صفحه 4 از 6: « پیشین 1 2 3 4 5 6 پسین »

آذربایجان شرقی

paridarya461

کاربر

ارسالها: 2333

#31 Posted: 18 Jan 2014 23:46

از مشاهیر تبریز در عصر حاضر نیز می توان به افراد زیر اشاره کرد:
"سید محمدحسین طباطبایی" مفسر و فیلسوف

free pic
سید محمدحسین طباطبایی معروف به علامه طباطبایی)۱۲۸۱-۲۴ آبان ماه۱۳۶۰هجری شمسی در تبریز( نویسنده تفسیرالمیزان،فقیه،فیلسوف و مفسرقرآن،شیعه و ایرانی است.
اهمیت وی به جهت زنده کردن حکمت و فلسفه و تفسیر در حوزه های تشیع بعد از دورهٔ صفویه بوده است. به ویژه اینکه وی به بازگویی و شرح حکمت صدرایی بسنده نکرده، به تأسیس معرفت شناسی در این مکتب می پردازد.
همچنین با انتشار کتب فراوان و تربیت شاگردان برجسته در دوران مواجهه با اندیشه های غربی نظیر مارکسیسم به اندیشه دینی حیاتی دوباره بخشیده، حتی در نشر آن در مغرب زمین نیز می کوشد.
خانواده وی از دودمان سادات طباطبایی آذربایجان است و با سید علی قاضی و سید محمدعلی قاضی طباطبایی خویشاوندی دارد.
همسر اول علامه، قمرالسادات مهدوی طباطبایی از بستگان ایشان بود که در سال 1343 شمسی درگذشت و پس از 2 سال ایشان با همسر دوم خود،منصوره روزبه خواهر رضا روزبه ازدواج نمود.
وی از نوادگان عبدالوهاب تبریزی که نسب وی هم به حسن مثنی پسر امام حسن مجتبی می رسد.
زندگی علامه طباطبایی را می توان به چهار دوره تقسیم کرد:
1.دورهٔ کودکی و نوجوانی که در تبریز سپری شد.
2.دورهٔ تحصیل در حوزه علمیه نجف
3.دورهٔ بازگشت به تبریز و اشتغال به کشاورزی
4.دورهٔ هجرت به قم و تدریس و تالیف و نشر معارف دینی
دوره کودکی و نوجوانی
در سال ۱۲۸۱ در تبریز متولد شد. در پنج سالگی مادر و در نه سالگی پدر خود را از دست داد. وصی پدر او و تنها برادرش علامه الهی را برای تحصیل به مکتب فرستاد.
تحصیلات ابتدایی شامل قرآن و کتب ادبیات فارسی را از ۱۲۹۰ تا ۱۲۹۶ فرا گرفت و سپس از سال ۱۲۹۷ تا ۱۳۰۴به تحصیل علوم دینی پرداخت و به تعبیر خود »دروس متن در غیرفلسفه و عرفان« را به پایان رساند.
خود درباره دوران تحصیلش نوشته است:
»در اوایل تحصیل که به صرف و نحو اشتغال داشتم، علاقهٔ زیادی به ادامه تحصیل نداشتم و از این رو هر چه می خواندم، نمی فهمیدم و چهار سال به همین نحو گذراندم. پس از آن یک باره عنایت خدایی دامن گیرم شده عوضم کرد و در خود یک نوع شیفتگی و بی تابی نسبت به تحصیل کمال، حس نمودم. به طوری که از همان روز تا پایان ایام تحصیل که تقریباً هفده سال طول کشید، هرگز نسبت به تعلیم و تفکر درک خستگی و دلسردی نکردم و زشت و زیبای جهان را فراموش نموده و تلخ و شیرین حوادث، برابر می پنداشتم. بساط معاشرت غیر اهل علم را به کلی برچیدم. در خورد و خواب و لوازم دیگر زندگی، به حداقل ضروری قناعت نموده باقی را به مطالعه می پرداختم. بسیار می شد به ویژه در بهار و تابستان که شب را تا طلوع آفتاب با مطالعه می گذرانیدم و همیشه درس فردا را شب پیش مطالعه می کردم و اگر اشکالی پیش می آمد با هر خودکشی بود حل می نمودم و وقتی که به درس حضور میافتم از آنچه استاد می گفت قبلاً روشن بودم و هرگز اشکال و اشتباه درس را پیش استاد نبردم«.
سید محمد حسین به مدت شش سال)1290 تا 1296هـ.ش( پس از آموزش قرآن که در روش درسی آن روزها قبل از هر چیز تدریس می شد آثاری چون گلستان، بوستان و ... را فرا گرفت. علاوه بر آموختن ادبیات، زیر نظر میرزا علی نقی خطاط به یادگیری فنون خوشنویسی پرداخت. چون تحصیلات ابتدایی نتوانست به ذوق سرشار و علاقه وافر ایشان پاسخ گوید از این جهت به مدرسه طالبیه تبریز وارد شد و به فراگیری ادبیات عرب و علوم نقلی و فقه و اصول پرداخت و از سال 1297 تا 1304 هـ.ش مشغول فراگیری دانشهای مختلف اسلامی گردید.
تحصیل در نجف اشرف
علامه طباطبایی بعد از تحصیل در مدرسه طالبیه تبریز همراه برادرشان به نجف اشرف مشرف می شوند و ده سال تمام در نجف اشرف به تحصیل علوم دینی و کمالات اخلاقی و معنوی مشغول می شوند.
علامه طباطبایی علوم ریاضی را در نجف اشرف نزد آقا سید ابوالقاسم خوانساری که از ریاضی دانان مشهور آن زمان بود فرا گرفت.
ایشان دروس فقه و اصول را نزد استادان برجسته ای چون مرحوم آیت الله نائینی)ره( و مرحوم آیت الله محمدحسین غروی اصفهانی)ره( خواندند و مدت درسهای فقه و اصول ایشان مجموعاً ده سال بود.
استاد ایشان در فلسفه حکیم متأله، مرحوم آقاسید حسین بادکوبه ای بود که سالیان دراز در نجف اشرف در معیت برادرش مرحوم آیت الله حاج سید محمدحسن الهی طباطبایی، نزد او به درس و بحث مشغول بودند.و اما معارف الهیه و اخلاق و فقه الحدیث را نزد عارف عالیقدر و کم نظیر مرحوم آیت الله سیدعلی قاضی طباطبائی)ره( آموختند و در سیر و سلوک و مجاهدات نفسانیه و ریاضات شرعیه تحت نظر و تعلیم و تربیت آن استاد کامل بودند.
استاد امجد نقل می کند که ))حال مرحوم علامه، با شنیدن نام آیت الله قاضی دگرگون می شد. ((
حجت الاسلام سید احمد قاضی از قول علامه نقل می کند که:
پس از ورودم به نجف اشرف به بارگاه امیرالمؤمنین علیه السلام رو کرده و از ایشان استمداد کردم. در پی آن آقای قاضی نزدم آمد و فرمود: ))شما به حضرت علی علیه السلام عرض حال کردید و ایشان مرا فرستاده اند. از این پس، هفته ای دو جلسه با هم خواهیم داشت.((و در همان جلسه فرمود: )) اخلاصت را بیشتر کن و برای خدا درس بخوان. زبانت را هم بیشتر مراقبت نما.((
بازگشت به تبریز
مرحوم علامه در مدتی که در نجف مشغول تحصیل بودند به علت تنگی معیشت و نرسیدن مقرری که از ملک زراعیشان در تبریز بدست می آمد مجبور به مراجعت به ایران می شود و مدت ده سال در قریه شادآباد تبریز به زراعت و کشاورزی مشغول می شوند.
فرزند ایشان مهندس سید عبدالباقی طباطبائی می گوید:
خوب به یاد دارم که، مرحوم پدرم دائماً و در تمام طول سال مشغول فعالیت بود و کار کردن ایشان در فصل سرما در حین ریزش باران و برفهای موسمی در حالی که، چتر به دست گرفته یا پوستین بدوش داشتند امری عادی تلقی می گردید
در مدت ده سال بعد از مراجعت علامه از نجف به روستای شادآباد و بدنبال فعالیتهای مستمر ایشان قناتها لایروبی و باغهای مخروبه تجدید خاک و اصلاح درخت شده و در عین حال چند باغ جدید احداث گردید و یک ساختمان ییلاقی هم در داخل روستا جهت سکونت تابستانی خانواده ساخته شد و در محل زیرزمین خانه حمامی به سبک امروزی بنا نمود.
مهاجرت به قم
علامه طباطبایی بعد از مدتی اقامت در تبریز تصمیم می گیرد به قم برود و بالاخره تصمیم اش را در سال ۱۳۲۵ عملی می کند.
فرزند علامه طباطبایی در این مورد می گوید:
»هم زمان با آغاز سال ۱۳۲۵ وارد شهر قم شدیم... در ابتدا به منزل یکی از بستگان که ساکن قم و مشغول تحصیل علوم دینی بود وارد شدیم، ولی به زودی در کوچه یخچال قاضی در منزل یکی از روحانیان که هنوز هم در قید حیات است اتاق دو قسمتی، که با نصب پرده قابل تفکیک بود اجاره کردیم، این دو اتاق قریب بیست متر مربع بود.طبقه زیر این اتاقها انبار آب شرب منزل بود که در صورت لزوم بایستی از درب آن به داخل خم شده و ظرف آب شرب را پر کنیم.چون خانه فاقد آشپزخانه بود پخت و پز هم در داخل اتاق انجام می گرفت - در حالی که مادر ما به دو مطبخ )آشپزخانه( ۲۴ متر مربعی و ۳۵ متر مربعی عادت کرده بود که در میهمانیهای بزرگ از آنها به راحتی استفاده می کرد - پدر ما در شهر قم چند آشنای انگشت شمار داشت که یکی از آنها مرحوم آیت الله حجت بود.
اولین رفت و آمد مرحوم علامه به منزل آقای حجت بود و کم کم با اطرافیان ایشان دوستی برقرار و رفت و آمد آغاز شد.«
علامه طباطبایی در ابتدای ورودش به قم به قاضی معروف بود، چون از سلسلهٔ سادات طباطبایی هم بود، خودش ترجیح داد به طباطبایی معروف شود.با ظاهری ساده، عمامه ای کوچک و قبایی از جنس کرباس آبی رنگ و دگمه های باز قبا و بدون جوراب با لباس کمتر از معمول، در کوچه های قم تردد داشت و در ضمن خانهٔ بسیار محقر و ساده ای داشت.«
تدریس در قم
برطبق نقل دینانی، پس از مدتی که به اصرار برخی علما مجلس درس روزانهٔ اسفار او تعطیل شد، با اصرار طلاب، تدریس شفا را آغاز نمود. در این میان، وی به تشکیل کلاس های شبانهٔ اسفار پرداخت که هفته ای دو شب )شب پنج شنبه و جمعه( و به صورت سیار در خانهٔ شاگردان تشکیل می شد و تعداد معدودی )کمتر از ده تن( شاگرد ثابت در آن شرکت می کردند. حضور در این کلاس ها بدون اجازهٔ خود او مقدور نبود.
دینانی معتقد است محتوای این کلاس ها بیشتر درس خارج فلسفه بود.

"شیخ عبدالحسین امینی" مؤلف کتاب الغدیر
عبدالحسین امینی نجفی مشهور به علامه امینی)
متولد:۱۳۲۰ هجری قمری در تبریز واقع در آذربایجان
وفات:۲۸ ربیع الثانی۱۳۹۰ هجری قمری یا ۱۲ تیر۱۳۴۹شمسی در تهران که در نجف مدفون شد.(
از مراجع بنام شیعه و نویسنده کتاب دائرة المعارفی الغدیر است.
شیخ عبدالحسین فرزند شیخ احمد امینی در سال ۱۲۸۱ه.ش در شهر تبریز و در خانواده ای سرشناس دیده به جهان گشود.جد وی امین الشرع از روحانیان بنام تبریز بود. تحصیلات مقدماتی را در تبریز گذراند. در جوانی به نجف رفت و پس از گذراندن مراحل تحصیلی و نیل به رتبه اجتهاد نزد مراجع معروف وقت نجف، دوباره به تبریز بازگشت. بعد از مدتی تدریس و تحقیق در تبریز دوباره به نجف رفت و برای انجام و بسط پژوهش های تاریخی معروف خود برای همیشه در آنجا ماند.
وی در سال ۱۳۳۵ قمری تألیف کتاب »شهداء الفضیله« را آغاز کرد. موضوع این کتاب درباره »عالمانی بود که در راه حق به شهادت رسیده اند«. در این کتاب زندگی بیش از ۱۰۰ عالم شیعه از قرن ۴ تا ۱۴ ذکر شده است.
اثر نامدار او دائرةالمعارف یازده جلدی"الغدیر" که به زبان عربی )22 جلد به زبان فارسی( و خلاصه آن به چند زبان ترجمه شده است در رأس تألیفات علامه و حاصل زحمات 40 ساله اوست.
الغدیر به بررسی تفصیلی مسئله ولایت تشیع از جنبه های گوناگون تاریخی، تفسیری، روایی و حدیثی، فقهی، ادبی، کلامی و اصولی پرداخته است. امینی برای تالیف این اثر مرجع به کشورهای مختلفی سفر کرد و با کار پیگیر شبانه روزی در کتابخانه های بزرگ جهان اسلام آن را به سرانجام رسانید. وی در نگارش اين اثر چنانکه خود گفته ده هزار جلد کتاب را بدقت مطالعه و استنساخ، و به صدهزار رساله مراجعه مکرر کرده است.
علامه برای گردآوری مطالب الغدير سفرهای پژوهشی بسيار كرد. اين سفرها عموماً به مطالعه و استنساخ و تهيه مأخذ و ملاقات با استادان میگذشت.
از جمله شهرهايی كه وی با اين هدف به آنها سفر كرد، میتوان حيدرآباد، دكن، عليگره، لكنهو، كانپور، جلالی )در هند( رامپور، فوعه، معرفه، قاهره )در مصر(، حلب، نبل و دمشق )در سوريه( را برشمرد.
دائرةالمعارف "الغدیر" پس از نشر مورد توجه و تحسین علمای اهل سنت از جمله امام الازهر در مصر، برخی از رجال سیاسی جهان اسلام و اساتید و ادیبان عرب و غیرعرب قرار گرفته و آن را بزرگترين سند وحدت مسلمين و از جمله كتب منبع و مرجع خويش دانسته اند.
بجز برخی نامداران عرب، اساتید و ادیبان پارسی گوی چون جلال همایی، سیدجعفر شهیدی، محمدرضا حکیمی، امیری فیروزکوهی، مهدی اخوان ثالث، و ... در رثای علامه امینی و تجلیل از اثر او سروده و نوشته اند.
ویژگی مهم این اثر استفاده بی واسطه و بسامد از آثار اجماعی اهل سنت در اثبات ولایت و عقاید شیعه امامیه است.
اثر علامه امینی علاوه بر جهان اسلام، امروزه از جمله مراجع اولیه پژوهشی شیعه شناسان در کرسی های دانشگاهی غرب است.
عمر علامه امینی در ظهر روز جمعه 12 تیر ماه 1349ه. ش )28 ربیع الثانی 1390ه .ق( پس از 68 سال تلاش علمی در تهران به پایان رسید و پیکر او پس از تشییعی انبوه در تهران و شهرهای بغداد، كاظمین، كربلا و نجف به کتابخانه ای در نجف )کتابخانه امیرالمؤمنین( که خود بنیانگذارش بود انتقال و به خاک سپرده شد.
نسخه پژوه فقید سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی معروف به محقق طباطبایی و اسد حیدر دانشمند عراقی از مشهورترین شاگردان علامه امینی اند.
همچنین اساتید او عبارتند از :
*.سید محمد مولانا
*.سید مرتضی خسرو شاهی
*.شیخ حسین
*.سیـد محمـد فیـروز آبادی
*.سیـد ابـو تـراب خوانساری
همچنین ایشان از مراجع بزرگی چـون :
*.سید ابـوالحسـن اصفهانی
*.میرزا حسین نائینی
*.شیخ عبد الکریم حائری
*.شیـخ محمـد حسین کمپانـی
اجازه اجتهاد دریافت داشته است.
آثار او شامل :
*.الغدیر
*.تفسیر فاتحه الکتاب
*.شهداء الفضیلة
*.سیرتنا و سنتن اسیرة نبینا و سنته
*.السنة والسیرة
*.ثمرات الأسفار
*.ریاض الأنس
*.المقاصد العلیة
*.کامل الزیارات
*.اعلام الانام فـی معرفة الملک
*.رساله در علـم درایه
*.رساله در نیت
*.تصحیح وسائل الشیعة

ویرایش شده توسط: paridarya461

paridarya461

کاربر

ارسالها: 2333

#32 Posted: 19 Jan 2014 00:24

"سید حسن تقی زاده" سیاست مدار و محقق

image upload no size limit
سیدحسن تقی زاده)۱۲۵۶تبریز-۱۳۴۸تهران(، از رهبران انقلاب مشروطیت، از رجال سیاسی بحث انگیز معاصر و از شخصیتهای علمی و فرهنگی ایران معاصر، در زمره کسانی است که جمعی بشدت هوادار و موافق، و مخالفانی از طیف های گوناگون دارد.
منابع زیادی در باره او انتشار یافته، اما جنبه هایی از زندگی سیاسی او هنوز ناشناخته، کم شناخته و در معرض مجادلات سیاسی است.
سیدحسن تقی زاده در آخر رمضان۱۲۹۵قمری برابر با۵ مهر۱۲۵۷خورشیدی در خانواده ای روحانی در تبریز به دنیا آمد.
پدرش سید تقی امام جماعت مسجد بازارچه در محله خیابان تبریز و مکتبدار، مردی عالم و زاهد، و از شاگردان شیخ مرتضی انصاری در حوزه نجف بود.
او بیشتر مدت روز را صرف عبادت و حضور در مسجد برای اقامه نماز جماعت می کرد.
سید حسن از چهارسالگی، و به هدایت پدر، خواندن قرآن کریم را آغاز و در پنج سالگی آن را ختم کرد. از هشت سالگی تحصیل مقدمات عربی و از چهارده سالگی تحصیل علوم عقلی، ریاضیات و نجوم و هیئت را شروع کرد. در حکمت قدیم، طب جدید، علم تشریح و هیئت جدید درس خواند. در مدرسه آمریکایی با علوم جدید آشنا شد. اصول فقه را نزد میرزا محمود اصولی و حاج میرزاحسن فرا گرفت . علوم جدید و زبان فرانسوی را دور از چشم پدر همراه با رفیقش میرزا محمدعلی خان تربیت نزد میرزا نصرالله خان سیف الاطباء )پسر میرزا عبدالعلی سیف الاطباء( به مدت پنج سال )

how to take a screen shot
چند سال بعد، حدوداً از بیست سالگی، بر اثر آشنایی با نوشته های طالبوف و میرزا ملکم خان ناظم الدوله و نویسندگان تجددخواه روزنامه های فارسی خارج از کشور، نظیر اختر،پرورش،ثریا،حبل المتین و حکمت، و کتابهای عربی چاپ مصر و کتابهای ترکی چاپ عثمانی، تمایل شدید به علوم جدید غربی، اندیشه های سیاسی اروپایی، افکار آزادی خواهانه، ضد استبدادی و تجددطلبانه یافت، تا جایی که به همراه تربیت و جمعی دیگر، برای ترویج این اندیشه ها، محفلی روشنفکرانه در تبریز تشکیل داد و در ۱۳۱۹ همراه همان دوستانش قصد تأسیس مدرسه ای به نام تربیت را با هدف ترویج آموزش به روش غربی و اندیشه های غربی داشتند، اما بر اثر مخالفت شماری از روحانیان و حکمی که به تفسیق دادند، مدرسه دایر نشد. سپس با همکاری محمدعلی تربیت، میرزا سید حسین خان عدالت و یوسف اعتصامی ملقب به اعتصام الملک)پدر پروین اعتصامی( کتابفروشی تربیت را به قصد ترویج معارف و آشنا ساختن مردم به اصول حکومت ملی و آزادی طلبی تأسیس کرد که کتابهای فرنگی و عربی جدید می فروخت و محل آمد و رفت متجددان و آزادی خواهان آذربایجانی بود.
در دوره استبداد صغیر این کتاب فروشی را غارت کردند و آتش زدند.
در ۱۳۲۰، با همکاری همان دوستان، دو هفته نامه گنجینه فنون را منتشر کرد، که پس از یک سال و نیم انتشار، و ظاهراً بر اثر سفر تقی زاده و تربیت به خارجه و شیوع وبا در ایران، تعطیل شد.
سیدحسن تقی زاده از ۱۳۲۲ تا شعبان ۱۳۲۳ به سفر و سیاحت، مطالعه و دیدار و گفتگو در قفقاز،عثمانی،لبنان،سوریه و مصر پرداخت و با برخی نویسندگان، روزنامه نگاران و فعالان سیاسی، از جمله تختی نسکی،جرجی زیدان،زین العابدین مراغه ای،جلیل محمدقلی زاده، و همکاران اصلی نشریه های فارسی زبانی که در این شهرها منتشر می شد مراوده داشت.

"سید احمد کسروی" مورخ

how do i print screen
]۶[سید احمد حکم آبادی که بعدها نام خانوادگی کَسرَوی را برگزید، تاریخ نگار، زبان شناس، پژوهش گر، حقوق دان و اندیشمند ایرانی بود.وی استاد ملی گرای رشته حقوق در دانشگاه تهران و وکیل دعاوی در تهران بود.
احمد کسروی در حوزه های مختلفی هم چون تاریخ، زبان شناسی، ادبیات، علوم دینی، روزنامه نگاری، وکالت، قضاوت و سیاست فعالیت داشت.
وی بنیان گذار جنبشی سیاسی-اجتماعی با هدف ساختن یک »هویت ایرانیِ سکولار« در جامعه ایران، موسوم به جنبش »پاک دینی«بود که در دوره ای از حکومت پهلوی شکل گرفت.
احمد کسروی خواستار مبارزه با »واپس ماندگی فکری و علمی« و روشن گری در تمامی وجوه زندگانی بود وی با انتقاد از »اوضاع زندگی، خرافه گرایی و آداب اجتماعی« مردم ایران، خواستار»پالایش زبان فارسی« از هر گونه واژه عربی و سره نویسی در زبان فارسی بود.موضع گیری های احمد کسروی در برابر کیش های رایج و نهادهای مذهبی و اخلاقی و مسلک ها و ارزش های سنتی و فرهنگی و تاختن او به تعصبات دینی و فرهنگی، از مذهب تشیع و بهائیت گرفته تا شعرهای حافظ و سعدی، از جمله مواردی بود که مخالفت های بسیاری را علیه او برانگیخت.
آثار احمد کسروی بالغ بر ۷۰ جلد کتاب به زبان های فارسی و عربی می شوند.
از مهم ترین آثار کسروی می توان به دو کتاب "تاریخ مشروطهٔ ایران" و "تاریخ هجده سالهٔ آذربایجان" اشاره کرد که از مهم ترین آثار مربوط به تاریخ جنبش مشروطه خواهی ایران می شوند و تا به امروز»مرجع اصلی« محققان پیرامون جنبش مشروطیت ایران بوده است.
آذری یا زبان باستان آذربایجان، برای نخستین بار این نظریّه را مطرح کرد که زبان تاریخی منطقهٔ آذربایجان قبل از رایج شدن زبان ترکی آذربایجانی که مورخان از آن به نام »آذری« یاد کرده اند، زبانی از خانوادهٔ زبان های ایرانی بوده است. این نظریه هنوز مخالفانی میان قوم گرایان دارد،اما در نزد زبان شناسان دنیا به صورت عام پذیرفته شده است.
در روز چهارشنبه،۸ مهر۱۲۶۹خورشیدی، سید احمد کسروی تبریزی در خانواده ای مذهبی و معتقد به مذهب شیعه در هکم اوار)حکم آباد( تبریز به دنیا آمد. نیاکانش همه ملا و پیش نماز بودند. پدرش»میرقاسم« از ملایی کناره گرفته و به بازرگانی پرداخته بود. مادرش »خدیجه خانم«، زنی بی سواد اما روشن اندیش از یک خانواده کشاورز بود.
خانواده احمد کسروی در حکم آباد مسجدی به نام پدربزرگ کسروی به نام »میراحمد«داشته اند.
پدر کسروی آرزو داشته تا دارای پسری گردد که جای پدربزرگش را در مسجد خانوادگی شان بگیرد و از این رو هر پسری را که از او زاییده می شد را به نام پدرش، »میراحمد« می نامد، ولی پسرهای او یکی یکی پس از زایش می میرند تا اینکه »احمد کسروی« زاده می شود. او چهارمین پسری بوده که حاجی میرقاسم، »میراحمد« نام می نهد.
در شب سه شنبه،۱۱ دی۱۲۸۱خورشیدی،»میرقاسم« پدر احمد کسروی می میرد و احمد که در آن زمان دوازده سال بیشتر نداشت، ناچار می شود تا درس را کنار نهد و برای تامین مخارج خانواده به اداره کارگاه قالی بافی پدرش بپردازد.
احمد کسروی در سال ۱۲۸۹ خورشیدی و درسن ۲۰ سالگی به اصرار و اجبار خانواده به لباس روحانیون شیعه درآمد و بر منبر مسجد آبا و اجدادی اش نشست. ولی پس از آن که به گناه هواداری از جنبش مشروطه مورد ناسزاگویی ملایان قرار گرفت و به قول خودش »پی به احوال آخوندهای ریاکار برد« در سال ۱۲۹۱ خورشیدی عبا و عمامه اش را کنار می گذارد و از لباس روحانیون خارج می شود.
احمد کسروی در تاریخ۲۰ اسفند۱۳۲۴و در سن۵۷ سالگی، در اتاق بازپرسی ساختمان کاخ دادگستری تهران به ضرب »گلوله و ۲۷ ضربه چاقو«توسط گروه اسلام گرای »فدائیان اسلام« ترور شد.

"محسن هشترودی" ریاضیدان
پروفسور محسن هشترودی)زاده ۲۲ دی۱۲۸۶ در هشترود- در گذشته۱۳ شهریور۱۳۵۵ در تهران( از ریاضی دانان معاصر ایران بود.
او در مدرسه دارالفنون در تهران تحصیل، و مدرک دکترای خود را در ریاضیات از دانشگاه سوربن در فرانسه دریافت کرد. پس از بازگشت به تهران، مقام استادی دانشسرای عالی، ریاست دانشگاه تبریز و ریاست دانشکده علوم دانشگاه تهران را عهده دار بود.
پروفسور هشترودی از طرفداران سرسخت علوم پایه بود، به شعر و موسیقی و فلسفه علاقه داشت، و توانایی بیان مطالب علمی به زبان ساده را دارا بود. وی به عنوان یک متفکر منتقد پیشرو و ریاضیدان نامدار ایرانی، دارای اهمیت نمادین و شخصیتی اثرگذار در جامعه علمی معاصر ایران بوده است.
پدرش شیخ اسماعیل مجتهد از مشاوران شیخ محمد خیابانی یکی از فعالان نهضت مشروطه بود.محسن هشترودی تحصیلات دبستانی خود را در مدرسه های سیروس و اقدسیه در شهر تبریز به پایان برد و سپس برای ادامه تحصیل در دارالفنون به تهران آمد. چند سالی در تهران به تحصیل پزشکی گذراند، تا در سال۱۳۰۴به عنوان دانشجوی بورسیه دولتی برای تحصیل در رشته ریاضیات به کشور فرانسه اعزام شد.
محسن هشترودی در سال۱۳۱۴با درجه کارشناسی در رشته ریاضیات از دانشگاه سوربون فارغ التحصیل شد. سپس با سرپرستی پروفسور الی کارتان در همان دانشگاه به پژوهش در زمینه هندسه دیفرانسیل پرداخت و مدرک دکترای خود را در رشته ریاضیات در سال۱۳۱۶دریافت کرد.
محسن هشترودی پس از بازگشت به ایران به عنوان استادیار در دانشکده علوم دانشسرای عالی به کار مشغول شد. در سال۱۳۲۰کرسی استادی دانشسرای عالی را دریافت کرد. در سال۱۳۳۰به مقام ریاست دانشگاه تبریز رسید، و در سال۱۳۳۶به عنوان رئیس دانشکده علوم دانشگاه تهران انتخاب شد.در سال ۱۳۲۳ با »رباب مديری« ازدواج كرد که حاصل این ازدواج دو دختر و یک پسر به نام های فرانک، فريبا و رامین بود.
پروفسور هشترودی در طول زندگی حرفه ای خود ارتباطش با مجامع علمی بین المللی حفظ کرد:
وی در سال۱۳۲۹به عنوان نماینده دانشگاه تهران در کنگره بین المللی ریاضی دانان هاروارد شرکت کرد، در موسسه مطالعات پيشرفته دانشگاه پرينستون و به درخواست رياست موسسه پروفسور اوپن هايمر به عضویت پذیرفته شد، و یک ترم پاییزی را نیز به تدريس در دانشگاه هاروارد پرداخت.
هشترودی بر اثر سکته قلبی در۱۳ شهریور۱۳۵۵در سن ۶۸ سالگی در تهران درگذشت در قبرستان بقاییه تبریز به خاک سپرده شد

ویرایش شده توسط: paridarya461

paridarya461

کاربر

ارسالها: 2333

#33 Posted: 19 Jan 2014 16:03

"حسین کاظم زادهٔ ایرانشهر" نویسنده
کاظم زاده در برلین

screen shots
کاظم زاده در سوییس

green shot
حسین کاظم زاده)۲۰ دی۱۲۶۲در تبریز-۲۷ اسفند۱۳۴۰در سوئیس( معروف به ایرانشهر از دانشمندان و نویسندگان نامدار ایرانی است. شهرت وی به »ایرانشهر«، به دلیل انتشار مجله ای به همین نام بین سال های ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۶ شمسی است.
وی برادر دمکرات معروف، دکتر زین العابدین است.
او مدتی دیپلمات سفارت ایران در لندن بود.
حسین فرزند حاج میرزا کاظم در شهر تبریز چشم به جهان گشود. وی در استانبول انجمنی مخفی به نام »انجمن برادران ایرانی« را برای پیشبرد جنبش مشروطه پایه گذاری کرد.
ایرانشهر از سال ۱۳۱۵ خورشیدی در روستای دگرسهایم ایالت سنت گالن سوییس به تالیف و نگارش کتاب های گوناگون همت گماشت. او به زبان های فرانسه و انگلیسی و آلمانی آشنائی داشت و مدتها در دانشگاه کمبریج با سمت معاونت پروفسور ادوارد براون خاورشناس معروف زبان فارسی تدریس می کرده است.
کاظم زاده در برلین با همکاری ابراهیم پورداوود و چند تن دیگر مجلهٔ ایرانشهر را منتشر می کرد. شمارهٔ نخست این مجله در۲۲ ژوئن۱۹۱۹در ۱۶ صفحه انتشار یافت.
کاظم زاده در اواخر عمر در سوییس به عرفان روی آورد و مکتب عرفان باطنی را بنیان گذارد
آثار ایشان عبارتند از :
*.اصول اساسی فن تربیت
*.راه نو در سیر نژاد نو
*.راه نو در تعلیم و تربیت
*.رهبر نژاد نو
*.شرح زندگانی زرتشت
*.شرح زندگانی پیامبر اسلام
*.شرح حال و آثار مولانا
*.اسرار هبوط آدم و حوا و قصه بهشت و کیمیای حقیقی
*.مناجات باطنی
*.علل دردهای جسمانی
*.تداوی روحی

و
"سید محمدحسین شهریار" شاعر

photo sharing websites
سید محمدحسین بهجت تبریزی)زاده۱۲۸۵- درگذشته۱۳۶۷( متخلص به شهریار )پیش از آن بهجت( شاعر ایرانی اهل آذربایجان بود که به زبان های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است.
وی در تبریز به دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرةالشعرای همین شهر به خاک سپرده شد.
در ایران روز درگذشت این شاعر معاصر را »روز شعر و ادب فارسی« نام گذاری کرده اند.
مهم ترین اثر شهریار منظومه حیدر بابایه سلام)سلام به حیدربابا( است که از شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجانی به شمار می رود و شاعر در آن از اصالت و زیبایی های روستا یاد کرده است. این مجموعه در میان اشعار مدرن قرار گرفته و به بیش از ۸۰ زبان زنده دنیا ترجمه شده است.
شهریار در سرودن انواع گونه های شعر فارسی مانند قصیده،مثنوی،غزل،قطعه،رباعی و شعر نیمایی- نیز تبحر داشته است.
از جمله غزل های معروف او می توان به علی ای همای رحمت و »آمدی جانم به قربانت« اشاره کرد.
شهریار نسبت به علی بن ابی طالب ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی بسیاری نسبت به حافظ داشته است.
مجموعه تلویزیونی شهریار که به کارگردانی کمال تبریزی در سال۱۳۸۴ساخته شده و در آن جلوه هایی از زندگی این شاعر به تصویر کشیده شده است، در سال۱۳۸۶از طریق شبکه دوم سیما به نمایش درآمد و از جانب مردم مورد استقبال فراوان قرار گرفت.
زندگی نامه
شهریار در سال۱۲۸۵خورشیدی در شهر تبریز متولد شد. دوران کودکی را -به علت شیوع بیماری در شهر- در روستاهای "قایش قورشاق" و "خشگناب بستان آباد" سپری نمود.
پدرش حاج میرآقا بهجت تبریزی نام داشت که در تبریز وکیل بود.
پس از پایان سیکل در تبریز، در سال۱۳۰۰برای ادامه تحصیل از تبریز عازم تهران شد و در مدرسه دارالفنون تا سال۱۳۰۳و پس از آن در رشته پزشکی ادامه تحصیل داد.
حدود شش ماه پیش از گرفتن مدرک دکتری به علت شکست عشقی و ناراحتی خیال و پیش آمدهای دیگر ترک تحصیل کرد.
پس از سفری چهار ساله به خراسان برای کار در اداره ثبت اسناد مشهد و نیشابور، شهریار به تهران بازگشت.
در سال۱۳۱۳که شهریار در خراسان بود، پدرش حاج میرآقا خشگنابی درگذشت. او به سال۱۳۱۵در بانک کشاورزی استخدام و پس از مدتی به تبریز منتقل شد.
دانشگاه تبریز شهریار را یکی از پاسداران شعر و ادب میهن خواند و عنوان دکترای افتخاری دانشکده ادبیات تبریز را نیز به وی اعطا نمود.
در سال های۱۳۲۹تا۱۳۳۰ اثر مشهور خود -حیدربابایه سلام- را می سراید.
گفته می شود که منظومه حیدربابا به ۹۰ درصد از زبان های جهان ترجمه و منتشر شده است.
در تیر۱۳۳۱مادرش درمی گذرد.
در مرداد۱۳۳۲به تبریز آمده و با یکی از بستگان خود به نام »عزیزه عبدالخالقی«ازدواج می کند که حاصل این ازدواج سه فرزند -دو دختر به نام های شهرزاد و مریم و یک پسر به نام هادی- می شود.
شهریار پس از انقلاب ۱۳۵۷شعرهایی در مدح ]نظام جمهوری اسلامی[ سرود. وی در روزهای آخر عمر به دلیل بیماری در بیمارستان مهر تهران بستری شد و پس از مرگ در۲۷ شهریور۱۳۶۷بنا به وصیت خود در مقبرةالشعرای تبریز مدفون گشت.

how to screenshot on windows

take a screenshot

ویرایش شده توسط: paridarya461

paridarya461

کاربر

ارسالها: 2333

#34 Posted: 19 Jan 2014 22:45

تجارت تبریز

free photo upload
موقعیت جغرافیایی تبریز و قرار گرفتن آن در بین دامنه های کوه سهند و کرانهٔ شرقی دریاچهٔ ارومیه، این شهر را مبدل به تنها راه ارتباطی بین شمال )ماورای قفقاز و قره داغ( و جنوب )مراغه و کردستان( کرده بود.
منابع تاریخی حاکی از تجارت تبریز با عثمانی ها،گرجی ها و روس ها و کشور هندوستان داشته و بسیاری از صنعتگران و بازرگانان در این شهر جمع می شده اند.
از نیمهٔ دوم سدهٔ سیزدهم میلادی، تاجران انگلیسی تبار از طریق جادهٔ ابریشم و پس از عبور از شهرهای استانبول و ترابزون در ترکیهٔ امروزی، کالاهای تجاری خود را به بازار تبریز منتقل می کردند.
این بازار در زمان عباس میرزا نایب السلطنهٔ فتحعلی شاه قاجار به مرکز تجارت انگلیسی ها مبدل شده بود.
تبریز همچنین یکی از مهم ترین مراکز بافت قالی در ایران بوده است.

ویرایش شده توسط: paridarya461

paridarya461

کاربر

ارسالها: 2333

#35 Posted: 24 Jan 2014 22:23

بناهای تاریخی
شهر تبریز بناهای تاریخی فراوانی دارد که از این میان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
*.ارگ تبریز

*.ربع رشیدی
*.برج آتش نشانی
*.بازار تبریز
*.بنای شهرداری تبریز
*.ائل گلی
*.موزه مشروطیت
*.موزه آذربایجان
*.موزه سنجش
*.مساجد تبریز
*.مقبرةالشعرا
*.بقعه عون بن علی

ویرایش شده توسط: paridarya461

paridarya461

کاربر

ارسالها: 2333

#36 Posted: 24 Jan 2014 22:46

ارگ تبریز

photo hosting sites

photo sharing websites

image search

free jpeg images
ارگ تبریز )علی شاه(نام یک بنای تاریخی در تبریز است.
سبک معماری این بنا به شیوه آذری و معمار آن "استاد فلکی تبریزی" ذکر شده است.
این ارگ یکی از بلندترین دیوارهای تاریخی کشور و نماد شهر تبریز است.
این ارگ در مرکز شهر تبریز، در ضلع جنوبی تقاطع خیابان امام خمینی و فردوسی قرار دارد و امروزه فضای پیرامون آن برای برگزاری نماز جمعه مورد استفاده قرار می گیرد و مصلای بزرگ تبریز در این مکان احداث شده است.
ارگ تبریز توسط "خواجه تاج الدین علی شاه" بنا شده است.
این بنا بر اثر زمین لرزه و گذر زمان تا حدودی تخریب شده است.
در محوطهٔ ارگ، آثار تاریخی ارزشمندی همچون »مدرسهٔ نجات« که به عنوان یکی از نخستین مدارس ایران به شمار می رفت و نیز »سالن تئاتر شیر و خورشید« قرار داشت که پس از شروع برنامهٔ تخریب و تبدیل ارگ تبریز به مصلای بزرگ تبریز از سال ۱۳۶۰ و در زمان امامت جمعهٔ آیت الله ملکوتی، بخش اعظمی از ارگ توسط جهاد سازندگی با بولدوزر و مواد منفجره ویران شده است.
ارگ تبریز و محوطهٔ باستانی آن در۱۵ دی۱۳۱۰خورشیدی به شمارهٔ ۱۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و نقشهٔ حریم استحفاظی قانونی و ضوابط حفاظتی آن در نشست۲۹ خرداد۱۳۵۷شورای حفاظت آثار تاریخی ادارهٔ کل حفاظت آثار تاریخی مشخص و مورد تأیید اعضا قرار گرفته است.
امروزه تنها بخشی از دیوارهای عظیم و محراب بسیار بلند شبستان جنوبی این مسجد برجای مانده است که خود موید شکوه و آبادانی آن در گذشته است. دیوارهای موجود در حقیقت تشکیل دهندهٔ ایوان تاق پوش و حمال تاقی استوانه ای عظیمی بوده است که فضای به وجود آمده به عنوان شبستان و عنصبر اصلی مسجد علی شاه به شمار می رفته است.
بقایای موجود بنا، حکایت از یک ایوان به عرض ۳۰٬۱۵ متر و جرز و دیواهای کناری به ضخامت ۱۰٬۴۰ متر و پی ها و فونداسیونی ژرف و حجیم متناسب سازه های فوقانی و ارتفاع احتمالی بنا تا خط آغاز طاق استوانه ای ۲۵ متر )البته دقت رد تناسب سازه های اثر ۳۶ متر صحیح به نظر می رسد( بوده است.

ویرایش شده توسط: paridarya461

paridarya461

کاربر

ارسالها: 2333

#37 Posted: 24 Jan 2014 22:58

ربع رشیدی

how to take a screenshot on a pc
ربع رشیدی یکی از بناهای تاریخی و ارزشمند شهر تبریز واقع در باغمیشه به سبک معماری آذری است.
حدود ۷۰۰ سال پیش در تبریز، دانشگاهی به نام رشیدالدین فضل الله همدانی ایجاد شد.
رشیدالدین وزیرغازان خان از حکمرانان وقت آن دیار بود.
در آن زمان این دانشگاه شامل چهار دانشکده بود که در چهار طرف آن قرار داشت و اربع یا چهار عربی را به خود اختصاص داد و این مکان به نام ربع رشیدی شهرت یافت.
این مجموعه که در دامنه ٔ کوه سرخاب در محلی باصفا و بلند جای گرفته است، در اوایل قرن هشتم و یا اواخر قرن هفتم هجری بنا شد.
برابر با نوشته ٔ تاریخ نگاران و جهانگردان بزرگ دارای پهناوری بسیار و ساختمان های گوناگون همچون مسجد و مدرسه و بیمارستان )دارالشفا( و کتابخانه و گنبدی برای آرامگاه خواجه رشیدالدین بوده است.
این بنا مانند بیشتر شهرهای کهن دارای حصار و بارویی بزرگ بوده است.
از مضمون نامه ای که خود خواجه رشیدالدین فضل الله به دو پسرش درباره ساختمان این بنا نوشته چنین برداشت می شود که در آن زمان ربع رشیدی در جایگاه دانشگاهی بوده که از هر دانشی در آنجا شعبه ای راه اندازی شده بود و شش هزار تن دانشجو در آن تحصیل می کرده اند و خواجه اوقافی برای تکمیل کتابخانه و مدرسه و نشر کتب و تأمین هزینه ٔزندگی و تحصیل طلاب علوم مختلف اختصاص داده بود و دانشمندان بزرگ از هر گوشه گرد آورده و بکار تألیف و تدریس گماشته و مقرری آبرومندی برای آنان تعیین کرده بوده است و از آن میان پنجاه پزشک و چندین جراح از هند و مصر و چین و شام در آنجا مشغول به کار بوده اند.

screen capture freeware

ویرایش شده توسط: paridarya461

paridarya461

کاربر

ارسالها: 2333

#38 Posted: 24 Jan 2014 22:59

برج آتش نشانی

photo storage
برج آتش نشانی تبریز)برج یانقین( هم اکنون در محوطه ایستگاه آتش نشانی نبش خیابان خاقانی و خیابان بهادری تبریز قرار دارد.
ارتفاع این برج ۲۳ متر است.
این برج در قدیم کارکرد دیده بانی داشت و نگهبانی در بالای برج کشیک می داد تا در صورت وقوع آتش سوزی، توسط زنگی آتش نشانان را خبر کند.

ویرایش شده توسط: paridarya461

paridarya461

کاربر

ارسالها: 2333

#39 Posted: 24 Jan 2014 22:59

بازار تبریز

image upload
بازار تبریز یکی از بزرگ ترین و مهم ترین بازارهای سرپوشیده در سطح ایران و قارهٔ آسیا به شمار می رود.
این بازار با مساحتی حدود یک کیلومتر مربع، بزرگ ترین بازار سرپوشیدهٔ جهان است.
بازار تبریز در مرداد ماه سال ۱۳۸۹ خورشیدی به عنوان نخستین بازار جهان در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
این بازار از بازارچه ها، تیمچه ها،سراها و کاروانسراهای متعددی تشکیل یافته است.
پیش تر به جهت قرار گرفتن شهر تبریز بر سر چهارراه "جادهٔ ابریشم" و گذر روزانهٔ هزاران کاروان از کشورهای مختلف آسیایی،آفریقایی و اروپایی از آن، این شهر و بازار آن از رونق بسیار خوبی برخوردار بوده است.
این بازار حدود ۳ سدهٔ پیش و پس از وقوع زمین لرزهٔ تاریخی تبریز در سال ۱۱۹۳ قمری توسط "نجف قلی خان دنبلی"حاکم وقت تبریز بازسازی شده است.
بازار تبریز در سال ۱۳۵۴ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تاریخ بنای این مجموعه مشخص نیست؛ ولی بسیاری از جهان گردانی که از سدهٔ چهارم هجری تا دورهٔ قاجاریان از این بازار بازدید کرده اند، دربارهٔ آن اطلاعاتی ارائه داده اند.
بسیاری از گردشگران و جهانگردان نظیر "ابن بطوطه"،"مارکو پولو"،"جاکسن"، "اولیای چلبی"،"یاقوت حموی"،"گاسپار دروویل"، "الکسیس سوکتیکف"،"ژان شاردن"،"اوژن فلاندن"،"جان کارت رایت'،"جملی کاردی"، "کلاویخو"،"رابرت گرنت واتسن"،'حمدالله مستوفی"و "مقدسی" از رونق و شکوه بازار تبریز تمجید کرده اند.
این بازار با داشتن حدود ۵٬۵۰۰ باب حجره، مغازه و فروشگاه، ۴۰ گونه شغل، ۳۵ باب سرا، ۲۵ باب تیمچه، ۲۰ باب مسجد، ۲۰ باب راسته و راسته بازار، ۱۱ باب دالان و ۹ باب مدرسهٔ دینی، به عنوان اصلی ترین مرکز داد و ستد مردم تبریز شناخته می شود.
هستهٔ مرکزی شهر تبریز در داخل یک چهارضلعی قرار گرفته و بازار تبریز در مرکز این چهارضلعی واقع شده است.
این بازار از سمت شرق به عالی قاپو)مجموعهٔ کاخ های ولی عهدنشین( و از سمت غرب به مسجد جامع محدود شده و از سمت شمال، بخش هایی از شمال رودخانهٔ مهران رود را شامل می شود و این دو بخش به وسیلهٔ پل های چوبی که در امتداد راسته بازار قرار دارند، به هم متصل می شوند.
نخستین نقشه از بازار تبریز در سال ۱۳۲۷ هجری، در بخشی از نقشهٔ دارالسلطنهٔ تبریز و به دست اسدالله خان مراغه ای ترسیم شده است.
نقشهٔ این بازار در بخش شمال شرقی نقشهٔ مذکور رسم شده و اکثر جای های مهم آن نظیر تیمچه ها و کاروانسراها در این نقشه نام گذاری شده اند.
اغلب تیمچه ها و سرای ها بازار دارای سه طبقه می باشند که طبقهٔ زیرین مخصوص انبار کالا ،طبقهٔ دوم تجارتخانه و محل کار و طبقهٔ سوم جهت استراحت و آسایش طراحی شده است.

ویرایش شده توسط: paridarya461

paridarya461

کاربر

ارسالها: 2333

#40 Posted: 24 Jan 2014 23:00

بنای شهرداری تبریز

how to use print screen
کاخ شهرداری تبریز یکی از بناهای زیبا،مستحکم و دیدنی شهر تبریز است که ساخت آن از سال۱۳۱۴تا۱۳۱۸خورشیدی و به دستور "رضاشاه پهلوی" در محل گورستان متروک و مخروبهٔ کوی نوبر با نظارت مهندسان آلمانی و در زمان ریاست شهرداری "حاج ارفع الملک جلیلی" و با بودجه ۲٫۵۰۰٫۰۰۰ ریال انجام شد.
کاخ شهرداری تبریز در مرکزی ترین نقطهٔ شهر تبریز و در میدان شهرداری)ساعت( این شهر واقع شده است.

how do you print screen
کاخ شهرداری تبریز از ابتدای احداث تا به حال، به عنوان ساختمان شهرداری شهر تبریز مورد استفاده قرار گرفته است و امروزه با تقسیم شهر تبریز به ده منطقه، این بنا به عنوان شهرداری مرکزی شهر تبریز محسوب می شود. البته امروزه نیز، اکثر امور عمرانی و اداری شهرداری تبریز در این تالار و عمارت متمرکز شده است.
کاخ شهرداری تبریز دارای یک برج ساعت چهارصفحه ای به ارتفاع ۳۰٫۵ متر است که با طنین موزون زنگ هایش، هر ۱۵ دقیقه یک بار، گذشت زمان را به گوش مردم تبریز می رساند.
نمای خارجی این بنا از سنگ تراشیده شده است و نقشهٔ ساختمان شبیه به طرح یک عقاب در حال پرواز می باشد که با نمونهٔ ساختمان های کشور آلمان، قبل از جنگ جهانی دوم مطابقت دارد.
این عمارت در سال۱۳۸۶خورشیدی، به مناسبت بزرگداشت یکصدمین سال تاسیس اولین انجمن شهر و بلدیه ایران در تبریز، به نخستین موزه شهر و شهرداری های کشور تبدیل و مورد بهره برداری قرار گرفت. در حال حاضر نیز علاوه بر نخستین موزه شهر و شهرداری های کشور،شورای اسلامی شهر تبریز نیز در بخشی از این ساختمان مستقر بوده و جلسات رسمی شورا در محل آمفی تئاتر موجود در ساختمان تشکیل می شود. شهردار کلان شهر تبریز نیز برخی از ملاقاتهای رسمی، دیپلماتیک را با مقامات عالی رتبه را در محل این کاخ انجام می دهد.

ویرایش شده توسط: paridarya461

صفحه 4 از 6: « پیشین 1 2 3 4 5 6 پسین »

ایران /

آذربایجان شرقی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا