ارسالها: 3119
#281
Posted: 12 Oct 2015 08:48
عضويت ايران در پيمان بغداد و اعتراض مسكو
مهرماه 1334 (دهم اكتبر 1955) دولت شوروي نسبت به عضويت ايران در اتحاديه نظامي وابسته به غرب معروف به پيمان بغداد كه با هدف ضديت با شوروي و محاصره آن ايجاد شده بود شديدا اعتراض كرد و آن را مغاير با عهدنامه هاي دوجانبه از جمله قرارداد 1921 و مفاد پيمان عدم تجاوز منعقده در يكم اكتبر سال 1927 دو دولت خواند و متعاقب آن، جنگ تبليغاتي تهران و مسکو آغاز شد. باوجود اين، پارلمان ايران عضويت در پيمان بغداد را كه به خاطر آن جلال بايار رئيس جمهوري وقت تركيه يکم مهرماه آن سال به تهران آمده بود تصويب كرد.
در سپتامبر 2008 يك مورخ آلماني در تفسير نزديك شدن ايران به روسيه گفته بود: ... و اينك نوبت غرب است كه از ائتلاف تهران و مسكو نگران شود زيرا كه ايران مي تواند پاي روسيه را به خليج فارس، افغانستان، عراق و ... باز كند و كمك كند تا قفقاز جنوبي زير فشار قرارگيرد.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#282
Posted: 13 Oct 2015 10:14
نظر متفاوت مورخان درباره سالروز اعلام تاسيس دولت ايران که 12 اکتبر بود و يا 13 اکتبر ـ چگونگي تصرف بابل ـ موارد اعلاميه حقوق انسان ـ اخلاقيات
برخی از مورخان قرون قدیم سيزدهم اكتبرسال 539 پيش از ميلاد را روزی به دست داده اند که کوروش بزرگ وارد شهر بابل شد و تصمیمات و نظرات خود (تشکیل دولت واحد سراسری ایران و ایجاد جامعه جهانی ملل مشترک المنافع به رهبري ایران) را اعلام داشت. بیشتر مورخان برپایه بررسی های تقویمی و انطباق با تقویم میلادی گریگوری، روز ورود کوروش به شهر بابل و اعلام ایجاد دولت واحد ایران و تشکيل جامعه مشترک المنافع جهانی به رهبری ایران را 12 اکتبر آن سال نوشته اند. «پروفسور بليك» یکی از مورخانی است که روی 13 اکتبر آن سال تاکید کرده است. وی «13 اكتبر به افق بابل ـ نصف النهار این شهر» را به استناد كتب ديني در دايره المعارف كليساي مسيح درج كرده است و آن را كاملا دقيق مي داند که در نیمکره غربی می شود همان 12 اکتبر.
وی نوشته است که در آن روز كوروش بزرگ بنيادگذار كشور ايران و نخستين شاه سراسري آن، شهر بابل (بابيلونBabylon) را متصرف و در اين شهر مستقر شد ـ شهري که پايتخت يک امپراتوري بود و دولت آن از زمان نبوكدنزر دومNebuchadnezzar (بخت النصر) راه ستمگري نسبت به مردم خود و ملل ديگر در پيش گرفته بود. تصرف قلمرو امپراتوري بابل که تا مديترانه امتداد داشت به دست ارتش ايران، 29 اکتبر همين سال (16 روز بعد) و پس از آزاد کردن فنيقيه (لبنان و سوريه) تکميل شد. به نوشته بيشتر مورخان تاريخ قرون قديم در همين روز (29 اكتبر 539 پيش از ميلاد و روز تکميل تصرف امپراتوري بابل) نيز اعلاميه تاريخي کوروش كه از آن به عنوان نخستين «منشور ملل و حقوق انسان» نام برده مي شود صادر شد که سفالنبشته اش معروف به استوانه کوروش (عكس بالا) موجود است.
[مورخان اروپايي برپايه محاسبات تقويم نگاران اين قاره، 12 اکتبر 539 پيش از ميلاد را روزي نوشته اند که کوروش بزرگ وارد شهر بابل شده بود. این مورخان صدور اعلامیه کوروش درباره حقوق انسان را هم در همين روز (12 اکتبر سال 539 پيش از ميلاد) نوشته اند، نه 29 اکتبر. بر همين اساس سالروز ایجاد دولت سراسري ايران و اعلام تشکيل امپراتوری مشترک المنافع ایران 12 اکتبر قرار داده شده است که در اکتبر 1971 مراسم دو هزار و پانصد و دهمين سالروز آن با شکوه هرچه تمامتر و به مدت چهار روز (12 تا 16 اکتبر) در پاسارگاد و تخت جمشید برگزار شد و بسیاری از سران کشورها درآن شرکت کردند.].
به نظر بسياري از مورخان، ساختار کنفدراسیون کانادا مشابهت زیاد به جامعه مشترک المنافع کوروش دارد. داریوش بزرگ جامعه مشترک المنافع کوروش را یکپارچه و تبدیل به یک دولت نیرومند مرکزی کرد. امپراتوری ايران (به نوشته مورخان يوناني؛ امپراتوري پارسیان) از زمان ایجاد آن تا پیروزی اسکندر مقدونی، تنها ابرقدرت جهان و از آن پس تا نیمه قرن هفتم (سلطه عرب) یکی از دو ابر قدرت بر سطح کره زمین بود. [در اين زمينه به مطالب 12 اکتبر اين سايت مراجعه شود].
تصرف شهر بابل (در 12 و 13 اکتبر 539 پیش از میلاد) از این قرار بود:
يکانهاي ارتش کوروش پس از محاصره بسبتا طولاني بابل و انحراف مسير رود فرات، از محل مجراي خروجي اين رود از شهر، وارد آنجا شده بودند زيرا باروي شهر (ديوارهاي آن) بسيار قطور و غير قابل رخنه بود. بابل شهري در جنوب عراق امروز (تقريبا 90 کيلومتري جنوب بغداد امروز) و پايتخت دولتي بود كه قلمرو آن تا ساحل مديترانه از جمله فلسطين امروز (جودا Judah) امتداد داشت. شهر بابل بارويي بسيار مستحكم داشت و طبق برخي نوشته ها، محاصره شهر توسط ارتش ايران، 16 روز طول كشيده بود. شهر «حِله» حاکم نشين ايالت بابل عراق در نزديکي خرابه هاي شهر بابل ساخته شده است.
تصرف بابل در بيستمين سال پادشاهی کوروش (که از سال 559 پيش از ميلاد آغاز شده بود و مبدأ تاريخ نيز قرار گرفته بود) صورت گرفت. کوروش در روز ورود به بابل ايجاد امپراتوري ايرانيان مركب از مناطق مسكوني سه طايفه پارس و ماد و پارت (ايران واحد ـ ايرانزمين) و سرزمين هاي متصرفي (در طول 20 سال پس از تاسيس دولت مرکزي ايران) را که قبلا دولت هايشان دشمنان ايرانيان بودند و صدمه مي زدند اعلام داشت. سه طايفه ايراني از قبيله بزرگ آرين ها (آريايي ها) بوده كه به فلات ايران مهاجرت كرده بودند و براي خود دولتهاي محلي تشكيل داده بودند. پدر كوروش از پارس ها و مادرش از مادها بود. به اين ترتيب 12 و يا 13 اکتبر سال 539 پيش از ميلاد را سالروز اعلام تصميم کوروش به تاسيس امپراتوري پارسيان مي دانند. (دولت واحد ايران مرکب از مناطق محل سکونت سه طايفه آرين 20 سال پيش از اين روز و در سال 559 ژيش از ميلاد بوجود آمده بود).
مراسم دو هزار و پانصدمين سالروز تاسيس امپراتوری ايران با ده سال تاخير در اکتبر 1971 در استان فارس (تخت جمشيد و پاسارگاد) برگزار شد. علت تاخير، نداشتن پول بود زيرا در آن زمان درآمد ايران از صدور نفت رقمي نسبتا کم بود.
بايد توجه داشت كه آرين ها تنها گروه انساني بودند كه در عهد باستان، بمانند ساير ملل معاصر خود، بت پرست نبودند، پايبند رعايت اخلاقيات بودند و برخوردار از يك مدنيّت پيشرفته و نسبت به يكديگر مهر و محبت فراوان داشتند و رعايت قانون از خصوصيات بارز آنان بود.
مضمون چند اصل از منشور 12 و يا 29 اكتبر كوروش بزرگ (سايرس ذا گريت) از اين قرار است:
مردم در رعايت آداب، رسوم و مذهب خود آزادند و قوانين محلي [مناطق تابعه ـ متصرفي] به همان صورت سابق اجرا خواهند شد. استقلال داخلي سرزمين ها محترم و محفوظ خواهد بود. تنها تغييري كه به وجود خواهد آمد اين است كه مناطق كه قبلا كشورهاي كوچك و ضعيفي بودند و هميشه دغدغه تعرض ديگران و زورگويي حاكمان خود را داشتند از اين پس بخشي از يك امپراتوري بزرگ مشترك المنافع (اتحاديه ملل) خواهند بود كه ضامن صلح، ثبات و آرامش آنها است كه در سايه آن هرگونه پيشرفت، به ويژه تجارت ميسر و «حكومت قانون» تضمين خواهد بود و خودسري مشاهده نخواهد شد. اسيران جنگي پس از اتمام جنگ بايد آزاد و به اوطان خود بازگردانده شوند و فروش آنان و مصادره اموال اكيدا ممنوع خواهد بود. شهربان (ساتراپ) هر منطقه مسئول حفظ جان، مال، آزادي و حيثيت هر يك از اتباع در آن منطقه است و ....
مضمون آن قسمت از منشور كوروش كه در آن اختصاصا مردم بابل مورد خطاب قرار گرفته اند به اين شرح است: بابليان نبايد نگران باشند، احدي به اسارت گرفته نمي شود، اموال كسي مصادره نخواهد شد مگر پس از رسيدگي كامل به جرمي كه مرتكب شده و پس از تاييد شخص او (كوروش)، نظاميان فاتح حق خريد بدون پرداخت عوض و نيز چشمداشتي به مال ديگران نخواهند داشت و بدرفتاري نخواهند كرد و اگر تخلفي ديده شود شخصا رسيدگي خواهد كرد و ....
كوروش سپس اسيران بني اسرائيل را كه پاره اي از آنان از سال 586 پيش ازميلاد در بابل بازداشت بودند آزاد كرد و به هزينه ايران به اوطان خود بازگردانيد و هزينه تجديد بناي مساكنشان را از خزانه دولت ايران پرداخت كرد. وي همچنين دستور داد بنادر صور و صيدا در فنيقيه (لبنان امروز) كه توسط بابلي ها ويران شده بودند با هزينه ايران بازسازي شوند. [نبوكدنزر دوم امپراتور بابل در حمله سال 586 ميلادي به مناطق ساحلي مديترانه خرابي هاي فراوان به بار آورده بود و اسراييلي هايي را كه در برابر او مقاومت كرده بودند به بابل منتقل و به عنوان اسير در اين شهر بازداشت كرده بود.].
كوروش از بابل به فرعون مصر كه قدرت بزرگي در جهان آن روز بود پيام فرستاد كه اگر بر ضد ايران توطئه نكند و در صدد تعرض بر نيايد اطمينان داشته باشد كه سرزمين او مورد حمله ارتش ايران قرار نخواهد گرفت. كوروش اين پيام را پس از آن فرستاد كه شنيد فرعون نگران حمله ارتش ايران است و به اين ترتيب از او رفع نگراني کرد.
كوروش هنوز در بابل بود که اعلام داشت که از آن پس شهرهاي همدان، شوش و بابل پايتخت نوبتي ايرانزمين خواهند بود تا تبعيضي ميان شهرها نباشد. از نظر او همه شهرهاي ايرانزمين هم ارز خواهندبود، ولي پس از مرگ، مايل است اورا در «پاسارگاد» دفن كنند و در هر جا كه بميرد كالبدش بايد به پاسارگاد پارس منتقل شود. «تاريخ» نشان داد كه اين وصيت دقيقا به اجرا در آمد و آرامگاه او ــ مردي كه مورد احترام جهانيان است و در کتب ديني از او به نيکي ياد شده است ــ در پاسارگاد قرار دارد و گذشت زمان هنوز به آن گزند وارد نساخته است.
به اين ترتيب، مهرماه (اکتبر) براي ايرانيان ميهندوست به اين مناسبت ها هم ماهي بزرگ است.
کوروش در رعایت اخلاقیات تعصب ویژه داشت و افرادی را که رعایت اخلاقیات و شئون را نداشتند انسان نمی دانست و هدف از لشکرکشی او به سُغدیانا و کناره رود جیحون (سیردریا) پس زدن طوایفی بود که قصد مهاجرت به قلمرو ایران (تاجیکستان امروز) را داشتند و افراد این طوایف اخلاقیات را رعایت نمی کردند و نه تنها به جان و مال و حقوق دیگران تجاوز می کردند بلکه دروغ می گفتند، تقلب می کردند، قدرشناس سالخوردگان نبودند و با زنان خود در حضور دیگران (ملأ عام) همبستر می شدند.
کوروش که در میدان جنگ در میان سربازان بود، در نبرد با آن طوایف عقب مانده و دارای مدنیّت ضعیف تیر خورد و درگذشت ولی ارتش ایران به هدف رسید و آن طوایف را به آن سوی جیحون و صدها کیلومتر دورتر عقب راند و مدنیّت اتباع ایران محفوظ ماند.
.......
* در سال 1391 ایمیلی از ایران دریافت شد که در آن ابراز تعجب کرده بود که جسد کوروش چگونه از منطقه فرارود به پاسارگاد حمل شد و در طول مسیر ازهم نپاشید و از میان نرفت!.
راههای متعدد وجود داشت. در قدیم اجساد بسیاری از سران کشورها از مناطق دوردست به همان گورستانی که وصیت کرده بودند منتقل شده است. برای مثال؛ جسد آغامحمدخان قاجار که در باکو کشته شده بود به عراق منتقل و دفن شد و صدها رئیس کشور در سراسر جهان. دانش بشر مربوط به امروز و دیروز نیست.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#283
Posted: 13 Oct 2015 10:17
سوء استفاده عشاير فارس از ضعف دولتها
۲۱ مهر ماه در سال 1325 استان فارس بارديگر توسط عشاير منطقه نا امن شد. ناامني اين بار به دليل گرفتاري دولت در قضيه آذربايجان و كردستان بود.
تاريخ معاصر ايران نشان مي دهد که تا اواسط دهه 1340، عشاير فارس از هر مشكل دولت و ضعف آن سوء استفاده مي كردند.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#284
Posted: 13 Oct 2015 10:18
ورود ژنرال آيرونسايد به تهران برای کودتا
۲۱ مهر سال 1299 (13 اکتبر 1920) ژنرال آيرونسايد فرمانده تازه نظاميان تحت فرمان دولت انگلستان در ايران! وارد تهران شد. با ورود ژنرال آيرنسايد به ايران مطالعه براي انجام كودتا و ... آغاز شد كه بعدا توسط ژنرال رضا خان فرمانده تيپ قزاق مستقر در قزوين انجام گرفت و .... طبق سازشنامه 1907 سن پترز بورگ، انگلستان و روسيه ايران را ميان خود تقسيم كرده بودند و به خود! حق داده بودند كه در منطقه نفود نيروي نظامي داشته باشند. پس از انقلاب بلشويكي روسيه، دولت انقلاب از دعاوي خود درقبال ايران صرفنظر كرد كه دولت استعماري انگلستان با دادن رشوه نقدي به وثوق الدوله رئيس الوزراء وقت و دوتن از وزيرانش امضاي قرار دادي را به ايران تحميل كرد كه به قرارداد 9 اوت 1919 معروف است كه اگر اجرا می شد دولت انگلستان عملا امور ماليه و ارتش ايران را هم به دست می گرفت و ایران به صورت یک کشور تحت الحمایه انگلستان در می آمد. اما، مجلس و ملت مخالفت کرد و لذا انگلستان بفکر کودتا افتاد و آیرونساید به تهران فرستاده شد و ....
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#285
Posted: 13 Oct 2015 10:21
در شوراي امنيت، مصدق نفت را يک کالا و امري داخلي و آن شورا را دست ساز فاتحان جنگ جهانی دوم و حافظ منافع آنها خواند
سيزدهم اكتبر 1951 جلسه شوراي امنيت براي رسيدگي به شكايت انگلستان از ايران تشكيل جلسه داد و نماينده انگلستان در نطق خود گفت كه مسئله نفت تنها مربوط به ايران نيست و نفت به دليل نياز عمومي به آن، يك مسئله جهاني است زيرا كه تنها در چند كشور وجود دارد و برهم خوردن نظم استخراج و توزيع آن، صلح جهان را به مخاطره مي افكند و به همين لحاظ است كه دولت انگلستان موضوع ملي شدن نفت ايران را كه تحت تاثير تعصبات ملي و احساسات ناسيوناليستي ايرانيان صورت گرفته به اين مرجع حافظ صلح (شوراي امنيت) ارجاع داده است و براي آسان شدن حل مسئله در پيشنهاد قبلي خود به شورا تجديد نظر كرده است.
دكتر مصدق رئيس دولت وقت كه شخصا براي دفاع از حقوق ايران در اين جلسه حضور يافته بود در پاسخ به نماينده انگلستان در نطقي به زبان فرانسه گفت:
نفت یک کالا و امري داخلي است و به شوراي امنيت ارتباط ندارد. در مورد نفت، ايران مطالبه حقوق خودرا كرده و نفتش را كه يك ثروت و ميراث ملي است از چنگ استثمارگر خارج ساخته تا از درآمد آن صنايع و کشاورزي خودرا توسعه دهد، ترقي كند و در رفاه بسربرد كه مستحق آن است. 50 سال بود كه انگلستان اين نفت را مي بُرد. براي مثال: در سال 1948 (1327 و دو سال پیش از ملی شدن) تنها يك شصت و يكم از درآمد نفت نصيب ايران شده بود كه يك ظلم است. انگليسي ها حتي اجازه ندادند كه ايرانيان در رشته نفت كارشناس شوند و نفت خودرا اداره كنند و اينك ما از اين بابت دچار مشكل هستيم. در خوزستان، مردم ما با شكم گرسنه روي ذخاير نفت مي خوابند. اين يك بي انصافي تاريخي بود که به آن پایان دادیم. نقض حقوق ملل كوچكتر و استثمار توسط دول بزرگ است كه باعث برهم خوردن صلح و امنيت جهان و انواع عصیان مي شود و اگر شوراي امنيت همچنان در دست اين دول فاتح جنگ جهانی دوم قرار داشته باشد، معلوم نيست كه بتواند صلح را كه همانا احقاق حقوق ملل ضعيف است برقرار و حفظ كند. این دولتها این سازمان را بوجود آوردند تا از طریق بازوی اجرایی اش ـ شورای امنیت ـ منافع شان را حفظ کند. اگر يك دولت بزرگ عضو شوراي امنيت كه از امتياز (حق وتو) برخوردار است بخواهد موضوعي را كه در صلاحيت اين شورا نيست، براي رسيدگي به آن قبولاند نظير مورد مسئله جاري نفت ايران، در اين صورت شورا چيزي جز یک آلت دست و یک ابزار برای مداخله در كشوري ضعيف و بپاخاسته و بی حق ساختن آن نخواهد بود و نخواهد توانست ماموريت حفظ صلح و امنيت درجهان را به انجام برساند. اگر اعمال نفوذ دولت های دارنده حق امتیاز (وتو) که این امتیاز را خودشان برای خود قائل شده اند ادامه يابد، اعتماد ملل بتدریج از شوراي امنيت سلب خواهد شد، نسبت به آراء آن بی اعتناء خواهند شد و نظم در جهان پایدار نخواهد بود و .... دولت انگلستان اخيرا برخي صنايع داخلي خودرا ملي كرد. چرا به شكايت معترضين به اين عمل در شوراي امنيت رسيدگي نمي شود؟،براي اينکه از امور داخلي هستند و نفت ما هم به همينگونه.
دكتر مصدق آنگاه به سابقه تاريخي مداخلات و ظلم دولت لندن نسبت به ايران که از دهه هاي يکم و دوم قرن 19 آغاز شده بود اشاره کرد و در يک مورد گفت: دولت مسكو که مدتها رقيب استعماري انگلستان در ايران بود پس از انقلاب اكتبر 1917، همه امتيازات خود در ايران را لغو كرد ولي دولت انگلستان بيش از پيش به فشردن گلوي ما ادامه داده است، چرا؟. مارا كه بپاخاسته ايم تا با چنگ و دندان از منافع، آزادي، استقلال و حاكميت ملي مان دفاع كنيم با كشتي جنگي و چترباز تهديد مي كند و ....
دکتر مصدق در نطق خود پيش بيني کرد که وضعيت جهان از سال 1945 به اين سوي تغيير کرده و دوره تاريخي تازه اي آغاز شده و در اين دوره، ملل حقوقشان را مطالبه خواهند کرد.
دكتر مصدق از نطق طولاني خود نتيجه گرفت كه شوراي امنيت صلاحيت مداخله در امور داخلي يك كشور را ندارد و مسئله نفت يك موضوع داخلي ايران است. با وجود اين، ايران آماده هرگونه مذاكره منطقي و منصفانه و بر پايه حيثت و شئون برابر با دولت انگلستان در خارج از شوراي امنيت است.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#286
Posted: 13 Oct 2015 10:22
محاكمه دسته دوم افسران كمونيست
۲۱ مهرماه سال 1333 محاكمه دومين دسته افسران كمونيست وابسته به حزب توده در دادگاه نظامي تهران آغاز شد.
محاكمه دسته اول كه همه آنها به اعدام محكوم شده بودند چند روز پيش از اين پايان يافته بود و مرحله تجديد نظررا طي مي كرد.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#287
Posted: 13 Oct 2015 10:23
معافيت مستشاران نظامي امريكا
۲۱ مهر 1343 پارلمان ايران با تصويب ماده واحده اي مستشاران نظامي امريكا در ايران را مشمول مصونيت ها و معافيت هاي ميثاق وين كرد.
اين اقدام توليد مخالفت داخلي و سر و صداي زياد كرد.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#288
Posted: 13 Oct 2015 10:26
كلاديوس هنگامي كه براي جنگ با ايران آماده مي شد به دست همسرش مسموم شد
كلاديوس claudius امپراتور روم كه جزايرغرب اروپا را به نام پسرش بريتانيكوس «بريتانيا» نام نهاد 13 اكتبر سال 54 ميلادي پس از خوردن غذاي قارچ درگذشت و ناپسري او «نرون» بر جايش تكيه زد. تعمدي بودن مرگ كلاديوس كه بريتانيا را به طور كامل ضميمه قلمرو روم كرده بود به درستي روشن نيست. به احتمال زياد زنش «آگريپينا agrippina» كه مادر نرون از شوهري ديگر بود او را پيش از اين كه بريتانيكوس را به عنوان جانشين خود به سناي روم معرفي كند با خوراندن قارچ سمي مسموم كرده بود. نرون پس از امپراتور شدن مادرش را اعدام كرد تا اين معامله را با او نكند!.
كلاديوس دوسال پيش از مردن در صدد تصرف ارمنستان كه مي دانست ايران از آن دفاع خواهد كرد بر آمده بود. پس از رسيدن اين خبر به تيسفون، مهستان (سناي ايران) بلاش را كه فردي شايسته بود به شاهي ايران برگزيد و بلاش چند روز بعد برادر خود تيرداد را به عنوان شاه ارمنستان تعيين كرد و آماده جنگ با كلاديوس شد. كلاديوس خود را براي جنگ با ايران آماده مي كرد كه مسموم شد و در گذشت.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#289
Posted: 14 Oct 2015 19:03
سان و رژه به مناسبت پيروزي نظامي اکتبر 579 ايران بر روم ـ ابتکار خسروانوشیروان و اقتباس لنین
اكتبر سال 579 ميلادي جاركش ها در خيابانهاي تيسفون (مدائن = سلمان پاک ــ 36 کیلومتری جنوب بغداد) پايتخت آن زمان ايران به راه افتادند تا خبر پيروزي سپاه اعزامي ايران بر رومي ها در سوريه و بازپس گرفتن اين سرزمين را به آگاهي مردم برسانند و بگويند كه خودرا براي مراسم سان و رژه و جشن نظامي كه پس از ورود اسيران رومي و پرچمهاي گرفته شده از ايشان به تيسفون برگزار خواهد شد آماده كنند.
در اين جنگ كه پنجم اكتبر (طبق اسناد قسطنطنيه، ششم اكتبر؛ زيرا 6 اكتبر كار شمارش اسيران و زخمي ها پايان يافته بود) به پيروزي ايران انجاميد 20 هزار نظامی رومي اسير و 27 هزار تن ديگر كشته شده بودند. سپاه اعزامي ايران به اين جنگ مركب از 40 هزار سوار و يكصد هزار پياده بود. 11 هزاران تن از این سواران زرهپوش (دارای جوشن) بودند. خسروانوشيروان شاه وقت ايران 26 اكتبر، سه هفته بعد از اين پيروزي پس از 48 سال حكومت درگذشت. اصلاحات اداری ـ قضایی او درجهان الگو شده و از «تاریخ» لقب «دادگر» گرفته است بویژه رسیدگی مستقیم او به نامه ها و شکایات اتباع. چندماه پس از پیروزی انقلاب بلشویکی روسیه، لنین در بخشنامه سال 1918 خود ضمن اشاره به ابتکار خسروانوشیروان مبنی بر تماس مستقیم با مردم و ایجاد دفاتر در سراسر کشور برای دریافت شکایات و اطلاع از وضعیت مردم، دستور داد که یک سازمان سراسری دریافت نامه و پیشنهادها در روسیه ایجاد و ماحصل کار در روزنامه حزب و روزنامه دولت منتشر شود. این اقدام لنین پس از درگذشت او کمرنگ شد و ....
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#290
Posted: 14 Oct 2015 19:05
نخستين روزي كه استعمار غرب پا به تنگه هرمز گذاشت
چهاردهم اكتبر سال 1515 ـ در آن زمان كه ايران فاقد نیروی دريايي بود (زمان شاه اسماعيل صفوي) ـ درياسالار پرتغالي آلفونس دا آلبوكركي (آلفونسو دو آلبوكرك) با چند كشتي توپدار و یگان تفنگدار وارد تنگه هرمز شد و بعدا جزاير استراتژيك آن ناحيه را تصرف كرد. تنگه هرمز دروازه خليج فارس است ـ خليجي كه 970 كيلومتر طول دارد. آلبوكرك نخستين نظامي غرب بود كه از راه دريا به خليج فارس تجاوز مسلحانه كرده است. وي در عين حال نخستين دريانورد غرب است كه به اهميت استراتژيك خليج فارس به عنوان بازوي اقيانوس هند پي برده و آن را اعلام کرده بود.آلبوكرك كه از ده سال پيش از آن به تصرف سرزمين هاي مشرق زمين دست زده بود به خوبي مي دانست كه پرتغال يك ميليون و پانصد هزار نفري نمي تواند در همه مناطق متصرفه مهاجرنشين تاسيس كند؛ بنابراين كوشش داشت كه با بكارگيري بوميان هر محل، اقتدار پرتغال را براين مناطق برقرار سازد و حفظ كند.
آلبوكرك آغازگر تجاوزي شده است كه هنوز ادامه دارد و قدرت هاي غرب بدون اين كه حقي داشته باشند در آبهاي كشورهاي دوردست مداخله مي كنند و اين مداخله را كه بارها به برخورد نظامي انجاميده است «حفظ منافع حياتي!» خود نام نهاده اند.
آلبوكرك پس از بازگشت از منطقه هرمز به پايگاه اصلي و دائمي اش در گواي هند با حكم عزل خود كه از پرتغال ارسال شده بود رو به رو شد و از فرط اندوه 16 دسامبر سال 1515 دق كرد و درگذشت!.
بادرگذشت آلبوكرك، مسئله اشغال ناحيه هرمز حل نشد. بعدا شاه عباس يکم با كمك انگليسي ها ــ رقباي پرتغال ــ ناحيه اشغال شده ايران را پس گرفت، ولي همين اتحاد او با انگليسي ها باعث گسترش نفوذ و بعدا سلطه آنان بر منطقه خليج فارس و امضاي پيمان «تروشيل» در 1820 با شيوخ امارات هفتگانه شد و سلطه خود را رسميت داد كه آثار آن هنوز زدوده نشده است. انگليسي ها به همين دليل، تا نيمه دهه 1930 تلاش بسيار كردند كه ايران داراي نيروي دريايي موثر نشود و ....
انگليسي ها نيروهاي نظامي ثابت خودرا از دهه 1970 از شرق سوئز ازجمله خليج فارس بيرون برده اند که بتدريج آمريکا برجاي آنان نشسته و بحرين را مقر فرماندهي نظامي خود در خليج فارس قرارداده است. جنگ عراق با ايران و نيز تصرف کويت توسط صدام حسين بهانه و فرصت لازم را براي دولت واشنگتن فراهم ساخت تا استقرار خودرا در خليج فارس دائمي سازد. فروپاشی شوروي استقرار آمريکا در خليج فارس را کاري بلامنازع ساخته است.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
صفحه 29 از 82