معرفی استان خوزستان با مساحت 64236 کیلومتر مربع، در جنوب غربی ایران قرار دارد. این استان از شمال به استان لرستان، از شمال شرقی به استان اصفهان، از شمال غربی به استان ایلام، از شرق و جنوب شرقی به استان های چهار محال و بختیاری و کهکیلویه و بویر احمد، از جنوب به خلیج فارس و از غرب به کشور عراق محدود می شود. استان خوزستان دارای 16 شهرستان و 29 شهر می باشد.استان خوزستان که یکی از مهم ترین وبا ارزش ترین مناطق ایران است؛ در جنوب غربی ایران واقع شده و از جاذبه های کم نظیر گردشگری در زمینه های طبیعی، تاریخی، معماری، اجتماعی و فرهنگی برخوردار است. خوزستان یکی از باستانی ترین و تمدن خیزترین ناحیه های جهان بوده و جزو كهن ترین سرزمین های متمدن بشری به شمار می رود. آفتاب دل نشین، آب فراوان، خاک مرغوب و مردمانی سخت کوش سبب شده؛ این منطقه یکی از پرحاصل ترین نقاط ایران شده و لقب"زرخیز" را از آن خود نماید.درباره واژه "خوزستان"، معانی و تعابیر فراوانی وجود دارد که قدمت ودیرینگی این خطه را آشکار می سازد. برخی کلمه "خوز" را نام قبیله ای می دانند که در این منطقه ساکن بوده است. "ابن منظور" به سال 711 ه. ق. در"لسان العرب" اشاره دارد: " خوز قومیا قبیله ای از مردم عجمند". از سوی دیگر "خوز" را به معنی "شکر" و"نیشکر" نیز معنا می کنند. زیرا خاک حاصلخیز و بارور خوزستان، استعداد ویژه ای برای رشد این گیاه، داشته و آنجا بهترین محصول نیشکر را به دست می داده است."خوزستان" در دوران باستان، به خصوص در دوره هخامنشی به دو ناحیه تقسیم می شد: بخش های شمال و شمال شرقی که انشان (انزان) نام داشت و سرزمین های با صفا، کوهستان ها و جنگل های فراوانی را شامل بود، و ناحیه جنوبی که دارای آب و هوای گرم و مرطوب و دشت های حاصلخیز و جلگه ای جنوبی که دارای آب و هوای گرم و مرطوب و دشتهای حاصلخیز و جلگه بوده است. بخشهای جنوبی که "عیلام" نام داشته یادآور تمدنهای دیرینه خوزستان است و به شدت تحت تاثیر فرهنگ "میان رودان" بوده و جغرافیای وسیعی را شامل می شده که حد فاصل لرستان و خوزستان و سواحل خلیج فارس امروزی است."استرابون" جغرافی دان عهد باستان، خوزستان را از حاصلخیزترین جلگه های جهان می داند؛ زیرا رودخانه های زیادی این دشت را مشروب می کرده که امکان کشاورزی و آبادانی را در این منطقه میسر می ساخته است . شاید بر همین اساس بوده که عده ای بر این اعتقادند که نام این سرزمین "هند" یا"اند" بوده که به معنای جایی با آبهای فراوان می باشد. در کتاب"مجمع التواریخ و القصص" خوزستان به نام "حجوستان" و "حبوجستان" آمده که به نظر می آید ماخوذ از زبان پهلوی با عناوین "حبوجستان" و "حوجستان" است.وجود مراکز علمی و فرهنگی همچون دانشگاه جندی شاپور در این استان، دال بر اهمیت و رونق این خطه ارزشمند می باشد که استادان بزرگ دانش پزشکی را از یونان، مصر، هند و روم گرد هم آورده بوده است. پزشکان برجسته و ناماوری که به مداوای بیماران و تدریس دانشجویان رشته پزشکی در این دانشگاه مشغول بوده اند. این دانشگاه که به دستور شاپور اول (241-271 م) بنیان نهاده شد. توسط شاپور دوم (ذوالاکتاف) مرمت و بازسازی گشت و در زمان انوشیروان تکمیل و توسعه یافت. علما، دانشمندان و شاعران بزرگی همچون"ابونواس حسن بن هانی خوزستانی"، که از ارکان شعر عرب است، "عبدالله بن میمون اهوازی"، "نوبخت اهوازی منجم" و فرزندانش، جورجیس پسر بختشوع گندیشاپوری و شاعران عرب زبان شیعی، مانند "ابن سکیت" و "دعبل خزائی" که با اشعار خود ولایت و امامت را پاس داشته اند و زبان به مقاومت گشوده اند از همین منطقه برخاسته و در این دیار زندگی می کرده اند.نفت و گاز مهمترین منابع طبیعی کشور؛ برای اولین بار در این استان و در شهر مسجد سلیمان، قریب به 80 سال پیش کشف و استخراج شد. از آن موقع تا کنون حوزه های نفتی فراوانی در این استان کشف و مورد بهره برداری قرار گرفته که ازمهمترین آنها حوزه های نفتی اهواز می باشد. پالایشگاه آبادان و پتروشیمی بندر امام و ماهشهر و... از جمله صنایع وابسته به نفت در این استان می باشند. رودخانه کارون پر آب ترین رودخانه شرق میانه،به همراه رودخانه های دز، کرخه، اروند و گتوند؛ این استان را به یکی از مساعدترین استان ها برای اجرای طرح های کشاورزی تبدیل نموده و هم اکنون بزرگترین طرح تولید نیشکر و صنایع جانبی آن، در این استان در حال انجام است. ارتباط این استان به آب های آزاد از طریق بنادر آبادان و خرمشهر، امکان دیگری از این استان برای تجارت آزاد می باشد.
شهرها 1_Bandare Mah shahr2_Masjed Soleyman3_Abadan4_Andimeshk5_Ahvaz6_Ieaze7_Khorram shahr8_Behbahan9_Dezfull10_Dashte azadegan11_Raam hormoz12_Shooshtar13_Shoosh14_Shadegan******
بندر ماهشهر بندر ماهشهر یكی از قدیمی‌ترین بنادر خلیج‌فارس است و از آنجا كه اولین بندری بوده كه كشتی های مسیر بصره به اروندرود و به هند از آنجا می‌گذشته‌اند؛ همواره مورد توجه بوده است. علاوه بر این در دوره معاصر به علت صدور فرآورده های نفتی از طریق این بندر اهمیت آن دوچندان شده است. با احداث مجتمع های بزرگ شیمیایی در منطقه ویژه اقتصادی بندر امام خمینی، بیش از پیش بر اهمیت و اعتبار شهرستان بندر ماهشهر افزوده شده است.نام این بندر را "مهرویان"،"ماچوله"، "بندر معشور" و "بندر مهشور" نیز گفته اند. این شهر در سال1326 خورشیدی تابع خرمشهر شد و سرانجام در سال 1339 به صورت شهرستان درآمد.
مسجد سلیمان مسجد سلیمان را شاید بتوان اولین شهر پارسی در خوزستان و جنوب غرب ایران نامید. این منطقه در 145 كیلومتری شمال شهر اهواز قرار دارد و نام آن برگرفته از تختگاه تاریخی سر مسجد و آتشكده است.در این منطقه؛ آثار كهن مربوط به زندگی غار نشینی و دوران ماقبل تاریخ كشف شده است و طبق تحقیقات انجام شده؛آثار به جا مانده از این ناحیه حداقلبه هزاره پانزدهم پیش از میلاد برمی‌گردد. گفته می‌شود كه در همین مكان هوشنگ پیشدادی در اثر برخورد دو سنگ چخماق شعله آتش را برای اولین بار كشف كرده است.در دوره ایلامیان؛ این منطقه "آساک" نامیده می شده و احتمالا جزیی از ایالات سیماش بوده است. بعدها به واسطه ضعف ایلامیان مسكن پارسیان شده و در دوره هخامنشیان با نام پارسومانش یا پارسوماش شناخته شده است. مسجد سلیمان در زمان كیانیان، عیلامی‌ها، مادها، پارس ها، سلوكیان، اشكانیان و ساسانیان اهمیت فراوانی داشته است و آثار برجا ماندهاز آن دوران ها شاهد این ادعاست. مسجد سلیمان همچنین زادگاه چیش پیش پارسی؛ پدربزرگ کوروش کبیر بوده است. در قرون وسطی این شهر به نام"تُلْغُر" نامیده می‌شده، سپس به"جهانگیری" و "میدان تفتون" معروف گردید. بعد از اینكه آثار آتشكده سرمسجد برای همگان مشخص شد، بنا به تصویب مجلس شورای ملی در سال 1305 خورشیدی به "مسجد سلیمان" تغییر نام یافت.صفه سر مسجد، برد نشانده، چهارطاقی سیم بند در اندیكا، قلعه های لیت و بردی در اندیكا، نقش برجسته های بی‌شمار، قبرستان انگلیسی ها و ارامنه، چاه شماره یك، پالایشگاه، شهر بنوار، بقعه امام‌زاده شاه ابوالقاسم، بقعه امام‌زاده بابااحمد و بقعه هفت شهیدان از جمله مهمترین دیدنی های شهرستان مسجد سلیمان به شمار می‌آیند.
بیچاره خوزستانیا. قبل انقلاب محروم بودند. موقع جنگ یک تنه از کل ایران دفاع کردند. الان هنوز هم امکانات درست و درمون ندارند. من به شخصه عاشق غیرت و شجاعت و همینطور لهجه قشنگشون هستم.
آبادان شهرستان آبادان در 116 كیلومتری اهواز، در دهانه ورودی خلیج فارس ودر همسایگی كویت و عراق قرار دارد. آبادان جزیره است به طول 46 كیلومتر و عرض بین 32 تا 20 كیلومتر كه در دلتای اروند رود بین رودهای بهمنشیر و كارون و اروند واقع است.تاریخ زندگی در این منطقه را می‌تواناز دوره ساسانی و قرون اولیه اسلامی تاكنون در نظر گرفت. این مكان هم زمان با ظهور اسلام شهری آباد بوده است. یاقوت حموی جزیره بزرگ راكه بین دو شط یعنی اروند رود و كارون واقع شده، "میان رود" نام داده است.در تجزیه و تحلیل واژه آبادان می توان به معنی "محلی برای پاسداری و نگهبانی از آب" رسید و بطلیموس پدر جغرافیای یونان نام "آرپفانا" و"آپفادانا" را برای آبادان به کار می برد. واژه "عبادان" که در دوره های اخیر به آبادان استناد می شد معرب همان واژه است. برخی نیز وجه تسمیه عبادان را به دلیل عبادت زیاد مردم این دیار ذکر کرده اند. در زمان سلطنت رضا شاه پهلوی نام عبادان به آبادان تغییر یافت.در آبادان، عمارت و آبادانی زیادی به چشم می خورد که می توان به رباطها و خانقاه و مدرسه ها و مساجد متعدد اشاره کرد. همچنین مقبره ای منسوب به حضرت خضر و الیاس در اطراف رود بهمنشیر وجود دارد که به همین سبب، عرب زبانان آبادان را "جزیره الخضر" می گفته اند. مدرسه مهرگان، بقعه خضر، موزه آبادان، مسجد رنگونیها، سینما نفت و ساختمان آموزشگاه فرهنگ برخی از مكان‌های دیدنی و تاریخی شهرستان آبادان را تشكیل می‌دهد.
اندیمشک اندیمشك از شهرهای مهم استان خوزستان به شمار می رود که در 158كیلومتری شمال اهواز واقع شده است. اندیمشک با داشتن دو سد عظیم کرخه (بزرگترین سد خاکی کشور) و سد دز با 206 متر ارتفاع اهمیت ویژه ای در تولید انرژی در منطقه دارا است.این شهر در دامنه‌های جنوبی زاگرس و در كناره خرابه های شهر قدیمی"لور" واقع شده است. لور شهری آباد بوده كه جغرافی نویسانی چون اصطخری و مقدسی از آن نام برده‌اند. گویا شهر لور تا قرون وسطی از آبادی بهره‌مند بود و پس از آن رو به ویرانی نهاده است. بنای اولیه اندیمشک در زمان قاجاریه توسط فردیبه نام حاج صالح خان مکری ایجاد شد که به صالح آباد مشهور و بعدها به اندیمشک تغییر نام پیدا کرد.از آثار تاریخی اندیمشك می توان به ویرانه های شهر ساسانی لور، پل صیحه، بقعه شاه‌زاده احمد درمازو، قلعه رزه و ویرانه‌های شهر ایلامی زعفران دشت اشاره نمود.
اهواز اهواز قدیمی ترین شهر خوزستان و مركز استان خوزستان است كه در كتیبه های باستانی از آن نام برده شده است. این منطقه در زمان سلاطین عیلام شهری آباد و پر سكنه به نام "اکسین" بوده كه به نظر می‌رسد در حملات آشور بانیپال یا اسكندر ویران شده است.اهواز امروز شهری است که در زمان اشکانیان ساخته شده و بعدها در زمان ساسانیان توسط اردشیر بابکان رونق یافت. در زمان ساسانیان نام اینشهر "هومشیر" یا "هرمز اردشیر" بوده است. اهواز یا هرمز اردشیر، ترکیبی از نام پروردگار و پادشاه است که در دو بخش ساخته شده بود: دربخشی از آن بزرگان و اشراف سکونت داشته اند و بخش دیگر آن، شهر بازاریان بوده است.از علی مجدفر "ابن بنشاد" در توصیف این شهر آورده است: "اهواز شهر بزرگی است، مردمش زرتشتی و مسلمان و انبار كالاها و فرآورده‌های خوزستان است، شكر، بافته‌های پشمی، جامه‌های دیبا، پارچه‌های كنفی و دیگر محصولات را ازهمه شهرهای ایران به اهواز می‌آورند و از این شهر و به وسیله كشتی از راه خلیج فارس به هندوستان و چین و از راه بصره و عراق و اصفهان به سایر كشورهای جهان حمل می‌كنند.بازرگانان و سوداگران و بیگانگان در این شهر سود بسیار می‌برند".از قرن ششم هجری قمری به بعد به علت خراب شدن سد شادروان و همچنین جنگل‌ها و اغتشاشات داخلی و بروز بیمارهای وبا و طاعون، اهواز رو به خرابی رفت تا آن در سال 1306 هجری قمری همزمان با حفر كانال سوئز و توجه اروپائیان رونق تازه‌ای گرفت. ناصرالدین شاه قاجار هم از این فرصت برای گسترش كشتیرانی بر روی رود كارون استفاده كرد و توسط والی خوزستان در كنار اهواز قدیم بندرگاهی به نام "بندر ناصری" احداث كرد. در پی احداث این بندر نام اهواز به "ناصریه" تبدیل شد ولی در دوره پهلوی به نام قدیمی"اهواز" مجددا باز گردانده شد.پل سفید (پل معلق)، پل سیاه (پل پیروزی)، هتل قو، كارخانه ریسندگی و بافندگی، علی بن مهزیار اهوازی، دانشكده ادبیات (سه گوش)، كاروان‌سرا و سباط معین التجار، پل بند شادروان اهواز، بافت قدیمی اهواز و خانه قدیمی ماپار؛ برخی از دیدنی های این شهرستان را تشكیل می دهند.
ایذه ایذه از جمله شهرهای قدیمی و مهم استان خوزستان است که در 205 كیلومتری شهر اهواز قرار دارد. ایذه منطقه‌ای است كه به واسطه كوهستانی بودن، همواره مورد توجه بوده و اهمیت آنرا در پناهگاه‌های سنگی و سنگ نگارهایی با قدمتی بسیار طولانی می توان دید.ایذه در دوران عیلامیان "آیاپیرو" نامیده می شده که از اهمیت و اعتبار بسیاری برخوردار بوده است. در دوران هخامنشیان این منطقه انزان (انشان)، در عهد ساسانی ایذه و در زمان اتابكان؛ لرمال و مالمیر نامیده شده است. ایذه از نظر تاریخی دارای فرهنگ غنی است که نشانه بازرآن را می توان آثار تاریخی متعددی مثل اشکفت سلمان (مربوط به دوره عیلامیان)، بنای طاق طویله (دوره اتابکان لر) و کول فرح (دوره عیلامیان) برشمرد که در آنها علاوه بر کتیبه هایی به خط میخی می توان به سنگ نگاره های مهم و تاریخی آن اشاره کرد.دریاچه سد دیدنی های تاریخی و هنری منطقه می‌توان به خنگ اژدر، كول فرح، اشكفت سلیمان، خنگ یار علی وند، خنگ كمالوند، شیوند، طاق طویله و كوشك نورآباد، اشاره نمود. مجسمه مفرغی"مرد پارتی" که هم اکنون در موزه ایران باستان نگهداری می شود، از منطقه "شمی" واقع در این ناحیه به دست آمده است. علاوه بر آثار ذکر شده؛ آثار پلی سنگی در این شهر دیده می شود که طبق گفته یاقوت حموی از عجایب جهان شمرده می شده است. این پل كه خرابه‌های آن هنوز دیده می‌شود، بنام مادر اردشیر بابكان (خزهزاد) نامیده می‌شده و گفته می شود که پایه های این پل از سرب بوده است.
صفحه 1 از 13
