صفحه 29 از 36: « پیشین 1 ... 28 29 30 ... 35 36 پسین »

سلسله هخامنشی

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#281 Posted: 3 Jan 2013 21:56

هخامنشيان

ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﺤﺘﻀﺮ
ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻓﺮﺍﺭﺳﯿﺪﻥ ﻣﺮﮒ، ﻣﻮﺑﺪ ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮ ﻣﺤﺘﻀﺮ
ﺣﺎﺿﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺍﺩﻋﯿﻪ ﻭ ﺍﻭﺭﺍﺩ ﺧﺎﺹ
ﻣﯽﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺧﻮﺩ
ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻃﻠﺐ ﻣﻐﻔﺮﺕ ﻧﻤﺎﯾﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺷﺴﺘﻦ
ﻣﯿّﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭘﺎﺭﭼﻪﺍﯼ ﮐﺘﺎﻧﯽ ﻣﯽﭘﻮﺷﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ
ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺍﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺳﺮﻭﺩ "ﺁﺷﻢ ﻭ
ﻫﻮ )"ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯼ "ﺍﺷﻢ ﻭ ﻫﻮ" ﻭ " ﯾﺜﺎ ﺁﻫﻮ " ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ
ﻭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﯿﺎﯾﺶﻫﺎ ﻣﯽﺁﯾﺪ، ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﭘﺎﺯﻧﺪ
ﺩﺭ ﮔﻮﺷﺶ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻨﺪ . ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺩﺭ
"ﺳﺮﻭﺵ ﯾﺸﺖﻫﺎﺩﺧﺖ" ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ
ﭼﻨﺪ ﻗﻄﺮﻩ ﻫﻮﻡ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﺏ، ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﻣﺮﺩﻩ
ﺭﯾﺨﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺳﺒﺐ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﻭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﮕﯽ ﺍﻭ
ﮔﺮﺩﺩ. ]۲۰ [
ﻏﺴﻞ ﺑﺎ ﮔﻤﯿﺰ ﮔﺎﻭ
ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ، ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ﺟﺪﺍ ﺷﺪ
ﺑﯽﺩﺭﻧﮓ ﺩُﺭﻭﺝ ﻧَﺴﻮ ﻋﻔﺮﯾﺖ ﻭ ﺩﯾﻮ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ، ﺑﻪ ﭘﯿﮑﺮ
ﻣﮕﺴﯽ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﭘﻠﯿﺪﺗﺮﯾﻦ ﺧﺮّﻓﺴﺘﺮﺍﻥ ﺍﺯ
ﺳﺮﺯﻣﯿﻦﻫﺎﯼ ﺍﺑﺎﺧﺘﺮ ) ﺷﻤﺎﻝ ( ﻣﯽﺁﯾﺪ ﻭ ﺑﺮﺗﻦ ﻣﺮﺩﻩ
ﻣﯽﺗﺎﺯﺩ، ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺎﺯﺵ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺴﺪ ﻣﯿﺖ
ﻧﺎﭘﺎﮎ ﻭ ﻓﺎﺳﺪ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻟﻤﺲ ﺁﻥ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻪ
ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽﺁﯾﺪ . ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭﯾﮋﻩﺍﯼ ﺣﻖ ﺩﺳﺖ
ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺩﯼ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﺴﺪ
ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﮐﻨﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ۹ ﺭﻭﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺎ ﮔﻤﯿﺰ ﮔﺎﻭ ﻏﺴﻞ
ﮐﻨﺪ . ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺛﻨﻮﯾﺖ ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺩﻭﺍﺭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ
ﺯﺭﺗﺸﺖ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺑﻮﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﺮﻓﺖ، ﺑﻪ
ﺧﻮﺑﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ . ﺍﯾﻦ ﺛﻨﻮﯾﺖ ﺑﺎ ﺁﻥ ﮐﻪ
ﻣﺜﻞ ﺛﻨﻮﯾﺖﻫﺎ ﮔﻨﻮﺳﺘﯿﮑﯽ ﺧﯿﺮ ﻭ ﺷﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺮﺍﺣﺖ
ﺑﺎ ﺭﻭﺡ ﻭ ﻣﺎﺩﻩ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ، ﺑﺎﺯ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ
ﺩﻋﻮﯼ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻗﻠﻤﺮﻭ
ﺧﯿﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺣﯿﺎﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺮﮒ ﻣﺜﻞ ﺩﺭﻭﺝ ) ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﻣﺎﺩﻩ ( ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺷﺮ ﺍﺳﺖ.
ﻇﺎﻫﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﻫﻤﯿﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺴﻮﺩﻥ
ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﻧﺪﯾﺪﺍﺩ ﺑﺮﻣﯽﺁﯾﺪ ﺗﻄﻬﯿﺮ
ﺑﺎ ﮔُﻤﯿﺰ، )ﺍﺩﺭﺍﺭ ﮔﺎﻭ ( ﺭﺍ ﺍﻟﺰﺍﻡ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺗﻌﻠﯿﻢ ﺯﺭﺗﺸﺖ ﺗﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﺍﺯ
ﺣﯿﺎﺕ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺗﺼﺮﻑ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﻭﺍﻗﻊ
ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﻄﻬﯿﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﭘﺴﻮﺩﻥ ﺁﻥ
ﻫﺴﺖ، ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#282 Posted: 3 Jan 2013 21:57

هخامنشيان

ﺣﻤﻞ ﺟﺴﺪ

ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻤﻞ ﻫﺮ ﺟﺴﺪ ﺣﺘﯽ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ، ﺩﻭ ﻧﻔﺮ
ﻧﻌﺶﮐﺶ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﻭﺩ
"ﺳﺮﻭﺵ ﺑَﻎ " ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻨﺪ، ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺸﺎﻥ ﭘﺎﺭﭼﻪﺍﯼ
ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺳﺮﻭﺩ ﺳﺮﻭﺵ ﺑﻎ ﺭﺍ ﺗﺎ ﮐﻠﻤﻪ
ﺍَﺷَﻪ (Asahe) ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻨﺪ، ﺳﭙﺲ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ
ﺟﺴﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽﭘﻮﺷﺎﻧﻨﺪ، ﺑﺎ ﺳﮑﻮﺕ ﺧﻮﺩ
ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺁﻥ ﺩﻋﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ .

ﺳﭙﺲ ﺩﺭ ﺳﻪ ﻗﺪﻣﯽ ﺟﺴﺪ ﻣﯽﺍﯾﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﮔﺎﺕﻫﺎ
ﯾﻌﻨﯽ ﺍَﻫﻮﻧَﻮَﯾﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺑﺨﺶ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻨﺪ. ﺑﻌﺪ
ﻧﻮﺑﺖ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻭ
ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺳﭙﺲ ﺁﯾﯿﻦ ﺳﮓﺩﯾﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﺳﮓ ﺩﺭ ﺁﯾﯿﻦ ﺯﺭﺗﺸﺖ ﺟﺎﻧﻮﺭ ﻣﻘﺪﺳﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ
ﻭﯼ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﮐﯿﻔﺮ ﺍﺳﺖ . ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺍﻧﺪﻥ ﺩﺭﻭﺝ ﻧﺴﻮ
ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺳﮓ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺎ ﮔﻮﺵﻫﺎﯼ ﺯﺭﺩ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺟﺴﺪ
ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ . ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺳﮓ ﺑﻪ ﺟﺴﺪ
ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻓﺘﺪ، ﺩﺭﻭﺝ ﻧﺴﻮ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻣﮕﺴﯽ ﺑﻪ
ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﻤﺎﻝ ﻣﯽﮔﺮﯾﺰﺩ . ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺮﺩﻥ
ﺟﺴﺪ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺩﺧﻤﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﮓ ﺑﺎﯾﺪ
ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻥ ﺑﺮﻭﺩ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺮﺩﻩ )ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ( ﺁﺗﺸﯽ ﺑﺎ
ﭼﻮﺏ ﺻﻨﺪﻝ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ . ﻧﻌﺶ ﺭﺍ ﻫﺮ ﭼﻪ
ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺷﺐ ﻓﻮﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ
ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ
ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﺼﺎﺩﻑ ﺑﺎ ﺁﻣﺪﻥ ﺑﺮﻑ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺷﺪ،
ﺗﺮﺗﯿﺒﺎﺕ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻫﺴﺖ، ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ
ﻧﻌﺶﮐﺶﻫﺎ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺘﻪﺳﻨﮓ ﯾﺎ ﺗﻮﺩﻩ
ﺷﻦ ﺑﺮﻣﯽﺩﺍﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺁﻫﻨﯿﻦ ﺑﻨﻬﻨﺪ .

ﻣﻮﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺳﺨﺖ ﭘﺎﯾﺒﻨﺪ ﻃﻬﺎﺭﺗﻨﺪ، ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﮐﻤﺘﺮ
ﺍﺯ ﺳﻪ ﮔﺎﻡ ﺑﻪ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ
ﺩﺳﺖ ﻧﻤﯽﺯﻧﻨﺪ. ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺮﺩﻥ ﺟﺴﺪ ﺑﻪ ﺩﺧﻤﻪ،
ﻣﺸﺎﯾﻌﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ، ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﺭﯾﺴﻤﺎﻥ ﯾﺎ
ﭘﺎﺭﭼﻪ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﻗﺮﺍﺭ
ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺭ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺍﺯ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﺳﺮﻭﺩ
ﺳﺮﻭﺵ ﺑﻎ ﺭﺍ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ . ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﭘﺲ ﺍﺯ
ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻫﻤﮕﯽ ﺁﺩﺍﺏ ﻃﻬﺎﺭﺕ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ
ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﭘﻠﯿﺪﯼ ﻣﺮﮒ ﭘﺎﮎ ﺷﻮﻧﺪ . ﻧﻌﺶ
ﮐﺶﻫﺎ ﺟﺴﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺎﻗﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ،
ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺗﻌﺒﯿﻪ ﺷﺪﻩ، ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ
ﻭ ﺑﺴﻮﯼ ﺑﺮﺝ ﺧﺎﻣﻮﺷﺎﻥ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ . ﻧﯿﺰ ﻋﻠﺖ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ
ﺭﺍ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺮﻭﺝ ﺟﺴﺪ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ،
ﻓﺮّﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﯽﺭﻭﺩ .

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#283 Posted: 3 Jan 2013 21:57

هخامنشيان

ﺗﺪﻓﯿﻦ ﺟﺴﺪ

ﺩﺭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺩﺧﻤﻪ ﺣﺠﺎﺏ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺮﺩﻩ
ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ
ﺑﺒﯿﻨﺪ، ﺳﭙﺲ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﻧﻌﺶﮐﺶ ﮐﻪ ﻟﺒﺎﺱﻫﺎﯼ
ﺳﻔﯿﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻟﺒﺎﺱﻫﺎﯼ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺩﺧﻤﻪ ﺭﺍ
ﻣﯽﭘﻮﺷﻨﺪ. ﻗﻔﻞ ﺁﻫﻨﯽ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻭ
ﺟﺴﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ، ﺳﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺟﻨﻮﺏ
) ﭼﻮﻥ ﺷﻤﺎﻝ ﻣﻘﺮّ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ( ﻣﯽﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺭﻭﯼ
ﯾﮏ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﮐﯿﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ . ﺳﭙﺲ
ﻟﺒﺎﺱﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺟﺴﺪ ﺑﺮﻣﯽﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻋﺮﯾﺎﻥ
ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﻟﺒﺎﺱﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ
ﭼﺎﻩ ﻭﺳﻂ ﺑﺮﺝ ﺧﺎﻣﻮﺷﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ.

ﮐﺮﮐﺲﻫﺎ ﻭ ﻻﺷﺨﻮﺭﻫﺎ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻬﯿﺎ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ،
ﻇﺮﻑ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺭﻧﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ
ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺄﻣﻮﺭﺍﻥ ﺑﺮﺝ، ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺩﺍﺧﻞ ﭼﺎﻩ ﻣﯽﺭﯾﺰﻧﺪ. ﺩﺭ ﻃﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺩﺭ
ﻣﺤﻠﯽ ﺧﺎﺹ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺧﻤﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ،
ﻣﺮﺍﺳﻤﯽ ﻧﯿﺰ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﺘﻮﻓﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ
ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﻭﺩ ﺳﺮﻭﺵ ﺑﻎ ﺑﻪ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ
ﻣﯽﺷﻮﺩ .

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#284 Posted: 3 Jan 2013 21:58

هخامنشيان

ﺯﻣﺎﻥ ﺳﻮﮔﻮﺍﺭﯼ
ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﻭﻧﺪﯾﺪﺍﺩ ﻣﺪﺕ ﺳﻮﮔﻮﺍﺭﯼ ﯾﺎ
ﺍﻭﭘَﻪﻣﺎﻧَﻪ، ﺑﻄﻮﺭﮐﻠﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎﺭﺍﻥ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺛﻮﺍﺏ
ﮐﺎﺭ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ . ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺩ ﻋﺎﺩﯼ ﭘﺎﺭﺳﺎ ﻭ
ﻧﯿﮑﻮﮐﺎﺭ ﻣﺪﺕ ﺳﻮﮔﻮﺍﺭﯼ ﯾﮏ ﻣﺎﻩ، ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺩ
ﮔﻨﺎﻫﮑﺎﺭ ﺩﻭ ﻣﺎﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺋﯿﺲ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻭ
ﻫﻤﺴﺮ ﻭﯼ ﺷﺶ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺛﻮﺍﺏ ﮐﺎﺭ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ
ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎﺭ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﻌﯿﯿﻦ
ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ . ] ۲۴ [
ﺑﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻨﺪ ﻧﻬﻢ ﺍﺯ ﻓﺮﮔﺮﺩ
ﻧﺨﺴﺖ ﻭﻧﺪﯾﺪﺍﺩ، ﺳﻮﮔﻮﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩﻫﺎﯼ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ
ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﺁﻣﺪﻩﺍﺳﺖ، ﻓﺼﻞ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﻭﻧﺪﯾﺪﺍﺩ ﻭ
ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺁﻥ ﺗﻀﺎﺩﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻮﯾﯽ ﺑﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪﺍﺕ
ﺧﻮﺩ ﻣﻐﺎﻥ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﯾﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪﺍﺕ ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ
ﻭ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ . ﮔﻠﺪﻧﺮ ﺩﺭ ﻓﻘﻪ ﺍﻟﻠﻐﻪ
ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺟﻠﺪ ﺩﻭﻡ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻓﺮﮔﺮﺩ
ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﺎ ﻓﻬﺮﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﻧﺪﯾﺪﺍﺩ
ﺩﻭﺭﻩ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ، ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺸﺘﻢ ﺩﯾﻨﮑﺮﺩ ﺁﻣﺪﻩ
ﺍﺳﺖ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻓﺼﻞ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﺍﺻﻠﯽ
ﺩﺭ ﺳﺪﻩٔ ﻧﻬﻢ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﺮﮔﺮﺩ
ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﻓﻌﻠﯽ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺳﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﻪ
ﺧﻮﺑﯽ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺠﻌﻮﻝ ﻭ
ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺟﺪﯾﺪ ﺍﺳﺖ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#285 Posted: 3 Jan 2013 21:59

هخامنشيان

ﮔﻮﺭﺳﺘﺎﻥﻫﺎﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ

ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻬﻢ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻓﺮﻫﻨﮓ،
ﺁﺋﯿﻦﻫﺎ ﻭ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺗﺪﻓﯿﻦﻫﺎﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ
ﺩﺭ ﮔﻮﺭﻫﺎﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ . ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻭ
ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﺩﯾﺎﻥ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﻪٔ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺪﻭﻥ
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﺠﺎﯼ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﻧﻮﻋﯽ ﺑﻪ ﻓﻠﺴﻔﻪٔ ﻣﺮﮒ ﻭ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﻭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ
ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮﯼ ﺻﺤﯿﺢ
ﻭ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﯼ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﭘﯿﺸﯿﻨﯿﺎﻥ ﻭ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺣﺮﮐﺖ
ﻭ ﺗﺤﻮﻝ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺁﻥ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﺯﻧﺪ .

ﺳﯿﻠﮏ ﮐﺎﺷﺎﻥ

ﻋﻤﻮﻣﺎً ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻭ ﻃﺮﻕ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺟﺎﺑﻪﺟﺎ
ﺷﺪﻥ ﺍﻗﻮﺍﻡ، ﯾﻌﻨﯽ ﻭﺭﻭﺩ ﻗﻮﻣﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﯼ
ﮐﻬﻦ ﺭﺍ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﺤﻮﻝ ﻭ ﺩﮔﺮﮔﻮﻧﯽﺍﯼ ﮐﻪ
ﺩﺭ ﻃﺮﺯ ﺗﺪﻓﯿﻦ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ
ﭼﻨﯿﻦ ﺭﻭﺷﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺗﺤﻮﻝ ﺩﺭ ﺳﯿﻠﮏ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺑﻪ
ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﺪ ﮐﻪ
ﻗﻮﻣﯽ ﺑﺮ ﺑﻮﻣﯿﺎﻥ ﺗﺴﻠﻂ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯾﯽ ﺗﻮ
ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻧﺪ . ﺍﯾﻦ ﺗﺤﻮﻝ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩﻩ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﺮ ﯾﺎ ﮔﻮﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﮐﻒ ﺍﺗﺎﻕ ﻭ ﯾﺎ
ﺟﺎﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﺎﻧﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﯽﺩﺍﺩﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻨﺪ
ﺳﺪ ﻣﺘﺮ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ، ﺩﺭ
ﮔﻮﺭﺳﺘﺎﻧﯽ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻓﻦ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ
ﮔﻮﺭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪٔ ﺷﻬﺮ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﻣﺤﺴﻮﺏ
ﻣﯽﺷﺪ . ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﮔﻮﺭﻫﺎ ﻣﺘﺠﺎﻭﺯ ﺍﺯ ﺳﺪ
ﻗﻄﻌﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﯽﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﮐﻪ
ﺳﻼﺡﻫﺎﯼ ﺟﻨﮕﯽ ﺩﺭ ﺩﺭﺟﻪٔ ﺍﻭﻝ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻗﺮﺍﺭ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﺎﻥ ﮐﻼﻩﺧﻮﺩﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭼﺮﻡ
ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ، ﻓﺮﺍﻭﺍﻥﺗﺮ ﺑﻮﺩ . ﭼﺮﻡﻫﺎ ﺍﮐﻨﻮﻥ
ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻪﺍﻧﺪ ﻟﯿﮑﻦ ﻭﺭﻗﻪﻫﺎﯼ
ﺳﯿﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺁﻥﻫﺎ ﻧﻘﻮﺵ ﻭ ﮐﻨﺪﻩﮐﺎﺭﯼﻫﺎﯾﯽ
ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺟﺰﺍﯼ ﺗﺰﺋﯿﻨﯽ ﺁﻥ ﮐﻼﻩ ﺧﻮﺩﻫﺎ ﺑﻮﺩﻩ،
ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩﺍﺳﺖ.

ﺑﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮﻓﺘﻦ ﺁﻫﻦ ﺑﺎ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺯﻣﺎﻥ ﺟﺎﯼ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ
ﮐﺎﻣﻼً ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﮔﻮﺭﻫﺎﯼ ﺟﻨﮕﺠﻮﯾﺎﻥ ﺟﻨﮓ
ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎﯾﯽ ﭼﻮﻥ ﺳﭙﺮ، ﺧﻮﺩ، ﭘﯿﮑﺎﻥ، ﺧﻨﺠﺮ، ﺷﻤﺸﯿﺮ،
ﻟﮕﺎﻡ ﻭ ﺗﺰﺋﯿﻨﺎﺗﯽ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺮ ﻭ ﺳﯿﻨﻪٔ ﺍﺳﺐ
ﻣﯽﻧﻬﺎﺩﻧﺪ . ﻏﺬﺍ ﻭ ﺧﻮﺭﺍﮎ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺩﻭﺭ
ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺩﯾﮓﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ
ﺩﺳﺘﻪﺩﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻔﺮﻍ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ ﻭ
ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﺁﻥ ﻧﺰﺩ ﺳﮑﺎﻫﺎ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺑﻮﺩ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ
ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺯﯾﻨﺖ ﺁﻻﺕ ﺳﯿﻤﯿﻦ ﻭ ﻣﻔﺮﻏﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﻟﺤﺎﻅ ﺗﻨﻮﻉ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭﺿﻊ ﻫﻨﺮﯼ ﻭ
ﭘﯿﺸﻪٔ ﻓﻠﺰﮐﺎﺭﯼ ﻭ ﺟﻮﺍﻫﺮﺳﺎﺯﯼ ﻭ ﺯﺭﮔﺮﯼ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﻡ
ﺭﺍ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻣﯽﺳﺎﺯﺩ . ﺍﺯ ﻇﺮﻭﻑ ﺑﺎﻗﯿﻤﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺗﻨﻮﻉ
ﺷﮑﻞ ﺭﻧﮓ ﻭ ﻧﻘﺶ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻨﺮ ﻭ ﭘﯿﺸﻪٔ
ﮐﻮﺯﻩﮔﺮﯼ ﺭﻭﺍﺝ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﺳﺖ. ﮐﻮﺯﻩﮔﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻭ
ﺗﻠﻔﯿﻖ ﺭﻧﮓﻫﺎ ﺍﻫﻤﯿﺘﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﯽﺩﺍﺩﻧﺪ . ﻇﺮﻭﻑ
ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽﻫﺎﯼ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﺑﻪ
ﺭﻧﮓﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ .

ﮐﻮﺯﻩﮔﺮﯼ ﺑﻮﻣﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪٔ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﮐﻬﻦ
ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺵ ﭘﯿﺸﯿﻦ ﻫﻨﺮ ﻧﮕﺎﺭﮔﺮﯼ ﺑﻮﻣﯿﺎﻥ،
ﺑﺎ ﺁﻣﺪﻥ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﻣﺘﺮﻭﮎ ﻧﺸﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺩﭼﺎﺭ
ﺩﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﺗﮑﺎﻣﻞﮔﺮﺍﯾﺎﻧﻪ ﮔﺸﺖ . ﯾﮏ ﻭﺟﻪ ﻣﺸﺨﺺ
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻫﻨﺮ ﻧﻮ، ﻧﻮﻋﯽ ﮔﺮﯾﺰ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻨﻪٔ ﺗﻬﯽ ﻭ
ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﻧﻘﺶ ﮔﺮﺍﻥ ﻣﯽﮐﻮﺷﯿﺪﻩﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺯﻣﯿﻨﻪٔ
ﻇﺮﻭﻑ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻘﺶﻫﺎﯾﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺮ ﮐﻨﻨﺪ . ﻧﻘﺶ ﻭ
ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﭙﻪ ﺳﯿﻠﮏ ﺍﺯ ﯾﻮﻧﺎﻥ ﮐﻬﻦﺗﺮ ﻭ
ﻗﺪﯾﻢﺗﺮ ﺍﺳﺖ . ﺍﺯ ﺳﺪﻩٔ ﻫﺸﺘﻢ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﯿﻼﺩ ﻧﯿﻢ
ﺭﺥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻇﺮﻭﻑ ﮔﻠﯽ ﺑﻪ ﻫﯿﺄﺕ ﺗﮑﺎﻣﻞ
ﯾﺎﻓﺘﻪٔ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩﺍﺳﺖ . ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﺪﻥ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻭ
ﭘﺮﺗﻮ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﺷﮑﺎﻝ ﻫﻨﺪﺳﯽ ﺭﻭﺍﺟﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ .
ﺗﺼﺎﻭﯾﺮ ﺑﺰ ﮐﻮﻫﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﯾﺪ ﻭﺍﻗﻊﮔﺮﺍﯾﺎﻧﻪ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩ،
ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻧﻘﺶ ﻣﯽﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﺳﺐ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ
ﻣﺘﺮﻭﮎ ﻭ ﻣﻬﺠﻮﺭ ﺳﺎﺧﺖ . ﺍﺳﺐ ﻭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﻧﻈﺮﮔﺎﻩ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻫﻨﺪﻭﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻫﻢ
ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻫﺴﺘﮕﯽ ﺩﺭ ﻫﻨﺮ ﺍﻫﻤﯿﺖ
ﺷﺎﯾﺎﻧﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻧﺪ .

ﺷﮑﻞ ﮔﻮﺭﻫﺎ ﻧﻈﯿﺮ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ .
ﺳﻄﺢ ﻓﻮﻗﺎﻧﯽ ﮔﻮﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﺍﻟﻮﺍﺣﯽ ﺳﻨﮕﯽ ﯾﺎ ﺍﺯ ﮔﻞ
ﭘﺨﺘﻪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽﺷﺪ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺷﯿﺮﻭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻭ
ﻃﺮﻑ ﺷﯿﺐ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪﯼ
ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﯿﺎﻥ ﮔﻮﺭﺳﺎﺯﯼ
ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺷﮑﻞ ﻧُﺮﺩﯾﮏ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﮋﺍﺩ
ﺍﺳﮑﺎﻧﺪﯾﻨﺎﻭﯼ ﻭ ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺎﻥ
ﻣﻬﺎﺟﻤﺎﻥ ﻫﻨﺪﻭﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯽ ﺭﻭﺍﺝ ﺩﺍﺷﺖ .

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#286 Posted: 3 Jan 2013 21:59

هخامنشيان

ﮔﻮﺭﺳﺘﺎﻥ ﺗﭙﻪ ﺣﺼﺎﺭ

ﺗﭙﻪﺣﺼﺎﺭ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﻬﺮ ﺩﺍﻣﻐﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺳﻤﻨﺎﻥ
ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﺳﺖ . ﻗﺪﻣﺖ ﺗﻤﺪﻥ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﯾﻦ
ﺗﭙﻪ ﺍﺯ ﻫﺰﺍﺭﻩٔ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺗﺎ ﻫﺰﺍﺭﻩٔ ﺍﻭﻝ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﯿﻼﺩ
ﻣﯽﺭﺳﺪ . ﺩﺭ ﺗﭙﻪٔ ﺣﺼﺎﺭ ﺳﻪ ﻃﺒﻘﻪٔ ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ ﻣﺮﺑﻮﻁ
ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ
ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﻃﺒﻘﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺗﻘﺴﯿﻤﺎﺕ
ﮐﻮﭼﮏﺗﺮﯼ ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪﯼ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ . ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ
ﻗﺪﯾﻤﯽﺗﺮ ﻃﺒﻖ ﺁﻣﺎﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ
ﻣﺸﺮﻕ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻃﻠﻮﻉ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺧﻮﺍﺑﺎﻧﺪﻩ
ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﺪﻫﻨﺪﻩٔ ﺍﯾﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﯾﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ
ﻣﯽﺭﻓﺘﻪﺍﺳﺖ .

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#287 Posted: 3 Jan 2013 22:00

هخامنشيان

ﮔﻮﺭﺳﺘﺎﻥ ﭘﺎﺭﺗﯽ

ﮔﻮﺭﺳﺘﺎﻥ ﭘﺎﺭﺗﯽ ﻫﻤﺪﺍﻥ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻫﻤﺪﺍﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ
ﺗﭙﻪﺍﯼ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻣﺠﺴﻤﻪٔ ﺳﻨﮓ ﺷﯿﺮ
ﺩﺭ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪٔ ﺟﻨﻮﺏ ﻏﺮﺑﯽ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ . ﺍﺯ
ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺗﺪﻓﯿﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ
ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ .

ﺟﺴﺪ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﻭ ﺗﺎﻗﺒﺎﺯ ﺧﻮﺍﺑﺎﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ
ﺗﺪﻓﯿﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ .

ﺟﺴﺪ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ
ﺍﻟﺰﺍﻣﺎً ﺟﻨﯿﻨﯽ ﺩﻓﻦ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺗﺪﻓﯿﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺎﺑﻮﺕ
ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﻩٔ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺍﺭﺩﺷﯿﺮ
ﺩﻭﻡ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ .

ﺟﺴﺪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺳﻔﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﯾﮏ ﻗﺎﯾﻖ
ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺧﻮﺍﺑﺎﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ . ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ
ﺳﮑﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﯾﺎﻓﺖ ﺷﺪﻩ، ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺯﻣﺎﻧﯽ
ﺍﺷﮑﺎﻧﯿﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﻩٔ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﻣﻬﺮﺩﺍﺩ ﺍﻭﻝ ﻭ
ﻓﺮﻫﺎﺩ ﺩﻭﻡ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ .

ﺟﺴﺪ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﻮﺗﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺧﻤﺮﻩٔ ﺳﻔﺎﻟﯿﻦ ﺑﻪ
ﻫﻢ ﭼﺴﺒﯿﺪﻩ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ، ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺧﻮﺍﺑﺎﻧﺪﻩ
ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ .

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#288 Posted: 3 Jan 2013 22:01

هخامنشيان

ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﮐﻮﺭﺵ ﺑﺰﺭﮒ

ﻫﺮﻭﺩﻭﺕ ﻭ ﮐﺘﺰﯾﺎﺱ، ﺍﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺑﺎﻭﺭﻧﮑﺮﺩﻧﯽ
ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺯﺍﺩﻥ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﮐﻮﺭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ) ۵۳۹ - ۵۹۹ ﭖ .
ﻡ ( ﺑﺎﺯﮔﻮ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ . ﺍﻣﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ
ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻨﯽ ﺍﺳﺖ، ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻮﺭﺵ ﭘﺴﺮ
ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯼ ﺍﻧﺸﺎﻥ، ﮐﻤﺒﻮﺟﯿﻪ ﺩﻭﻡ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻭ
ﻣﺎﻧﺪﺍﻧﺎ، ﺩﺧﺘﺮ ﺍﯾﺸﺘﻮﻭﯾﮕﻮ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻣﺎﺩ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ .
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۵۵۳ ﭖ. ﻡ . ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ، ﻫﻤﻪٔ ﭘﺎﺭﺱﻫﺎ
ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﻣﺎﺩ ﺑﺮﺍﻧﮕﯿﺨﺖ . ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺑﯿﻦ ﻟﺸﮑﺮﯾﺎﻥ
ﮐﻮﺭﻭﺵ ﻭ ﻣﺎﺩ، ﭼﻨﺪﯼ ﺍﺯ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎﻥ ﻣﺎﺩ ﺑﻪ ﮐﻮﺭﺵ
ﭘﯿﻮﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺳﭙﺎﻩ ﻣﺎﺩ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩ . ﭘﺲ
ﺍﺯ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﺎﺩﻫﺎ، ﮐﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩ
ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﯽ ﭘﺎﺭﺱ ﺭﺍ ﭘﺎﯾﻪﮔﺬﺍﺭﯼ ﮐﺮﺩ، ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ
ﺍﻭ ﺍﺯ ۵۳۹ - ۵۵۹ ﭖ. ﻡ . ﺍﺳﺖ .

ﮐﻮﺭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﮐﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﻣﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ
ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﻧﻈﺎﻣﯽ
ﭘﯿﺮﻭ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺧﺖ، ﻫﻤﺎﻥ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﮐﺸﻮﺭﮔﺸﺎﯾﯽ ﺭﺍ
ﮐﻪ ﻫﻮﻭﺧﺸﺘﺮﻩ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ .

ﮐﻮﺭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺩﻭ ﻫﺪﻑ ﻣﻬﻢ ﺑﻮﺩ : ﺩﺭ ﺑﺎﺧﺘﺮ
ﺗﺼﺮﻑ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﺻﻐﯿﺮ ﻭ ﺳﺎﺣﻞ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻣﺪﯾﺘﺮﺍﻧﻪ ﮐﻪ
ﻫﻤﻪٔ ﺟﺎﺩﻩﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ ﺑﻪ
ﺑﻨﺪﺭﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﻣﯽﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺧﺎﻭﺭ، ﺗﺄﻣﯿﻦ
ﺍﻣﻨﯿﺖ .

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#289 Posted: 3 Jan 2013 22:01

هخامنشيان

ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۵۳۸ ﭖ. ﻡ . ﮐﻮﺭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ،
ﺑﺎﺑﻞ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﺗﺼﺮﻑ ﮐﺮﺩ ﻭ
ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻫﺮ
ﮐﺲ ﺩﺭ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﺩﯾﻨﯽ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﯾﯿﻦ ﺩﯾﻨﯽ
ﺧﻮﯾﺶ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﺪﯾﻦﺳﺎﻥ ﮐﻮﺭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﻗﺎﻧﻮﻥ
ﺳﺎﺯﮔﺎﺭﯼ ﺑﯿﻦ ﺩﯾﻦﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﭘﺎﯾﻪﮔﺬﺍﺭﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ
ﻣﻨﺸﻮﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺑﻨﯿﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩ . ﮐﻮﺭﺵ ﺑﻪ
ﯾﻬﻮﺩﯾﺎﻥ ﺩﺭﺑﻨﺪ ﺩﺭ ﺑﺎﺑﻞ، ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ
ﯾﻬﻮﺩﯾﻪ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﮐﻮﭺ
ﮐﺮﺩﻧﺪ .

ﮔﺴﺘﺮﺵ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ

ﺩﺭ ﺟﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﮐﻮﺭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﮐﺮﺯﻭﺱ ) ﻫﻤﺎﻥ
ﻗﺎﺭﻭﻥ ﻧﺎﻡﻭﺭ ﮐﻪ ﺩﺍﯾﯽ ﻣﺎﺩﺭ ﮐﻮﺭﺵ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺎﻧﺪﺍﻧﺎ
ﻫﻢ ﺑﻮﺩ ( ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻟﯿﺪﯾﻪ ﺩﺭ ﮔﺮﻓﺖ، ﮐﻮﺭﺵ ﺩﺭ
»ﮐﺎﭘﺎﺩﻭﮐﯿﻪ« ﺑﻪ ﮐﺮﺯﻭﺱ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﭘﯿﺮﻭ
ﭘﺎﺭﺱ ﺷﻮﺩ . ﮐﺮﺯﻭﺱ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺭﺍ ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺖ ﻭ
ﺟﻨﮓ ﺑﯿﻦﺷﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﯾﺪ. ﺩﺭ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ،
ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺑﺎ ﮐﺮﺯﻭﺱ ﺑﻮﺩ. ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺳﺨﺘﯽ
ﮐﻪ ﺩﺭ »ﭘﺘﺮﯾﻮﻡ« ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﻫﯿﺘﯽﻫﺎ ﺭﻭﯼ ﺩﺍﺩ،
ﮐﺮﺯﻭﺱ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺳﺎﺭﺩ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺴﺖ
ﻧﺸﺴﺖ . ﮐﻮﺭﺵ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺩﻭﺭﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮐﺮﺯﻭﺱ ﺭﺍ
ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ ﻧﻤﻮﺩ . ﻟﯿﺪﯾﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮑﯽ
ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﺁﻣﺪ . ﮐﺮﺯﻭﺱ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ
ﭘﺲ ﻣﺸﺎﻭﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎﻥ ﺷﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺮﻓﺘﻦ
ﻟﯿﺪﯼ، ﮐﻮﺭﺵ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﺁﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ، ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺑﯽ ﺍﻣﺎ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎﻥ ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺘﻨﺪ . ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ
ﯾﮑﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺭﻓﺘﺎﺭ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺎ
ﺷﮑﺴﺖﺧﻮﺭﺩﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﺻﻐﯿﺮ ﺍﺛﺮ
ﮔﺬﺍﺷﺖ . ﮐﻮﺭﺵ، ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﺻﻐﯿﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ
ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﺧﺎﻭﺭﯼ ﺷﺪ.
ﺯﺭﻧﮓ، ﺭﺧﺞ، ﻣﺮﻭ ﻭ ﺑﻠﺦ، ﯾﮑﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﻩ
ﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﺩﺭﺁﻣﺪﻧﺪ. ﮐﻮﺭﺵ ﺍﺯ ﺟﯿﺤﻮﻥ ﮔﺬﺭ
ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺳﯿﺤﻮﻥ ﮐﻪ ﻣﺮﺯ ﺷﻤﺎﻝ ﺧﺎﻭﺭﯼ ﮐﺸﻮﺭ
ﺑﻮﺩ، ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺷﻬﺮﻫﺎﯾﯽ ﺳﺨﺖﺑﻨﯿﺎﺩ، ﺑﺮﺍﯼ
ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﯾﻮﺭﺵﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻣﺮﮐﺰﯼ
ﺳﺎﺧﺖ . ﮐﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺍﺯ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﺧﺎﻭﺭﯼ،
ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﺩﺭ ﺩﺭﺍﺯﺍﯼ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﺑﺎﺧﺘﺮﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ.
ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯽ ﺑﺎﺑﻞ، ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺑﯽﮐﻔﺎﯾﺘﯽ ﻧﺒﻮﻧﯿﺪ،
ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ ﻭ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ، ﮐﻮﺭﺵ ﺭﺍ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﺮﺩ . ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺪﻭﻥ ﺟﻨﮓ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ
ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ ﺷﺪ . ﮐﻮﺭﺵ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ
ﺳﺎﻝ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﺑﺎﺑﻞ، ﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ
ﺁﺯﺍﺩﯼ ﯾﻬﻮﺩﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩﺳﺎﺯﯼ ﭘﺮﺳﺘﺶﮔﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﯿﺖﺍﻟﻤﻘﺪﺱ
ﭘﺨﺶ ﮐﺮﺩ. ﺍﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺁﺯﺍﺩ ﮐﺮﺩ، ﻭ ﺑﻪ
ﮔﻮﻧﻪﺍﯼ ﺑﺮﺩﻩﺩﺍﺭﯼ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ .

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#290 Posted: 3 Jan 2013 22:02

هخامنشيان

نقش رستم

ﻧﻘﺶ ﺭﺳﺘﻢ ﻧﺎﻡ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﺍﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ
ﺯﻧﮕﯽﺁﺑﺎﺩ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻣﺮﻭﺩﺷﺖ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺱ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪٔ ۶
ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺍﺯ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﯾﻦ ﻣﺤﻮﻃﻪٔ
ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﯾﺎﺩﻣﺎﻥﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻋﯿﻼﻣﯿﺎﻥ، ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎﻥ
ﻭ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﯼ ﺩﺍﺩﻩﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺪﻭﺩ
ﺳﺎﻝ ۱۲۰۰ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﯿﻼﺩ ﺗﺎ ۶۲۵ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ
ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ ﺯﯾﺮﺍ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﭼﻬﺎﺭ ﺗﻦ ﺍﺯ
ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ، ﻧﻘﺶ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﻫﺎﯼ
ﻣﺘﻌﺪﺩﯼ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﯾﻊ ﻣﻬﻢ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ، ﺑﻨﺎﯼ
ﮐﻌﺒﻪ ﺯﺭﺗﺸﺖ ﻭ ﻧﻘﺶﺑﺮﺟﺴﺘﻪٔ ﻭﯾﺮﺍﻥﺷﺪﻩﺍﯼ ﺍﺯ
ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻋﯿﻼﻣﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﮑﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ
ﺩﻭﺭﻩٔ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ، ﻣﺤﻮﻃﻪٔ ﻧﻘﺶ ﺭﺳﺘﻢ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ
ﺩﯾﻨﯽ ﻭ ﻣﻠﯽ ﻧﯿﺰ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﻧﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﮑﺎﻥ ﺳﻪﮔﻨﺒﺪﺍﻥ ﯾﺎ ﺩﻭﮔﻨﺒﺪﺍﻥ
ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻨﻄﻘﻪ، ﺑﻪ ﻧﺎﻡﻫﺎﯼ
ﮐﻮﻩ ﺣﺎﺟﯽﺁﺑﺎﺩ،ﮐﻮﻩ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﯾﺎ ﮐﻮﻩ ﻧِﻔِﺸﺖ ﻧﯿﺰ
ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﺪ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﻧﺎﻡ ﻧﻘﺶ ﺭﺳﺘﻢ ﭘﺲ ﺍﺯ
ﺁﻧﮑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺑﯿﻦ ﺭﺳﺘﻢ، ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻭ
ﺳﻨﮓﻧﮕﺎﺭﻩﻫﺎﯼ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ .

صفحه 29 از 36: « پیشین 1 ... 28 29 30 ... 35 36 پسین »

ایران /

سلسله هخامنشی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا