ارسالها: 23330
#151
Posted: 19 Dec 2014 22:36
شورانگیز طباطبایی
- زمینه فعالیت بازیگر
- تولد ۱۳۳۲لاهیجان
- محل زندگی تهران
- سال‌های فعالیت ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷
- همسر(ها) امیرمحمد رمضانی
- فرزندان میلاد رمضانی
شورانگیز طباطبایی (متولد ۱۳۳۲ در لاهیجان) هنرپیشه ایرانی قبل از انقلاب است.
وی با نام مستعار کاترین و با فیلم اکبر دیلماج ساختهٔ خسرو پرویزی به سینما آمد. وی پیش از این فیلم، با نام مستعار شاپرک در فیلم خشم و خون که هنوز به نمایش در نیامده بود، شرکت جسته بود. شرکت در فیلم اکبر دیلماج (با حضور رضا ارحام صدر، ایرن زازیانس و دیانا) سکوی پرتابی برای شورانگیز طباطبایی بود و بعد از آن به علت زیبایی خاصی که داشت به یک باره مورد توجه فیلمسازان قرار گرفت و دست مزدش از سی هزار ریال به سیصد هزار ریال ترقی نمود.شورانگیز طباطبایی در تعدادی قابل توجه از فیلمهای موسوم به فیلم‌فارسی شرکت جسته است. متفاوت ترین فیلم وی از دیدگاه IMDb، فیلم «کنیز» است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#152
Posted: 19 Dec 2014 22:42
شهاب طلوعی
شهاب طلوعی (۲۵ دی ماه ۱۳۵۳ خورشیدی در لاهیجان) نوازندهٔ گیتار، آهنگساز و خوانندهٔ ایرانی ساکن شهر پراگ در جمهوری چک است. دلیل عمدهٔ شهرت او به خاطر ارائهٔ سبک نوین موسیقی اِتنو فلامنکو است که تلفیقی از موسیقی ایران و اسپانیا با حفظ ارزشهای سنتی هر دو موسیقی است. آثار طلوعی در سطحی وسیعتر از شنوندگان ایرانی و به خصوص در اروپا مورد پسند قرار گرفته‌اند.
شهاب طلوعی در ۲۵ دی ۱۳۵۳ خورشیدی در شهر لاهیجان متولد شد. خاندان وی اصالتا اهل تنکابن و از دودمان میرزا محمد مجتهد، علامهٔ تنکابنی می‌باشد. شهاب خردسالی و کودکی را در شهرهای لاهیجان، مشهد و تنکابن گذراند، و تحصیلات ابتدایی و متوسطهٔ خود را در شهر تهران گذراند. همچنین در کودکی نوازندگی آکوردئون را فرا گرفت پرداخت، ولی پس از مدتی گیتار را به عنوان ساز اصلی خود برگزید.
بیشتر نوجوانی شهاب طلوعی در دوران جنگ ایران و عراق سپری شد و به خاطر محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های آن دوران، امکان فعالیت آزاد در زمینهٔ ساز گیتار را نداشت. در همین دوران موسیقی و سبک وی دستخوش تغییراتی شد: در ۱۲ سالگی برای نخستین بار با موسیقی فلامنکو آشنا شد و از ۱۴ سالگی هم به مدت حدود سه سال به نواختن گیتار الکتریک پرداخت.
شهاب در دانشگاه شهر چالوس در رشتهٔ مهندسی صنایع چوب به تحصیل پرداخت و در این دوران بار دیگر در تنکابن ساکن شد. وی از این بازگشت به سرزمین نیاکانی به عنوان یکی از نهادی‌ترین نقاط فرم گیری شخصیت موسیقایی خود یاد می‌کند. در سال‌های نخستین دانشجویی شهاب به پژوهش در سبک فلامنکوی سنتی پرداخت و تفاوت‌های تکنیکی اساتید این سبک را مورد بررسی قرار داد. در همین سال‌ها به سازمان «انجمن هنرمندان نیکوکار ایران» پیوست و با کمک این انجمن کنسرت‌هایی برای یاری کودکان بی سرپرست اجرا کرد. بیشتر کنسرت‌های این دورهٔ شهاب تکنوازی و یا دونوازی گیتار بود که در آن به همنوازی با فرهاد فقیه‌نیا، آرش صیادی، کامران کامکار، نیما کامکار، کامبیز رحمانی و فرهاد نه‌قصر پرداخت.
پس از پایان دانشگاه، شهاب طلوعی برای ادامهٔ فراگیری موسیقی به کشور اسپانیا سفر نمود و پس از پذیرفته شدن در مدرسهٔ گیتار در شهر سویل در جنوب اسپانیا (آندالوسیا) و نزد فرناندو لوپز ماریا د آرو معروف به ال د ماریا (به اسپانیایی: El De Mari)، به آموختن دورهٔ پیشرفتهٔ گیتار (دستگاه‌شناسی، ریتم‌شناسی، تکنیک نوازندگی، دونوازی، همراهی آواز و بداهه‌نوازی) پرداخت و موفق به دریافت دیپلم درجهٔ بالا یا نیوِل آلتو (به اسپانیایی: nivel alto، به معنی [نوازندهٔ] سطح بالا) گردید.
پس از بازگشت ازاسپانیا، شهاب در حدود دو سال در ایران زندگی کرد و تنها موفق به دریافت مجوز اجرای یک کنسرت در دانشگاه صنعتی شریف تهران شد. در این دوره شهاب به عنوان وابستهٔ درجهٔ اول خانهٔ موسیقی ایران، از طرف این مرکز به عنوان یکی از ده نفر نامزد مدیریت خانهٔ موسیقی ایران برگزیده شد. شهاب در این مدت همچنین به تدریس هنرجویان موسیقی پرداخت و کتابی را نیز به نام «شما هم می‌توانید گیتار بنوازید» به فارسی برگرداند و به چاپ رساند.
شهاب در سال ۱۳۸۲ (۲۰۰۳ میلادی) دوباره به اروپا بازگشت و تا به امروز در شهر پراگ (پایتخت جمهوری چک) ساکن است.
اتنو فلامنکو نوعی موسیقی تلفیقی است که حاصل تلفیق موسیقی سنتی ایران و موسیقی فلامنکو است. شهاب همچنین سازی جدید به نام «لوسیفر» ساخته که ترکیبی از دو نوع گیتار و یک نوع سه تار است. ساخت این ساز دو سال و نیم زمان برده و در آن از فن‌آوری جدیدی به اسم «بندهای با فطرت حقیقی» (به انگلیسی: true temperament frets) استفاده شده‌است.
در سال ۲۰۱۱ شهاب دو ترانه به نام‌های جنگل بارانی و تانگو پرسو را در برنامهٔ کوک بی‌بی‌سی فارسی اجرا کرد. در این ترانه‌ها شهاب به تلفیق سازهای گیتار، سه تار، تمبک و کاخون پرداخت و اشعاری از مولانا، حافظ و فردوسی را در ترانه‌های خود به کار برد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#153
Posted: 19 Dec 2014 22:52
عبدالرزاق لاهیجی
حکیم ملا عبدالرزاق بن علی لاهیجی، مشهور به فیاض لاهیجی از فیلسوفان و متلکمان برجستهٔ شیعه‌است.او در لاهیجان متولد شد.
وی داماد و یکی از شاگردان ممتاز ملاصدرای شیرازی بوده‌است. ملا محسن فیض کاشانی، داماد ملاصدرا، همدرس او در قم بوده‌است. میرزا حسن لاهیجی که از عالمان و حکیمان عصر صفوی بود فرزند اوست. محمدباقر لاهیجی نیز دیگر فرزند اوست که از دانشمندان عصر خود به شمار می‌رفت.
او سرانجام در سال ۱۰۷۲ قمری در قم درگذشت و در قبرستان شیخان به خاک سپرده شد. لاهيجى را بايد بيشتر شارح آثار فلاسفه متقدم شمرد و از اين لحاظ،استادى است که تبحرش در فلسفه "مشائى" و"اشراقى" مشهود است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#154
Posted: 19 Dec 2014 23:04
آفرین عبیسی
- نام اصلی صغری عبیسی
- زمینه فعالیت سینما
- تولد ۲۲ اسفند ۱۳۳۰
- لاهیجان
- سال‌های فعالیت ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۰
- ۱۳۷۸ تا کنون
- همسر(ها) مرحوم ایرج صادقپور ( فیلمبردار و تهیه کننده)
- مدرک تحصیلی متوسطه
آفرین عبیسی (زاده ۲۲ اسفند ۱۳۳۰ در لاهیجان) بازیگر ایرانی است.
- عصر
- تقاطع
- بید مجنون
- رستگاری در هشت و بیست دقیقه
- شکلات
- قدمگاه
- ملاقات با طوطی
- مهمان مامان
- دختر ایرونی
- واکنش پنجم
- کاغذ بی خط
- نان و عشق و موتور ۱۰۰۰
- نیمه پنهان
- شهرت
- همسر دلخواه من
- کودک و سرباز
- پل
- کاکو
- طوقی
- لیلی و مجنون
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#155
Posted: 19 Dec 2014 23:09
شمس‌الدین علمی غروی
مهندس شمس‌الدین علمی غروی فرزند آیت‌الله شیخ اسحاق رشتی (مجتهد صاحب نام ایران در دوره پهلوی اول) فرزند آیت‌الله العظمی میرزا حبیب‌الله رشتی (مرجع تقلید در دوره قاجار) بود. او در دوره ۱۷ مجلس شورای ملی نمایندگی لاهیجان و لنگرود را بر عهده داشت و از طرفداران دولت دکتر محمد مصدق بود.
او کارشناس رسمی دادگستری در رشته راه و ساختمان بود و به همراه همسرش در منزل مسکونی خود واقع در خیابان کارگر شمالی به قتل رسیدند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#156
Posted: 19 Dec 2014 23:13
عمادالدوله دیلمی
- دوران ۳۲۰-۳۳۸
- نام کامل ابوالحسن علی بن بویه
- مرگ جمادی‌الثانی ۳۳۸ (قمری)
- پیش از عضدالدوله دیلمی
- دودمان آل بویه
ابوالحسن علی بن بویه دیلمی ملقب به عمادالدوله بنیانگذار سلسله آل بویه (بوییان) است.
وی در ابتدا وارد خدمت سامانیان و نصر دوم سامانی شد و در زمره نزدیکان وی درآمد. سپس وی به ماکان کاکی پیوست که از سوی سامانیان بر گرگان و ری حکومت می‌راند. (حدود سال ۹۲۸ (میلادی)) شاید وی این کار را به پیشنهاد نصر انجام داده باشد. به هر حال او شروع به حرکت برای تصاحب مناصب مهم قدرت در نزد ماکان کرد و موفق شد به همراه برادرانش حسن و احمد مناصب ارتشی به دست آورد. با این وجود در سال ۹۳۰ (میلادی) ماکان ضد سامانیان شورش کرد و خراسان را گرفت، اما او از طرف دیگر مورد حمله زیاریان و مردوایچ قرار گرفت و مجبور به تسلیم طبرستان شد. بنابراین علی و برادرانش به مقابل با مرداویچ شتافتند که قصد تصرف کوههای جنوب البرز و قزوین را داشت. کمی بعد مردوایچ حکومت کرج را به علی داد. کرج شهری مهم بود که به نظر می‌رسد منظور کرج ابودلف نزدیکی آستانه شازند اراک امروزی باشد. هنگامی که علی در راه کرج در ری توقف کرد العمید وزیر مرداویج وی را از توطئه زیاریان برای نابودی وی آگاه ساخت. او با سرعت ری را ترک کرده و به کرج رسید.
علی بن بویه دیلمی ملَقَّب به عمادالدوله، به همراه دو برادر کوچک‌تر خود، رکن الدین حَسن و مُعزُّالدوله احمد، در ابتدای قیامِ داعیان علوی در گیلان و طبرستان به خدمت ماکان دیلمی و سپس مرداویچ بن زیار پیوستند. علی از طرف مرداویچ فرماندار کرج شد ولی در سالیان بعد با مرداویچ اختلافاتی پیدا کرد که منجر به جنگ بین دو طرف شد. با مرگ مرداویچ در سال ۳۲۳ (قمری)، عمادالدوله کرمان را فتح کرد و بدین ترتیب با تسخیر فارس و کرمان و نواحی اطراف، دولت عباسی، کلیّه ی متصرفات خود را در ایران از دست داد.
در سال ۳۲۹ (قمری)، عمادالدوله در حین قلع و قمع مخالفان خود، تا طبرستان پیش رفت و بعدها موفق به تسخیر خوزستان نیز شد. علی عمادالدوله در سال ۳۳۷ (قمری) به سختی مریض شد و کارها را به برادر زاده اش فناخسرو ملقّب به عضدالدوله واگذاشت و خود در سال ۳۳۸ (قمری) درگذشت. عمادالدوله در تمام مدت امارت خود با مردم با مهربانی رفتار کرد و بساط عدل و انصاف را در سراسر قلمرو خویش گستراند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#157
Posted: 19 Dec 2014 23:20
فرشید کریمی
- نام کامل فرشید کریمی پاشاکی
- زادروز ۱۳۵۵
- زادگاه کرج
فرشید کریمی (متولّد ۱۳۵۵، کرج) دروازه بان ایرانی است.او برادر علی کریمی، برندهٔ توپ طلای قارهٔ آسیا است.
دوران بچگی انها در روستایی به نام پاشاکی در نزدیکی شهر لاهیجان واقع در استان گیلان کذشت.فرشید کریمی در سال ۱۳۷۹ به پیروزی تهران پیوست.
پس از اخراج احمدرضا عابدزاده توسط علی پروین سرمربی وقت پرسپولس، کریمی توانست با کنار زدن داوود فنایی دروازه بان اول تیم، جای خود را در ترکیب اصلی تثبیت کند.
در سال ۱۳۸۴، در پی نمایش بسیار خوب فرشید کریمی در تیم پیروزی، او به تیم ملی ب ایران دعوت شد.
اما علیرغم اینکه او هر هفته دروازه‌بان تیم پیروزی بود، نام او را به بهانهٔ مصدومیت از لیست بازیکنان حذف کردند.
پس از چندی، با ورود آری هان، به عنوان سرمربی به تیم پرسپولس، محمد محمدی به وی ترجیح داده شد و فرشید کریمی دوباره نیمکت نشین شد.
این نیمکت نشینی باعث افت وی شد، تا جایی که در فصل ۸۷-۱۳۸۶ و در حالیکه او دوّمین کاپیتان پرسپولس بود، دروازه بان سوم تیم شد. (در این فصل پیروزی ۴ دروازه بان داشت)
در پایان همان فصل، کریمی دیگر نیمکت نشینی را تحمل نکرده و با اخذ رضایت‌نامه به تیم فوتبال پگاه گیلان پیوست.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#158
Posted: 19 Dec 2014 23:26
علی کریمی
- نام کامل محمدعلی کریمی پاشاکی
- زادروز ۱۷ آبان ۱۳۵۷
- زادگاه کرج
- قد ۱۷۸ سانتی‌متر
علی کریمی در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج به‌دنیا آمد و فرزند سوم خانواده است. کریمی اصالتاً لاهیجانی است. پدر او ولی‌الله کریمی، در جوانی در استان گیلان بازیکن فوتبال بوده و مادرش حوریه آببند پاشاکی خانه‌دار است. علی کریمی ۳ برادر و یک خواهر دارد. فرشید، برادر بزرگترش همانند وی به فوتبال روی آورد و مدتی با او هم‌بازی بود. کریمی گفته‌است که در کودکی هوادار پرسپولیس بوده‌است و در زمانی که با پدرش برای دیدن بازی‌های این تیم به ورزشگاه آزادی تهران می‌رفته، آرزو می‌کرده روزی برای این تیم بازی کند.
او در دوران بازیگری ۱۸ سالهٔ خود از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۳، سابقهٔ بازی در لیگ ۴ کشور ایران، امارات، آلمان و قطر و باشگاه‌های فتح، پرسپولیس، الاهلی امارات، بایرن مونیخ، القطر، استیل‌آذین، شالکه ۰۴ و تراکتورسازی را دارد.
از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۱، کریمی بیش از یک دهه بازیکن تیم ملی فوتبال ایران بود و با ۱۲۷ بازی و ۳۸ گل ملی، سومین بازیکن تاریخ ایران از نظر تعداد بازی ملی و همچنین سومین گلزن برتر این تیم به شمار می‌رود.
علی کریمی که به عنوان یک بازی‌ساز دریبل‌زن شناخته می‌شد، در ایران هواداران بسیاری دارد و به «جادوگر» و «مارادونای آسیا» ملقب شده‌است. او همچنین در فعالیت‌های اجتماعی و خیریه شرکت داشته‌است.
کریمی فوتبال حرفه‌ای خود را در سال ۱۳۷۵ با فتح در لیگ دسته دوم فوتبال ایران آغاز کرد و پس از ۲ سال به پرسپولیس پیوست، جایی که در ۳ فصل بازی موفق به ۲ بار قهرمانی در جام آزادگان و یک بار قهرمانی در جام حذفی شد و همزمان با تیم ملی، در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک مدال طلا را به گردن آویخت. کریمی از بهمن ۱۳۷۷ به دلیل هل‌دادن داور در بازی تیم امید به مدت یک سال از حضور در تمام مسابقات باشگاهی و ملی محروم شد، و پس از پایان این مدت دوباره به فوتبال بازگشت و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ نیز حاضر بود.
وی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی دبی منتقل شد که در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲، به عنوان «بهترین بازیکن خارجی لیگ برتر فوتبال امارات» انتخاب شد و در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳، عنوان «آقای‌گل لیگ برتر فوتبال امارات» و «مرد سال فوتبال امارات» را کسب کرد.
کریمی که با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ مقام سوم را کسب کرد و همزمان به عنوان آقای‌گلی این مسابقات (مشترکاً با علاء حبیل از بحرین) دست یافت. او در همین سال (۲۰۰۴) جایزه «مرد سال فوتبال آسیا» را از کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد.
در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴)، وی به باشگاه بایرن مونیخ در بوندس‌لیگای آلمان پیوست و در ۲ سال حضورش در این باشگاه ضمن انجام بیش از ۴۰ بازی، قهرمانی جام حذفی و لیگ را هرکدام یک بار تجربه کرد. او همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ با ایران حاضر بود و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ نیز بازی کرد.
پس از آن به القطر در لیگ ستارگان قطر رفت و پس از یک سال به پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران برگشت که حضورش در این تیم یک سال ادامه داشت. کریمی بازی در ایران را با ۱٫۵ فصل حضور در استیل‌آذین ادامه داد و در نیم‌فصل دوم ۲۰۱۱–۲۰۱۰ عضو شالکه در بوندس‌لیگا بود که قهرمانی جام حذفی آلمان را برای بار دوم کسب کرد.
علی کریمی دوباره به پرسپولیس بازگشت تا سومین دوره حضور خود را با این باشگاه تجربه کند. پس از ۲ فصل بازی، علی کریمی به تراکتورسازی تبریز پیوست و آخرین فصل دوران بازیگری خود را با قهرمانی در جام حذفی پایان داد.
ورلد ساکر در مطلبی که در ۲۲ سالگی کریمی نوشته، او را بازیکنی با «حرکات و کار با توپِ هیپنوتیزم‌کننده» و «مهارت چشم‌نواز» توصیف کرده‌است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#159
Posted: 19 Dec 2014 23:30
حزین لاهیجی
یادبود حزین لاهیجی در مجاورت استخر لاهیجان
محمدعلی بن ابوطالب متخلص به حَزین و معروف به شیخ علی حزین در سال ۱۱۰۳ قمری در اصفهان زاده شد. او از تبار زاهدی‌ها و نوادگان شیخ زاهد گیلانی است. از استادان حزین می‌توان به امیر سید حسین طالقانی اشاره کرد.
او جهانگرد و همچنین دانشمندی جانورشناس بود. وی همچنین از آخرین شاعران بزرگ سبک هندی بود. از آثار او می‌توان به تذکره شعرا، دیوان اشعار، صفیر دل و حدیقه ثانی در برابر حدیقه سنایی و تذکارات العاشقین در برابر لیلی و مجنون اشاره کرد. تذکره حزین لاهیجی با سبکی ساده و پخته به نگارش درآمده‌است.
حزین در کتاب تاریخ خود به نام «زندگی شیخ حزین به قلم خود او» وضعیت اصفهان در زمان حمله افغانان و نیز اشغال ایران بوسیله ترکان عثمانی را شرح می‌دهد.
ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد/در دام مانده باشد صیاد رفته باشد، یکی از مشهورترین ابیات اوست.
حزین لاهیجی در سال ۱۱۴۶ق به هند رفت و در سال ۱۱۸۱ق در حدود هفتاد و هشت سالگی در بنارس درگذشت و در همان شهر دفن شد.
حزین لاهیجی از ترس نادرشاه به هندوستان رفت و تا پایان در هند زندگی کرد. سکونت محمدعلی حزین لاهیجی در نوزده سال آخر زندگی خود در بنارس که تحت حکومت نواب‌های شیعه بود، از رویدادهای مهم در حیات فرهنگی، مذهبی و ادبی این شهر است. آرامگاه او - که مدفن خلیل علی ابراهیم خان نیز در جوار آن است - در بنارس زیارتگاه مهمی است که زوار آن، علاوه بر شیعیان، سایر مسلمانان نیز هستند. حضور حزین و درسهای او در ترویج و اشاعة تشیع در آن سامان نقش بسیار مهمی داشت.
بخشی از سروده‌های او به زبان فرانسه نیز ترجمه شده‌است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#160
Posted: 19 Dec 2014 23:38
محمدعلی مجتهدی گیلانی
- زادروز ۱ مهر ۱۲۸۷
- ۲۳ سپتامبر ۱۹۰۸
- لاهیجان, گیلان
- درگذشت تیر ۱۳۷۶
- ۱ ژوئیه ۱۹۹۷ (۸۸ سال)
- نیس, فرانسه
- آرامگاه نیس، فرانسه
- محل زندگی لاهیجان، تهران، نیس
- ملیت ایرانی
- پیشه استاد دانشکده فنی دانشگاه تهران، رئیس دبیرستان البرز،
- سال‌های فعالیت ۱۳۲۰ - ۱۳۵۸
- منصب پایه‌گذار دانشگاه صنعتی آریامهر و نخستین نایب‌التولیه آن، رئیس دانشگاه شیراز، رئیس دانشگاه ملی ایران
- همسر آننا
محمدعلی مجتهدی گیلانی ( ۱ مهر ۱۲۸۷، لاهیجان - تیر ۱۳۷۶ ،نیس) استاد دانشکده فنی دانشگاه تهران و رئیس دبیرستان البرز بود. او دانشگاه صنعتی شریف را بنیان نهاد. فارغ‌التحصیلان این دو موسسه حجم زیادی از نخبگان اقتصادی، سیاسی فرهنگی ایران را تشکیل می‌دهند. او همچنین در دوره هایی ریاست دانشگاههای ملی ایران و پهلوی و پلی تکنیک تهران را عهده دار بود.
محمدعلی مجتهدی در اول مهر سال ۱۲۸۷ (۲۳ سپتامبر ۱۹۰۸) در لاهیجان، شهری آسوده در میان باغهای چای، شالیزارهای برنج و جنگلهای پرپشت در نزدیکی دریای خزر به دنیا آمد. پدر و مادر او از خانواده‌های با اصل و نسب زمین دار کوچک شهر بودند. پدر او در تجارت ابریشم، یکی دیگر از محصولات اصلی منطقه، هم بود. محمدعلی دو ساله بود که مادر اش را از دست داد. پدر اش یک منضبط سختگیر، و باورمند به تشریفات و آداب و رسوم زندگی در شهر کوچک بود. او به فریبندگی مسموم شهرهای بزرگ بی اعتنا بود و علاقه نداشت پسر اش را به چنین جاهایی بفرستد. حتی در لاهیجان، او به پسرش تنها اجازه داد در مدرسه‌ای اسم بنویسد که توسط اعیان شهر تامین مالی می‌شد. او تحصیل را در هفت سالگی در مدرسه ابتدایی حقیقت شروع کرد. عامل دیگری در تحصیل مجتهدی جوان تاخیر ایجاد کرد: قیام در منطقه، به رهبری میرزا کوچک خان جنگلی که در نهایت منجر به پیدایش جمهوری شورایی سوسیالیستی ایران در ۱۹۲۰-۱۹۲۱ شد.
وی در سال ۱۳۰۴ خورشیدی استفاده از عایدی که از مایملک مادرش می‌گرفت، به تهران آمد. در این شهر او با دایی‌اش می‌زیست و با پسردایی‌اش رضا رادمنش، که یکی از مهم‌ترین اعضای جنبش کمونیستی ایران شد، در یک اتاق شریک بود. ولی مجتهدی، در همه عمرش، با سیاست سر سازگاری نداشت. نه تنها بیرون از غوغای سیاست ایستاد، بلکه تلاش کرد، موسسات آموزشی مهمی را که مدیریت می‌کرد از هر فعایت سیاسی دور نگه دارد.
مجتهدی به تحصیلات خود را در دارالمعلمین مرکزی ادامه داد. سپس در مدرسه متوسطه شرف تهران سال پنجم و ششم متوسطه را به پایان رساند. در سال ۱۳۱۰ مدرک دیپلم کامل متوسطه (شعبه علمی) را گرفت و در همان سال پس از قبولی در چهارمین دوره امتحانات اعزام محصل به اروپا، جزو صد تن برگزیده محصلان اعزامی شد که به فرانسه رفتند، تا هر یک به نحوی نقشی مؤثری در آینده علمی و فرهنگی ایران ایفا کنند.
او پس از ۷ سال با همسر فرانسوی‌اش به ایران آمد و دانشیار ریاضی دانشکده علوم و دانشسرای عالی شد.
ریاست بر دبیرستان البرز
گرچه ساموئل جردن آمریکایی و همسرش دبیرستان البرز را پایه‌گذاری کردند، اما بی‌شک این دکتر محمدعلی مجتهدی است که هم اکنون، نامش برای نسل‌هایی از ایرانیان، به طرزی جدایی‌ناپذیر با البرز پیوند خورده‌است.
در سال ۱۳۲۰ مسؤولیت شبانه‌روزی دبیرستان البرز را و ۳ سال بعد، مدیریت کل دبیرستان را به او واگذار کردند. او ۳۴ سال مدیر دبیرستان البرز باقی ماند و با نحوه خاص مدیریتش، دانش‌آموزان برجسته‌ای را پرورش داد، تا آنها نیز هر یک به سهم خود، نقش مؤثری در ساخت فضای علمی و فرهنگی ایران ایفا کنند.
او در سال ۱۳۲۵، مدیر کل اداری و آموزشی وزارت فرهنگ شد. در سال ۱۳۴۱، رئیس دانشگاه پلی‌تکنیک تهران و در در ۱۱ آبان ۱۳۴۴ مسئول تشکیل و تأسیس دانشگاه صنعتی شریف شد و ۱۱ ماه بعد، در اول مهر ۱۳۴۵ دانشگاه را به صورت کامل، تأسیس کرد و تحویل داد.
دکتر مجتهدی در سال ۱۳۷۶ در شهر نیس در جنوب فرانسه درگذشت و همان جا به خاک سپرده شد. از آن زمان تلاش‌های دوستداران وی برای انتقال پیکر او به ایران و دفن در لاهیجان به علت مخالفت آننا همسر فرانسوی‌اش، ناکام مانده‌است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 16 از 43