ارسالها: 436
#81
Posted: 24 Jul 2011 11:40
خوب اینم از استان زیبا و باستانی ایلام، امیدوارم كه خوشتون اومده باشه و لذت برده باشید فقط نظر یادتون نره و اگه مطلب بدرد بخوری هم در ارتباط با موضوع تاپیك دارید بزاریدخوشحال میشم، با تشكر. 
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ویرایش شده توسط: aria_2011
ارسالها: 436
#82
Posted: 25 Jul 2011 15:51
babakko: جزیره زیبای هرمز جزیره رنگها و خاكهای رنگی بیش از هفتاد ختك رنگی شناساییشده و بقول معروف بهشت زمین شناسان محسوب میشه از همه معروفتر خاك قرمزه و جالبتر اینكه بدون داشتن منابع اب شبرین تعداد زیادی آهو داره
مرسی عزیز، اگه اطلاعات كامل و جامع از این جزیره ای كه نام بردید دارید بزارید تا بقیه هم استفاده كنند، با تشكر. 
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#83
Posted: 26 Jul 2011 16:07
خوب دوستان عزیز امشب میخوام براتون از استان قدیمی و زیبای قزوین مطلب بزارم، تقدیم به شما.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ویرایش شده توسط: aria_2011
ارسالها: 436
#84
Posted: 26 Jul 2011 16:09
استان قزوین
این استان دارای دو ناحیه کوهستانی و دشتی می باشد. منطقه کوهستانی آن در شمال استان قرار دارد و دهستانهای الموت, رودبار و قسمتی از کوهپایه اقبال پشگلدره را در بر می گیرد. در همین ناحیه, بخشی از رشته کوه البرز از بخش شمال غربی و از استان گیلان به طرف جنوب غربی در داخل استان قزوین کشیده شده است. سیالان و الموت دو قله از قله های معروف کوهستان های بخش غربی البرز می باشند. دره های البرز در دامنه های خشک جنوبی, به ویژه در ناحیه قزوین باریک و کم عرض هستند. و با دیواره های پر شیب کشیده شده اند. آبادترین و پر جمعیت ترین دره های آن, دره شاهرود و دره های دو شاخه معروف آن, رود طالقان و رود الموت است. که آبهای دامنه های البرز جنوبی را به سفید رود می رسانند. دره و رودخانه شاهرود کوههای میان دره چالوس و سفید رود را از شرق به غرب شکافته و آن را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم کرده اند. کوه های طالقان, سیالان و الموت دو قله از قله های معروف کوهستان های بخش غربی البرز می باشند. دره های البرز در دامنه های خشک جنوبی, به ویژه درناحیه قزوین, باریک و کم عرض هستند و با دیواره های پر شیب کشیده شده اند. آباد ترین و پر جمعیت ترین دره های آن دره شاهرود و دره های دو شاخه معروف آن, رود طالقان و رود الموت اند که آب دامنه های البرز جنوبی را به سفید رود می رسانند. دره و رودخانه شاهرود کوه های میان دره چالوس و سفید رود را از شرق به غرب شکافته و آن را به قسمتهای شمالی و جنوبی تقسیم نموده اند. این استان دارای سه شهرستان به نامهای قزوین , تاکستان و بوئین زهرا و 10 بخش و 12 شهر و 37 دهستان و 936 آبادی دارای سکنه می باشد.
صنایع دستی
هنرمندان قزوین که وارث هنر دوره صفوی بودند در رشته های هنری به فعالیت پرداختند، در هنر منبت و مشبک، مقرنس کاریهای منظم و گچ بریهای در هم پیچیده بسیار زیبا، قلمدان سازی، نقاشی پشت شیشه و نقش های تزئینی آثار بیشماری به گونه بسیار زیبا و دلفریب پدید آوردند تا بدانجاکه قزوین بعد از شیراز و اصفهان از مراکز هنری مهم به شمار می آمد.
سبک نگارگری قزوین سرشار از ویژگیهایی بود که در آن زمان بی مانند بود و در خطاطی و خوشنویسی بار دیگر به منتهای کمال رسید ولی در دوران قاجار بر اثر هرج و مرج موجود در کشور، قزوین رونق هنری خود را از دست داد.
صنایع دستی قزوین عبارتند از: نگارگری، قلمدان سازی، سوزن دوزی، حکاکی، قلم زنی و فرش بافی (بافت انواع قالی و گلیم) و جاجیم بافی.
فرش بافی:
از دیر باز بافتن گلیم جاجیم ، قالی و قالیچه در قزوین و در میان ایلات و عشایر این منطقه رواج داشته است. از میان فرش های قزوین، فرشهای متعلق به کارگاههای بزرگ قالی بافی از "اعتماد" و "سلامت" دارای شهرت جهانی هستند. امروزه فرش بافی بیشتر در شهرک ها و روستاهای تابعه قزوین رواج دارد. گلیم های منطقه الموت در قزوین هم از اعتبار بسیار خوبی برخوردار است و به واسطه طرحها و نقوش زیبا و رنگبندیهای جالب از گلیم های دیگر مناطق مشخص می شوند. جاجیم بافی هم در بسیاری از روستاهای قزوین رواج دارد.
منبت و مشبک:
در روزگاری که پنجره و اُرُسی در کارهای چوبی و معماری سنتی ایران بویژه در شیوه معماری قزوین از اهم وسایل اصولی و عناصر تزئینی هر بنا و ساختمان بخصوص ساختمان های قزوین به شمار می آمد، درهایی منقش به منبت و مشبک ساخته می شد و تقریباً تمام وسایل چوبی یک ساختمان نیز پوششی از نقاشی داشت. بهترین نمونه آثار منبت در قزوین، ضریح و درهای ورودی صحن شاهزاده حسین (علیه السلام) فرزند امام هشتمعلیه السلام است که در دوران پادشاهی شاه طهماسب صفوی به سال 967ه.ق. به دست علاءالدین محمدنجار" از چوب گردو و گلابی ساخته شده است.
نگارگری مکتب قزوین:
مکتب نگارگری قزوین جدا از مکتب هرات، تبریز و دیگر مکاتب دارای ویژگیهایی است که آن را از سبک های دیگر متمایز می سازد. برای نگارگران علاوه بر تصویر حیوانات، پرندگان، گلها و درختان آنچه بیش از همه جالب توجه می نمود اندام ظریف جوانان، درویشان و کشاورزان است که در تابلوهای آنان، چهره ها غالباً به گونه ای سه رخ تصویر شده و چهره های تمام رخ ابداً در کار نقاشان سبک قزوین دیده نمی شود و هیچ انسانی از پشت سر نیز تصویر نشده است. سوژه هابیشتر از میان افراد عادی برگزیده شده و لباسهای فاخر در نگارگری ها دیده نمی شود و جامه زنان و مردان چندان تفاوتی در نگاره ها ندارد. از نگارگران معروف قزوین استاد محمد قزوینی، صادق بیگ افشار، مولانا میرمصور، مولانا شیخ محمد، کاوس نقاش، عبدالحمید نقاش و رضی طالقانی ملقب به ضیع همایون را می توان نام برد. در حال حاضر نیز نگارگری در قزوین تا حدودی مرسوم و متداول است.
نقاشی پشت شیشه:
نقاشی پشت شیشه در قزوین در دوران قاجاریه با مایه گرفتن از هنر روزگار صفویه درخشید، تا جائیکه این شهر یکی از مراکز تولید نقاشی پشت شیشه شد.
روش کار در نقاشی پشت شیشه با نقاشی معمولی متفاوت است. در نقاشی معمولی، هنرمند زمانی که روی کاغذ یا بوم، نقاشی را انجام می دهد به کار مسلط است و در پایان کار به سادگی به قلم گیری می پردازد، در حالیکه در نقاشی پشت شیشه روش دگرگونه است، یعنی این که قسمت های حساس که در پایان کار باید تمام شود، درآغاز کار بایستی انجام شود، مثلاً اگر خالی برروی گونه زنی وجود دارد باید آن خال قبل از رنگ کردن صورت در جای خود بنشیند و سپس کل صورت رنگ آمیزی شود. از جمله نقاشان پشت شیشه می توان شیخ عبدالمجید شیشه نگار را نام برد، متأسفانه این هنر در حال حاضر از رونق در خور توجه ای برخوردار نیست و معدود هنرمندانی به این هنر می پردازند.
هنر خطاطی:
هنر خطاطی در قزوین دارای اهمیت و مورد توجه اهالی هنر دوست قزوین بوده است. از خطاطان معروف قزوین میر عماد قزوینی، میر ابراهیم حسنی قزوینی، میر نور الهدی، شرف جهان قزوینی و غلام حسین امیر خانی را می توان نام برد.
از استادکاران استان قزوین آقای عباس قانع استادکار قلمزنی و برجسته کاری، خانم نسرین لشکری معرق چوب، آقای محمدی سفال کار، آقای فرزین جنتی فر و آقای بردیا کاظمی منبت کار، خانم اشرف فرداد قالی بافی، آقای محمود کریمی وند تذهیب ونگارگری، خانم شیرین کاکاوند سوزندوزی، خانم فائزه جواهری طراحی فرش در دوران معاصر را می توان نام برد.
بناهای تاریخی:
دبود1-قلعه الموت (حسن صبا ) ، قزوین
2-آرامگاه حمد الله مستوفی ، قزوین
3-برجهای خرقان
4-موزه و عمارت کلاه فرنگی ، قزوین
5-کاروانسرای محمد آباد خوره ، قزوین
6-بازار قزوین ، قزوین
بناهای یادبود مذهبی:
1-مسجد النبی ، قزوین
2-مسجد امینیه ، قزوین
3-امامزاده شاهزاده حسین ، قزوین
4-مسجد کبیر جامع قزوین، قزوین
جاذبه های طبیعی:
دریاچه عوان
فرهنگ و هنر :
موزه و عمارت کلاه فرنگی ، قزوین
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#85
Posted: 26 Jul 2011 16:12
جاذبه های طبیعی استان قزوین
استان قزوین متشكل از سه منطقه متمایز و مشخص كوهستانی ، كوهپایه ای و دشتی است و مناطق كوهستانی به صورت كمربند ناپیوسته ای ، نواحی شمالی، جنوبی و غربی آن را تحت پوشش خود قرار داده است . مناطق كوهستانی این استان آب مورد نیاز اراضی دشتی را تأمین می كند . این استان دارای آب و هوای متنوعی در طیف بیابانی ، نیمه بیابانی ، سرد و معتدل كوهستانی و گرم و نیمه مرطوب است . در مجموع استان قزوین ، منطقه ای با تنوع آب و هوایی بسیاراست و همین مهم از جمله عوامل جذب گردشگران در این ناحیه محسوب می شود. برخی از جاذبه های طبیعی این استان عبارت اند از :
الموت
منطقه كوهستانی الموت – ادامه ی كوه های البرز - در شمال قزوین قرار دارد و از شمال به دهستان های دو هزار و سه هزار تنكابن ، از شرق به طالقان ، از غرب به رودبار و از جنوب به طالقان و پـِشكل دره محدود می شود.
رشته كوه های البرز در منطقه الموت دارای قلل معروف و مرتفعی است و سه محور عمده كوهنوردی در این مسیر به ترتیب عبارت اند از:
1- محور گرمارود - پیچ بن - سیالان با ارتفاع 4250 متر، دهستان سه هزار تنكابن .
2- محور اوان . خشچال با ارتفاع 4150 متر، دهستان دو هزار تنكابن .
3- محور هیر- ویار- گون كول ،اشكوركلاچای.
نطقه الموت از چشمه های آب های معدنی و گرم مانند " گرمارود "، " آتان رود" و " نینه رود " برخوردار است .آب های الموت از چشمه سار و برف آب تأمین می شود و مهم ترین رودخانه های آن " اندج رود" ،" الموت" و" طالقان رود" است . طالقان رود در یازده كیلومتری غرب روستای " شهرك " به رودخانه های اندج و الموت ملحق شده و رودخانه " شاهرود " را تشكیل می دهند. در دامنه های شمالی و جنوبی رشته كوه های البرز از دیرباز، دژهای زیادی بنا شده كه برخی از آنها مربوط به پیش از اسلام است. این دژها در طول تاریخ مقر و پناهگاه بسیاری از سلاطین و حاكمان محلی از جمله حسن صباح بود.
از جمله مهم ترین قلاع ناحیه رودبار و الموت می توان به قلعه شیركوه ، قلعه شهرك ، قلعه حسن صباح ، قلعه نویزرشاه ، قلعه لمبسر، قسطین لار، میمون دژ، قلعه ایلان و بیدلان ( شیركوه ) اشاره كرد.
قله خشچال
این قله را می توان از مسیر راه قزوین- الموت- زواردشت نظاره كرد. " زوار دشت " در قسمت شمالی دریاچه اوان قرار دارد . برای رسیدن به قله مرتفع خشچال ، از كنار دریاچه ، دو مسیر صعود وجود دارد: مسیر اول از طریق راهی است كه از بالای دریاچه به طور مستقیم تا قله پیش می رود و مسیر دوم از درون دره زواردشت تا زیر قله ادامه می یابد. این مسیر به محلی به نام " چشمه گلپری" می رسد كه علاوه برچشمه ، دارای پوشش انبوهی از بوته زارهای گلپر نیز هست.
ایوان سنگی نیاق
روستای نیاق در هفده كیلومتری شمال قزوین قرار دارد و یكی از مراكز مهم كشت انگور در استان است . ایوان ، صخره ای است نسبتاً مرتفع كه دو فرورفتگی به مانند ایوان در دو طرف آن ایجاد شده است . در هر یك از این فرورفتگی ها ، حوضی مستطیل شكل با ابعادی حدود 2×4 متر حفر شده، عمق آنها به دلیل ریخته شدن سنگ و شن و... در آن نامشخص است . این حوض ها با آب باران پر می شوند . در بالای ایوان آثار قابل توجهی از زندگی پیشینیان به دست آمده است.
دریاچه اوان
بزرگترین و زیباترین دریاچه در منطقه قزوین ، دریاچه " اوان " نام دارد كه به فاصله هفتاد و پنج كیلومتری شهر قزوین در جاده قزوین - معلم كلایه قرار گرفته است . این دریاچه با مساحتی كمتر از شش هكتار دارای آب شیرین است . طول آن در طویل ترین قسمت 325 متر و عرض آن 275 متر و عمق آن از یك تا بیست متر در نوسان است .
آب دریاچه از طریق چشمه های كف دریاچه و نزولات آسمانی تأمین می شود و غلیان دایمی آن باعث صافی و زلالی آب دریاچه شده است . از سرریز آب دریاچه نیز رود كوچكی تشكیل می شود كه آب آن مورد استفاده كشاورزان روستاهای " كوشك " و" آیین " است . در تابستان این دریاچه محل ماهی گیری ، آب تنی و قایق سواری و در پاییز ، مأمن پرندگان مهاجر مانند قو، غاز، مرغابی ، و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسكی سواری است
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#86
Posted: 26 Jul 2011 16:15
جاذبه های تاریخی قزوین
آثار باستانی و تاریخی
روند شکل گیری معماری قزوین ، باورهای دینی نقش اساسی داشته است . این شهر به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و سیاسی ، از تنوع معماری ایرانی – به لحاظ شکل و کاربرد – برخوردار است . از قدیمی ترین بناهای تاریخی استان ، مجموعه تاریخی >> شمیران << است.
ساخت تعدادی از ابنیه این مجموعه ، به دوران قبل از اسلام باز می گردد . میمون قلعه ، قلعه الموت ، قلعه لمبسر و ... از جمله بنا هایی هستند که در قرن های اولیه ظهور اسلام در این منطقه شکل گرفتند . در اوج ظرافت معماری ایران – دوران سلجوقیان – در قزوین نیز آثار ارزشمندی ساخته شد .برجهای دوگانه خرقان ، تکمیل قسمتهایی از آثار این دوره است
فراوانی و گستردگی بناهای تاریخی ، استان قزوین را به صورت موزه ای ارزشمند و بزرگ درآورده که به برخی از آثار اشاره می شود
مساجد و مدارس تاریخی
مسجد جامع عتیق
• مسجد حیدریه
• مسجد سنجیده
• مسجد پنجه علی
• مسجد النبی ( سلطانی )
• مسجد –مدرسه پیغمبریه
• مسجد – مدرسه مولاوردیخانی
• مسجد – مدرسه صا لحیه
• مسجد – مدرسه شیخ الاسلام
• مسجد – مدرسه سردار
• مدرسه التفاتیه
بناها و عمارت ها
• کاخ موزه چهل ستون
• عمارت عالی قاپو
• حسینیه امینیها
• عمارت شهرداری
• حمام صفا
• حمام قجر
• پل شاه عباسی
• دروازه ها
زیارتگاه ها
امامزاده حسین
• امامزاده اسماعیل
• امامزاده اباذر
• امامزاده عبدا... فارسجین
• امامزاده کمال ضیاآباد
• امامزاده علی شکر ناب
• زبیده خاتون
• امامزاده ولی ضیا آباد
• زیارتگاه هفت صندوق
• پیغمبریه
• آمنه خاتون
مقبره ها
آرامگاه سنگی حسن آباد و شاه کوه
• سلطان ویس
• مقبره پیر تاکستان
• کافر گنبد
• آرامگاه حمدا...مستوفی
• رئیس المجاهدین
• آرامگاه ملا خلیلا
• مقبره شهید ثالث
• آرامگاه امام احمد غزالی
سرزمین قلعه ها
• قلعه الموت
• دژ شمیران
• میمون قلعه
• قلعه لمبسر
• قلعه شیر کوه
• قز قلعه
کاروانسرا های میا نراهی
کاروانسرای شاه عباسی محمد آباد
• کاروانسرای شاه عباسی آوج
• کاروانسرای شاه عباسی هجیب
آب انبارها
آب انبارمسجد جامه
• آب انبار سردار بزرگ
• آب انبار زنانه بازار
• آب انبار آقا
• آب انبار مولا وردیخانی
• آب انبار سردار کوچک
• آب انبار حاج کاظم
• آب انبار حکیم
بازارها
مجموعه سعدالسلطنه
• سرای وزیر
• سرای حاج رضا
• قیصریه
• سرای رضوی
• بازار سعدیه
کلیسا ها
کلیسای ارامنه
• کلیسای آسوریان
• کلیسای کا نتور
برج ها
برج باراجین
• برج های سنگی دو گانه شمیران
• برج های دو گانه خرقان
• میل خرم آباد
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#87
Posted: 26 Jul 2011 16:17
معرفی محوطه های باستان شناختی استان قزوین
دردشت قزوین تاكنون بیش از دو هزار محوطه باستان شناختی شناسایی شده است كه قدمت برخی از آنها به بیش از هشت هزار سال می رسد.
تپه های پیش از تاریخ دشت قزوین
دشت قزوین از دیر باز محل تردد و مهاجرت گروه های انسانی بوده است .تپه های پیش از تاریخ ( تپه زاغه ، تپه قبرستان و قره تپه ) واقع در جنوب این دشت ، مُعّرف قدیم ترین دوران استقرار در این منطقه است .
تپه زاغه : این تپه با وسعت حدود بیست هزار متر مربع در هشت كیلومتری شمال شرق دهستان " سگزآباد " از توابع شهرستان بویین زهرا قرار دارد . این تپه تقریباً گرد ، و رأس آن كمتر از یك متر از سطح زمین های اطراف بالاتر است.
در بررسی های اولیه این تپه ، بقایای یكی از اولین اجتماعات كشاورزی به دست آمده كه معرف یكی از مكان های اولیه اسقرار در ایران است . تاریخ تقریبی استقرار در زاغه به اواخر هزاره ششم ق . م برمی گردد و بعد ازآن ، این محل به كلی متروك شد و اهالی آن به مكانی دیگر مهاجرت كردند. به نظر می رسد تپه زاغه ، قدیمی ترین بقایای باستانی را در بر دارد و پس از متروكه شدن آن ، استقرار در تپه " قبرستان " آغاز شده است . معماری بناهای زاغه اكثراً با چینه و خشت بوده و برای پوشش سقف آنها از تیرهای چوبی استفاده شده است . برای پخت و پز نیز از انواع اجاق در اتاق ها بهره می جستند . سفال های تپه زاغه به رنگ قرمز یا نخودی با سطحی صیقل یافته است و اكثراً توسط سفالگران محلی در خارج از روستا پخته می شد. برخی از سفال های این تپه ی منقوش ، عمدتاً هندسی شكل است. سایر اشیای به دست آمده از این تپه عبارت اند از : ریتون(1) های كره ای ، مخروطی و استوانه ای ، مُهر ، پیكرك ( مجسمه ی كوچك ) حیوان و انسان، تیغه و آثار سنگی و استخوانی .از سال 1349 حفاری های باستان شناسی توسط دانشگاه تهران در این مكان انجام شده است .
تپه قبرستان : این تپه با ارتفاع بسیار كم ، در فاصله سیصد متری غرب تپه سگزآباد ( قره تپه ) قرار دارد و بیشتر بقایای باستانی آن در زیر لایه های شن و ماسه ی سیلاب مدفون شده است . سفال های به دست آمده از این تپه به صورت ظریف و منقوش است و نقوش هندسی ، حیوانی وانسانی بر سفال منقوش دیده می شود.
آثار معماری به دست آمده نیز شامل بخش هایی از دیوار خانه ها ، كوچه و نمونه كوزه فلزكاری است . براساس شواهد باستان شناسی چنین به نظر می رسد كه این تپه به تناوب یا مورد سكونت قرار گرفته و یا به عنوان قبرستان در طول هزاره پنجم تا اول ق . م مورد استفاده بوده است .
قره تپه : این تپه در پنجاه و پنج كیلومتری دهستان سگزآباد ، از توابع شهرستان بویین زهرا ، قرار دارد . طول تقریبی این تپه از شمال به جنوب 345 متر و از شرق به غرب 300 متر است . اطراف این تپه زمین های كشاورزی قرار دارد. تپه زاغه در شمال شرق این تپه و تپه قبرستان در جنوب غرب آن قرار گرفته است .
آثار و اشیای به دست آمده از حفاری های متعدد در قره تپه عبارت اند از: آثار معماری خشتی و چینه ای به صورت دیوار با پایه سنگی ، اجاق های سنگی به شكل مدور ، اشیای سفالین چون : ظروف پایه دار ساده یا پایه دكمه یا سه پایه ، ظروف ساده و منقوش به رنگ نخودی، خاكستری و قرمز ، پیكره و مجسمه انسانی و حیوانی ، مهره های سفالین و سنگی ، تیغه های سنگی و ....
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
1 ) ریتون : جام هایی كه سر آن به شكل سر حیوانات درست شده است.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#88
Posted: 26 Jul 2011 16:19
آشنايي با بناهاي تاريخي قزوين
امامزاده حسين(ع): بقعه متبرك شاهزاده حسين ــ فرزند بلافصل امام رضا(ع) ــ از قرن سوم به بعد همواره زيارتگاه مردم بوده و از همان روزگار تاكنون آرامگاه بسياري از دانشمندان، سخنوران و بزرگان شهر است.بناي باشكوه امامزاده در حمله مغول و كشمكش‌هاي دوره صفوي آسيب كلي ديد و بازسازي شد .صحن بزرگ امامزاده كه با 52 ايوانچه گرداگرد بقعه را فرا گرفته، نمونه اعتلاي هنر كاشيكاري و معماري دوره قاجار است.
مسجد حيدريه: اين مسجد كه از مساجد بسيار قديمي در كشور محسوب مي‌شود، قدمت نخستين بناي آن به قرن دوم هجري بازمي‌گرد كه پس از زلزله سال 513 توسط امير خمارتاش تجديد بنا شد.تركيب متناسب آجر تراش و گچ، محراب نفيس و باشكوه، دارا بودن 8 طاق‌نما و كتيبه‌هاي مسحوركننده نسخ و كوفي تزئيني از گچ، ويژگي خاصي به مسجد بخشيده و آن را همواره به‌عنوان يكي از شاهكارهاي هنري دوره سلجوقي مطرح ساخته است. اين مسجد در محله بلاغي قزوين قرار دارد.
كاخ موزه چهلستون (كلاه فرنگي): يكي از آثار مهم دوره صفوي در قزوين است كه در ميان باغ بزرگي واقع شده و تنها كوشك باقيمانده از مجموعه كاخ‌هاي سلطنتي روزگار شاه طهماسب است.
نقاشي‌هاي ديواري طبقه اول آن نمونه‌اي از هنر نگارگري مكتب قزوين و داراي شهرت جهاني است.
كليساي ارامنه: ساختمان كليساي فعلي ــ كه «هرپسيمه مقدس» خوانده مي‌شود ــ درپي گسترش حضور ارامنه در قزوين و كوچك بودن كليساي قبلي در سال 1315 شمسي با تلاش كشيش هارويتون در ميسروپيان ساخته شد و داراي نمازخانه، سالن اجتماعات و يك مدرسه ديني است.علاوه بر مراسم عمومي مربوط به ارامنه، اين كليسا هرساله ميزبان برپايي آيين مخصوص ارتحال و معراج حضرت مريم (س) است كه همزمان با عيد تبرك انگور در مردادماه برگزار مي‌شود و انجمن‌هاي فرهنگي ارمني به زيارت اين كليسا مي‌آيند.
كليساي كانتور: محوطه نسبتا وسيعي ــ كه در حال حاضر به شمال محله پنبه‌ريسر محدود مي‌شود ــ در اواخر دوره قاجار ساخته و در اختيار اتباع دولت روسيه قرار گرفت. علاوه بر ساختمان كنسولگري روسيه در قزوين، تاسيسات ديگري نظير منبع آب، سالن تئاتر و باله و... در آن براي استفاده مهندسان و كارگران روسي شاغل در پروژه راه شوسه قزوين احداث شده بود.
از جمله اين بناها كليساي كوچكي است به نام كليساي كانتور كه پلان چندضلعي نامنظم، نماي آجري قرمز دارد.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#89
Posted: 26 Jul 2011 16:21
الموت ، ویرانه ای دست نیافتنی
قلعه الموت بر سر كوهی است كه اطرف آن را پرتگاههای عظیم و بریدگیهای عجیب فرا گرفته است .این رشته كوه از نرمه گردن میان نرمه لات و گرمارود شروع شده و به طرف مغرب ادامه پیدا كرده است . صخره مزبور كه به رنگ سرخ و خاكستری است ، در جهت شمال شرقی به جنوب غربی واقع شده است. پیرامون دژ از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه رسیدن به دژ درجانب شمال قرار داردكه عبارت ازراه بسیارباریكی است .دژالموت حدود 150 مترازسطح پیرامون كوه ارتفاع داردكه ارتفاع كلی آن از سطح دریا 1950 متر است.
در مورد واژه الموت حمدا… مستوفی در «نزهه القلوب می نویسد :
«آن قلعه را در اول «اله »و «آموت » گفته اند به معنی آشیانه عقاب كه بچگان را بر او آموزش كردی و به مرور الموت شد .»
این قلعه در زمان خلافت متوكل و به دست «حسن بن زید الباقری »از علویان مازندارن در سال 246 هجری قمری ساخته شد و هنگامی كه معمور و آباد بوده ، رونق خاصی داشته است و دارای اطاقهای متعدد حوض هایی عمیق جهت نگهداری عسل ،مایعات و جامدات و نیز انبارها و تونلهایی در آن تعیبه شده بوده است.
آب را هم از راه های دور با حفر جویها و به كارگیری تنبوشه هابه دورن قلعه هدایت كرده باغات و عمارات بسیاری بنا نهاده اند و كتابخانة معظم آن شهره آن روزگار بوده است. قلعة الموت را قلعه حسن هم می گویند . آن را بر فراز كوه الموت بر پا داشته اند .
قسمت غرب آن كه ارتفاع بیشتری دارد «جور قلا»یعنی« قلعه بالا» و«پیلا قلا» یا «قلعه بزرگ » و سمت شرقی آن «جیر قلا» یعنی« قلعة پایین» و«پیاز قلا» یا« قلعة كوچك» نامیده می شود . طول قلعه 120 متر و وعرض آن بین 10تا 35متر متغیر است دیوارهای آن دو متر عرض دارد . وجود چند كیلومتر آثار ساختمانی و قبرستان در پیرامون قلعه، نشان دهنده وسعت آن بوده است . تنها راه باریك ورودی قلعه از شمال شرقی می باشد . و بقیه را پرتگاههای مخوف فرا گرفته است ودر دامنه جنوبی قلعه با آن كه شیب تندی دارد و منتهی به پرتگاه می شود ولی باز برای جلوگیری از نفوذ احتمالی دشمنان خندقی به طول 50متر و عرض 2 متر حفر كرده اند . كه مملو از آب بوده است و قسمت بالای خندق، به طور مورب كوه را تراشیده اند و هر شكافی را به دیوار بلند سنگی بسته اند .تا امكان هر گونه صعودی را از میان برده باشند .
قلعه پایین
چنانكه گفته شد قلعه پائین یا قلعه كوچك در جانب شرقی قلعه بالا قرار داشته و باحتمال محل اقامت و زندگی نگهبانان و پاسداران قلعه و افراد خانواده های آنها بوده است . در حال حاضر آثار كمی از دیوار جنوبی این قسمت مشاهده می گردد . در جانب شمال این دیوار ده آخور برای چهار پایان در داخل سنگ كوه كنده شده است . گذشته از آثار دیوار جنوبی ، دیوار غربی این قسمت به ارتفاع دو متر همچنان بر پا است . از دیوار شرقی اثری دیده نمی شود ولی در این سمت سه آب انبار كوچك در سنگ كنده اند و چند اطاقی نیز در سنگ ساخته شده كه در حال حاضر ویران شده اند .
بین دو قسمت قلعه یعنی قلعه بالا و پائین میدانی قرار دارد كه دیواری در یك سوی آن قرار دارد كه محوطه قلعه را به دو قسمت تقسیم می نموده است . در حال حاضر در میان میدان آثار فراوانی به صورت توده های سنگ و خاك مشاهده می شود كه بی شك باقیمانده بناها و ساختمنهای فراوانی است كه در این محل وجود داشته و ویران گشته است . بنا به اظهار یكی از محترمین گازرخان تا حدود 45 سال پیش چهار چوب در ورودی قلعه با پوشش آهنی روی آن بر پا بوده كه توسط اهالی گازرخان برای استفاده از مصالح آن از بین رفته است .
بطور كلی باید گفت قلعه الموت كه دو قلعه بالا و پائین را در بر می گیرد به صورت بنای ستركی برفراز صخره ای سنگی بنا شده و دیوارهای چهار گانه آن به تبعیت از شكل و وضع صخره ساخته شده و از این رو عرض آن به خصوص درقسمتهای شمالی و جنوبی و شرقی قلعه فرق میكند . از برجهای قلعه سه برج گوشه های شمالی و جنوبی و شرقی قلعه آثارشان مشهود است و برج گوشه شرقی سالمتر مانده است. دروازه و تنهاراه ورود به قلعه درانتهای ضلع شمال شرقی قراردارد. مدخل راه منتهی به دروازه از پای برج شرقی نیز چند متر پائین تر از آن واقع است . در این محل تونلی به موزات ضلع جنوب شرقی قلعه به طول شش متر و عرض دو متر و ارتفاع دو متر در سنگ كوه كنده شده است . با گذشتن از این تونل ، برج جنوبی قلعه و دیوار جنوب غربی آن كه روی شیب تخته سنگ ساخته شده نمایان می گردد . دیوار مزبور بر دشت وسیع جنوبی گازرخان مشرف است به نحوی كه دره الموت رود از آنجا مشاهده می گردد .
راه ورود به قلعه با عبور از كنار برج شرقی و گذشتن از پای ضلع جنوب شرقی به طرف برج شمالی می رود . از آنجا كه راه ورود در امتداد دیوار واقع بین دو برج شمالی و شرقی است ، وضع استحكاماتی این قسمت از سایر قسمتها مفصل تر است چنانكه آثار برجهای كوچكتری در فاصله دو برج مزبور مشاهده می گردد .
دیوارهای اطراف قلعه و برجها در همه جا دارای دیوار پشت بندی است كه هشت متر ارتفاع دارد و به موزات دیوار اصلی بنا گردیده و ضخامت آن به دو متر می رسد .
موانع دامنه كوه
گذشته از دقتی كه در بنای خود قلعه از نظر حفظ آن در برابر ***** نیروهای م***** به طور جامع صورت گرفته است ، تدابیر دیگری نیز در دامنه صخره كوه به كار برده اند تا بیم هر گونه *****ی را از میان برده باشند . چنانكه در دامنه جنوبی قلعه كه دارای شیب تندی می باشد و قسمتی از آن به پرتگاهی منتهی می شود ، برای جلوگیری از بالا آمدن م*****ین ، خندقی به طول تقریبی پنجاه متر و به عرض دو متر كنده اند كه داخل آن را از آبی كه به قلعه می آمده پر می ساخته اند . دیوار بالائی خندق به جای آن كه بطور عمودی كنده شده باشد ،مورب كنده شده تا امكان هر گونه صعودی را از داخل خندق از میان ببرد .
برروی دامنه های تند دیگر صخره نیز هر جا كه بیم بالا رفتن افراد م***** می رفته است خندقهائی كنده اند كه دیواره بالائی آنها همگی مورب است تا امكان هر گونه عبوری را غیر ممكن سازد. همچنین در برخی از نقاط كه شكافی وجود داشته است نیز اقدام به ساختن دیواره های سنگی نموده اند تا راه عبور را سد كرده باشند .
مجرای آب قلعه
از آنجا كه در تمام طول سال گروه زیادی در قلعه سكونت داشته و احتیاج زیادی به آب داشته اند ، سازندگان قلعه با هنرمندی خاصی اقدام به ایجاد محلهائی جهت ذخیره آب نموده اند و به كمك مجاری كه در دل سنگ كنده اند از فاصله دور آب را بر انبارهای قلعه سوار نموده اند .
در پای كوه الموت ، در گوشه شمال شرقی غار كوچكی كه باید مجرای آب قلعه باشد ، از چشه «كلدر » كه در دامن كوه شمال قلعه است ، با تنبوشه آب را به قلعه آورده اند . قطر تنبوشه ها ده سانتی متر وطول آن یك متر است .
در جانب شرق كوه هودكان نهر بزرگی در كوه كنده اند كه یك فرسخ طول آنست كه از رودخانه سیالان تا قلعه ادامه دارد . نهر مزبور به «دیو جو» معروف است .
عطا ملكجوینی درباره نهری كه آب را به قلعه می برده چنین می نویسد :
(از رودخانه ای باسم باهرو جوئی در سنگ كنده و آب به قلعه آورده بودند ) . احتمال دارد كه نهر مزبور همین دیو جو امروزی باشد .
مصالح
مصالحی كه در بنای قسمتهای مختلف قلعه به كار برده شده عبارتست از : سنگ – ملاط گچ – آجر – كاشی تنبوشه سفالی . سنگ مورد استعمال از همان جنس سنگهای كوه است ، آجرها به صورت مربع به طول و عرض 21 سانتی متر و ضخامت پنج سانتی متر به عنوان رو كار بنابه كار برده شده است . گچ مورد استعمال از كوههای آتان و بوكان استخراج شده و بالاخره برای ساختن آب انبارها و مجاری آب نیز ساروج به كار رفته است . در ساختمان دیوارها و برای متصل كردن و نگهداری قسمتهای جلو برجها به قسمتهای عقب در داخل كار كلافهای چوبی بطور افقی به كار برده اند . از جمله قطعات كوچك كاشی كه در ویرانه های قلعه به دست آمده قطعه ایست به رنگ آبی آسمانی با نقش صورت
آدمی كه قسمتی از چشم و ابرو و بینی آن كاملا واضح است .
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
ارسالها: 436
#90
Posted: 26 Jul 2011 16:25
معرفی شهر قزوین
قَزوین شهری در استان قزوین در ایران است. این شهر مرکز شهرستان قزوین می‌باشد. مساحت قزوین ۵۶۹۳ کیلومتر مربع می‌باشد که از ۵ شهرستان، ۱۹ بخش، ۲۴ شهر و ۴۶ دهستان تشکیل شده‌است.استان قزوین بین مدار ۳۵ درجه و ۲۴
دقیقه تا ۳۶ درجه و ۴۹ دقیقه عرض شمالی و بین ۴۸ درجه و ۴۴ دقیقه تا ۵۰ درجه و ۵۱ دقیقه طول شرقی در همسایگی استان گیلان (در شمال)، استان مازندران ( در شمال شرقی)، استان تهران ( در شرق)، استان مرکزی (در جنوب شرقی)، استان همدان (در جنوب غربی) و استان زنجان (در غرب) جای گرفته‌است. جمعیت این شهر طبق سرشماری سال ۱۳۷۵ مرکز آمار ایران برابر با ۵۷۷٫۵۷۱ نفر بوده‌است.زبان رایج مردم قزوین زبان فارسی است. برخی از مردم این شهر به زبان‌های تاتی، مراغی، کردی، لری، ترکی و رمانلویی نیز صحبت می‌کنند. همچنین قزوین به دلیل قرار گرفتن در گلوگاه ارتباطی استانهای شمالی و غربی کشور، نزدیکی به تهران، دارا بودن چند شهر صنعتی و نیز برخورداری از چندین دانشگاه از جمله دانشگاه بین المللی امام خمینی و دانشگاه آزاد قزوین از موقعیت جغرافیایی خوبی برخوردار است.
تاریخ، بناها، شخصیت‌ها
این شهر در زمان شاه تهماسب صفوی پایتخت ایران بوده‌است. اولین خیابان ایران (خیابان سپه) در قزوین احداث شد. آب انبار سردار بزرگترین آب انبار تک گنبدی جهان در قزوین می‌باشد.
قزوین را در نوشته‌های قدیم اروپا شهر باستانی «ارساس» یا «ارسا سیا» و در تواریخ یونان همان شهر قدیمی «راژیا» و در زمان اشکانیان به نام موسس آن «اردپا» خوانده‌اند. ساسانیان آنرا «کشوین» نامیده‌اند یعنی سرزمینی که نباید از آن غافل شد برخی هم آنرا «قسوین» یا شهر که مردمی پرصلابت و استوار دارد و بعضی از مورخین هم معرب «کاسپین» گفته‌اند به دلیل آنکه قوم کاسپت از مجاورت دریای خزر به طرف این دشت مهاجرت کرده و با اقوام بومی اختلاط نموده‌اند و گروهی هم به مرکز ایران رفته‌اند و دریای «خزر» نیز به همین دلیل به بحرالقزوین یا «دریای قزوین» اشتهار دارد.
در منطقه قزوین صدها تپه باستانی شناسایی شده‌است و تنها حفاری تپه سگزآباد نشانگر تمدن ۹۰۰۰ ساله یکجانشینی در این دشت حاصلخیز است.
بنای شهر قزوین را به شاپور ذوالاکتاف نسبت داده و می‌گوید آنجا را شاد شاپور نامید. امام ابوالقاسم عبدالکریم بن محمد رافعی در کتاب التدوین فی اخباراهل العلم به قزوین و زکریای بن محمد محمود ممکونی در آثارالبلاد و یاقوت حموی درمعجم البدان به نقل ازاین فقیه و شاهزاده فرهاد میرزا معتمدالدوله در کتاب هدایه السبیل و کفایه الدلیل باستناد شهرت قزوین را از بناهای شاپور ذوالاکتاف نگاشته‌اند ولی ولی احمد بن ابی عبدالله برقی در کتاب النبیان و خواجه حمدالله مستوفی درتاریخ گزیده و محمد حسنخان اعتماد السلطنه
در کتاب مرآت البدان و امین احمد رازی در هفت اقلیم به نقل از البنیان واستاد و بارتولد خاور شناس نامی روس در کتاب جغرافیای تاریخی ایران بنای شهر قزوین را بشاپور اول منسوب داشته‌اند. شمس الدین سامی بیک در قاموس الاعلام ترکی در این باره تردید کرده و نوشته‌است که از ایرانیان شاپور ذوالاکتاف با یکی از بهرام‌ها شهر قزوین را بنیاد نموده‌اند. منبع اصلی این دو قول یکی اخبار البدان ابن فقیه و دیگری البنیان احمد بن ابی عبدالله برقعی است که مولفان سابق نیز عموماً با این دو ماخذ استناد داشته‌اند.
البته نمی‌توان در این باره نظر قطعی داد ولیکن با بررسی اوضاع دوران فرمانروائی این دو پادشاه می‌بینیم زمان شاپور ذوالاکتاف که بواسطه صغر سن نمی‌توانست در کارهای کشور موثر باشد سراسر مملکت دستخوش کشتار و تاراج طوایف داخلی و خارجی بود.
بنابراین مناسب است بانی قزوین را بنا به نگارش ابن فقیه شاپور ذوالاکتاف بدانیم اما این که ابن فقیه ذکر کرده‌است شاپور ذوالاکتاف شهر قزوین را بنا کرده و آن را شاد شاپور نامید. دیگران نیز در این زمینه شرحی نگاشته‌اند از جمله حمدالله مستوفی در تاریخ گزیده به نقل از کتاب البنیان قدری بتفصیل پرداخته‌اند و نوشته‌است شهر قزوین را شاپور بن اردشیر بابکان ساخته و آنرا شادشاپور نام کرد همانا آن شهری که در میان قزوین ساخته‌اند چنانچه رودخانه چند بر جنوبی آن روانست و رودخانه ابهر بر شمالی آن و از آنجا اطلال بار و پدیدارست.
محمد حسنخان اعتماد السلطنه نیز در کتاب مرآت البلدان
به نقل از کتاب البنیان این موضوع را تا اندازه‌ای روشن تر به قلم آورده و می‌گوید قزوین را شاپور بن اردشیر بابکان ساخت و شاد شاپور نام نهاد و همانا آن شهری بود که میان رودخانه‌های خررود و ابهر رود می‌ساخته‌اند و آنجا اطلال بار و پدیدار است و مردم آنجا در دیه نرجه که به اردشیر بابکان منسوب است مسکونند و مشهور است در کتاب تدوین رافعی مسطور که حصار شهرستان قزوین اکنون محلی است در میان شهر شاپور ذوالاکتاف ساسانی ساخته‌است.
قزوین بعد از ظهور اسلام
قزوین به دنبال فتح آن در سال ۲۱ هجری به عنوان مرز و ثغر مسلمین شناخته شد و مسلمانان برای درک فضیلت جهاد با کفار دیلم به سوی آن رهسپار گشتند. احادیث فراوانی که در فضیلت قزوین روایت شده و عملکرد زمامداران حکومت اسلامی در پشتیبانی از مدافعان قزوین اهمیت والای آن را می‌نماید.
اعزام چهار هزار تن از مسلمانان به فرماندهی ربیع بن خثیم در سال ۳۶ هجری و قبل از جنگ صفین به قزوین توسط امام علی
نمونه‌ای از این توجه‌است. بدیهی است که شهر قدیمی قزوین که به استواری محدود بوده و گنجایش سیل عظیم مهاجران و مجاهدان را نداشته و لزوم گسترش آن برای جلب بیشتر مسلمین اعزامی به قزوین احساس می‌شده است.
سعید بن العاص بن امیه که از طرف عثمان والی کوفه بوده برای جنگ با دیلمیان به قزوین می‌آید و آن را شهری استوار و آباد
می‌کند قطعا این عمران اولیه قبل از سال ۳۵ هجری که سال قتل عثمان است صورت گرفته‌است.
خانه سازی در بیرون از قلعه قدیمی شهر ظاهراً نخستین بار توسط محمد بن سنان عجلی و در سال ۹۰ هجری انجام شده و دیگران نیز به تقلید از او در بیرون از شهر به خانه سازی پرداخته‌اند و شهر را وسعت بخشیده‌اند. پیش از سال ۱۶۹ هجری در سالهای خلافت مهدی عباسی و زمانی که فرزندش موسی الهادی ولیعهد بوده و شهرک به نامهای مدینه موسی و مبارکیه در کنار قزوین ساخته شد و همین امر به توسعه بعدی شهر کمک شایانی کرد.
بناها و مناطق تاریخی قزوین
• دژ حسن صباح در الموت
• دژ لمبسر الموت
• عمارت چهل ستون قزوین
• گراند هتل قزوین
• مسجد جامع قزوین
• عمارت شهرداری
• دروازه تهران
• دروازه راه کوشک
• حمام صفا
• حمام قجر
• حمام بلور
• بازار قزوین
• آب انبار سردار کوچک
• آب انبار سردار بزرگ
• آب انبار حاج کاظم
• بقعه حمدالله مستوفی؛گنبد دراز
• مسجد النبی قزوین
• مسجد حیدریه قزوین
• مسجد و مدرسه صالحیه
• میمون قلعه
• امامزاده حسین
• امامزاده اباذر
• امامزاده اسماعیل
• امامزاده علی
• امامزاده پاراچین
• کوه میلدار؛برج پاراچین
• حسینیه امینیها
• سردر عالی قاپو
• مقبره سلطان قیس
• مقبره رییس المجاهدین
• کلیسای کانتور؛ برج ناقوس
• کاروانسرای محمدآباد
• سنجیده مسجد
• برجهای خرقان
• تپه زاغه
• خانه‌های بهشتی
بزرگان و فرزانگان اهل قزوین
از شخصیت‌های برجسته قزوین در تاریخ ایران می‌توان به میرعماد قزوینی یکی از خوش‌نویسان برجسته دوره صفوی، مهدی سحابی از نقاشان، داستان نویسان، مجسمه سازان و مترجمین معاصر ایران، عبید زاکانی از طنزپردازان و شاعران بزرگ قرن هشتم، قمرالملوک وزیری اولین زن خواننده معاصر ایران و میرزا حسین‌خان مشیرالدوله صدراعظم ناصرالدین شاه را می‌توان نامبرد.
آب و هوا
آب و هوای شهر قزوین بخاطر هم جواری با رشته کوههای البرز از ناحیه شمال در تابستان خنک و در زمستان سرد است. میزان بارش شهر قزوین سالانه ۳۰۲ میلی‌متر در سال است.
مناطق شهری
قزوین دارای سه منطقه‌است که منطقه اول آن بخاطر دارا بودن بناها و آثار تاریخی بیشتر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، منطقه دوم آن دارای جمعیت و سابقه بیشتر نسبت به دو منطقه دیگر است و منطقه سوم که بارزترین ویژگی آن قرار گرفتن شهرک‌های تازه تاسیس مینودر و کوثر می‌باشد.
مناطق گردشگری
• منطقه باراجین
• روستای رزجرد
• منطقه حفاظت شده الموت
• منطقه حفاظت شده باشگل
• دریاچه اوان
• آبگرم یله گنبد
• سد طالقان
مردم
زبان
زبان رایج مردم شهر قزوین فارسی می‌باشد.
مردم قزوین در محاورات عادی با لهجه خاص قزوینی سخن می‌گویند که مبنی بر فتحه گرایی در انتهای الفاظ است و دربسیاری از کلمات, گفتار بمانند نوشتار صورت می‌گیرد.در واقع گویش مردم این شهر نوعی از فارسی اصیل و تاریخی ایران است و معمولا بدون شکستن الفاظ.
جامه
مردم قزوین در گذشته بر اساس موقعیت اجتماعی خود پوشش متفاوتی داشته‌اند اما امروزه زنان و مردان قزوینی دیگر به ندرت از پوشاک و لباسهای رسمی و سنتی خود استفاده می‌کنند، لباسهای رسمی قزوینیان در گذشته بدین شرح بوده‌است:
مردان
برای متمایز بودن افراد اعیان از قشر کم در آمد، کلاه‌های متفاوتی بر سر می‌گذاشتند، پیراهن‌ها معمولا به رنگ سفید و ساده و دکمه یقه آن بر شانه چپ بسته می‌شد و در میان سینه چپ، از شانه تا زیر سینه، چاکی داشت. پس از آن پیراهن‌هایی با یقه‌های بلند به نام یقه «قزاقی» متداول شد و سپس یقه «ملایی» جای آن را گرفت. دیگر تن پوش مردان قزوینی «ارخالق» نام داشت که
ارخالق پیراهن جلو باز بسیار بلندی بود که تا انتهای پا می‌رسید و در ناحیه کمرتنگ و دامن آن بسیار گشاد بود و در دو پهلو، دو چاک بلند تا کمر داشت.
همچنین شلوار قشر کم در آمد از جنس کرباس و به رنگ آبی یا مشکی بوده‌است که کمر آنها با نخ‌های پنبه‌ای سفت می‌شده و بلند و گشاد بوده‌اند، ولی افراد ثروتمند از شلوارهای دکمه دار استفاده می‌کردند. پاپوش مردان قزوین گیوه‌های به نام جوراب و آجیده بوده‌است ولی افراد اعیان از گیوه‌های مرغوب و بهتری به نام ملکی استفاده می‌کردند.
زنان
زنان قزوینی زیر پیراهن خود شلیته می‌پوشیدند. به طوری که شلیته به اندازه یک وجب و یا حتی کمتر از دامن آنها بیرون می‌آمد. جنس پارچه آن اغلب ململ، چیت و کرباس
بود و به شکل‌ها و رنگ‌های گوناگونی ساخته می‌شد. جوانان اغلب روی شلیته‌های خود را با نخ‌های رنگی گلدوزی می‌کردند. شلیته گلدار جوانان دارای سجاف پهن بود. برخی دیگر از شلیته‌ها به جای سجاف لیفه داشت. شلیته لیفه دار از پارچه ضخیم و سنگین مانند مخمل، ترمه، تافنه ابریشمی و.. ساخته می‌شد. معمولا قسمت پایین شلیته را با دست دوخته و
آن را به حالت تزیینی در می‌آوردند که به آن دالبر و دندان موشی می‌گفتند.
در حدود صد سال پیش در زنان اعیان از یل یا نیم تنه قزوینی استفاده می‌کردند که از پارچه ترمه با آستری از پارچه تافته کرم رنگ تهیه می‌شد. در قسمت جلوی آن، هجده دکمه فلزی پی در پی می‌دوختند.زنان در زیر شلیته‌های خود شلوارهای مشکی می‌پوشیدند، دمپای این شلوارها تنگ و بالای آن گشاد بود و آنها را با بند تنبان می‌بستند.
پاپوش زنان نیز بر اساس وضعیت مالی انواع مختلفی داشته‌است.اصولا اقشار کم در آمد از گیوه‌های ظریف استفاده می‌کردند و زنان اعیان نیز از کفش‌های چرمی مدل روز استفاده می‌کردند.
غذاها
از غذاهای محلی و مخصوص قزوین می‌توان از قیمه نثار ، شیرین پلو و دیماج ... نام برد. همچنین از شیرینی‌ها می‌توان به پادرازی، انواع باقلوا، نان برنجی و... اشاره کرد.
رسوم
از آیین‌ها و جشن‌های ایرانی و رایج در منطقه جشن نوروز، نوروز خوانی، چهارشنبه سوری، سیزده بدر، جشن انار، جشن فندق، جشن تیرگان، پنجاه بدر، کوسه گلین، چمچه خاتون و ... را نام برد. همچنین بازی‌های «چوب جنگ» ، «کشتی پهلو به پهلو» و «الک دولک» از بازی‌های مرسوم منطقه به شمار می‌روند. وبازی کله کله که یک بازی محلی در رودبار شهرستان می‌باشد ودر روز
سیزده بدر بازی می‌کنند
فرهنگ و هنر
از هنرهای سنتی و صنایع دستی این سرزمین آریایی می‌توان در ابتدا به خوشنویسی- که هنرمندان برجسته‌ای چون استاد میر عماد و استاد عماد الکتاب قزوینی را داشته‌است - و سپس به نقاشی و تذهیب، نقاشی پشت شیشه، نم نم دوزی، گلابتون دوزی، پن بافی (نوار بافی)، فرش بافی، گلیم بافی، جاجیم بافی، گیوه دوزی، آینه سازی، قفل سازی، و منبت کاری اشاره نمود. همچنین در
موسیقی، این شهر نوابغی همچون ابوالحسن اقبال آذر، عارف قزوینی، قمرالملوک وزیری و را به دیار ایران زمین هدیه کرده‌است.
فرهنگسراها
فرهنگسرا ی شهید رجایی با مساحتی در حدود ۱۰٫۰۰۰ متر مربع در سال ۱۳۷۹ در جنوب شهرستان قزوین احداث شد. مهمترین فعالیت‌های این مجتمع عبارتند از: آموزش علوم قرآنی، هنرهای سنتی، رایانه، زبان‌های خارجی، هنرهای تجسمی، تئاتر و همچنین تشکیل کلاس‌های فوق برنامه جهت اوقات فراقت.
مجتمع فرهنگی هنری ارشاد با هدف آموزش انواع رشته‌های هنری در زمینه‌های سینما، تئاتر، موسیقی، خوشنویسی، نقاشی، گرافیک و برگزاری انواع اجتماعات (کنسرت‌های) موسیقی، نمایشگاه‌های عکس، ساخت فیلم توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی احداث شده‌است.
کتابخانه‌ها
کتابخانه امام خمینی: این کتابخانه دارای ۱۸٫۰۰۰ جلد کتاب است و در شهریور ماه سال ۱۳۷۸ احداث شد. همچنین این کتابخانه دارای سالن انتظار و سالن اجتماعات و بخشی با عنوان تازه‌های کتاب است که درآن جدیدترین کتاب‌های چاپ شده به مدت دو هفته در معرض دید علاقمندان قرار می‌گیرد.
کتابخانه عارف قزوینی: این کتابخانه در سال ۱۳۵۶ تاسیس شد و بیش از ۲۱٫۰۰۰ هزار جلد کتاب در موضوعات و عناوین مختلف داراست و علاوه بر کتابخانه دارای سالن اجتماعات و نگارخانه‌ای به همین نام نیز هست.
کتابخانه علامه رفیع: قدیمی‌ترین کتابخانه قزوین می‌باشد که در سا ۱۳۴۲ بنا شده و به عنوان کتابخانه مادر و مرجع سایر کتابخانه‌های شهر شامل ۴۲٫۰۰۰ جلد کتاب است.
کتابخانه نبویه
کتابخانه مسجد جامع
اقتصاد
قزوین به علت داشتن شهرهای صنعتی متعدد از جمله شهر صنعتی البرز، شهرک صنعتی لیا، شهرک صنعتی کاسپین ، شهرک صنعتی حیدریه، شهرک صنعتی آراسنج ، شهرک صنعتی خرمدشت ، شهرک صنعتی آبیک ، شهرک صنعتی سنگ و شهرک صنعتی
آلومینیوم و نواحی صنعتی آوج و دانسفهان دارای اقتصاد و صنعتی پویا در کشور می‌باشد.
آموزش
دانشگاه‌های قزوین جزو دانشگاه‌های نمونه ایران می‌باشند و از آنها می‌توان به دانشگاه بین المللی امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، دانشگاه آزاد قزوین،دانشگاه آزاد تاکستان،دانشگاه پیام نور قزوین، مرکز آموزش علمی و کاربردی علوم و فنون قزوین،دانشگاه تربیت معلم قزوین،دانشگاه کار البرز اشاره نمود.
سطح سواد
استان قزوین در بین ۳۰ استان کشور از نظر سطح سواد در رتبه چهارم قرار دارد. و دراین استان شهر قزوین با داشتن بیشترین جمعیت، بیشترین میزان با سوادی را در خود جای داده است
حمل و نقل
استان قزوین به علت قرار گرفتن در سر راه ارتباطی استانهای شمالی، غربی با تهران و سایر استانهااهمیت ویژه‌ای در حمل و نقل کشور دارد. همچنین در صد بالایی از محورهای این استان به صورت آزاد راه و بزرگراه می‌باشد.
فرودگاه
شهر قزوین دارای یک فرودگاه مخصوص هواپیماهای سبک و سمپاشی می‌باشد.
راه آهن
این استان در مسیر راه آهن تهران به شمال غرب کشور قرار گرفته‌است و در شهرهای قزوین و تاکستان دارای ایستگاه راه آهن می‌باشد.همچنین راه آهن قزوین-رشت-آستارا نیز در دست احداث است که این خط آهن ایران را به کشور های نواحی قفقاز و روسیه متصل می گرداند.
خدا حافظ برای همیشه
این كاربر به درخواست خودش بن شد
مدیریت انجمن پرنس و پرنسس
صفحه 9 از 18