Ancient Persia | ایران باستان - صفحه 18

ارسالها: 6789

#171 Posted: 30 Dec 2012 12:18

تاريخ ايران باستان
ﺯﺭﻭﺍﻥ
ﺯﺭﻭﺍﻥ ﯾﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﯾﯿﻦ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﻣﺒﻬﻢ ﻭ
ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺩﺍﺭﺩ . ﺩﺭ ﻟﻮﺣﻪﻫﺎﯼ ﺑﺎﺑﻠﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻗﺮﻥ
ﭘﺎﻧﺰﺩﻫﻢ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﯿﻼﺩ ﺍﺯ ﺍﯾﺰﺩﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺯﺭﻭﺍﻥ
ﺳﺨﻦ ﺭﻓﺘﻪﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﯾﺰﺩ
ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺘﻮﻥ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻫﻢ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩٔ ﺁﻥ ﺳﺨﻦ
ﺭﻓﺘﻪﺍﺳﺖ. ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺍﺻﻼً ﻓﺮﺷﺘﻪٔ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ
ﺻﻔﺖ ﺍﮐﺮﺍﻧﻪ ) ﺑﯿﮑﺮﺍﻧﻪ ( ﺍﺯ ﺍﻭ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ . ﺍﺯ
ﺻﻔﺎﺕ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﻭ
ﺍﻧﺠﺎﻣﯽ ﺗﺼﻮﺭ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭ ﻭ
ﻗﺪﯾﻢ ﻭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ . ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﯿﮑﺮﺍﻧﻪ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﺮﺍﻧﻤﻨﺪ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺩﺍﻣﻪٔ ﺧﻠﻘﺖ
ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺗﻮﺍﻟﺪ ﻭ ﺗﻨﺎﺳﻞ ﻣﯿﺴﺮ ﮔﺮﺩﯾﺪ . ﺩﺭ ﺁﺋﯿﻦ
ﻣﻬﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﻧﯿﺰ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﯿﮑﺮﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﺭﺃﺱ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ
ﺯﺭﻭﺍﻥ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩﯼ ﺑﺎ ﺳﺮ ﺷﯿﺮ ﻭ
ﺟﺴﻤﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﺭﯼ ﺩﻭﺭ ﺁﻥ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ، ﺗﺠﺴﻢ
ﯾﺎﻓﺘﻪﺍﺳﺖ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#172 Posted: 30 Dec 2012 12:20

تاريخ ايران باستان
ﺗﺎﺭﯾﺨﭽﻪ
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺪﺗﯽ ﺩﺭﺍﺯ ﺁﯾﯿﻦ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ
ﮐﯿﺶﻫﺎﯼ ﺑﺪﻋﺘﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﺭﯼ ﺍﺯ
ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﺩﺭ
ﺑﺎﺧﺘﺮ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻧﺸﺄﺕ ﯾﺎﻓﺘﻪﺑﻮﺩ ﻭﻟﯿﮑﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻝﻫﺎﯼ
ﺍﺧﯿﺮ ﻭ ﺑﻮﯾﮋﻩ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﮐﺸﻒ ﻣﺘﻦﻫﺎﯼ ﻣﺎﻧﻮﯼ ﺍﺯ
ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺁﯾﯿﻦ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺍﻫﻤﯿﺘﯽ ﮐﺴﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ
ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﺎﺹ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ . ﺍﯾﻨﮏ ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﻢ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺮﻭﯼ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺍﺯ ﺁﯾﯿﻦ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺩﯾﻦ ﻣﺎﻧﯽ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﯾﺪﮔﺎﺭ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﮔﯿﻬﺎﻥ ﻭ
ﭘﺪﺭ ﺍﻫﺮﻣﺰﺩ ﺍﻧﮕﺎﺷﺘﻪﺍﻧﺪ . ] ۵ [
ﯾﻮﻧﺎﻧﯿﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﯾﺮ ﺑﺎﺯ ﺁﯾﯿﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﮐﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺭﺗﺸﺖ ﻭ
ﻣﻐﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﯽﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﻨﺪﺍﺭ
ﺧﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻘﺎﯾﺪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩٔ ﺍﻋﺼﺎﺭ
ﺍﺯﻟﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩ ﻭ
ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺧﻮﺩ ﻗﺪﻣﺖ ﻭ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﮐﯿﺶ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺭﺍ
ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻣﯽﮐﻨﺪ . ﺍﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﻭﺩﻫﺎﯼ
ﮔﺎﻫﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺭﺩ ﻭ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺍﺻﻮﻝ ﺛﻨﻮﯼ ﻣﺤﺾ ﺍﺯ
ﺩﻭ ﻣﯿﻨﻮﯼ ﻫﻤﺰﺍﺩ ﺳﺨﻦﺭﻓﺘﻪ، ﺧﻮﺩ ﺩﻟﯿﻞ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ
ﺑﺎﻭﺭﯼ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺯﺭﺗﺸﺖ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﺳﺖ.
] ۶ [ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺯﺭﺗﺸﺖ ﻫﻤﯿﻦ
ﻧﻘﺸﯽ ﮐﻪ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ
ﺍﻫﻮﺭﺍﻣﺰﺩﺍ ﻋﻬﺪﻩﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ . ﺑﺎﻭﺭ ﺑﻪ ﻫﻤﺰﺍﺩﻫﺎ
ﺟﺰﺀ ﺍﺻﻠﯽ ﯾﮏ ﯾﺰﺩﺍﻥﺷﻨﺎﺳﯽ ﺳﻨﺘﯽ ﺭﺍ ﻣﯽﺳﺎﺯﺩ
ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺯﺭﺗﺸﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﮔﺎﻫﺎﻧﯽ ﻭﺟﻮﺩ
ﺩﺍﺷﺖ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#173 Posted: 30 Dec 2012 12:21

تاريخ ايران باستان
ﺁﺋﯿﻦ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ
ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍﯼ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﯾﺎ
ﺯﻭﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ . ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ .
ﺁﺋﯿﻦ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﺍﺯ ﺩﯾﻦ ﻣﺰﺩﺍﺋﯽ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ
ﻣﺴﻠﻤﺎً ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ .] ۳ [ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩٔ
ﺁﺋﯿﻦ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺯﻣﺎﻥ
ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﯾﮑﯽ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺍﺯ
ﺍﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺩﯾﻨﯽ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺎ
ﺭﺳﯿﺪﻩﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍﯼ ﺍﺑﺘﺪﺍﺋﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ
ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻩﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﯾﻨﮕﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ ﻭ
ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﮔﻮﻧﻪٔ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﮔﻮ
ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#174 Posted: 30 Dec 2012 12:21

تاريخ ايران باستان
ﻣﻐﺎﻥ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ
ﺑﻮﺩ، ﻧﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩٔ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﯾﮏ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﻭﯾﮋﻩﺍﯼ
ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ) ﺑﺨﺖ (
ﯾﺎ ﺩﺭﺧﺸﺶ ﻧﯿﺮﻭ ) ﻓﺮ ﯾﺎ ﻓﺮﻧﻪ ( ﺍﺳﺖ . ﻫﺰﺍﺭ
ﺳﺎﻝ ﺍﻭ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﭘﺴﺮﯼ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭ
ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ) ﺍﻫﻮﺭﺍﻣﺰﺩﺍ ( ﺑﻨﺎﻣﺪ
ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﻫﺮ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺖ ﻣﯽﺁﻓﺮﯾﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻭﯼ
ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩ، ﻧﺸﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﯿﻨﺪﯾﺸﺪ ﺍﻭ
ﮔﻔﺖ » ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ
ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ؟ ﺑﺮﺍﺳﺘﯽ ﻣﻦ
ﻓﺮﺯﻧﺪﯼ ﺑﻨﺎﻡ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﺩﺍﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺷﺪ ﯾﺎ
ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻼﺵﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ؟ «
ﻭﯼ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﻭ
ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺩﺭ ﺯﻫﺪﺍﻥ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ . ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ
ﺩﺭ ﭘﯽ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﭘﯿﺸﮑﺶ
ﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺗﺮﺩﯾﺪﺵ . ﺯﺭﻭﺍﻥ
ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﮔﻔﺖ »ﺩﻭ ﭘﺴﺮ
ﺑﺪﻧﯿﺎ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺁﻣﺪ، ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ
ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﯾﺪ، ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ «.ﻫﻤﯿﻨﮑﻪ
ﺍﻭﺭﻣﺰﺩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪٔ ﭘﺪﺭ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﯾﺎﻓﺖ، ﻧﺰﺩ
ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮐﺮﺩ . ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﻫﻤﯿﻨﮑﻪ
ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪ ﺯﻫﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﮑﺎﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ
ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﭘﺪﺭ ﺩﺭ ﺁﯾﺪ. ﭘﺪﺭ ﭘﺮﺳﯿﺪ »ﺗﻮ
ﮐﯿﺴﺘﯽ؟« ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﮔﻔﺖ » ﻣﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺗﻮ
ﻫﺴﺘﻢ «. ﺯﺭﻭﺍﻥ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ »ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﺍﯼ
ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﻮ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻭ ﺑﺪ
ﺑﻮﺋﯽ «. ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺳﺨﻦ
ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﻭﺭﻣﺰﺩ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﺭﺳﺖ ﺯﺍﺋﯿﺪﻩ
ﺷﺪ، ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﻭ ﺭﻓﺖ ﭘﯿﺶ ﭘﺪﺭ ﺧﻮﺩ
ﺩﺭﺁﯾﺪ . ﭘﺲ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ
ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩ ﻭ
ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯼ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ) ﺑﺮﺳﻢ( ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽﮐﺮﺩ، ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ
ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﺩﺍﺩ » . ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﻣﻦ
ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭘﺲ ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻨﯽ «. ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ
ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﻣﯽﺩﺍﺩ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﯾﻦ
ﮐﺮﺩ . ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺩﺭ
ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ »ﺁﯾﺎ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﺮﺍ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﯼ
ﻫﺮ ﯾﮏ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ
ﺁﯾﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ؟« ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ
ﺁﻧﮑﻪ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺸﮑﻨﺪ ﮔﻔﺖ »ﺗﻮ ﺍﯼ
ﻫﺴﺘﯽ ﭘﻠﯿﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭﯼ ﻧﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻟﻪ
ﺩﺍﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪﺷﺪ ﻭ ﺍﺭﻭﻣﯽﺯﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺮﻭﺭ ﺗﻮ
ﺑﺎﺷﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﻭﺭﻣﺰﺩ
ﺷﻬﺮﯾﺎﺭﯼ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ
ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﻫﺪ «. ﭘﺲ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﻭ
ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﭘﺪﯾﺪ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻫﺴﺘﯽﻫﺎﯼ
ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ
ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ
ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﭘﻠﯿﺪ ﻭ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#175 Posted: 30 Dec 2012 12:22

تاريخ ايران باستان
ﯾﮏ ﻟﺤﻦ ﺑﺪﺑﯿﻨﺎﻧﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺑﮕﻮﺵ
ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ ﻟﺤﻨﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﯾﻦﻫﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ
ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺭ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ
ﭘﻬﻠﻮﯼ ﺍﺷﺎﺭﻩﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﯾﮏ ﺧﺪﺍﯼ
ﺩﺭﺩﮐﺶ ﺍﺳﺖ، ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ . ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎ
ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﯾﮏ ﺧﺪﺍﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺌﻮﭘﻤﭙﻮﺱ
ﺻﺮﯾﺤﺎً ﮔﻮﺍﻫﯽ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻣﻐﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ
ﻗﺮﺑﺎﻧﯽﻫﺎﯾﯽ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ
ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﻬﺎﻧﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺰﺩﯾﮏ
ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ ﺭﺍﺳﺘﯿﻦ ﺳﻨﺖ ﮔﺮﺍ ﮐﺎﺭﯼ ﺳﺨﺖ ﻧﮑﻮﻫﯿﺪﻩ
ﻭ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﻧﺎﺑﺨﺸﻮﺩﻧﯽ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﺋﯿﻦ ﺍﺯ ﺁﻥِ
ﺩﯾﻦ ﮐﻬﻦ ﻣﻐﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ، ﻗﻄﻌﯽ ﺍﺳﺖ .
ﺑﻨﻮﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﻭ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺍﯾﻦ ﺁﺋﯿﻦ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺁﺋﯿﻦ
ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ

ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺍﺭﻣﯿﺰﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ . ﻭﻟﯽ
ﭼﻮﻥ ﺍﺭﻣﯿﺰﺩ ﺁﻣﺪ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ
ﭘﺴﺮﺍﻧﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻧﺠﻨﮕﯿﺪﻩﺍﻧﺪ، ﺩﺳﺖ ﺑﻪ
ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ﺯﻧﺪ . ﻫﻤﯿﻨﮑﻪ ﭘﺴﺮ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﭘﺴﺮ
ﺍﺭﻣﯿﺰﺩ ﺭﺍ ﺯﺩ، ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﯾﮏ ﺩﺍﻭﺭ ﺑﺮﺁﻣﺪﻧﺪ
ﻭﻟﯽ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﯿﺎﻓﺘﻨﺪ ﭘﺲ ) ﻫﺮ ﺩﻭ ( ﺁﻧﻬﺎ
ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺍ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺩﺍﻭﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#176 Posted: 30 Dec 2012 12:22

تاريخ ايران باستان
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺻﻠﯽ ﻓﺮﺽ
ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ . ﻧﺨﺴﺖ ﺧﺪﺍﯼ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﯾﺎ ﺯﻣﺎﻥ
ﯾﺎ ﺗﺎﻕ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﯾﮏ ﺧﺪﺍﯼ ﺑﯽ ﺍﺛﺮ ﺍﺯ
ﺯﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻫﻤﺰﺍﺩﺵ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺋﯽ ﺭﺍ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ
ﮐﺮﺩﻩﺍﺳﺖ . ﺩﻭﻡ، ﺍﻫﻮﺭﺍﻣﺰﺩﺍ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ، ﺁﻓﺮﯾﻨﻨﺪﻩ
ﻭ ﺧﺪﺍﯼ ﻧﯿﮑﯽ، ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﺳﺮﻭﺭ ﮐﯿﻬﺎﻧﯽ . ﺳﻮﻡ،
ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺷﺐ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺁﻓﺮﯾﻨﻨﺪﻩٔ ﺯﺷﺘﯽ،
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺧﺪﺍﯼ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺮﮒ ﺗﺎﺭﯾﮏ، ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯼ
ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﭘﺎﺋﯿﻦﺗﺮ ﺍﺯ
ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻫﻤﺰﺍﺩﺵ ﺍﻫﻮﺭﺍﻣﺰﺩﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﺳﺖ .
ﭼﻬﺎﺭﻡ، ﻣﯿﺘﺮﺍ ﻣﺮﺩ ﻣﯿﺎﻧﺠﯿﮕﺮ، ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﺿﻊ
ﻣﯿﺎﻧﯿﻦ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ، ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺮﮒ
ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﺎﯾﺎﻥ
ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﺑﭙﯿﻤﺎﯾﺪ، ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻢ
ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﺧﺪﺍﯼ ﭘﯿﻤﺎﻥ . ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ
ﺷﮑﻞﮔﯿﺮﯼ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪٔ ﺍﺑﺘﺪﺍﺋﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﺪﺍﯼ ﭼﻬﺎﺭ
ﭘﯿﮑﺮﻩ ﺭﺍ ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ . ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ
ﭼﻬﺎﺭﮔﺎﻧﮕﯽﻫﺎﯼ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﻧﮕﺎﻫﺪﺍﺷﺘﻪﺍﺳﺖ . ﺍﯾﻦ
ﺁﺛﺎﺭ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ﺻﻔﺎﺕ ﺯﻭﺭﻭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺧﺪﺍﯼ
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺧﺪﺍﯼ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#177 Posted: 30 Dec 2012 12:23

تاريخ ايران باستان
ﻓﻘﺪﺍﻥ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺩﺭ ﺳﺮﻭﺩﻫﺎﯼ ﺯﺭﺗﺸﺖ
ﺩﺭ ﮐﻬﻦﺗﺮﯾﻦ ﺳﻨﺪﻫﺎﯼ ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺍﺛﺮﯼ ﺍﺯ
ﺯﺭﻭﺍﻥ ﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ . ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﺩﺭ
ﻣﺘﻦﻫﺎﯼ ﻣﻘﺪﺱ ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ ﻏﺮﺑﯽ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ
ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺭ ﯾﺴﻨﺎﯼ ﻧﻮ ﻭ ﺳﺮﻭﺩﻫﺎ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯼ ﺩﯾﻦ ﻭ
ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﯿﺰ ﺟﺎﯼ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺭﻭﺷﻨﯽ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻧﺎﺧﻮﺍﻧﺪﻩ
ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺳﺮﻭﺩﻫﺎﯼ ﮔﺎﻫﺎﻧﯽ ﺍﻫﻮﺭﺍﻣﺰﺩﺍ ﺑﺪﻭﻥ
ﺗﺮﺩﯾﺪ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺼﻮﺭ ﻭ ﺑﺎﻭﺭﺩﺍﺷﺘﯽ ﮐﻪ
ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺁﻥ ﺍﻫﻮﺭﺍﻣﺰﺩﺍ ﯾﮏ ﺧﺪﺍﯼ ﻓﺮﻋﯽ ﻭ
ﺿﻤﻨﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﻪٔ ﯾﺰﺩﺍﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﮔﺎﻫﺎﻧﯽ
ﻧﺎﺳﺎﺯﮔﺎﺭ ﺍﺳﺖ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#178 Posted: 30 Dec 2012 12:24

تاريخ ايران باستان
ﺁﺋﯿﻦ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﻭ ﺁﺋﯿﻦ ﻣﺰﺩﯾﺴﻨﺎ

ﺍﻭﺳﺘﺎﯼ ﻧﻮ ﺍﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﻋﻘﺎﯾﺪ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ .
ﻣﻮﺑﺪﺍﻥ ﻣﺰﺩﯾﺴﻨﺎ ﺣﺘﯽ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﻩٔ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ
ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﺭﻗﺎﺑﺖ ﺷﺪﯾﺪ ﺁﯾﯿﻦ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺑﺎ ﻣﺰﺩﺍﭘﺮﺳﺘﯽ
ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺑﯿﺶ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩٔ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﺿﺪ
ﺁﻥ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﺣﮑﻤﺖ ﺍﻟﻬﯽ ﻭ ﯾﺰﺩﺍﻥ ﺷﻨﺎﺳﯽ
ﻣﺰﺩﯾﺴﻨﺎ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﻭ ﺻﺮﺍﺣﺘﯽ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻭ
ﮔﺮﺍﯾﺶ ﮐﻔﺮ ﺁﻣﯿﺰ ﻭ ﺑﺪﻋﺘﯽ ﺗﻘﺒﯿﺢ ﻭ ﺍﻧﮑﺎﺭ
ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ، ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺑﺪﻋﺖ ﻭ ﺑﺪﮐﯿﺸﯽ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ
ﻧﺨﺴﺖ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺎﻧﯽ ﻭ ﺑﺮﺍﺑﺮﯼ ﺩﻭ ﺑﻦ ﻧﯿﮏ
ﻭ ﺑﺪ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑﺎﻭﺭﯼ ﺑﻪ ﺟﺒﺮ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﺯ ﺁﯾﯿﻦ
ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ .

ﺁﺋﯿﻦ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﻣﺎﺩ

ﺧﺪﺍﯾﺎﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺑﺘﺪﺍﺋﯽ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ
ﺩﺭ ﺩﯾﻦﻫﺎﯼ ﺍﺑﺘﺪﺍﺋﯽ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻏﺎﻟﺒﺎً ﺟﺎﯼ
ﻭﯾﮋﻩﺍﯼ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﺪﺍﯾﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺧﺪﺍﯾﺎﻥ
ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺧﺪﺍﯾﺎﻥ ﺍﺑﺘﺪﺍﺋﯽ ﻣﺮﮒ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﻟﯽ
ﺧﺪﺍﯼ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺎﺩ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﯽﺷﺪ، ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ
ﺧﺪﺍﺳﺖ .

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#179 Posted: 30 Dec 2012 12:25

تاريخ ايران باستان
ﻣﻐﺎﻥ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ
ﺑﻮﺩ، ﻧﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩٔ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﯾﮏ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﻭﯾﮋﻩﺍﯼ
ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ) ﺑﺨﺖ (
ﯾﺎ ﺩﺭﺧﺸﺶ ﻧﯿﺮﻭ ) ﻓﺮ ﯾﺎ ﻓﺮﻧﻪ ( ﺍﺳﺖ . ﻫﺰﺍﺭ
ﺳﺎﻝ ﺍﻭ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﭘﺴﺮﯼ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭ
ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ) ﺍﻫﻮﺭﺍﻣﺰﺩﺍ ( ﺑﻨﺎﻣﺪ
ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﻫﺮ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺖ ﻣﯽﺁﻓﺮﯾﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻭﯼ
ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩ، ﻧﺸﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﯿﻨﺪﯾﺸﺪ ﺍﻭ
ﮔﻔﺖ » ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ
ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ؟ ﺑﺮﺍﺳﺘﯽ ﻣﻦ
ﻓﺮﺯﻧﺪﯼ ﺑﻨﺎﻡ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﺩﺍﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺷﺪ ﯾﺎ
ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻼﺵﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ؟ «
ﻭﯼ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﻭ
ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺩﺭ ﺯﻫﺪﺍﻥ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ . ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ
ﺩﺭ ﭘﯽ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﭘﯿﺸﮑﺶ
ﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺗﺮﺩﯾﺪﺵ . ﺯﺭﻭﺍﻥ
ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﮔﻔﺖ »ﺩﻭ ﭘﺴﺮ
ﺑﺪﻧﯿﺎ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺁﻣﺪ، ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ
ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﯾﺪ، ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ «.ﻫﻤﯿﻨﮑﻪ
ﺍﻭﺭﻣﺰﺩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪٔ ﭘﺪﺭ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﯾﺎﻓﺖ، ﻧﺰﺩ
ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮐﺮﺩ . ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﻫﻤﯿﻨﮑﻪ
ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪ ﺯﻫﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﮑﺎﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ
ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﭘﺪﺭ ﺩﺭ ﺁﯾﺪ. ﭘﺪﺭ ﭘﺮﺳﯿﺪ »ﺗﻮ
ﮐﯿﺴﺘﯽ؟« ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﮔﻔﺖ » ﻣﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺗﻮ
ﻫﺴﺘﻢ «. ﺯﺭﻭﺍﻥ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ »ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﺍﯼ
ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﻮ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻭ ﺑﺪ
ﺑﻮﺋﯽ «. ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺳﺨﻦ
ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﻭﺭﻣﺰﺩ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﺭﺳﺖ ﺯﺍﺋﯿﺪﻩ
ﺷﺪ، ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﻭ ﺭﻓﺖ ﭘﯿﺶ ﭘﺪﺭ ﺧﻮﺩ
ﺩﺭﺁﯾﺪ . ﭘﺲ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ
ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩ ﻭ
ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯼ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ) ﺑﺮﺳﻢ( ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ
ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽﮐﺮﺩ، ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ
ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﺩﺍﺩ » . ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﻣﻦ
ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭘﺲ ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻨﯽ «. ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ
ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﻣﯽﺩﺍﺩ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﯾﻦ
ﮐﺮﺩ . ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺩﺭ
ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ »ﺁﯾﺎ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﺮﺍ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﯼ
ﻫﺮ ﯾﮏ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ
ﺁﯾﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ؟« ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ
ﺁﻧﮑﻪ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺸﮑﻨﺪ ﮔﻔﺖ »ﺗﻮ ﺍﯼ
ﻫﺴﺘﯽ ﭘﻠﯿﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭﯼ ﻧﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻟﻪ
ﺩﺍﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪﺷﺪ ﻭ ﺍﺭﻭﻣﯽﺯﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺮﻭﺭ ﺗﻮ
ﺑﺎﺷﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﻭﺭﻣﺰﺩ
ﺷﻬﺮﯾﺎﺭﯼ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ
ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﻫﺪ «. ﭘﺲ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ ﻭ
ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﭘﺪﯾﺪ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻫﺴﺘﯽﻫﺎﯼ
ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺍﻭﺭﻣﯽﺯﺩ
ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ
ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﭘﻠﯿﺪ ﻭ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ . ] ۸[
”
“
ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺍﺭﻣﯿﺰﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ . ﻭﻟﯽ
ﭼﻮﻥ ﺍﺭﻣﯿﺰﺩ ﺁﻣﺪ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ
ﭘﺴﺮﺍﻧﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻧﺠﻨﮕﯿﺪﻩﺍﻧﺪ، ﺩﺳﺖ ﺑﻪ
ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ﺯﻧﺪ . ﻫﻤﯿﻨﮑﻪ ﭘﺴﺮ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﭘﺴﺮ
ﺍﺭﻣﯿﺰﺩ ﺭﺍ ﺯﺩ، ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﯾﮏ ﺩﺍﻭﺭ ﺑﺮﺁﻣﺪﻧﺪ
ﻭﻟﯽ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﯿﺎﻓﺘﻨﺪ ﭘﺲ ) ﻫﺮ ﺩﻭ ( ﺁﻧﻬﺎ
ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺍ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺩﺍﻭﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ .
”
“
ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺎ ﻧﺒﻮﺩ، ﺗﻨﻬﺎ ﺩﻭ ﮔﻮﻫﺮ ﺑﻮﺩ،
ﮔﻮﻫﺮ ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﯽ ﻭ ﮔﻮﻫﺮ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ . ﮔﻮﻫﺮ
ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﯽ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﻧﯿﮑﻮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﻮﻫﺮ ﺗﺎﺭﯾﮏ
ﺯﺷﺖ ﻭ ﺑﺪ، ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﯽ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﺑﯽ
ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﻭ ﺑﻪ
ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﯽ ﻣﯽﭘﯿﻮﺳﺖ . ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ ﺟﻬﺎﻥِ
ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﯽ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺻﻔﺎ ﻭ
ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺣﮑﻢ ﻣﯽﺭﺍﻧﺪ . ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺮﮒ ﻭ
ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻭ ﺗﯿﺮﮔﯽ ﻧﺒﻮﺩ . ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺩﯾﻮ
ﺁﺯ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺋﯽ ﺩﺍﺷﺖ . ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﻋﻨﺼﺮ ﺟﺪﺍ
ﻣﯽﺯﯾﺴﺘﻨﺪ . ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺁﺯ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ
ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﺮﺩ، ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﻭ
ﺭﻭﺷﻦ ﺩﯾﺪ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭﺻﺪﺩ ﺑﺮﺁﻣﺪ ﺁﻧﺮﺍ
ﺗﺴﺨﯿﺮ ﮐﻨﺪ، ﭘﺲ ﺑﺎ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺍﺯ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﺑﻪ
ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﯽ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮﺩ . ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ
ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﯽ ﺁﻣﺎﺩﻩٔ ﺟﺪﺍﻝ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺒﺮﺩ
ﺑﺎ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﺩﻭ ﺧﺪﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﭘﺪﯾﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ
ﺁﻥ ﺩﻭ ﻫﺮﻣﺰﺩ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﯼ ﺟﻨﮓ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺒﺮﺩ
ﺑﺎ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ . ﺍﻣﺎ ﻫﺮﻣﺰﺩ ﺩﺭ ﻧﺒﺮﺩ ﺷﮑﺴﺖ
ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻗﻌﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺑﯿﻬﻮﺵ ﺍﻓﺘﺎﺩ
ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻗﻌﺮ
ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺧﺮﻭﺵ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﯾﺎﺭﯼ
ﺧﻮﺍﺳﺖ . ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻫﺎﺋﯽ ﻫﺮﻣﺰﺩ ﺧﺪﺍﯾﺎﻥ
ﺩﯾﮕﺮ ﭘﺪﯾﺪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻣﻬﺮﺍﯾﺰﺩ ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺁﻧﻬﺎ
ﺑﻮﺩ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﻧﺒﺮﺩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ
ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﮐﺸﯿﺪ . ﺩﺭ
ﻧﺒﺮﺩ ﻫﺮﻣﺰﺩ ﺑﺎ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ، ﺩﺭ ﺩﻝ
ﺩﯾﻮﺍﻥ ﺑﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ . ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻫﺎﺋﯽ ﺁﻥ ﻣﻬﺮﺍﯾﺰﺩ ﻭ
ﻫﺮﻣﺰﺩ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﯾﺎﺭﯼ
ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ . ﺯﺭﻭﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﯾﺎﻥ
ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﭘﺪﯾﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺭﻭﺷﻦﺷﻬﺮﺍﯾﺰﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺍﺩﺍﺭﻩٔ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﻤﺎﺷﺖ ﺗﺎ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺯﺭﻭﺍﻥ
ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻻﺳﺖ، ﺭﻭﺷﻦﺷﻬﺮﺍﯾﺰﺩ
ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#180 Posted: 30 Dec 2012 12:26

تاريخ ايران باستان
ﮐﯿﻮﻣﺮﺛﯿﺎﻥ
ﮐﯿﻮﻣﺮﺛﯿﺎﻥ ﯾﺎ ﮔﯿﻮﻣﺮﺛﯿﺎﻥ ﯾﺎ ﮐﯿﻮﻣﺮﺛﯿﻪ ﯾﺎ ﮔﯿﻮﻣﺮﺛﯿﻪ،
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻓﺮﻗﻪﻫﺎﯼ ﺩﯾﻦ ﻣﺰﺩﯾﺴﻨﺎﺳﺖ . ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﺭ
ﺩﻭﺭﻩ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ، ﻣﺬﻫﺐ ﻣﺰﺩﯾﺴﻨﺎ ﯾﺎ ﺩﯾﻦ ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ
ﻣﺬﻫﺐ ﺭﺳﻤﯽ ﺑﻮﺩ، ﻓﺮﻗﻪﻫﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﭘﯿﺮﻭﺍﻥ
ﺯﺭﺗﺸﺖ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪﺍﺕ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ .
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻥﻫﺎ ﻓﺮﻗﻪٔ ﮐﯿﻮﻣﺮﺛﯿﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻘﯿﺪﻩ
ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺍﺯ ﺷﮏ ﻫﺮﻣﺰﺩ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ
ﺁﻣﺪﻩﺍﺳﺖ، ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺍﯾﻦ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﻣﺨﻠﻮﻕ
ﻫﺮﻣﺰﺩ ﺍﺳﺖ . ] ۱ [
ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻟﻤﻠﻞ ﻭ ﺍﻟﻨﺤﻞ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ،
ﮐﯿﻮﻣﺮﺛﯿﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻘﺪﻡ ﮔﯿﻮﻣﺮﺙ
ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ . ﺍﯾﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻭ ﺍﺻﻞ ﻗﺎﺋﻠﻨﺪ: ﯾﺰﺩﺍﻥ ﻭ
ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﻭ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﯾﺰﺩﺍﻥ ﺍﺯﻟﯽ ﻗﺪﯾﻢ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﻣﺤﺪﺙ ﻭ ﻣﺨﻠﻮﻕ ﺍﺳﺖ ﻭﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ
ﺳﺒﺐ ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﺰﺩﺍﻥ ﺩﺭ
ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﮐﻪ »ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﻣﻨﺎﺯﻋﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ،
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎﺷﺪ؟« ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺑﺪ ﻭ ﺑﺎ
ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻧﻮﺭ ﻧﺎﺳﺎﺯﮔﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ
ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﺷﺪ . ﻃﺒﻊ ﺍﻭ ﺷﺮ ﻭ ﻓﺘﻨﻪ ﻭ
ﻓﺴﺎﺩ ﻭ ﻓﺴﻖ ﻭ ﺿﺮﺭ ﻭ ﺯﯾﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ . ﺍﻭ ﺑﺮ
ﻧﻮﺭ ﺧﺮﻭﺝ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﻪ
ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ . ﺳﺘﯿﺰ ﻣﯿﺎﻥ ﻟﺸﮑﺮ ﻧﻮ ﻭ ﻟﺸﮑﺮ
ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺩﺭﮔﺮﻓﺖ. ﺑﻌﺪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﯿﺎﻧﺠﯿﮕﺮﯼ
ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪﺍﯼ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ
ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦ ﺩﺭ ﻣﺪﺕ ﻫﻔﺖ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ
ﺁﻥِ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ
ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ
ﺻﻠﺢ، ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺑُﺮﺩ ﻭ ﺗﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩ . ﺑﻌﺪ
ﻣﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﮔﯿﻮﻣﺮﺙ ﻭ ﺣﯿﻮﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﮔﺎﻭ ﭘﯿﺪﺍ
ﺷﺪ . ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﺍ ﮐﺸﺖ . ﺍﺯ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ
ﻣﺮﺩ ﺍﻓﺘﺎﺩ )ﺷﺎﺧﻪﺍﯼ ( ﺭﯾﺒﺎﺱ ﺭﻭﯾﯿﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺭﯾﺸﻪٔ
ﺭﯾﺒﺎﺱ ﻣﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﯿﺸﯽ ﻭ ﺯﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ
ﻣﯿﺸﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺸﺮ
ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﺎﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﭼﺎﺭﭘﺎﯾﺎﻥ ﻭ
ﺩﯾﮕﺮ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﺭﻭﯾﯿﺪﻧﺪ.