ارسالها: 23330
#11
Posted: 9 Feb 2019 06:26
majidbt: هدف از این تاپیک چیه؟
همان هدفی که از ایجاد این تاپیک داشتم.البته شخصی تر پدرم اردبیلی هست و برای منطقه پرافتخار آذربایجان
رفتم پروفایلتون دیدم فهمیدم که شما هم ترک هستین تو این تاپیک در مورد تمام مسائل مربوط به آذربایجان مطلب میزارم و همچنین اصلی ترین مسئله تو منطقه آذربایجان یعنی تحصیل به زبان ترکی مفصل پست میزارم.
علاقه من به آذربایجان عزیزم اگر ببیشتر از شما نباشه کمتر نیست مطمئن باشید ... 
اما لحن صحبت شما رو نمیپسندم برای دفاع از هویت ترکی آذربایجان ...
من پدری اردبیلی مادری گیلانی ام یعنی اوج جوک های قومیتی که برای تخریب اقوام میگفتن رو قبلن خودم درک کردم.تو یکی دو پست که گذاشتین ازتون دیدم آتیشتون خیلی تند بود.آدم باید از فرهنگ و تاریخ و مهمترین هویت قومیش که همان زبان مادریدفاع کنه اما نه با لحن تهاجمی،بلکه با گفتگو.این لحن صحبتی که شما پیش گرفتید چیزی جز نفرت بین اقوام از هم ایجاد نمیکنه.
این جریان فکری که الان شما دنبال میکنید من خیلی وقت پیش دنبالش رفتم و آخرش چیزی جز بن بست نیست.دوره پان بازی حالا از هر نوعی که باشه (پان فارسیسم ، پان ترکیسم ، پان عربیسم ، پان کردیسم و ...) خیلی وقت سر اومده الان به جای جبهه گیری باید با گفتگو مشکلاتمون حل کنیم تا کشورمون بیشتر از این دچار مشکل نشه.مردم آذربایحان باید دنبال خواسته هاشون باشند اما نه غیر منطقی بلکه تو چارچوب منطق.در حق مردم آذربایجان تو این ۱۰۰ سال خیلی ظلم شده منکرش نیستم اما بازم میگم لحن صحبت شما رو به هیچ وجه نمیپسندم که برای دفاع از آذربایجان عزیز دیگر اقوام رو تحقیر کنید.نمیدونم اهل کدوم یک از شهر های ترک نشین منطقه آذربایجان هستید اما من در شهر های ارومیه ، تبریز ، اردبیل و ... و دو شهر مرزی بیله سوار و خداآفرین اقوام درجه یک دارم و اقوام پدری من هم ساکن خلخال هستند یعنی اون احساسی که شما دارید با گوشت و استخونم درک کردم.
- من نه مانقوردم نه تجزیه طلب بلکه هدفم از ایجاد این تاپیک به خاطر عشق و علاقه ای هست که به سرزمین پدریم آذربایجان و به خصوص استان اردبیل و شهر خلخال دارم
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#13
Posted: 9 Feb 2019 23:22
majidbt: شمام حرف های کسروی تقی زاده و... را تکرار نکن که دیگر نخ نما شده
اولا برچسب نزنید به من . گفتم من نه مانقوردم نه تجزیه طلب
تمام حرف هایی که زدید خواسته من هم هست اما نه با بد دهنی و توهین ناسزا بلکه با گفتگو.
بله چرا تو مناطق ترک نشین باید اسامی شهر ها فارسی باشه درسته.چرا یک فرد ترک باید به زبان فارسی تحصیل کنه در حالیکه باید به زبان ترکی تحصیل کنه.تمامی چیز هایی که دغدغه شماست دغدغه منم هست.اما با گفتگو نه با تندروی.اگر با تندروی بریم جلو انگ تجزیه طلب بودن مثل یکی از اقوام که در غرب کشور هستن به ترک ها میزنن.
بازم میگم آتیشتون تند هستش چطوری میخواید به این خواسته ها برسید با برداشتن تفنگ ؟! فرهنگ آذربایجان کشت و کشتار رو قبول نمیکنه.همین روشی که آذربایجان داره ادامه میده بهترین روش برای احقاق حق مردم آذربایجان هستش.شهر مرزی تو اردبیل که یک فارس نداره به اسم پارس آباد خوانده میشه که مضحک هستش که حالا میگن نام قدیمش پارسا آباد بوده کم کم شده پارس آباد ! این نام در منطقه ترک نشین اما باید با زبان گفتگو از حقمون دفاع کنیم.که البته توان دفاع رو هم داریم.چون از نظر بافت جمعیتی ترک های آذربایجان در ایران به تعدادی هستن که فقط با یک راهپیمایی ساده بتونن نظر ها رو به خودشون جلب کنن.
اما نباید برای رسیدن به حقوق مردم آذربایجان دیگر اقوام ایران رو کوچیک کنیم که اگر اینکارو بکنیم میشیم دقیقن عین افرادی که ۱۰۰ سال هست مردم آذربایجان را تحت فشار قرار دارند هیچ فرقی نداریم.من اردبیلی ناراحت میشم که ترک های اردبیل برای نبود کار در اردبیل مجبورن برن تو مناطق غیر ترک تشین کار کنند.منابع معدنی آذربایجان باید تو مناطق غیر ترک نشین مورد استفاده قرار بگیره ناراحت میشم و دوست دارم این منابع تو خود آذربایجان مصرف بشه.مردم آذربایجان این توان دارند که از حقشون دفاع کنند فقط نباید از اونور بوم بیوفتیم.
خواسته های شما خواسته های منم هست اما با زبان گفتگو نه دعوا
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#14
Posted: 11 Jul 2019 22:09
مردمان نرک
مردمان تُرک یا تُرک‌ها گروههای قومی اوراسیایی‌اند که در آسیای شمالی، مرکزی و غربی، مغولستان، سیبری جنوبی، شمال‌غربی چین و بخش‌هایی از اروپای شرقی ساکن‌اند و به زبان‌هایی از خانوادهٔ زبان‌های ترکی‌تبار سخن می‌گویند و اشتراکات تاریخی و فرهنگی میان آنها مشاهده میشود. ترک‌زبان‌ها در کشورهایی همچون مغولستان، چین، روسیه، قرقیزستان، قزاقستان، ازبکستان، ترکمنستان، تاجیکستان، افغانستان، ایران، جمهوری آذربایجان، عراق، ترکیه، قبرس، یونان، گستره مهاجرت کنونی ترک‌زبان‌های آسیای کوچک بیشتر به سوی کشورهای اروپای مرکزی (آلمان، اتریش، سوئیس، فرانسه، انگلیس)، آمریکا و استرالیا بوده، جوامع قابل‌توجهی را در این کشورها تشکیل داده‌اند. آنها ازلحاظ تاریخی و زبانی با گوک‌ترک‌ها، مردمی ایلی که در قرن ششم یک امپراتوری در گستره مغولستان و مرزهای شمالی چین تا دریای سیاه را بنیاد نهادند مرتبط‌اند. مردمان ترک، جز چند استثنا مانند بخش اروپایی ترکیه و منطقه ولگا در آسیا زندگی می‌کنند. مهمترین پیوند تاریخی آنان، جدا از تاریخ و زبان، این است که جز یاقوتستان و چوواش در سیبری همگی مسلمان‌اند. مردمان ترک را میتوان به دو گروه اصلی غربی و شرقی تقسیم کرد. گروه غربی شامل مردم ترک جنوب غرب اروپا و جنوب غرب آسیا ساکن ترکیه و شمال غرب ایران هستند. گروه شرقی شامل مردم ترک آسیای مرکزی، قزاقستان، و منطقه خودمختار اویغور در سین کیانگ چین هستند.
اقوامی که امروزه ترک‌تبار و ترک‌زبان نامیده می‌شوند در اراضی وسیعی در کشورهای آسیایی و اروپایی زندگی می‌کنند. از سمت شرق تا قسمت‌هایی از مغولستان و چین و از غرب تا قسمت‌های از یوگسلاوی سابق و سیبری شمالی تا اطراف مسکو یعنی شهر قازان و از جنوب غربی تا مرزهای لبنان و قسمت‌هایی از قبرس در یک گسترهٔ جغرافیایی بسیار بزرگ پراکنده شدند. ترک‌تبارها و ترک‌زبان‌ها در کشورهایی همچون مغولستان، چین، روسیه، قرقیزستان، قزاقستان، ازبکستان، تاجیکستان، افغانستان، ایران، جمهوری آذربایجان، عراق، ترکیه، قبرس، یونان، بلغارستان، یوگسلاوی سابق (مقدونیه، بوسنی، کوزوو، کرواسی) رومانی، مجارستان، فنلاند، اکراین، یونان و مولداوی سکونت دارند.
گستره مهاجرت کنونی ترک‌زبان‌های آسیای کوچک بیشتر بسوی تمامی کشورهای اروپا (آلمان، اتریش، هلند، سوئیس، فرانسه، انگلیس)، آمریکا و استرالیا است و جوامع قابل‌توجهی از ترک‌های اروپا را ترک‌های استانبولی تشکیل می‌دهند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#15
Posted: 11 Jul 2019 22:18
پیشینهٔ واژهٔ تُرک
در نوشته‌های تاریخی، «ترک» در مقابل تاجیک (غیر عرب و ترک) آمده‌است. نام ترک نخستین بار در قرن ششم میلادی در نوشته‌های چینی دیده میشود. در همان قرن، ترکان، دولتی نیرومند تأسیس کردند که از مغولستان و سرحد شمالی چین تا دریای سیاه امتداد داشته‌است. مؤسس حکومت مزبور، که چینیان او را «تئومان» می‌نامند، در کتیبه‌های ترکی بومن، در سال ۵۵۲ م. درگذشت و برادرش «ایستمی» (در تاریخ طبری: سنجبوخاقان) که در مغرب فتوحاتی کرده، ظاهراً تا سال ۵۷۶ م. زیسته‌است این دو برادر گویا از آغاز مستقل از یکدیگر حکومت می‌کردند. چینیان از دولت مزبور بنام امپراتوری ترکان شمال و مشرق یاد کرده‌اند. در سال ۵۸۱ م. تحت نفوذ سلسلهٔ چینی «سویی» این دو امپراتوری به‌طور قطع از یکدیگر جدا شدند و بعدها هر دو تابع سلسلهٔ چینیِ «تانگ» (۶۱۸ – ۹۰۷ م) گردیدند. در حدود سال ۶۸۲ م. ترکان شمال موفق شدند استقلال خود را به‌دست آورند.
اصطلاح «ترک» از میانهٔ سدهٔ ششم میلادی برپایهٔ اتحادیهٔ گوگ ترکها در مناطق شمال چین و بیابان‌های غربی آن ایجاد شد و بر اقوام زیرگروه این اتحادیه گذاشته شد و از این پس اقوام جُداسَر و مستقل این اتحادیه‌ها که هر کدام برای خود نام ویژهٔ خود را داشت، ترک نامیده شدند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#16
Posted: 11 Jul 2019 22:21
فرهنگ ترک
داستانهای منظوم حماسی مردمان ترک، قبل از ابداع خط به وجود آمدند و سینه به سینه انتقال یافتند. مردمان ترک اصطلاحات مختلفی را، برای نامیدن داستانهای حماسی و قهرمانی و راویان آنها استفاده می‌کنند. اغوزها سرایندهٔ داستان حماسی را اوزان می‌خواندند که اوزانچی، یانشاق، وارساق و دده نیز عنوان میشد. تقریباً در قرن نهم اوزان جای خود را به عاشیق سپرد. عاشیق‌ها از دوران قبل از اسلام در بین مردمان ترک وجود داشتند.
داستانهای حماسی مردمان ترک به چهار گروه اصلی سکایی، هون، گؤک‌ترک و اویغور تقسیم شده‌است که با توجه به روند تاریخ ترکان است. حلقهٔ سکایی شامل داستانهای تنکا الب‌ار و شو، حلقهٔ هون شامل داستان اغوز قاغان، حلقهٔ گؤک‌ترک شامل داستانهای بوزقورد (گرگ خاکستری) و ارگنه‌قون (گذرگاه صعب‌العبور) و حلقهٔ اویغور شامل داستانهای تورییش (پیدایش) و کوچ که با یکدیگر پیوستگی دارند، است.
کاشغری خلاصه‌ای از داستان فرمانروای ترک، «شو»، را ذکر کرده که مربوط به مقابلهٔ شو با حملهٔ اسکندر ذوالقرنین به ترکستان غربی است.
تعداد داستانهای حماسی ترکان بسیار است. علاوه بر داستانهای حماسی باستانی و حدود هفتاد داستان جدید شامل عناصر باستانی، مؤلفان تاریخ ادبیات دنیای ترک از حدود صد و بیست داستان حماسی جدید نام برده‌اند که داستانهای حماسی ماناس، کوراوغلو و آلپامیش از اهمّ آنهاست. سرودن داستانهای حماسی در بین ترکان تا این اواخر وجود داشته‌است که ازنظر شکل و محتوا با سنت داستان‌پردازی قبلی متفاوت است.
مبتنی بر حوادث تاریخی بودن، حضور مخلوقات خارق‌العاده در کنار شخصیت‌های واقعی، تعدّد حوادث فوق طبیعی، عموماً منظوم یا دارای نظم و نثر بودن، عدم وجود مؤلف شناخته‌شده، زبان روان و ساده و برگرفته از زبان مردم و شکل گرفتن در محیط جغرافیایی و زمان خاص و تحول در زمان و مکان وقوع حوادث با مهاجرت ناقلانشان به جاهای دیگر، مهمترین ویژگی‌های داستانهای حماسی ترکان است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#17
Posted: 11 Jul 2019 22:25
زبان‌های ترکی
زبان‌های ترکی به دو دستهٔ کلی شرقی و غربی تقسیم میشود. زیرمجموعه‌های شرقی زبان‌های ترکی عبارت‌اند قزاقی، قرقیزی و ازبکی و زیرمجموعه‌های غربی زبان ترکی نیز شامل ترکی استانبولی، ترکمنی و ترکی آذربایجانی می‌شوند.
همچنین، زبان‌های ترکی به شش دستهٔ جزئی تقسیم میشود.
- خانوادهٔ چوواش (اُغور یا بلغار)
- خانوادهٔ شمال غربی (قپچاق)
- خانوادهٔ جنوب غربی (اُغوز)
- خانوادهٔ جنوب شرقی (قارلق)
- خانوادهٔ شمال شرقی (ترکی سیبری)
- خانوادهٔ خلجی (آرگو)
زیرمجموعه‌های شرقی زبان ترکی عبارتند از اویغوری، قزاقی، قرقیزی و ازبکی، و زیرمجموعه‌های غربی زبان ترکی نیز شامل ترکی استانبولی، ترکمنی، ترکی قشقایی، ترکی آذربایجانی و خلجی است.
زبان‌های ترکی به‌همراه زبان‌های مغولی، تونگوزی و برخی موارد کره‌ای و ژاپنی جزء زبان‌های آلتایی به‌شمار می‌رفتند ولی امروزه هم نظریه زبان‌های اورال - آلتایی و هم نظریه زبان‌های آلتایی به‌طور گسترده‌ای رد شده‌اند و تنها میتوان زبان‌های ترکی را تحت خانواده زبانی خود بررسی کرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#18
Posted: 11 Jul 2019 22:28
سلسله‌های ترک‌تبار ایران
سلسله‌های ترک‌تبار که در ایران بعد از اسلام حکومت کردند عبارتند از:
- غزنویان (۱۱۷۶–۹۷۷ میلادی)
- سلجوقیان (۴۲۹ ه.ق - اواخر قرن ششم)
- خوارزمشاهیان
- تیموریان
- آق قویونلوها
- قراقویونلوها
- افشاریان
- قاجاریه
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#19
Posted: 11 Jul 2019 22:42
گردهمایی سالانه ترکها در قلعه بابک برای چیست؟
گردهمایی سالانه قلعه بابک واقع در شهرستان کلیبر استان آذربایجان شرقی از سالهای پایانی دهه هفتاد آغاز شد.
در آن سالها فعالان حقوق مدنی ترک در جستجوی پلاتفرم و تریبونهایی بودند که بتوانند هم مطالبات خود از حکومت را مطرح کنند و هم پیغام خود را به لایه های مختلف جامعه برسانند. گروهی از فعالان سیاسی در آذربایجان که به وعده‌های "دولت اصلاحات" برای باز شدن فصای سیاسی و فرهنگی دل بسته بودند، خیلی زود نا امید شدند و اغلب در همان سالهای نخست ناچار شدند مابین پیوستن به صفوف اصلاح طلبان و فعالیت در چهارچوب حقوق قومی و زبانی، یکی را انتخاب کنند. به علاوه حوادث خونین ۱۸ و ۲۰ تیر ۱۳۷۸ در کوی دانشگاه تهران و دانشگاه تبریز و بخصوص گستردگی بیشتر سرکوب در تبریز و انعکاس محدودتر آن در رسانه‌ها نشان داد که نهادهای امنیتی برای سرکوب تجمعات اعتراض آمیز شهری به ویژه در مناطق خارج از مرکز دست بازتری دارند.
در همین شرایط، به گفته فعالان ترک، با پیشنهاد محمد تقی زهتابی از بازماندگان فرقه دمکرات آذربایجان گروهی از فعالان ترک به مناسبت "سالروز تولد بابک خرمدین" برگزاری مراسمی با عنوان "قورولتای" یا کنگره بابک را در قلعه بابک آغاز کرده بودند. زهتابی تاریخدان و استاد زبان و ادبیات ترکی بود و به ویژه بعد از انتشار کتاب حجیم "تاریخ دیرین ترک‌های ایران" به زبان ترکی، در شهرهای مختلف آذربایجان چهره شناخته شده ای بود.
کنگره بابک که در در دومین پنجشنبه و جمعه تابستان تشکیل می شد خیلی زود مورد توجه اقشار مختلف مردم شهرهای ترک‌نشین قرار گرفت. آنچنانکه در تصاویر و فیلمهای متعدد ضبط شده از مراسم‌های قلعه بابک دیده میشود، این گردهمایی در ابتدا بیشتر یک فستیوال فرهنگی بود. زنان و مردان از گروههای سنی مختلف و اغلب بصورت خانوادگی در دامنه طبیعت سرسبز منطقه قاراداغ آذربایجان چادر می زدند. عاشیق‌ها و گروههای موسیقی که از استانهای آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، زنجان و حتی تهران و دیگر مناطق مرکزی می آمدند، برنامه اجرا می کردند. عده ای از هنرمندان و مردم عادی در گروههای کوچک و بزرگ می رقصیدند و برخی اشعار ترکی می خواندند.
در تیرماه سالهای ۱۳۸۱ و ۱۳۸۲ گروهی از بازیگران تئاتر از اردبیل داستان "تپه گؤز" یکی از داستانهای حماسی "کتاب دده قورقود" را به شکل تئاتر میدانی در قلعه بابک اجراء کردند. در همین سالها بود که در کنار افزایش چشمگیر تعداد شرکت کنندگان گردهمایی قلعه بابک و با تأکیدی که بر جایگاه تاریخی بابک خرمدین به عنوان نماد مبارزه با ظلم می شد، رنگ سیاسی و اعتراضی این مراسم هم بیشتر شد. جمعیت بسیاری با سر دادن شعارها و حمل پارچه نوشته‌ها و پلاکاردهایی از دامنه کوه به سمت قلعه حرکت می کردند. بروشورهایی که محتوای آنها مطالبات مدنی و سیاسی ترکها و لیستی از مشکلات اقتصادی منطقه آذربایجان بود، در میان مردم پخش میشد.
مسئله هویت یکی از محورهای اصلی شعارهای طرح شده در این مراسمها بود. برگزار کنندگان این گردهمایی علاوه بر تاکید روی مضمون مطالب و شعارهای روی پارچه نوشته‌ها، به زبان و الفبای مورد استفاده هم توجه داشتند. استفاده از زبان انگلیسی و الفبای لاتین برای نوشته‌های ترکی بر روی برخی از پلاکاردها نشان می‌دهد که این فعالان علاوه برهدف رساندن مطالبات خود به مسئولین حکومت و جلب حمایت مردمی، به دنبال جلب توجه رسانه‌های بین المللی و به خصوص مطبوعات کشورهای ترک زبانی چون ترکیه و جمهوری آذربایجان نیز بودند. در یک تصویر مربوط به گردهمایی سال ۱۳۸۲ شرکت کنندگان پارچه ای حمل می کنند که روی آن به زبان ترکی با الفبای لاتین نوشته: "ما ترکیم. آذری نیستیم."
با پررنگ تر شدن ماهیت اعتراضی این تجمعات، جلوگیری از برگزاری مراسم در دستور ارگانهای امنیتی جمهوری اسلامی قرار گرفت. بازداشت‌ها در آستانه برگزاری گردهمایی ها بیشتر شد و عده زیادی نیز به هنگام حرکت به سمت قلعه بابک دستگیر می شدند. بازداشت شدگان اغلب در دادگاههای انقلاب با اتهام "اخلال در نظم عمومی"، "فعالیت بر علیه امنیت ملی با شرکت در مراسم غیرقانونی قلعه بابک" و یا "تبلیغ پان ترکیسم" روبرو و به حبس‌های طولانی مدت محکوم می شدند.
سازمان عفو بین‌الملل اتهام تبلیغ پان ترکیسم برای بازداشت شدگان را "مبهم" ارزیابی کرده است. به گزارش این سازمان حقوق بشری، در جریان گردهمایی سال ۱۳۸۴ حداقل ۲۱ تن از بازداشت شدگان به احکام حبس تا مدت یک سال محکوم شدند. درتیرماه ۱۳۸۴ مأموران نظامی و امنیتی مسیرهای منتهی به قلعه بابک را به طور کامل بستند و برای متفرق کردن مردم آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند. در این سال تنها عده اندکی و آنهم در سایه حضور اعلمی نماینده وقت تبریز توانستند خود را به قلعه برسانند. اکبر اعلمی چند روز بعد از شرکت در این گردهمایی سالانه در مصاحبه‌ای با خبرگزاری مهر، از "پليسي و امنيتي كردن اين مراسم" انتقاد کرد.
بعد از ماجرای کاریکاتور روزنامه ایران در سال ۱۳۸۵و اعتراضات خرداد ماه آن سال که با سرکوب و دستگیری های گسترده فرو نشست، گردهمایی قلعه بابک هم رونق خود را از دست داد اما اعتراضهای شهری در آذربایجان به مناسبتهای مختلف بصورت پراکنده و موردی همچنان برگزار می شد. تظاهرات خیابانی با محوریت حقوق زبانی در روز جهانی زبان مادری در ماه اسفند و به هنگام بازگشایی مدارس، همچنین گردهمائی‌های اعتراضی مربوط به خشک شدن دریاچه ارومیه از آن جمله است. اما، در سالهای اخیر بخش اعظم اعتراضات خیابانی در این مناطق در قالب واکنش به توهینهای قومی و نژادی در برنامه های تلویزیونی و دیگر رسانه ها بود.
محدود شدن تجمعات خیابانی ترکها به اعتراضهای موردی و واکنشی در سالهای گذشته در نتیجه سرکوب سیستماتیک حکومتی از یک طرف و دور شدن تدریجی نسل جوانتر از فعالیتهای مؤثر مدنی-سیاسی و روی آوردن ناگزیر آنها به استادیوم های فوتبال از طرف دیگر، موجب شده که بعد از نزدیک به دو دهه، دوباره بحث نیاز به پلاتفرمها و تریبونهای کارآمد برای طرح مطالبات حقوقی در محافل مختلف از جمله مراسم قلعه بابک در آذربایجان داغ شود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#20
Posted: 11 Jul 2019 22:45
تاریخچه ترکی استانبولی و آذری
زبان های ترکی استانبولی و آذری در ریشه اصلی در واقع یک زبان بودند. هرچه بیشتر به عقب برگردیم تفاوت های این دو زبان کمتر می شود. گرچه تفاوت در لهجه همیشه بین این مناطق وجود داشت و هنوز هم وجود دارد (همانطور که تفاوت در لهجه حتی بین آذری ها ایران هم زیاد هست) بیشتر تفاوت این دو زبان در واقع پس از از بین رفتن امپراتوری عثمانی ایجاد شد. در ترکیه مدرن به واسطه احساسات وطن پرستانه و مدرن گرایانه، تغییراتی در زبان ایجاد شد تا به واسطه آن ابتدا خط نوشتاری ترکی از عربی به لاتین تغییر کند و سپس در یک سلسله تغییرات تلاش شد واژه های فارسی و عربی وارد شده در زبان ترکی استانبولی با واژه های قدیمی ترکی یا واژه های جدید ساخته شده با ریشه ترکی جایگزین شود.
باید توجه داشت که این تغییرات تنها در ترکیه انجام می شد پس مردم ساکن آذرباییجان (در ایران و در شوروی) از این تغییرات مصئون ماندند. این موضوع یکی از جنبه های جداکننده اصلی این زبان ها/گویش ها بود. با گذشت زمان و ورود واژه های مرتبط با تکنولوژی به سه کشور ایران، شوروی (و بعدا اذرباییجان) و ترکیه هر کدام از این واژه های جدید به نحوی وارد زبان های ترکی شدند و این موضوع هم تفاوت های آنها را بیشتر کرد. باید به این موضوع هم توجه کرد که شوروی تلاش زیادی برای جداکردن نژادی مردم منطقه آذرباییجان می کرد. مردم این منطقه نسبت به مردم ایران بیشتر با واژه های روسی سر و کار داشتن و حتی خط نوشتاری آن سیلیریک شد، پس تفاوت هایی در این منطقه هم نسبت به آذرباییجان ایران ایجاد شد (گرچه این تفاوت ها نسبت به تفاوت ترکی اذرباییجان و ترکی استانبولی کمتر است).
در نهایت میتوان گفت نحوه صحبت کردن مردم آذرباییجان در واقع شکلی از زبان ترکی است که پیش از ایجاد تغییرات در ترکیه، در امپراتوری عثمانی هم وجود داشت. اما با ایجاد این تغییرات تفاوت ها در بین این زبان ها بیشتر شده است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 2 از 6