ترس از جنس مخالف - صفحه 2

ارسالها: 7673

#11 Posted: 13 Apr 2012 13:37

ترس از جنس مخالف نیست بلکه یه نوع شرم به خاطر نوع تربیت مایه.

از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار
منو توو این حاله خودم بذارو برو دست بردار
از تو نه از خودم پرم تو این حال خوبم ترکم کن
دنیا خارم کرد دنیا قانعم کردم دنیا درکم کن

abidar

کاربر

ارسالها: 314

#12 Posted: 26 May 2012 17:56

من شخصا خیلی خجالت میکشم باجنس مخالف توی برخوردهای اول ارتباط برقرارکنم

nazaninjigar

کاربر

ارسالها: 59

#13 Posted: 6 Dec 2012 21:06

به نظر من ترس نمیشه بهش گفت اول خجالته و بعد بی اعتمادی است که به طرف مقابلت داری.

sorena100

کاربر

ارسالها: 104

#14 Posted: 6 Dec 2012 22:12

سلام...
یه راهنمایی بزرگ می خوام که شاید بهش اشاره شده باشه ولی محض احتیاط می پرسم:
من یه مدته که وقتی دوستام رو توی دانشگاه می بینم که همشون به نوعی با یکی هستن خیلی اعصابم خورد میشه... به خصوص که بعد از 4 ترم هنوز با کسی نیستم... وقتی هم که فکر می کنم می بینم توی اکیپ پسرایی که با هم هستیم میشه گفت از بقیه بانمک تر و جذاب تر و خوشپوش تر و پر کار تر و مد روز دنبال کن تر و با ادب تر و خوش هیکل تر(البته اگه ورزش کنم) و... هستم. ولی تا الان نتونستم با کسی از جنس مخالف به عنوان دوست دائم رابطه داشته باشم.

** بیشترین چیزی که اعصابم رو خورد می کنه اینه که می شنوم یارو میاد میگه امروز باید مخ این دختره رو بزنم... اصلا منطق و روش این کار رو نمی فهمم, هی فکر می کنم آخه چه طوری انقدر راحت همچین چیزی میگه؟ عین اینه که بره به دختره بگه "سلام, خسته نباشین! خب بریم!!!" تازه کسی رو که فقط تا امروز ظاهرش رو دیده و سلام علیک هم نداشتن!!! (اگه به این موضوع جوابی بدین که خیلی خیلی ممنون میشم)

حالا یه مدته که توی دانشگاه از یکی خوشم میاد و "فکر کنم" شرایط برای دوستی داشته باشه!!! (البته خب از خیلی ها خوشم میاد ولی دیگه با این وضع فکر کنم بهترین گزینه باشه!!!)
ضمنا با اینکه تا حالا به صورت کامل سکس هم نداشتم با کسی, ولی آدمی هم نیستم که دوستی رو فقط به خاطر سکس و این جور مسائل بخوام... یعنی خب حالا بگیم یه بار با هم خوابیدیم, دو بار خوابیدیم, 3 بار... ولی دیگه به عنوان دو تا انسان بالغ بالاخره در مورد مسائل دیگه هم می تونیم رابطه داشته باشیم خب!!!

الانم چند روزه برای خودم یه سناریو در آوردم که اگه یارو رو تنها پیدا کردم برم سلام کنم و با حالت شوخی و با نمک بازی (که بدش نیاد) بهش بگم اگه شرایط پیچیده نیست و جنابعالی مشکلی نداری و شخص دیگه ای در میون نیست و از این حرفا, می تونیم باهم دوست باشیم یا نه؟!!
حالا به نظر شما این می تونه روش درستی باشه؟ چون احتمالا ورودی امسال دانشگاه هستش و از اون طرف توی یه کلاس هم که نیستیم که بخوام جزوه بگیرم و این بحثا و دیدنمون تقریبا فقط به حیاط دانشگاه و راهرو خلاصه میشه که اونجا هم هیچوقت خلوت نیست و فقط هر وقت از اونجا رد می شیم چشمون توی چشم هم می افته که خب چش توی چش همه می افته!!!
اگه کسی توی این زمینه تجربه داشته تو رو خدا راهنمایی کنه که فکرم داغونه!!!

داداشم تو مرحله اول فقط نگاش کن سر کلاس .و وقتی فهمید داری نگاش میکنی آروم سرتو بر گردون طوری که بفهمه داری نگاش میکنی اینطوری تو ذهنش بهت فکر میکنه و دلیل رفتارتو بر رسی میکنه و تو این بررسی کردن یواش یواش بهت علاقه مند میشه .بعد ۲ هفته نگاه کردن بهش آروم لبخند بزن طوری که جلف نباشه یادت باشه دوستای دختر خیلی مهمن کاری کن دختر ازت مطمین شه که دوستای حسودش نتونن پشت سرت حرف بزنن و زیر آب زنی کنن .بعد این مراحل دو جلسه کلاسو بپیچون باز ذهن دختره درگیر تو میشه و احتمال ۹۰ درصد خودش میاد سراغت (من رو ۵ نفر آزمایش کردم ۴ نفر خودشون سر صحبتو باز کردن ) تو کلاس مودب باش و جلف نباش دخترا به آدم محکم همیشه پا میدن.سوالی داشتی بهم نامه بده خصوصی بهت بگم چیکار کنی

این کاربر به علت تخلف در قوانین انجمن بن شد
(سکسی بوی)