ارسالها: 436
#41
Posted: 22 Jul 2011 21:21
نگاهی کوتاه به شهرستان ملایر
تاریخ نویسان در رابطه با وجه تسمیه ملایر نظرهای مختلفی ارائه نموده‌اند. از جمله اینكه درزمان مادها با روشن نمودن آتش روی تپه‌ها وكوههای آن اخبار را به سایر مناطق می‌رساندند. از این رو آنجا مل آگر به معنی تپه آتش نامیده شد.
روایت دیگری میگویدكه در زمان حمله اعراب به ایران هنگام عبورازاین منطقه به آب دست نیافته بودند و به همین علت آنرا ماء لا یری یعنی آب دیده نمیشود نامیدند و به همین نام معروف گردیده است و ملایر كنونی صورتی از آن عبارت می‌باشد.
شهر ملایر از زمان های بسیار قدیم منطقه‌ای آباد و پر جمعیت بوده است. بنای شهر فعلی ملایر با حكومت فتحعلی شاه قاجار در سال 1188 هحری قمری هم عهد می باشد. كه توسط محمد میرزا دولتشاه احداث شد و نخست به نام بانی آن دولت آباد خوانده شد و در پس آن بدنبال منقرض شدن سلسله قاجاریه به نام ملایر تغییر پیدا كرد.
موقعیت جغرافیایی:
شهر ملایر بزرگترین شهرستان استان پس از همدان می باشد و وسعتی حدود 3210 كیلومتر مربع شامل 3 شهر ملایر، سامن و ازندریان و سه بخش مركزی، سامن و جوكار و 15 دهستان و 221 روستای دارای سكنه می باشد.
شهرستان ملایر از شمال به همدان از شرق به اراك از جنوب به بروجرد واز طرف غرب به شهرهای تویسركان و نهاوند محدود شده است. ارتفاع این شهرستان از سطح دریا 1780 متر و فاصله اش از همدان و تهران به ترتیب 86 و 390 كیلومتر است.
امتداد رشته كوه الوند از شمال و شمال شرق این شهرستان می گذرد و به كوههای سر بند اراك متصل می شود مرتفع ترین كوه این شهرستان قله لشكردر می باشدو كوه معروف یزد گرد با بقایای قلعه یزد گرد ساسانی در جنوب شهر قرار دارد. از دیگر ارتفاعات مهم كوه گرمه با ارتفاع 2206 متر و كوه سرده با ارتفاع 2277 متر است. مهمترین رودخانه ملایر رود خرم آباد است كه آب آن فصلی است.
پوشش گیاهی شهرستان ملایر از نوع استپ كوهپایه ای است. ملایر از نظر آب و هوائی در مرز آب و هوای متعدل كوهستانی و آب و هوای نیمه بیابانی ایران قرار گرفته و خصوصیات هر دو نوع آب و هوارا دارا است و متوسط بارندگی سالیانه آن به 2/242 میلیمتر می رسد.
زبان اهالی این شهرستان آمیزه ای از لری. كردی و فارسی با لهجه لری و لك می باشد و جمعیت آن بر اساس آخرین سر شماری 1375 تعداد 297062 نفر است كه اكثریت آنها در روستا زندگی می كنند و به زراعت مشغول می باشند.
مراكز دیدنی:
مقبره حاج سیف الدوله
ارگ نوشیجان
برج سامن
خانه لطفعلیان
یخچال میرقتاح
قلعه نوشیجان
قلعه چوبین
تپه گوراب
آتشكده نوشیجان
جاذبه‌های طبیعی:
غار دره فراخ
غار سرد كوه
دره شهرستانه
محیط زیست ملایر
منطقه حفاظت شده لشگردر
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#42
Posted: 22 Jul 2011 21:24
اسد آباد در یک نگاه
اسدآباد منطقه‌اي تاريخي است كه قدمت آن به پيش از اسلام مي‌رسد. دليل اصلي اهميت اسدآباد، قرار گرفتن آن بر سر راه اصلي و قديمي ايران مركزي به بين‌النهرين است.
شهرستان اسدآباد با گستره اي به مساحت 1195 كيلومتر مربع 1/6 درصد از وسعت استان را تشكيل مي دهد كه در 47 كيلومتری باختر همدان و در مسير راه اصلی همدان – كرمانشاه قرار دارد.اساس‌اقتصاد شهرستان اسد آباد بر كشاورزی، دامداری و تا حدودی‌بر صنعت استوار است. محصولات كشاورزی و باغی و انواع فرآورده های دامی و صنايع دستی از صادرات مهم اين شهرستان محسوب می‌شود.
مشخصات جغرافيايي:
شهرستان‌اسدآباد در 47 كيلومتری باختر همدان و در مسير راه اصلی همدان – كرمانشاه قرار دارد.ناحيه اسدآباد در محدوده اي بين 47 درجه و 50دقيقه تا 48 درجه و 18 دقيقه طول شرقي و 34 درجه و 35 دقيقه تا 34 درجه و 58 دقيقه عرض شمالي واقع شده است. شهرستان اسدآباد از شمال به قروه ( از شهرستان های استان كردستان ) و سنقر ( از شهرستان های استان كرمانشاه (از خاور به شهرستان های همدان و تويسركان، از جنوب به كنگاور ( از شهرستان های استان كرمانشاه ) محدود می‌شود.
ارتفاع آن از سطح دريا 1607 متر مي باشد
بر اساس تقسيمات كشوري داراي يك نقطه شهري . يك بخش مركزی است
اهالی شهرستان اسد آباد به زبان تركی و فارسی با گويش های كردی و لری صحبت می كنند. دين آن ها اسلام و
مذهب شان شيعه است. اسد آباد در مسير راه اصلی همدان – كنگاور و در 47 كيلومتری شهر همدان و در 32 كيلومتری شهر كنگاور واقع شده و راهی فرعی به طول 53 كيلومتر تا شهر سنقر و راهی فرعی به طول 49 كيلومتر تا شهر تويسركان از مهم‌ترين مسيرهاي دسترسي به اطراف به شمارمي‌آيند.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي:
قرار گرفتن اسد آباد در يكی از نواحی باستانی و بر سر راه اصلی و قديمی ايران مركزی به بين النهرين، پيوسته اهميتی منزل‌گاهی و ارتباطی به اين شهر كوچك داده است. به روايت مورخين مطبخ خسرو پرويز در دهی به همين نام در ناحيه اسد آباد قرار داشته است. اسد آباد در 811 م. صحنه نبرد ميان لشگريان مأمون و امين، پسران هارون الرشيد بود كه به پيروزی طاهر، فرمانده سپاه مأمون انجاميد و به دنبال آن ايالت جبال به دست مأمون افتاد. اسد آباد به روايت مورخين، تا كنون صحنه كارزارهای زيادی بوده است. اسد آباد در دوره قاجار يكی از توابع همدان بوده است. در اين زمان دو راه اين شهر را به همدان، از طريق گردنه اسد آباد متصل می ساخت كه عبور از هر دو راه، به ويژه در زمستان با مشكلاتی همراه بوده است. ناصر الدين شاه در سفر به كربلا از بسياری آبادی های متعلق به خان های افشار در اين ناحيه گزارش می دهد. اسد آباد در سال های اخير به سبب اينكه زادگاه سيد جمال الدين اسد آبادی بوده اهميتی دوباره يافته است. آثار و ابنيه تاريخی و به جای مانده از گذشته نشان از پيشينه غنی تاريخی اين منطقه دارد.
مکان های دیدنی و تاریخی:
بناي‌يادبود سيدجمال‌الدين اسدآبادي، سنگ‌نبشته‌آقاجان بلاغي، تالاب و امامزاده پير سلمان، منطقه‌شكارممنوع‌دشت اسدآباد، پل شكسته خسروآباد، باغ‌هاي دربند و آب‌انبار شاه‌عباسي از جمله مكان‌هاي ديدني و تاريخي شهرستان اسدآباد به شمار مي‌روند.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#43
Posted: 22 Jul 2011 21:26
شهرستان رزن
جغرافياي طبيعي شهرستان رزن:
شهرستان رزن با مساحت ۲۶۷۴ كيلومتر مربع يكي از شهرستانهاي هشتگانه استان همدان مي باشد كه در شمال شرقي آن واقع شده است. اين شهرستان بر اساس آخرين تقسيمات كشوري در سال ۱۳۷۷ داراي ۳شهر به نامهاي : رزن- قروة درجزين و دمق و داراي 3 بخش به نامهاي : مركزي- قروة درجزين و سردرود و ۷ دهستان و۱۳۱ آبادي داراي سكنه مي باشد . شهرستان رزن از شمال با استان قزوين و زنجان و از جنوب با شهرستان كبودرآهنگ و شهرستان همدان و از مشرق با استان مركزي و از مغرب با استان زنجان همسايه است . جغرافياي انساني- بر اساس آمار جمعيت سال ۱۳۸۵ شهرستان رزن بالغ بر (۱۱۳۰۵۳) نفر جمعيت دارد .
جمعیت شهری در این شهرستان ۲۴۹۵۳نفر است.
رزن ............................۱۲۳۷۴
قروه درجزین................... ۹۴۵۲
دمق...............................۳۱۲۷
وجمعیت روستایی بالغ بر ۸۸۱۰۰ نفر است.
مردم شهرستان رزن از نژاد ترك هستند و به زبان تركي با لهجه آذربايجاني و به شيوه تركي همداني صحبت مي كنند . (به جز روستاي خورنده كه مردم اين روستا با زبان مختلط تركي- كردي تكلم مي نمايند . )اكثريت قريب به اتفاق مردم اين شهرستان تابع دين مبين اسلام و مذهب تشيع مي باشند . سابقه تاريخي- بر اساس منابع تاريخي معتبر ۲۲ قرن پيش از ميلاد اقوام ترك " لولوبي " و " گوتي " تمدنهاي درخشاني درآذربايجان پي ريزي كردند كه منطقه همدان و از جمله رزن بخشي از قلمرو آنان بوده است (مراجعه كنيد به دو جلد كتاب : ايران توركلرنين اسكي تاريخي تأليف پروفسور زهتابي ).
در مطالعاتي كه پائيز ۱۳۷۶ روي تپه هاي باستاني بخش رزن از سوي ميراث فرهنگي همدان با همراهي اكيپ اعزامي اروميه انجام شده ،كارشناسان ، باستان شناسان موفق بعه كشف سفالينه هاي قرمز و نخودي رنگ منقوش به قدمت هزاره سوم و چهارم قبل از ميلاد و سفال هاي منقش به نقش تزئيني ميخي مربوط به هزاره اول قبل از ميلاد شده اند كه قدمت تمدن در اين منطقه را به هزاره هاي سوم و چهارم قبل از ميلاد مربوط ساخته است . و نشان دهنده توسعه و پيشرفت صنعت و صنايع اين منطقه در هزارة اول ق.م مي باشد . همچنين كشف مسكوكات به قدمت دوره پارتي از قروه درجزين ، دستبند و سكه به قدمت ساساني از روستاي قيزيلجه و مهره هاي سنگي و گلي قدمت ساساني از تپه رازين ، سكه به قدمت ايلخاني از قروه در جزين طلاي برنزي حكاكي شده به قدمت صفويه و سكه به قدمت قاجاريه از روستاي گاوسوار ، نشاني از ادامه حيات آباديهاي اين منطقه تحت حاكميت پادشاهان و دول اين دورانها محسوب مي شود .
ابنيه تاريخي
۱- امامزاده اظهر: در محوطة شمال شرقي درجزين كه گورستان آبادي مزبور هست ، برج تاريخي جالب توجهي با گنبد مخروطي شكل بلند به صورت استوار و زيبنده ، بينندگان و رهگذران را متوجه خود مي سازد . ارتفاع كلي بنا بطور تخمين ۲۰ متر مي باشد كه قريب هشت متر آن ارتفاع برج و بقيه ارتفاع گردني و قسمت مخروطي ترك نيز گنبد مي باشد . بناي مزبور در نوع خود يكي از آثار تاريخي منحصر به فرد عهد مغول به شمار مي رود .
۲- امازاده هود : به مسافت قريب سه كيلومتر مغرب امازاده اظهر در كنار مزارع و جويبارها برج تاريخي ديگري به نام امامزاده هود قرار دارد ، به واسطه دهكده مجاور آن كه ينگي قلعه نام دارد ، بناي نام برده به نام امامزاده ينگي قلعه هم خوانده مي شود . اين بناي تاريخي از نمونه هاي شيوايي ابنيه قرن هشتم هجري و دورة مغول به شمار مي رود .
مشاهير شهرستان رزن
مشاهير شهرستان رزن را از نظر علوم به سه دسته مي توان تقسيم كرد: ۱- مشاهير و دانشمندان علوم سياسي ۲- مشاهير و دانشمندان ادب و هنر ۳- مشاهير و دانشمندان سياسي در اينجا به طور خلاصه اسامي مشاهير شهرستان رزن را مي آوريم :
۱- آيت الله العظمي آخوند ملا حسين قلي شوندي درجزيني همداني
۲- آيت الله العظمي شيخ العراقين
۳- آيت الله العظمي آخوند ملا علي معصومي وفسي همداني
۴- آيت الله العظمي ثابتي
۵- آيت الله ميرزا محمود انواري
۶- آيت الله دكتر محمد مفتح
۷- خواجه رشيد الدين فضل الله همداني
۸- قوام الدين ابوالقاسم درگزيني
۹- جلال الدين درگزيني
۱۰- مصطفي رحماندوست
۱۱- صديقه وسمقي
۱۲-مجتبی رحماندوست(مشاور رییس جمهوردرامور ایثارگران)
از دیگرمشاهیرمیتوان به عبید زاکانی(اهل روستای زاکان)از ادیبان بنام نام برد.
ضرب المثلها- ترانه ها- افسانه ها
به هر سرزمين از ايران قدم بگذاريم زندگي انسانها با ضرب المثلها و افسانه هايي آميخته شده است و مردم در گفتگوي خودشان آنها را بكار مي برند ، ولي ضرب المثلهاي تركي كه گوشه اي از ادبيات شفاهي ملت ترك ايران را نشان مي دهد ، از غني ترين ضرب المثلهاي دنيا مي باشند . چند نمونه ازضرب المثلهاي مشهور شهر رزن را در زير مي آوريم .
- تولكوني تويا قويموللار, قويرو غونا سؤپورگه باغلايير.
- زمستان چكمه ين بولبول ، بهارين قدرين بؤلمز .
- كدخداني كنده قويموللار . توي اوتاقين آخدارير.
- تك الدن سس چيخماز
-بولاقا سو تکمگینن بولاق اولماز
و همچنين ترانه هاي محلي و اصيل در ميان مردم رواج دارد كه در مراسم هاي عروسي و شادماني خوانده مي شود :
- من گنديرم مروانا
باخ يانيمدا سروانا
- بهار گليب گوللر آچيب گل بيزه
گلمين اوزوم گلرم سيزه
و .... از جمله افسانه هايي كه درميان مردم شهرت دارد ، افسانه هاي اولدوز بؤرك آلتي- يئددي كچل لر- چوپان اغلو و پادشاقيزي مي باشند .
مراسم بايرام (بايرام دبلري)
بايرام از زمانهاي بسيار قديم ، با جان گرفتن دوبارة طبيعت و با رسم و رسوم خاص خود در ميان مردم ترك ايران يك جشن ملّي نيز به حساب ميآيد . سابقه اين عيد به 3000 سال قبل از ميلاد بر مي گردد . قبل از عيد نوروز و بعد از آن يكسري رسوم و عادتهايي در ميان تركان ايران وجود دارد كه به آنها اشاره اي مي شود ، مراسمي مانند ، كوْسا- كوْسا ، نادارا مراسيمي ، حيف اوْنا- سيزده،گؤي بئجرمك ، آتيل ، باتيل مراسمي ، جيدير مراسيمي و غيره ….
در مراسم موسوم به آتيل- باتيل كه در آخرين چهارشنبة سال بيشتر توسط دختران دم بخت و زنان در سحرگاه اجرا مي شود ، دختران با برداشتن آينه و وسايل زينتي به چشمة نزديك محل زندگي خود مي روند و در آنجا بعد از آرايش ، از روي آب به اين طرف و آن طرف پريده و سرود زير را مي خوانند :
آتيل باتيل چرشنبه
بختيم آچيل چرشنبه
سويون باشي بيزيمدير
چاقماق داشي سيزيندير
در ميان مردم رزن نيز ، رسومي شبيه به مراسم ذكر شده وجود دارد ، البته شايد بعضي از رسم هاي قديمي با گذشت زمان فراموش شده باشند ولي رسومي از قبيل (يومورتا بوياماق ، شال ساللاماق ، بايرامليق وئرمك و ….. )هنوز در روستاهاي اطراف رزن برگزار مي شود.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#44
Posted: 22 Jul 2011 21:33
خوب اینم از استان تاریخی و دیدنی همدان كه امیدوارم لذت برده باشید، فقط دوستان عزیز فراموش نكنید كه در ارتباط با محتوای تاپیك نظر بدید و اگه مطلب یا مقاله ای در ارتباط با سایر استان های كشور عزیزمون دارید بزارید لطفا"، باتشكر. 
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#45
Posted: 23 Jul 2011 18:04
استان بعدی كه میخوام خدمت شما معرفی كنم استان بسیار زیبا و تاریخی اصفهان نصف جهانه، امیدوارم كه خوشتون بیاد و استفاده لازمو ازش ببرید.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#46
Posted: 23 Jul 2011 18:07
استان اصفهان
استان اصفهان با مساحتی حدود 105937 کیلومتر مربع بین 30 درجه و 43 دقیقه تا 34 درجه و 27 دقیقه عرض شمالی خط استوا و 49 درجه و 36 دقیقه تا 55 درجه و31 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد . این استان که در مرکز ایران واقع شده است از شمال به استانهای مرکزی , قم و سمنان ؛ ازجنوب به استانهای فارس و کهگیلویه و بویراحمد ؛ از شرق به استانهای لرستان و چهارمحال بختیاری محدود است . بر اساس آخرین تقسیمات کشوری ، این استان دارای 17 شهرستان , 60 شهر ، 37 بخش و 116 دهستان و مرکز آن اصفهان است .
جغرافیای تاریخی استان
در ادوار پیش , اصفهان نقش پلی را داشت که قسمتهای کم ارتفاع شرق فلات ایران را با سرزمین های کوهستانی غرب مرتبط می ساخت و برای اطراق سرمازدگان کوهستان غرب و گرمازدگان و خستگان هوای خشک شرق , محل مناسب و مطلوبی بود . از اصفهان قبل از اسلام ، یعنی دوره حکومت مادها و دوره شاهنشاهی هخامنشیان ، اشکانیان و ساسانیان اطلاعات زیادی در دست نیست و از آن دوره ها , آثار قابل توجهی بر جای نمانده است . آنچه مسلم است , استقرار جلگه اصفهان درمیان بیابان ها و کوه های خشک مرکزی ایران از یک طرف و اهمیت و موقعیت ارتباطی خاص آن در مرکز فلات پهناور ایران از طرف دیگر , تاریخ و سابقه آن را به سابقه و قدمت کشور ایران مرتبط کرده است . پیش از برپایی پادشاهی مادها , اصفهان حد شرقی ممالکی بوده است که بابلی ها از آن اطلاع داشته اند و به احتمال قوی جزو ناحیه ( انزان) یا (انشان) بوده است .
استان اصفهان یکی از بزرگترین مراکز تولید انواع مختلف صنایع دستی ایران محسوب می شود. این استان از قدیم الایام مهد هنرهای زیبا و صنایع ظریفه بوده است. تزئینات آجری، کاشی کاری، گچ بری و انواع خط در آثار تاریخی اصفهان، از حدود قرنها پیش تا دوره معاصر، بر اطراف و جوانب مناره ها و داخل و خارج مساجد، قصرها و هنرهای زری دوزی و قلم کاری، ترمه و نقره کاری و تذهیب و تحریر انواع کتاب، قرآن و قطعات نگارگری و نقاشی جملگی به مرکزیت هنری اصفهان گواهی می دهند.
سیم کشی، زرکشی، زربافی, گلابتون دوزی، پولک دوزی، زنجیره بافی، قالی بافی و نساجی از صنایع دستی رایج اصفهان است. این صنایع در عهد شاهان صفوی رونق فراوان داشت. در دوران قاجاریه ، بازار صنایع دستی در اصفهان از رونق افتاد. ولی بعد از انقلاب مشروطه باز توسعه یافت. به طور کلی طرح و نقش عموم مصنوعات دستی اصفهان اعم از فرش و قلمکار و ظروف قلم زنی و کاشی، دوختنی های روی پارچه تحت تاثیر طرحهای تزئینی دوران صفویه قراردارد و طراحان اصفهان، به نسبت قدرت درک و مهارت خود از آثار قدیمی اقتباس می کنند و با خلاقیت خود، آنها را زیباتر می سازند. در حال حاضر اهم صنایع دستی استان عبارتنداز:
شهرستانها
1-اردستان
2-اصفهان
3-فلاورجان
4-فریدان ( داران)
5-فریدون شهر
6-گلپایگان
7-کاشان
8-خوانسار
9-خمینی شهر
10-نائین
11-نجف آباد
12-نطنز
13-شاهرضا ( قمشه )
14- سمیرم
یناهای یادبود تاریخی
1-مدرسه آقابزرگ ، کاشان
2-عمارت عالی قاپو
3-تالار اشرف ،اصفهان
4-خانه بروجردیها ،کاشان
5-مدرسه چهار باغ،اصفهان
6-کاخ چهل ستون ، اصفهان
7-کبوترخانه ، اصفهان
8-بازار اصفهان ، اصفهان
9-باغ و عمارت فین ، کاشان
10-پل خواجو ، اصفهان
11-کاخ هشت بهشت ، اصفهان
12-پل مارنان ، اصفهان
13-قلعه نارنج یا نارین ،اصفهان
14-پل شهرستان ، اصفهان
15-تپه های سیلک ، کاشان
16-پل سی و سی پل (33 طاق قوسی ) ، اصفهان
بناهای یادبود مذهبی
1-مسجد جامع عباسی (امام) ، اصفهان
2-مسجد جامع اردستان ، اصفهان
3-مسجد جامع اصفهان ، اصفهان
4-امامزاده هلال بن علی ، کاشان
5-امامزاده شاهزاده ابراهیم ، کاشان
6-مسجد شیخ لطف الله ، اصفهان
7-کلیسای وانک ، اصفهان
8-مسجد جامع زواره ، زواره
فرهنگ و هنر
1-روستای ابیانه ، کاشان
2-موزه چهل ستون ، اصفهان
3-صنایع دستی
4-موزه ملی کاشان ، کاشان
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ویرایش شده توسط: aria_2011
ارسالها: 8724
#47
Posted: 23 Jul 2011 18:07
aria_2011: خوب اینم از استان زیبا و تاریخی گیلان كه دوست عزیزمون علی مدیر تالارهای عمومی درخواست داده بودند، ولی بچه ها اینجوری نمیشه ها كه فقط من بیام و مطلب بزارم، لطفا" شماهم یه تكونی به خودتون بدید و مطلب بزارید و نظرتونو در ارتباط با محتوای این تاپیك بگید، با تشكر.
دمت گرم عزیز گل كاشتی
راز دلم را فقط تو میدانی و دلت
گوشه ای از قلبت پنهان دار دوستت دارم هایم را
*ای عشق*
***M***
ارسالها: 436
#48
Posted: 23 Jul 2011 18:13
sayberiya: در مورد استان لرستان مطالبی دارید؟
آره عزیزم حتما" برات میزارم، البته شما خودتم اگه مطلبی داری چه در مورد استان لرستان و چه سایر استان های دیگه اگه بزاری خوشحال میشم، با تشكر.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#49
Posted: 23 Jul 2011 18:14
ALI2012: دمت گرم عزیز گل كاشتی
قابل شمارو نداشت علی آقا.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ویرایش شده توسط: aria_2011
ارسالها: 436
#50
Posted: 23 Jul 2011 18:17
ابنیه و آثار تاریخی اصفهان
اصفهان به لحاظ واقع شدن در مرکز جغرافیائى ایران و با داشتن آب و هوایی معتدل و خاکى حاصلخیز و آب کافى زاینده رود از دیرباز به عنوان مکانى براى سکونت، مورد توجه بوده است.احتمالاً از عصر ساسانیان که سپاهیان (اسپهان) در دشت حاصلخیز اطراف شهر گرد آمدند به این نام خوانده شده است. در سال 19 هجرى اصفهان بدون جنگ و خونریزى و با انعقاد یک صلحنامه به دست سپاهیان اسلام افتاد و جزئى از سرزمین وسیعى شد که اسلام بر آن حکومت مىکرد. در دوره سیصدساله پس از آن، این شهر اغلب دست به دست مىشد تا اینکه در قرن چهارم هجرى، در زمان آل زیار و آل بویه، به عنوان پایتخت مورد استفاده قرار گرفت. در قرن پنجم، در دوران سلجوقیان، پایتخت امپراطورى وسیعى شد که یک مرز آن رود سیحون و مرز دیگرش سواحل شرقى دریاى مدیترانه بود. غارت وحشیانه شهر به دست تیمورلنگ و قتل عام ساکنان آن در سال 789 هجرى، اصفهان رابه وضع اسفبارى دچار کرد.
در زمان اولین حکمرانان صفوى در قرن دهم هجرى اصفهان از مراکز مهم تجارت، فرهنگ و صنعت گردید و در اوایل قرن یازدهم (1006 ه) پایتخت شاه عباس از قزوین به اصفهان انتقال یافت و قریب یک قرن و نیم این شهر پایتخت سلسله صفویه بوده، از شهرت جهانى برخوردار شد. پس از هجوم سخت و وحشیانه محمود افغان به اصفهان و قتلعام مردم و سرنگونى شاه سلطان حسین صفوى، اصفهان دیگر مرکزیت خود را از دست داده، سیر صعودى رونق و آبادانى آن متوقف شد. با روى کارآمدن سلسله قاجاریه و حاکمیت ظل السلطان بر اصفهان، بسیارى از آثار بجا مانده از دوران صفویه بهدست این حاکم ظالم یا نابود شد و یا به فروش رفت، به طورى که امروز نام آنها را تنها در میان کتابها مىتوان یافت.
هم اکنون اصفهان از مراکز مهم صنعتى و تجارى ایران بوده، به دلیل وجود آثار تاریخى و باستانى بسیار و فضاهاى طبیعى فراوان مورد توجه هموطنان و جهانگردان قرار دارد.
چرا اصفهان را اصفهان می گویند؟
در علت نامگذارى اصفهان وجوه مختلفى گفته اند که برخى به اساطیر شباهت دارد و پارهاى از گفتهها هم سند و دلیلى ندارد، مانند قصه سوزانیدن نمرود ابراهیم خلیل را، که چون به اصفهانیان امر شد که در سوزانیدن خلیل الله شرکت کنند و از قبول آن خوددارى کردند در باره آنها گفته شد: «اسپاهآن» یعنى آنها سواران خدایند. یا اینکه اصفهان از بناهاى اصبهان بن فلوج بن سام بن نوح(علیهالسلام) است و یا در «روضات الجنات» آمده که اینجا دریا بوده است و سلیمان(علیهالسلام) به جن فرمان داد که براى او در محل معروفى بنام گاوخوانى نقبى زدند و زمین آن خشک شد و در دامنه جنوبى آن رود بزرگ زندهرود جارى بود تا اینکه سلیمان(علیهالسلام) با موکب وارد آنجا شد و از آب و هواى آنجا لذت برد و لذا به وزیرش «آصف» به آنجا اشاره کرد و چون به بسیارى از لغات صحبت مىکرد به فارسى گفت آصف هان که هان در فارسى اشاره به جاى نزدیک است و مقصود اینکه زمینى که مىطلبیدم همین است، از این جهت آصفهان گفته شده است.
آنچه منطقى بنظر مىرسد وجه تسمیهاى است که حمزه اصفهانى اختیار کرده و آن چنین است: لفظ اصبهان و اصفهان و اصفاهان از اسپاهان که به معنى سپاهها و لشگر است گرفته شده و اسپاه و اسپه نام لشگر است. از اینرو اصفهان را که مرکز سپاه بود. اسپاهان خواندهاند و چون مردم اصفهان از زمان کاوه آهنگر به سپاهىگرى شهرت داشتند و در دوره ساسانیان براى حمل درفش کاویانى فقط از وجود آن استفاده مىکردند و «اساوره»اى که در بین تازیان شهرت دارد همان سواران برجسته مردم اصفهان هستند و لذا نام اصفهان که معرب از کلمه اسپاهان است بر این شهر نهاده شده است.
اصفهان - منار جنبان
این بنا به صورت یک بقعه و دو منار است که بر روی قبرعمو عبدالله از علمای قرن هشتم بنا شده و به سبک ابنیه های مغولی است با حرکت دادن مناره ها تمامی ساختمان به لرزه در می اید !بععضی معتقدند که از روی خواص ترازوها این لرزه ها اتفاق می افتد .....
دروازه هاى اصفهان در دوران صفویه
در قرن 17 میلادى یعنى در دوران حکومت صفویه شهر اصفهان به وسیله دیوارى که طول آن حدود 28 کیلومتر بوده است محافظت مى شد، این حصار داراى دروازه هاى متعددى براى عبور و مرور بوده است، شاردن جهانگرد فرانسوى از 8 دروازه اصلى و 6 دروازه فرعى شهر سخن گفته و در باره دروازه هاى اصلى شهر مى گوید:
«چهار دروازه رو به جنوب است که عبارتند از دروازه حسن آباد، جوباره (که دروازه عباسى نیز گفته مى شود)، کران و سید احمدیان و چهار دروازه دیگر رو به باختر و شمال است که به نامهاى دروازه شاه یا دروازه دولت، دروازه لنبان، دروازه طوقچى و دروازه دردشت مى باشد». این دروازه ها که در آن زمان محل خارج شدن از شهر اصفهان محسوب مى گردید امروزه تقریباً مرکز اصلى شهر را تشکیل میدهد.
پلهای اصفهان
نام بنا : پل خواجو
تاریخ ساخت :1060 دوره صفوی و تیموری
اسامی دیگر : پل شیراز ، پل حسن آباد ، پل شاهی
بانی : شاه عباس دوم
نشانی : انتهای جنوبی خیابان چهار باغ خواجو
پل خواجو یا پل شاهی به امر شاه عباس دوم در سال 1060 هـ.ق بر روی ویرانه های پلی از دوره تیموری به صورت امروزی آن ساخته شد. این پل در عصر صفویه یکی از زیباترین پلهای جهان بشمارمی رفت .
در وسط پل ، ساختمانی شامل چند اتاق مزین به نقاشی دارد .واین اتاقها اختصاص به بزرگان و امرائی داشت که به هنگام ایجاد دریاچه مصنوئی مسابقات شنا و قایقرانی را تماشا می کرده اند. پل خواجو به دلیل معماری و تز ئینات کاشیکاری بر سایر پلهای زاینده رود برتری دارد.
هدف شاه عباس دوم از احداث این پل ارتباط دو قسمت محله خواجو و دروازه حسن آباد به تخت فولاد و راه شیراز بود .بنابراین به پل حسن آباد و پل شیراز معروفیت پیدا کرد. این پل با طول 133متر و عرض 12متر ،همراه با تزئینات کاشیکاری فراوان از آثار بسیار ممتاز اصفهان می*باشد بطوریکه کلیه سیاحان وجهانگردانی که در دوره های مختلف به اصفهان آمده اند. زیبائیهای پل خواجو را وصف کرده وآنرا در زمره شاهکارهای مسلم معماری ایرانی ، اسلامی به شمار آورده اند.
نام بنا : سی و سه پل
اسامی دیگر : پل الله وردی خان ، جلفا ،چهل چشمه ، چهار باغ ، زاینده رود
تاریخ ساخت : 1005-1011 هـ.ق
بانی : شاه عباس اول
نشانی : میدان انقلاب
این پل که در نوع خود شاهکار بی نظیری از آثار دوره شاه عباس اول صفوی است به هزینه و نظارت سردار معروف ( الله وردی خان ) بنا شده است . این پل در گذشته با 40 دهانه ، چهارباغ عباسی را به چهارباغ بالا ( جلفا ) متصل می کرد که اکنون سی و سه چشمه آن باقی است .
این پل در زمره اولین آثاری است که شاه عباس اول دستور ساختن آن را داده ، بنابراین نزد شاه عباس محبوبیت فراوانی داشت و هر سال در جشن نوروز آن را چراغانی و گل ریزان می کردند . در سفرنامه*های سیاحان اروپائی آن دوران به برگزاری جشن آبریزان ارامنه جلفا نزدیک این پل اشاره شده است . این شاهکار ابنیه تاریخی ایران با طول 295 و عرض 75/13 متر از سنگ وآجر با پایه*های آهکی ساخته شده است .
این پل با وجود گذشت زمان طولانی استحکام وزیبایی و عظمت انحصاری خود را حفظ کرده است.
نام بنا : پل جوئی
اسامی دیگر : پل سعادت آباد – پل دریاچه
تاریخ ساخت : 1065هـ.ق
نشانی : خیابان کمال اسماعیل
پل جوئی با عرض کم وطول 147 متر بعد از پل فردوسی قرار دارد .این پل به دستور شاه عباس اول در سال 1065 هـ.ق به منظور ارتباط باغهای سلطنتی درساحل شمالی وجنوبی رودخانه بنا گردید .
برج شش گوشه وسط پل با چشمه های آب جاری فرح بخش حال امیران ، اشراف ، مهمانان و سفیرانی بود که به حضور شاه شرف یاب می شدند . این پل را به زبان محلی پل جوئی می خوانند . وجه تسمیه آن به مناسبت جوی کوچک و ظریفی از سنگ پارسی بود که در عصر صفویه بر روی پل جاری بود و آب را از سمتی به سمت دیگر پل می رسانید .
در قسمت غربی این پل آب رودخانه به صورت دریاچه ای در می آمد به همین لحاظ به آن پل دریاچه نیز می*گفتند .
نام بنا : پل شهرستان
اسامی دیگر : پل جسر حسین ، پل جی
نشانی : انتهای خیابان مشتاق دوم
قدیمی ترین پل زاینده رود پل شهرستان است که در 4 کیلومتری شرق اصفهان قرار داشته و اکنون در محدوده شهر است . به نظر متخصصین این پل در زمان ساسانیان بنا گردیده و در زمان دیلمیان و سلجوقیان تعمیرو مرمت شد . علت آنکه این پل شهرستان نامیده می شود این است که در روستایی به همین نام در شرق اصفهان واقع شده بود .
این پل در نزدیکی پل بقعه الراشد با لله خلیفه عباسی قرار دارد که در سال 532 هـ.ق در اصفهان به دست یکی از فدائیان اسماعیلی کشته شد . این پل در واقع یک پل جنگی و نظامی بوده و به لحاظ اینکه تاریخ ساخت آن قبل از اسلام است بسیار حائز اهمیت می باشد .
نام بنا : پل مارنان
اسامی دیگر : مادنان ، ماربانان ، ماربین ، سرفراز
نشانی : انتهای بوستان سعدی
پل مارنان درغربی ترین قسمت شهراصفهان قراردارد. این پل دراصل ماربین نام داشته و ازکلمه مهربین اوستایی گرفته شده است . قدمتی برابر تاریخ ساخت پل شهرستان را به این پل نسبت می دهند ولی مدرکی که این موضوع را ثابت کند در دست نیست .
این پل قبل از دوره صفوی بیش از 17 دهانه داشته و اکنون فقط 17 دهانه آن باقی مانده است . در زمان شاه سلیمان صفوی به همت یکی از ثروتمندان ارامنه ملقب به سرفراز تعمییراتی اساسی روی پل انجام گرفت و مدتی پل را به نام سرفراز می خوانند
مساجد اصفهان
نام بنا : مسجد جامع عقیق
اسامی دیگر: مسجد جمعه
نشانی : میدان قیام ( سبزه میدان نو )
پیش از قرن پنجم هجری چندین مسجد جامع بزرگ در اصفهان وجود داشته که دو عدد از آنها در محل مسجد جمعه کنونی بوده است .
پس از حریقی که در سال 515 هـ.ق اتفاق افتاد بنا را از نو ساختند. با گذشت زمان و دوره*های سلاطین مختلف به صورت کنونی در آمده است .
این بنای تاریخی ابداعات هنر معماری قرن سوم و چهارم هجری قمری از دوران حکومت دیلمیان تا آخرین حکومت قاجاریه شاهنشاهی را در خود گرد آورده .
مسجد جامع عقیق با نقشه چهار ایوانی از قسمت*های زیر تشکیل شده است.
1 ) ضلع جنوبی*
این ضلع ایوان صاحب نیز نامیده می*شود . دارای دو مناره است . کاشی*کاری*های گوناگون معرق برجسته پایین ایوان را تزئین کرده و در طرفین ایوان مذکور دو چهلستون مربوط به قرن ششم وجود دارد .
در سمت مشرق ساختمان*های دوره آل*مظفر از قرن هشتم قرار دارد. گنبد نظام*الملک در پشت صحن این ایوان قرار گرفته*است.
2) ضلع شمالی
معروف به صفه درویش ، اوایل قرن ششم و دوره دوم عهد سلجوقی ساخته شده است . ایوان دارای تزئینات آجری و کتیبه گچ*بری در زمان شاه سلیمان صفوی است .
در طرفین ایوان شمالی چهلستون*هایی از قرن ششم هجری موجود است . شمالی*ترین اثر تاریخی مسجد گنبد تاج*الملک مشهور به گنبد خاکی است .
3) ضلع غربی
این ایوان به نام ایوان استاد نیز نامیده می*شود و مهمترین بخش ساختمان می*باشد و متعلق به دوره سلجوقی یعنی اوایل قرن ششم هجری است .
در زمان شاه سلطان حسین صفوی با کاشی*های زیبا و خطوط بنایی آراسته شده است . دارای یک شبستان بزرگ و یک شبستان کوچک است و آخرین قسمت ساختمان*های ضلع غربی شبستان بزرگ زمستانی موسوم به بیت*الشتاء از دوره حکومت تیموریان است که دارای مرمرهای درخشانی است .
کتیبه این شبستان مربوط به 851 هـ.ق است . در شمال ایوان غربی مسجد کوچکی از دوره اولجاتیو ( ایلخان مسلمان مغول ) قرار دارد که محراب گچ*بری آن در سال هفتصد و ده هجری قمری به دستور وزیر ایرانی محمد ساوی ساخته شده است و از شاهکارهای معماری ایرانی می*باشد .
4) ضلع شرقی
نام دیگر آن ایوان شاگرد است . دارای کتیبه*ای کاشیکاری از زمان شاه سلیمان صفوی است . داخل این ایوان مدرسه عمر قرار دارد .
دنباله مسجد ، شبستان وسیعی است که دارای 18 ستون است و از بناهای دوره آل*مظفر می*باشد . حوض وسط مسجد در زمان شاه محمد خدابنده صفوی پدر شاه عباس اول ساخته شده است . در آثار تاریخی مسجد جمعه اصفهان غیر از سبک*های مختلف معماری انواع خطوط کوفی ، ثلث ، بنایی ، نسخ و نستعلیق را به زبان فارسی و عربی به نثر و نظم می*توان مشاهده کرد .
نام بنا : مسجد امام ، جامع عباسی
اسامی دیگر : مسجد شاه ، سلطانی ، المهدی ، مهدیه
تاریخ ساخت : 1020 هـ.ق الی 1038 هـ.ق
نشانی : ضلع جنوبی میدان نقش جهان
دوره : شاه عباس اول صفوی
مسجد امام شاهکاری جاویدان از معماری و کاشیکاری و حجاری ایران در دوره صفوی است .
ساخت این مسجد در سال 1020 هـ.ق به فرمان شاه عباس اول در منتهی الیه جنوبی میدان نقش جهان آغاز شد . به منظور تکمیل آرایش اطراف میدان ، تزیینات کاشیکاری سر در مسجد در سال 1025 هـ.ق به اتمام رسید.
ابتدا تزیینات مسجد به شیوه کاشی معرق بود که برای تسریع ، رویه کار را تغییر داده و از کاشی خشت هفت رنگ برای تزیینات استفاده شد .
استاد علی اکبر اصفهانی از معماران برجسته و بنام عصر صفوی ، معماری بنا را بر عهده داشته و نام او بر کتیبه بالای سر در نگاشته شده است .
در اصلی مسجد در ضلع جنوبی میدان امام زیر مقرنسهای سر در قرار گرفته که قسمتی از آن نقره و طلاکوبی شده است . این در ، در زمان سلطنت شاه صفی نصب شده .
در درون صحن مسجد منبر سنگی مرمری یکپارچه*ای قرار دارد که از شاهکارهای سنگتراش آن روزگار است . طبقه*ی فوقانی که در قسمت شمالی مسجد واقع شده دارای غرفه*های موجود در مسجد که به خط اساتید بزرگ و برجسته آن عصر می*باشد . علاوه بر به نمایش گذاشتن هنر هنرمندان خوشنویس و طراحان سنتی برخی وقایع تاریخی را نیز بیان می*کنند .
در دو سوی ایوان جنوبی مسجد دو شبستان وسیع ساخته شده که مجموعه*ای از ویژگیهای معماری پیشرفته قرنهای ده و یازده هجری را به نمایش می*گذارند .
سنگابهای نفیس مخصوصاٌ سنگاب نفیس شبستان غربی گنبد بزرگ که به تاریخ 1095 هـ.ق وقف مسجد شده از دیدنیهای جالب این مسجد است .
در گوشه جنوبی شرقی و غربی مسجد دو مدرسه معروف ناصریه و سلمانیه قرار گرفته است .
نام بنا : مسجد شیخ لطف*الله
تاریخ ساخت : 1028-1012 هـ.ق
اسامی دیگر : صدر - فتح*الله
بانی : شاه عباس اول
نشانی : میدان نقش*جهان ، ضلع شرقی ، روبروی عمارت عالی*قاپو
این مسجد که همچون گوهر در تاریخ معماری ایران می*درخشد واقع در شرق میدان نقش*جهان روبروی کاخ زیبای عالی*قاپو بر روی خرابه*های مسجدی قدیمی به امر شاه عباس در قرن یازدهم هجری قمری بنا گردید .
طرح ساخت این مسجد هم*زمان با اجرای نقشه چهارباغ و باغ هزار جریب به مرحله اجرا درآمد و هجده سال به طول کشید . این مسجد را به مناسبت دعوت شیخ لطف*الله به اصفهان برای تدریس بنا کردند .
آرتورپوپ خاورشناس و باستان*شناس بزرگ درباره این بنا چنین مـی*گـوید : « ذوق ایرانـی سبب شـد که شکلی مافوق تمام اشکال هندسی اختراع شود و آن شکل گنبد مسجـد شیخ لطف*الله است که بـا هیچ یک از اشکال هندسی منطبق نیست »
بنای این مسجد به بلندی 6 پله سنگی از زمین بلندتر است که سردر کاشی*کاری بسیار ظریفی دارد . نکته استثنایی بودن این مسجد بر همه شاهکارهای دیگر ، عدم صحن و مناره است که در تمامی مساجد اسلامی جزء لاینفک بناست .
گنبد بر اثر تزئیناتی که از زمینه کرمی با نقش و نگارهای به رنگ آبی سیر تشکیل می*شود نظر هر بیننده*ای را به خود جلب می*کند . بلندای این گنبد یک جداره*ای آن اندازه است که بتواند در کنار میدان خودنمایی کند و بر فضا مسلط باشد .
کتیبه*های نفیس به قلم علیرضا عباسی و طره*های سردر درون گلدان مرمرین در نوع خود بی*نظیر هستند . کاشی*کاری بقیه گنبد از اطاق رومی*هایی تشکیل شده که هر یک شامل گل و بوته*های زیبایی است که این گل و بوته*ها در پارچه بافی هم به کار رفته است .
روشنایی این مسجد بسیار قابل توجه است . در اطراف گنبد به فواصل منظم پنجره*های شانزده گانه معرق و مشبک در قطر گنبد تعبیه شده که به وسیله پنجره*های گچ*بری از داخل و خارج مسدود می*شود و نور را از هر طرف که می*تاباند جلوه*ای خاص به نقاشی*های سقف می*دهد. معماری محراب اثر الهامی دارد و دارای حالت ویژه*ای است که عبادت را به یاد می*آورد .
این* همه شکوه و جلال ، هنر استاد حسین بناء اصفهانی است . درون این محراب کتیبه*ای وجود دارد که متن آن بدین شرح است : « عمل فقیر حقیر ، محتاج به رحمت خدا محمدرضا ابن استاد حسین بنای اصفهانی 1028 »
در جلو مسجد حوض هشت گوش بسیار زیبایی وجود داشته که پیوسته لبریز از آب بوده و این حوض را در اواخر دوره قاجاریه خراب کردند.
نام بنا : مسجد سید
تاریخ ساخت : 1180 - 1260 هـ.ق
بانی : حجت* الا سلام حاج سیدمحمد باقرشفتی
نشانی : خیابان مسجد سید
مسجد سید با داشتن چهار در اصلی، و صحنی بزرگ ، به صورت چهار ایوانه ساخته شده است . این مسجد دارای دو شبستان بزرگ ، دو گنبد کوچک و بزرگ ، دو چهلستون ، دو مهتابی وسیع در کف حیاط و چهار مهتابی در طبقه فوقانی و یک گلدسته عظیم همراه با ساعتی رفیع و بیش از 45 حجره برای سکونت طلاب علوم دینی می*باشد .
مسجد سید از بزرگ*ترین و مشهورترین مساجد اصفهان است که به همت حجت*الا سلام حاج سید محمد رفیع باقر از روحانیون بزرگ اصفهان ساخته شد.
بنای این مسجد وسیع به صورت چهار ایوانه در سال 1180 طرح*ریزی شد و بعد از وفات بانی آن توسط پسر و نوه*اش تکمیل شد .
ساخت این بنا به صورت تدریجی صورت گرفت و تا سال 1260 هـ.ق ادامه داشت .
مسجد سید به دلیل دارا بودن تزئینات بسیار زیبای گل و بوته و اسلیمی و وجود خط بنایی و خطوط دیگر از استادان معروف دوره قاجاریه در شمار یکی از شاهکارهای معماری عصر قاجاریه قرار دارد .
در حال حاضر مسجد سید بهترین نمونه بنایی موجود در اصفهان برای مطالعه کاشی*کاری عهد قاجاریه می*باشد .
در شمالی مسجد در ورودی اصلی می*باشد و با سردری رفیع و دو سکو از سنگ پارسی ، همراه با تزئیناتی از کاشی خشت هفت رنگ و گل و بوته و کتیبه*های آن به خط ثلث سفید و زرد بر زمینه کاشی لاجوردی شامل آیاتی از قرآن کریم است .
ساعت بزرگ مسجد در بالای ایوان جنوبی قرار گرفته است . آرامگاه حجت*الاسلام شفتی در قسمت شمال شرقی مسجد قرار گرفته که بقعه و رواقی مقابل آن است . این آرامگاه و بقعه دارای تزئینات گچ*بری و کاشی*کاری و کتیبه*هایی به خط ثلث می*باشد .
نام بنا : مسجد علی قلی آقا
تاریخ ساخت : 1122 هـ.ق
بانی : علی قلی آقا
نشانی : خیابان مسجد سید
این مسجد در مجاورت چهارسوی علی قلی آقا ، به دستور علی قلی آقا یکی از خواجگان خیر حرم شاه سلطان حسین بنا گردید .
گلدسته مسجد بر بالای سردر و مسجد با کاشی*های زیبا با نقوش هندسی و گره*سازی تزئین شده است . برکتیبه سردر به خط ثلث قهوه*ای رنگ تاریخ ساخت بنا به سال هزار و صد و بیست و دو هجری قمری مکتوب شده است .
صحن مسجد کوچک و فاقد حوض یا مهتابی است . شبستان زیبای آن با کاشی*هایی از نوع گره*چینی تزئین شده است . این شبستان در شرق حیاط قرار دارد و کتیبه آن به خط نستعلیق سفید بر زمینه کاشی لاجوردی حاوی اشعاری است که در زمان ناصرالدین شاه قاجار در سال 1297 هـ.ق نصب شده است .
در طرف جنوب ایوان محراب زیبایی است که ازاره*اش از سنگ مرمر و در بالا کاشیکاری معرق نفیسی آن را دو چندان زیبا کرده است .
نام بنا : مسجد حکیم
اسامی دیگر: مسجد رنگرزان
تاریخ ساخت : 1607 - 1073 هـ.ق
بانی : حکیم محمد داوود
نشانی : خیابان سپه ، خیابان حکیم
این مسجد در انتهای بازار رنگرزان نزدیک بازارچه نو در قرن یازدهم هجری توسط طبیب مخصوص شاه عباس دوم به نام حکیم محمد داوود در محل ویرانه*های مسجد جودجیر یا مسجد صاحب اسماعیل* بن عباد بنا شد .
مسجد جودجیر در شمال غربی این مسجد قرار دارد . مسجد حکیم دارای چهار در خروجی است . مقبره معروف به سادات در گوشه شمال غربی قرار دارد و چندین آرامگاه دیگر در مقابل درب شرقی مسجد واقفند که همگی از رجال و دانشمندان و فقها معروف شهر اصفهان هستند .
بر کتیبه سردر شرقی مسجد به خط نستعلیق سفید بر زمینه کاشی لاجوردی اشعاری نوشته شده که تاریخ آن 1067 تاریخ شروع بنا می*باشد .
کتیبه تاریخی سردر شمال به خط ثلث سفید بر زمینه کاشی لاجوردی به خط خوشنویس نامدار عصر صفوی تاریخ اتمام بنا را سال 1073 هـ.ق بیان می*کند .
در دو طرف سردر ، در لوحه کوچک با خط نستعلیق سفید بر زمینه لاجوردی نام سازنده بنا را استاد علی* بیگ بناء اصفهانی معرفی می*کند .
دو شبستان در شرق و غرب گنبد واقع شده*اند . ایوان شمالی مسجد نیز حاوی کتیبه های بسیار زیباست در اطراف ایوان آیات قرانی به خط محمد رضا امامی به تاریخ 1071 هـ.ق نوشته شده است .
کاشی*کاری*های زیبا و خطوط متنوع و از همه مهمتر وجود خطوط بنایی در گوشه*های این اثر نفیس آنرا در شمار یکی از شاهکارهای معماری ایرانی اسلامی قرار داده است .
از مجموع مطالعات انجام شده چنین بر می*آید که قسمت گنبد و مقصوره و شبستان*های مسجد حکیم را در زمان*های مختلف ساخته*اند .
نام بنا : مسجد رحیم*خان
تاریخ ساخت : 1290 - 1304 هـ.ق
بانی : محمد رحیم خان بیگر بیگ
نشانی : خیابان چهارباغ خواجو
این مسجد از بناهای دوره قاجاریه می*باشدکه در سال هزار و دویست و نود در محله نو خواجو به همت محمد رحیم خان شروع به ساخت آن کردند .
قبل از اتمام بنای مسجد رحیم خان بیگلر بیگ درگذشت و پسر و نوه*اش در سال*های آتی اقدام به تکمیل آن کردند و تا سال هزار و سیصد و چهار هـ.ق طول کشید .
بر سردر شرقی مسجد کتیبه*ای به خط ثلث سفید بر زمینه کاشی لاجوردی بیان این مطلب را تایید می*کند . یکی از نکات جالب این مسجد شباهت زیاد معماری ، خطوط و تزئینات آن با مسجد سید می*باشد که عده*ای از پژوهشگران معتقدند که از طراحی و تزئینات مسجد اقتباس شده است .
این مسجد سه دروازه دارد که یکی به طرف شرق ، دیگری به جانب مغرب و سومین به طرف شمال باز می*شود . در ساختمان*های مسجد کتیبه*های مختلفی وجود دارد که تاریخ*های مختلف آنها ، تکمیل و یا بعضاً تعمیر این بنا را در زمان*های مختلف نشان می*دهد .
سقف ایوان مسجد آجری ولی داخل ایوان و گنبد کاشی*کاری شده است .
سنگابی نفیس درزیر ایوان جنوبی مسجد قرار دارد که دارای کتیبه*هایی با اشعاری زیبا به خط نستعلیق برجسته است . در ضلع شمالی مسجد ، شبستان بزرگ و با شکوهی قرار دارد که کاشی*کاری آن در سال هزار و سیصد و هفتاد و هفت هجری قمری انجام گرفته است .
نام بنا : مسجد سرخی
اسامی دیگر: مسجد سفره*چی
تاریخ ساخت : 1014 هـ.ق
بانی: خلف نامی
نشانی : می
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
صفحه 5 از 18