ارسالها: 23330
#111
Posted: 18 Jan 2014 00:57
اردشیر پورنعمت
اردشیر پورنعمت متولد(مدیر عامل اسبق باشگاه ملوان بندر انزلی) 1336/01/20 بندر انزلی از استان گیلان و مدرس بینالمللی فوتبال ایران است .
پورنعمت دارای مدرک فوق لیسانس در رشته روابط بین الملل بوده و به عنوان مدرس در درجه A و B فعالیت دارد.
اردشیر پورنعمت از مدرسان بینالمللی فوتبال ایران میباشد که دارای مدرک درجه آ آسیا در فوتبال و مربی گری حرفهای در رده جوانان می باشد. وی مدتی به عنوان نماینده کنفدراسیون فوتبال آسیا برای تجزیه و تحلیل بازی های نوجوانان آسیا در ازبکستان مشغول به کار بود .
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#112
Posted: 18 Jan 2014 01:01
بابک افشار
بابک افشار از آهنگسازان قدیمی موسیقی ایران محسوب میگردد که آثار قابل توجهی را از خود برجای گذاشتهاست.
او در تاریخ ۴ آذر ماه سال ۱۳۱۳ در بندر انزلی (بندر پهلوی سابق) از استان گیلان ایران زاده شد.
بابک افشار از سال ۱۳۳۳ (۱۹۵۴) به موسیقی پرداخت و کار حرفه ای خود را با رادیو تلویزیون و سینما در ایران از سال ۱۳۴۰ (۱۹۶۱) آغاز کردو حدود ۳۵ سال ادامه داد.
وی بیش از ۶۰۰ ملودی برای خوانندگانی چون پوران، هایده، رامش، مهستی، گوگوش، لیلا فروهر و شکیلا ساخته و همچنین آهنگهای بسیاری برای ویگن، عارف، ستار، داریوش تنظیم نموده که این آهنگها بسیار شناخته شده می باشند .
برخی از این ملودیها چنان موفقیت بزرگی را به همراه داشت که همچنان برخی از آنها فراموش نشدنی می باشند . اولین ملودی وی "شونه به سر " نام داشت که این آهنگ شهرت بسیاری به عارف در شروع خوانندگی وی بخشید.
پس از انقلاب و توقف کار موسیقی وی به منظور دستیابی به اهداف بلند خویش از کشور مهاجرت نمود و در کنار بسیاری از همکارانش که همگی با فضای متفاوتی در خارج از کشور روبرو شده بودند، حرفهٔ خویش را ادامه داد. موفقیت دو آلبوم وی در سالهای ۱۹۹۲ و ۱۹۹۵ توجه بسیاری از طرفداران موزیک پاپ را به خود جلب کرد. وی در جهت دستیابی به یکی از اهداف خویش که کشف خوانندگان مستعد می بوده، شکیلا را در جمع ایرانیان مقیم آمریکا وارد عرصه هنر نمود.
در طی ۲۰ سال گذشته وی در حدود ۲۳ آلبوم به جامعه ایرانی ارائه نموده که موفقیتش در این آلبومها مشوق وی در زمینه ارائه آلبومهای متفاوت بوده و وی معتقد است این کارها مورد قبول طرفداران موسیقی قرار خواهد گرفت. او را میتوان یکی از موسیقی دانهای خلاق دانست.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#113
Posted: 19 Aug 2014 21:26
سید جواد هاشمی
- نام اصلی سیدجواد هاشمی پوراصل
- زمینه فعالیت بازیگر، کارگردان، نویسنده، تئاتر, سینما و تلویزیون و آهنگساز
- تولد ۲۷ دی ۱۳۴۴ (۴۸ سال)تهران
- ملیت ایرانی
- فرزندان سید محسن و فاطمه السادات
- مدرک تحصیلی فارغالتحصیل رشتهٔ كارگردانی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
سیدجواد هاشمی پوراصل (زادهٔ ۲۷ دی ۱۳۴۴ تهران)، بازیگر، کارگردان، نویسنده، و آهنگساز ایرانی است. او در تئاتر، سینما و تلویزیون فعالیت میکند.
در سال ۱۳۴۴ خورشیدی در تهران از خانواده ای از اهالی بندر انزلی زاده شد. تحصیلاتش را در رشتهٔ کارگردانی در دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران ادامه داد و در سال ۱۳۷۳ فارغالتحصیل شد. او دارای دو فرزند به نامهای سید محسن و فاطمه السادات است.
اولین کار جدی وی، تئاتر «حج ابراهیم حج عاشورا» در سال ۱۳۵۸ به کارگردانی کمالالدین قراب در تئاتر شهر و تالار آزادی بود. او پس از تئاتر «حج ابراهیم حج عاشورا»، تئاتر را در بخش هنری وزارت آموزش و پرورش ادامه داد و کارهای گوناگونی در زمینهٔ سرود و آهنگهای انقلابی ارائه کرد، تا آنکه در سال ۱۳۶۵ با بازی در فیلم سینمایی «پرواز در شب» ساختهٔ رسول ملاقلی پور رسماً وارد عرصهٔ سینما شد. اولین کار تلویزیونی وی «سیمرغ» در سال ۱۳۷۰، و آخرین کار وی «دولت عشق» در نقش شهید رجائی بود؛ وی 28 بار در فیلمهایش شهید شده است.
کار تلویزیونی ۳۵۲ محصول شبکه دوم سیما در مقام بازیگری و سریالهای «مظلوم اول»، «تنها» و«افسون» در مقام نویسندگی و کارگردانی کار شده است. سریال «بسوی خورشید» کار جعفر سیمائی در مقام آهنگساز، فیلم سینمائی «پرواز روح» و فیلم سینمائی «تشنه» ساختههای حسین جامی در مقام آهنگساز از دیگر کارهای وی میباشد. او تاکنون در بیش از ۴۳ فیلم و سریال کوتاه و بلند، حضور داشته است.
همچنین وی پس از درگذشت پدر زهرا رهنورد، همراه با بیش از صد نویسند و هنرمند، این ضایعه را به او و میرحسین موسوی تسلیت گفت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#114
Posted: 19 Aug 2014 21:33
علیاصغر آموخته
- زادروز ۱۲۸۴ خورشیدی بندر انزلی
- درگذشت ۱ فروردین ۱۳۵۸تهران
- ملیت ایرانی
- تحصیلات دانشآموخته حسابداری
- پیشه مدیر ارشد و استاد دانشگاه
- کارفرما بانک ملی ایران
- شناختهشده برای از پیشگامان علم حسابداری در ایران
- لقب مشاهیر حسابداری ایران
- دین اسلام
- مذهب شیعه
علیاصغر آموخته (۱۲۸۴، بندر انزلی - ۱۳۵۸، تهران) یکی از پیشگامان حسابداری ایران در قرن بیستم میلادی در دانشگاه و حرفه است.
علیاصغر آموخته در سال ۱۲۸۴ در خانوادهای فرهنگی، در بندرانزلی بدنیا آمد. پدرش در وزارت معارف وقت به کار اشتغال داشت. او تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه هدایت و دوره متوسطه را در مدرسه علمیه تهران گذراند. از سال ۱۳۰۰ (سن ۱۶ سالگی) وارد خدمات دولتی شد. مدت ۶ سال در اداره فرهنگ گیلان مشغول به کار بود. از ۱۳۰۶ تا ۱۳۱۵ در بانک شاهنشاهی ایران در تهران کار میکرد. در این مدت کار حرفهای را کافی ندانست و همچنان به مطالعه و گسترش آموختههایش ادامه داد. وی ضمن آموزش زبان انگلیسی، فرانسه و روسی، به صورت مکاتبهای، دانشجوی انجمن بانکداری لندن شد و در زمینههای حسابداری تجاری، صنعتی، بانکی و اقتصاد ارز خارجی تحصیلات عالی خود را دنبال کرد. سه سال بعد برایش فرصتی فراهم آمد تا با کار کردن در بانک فلاحتی و صنعتی ایران، وزارت بازرگانی و شهرداری تهران، خود را برای ورود به اصلیترین محل کارش آمادهتر کند.علیاصغر آموخته در اول فروردین ماه ۱۳۵۸ درگذشت.
آموخته در خرداد ۱۳۱۸ به عنوان کارمند، با امضای نماینده مختار، کار خود را در اداره حسابداری کل بانک ملی ایران شروع کرد. این آغاز دورهای طولانی، پرکار و موثر بود که سیر آن چنین ادامه یافت:
- مهر ۱۳۱۸: رییس اداره دوم اداره حسابداری کل بانک ملی ایران
- آذر ۱۳۱۸: انتقال به وزارت دارایی به عنوان رییس اداره کل حسابداری قسمت اقتصادی
- دی ۱۳۲۱: رییس اداره کل حسابداری بانک ملی ایران
- مهر ۱۳۲۷: رییس نمایندگی بانک ملی ایران در لندن
- تیر ۱۳۳۲: نماینده بانک ملی ایران در کمیسیون ارز
- فروردین ۱۳۳۴: عضویت در هیئت مدیره بانک رهنی
- بهمن ۱۳۳۸: پس از ۳۸ سال خدمت دولتی بازنشسته شد.
وی طی دوره مسئولیت خود در سمت ریاست اداره کل حسابداری بانک ملی ایران دو یادگار ارزشمند از خود به جای گذاشت که اکنون نیز در دیده صاحبنظران همچنان ممتاز و برجسته است:
- کتاب علم حسابداری دوره اول
- کتاب علم حسابداری دوره دوم
مشتمل بر معاملات ارزی و عملیات حسابداری آنها، همراه با فصلی مشروح در تنظیم ترازنامهها، دوکتابی است که همچنان ما را با دلسوزی، دقت نظر و عمق بینش مرحوم آموخته آشنا میکند. این دو کتاب که در سالهای ۱۳۲۴ و ۱۳۲۶ چاپ و منتشر شده.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#115
Posted: 19 Aug 2014 21:40
پروفسور احمد نوریزاده
احمد نوری زاده پروفسور ادیب، مترجم، پژوهشگر، بنیانگذار ارمنیشناسی فارسی و تنها شاعر غیرارمنی جهان که به همین زبان نیز شعر میگوید- به سال ۱۳۳۰ در خانوادهای پر جمعیت، درغازیان بندرانزلی به دنیا آمد.
پدرش کارگر سادهٔ شرکت آتش نشانی ِ انزلی بود و کردمحله - زادگاه او- به گفته خودش، در آن زمان محلهای کثیرالمله و انترناسیونالیستی با قومیتها، فرهنگها و خرده فرهنگهای مختلف از ارمنیها، روسها، آشوریها، گیلک ها، آذریها، فارسها بود که همین امر بعلاوه مصاحبت و مراودت ِ مداوم او به خصوص با ارامنه - از دوران کودکی- هم چنین به دلیل سکونت خانوارهای ارمنی در همسایه گی خانهٔ محقر ِ پدری، سبب ساز آشنایی و قرابت او با زبان شفاهی ارمنی گردید. با گذر زمان، علی رغم ِ دغدغهٔ فراوان تأمین معاش وغم بی حساب نان، ذوق هنری و طبع لطیفش او را به حوزهٔ ادبیات - به خصوص مطبوعات ادبی - کشاند. این گونه شد که علاوه بر فعالیت در عرصهٔ روزنامه نگاری، سرودن شعر به زبان پارسی را نیز به طور جدی آغاز کرد. آشنایی او به زبان شفاهی ارمنی وعلاقه شدیدش به ترجمهٔ متون ادبی خارجی، او را به فراگیری زبان نوشتاری ارمنی ترغیب نمود.
نظر برخی مشاهیر ارمنی در رابطه با ایشان:
پروفسور احمد نوری زاده - ادیب، مترجم، پژوهشگر، بنیانگذار ارمنیشناسی فارسی «او در قلب ملت ارمنی به جاودانگی تاریخ خواهد پیوست.» (سرکیس گراگوسیان - شاعر و نویسندهٔ ارمنی تبار لبنانی)
«او با آثار خود برای ارمنیها غرور ملی کسب میکند و ما وظیفه داریم که ارزشهای این انسان بزرگ و شاعر و مترجم ارزنده را بستاییم و آرزو کنیم که قلم پرتوان او همیشه پربار و پایدار باشد» (توروس تورانیان - نویستده و منتقد ارمنی تبار سوری)
«ایشان بزرگترین مترجم ادبیات ارمنی در جهان است که با آثار خود ملت ارمنی را با شگفتی مواجه کردهاست. من به جرات میتوانم بگویم در تاریخ ادبیات ارمنی هرگز چنین پدیدهای رخ ننمودهاست...» (هراچیا ماتئوسیان - نویسندهٔ نامدار ارمنستانی)
تعدادی از آثار استاد:
- ۲۶ کمیسر«یا» کمون باکو" از هراچیا کوچار
- سرودهای سرخ " مجموعهٔ شعر اثر یقیشه چارنتس
- آی وطن! آی وطن!«مجموعهٔ شعر و قصه از»هوهانس تومانیان
- تسولاک" یک داستان بلند از آکسل باگونتس
- صد سال شعر ارمنی نمونههای شعر بیش از هفتاد شاعر ارمنی با پیشگفتار ۱۴۸ صفحهای دربارهٔ تاریخ و فرهنگ ارمنی
- کتاب پژوهشی تاریخ و فرهنگ ارمنستان
- باغ سیب، باغ ِ باران و چند داستان دیگر: بیست داستان کوتاه و بلند از ۱۵ نویسندهٔ نامدار ارمنی
- سلام بر شما ارمنیها: مجموعه شعرهای ارمنی نوری زاده
- در شب تنهایی و رویاها: مجموعه شعرهای ارمنی نوری زاده
- رازقیها بگذار عطر بفشانند: مجموعه شعرهای فارسی نوری زاده
- در شب تنهایی و زمستان جهان: مجموعه شعرهای فارسی نوری زاده
- پتر اول «اثر»آلکسی تولستوی.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#116
Posted: 19 Aug 2014 21:45
صادق بریرانی
صادق بریرانی از پیش کسوتان هنر گرافیک ایران است که در کنار ارائهٔ آثار گرافیکی به نقاشی نیز میپردازد.
صادق بریرانی در سال ۱۹۲۳ م برابر با (۱۳۰۲ خورشیدی) در بندر انزلی زاده شد.
در ۱۶ سالگی نقاشی را از درویشی به نام«زرین کلک» آموخت که از شاگردان کمالالملک بود و در ۱۳۲۶ (خورشیدی) برای تحصیل در رشتهٔ نقاشی وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. سپس به آمریکا رفت و در دانشگاه ایندیانا تحصیل کرد.
بریرانی از سال ۱۳۶۰ در دانشگاههای تهران گرافیک تدریس کردهاست. او داور دو سالانهٔ گرافیک برنو، چکسلواکی در ۱۳۵۵ و دو سالانهٔ طراحی گرافیک تهران در ۱۳۷۱ بودهاست و در نمایشگاهها و دوسالانههای بسیاری شرکت کرده است.
با وجود این که در دوران تحصیل تأثیر زیادی از هنر اروپا و آمریکا گرفت ولی به بیان هنری ایرانی خود وفادار ماند. آثار وی در عین حال که از هنر خوشنویسی قدیمی ایرانی ریشه میگیرند، به گونهای از نقاشی معاصر که «نقاشی حرکتی» نامیده میشود نیز تمایل دارند. او شیوهای در خوشنویسی دارد که خاص خود اوست و بر مبنای حرکت آزاد قلم مو و بر هم ریختن کامل تناسبات و ساختار شکنی برای دستیابی به الفبایی جدید است. بریرانی معتقد است که فرم ظاهری کلمات تداعی کنندهٔ معنا و مفهوم هستند و پلی بین درون مفاهیم با دنیای خارج است. تلفیق نقاشی، گرافیک و شعر مشخصهٔ عمدهٔ کارهای اوست. وی به اصل بیان خودانگیخته و نشانگذاریهای اتوماتیک هنری نزدیک میشود که روش سوررئالیست هاست، ولی نگرش او اصالتی شرقی دارد و مبتنی بر تعمق و نظارهاست که از فلسفه شرق نشأت میگیرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#117
Posted: 19 Aug 2014 21:52
لاله پورکریم
- نام مستعار لاله
- زادروز ۱۳۶۱خورشیدی۱۰ ژوئن ۱۹۸۲ (۳۲ سال)بندر انزلی
- کار(ها) خواننده، بازیگر سینما
لاله پورکریم (زاده ۱۰ ژوئن ۱۹۸۲ بندر انزلی)-در رسانههای اروپایی مشهور به لاله-، خواننده و بازیگر سوئدی متولد ایران است.
لاله تنها فرزند هوشنگ پورکریم، جامعه شناس اهل بندر انزلی میباشد، که در سال ۱۳۶۸ در کشور سوئد ساکن شد. تا اواخر سال ۱۳۶۹ در شهر تیداُهلم، شهری کوچک در جنوب سوئد و تقریباً مجاور دانمارک و هلند، زندگی میکرد. بعد این شهر را به تشویق همسرش ترک کرد و به یوتوبوری (گوتنبرگ)، بزرگترین شهر سوئد پس از استکهلم، رفت.لاله از وقتی ۱۴ ساله بود به موزیک روی آورد. با ساکسیفون شروع کرد و بعد گیتار و پیانو را آموخت. او خودش هم آهنگ را می سازد، هم شعر ها را می نویسد و هم آهنگ را تنظیم می کند و می خواند. لاله به چهار زبان انگلیسی، سوئدی، اسپانیایی و فارسی میخواند، کار او مخلوطی است از پاپ، جاز و دیگر شاخه های موزیک با ابیاتی فولکلوریک که از فرهنگ فارسی و سوئدی بهره گرفته و مسایل روزمره زندگی مردم عادی را منعکس می کند.
لاله نام هنری لاله پورکریم خواننده و بازیگر برجسته سوئدی است.
در سال ۲۰۰۵ بعنوان بهترین هنرمند زن در فستیوال راک سوئد انتخاب شد. و رقبای معروف و پرطرفداری چون روبین، لنا فیلیپسون و امی دیاموند را پشت سر گداشت.
لاله در مراسم Grammis سوئد به عنوان تهیه کننده، هنرمند و هنرمند جدید سال سوئد انتخاب شد. جالب تر این که در ۷ زمینه نامزد دریافت جایزه شده بود. لاله در سال ۲۰۰۵ بخاطر آهنگ «live tomorrow در یوتیوب» موفق به کسب هفت نامزدی و دریافت سه جایزه از هیأت داوران برترین فستیوال موسیقی کشور سوئد (جایزه گرمی) شد.
وی همچنین یک نقش اصلی در فیلم !Jalla Jalla ساخته ژوزف فارز ایفا کردهاست که در سال ۲۰۰۰ در کشورهای اروپایی اکران او تا کنون ۳ آلبوم به نامهای Prinsessor ، Laleh و Me and Simon منتشر کرده است.
او در سن 1 سالگی به سوئد مهاجرت کرد و در محله آنگرد در شهر گوتنبرگ به مدرسه رفت. پیش از آن او مدتی در جمهوری آذربایجان و شهر مینسک بلاروس زندگی کرده بود
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#118
Posted: 19 Aug 2014 21:55
هوشنگ پورکریم
- زادروز ۱۳۱۱بندر انزلی
- درگذشت ۳ مرداد ۱۳۷۳سوئد
- علت مرگ غرق شدن
- ملیت ایرانی
- تحصیلات فوق لیسانس رشته «جامعه شناسی روستایی»از دانشگاه سوربن
- پیشه مردمشناس
- فرزندان لاله پورکریم
هوشنگ پورکریم از سال ۱۳۴۲ با ماهنامه هنر و مردم همکاری داشت. این مجله که توسط انتشارات هنرهای زیبای کشور (وزارت فرهنگ و هنر بعدی) عرضه میشد، مرکز فعالیت بسیاری از فعالان عرصه انسانشناسی ایران به شمار میرفت. همکاری پورکریم با این مجله هشت سال به طول انجامید. در این دوره وی مقالات بسیاری را درباره موضوعات متنوع انسان شناختی ایران در این مجله منتشر کرد. علاوه بر آن پورکریم در اداره فرهنگ عامه (که بعداً گسترش یافت و مرکز مردمشناسی ایران نام گرفت) نیز به فعالیت پژوهشی مشغول بود. فعالیت او در این مرکز بیش از بیست سال ادامه داشت. به اعتقاد دکتر علی بلوک باشی، هوشنگ پورکریم «یکی از پایه های استوار این نهاد علمی ـ پژوهشی، و از کارشناسان برجسته و یار و یاور پژوهشگران آن بود»
از نظر دانشگاهی، هوشنگ پورکریم در مردادماه ۱۳۴۹ برای ادامه تحصیل به فرانسه فرستاده شد و در دانشگاه سوربن به تحصیل جامعهشناسی روستایی مشغول گردید. او در دوره تحصیل در فرانسه، هر سال به ایران میآمد و به همکاری علمی و نوشتاری خود با این مرکز ادامه میداد. پورکریم در سال ۱۳۵۴ با اخذ درجه فوق لیسانس در رشته «جامعه شناسی روستایی» به ایران بازگشت و تحقیقات خود را ادامه داد. به عنوان نمونه سردبیری دو شماره از فصلنامه مسائل کشاورزی ایران را برعهده گرفت و خود مقالاتی در زمینه جامعه روستایی و سیاست کشاورزی ایران در آن مجله به چاپ رساند.
دکتر علی بلوک باشی درباره اهدافی که پورکریم در تحقیقاتش به دنبال آن بود مینویسد: «در پژوهشهایش در میان روستائیان و عشایر میکوشید تا نحوه زندگی اجتماعی و فرهنگی مردم را به درستی بشناسد و چگونگی شیوه تولید کالا و مناسبات اقتصادی و اجتماعی میان قشرها و طبقه بندی مختلف را در یابد و از عوامل عقب ماندگی برخی گروه ها و قشرها در جوامع ایران، به خصوص جامعه های روستایی، آگاهی پیدا کند. نوشتههایش بیشتر بازتاب مجموعه دریافت ها و شناخت های او در این جامعههاست. در همه آثارش روحیه آزادگی و گرایش های مردمی و صفات انسان دوستی او و رفاه جویی برای عامّه مردم آشکار است.... او نخستین پژوهشگری بود که به مطالعه نقش انگاره های عامه بر روی دست بافت ها، کاسه و کوزه های سفالین و سنگ مزارها پرداخت و رابطه این نقش ها را با زندگی و فرهنگ و باورهای مردم و مفاهیم نمادین نقش ها را بررسی و تحلیل کرد. همو نخستین مردم شناس ایرانی بود که در جامعه ترکمن های ایران پژوهش میدانی کرد و حاصل پژوهش های خود را در زمینه ساختار اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و نظام های خویشاوندی، مذهبی و عقیدتی ترکمن در مجموعه مقالاتی به نگارش در آورد.»
وی همچنین درباره اندیشه پورکریم مینویسد: «پورکریم اندیشه ای ساخته و ورزیده و استوار داشت. زیربنای تفکرات او را مجموعهای از بینش های باریک اجتماعی و فرهنگی و سیاسی شکل میداد. میدانست برای چه میزید و برای چه قلم میزند. یک زندگی مسئولانه و هدفدار را دنبال میکرد. برای زیستن به آئین و قاعده و نظم اعتقاد داشت. نوشته های او نشانه هایی از شیوه تفکر و روش تحقیق و تکیه کلام های او را مینماید.»
ایشان همچنین درباره روحیات شخصی وی مینویسد: «هوشنگ پورکریم مردی افتاده و خاکی بود. ساده میزیست، ساده میپوشید، و ساده سخن میگفت و مینوشت. خاک پای مردم کوچه و بازار و خدمتگزار مردم ایل و روستا بود. همواره به یاد مردم ستمدیده یک لاقبا بود و از فکر آنها غفلت نمیورزید، با خود پیمان بسته بود که تا جان در تن دارد در خدمت مردم تنگدست و مظلوم باشد. برای این که پیمان با مردم از یادش نرود همیشه این شعر را زمره میکرد: «بشکنی ای قلم، ای دست اگر/ پیچی از خدمت محرومان سر؟» در مقابل، در برابر گردنکشان خود کامه حکومتی، قلدران سیاسی و سرمایهداران زورمدار، روحی های پرخاشگر و ستیزه جو و قامتی پیوسته برافراشته، و زبان و قلمی تیز و شکننده داشت. سخت پایبند خانه و خانواده بود و به نهاد خانواده و قداست و حرمت آن ارج و بهای بسیار فراوان میگذاشت. تا هنگامی که ازدواج نکرده بود، همه تلاش او حفظ کانون گرم خانه پدری و حراست از همبستگی و سلامت و شادابی اعضای خانواده بود. وقتی هم که ازدواج کرد، دمی از شعلهور نگهداشتن اجاق محبت خانه پدر فارغ ننشست.»
هوشنگ پورکریم در سال ۱۳۶۲ به همراه همسر و تتها فرزندش ایران را ترک کرد و به سوئد رفت. او در سوئد، به علت زندگی در قامت یک مهاجر و پناهنده، زندگی سختی را گذراند. پس از چند سال، سرانجام در سال ۱۳۶۸ از کشور سوئد پناهندگی گرفت. تا اواخر سال ۱۳۶۹ در شهر تدهولم، شهری کوچک در جنوب سرزمین سوئد و تقریباً مجاور دانمارک و هلند، زندگی میکرد. سپس این شهر را به تشویق همسرش ترک کرد و به یوتوبوری (گوتنبرگ)، بزرگترین شهر سوئد پس از استکهلم، رفت و تا پایان عمر در آنجا به سر برد. در سال ۱۳۷۰ ساختار خانواده او از هم گسست و او از همسرش جدا شد. او علت این امر را، در نامه به دوستانش، بیش از هر چیز آن دسته تغییرات فرهنگی میدانست که در ساختار ذهنی بسیاری از پناهندگان ایرانی حاضر در سوئد به وجود آمده بود.
او در اواخر عمر خود به آموزش ایرانیان، به خصوص جوانان، مشغول شد و به تدریس «تاریخ عمومی ایران»، «جامعهشناسی خانواده»، «جامعهشناسی کار» و «هنر و نقاشی در ایران» پرداخت. او چند نمایشگاه از تابلوهای نقاشی خود را در شهرهای یوتوبوری، استکهلم (سوئد)، و اسلو (نروژ) برپا کرد و متن ترجمه فارسی چند کتاب، از جمله تاریخ کردستان را ویراستاری نمود. او همچنین مقالههایی در زمینه مسائل اجتماعی و فرهنگی و روستاشناسی نوشت و در مجله های فارسی زبان سوئد منتشر کرد. وی همچنین درباره مسئله «مهاجرت»، «خانواده»، «فردوسی و شاهنامه» در مجامعی که در دانشگاه یوتوبوری و برخی از انجمنهای فرهنگی شهر تشکیل میشد، به سخنرانی پرداخت. هوشنگ پورکریم در ۳ مرداد ۱۳۷۳ درگذشت.
آنچنان که مطلعان تاریخ انسانشناسی ایران ابراز کردهاند، آثار هوشنگ پورکریم را از لحاظ موضوع کلی میتوان به سه دسته تقسیم کرد: روستاشناسی، ترکمنشناسی و هنرهای عامیانه ایران. دکتر ناصر فکوهی، هوشنگ پورکریم را جز نسل اول انسان شناسان غیر دانشگاهی (فعال در حوزههای غیر دانشگاهی) میداند که با تاسیس مرکز مردمشناسی ایران به سال ۱۳۳۹ کمک شایانی به شکل گیری دانش انسانشناسی در ایران نمودند. پژوهشهای پورکریم از منابع اصلی و معتبری بود که انسان شناسان خارجی، مانند ویلیام آیرونز و بیبی رابعه لوکاشوا ، در تحقیقات و تألیفات خود درباره ترکمن های ایران بهره گرفتند. هوشنگ پورکریم پدر لاله پورکریم است.
هوشنگ پور کریم در یک اردوی تابستانی که توسط یک موسسه ایرانی ترتیب داده شده بود، غرق شد. او در حال کمک به زنی بود که در آب افتاده بود. زن نجات پیدا کرد اما قایق هوشنگ پورکریم چپ شد و او غرق شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#119
Posted: 19 Aug 2014 21:58
منیره تسلیمی
- اسم اصلی منیر آخوندنیا
- تولد ۱۳۰۵ خورشیدی بندر انزلی
- مرگ ۱۳۳۴تهران
- پیشه بازیگر
- همسر(ها) خسرو تسلیمی
- فرزندان سوسن تسلیمی و سیروس تسلیمی
وی در سال ۱۳۰۵ در بندر انزلی متولد و در سال ۱۳۳۴ در تهران درگذشت وی همسر خسرو تسلیمی و مادر سیروس و سوسن تسلیمی بود
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#120
Posted: 19 Aug 2014 22:01
محمدحسین جزیرهای
- زادروز بندر انزلی
- ملیت ایرانی
- تحصیلات دکترای جنگلداری
دکتر محمد حسین جزیرهای چهره ماندگار علمی در زمینه محیط زیست و دارای دکترای جنگلداری از کشور بلژیک متولد در سال ۱۳۰۱ در بندر انزلی از استان گیلان واقع در شمال ایران.
او در سال ۱۳۰۱ در بندر انزلی به دنیا آمد، دوره دبیرستان را در رشته علمی در زادگاهش طی کرد، در خرداد ماه ۱۳۲۳ از دانشکده کشاورزی کرج با عنوان مهندس کشاورزی (درجه لیسانس) فارغ التحصیل شد و به عنوان جنگلدار لاهیجان از پاییز همان سال به کار مشغول گردید. در سال ۱۳۳۴ به بلژیک عزیمت نمود و در انستیتو آگرونومیک ژامبلو به تحصیل پرداخت که در نیمه دوم سال ۱۳۳۶ در رشته جنگل و آب به اخذ رتبه مهندسی (درجه فوق لیسانس) نایل گردید. در سال ۱۳۴۲ پس از پنج سال تحقیق در زمینه جامعه شناسی جنگل و و جغرافیای گیاهی در جنگلهای شمال ایران مجدداً رهسپار بلژیک گردید و در انستیتوی نامبرده در پاییز سال ۱۳۴۳ از پایان نامه خود در مقطع تحصیلی دکترا دفاع نمود و به دریافت درجه دکترای جنگلداری دست یافت.
دکتر جزیرهای خدمات دولتی خود را از سال ۱۳۲۳ در سمت جنگلدار لاهیجان در وزارت کشاورزی آغاز کرد و از آن پس در مشاغل اجرایی، پژوهشی و آموزشی ادامه داد که به برخی از آنها اشاره میشود:
معاون وزارت منابع طبیعی، معاون وزیر کشاورزی و رئیس سازمان جنگلها و مراتع کشور، مدیر کل مراتع کشور، مدیر عامل سازمان عمران منطقهای گرگان، مشاور سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، مشاور رئیس دانشگاه یزد، استاد مدعّز دانشکدههای منابع طبیعی گرگان، نور، کرج و یزد، استاد راهنما و استاد مشاور در مورد پایان نامههای تحصیلی دانشجویان دانشگاههای کشور در مقطعهای تحصیلی کارشناسی ارشد و دکترای جنگلداری، همکاری با فرهنگستان علوم ایران و...... مدت خدمت وی تاکنون بالغ بر ۵۶ سال بودهاست.
دکتر محمد حسین جزیرهای در سال ۱۳۸۴ به عنوان چهره علمی و ماندگار در علوم و مهندسی کشاورزی ایران شناخته شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.