ارسالها: 9253
#241
Posted: 23 Dec 2013 22:25
خراســــــــــــــان جُنوبی
شهرستان نهبندان
معرفی
screen cap
شهرستان نهبندان باوسعت 41102کیلومترمربع جنوبی ترین شهراستان خراسان جنوبی است.این شهردرطول جغرافیای 60درجه و30دقیقه وعرض جغرافیایی 31درجه و33دقیقه ودر ارتفاع 1196متری از سطح دریاهای آزاد قرار گرفته است.درمورد وجه تسمیه نهبندان این نظریه وجود دارد که نه یا نیه در فارسی به معنی شــهر است.درگذشته بیشتر تواریخ از این شهربا نام نه یا نیه یاد کرده اندواز قرن هفتم به بعد "نهبـندان "نامیده شده است. علت این امر این است که روستای بــندان در 75 کیلومتری شرق "نه"به صورت زندان حکام وخوانین منطقه بوده و ظاهراً شهرت این زندان به همه جا رسیده بود وزمانی که از نه سخن به میان می آمد (نـه)بندان معرف خوبی برای آن بوده است.ایزوخاراکسی به "نه"در زمان اسکندرمقدونی اشاره می کند.
حمــدا.. مستوفی در نزهِة القلوب "نه" را از اقلیم سوم بر می شمارد که آن را اردشیر بابکان ساخته است . وی می گوید : چون اردشیر شهر "نه بساخت شاپور بن اردشیر حاکم خراسان بود از پدر آن شهر را درخواست کرد و او مضایقه نمود و شاپور را غیرت آمد و آنجا (نیشابور)یعنی نه شاپور نام نهاد.سایر منابعی که از" نه"به نوعی نام برده اند عبارتند از:صورةالارض (ابن حوقل)، حدود العالم طبقات ناصری ،تاریخ یعقوبی ،احیا ءالملوک و...
نهبندان این دیار کویر سالهاست که بر گرده ی کویر لوت ،بر زمین نجیب ،غریب وار آرمیده و هزاران سال است میزبان آفتاب های سوزان ،سیلی خور بادهای 120 روزه سیستان ، یکه و تنها سر بر دامان کویر نهاده است . ســــرزمینی از روزگارانی بس کهن که بسیار یادگارها در سینه خاک و بر پیشانی بلند کوههایش گره خورده وسالهای بسیار دور دارای اعتبار بوده اما بعدها به خاطر غربتش کمترکسی با او کاری داشته ودر تواریخ گهگاه یادی از آن به میان آمده است که چنانچه غبار ایام از چهره ی غمزده اش برگیریم سیمای واقعی اش که نقش روزگاران برآن نمایان است جلوه گر خواهد کرد.
شهر" نه "یا نهبـندان در طول تاریخ ایران در شرق کشور ،در حــراست از مرزهای شرقی و راههای تجاری در برابر تجاوزات اقوام و همسایگان غارتگرکه تا دوره ی معاصر غارت این اقوام ادامه داشته است نقش مهمی داشته اسـت.نهبندان در ایران دوره ی اسلامی یکی از مهمترین پایگاههای دولت های مرکزی ایران جهت حفظ مرزهای شرقی و تسلط بر اوضاع سیاسی و ساکنین شرق ایران به حساب می آمده است.
در جریان انقلاب بزرگ اسلامی نیز شهرستان نهبندان نقش خود را به خوبی ایفا کرده است.از همان روزی که شیپور جنگ نواخته شد شیدائیان حرم دوست سر از پا نشناخته به سوی جبهه های حق علیه باطل شتافتند . این شهرستان در راه حراست از انقلاب اسلامی 97 شهید تقدیم کرد .
زندگی عشایری::
به سبب وجود کوهستانها ،دشت ها و مراتع وسیع که زمینه ییلاق و قشلاق عشایر را فراهم می کند زندگی عشایری در سطح شهرستان نهبندان رواج دارد.از طرف دیگر یکی از مهمترین مشاغل برای کسب درآمد در نهبندان دامداری می باشد مهمترین طوایف عشایری شهرستان نهبندان اردونی،چشک،جمال زهی،یوسف زهی،قربانی،نوری ،شیخی، نورمحمدی،آخوندی ،سارانی آهنی،زاروزئی،حسینی بهلولی،کرده ای،محمودی و حسنی می باشد.در سالهای اخیر سیاست های دولت به منظور خدمات رسانی بهتر مبتنی بر اسکان و یکجانشینی عشایر بوده است . به همین دلیل اکثر طوایف عشایری این شهرستان درشهرک هایی که با مساعدت بنیاد مسکن انقلاب اسلامی احداث گردیده ساکن شده اندودر کنار دامداری به کشاورزی وتولید صنایع دستی نیز مشغولند.
فعالیت های عمده ی عشایر بر پایه ی دامداری و دامپروری است که در جوار آن از فعالیت های کشاورزی وباغداری و همچنین صنایع دستی نیز بهره می گیرندکه البته دامداری و دامپروریبه عنوان فعالیت شاخص به خصوص با توجه به تولیدات و فرآورده هی دامی و زراعت و باغداری و گاهاَ صنایع دستی به عنوان فعالیت مکمل در زندگی عشایری نقش دارند.صنایع دستی عشایر نهبندان عبارتند از :قالی ،قالیچه،جاجیم،سیاه چادر و...
محصولات دامی عشایر شامل:گوشت،کره،ماست،کشک،قره قوروت،کرک،مووپشم و...است.
مزایای زندگی عشایری
1 – خودکفایی و عدم وابستگی نسبت به جوامع روستایی و شهری
2 – ساده زیستی ودوری از تجملات
3 – پایبندی به آداب وسنن وروابط قومی
4 – پایبندی به حفظ شرف،دین و میهن
5 – داشتن زندگی مبتنی بر کشاورزی و دامداری
6- زندگی در دامان طبیعت و دوری از آلودگی هوا،ترافیک،آلودگی های صوتی و دیگر مشکلات زندگی شهری
مشکلات زندگی عشایری
1 – بلایای طبیعی مانند:طوفان،خشکسالی و سیل(تخریب مراتع،جنگلهاوباغات،ضرر و زیان عشایر،ایجادبیکاری و کمبود درآمدخانوارها وکاهش راندمان تولید)
2 – مسائل و مشکلات مربوط به مراتع
3 – مشکلات اقتصادی،آموزشی و بهداشتی
4 – حضور دلالان در عرصه ی خرید و فروش دام و ورود مقدار زیادی از درآمد دامداران عشایری به جیب چوبداران دلالان
5 – مشکلات ونیازمندی های رفاهی و اجتماعی
6- نداشتن محل مناسب برای تحصیل فرزندان و کمبود معلم که با زندگی کوچ نشینی سازگار باشد.
7- نبودن پول کافی در دست عشایر با توجه به نیازی که جهت خرید علوفه وجوبخصوص در فصل زمستان دارند.
8 – نرسیدن جو و علوفه ی کافی و به موقع به دست عشایر
راه حل ها
1 – تأمین آب شرب و کشاورزی عشایر
2 – توسعه فعالیت ها و ایجاد فرصت های شغلی
3 – اجازه کشت محصولات کشاورزی و علوفه ای
4 – تأمین مایحتاج و ارزاق غیرقابل دسترس عشایر از طریق شرکت های تعاونی عشایری
5 – تشکیل یک شرکت تعاونی عشایری تا هم فراورده های دامی عشایر را به قیمت مناسب در بازار به
فروش برساند و هم کالاهای مورد نیاز عشایر را به موقع و با قیمت مناسب به دست عشایر برساند
6– با توجه به سبک زندگی امروز و پیشرفت صنعت و تکنولوژی زندگی در دامان طبیعت می تواند برای بسیاری از
مردم جالب و دیدنی باشد و در نتیجه زندگی عشایری می تواند یکی از زمینه های جذب گردشگر ان باشد. به
همین جهت باید زمینه ی لازم را برای شناساندن ابعاد مختلف زندگی عشایر به اشکال موزه ای – یادمانی و یا
زنده و نمایشگاهی فراهم آوریم.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#242
Posted: 23 Dec 2013 22:32
خراســــــــــــــان جُنوبی
شهرستان نهبندان
مُعـــــــــرفی زندگی شهری نهبندان
شهرستان نهبندان دارای دو نقطه ی شهری شامل شهر نهبندان و شهر شوسف است.بر اساس آخرین سرشماری در سال 85 جمعیت شهر نشین این شهرستان 19776 نفر بوده است که حدود 33درصد کل جمعیت شهرستان را به خود اختصاص داده است .
جمعیت شهری در این شهرستان نسبت به جمعیت شهری در کل کشور رشد کمی داشته است و علت آن عدم تمایل سرمایه گذاران به سرمایه گذاری در این شهرستان ،کمبود سرمایه گذاری در بخش صنعت و مهاجرت به شهرهای بزرگ تر می باشد.در حالی که این شهرستان درکوههای شاه کوه دارای معادن بسیار غنی گرانیت میباشد و ما هرروزشاهد حمل سنگ ها ی این منطقه به شهر اصفهان هستیم و این سنگ ساختمانی که ذخایر آن در این شهر وجود دارد با قیمت بسیار بالا به شهروندان نهبندانی فروخته می شودو این به علت عدم رشد صنایع در این شهرستان است.
جمعیت شهری شهرستان نهبندان نسبت به سالهای گذشته روند رو به رشدی داشته است .علل افزایش جمعیت شهری این شهرستان عبارتند از :
1- رشد طبیعی جمعیت
2- تبدیل بخش شوسف به شهر شوسف
3- راه اندازی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی
4- وجودناامنی در استان های مجاور مانند سیستان وبلوچستان و درنتیجه مهاجرت برخی از مردم این استان به شهرستان نهبندان
5- سفر مقام معظم رهبری در سال 78 به نهبندان و اختصاص اعتبارات زیادی برای توسعه شهرستان
6- مهاجرت مردم از روستا به شهرهای نهبندان و شوسف به علت خشکسالی های چند سال اخیر
مشکلات زندگی شهری
بیکاری و کمی درآمد به علت رشد بسیار کم صنایع در این شهرستان
مهاجرت گروههایی از مردم به مرکز استان به علت کمبود امکانات آموزشی فرهنگی و تفریحی مانند کمبودمؤسسات آموزش عالی و دانشگاهها ،کمبود مراکز فرهنگی مانند سینما ،کتابخانه و...خشکسالی های اخیر و کمبود آب
کمبود فضاهای ورزشی و آموزشی در سه مقطع ابتدایی، راهنمایی و متوسطه
عدم وجود سازمان بازیافت زباله در شهرستان
عدم وجود سیستم دفع فاضلاب که پیامد آن آلودگی آبهای زیرزمینی شهر است.
عدم اتصال به شبکه گاز کشور
عدم اتصال به شبکه راه آهن سراسری و همچنین عدم وجود فرودگاه در شهر
وجود نخاله های ساختمانی در شهر
آلودگی شدید هوا در فصل تابستان بر اثر وزش بادهای 120 روزه سیستان
کمبود مؤسسات خدماتی و رفاهی مانند رستوران ،هتل،پایانه مسافربری ،اتوبوس های درون شهری و برون شهری ، بوستان های شهری و پارک هاو...
قرار گرفتن محدوده ی گورستان در مرکز شهر
نماندن پزشکان متخصص در تنها بیمارستان شهرستان به علت کمبود امکانات
عدم مهار سیلاب ها وهرز آبها
اقدامات انجام شده و در دست اجرا در شهرستان نهبندان
احداث پایانه باربری و پارکینگ وسائط نقلیه سنگین توسط بخش خصوصی
احداث پروژه ی زیر گذر شوسف
احداث شهرک شتر داران در حاشیه شهر
دو بانده شدن محورنهبندان بیرجند که هم اکنون به طول 35 کیلومتر در حال احداث است.
جدول گذاری و روشنایی ورودی های اصلی بیرجند،زاهدان،زابل
یک طرفه شدن تردد وسائط نقلیه در خیابان شهدا و یادگار امام جهت کاهش ترافیک در مرکز شهر نهبندان
جمع آوری تیر های برق مزاحم سطح شهر نهبندان
جداسازی آب فضای سبز از آب شرب شهر
احداث فضای آموزشی در محدوده ی جنوب غربی شهر
احداث بنای سبک بر روی کانال بلخ جهت راه اندازی بازار روز و سامان دادن به دست فروشی های سطح شهر
آغاز به کار عملیات احداث دانشگاه آزاد اسلامی
احداث بازداشتگاه در حاشیه شهر
انتخاب محل جدید گورستان در محدوده ی شهر نهبندان
انتقال مشاغل مزاحم و پرسروصدا به حاشیه ی شهر (شهرک کارگاهی)
زیبا سازی شهر و بهسازی جداول بلوارهای سطح شهر با سنگ گرانیت نهبندان
زندگی روستایی
بر اساس آخرین سرشماری در سال 85 جمعیت روستایی شهرستان نهبندان 40023 نفر بوده که حدود 67 درصد از جمعیت کل شهرستان را به خود اختصاص داده است و در حدود 387 آبادی سکونت دارند.
در شهرستان نهبندان بیشتر روستاها از نوع متمرکزند زیرا این شهرستان با مشکل کمبود آب مواجه است .اما در بعضی مناطق کوهستانی مانند قدمگاه مرتضی علی (ع) روستاهای پلکانی دیده می شود.
مصالح به کار رفته درخانه های روستایی عمدتاً از خشت و گل می باشد و در برخی روستاهای نواحی کوهستانی از سنگ و چوب هم استفاده شده است .اما امروزه به علت گسترش امکانات و مصالح شهری به نواحی روستایی ،مصالح مورد استفاده در ساختمان های روستایی تغییر کرده و مصالح بهتر با استحکام بیشتر مانند آجر، سیمان و آهن به کار گرفته می شود.
شغل اصلی روستائیان این شهرستان بیشتر کشاورزی است اما علاوه بر آن به دامداری ،تولید صنایع دستی ، مغازه داری ، پرورش ماهی ،پرورش شتر و شترمرغ و کارگری نیز مشغولند.
مهمترین محصولات کشاورزی شهرستان نهبندان عبارتند از :
محصولات زراعی:گندم ، جو،خربزه،هندوانه، زعفران،ذرت علوفه ای،پنبه، سورگم علوفه ای،یونجه،ارزن،شلغم،چغندر علوفه ای و...
محصولات باغی:پسته،خرما،زیتون،انار،عناب،انگور،توت و...
قطب های مهم کشاورزی شهرستان شامل :حومه شهر نهبندان ، چاهداشی ، سهل آباد، طبسین و دغال می باشد که در این مناطق کشاورزی ماشینی رواج دارد و زمین ها با آب چاه های عمیق و نیمه عمیق آبیاری می شوند.
کشاورزی جدید بااستفاده مناسب و علمی از ماشین آلات در زمین های کشاورزی تحت پوشش شرکت های زراعی سهل آباد انجام می شود.
مسائل و مشکلات زندگی روستایی
نداشتن درآمد مطمئن و پایدار
جذاب نبودن کارهای کشاورزی و دامداری به سبک موجود برای نوجوانان و جوانان
کمبود و نبود امکانات بهداشتی و درمانی
کمبود و نبود آب آشامیدنی و بهداشتی در برخی روستاها
خشکسالی های پی در پی چند سال اخیر و پیامدهای ناگوار آن بر تولیدات کشاورزی ،دامداری،چشم اندازهای روستاو...
تأثیرات خشکسالی های اخیر بر روستاهای شهرستان نهبندان:
کاهش آبدهی قنوات ،چاهها و چشمه ها
کاهش تولیدات محصولات کشاورزی و دامی ، ویرانی باغها ، کشت زارها و مراتع
گسترش آفات و بیماریها
مشکل تأمین آب شرب روستائیان
مهاجرت بیشتر جوانان به شهرها که نتیجه ی آن کم شدن جمعیت روستا و کاهش تولید محصولات کشاورزی می باشد
مهاجرت اجباری جمعی از روستائیان و تشکیل نشدن کلاس درس به علت کمی جمعیت در برخی روستاها
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#243
Posted: 23 Dec 2013 22:36
خراســــــــــــــان جُنوبی
شهرستان نهبندان
خسارات خشکسالی در بخش منابع طبیعی:
کاهش تولید علوفه دام (مهمترین نقش مراتع تأمین علوفه مورد نیاز دام می باشد که در شرایط خشکسالی توان تولید علوفه به شدت کاهش می یابد و این امر باعث فشار و شدت چرا بر مراتع و در نهایت تخریب آنها می شود.
کاهش سطح سفره های آب زیر زمینی
کاهش خوشخوراکی علوفه
کاهش وزن و تولید مثل دام ها
عدم موفقیت طرح های منابع طبیعی از قبیل پخش سیلاب ،ذخیره ی نزولات ،بوته کاری ،بذر کاری،عملیات آبخیز داری و ...
افزایش فرسایش بادی و وقوع طوفان های شن
افزایش مهاجرت به شهرها
کاهش تجدید حیات طبیعی در مراتع و جنگل ها
راه حل هایی برای کاهش اثرات خشکسالی:
1- انتخاب گونه های مناسب به منظور سازگار نمودن فعالیت های بیابان زدایی و احیا و اصلاح مراتع با شرایط آب و هوایی و منابع آبی در مناطق مختلف استان
2- جلوگیری از اجرای پروژه های نیازمند مصرف آب زیاد در مناطق کم آب استان
3- شناسایی و احیای دانش بومی در زمینه بهره گیری ازنزولات آسمانی (اجرای پروژه ی هلالی های
آبگیر تؤام بابذرکاری)
4- ایجاد سازه های کوچک آبی و خاکی در اراضی کوهستانی به منظور تسریع در نفوذ پذیری آب
5-توسعه ی بیمه های خشکسالی با حمایت های بخش دولتی
6-تهیه و اجرای طرح های مدیریت جنگلهای منطق بیابانی (دست کاشت و طبیعی)
7-کنترل کانون بحرانی فرسایش بادی دارای اولویت زیاد در استان تکیه ی بیشتر بر امر حفاظت و حمایت از عرصه های منابع طبیعی با توجه به شرایط حاد خشکسالی در استان
8- یکپارچه سازی و تسطیح زمین های کشاورزی
9-گسترش آبیاری تحت فشار
10- لوله گذاری و پوشش جوی های آب جهت جلوگیری از تبخیر و هدر رفت آب
11-آبرسانی به روستاها از طریق لوله کشی و تانکر
12-تشکیل شرکت های تعاونی تولید برای استفاده بهینه از منابع آب و خاک
13-مطالعه و انجام طرحهای آبخیزداری
14-ترویج فرهنگ حفاظت از منابع طبیعی
15-استفاده ادوات مناسب کشت در مناطق دارای آب و خاک شور
16-عملیات اصلاح و توسعه مراتع و جنگلها و احیای بیابان ها در حین خشکسالی
فرق:
یکی از روشهای کم هزینه حفظ مراتع می باشد اگر بارندگی در مراتع به حدی کاهش یابد که گیاهان بیش از انرژی نگهداری خود نتوانند تولید داشته باشند تنها راه حفظ آن ها قرق یا عدم چرای دام می باشد .این روش باعث حفظ منابع ژنتیکی گیاهان می شود.
بذر کاری:در مناطق جنگلی و مراتع که در اثر خشکسالی پوشش گیاهی از بین رفته است در صورتی که بارندگی به حالت اولیه برگردد و از نظر پستی و بلندی مشکلی نباشد می توان با بذر کاری گونه های مقاوم و بومی به احیای پوشش گیاهی اقدام کرد.در شیب های 30تا 50درصد که عمق خاک کم است باید از روش کپه کاری استفاده کرد. در مناطق تگ احمد شاهی،پیرحاجیان و دشت نهبندان عملیات بذرپاشی انجام شده است.
نهال کاری : در مناطقی که میزان بارندگی کمتر از 250میلیمتر باشد و پوشش گیاهی آسیب جدی دیده باشد به طوری که با عملیات قرق و یا بذرپاشی قابل احیاء نباشد نهال کاری با گونه های مقاوم انجام می شود. در شهرستان نهبندان تا کنون بیش از 31000هکتار از عرصه های بیابانی و مراتع به این روش احیاء شده است.
ذخیره نزولات آسمانی: مدیریت هرز آبها و پخش سیلاب هابا اهداف ذیل صورت می گیرد:
الف: جلوگیری از هدر رفت آب و خاک و کاهش خسارات ناشی از سیلاب برای مقابله با کم آبی در سالهای خشک
ب: تغذیه آب زیر زمینی منطقه ، تغذیه چاه های آب کشاورزی و قنوات
ج: بهبود کیفیت مراتع
-مهمترین روش های ذخیره آب :
1- پتینگ که با ایجاد چاله در اراضی کم شیب اجرا می شود.
2- کنتور فارو که با گاو آهن تک خیش به وسیله تراکتور روی خطوط هم ارتفاع اجرا میشود.
3- هلالی آبگیر که به وسیله کارگر و تراکتور به صورت سازه های کمانی شکل به قطر 3 متر و ارتفاع 5متر
در اراضی با شیب مناسب اجرا می گردد. تا کنون در دشت های چاهداشی،رومه ودهنو،سهل آباد ،گدار زرد و کهنو ععملیات ذخیره سازی نزولات آسمانی به روش های مختلف اجرا شده است.
5-تامین آب شرب دام : با توجه به اهمیت تامین آب شرب دام در شرایط خشکسالی جهت پراکنش صحیح دام در مراتع و بهره برداری یکنواخت و مفید از مراتع به روش های مختلف آب تامین می شودکه می توان به حفر چاه و دامداری ، احداث آب انبار،مرمت چشمه ها ، احداث بندهای خاکی کوچک، نصب تلمبه بادی و احداث آبشخور دامی اشاره نمود.
6-آموزش مردم در جهت بالا بردن سطح آگاهی آن ها در مقابله با بحران خشکسالی
راه حل هایی برای رفع مشکلات و محدودیت های روستاهای شهرستان:
تهیه طرح کارشناسی مطالعاتی تک تک روستاها و شناسایی محدودیت ها، امکانات و قابلیت های روستا و ارائه راه کار عملی و اجرایی برای توسعه ی روستا
ایجاد اشتغال پایدار در روستا در زمینه های مختلف کشاورزی و دامی،مشاغل خانگی،کارگاه های کوچک صنعتی و خدمات .
یک پارچه سازی زمین های کشاورزی و کشت با مدیریت واحد
تامین ماشین آلات برای کار در زمین های کوچک ومتوسط
تامین امکانات بهداشتی درمانی و آموزشی در روستاها
اختصاص بخشی از کتب درسی دانش آموزان به روستا و زیبایی های آن ، قابلیت های روستا و جذاب نمودن زندگی در روستابرای دانش آموزان
تامین آب برای مصارف آشامیدنی و بهداشتی و کشاورزی روستاها با تکیه بر مطالعات و طرح های معقول و دقیق کارشناسی
توسعه صنایع کوچک و تبدیلی در روستاها برای ایجاد اشتغال برای روستائیان و جلوگیری از مهاجرت روستائیان
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#244
Posted: 23 Dec 2013 22:38
خراســــــــــــــان جُنوبی
شهرستان نهبندان
اهداف طرح های آبخیزداری و آبخوان داری:
پیشگیری از فرسایش و حمل رسوب و در نتیجه از دسترس خارج شدن خاک شدن خاک مناسب کشاورزی و جلوگیری از پر شدن دریاچه سدها از رسوبات
مهار آبهای سطحی و روانآب حاصل از بارندگیو جلوگیری از وقوع سیلاب های مخرب
ذخیره سازی و پخش سیلاب ها به منظور تغذیه سفره های آب زیر زمینی و بهبود وضعیت کیفی و کمی آب چاه ها و قنوات و جلوگیری از کاهش سطح آب های زیرزمینی
احیاء و توسعه مراتع و پوشش گیاهی و گسترش جنگل ها در جهت اهداف فوق الذکر
اقدامات انجام شده در خصوص طرح های آبخیزداری و آبخوان داری در شهرستان نهبندان:
باتوجه به پراکندگی روستاها در مناطق کوهستانی و تپه ماهور های حاشیه رود خانه اقدام گسترده آبخیز داری در این سطح وسیع با طی روند عادی مطالعات تفضیلی شاید به زودی امکان پذیر نباشد و لذا جهت کاهش خسارت های احتمالی سیل بایستی با اجرای سازه های کوچک ولی در سطح وسیع برای کنترل این معضل اقدام نمود.
تجربیات اجرایی گذشته علی رغم این که کافی نبوده ولی اثر بخشی بسیار خوبی داشته و مستلزم برنامه پیش بینی شده و اعتبار کافی جهت اجرای گسترده این طرح در مناطق مورد نیاز شهرستان می باشد. در این خصوص از ابتدای شروع به کار گیری آبخیزداری در این شهرستان حوزه های آبخیز چهارفرسخ ، بورگان و همند به وسعت 21هزار هکتارعملیات اجرایی آن به اتمام رسیده و حوزه های طارق ، شهر نه ، دهک ،
گرم تمامده و شاه کوه ، مطالعات تفضیلی ، اجرایی آبخیزداری به وسعت تقریبی 50هزار هکتار انجام شده و مطابق برنامه زمان بندی شده ، عملیات اجرایی براساس اعتبار تخصیص داده شده در حال انجام می باشد ، همچنین به طور متفرقه نیز عملیات آبخیزداری در سطح شهرستان صورت گرفته که انشاالله در صورت بارندگی مردم منطقه از اثرات آن بهره مند خواهند بود.
فرسایش بادی:
فرسایش بادی یکی از بارزترین مصادیق و اصلی ترین شناسه های جریان ویران گر بیابان زایی محسوب شده ودر شمار مهمترین مشکلات سد راه توسعه و عمران در اغلب کشورها شده است.فرسایش بادی در استان خراسان جنـــوبی تا حد زیادی تحت تأثیر وزش بادهای 120روزه سیستان بوده و عمده فرسایش بادی و تپه های ماسه ای تشکیل شده قدیمی و تپه های ایجاد شده جدید تحت تأثیر این باد و بادهای محلی دیگر ایجاد شده است.
وضعیت بیابان های شهرستان:
عرصه های بیابانی شهرستان نهبندان دارای مساحتی بالغ بر 932560هکتاراست که به تفکیک شامل موارد زیر می باشد:
اراضی بدون پوشش گیاهی و بیرون زدگی سنگی: 371034 هکتار
کویر: 10689 هکتار
تپه های ماسه ای : 170715 هکتار
دق های رسی : 7735 هکتار
پهنه های ماسه ای : 66 هکتار
اراضی شور و نمکزار : 49958 هکتار
بیشه زارها و درختچه زارها : 291408 هکتار
جنگل های دست کاشت : 30955 هکتار
اراضی تحت تأثیر فرسایش بادی شهرستان نهبندان:
شهرستان نهبندان 9 منطقه ی تحت تأثیر فرسایش بادی به نام های دهسلم، چاهداشی، طبسین، گدارزرد- علی آباد، دشت سهل آباد، نهبندان، حیدرآباد، درح وسرچاه عماری شناسایی شده است.که بخش هایی از دو منطقه آخر به ترتیب در شهرستان های سربیشه و بیرجند قرار گرفته است.مساحت این مناطق تحت تأثیر فرسایش بادی برابر 689719 هکتار است.
تقسیمات سیاسی شهرستان نهبندان
شهرستان نهبندان دارای 2بخش ، 5دهستان و2نقطه ی شهری میباشد.
شهرستان
مرکز شهرستان
بخش
مرکز بخش
دهستان
مرکزدهستان
شهر
نهبندان
نهبندان
مرکزی
نهبندان
نه
خوانشرف
نهبندان
میغان
میغان
بندان
بندان
شوسف
شوسف
شوسف
شوسف
شوسف
عربخانه
دهک
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#245
Posted: 23 Dec 2013 23:03
خراســــــــــــــان جُنوبی
شهرستان نهبندان
نهبندان در گذر تاریخ
«نه» به کسر اول قریه ای است میان هرات و کرمان و به قولی شهری کوچک میان سیستان و آسفراز با طول جغرافیائی 60 درجه و 03 دقیقه و عرض جغرافیائی 31 درجه و 33 دقیقه که 1196 متر از سطح دریای آزاد ارتفاع دارد.
به فاصله کمی در باختر دریاچه زره در مرز قهستان و لب کویر بزرگ شهر «نه» یا «نیه» واقع است که جغرافی نویسان قدیم عرب آن را از شهرهای سیستان شمرده اند «نه» در دشت مرتفع بایری واقع است که دور آن را تپه فرا گرفته است.
«نه» تاریخ بیهق می نویسد: «نی» به زبان پهلوی بنا بود و «نیشابور» یعنی بنای شاهپور. اما در لغت «نه» و «نیه» به معنای شهر است که عربها مدینه و بلد خوانندش، همچون «نیشابور» که «نه شاپور» است و «نهاوند» که شهر آوند است چه در آن جا ظروف واوانی بسیار می ساختند.
«نهبندان»: نهبندان در لهجه عامه مردم و در محاوره که جنبه صمیمانه و خودمانی دارد هنوز همان «نه» گفته می شود، و بیشتر در مواقع رسمی به صورت «نهبندان» به کار برده می شود.
در تاریخ از آن به سه صورت «نه»، «نیه» و «نهبندان» یاد شده است. در اطلس نقشه های تاریخی ایران که شامل نقشه هائی است که از سده پنجم قبل از میلاد تا قرون اخیر را شامل می شود، به نقشه ای از ایران بر می خوریم، که مسیر چند جهانگرد را نشان می دهد، از مار کوپولو که در سال 1272 میلادی سفر کرده تا توماس هربرت که در سالهای 29-1678 (1008 هجری شمسی)، از خاک ایران گذشته است. در این نقشه فقط به نام (نه) بر می خوریم نقشه ای که بر روی آن بعد از قاین هیچ آبادی در تمامی دشت لوت جز هامون دیده نمی شود. حتی نامی از بیرجند نیست و زابل هم به هامون شناخته می شود.
در گذشته بیشتر تواریخ از این سرزمین به همان نام «نه» و «نی» یاد کرده اند و شاید از قرن هفتم به بعد «نهبندان» گفته شده است، و احتمالاً این امر از زمانی متداول شده که قریه «بندان» در 75 کیلومتری جنوب شرقی «نه» به صورت زندان و بندان حکام سیستان درآمده است و این دو نام با هم در کنار هم به کار رفته اند.
در ذیل تاریخ سیستان مرحوم ملک الشعرا بهار تصریح دادند که «بندان» قصبه ای است نزدیک «نه» در جهت شمالی سیستان و امروز هم معروف است و نه و بندان با هم تلفظ می شوند.
«نه» با پیشینه ای که خارا کسی به وجود آن در زمان اسکندر مقدونی (356-323 قبل از میلاد اشاره می کند، حدوداً 24 قرن سابقه تاریخی دارد، و به عبارت دیگر به قدمت تاریخ ایران و تاریخ مشرق زمین می رسد.
«نه» شهری بوده بر کناره کویر لوت، برگستره افقهای شرق، لوتی که پهنه ای بس عمیق و دلکش دارد، و پر از راز است و زیبایی.
«نه» را در عرف عام از عهد دقیانوسش می خوانند و می دانند که این باز خود گویای قدمت این سرزمین کهن است.
تاریخ ایران طبق روایات داستانی به اسکندر مقدونی می رسد و برخی پیدایش اسکندر و فتوحات او را حد نهایی تاریخ شرق قدیم تصور می کنند و پس از آن سلسله ساسانی هم که ظاهراً بانی شهر «نه» بوده است، تاریخ، چهره چندان روشنی ندارد، و البته تاریخ به آبادانی «نه» در دوران اسکندر هم گواهی می دهد.
از اظهارات ایزودور خاراکسی چنین استنباط می شود که «نیه» واقع در حاشیه شرقی لوت در سمت جنوب شهر مهمی بوده است. وی نیز از شهری به نام «زره» سخن به میان می آورد. و این همان نامی است که امروز هم در نامگذاری دریاچه بزرگ «گودزره» که آب «شیله SHILAH» که هامون واقع در زابلستان در بعضی از آن نام برده و می نویسد «نه» در فاصله کمی در باختر این دریاچه واقع است.
سایکس می نویسد: «نه» که ایزو دور خاراکسی آنرا «نیه» ضبط کرده بدون ترددی از نقاط خیلی قدیمی و پر اهمیتی بوده است که در میان جاده مستقیمی واقع شده که از بندرعباس به خراسان امتداد داشته و اولین معموره ای است که از نرماشیر به این طرف در آن زراعت می شود. همچنین راهی از خبیص به نهبندان، هرات، مرو و خوارزم منتهی می گشته است، و قریه «نه» یا «نهبندان» در طول این راه شرقی اهمیت بسزائی داشته است، چه «نه» در زمان ساسانیان شهر بزرگی به نام «نیه» بوده است.
آریان می گوید: قشون اسکندر از بمپور تا کرمان از جاهایی گذشته که آباد بوده است. سایکس نیز تصریح دارد که «نه» از نقاط بسیار قدیمی و قابل اهمیت بوده است. و «لسترنج» می نویسد که: «آنچه امروز از خرابه های قلعه و ابنیه دیگر آن جا استنباط می شود این است که شهر مزبور «نه» در قرون وسطی مکانی پر اهمیت بوده است. لسترنج به گفته اصطخری، ابن حوقل، مقدسی و یاقوت نیز اشاره کرده است و می افزاید: سایکس نیز در کتاب «PERSIA» صفحه 513 خرابه های «نه» را وصف و شرح کرده است.
گابریل می گوید: هیأت خانیکف کمی دورتر از «نه» به «قلعه شاه» که نام خرابه ای است رسید. شاید این بزرگترین خرابه شرق ایران و احتمالاً محل «نه» قدیم باشد.
حمدالله مستوفی می گوید: «چون اردشیر در مفازه شهر «نه» بساخت، شاپور بن اردشیر حاکم خراسان بود، از پدر آن شهر را درخواست کرد و او مضایقه نمود، شاپور را غیر آمد و آنجا (نیشابور) تجدید عمارت کرد و «نه شاپور» (نیشابور) نام نهاد.
جغرافیای تاریخی نهبندان پس از اسلام: حدود العالم «نه» را شهرکی آبادان (از حدود خراسان) با کشت و برز بسیار که پشه اندر وی نشود معرفی می کند. ابن حوقل سیاح معروف و جغرافیدان عرب که به قول خودش در 331 به عزم مطالعه درباره کشور و ملتها و نیز به منظور تجارت از بغداد بیرون رفت، در کتاب «صوره الارض» آن جا که از شهرهای سیستان و نواحی دیگر که در اطراف آن قرار دارد و شناختنش را لازم می داند، از زرنج، کش، «نه» قرنین، فره، خواش، و... نام می برد. همچنین در جائی که مسافات مابین آبادانی هاو شهرها را به اجمال بیان می کند، فاصله «نه» و فراه را یک منزل بزرگ می شمارد.
تاریخ سیستان که در موارد زیادی از «نه» نام برده است، اشاره به فرمان امارت گرفتن برای «نه» از هلاکوی مغول دارد.
بزرگترین شهر ایالت سیستان در مجاورت دشت لوت «نیه» بود. شهر «نیه» که همان «نه» کنونی باشد، برای جلگه سیستان اهمیتی تاریخی همچون موقعیت خبیص (شهداد) را برای کرمان داشت.
از ولایات (در بند سیستان) برای ارتباط با خراسان به شمار می آمد و در لشکرکشیهای ملوک سیستان به قهستان شهر «نیه» پایگاه اصلی محسوب می شد. چنانکه در سال 668 که امیر ترشیز با لشکر مغول به «نیه» آمد و آن جا را خراب کرد، ملک نصیر الدین که در آن زمان امیر سیستان بود، پسر خود شاه شمس الدین علی را به «نیه» فرستاد تا آن جا را تعمیر کند. در طبقات ناصری نیز اشاره به این نکته دارد که قبل از این تاریخ یعنی در 622 قمری «نه» دربند کرمان بوده است.
در 622 قمری «نه» یکی از مراکز قدرت بوده و حداقل والی یا نایب الحکومه ای داشته است که گاه زیر لوای خوارزمشاهیان کرمان بوده اند و زمانی به نیابت حکام سیستان و سرانجام امرای قائنات زمام امور این ناحیه را به دست داشته اند.
قبل از آنکه نصیر الدین حاکم سیستان و «نه» و فراه... شود، «نه» تحت لوای خوارزمشاهیان کرمان بوده، چه تاریخ سیستان هم این نکته را تصریح می کند که: «رفتن ملک نیالتگین به جانب نه و آمدن لشکر ملاحده به مصاف وی و هزیمت کردن ایشان هم در این سال (622) بوده است... و احتمالاً از قرون اولیه اسلامی تا اواخر قرن دهم هجری نهبندان، به صورت یک مرکز ایالتی و دارای برج و بارو و قلعه و سپاه بوده که والیانی که از آنان به «ملوک نه» تعبیر شده حکومت می کرده اند، و ظاهراً از این زمان به بعد به طوری که سایکس در سفرنامه خود می گوید نهبندان زیر نظر امرای قاین اداره می شده است در آن جا نایب الحکومه ای از سوی آنان مأمور رتق و فتق امور دیوانی بوده که تا اواسط دوران پهلوی این امر مداومت پیدا کرده است.
نهبندان که در جلگه نسبتاً تنگ و گسترده واقع شده، دارای قناتهای پرآبی است که قدمت برخی از آنها به هزار سال می رسد.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#246
Posted: 27 Dec 2013 02:28
خراســــــــــــــان جُنوبی
شهرستان نهبندان
تالاب کجی
print screen windows
تالاب زیبای کجی نمکزار نهبندان با 22 هزار هکتار وسعت یکی از مناطق گردشگری خراسان جنوبی است که با وجود خشکسالی های پیاپی همچنان زنده است. تالاب کجی نمکزار، شوره زاری وسیع است که به دلیل پایین بودن سطح ارتفاع آن نسبت به مناطق اطراف محل تجمع زهاب منطقه است. این پدیده با توجه به شوری بیش از حد خاک آن به دریاچه نمکی تبدیل شده و مامن زندگی پرندگان و حیوانات زیادی است. هر چند در سال های اخیر به دلیل خشکسالی از میزان آب تالاب کاسته شده ولی به طور کلی در فصول پاییز و زمستان همواره آب دارد و محل امنی برای پرندگان مهاجر آبزی محسوب می شود.
این قابلیت باعث شده است هر سال تعداد زیادی از پرندگان مهاجر چون اردک سرسبز، کشیم گردن سیاه، حواصیل خاکستری، سلیم طوقی و غیره به این پناهگاه مهاجرت کنند زیرا در آن پوشش گیاهی مناسب برای تخم گذاری پرندگان وجود دارد.
گز و تاغ نیز از گیاهان این تالاب است و زاغ بور، هوبره، عقاب طلایی، پرستو، کبک و کلاغ سیاه نیز از پرندگان بومی و روباه، خرگوش، پامسواکی کوچک و موش خانگی هم از پستانداران موجود در تالاب کجی نمکزار شهرستان نهبندان محسوب می شود. این تالاب تنها آبگیری است که به روخانه و حتی آبراه ها وصل نمی شود و در تابستان خشک و در زمستان با جوشیدن آب آبگیری و پذیرای پرندگان و حیوانات مختلفی است.
photo hosting sites
طبق آمار بیش از پنج هزار پرنده مهاجر هر ساله به این منطقه مهاجرت میکنند. در این میان پرنده ای به نام زاغ بور که گونه ای نادر در دنیا است را فقط در حاشیه کویرهای ایران در استان‌های سمنان، یزد و خراسان جنوبی می توان یافت که البته بیشتر این نوع پرنده در خراسان جنوبی و آن هم در فقط در تالاب کجی نمکزار زندگی می کنند و محل اصلی زندگی آنان در قیچ زارها است. از آن جا که در فصول پاییز و زمستان این تالاب دارای آب است محل امنی برای پرندگان مهاجر آبزی محسوب می شود و با داشتن برآمدگی ها خشکی و پوشش گیاهی، محل مناسبی برای تخم گذاری پرندگان است.
از گیاهان غالب در این منطقه به دشتی قیچ، گز و تاغ و از گونه های حیات وحش به عقاب طلایی، زاغ بور، هوبره، کبک، تیهو، چکاوک کاکلی، دم جنبانک ابلق، گربه وحشی، جبیر(بزآهو)، کل و بز تشی و بزمچه اشاره کرد. تالاب کجی نمکزار از بهمن ماه 86 به مدت پنج سال جزء مناطق حفاظت شده محیط زیست در کشور می باشد و شکار در این منطقه ممنوع است.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#247
Posted: 27 Dec 2013 02:33
خراســــــــــــــان جُنوبی
شهرستان نهبندان
قلعه شاهدژ
screengrab
قلعه شاهدژ در ارتفاع 1400 متری از سطح دریا در فضای وسیع قله کوهی منفرد که از اطراف به دشت های با و وسیع اشراف دارد ، قرار گرفته است این بنا در نقطه ای قرار گرفته که سه مسیر سیستان ، بلوچستان ، و قهستان را در بر می گیرد در قلعه شاهدژ وجود بعضی عناصر مانند گذرگاهها و کوچه ها ، آب انبارها و ارگ در کنار اتاقک های متعدد نشان دهنده کاربردی شبیه پادگان نظامی داشته است
قلعه شاهدژ در 5 کیلومتری شرق شهرستان نهبندان قرار دارد این قلعه عظیم سنگی بنایی است دفاعی مربوط به فدائیان اسماعیل مصالح بنا تماما از سنگ و آجر است که در بعضی از قسمت ها سنگ بدون استفاده از ملات بر روی یکدیگر قرار گرفته اند در داخل قلعه فضاهایی نظیر اتاق های سربازان ، اصطبل ، آب انبار ، برج های دفاعی ، حصار انبار آذوقه و سایر قسمت های ضروری وجود داشته است طبق بررسی های به عمل آمده این قلعه گنجایش 3000 نفر را داشته است قابل توجه است که شالوده این بنا متعلق به دوران ساسانی است که در دوران اسلامی توسط اسماعیلیان خریداری ، بازسازی و مورد استفاده قرار گرفته است
print screen windows 7
در چهار گوشه قلعه برجهای بلندی قرار داشته كه امروزه تنها یكی از آنها در ضلع جنوب غربی قلعه سالم مانده است آنچه بیشتر از هر چیز دیگر نظر بازدیدكنندگان را به خود جلب می‌نماید درب ورودی قلعه و قطعه سنگ بسیار سنگین و بزرگی است كه به طرز ماهرانه‌ای تراشیده شده است. ورودی قلعه یك فضای مربع شكل كوچك است كه به سحن بزرگ قلعه منتهی میشود.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#248
Posted: 28 Dec 2013 17:48
خراســــــــــــــان جُنوبی
شهرستان سربیشه
photo share
معرفی
اين شهرستان كه پيشتر جزئى از دهستان مومن آباد بخش درميان محسوب مي شد ، امروزه براساس آخرين تقسيمات كشورى به مركز شهرستان سربيشه تبديل گرديده است. اين شهرستان از طرف شمال و غرب به شهرستان بيرجند ، از شرق به كشور افغانستان و از طرف جنوب به شهرستان نهبندان محدود مى شود. تاريخ اين شهرستان با تاريخ بيرجند درهم آميخته است. از آثار تاريخى سربيشه مى توان به زيارت گاههاى باش آباد و قدمگاه سم دلدل اشاره كرد.
شهرستان سربيشه يكي از شهرستان هاي استان خراسان جنوبي است كه در ناحيه‌ي خاور استان قرار گرفته است. مركز اين شهرستان شهر سربيشه است كه در طول جغرافيايي 48ـ58 و عرض جغرافيايي 34ـ 32 و در ارتفاع 1820 متر‌ي از سطح درياي آزاد قرار دارد و داراي آب و هواي معتدل و خشك است. بناهاي تاريخي بخش سربيشه به دوره اسلام و قبل از آن مي‌رسد و آثار تاريخي آن نشان دهنده غناي فرهنگي و سابقه تمدني اين منطقه است. مهم ترين آثار تاريخي اين شهرستان را آثاري از قبيل محوطه‌هاي باستاني، قلعه و خانه‌هاي قديمي، غارها و روستاهاي شگفت انگيز و مسجدهاي قديمي تشكيل مي دهد.
نهبندان‌ناحيه‌اي است‌كويري، خشك و كم آب. اهميت اين منطقه پيش از اسلام بسيار بيش‌تر بوده است چرا كه اين منطقه در مسير بندرعباس به خراسان قرار داشته و از اين باب موقعيتي سوق‌الجيشي داشته است. جمعيت شهرستان نهبندان در سرشماری عمومی نفوس و مسكن سال 1375 هـ . ش، 43.065 نفر بوده است كه از اين شمار 21.698 نفر مرد و 21.367 نفر زن بوده اند. مردم نهبندان ايرانی و آريايی نژادند و با گويش محلی و نزديك به خراسانی سخن می گويند. لهجه آن ها به گويش سيستانی نيز نزديك است و بعضی از آن ها به سيستانی سخن می گويند. همه نهبندانی ها مسلمان و پيرو مذهب شيعه جعفری هستند. مردم نهبندان سخت‌كوش، مهربان، ساده، آزاده، پاك‌انديش و مهمان نوازند. مهم ترين هنردستی مردم اين ناحيه، قاليچه بافی است. مردم منطقه با توليد‌قاليچه‌هايی با طرحهای بلوچی، تركمنی، و نقش های گلدانی، مددخانی و محلی، درآمد عمومی را افزايش می دهند و برخي از اين صنايع به خارج صادر مي‌شوند.
مکان های دیدنی و تاریخی - سربیشه:
تپه صيادان در كنار كوه قلعه شاه دژ، تخت سردار ، قلعه نيه، مزار پر سر، مزار پيرحاجيان، مزار يا قدمگاه هماهنگ درباختر شهر نهبندان و مسجد گلستان مكان هاي ديدني و تاريخي اين منطقه را تشكيل مي دهند.
صنايع و معادن - سربیشه:
صنايع شهرستان نهبندان به دو دسته ماشيني و صنعتي تقسيم مي‌شود. ولي اطلاعات مدوني درباره‌ي صنايع و معادن اين منطقه كه مستند باشد به دست نيامده است.
کشاورزی و دام داری - سربیشه:
نهبندان‌از‌نظر كشاورزی جايگاه مطلوبی دارد و كشت به روش سنتی صورت می گيرد. نهبندان در دشتی قرار گرفته كه سرتاسر نواحی خاوری، جنوبی و باختری آن را زمين های كشاورزی پوشانده است. كشت اين منطقه آبی است و آب كشاورزی از كاريز و گاه از رودخانه تأمين می شود. ديرينه‌گی برخی از كاريزهای اين ناحيه به دو هزار سال نيز می رسد. فرآورده‌های عمده كشاورزی آن عبارتند از: زيره، پنبه، گندم، جو، انار، انگور، توت، انجير، عناب، سيب و زعفران. دامداری نيز در نهبندان رواج داشته و فرآورده های دامی مانند: پشم، روده و پوست از جمله صادرات آن است.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#249
Posted: 28 Dec 2013 17:50
خراســــــــــــــان جُنوبی
شهرستان سربیشه
photo share
مشخصات جغرافيايي - سربیشه:
شهرستان نهبندان با پهنه‌ای بيش از 20 هزار كيلومتر مربع، در خراسان‌جنوبي‌قرار دارد. نهبندان از سوی شمال به شهرستان بيرجند، از باختر به استان كرمان، از جنوب و جنوب خاوری به استان سيستان و بلوچستان محدود است. هوای نهبندان گرم وخشك بوده و زير تأثير آب وهوای كويری اختلاف دمای زيادی بين زمستان و تابستان آن ديده می شود. بيش ترين درجه حرارت در تابستان ها، 42 درجه بالای صفر و كم ترين آن در زمستان ها، 10 درجه زير صفر است. در سال های معمولی ميزان باران ساليانه نهبندان به 150 ميلی متر می رسد.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي - سربیشه:
نهبندان در گذشته «نه» و «نيه» ناميده می شده است. بيش تر آثار تاريخی، از جمله «تاريخ سيستان» از اين سرزمين با نام های بالا ياد كرده اند و گويا از سده 7 هـ . ق به بعد «نهبندان» گفته شده است. «نی» به زبان پهلوی، به معنی «بنا» و «شهر» بوده و نظير آن در کلماتی چون نيشابور و نهاوند ديده می شود. لازم به يادآوری است که نهبندان در لهجه مردم محل و در گفتگو، كه جنبه خودمانی تری دارد، هنوز همان «نه» گفته می شود. واژه نهبندان شايد از زمانی متداول شده، كه روستای بندان در 75 كيلومتری جنوب خاوری «نه» به گونه زندان و بندان فرمانروايان سيستان درآمده و اين دو نام با هم و در كنار هم به كار رفته اند. به هر حال شهر «نه» در كناره كوير، در پيش از اسلام وجود داشته و از آبادی های مهم و استراتژيك آن زمان به شمار می رفته است.
نهبندان، همانند ديگر مناطق خراسان، در سال های 30- 31 هـ . ق به دست مسلمانان افتاد و در سده های نخستين اسلامی در قلمرو امويان و عباسيان بود. نهبندان از سال 205 هـ . ق تا سال 247 هـ . ق كه يعقوب ليث سيستانی، در سيستان بر روی كارآمد، در دست طاهريان خراسان بود. يعقوب ليث پس از نبردهای بسيار با دشمنان و عاملان خليفه عباسی، سرانجام در 25 محرم سال 147 هـ . ق، بر سيستان و پيرامون آن چيره شد و نهبندان نيز به قلمرو وی افزوده شد. در 287 هـ . ق، اسماعيل سامانی، در نبردی بر عمرو ليث صفاری پيروز شد و سيستان و خراسان، از جمله نهبندان را به دست آورد. در سال 389 هـ . ق، محمود غزنوی با سرداران سامانی جنگيده بر خراسان چيره شد.
در زمان جانشينان سلطان محمود، سلجوقيان شورش كردند و طغرل اول سلجوقی، پس از چيره شدن بر سلطان مسعود غزنوی، در 429 هـ . ق، به حكومت رسيده سيستان و خراسان از جمله نهبندان را به قلمرو خود افزود. از سال 622 تا 668 هـ . ق، نهبندان يكی از مراكز آباد بوده و والی هايش گاه زير فرمان خوارزمشاهيان كرمان بوده و زمانی به نيابت از فرمانروايان سيستان، زمام امور اين ناحيه را نيز به دست داشته اند.
در سال 668 هـ . ق‌كه امير ترشيز (كاشمر) با سپاه مغول به نيه آمد و آن جا را خراب كرد، ملك نصير الدين، فرمانروای سيستان، پسر خود، شمس الدين علی را به نيه فرستاد تا آن جا را باز سازی كند. سيستان در دوره حكومت ملك نصير الدين توانمند شد و ايالت قهستان از قاين تا ترشيز، تابع سيستان بود و امرای كرمان در هنگام گرفتاری و جنگ، در سيستان پناه می جستند. ركن الدين محمد، فرزند ديگر نصير الدين، به دليل ناسازگاری با پدر از سيستان رفت و در پيرامون آن، به گشودن دژها و شهرها و تهيه سپاه پرداخت و در شهر نيه استقرار يافت. وی در نيه دژها و باغ های متعددی به وجود آورد.
پس از پيروزی شاه اسماعيل اول صفوی بر شيبك خان اوزيك و گشودن هرات در سال 916 هـ . ق ، ملك محمود سيستانی - فرمانروای سيستان - از جانب وی به عنوان حاکم نهبندان و تمامی سرزمين های كرانه جنوب هيرمند پايدار شد. به هر حال، نهبندان تا اواخر سده 10 هـ . ق، تابع سيستان بوده است و از اين زمان زير نظر امرای قاين اداره می شده است، به طوری كه در نيه، حاکمی از سوی آنان مأمور امور ديوانی بوده است. اين امر تا ميانه دوره پهلوی نيز ادامه داشته است.
جغرافیای طبیعی - سربیشه:
غار چهل دختر - سربيشه: غار چهل دختر، كه در سال 1374 خوشيدي كشف گرديده ، در حوالى روستاى كلاته آخوند شهرستان سربيشه ، و در فاصله 70 كيلومترى جنوب شرقى شهر بيرجند قرار دارد. ورودى اين غار به شكل ايوانى است ، كه در حدود 5/1 متر ارتفاع دارد. در داخل اين غار تالارى وجود دارد ، كه ارتفاع آن به سه متر مى رسد ، ولى راهروهاى ديگر آن به علت انباشته شدن رسوبات در كف غار مسدود مى باشد. يافته شدن اشياى برندهاى همچون تيغه هاى سنگى از اين غار و وجود چشمه آبى درآن ، اين ظن را تقويت مى كند ، كه اين غار در گذشته سكونتگاه يا پناهگاه انسانهايى بوده است.
منطقه حفاظت شده درميان - سربيشه: اين منطقه در جنوب شرقى بيرجند قرار دارد و جزو شهرستان سربيشه است. پوشش گياهى اين منطقه را درختان بادامشك ، بادامكوهى ، زرشك و گياهانى همچون شيرين بيان ، كلپوره ، گل زوفا ، شاه تره ، خاكشير و آنغوزه تشكيل مى دهند. جانوران و پرندگانى كه در اين منطقه وجود دارند عبارتند از: آهو ، قوچ ، بزكوهى ، روباه ، شغال ، گرگ ، خرگوش ، كبك و سينه سياه. منطقه حفاظت شده درميان با ويژگى هاى خاصى كه دارد از جمله نواحى ارزشمند استان است و از قابليتهاى فراوان گردشگرى برخوردار مى باشد.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#250
Posted: 28 Dec 2013 18:01
خراســــــــــــــان جُنوبی
شهرستان سربیشه
باغ و عمارت مود
image hosting
مجموعه عمارت و باغ مود داراي ويژگيها خاص معماري و هنري مختص به خود مي‌باشد . حصار خارجي باغ به صورت چهارضلعي است كه برجهاي متعددي در فواصل مشخص كار تقويت حصار را به عهده دارند اين برجها كه تعدادشان به بيست عدد مي‌رسد علاوه بر افزايش استحكام خارجي ، براي ديده‌باني نيز استفاده مي‌شود . دور تا دور حصار نيز خندقي وجود داشته كه در بعضي نقاط هنوز هويدا است . در داخل باغ بقاياي عماراتي عظيم با تزئينات زيباي نقاشي ديده مي‌شود نقاشيها كه بر روي گچ ترسيم شده‌اند شامل نقوش پرندگان و گل و نقوش اسليمي مي باشند . در مركز باغ دو خيابان طولي و عرضي بنايي وجود دارد كه متعلق به اواخر دوره قاجاريه و اوايل پهلوي مي‌باشد . ساير بخشهاي بنا بخصوص عمارت ،برجها حصار متعلق به دوره صفويه مي‌باشند .
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
صفحه 25 از 29