ارسالها: 9253
#81
Posted: 6 Dec 2013 00:19
سنگنگاره ویرانی شوش
how to take a screen shot
سنگنگاره ویرانی شوش یا سنگنگاره آشور بانیپال یکی از آثار باستانی است که به مناسبت غلبه آشوریان بر عیلامیان در سال ۶۴۷ پیش از میلاد خلق شدهاست. در این نقش برجسته، سپاهیان آشور در حال ویران کردن معبد با کلنگ دو سر و دیلم هستند و همچنین از شهر شوش زبانههای آتش بلند میشود. تعدادی هم از سربازان آشوری مشغول خارج کردن گنجهای آن هستند. این اثر باستانی در موزه بریتیش میوزیوم لندن نگهداری میشود. در بخشی از کتیبه آشور بانیپال که به مناسبت ویرانی شهر شوش نوشته شده، چنین آمدهاست:
من، شوش، شهر بزرگ و مقدس را به خواست خدایان آشور گشودم. من وارد کاخهای معبد شوش شدم و هر آنچه از سیم و زر و مال فراوان بود، همه را به غنیمت برداشتم. من همه آجرهای زیگورات شوش را که با سنگ لاجورد تزئین شده بود، شکستم. من تمامی معابد عیلام را با خاک یکسان کردم، شهر شوش را به ویرانهای تبدیل کردم و بر زمینش نمک پاشیدم. من همه دختران و زنان را به اسارت گرفتم. از این پس دیگر کسی، صدای شادی مردم و سم اسبان را در عیلام نخواهد شنید.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#82
Posted: 6 Dec 2013 00:29
کاسه زرین میخینگار از آثار باستانی دوران داریوش اول یا دوران داریوش دوم (بین سالهای ۵۲۲–۴۸۶ یا ۴۳۲–۴۰۵)پیش از میلاد است که در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری میشود. ارتفاع این کاسه ۱۱٫۱ سانتی متر میباشد. طرح این کاسه "طرح خیارهدار" میباشد. در بالای این کاسه به صورت گرداگرد با سه نوع خط میخی پارسی، عیلامی و بابلی نوشتاری حک شده است. متن این نوشتار این است: داریوش، شاه بزرگ.
screen cap
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#83
Posted: 6 Dec 2013 00:31
screen shots
پلاک طلایی مرد ماد با خنجر یکی از ۱۷۰ اشیای گنجینه آمودریا است که متعلق به دوران هخامنشیان (سده ۴ تا ۵ پیش از میلاد)میباشد.
این پلاک برجستهکاری شده و دیگر قطعات گنجینه آمودریا که از جنس طلا و نقره میباشند، در نیایشگاهی در منطقه تخته قباد (کواد) تاجیکستان کشف شدهاند. این مجموعه که با ارزشترین گنج بر جای مانده از دودمان هخامنشی است، در موزه ویکتوریا و آلبرت و موزه بریتانیا نگهداری میشوند. پلاک طلایی مرد ماد با خنجر که یکی از ۵۰ پلاک نازک گنجینه آمودریا است، همانند دیگر پلاکهای مشابه، مردی را نشان میدهد که لباس او به سبک مردمان اهل ماد است. مرد در حالی که به سبک حجاریهای تخت جمشید، بر لباسش یک آکیناکه (شمشیر کوتاه) آویخته شدهاست، دستهای از برسم را در جلو سینهاش گرفته و با دست راست آن را حمل میکند. این مرد احتمالا مجری یک سنت مذهبی است زیرا در دست خود دستهای برسم را گرفتهاست. منظور از ساخت پلاک و هدف وجود آن در نیایشگاه کاملا مشخص نیست، اما ظاهرا این پلاکها به صورت نذر و وقف به این پرستشگاه یا زیارتگاه پیشکش شدهاست.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#84
Posted: 6 Dec 2013 00:33
متنی که در زیر مشاهده می کنید یکی از چهار کتیبه ی داریوش بزرگ است.از میان این جعبهها و گنجینههای داخل آنها، دو عدد در طول ایام به تاراج رفتهاست. و جای خالی یکی از آنها در گوشه شمال غربی آپادانا، در دل سنگ کوه آشکار مانده بود. فردریک کرفتر در سال ۱۳۱۳ خ به بررسی این جای خالی پرداخت و نتیجه گرفت که باید در سه گوشه دیگر تالار نیز نمونه آن یافت شود. پس از کندهکاری و حفاری در گوشه شمالشرقی و جنوب شرقی، جعبهها و گنجینههای درون آنها را یافتند و به تهران فرستادند. هم اینک یک جفت از کتیبهها در موزه ملی ایران نگهداری میشود.
image
روی هر یک از این چهار لوحه، متنی به سه زبان پارسی باستان (۱۰ سطر)، عیلامی (۷ سطر) و بابلی (۸ سطر) به خط میخی یک متن مشترک حک شدهاست. ترجمه این متن چنین است:
داریوش شاه بزرگ، شاه شاهان، شاه کشورها، پسر ویشتاسپه، از تخمه هخامنشی، داریوش شاه گوید: این است کشوری که من دارم. از جایگاه سکاهایی که آن سوی سغدند تا برسد به حبشه، از هندوستان تا برسد به لودیه، که آن را اهورامزدا، مُهست (بزرگترین) خدایان، به من بخشیدهاست. اهورامزدا مرا و این خاندان شاهیم را بپایاد.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#85
Posted: 6 Dec 2013 00:37
کتیبههای پیبنای کاخ آپادانا تخت جمشید هشت کتیبه باستانی است که از دوران زمامداری داریوش بزرگ به جا ماندهاست. این کتیبهها از زیر ستونهای کاخ آپادانا تخت جمشید کشف شدهاست. چهار کتیبه از این کتیبهها از جنس طلا و چهار کتیبه دیگر از جنس نقره میباشند.
windows print screen
بزرگترین و باشکوهترین کاخ داریوش اول، کاخ آپادانا تخت جمشید بودهاست. بنای این کاخ در تاریخ ۵۱۵ پیش از میلاد آغاز شد و تکمیل آن سی سال طول کشید. ساختمان این کاخ بزرگ و با شکوه، کاری ماندنی محسوب میشد، به همین سبب داریوش بزرگ فرمان داد تا نام و نشان و ویژگیهای ایرانشهر (ایران) را بر چهار کتیبه (خشت) طلایی و چهار کتیبه نقرهای، به سه زبان و خط پارسی باستان، بابلی و ایلامی حک کنند و چهار جعبه سنگی که هر کدام ۴۵ سانیمتر طول و عرض و ۱۵ سانتیمتر بلندی داشت، ساختند و در هر جعبه، یک کتیبه طلایی و یک کتیبه نقرهای به همراه چند سکه، از نوع سکههای ایونیه و لودیه و یونان، که در آن روزگار رواج داشت (در سال ۵۱۵ پیش از میلاد هنوز سکههای داریوش، موسوم به داریک یا داریوشی، ضرب نشده بود) قرار دادند و در چهار گوشه تالار کاخ، زیر پی دیوار آپادانا، با تخته سنگهایی گران مدفون ساختند.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#86
Posted: 6 Dec 2013 00:40
سرستون گاو دوسر
green shot
سرستون گاو دوسر کاخ آپادانا شوش قسمتی از کاخ با شکوه آپادانا داریوش بزرگ در شوش است. این سرستون بزرگ یکی از سی و شش ستون پشتیبان سقف کاخ آپادانا داریوش بزرگ در شوش میباشد و نمایانگر معماری هخامنشی است که از فرهنگها و تمدنهای مختلف و به صورت سبکی منسجم و مرتبط ایجاد شدهاست. هنگامی که داریوش بزرگ پس از کوروش بزرگ به پادشاهی هخامنشی رسید، شهر شوش را به عنوان پایتخت اداری و اجرایی سراسر قلمرو امپراطوری هخامنشی انتخاب کرد. این سی و شش ستون هر کدام دارای ۲۱ متر ارتفاع هستند که قاعده هر کدام به شکل مربع میباشد که نام پادشاه بر روی آن حکاکی شدهاست. قدمت این کاخ و سرستونها به ۵۱۰ سال پیش از میلاد باز میگردد. این سرستون نتیجه کاوشهای مارسل و جین دیولافوا (Marcel and Jeanne Dieulafoy) در سالهای ۱۸۸۴ تا ۱۸۸۶ میلادی میباشد. این سرستون در موزه لوور نگهداری میشود.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#87
Posted: 6 Dec 2013 00:45
سگک عقاب
photo hosting sites
سگک عقاب و صید از اشیای کشف شده دروان اشکانیان میباشد و قدمت آن به سده اول پیش از میلاد تا سده دوم پیش از میلاد بر میگردد. در سالهای ۱۹۱۰-۱۹۱۱ میلادی این قطعه که جزئی از یک گنجینه بود، توسط ارنست هرزفولد در اتاقی در یک معبد، واقع در نزدیکی نهاوند کشف شد. ارنست هرزفولد بر این گمان بود که این گنج متعلق به یک خانواده اشرافی اشکانی میباشد. جنس قطعه طلا با نشانهای فیروزه و پهنای سگک ۸٫۴ سانتی متر میباشد. طرح کلی سگک دایرهای شکل است که دو شکاف به منظور گذر تسمه یا بند چرمی در سمت راست و چپ آن وجود دارد. گردادگرد سگک (قاب) جای ۱۸ نگین دیده میشود، در این جایگاههایی که شبیه ناخن انسان است، نگین فیروزه نشانده شدهاست که البته بیشتر آنها کنده شده و نابود شدهاند و فقط ۶ نگین در جای خود میباشد. عقاب در چنگال خود حیوان قوز کرده و کوچکی را که به نظر بزی کوهی یا خرگوشی صحرایی میباشد، شکار کردهاست. در گوش بزرگ صید و چند نقطه بدنش فیروزه نشانده شدهاست. عقاب تقریباً سه چهارم نمای سگک را اشغال کردهاست. این قطعه دو قلو میباشد و تکه زوج آن در موزه بریتانیا نگهداری میشود. این قطعه در موزه متروپولیتن نیویورک گالری ۴۰۴ نگهداری میشود.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#88
Posted: 6 Dec 2013 00:48
دسته گلدان بز کوهی
how to take a screenshot on a pc
دسته گلدان بز کوهی یکی از آثار به جای مانده مربوط به دوران هخامنشیان است. جنس این عتیقه نقره با روکش طلا میباشد. در این اثر باستانی سمهای بز کوهی بر روی ماسک موجودی اساطیری ترکیب شده از صورت انسان و شاخ بز قرار گرفتهاست. این موجود ترکیبی جهنده به روش ریخته گری ساخته شدهاست. بالهای زیبا و شاخهای این بز کوهی، سمبل سرزندگی و انرژی حیوان در هنر هخامنشی است. پاهای بز کوهی به ماسک موجودی اساطیری با نام سیلنوس (موجودی تلفیق شده از انسان و بز) ختم میگردد. این دسته گلدان مربوط به گلدانی فلزی بودهاست.این اثر در موزه ی لور فرانسه نگهداری می شود.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#89
Posted: 6 Dec 2013 00:52
دستههای پرندهگون
how to screen capture
دستههای پرندهگون دیگ از اشیای کشف شده در تپه حسنلو میباشند. این دستهها سابقاً به ظرفی با عمق کم و چکش کاری شده پرچ شده بودند. نقش این اشیاء پرندهای با گردن بلند و همچنین دم و بال کشیدهاست. بالهای پرنده به شکل یک مستطیل، بر روی سر آنها نقش دستگیره را بازی میکنند. چشم پرندهها در دوایر متحدالمرکز سیاه قلم کاری شدهاند. حالت جناقی سینه و نوکها کمی به سمت جلو کشیده شدهاست. این طرح و شمایل در ظروف، در قرن نهم پیش از میلاد در آشور و ایران از محبوبیت خاصی برخوردار بودهاست. این اشیاء برنزی با ابعاد ۱۰۸ در ۱۰۰ میلیمتر در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری می شوند.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#90
Posted: 6 Dec 2013 00:56
کتیبهٔ خشایارشاه
image hosting
کتیبهٔ خشایارشا در نزدیکی دریاچه وان ترکیه، بر فراز صخرهای و در ارتفاع ۲۰ متری از سطح زمین و در نزدیکی یک قلعه واقع شدهاست. این کتیبه در اصل توسط داریوش بزرگ آمادهسازی شدهاست اما به دلائلی تکمیل نشده و خالی رها شدهاست، اما خشایارشا پسر داریوش بزرگ، در دوران زمامداری خود آن را تکمیل کرده و به یادگار گذاشتهاست. این کتیبه ۲۷ سطر و ۳ ستون دارد و از چپ به راست و به سه زبان پارسی باستان، اکدی و عیلامی نوشته شدهاست. این کتیبه تنها کتیبهٔ هخامنشی است که در خارج از مرزهای کنونی ایران قرار دارد.
تقریباً ۱۰۰ سال پیش (سال ۱۲۸۶ خورشیدی) طرحی از روی این کتیبه آماده شده بود که متخصصان زبانهای باستانی از روی این طرح اقدام به خواندن و ترجمهٔ این کتیبه کرده بودند. نخستین بار رونالد گراب کِنت (زبانشناس) در سال ۱۹۰۸ (میلادی) این کتیبه را خوانده و ترجمه کرده بود. اما همانطور که گفته شد همه دانشمندان تا پیش از تلاش زوج جهانگرد ایرانی، از جایگاه دقیق این کتیبه بیاطلاع بودند و هیچ عکسی هم از این کتیبه در دسترس نبودهاست. نتیجه سفر زوج ایرانی بازیابی موضع دقیق کتیبه خشایارشا در دریاچه وان و تهیه عکس و فیلم کامل از این کتیبه بود.
خشایارشا در کتیبه آوردهاست:
اهورامزدا خداییست بزرگ، بزرگترین خدایان
که زمین را آفرید
که آسمان را آفرید
که مردم را آفرید
که شادی را برای مردم آفرید
که خشایارشا را شاه کرد
یگانه فرمانروای بسیاری
من خشایارشا، شاه بزرگ، شاه شاهان
شاه مردمان بسیار
شاه در این زمین دور و پهناور
پسر داریوش شاه هخامنشی گوید خشایارشا: داریوش شاه که پدرم بود، به خواست اهورامزدا بناهای زیبایی ساخت و او دستور داد این کتیبه کنده شود.
اما نوشتهای در آن کنده نشد
پس از آن من دستور دادم این نوشته کنده شود.
باشد که اهورامزدا و خدایان دیگر مرا نگاه دارند، شهریاری مرا ، و آنچه که من ساختهام .
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم