انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
ایران
  
صفحه  صفحه 19 از 31:  « پیشین  1  ...  18  19  20  ...  30  31  پسین »

Ancient Persia | ایران باستان


مرد

 
تاريخ ايران باستان
بودا

ﺧﺎﺳﺘﮕﺎﻩ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪﻫﺎﯼ ﺑﻮﺩﺍ
ﭘﯿﺮﺍﻣﻮﻥ ﺳﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ، ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ
ﺁﺭﯾﺎﯾﯿﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺍﺯ ﺑﻘﯿﻪ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ
ﻫﻨﺪ ﮐﻮﭼﯿﺪﻧﺪ . ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﺒﻪ ﺟﺰﯾﺮﻩٔ
ﻫﻨﺪ، ﺗﯿﺮﻩٔ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺸﯿﻤﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ
ﺩﺭﺍﻭﯾﺪﯼ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ . ﺁﺭﯾﺎﯾﯽﻫﺎ ﭘﯿﺮﺍﻣﻮﻥ ۲۵۰۰
ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺯﺍﯾﺶ ﺑﻮﺩﺍ ﺩﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﺳﺎﻣﺎﻥﻫﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻫﻨﺪ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻥ
ﻧﻮﺍﺣﯽ ﭼﯿﺮﻩ ﮔﺸﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪ . ] ۴[ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ
ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﺍ ﺑﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺭﺩﻩٔ )ﮐﺎﺳﺖ ( ﺑﺨﺶ ﻣﯽﺷﺪ:
ﺑﺮﻫﻤﻨﻬﺎ ) ﺭﻭﺣﺎﻧﯿﺎﻥ (، ﮐﺸﺘﺮﯾﺎ ) ﺷﻬﺮﯾﺎﺭﺍﻥ ﻭ
ﺟﻨﮕﺎﻭﺭﺍﻥ (، ﻭﺍﯾﺴﯿﺎ ) ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﺎﻥ ( ﻭ
ﺳﻮﺩﺭﺍ ) ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺮﺩﻩ .( ﺳﯿﺬﺍﺭﺗﺎ ﮔﻮﺗﺎﻣﺎ ﺑﻮﺩﺍ
ﺍﺳﻤﺂ ﺑﻪ ﺭﺩﻩ ﮐﺸﺘﺮﯾﺎ ﺗﻌﻠﻖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﻟﯽ ﺍﻋﻼﻡ
ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﯾﺪ ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻭ
ﭘﺎﮐﺰﺍﺩﻧﺪ .

     
  
مرد

 
تاريخ ايران باستان
ﻣﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺩﺭ ﭘﯿﮑﺮﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﺯ ﺯﺍﯾﯿﺪﻩ
ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ . ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﺯﺍﯾﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ
ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ . ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﭼﺮﺧﻪ ﻫﺴﺘﯽ ﯾﺎ ﺯﺍﺩ ﻭ
ﻣﺮﮒ ﻣﯽﻧﺎﻣﯿﻢ . ﻫﺴﺘﯽ ﺭﻧﺞ ﺍﺳﺖ. ﺯﺍﯾﺶ
ﺭﻧﺞ ﺍﺳﺖ . ﭘﯿﺮﯼ ﺭﻧﺞ ﺍﺳﺖ . ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺭﻧﺞ ﺍﺳﺖ .
ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ، ﻣﺎﺗﻢ ﻭ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪﯼ ﺭﻧﺞ ﺍﺳﺖ .
ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺎﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﺍﺳﺖ، ﺭﻧﺞ ﺍﺳﺖ. ﺩﻭﺭﯼ
ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﺍﺳﺖ، ﺭﻧﺞ ﺍﺳﺖ . ﺧﻼﺻﻪ ﺍﯾﻦﮐﻪ
ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻦ ﺭﻧﺞﺁﻭﺭ ﺍﺳﺖ ). ﻭ ﺍﯾﻦ ﺭﻧﺞ ﺯﻣﺎﻧﯽ
ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻨﯽ ﯾﺎ ﺩﺭﮎ ﮐﻨﻨﺪﻩﺍﯼ
ﻧﺒﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻗﯿﺪ ﺣﯿﺎﺕ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ .
ﻫﺪﻑ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﯾﺪﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻧﺞ ﻭ ﭼﺮﺧﻪ ﻭﺟﻮﺩ
ﺑﺎﺷﺪ

ﺍﺯ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺑﻮﺩﺍ ﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭼﺮﺧﻪٔ
ﺯﺍﺩ ﻭ ﻣﺮﮒ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﯾﺎﺑﯿﻢ )ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ
ﭼﺮﺧﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ( ﺑﺎﯾﺪ ﮔﺮﺍﯾﺶﻫﺎﯼ
ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﻢ، ﺩﺭﺳﺘﮑﺎﺭ ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﺑﻪ ﯾﻮﮔﺎ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﺎﻻﺕ ﺧﻠﺴﻪ ﺭﻭﺣﯽ ﺩﺳﺖ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﯿﻢ
ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎﺕ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻬﺮﻭﺭﺯﯼ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﻪٔ
ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﻭ ﺑﻮﻧﺪﮔﺎﻥ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺍﯾﻦ
ﺩﺭﮎﻫﺎ ﻭ ﺗﻤﺮﮐﺰﻫﺎﯼ ﮊﺭﻑ ﺑﻪ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﻭ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ
ﻣﯽﺭﺳﯿﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﺎﺭﺝ
ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ

     
  
مرد

 
تاريخ ايران باستان
ﭼﻬﺎﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﺻﯿﻞ
ﺁﺩﻣﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﺳﺖ . ﺑﻮﺩﺍ ﺭﺍﻩ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺭﺍ
ﺩﺭﮎ ﺁﻥ ﭼﻬﺎﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ:
ﮐﺎﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﺨﺴﺖ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﺻﯿﻞ،
ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺭﻧﺞ ﺩﺭ
ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎﺳﺖ. ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺩﻭﻡ، ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽﻫﺎ ﺭﺍ
ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﺎﻋﺚ ﻭ ﺑﺎﻧﯽ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺑﺎﺯ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ.
ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ، ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺭﺍ ﺳﻨﺠﯿﺪﻩ ﻭ ﺍﻋﻼﻡ
ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺍﻣﮑﺎﻥﭘﺬﯾﺮ ﺍﺳﺖ. ﺣﻘﯿﻘﺖ
ﭼﻬﺎﺭﻡ، ﺗﺠﻮﯾﺰ ﺩﺍﺭﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ
ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭﮎ ﺍﯾﻦ ﺣﻘﺎﯾﻖ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ، ﺑﻪ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻭ ﻣﺮﺍﻗﺒﻪ ﻧﯿﺎﺯ
ﺩﺍﺭﺩ . ﺍﯾﻦ ﺩﺭﮎ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻬﺮﻭﺭﺯﯼ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ
ﻫﻤﻪٔ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ .
ﺍﯾﻦ ﺁﻣﻮﺯﻩﻫﺎ، ﺁﯾﯿﻦ ﺑﻮﺩﺍ ) ﺩﺍﺭﻣﺎ ( ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ
ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ . ﺑﻮﺩﺍ ﺧﻮﺩ، ﺁﯾﯿﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺎﯾﻘﯽ
ﻣﯽﻧﺎﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﺮﺧﻪﺷﮑﻨﯽ ﻭ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ
ﺳﺎﺣﻞ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﺳﺖ . ﻭﻟﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ
ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻗﺎﯾﻖ ﻧﯿﺰ ﻧﯿﺎﺯﯼ
ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ . ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﺁﺩﻣﯽ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﺗﻮﺍﺯﻥ ﻣﻄﻠﻖ ﻣﯽﺭﺳﺎﻧﺪ . ﺁﻥﺟﺎﺳﺖ
ﮐﻪ ﺷﻤﻊ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺶﻫﺎ ﻭ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽﻫﺎ
ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﯼ، ﺍﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺳﺎﻧﺴﮑﺮﯾﺖ ﻧﯿﺮﻭﺍﻧﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ
ﻣﯽﻧﺎﻣﻨﺪ

     
  
مرد

 
تاريخ ايران باستان
ﺩﺭﮎ ﭼﻬﺎﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﺻﯿﻞ، ﻫﺴﺘﻪ ﺍﺻﻠﯽ ﺁﻣﻮﺯﻩ
ﺑﻮﺩﺍ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽﺩﻫﺪ : ﻓﻠﺒﺎ، ﺍﻝ، ﺍﺍ ﻭ ﺍ .
ﺑﻪ ﺭﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺭﻧﺞ: ﻫﯿﭻ ﻣﻮﺟﻮﺩ
ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺭﻧﺞ ﺑﮕﺮﯾﺰﺩ. ﺯﺍﯾﺶ، ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻭ
ﻣﺮﮒ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺭﻧﺞ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺭﻧﺞ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ
ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﯾﺎ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ .
ﺩﻟﯿﻞ ﺭﻧﺞ ﺩﯾﺪﻥ، ﺗﻤﺎﯾﻼﺕ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ.
ﺑﺮﯾﺪﻥ ﺍﺯ ﺭﻧﺞﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﺮﯾﺪﻥ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﯾﻼﺕ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ
ﺩﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻨﯽ ﺍﺳﺖ .
ﺭﺍﻩ ﺍﺻﯿﻞ ﻫﺸﺘﮕﺎﻧﻪ : ﺭﺍﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﯾﺪﻥ ﺍﺯ
ﺗﻤﺎﯾﻼﺕ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽ ﻭ ﺭﻧﺞ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﺻﯿﻞ
ﻫﺸﺘﮕﺎﻧﻪ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﻣﯿﺸﻮﺩ .
ﺭﺍﻩ ﺍﺻﯿﻞ ﻫﺸﺘﮕﺎﻧﻪ
ﺭﺍﻩ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺭﻧﺞ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻫﺸﺖ ﭼﯿﺰ ﺧﻼﺻﻪ
ﻣﯿﺸﻮﺩ :
ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺩﺭﺳﺖ
ﮐﺮﺩﺍﺭ ﺩﺭﺳﺖ
ﻣﻌﺎﺵ ﺩﺭﺳﺖ
ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭﺳﺖ
ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺭﺳﺖ
ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺩﺭﺳﺖ
ﺟﻬﺎﻥﺑﯿﻨﯽ ﺩﺭﺳﺖ
ﭘﻨﺪﺍﺭ ﺩﺭﺳﺖ
ﺭﺍﻩ ﺍﺻﯿﻞ ﻫﺸﺘﮕﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﺴﺨﻪٔ ﺗﺠﻮﯾﺰ ﺑﯿﺪﺍﺭﺩﻝ
) ﺑﻮﺩﺍ( ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺭﻧﺞﻫﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ
ﺑُﻮَﻧﺪﮔﺎﻥ )ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ( ﺩﭼﺎﺭ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﻪ
ﮔﺮﻭﻩ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪﯼ ﻣﯽﺷﻮﺩ :
ﺩﺭﺳﺖﮐﺎﺭﯼ ) ﺷﯿﻼ (، ﯾﮑﺪﻟﻪ ﺷﺪﻥ )ﺳﺎﻣﺎﺩﯼ ( ﻭ
ﻓﺮﺍﺷﻨﺎﺧﺖ )ﭘﺮﮔﯿﺎ .( ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻫﺴﺘﻪٔ
ﺗﻤﺮﯾﻦﻫﺎﯼ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩﺍﮔﺮﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﻣﯽﺳﺎﺯﻧﺪ

     
  
مرد

 
تاريخ ايران باستان
ﺩﺭﺳﺖﮐﺎﺭﯼ

ﺩﺭﺳﺖﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻫﺸﺖﮔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪٔ ﮔﻔﺘﺎﺭ
ﺩﺭﺳﺖ، ﮐﺮﺩﺍﺭ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﻣﻌﺎﺵ ﺩﺭﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ،
ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺗﯽ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﮐﺸﺘﻦ ﻭ
ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ. ﯾﮏ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ
ﺩﺭﺳﺖﮐﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺑﻮﺩﺍﮔﺮﺍﯾﯽ، ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺩﻫﺶ )ﺩﺍﻧﺎ (
ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﺩﻫﺶ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ
ﺻﺪﻗﻪ ﺩﺍﺩﻥ ﻭ ﺳﺨﺎﻭﺕﻣﻨﺪﯼ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ ﻭ
ﻣﻌﻨﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺩﯾﻨﯽ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﺄﻣﯿﻦ
ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪﯼﻫﺎﯼ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﻫﻤﺎﯾﻪ ) ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍﻫﺒﺎﻥ
ﺑﻮﺩﺍﯾﯽ )ﺳﻨﮓﻫﺎ .(( ﻫﻢﻭﻧﺪﺍﻥ )ﺍﻋﻀﺎﺀ ( ﻫﻤﺎﯾﻪ ﻧﯿﺰ
ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﻫﺶ ﻣﯽﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ . ﺩﻫﺶ ﺁﻧﻬﺎ،
ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﺩﻫﺶﻫﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺁﯾﯿﻦ ﺑﻮﺩﺍ ) ﺩﺍﺭﻣﺎ (
ﺍﺳﺖ.

ﯾﮏﺩﻟﻪ ﺷﺪن

ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺩﻭﻡ ﺭﺍﻩ ﻫﺸﺖﮔﺎﻧﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﺩﻝ ﺭﺍ ﯾﮏﺩﻟﻪ
ﮐﺮﺩﻥ ﯾﺎ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻪ
ﺑﺨﺶ ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭﺳﺖ، ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺩﺭﺳﺖ
ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ . ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪﯾﺪﯼ
ﺩﺳﺖ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻧﺪﯾﺸﻨﺪﻩ، ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮﻉ
ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﯾﮑﯽ ﻣﯽﺷﻮﺩ . ﺍﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪﻩ، ﺷﻬﻮﺩ ﻭ
ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﯾﮏ ﭘﺪﯾﺪﻩٔ
ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ . ﺍﯾﻦﮐﺎﺭ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﯾﻮﮔﺎ ﻭ ﺩﺭﻭﻥﭘﻮﯾﯽ
ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ . ﺑﻮﺩﺍﮔﺮﺍﯾﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺩﯾﮕﺮ
ﮐﯿﺶﻫﺎﯼ ﻫﻨﺪﯼ، ﺫﻫﻦ ﺭﺍ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺑﻨﯿﺎﺩﯾﻦ ﺭﻫﺎﯾﯽ
ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻭﺭﺯﯾﺪﮔﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﺫﻫﻦ ﺗﺄﮐﯿﺪ
ﻣﯽﮐﻨﺪ . ﺁﻣﺎﺝ ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭﺳﺖ، ﯾﮑﭙﺎﺭﭼﮕﯽ ﺫﻫﻨﯽ
ﻭ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﮔﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﺳﺖ . ﺗﻮﺟﻪ
ﺩﺭﺳﺖ، ﺑﺎﻋﺚ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ
ﮐﻨﺶﻫﺎﯼ ﺑﺪﻥ ﻭ ﺫﻫﻦ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎﺕ
ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯽﺭﺳﺎﻧﺪ ﮐﻪ
ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺣﺎﻻﺕ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺁﮔﺎﻫﯽﻫﺎﯼ
ﺧﻠﺴﻪﺁﻣﯿﺰ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﺩﺭﻭﻥﭘﻮﯾﯽ )ﻣﺮﺍﻗﺒﻪ ( ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ
ﺁﺯﻣﻮﺩﻥ ﺧﻮﺷﻨﻮﺩﯼ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﺳﺖ . ﺭﺳﯿﺪﻥ
ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻻﺕ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻥﻧﮕﺮﯼ )ﺩﯾﺎﻧﺎ (
ﻣﯽﻧﺎﻣﻨﺪ

     
  
مرد

 
تاريخ ايران باستان
ﻓﺮﺍﺷﻨﺎﺧﺖ
ﺑﺨﺶ ﺁﺧﺮ ﺭﺍﻩ ﻫﺸﺖﮔﺎﻧﻪ، ﯾﻌﻨﯽ ﺟﻬﺎﻥﺑﯿﻨﯽ
ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﭘﻨﺪﺍﺭ ﺩﺭﺳﺖ، ﺗﺸﮑﯿﻞﺩﻫﻨﺪﻩٔ ﻓﺮﺍﺷﻨﺎﺧﺖ
) ﭘﺮﮔﯿﺎ( ﺍﺳﺖ. ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺷﻨﺎﺧﺖ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺗﯽ
ﺣﮑﻤﺖ ﺍﻋﻼﺀ، ﺩﺭ ﺑﻮﺩﺍﮔﺮﺍﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﯾﺎﻓﺘﻦ
ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ
ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻭ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﯿﻨﺸﯽ ﻓﺮﺍﺳﻮﯼ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ
ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﮔﺎﻡ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺎﻡﻫﺎﯼ ﺩﺭﺳﺖﮐﺎﺭﯼ ﻭ
ﯾﮑﺪِﻟﮕﯽ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﻭ ﻧﺘﯿﺠﻪٔ ﯾﮏ ﺩﺭﻭﻥﭘﻮﯾﯽ ﻭﯾﮋﻩٔ
ﺑﻮﺩﺍﯾﯽ ﺍﺳﺖ . ﺟﻬﺎﻥﺑﯿﻨﯽ ﺩﺭﺳﺖ، ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺭﮎ
ﮐﺎﻣﻞ ﭼﻬﺎﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﺻﯿﻞ ﻭ ﭘﻨﺪﺍﺭ ﺩﺭﺳﺖ، ﻫﻤﺎﻥ
ﻣﻬﺮﻭﺭﺯﯼ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺫﻫﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﻬﻮﺕ،
ﺑﺪﺧﻮﺍﻫﯽ ﻭ ﺩﺩﻣﻨﺸﯽ ﻣﯽﭘﺎﻻﯾﺪ . ﺍﯾﻦﻫﺎ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ
ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺷﻨﺎﺧﺖ ﻫﻤﻮﺍﺭ
ﻣﯽﺳﺎﺯﻧﺪ

     
  
مرد

 
تاريخ ايران باستان
ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯼ ﺑﻮﺩﺍﮔﺮﺍﯾﯽ

ﺑﻮﺩﺍﮔﺮﺍﯾﯽ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺷﻤﺎﺭ ﭘﯿﺮﻭﺍﻥ، ﭘﺲ ﺍﺯ
ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ، ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﻫﻨﺪﻭﮔﺮﺍﯾﯽ ﭼﻬﺎﺭﻣﯿﻦ ﺩﯾﻦ
ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ . ﺑﻮﺩﺍﮔﺮﺍﯾﯽ ﺑﻪ ﺳﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﺍﺻﻠﯽ
ﺑﺨﺶ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺭﺍﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﯾﺎ ﻣﻬﺮﺍﻩ ، ﺭﺍﻩ ﮐﻮﭼﮏ ﯾﺎ
ﮐﻬﺮﺍﻩ ﻭ ﺍﻟﻤﺎﺳﺮﺍﻩ ) ﻭَﺟﺮَﯾﺎﻧﺎ .( ﺑﻮﺩﺍﯾﯿﺎﻥ ﺷﺎﺧﻪٔ
ﻣﻬﺮﺍﻩ ﺭﺍ ﻣﻬﺎﯾﺎﻧﺎ ﻭ ﺷﺎﺧﻪٔ ﺭﺍﻩ ﮐﻮﭼﮏ ﺭﺍ ﺗﯿﺮﻩ ﻭﺍﺩﻩ
ﯾﺎ ﻫﯿﻨﺎﯾﺎﻧﺎ ) ﻫﯿﻨﻪ ﯾﺎﻧﻪ( ﻣﯽﻧﺎﻣﻨﺪ . ﮐﻬﺮﺍﻩ،
ﺑﻮﺩﺍﮔﺮﺍﯾﯽ ﺳﻨﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻭﺍﭘﺴﯿﻦ
ﺑﯿﺪﺍﺭﺩﻝ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺳﯿﺪﺍﺭﺗﺎ ﮔﻮﺗﻤﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺩﺍﺭﺩ.
ﻣﻬﺮﺍﻫﯽﻫﺎ ﮔﻮﺗﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩﺍ ﭘﺬﯾﺮﺍ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﻮﺩﺍﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﻭﺭ
ﺩﺍﺭﻧﺪ .
ﺑﻮﺩﺍﮔﺮﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺍﺯ ﻫﻨﺪ ﻭ
ﻧﭙﺎﻝ ﺭﺧﺖ ﺑﺮﺑﺴﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦﻫﺎﯼ ﺷﺮﻗﯽ
ﮐﻮﭼﯿﺪ . ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺟﻨﻮﺑﯽﺗﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﯼ ﻻﻧﮑﺎ
ﭘﯿﺮﻭ ﺷﺎﺧﻪٔ ﮐﻬﺮﺍﻩ ﻭ ﺷﻤﺎﻟﯿﺘﺮﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﯿﻦ ﻭ
ﮊﺍﭘﻦ ، ﭘﯿﺮﻭ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﮐﯿﺶ ﻣﻬﺮﺍﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺑﻮﺩﺍﮔﺮﺍﯾﯽ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ
ﺁﺷﻮﮐﺎ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﻦ ﮔﺮﻭﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮﺍﻧﺪﻥ ﺁﻥ
ﮐﻤﺮ ﺑﺴﺖ .

     
  
مرد

 
تاريخ ايران باستان
دين مانوى

ﺩﯾﻦ ﻣﺎﻧﻮﯼ ﺁﺋﯿﻨﯽ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻭ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺍﺯ ﺍﺩﯾﺎﻥ
ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ ٫ ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ ﻭ ﮔﻨﻮﺳﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﯽ ] ۱ [
ﭘﺴﺮ ﻓﺎﺗﮏ ﻫﻤﺪﺍﻧﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺪﻩٔ ﺳﻮﻡ ﻣﯿﻼﺩﯼ
ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥﺷﻬﺮ ﺑﻨﯿﺎﻥ ﮔﺬﺍﺭﺩ] ۲ [ . ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﻦ ﺍﺯ
ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ ﺍﯾﺪﻩ ﻣﺴﯿﺢ ﻣﻨﺠﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ
ﺩﯾﻦ ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ ﯾﺎ ﺯﺭﻭﺍﻧﯽ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﻭﮔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﯿﮑﯽ
ﻭ ﺑﺪﯼ ] ۳[ . ﺗﺎﺛﯿﺮﭘﺬﯾﺮﯼ ﺩﯾﻦ ﻣﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﻣﺬﻫﺐ
ﺑﻮﺩﺍﯾﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻭﺭﻭﺩ ﺍﺻﻞ ﺗﻨﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ
ﻣﺬﻫﺐ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﻭ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺍﺳﺖ . ﺩﯾﻦ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮﭘﺎﯾﻪ
ﺛﻨﻮﯾﺖ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﯾﻦ
ﻣﻨﺪﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﺭﺳﺘﻪ ﺍﺩﯾﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﺩﻫﺪ . ﺩﺭ
ﻣﺎﻧﻮﯾﺖ ﺟﻨﮓ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﻭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻭ ﻧﻮﺭ ﻣﻨﺠﺮ
ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ ﻣﺎﺩﻩ ﻭ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺭﻭﺡ ﻣﯽﺷﻮﺩ . ﺩﻧﯿﺎﯼ
ﻣﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﺩﯾﻦ ﻣﺎﻧﻮﯼ ﻧﻤﺎﺩ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻭ ﭘﻠﯿﺪﯼ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﯼ ﺩﻭﮔﺎﻧﻪﺍﺳﺖ ) ﺭﻭﺡ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎﯼ
ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﻭ ﺟﺴﻢ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ( ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ
ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻤﮏ
ﮐﻨﺪ . ] ۴ [ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﯿﻦ ﺩﺭ ﻣﺪﺕ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺑﺮ ﭘﻬﻨﻪٔ
ﻭﺳﯿﻌﯽ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ،
ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﻣﺼﺮ ﻭ ﻫﻨﺪ ﻭ ﭼﯿﻦ ﻭ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﺳﺎﯾﻪ
ﮔﺴﺘﺮﺍﻧﺪ . ﻭ ﺗﺎ ﺳﺪﻩٔ ﺩﻫﻢ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﮐﻤﺎﮐﺎﻥ ﻗﺪﺭﺕ
ﺧﻮﺩﻋﺎﻟﻤﮕﯿﺮﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ
ﺍﻧﺪﮎ ﺍﻧﺪﮎ ﺍﺯ ﻫﻤﻪﮔﯿﺮﯼﺍﺵ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷﺪ. ﻋﻨﺎﺩ
ﻣﻮﺑﺪﺍﻥ ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ ﺑﺎ ﺷﺨﺺ ﻣﺎﻧﯽ ﻭ ﺁﻣﻮﺯﻩﻫﺎﯾﺶ
ﻭ ﺗﮑﻔﯿﺮ ﭘﯿﺮﻭﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﯿﻦ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ
ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻣﻮﺟﺒﺎﺕ ﺍﻧﺤﻄﺎﻁ ﻣﺎﻧﻮﯼ ﮔﺮﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ . ﮐﻠﯿﺴﺎﯼ ﮐﺎﺗﻮﻟﯿﮏ ﻧﯿﺰ ﮔﺮﺍﯾﺶ
ﻣﺎﻧﻮﯾﺖ ﺭﺍ ﺍﻟﺤﺎﺩ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ . ﺑﺎ ﺍﯾﻦﺣﺎﻝ
ﻣﺎﻧﻮﯾﺎﻥ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻣﺪﺕﻫﺎ ﺣﻔﻆ
ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﯾﻦ ﺧﻮﺩ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ

     
  
مرد

 
تاريخ ايران باستان
ﺩﺭ ﺁﯾﯿﻦ ﻣﺎﻧﻮﯼ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺩﻭ ﺑﻌﺪ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﻭ
ﻣﻨﻮﺭ ﻭ ﺍﻫﺮﯾﻤﻨﯽ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﻣﺘﺰﺍﺝ
ﻧﻮﺭ ﻭ ﻇﻠﻤﺖ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ . ﺍﻧﺴﺎﻥ
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺡ ﺧﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺫﺭﺍﺕ ﻧﻮﺭ ﺩﺭﺑﻨﺪ ﺍﺳﺖ
ﺗﻮﺟﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺟﺴﻢ ﻭ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﻣﺎﻓﯿﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺑﻮﺗﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﺑﺴﭙﺎﺭﺩ . ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺡ
ﺑﺎﺯﻣﯽﮔﺮﺩﺩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﻫﻨﺮ ﻭ ﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ
ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﺫﻭﻕﻫﺎ ﻭ ﻧﯿﺰ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﯼ
ﻧﻮﻋﯽ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽﺷﺪ. ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻣﺎﻧﻮﯾﺎﻥ ﺑﺮ
ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﺒﺮﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﯿﻦ ﻧﻮﺭ ﻭ
ﻇﻠﻤﺖ ﺭﻭﺡ ﺑﺮ ﻣﺎﺩﻩ ﻭ ﻧﻮﺭ ﺑﺮ ﻇﻠﻤﺖ ﻭ ﺧﯿﺮ ﺑﺮ ﺷﺮ
ﭘﯿﺮﻭﺯ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺩﺭ ﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺧﺪﺍﯾﯽ
ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺟﺴﻢ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ
ﺳﻮﯼ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎﺯ ﻣﯽﮔﺮﺩﻧﺪ. ﺍﮔﺮﭼﻪ
ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻣﺎﻧﻮﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺻﺤﻨﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ
ﺳﺪﻩﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﭘﯿﺮﻭﺍﻧﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﻣﺎ
ﺗﺎﺛﯿﺮﺍﺕ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﻭ
ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺑﺎﺯﯾﺎﻓﺖ

     
  ویرایش شده توسط: sinarv1   
مرد

 
تاريخ ايران باستان
ﻋﻼﻗﻪ ﻣﺎﻧﻮﯾﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ
ﺧﻼﻗﯿﺖ ﻫﻨﺮﯼ ﻣﻮﺟﺐ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻓﻨﻮﻥ ﮐﺘﺎﺏﺁﺭﺍﯾﯽ,
ﻧﻘﺎﺷﯽ, ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻭ ﺧﻮﺷﻨﻮﯾﺴﯽ ﮔﺮﺩﯾﺪ . ﭘﯿﺮﻭﺍﻥ
ﺩﯾﻦ ﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﻨﺎﻭﺭ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﻧﺸﺮ
ﻋﻘﺎﯾﺪ ﻭ ﺧﻼﻗﯿﺖﻫﺎﯼ ﺍﺩﺑﯽ ﻭ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭ
ﮐﻮﺷﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﻭ
ﺧﻂ ﻣﺎﻧﻮﯼ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎﯼ ﺳﺮﯾﺎﻧﯽ,
ﭘﺎﺭﺳﯽ ﻣﯿﺎﻧﻪ, ﭘﻬﻠﻮﯼ ﺍﺷﮑﺎﻧﯽ, ﺳﻐﺪﯼ, ﻗﺒﻄﯽ,
ﺗﺮﮐﯽ ﺍﻭﯾﻐﻮﺭﯼ ﻭ ﭼﯿﻨﯽ ﺑﻮﺩ . ﺁﺛﺎﺭ ﻣﺎﻧﻮﯾﺎﻥ ﻣﻌﻤﻮﻻ
ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﭼﺮﻡ ﯾﺎ ﭘﺎﭘﯿﺮﻭﺱ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ ﻭ
ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎ ﺑﺎ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺷﮑﻞ ﻭ ﻃﺮﺡ ﺗﺰﺋﯿﻦ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ.
ﻣﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﺪﻟﯿﻞ ﻧﮕﺎﺷﺘﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺭﮊﻧﮓ ﮐﻪ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ
ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺑﻮﺩ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻧﻘﺎﺵ ﻧﯿﺰ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩﺍﻧﺪ ] ۷ [.
ﺩﯾﻦ ﻣﺎﻧﻮﯼ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻗﺮﻭﻥ ﺳﯿﺰﺩﻫﻢ ﺗﺎ
ﻫﻔﺪﻫﻢ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﭼﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ
ﻣﯿﺎﻥ ﺭﻓﺖ . ﻧﺰﺩﯾﮏﺗﺮﯾﻦ ﺩﯾﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻮﯾﺖ
ﺁﯾﯿﻦ ﻣﻨﺪﺍﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﺎﺑﺌﯿﻦ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ
ﺑﺪﺍﻥ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ

     
  ویرایش شده توسط: sinarv1   
صفحه  صفحه 19 از 31:  « پیشین  1  ...  18  19  20  ...  30  31  پسین » 
ایران

Ancient Persia | ایران باستان

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites

RTA