ارسالها: 23330
#181
Posted: 5 Apr 2014 19:14
محله درب شاهزاده
نقشه شیراز قدیم
محله درب شاهزاده، نام یکی از محله‌های شیراز قدیم می‌باشد که در شمال این شهر واقع بوده‌است. در زمان قبل از کریم خان زند این محله به دو بخش محلهٔ شیادان و محلهٔ موردستان تقسیم شده بود که کریم خان این دو محله را در هم ادغام کرد.
این محله به دلیل وجود آرامگاه شاهزاده منصور در آن بدین نام خوانده می‌شود.
این محله از شمال به محله دروازه اصفهان و محله دروازه سعدی، از جنوب به محله بالا کفت (بالا کفد)، محله اسحاق بیگ و محله بازار مرغ محدود می‌شده‌است.
از بناهای شاخص محله می‌توان به مسجد وکیل، حمام وکیل، بازار وکیل، بازار نو، مسجد مولا و کاروان‌سراهای احمدی اشاره کرد.
در کل محلات شیراز به دو دسته بزرگ حیدری و نعمتی تقسیم شده بودند. حیدری به محلاتی گفته می‌شد که افراد آن محلات، خود را پیرو سلطان حیدر که از مشایخ عرفان بود، می‌دانستند.
نعمتی به محلاتی اطلاقی می‌شد که ساکنان آن خود را پیرو شاه نعمت الله ولی که او نیز از بزرگ‌ترین و شاخص‌ترین عرفای عصر بودمی‌دانستند. درگیری‌ها و مخاصماتی که بین این دو دسته در سال‌های متمادی صورت گرفته هنوز هم مورد بحث است و حتی به صورت ضرب المثل جنگ حیدری، نعمتی در زبان‌هاست.
پنج محله محله اسحاق بیگ، محله درب شاهزاده، محله بالا کفت، محله میدان شاه و محله بازار مرغ را حیدری خانه و پنج محله محله سرباغ، محله سنگ سیاه، محله درب مسجد، محله لب آب و محله سر دزک را نعمتی خانه می‌گفتند. البته محله ارمنی‌ها و محله کلیمی‌ها جزء محلات بی‌طرف بودند و کاری به درگیری‌ها و مخاصمات نداشتند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#182
Posted: 5 Apr 2014 19:15
محله درب شیخ
نقشه شیراز قدیم
محله درب شیخ یا محله باغ نو از محله‌های قدیمی شهر شیراز و بخشی از محله بالا کفت شیراز می‌باشد. در زمان زندیه، کریمخان زند محله آستانه را با محله درب شیخ ادغام نمود و بالاکفت نامید. آرامگاه روزبهان بقلی فسایی در این محله واقع شده‌است. این محله در مجاورت آرامگاه سید علاءالدین حسین، نارنجستان قوام و خانه زینت الملوک قرار دارد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#183
Posted: 5 Apr 2014 19:17
محله درب مسجد
نقشه شیراز قدیم
محله درب مسجد، نام یکی از محله‌های شیراز قدیم می‌باشد که امروزه به نام درب مسجد مشیر معروف است. هم اکنون مسجد مشیر شیراز با زیبایی و قدرت تاریخی و کاشی کاری های زیبای آن مورد توجه جهان‌گردان داخلی و خارجی است. این بنا، جزء آثار و ابنیه‌ی تاریخی شیراز می‌باشد و چندین مرتبه تعمیر و مرمت شده است.
نام این محله به سبب مسجدی است که در این محله قرار دارد. این بنا از ساختمان های مشیرالملک شیرازی است که از ثروتمندان بزرگ این شهر بوده است.
در کل محلات شیراز به دو دسته بزرگ حیدری و نعمتی تقسیم شده بودند. حیدری به محلاتی گفته می شد که افراد آن محلات، خود را پیرو سلطان حیدر که از مشایخ عرفان بود، می‌دانستند.
نعمتی به محلاتی اطلاقی می‌شد که ساکنان آن خود را پیرو شاه نعمت الله ولی که او نیز از بزرگ‌ترین و شاخص‌ترین عرفای عصر بودمی‌دانستند. درگیری‌ها و مخاصماتی که بین این دو دسته در سال های متمادی صورت گرفته هنوز هم مورد بحث است و حتی به صورت ضرب المثل جنگ حیدری، نعمتی در زبان‌هاست.
پنج محله محله اسحاق بیگ، محله درب شاهزاده، محله بالا کفت، محله میدان شاه و محله بازار مرغ را حیدری خانه و پنج محله محله سرباغ، محله سنگ سیاه، محله درب مسجد، محله لب آب و محله سر دزک را نعمتی خانه می گفتند. البته محله ارمنی‌ها و محله کلیمی‌ها جزء محلات بی‌طرف بودند و کاری به درگیری‌ها و مخاصمات نداشتند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#184
Posted: 5 Apr 2014 19:18
محله ارمنی‌ها
نقشه شیراز قدیم
محله ارمنی‌ها، نام یکی از محله‌های شیراز قدیم می‌باشد که در نزدیکی محله درب مسجد قرار داشته است و و کلیه عیسویان شیراز در این محل زندگی می کردند.
ارامنی ها به دستور شاه عباس دوم از ارمنستان به ایران آورده شده بودند و در اصفهان و شیراز استقرار یافته بودند. در این محله نیز مکان هائی چون حمام، مکتب خانه، کلیسا، قراول خانه، بازار و بازارچه‌ی مخصوص عیسویان و ارامنی‌ها وجود داشته است.
عیسویان به تدریج از ارامنه جدا شدند و به محل جدیدی واقع در خارج شیراز آن زمان رفتند و کلیسای حضرت شمعون غیور را بنا کردند و در اطراف آن، محله‌ی خود را گسترش دادند. این کلیسا که در کوچه نوبهار منشعب از خیابان زند فعلی است، آراسته به جزئیات ساختمان ایرانی از جمله استفاده از پنجره‌های الوان می باشد.
کلیسای ارامنه در داخل شهر و جنب مسجد مشیر قرار دارد. این کلیسا در سال ۱۶۶۲ میلادی در زمان شاه عباس دوم ساخته شد. تالار نمازگاه آن یکی از بناهای ظریف قدیمی و هنری قرن ۱۷ شیراز می باشد، نقاشی سقف تالار آن بسیار زیبا و دارای طراحی خاص می باشد، گچ بری های این تالار نیز از شاه کارهای آن زمان است که در نوع خود بی نظیر می باشد. بازاچه‌ای نیز در این محل وجود داشته است که به بازاچه‌ی ارامنی‌ها معروف بوده و هنوز هم آثاری از این بازارچه باقی است و به همان نام قدیم معروف و مشخص است.
در کل محلات شیراز به دو دسته بزرگ حیدری و نعمتی تقسیم شده بودند. حیدری به محلاتی گفته می شد که افراد آن محلات، خود را پیرو سلطان حیدر که از مشایخ عرفان بود، می‌دانستند.
نعمتی به محلاتی اطلاقی می‌شد که ساکنان آن خود را پیرو شاه نعمت الله ولی که او نیز از بزرگ‌ترین و شاخص‌ترین عرفای عصر بودمی‌دانستند. درگیری‌ها و مخاصماتی که بین این دو دسته در سال های متمادی صورت گرفته هنوز هم مورد بحث است و حتی به صورت ضرب المثل جنگ حیدری، نعمتی در زبان‌هاست.
پنج محله محله اسحاق بیگ، محله درب شاهزاده، محله بالا کفت، محله میدان شاه و محله بازار مرغ را حیدری خانه و پنج محله محله سرباغ، محله سنگ سیاه، محله درب مسجد، محله لب آب و محله سر دزک را نعمتی خانه می گفتند. البته محله ارمنی‌ها و محله کلیمی‌ها جزء محلات بی‌طرف بودند و کاری به درگیری‌ها و مخاصمات نداشتند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#185
Posted: 5 Apr 2014 19:20
آستانه (شیراز)
نقشه شیراز قدیم
آستانه محله بسیار کهن در مرکز شیراز که آرامگاه سید علاءالدین حسین فرزند موسی کاظم در آن قرار دارد و بعد از بارگاه شاهچراغ مهمترین زیارتگاه در شیراز است.
پایان محله‌های قدیمی شیراز
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#186
Posted: 8 Aug 2014 13:17
تفرجگاه تنگ تیزآب 
تنگ تیزاب، یکی از زیبا‌ترین تفرجگاه‌های استان فارس است که هرساله پذیرای تعداد زیادی گردشگر از استان فارس و یا دیگر استان‌ها می‌باشد.
به گزارش شیراز۱۴۰۰ و به نقل از تسنیم، گردشگاه تنگ تیز آب یکی از گذرگاه رودخانه بشار است که از کوه‌های سپیدان و یاسوج سرچشمه می‌گیرد. این رودخانه دایمی آبی شیرین دارد که هم برای شرب و هم کشاورزی استفاده می‌شود. تنگ تیزآب پوشیده از جنگل و انواع درختان بنه، بادام، بلوط و بید و گیاهان سرسبز است و همین مساله سبب ایجاد سرسبزی و نشاط در این منطقه شده است. تنگ تیزاب تابستان‌های خنک و خوش آب و هوا و زمستان‌های سرد دارد. این منطقه با آنکه امکانات گردشگاهی مناسبی ندارد، در فصل تابستان مورد استفاده بسیاری از بازدیدکنندگان که از راه‌های دور و نزدیک به این منطقه مسافرت می‌کنند قرار می‌گیرد. طبیعت کوهپایه‌ای توأم با پوشش جنگلی و رودخانه دایمی، منظره‌ای زیبا را در دل تنگ تیزاب به وجود آورده و جاذبه‌های این گردشگاه را فزونی بخشیده است. ورودی تنگ تیزآب در مجاورت جاده آسفالته سپیدان- یاسوج قرار دارد. تنگ تیزآب در فاصله ۲۰ کیلومتری سپیدان واقع شده و فاصله شیراز تا این محل در حدود ۹۰ کیلومتر است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#187
Posted: 28 Oct 2014 22:17
اینجو شیرازه کاکو
شهر ِما شهر ِگُل یاسَم و گل نازهِ کاکو شهر ما شهر تماشایی شیرازهِ کاکو مَردُمِش مِربوُن و غَریب نواز و با صفا همه جاش جوُی جَر و مَنجَر ُسازُ و آوازهِ کاکو هر کی یِی دَفه بیاد اینجوُ و چَن روز بوُمونه بِ خودش می گه چِقد ای شهروُ دِل وازه کاکو مَشتیاش هر چی دارن خرج می کنن وقتِ سئوال هَمَشوُن جواب میدن خدا سبب ساز ِه کاکو هر کی یِی رازی داره جَلدی میره فال میگیره از کتاب خواجه حافظ که پر ِرازه کاکو دلگشا از بِه قَشَنگِه دِل آدم وا میشه بخصوص اووقتی که گُلُوی بهار وازه کاکو سعدی و چِل تَن و حافطیه و باغ ارم هر مُسافری دیده گُفته چِقد نازه کاکو او غَریبوُ که بهت گف چه خوبه شهر شوموُ تو بوگو از قول کاکو شیرازی اینجو شیرازه کاکو
تاریخ شیراز
در افسانه ها آمده است که شیراز فرزند تهمورس (از پادشاهان سلسله پیشدادیان) شهر شیراز را تأسیس کرد و نام خود را بدان بخشید. به روایتی دیگر، نام این دیار، "شهرراز" بوده که به اختصار شهر از و شیراز خوانده شده است.
در حالی که بر اساس تحقیقات "تدسکو" شیراز به معنای مرکز انگور خوب است، "ابن حوقل"، جغرافی دان مسلمان قرن چهارم هجری، علت نامگذاری شیراز شباهت این سرزمین به اندرون شیر می داند، چرا که به قول او عموما" خواربار نواحی دیگر بدانجا حمل می شد و از آنجا چیزی به جایی نمی بردند. و بالاخره بنا به نوشته کتاب "صورالاقالیم"، از جهت وجود دام های بسیار در دشت شیراز، آنجا را "شیرساز" نامیده اند.باری، بیش از هر چیز نام زیبا و سحرانگیز شیراز که واژه ای فارسی است، بهترین گواه بر این باور است که برخلاف پندار پاره ای از جغرافی دانان مسلمان، تأسیس این شهر به قرن ها قبل از ورود اسلام به ایران باز می گردد، شیراز، هم اکنون نیز در محل تقاطع مهمترین راه های ارتباطی شمال به جنوب و شرق به غرب کشور است و این موقعیت در ادوار قبل از اسلام شاخص تر بوده، چرا که در عهد هخامنشیان، شیراز بر سر راه شوش (پایتخت هخامنشی) به تخت جمشید و پاسارگاد بوده و در عهد ساسانیان راه ارتباطی شهرهای بسیار مهمی چون بیشابور و گور با استخر، از جلگه شیراز می گذشت. در نتیجه مسلم است که چنین محل حاصلخیز و خوش آب و هوایی که در تقاطع مسیرهای مهمی که برشمرده شد، قرار داشته، هرگز خالی از آبادی و سکنه نبوده است. وجود آثار قدیمی مانند قصر ابونصر در حوالی شیراز که قدمت آن به دوره اشکانیان می رسد و نقوش برجسته برم دلک، (در چندکیلومتری شرق قصر ابونصر) که از آثار دوره ساسانی است و قلعه بزرگ بندر (فهندر، پهندر، قهندز، کهندژ) در سمت شرق تنگ سعدی و چند نقش برجسته در دهکده گویم در چهار فرسنگی شمال غرب شیراز و همچنین پیدا شدن سکه هایی در ضمن حفاری های قصر ابونصر، که بر آنها با خط پهلوی نام شیراز نقش بسته است، جملگی بر وجود شهر یا بلوکی به نام شیراز، در همین محل در دوران قبل از اسلام دلالت دارد.
علاوه بر آنچه گفته شد، کاوش های باستان شناسی در تخت جمشید، به سرپرستی کامرون در سال 1314 ه.ش، به پیدایش خشت نبشته هایی انجامید که بر روی چند فقره از آنها نام شیراز مشخص بود. بدین ترتیب می توان احتمال داد، این وادی که در عهد رونق تخت جمشید، آبادی کوچکی بیش نبوده است، بعد از انهدام پایتخت هخامنشیان، سمندروار از دل خاکستر آن دیار برپا خاسته است.
استخری در کتاب مسالک و ممالک که در نیمه اول قرن چهارم هجری تألیف شده است، راجع به آثار و بقایای فرهنگی قبل از اسلام، در شیراز می گوید:
شیراز قلعه ای به نام شاه موبد دارد. وی همچنین از دو آتشکده به نام های کارستان و هرمز در آن سرزمین یاد می کند.
باری در مجموع گفتار استخری که شیراز سیزده ناحیه (طسوج) دارد که در هر کدام از آنها قراء و کشتزارهایی موجود است که متصل به هم قرار گرفته اند. و نیز نظر ابن بلخی که در روزگار ملوک فرس، شیراز ناحیتی بود و حصاری چند بر زمین، می تواند روشنگر قدمت شیراز، به عنوان یک سرزمین مسکون آباد (و نه یک شهر بزرگ) باشد
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#188
Posted: 11 Nov 2014 15:01
باغ جهان نما
اگر پارس این سان پر آوازه است
ورا شهر شیراز شیرازه است
بهشت برین است شیراز من
چو خفته است آن جا بسی راز من
این باغ کهن ترین باغ شیراز است که از آب و رودخانه ی پُرآوازه ی رکنی مشروب می‌شده و در منطقه ی ویژه ای از شیراز (خیابان حافظ) و در میان آرامگاه حافظ + هفت‌تنان + دروازه قرآن + خواجوی کرمانی + بابا کوهی + باغ ملی + گهواره دید... جای دارد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 19 از 19