ارسالها: 7190
#191
Posted: 22 Mar 2020 23:04
Arman06
مثل همیشه نظراتت عالی
همینطور که گفتی هر دو طرف زجر میکشند.حتی به نظرم اون بیشتر از من ولی راهی بینمون نیست.حزف هم رو نمیفهمیم انگار در دو عالم جداییم.
کاش راهکارهات رو هم ارائه بدی.لااقل کمتر زجر بدیم و زجر بکشیم.
💔تو زمستون داره چشمات...❤️🩹
ارسالها: 25
#192
Posted: 23 Mar 2020 02:38
Streetwalker: مردی که من باش زندگی میکنم یعنی اگه بشه اسمش رو زندگی گذاشت که نمیشه گذاشت بم میگه" وقتی رابطه نباشه خیلی چیزها هم نخواهد بود"
منظورش از خیلی چیزها همه چیزه از نگاه کردن و حرف زدن تا محبت و عشق و....تا مخالفت در همه چیز.
من همیشه از رابطه بعنوان یک اسلحه علیه اش استفاده میکنم.عملا همیشه تو تحریمه و بیچاره زودانزال و عصبی شده.
عرضه ای هم نداره که با کسی دیگری رابطه داشته باشه.یعنی قبلا داشت ولی الان به نظرم ندارهِ.
اون زن کوچولوی ریزه میزه ولی خوشکل و البته متاهل و بچه داری بود که پسر دبیرستانی داشت،با یک شوهر غول پیکر و از این دهاتی ها که اگه میفهمید با بیل از وسط نصفش میکرد و فکر کنم ترسید و رابطش رو به هم زد...
من چون دوستش ندارم هیچ تمایلی هم به رابطه باهاش ندارم.الان که شرایط جدایی رو هم ندارم یعنی اینقدر اوضاع و احوال جامعه ناجوره که همین شوهر صوری وجودش بهتر از نبودش هست.
از نظر مادی هم دستم تو جیب خودمه و نیازی یهش ندارم.
خلاصه این زندگی متاهلی منه.دوست دارم چهار تا آدم عاقل متاهل بیان و نظر بدن.
بچه جلقی های صابون به دست لطفا برن تو تایپک فیلم و عکس و صابونشون رو سوراخ کنن
شاید خیلی از نظر من خوشتون نیاد ولی من با خواندن متن فوق، شما را فردی بسیار خودخواه می بینم، شما تمایلی برای بودن و زندگی کردن با شوهرتون ندارید، از طرفی حداقل تعهدی هم که در ازدواج با وی دارید (از بعد جهانیش عرض می کنم کاری به اسلام ندارم) برقراری یه رابطه جنسی در حد نرماله (و رفع تکلیف) که اون را هم ازش مضایقه می کنید و عصبیش کردید، ولی فقط بدلیل اینکه اسمش باشه که شوهر دارید حاضر نیستید بهش بگید که نمیخواهیدش و متمایلید ازش جدا بشید، شما همین الان عملا از اون طلاق عاطفی گرفتید و بجای اینکه ازش بخواهید که بطور جدی در مورد طلاق فکر کنه فکر این هستید که دوست و آشنا و غریبه بگن شوهر دارید و اسمش در شناسنامه تون باشه، شما الان عملا دارید به روح و روان شوهرتون تجاوز می کنید، این از نظر من یه خود خواهی بزرگه، گرچه حدس می زنم که اگر بحث طلاق را هم مطرح کنید حداقل در چند ماه اول شوهرتون نپذیره، ولی بدونید این نپذیرفتن به این دلیله که به شما عادت کرده، اگر بفهمه جدی هستید و این رابطه راه به جایی نمی بره خواهد پذیرفت، البته شاید شوهرتون هم موافق این موضوع باشه که فقط اسمتون در شناسنامه هم باشه و عملا هر کس دنبال زندگی خودش باشه، اما حداقل به این شکل در حقش ظلمی نکردید، به چیزی که وجود نداره امیدوارش نکردید و یک انسان را در قفس سردرگمی نگه نداشتید.
In judging others, folks will work overtime for no pay
در داوری در مورد دیگران؛
عامه مردم، بی آنکه مزدی بگیرند؛
اضافه کاری می کنند ...!
ویرایش شده توسط: kiarash10000
ارسالها: 124
#193
Posted: 23 Mar 2020 10:59
Streetwalker
به نظرم اگر به این نتیجه رسیدی که جدا بشی پس انجامش بده
من دو مورد مثل شما دیدم که بخاطر شرایط بعد طلاق خیلی تعلل میکردن ، اما بعد از اینکه طلاق گرفتن اتفاقا شرایط بهتر شد.
متاسفانه چاره ای نیست ، همه آدما یکسری انتخاب های اشتباه و شکست دارن مثل رشته تحصیلی ، شغل ، محل زندگی ، سرمایه گذاری ، انتخاب دوست و ازدواج
اینکه این اشتباه یا شکست رو تمام زندگی دنبال خودمون بکشیم خودش اشتباه بعدی و شکست بزرگتره. باید با یک مدیریت قوی از اون شکست عیور کرد. اگر زنده ایم معنیش اینه که باید خوب زندگی کنیم.
قطعا هیچکس جای شما نیست و شرایط شما رو درک نکرده و نمیتونه بهترین راهکار مناسب برای شما رو پیشنهاد بده، هر کس از دید خودش میگه. اما اگر من بودم با یک مشاور در میون میزاشتم ، نه برای اینکه بتونم به زندگی مشترک ادامه بدم. برای اینکه اون مشاور با در نظر کرفتن شرایط من بتونه بهم بهترین راه کار ها رو برای مدیریت زندگیم بعد طلاق بهم ارائه بده. بعد از اون اقدام برای جدایی
صد در صد روزهای اوایل جدایی خیلی خیلی سخته ، هم برای از دست رفتن اون زندگی که حداقل شب روز بهش عادت کرده بودیم و هم برای تحمل دید و نگاه سنکین و غلط اطرافیان به یک خانم که از همسرش جدا شده. اما بعد از مدتی میتونی جوری شرایط رو مدیریت کنی که همه شما رو به عنوان یه خانم مستقل و متشخص نکاه کنن نه یک خانم مطلقه
به نظرم اینجوری هر دو شما این فرصت رو پیدا میکنید که بتونید زندگی موفق دیگری رو شروع کنید. البته منظورم این نیست که حتما بخواید دوباره ازدواج کنید.
همه ما یکبار به دنیا میایم و باید موفق زندگی کنیم. اگر از دستش بدیم بازنده ایم. باید برای موفق زندگی کردن تلاش کنیم و بجنگیم.
ویرایش شده توسط: electronictomy
ارسالها: 377
#194
Posted: 23 Mar 2020 11:33
متاسفانه حتی در یک رابطه غلط هم 50 درصد تصمیم گیری دست ماست و 50 درصد نیازمند همکاری طرف مقابل هستیم برای تمام کردن یک رابطه، اگر هم پای فرزندی وسط باشه که این درصد نسبت‌ها ش عوض میشه، گاها وقتی یکی از طرفین نتیجه می گیره که باید طلاق بگیره اون طرف مقابل بجای اینکه بگه اوکی رابطه ایی که به اینجا رسیده که همسرم الان دیگه به زبون میاره که باید جدا بشیم باید فاتحه اش رو خوند، به این فکر می کنه چطور دهن اون رو سرویس کنه و از این به بعد انتقام ازش بگیره و یه جور جنگ کینه توزانه رو می خواد آغاز کنه، به گونه ایی که هدفش من بعد اینه که، اگر می خوای طلاق بگیری اوکی مشکل نیست ولی من از نظر مالی و روحی بلایی به سرت میارم با اهرمهایی که دارم( برای مرد می تونه حق حضانت باشه و برای زن می تونه مهریه) که دیگه بعد از طلاق نتونی زندگی جدیدی رو شروع کنی. تو این حالت هست که خیلیا مجبورند که بمونن و بسازن چون روبروت آدم منصفی نیست و همسرت تو این حالت تبدیل میشه به خطرناکترین دشمن تو...
ای کاش که جای آرمیدن بودی
یا این ره دور را رسیدن بودی
ارسالها: 7190
#195
Posted: 23 Mar 2020 19:36
kiarash10000: حداقل تعهدی هم که در ازدواج با وی دارید (از بعد جهانیش عرض می کنم کاری به اسلام ندارم) برقراری یه رابطه جنسی در حد نرماله (و رفع تکلیف) که اون را هم ازش مضایقه می کنید و عصبیش کردید،
همه اینها درست.پس تکلیف تعهدات این آقا و خانوادش نسبت به من چیه؟ تعهد در برابر تعهدِ.وقتی من تو این زندگی آزار دیدم و خواسته ها و آرزوهام پامال شده و تعهداتی که بر عهده اونها بوده انجام نشده چرا من باید تعهداتم نسبت به اونها رو انجام بدم؟
kiarash10000: شاید شوهرتون هم موافق این موضوع باشه که فقط اسمتون در شناسنامه هم باشه و عملا هر کس دنبال زندگی خودش باشه،
من اینو میپسندم و مشکلی باش ندارم.اون هم میگه مشکلی ندارم اما داره روغ میگه...
kiarash10000: حدس می زنم که اگر بحث طلاق را هم مطرح کنید حداقل در چند ماه اول شوهرتون نپذیره،
از طلاق خیلی میترسه.حاضره این شرایط رو تحمل کنه اما صحبت طلاق نشه.
از نظرت خیلی متشکرم.لطفا ادامه بده.
💔تو زمستون داره چشمات...❤️🩹
ارسالها: 7190
#196
Posted: 23 Mar 2020 19:49
electronictomy
electronictomy: متاسفانه چاره ای نیست ، همه آدما یکسری انتخاب های اشتباه و شکست دارن مثل رشته تحصیلی ، شغل ، محل زندگی ، سرمایه گذاری ، انتخاب دوست و ازدواج
اینکه این اشتباه یا شکست رو تمام زندگی دنبال خودمون بکشیم خودش اشتباه بعدی و شکست بزرگتره. باید با یک مدیریت قوی از اون شکست عیور کرد. اگر زنده ایم معنیش اینه که باید خوب زندگی کنیم.
نظرت کاملا درسته.اما باید شجاعت برخورد با اشتباهاتمون رو داشته باشیم.فکر میکنم هنوز شجاعتش رو ندارم.
electronictomy: اما اگر من بودم با یک مشاور در میون میزاشتم ، نه برای اینکه بتونم به زندگی مشترک ادامه بدم. برای اینکه اون مشاور با در نظر کرفتن شرایط من بتونه بهم بهترین راه کار ها رو برای مدیریت زندگیم بعد طلاق بهم ارائه بده.
یه مدتی پیش مشاور میرفتیم.کمکی نکرد.حتی اوضاعمون بدتر شد چون حرفهایی که جلو مشاور میزدیم رو به رخ هم میکشیدیم و بعد با هم درگیر میشدیم.
از نظراتت متشکرم.لطفا ادامه بده
💔تو زمستون داره چشمات...❤️🩹
ارسالها: 7190
#197
Posted: 23 Mar 2020 19:54
Arman06
دقیقا ما الان درگیر یک نبرد بزرگیم.هیچ کدوم شجاعت تموم کردن یا گذشت کوتاه اومدنش رو نداریم.
لطفا ادامه بده
💔تو زمستون داره چشمات...❤️🩹
صفحه 20 از 27