ارسالها: 23330
#62
Posted: 28 Jan 2015 15:54
پایداری گیلانیان در برابر تاخت و تاز عرب ها
آبشار لونک در "دیلمان" شهر "سیاهکل"؛ از جمله مناطق نبردگاه گیلانیان با اعراب
مقاومت گیلانیان در برابر اعراب و حملات مکرر ساکنان گیلان به قزوین برای دفع اعرابی که در آنجا بودند تا جایی ادامه یافت که قزوین در بین اعراب مسلمان به "باب الجّنه (درِ بهشت)" معروف شد و خلیفه مأمون در هنگام سفر خود به خراسان، آنگاه که مردم قزوین جلویش را گرفتند و خواستند که به سبب مقاومت در برابر گیل ها و دیلمیان از آنان مالیات نگیرد، با این درخواست آنان موافقت کرد. همچنین خلیفه فتوا داد که "هر کس چهل روز در قزوین بماند به بهشت میرود" که ظاهرا این فتوا به این دلیل داده شده بود که سپاهیان عرب خلیفه از قزوین به سبب تازشهای پیاپی دیلمیان و تلفات بسیار سنگین اعراب می گریختند وعده زیادی از مردم قزوین نیز از ترس اینکه دیلمیان به سبب همکاری آنان با خلیفه مردم این شهر را قتل وعام کنند از این شهر گریختند.
ابن فقیه همدانی می نویسد: در زمان حجاج بن یوسف ثقفی که دشمن خونخوار ایرانیان و شیعیان بود، نبردهای سخت و خونینی بین مردم گیلان و سپاهیان خلیفه روی داد که تعداد بسیاری از دو طرف کشته شدند و شکست های سختی بر سپاه خلیفه عرب افتاد. دو طرف که از ادامه این نبردهای خونین به ستوه آمده بودند تصمیم به مذاکره گرفتند و دیلمیان سفیران خود را برای گفتگو به بغداد فرستادند. در این هنگام حجاج برای ترساندن گیلک ها (دیلمیان) نقشه ای را که با کمک آگاهان به سرزمین دیلمان و گیلان کشیده بود را پیش آورد و گفت "یا تسلیم شوید و مالیات بپردازید، یا به کمک این نقشه بر سرزمینتان چیره خواهم شد و آن را تصرف خواهم کرد".
فرستادگان دیلمیان گفتند "ای حجاج! در این نقشه نشانی از سواران ما نیست؛ و چون بدانجا درآیی آنان را نیز خواهی دید!".
به دنبال این موضوع نبرد دوباره شروع شد و حجاج این بار پسرش را به جنگ دیلمیان فرستاد که سپاه بزرگ او نیز به سرنوشت سپاهیان پیشین دچار شدند و پس از چند ماه نبرد با دادن تلفات سنگین ناچار به عقب نشینی شدند.
همچنین حجاج دستور داد تا بین کوفه و قزوین برجهای بسیار بلند ساختند و هرگاه که قزوین مورد تازش واقع شد، روزها با فرستادن دود به آسمان و شب ها با روشن کردن آتش به کوفه خبر داده شود تا سپاه برای دفع حمله دیلمیان ارسال گردد. هر چند که این تدبیر نیز چاره گشا نبود و دیلمیان همواره به پادگانهای اعراب در قزوین یورش میبردند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#63
Posted: 28 Jan 2015 16:09
سوم بهمن ماه سالروز تصرف بغداد پایتخت عباسیان توسط احمد دیلمی و آغاز سلطنت دیلمیان در بغداد (۱۱ جمادیالثانی ۳۳۴ قمری)
گسترهٔ فرمانروایی آل بویه ۹۳۴-۱۰۵۵ م
سوم بهمن ماه سالروز تصرف بغداد توسط احمد بویه دیلمی و آغاز سلطنت دیلمیان در بغداد (۱۱ جمادیالثانی ۳۳۴ قمری) دوره سربلندی ایرانیان، و تاسيس نخستين دولت يكپارچه ي ايراني پس از حمله اعراب و نظم و انسجام دادن به اجتماع آشفته ي وقت ايران و پایان سلطه ی تازیان و مقابله با تهاجم فرهنگي اعراب است.
پس از سرنگونی حكومت علويان به دست سامانيان در اوايل قرن چهارم هجری بسياری از سربازان و سردمداران ديلمی به دليل نداشتن رهبری و حكومت ، دچار سرگردانی شدند و طولی نكشيد كه تعدادی به خدمت سامانيان درآمدند . از جمله آنها مرداويج پسر زيار بود كه از سرداران ديلمی محسوب می شد.
مرداويج كار خود را با تصرف گرگان و طبرستان آغاز كرد و اصفهان را پايتخت خود قرار داد و دستور داد آداب و رسوم عصر ساسانيان را دوباره احيا كنند . اما به دليل بدرفتاری با سپاهان خود به دست آنها كشته شد و بعد از آن برادرش وشمگير به حكومت آل زيار رسيد ، در اين هنگام سامانيان به آن ها حمله كرده و حكومت آل زيار از ميان رفت.
آل بويه دومين سلسله ی ديلميان را تاسيس كرد . از جمله ديلميانی كه به مرداويج پيوسته است علی و حسن و احمد پسران ماهيگيری به نام بويه بودند ، آنها پس از قتل مرداويج حكومت مستقلی به نام آل بويه تاسيس كردند . احمد و حسن دو امير ديلمی از برادر بزرگ خود علی اطاعت مي كردند كه ابوالحسن معروف به عمادالدوله ، ابو علی حسن معروف به ركن الدوله ، ابوالحسن احمد معروف به معزالدوله .
ابوالحسن علي بنيانگذار آل بويه از ديلميان گيلان بود كه تشيع را در خانواده ی خويش از نواده امام چهارم حسن ابن علی اطروش آموخته بود و تمام خاندان و سلاطين اين سلسله شيعه اثنی عشر بودند و در ترويج مكتب اهل بيت از هيچ كوششی دريغ نمی كردند . بنابراين مخالفان برای از بين بردين آن ها نسبت هايی ار به آن ها دادند .
از قبيل اينكه آل بويه امامتی بودند و از ابتدا شيعه نبودند و آنان به وسيله سادات انقلابی و مهاجر شيعه شدند و ارتباط آنان با علويان گيلان و طبرستان كه معروف به زيدی هستند ، آل بويه دو رقيب مهم سنی غير از خلفای عباسی داشتند يكی تركان در خود بغداد و ديگری سامانيان در شمال شرقی ايران ، به همين جهت برای حفظ وحدت مجبور به تساهل بيشتری با اهل تسنن بودند و آل بويه احياگر و گسترش دهنده ی تشيع بودند و كارهای مهمی را انجام می دادند از قبيل :
- 1 – اعلام رسمی تعطيل عمومی و عزای عمومی روز عاشورای حسينی
- 2 – اعلام عيد سعيد غدير و تعطيل رسمی براي غدير و هجده ذيحجه.
- 3 – تاسيس اولين دارالعلم در محله ی شيعه نشين بغداد كه كتابهای فراوانی را وقف كرد .
- 4 – تقويت مراكز علوم شيعی از جمله تقويت شهر قم
- 5 – تعمير و تاسيس بناهای مجلل و عظيم بر مزار پيشوايان شيعه و توسعه ی حرم آن.
علی عمادالدوله تصميم به تصرف بغداد گرفت به همين دليل برادر كوچكترش احمد را به بغداد فرستاد و بغداد را تصرف كرد و سرانجام در سال 338 هجری از دنيا رفت و عموم مردم به پاس مهربانيش به سوگ نشستند.
ركن الدوله (حسن) در ايران ماند و توانست در سال 336 هجری حكومت آل بويه را تحكيم بخشد و به اين ترتيب حكومت آل بويه در ايران شكل گرفت و شهر ری از مراكز مهم فرهنگی و سياسی ايران در آن زمان بود . پس از مرگ ركن الدوله ، عمادالدوله به وصيت عمويش در فارس ماند و شيراز را پايتخت خود قرار داد و آن دوران براي ايران عصر عدالت و آبادانی بود و كارهای زيادی در ايران انجام داد . سرانجام قابوس ابن وشمگير پس از هجده سال توانست گرگان و طبرستان را بگيرد وی جنگ های زيادی داشت ، ری را گرفت و حاكم شهر ری شد و وضع كشور روز به روز به هم می ريخت و حاكمان از سلطان محمود غزنوی كمك خواستند و او محمدالدوله را كشت و به حكومت آل بويه كه 80 سال در ری حكومت می كردند پايان داد . و درگيری ها و اختلافات ادامه داشت تا عضدالدوله و جلال الدوله اقتدار خود را از دست دادند و طغرل سلجوقی به حكومت رسيد و به اين ترتيب در سال 447 هجری حكومت 128 آل بويه به پايان رسيد .
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 3525
#65
Posted: 8 Apr 2015 20:15
الان که مسلمانیم و برای حج میریم عربستان به ایرانیان تجاوز میکنن
ولی اون موقع که به زور به ایران حمله کردن،قطعا با استدلال و مهربانی مسلمانمون کردن و ما خودمون آغوش گشودیم
ویرایش شده توسط: nisha2552
ارسالها: 146
#67
Posted: 10 Apr 2015 17:20
فعلا كه هم به جوانهامون تجاوز ميكنن و هم امت هميشه در صحنه صف كشيدن با جيب پر از دلار تا برن دور يك جعبه سياه عربي چرخوفلك بزنن و عربها رو كلفتر كنن...كلي هم هر استان پول جمع ميكنن تا در طلا و نقره بسازن برا عربهاي كلفتر و ساختمان طلا ميسازن برا قبراشون..اسم عربي ميزارن رو خودشون با پسوند غلام....زماني كه براي جشن پادشاهي ۲۵۰۰ ساله اخ و توف نسار پادشاه ايراني كرديم.لياقتمون همينه..لباس حكمرانون عربي...لباس قاضي عربي..لباس وكيل مجلس..عربي..لباس ريسس جمهور عبا..و توف ميفرستادند بر مردي با ميخك سفيد و عصا وپيپ در دست..زيرا پارسي بود...ما خوشحاليم كه عربها به ناموسمان تجاوز كردند و تا دسته شمشير دينشان را بما فرو كردند
فکر کن ..ازادمرد باش ..دروغ نگو..سکس.فقط..خشن..البته نه با هر کس
ارسالها: 23330
#69
Posted: 29 Apr 2015 21:53
رعب و وحشت اعراب از مواجهه با دیلمان(گیلان) و دیلمیان (گیلانیان)
کسروی باتکیه بر نوشته های طبری و ابوالفرج و ذکر داستان های آنان به بیان رعب و وحشت اعراب از مواجهه با دیلمان و دیلمیان پرداخته که این دو روایت شنیدنی ست:
«طبری در حوادث سال 60 تفصیلی می نویسد که عبیدالله بن زیاد خیال گرفتن عبیدالله ابن الحر نامی از بزرگان کوفه کرد. وی آگاهی یافته از شهر بیرون رفت وقصیده ای در تهدید ابن زیاد گفت که از جمله این بیت است:
فکفوا والاذ دتکم فی کتائب.......اشد علیکم من ز حوف الدیالمه
معنی:دست بردارید وگرنه به دفع شما برخیزم با دسته هایی که در حمله و هجوم سخت تر از دیلمیان اند.
طبری و ابوالفرج اموی در واقعه کربلا و شهادت امام حسین بن علی (ع) نوشته اند که روز نهم محرم امام از عمربن سعد یک شب مهلت خواست و عمر در دادن مهلت تردید داشت یکی از سرکردگان لشکر به وی گفت: سبحان الله اگر اینان دیلمی بودند و این خواهش از تو می کردند تو بایستی بپذیری »
- منبع:شهریاران گمنام، تحقیقی گسترده ، اما ناتمام،فریدون شایسته،کتاب ماه تاریخ و جغرافیا -50- سال پنجم آذر 1380
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7