به جمشید قسم
به نقش و نگار تخت جمشید قسم
که ایران همی قلب و خون من است
گرفته ز جان از وجود من است
بخوانید این جمله در گوش باد
چو ایران نباشد تن من مباد
|================|
--=( We Love IRAN )=--
|================|
ارسالها: 175
#44
Posted: 10 Nov 2012 11:15
قدح نقرهای اشکانی با طرح پیچک زرین
**
خنجر طلاکوب با نوشتههای ترکی و پارسی
**
زره بالاتنه طلاکوب، نمونه کم نظیر هنر ایرانی
***
کره قلمزنی شده با نقشهای زرین و سیمین
به کوروش به آرش به جمشید قسم
به نقش و نگار تخت جمشید قسم
که ایران همی قلب و خون من است
گرفته ز جان از وجود من است
بخوانید این جمله در گوش باد
چو ایران نباشد تن من مباد
|================|
--=( We Love IRAN )=--
|================|
ارسالها: 175
#45
Posted: 10 Nov 2012 12:54
تقاضاي حقوق مساوي ارامنه با مسلمين از نمايندگان اولين دوره مجلس شوراي ملي در ايران
**
قطبنمای زرین ایرانی
این قطبنما پیشینهای در حدود دویست سال دارد و اثر هنرمندان و صنعتگران ایرانی عصر قاجار است. جنس آن از برنج است و ماهرانه قلمکاری و طلاکوبی شده است. از این قطبنما برای یافتن جهتهای جغرافیایی و قبله استفاده میشده است
. سطح قطبنما با شیشه پوشانده شده است و عقربه مغناطیسی بر روی یک صفحه برنجی نصب شده است که روش استفاده و جهت قبله در شهرهای مختلف بر روی آن نوشته شدهاند. قطبنما که در قرن سیزدهم میلادی در چین ابداع شد به زودی به ایران راه پیدا کرد و دانشمندان ایرانی علاوه بر تکمیل، قابلیت قبله یابی را هم به آن افزودند.
این اثر امروزه در موزه ویکتوریا و آلبرت نگهداری میشود.
**
نقاشی قهوهخانهای «کشته شدن سیاوش» اثر حسن اسماعیلزاده
به کوروش به آرش به جمشید قسم
به نقش و نگار تخت جمشید قسم
که ایران همی قلب و خون من است
گرفته ز جان از وجود من است
بخوانید این جمله در گوش باد
چو ایران نباشد تن من مباد
|================|
--=( We Love IRAN )=--
|================|
ارسالها: 3080
#46
Posted: 9 Dec 2012 01:14
در تایلند ماکت تخت جمشید رو ساختند و سالانه از توریست هایی که برای دیدنش میایند
هزارن دلار سود می برند آنوقت مردم ما در صف خرید مرغ سرگردانند؟!
ما هم حرف های زیادی داشتیم... اما برای نگفتن!
ارسالها: 199
#47
Posted: 1 Aug 2013 20:14
راز منار جنبان چیست؟
بی تردید یکی از معروفترین ساختارهای تاریخی شهر اصفهان که شهرتی جهانی
نیز دارد " منار جنبان " است. در 6 کیلو متری مسیر جاده اصفهان _ نجف آباد ، در
سمت راست آزاد راه، بنای " منار جنبان " قرار دارد که بر فراز مقبره عارفی گمنام
به نام " عمو عبدا... کارلادانی " بنا شده است و بر اساس تاریخ سنگ نبشته این
مقبره،تاریخ بنا به 716 هجری قمری برمیگردد. این بنا یکی از آثار معماری دوره ایلخانان
به شمار می رود. با مساحتی حدود 146 متر مربع و مناره هایی به ارتفاع 5/7 متر از
سطح بام و البته ارتفاع بام تا کف حیاط نیز 5/10 متر است. در طبقه هم کف بنا و در زیر
قو س های اصلی و بر سطح هرکدام کاشی کاری تزئینی به فرم صلیبی با کاشی آبی
لاجوردی بر سطح آبی فیروزه ای دیده می شود که به عنوان یکی از ویژگیهای تزئینی
کم نظیر در این بنا به حساب می آید. بر ساقه منارهها نیز تزئیناتی مرکب از کاشی های
ریز در ترکیب با آجر بدنه دیده می شود که اشکال زیگزاگی و افقی آن در بیننده مشتاق
یادآور مفاهیمی عرفانی است که در سایر آثار معماری این دوره نیز دیده می شود.
اما راز شگفتی آور این مناره ها چیست؟
چنانچه فردی از طریق 17 پله داخل هر مناره که روی بام بنا تا بالای هر مناره وجود دارد،
بالا رود و دست های خود را داخل یکی از دیوارهای واسط میانی پنجره های فوقانی آن
قفل و شروع به تکان دادن مناره کند، مناره به نوسان در آمده و همزمان با آن مناره دیگری
و در واقع کل ساختمان به نوسان در میآید که تنها نوسان مناره قابل دیدن است و برای
دیدن نوسان بنا می توان لیوان آبی را بر روی قبر " عمو عبدالله" قرار داد و سطح لغزان
آن را مشاهده کرد. به کاربردن آجرهایی با ویژگیهای خاص که ضریب ارتجاعی بالاتری
نسبت به آجرهای به کار رفته در بخش های دیگر دارد و همچنین توجیه حرکت مناره ها
با تکان یکی از آنها بواسطه قوانین فیزیکی نه تنها راز جنبیدن این مشهورترین مناره جنبان
جهان را آشکار می کند بلکه بیانگر دانش فنی بسیار عمیق سازندگان آن در هفت قرن
پیش بوده است. سازندگانی که نامی از آنان بطور مشخص در دست نیست . البته بنا به
نظر کارشناسان مناره های دیگری نیز وجود دارد که دارای همین خاصیت بوده و همزمان
با این بنا ساخته شده اند. مناره های مسجد اشترجان در 40 کیلومتری غرب اصفهان
که قسمت اعظم آن تخریب شده و یا یکی از مناره های مسجد حضرت علی (ع ) در
بصره که بنا به نظر " ابن بطوطه" سیاح معروف مراکشی در قرن هشتم قمری، تکان
می خورده و از این جهت ارزش مسجد را برای زائرین دوچندان کرده است.همچنین گفته
می شود که تقریبا همه منارهها این خاصیت را دارند اما شاید کوتاهتر بودن منارجنبان
سبب تکان خوردن کل بنا می شود. در سالیان گذشته بازدید کنندگان آزادانه تا بالای
مناره ها می رفتند و اقدام به تکان دادن آن میکردند اما چندسالی است که به دلیل
اینکه تکانهای دائمی باعث آسیب به بنا می شوند، مسئولین برنامه ای ترتیب داده اند
که هر نیم ساعت یک نفر از راهنمایان که آشنا به مقدار نیروی لازم برای تکان دادن
مناره ها است، به بالای یکی از مناره ها رفته و آنرا تکان می دهد تا بازدیدکنندگان به
خوبی اهتزاز آنرا مشاهده و حس کنند و در عین حال از بوجود آمدن آسیب های احتمالی
به بنا نیز پیشگیری شود.
نترس نترس نترس بچه جون
برو برو بازم به میدون
امید نذار هیچ وقت بمیره... غم جای اونو بگیره...
یه مورچه اگه صد دفعه دونش بیفته، صد دفعه برش میداره!
واسه چی؟ واسه اینکه امید داره......
ارسالها: 199
#48
Posted: 1 Aug 2013 20:19
آشنایی با تاج محل
تاج*محل (به هندی: तIज महल، به اردو: تاج محل) از پرآوازه*ترین بناهای جهان و آرامگاه زیبا و باشکوهی است که در نزدیکی شهر آگره و در ۲۰۰ کیلومتری جنوب دهلی نو پایتخت هند واقع شده*است و یکی از عجایب هفتگانه جدید دنیا به*شمار می*رود
این بنا به دستور شاه جهان، پنجمین امپراتور گورکانی هند به منظور یادبود همسر ایرانی*تبارش، ممتاز محل که در سال ۱۶۳۱م در سفری جنگی به*هنگام وضع حمل فوت کرد بنا شده*است. خود شاه*جهان نیز بعدتر در همان*جا به خاک سپرده شد
همانطور که مشخص است، نام این بنا، ایرانی است. این ساختمان بر پایه مخلوطی از معماری ایرانی، هندی و اسلامی بنا شده*است و در ساخت آن ۲۰،۰۰۰ هنرمند و معمار از نقاط مختلف آسیا به*خصوص ایران، شبه قاره هند، آسیای میانه و آناتولی شرکت داشته*اند.
آغاز ساخت تاج*محل سال ۱۶۳۲م (۱۰۴۲ ش) بوده و در سال ۱۶۴۷م (۱۰۵۷ ش) تکمیل شده*است
احمد لاهوری و برادرش استاد حمید لاهوری (سده یازدهم هجری) سرمعماران ایرانی سازنده تاج محل در هندوستان بوده*اند. در برخی متون نیز از عیسی خان شیرازی و امانت خان شیرازی طغرانویس، که هر دو ایرانی بوده*اند نام برده شده*است، که گویا خوشنویسی کتیبه*های در و دیوارهای تاج*محل به امانت خان واگذار شده*بوده*است.
بیوگرافی و آشنایی با تاج محل
قسمت*های زیادی از تاج محل اکنون از بین رفته است. آنچه امروز از این بنا باقی مانده یک باغ اصلی به نام چهار باغ و ساختمان سفید مقبره که گویی روی یک سکو قرار گرفته و به رودخانه جامو مشرف است.
در این مجموعه، حرکت شخص از دنیوی*ترین نماد (بازار) آغاز می*شود و به اخروی ترین نماد مجموعه (مزار) منتهی می*شود. در این بین، میدان جلوخان فضایی رابط و برزخ گونه بین بازار و مزار (دنیا و آخرت) است. حضور مزار در باغ را نیز می*توان استعاره*ای از حضور انسان در بهشت دانست. توجه به اصول تقارن، مرکزیت و ریتم نیز از دیگر ویژگی های این مجموعه است که آن را این چنین ارزشمند ساخته است.
در ایران، ساختن مزار یکی از شیوه های معمول برای بزرگداشت بزرگان مذهبی یا رجال و افراد مهم اجتماعی یا کشوری بود که به ویژه از دوره ایلخانی به بعد بیشتر از گذشته مورد توجه قرار گرفت. در دوره گورکانیان هند که آنان را می*توان در برخی زمینه ها وارث تیموریان دانست، به ساختن مزار برای بزرگان به صورت بارزی توجه شد. در واقع، فرهنگ ساختن مزار و مقبره برای درگذشتگان توسط مسلمین به هند راه یافته است. زیرا پیش از ورود مسلمانان به هند، بسیاری از هندی*ها اجساد مردگان را می*سوزاندند و شیوه ای برای تجلیل بزرگان خود نداشتند. در این دوران، شماری مزار نیز برای بانوان دربار ساخته شد که تاج محل یکی از آن ها به شمار می*آید.
تاج محل آرامگاه ارجمند بانو ملقب به ممتاز محل، همسر محبوب پنجمین پادشاه گورکانی موسوم به شاه جهان است. ممتاز محل در ۱۰۴۰ ه.ق. درگذشت و آرامگاه او میان سالهای ۱۰۴۹ تا ۱۰۶۵ هجری قمری برپا شد. امپراتور جایگاهی را در کنار رود جمنا برگزید. وی قصد داشت برای خود نیز آرامگاهی در کران دیگر رود و برابر آن بسازد و این دو بنا را با پلی به یکدیگر متصل سازد به نشانه آنکه پیوند او و همسرش از جریان زمان هم در می*گذرد. قرار بود که بر خلاف نمای تاج محل که از مرمر سفید بود، آرامگاه شاه از مرمر سیاه باشد. اما سرنوشت بر این شد که آرامگاه دوم هرگز برپا نشود و امپراتور در کنار همسرش آرام گیرد.
او در هنگام تولد چهاردهمین فرزندش در سال ۱۶۳۲ میلادی جان باخت. ملکه ممتاز محل در هنگام مرگ از شوهرش خواست که پس از او، با زن دیگری ازدواج نکند و برای او مقبره*ایی بسازد که یادش جاوید بماند.
آن دو در سال ۱۶۱۲ با یکدیگر ازدواج کردند و ثمره ۱۸ سال زندگی مشترکشان، ۱۴ فرزند بود.
هنگامی*که ممتاز محل درگذشت، امپراتور داغدیده طراحان، مهندسان و استادکاران را از هند، ایران و آسیای مرکزی گرد آورد تا آرامگاهی را بسازند که آخرین دستاورد معماری مغولان اعظم گردید. در آرامگاه تاج محل جملگی سنت های معماری آسیای مرکزی، ایران و هند به طور هماهنگ و موزون تلفیق یافته و بیشترین تأکید بر تناسبات هندسی عمارت شده است. این اثر دارای پیشینه های چندی از آرامگاه همایون بوده است. وی که دومین امپراتور گورکانی هند بود به ایران تبعید شد. او در بازگشت به هند، گروهی از هنرمندان ایرانی را با خود به همراه برد. بنا بر این شگفت*انگیز نیست که تاج محل از الگوهای ایرانی و میراث معماری هندو بهره گرفته باشد.
بنای آرامگاه برروی دو صفه روی هم قرار گرفته است. صفه اول ۳۷۴ *۱۴۱ و صفه دوم ۱۲۰ *۱۲۰ ذراع است. ساختمان مزار با طرح هشت بهشت طراحی و ساخته شده است. هشت بهشت یا هشت جنه نام نوعی طرح معماری است که بر اساس آن به طور معمول در وسط نقشه بنا یک فضای مرکزی غالبا گنبدی شکل وجود دارد که از مرکز آن چهار محور تقارن عبور می*کند.
در دو طرف شرقی و غربی عمارت مزار، دو ساختمان کاملا همانند به صورت متقارن ساخته شده است . بنایی که در سمت غرب عمارت قرار گرفته، مسجدی است که از سه گنبدخانه و سه ایوان ترکیب شده است. در جبهه شرقی مزار بنایی مشابه مسجد ساخته شده که مهمانخانه مجموعه است و در همه خصوصیات کالبدی مانند مسجد است به جز آنکه محراب ندارد و بر روی سنگفرش آن شکل جانماز ایجاد نشده است.
در بالای عمارت تاج محل، گنبد امرودی (گلابی) شکل قرار دارد که دو پوسته است. ارتفاع گنبد اصلی از روی صفه بیش از ۵۰ متر است. در چهار طرف گنبد اصلی، چهار عدد طاقی با گنبد کوچک قرار دارد. وجود چهار گنبد کوچک در چهار سوی گنبد اصلی، سنت و شیوه ای است که آن را در مقبره امیر اسماعیل سامانی در بخارا می*توان ملاحظه کرد. بنا بر این، خصوصیت مزبور را می*توان از ویژگی های معماری ایرانی دانست.
چهار منار در چهارگوشه صفه عمارت مزار وجود دارد. این خصوصیت را باید به معماری گورکانی نسبت داد. ساختن چهار منار در چهارگوشه یک عمارت در دوره تیموری رایج شد و در دوره گورکانی و به ویژه در تاج محل، آنها را به صورت مستقل از ساختمان، در چهار گوشه صفه ساختند. وجود چهار منار در گوشه های صفه موجب شکل گیری فضایی بصری – روانی شد که عمارت مزار در میان آن اهمیت ویژه ای یافته است، زیرا افزون بر خصوصیات حجمی*یگانه و ممتاز آن، تمام سطح آن را با سنگ مرمر سفید پوشانده اند، در حالی که سطح صفه اول و نیز مهمانخانه و مسجد واقع در دو سوی آن را با سنگ سرخ پوشانیده اند. در جلوی عمارت آرامگاه، باغی مربع شکل ساخته شده است. مربع یکی از شکل های کامل و به ویژه یکی از شکل های مهم و مقدس در فرهنگ طراحی معماری و شهری در ایران است. عرصه باغ نیز با طرح چهارباغ که یکی از مهمترین الگوهای طراحی باغ ایرانی است، ساخته شده است. در این شیوه، عرصه باغ توسط دو معبر متقاطع به چهار قسمت تقسیم می*شد. هر یک از این چهار عرصه نیز دوباره به چهار قسمت تقسیم می*شد و این روند تا جای ممکن ادامه می*یافت و فضای هر سطح با درختان و گلهای متنوع پوشانده می*شد.
در متون تاریخی به نام معمار این مجموعه اشاره نشده است اما در برخی از متن های متأخر، از شخصی به نام استاد عیسی نام برده شده که بعضی او را اهل شیراز و عده ای وی را اهل استانبول دانسته اند. برخی از پژوهشگران نیز به یک نسخه خطی اشاره کرده اند که در آن به «استاد عیسی شیرازی نقشه نویس» و «امانت خان شیرازی طغرانویس» اشاره شده است. علاوه بر این، در برخی از متون به شخصی به نام استاد احمد لاهوری اشاره شده است. هرچند که وجود یک معمار لاهوری در طراحی تاج محل به معنی فقدان یک یا چند معمار ایرانی نیست. زیرا می*توان اظهار داشت که طراحی و ساخت این مجموعه عظیم و با شکوه، تنها توسط یک معمار صورت نپذیرفته است و به احتمال زیاد چند نفر معمار و عده کثیری هنرمند در این کار مشارکت داشته اند.
دروازه با شکوه ورودی باغ و مزار با نام جلوخان، در وسط جبهه متصل به باغ قرار گرفته است و طرحی تقریبا مانند هشت بهشت اما به شکلی ساده دارد. جلوخان نوعی فضای شهری به حساب می*آید که غالبا به عنوان فضایی رابط میان یک فضای معماری و یک فضای شهری مانند بازار، معبر یا میدان مورد استفاده قرار می*گرفته است. در طراحی مجموعه تاج محل، اصل سلسله مراتب (توجه به نحوه ترتیب، تنظیم و استقرار عناصر بر اساس اهمیت معنوی و نمادین فضاها) مورد توجه بوده است.
نوشته روی قبر
نوزاد دختری که مادرش در سفر تبعیدی از ایران به هند او را در کنار چاه آبی رها کرد تا شاهد دردهای خود و خانواده اش نباشد اما سرگذشت شگفت او بگونه ای رقم خورد که امروزه او نماد عشق در سراسر جهان است. آرامگاه تاج محل در جهان سمبل عشق شناخته می*شود. در داخل آرامگاه یا درگاه تاج محل (از عجایب هفتگانه جدید جهان در یونسکو) قبر شاه جهان و ارجمندبانو وجود دارد که با سنگ مرمر یکپارچه تزئین شده*است کنار سنگ مرمر قبر سمت راست به خط نست فارسی رایج دوره صفویه نوشته شده*است: مرقد منور ارجمندبانو بیگم مخاطب بممتاز محل متوفی سنه...
کنار سنگ گور شاه جهان نوشته شده:
مرقد مطهر اعلیحضرت فردوس آشیانی صاحبقران ثانی شاه جهان طاب ثراه سنه ۱۰۷۶ ق)
تعدادی از سنگ نوشته های فارسی با خط نستعلیق. ۱- قصر قلعه اگرا شاه جهان ۲- قصر اکبر شاه ۳- سنگ نوشته های فارسی درگاه جهانگیر ۴- نوشته های قبر تاج محل ممتاز محل
نترس نترس نترس بچه جون
برو برو بازم به میدون
امید نذار هیچ وقت بمیره... غم جای اونو بگیره...
یه مورچه اگه صد دفعه دونش بیفته، صد دفعه برش میداره!
واسه چی؟ واسه اینکه امید داره......
ارسالها: 199
#49
Posted: 1 Aug 2013 20:21
گنبدی تا آسمان
گنبد سلطانیه به شک یکی از مشهورترین آثار جهان است. آرتور پوپ آن را در مستحکم اما سبک تشبیه می*کند که نشان از هنر معماری در این گنبد دارد. گنبد سلطانیه به رغم حجم بزرگش سبک و با روح به نظر می*رسد و مانند طاق آسمان مستحکم است. این گنبد در فهرست میراث جهانی به ثبت رسیده*است.
گنبد سلطانیه به عنوان شاهکاری از معماری دوره اسلامی، به عنوان بلندترین گنبد آجری جهان در فهرست میراث جهانی به ثبت رسیده*است. این بنا آرامگاهی متعلق به الجایتو، حاکم مغول در قرن ششم هجری قمری است که آن را وسط دشتی زیبا،* شبیه دشت*های مغولستان بنا کرده*است.
گنبد سلطانیه
تحولی در معماری
تزیینات و نحوه ساخت این مقبره در واقع نقطهء عطفی در معماری آن دوران بوده به این شکل که سبکی جدید را در معماری به*وجود آورده که از معماری سلجوقی منفک شده*است.
گنبد سلطانیه بین سال*های 702 یا 703 تا 712 هجری قمری ساخته شده*است. این بنا به دستور الجایتو یا هما سلطان محمد خدابنده ساخته شد و خواجه رشیدالدین فضل*الله همدانی در ساخت آن نظارت داشت. گنبد سلطانیه در حدود 300 کیلومتری تهران و در شهر سلطانیه، در نزدیکی زنجان واقع شده و از دور در میان دشتی سرسبز چونان نگینی آبی می*درخشد.
گنبد سلطانیه
این گنبد در داخل باروی شهر قدیم سلطانیه قرار گرفته و بنایی است هشت ضلعی که طول هر ضلع آن 80 گز است. هشت مناره نیز در اطراف گنبد دارد. و قدیمی*ترین گنبد دوپوش موجود در ایران است. رنگ گنبد آبی است. بر روی این اضلاع گنبد بلندی قرار گرفته که ارتفاع آن را 120 گز نوشته*اند.
در قسمت بالایی آن ساختمان دور تا دور اتاق*ها و غرفه*ها ساخته*اند. خود گنبد از کاشی*های فیروزه*ای رنگ پوشیده و سقف داخل اتاق*های بالا با گچ*بری*ها و آجرهای رنگارنگ تزیین یافته*است. در حاشیه طاقها آیات قرآنی واسماالله با خط جلی نوشته شده*است. حکاکی*هایی در آجرهای دیوارها و سقف*های رنگین بنا نیز دیده می*شود.
گنبد سلطانیه
شاهی که مسلمان شد
زمانی که ساخت این بنا آغاز شد، الجایتو هنوز مسلمان نشده بود، اما سال*های آخرین ساخت گنبد سلطانیه او پس از مشرف شدن به زیارت حضرت علی (ع) و فرزندش امام حسین (ع) مذهب شیعه را پذیرفت و قصد کرد تا قبر حضرت علی (ع) را از نجف به سلطانیه بیاورد. پس گنبد سلطانیه را به امام اول شیعیان اختصاص داد.
اما دیری نپایید که عالمان شیعه در آن زمان، او را با مخالفت*های خود از انجام این*کار منصرف کردند و این شد که ساخت گنبد سلطانیه دوباره به ایده اولیه خود، یعنی آرامگاه الجایتو بازگشت.
سلطانیه پایتخت مغولان در زمان الجایتو یا همان سلطان محمد خدابنده بود. پیش از آن شهری به این نام وجود نداشت و بر اساس آن*چه که در نوشته*های آشوری دیده می*شود، حدود سده هشتم قبل از میلاد، اقوام ساکاراتی*ها در دشت سلطانیه ساکن شدند. همچنین در زمان فرمانروایی مادها، اریباد خوانده شده و از سوی دیگر زمان پارت*ها به ارساس شهرت پیدا کرده*است. حمدالله مستوفی در کتاب نزهه القلوب می*نویسد که پیش از سلطنت سلطان محمد خدابنده، این شهر را شریزا یا شهریاز می*خواندند.
گنبد سلطانیه
گفته می*شود مغولان آن هنگام در تبریز را پایتخت کرده بودند، برای گذراندن وقت و انجام امور شکار به سلطانیه می*آمدند پس به دستور ارغون*خان، آقاخان، فرزند هولاکوخان، چهارمین سلطان مغول، عملیات ساخت شهر سلطانیه در سال 1270 میلادی در مکان فعلی آغاز می*شود. هرچند این شهر پس از مرگ الجایتو از رونق افتاد و دیگر پایتخت ایلخانان نماند اما گنبد سلطانیه به دلیل شگفتی*های معماری، همچنان نام این شهر را زنده نگه داشت.
گنبد عظیم سلطانیه به صورت یک هشت ضلعی بنا شده که گنبد آن به صورت نیم*کرده*ای به ارتفاع 54 و قطر 25 متر روی این هشت ضلعی روی قرار گرفته*است. گنبد به دلیل استفاده از کاشی*های آبی رنگ، به مانند نگینی فیروزه*ای درآمده*است.
هر کدام از اضلاع این هشت ضلعی را مناره*ای به اتمام می*رساند. در وصف این مناره*ها بسیار گفته* شده*است. برخی معتقدند که این مناره*ها برای پخش اذان در تمام سمت*های گنبد است و برخی دیگر می*گویند این* مناره*ها، فدایی هستند و به محض وقوع زلزله فرو می*ریزند تا بنا آسیب نبیند.
گنبد سلطانیه
بستر این بنا از طبقات فشرده شن و ماسه به عمق تقریبی 8 تا 10 متر تشکیل شده و از مقاومت بسیار خوبی برخوردار است. گفته می*شود طی این سال*ها (حدود 700 سال) این بنای 1600 تنی تنها حدود 8 سانتی*متر نشست داشته*است.
طبقه فوقانی و جدا از دهلیزهای داخلی گنبد سلطانیه، یکی از شاخص*ترین بخش*های آرمگاه است. این بخش بالکن*هایی هشت*گانه هستند که از ایوان*ها رو به بیرون شکل گرفته*اند و تزئینات زیبایی از کاشی*کاری، مقرنس، تسمه*کشی، گچ*کاری و تلفیق*هایی از آجر و کاشی به همراه کتیبه*های متعدد تشکیل شده*اند. این بالکن*ها چشم*اندازهای بی*نظیری دارند. نورگیر*های خارق*العاده گنبد سلطانیه هر بیننده*ای را مبهوت می*کند. برخی نورگیرهای این بنا را به ساعت آفتابی برای انجام امور مذهبی تشبیه کرده*اند.
گفته می*شود که اگر نور از سوراخ گنبد اصلی بتابد زمان اذان ظهر است. نوری که از پنجره*های بزرگ می*تابد ساعت را نشان می*دهد و نور پنجره*های کوچک، حدود دقیقه را به نمایش می*گذارد. بر همین اساس گفته می*شود که هشت ضلعی بودند بنا هم به همین علت است
تقویمی منطبق بر آفتاب
گفته می*شود که اگر نور از سوراخ گنبد اصلی بتابد زمان اذان ظهر است. نوری که از پنجره*های بزرگ می*تابد ساعت را نشان می*دهد و نور پنجره*های کوچک، حدود دقیقه را به نمایش می*گذارد. بر همین اساس گفته می*شود که هشت ضلعی بودند بنا هم به همین علت است.
بنا به روایتی گفته می*شود که گنبد سلطانیه بر اساس طرحی از آرمگاه غازان*خان که آن نیز از بنای آرمگاه سلطان سنجر الهام گرفته شده، ساخته*شده است. با این*حال پلان آن* آرامگاه*ها مربع اما گنبد سلطانیه هشت*ضلعی است.
گنبد سلطانیه
از سوی دیگر جنبه*های ابتکاری در این بنا آن را به یکی از شاخص*ترین بناهای دوره اسلامی در جهان بدل کرده*است. همچنین گفته می*شود که گنبد کلیسای سانتاماریا دلفیوره با تقلید از گنبد سلطانیه حدود صد سال پس از آن ساخته شده*است.
آرتور پوپ پژوهشگر بزرگ تاریخ ایران می*گوید که گنبد سلطانیه به رغم حجم بزرگش سبک و با روح به نظر می*رسد و مانند طاق آسمان مستحکم است. بارها و فشارها به درستی در نقاط نسبتاً معدودی تمرکز یافته*اند و هیچ مانعی برای آنکه حرکت هماهنگ و رو به عروج بنا را کند یا مخدوش کند وجود ندارد؛ از این رو بنا از لحاظ ساختار یک شاهکار است.
نترس نترس نترس بچه جون
برو برو بازم به میدون
امید نذار هیچ وقت بمیره... غم جای اونو بگیره...
یه مورچه اگه صد دفعه دونش بیفته، صد دفعه برش میداره!
واسه چی؟ واسه اینکه امید داره......
ارسالها: 199
#50
Posted: 1 Aug 2013 20:22
آشنایی با برج پیزا
هدف ازساخت این برج، استقرار یک ساعت بزرگ بر بالای آن بود اما این بنا مدتی بعد از احداث انحراف یافت و اکنون به همان صورت باقیست. برج پیزا ۵۵ متر ارتفاع دارد و هر سال برمیزان انحراف آن افزوده می*شود.
برج کج پیزای ایتالیا با وجودی که تنها برج کج جهان نیست، ولی مشهورترین آن در کل جهان می*باشد. این برج هر سال ۲٫۵ سانتیمتر به سمت زمین کج می*شود و احتمال می*رود تا ۸۰ سال دیگر سقوط کند.
طبقه اشراف برای رقابت با یکدیگر مشهورترین هنرمندان و معماران را مأمور ساختن شاهکاری معماری می*کردند. در قرن دوازدهم، اهالی شهر پیزا تصمیم گرفتند کلیسای آنها برجی داشته باشد که برج سینت مارک را تحت تأثیر قرار دهد.
پس از آن که پایه*های بنا حفر شد، معماری کارآزموده به نام بونامو که مسئول ساختمان این برج بود، نخستین سنگ آن را در سال ۱۱۷۴ میلادی بنا نهاد. اما پیش از آنکه ارتفاع برج به ۱۲ متر برشد، مشخص شد که برج به میزان زیادی منحرف شده است.
در سال ۱۲۳۴ از معمار دیگری به نام بناناتو خواسته شد تا ساختمان برج را تمام کند. او چهارمین سقف بنا را به پایان رساند و آن را نیمه تمام گذارد.
سپس معمار دیگری رشته کار را بدست گرفت و طبقات پنجم و ششم را تمام کرد، اما پایه اصلی همچنان منحرف می*شد. تقریبا یک قرن بعد، معماری به نامپیزانو ساختمان آخرین بالکن را به پایان رساند و ناقوس برج را در نزدیک مرکز ثقل نصب کرد.
در گذشته تصور می*شد که کجی برج پیزا بخشی از طرح اولیه آن بوده است ولی امروزه دانشمندان ثابت کردند که این مساله صحت ندارد. ساخت این برج به صورت عمودی طراحی شده بود ولی در طول ساخت آن به تدریج کج شد.
این برج به دلیل کجی و زیبایی خاصی که دارد از سال ۱۱۷۴ تاکنون همیشه کانون توجه همگان بوده است. در طول ساخت این برج تلاش*های زیادی انجام گرفت تا با بکارگیری مصالح ساختمانی خاص جلوی کج شدن آن گرفته شود.
بعدها ستون*ها و دیگر بخش*های تخریب شده برج بیشتر از یک بار جایگزین شدند و امروزه زیرساخت*های جدیدی برای کم کردن میزان کج شدن برج و افزایش طول عمر آن به کار گرفته می*شود.
برج کج پیزا با ۸۶۳/۵۵ متر ارتفاع در ۸ طبقه ساخته شده است. قطر بیرونی این بنا ۴۸۴/۱۵ متر و قطر داخلی ۳۶۸/۷ متر است. ضخامت دیوارهای پایه آن ۰۸/۴ متر است و وزن آن حدود ۵۰۰/۱۴ تن برآورد می*شود.
جهت شیب این برج در فاصله سال*های ۱۱۷۴ تا ۱۲۵۰ به سمت شمال و از سال ۱۲۷۲ تا سال ۱۹۹۷ به سمت جنوب متمایل بوده است تا سال ۱۹۹۷، این برج ۲/۵ متر نسبت به سطح افق کج شده است.
ناقوس این برج ۵/۳ تن وزن دارد. این برج در پشت کلیسای بزرگ شهر پیزا واقع شده است و ساخت این برج در سه مرحله انجام گرفته است.
ساخت اولین طبقه این برج ناقوس که سنگ*های مرمر سفیدرنگ در آن به کار رفته است از نهم آگوست ۱۱۷۴ دوران پیروزی*های نظامی و خوشبختی شروع شد. اولین طبقه این برج از ستون*هایی که به صورت دایره*وار در کنار هم قرار گرفته بودند، تشکیل شده بود که در جهت مقابل تاق*های بی*روزنه خم شده بودند.
بعد از اینکه طبقه سوم این برج در سال ۱۱۷۸ ساخته شد به دلیل اینکه ۳ متر در کارهای زیرساختی آن اشتباه شده بود، برج کج شد. البته طرح این برج از آغاز نقص داشت.
با درگیر شدن بیزانس در جنگ با جنوا، لوکا و فلورانس ادامه ساخت این برج به مدت ۱۰۰ سال با تعلیق رو به رو شد. در سال ۱۱۹۸ چند ساعت به طور موقت روی این بنای ناتمام نصب شد.
اشنایی با برج پیزا
در سال ۱۲۷۲ ساخت این بنا توسط معماری به نام «جیوانی*دی*سیمونه» از سر گرفته شد. ۴ طبقه بدین ترتیب ساخته شد. مجددا در سال ۱۲۸۴ با شکست بیزانس در جنگ ساخت بنا متوقف شد.
در سال ۱۳۷۲ آخرین طبقه آن که محل قرار گرفتن ناقوس بود توسط توماسودی آندرا پیزانو ساخته شد و ناقوس در محل خود قرار گرفت.
وی در تلفیق عناصر گوتیک به کار گرفته شده در جایگاه ناقوس با سبک رومانسک (معماری اروپایی قرن*های یازدهم و دوازدهم که به تقلید از معماری رومی دارای تاق*های ضربی و دیوارهای ضخیم بود) برج موفق عمل کرد.
در بالاترین نقطه این برج ۷ ناقوس وجود دارد که هر کدام یکی از نوت*های موسیقی را دارد و بزرگ*ترین آنها در سال ۱۶۵۵ نصب شده است.
در سال ۱۸۳۸ معماری به نام الساندرو دلا گرادسکا گذرگاهی در اطراف این برج حفر کرد که این امر موجب افزایش کج شدن این برج شد.
بنبتو موسولینی دستور داد تا این برج را به حالت عمودی برگردانند به همین خاطر درپای آن بتون ریخته شد که این امر منجر به فرو رفتن برج در سطح زمین شد. در طول جنگ جهانی دوم ارتش آمریکا دستور تخریب تمامی برج*های ایتالیا را داد که برج پیزا در دقیقه آخر از این خطر در امان ماند.
در ۲۷ فوریه ۱۹۶۴ دولت ایتالیا برای جلوگیری از سقوط این برج درخواست کمک کرد. یک گروه از مهندسان، ریاضیدانان و تاریخدانان در جزایر آزور گرد هم آمدند تا راه*های پا بر جا نگه داشتن و استحکام برج را بررسی کنند.
بعد از دو دهه کار و فعالیت روی این پروژه، برج در ژانویه ۱۹۹۰ به روی عموم بسته شد. در طول این مدت ناقوس*های برج برای کم شدن از وزن*شان از محل خودجا*به*جا شدند.
روش*های بسیاری برای پا بر جا نگه*داشتن برج پیشنهاد شده که از آن جمله می*توان به استفاده از وزنه*های ۸۰۰ تنی سربی درپای آن اشاره کرد. راه*حل نهایی برای پیشگیری از کج شدن بیشتر برج انتقال ۳۸ متر مکعب از سطح بر آمده زیر آن بود. طبق آخرین اطلاعات این برج تا ۳۰۰ سال دیگر پا بر جا خواهد بود.
بر طبق یک افسانه گالیلئو گالیله که خودش نیز یک پیزایی بود، آزمایشاتش در مورد سقوط آزاد را نیز در بالای این برج انجام داد. این برج به این ترتیب، به نشان اصلی شهر پیزا تبدیل شد و سال ۱۹۸۷ نیز توسط یونسکو به میراث فرهنگی پیوست.
از ۷ ژانویه سال ۱۹۹۰ بازدید از این برج توسط توریستان ممنوع شد. چون خطر ریزش آن افزایش پیدا کرده بود. پس از ۱۲ سال و کمی راست*سازی برج از ۱۵ دسامبر ۲۰۰۱، دیدار از این برج ۱۴،۵۰۰ تُنی مجدداً توسط بازدید*کنندگان آزاد شد.
مهندسان و دانشمندان اعلام کردند دیگر خطر سقوط، برج کج پیزا را تهدید نمی*کند، چرا که کمیته حفظ این بنا نام گزارش ۱۰۰۰ صفحه*ای*اش را که تمامی تلاش*های حفظ این بنا در آن ذکر شده «برج ترمیم شد» گذاشته است.
این افراد معتقد هستند خمیدگی این بنای دوران قرون وسطی به حالت ایستا درآمده است. هرچند این برج هرگز به حالت صاف درنخواهد آمد و دلیلش هم از بین رفتن جاذبه توریستی آن است اما دو دهه کار و تلاش کمیته حافظت از برج کج بالاخره معمای ۸۰۰ ساله تمایل این میراث فرهنگی جهانی به سمت شمال را حل کرد.
طبق گزارشی که در تلگراف به چاپ رسید «جان برلند»، پرفرسور۷۲ ساله بریتانیایی مهندسی خاک ثابت کرده که دلیل ناپایداری این برج سفره آب زیرزمینی متحرکی زیر سطح نرم پایه ۲۰۰ متر مربعی این برج است.
با توجه به این مسئله این پرفسور به همراه گروه حفظ و مرمت آثار باستانی*اش بودجه*ای بالغ بر ۳۹ میلیون دلار را صرف پیدا کردن راهی ابداعی برای جلوگیری از سقوط این برج کردند.
اشنایی با برج پیزا
این گروه از سال ۱۹۹۰ مشغول به کار شدند اما چندبار احتمالات اشتباه آنها را به بیراهه منتهی کرد. در سال ۱۹۹۲ این گروه با استفاده از تاندون*های فولادی سعی کردند برج پیزا را ثابت نگه دارند، در سال ۱۹۹۳ شمش*هایی از جنس سرب و بست*های تنومند نیز به این تاندون*ها اضافه کردند که این مسئله موجب نارضایتی مردم شد.
بالاخره در سال ۱۹۹۵ برلند کمی به راه حل مسئله نزدیک شد. او متوجه شد جیمز تروبشاو، مهندس دوران ویکتوریا در سال ۱۸۳۲ برای برطرف کردن خمیدگی برج کلیسای سینت چاد از نقره استفاده کرده است.
او ترکیبی شامل نقره را در سمت شمالی برج جاسازی کرد، درست در جهت مقابل زاویه خمیدگی، این مسئله موجب شد تا جاذبه در سمت مخالف خمیدگی سنگینی و از خم شدن بیشتر برج جلوگیری کند. این شیوه همچنین در برابر حرکت سفره آب زیرزمینی نیز ساختمان را پایدار و ثابت نگه می*دارد.
هنگامی که تنها ساخت ۳ طبقه پایینی برج به پایان رسیده بود و پیش از آنکه ارتفاع برج به ۱۲ متر برسد، این برج خمیدگی خودش را نشان داد. از آن زمان تا کنون انحراف و خمیدگی برج ادامه دارد.
انفجار بیش از یک هزار بمب در جنگ جهانی دوم در این شهر و وقوع حدود ۱۰۰ زلزله خفیف و شدید در این منطقه، نتوانسته است برج کج را به زمین بیندازد.
نترس نترس نترس بچه جون
برو برو بازم به میدون
امید نذار هیچ وقت بمیره... غم جای اونو بگیره...
یه مورچه اگه صد دفعه دونش بیفته، صد دفعه برش میداره!
واسه چی؟ واسه اینکه امید داره......