ارسالها: 436
#101
Posted: 28 Jul 2011 11:56
جاذبه های طبیعی شیراز
آبشار مارگون
آبشار مارگون در سپیدان فارس قرار دارد و حاصل آب رودخانه كمهر و حوزه آبخیز آن است كه ازمیان صخره ها سرریز می شود.
هم آمیزی درختان جنگلی با ناحیه كوهستانی و رودخانه ای، زیبایی چشم اندازهای طبیعی آبشار مارگون را بیشتر كرده است.
دریاچه پریشان
این دریاچه بزرگترین دریاچه آب شیرین ایران است كه یكی از بهترین زیستگاه های پرندگان مهاجر در فصل زمستان می‌باشد. منابع آبی دریاچه عمدتاً باران و چشمه های اطراف است
چشمه جوشك
این چشمه در محدوده شمال غربی شیراز، در كنار روستای " قصرقمشه" قرار دارد. این چشمه بزرگ، سرچشمه رودخانه اعظم است كه باغ های تمام روستاهای مسیر خود مانند قصر قمشه ، منصورآباد و قصر دشت و ... را آبیاری می كند. مظهر چشمه جوشك و كناره های رودخانه ، گردشگاه مفرحی است.
منطقه بَمو
منطقه بمو در برابر كوه بمو، در 19 كیلومتری شیراز و درست مقابل تنگه الله اكبر، در جاده شیراز- آباده واقع است. منطقه بمو دارای گونه های نادر جانوران به ویژه آهو و گونه های مختلف گیاهی است. این منطقه حفاظت شده چشم انداز زیبایی دارد. در این پارك چشمه بیدی، چشمه صادقی، چشمه فیلی، چشمه گردو و چشمه چنار با آب صاف و گوارا در دره های زیبا جریان دارند. دو قنات ركن آباد و آب زنگی در همین منطقه قرار دارند.
روستای قلات
در جاده شیراز- سپیدان، روستای ییلاقی قلات با خانه ها، باغ ها و چشمه های زیبا در دامنه كوه واقع است.
پیربناب
پیربناب كه در زبان محاوره " پیربنو" نامیده می شود، چشمه بسیار بزرگی در 15 كیلومتری جنوب شیراز است. در اطراف این چشمه محیط با صفایی با درختان چنار وجود دارد كه دشت برابر خود را سیراب می كند. آرامگاه مخروبه ای نیز در كنار چشمه وجود دارد كه معروف به " شیخ اقطع " است
آبشار كوهمره سرخی
در جاده شیراز- كازرون، به فاصله 50 كیلومتر، جاده كوهمره سرخی جدا می شود. با گذر از چند روستا، منطقه ای پدیدار می شود كه دارای آبشارهای كوچك متعدد و جنگل طبیعی كم درختی است.
دریاچه مهارلو
اطراف دریاچه مهارلو نقاط بسیار زیبا و دیدنی پدید آمده كه مردم بسیاری را به خود جلب می كند. آب معدنی دریاچه در روستای مهارلو، برای بیماری های پوستی مفید است
برم دلك
تالاب زیبایی در 4 كیلومتری روستای برم دلك است
دشت ارژن
دریاچه ای است با آب شیرین و با فضای سبز. روستای دشت ارژن و چشمه سلمان در56 كیلومتری جاده شیراز- كازرون قرار دارد. این دریاچه زیستگاه پرندگان مهاجر است.
تفرجگاه میان كتل
در فاصله 20 كیلومتری دریاچه دشت ارژن، با چشم اندازی زیبا، محل نگه داری گونه های نایاب گوزن زرد است.
اطراف رودخانه قره آغاج
به ویژه اطراف بند بهمن نزدیك شهر كوار در 45 كیلومتری شیراز ، منطقه ای زیبا و خرم است. چشمه خارگان نیز با جنگل بلوط زیبا در مجاورت این رودخانه واقع است
ركن آباد
در 12 كیلومتری شمال شیراز، سرچشمه این آب قرار دارد كه در سال 338هـ. ق توسط ركن الدوله دیلمی احداث شد. آب ركن آباد ضمن آبیاری روستای اكبرآباد ، از دروازه قرآن وارد شیراز می شد و محلات متعدد از جمله هفت تنان ، چهل تنان و حافظیه را مشروب می كرد.
سبزپوشان
در فاصله چهار كیلومتری پیربناب ، كوه سبزپوشان قرار دارد. غاری زیبا در این كوه وجود دارد كه بقعه متبركه یكی از امامزادگان را در دل خود جای داده است.
پارك قلعه بندر
بر فراز كوه قلعه بندر در محله سعدی ، پارك جنگلی به مساحت 10 هكتار وجود دارد كه از آنجا منظره زیبای شیراز دیده می شود.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#102
Posted: 28 Jul 2011 11:59
نگاهی کوتاه به تعدادی از شهرهای استان فارس
فیروز آباد:
مساحت فیروزآباد 11917 كیلومتر مربع و 6/9 درصد از خاك استان را به خود اختصاص داده است. این شهرستان از شمال به شیراز و كازرون، از غرب به بوشهر، از جنوب به لار و لامرد و از شرق به جهرم محدود است. این شهرستان دارای چهار شهر فیروز آباد، قیرو كارزین، فراشبند و میمند، چهار بخش و 654 آبادی است. براساس سرشماری سال 1378، جمعیت این شهرستان 221603 نفر بوده است . فیروزآباد مركز این شهرستان است.
نام قدیمی فیروز آباد شهر گور بود. این شهر در سه كیلومتری فیروزآباد امروزی قرار داشت و در زمان ساسانیان مركز حكومت اردشیر بابكان و یكی از پنج ناحیه ی معروف فارس بود. این ولایت در روزگار ساسانیان و سده های اول اسلامی از شیراز تا دریای پارس و جزایر جنوبی از خارك تا قشم و از شرق به دارابگرد و از غرب به بیشابور و كازرون محدود می شد.
برخی مراكز دیدنی: قلعه دختر، كاخ اردشیر، نقش برجسته اردشیر بابكان، امامزاده و تفرجگاه تنگ خرقه، آتشكده فراشبند.
كازرون:
این شهرستان به مساحت 4060 كیلومتر مربع، 3/3 درصد از خاك استان را در بر گرفته است. این شهرستان از شمال به ممسنی، از غرب به بوشهر، از جنوب به فیروزآباد و بوشهر ، و از شرق به شیراز محدود است. كازرون مركز شهرستان، "شهر سبز" لقب گرفته و شهرهای قائمیه، نودان، بالاده، خشت و كنار تخته دیگر شهرهای این شهرستان هستند. كازرون دارای چهار بخش و 469 آبادی است . براساس سرشماری سال 1378 جمعیت این شهرستان 268989 نفر بوده است.
كازرون ابتدا از سه قریه ی نورد، راهیان و دریس تشكیل می شد و روی هم به «بلد العتیق» معروف بود، و در اواخر قرن چهارم ه. ق كازرون نام گرفت. بعضی می گویند نام این شهر از لغت گازرو گازرون گرفته شده زیرا شغل مردم آن این بود كه پس از شستن كتان، پارچه ای به نام توز می بافتند. برخی نیز معتقدند چون كوه های پیرامون این شهر از لحاظ طبیعی غنی بود، كوه زران نامیده می شد و به همین دلیل شهری كه در كنار آن قرار داشت، كازرون نام گرفت. در بعضی از متون قدیمی ، كازرون را شهر سبز لقب داده اند چون در فصل بهار تمامی شهر و دشت اطراف آن سبز می شود و حتی روی سنگ ها را گونه ای خزه می پوشاند.
برخی مراكز دیدنی: شهر تاریخی بیشابور، نقوش برجسته ی تنگ چوگان، مجسمه و غار شاپور، آتشكده جری (گره)، نقش برجسته ی بهرام دوم و كتیبه ی بزرگ ساسانی در مشهد سر، نقش قندیل ، گور دختر، خانقاه علیا یا مقبره سید امین الدین ، مقبره شیخ ابواسحاق كازرونی ، دریاچه ی پریشان، مقبره اوحد الدین بلیانی، مقبره علامه دوانی.
لار:
شهرستان لار 20933 كیلومتر مربع وسعت دارد و از این نظر با اختصاص 9/16 درصد از كل مساحت استان، بیشترین مساحت استان را در بر گرفته است. این شهرستان از شمال به داراب و جهرم، از غرب به فیروزآباد، از جنوب به لامرد و استان هرمزگان و از شرق به استان هرمزگان محدود است. جمعیت لار 250666 نفر و شهرهای آن به جز لار به عنوان مركز، گراش، اوز، خُنج، بنارویه، بیرم و جویم است. این شهرستان دارای شش بخش و 721 آبادی است.
در مورد نام لار در متون تاریخی آمده است كه این شهر ابتدا «لاد» نامیده می شد و لاد نام یكی از پسران پادشاه قدیم پارس بود كه این شهر را در ناحیه ی گرمسیری جنوب پارس ساخت. این شهر در دوره صفویه به دلیل واقع بودن در مسیر راه تجارتی به بندرعباس از اهمیت ویژه ای برخوردار بود
برخی مراكز دیدنی: پیر سرخ، امامزاده میرحمزه، امامزاده میرعلی بن حسین، مسجد جامع لار، بنای مشهور به قبر مادر نادرشاه، قلعه اژدها پیكر، قلعه گراش، قلعه پرویزه، آب انبار دهان شیر، پل عباسی، بازار قیصریه، باغ نشاط و حمام آن و ...
لامرد:
این شهرستان با 6008 كیلومتر مربع وسعت، حدود 8/4 درصد از كل مساحت استان را به خود اختصاص داده است. این شهرستان از شمال به لامرد، از غرب به بوشهر و فیروزآباد، از جنوب به بوشهر و هرمزگان و از شرق به استان هرمزگان محدود می شود. جمعیت این شهرستان 119021 نفر و شهرهای آن علاوه بر لامرد به عنوان مركز، مهر، اشكنان، اهل و علاء مرودشت است. این شهرستان دارای پنج بخش و 302 آبادی است.
برخی مراكز دیدنی: حمام اشكنان، حمام وراوی، قبرستان تاریخی فال بازمانده ی كاخ هخامنشی، استودان های خوزی، مسجد اشكنان
مرودشت:
شهرستان مرودشت با وسعت 4649 كیلومتر مربع، 8/3 درصد از كل مساحت استان را به خود اختصاص داده است. این شهرستان از شمال به خرم بید و اقلید، از غرب به سپیدان، از جنوب به شیراز و از شرق به ارسنجان و بوانات محدود و دارای سه نقطه ی شهری به نام مرودشت به عنوان مركز شهرستان، سعادت شهر و سیدان و پنج بخش مركزی، سعادت آباد، كام فیروز، سیدان و درودزن است. 409 آبادی در این شهرستان وجود دارد. جمعیت مرودشت بر اساس سرشماری سال 1378، 310588 نفر بوده است.
مرودشت یكی از قدیمی ترین مناطق باستانی ایران با پیشینه ای كهن در طول تاریخ است. نام این شهر احتمالاً اقتباسی از دشت ها و مرغزارهای سرسبز آن بود. اولین بار «ابن بلخی» در كتاب فارس نامه از «مرو» به عنوان یكی از محلات شهر باستانی استخر نام برده است. با توجه به اسناد موجود گرچه روستاها و مناطق عشایری این شهرستان از دیرباز دارای سكنه بود، اما شهرنشینی در این محل از سال 1314 با تأسیس كارخانه قند مرودشت به سرعت گسترش یافت.
برخی مراكز دیدنی: تخت جمشید، معادن سنگ تخت جمشید، نقش رستم، نقش رجب، ویرانه شهر استخر، پاسارگاد و چادرهای عبرت در تخت جمشید، مقبره ایوب نبی (ع), امامزاده اسحاق، امامزاده سلطان ولایت، امامزاده عقیل، بهشت گمشده، تیره باغ، دریاچه سد درودزن و ...
ممسنی:
شهرستان ممسنی به مركزیت شهر نورآباد به وسعت 6876 كیلومتر مربع، 5/5 درصد از كل مساحت استان را به خود اختصاص داده است. این شهرستان از شمال به سپیدان و كهكیلویه و بویر احمد، از غرب به كهكیلویه و بویراحمد و بوشهر، از جنوب به كازرون و بوشهر و از شرق به شیراز و سپیدان محدود است. شهرستان ممسنی دارای دو نقطه ی شهری به نام نورآباد و مصیری ، چهار بخش و 863 آبادی است. براساس آمار سال 1378، جمیعت این شهرستان برابر با 169704 نفر بوده است. نورآباد مركز این شهرستان است.
برای رسیدن به ممسنی می توان پس از عبور از شهر تاریخی بیشابور و چنار شاهیجان به نورآباد رسید. «ابن بطوطه» كه در سال 730 ه. ق از كازرون دیدن كرده می گوید بلاد اطراف كازرون را بلاد «شول» می نامند و در متن دیگری آمده است كه ممسنی هوایش سردسیر مایل به اعتدال و اراضی آن بسیار و اهالیش بی شمار است.
برخی مراكز دیدنی: میل اژدها ، مقبره داودختر ، بازمانده كاخ های هخامنشی ، نقش گورنكان ، نقش بهرام.
نی ریز:
شهرستان نی ریز با مساحت 10630 كیلومتر مربع، 6/8 درصد از مساحت استان را به خود اختصاص داده است. این شهرستان در شرق استان واقع شده و از شمال به ارسنجان و بوانات، از غرب به شیراز و استهبان ، از جنوب به داراب و استهبان و از شرق به كرمان محدود است. این شهرستان به جز نی ریز به عنوان مركز شهرستان ، دارای شهر آباده طشك، سه بخش و 455 آبادی است. بر اساس سرشماری سال 1378 جمیعت شهرستان برابر با 96929 نفر بود.
نی ریز در زمان هخامنشیان یكی از مراكز مهم سلاح سازی و به «نای زی» یعنی كارگاه اسلحه سازی و فولاد سازی معروف بود و احتمالاً نام آن از نیزه ریز گرفته شده است. در آن زمان بیش از 700 كارگاه تهیه و توزیع زره ، شمشیر و نیزه در این شهر دایر بود.
برخی مراكز دیدنی: مسجد جامع كبیر، قلعه اس. پی.آر ، امامزاده حسن و حسین ، امامزاده خواجه احمد انصاری ، امامزاده كامل الدین اربیلی (پیرمراد) ، قدمگاه خضر نبی الله ، امامزاده سلطان سید ابراهیم ، كاروانسرای نی ریز ، دریاچه ی بختگان و منطقه حفاظت شده ی آن ، جزیره نرگس ، آبشار تارم ، منطقه حفاظت شده بهرام گور و ...
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#103
Posted: 28 Jul 2011 12:03
خوب اینم از استان تاریخی و زیبای فارس که امیدوارم لذت برده باشید. نظر فراموش نشه لطفا". 
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#104
Posted: 1 Aug 2011 16:19
خوب دوستان امشب میخوام مختصری از استان پرافتخار و همیشه قهرمان آذربایجان شرقی براتون مطلب بزارم.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ویرایش شده توسط: aria_2011
ارسالها: 436
#105
Posted: 1 Aug 2011 16:20
آذربایجان شرقی
استان آذربایجان شرقی بزرگترین و پرجمعیت ترین استان ناحیه شمال غربی ایران محسوب می‌شود. این استان از سمت شمال با جمهوری های آذربایجان و ارمنستان، از سمت غرب و جنوب غربی با استان آذربایجان غربی، از سمت شرق با استان اردبیل و از سمت جنوب شرقی با استان زنجان همسایه است. این استان دارای آب و هوای سرد کوهستانی بوده و کل محدوده استان را کوه‌ها و ارتفاعات تشکیل داده اند. مساحت استان آذربایجان شرقی، ۴۵٬۴۸۱ کیلومتر مربع است که از این جهت، یازدهمین استان بزرگ ایران محسوب می‌شود. این استان محل اتصال دو رشته کوه مهم و اصلی کوه های ایران، یعنی البرز و زاگرس است و بلندترین نقطه آن، قله کوه سهند است. مرکز استان آذربایجان شرقی، کلان شهر تبریز است. از شهرهای مهم این استان می توان به مراغه، مرند، میانه و اهر اشاره کرد.
استان آذربایجان شرقی به جهت تمرکز صنایع بزرگ تولیدی در شهر تبریز، از قطب های مهم صنعتی در سطح ایران به شمار می رود. این استان از لحاظ تعداد کارگاه های صنعتی، چهارمین قطب صنعتی کشور پس از استان های تهران، اصفهان و خراسان رضوی محسوب می‌شود.
این استان از لحاظ تنوع ظرفیت ها و جاذبه های گردشگری نیز از مهم ترین استان های کشور است و آثاری از دوره های پیش از اسلام، دوره اسلامی، دوره ایلخانی و...، کلیساهای زیبای باستانی، رودها و آبشارهای پر آب و سواحل زیبا در حاشیه دریاچه ارومیه و آثاری طبیعی بی نظیری همچون روستای کندوان و جنگل های ارسباران (منطقه قره داغ) را در خود جای داده است.
جغرافیای سیاسی
استان آذربایجان شرقی با ۴۵٬۴۸۱ کیلومتر مربع مساحت، حدود ۲٫۸ درصد از وسعت کل ایران را به خود اختصاص داده است. این استان در شمال غرب کشور و بین مدارهای ۳۶ درجه و ۴۵ دقیقه تا ۳۹ درجه و ۲۶ دقیقه عرض شمالی و نصف النهار های ۴۵ درجه و ۵ دقیقه تا ۴۸ درجه و ۲۲ دقیقه طول شرقی جای گرفته است.
استان آذربایجان شرقی ۲۰۰ کیلومتر با جمهوری آذربایجان و ۳۵ کیلومتر با ارمنستان از سمت شمال مرز مشترک دارد. این استان همچنین ۴۲۰ کیلومتر با استان آذربایجان غربی از سمت غرب و جنوب غربی، ۴۰۰ کیلومتر با استان اردبیل از سمت شرق و ۱۴۵ کیلومتر با استان زنجان از سمت جنوب هم مرز است.
شهرستان های استان عبارتند از:
آذر شهر، اسکو، اهر، بستان آباد، بناب ،تبریز، جلفا، چاراویماق (قره آغاج)، سراب ، کلیبر، شبستر، عجب شیر ، مراغه، مرند، ملکان، میانه، ورزقان، هشترود
جغرافیای طبیعی
استان آذربایجان شرقی از هفت واحد کوهستانی تشکیل یافته است.رشته کوه قره داغ (ارسباران) شمالی ترین این واحدها بوده که از دیوان داغ آغاز شده و به دره رود منتهی می گردد. رشته کوه قوشا داغ که از جنوب قره داغ شروع شده و به سبلان ختم می‌شود. توده آتشفشانی سبلان که ۴۸۱۱ متر ارتفاع داشته و مرز مشترک میان استان های آذربایجان شرقی و اردبیل محسوب می‌شود. رشته کوه های میشو و مورو که از غرب و مرکز استان آغاز شده و به ارتفاعات عون بن علی و شبلی منتهی می‌شوند. رشته کوه بزقوش که با ۳۳۰۳ متر ارتفاع، مرز بین شهرستان های میانه و سراب به شمار می رود. توده آتشفشانی سهند در جنوب تبریز که ۳۷۰۷ متر ارتفاع دارد. رشته کوه اربط (تخت سلیمان) که از دامنه های جنوبی سهند شروع شده و به سمت جنوب امتداد می یابد.
مردم
برپایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ خورشیدی، جمعیت استان آذربایجان شرقی در این سال بالغ بر ۳٬۵۲۷٬۲۶۷ نفر بوده که ۵ درصد از جمعیت کل ایران را به خود اختصاص داده است.
در سرشماری سال ۱۳۸۵ خورشیدی، شهرستان تبریز با جمعیتی بالغ بر ۱٬۵۵۷٬۲۴۱ نفر، پر جمعیت ترین و شهرستان چاراویماق با جمعیتی بالغ بر ۳۳٬۹۲۱ نفر، کم جمعیت ترین شهرستان استان آذربایجان شرقی بوده است. همچنین در میان شهرهای استان، کلان شهر تبریز با ۱٬۳۷۸٬۹۳۵ نفر جمعیت، پر جمعیت ترین و شهر نظرکهریزی با ۱٬۱۸۱ نفر جمعیت، کم جمعیت ترین شهر بوده است.
مردم این استان به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می کنند و زبان فارسی نیز به عنوان زبان رسمی کشور مورد استفاده می باشد.
راه های دسترسی:
مسیر هوایی :
فرودگاه تبریز:
این فرودگاه که در سال 1329 فعالیت رسمی خود را آغاز کرده است، از سال 1378 به عنوان یکی از فرودگاه های درجه یک کشور انتخاب شده و از آن تاریخ به عنوان یکی از چهار فرودگاه Open Sky (آسمان باز) ایران خدمات هوایی خود را به پروازهای داخلی و خارجی و عبوری ارایه می نماید. این فرودگاه هم اکنون با داشتن حدود 200 پرواز داخلی و 20 پرواز خارجی ورودی و خروجی در هفته از نظر تعداد پرواز و تجهیزات ناوبری از جایگاه مناسبی در کشور برخوردار است و در حال حاضر دارای یک فرودگاه اقماری به نام فرودگاه سهند در شهر مراغه می باشد. این فرودگاه دارای امکاناتی مانند رستوران، بخش گذرنامه، بانک و دستگاه های خودپرداز ، بیمارستان، مرکز خرید، امانات بار، گمرک و دسترسی مسافران به اینترنت است.
فرودگاه سهند (مراغه): این فرودگاه جزو فرودگاه های داخلی بوده و در سال 1373 فعالیت خود را آغاز کرده است.
مسیرهای پروازی مستقیم:
خارجی: ترکیه (استانبول) امارات متحده عربی (دبی)، سوریه (دمشق)، عربستان (مدینه و جده)
داخلی : تهران، اهواز، مشهد، عسلویه، کیش، شیراز، اصفهان، ماهشهر، بندرعباس.
مسیر زمینی : مرز نوردوز، مرز جلفا، آزاد راه تهران – زنجان – تبریز، زنجان – میانه، اردبیل – سراب ، میاندواب – ملکان، مشکین شهر – اهر، پل میان گذر دریاچه ارومیه (شهید کلانتری)
مسیر ریلی: راه آهن تهران – تبریز، وان – تبریز، استانبول – تبریز.
مسیر آبی: از طریق دریاچه ارومیه
جاذبه های گردشگری استان:
جاذبه های طبیعی
آبشار آسیاب خرابه جلفا، آبشار سرکند دیزج شبستر، آبشار عیش آباد مرند،
آب گرم بستان آباد، آب گرم قلعه کندی کلیبر، آب گرم متعلق کلیبر،
پناهگاه حیات وحش کیامکی، تالاب قره قشون، تالاب قوری گل بستان آباد
جزیرهٔ آرزو، جزیرهٔ اسپیر، جزیرهٔ اسلامی، جزیرهٔ اشک، جزیرهٔ کبودان
جنگل های ارسباران
چشمهٔ آبرس سراب، چشمهٔ آب گرم سراب، چشمهٔ الله‌حق سراب، چشمهٔ تاپ تاپان آذرشهر، چشمهٔ صوفیان شبستر، چشمهٔ کندوان اسکو، چشمهٔ گشایش مراغه، چشمهٔ ورجوی مراغه
درهٔ پیغام کلیبر، درهٔ سعید آباد بستان آباد، درهٔ گشایش مراغه، درهٔ لیقوان تبریز، منطقه قوبول دره سی اهر
غار اسکندر بستان آباد، غار آق‌بلاغ بستان آباد، غار دوگیجان مرند، غار کبوتر مراغه، غار قدمگاه آذرشهر
جاذبه های تاریخی فرهنگی
آرامگاه شیخ شهاب الدین اهری، آرامگاه شیخ محمود شبستری
بازار اهر، بازار تبریز
پل خدا آفرین کلیبر، پل دختر میانه، پل میانه
تپه اژدها داشی اهر، تپه امام چای سراب، تپه عجب‌شیر، تپه قره تپهٔ تبریز، تپه قره تپهٔ شبستر، تپه قلعه‌جوق سراب، تپه کول تپهٔ مرند، تپه مصلی آذرشهر
حمام کردشت جلفا
روستای اشتبین جلفا، روستای کندوان اسکو
سنگ نبشهٔ رازلیق سراب، سنگ نبشهٔ سغندل ورزقان، سنگ نبشهٔ نشتبان سراب
عمارت ایل گلی تبریز، عمارت ربع رشیدی تبریز، ارگ تبریز، مقبره الشعرای تبریز، کاخ شهرداری تبریز
قلعه و روستای مردانقم، قلعهٔ آق‌گنبد جزیره اسلامی، قلعهٔ آوارسین کلیبر، قلعهٔ آیی قلعه سی سراب، قلعهٔ بابک کلیبر، قلعهٔ پشتاب اهر، قلعهٔ جوشین ورزقان، قلعهٔ سن‌سارود مرند، قلعه ضحاک شهرستان هشترود، قلعهٔ قهقههٔ اهر، قلعهٔ قیز قالاسی میانه، قلعه قیزلار قالاسی مراغه، قلعه کردشت جلفا، قلعه نوردوز اهر
کلیسای سرکیس مقدس تبریز، کلیسای سن استپانوس جلفا، کلیسای شوغات تبریز، کلیسای مریم مقدس تبریز، کلیسای موجومبار مرند
گنبد سرخ مراغه، گنبد غفاریه مراغه، گنبد کبود مراغه، گنبد گوی برج مراغه، گنبد مدور مراغه
گورستان پینه شلوار تبریز
مسجد جامع اهر، مسجد جامع تبریز، مسجد جامع خسرو شهر، مسجد جامع تسوج شبستر، مسجد جامع مراغه، مسجد جامع مرند، مسجد عینالی تبریز، مسجد کبود تبریز، مسجد میدان بناب
موزه آذربایجان (تبریز)، موزه ادبی استاد شهریار (تبریز) موزه تاریخ طبیعی (تبریز)، موزه سفال (تبریز)، موزه سنجش (تبریز)، موزه شهرداری (تبریز)، سایت موزه عصر آهن (تبریز)، موزه مشروطیت (تبریز)، موزه قاجار (تبریز)، موزه قرآن و کتابت (تبریز)، موزه ایلخانی (مراغه)، موزه سنگ نگاره ها (مراغه)، موزه مردم شناسی جنوب سهند (بناب)، موزه عشایر آذربایجان (سراب)، موزه ادب و عرفان (اهر)، موزه ارامنه (تبریز)،دفتر پژوهش های تاریخی مرحوم یحیی ذکاء(خانه لاله ای ها) (تبریز)، استاد بهتونی (تبریز)، موزه محرم (تبریز) و سایر موزه های تبریز شامل :فرش، پست...
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#106
Posted: 1 Aug 2011 16:23
آذربایجان شرقی جاذبه های طبیعی
مناطق حفاظت شده ارسباران
منطقه حفاظت شده ارسباران با وسعت 72 هكتار در كناره های جنوبی رود ارس د رشهرستان كلیبر واقع شده و به عنوان مكان ذخیره بیوسفر در یونسكو به ثبت رسیده است و از ارزش های خاص گیاهی و جانوری برخوردار است.
پناهگاه حیات وحش كیامكی
پناهگاه حیات وحش كیامكی با وسعت 84000 هكتار و به ارتفاع 700 متر از سطح دریا از كناره های رود ارس تا ارتفاع 3347 متری در كوهستان كیامكی شهرستان مرند گسترده شده است .
تالاب قره قشلاق
منطقه تالابی قره قشلاق دركناره های جنوب شرقی دریاچه ارومیه قرار دارد و به لحاظ شرایط خاص طبیعی زیستگاه بسیار مناسبی برای پرندگان آبزی و كنار آبزی و علف چر مانند میش و مرغ است . این تالاب به عنوان تالاب بین المللی شناخته شده است .
تالاب قوری گل
این تالاب در 40 كیلومتری غرب تبریز واقع شده و از نظر شرایط زیستگاهی برای پرندگان برای پرندگان آبزی بخصوص اردك سرسفید بسیار مناسب است و به عنوان تالاب بین المللی به ثبت رسیده است .
جزیره اسلامی
جزیره اسلامی در ساحل شرقی دریاچه ارومیه است . توان بسیار بالای زیستگاهی حیات وحش و مرتبط با پارك ملی این جزیره دریاچه ارومیه را از اهمیت زیست محیطی ویژه ای برخوردار كرده است .
پارك های ملی
جزایر استان آذربایجان شرقی محدود به دریاچه ارومیه و رودخانه ارس است . نظر به اهمیت جهانگردی جزیره های دریاچه ارومیه و تبدیل آنها به پارك های ملی مورد اشاره قرار می گیرند :
1 – جزیره اسلامی ( شاهی ) ، 2 - جزیره قویون داغی ( كبودان ) ،3 – جزیره اشك ، 4 – جزیره آرزو ، 5 – جزیره اسپیر .
منابع طبیعی
دریاچه ارومیه
دریاچه ارومیه بزرگترین آبگیر داخلی و یكی از دریاچه های مهم ایران است كه درشمال غرب فلات ایران و غرب آذربایجان شرقی از شمال به جنوب كشیده شده و از نظر طبیعی آذربایجان را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم كرده است.
این دریاچه به دلیل تنوع بیولوژیكی به عنوان پارك ملی در فهرست آثار بین المللی میراث طبیعی به ثبت رسیده است.
در سواحل دریاچه ارومیه چندین بندر به منظور حمل و نقل مسافر و بار تأسیس شده است كه مهمترین آنها عبارت اند از :
1 – بندرشرفخانه در شمال شرقی دریاچه و در 30 كیلومتری شبستر
2 – بندر آق گنبد در ساحل غربی جزیره اسلامی ( شاهی ) و در سمت شرقی دریاچه واقع شده است .
3 – بندر رحمان لو نیز از بنادر مهم ساحل شرقی دریاچه است .
علاوه بر بنادر فوق بندرهای دانالو ، قبادلو و زینت نیز در ساحل شرقی دریاچه ارومیه قرار دارند.
قوری گول
دریاچه و آب راكد قوری گول دركنار جاده تبریز – بستان آباد در فاصله 45 كیلومتری شرق تبریز در میان ارتفاعات شرقی گردنه ی " شبلی " واقع شده است . این مكان به اشكال مختلف نامیده می شود ؛ مردم محل ، این مكان را " قوری گول " به معنی استخر خشك می نامند ، اما برخی دیگر آن را " دوری گول " به معنی استخر آب زلال و برخی " قویی گول " به معنی استخر گودال ژرف و عمیق نامیده اند .
درازا و پهنای این دریاچه چهار كیلومتر در چهار كیلومتر و مساحت آن 16 كیلومتر مربع است و حداكثر عمق آن به 13 متر می رسد .
تالاب و مرداب
استان آذربایجان شرقی دارای تالاب های كوچك و بزرگ متعدد و زیبایی است كه عمدتاً در محدوده شهرستان مراغه و هشترود واقع شده اند . مهمترین این تالاب ها عبارت ند از : تالاب های آلما گلی ، قبادلو ، ماهی آباد ، یانیق گلی ، بزوحق گلی ، قوشاگلی ، زولبین گلی ، یوسفلو ، دیب دیز و خرمالو .
چشمه های آب گرم
آذربایجان شرقی از كانون های مهم آب معدنی و آب گرم محسوب می شود . در اقصی نقاط این استان چشمه های متعدد آب گرم با خواصی ویژه وجود دارند كه طی سالیان دراز مورد استفاده مردم بوده است .
مهمترین این چشمه ها عبارت ند از : چشمه الله حق ، آب رس ، تاپ تاپان ، ورجوی ، گشایش ، و چشمه های سراب و صوفیان به ویژه چشمه آب معدنی كندوان .
آبشار عیش آباد ، شبستر
ارتفاع این آبشار حدود 15 متر است و در قسمت كوهستانی میشو غربی در جوار روستای عیش آباد شبستر واقع شده است . حدود 300 متر مربع وسعت دارد و در جوار كوه و دره منظر بدیعی از زیبایی طبیعت را به نمایش گذاشته است .
آبشار آسیاب خرابه ، جلفا
آسیاب خرابه یكی از زیباترین مناظر دیدنی آذربایجان شرقی است ، قبلاً در این محل یك باب آسیاب بادی وجود داشت كه با استفاده از این آبشار كار می كرد . اما در حال حاضر خرابه ای بیش از این آسیاب باقی نمانده است. به همین دلیل به نام آسیاب خرابه معروف شده است.
این تفرجگاه در حدود 27 كیلومتری علمدار گرگر ( هادی شهر ) قرار دارد و در نوار مرزی ایران و جمهوری آذربایجان در 5 كیلومتری روستای منجن آباد در حاشیه رود ارس واقع شده است.
آب این چشمه زیبا و زلال از كوه میامكی ، یكی از كوه های بلند بین منطقه دیزمار غربی ارسباران و شهرستان مرند و بخش زنوز سرچشمه می گیرد. در مظهر چشمه ی این آسیاب درختان انجیر بسیار روییده و آب به صورت آبشاری زیبا به سمت دره جریان می یابد . تمام سطوح دیواره ی آبشار پوشیده از خزه و گیاهان آبزی است و مناظر دل انگیزی را پدید آورده است .
جنگل ها و بیشه ها
علاوه بر پوشش گیاهی متنوعی كه در فضاهای جلگه ای ، دره ای و كوهستانی استان وجود دارد ، جنگل های متراكمی نیز نقاط مختلف استان را پوشانده است .
در شمال ارسباران دره ارس و بخش ورزگان شهرستان اهر ، كوه های قازان داغی و قندران باشی واقع شده است كه پوشیده از درختان جنگلی و مراتع كوهستانی است .
كوه های " گؤیچه بئل " پوشیده از درختان نیمه جنگلی است و مراتع سرسبز و خرم است و در جنوب غربی اهر واقع شده است . این مكان كوهستانی محل ییلاق ایلات " قره خانلو " و "مددلو" است. بیشترین گونه های درختی كه در جنگل های اهر مشاهده می شود ، بلوط و ممرز است.
جنگل های شهرستان های مراغه و هشترود نیز ا زنظر درجه اهمیت در مرتبه بعدی قرار دارند . این جنگل ها كه از وسعت كمتری نسبت به جنگل های ارسباران برخوردار است عمدتاً از درختچه گز تشكیل شده است.
كوه ها و قله ها
آذربایجان از نظر تیپولوژی كوه های ایران از اهمیت خاصی برخوردار است ؛ سه رشته مهم و اصلی ایران یعنی البرز ، زاگرس و مركزی در این منطقه به هم پیوسته اند و فلات كوچك و مرتفعی را پدید آورده اند .
مهمترین ارتفاعات استان آذربایجان شرقی كه دارای زیبایی های خاص طبیعی و امكانات ورزش كوهنوردی است عبارت اند از :
1 – رشته كوه سهند در 50 كیلومتری جنوب شهرستان تبریز كه بلندترین قله آن جام داغی به ارتفاع 3750 متر است .
2 – كوهستان بزقوش در جنوب كوهستان سبلان و شمال غربی میانه قرار گرفته است . بلندترین قله آن 3304 متر ارتفاع دارد .
3 – كوهستان كمتال از جالب ترین كوه های ارسباران است و 3100 متر ارتفاع دارد.
4 – كوه قوشاداغ از ارتفاعات قابل توجه و زیبای ارسباران به حساب می آید .
5 – كوه كیامكی درمنطقه جلفا واقع شده است.
6 – كوه سلطان سنجر در 15 كیلومتری شرق زنوز واقع شده است .
7 – كوه سلطان داغی در شمال غربی كوهستان سهند نزدیك شهر اسكو قرار گرفته است.
8 – كوه میشو در شمال دریاچه ارومیه است و جلگه مرند را از جلگه شبستر و دریاچه ارومیه جدا می كند.
9 – كوه مورو داغ در 36 كیلومتری غرب تبریز از ارتفاعات شمالی صوفیان به طرف تبریز كشیده شده است كه به گردنه شبلی منتهی می شود.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#107
Posted: 1 Aug 2011 16:27
بناهای تاریخی آذربایجان شرقی
خانه مشروطیت:
خانه کوزه کنانی ها که بعدها برای زنده نگهداری خاطرات نهفته در آن « خانه مشروطیت» نامیده شد. در سال 1247 شمسی توسط حاج مهدی کوزه کنانی ( ابوالمله ) بنا نهاده شد. به سبب موقعیت ویژه این خانه در جوار بازار قدیمی تبریز و مرکز بافت قدیم شهر و شور و علاقه بانی آن به نهضت مشروطه، این خانه به محل تجمع دوستداران مشروطه تبدیل گشته و تصمیمات بسیار مهمی در آن اتخاذ شده است.
غیر از بار عظیم تاریخی، خانه مشروطیت از ویژگی های معماری ایرانی نیز بهره ها دارد و به همین لحاظ در سال 1354 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده. این خانه در محله قدیمی راسته کوچه تبریز واقع شده و هم اینک به عنوان مرکز اداری میراث فرهنگی استان از آن استفاده می شود و تعمیرات آن به طور مستمر ادامه دارد.
عمارت شهرداری تبریز:
عمارت شهرداری تبریز در سال 1314 شمسی در محل گورستان متروک و مخروبه کوی نوبر با نظارت مهندسان آلمانی در زمان ریاست شهرداری حاج ارفع الملک جلیلی بنا گردید. این ساختمان دارای یک برج ساعت چهار صفحه ای است که با طنین موزون زنگ هایش هر 15 دقیقه یک بار، گذشت زمان را به گوش مردم تبریز می رساند . نمای خارجی تالار شهرداری تبریز از سنگ تراشیده بوده ونقشه ساختمان آن با نمونه ساختمان های کشور آلمان قبل از جنگ جهانی دوم مطابقت دارد.
این بنا در وسط شهر تبریز و در میدانی موسوم به میدان ساعت واقع شده و در حال حاضر تمام امور عمرانی شهر و امور اداری شهرداری تبریز در این تالار و عمارت متمرکز است.
عمارت ایل گلی:
شاه گلی ( استخر شاه ) سابق و ایل گلی ( استخر مردم ) فعلی از گردشگاه های زیبا و دلکش تبریز و ایران است که در جنوب شرقی تبریز، بر دامنه تپه ای واقع شده است .
ایل گلی، استخری بزرگ است که مساحت آن 54675 متر مربع می باشد. در جنوب آن تپه ای است که آن را از بالا تا پایین همسطح استخر پله بندی کرده و نهر آبی از آن به طرف پایین روان است. از سمت جنوبی و از وسط استخر خیابانی کشیده شده که استخر را به صورت شبه جزیره ای درآورده است و در مرکز استخر، عمارت باشکوه دو طبقه ای ساخته شده است. در پیرامون استخر از روزگاران قدیم، درختان کهنسالی سر به هم آورده که انعکاس عکس آنها در آب، به زیبایی آن محوطه می افزاید. تمام تپه های جنوبی استخر به شکل بسیار زیبایی چمنکاری و گلکاری شده در روزهای گرم تابستان استراحتگاه مردم تبریز و مسافران سایر شهرها می باشد. نادر میرزای قاجار می نویسد:
« این آبگیر در اوایل حکومت قاجار، ملک یک سلسله از مساوات تبریز و انباشته از خاک و ریگ بود. قهرمان میرزا پسر هشتم عباس میرزا نایب السلطنه که در آن هنگام حکمران آذربایجان بود. آن ملک را در مقابل سالی سی و پنج خروار غله بخرید. سپس در آبادی و عمران آن همت گماشت».
از اعتمادالسلطنه نقل است که :
« عمارت دریاچه عبارت از کلاه فرنگی دو طبقه بسیار آبادی است و بزرگی این دریاچه به درجه ای است که به قدر دو آسیا سنگ آب در آن وارد می شود ولی مدت شش ماه از آب پر می گردد.»
در مورد تاریخ بنای این عمارت اطلاعات مستندی در دست نیست. عمارت فوق در سال 1346 به علت کثرت رطوبت و فرسودگی تخریب شده و به جای آن در سال 1349 بنای عمارت زیبای دو طبقه ای با همان طرح قبلی ساخته شد. در روزهای پیروزی انقلاب این بنا به علت آن که در زمان رژیم شاه مورد استفاده غیر شرعی و غیر اخلاقی داشته ، تعطیل شد ولی در سال های اخیر مجدداً بازگشایی و مورد بهره برداری قرار گرفته است.
ربع رشیدی:
ربع رشیدی که امروزه فقط آثار مختصری از آن باقی مانده از بناهایی است که توسط خواجه رشیدالدین فضل الله، وزیر سلطان محمود غازان ایجاد شده است. بنا در زمان آبادانی شامل 24 کاروانسرای وسیع و 1500 دکان و 30000 خانه و تعدادی حمام و باغ و کارخانه های پارچه بافی و کاغذ سازی و دارالضرب و تولید رنگ و نظایر آن بوده است.
حدود200 قاری قران از کوفه و بصره و شام دایما" و به نوبت در این تاسیسات قرآن را تلاوت می کرده اند و 400 فقیه و 100 فقیه و 1000 طلبه در مدارس آن سکونت داشته و به کسب علم مشغول بوده اند .تعداد 50 پزشک حاذق از کشورهای مختلف در دارلشفای آن به معالجه بیماران اشتغال داشته اند. به این ترتیب معلوم می شود كه ربع رشیدی در زمان خود یك شهر علمی با كتابخانه ای حاوی هزاران جلد از كتب معروف زمان و آزمایشگاه های متعدد کشاورزی بوده که در این آزمایشگاهها انواع گیاهان دارویی کشت و تکثیر و آزمایش می شده است. پس از قتل خواجه رشیدالدین فضل الله که در سال 718 هجری ق اتفاق افتاد دشمنان او هر چه را که داشت غارت کردند و این شهر را با تمام تاسیساتش ویران کرده و همه چیز را به غارت بردند. چهار پایه برج ویک پشته خاک و سنگ به جای مانده کنونی از آثار ربع رشیدی نیستند، بلکه پایه های برجهای قلعه ای هستند که در سال 1020 هجری قمری به امر شاه عباس، با تخریب و حمل مصالح ساختمانی بناهای عظیمی چون شنب غازان ، بقایای ربع رشیدی، قلعه ها و سراهای رومیان و قبور شعرا و عرفا و امرای مدفون در مقبره الشعرای سرخاب و دمشقیه آنها را بنا کرده اند .
خلعت پوشان:
در ده کیلومتری جاده تبریز ـ تهران در کنار جاده، برج آجری منشوری شکل قرار دارد که به برج خلعت پوشان مشهور است. این بنا در اواخر دوره صفویه احداث شده است.
در زمان قاجار خلعت اهدایی شاهان برای حاکمان آذربایجان در این برج بر دوش آنها انداخته می شد. برج سه طبقه است. طبقه اول و دوم سرپوشیده و طبقه سوم بدون سقف است. آخرین مراسم خلعت پوشان در سال 1330 هجری قمری در زمان حکمرانی صمد خان مراغه ای انجام گرفته است.
در سال های اخیر دانشگاه تبریز این بنا را مرمت کرده است.
حمام كردشت
این حمام یكی از زیباترین حمام های آذربایجان است كه با معماری اصیل سنتی در روستای كردشت از توابع جلفا و در كنار رود ارس قرار دارد .
این حمام كه در میان باغ بزرگی ساخته شده ، دارای یك هشتی به صورت هشت ضلعی به ابعاد 5/3×5/3 و به ارتفاع 3/4 متر است . یكی از اضلاع به در ورودی و دیگری راه ورود به رخت كن یا سربینه است.
سربینه حمام نیز هشت ضلعی به اضلاع 5/3 متر و ارتفاع 5/8 متر است و گنبد بزرگ آن بر روی جرزها و هشت ستون سنگی هشت بَر استوار شده است . همه ستون ها دارای سرستون های سنگی مقرنس هستند كه به وسیله ملات سرب مذاب به ستون وصل شده اند . گنبد سربینه دارای كاربندهای جالب مزین به آهك بری های زیبا است . سكوهای رخت كن با طاق ضربی پوشیده و در زیرأن كفش كن هایی تعبیه گردیده است گرم خانه فضایی است كه از چهار ستون سنگی هشت بر و دو حوض بزرگ مستطیل شكل و اتاقیبا گنبد قیراندود تشكیل شده است .
نور داخل سربینه و گرم خانه به وسیله روزنی كه نوك گنبد قرار دارد تأمین می شود و گویا بر روی آن روزنه ها سنگ های مرمر نازك و ظریفی نصب بود كه نور آفتاب از آن نفوذ می كرد و داخل حمام را به صورت یكنواخت،روشن و شستشو كنندگان را از نگاه نامحرمان حفظ می نمود .
حمام مهرآباد
حمام مهرآباد یكی از معروف ترین گرمابه هاست كه تاریخ بنای آن به دوره قاجار می رسد و از پنج بخش تشكیل شده است.
1 – تالار رخت ركن 2 – محل نظافت 3 – تالار شستشو 4 – گرم خانه 5 – خزینه آب
تالار بزرگ رخت كن شامل یك گنبد بزرگ و چهار گنبد كوچك و چهار طاق در چهار طرف آن است و یك حوض بزرگ سنگی نیز در زیر گنبد بزرگ وجود دارد . تالار رخت كن از طریق راهروی باریكی وارد تالار استحمام می شود كه از نظر طراحی معماری تا حدی شبیه تالار رخت كن است . در ضلع شرقی تالار استحمام ،دو اتاق با سقف گنبدی به عنوان خلوتی یا شاه نشین وجود دارد كه مخصوص استحمام افراد سرشناس بود. تالار استحمام با چهار پله ، پس از عبور از یك در كوچك وارد خزینه می شود كه آخرین مرحله استحمام است . پس از بیرون آمدن از خزینه بایستی از حوضچه های كوچك آب سرد عبور كرد.
آب مصرفی گرمابه از چاهی كه در كنار خزینه قرار دارد ، توسط منجنیق مخصوصی استخراج می شد و از طریق لوله های باریك سفالی كه در دیوارها تعبیه شده بودند به داخل گرمابه هدایت می شد . تاریخ بنای این حمام مربوط به دوره شاه طهماسب است و با توجه به شیوه ساخت و مقایسه با سایر حمام ها می توان آن را به دوره صفویه نسبت داد .
از سایر حمام های تاریخی آذربایجان شرقی می توان حمام های زیر را نام برد:
حمام های شازده تبریز ، حكم آباد تبریز ، نوبهار تبریز ، نوبر تبریز ، سرهنگ تبریز ، سراب ، جلفا ، میلان ، اسكو ، حاجی موسی مرند ، حاج فتح الله بناب ، چهارسوق مراغه ، چهار سوق آذرشهر .
پل آجی چای
این پل از قدیمی ترین پل های تبریز است كه در شمال غرب این شهر بر روی " تلخه رود " قرار گرفته است . این پل با 16 دهنه به طول 100 متر و عرض 5 متر همواره بر اثر طغیان های تلخه رود و گاه نیز توسط متجاوزین به شهر تخریب گردیده و پس از چندی دوباره بازسازی شده است . نام این پل را اولین بار درمتون صفویه و در زمان شاه اسماعیل اول در " سفرنامه ونیزیان " می بینیم .
از دیگر پل های قدیمی تبریز كه بر روی نقاط مختلف " مهران رود " بنا شده پل سنگی ، پل قاری ، پل صاحب الامر و پل منجم را می توان نام برد كه هركدام دارای چند چشمه طاق به شیوه سنتی است .
پل خدا آفرین
روی رودخانه ارس دو پل تاریخی به فاصلهحدود100 متر از یكدیگر بنا شده اند كه به نام خداآفرین مشهورند .اولین پل منسوب به قرن ششم هجری ( دوره سلجوقیان ) است . طول این پل 160 متر است كه 120 متر آن متعلق به ایران و 40 متر آن متعلق به جمهوری آذربایجان است . این پل از 15 طاقی جناقی و هلالی با ابعاد نامساوی تشكیل شده است . اتكای پایه طاق ها بر صخره های طبیعی بستر رودخانه ارس ، علت عدم تساوی آنهاست. مصالح ساختمانی این پل سنگ های قلوه و لاشه در قسمت پایه ها و آجر در ساختمان طاق ها،و ملات آن آهك و گچ است .
پل دومِ خداآفرین حدود 120 متر طول دارد و دارای 10 طاق است . این پل منسوب به دوره ی صفوی است و از سنگ تراشیده با ملات گچ و آهك ساخته شده است .
پل دختر ، میانه
در بین راه زنجان – میانه ، جایی كه رودخانه قزل اوزن به دامنه شرقی قافلان كوه می رسد پل زیبایی واقع شده كه به پل دختر معروف است .
تاریخ بنای این پل روشن نیست؛ باستان شناسان پایه های پل را متعلق به عهد ساسانی یا قبل از آن می دانند ولی با توجه به معماری پل و ویژگی های آن می توان تاریخ بنای حاضر را متعلق به قرن هشتم هجری دانست.
پل دختر میانه یك بار در دوره ی " آغا محمد خان قاجار " تعمیر شد . اما در 20 آذر سال 1325 قوایبیگانه هنگام عقب نشینی از برابر نیروهای دولتی برای جلوگیری از پیشرفت ارتش ایران طاق چشمه ی وسط پل را با مین منفجر كرد كه هنوز هم به همان صورت باقی است .
پل دختر دارای سه چشمه بزرگ و پایه های سنگی عریض است و دهانه وسطی نسبت به دهانه های طرفین بزرگ تر و دارای طاق بلندتری است .
پل شهر چای
در 12 كیلومتری جنوب شهر میانه در نزدیكی روستای " تازه كند " پل شهر چای بر روی رودخانه شهرچای كه یكی از شاخه های قزل اوزن است ، ساخته شده است. طول این پل 260 مترو عرض آن 9/7 متر و دارای 23 چشمه با طاقی جناغی به ارتفاع حدود 5/5 متر است .
از سایر پل های تاریخی می توان به اسامی زیر اشاره كرد :
پل های منصور و قاری و سنگی تبریز و نیز پل پنچ چشمه و لیلان چای بناب،همچنین پل حسام الدوله مراغه و قلی كندی ملكان .
یانیق تپه
یانیق تپه كه " قره تپه " نیز نامیده می شود در 31 كیلومتری جنوب باختری تبریز و در 6 كیلومتری شمال خسرو شهر در جنوب شرقی روستای " تازه كند" واقع شده است . در این تپه یك هیأت انگلیسی به ریاست " چارلز بورنی " در مرداد ماه سال 1339 كاوش های علمی به عمل آورد . به نظر " بورنی " قدمت این تپه به اواخر هزاره سوم پیش از میلاد می رسد كه با اواخر عصر سنگ و مس و اوایل عصر مفرغ در آذربایجان مقارن است .آثار به دست آمده نیز این نظریه را تأیید می كند.
جالب ترین كشف این حفاری ، خاك برداری از بنیان و دیوارهای خشتی بدون روكش 23 بنای دایره ای شكل است كه به نظر سرپرست هیات حفاری به استثنای دو بنا ، همه آنها خانه هایی بوده اند با انباری و سكو و طاقچه و اجاق و آخور و ... قطر هیچیك از این خانه ها از حدود شش متر تجاوز نمی كرد .یكی از دو بنای مذكور احتمالاَ به نگهداری آذوقه و غلات و حبوبات اختصاص داشت. راه ورودی این بنا نه از دیوارهای اطراف ، كه از سقف بود و برای آمد و رفت به آنجا از نردبان استفاده می شد.
بنای دوم بنایی دایره ای شكل و جدا از قسمت های دیگر است و حدس زده می شود كه به عنوان كارگاه مورد استفاده قرار می گرفت.
در این تپه آثاری چون آسیاب دستی، داس سنگی و سفال به دست آمده است. ظروف یافته شده در این تپه حاكی ازتأثیر سنت های مفرغ مقدم آناتولی شرقی است كه تا قفقاز گسترده بود . غیر از وسایل یاد شده ، آلات و ادوات و ظروف دیگری چون هاون ، تیشه و تیغه ی سنگی ، تیغه خنجر مسی ، دو مُهر از گِل نپخته ، چهار چراغ گلی ، سیوها ، بادیه ها ، خم های دهان گشاد بزرگ و كوچك و بی دسته و دسته دار و نیز سفال های زیادی در جریان كاوش های " یانیق تپه " كشف گردید.
سفال های یافته شده به طور كلی دست ساخت و معمولاَ سیاه رنگ و صیقلی و به ابعاد،اشكالو تزیینات،مختلف و متفاوت هستند . نقش های هندسی بر بدنه ی ظروف عمومیت دارند . اما نمونه هایی از نقش های پرندگان و حیوانات شاخدار نیز دیده می شود
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#108
Posted: 1 Aug 2011 16:29
شهرستان تبريز
تبريز يكی از قديمی ترين مناطق ايران و مهم ترین منطقه ی استان آذربایجان شرقی است. مجموعه ی آثار تاريخی و نشانه های باستان شناختی كه از محل های مختلف این شهرستان در نتيجه ی حفاری های متعدد به دست آمده؛ دلالت بر ديرينه گی و قدمت تاريخی اين منطقه دارد. مردم تبريز به تدين، دلاوری، آزادی خواهی و بيش از همه به صراحت بيان در عين برخورداری از روحی مهربان شهره اند. تبريز؛ مامن عرفا و شعرا، خاستگاه فضل و هنر و سرزمین اولين هاست. اولين مدرسه، اولين چاپ خانه، اولين تئاتر، اولين نشريه، و… در این منطقه وجود داشته است. كشاورزی اين شهرستان به واسطه شرايط طبيعی مساعد چون: خاک خوب و حاصل خيز، رود دایمی، آب های زيرزمينی، باران مناسب و آب و هوای معتدل پيشرفت خوبی دارد و از رونق قابل توجهی برخوردار است. تبريز يكی از قطب های صنعتی كشور نیز به شمار می آید و کارخانه های مهمی را در خود جای داده است. شهرستان تبريز از جمله مناطق مهم ايران است که به لحاظ گردشگری نیز دارای جاذبه های متعددی است. ماركوپولو شهر تبريز را معتبرترين و شريف ترين شهرها می داند. کوهستان ها، دشت ها و دره ها ازجمله ارتفاعات سهند، دره ی ليقوان و دشت تبريز به همراه درياچه ها و تالاب های متعدد و آثار معماری و تاریخی کم نظیر سبب شده این منطقه از هر نظر دارای اهمیت باشد. بنای باشکوه مسجدکبود که يکی از شاهکارهای معماری مساجد است، عمارت ائل گلی، خانه مشروطيت وکاخ شهرداری، به همراه تعداد زیادی مدرسه های تاريخی، بازارهای قديمی، پل ها و آرامگاه های مشاهیر از مهم ترين جاذبه های معماری و تاریخی شهرستان تبریز به شمار آیند.
مکان های دیدنی و تاریخی
شهرستان تبريزاز جمله مناطق مهم ايران است که از نظر تاريخی وطبيعی دارای جاذبه های متعددی است. کوهستان ها، دشت ها و دره ها ازجمله ارتفاعات سهند، دره ليقوان و دشت تبريز به همراه درياچه ها و تالاب ها از جاذبه های طبيعی منطقه به شمارمی آيند. غنای تاريخی و فرهنگی منطقه تبریز؛ سبب شده که اين شهرستان دارای مساجد ومراکز تاريخی زيادی باشد. بنای باشکوه مسجد کبود که يکی از شاهکارهای معماری مساجد ایران است، مسجد حجه الاسلام با پنجاه و چهار گنبد آجری آن که بر روی چهل ستون سنگی كبود قائم است، مسجد اوچ گوزلی با معماری تحسين برانگيز داخلی، امام زاده های متعدد، کليساها از جمله: كليسای مريم مقدس که بزرگ ترين و قديمی ترين كليسای تبريزاست، عمارت ها و خانه های قديمی از جمله: عمارت ائل گولی، خانه مشروطيت وکاخ شهرداری، مدرسه های تاريخی، بازارهای قديمی، پل ها و قبور قديمی ازجمله مقبره الشعرا از مهم ترين جاذبه های منطقه به شمار می روند.
صنايع و معادن
تبريز يكی از قطب های صنعت كشور محسوب می شود. برخی از صنايع موجود در اين شهرستان عبارتند از : ماشين آلات و تجهيزات، نساجی و پوشاک و چرم، فرآورده های كانی و غير فلزی، مواد غذايی و دخانيات، ماشين سازی ( پمپ سازی، پمپيران، ليف تراک سازی سهند و شركت كمبيدرو)، پالايشگاه تبريز، نيروگاه بزرگ حرارتی، كبريت سازی ممتاز، و بسياری كارخانه های ديگر.
کشاورزی و دام داری
كشاورزی در اين شهرستان به واسطه ی شرايط طبيعی مناسب چون خاک خوب و حاصل خيز، رود دایمی، آب های زيرزمينی، باران مناسب و آب و هوای معتدل پيشرفت فراوانی يافته است. كشاورزی يكی از قطب های اصلی اقتصادی در اين سرزمين است. گندم، انگور، گلابی، گردو، پياز و سيب زمينی از جمله محصولات كشاورزی شهرستان تبريز هستند. دام داری در اين منطقه از ديرباز به شيوه سنتی رواج و رونق فراوانی داشته است. امروزه علاوه بر شيوه های سنتی به پرورش صنعتی گاو، گوسفند، گاوميش، و ... نيز توجه زيادی می شود. پرورش طيور نيز دراين شهرستان به روش های یاد شده انجام گرفته و از اهميت برخوردار است. پرورش زنبورعسل در دامنه كوه های سهند؛ ارزش اقتصادی فراوانی دارد. توليدات دامی، فرآورده های شيری، پوست، پشم و چرم، مرغ و عسل از فرآورده های دامی شهرستان تبريز محسوب می شوند که جزو صادرات این منطقه هستند.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
تبريز در دامن سهند - اين آتشفشان خاموش تاريخ - آرميده، اما خود آتشفشانی است كه هر از گاه با خروشی سهم آگين سيمای تاريخ را دگرگون می كند. تبريز يكی از قديمی ترين شهرهای ايران است. مجموعه آثار تاريخی و نشانه های باستان شناختی كه از محل های مختلف آن در نتيجه حفاری های متعدد به دست آمده دلالت بر ديرينه گی و قدمت تاريخی اين شهر دارد. قديمی ترين مطلب مربوط به شهر تبريز، در كتيبه سارگن دوم پادشاه آشور( 722 – 750 ق . م ) آمده است كه آن را شهری بزرگ و آباد، و دارای باروی تو در تو وصف كرده است. سارگن در اين كتيبه از شهری به نام اوشكايا كه شايد همان اسكوی امروزی است و نيز از دژ و قلعه محكمی به نام تارويی ياد می كند كه به احتمال زياد تبريز است. سارگن دوم در كتيبه خود از21 شهر در اين منطقه نام برده است كه نشان دهنده رشد شهر سازی در نواحی اطراف درياچه اروميه در هزاره اول پيش از ميلاد است. گذشته از اين، در يكی از كتيبه های سناخريب پادشاه آشور (705 – 681 ق . م ) از شهری به نام تربيس نام برده شده است كه پادشاه مزبور در آنجا معبدی به نام نركان ساخته بود.
برخی از مورخين و محققين، تبريز راهمان گابريسی می دانند كه در پنجمين جدول آسيايی بطليموس اسكندرانی ( در نيمه دوم قرن دوم ميلادی ) ثبت شده است و اعتقاد دارند كه بعد ها حرف گ به ت تبديل شده است. تاريخ بعد از اسلام تبريز، بر خلاف تاريخ كهن آن، روشن و واضح است. اين شهر در سال 21 هجری قمری به وسيله اعراب فتح شد و به دنبال آن قبايلی از اعراب مانند ازدها كه از قبايل معروف يمن بودند در اين شهر مانده حكومت رواديان را بنيان نهادند.
اغلب منابع بعد از اسلام نيز بنای اوليه تبريز را به زبيده خاتون همسر هارون الرشيد نسبت داده اند، اما در متون تاريخی قديم مطلبی كه دليل صحت اين ادعا باشد، ديده نشده است. از جمله كسانی كه معتقدند شهر تبريز به امر زبيده خاتون دختر جعفر پسر منصور عباسی و همسر هارون الرشيد به وجود آمده است، حمد الله مستوفی قزوينی است. او در كتاب نزهه القلوب، تاريخ بنای تبريز را 175 هجری قمری آورده و اضافه كرده است كه باروی تبريز 6000 گام بوده و 10 دروازه داشته است. احتمالا نام نبردن تبريز در فتوحات تازيان، از آن جهت بوده كه اين شهر در آن زمان چندان آباد و صاحب نام نبوده است. نام تبريز نخستين بار به عنوان قلعه آمده است كه بعد ها به شهری بزرگ تبديل می شود. در دوره ی حكومت رواديان تبريز پايتخت آذربايجان شد و به علت موقعيت ممتاز جغرافيايی و نظامی خود بيش تر از ساير شهرها مورد توجه قرار گرفت.
در سال 340 هجری قمری از اتحاد سه گانه تبريز، اشنو (اسنه، اسنق) و دهخوارقان مملكت بنی رودينی به وجود آمد كه حكام آن قدرت و استقلال كامل داشتند و خلفای بغداد از دخالت و نفوذ كمی در آن برخوردار بودند. از قرن دهم ميلادی يا قرن سوم هجری به بعد نام تبريز در رديف شهرهای بزرگ آذربايجان آمده است كه در آن جا هم زمان با پيشرفت صنعت و تجارت، علم و تمدن نيز شكوفا شده است. در سال 420 هجری امير وهسودان فرمان روای تبريز شد و از سال 446 هجری، تبريز و آذربايجان تحت سلطه حكومت سلجوقيان قرار گرفت. اهالی تبريز در سال 616 هجری موفق شدند با دادن هدايای قيمتی و پول فراوان، از هجوم مغولان به شهر و ويرانی آن جلوگيری كنند. پس از حمله مغول به ايران برای اولين بار شهر تبريز به دستور آباقاخان ( 680 – 663 هجری قمری ) پايتخت رسمی ايلخانان شد. در سال 685 هجری در دوران حاكميت آباقاخان در تبريز، زندگی مدنی و اقتصادی دوبار شكوفا شد. تبريز اولين شهر بزرگ منطقه است كه ماركوپولو از آن ديدن می كند.
سلطان محمود غازان خان معروف ترين شاه مغول در 694 هجری تبريز را مقر حكومت قرار داد و آن را به منتهای درجه عظمت و بزرگی و آبادانی رسانيد. در اين زمان تبريز نه تنها در آذربايجان و ايران، بلكه در شرق نزديك و ميانه نيز مركز بازرگانی و صنعت و جايگاه علم و تمدن شد. در اين عصر، غازان خان در روستايی به نام شام در كنار آجی چای آبادانی های بزرگی انجام داد و مقبره با شكوه شام غازان يا نشيب غازان را بنا كرد. تجارت و داد و ستد به علت برقراری امنيت و رفاه و ازدياد جمعيت رونق يافت و بازارهای زيادی ساخته شد.
خواجه رشيد الدين فضل الله همدانی در بخش شمالی تبريز در بيلانكوه، مركز علمی ربع رشيدی را بنا نهاد. تاج الدين عليشاه جيلانی نيز مسجد عليشاه ( ارك تبريز ) را در مركز شهر بنا نهاد. تبريز در اين زمان رسما پايتخت ايلخانان مغول بود و تمام مملكت از جيحون تا مصر زير اطاعت فرمان روايان تبريز قرار داشت. پس از ايلخانان مغول، تبريز در عصر تركمانان آق قويونلو و قره قريونلو پايتخت ايران شد و در اين زمان ( 870 هجری قمری) بود كه به دستور جهان شاه بن قره يوسف بن تركمان مسجد كبود ( گوی مسجد) بنا شد.
يورش های امير تيمور و فرزندان او به تبريز، كوچ دادن اجباری صنعتگران و هنرمندان تبريزی به تركستان و بالاخره زلزله های بی امان و پی در پی شكوه و عظمت تبريز را به طور موقت از بين برد و بیش تر آثار تاريخی كم نظير آن از بين رفت. در سال 906 هجری قمری شاه اسماعيل صفوی تبريز را پايتخت ايران كرد. در دوران صفوی شهر تبريز بارها ميدان جنگ ايران و عثمانی بود. در آغاز حكومت قاجار به خصوص زمان فتح علی شاه، تبريز پايتخت دوم يا وليعهد نشين ايران و محل استقرار عباس ميرزا نايب السلطنه شد. تمام وليعهدهای خاندان قاجار دوران وليعهدی خود را در مقام حاكم آذربايجان، در اين شهر سپری كردند. شهرستان تبریزهم اکنون نیز به عنوان یکی از مهم ترین مناطق ایران و با اهمیت ترین منطقه ی استان آذربایجان شرقی محسوب می شود.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان تبریز؛ مهم ترین منطقه ی استان آذربایجان شرقی است. شهر تبريز مركز استان آذربايجان شرقی، در 46 درجه و 17 دقيقه درازای خاوری و 38 درجه و 05 دقيقه پهنای شمالی از نصف النهار گرينويچ واقع شده است. ارتفاع آن از سطح دريا 1366 متر است. این شهرستان در قسمت خاوری شمال درياچه اروميه و 619 كيلومتری باختر تهران قرار دارد و در 150 كيلومتری جنوب جلفا، مرز ايران و جمهوری آذربايجان قرار گرفته است. شهر تبريز از سمت جنوب به رشته كوه منفرد و هميشه پر برف سهند و از شمال خاوری به كوه سرخ فام عون بن علی(عينالی) محدود می شود. رودخانه آجی چای (تلخه رود) از قسمت شمال و شمال باختر تبريز می گذرد و بعد از طی مسافتی قابل توجه در دشت تبريز به درياچه اروميه می ريزد.
آب و هوای تبريز معتدل و نيمه مرطوب است. اين شهرستان از شمال به شهرستان های اهر و شبستر، از خاور به شهرستان سراب و ميانه و از جنوب به شهرستان مراغه و از باختر به درياچه اروميه و آذربايجان غربی محدود می شود. تبريز در مسير مناسب ترين و مهم ترين راه های ارتباطی با شمال خاور (اردبيل، كرانه های خزر، آستارا)، خاور(ميانه، قزوين، تهران) باختر (امتداد مرند، خوی، ارزروم تركيه ) و شمال (مسير مرند - جلفا، ايروان، باكو، تفليس ) واقع شده است. از اين رو راه ارتباطی تبريز همواره مورد توجه جهانگردان و مهاجمان و بازرگانان دردرازای تاريخ بوده است..
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#109
Posted: 1 Aug 2011 16:30
شهرستان مراغه
شهر مراغه از قدیمترين شهرهای ایران و آذر بایجان است . این شهر در شمال غربی ایران در 37 درجه و 23 دقیقه عرض شمالی و در 46 درجه و 16 دقیقه طول شرقی و بر دامنه های جنوبی سهند واقع گردیده است . محدوده آن از غرب به در یاچه ارومیه و از شرق به دشت هشترود و از جنوب به جلگه میاندوآب منتهی می شود . و به شهرستانهاي هشترود – ملكان – بناب و درياچه اروميه محدود است 1485 متر از سطح دريا ارتفاع و جمعيت بالغ بر 260 هزار نفر و بزرگترين شهر استان پس از تبريز ميباشد. مراغه ميليونها سال قبل در دوره دوم و سوم زمين شناسي ، قبل از فوران آتشفشان سهند محل استقرار و زندگي حيوانات عظيم الجثه بوده است . فسيلهاي مكشوفه از 32 گونه پستانداران و 2 جنس پرندگان ، منطقه فسيلي مراغه را به بهشت فسيلي جهان معروف كرده است آب و هوای آن معتدل و در فصول مختلف سال بین 20 درجه سانتی گراد زیر صفر تا 35 درجه سانتی گراد بالای صفر متغیر بوده و میزان متوسط بارندگی در آن 300 میلی متر در سال است. فاصله آن از تبریز حدود 130 کیلومتر و از طریق راه آهن تا تهران 607 کیلومتر می باشد . ارتباط هوایی نیز در سالهای اخیر ما بین مراغه و تهران بر قرار است.
تاریخ واقعی بنای این شهر روشن نیست اما دلایل و شواهد موجود قدمت آن را به قبل از میلاد مسیح می رساند. به نوشته دیاکونف در سال 715 قبل از میلاد ناحیه کنونی مراغه جزء سرزمین ماننا بوده و بنام ایالات اوئیشویش نامیده می شده است . بطلمیوس در قبل از میلاد مسیح مراغه را جزء اقلیم چهارم از اقالیم هفتگانه ربع مسکون شمرده و دریاچه ارومیه را به دلیل واقع شدن در کرانه غربی مراغه مارگیانه نام نهاده است . مارک آنتوان در سال 36 قبل از میلاد هنگام ذکر حوادث زمان پارت ها از این مکان به نام « فرائه تا » یاد می کند . عده ای نیز معتقدند شهر تاریخی فراسپه که توسط آنتونیوس سردار رومی محاصره ولی به تصرف در نیامد؛ همان مراغه است . به اعتقاد احمد کسروی نام مراغه بی گمان همان « مارآوا » یا « مادآوا » و به معنی جایگاه ماد می باشد .
اوج شهرت مراغه در دوره ایلخانیان است که پس از انتخاب به عنوان پایتخت توسط هولاکوخان ؛ مراکز علمی ؛ رصد خانه و کتابخانه مشهور آن احداث گردید .
شهر مراغه عمدتأ یک شهر کشاورزی است . رودخانه های متعددی که از سهند سر چشمه می گیرند ؛ باغات و مزارع آن را مشروب نموده و سرسبزی خاصی به آن بخشیده است . با دارا بودن مراتع سرسبز در دامنه های سهند از نظر دامداری نیز جزء مناطق مهم ایران است . خوشبختانه از آلودگی صنعتی در آن اثری نیست .
گفته می شود در زمان داريوش، آذربايجان شرقی يكی از ساتراپ های ايران و پايتخت آن شهر شيز بوده كه در جنوب خاوری مراغه قرار داشته است. از نظر كشاورزی و باغ داری اين شهرستان وضع بسيار خوب و پر رونقی داشته و نوع كشت آن آبی و ديمی است. مراغه در زمينه ی صنايع وابسته به كشاورزی فعاليت دارد و بيش تر كارخانه های موجود در آن به كار تهيه خشكبار اشتغال دارند.
سوغات مراغه :
فرش و تابلو فرش ابریشمی- باسلوق- سجوق- گردو وبادام پوست کاغذی- کشمش- عسل طبیعی سهند- صابون سنتی مراغه- دوشاب- پنیر- سرشیر
فرهنگ و زبان :
زباني كه مردم مراغه به آن تكلم مي كنند زبان تركي است. مردم شهرستان مراغه از قديم الايام داراي فرهنگ غني و متكي به اعتقادات مذهبي مي باشند كه آثار به جا مانده از دوران هاي مختلف حكايت از آن دارد.
اقلیت های مذهبی مراغه :
شهر مراغه از قرن ها پيش مركز سكونت و زندگي ارامنه و يكي از مراكز مهم مسيحيت بوده و عده كثيري از آشوري هاي مسيحي در آنجا زندگي مي كردند. با توجه به اينكه مادر هلاكوخان مسيحي بوده لذا مسيحيان از امتيازات خاصي برخوردار بوده و از اطراف و اكناف در ميان، ارامنه و نسطوريان به ويژه دانشمندان و صاحبان حرف و هنرمندان اين فرقه در مراغه گرد آمده و كليساهاي متعددي ساخته مي شود ويلسون سياح انگليسي در ديدار از شهر مراغه به صومعه هايي كه از زمان هاي بسيار كهن در دل سنگ ها تراشيده شده بود اشاره كرده و به زيست مسلمانان و راهبانان و عيسويان در صومعه هاي مراغه مشهور بوده است بيان داشته در ادوار گذشته اكثر مسيحي ها بر اثر تحولات تاريخي از شهر مراغه مهاجرت كرده بعد از انقلاب اين شهرستان فاقد اقليت هاي مذهبي مي باشد.
پستي و بلندي كوهها و ارتفاعات مهم :
وجود ارتفاعات در شهرستان مراغه بافت شهر را به دو ناحيه كوهستاني وجلگه اي تبديل ساخته به طوري كه ارتفاعات از شمال شهر به جنوب و از شرق به غرب كم كم كاسته شده تا به سواحل درياچه اروميه و جلگه ملكان مي رسد كه قسمتي از روستاهاي بخش مركزي و عجب شير در ناحيه كوهستاني و قسمتي در جلگه شهر واقع اند كه از مهم ترين كوه هاي مراغه، كوه مندل بسر و سرگوني در جنوب شرقي مراغه به ارتفاع 2620 متر و 2169 متر است. و كوه قوزلوجه ( قزلجه) در قسمت شمال غربي در بخش عجب شير در ارتفاع 2615 متر و رشته كوه هاي سهند با ارتفاعات مختلف كه بلندترين قلعه آن 3710 متر در شمال مراغه قرار گرفته است كه قسمت اعظم آن در سال پوشيده از برف مي باشد.
وضعيت آب و هوايي و ميزان بارندگي :
وجود ارتفاعات بر تغييرات آب و هواي شهرستان تاثير كرده، آب و هواي شهرستان را معتدل ( متمايل به سردي و نسبتاً نيمه مرطوب ساخته است) به طوري كه هواي قسمت هاي جلگه و كنار درياچه ارومیه نسبتاً گرمسير و در قسمت هاي كوهستاني معتدل مي باشد. حداكثر درجه حرارت در اين شهرستان در روزهاي گرم تابستان 35 درجه سانتيگراد و حداقل آن در روزهاي سرد زمستاني ( 20-) درجه سانتيگراد مي باشد.
بطور خلاصه وفهرست وار :
آثار باستانی
این شهر با بیش از سیصد اثر ثبت شده ملی جزء ۱۰ شهر غنی ایران از نظر آثار باستانی می‌باشد. مهمترین این آثار عبارت‌اند از:
گنبدهای مراغه شامل :گنبد سرخ - گنبد کبود - گنبد مدور - گنبد غفاریه
معبد مهر
رصدخانه مراغه و معابد اطراف آن
مساجد مراغه : مسجد ملا رستم- مسجد شیخ بابا- مسجد ملا معزالدین- مسجد شیخ تاج - مسجد شجاع الدوله - مسجد طاق - مسجد ضریر- مسجد سردابه- مسجد سفید
کاروانسراها و خانه های قدیمی مراغه :سرای خواجه ملکم- سرای بزرگ - سرای متولار- سرای خامنه- سرای صدر کبیر- خانه محمدی- خانه آصف - خانه پیر- خانه شهابیان
کلیسای هوانس
مقبره اوحدی مراغه ای
موزه های مراغه: موزه تخصصی ایلخانی - موزه سنگ نگاره و مقبره آقالار- موزه تاریخ طبیعی و فسیل شناسی وموزه صحرائی فسیلها (در حال احداث)- موزه تخصصی نجوم ایران(درحال احداث)
قلعه های مراغه : قلعه و غار قیز قلعه سی - گویجه قلعه
حمام صفوی
تپه های باستانی
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#110
Posted: 1 Aug 2011 16:32
خوب اینم از استان آذربایجان شرقی، لطفا" نظر فراموش نشه.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
صفحه 11 از 18