ارسالها: 517
#132
Posted: 9 Nov 2015 14:11
بامداد جان، خیلی ممنون از لطفت
اتفاقا یکی از مشکلایی که باز دیروز داشت باهام حرف میزد و بهم گفت، همینه.. اینکه اصلا جرات نمیکنه موضوع را با پدر یا مادرش مطرح کنه. رابطه ی صمیمی با مادرش داره، ولی بازم جرات نمیکنه. یه برادر دو قلو داره که به اونم حرفی نمیزنه. موضع روانشناس رو باهاش مطرح کردم، گفت روش نمیشه. دوستی دارم که روانشناس بالینی خونده، ازش براش وقت گرفتم تا بره و یه صحبتی بکنه. ولی از حرف زدنش کامل متوجه میشم که زیر چه فشار روحی زیادی هست.
یکی از وظایف ما مربی ها - حالا تو هر سطحی، چه پایه چه حرفه ای - غیر از اماده سازی بستر ورزش قهرمانی، اماده سازی بستر ورزش همگانی هست. وظیفه مون هست که اگه حتی کسی استعداد توی ورزش نداره، اون رو زده نکنیم و توی محیط ورزشی نگه ش داریم. حتی همین شاگردم هم وقتی توی محیط ورزشی هست دیگه فکر و خیال نمیکنه و همین قضیه کافیه برای انجام وظیفه ی من مربی.
واقعا امیدوارم بتونم کمکش کنم. راستش همه جور مشکل عاطفی و احساسی توی شاگرد هام دیده بودم، ولی تو این مورد واقعا بی تجربه بودم. درست میشه....
ممنون از راهنمایی تون
The Search for Freedom
درک کردن سخته، درک نشدن سخت تر