صفحه 26 از 31: « پیشین 1 ... 25 26 27 ... 31 پسین »

Ancient Persia | ایران باستان

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#251 Posted: 31 Dec 2012 10:36

تاريخ ايران باستان
ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺷﺎﻣﻞ
ﮐﺎﺳﯿﻬﺎ ) ﮐﺎﻧﺘﻮﻫﺎ - ﮐﺎﺷﯽﻫﺎ (، ﻟﻮﻟﻮﺑﯿﺎﻥ ﻭ
ﮔﻮﺗﯿﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﮐﺎﺳﯽﻫﺎ ﺗﻤﺪﻧﯽ ﺭﺍ ﭘﺎﯾﻪ ﮔﺬﺍﺭﯼ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻣﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻨﺎﻡ ﺗﻤﺪﻥ ﺗﭙﻪ ﺳﯿﻠﮏ
ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﯿﻢ . ﻟﻮﻟﻮﺑﯿﺎﻥ ﻭ ﮔﻮﺗﯿﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺯﺍﮔﺮﺱ
ﻣﺮﮐﺰﯼ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﮔﺰﯾﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﺎ ﺁﻣﺪﻥ ﻣﺎﺩﻫﺎ
ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺪﻧﺪ . ﺳﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ ﺑﻪ
ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺳﮑﻨﯽ
ﮔﺰﯾﺪﻧﺪ : ﻣﺎﺩﻫﺎ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﻏﺮﺑﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﭘﺎﺭﺳﻬﺎ ﺩﺭ
ﻗﺴﻤﺖ ﺟﻨﻮﺑﯽ ﻭ ﭘﺎﺭﺕﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ
ﺍﻣﺮﻭﺯﯼ. ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﺭﯾﺎﯾﯿﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﺣﯽ
ﻏﺮﺏ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺷﺪ، ﻗﻮﻡ
ﻣﺎﺩ ﺑﻮﺩ . ﭘﺎﺭﺳﻬﺎ، ﻗﻮﻡ ﺩﯾﮕﺮ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ، ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺩﺭ
ﻧﻮﺍﺣﯽ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ
ﺑﻪ ﺗﺪﺭﯾﺞ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﮐﻮﭺ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﭘﺎﺭﺱﻫﺎ
ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﯽ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﭘﺎﺭﺕﻫﺎ،
ﺩﯾﮕﺮ ﻗﻮﻡ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ، ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﺷﺮﻗﯽ ﺣﺪﻭﺩ
ﻣﺎﻭﺭﺍﻟﻨﻬﺮ ﻣﯽﺯﯾﺴﺘﻨﺪ. ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺗﺸﮑﯿﻞ
ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﯽ ﺍﺷﮑﺎﻧﯽ ﺷﺪﻧﺪ .
ﺗﻮﺭﺍﻧﯿﻬﺎ ﻭ ﺳﮑﺎﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﺳﻮﯼ ﺷﻤﺎﻝ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻧﺪ . ﺍﯾﻦ
ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺗﻤﺪﻧﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ
ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ . ﺩﺳﺘﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺳﮑﺎﻫﺎ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻗﻔﻘﺎﺯ ﺑﻪ
ﺩﺍﺧﻞ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍﻩ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ، ﺍﺑﺘﺪﺍﺩﺭﺩﺍﻣﻨﻪ ﮐﻮﻫﻬﺎﯼ
ﺯﺍﮔﺮﺱ ﺟﺎﯼ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ . ﺍﻣﺎ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﮑﺴﺘﺎﻥ
ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﻧﻮﻥ ﺗﻤﺪﻧﯽ ﺑﺰﺭﮒ،
) ﺷﻬﺮ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺯﺍﺑﻞ ( ﺑﺪﻝ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ . ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﺍﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ، ﺩﺭﻣﯿﺎﻥ ﻗﻮﻡ ﺳﮑﺎ ﻭ
ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﺳﮑﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺳﯿﺴﺘﺎﻥ
ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩﺍﺳﺖ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#252 Posted: 31 Dec 2012 10:36

تاريخ ايران باستان
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩﻫﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺁﺭﯾﺎﺋﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ
ﻫﺸﺖﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺳﯿﺒﺮﯼ ﻭ ﺩﺭ
ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺁﺭﺍﻝ ﻣﯽﺯﯾﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﯽ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺟﻨﻮﺏ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﺨﺸﯽ ﺑﻪ ﻫﻨﺪ ﻭ
ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﺨﺸﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﮐﻮﻫﻬﺎﯼ
ﻗﻔﻘﺎﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﻮﻡﻫﺎﯼ ﻣﺎﺩ ﻭ ﭘﺎﺭﺱ
ﺍﺯ ﮐﻮﻫﻬﺎ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺍﺭﻭﻣﯿﻪ
ﺳﮑﻨﯽ ﮔﺰﯾﺪﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺨﺶ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﺭﻭﭘﺎ
ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺩﯾﮕﺮ ﺁﻧﺎﺗﻮﻟﯽ؛ ﺁﺫﺭﺁﺑﺎﺩﮔﺎﻥ ؛
ﻗﻔﻘﺎﺯ ﻭ ... ﺭﺍ ﺧﺎﺳﺘﮕﺎﻩ ﻧﺨﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻡ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ .
ﺗﺎﺯﻩﺗﺮﯾﻦ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺟﻬﺎﻧﺸﺎﻩ
ﺩﺭﺧﺸﺎﻧﯽ ﻃﺮﺡ ﮐﺮﺩﻩﺍﺳﺖ. ﺩﺭﺧﺸﺎﻧﯽ ﺧﺎﺳﺘﮕﺎﻩ
ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻡ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﺮ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺧﻠﯿﺞ ﻓﺎﺭﺱ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ
ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﯾﺨﺒﻨﺪﺍﻥ ﺑﯽ ﺁﺏ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺎﻻ ﺁﻣﺪﻥ
ﺁﺑﻬﺎﯼ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺁﺯﺍﺩ ﺁﺭﯾﺎﯾﯿﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﯾﺞ ﺑﻪ ﻓﻼﺕ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ
ﭘﻬﻨﻪﻫﺎﯼ ﻣﯿﺎﻥﺭﻭﺩﺍﻥ ﺗﺎ ﻓﻠﺴﻄﯿﻦ ﮐﻮﭺ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ
ﻭ ﺗﻤﺪﻥﻫﺎﯼ ﺁﻏﺎﺯﯾﻦ ﺁﻥ ﺩﯾﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻨﯿﺎﺩ ﮔﺬﺍﺭﺩﻩﺍﻧﺪ .
ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﭘﻬﻨﻪﻫﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ
ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ ﺧﺎﺳﺘﮕﺎﻩ ﺁﺭﯾﺎﺋﯿﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺯﯾﺮﺍ
ﻫﻮﺍﯼ ﺳﺮﺩ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﯾﺨﺒﻨﺪﺍﻥ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺯﯾﺴﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ
ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﺩﺍﺩﻩﺍﺳﺖ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#253 Posted: 31 Dec 2012 10:39

تاريخ ايران باستان
ﺗﻤﺪﻥﻫﺎﯼ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻏﺮﺑﯽ

ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻏﺮﺑﯽ ﺯﺍﺩﮔﺎﻩ ﻭ ﭘﯿﺪﺍﯾﺸﮕﺎﻩ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﯾﻦ ﻭ
ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺗﻤﺪﻧﻬﺎﯼ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ :
ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺍﯾﻼﻣﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ
ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺳﻮﻣﺮﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻧﺮﻭﺩﺍﻥ
ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﻫﯿﺘﯽﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﻧﺎﺗﻮﻟﯽ
ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺍﻭﺭﺍﺭﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺁﻧﺎﺗﻮﻟﯽ ﻭ
ﻣﯿﺎﻧﺮﻭﺩﺍﻥ
ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﺎﺑﻞ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻧﺮﻭﺩﺍﻥ
ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺁﺷﻮﺭﯼ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻧﺮﻭﺩﺍﻥ
ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﻣﺎﺩ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ
ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ
ﮐﻬﻦﺗﺮﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺗﻤﺪﻥ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻏﺮﺑﯽ،
ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﻪ ۵۰۰۰ ﺳﺎﻝ ﻕ . ﻡ. ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ
ﺗﻤﺪﻥ ﺷﻬﺮ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺩﺭ ﺳﯿﺴﺘﺎﻥ، ﺗﻤﺪﻥ ﻋﯿﻼﻡ ﺩﺭ
ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ، ﺗﻤﺪﻥ ﺟﯿﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﮐﺮﻣﺎﻥ، ﺗﻤﺪﻥ ﺗﭙﻪﺣﺼﺎﺭِ
ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻐﺎﻥ، ﺗﻤﺪﻥ ﺗﭙﻪ ﺳﯿﻠﮏ )ﺩﺭ ﮐﺎﺷﺎﻥ (، ﺗﻤﺪﻥ
ﺍﻭﺭﺍﺭﺗﻮ )ﺩﺭ ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ (، ﺗﭙﻪ ﮔﯿﺎﻥ ﻧﻬﺎﻭﻧﺪ، ﺗﻤﺪﻥ
ﮐﺎﺳﯽﻫﺎ )ﺩﺭ ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ (، ﻭ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﯼ
ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻣﯿﺎﻧﺮﻭﺩﺍﻥ، ﺗﻞ ﺣﻠﻒ ﺩﺭ ﺧﺎﭘﻮﺭ، ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪﻩ
ﺍﺳﺖ.
ﺁﺛﺎﺭ ﺗﻤﺪﻧﯽ ﻣﮑﺸﻮﻓﻪ ﺩﺭ ﻫﻨﺪ - ﭘﻨﺠﺎﺏ ﻭ
ﻣﻮﻫﻨﺠﻮﺩﺍﺭﻭ - ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﮕﺮ ﺗﻤﺪﻥ ﺷﻬﺮﯼ ﻗﺎﺑﻞ
ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺪﻥ ﻣﯿﺎﻧﺮﻭﺩﺍﻥ،
ﺍﻭﺝ ﺁﻥ ﺩﺭ ۲۸۰۰ ﺗﺎ ۲۵۰۰ ﻕ . ﻡ . ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﯾﻦ
ﺗﻤﺪﻥ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺳﯿﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺷﻮﺵ ﺑﺎ ﺗﻤﺪﻥ ﺳﻮﻣﺮ
ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﯽﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭﯾﻞ ﺩﻭﺭﺍﻧﺖ، ﺍﯾﻦ ﺁﺛﺎﺭ
ﺗﻤﺪﻥ ﺭﺍ ﮐﻬﻦﺗﺮﯾﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﺗﻤﺪﻥ ﺑﺸﺮ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#254 Posted: 31 Dec 2012 10:39

تاريخ ايران باستان
ﻋﺼﺮ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ
ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻧﻮﺳﻨﮕﯽ ﺭﺍ ﻋﺼﺮ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ . ﺩﺭ
ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭﺍﻥ، ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻧﺰﺩﯾﮏ
) ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ (، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺟﻤﻊﺁﻭﺭﯼ ﻭ ﺷﮑﺎﺭ ﺑﻪ
ﻣﺮﺣﻠﻪ ﮐﺸﺖ ﻭ ﺍﻫﻠﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﺧﯽ ﺟﺎﻧﻮﺭﺍﻥ،
ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﯾﺎﻓﺖ .
ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ
ﺯﯾﺮ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﮐﻠﯽ ﮐﺎﺳﭙﯿﻦ ﮐﻪ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺧﺰﺭ ﺑﻨﺎﻡ
ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﺟﻤﻊ ﻧﻤﻮﺩ، ﮐﺎﺳﭙﯿﻨﻬﺎ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ
ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ . ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ
ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺍﺯ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﮐﻬﺎﯼ
ﺭﺳﻮﺑﯽ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺳﻨﺪ ﻭ ﺳﯿﺤﻮﻥ ﻭ ﺟﯿﺤﻮﻥ ﻭ
ﺩﺟﻠﻪ ﻭ ﻓﺮﺍﺕ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺑﯿﻦ ﻫﻔﺖ ﺗﺎ ﻫﺸﺖ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﻣﺮﺍﮐﺰ
ﺭﻭﺳﺘﺎﻧﺸﯿﻦ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ
ﺗﻤﺪﻥ ﺟﯿﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﺗﻤﺪﻥ ﺗﭙﻪ ﺳﯿﻠﮏ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﻭ
ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻣﺮﻭﺩﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮐﻤﯽ ﺍﺯ ﺷﻮﺵ ،
ﻗﺪﯾﻤﯿﺘﺮﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﻧﯿﺎ، ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ .
ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﯾﮏ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺗﻤﺪﻥ ﺗﭙﻪ ﺳﯿﻠﮏ، ﮐﻪ
ﮔﻤﺎﻥ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﭖ . ﻡ .
ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ
ﺑﺎﻓﻨﺪﮔﯽ ﻭ ﮐﺎﺭﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﻣﻬﺮ ﻭ
ﭼﺮﺥ ﮔﻮﺯﻩ ﮔﺮﯼ ﭘﯽ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#255 Posted: 31 Dec 2012 10:40

تاريخ ايران باستان
ﻋﺼﺮ ﻓﻠﺰ
ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻏﺮﺑﯽ ﺻﺤﻨﻪ ﮔﺬﺍﺭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺮﺣﻠﻪ
ﻧﻮﺳﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ
ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﮐﻮﺭﻩﻫﺎﯼ ﺫﻭﺏ
ﻣﺲ ﺩﺭ ﺗﻞ ﺍﺑﻠﯿﺲ ﮐﺮﻣﺎﻥ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﭘﻨﺠﻢ
ﻕ . ﻡ . ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺷﯿﺎﺀ ﻣﺴﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻨﺠﺎﻕ
ﻭ ﺩﺭﻓﺶ، ﻣﻬﺮ ﻭ ﺩﺳﺘﺒﻨﺪ ﻭ ﺣﻠﻘﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ
ﮐﺸﻒ ﮔﺮﺩﯾﺪ . ﻗﺪﯾﻤﯽﺗﺮﯾﻦ ﻓﻠﺰﯼ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩ
ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﺲ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ
ﻓﻠﺰ ﺩﺭ ۴۵۰۰ ﻕ . ﻡ . ﺩﺭ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻏﺮﺑﯽ ﻣﻮﺭﺩ
ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻭ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ
ﻓﻠﺰﺍﺕ ﭘﯽ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ .
ﺍﺯ ﺍﻭﺍﺳﻂ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻓﻠﺰ، ﺑﺠﺰ ﻣﺲ، ﻓﻠﺰﺍﺕ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﭼﻮﻥ
ﻗﻠﻊ، ﻃﻼ، ﻧﻘﺮﻩ ﺩﺭ ﭼﺮﺧﻪ ﻓﻦﺁﻭﺭﯼ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺁﻥ ﻋﺼﺮ
ﭘﺪﯾﺪﺍﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ
ﺩﻭﺭﻩ ﺭﺍ ﺩﻭﺭﻩ ﻓﻠﺰ ﻧﺎﻡ ﻧﻬﺎﺩﻩﺍﻧﺪ ﻧﻪ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺲ .
ﺑﺮﻧﺰﻫﺎﯼ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﻪ ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ
ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﻣﺮﮐﺰ ﻓﻠﺰﮐﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﻏﺮﺑﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ
ﺑﻄﻮﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ .
ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﯼ ﻣﻬﻢ ﺩﺭ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﺳﻮﻡ ﭖ. ﻡ . ﮐﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬﺍﺭ
ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﻓﻼﺕ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺧﺼﻮﺻﺎً ﺩﺷﺖ
ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮐﺸﻒ ﻓﻠﺰ ﺁﻟﯿﺎﮊﯼ
ﻣﻔﺮﻍ. ﺍﺯ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﻣﻬﻢ ﻓﺮﻫﻨﮕﻬﺎﯼ ﻋﺼﺮ ﻣﻔﺮﻍ ﺍﯾﺮﺍﻥ
ﻏﺮﺏ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺣﻮﺯﻩ ﺯﺍﮔﺮﺱ ﻣﺮﮐﺰﯼ ) ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ
ﭘﯿﺸﮑﻮﻩ ﻭ ﭘﺸﺘﮑﻮﻩ ( ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﻣﻔﺮﻍ ﺳﺎﺧﺘﻪ
ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﮐﻮﻫﭙﺎﯾﻪﻫﺎﯼ ﺯﺍﮔﺮﺱ ﺑﻪ ﺳﻮﻣﺮ ﻭ ﻋﯿﻼﻡ
ﺻﺎﺩﺭ ﻣﯽﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#256 Posted: 31 Dec 2012 10:56

تاريخ ايران باستان
ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ
ﺩﺭ ﻋﻬﺪ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺭﺍﻣﺸﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺧﻨﯿﺎﮔﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ
ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻣﻘﺎﻡ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ .
ﻣﺴﻌﻮﺩﯼ ﻧﺎﻡ ﺁﻻﺕ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﯿﻦ
ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﺳﺖ، ﻋﻮﺩ، ﻧﺎﯼ، ﻃﻨﺒﻮﺭ، ﻣﺰﻣﺎﺭ ﻭ ﭼﻨﮓ ﻭ
ﮔﻮﯾﺪ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺁﻟﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ
ﺑﮑﺎﺭ ﻣﯽ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻔﺖ ﺗﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺁﻧﺮﺍ ﺯﻧﮓ
) ﺭﻧﺞ ( ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﯼ ﻭ ﻃﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﻭ
ﺩﯾﻠﻢ ﻃﻨﺒﻮﺭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖﺗﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺁﻟﺖ ﻧﺰﺩ
ﻫﻤﻪ ﻓﺮﺱ ﻣﻘﺪﻡ ﺑﺮ ﺳﺎﯾﺮ ﺁﻻﺕ ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ .
ﺷﮑﺎﺭﮔﺎﻩ ﺧﺴﺮﻭ ﭘﺮﻭﯾﺰ ﺩﺭ ﻃﺎﻕ ﺑﺴﺘﺎﻥ ﻇﺎﻫﺮﺍً
ﺣﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻋﺼﺮ ﭼﻨﮓ ﺁﻟﺖ ﺩﺭﺟﻪ
ﺍﻭﻝ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﯾﮕﺮ ﺁﻻﺕ
ﮐﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺁﺛﺎﺭ ﺁﻥ ﻋﺼﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎً ﺩﺭ ﻋﻬﺪ ﭘﺮﻭﯾﺰ
ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ، ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ : ﺷﯿﭙﻮﺭ ﻭ ﻃﻨﺒﻮﺭ ﻭ ﻧﺎﯼ ،
ﺭﻭﯼ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﻇﺮﻭﻑ ﻧﻘﺮﻩ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻧﺎﯼ ﺯﻧﺎﻧﯽ
ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﺪ .
ﻧﺎﻡ ﻋﺪﻩٔ ﮐﺜﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺁﻻﺕ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻟﻪٔ
ﭘﻬﻠﻮﯼ ﺧﺴﺮﻭﻭﻏﻼﻣﺶ ﻣﺴﻄﻮﺭ ﺍﺳﺖ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ
ﻋﻮﺩ ﻋﻨﺪﯼ، ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﻭﻥ ﻭ ﻋﻮﺩ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ
ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﺩﺍﺭ، ﻭ ﺑﺮﺑﻂ ) ﺑﺮﺑﻮﺫ ( ﻭ ﭼﻨﮓ ﻭ ﺗﻤﺒﻮﺭ ﻭ
ﺳﻨﺘﻮﺭ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭﻩ ﻭ ﻧﺎﯼ ﻭ ﻗﺮﻩ ﻧﯽ
ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﻣﺎﺭ ﻭ ﻃﺒﻞ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺑﻪ ﺩﻣﺒﻠﮓ
ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ.
ﻣﻌﺮﻭﻓﺘﺮﯾﻦ ﺭﺍﻣﺸﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺳﺎﺯﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﺭﺑﺎﺭ
ﺧﺴﺮﻭ ﭘﺮﻭﯾﺰ ﺳﺮﮐﺶ ﻭ ﺑﺎﺭﺑﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ
ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﻣﺄﺧﻮﺫ ﺍﺯ
ﺧﻮﺫﺍﯼ ﻧﺎﻣﮓ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﺑﻌﻀﯽ ﮐﺘﺐ ﻋﺎﻣﯿﺎﻧﻪ
ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺳﺮﮐﺶ ﺩﺭ
ﺁﻏﺎﺯ ﺣﺎﺋﺰ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻭﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻔﻆ ﭘﺎﯾﮕﺎﻩ ﺧﻮﺩ
ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎﺭﺑﺪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺭﺍﻣﺸﮕﺮﯼ ﺟﻮﺍﻥ ﻭ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻗﻮﻝ
ﺛﻌﺎﻟﺒﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺮﻭ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺣﻀﻮﺭ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻩ ﺩﻭﺭ
ﻣﯿﺪﺍﺷﺖ . ﺑﺎﺭﺑﺪ ﺣﯿﻠﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﮕﻮﺵ
ﺧﺴﺮﻭ ﺭﺳﺎﻧﯿﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﻣﻘﺮﺏ ﺷﺪ .
ﺭﻭﺍﯾﺖ ﻣﻮﺟﻮﺩﻩ ﺍﺧﺘﺮﺍﻉ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﯼ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ
ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﺑﺬ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ . ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﯾﻦ
ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺑﺎﺭﺑﺬ ﻫﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ، ﻭﻟﯽ
ﻣﺤﻞ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﻫﻨﮓ ﺳﺎﺯ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺄﺛﯿﺮ
ﺑﺴﺰﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ
ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻣﻨﺒﻊ ﻋﻤﺪﻩ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻋﺮﺏ ﻭ
ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﻤﺮﺩ . ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ
ﺩﺭ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﻣﺸﺮﻕ ﻫﻨﻮﺯ ﺁﺛﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﻟﺤﺎﻥ
ﺑﺎﺭﺑﺬ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ ﺯﯾﺮﺍ ﺷﺮﻗﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺷﺘﻪ ﺍﺯ
ﺻﻨﻌﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ .
ﺩﺭ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻗﺎﻃﻊ ﻧﺎﻡ ﺳﯽ ﻟﺤﻦ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺑﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺰﻡ
ﺧﺴﺮﻭ ﭘﺮﻭﯾﺰ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﺴﻄﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺨﺘﺼﺮ
ﺍﺧﺘﻼﻓﯽ ﻧﺎﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺧﺴﺮﻭ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻧﯿﺰ
ﺿﺒﻂ ﺍﺳﺖ . ﺛﻌﺎﻟﺒﯽ ﺍﺧﺘﺮﺍﻉ ﺧﺴﺮﻭﺍﻧﯿﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﺑﺬ
ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﮔﻮﯾﺪ »ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﻢ ﻣﻄﺮﺑﺎﻥ ﺩﺭ
ﺑﺰﻡ ﻣﻠﻮﮎ ﻭ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻣﯿﻨﻮﺍﺯﻧﺪ «. ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ
ﮐﻠﻤﻪ ﺧﺴﺮﻭﺍﻧﯽ ﺑﺮ ﯾﮏ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺍﻃﻼﻕ ﻧﻤﯽ
ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ .
ﺍﺧﺘﺮﺍﻉ ﺧﺴﺮﻭﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﮕﯿﺴﺎ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ
ﺭﺍﻣﺸﮕﺮﺍﻥ ﻋﻬﺪ ﺧﺴﺮﻭ ﭘﺮﻭﯾﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻈﺎﻣﯽ
ﮔﻨﺠﻮﯼ ﻭ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎﻥ
ﺩﯾﮕﺮ ﺫﮐﺮﯼ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ، ﻫﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩﻩﺍﻧﺪ .
ﻋﻮﻓﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﺍﯼ ﺧﺴﺮﻭﺍﻧﯽ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩﻩﺍﺳﺖ ﻭ ﻇﺎﻫﺮﺍً
ﻣﺮﺍﺩﺵ ﻫﻤﺎﻥ ﻫﻔﺖ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺷﺎﻫﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﻣﺴﻌﻮﺩﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﻟﻄﺮﻕ ﺍﻟﻤﻠﻮﮐﯿﻪ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩﺍﺳﺖ .
ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺭﻭﺍﯾﺘﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﺭﺑﺬ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺰﻡ ﺧﺴﺮﻭ ۳۶۰
ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺩﺳﺘﺎﻧﯽ ﻧﻮ
ﻣﯽﻧﻮﺍﺧﺖ ﻭ ﻗﻮﻝ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻥ ﻓﻦ ﻗﺎﻧﻮﻥ
ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺷﻪ ﭼﯿﻦ
ﺧﺮﻣﻦ ﺫﻭﻕ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ .
ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﺬﺷﺖ، ﺩﺳﺘﮕﺎﻩﻫﺎﯼ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ
ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﺑﺬ ﻣﺮﮐﺐ ﺍﺯ ﻫﻔﺖ ﺧﺴﺮﻭﺍﻧﯽ ﻭ
ﺳﯽ ﻟﺤﻦ ﻭ ۳۶۰ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﺎﻡ ﻫﻔﺘﻪ ﻭ
ﺳﯽ ﺭﻭﺯ ﻣﺎﻩ ﻭ ﺳﯿﺼﺪ ﻭ ﺷﺼﺖ ﺭﻭﺯ ﺳﺎﻝ
ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺧﻤﺴﻪ ﻣﺴﺘﺮﻗﻪ ﺭﺍ
ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻩﺍﻧﺪ .
ﺩﺭ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﻣﻨﻮﭼﻬﺮﯼ ﻭ ﺑﺴﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ
ﺍﺳﺎﻣﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﻭﺍﺯﻫﺎﯼ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺭ
ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#257 Posted: 31 Dec 2012 10:57

تاريخ ايران باستان
ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﮔﻨﺪﯼﺷﺎﭘﻮﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ۱۷ ﻗﺮﻥ
ﻗﺪﻣﺖ، ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﻭ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ
ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖ . ﮔﻨﺪﯼﺷﺎﭘﻮﺭ ﺷﻬﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻬﻦ ﺩﺭ
ﺷﻤﺎﻝ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ۱۷ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ
ﺷﺮﻗﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺩﺯﻓﻮﻝ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪﻫﺎﯼ
ﺁﻥ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻭ
ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺷﻬﺮﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭ
ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﺳﺖ. ] ۱ [
ﺷﻬﺮ
ﻧﻮﺷﺘﺎﺭ ﺍﺻﻠﯽ : ﮔﻨﺪﯼﺷﺎﭘﻮﺭ ) ﺷﻬﺮ (
ﻭﯾﺮﺍﻧﻪﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﻫﻔﺪﻩ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ
ﺟﻨﻮﺏﺷﺮﻗﯽ ﺷﻬﺮ ﺩﺯﻓﻮﻝ، ﺩﺭ ﻃﺮﻑ ﺭﺍﺳﺖ ﺟﺎﺩﻩ
ﺩﺯﻓﻮﻝ ـ ﺷﻮﺷﺘﺮ، ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﻓﻌﻠﯽ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺷﺎﻩﺁﺑﺎﺩ
) ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩ ﺷﺎﻩﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ( ﻭ ﺩﺭ ﺍﺭﺍﺿﯽ ﺁﺑﺎﺩﯼ
ﺳﯿﺎﻩﻣﻨﺼﻮﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺳﺖ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#258 Posted: 31 Dec 2012 10:58

تاريخ ايران باستان
ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ
ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ
ﺍﺑﻦ ﻧﺪﯾﻢ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ »: ﺍﺭﺩﺷﯿﺮ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺗﻤﺎﻡ
ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻣﺎ
ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻨﺪ ﻭ ﭼﯿﻦ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ
ﻭ ﺩﺭ ﺧﺰﺍﻧﻪ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﮐﺮﺩ. ﭘﺴﺮ ﺍﻭ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺍﻭﻝ ﺭﺍﻩ
ﭘﺪﺭ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﺯﺑﺎﻧﻬﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ
ﺁﻭﺭﯼ ﮐﺮﺩ . ﺍﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﯾﮏ
ﮐﺘﺎﺏ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﯼ ﮐﺮﺩ . ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭ
ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺭﺍ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺣﯿﺎ ﮐﺮﺩ . ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﺩﯾﮕﺮﯼ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﺧﺴﺮﻭ ﺍﻭﻝ
ﺩﺭ ﺟﻨﺪﯼ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ . ﻋﻼﻗﻪ ﺧﺎﺹ
ﺍﻭ ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻬﺎﻥ
ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ . ﺟﻨﺪﯼ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﮐﺰ
ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ . ﺑﺴﯿﺎﯼ ﺍﺯ
ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺍﺯ ﻣﻠﯿﺘﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ
ﻧﺴﻄﻮﺭﯼﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ
ﮐﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺧﺴﺮﻭ ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺗﺮﺟﻤﻪ
ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ، ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪﻫﺎﯼ
ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻫﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ . ﻫﻤﻪ
ﺁﺗﺸﮑﺪﻩﻫﺎ ﻭ ﭘﺮﺳﺘﺸﮕﺎﻫﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻪ
ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ ﻭ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ
ﮔﻨﺠﯿﻨﻪ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ «. ] ۲[
ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺟﻨﺪﯼ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﮐﺰ
ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺷﺪ. ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﮐﻨﺎﻑ
ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺪﺍﻥ ﺭﻭﯼ ﻣﯽﺁﻭﺭﺩﻧﺪ. ﻣﺴﯿﺤﯿﺎﻥ ﻧﺴﻄﻮﺭﯼ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺮﺟﻤﻪ
ﺳﺮﯾﺎﻧﯽﻫﺎﯼ ﺁﺛﺎﺭ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻃﺐ ﻭﻓﻠﺴﻔﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺍﺭﻣﻐﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ . ﻧﻮ ﺍﻓﻼﻃﻮﻧﯿﻬﺎ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺬﺭ ﺻﻮﻓﯽ
ﮔﺮﯼ ﮐﺎﺷﺘﻨﺪ . ﺳﻨﺖ ﻃﺒﯽ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ، ﺍﯾﺮﺍﻥ،
ﺳﻮﺭﯾﻪ ﻭ ﯾﻮﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺁﻣﯿﺨﺖ ﻭ ﯾﮏ ﻣﮑﺘﺐ
ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﺷﮑﻮﻓﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ . ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ
ﺍﻧﻮﺷﯿﺮﻭﺍﻥ، ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻓﻼﻃﻮﻥ ﻭ ﺍﺭﺳﻄﻮ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮﯼ
ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﺪﺭﯾﺲ ﺷﺪ ] ۳ [
ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ
ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ . ﺑﻪ ﺗﺼﺮﯾﺢ
ﺍﻏﻠﺐ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﻼﻣﯽ، ﺍﯾﻦ
ﻣﺮﮐﺰ ﻋﻠﻤﯽ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﺍﻧﺶ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ،
ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﻫﻨﺪﯼ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﻼﻡ ﺳﻬﻢ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ
ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﺳﺖ. ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﺩﻭﺭﻩ
ﺍﺳﻼﻣﯽ ﻃﺒﻖ ﺍﻟﮕﻮﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ ﺑﻨﺎ
ﺷﺪ . ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ، ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﻣﺎ ﭼﻨﺪﺍﻥ
ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺩﻗﯿﻖ ﺍﺯ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻋﻠﻤﯽ ﻭ
ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺮﺩ. ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﺑﻊ
ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ ﻋﻠﻤﯽ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ
ﺁﻣﺪﻩﺍﺳﺖ، ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ . ﭘﮋﻭﻫﺸﻬﺎﯼ
ﺟﺪﯾﺪ ﻧﯿﺰ، ﺑﻌﻀﺎً، ﺣﺎﻭﯼ ﺍﺩﻋﺎﻫﺎﯾﯽ ﻧﺎﺳﻨﺠﯿﺪﻩ ﻭ
ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ
ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ .

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#259 Posted: 31 Dec 2012 10:59

تاريخ ايران باستان
ﺑﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻗﻔﻄﯽ، ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺍﻭﻝ، ﻫﻢ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺑﻨﯿﺎﻥ
ﻧﻬﺎﺩﻥ ﺷﻬﺮ، ﺟﻤﻌﯽ ﺍﺯ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﺣﺮﻓﻪﻫﺎﯼ
ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻭ ﺑﻪﻭﯾﮋﻩ ﻃﺒﯿﺒﺎﻥ ﺣﺎﺫﻕ ﺭﺍ ﺍﺯ
ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﯿﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ ﺁﻭﺭﺩ . ﺍﯾﻦ ﮔﺮﻭﻩ
ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻬﺮﺕ ﺷﻬﺮ
ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﻃﺒﯽ ﺷﺪﻧﺪ ) ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺭﺍ
ﻭﺍﻟﺮﯾﺎﻧﻮﺱ ﻗﯿﺼﺮ ﺭﻭﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺍﺳﯿﺮ ﻭﯼ
ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮﺩﻩﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ
ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩ .( ﺍﺑﻦﻋﺒﺮﯼ ﻧﯿﺰ ﺍﺷﺎﺭﻩ
ﮐﺮﺩﻩﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺍﺯ ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﻪ
ﺗﺮﻭﯾﺞ ﻃﺐ ﺑﻘﺮﺍﻃﯽ ﺩﺭ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ . ﺍﯾﻦ
ﮔﺰﺍﺭﺷﻬﺎ ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ
ﺑﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺍﻭﻝ ﺑﺎﺯ ﻣﯽﮔﺮﺩﺍﻧﺪ . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ
ﻓﺮﺩﻭﺳﯽ، ﺩﺭ ﻧﻘﻞ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﻗﺘﻞ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ
ﺑﻬﺮﺍﻡ ﺍﻭﻝ، ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮﺑﻪ ﺩﺍﺭ ﻣﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﮐﻨﺎﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﭘﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ
ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ، ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ
ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ ﺗﺎ ﻧﯿﻤﻪ ﺩﻭﻡ ﻗﺮﻥ
ﺳﻮﻡ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻣﯽﺭﻭﺩ، ﺍﻣﺎ ﺍﻟﮕﻮﺩ ﺑﺮ ﺁﻥ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ ﺭﺍ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺩﻭﻡ،
ﺫﻭﺍﻻﮐﺘﺎﻑ، ﺗﺄﺳﯿﺲ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭﻟﯿﺎﯼ
ﮐﻠﯿﺴﺎﯼ ﻧﺴﻄﻮﺭﯼ ﺳﭙﺮﺩ . ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻭ، ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ ﻭ
ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻥ ﺁﻧﺠﺎ - ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ
ﺑﻮﺩﻧﺪ - ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﺧﺪﻣﺖ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ، ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ
ﺩﻋﺎﯼ ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﮔﺰﺍﺭﺵ
ﻣﻨﺎﺑﻊ ﮐﻬﻦ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺫﻭﺍﻻﮐﺘﺎﻑ
ﺍﺯ ﻫﻨﺪ ﻃﺒﯿﺒﯽ ﺑﻪ ﺷﻮﺵ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﺮﺍﯼ
ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺴﯿﺤﯽ، ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺗﺌﻮﺩﻭﺭﻭﺱ /
ﺗﺌﻮﺩﻭﺳﯿﻮﺱ، ﮐﻠﯿﺴﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ ﺑﻨﺎ ﮐﺮﺩ.
ﺗﺌﻮﺩﻭﺭﻭﺱ ﻇﺎﻫﺮﺍً ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻃﺐ ﺗﺪﺭﯾﺲ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻭ
ﮐﺘﺎﺏ ﮐُﻨّﺎﺵ ﻭﯼ ﺍﺯ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ ﻋﺮﺑﯽ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪ .] ۱ [
ﺩﻭ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮ ﺭﺷﺪ ﻋﻠﻤﯽ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ
ﺁﻣﻮﺯﻩﻫﺎﯼ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﻓﺰﻭﺩ : ﻧﺨﺴﺖ
ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ۴۸۹ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﺯﻧﻮﻥ، ﺩﺭ ﭘﯽ ﺣﮑﻢ
ﺗﮑﻔﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﭘﺎﭖ ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﻧﺴﻄﻮﺭﯾﺎﻥ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ،
ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺩﯾﻨﯽ ﻭ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺭُﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ . ﻣﺘﺄﻟّﻬﺎﻥ
ﺍﯾﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﺑﻪ ﻧﺼﯿﺒﯿﻦ ﻭ ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ
ﮐﻮﭼﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺪﯾﻨﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭﯼ ﺭﻭﻡ ﺑﻪ
ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩﻧﺪ . ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺭُﻫﺎ
ﺷﻬﺮﯼ ﮐﺎﻣﻼً ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﻣﺂﺏ ﺑﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ
ﺷﻬﺮﯼ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺗﻌﺼﺒﯽ ﺁﺯﺍﺩ . ﺣﺎﺩﺛﻪ
ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺳﺨﺘﮕﯿﺮﯼ ﯾﻮﺳﺘﯽﻧﯿﺎﻧﻮﺱ، ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ
ﺭﻭﻡ ) ﺣﮏ : ۵۲۷ ـ۵۶۷ ﻣﯿﻼﺩﯼ (، ﺑﺮ ﻧﻮﺍﻓﻼﻃﻮﻧﯿﺎﻥ
ﻭ ﺑﺴﺘﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺘﺎﻥ ﺁﺗﻦ ﺩﺭ ۵۲۹ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ .
ﻫﻔﺖ ﺣﮑﯿﻢ ﻧﻮﺍﻓﻼﻃﻮﻧﯽ ﺁﺗﻦ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ، ﺑﻪ
ﺍﻣﯿﺪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ
ﺍﻓﻼﻃﻮﻧﯽ، ﺑﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺍﻧﻮﺷﯿﺮﻭﺍﻥ ﺭﻭﯼ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ .

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#260 Posted: 31 Dec 2012 10:59

تاريخ ايران باستان
ﺍﻧﻮﺷﯿﺮﻭﺍﻥ ﺩﺭ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﯼ ﻭ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﺘﻮﻥ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﻭ
ﻫﻨﺪﯼ ﮐﻮﺷﯿﺪ ﻭ ﮔﻮﯾﺎ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺗﻠﻔﯿﻖ ﺁﺛﺎﺭ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﻭ
ﻫﻨﺪﯼ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺩﺭ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺗﺄﻟﯿﻒ ﮐﺮﺩ . ﻭﯼ ﺑﺮﺯﻭﯾﻪ
ﺣﮑﯿﻢ، ﺭﺋﯿﺲ ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻣﺪﺭﺳﻪ
ﻭ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ، ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻤﻊﺁﻭﺭﯼ ﺑﺮﺧﯽ
ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﻪ ﻫﻨﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﭘﺰﺷﮑﯽ
ﻫﻨﺪﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺑُﺬ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺪﺭﯾﺲ ﻃﺐ ﻫﻨﺪﯼ ﺑﻪ
ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻧﺪ . ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﺑﯿﺴﺘﻢ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ
ﺍﻧﻮﺷﯿﺮﻭﺍﻥ، ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻭﯼ، ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺍﺯ ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ
ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ
ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺕ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ. ﻗﻔﻄﯽ، ﺿﻤﻦ ﺫﮐﺮ
ﻧﺎﻡ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ، ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﻣﻨﺎﻇﺮﺍﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺛﺒﺖ ﻭ ﺿﺒﻂ ﻣﯽﺷﺪ. ﺍﺯ ﻟﺤﻦ ﻭﯼ
ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺮﻣﯽﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻋﺮﺑﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﺎﻇﺮﺍﺕ
ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﺳﺖ . ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻭﺻﻒ، ﺩﺷﻮﺍﺭ
ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﺍﻟﮕﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ
ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻧﻮﺷﯿﺮﻭﺍﻥ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺩﺭ ﺳﯽ ﻣﺠﻠﺪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ
ﺳﻤﻮﻡ ﺗﺄﻟﯿﻒ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻧﺠﻮﻡ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺸﻮﯾﻖ
ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ، ﺍﻣﺎ ﺷﺎﻩ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺩﺭ ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ
ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻃﺐ ﺗﺄﺳﯿﺲ ﮐﻨﺪ . ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ، ﺟﻨﺪﯾﺸﺎﭘﻮﺭ ﺑﻪ
ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺍﻧﻮﺷﯿﺮﻭﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ
ﻋﻠﻤﯽ ﺑﻮﺩ .

صفحه 26 از 31: « پیشین 1 ... 25 26 27 ... 31 پسین »

ایران /

Ancient Persia | ایران باستان

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا