ارسالها: 23330
#21
Posted: 2 Jan 2014 15:55
اماکن پیش از تاریخ
غار هوتو
هوتو (Hotu Cave) نام غاری است در نزدیکی بهشهر و در روستای تروجن (شهیدآباد) که قدمت تاریخی دارد و آثار باستانی مهمی درباره زندگی انسان‌های اولیه در آن پیدا شده‌است. این غار در دامنه کوه البرز و رو به غرب و در ابتدای ورودی شهر بهشهر و در فاصله پنجاه متری جفت خود، غار کمربند قرار گرفته‌است و دارای دو مدخل در دو ارتفاع مختلف و یک سوراخ تهویه در سقف است. بخشی از فیلم سینمائی افعی با بازیگری جمشید آریا (جمشید هاشم‌پور) در این غار تولید شده‌است.
این غار و غار کمربند، به لحاظ کشف اسکلت انسان با قدمت هفتادوپنج هزار سال معروفیت جهانی دارد. اهمیت غار و آثار کشف شده در آن تا به اندازه ای است که در برخی موارد از این غار به معدن طلای انسان شناسان یاد شده است. مهمترین این کشفیات که به "انسان هوتو" (Hotu man) مشهور است؛ سه اسکلت شامل اسکلت های یک مرد و زن بالغ به همراه اسکلت زنی جوان می‌باشند. تصاویری از این اکتشافات که در سال 1330 شمسی (1951 میلادی) به سرپرستی پروفسور کارلتون استیونز کون استاد دانشگاه پنسیلوانیا آمریکا انجام شده است، در بخش بایگانی موزه باستان‌شناسی و انسان شناسی دانشگاه پنسیلوانیا موجود است.
جهت کاوش این غار در طول 4 هفته به تدریج بیش از 100 متر از کف غار خاک برداری شد. دانشمندان در پایین ترین نقطه به سنگ ریزه هایی از عصر یخبندان با قدمتی حدود 75000 سال رسیدند. در همین قسمت انتهایی بود که تکه های استخوان های "انسان هوتو" پیدا شد. تکه استخوانهای پیدا شده از عمق حفاری که به نظر می رسد با گذشت زمان و بر اثر سقوط تخته سنگ های غار تکه تکه شده اند، با ناخالصی هایی همراه بود. این تکه ها پس از انتقال به بیرون غار و زدودن ناخالصی ها، با لایه ای از صمغ عربی رنگ آمیزی می شد که از آنها در برابر فرسایش هوا محافظت می کرد.
دانشمندان با کنار هم گذاشتن تکه های جمجمه پیدا شده از سه انسان، به مدل جمجمه این انسان ها دست یافتند. شکل جمجمه اسکلت های پیدا شده در این غار با اسکلت های انسان "نئاندرتال" و انسان های "پیلت داون" که در زمان مشابه زندگی میکردند تفاوت داشته و تا حد زیادی مشابه جمجمه انسان امروزی است. از همین رو "انسان هوتو" یکی از یافته ها ی مهم دانشمندان بوده که تاثیر مهمی در دیدگاه انسان شناسان از نحوه تکامل نسل انسان امروزی داشته است. دانشمندان جمجمه های بدست آمده را مربوط به اولین نسل های انسان امروزی میدانند که تقریباً به طور کامل و سالم نیز به دست آمده اند.
طبق کاوش‌های واندنبرگ در غاز هوتو بهشهر سنگ ریزه‌ها و اسکلت سه انسان کشف شد که ۵۰۰۰ الی ۷۰۰۰ سال قبل (در کتاب تاریخ مازندران باستان ق. م ذکر شده)در این منطقه زندگی میکردند. غار هوتو در غرب بهشهر واقع وآنچه در این مکان کشف شده شامل نشانه‌هایی از دوران یخچال، عهد آهن، نوسنگی، آغاز پارینه سنگی و اشیائی از سنگ چخماق که مربوط به پارینه سنگی بوده یافت شده‌است. منوچهر ستوده در کتابش از آستارا تا استارآباد این مکان را دقیق تر شرح می‌دهد: سال ۱۹۵۱ م. گودالی عظیم کنده شد. از عمیق‌ترین نقطه این گودال به سنگ ریزه‌های عصر یخچال برخوردند. در این گودال طبقاتی از عهد آهن تا نئولیتیک و در پایین آن آثار پالئو لیتیک دیده می‌شود. برای تحقیق بیشتر گودالی در طبقات دوران یخبندان کنده شد که شامل سنگ ریزه‌های سیاه بود. در فاصله میان هر یک ماسه و لای قرار داشت. کمی پاین تر قشری از سنگ ریزه‌های قرمز مخلوط با ماسه و پایین تر از آن قشری از سنگ ریزه‌های قرمز مخلوط با ماسه و خاک رس دیده شد. در این قشر اشیای از سنگ چخماق بدست آمد که مربوط به عصر پالئولیتیک است. در قشر دیگر این طبقه بود که اسکلت سه انسان کشف شد.
تصویری از دهانه بالا و پایین غار هوتو از درون غار
دهانه بالایی غار هوتو از بیرون
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#22
Posted: 2 Jan 2014 16:29
غار کمربند
غار کمربند (Belt (Kamarband) Cave) در روستای تروجن (شهیدآباد) شهرستان بهشهر در استان مازندران ایران واقع است. این غار در همسایگی غار هوتو بوده و در آن ابزارهای شکار و آثاری از دوران‌های پارینه‌سنگی و میان‌سنگی کشف شده‌است. در دوران معاصر، کارلتون استیونز کون برای اولین بار به کاوش غار طی ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۱ پرداخت.
پروفسور کارلتون استیونز کون که برای ادارهٔ کل باستان‌شناسی کار می‌کرد، ضمن کاوش‌هایی در سال‌های ۱۳۲۸ تا ۱۳۲۹ (1949 تا 1950) در غار کمربند، پارچه‌هایی به دست آورد که ثابت می‌کند اقوام ایرانی از همان آغاز غارنشینی، پشم گوسفند و بز را به‌صورت پارچه می‌بافتند. آزمایش‌هایی که با کربن ۱۴ بر روی پارچه‌ها انجام گرفت، نشان داد که قدمتشان به ۶۵۰۰ سال قبل از میلاد می‌رسد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#23
Posted: 2 Jan 2014 16:31
غار گمیشان
غار گمیشان مربوط به میان سنگی است و در شهرستان نکا ـ روستای کمیشان، جنب جاده ساری به گرگان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۶ مهر ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۲۷۹۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
شمارهٔ ثبت ۲۷۹۷
تاریخ ثبت ملی ۱۶ مهر ۱۳۷۹
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#24
Posted: 2 Jan 2014 16:33
گوهرتپه
گوهر تپه یکی از محوطه های بزرگ پیش از تاریخ شمال ایران در استان مازندران شهرستان بهشهر ۲ کیلومتری شمال غربی شهر رستمکلا یا کیلومتر ۴۰ جاده ساری - بهشهر قرار گرفته است.
این سایت به عنوان شاخص مطالعات پیش از تاریخ این منطقه محسوب می گردد که پژوهش های باستان شناسی در آن از سال ۱۳۸۲ آغاز گردید. (هفتمین فصل مطالعات باستان شناسی گوهر تپه از سوی هیاتی مرکب از باستان شناسان ایرانی و دانشگاه مونیخ آلمان و دانشگاه ورشو لهستان انجام شد)
انسان‌هایی که در غارهای باستانی مازندران چون غار کومیشان، غار هوتو و غار کمربند زندگی میکردند پس از خروج از غار به مرور باعث پیدایش گوهرتپه شدند، این تپه انسان ساز است. یعنی با گذشت زمان مردم ساکن با از بین رفتن مکانهای قبلی به مکانهای بالاتر آمده اند. در عصر نوسنگی شکل زندگی روستا نشینی داشته و در دوره برنز و مفرغ مورد توجه قرار گرفته و حالت شهر نشینی پیدا کرده است . احتمالا تا دوره برنز میانی فضای مسکونی و محل دفن در یک مکان بود. اما در دوره برنز متاخر (۴۰۰۰ سال قبل) هم از وسعت شهر کاسته شد و هم قبرستان را به خارج از فضای مسکونی انتقال دادند. در بین دوره برنز و آهن حدود ۲۰۰ سال این منطقه خالی از سکنه شد و در عصر آهن قبرستان را به خارج از مکان مسکونی بردند و مکان دارای سراشیبی را برگزیدند تا شاهد نفوذ آب نباشند. اقوام این منطقه پس از فرو پاشی شهر و کوچ به مناطق کوهستانی اجساد نیاکان خود را برای تدفین در زادگاهشان به گوهر تپه حمل کرده و همراه با مراسم آیینی در این منطقه به خاک می‌سپردند. (این رسم همچنان در میان کوچ نشینان منطقه رایج است و نیاکان خود را در زادگاهشان تدفین می‌کنند)
این محوطه باستانی در دشت رسوبی واقع شده که در جنوب آن ارتفاعات با پوشش جنگلی و کوهستان سر سبز قرار گرفته است. همچنین تراس های مناسب و دشت های میان کوهی در ارتفاعات منتهی به دشت ها از مکان های قابل جذب نخستین گروه های ساکن در منطقه بود که شواهدی از دوران پارینه سنگی و فرا پارینه سنگی در این دره ها به دست آمده است.
در جریان دوران های زمین شناسی غارهای زیادی در این منطقه تشکیل شده که در نتیجه، استقرارهای بعدی انسان در آنها ایجاد شده است. گوهر تپه یکی از استقرارگاهای پیش از تاریخی ایران است که در دوران مس و سنگ ( ۳۵۰۰ ق.م) شکل گرفته است. قرار داشتن این محوطه در حد فاصل دره ها و غارهای باستانی همچون غار هوتو، غار کمربند و غار کومیشان اهمیت آن را دو چندان کرده است. با توجه به سرچشمه های آبی، جنگل، دریا، غارها، منابع مصنوعات سنگی و شرایط مطلوب منطقه همراه با پتانسیل های موجود دیگر، گوهرتپه به صورت تدریجی مسیر توسعه را پیمود و در دوران مفرغ (۱۸۰۰-۳۰۰۰ ق. م) به شهری بزرگ با وسعت ۵۰ هکتار تبدیل شد بود.
بقایای آثار فرهنگی به دست آمده در میان لایه های دوره مس و سنگ (کالکولتیک) و عصر مفرغ (برنز) و شیوه توزیع و پراکنش آن در سطح تپه بیانگر آن است که توسطعه گوهر تپه روند تدریجی داشته و این محوطه در دوره مفرغ میانی (۲۴۰۰ ق.م) به بالاترین حد وسعت رسید، هم چنین بقایای تدفین دروه مفرغ جدید (۱۷۰۰ ق. م) بر روی لایه های مفرغ میانی گویای این مطلب است که در دوره مفرغ جدید از وسعت گوهر تپه کاسته شده و گورستان به خارج از فضای مسکونی هدایت شده است. تحول تدریجی اواخر دوره مرغ جدید تا عصر آهن II (۱۱۰۰ ق.م) با پژوهش و مطالعه بر روی آثار فرهنگی همچون سفال، اشیا مفرغی (برنزی)، مهر، اشیا تزیینی، ساختارهای معماری قابل شناسایی می باشد.
چنین به نظر می رسد آن چه به عنوان مواد فرهنگی دوره مفرغ جدید (۱۷۰۰- ۲۰۰۰ ق. م) در لایه IIIc تپه حصار دامغان و گورستان قیطریه تهران در عصر آهن I (۱۵۰۰ ق.م) به دست آمده، در گهر تپه در میان تدفین های عصر آهن II (۱۱۰۰ ق م) قابل پیگیری می باشد. آثار معماری بدست آمده در گوهر تپه استفاده از چینه، خشت و سنگ را در پی بناها تایید نموده که به وسیله تیرک های چوبی و افقی و نی اندود شده، پوشش دهده شده اند. در گوهر تپه ابزارهای سنگی زیادی بدست آمده که از آن جمله می توان به تیغه ها، تراشه ها و هاون های سنگی اشاره کرد که از کانی های چرت و فلینت در میان لایههای سنگ آهک منطقه به دست آمد و کاربرد این ابزارهای سنگی جهت درو کردن غلات، تکه کردن گیاهان و گوشت حیوانات و آسیاب کردن گندم و دانه های گیاهی بوده است.
از جمله آثار شاخص یافت شده طی کاوش های علمی باستان شناسی در گوهر تپه می توان به جنگ افزارهای مفرغی و آهنی شامل سرنیزه، خنجر و هم چنین اشیای تزیینی (آویز، گردنبند، دستبند و ...) و مهره های سنگی، پیکرک های حیوانی و انسانی، ریتون های سفالی به شکل لاک پشت و پرنده و ابزار استحصال و نمونه های مختلف دوک، سردوک، فلاخن و ژتون و دیسک های سفالی اشاره کرد.
اقوام این منطقه پس از فرو پاشی شهر گوهرتپه و کوچ به مناطق کوهستانی اجساد نیاکان خود را برای تدفین در زادگاهشان به گوهر تپه حمل کرده در این منطقه به خاک می‌سپردند. با توجه به حفره هایی در گوهر تپه از قدیم الایام وجود داشت مردم معتقد بودند در عیدها (عید قربان) اسبی از خاک (همان حفره ها) بیرون می آید و به سمت دریا می رود تا آب بنوشد، اگر کسی این اسب را ببیند و با گِل به او بزند آن اسب به طلا تبدیل می شود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#25
Posted: 2 Jan 2014 19:52
کتاب‌های تاریخ طبرستان
تاریخ رویان
تاریخ رویان، کتابی به فارسی در باره تاریخ محلی سرزمین رویان تألیف مولانا اولیاءالله آملی. وی در ۷۵۰ از آمل به رویان مهاجرت کرد و به حضور فخرالدوله شاه غازی بن زیار (۷۶۱ـ۷۸۰)، از بادوسپانیان راه یافت و به تشویق او به نوشتن تاریخ رویان پرداخت. تاریخ آغاز و پایان تألیف این اثر روشن نیست، اما مؤلف در خاتمه کتاب به شرح رویدادهای تاریخ رویان تا ۸۰۵ اشاره کرده است.
تاریخ رویان مشتمل است بر مقدمه ای در ذکر فواید علم تاریخ و هشت باب و هر باب دارای چند حکایت. اولیاءاللّه برای تألیف تاریخ رویان از منابع بسیاری چون تاریخ طبرستان (کتاب)ِ ابن اسفندیار، تاریخ طبری، سیرالملوکِ خواجه نظام‌الملک، شاهنامه مؤیدی، مقاتل الطالبیینِ ِ ابوالفرج اصفهانی بهره برده‌است. تاریخ رویان به سبب حفظ برخی از واژگان قدیمی فارسی و ذکر آداب و رسوم کهن مازندران و رویان، و مشاهدات دقیق شخصی مؤلف، ارزشمند است.
تاریخ رویان همچنین از منابع سید ظهیرالدین مرعشی در تألیف تاریخ طبرستان و رویان و مازندران و اعتمادالسلطنه در کتاب التدوین فی احوال جبال شروین بوده است.
تاریخ رویان نخستین بار در ۱۳۱۳ خورشیدی به کوشش عباس خلیلی از یگانه نسخه خطی یافته شده بدون مقدمه مصحح چاپ شد. این کتاب بار دیگر با تصحیح و تحشیه منوچهر ستوده، همراه با مقدمه‌ای مفصّل در ۱۳۴۸ش در تهران به چاپ رسید.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#26
Posted: 2 Jan 2014 19:53
تاریخ طبرستان (ابن اسفندیار)
تاریخ طبرستان ، کتابی تاریخی اثر ابن اسفندیار است که در حدود ۶۱۳ قمری تألیف شده‌است. موضوع آن در مورد تاریخ طبرستان از ایام قدیم و بنیاد عمارت شهرها و خصایص و عجایب آن دیار، و ذکر ملوک و اکابر و علما و اهل نجوم و حکما و شعرای محلی است. تاریخ طبرستان از چهار بخش تشکیل شده‌است و در موضوع خود معتبر است و مطالبی در بردارد که در جای دیگر نمی‌توان یافت. نثر آن جز در مقدمه از نمونه‌های دلپذیر انشاء فارسی است. نامه تنسر در این کتاب مندرج است. تمام نسخه‌های موجود آن در برگیرندهٔ وقایع تا سال ۷۶۰ قمری است و تقریباً حوادث ۱۵۰ سالهٔ بعد از تألیف توسط اولیاءالله آملی بدان افزوده شده‌است. نسخهٔ کامل آن به اهتمام عباس اقبال در سال ۱۳۲۰ در دو جلد منتشر شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#27
Posted: 2 Jan 2014 19:54
تاریخ طبرستان و رویان و مازندران
تاریخ طبرستان و رویان و مازندران ، کتابی تاریخی به زبان فارسی اثر ظهیرالدین مرعشی است که در حدود ۸۸۱ قمری تألیف شده‌است. این کتاب تلفیقی است از تاریخ طبرستان (کتاب جمال‌الدین رویانی) و تاریخ رویان اثر مولانا اولیاءالله آملی و نویسنده دو فصل بر این کتاب‌ها افزوده‌است. کسروی تاریخ رویان را رونویسی از تاریخ طبرستان (کتاب) ابن اسفندیار می داند اما مرعشی با آنکه به روشنی گفته است که جملات را از کتاب آملی بدون تغییر نقل کرده است، در کتابش نامی از ابن اسفندیار نبرده‌است و گمان بر این است که به کتاب اصلی یعنی تاریخ طبرستان دسترسی نداشته‌است. برنهارد دورن این کتاب را با مقدمه‌ای مفصل در سال ۱۸۵۰ میلادی در پترزبورگ منتشر کرد. این کتاب همراه با ترجمه مقدمهٔ دورن؛ به اهتمام عباس شایان در سال ۱۳۳۳ در تهران منتشر شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#28
Posted: 2 Jan 2014 19:55
والیانی که خلفای راشدین ، امویان و عباسیان برای حکومت بر طبرستان گزیده‌اند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#29
Posted: 2 Jan 2014 22:05
سلسله‌های شیعه طبرستان
علویان طبرستان
کاکیان
اسفار بن شیرویه
زیاریان
بوییان
چلاویان
جلالیان
اسماعیلیان
سربداران
مرعشیان
سادات مرتضوی هزارجریب
روزافزونیان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#30
Posted: 2 Jan 2014 22:10
علویان طبرستان
علویان طبرستان گروهی از بزرگان اولاد علی ابن ابی‌طالب به نام ائمه علوی بایزیدی بودند که در قرن دوم هجری در طبرستان قیام کردند. حسن بن زید ملقب به داعی کبیر در آن ناحیه ظهور کرد، او در روز ۲۵رمضان سال۲۵۰ قمری برابر با ۱۴آبان ۲۴۳ شمسی وارد قریه سعید آباد (مرزن آباد فعلی) در چالوس بین کلار و رویان شد، دو روز در آنجا ماند و مردم از اطراف برای بیعت نزد او آمدند سپس رهسپار رویان شد و نماز عید فطر را در مصلای رویان اقامه کرد بعد با همراهی مردم که از آبادی‌های اطراف به او ملحق شدند به آمل رفت و عدهٔ بسیاری از افراد ناراضی و دست‌نشاندگان خلیفه (مانند طاهریان) او را تقویت کردند. وی به دعوت و نشر آئین تشیع زیدی و طرفداری از خاندان علی پرداخت. سلسله علویان طبرستان در تاریخ ۱۴ آبان ۲۴۳ خورشیدی تأسیس شد و پرچم سفید ایشان در دشت‌های طبرستان استوار گشت.
مرکز حکومت آنان معمولاً آمل بود، انقراض آنان نیز به دست آل زیار و سامانیان صورت گرفت.
پایتخت آمل
پایتخت تغییر یافته ساری ، استرآباد
زبان(ها) عربی (زبان اداری) ، طبری (زبان عوام)
دین اسلام شیعه‌های زیدیه و امامیه
- تأسیس ۱۴ آبان ۲۴۳
- انقراض ۹۲۸
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 3 از 14