ارسالها: 9253
#91
Posted: 24 Jan 2014 23:14
زمين شناسي:ابرکوه
شهرستان ابركوه از نظر مطالعات زمين شناسي جزء مجموعه ايران مركزي مورد بررسي قرار مي گيرد. در حاشيه جنوبي دشت ابركوه يك سلسله ارتفاعات با امتداد شمالي غربي- جنوب شرقي كه داراي رسوبات پرمين و ترياس مي‌باشد، گسترش يافته است. در ارتفاعات «كولي كش» و جنوب هنشك، رخنموني از تشكيلات متامرفيك ديده مي‌شود كه سن آن نا مشخص و احتمالاً پي سنگ قديمي پركامبرين مي باشد.
اين سري دگرگوني‌ها شامل شيست، فلدسپات لايه هاي نازك دولوميتي و آهك‌هاي مرمريزه مي‌باشد. در اطراف هنشك آهك‌هاي ترياس بالايي تحت تاثير اين دگرگوني بشدت مرمريزه شده و داراي كنتاكت تكتو نيكي با سري فوق است. اين سنگ‌هاي دگرگون در اينفرا كامبرين بالا آمده و تا اواخر ترياس خارج از آب بوده است و همين دليل رسوب گذاري دوران اول و ترياس بر روي آنها مي‌باشد. اما در ژوراسيك به زير آب رفته و ماسه سنگ و شيل در قسمت‌هاي تحتاني، آهك و ماسه، سنگ‌هاي آهكي و بالاخره مارن در قسمت‌هاي فوقاني بر روي آنها نهشته شده است. سنگ‌هاي آتشفشاني شامل آنذريت، ريوليت و توف درون تشكيلات ترياس بالايي جاي گرفته است.
از سنگ هاي آذرين دروني تعدادي رگه هاي دياباز بصورت دايك و شيل در امتداد گسل هاي عميق ايجاد شده است. ازمواد معدني مقدار كمي باريت از معدن كوچكي در نزديكي خانه خوره استخراج مي‌شود و نيز سنگ مرمريت جهت مصارف ساختماني در حوالي كوه اعلا قابل استخراج است. قديمي ترين سنگ‌هاي رسوبي منطقه آهك‌هاي پرمين و فسيل نوزولينا مي‌باشند كه در سطح تجزيه شده و با چرت‌هاي سياه رنگ همراه است. بر روي اين فسيل‌هاي آهكي سري هاي آهك و مارن و شيل كه به نام تشكيلات آباده نامگذاري شده، قرار دارد.
از دوره ترياس سنگ‌هاي آهك و مارن و دولوميت و ماسه سنگ را بايد نام برد. قسمت اعظم رسوبات ترياس را لايه هاي آهكي كه در قسمت فوقاني ماسيو و در بخشهاي تحتاني لايه است تشكيل مي دهد. سنگ‌هاي كرتاسه زيرين با فسيل آهكي در جنوب شرقي دشت و در مجاورت شهر ابركوه بيرون زدگي دارد. آهك‌هاي اليگوسن نيز در مجاورت شهر به چشم مي‌خورد. اين سري رسوبي در شمال غربي دشت با فسيل آهك و مارنهاي كمي دگرگوني شده مشخص است.
آخرين پديده رسوب‌گذاري دريايي تحت عنوان كنگلومراي بختياري در اطراف شهر ابركوه بصورت لايه هاي تقريباً افقي تظاهر مي‌نمايد. اولين حركات كوه‌زايي منطقه مربوط به اواخر ترياس است كه احتمالاً از مراحل اوليه كوه‌زايي است، ولي فرم تكتونيكي موجود منطقه را حركات بعد از پليوسن ايجاد كرده است. كوير نمك كه حوضه تبخيري را ايجاد نموده به‌صورت يك پايين افتادگي«گرابن» در امتداد كوير هرات و مروست از يك طرف و كفه طاقستان اسفنداران و باتلاق گاو خوني از سمت ديگر امتداد يافته است.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#92
Posted: 24 Jan 2014 23:33
ژئو مورفولوژي
حوضه بسته كوير ابركوه- سيرجان به شكل مستطيل بزرگي با راستاي شمال غربي – جنوب شرقي بين ارتفاعات زاگرس و ارتفاعات ايران مركزي در شرق واقع شده است. قله شيركوه با ارتفاع 4055 متر بلندترين نقطه ارتفاعي و كوير ابركوه(ابرقو) با كمتر از 1450 متر پست‌ترين محله حوضه مي‌باشد. جريان پاياني آب‌هاي بيشتر نواحي به صورت سر ريز به اين منطقه ختم مي شود.
در گذشته در اين ناحيه درياي بزرگي وجود داشته كه سرتاسر منطقه را فرا مي گرفته و به احتمال زياد تا نواحي شمالي(حوضه باتلاق گاو خوني) گسترش داشته است. به علت تغييرات آب و هوايي، كاهش ميزان ريزش هاي جوي، تبخير شديد و ساير عوامل دريا رفته رفته خشك شده و از آجا كه كف دريا ارتفاعات يكساني نداشته و فعاليت مسيل‌ها و رود خانه ها كه بدان منتهي مي شوند مختلف بوده است، دريا ابتدا به چند پاره تقسيم و سپس خشك گرديده و كويرهاي ابرقو، مروست و سيرجان بقاياي آن درياي بزرگ قديم است.
ارتفاعات
ارتفاعات اين شهرستان بطور كلي شامل چهار ارتفاع مهم مي‌باشد كه عبارتند از:
1- سفيد كوه(كوه سفيد-گنبد عالي) كه در فاصله 5/1 كيلومتري جنوب شرقي شهر ابركوه قرار گرفته است. ارتفاع آن 1595 متر از سطح دريا مي باشد.
2- دومين نقطه ارتفاعي قابل توجهي كه در اين شهرستان وجود دارد كوه قنبره (سياه) است كه در فاصله سه كيلومتري جنوب شرقي ابركوه واقع شده است و ارتفاع آن به 1697 متر از سطح دريا مي‌رسد.
3- يكي ديگر از ارتفاعات اين شهرستان كوه پنج انگشت مي‌باشد. اين كوه در قسمت جنوب شرق شهر ابركوه واقع است و6 كيلو متر با شهر فاصله دارد. ارتفاع آن 1735 متر از سطح دريا مي‌باشد. وجه تسميه اين كوه شكل ظاهري آن است كه بصورت انگشتان دست مي‌باشد.
قله اين كوه قسمتي از يك رشته كوه كم ارتفاع با امتداد شرقي- غربي و به طول 6 كيلومتر است كه در دشت ابركوه قرار دارد.
4- ارتفاع ديگري كه در اين شهرستان به چشم مي‌خورد كوه اعلا است كه بصورت منفرد بوده و در 27 كيلومتري شمال غربي ابركوه قرار گرفته كه ارتفاع آن 2377 متر از سطح دريا مي‌باشد.
5- تپه های سفید در 3 کیلومتری جنوب شرقی و پرستو در فاصله 5/0 کیلومتری جنوب شهر ابرکوه قرار دارند.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#93
Posted: 24 Jan 2014 23:39
عوارض طبيعي و مصنوعي
از جمله عوارض طبيعي كه در اين منطقه به چشم مي‌خورد، تپه سفيد در 5/3 كيلومتري جنوب شرق و تپه پرستو در جنوب شهر ابركوه است.
همچنين مي‌توان به دو غار به نام هاي «غار اعلا» و«غار لاحسيني» اشاره نمود.
1- غار اعلا واقع در كوه اعلا، درفاصله 29 كيلومتري شمال غربي شهر ابركوه قرار دارد. اين غار در سينه كش كوه واقع شده و چون شيب كوه تقريباً به صورت عمودي است، دسترسي به آن به آساني ميسر نمي‌باشد.
2- غار لا حسيني، اين غار در نزديكي قلعه سعدآباد و در كوه هاي غرب شهرستان ابركوه قرار گرفته است و ارتفاعات مذكور مرز مشترك اين شهرستان و شهرستان آباده از توابع استان فارس مي‌باشد. فاصله هوايي غار تا شهر ابركوه حدود 36 كيلومتر است.
گردنه تالنگي «TALENGI » نيز در 37 كيلو متري جنوب غرب شهر ابركوه قراردارد. گردنه مذكور و دره هاي همبس «HAMBAS » تل زرد، تنگه دريگي«DEREYGI» رونه «RUNEH» ،بنگو ،آب مك مرادي ، درازو.....درجنوب غربي شهرستان ابركوه ودر قسمت شمالي رشته كوهي كه مرز مشترك با استان فارس دارد واقع شده اند بطور كلي قسمت اعظم اين منطقه كويري است واز اطراف توسط كوهها وتپه ها محدود شده است .دباله كوير اطراف مرداب گاو خوني در شمال غربي منطقه ، پس از عبور از واحد اراضي فلاتهاي فرسايش يافته و مرتفع به كوير ابرقو منتهي مي شود. در اراضي پست و گود ، آب تحت الارضي تا عمق 20 سانتيمتري بالا آمده و در قسمتهايي نيز سطح زمين را فرا مي گيرد. شوري آب به حدي است كه پس از تبخير از آن نمك استخراج مي گردد .اراضي كه مي توان جهت زراعت استفاده كرد شامل فلات هاي كم ارتفاع نسبتاً مسطح مي گردد.اين فلات هاي كم ارتفاع تشكيل شده از خاكهاي كم عمق تا متوسط با بافت متوسط تا نسبتاً سنگين كه بر روي طبقات سخت شده آهكي قرار گرفته است و معمولاً به صورت لايه هاي مورق در ساختمان خاكريزي بلوكي و منشوري ، نسبتاً مشخص مي باشد.در پاره اي از اراضي متمركز نيز آهك طبقه اي «CALCIC » ديده مي شود .در اين گونه از خاكها PH از 2/7 تا4/8 متغير است.
لرزه‌خيزي
به طور كلي منطقه ابركوه از نظر لرزه‌خيزي در ناحيه‌ي كم خطر قرار دارد. اين مسئله ار مي‌توان از آثار تاريخي آن كه پس از چندين قرن هنوز پا برجا هستند، دريافت. در حالي كه بيشتر اين آثار متعلق به قرنهاي چهارم تا هفتم هجري بوده و در ساختن آنها، اغلب از مصالح كم دوام، چون خشت و گل استفاده شده است و نيز با ملاحظه نقشه زمين لرزه گسله‌هاي كشور، در مي‌يابيم كه دو گسل مهم از شرق منطقه ابركوه عبور مي‌كنند كه عبارتند از :
1ـ گسله دهشير ـ بافت
2ـ گسله نَدوشن ـ مَرودشت
در غرب نيز گسل سراسري زاگرس از اين منطقه عبور مي‌كند كه عامل انتقال آب‌هاي زيرزميني از نقطه‌اي به نقطه ديگر است. چنان كه زلزله سال 1368 بر قنات‌ها و آب چاه‌ها اثر گذاشت و قنات فراغه به طور ناگهاني خشك شد و آب برخي چاه‌ها بالا آمد و همزمان در ده‌عرب، چشمه‌اي ظاهر شد.
عليرغم مراجعه به مركز لرزه‌نگاري استان يزد و بررسي كتاب‌هاي مربوط به تاريخچه زمين لرزه‌هاي كشور هيچگونه اطلاعي دربارة ثبت زلزله‌هاي اين ناحيه به دست نيامد.
گسل دهشير- بافت به طول تقريبي450 كيلومتر با راستاي شمال، شمال غربي- جنوب، جنوب شرقي از نزديكي سيرجان شروع شده و به‌طرف شمال به تدريج تغيير روند داده و به سمت جنوب غربي نائين ادامه مي يابد.
گسل ندوشن- مروست از شمال ناحيه مروست آغاز شده و از فرو رفتگي ابركوه- سيرجان گذشته و به‌طرف ندوشن كشيده شده است. مسير عبور هر دو گسل شرق منطقه مي‌باشد. از غرب منطقه و با فاصله بيشتر گسل زاگرس(راندگي) با راستاي شمال غربي جنوب شرقي عبور مي كند. علاوه بر گسل‌هاي فوق، گسل‌هاي كوچك متعددي در شمال، جنوب و غرب منطقه ديده مي شود كه مسير اكثر آنها روندي شمال غربي- جنوب شرقي دارد.
با توجه به مطالب فوق الذكر و مطالعات فرم تكتونيك ايران، از آنجايي كه كشور ما بر روي كمربند زلزله خيزي جهان قراردارد، هيچ نقطه آن از خط زمين لرزه نمي‌تواند مصون باشد. منطقه ابركوه نيز از اين اصل پيروي مي كند و مي‌توان دريافت كه منطقه و شهرستان ابركوه از نظر لرزه خيزي در ناحيه كم خطر تا متوسط از نظر زمين لرزه به شمار مي رود.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#94
Posted: 25 Jan 2014 00:27
پوشش گياهي
جنگل: جنگل‌هاي منطقه از نوع تنك و شامل درختچه و بوته زار مي باشد. كل جنگل‌هاي منطقه بصورت مصنوعي و در دست كاشت است كه كل مساحت اين جنگل‌هاي مصنوعي در حدود 8010 هكتار مي باشد كه شامل 500 هكتار درختچه آرتي پلكس در شمال شرقي ابركوه ،3000 هكتار در بخش بهمن كه شامل تاغ، آرتي پلكس به عتاوه پارك جنگلي اسفند آباد، حدود 1000 هكتار در قسمت جنوبي جاده ابركوه- دهشير،10 هكتار در طرح پارك جنگلي ابركوه مي‌گردد. ضمناً در محور ابركوه- دهشير، نيز 2500 هكتار در دو طرف جاده و تاغ‌كاري شده كه اغلب اين جنگل‌ها به منظور كوير زدايي صورت گرفته است. از لحاظ واريته هاي درختي شامل(Tamarix) و تاغ (HALOXYLON) مي‌باشد و واريته هاي درختچه‌اي آن شامل قيچ (ZYGOPHYLLUM)، اسكمبيل (CALLIGONUM)، انواع شور (SALSOLA) و آرتي پلكس (ASTKAGAKUS) مي‌باشد.
واريته هاي گياهي منطقه نيز شامل در منه دشتي (ARCEMISIA)، اشنان (SEIDLIRZIA)، چرخه (LAUNEA)و گون(ASRAGALUS) مي‌باشد.
مراتع: مراتع اين شهرستان از نوع مراتع قشلاقي و مراتع ميان بند مي‌باشد و بيشتر در دامنه هاي پاي‌كوهي كه هم مرز با استان فارس است، پراكنده شده است از نظر پوشش گياهي مرتعي بصورت طبيعي بوده و به دو نوع دشتي و پاي‌كوهي تقسيم مي‌شود.
واريته هاي موجود در اين مراتع شامل درمنه(ARTEMISIU)، گون (ASTRAGALUS)، لارس(STIPA)، شور(SALSOLA) و قيچ (ZYGOPHYLLUM) مي‌باشد.
پوشش جانوری
ارتباط و وابستگي نوع آب و هوا با حيوانات، كاملاً مشهود است. بدين ترتيب كه آب و هواي گرم و خشك و ميزان رطوبت كم و پايين بودن ميزان بارندگي سالانه بر روي زندگي جانوري تأثير گذاشته و حيوانات خاصي را در اين محدوده جغرافيايي گردآورده است.
در مناطق كوهستاني و پاي‌كوهي كه شرايط زيست جانوران از جمله آب و علف به‌طور نسبي مهياست، جانوران بيشتر وجود دارند. به‌طوري كه در ارتفاعات كوه اعلاء و ساير كوه‌هاي مجاور تعدادي جانوران حلال گوشت چون آهو و گوزن و ... را در خود جاي داده‌اند.
براساس نوشته‌هاي مولف فارسنامه ناصري و ملاحظه نقشه زندگي جانوري ايران و نيز مشاهدات عيني توسط متخصصين و استفاده از اطلاعات معمرين مي‌توان جانوران اين پهنه جغرافيايي را در اين گروه‌ها دسته‌بندي كرد :
الف) حيوانات وحشي: مثل آهو و گورخر، بزكوهي، گوزن كه در نواحي پاي‌كوهي به‌علت وجود پوشش گياهي ديده مي‌شوند [1] و همچنين بنا به گزارش برخي شكارچيان در مناطق كوهستاني فراغه پلنگ نيز ديده شده است.
ب) جوندگان: مثل خرگوش و انواع موش
ج) پرندگان: مثل كبك و شاهين در ارتفاعات غرب «فراغه» و انواع گنجشك و پرستو و ...
د) خزندگان: مثل مارمولك و انواع سمندر و لاك پشت و ...
هـ) حشرات: مثل انواع پشه ، عقرب ، مگس ، خرخاكي و ...
و) ماهي‌ها: ماهي‌هاي آب شيرين قنات‌ها و ماهي‌هاي قرل آلا و كپور در استخرهاي پرورش ماهي
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#95
Posted: 25 Jan 2014 00:48
وجه تسمیه
ابركوه از توابع استان يزد، واقع در فلات مركزي ايران و همجوار با كويري به نام كفه ابركوه است كه در جنوب شهرستان يزد قرار دارد. چون ابركوه، ابتدا در پاي‌كوه ساخته شده بود، آن را "دركوه" و چون بعداً در پهلو و سينه كوه ساخته شده، آن را "بركوه" گفتهاند. بعداً الفي در نتيجة كثرت استعمال بر آن افزوده شده و پس از اسلام كاف به قاف تبديلشده و "ابرقو" که همان لفظ معرب "ابركوه" است، بهوجود آمده است.
نام اين ناحيه در منابع قديم و جديد به صورت‌هاي برقوه BARGHOOH، برقويه BARGHOOYEH، ابركويه ABARKOOYEH، وركوه VARKOOH، دركوه DARKOOH ، ابرقو ABARGHOO ، برکوه BARKOOH و برِکوه BAREKOOH آمده است.
نام‌هاي فوق، به خاطر موقعيت طبيعي و واقع شدن شهر بر پاي كوه بوده است و در سبب نام گذاري آن تاريخ و جغرافي نويسان علت‌هايي را ذكر كرده اند. سرانجام در سال 1350 ه. ش وزارت كشور نام آن‌را از « ابرقو» به ابركوه تغيير داد. اما در محاورات مردم هنوز لفظ ابرقو را به كار مي برند.
منابع تاريخي در اين خصوص:
آنچه مسلم و قابل مشاهده مي‌نمايد اين است كه دور تا دور ديار ابركوه را كوه‌هايي با ارتفاعات متفاوت احاطه كرده‌اند. پس اگر بگوييم نام اين شهر مأخوذ از طبيعت موجود است حرفي به گزاف نگفته‌ايم. هرچند اين نوع نامگذاري بسيار ابتدايي است اما گفته مي‌شود چون اين شهر ابتدا در پاي كوه ساخته شده آن را بركوه مي‌گفتند كه در گويش مردم به ابركوه تبديل شده و پس از اسلام مانند نام‌هاي ديگر، كاف به قاف تبديل و ابرقو خوانده شده است.
نام‌هاي فوق به خاطر موقعيت طبيعي و واقع شدن شهر در بر يا پاي كوه بوده است و در سبب نامگذاري آن تاريخ و جغرافي نويسان، علت‌هايي را ذكر نموده‌اند. ياقوت از اين شهر با عنوان «ابرقوه» ياد كرده و نوشته است :
« برخي آن را ابرقويه نوشته‌اند و اهل فارس وركوه ناميده‌اند به معني فوق‌الجبل و ... »
قزويني نيز نام آن را به صورت دركوه آورده و به قرب الجبل معني كرده است.
حمدالله مستوفي در خصوص وجه تسميه ابركوه مي‌نويسد :
« اول در پايان كوهي ساخته بودند و بركوه مي‌گفتندي و بعد از آن در صحرايي كه اكنون است اين شهر كردند.»
مؤلف فارسنامه ناصري نيز در اين باره چنين نوشته است:
« در اصل « بركوه» يعني سينه كوه، الفي بر آن افزودند، ابركوه گرديد. پس تصرف عربي در آن نموده، ابرقوه گفتند.»
محمد بن خلف تبريزي از اين شهر با عنوان « ابركوه» ياد نموده و دربارة آن چنين آورده است:
« ابركوه» به ضم كاف نام شهري است در عراق عجم و چون آن شهر برزميني كه در ته آن، كوه است واقع شده، به اين نام موسوم ساختند و معرب آن « ابرقو» است.و سرانجام مولف كتاب اقليم پارس براين باور است كه نام اصلي «ابرقو» ، « بركوه» بوده است كه به مناسبت جايگاه شهر پيشين بر بالاي صخره‌هاي كوتاه در دوران ساسانيان، آن را به اين نام خوانده‌اند و به مرور زمان، مصوت كوتاه الف برآن افزوده شده و به صورت « ابركوه» درآمده. « اين شهر در دو نوبت احداث شده، نوبت اول به حدود پنج هزار سال پيش مي‌رسد و شهر در دامنه تپه‌هايي كه نزديك هم قرار دارند به وجود آمده و نامش بركوه يا برقو بوده است و شهرت چنداني نداشته و ابرقوهي كه در قرنهاي بعد در محل فعلي ايجاد شده ، اهميت و جمعيت بيشتري داشته و كلمة «ابر» در جلوي اسم نشان دهنده مفهوم بزرگي و عظمت شهر بوده است.»
توضيح اينكه پيشوند « ابر» كه صورت قديمي تر حرف اضافه « بر» در زبان پهلوي و فارسي باستان است و در شهرهاي ديگر چون: ابرغان ـ از بخشهاي شهراسب ـ ابرشهرـ به معني شهر بالا و نام قديم ناحيه‌اي بوده كه نيشابور در آن قرار داشته است ـ و ابرقباد ـ شهري بركنارة شرقي رود دجله ـ نيز به كار رفته است، به اين جهت بوده كه آن نام را به بزرگي و اهميت ياد كنند.
ابوالفتح قهرماني مي‌نويسد: اين شهر در دامنه سپيد و تپه‌هاي سياهرنگ كه نزديك هم قرار دارند، بهوجود آمده، احتمالاً نامش « بركوه»، «ورقو» و يا « برقو» بوده است و خيلي كوچك بوده و آوازه‌اي نداشته است. حتي از قريه «ميم» كه چهار راه ابرايشم به حساب مي‌آمده ، شهرتش كمتر بوده، زيرا چند خانواري بيش در آن سكونت نداشتند.
آن ابرقوه كه شهرتي داشته، در قرون بعد و در محل فعلي ايجاد شده است و اهميت بزرگي و جمعيت بيشتري كه داشته، كلمه « ابر» كه معني بزرگي مي‌دهد در جلو آن قرار گرفته است كه مفهوم ابرقوه بزرگ را برساند.
در سال1350 ش ، وزارت كشور ، نام اين شهر را از « ابرقو» به «ابركوه» تغيير داد. اما در محاورات مردم هنوز لفظ «ابرقو» متداول است.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#96
Posted: 25 Jan 2014 01:05
تقسیمات کشوری
استان يزد با مساحتي در حدود 865/73466 كيلو متر مربع در ميان فلات مركزي ايران و حاشيه كوير نمك واقع شده است. استان مذكور از شمال و شمال باختري با استان اصفهان (باتلاق گاو خوني)، ازخاور و شمال خاوري با استان خراسان (دشت كوير)، از جنوب و جنوب باختري با استان فارس و از جنوب خاوري با استان كرمان هم مرز مي باشد. از نظر موقعيت جغرافيايي بين 52 درجه و 48 دقيقه تا 56 درجه و 36 دقيقه طول خاوري و 29 درجه و 36 دقيقه تا 33 درجه و22 دقيقه عرض شمالي قرار گرفته است.
تا پيش از مهر ماه سال 1352استان يزد، فرمانداري كل بوده است و پس از آن به موجب تصويب نامه هيئت دولت استان شده است. در سال‌هاي پيش از آن اين استان يكي از شهرستان‌هاي استان اصفهان محسوب مي شده است. وضعيت تقسيمات كشوري استان در جدول شماره يك ارائه گرديده است.
براساس آخرين تقسيمات كشوري در سال1378 شهرستان ابركوه داراي دو بخش يعني بخش مركزي و بخش بهمن و چهار دهستان و51 آبادي داراي سكنه بوده است. بخش مركزي شهرستان ابركوه كه مركز آن نيز شهر ابركوه مي‌باشد، شامل دو دهستان به نام‌هاي فراغه و تيجرد مي‌باشد و داراي215 آبادي است و تنها 36 آبادي آن داراي سكنه است. مساحت منطقه5/5878 كيلومتر مربع مي‌باشد كه از اين نظر ششمين شهرستان استان يزد محسوب مي‌شود.
اين شهر در زمان ساسانيان جزء كوره اصطخراز ايالت بزرگ فارس به شمار مي‌رفت. و در اوايل قرن يازدهم هـ.ق متعلق به عراق عجم بوده و در عهد قاجار به خاطر دور بودن از حكومت فارس جزء ايالت اصفهان شمرده شد.
(شهرستان ابركوه ، پس از مدتها جزء ابواب جمعي كرمان و تحت الحمايگي اصفهان ، تا سال1332 شمسي جزء استان يزدفارس بوده اما در بهمن 1373 با تصويب هيأت دولت به شهرستاني مستقل تبديل شد و هم اكنون باز به استان يزد ملحق شده است. از سال1355 جزء شهرستان آباده از توابع استان فارس گرديده و در سال1366 بخشي از شهرستان تفت از توابع استان يزد بوده و سرانجام در سال1373 از بخش به شهرستان تبديل شده است.) بوده و از قديم الايام روابط اقتصادي ـ اجتماعي مستمر با يزد داشته و فرهنگ و زبان و مذهب و بسياري از آداب و رسوم اين دو منطقه مشترك است و از آن زمان تا سال 1366 شمسي، بحشي از خاك
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#97
Posted: 25 Jan 2014 01:11
وضعیت راه ها و دسترسی شهرستان
دسترسی‌های شهرستان
راه‌های ارتباطی شهرستان فوق شامل محور ابرکوه ـ یزد می باشد که140 کیلومتر طول دارد و آسفالته می باشد.
محور ابرکوه ـ مهریز که طول آن 170 کیلومتر است.
محور ابرکوه ـ آباده به طول 43 کیلومتر که به محور آباده ـ شیراز متصل می گردد.
محور ابرکوه ـ تفت (در مسير دسترسي به يزد ) به طول 125 کیلومتر می باشد.
وضعیت اجتماعی و فرهنگی
امکانات آموزشی
در این شهرستان 48 مرکز آموزشی اعم از آمادگی، ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان وجود دارد و 2 مرکز آموزش عالی این شهرستان شامل دانشگاه پیام نور و دانشگاه آزاد اسلامی می‌باشد.
شهر ابرکوه از 7 واحد آموزشی مقطع راهنمایی پسرانه 6 واحد دولتی و یک واحد غیرانتفاعی و 6 واحد دخترانه و یک هنرستان فنی با 153 دانش آموز به تحصیل اشتغال دارند. همچنین دارای 4 واحد دبیرستان دخترانه و 6 واحد دبیرستان پسرانه می‌باشد.
تاسیسات و امکانات زیربنایی
شهرستان ابرکوه:
منبع تامین کننده اصلی آب این شهرستان چاه‌های عمیق و نیمه عمیق می‌باشد. برق آن نیز به صورت شبکه ای تامین می‌شود. اداره پست شهرستان عملیات قبول و جمع آوری، آماده سازی و حمل و نقل و توزیع مرسولات را بر عهده دارد و به طور کلی 42 صندوق پستی (21 شهری و 21 روستایی) در این شهرستان وجود دارد.
از دیگر تاسیسات شهرستان ابرکوه می توان مرکز خدمات روستایی جهاد سازندگی، پارک جنگلی اسفندآباد، صدا و سیما شهرستان با تحت پوشش قرار دادن چهار شبکه 1،2،3و 4 سیما همچنين 2 شبكه‌ي استاني يزد و فارس را نام برد، همچنین بانک‌های ملی، کشاورزی، مسکن، صادرات، سپه، ملت و رفاه نیز فعال می‌باشند.
شهر ابرکوه:
آب این شهر توسط سیستم لوله کشی شهری که از 6 حلقه چاه عمیق تشکیل گردیده، تامین می گردد.
برق این شهر متصل به شبکه سراسری برق بوده که به مصارف خانگی، عمومی و تجاری می رسد.
نوع سیستم مرکز تلفن شهر ابرکوه EMD به ظرفیت نهایی 5000 شماره بوده، همچنین 30 خط F.X و 38 تلفن همگانی شهری و 11 واحد بین شهری در سطح شهر فعال می‌باشند. این شهر دارای مرکز پست عادی و پست تصویری، 42 صندوق پست شهری و روستایی و تلفن ماکرویو می‌باشد. دیگر تاسیسات شهری شامل فاضلاب شهری، غسالخانه، آتش نشانی، قبرستان، کشتارگاه، پمپ بنزین، پارک کودک (شهر)، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، کتابخانه عمومی و باغ هنر مي‌باشد.
تشکیلات و دوایر دولتی
داویر دولتی این شهر شامل فرمانداری، اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، پایگاه میراث فرهنگی و گردشگری شهر تاریخی ابرکوه، اداره آموزش و پرورش، فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرداری، بخشداری، مرکز بهداشت و درمان، تامین اجتماعي، ثبت اسناد و املاک، دادگاه حقوقی، شرکت ملی پخش فراورده های نفتی، مرکز خدمات کشاورزی، منابع طبیعی، اداره برق، اداره امور اقتصادی و دارایی، اداره راه و ترابری، تربیت بدنی، اداره مخابرات، شرکت دخانیات، بهزیستی، هلال احمر، اداره قند و شکر، تعاونی روستایی، اداره تعاون، بیمه، اطلاعات، ثبت احوال، سازمان آب، دامپزشکی، آتش نشانی، بانک‌های ملی، کشاورزی، مسکن، سپه، ملت، رفاه و تجارت و همچنین بنیاد شهید انقلاب اسلامی، بنیاد جانبازان، بنیاد مسکن، زمین شهری، نهضت سوادآموزی، کمیته امداد امام خمینی(ره)، هیئت واگذاری زمین و مراکز نظامی که شامل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و منطقه انتظامی می‌شود.
اماكن فرهنگي:
شهر ابركوه داراي يك سينما با ظرفيت 200 نفر، 3 سالن نمايش و اجتماعات: اداره ارشاد، كانون فرهنگي و سالن مركز آموزش شهيد حق دوست، 2چاپخانه‌ي تحت نظر اداره ارشاد،4 عدد كتابخانه‌ي عمومي با 40000 كتاب، 2 كتابخانه‌ي كانون پرورش فكري با 23000كتاب، يك فرهنگسرا مي‌باشد.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#98
Posted: 31 Jan 2014 18:56
شهرستان مهریز
مهريز سرزمين اسطوره‌هاي جاويدان
مهريز از كهن‌ترين شهرهاي ايران است كه در ۳۰ كيلومتري جنوب شرقي يزد قرار دارد. از ديد بعضي از باستان شناسان، اين شهر قبل از يزد جايگاه تمدن و زندگي بوده است به‌طوري كه در چندين سال پيش استخوان انساني در شيركوه به دست آمد كه پس از راديو كربن شدن در آمريكا، قدمت آن ۴۰ هزار سال تخمين زده شد.
بناي شهر مهريز را به مهرنگار دختر انوشيروان ساساني نسبت داده‌اند كه در گذشته به نام مهرجرد يا مهريجرد خوانده مي‌شده‌است. اولين نشانه كهن اين شهر، كوه لاخصه (غربال بيز) است كه نام آن از دختري به نام لاكسيا از زنان هخامنشي گرفته شده است. در دامنه كوه «غربال بيز» چشمه‌اي وجود دارد كه از شكاف كوه سرازير مي‌شود. حوالي اين چشمه به احتمال بسيار، سرچشمه تمدن در اين منطقه بوده است. به طوري كه حفاري‌هاي اخير در چند صدمتري چشمه و پيدا شدن آثاري دال بر استقرار، خود مؤيد اين مطلب است.
در طي كاوش‌هاي انجام شده در سايت غربال بيز بخش عمده‌اي از يك بناي خشتي كه احتمالاً يك بناي مذهبي متعلق به دوران اشكاني است كشف شد. اين بنا با وسعت ۱۶۰۰ متر مربع نخستين اثر مكشوفه از اشكانيان در مركز ايران به شمار مي‌رود. همچنين در اطراف مجموعه فوق آثاري از گورستان و آثاري از معدن كاري كهن نمايان شد كه در حال مطالعه و بررسي است.
شهرستان مهريز طبق سرشماري سال ۱۳۸۰، بيش از ۳۰۰ اثر قديمي و باستاني را در خود جاي داده كه با استقرار اداره ميراث فرهنگي در مهريز، بازسازي و مرمت ۱۳ اثر مهم كه در ذيل به آنها پرداخته مي‌شود، آغاز شد.
جمعیت این شهرستان در سال ۱۳۸۵، برابر با ۴۴,۳۹۱ نفر بوده‌است شهرستان مهریزاز شمال به شهرستان یزد، از جنوب به شهرستانهای شهربابک و اناراستان کرمان و شهرستان خاتم از غرب به شهرستان تفت و از مشرق به شهرستان بافق محدود می‌شود. مرکز این شهرستان شهر مهریز است که در ۳۵ کیلومتری جنوب شهر یزد قرار دارد.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#99
Posted: 31 Jan 2014 18:58
شهرستان مهریز
نام
مهریز عنوان ناحیه‌ای است شامل مجموعه‌ای از روستاهایی که نام قدیم آنها مهریجرد بوده و به مهرنگار دختر انوشیروان نسبت داده شده‌است اما تا قبل از ۱۳۱۸ وجه تسمیه مهریز دقیقاً مشخص نبود.
مهریز در حدود ۱۶ قرن قبل (در زمان حکومت ساسانیان) ناحیه‌ای در جنوب دشت یزد و دامنه جنوب شرقی شیرکوه بوده و قنات‌هایی از آن سرچشمه می‌گرفتند که در مواردی پس از طی یک مسافت ۴۰ به سرچشمه خود می‌رسیدند اما «مهرنگار» دختر انوشیروان دستور می‌دهد قنات‌هایی در منطقه احداث شوند که با طی مسیر کمتری به سرچشمه برسند. پس از آن‌که این قنات‌ها موجبات آبادانی قصبه یا ناحیه مربوطه را فراهم آوردند، فرمانبرداران شاهزاده خانم آبادی جدید را «مهرگرد» نامیدند. عنوان مهرگرد در گذشت زمان به «مهریجرد» تبدیل شد و امروزه مهریز خوانده می‌شود.
تقسیمات کشوری
بخش مرکزی شهرستان مهریزشامل چند منطقه از جمله بیدک(مزویر آباد)، بغدادآباد، مهرپادین(تو ده) استهریج و منگاباد می‌باشد. مزویر آباد خودشامل هفده محله بزرگ بانامهاو قدمت دوهزار ساله از قبیل: بیدک، سرحوض-دربند-کوه سرخ-باغ استاد-عرب-بازارنو-کولیها-حاجی مندجعفر-شلدست-کوچه نظر-رنگریزی-پابید-گل کنه-حاجی علی میرزااحمد-سیدتقی-پاکلک-جوکوهی-میرکومالی-اباده-هفده کیله- نمد مال خانه - می‌شود. بغداد آباد نیز شامل محلاتی مانند سرچشمه، محله بالا، محله پایین، استخوانک، انجیرک، پشت صحرا(جماران)، باغ بهار، کمال آباد، قادری، تغار سنجر، محله کوهی‌ها و... می‌شود. همچنین استهریج و مهر پادین نیز محلاتی مانند بازار نو، توده، بازار نو، لاوری، مهر آباد و... می‌گردد.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#100
Posted: 31 Jan 2014 19:02
شهرستان مهریز
اماکن دیدنی
بادگیر 55 متری شکیب
حمام قدیمی و موزه استهریج
چشمه آب و تفریحگاه غربالبیز
کوه ریگ
امامزاده در مهرپادین
سرو قدیمی منگاباد
قلعه تاریخی مهریز
کشته خانه
قلعه رباط سربرد
مسجد جامع
مسجدوحسینیه واب انباربابدگیرهای منحصربه‌فرد حاجی محمدجعفرسرحوض
مجموعه بناهای باقدمت بالای دویست سال باخشت خام ومعماری قرن دهم بادگیرهای مسجدواب انبارصدردخشت خام بامعماری ویژه. بطوریکه بازده وبادهی ومعماری ان منحصربه‌فرداست. زارع زرگر
رباط زین الدین:
رباط زین الدین در۶۰ کیلومتری جاده یزدـ کرمان، حدود ۵۰۰ متر خارج از جاده قرار گرفته‌است. فاصله آن تا شهر مهریز حدود ۳۰ کیلومتر است. تاریخ احداث بنا به دوره صفویه (۱۰۰۷ تا ۱۰۳۰ هجری قمری) برمی گردد.
رباط کرمانشاه:
رباط کرمانشاه که کرمانشاهان هم گفته می‌شود، آبادی کوچکی بر سر راه یزد به کرمان به فاصله شش فرسخ از رباط زین الدین است که از قدیم‌الایام حدفاصل میان خاک این دو شهر بوده‌است.
رباط نو سریزد:
رباط نو سر یزد در انتهای آبادی سریزد در پایان راه(خیابان) اصلی عبوری در میان آبادی و در مجاورت آب انبار و مسجد جامع سریزد و به فاصله کمی از رباط قدیمی و خشتی موجود قرار گرفته‌است.
رباط شمس:
این رباط در جاده یزد ـ کرمان واقع شده‌است. این رباط در عصر صفویه بنا شده و دارای ساختمانی آجری و نقشه‌ای مربع شکل است و پنج برج دیده بانی دارد. ورودی ساختمان در ضلع غربی قرار دارد و به هشتی منتقل می‌شود.
کاروانسرای شاه عباسی:
این کاروانسرا در فاصله ۳۵ کیلومتری جاده یزدـ کرمان در روستای علی آباد و در حاشیه شهر مهریز قرار دارد. پلان این کاروانسرا از نوع پلان چهار ایوانی است که از آجر ساخته شده و بانی آن«شاهزاده معارف دوست محمد ولی میرزا» پسر فتحعلی شاه بوده‌است. بنای آن از سمت جاده دارای چهارده صفه و بلندی دیوار آن پنج متر است و چهار برج در چهار گوشه دارد.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
صفحه 10 از 19