صفحه 13 از 72: « پیشین 1 ... 12 13 14 ... 71 72 پسین »

داستان هاي كوچولو

hhastii

کاربر

ارسالها: 2470

#121 Posted: 9 May 2011 19:08

مي گويند آلفرد هيچكاك، استاد بزرگ سينما و متخصص هنر ترساندن مردم، در حال رانندگي در جاده هاي سوئيس بود كه ناگهان از پنجره ماشين به بيرون اشاره كرد و گفت: "اين ترسناك ترين منظره ايست كه تا حالا ديده ام" و امتداد اشاره او، كشيشي بود كه دست بر شانه پسرك خردسالي نهاده بود و با او صحبت مي كرد. هيچكاك از پنجره ماشين به بيرون خم شد و فرياد زد: "فرار كن پسر جان! زندگي ات را نجات بده!".

چون مات توام
دگر چه بازم ...!!؟!

hhastii

کاربر

ارسالها: 2470

#122 Posted: 9 May 2011 19:08

زن: عزیزم… اگه من بمیرم تو چیکار می کنی؟
مرد: عزیزم! چرا این سوالو می پرسی؟ این سوال منو نگران می کنه!
زن: آیا دوباره ازدواج می کنی؟
مرد: البته که نه عزیزم!
زن: مگه دوست نداری متاهل باشی؟
مرد: معلومه که دوست دارم!
زن: پس چرا دوباره ازدواج نمی کنی؟
مرد: خیلی خب! ازدواج می کنم!
زن (با لحن رنجیده): پس ازدواج می کنی؟
مرد: بله!
زن (بعد از مدتی سکوت): آیا باهاش توی همین خونه زندگی می کنی؟
مرد: خب بله! فکر کنم همین کار رو بکنم!
زن (با ناراحتی): بهش اجازه میدی لباسهای منو بپوشه؟
مرد: اگه اینطور بخواد خب بله!
زن (با سردی): واقعا“؟ لابد عکسهای منو هم می کنی و عکسهای اونو به دیوار می زنی!
مرد: بله! این کار به نظرم کار درستی میاد!
زن (در حالی که این پا و اون پا می کنه): پس اینطور…
حتما“ بهش اجازه میدی با چوب گلف من هم بازی کنه!
مرد: البته که نه عزیزم! چون اون چپ دسته!!!

چون مات توام
دگر چه بازم ...!!؟!

alireza6311

کاربر

ارسالها: 1609

#123 Posted: 10 May 2011 09:36

دو دوست با پاي پياده از جاده اي در بيابان عبور ميکردند.بين راه سر موضوعي اختلاف پيدا کردند و به مشاجره پرداختند.يکي از آنها از سر خشم؛بر چهره ديگري سيلي زد. دوستي که سيلي خورده بود؛سخت آزرده شد ولي بدون آنکه چيزي بگويد،روي شنهاي بيابان نوشت((امروز بهترين دوست من بر چهره ام سيلي زد.))آن دو کنار يکديگر به راه خود ادامه دادند تا به يک آبادي رسيدند.تصميم گرفتند قدري آنجا بمانند و كنار برکه آب استراحت کنند.ناگهان شخصي که سيلي خورده بود؛لغزيد و در آب افتاد.نزديک بود غرق شود که دوستش به کمکش شتافت و او را نجات داد.بعد از آنکه از غرق شدن نجات يافت؛ير روي صخره اي سنگي اين جمله را حک کرد(امروز بهترين دوستم جان مرا نجات داد)) دوستش با تعجب پرسيد(بعد از آنکه من با سيلي ترا آزردم؛تو آن جمله را روي شنهاي بيابان نوشتي ولي حالا اين جمله را روي تخته سنگ نصب ميکني؟)) ديگري لبخند زد و گفت(وقتي کسي مارا آزار ميدهد؛بايد روي شنهاي صحرا بنويسيم تا بادهاي بخشش؛آن را پاک کنند ولي وقتي کسي محبتي در حق ما ميکند بايد آن را روي سنگ حک کنيم تا هيچ بادي نتواند آن را از يادها ببرد.))

hhastii

کاربر

ارسالها: 2470

#124 Posted: 11 May 2011 16:51

My mom only had one eye. I hated her… she was such an embarrassment
مادر من فقط يک چشم داشت. من از اون متنفر بودم … اون هميشه مايه خجالت من بود

She cooked for students & teachers to support the family
اون براي امرار معاش خانواده براي معلم ها و بچه مدرسه اي ها غذا مي پخت

There was this one day during elementary school where my mom came to say hello to meہہ
يک روز اون اومده بود دم در مدرسه که به من سلام کنه و منو با خود به خونه ببره

I was so embarrassed. How could she do this to me
خيلي خجالت کشيدم. آخه اون چطور تونست اين کار رو بامن بکنه ؟

I ignored her, threw her a hateful look and ran out
به روي خودم نياوردم، فقط با تنفر بهش يه نگاه کردم و فورا از اونجا دور شدم

The next day at school one of my classmates said, EEEE, your mom only has one eye
روز بعد يکي از همکلاسي ها منو مسخره کرد و گفت، هووو، مامان تو فقط يک چشم داره!

I wanted to bury myself. I also wanted my mom to just disappear
فقط دلم ميخواست يک جوري خودم رو گم و گور کنم.
کاش زمين دهن وا ميکرد و منو ، کاش مادرم يه جوري گم و گور ميشد

So I confronted her that day and said
If you’re only gonna make me a laughing stock, why don’t you just die
روز بعد بهش گفتم، اگه واقعا ميخواي منو شاد و خوشحال کني چرا نمي ميري ؟!!!

My mom did not respond
اون هيچ جوابي نداد….

I didn’t even stop to think for a second about what I had said, because I was full of anger
حتي يک لحظه هم راجع به حرفي که زدم فکر نکردم، چون خيلي عصباني بودم.

I was oblivious to her feelings
احساسات اون براي من هيچ اهميتي نداشت

I wanted out of that house, and have nothing to do with her
دلم ميخواست از اون خونه برم و ديگه هيچ کاري با اون نداشته باشم

So I studied real hard, got a chance to go to Singapore to study
سخت درس خوندم و موفق شدم براي ادامه تحصيل به سنگاپور برم

Then, I got married, I bought a house of my own, I had kids of my own
اونجا ازدواج کردم، واسه خودم خونه خريدم، زن و بچه و زندگي

I was happy with my life, my kids and the comforts
از زندگي، بچه ها و آسايشي که داشتم خوشحال بودم

Then one day, my mother came to visit me
تا اينکه يه روز مادرم اومد به ديدن من

She hadn’t seen me in years and she didn’t even meet her grandchildren
اون سالها منو نديده بود و همينطور نوه هاشو

When she stood by the door, my children laughed at her
and I yelled at her for coming over uninvited
وقتي ايستاده بود دم در، بچه ها به اون خنديدند
و من سرش داد کشيدم که چرا خودش رو دعوت کرده که بياد اينجا اونم بي خبر

I screamed at her, How dare you come to my house and scare my children
GET OUT OF HERE! NOW
سرش داد زدم، چطور جرات کردي بياي به خونه من و بچه ها رو بترسوني؟!
گم شو از اينجا! همين حالا

And to this, my mother quietly answered, Oh, I’m so sorry.
I may have gotten the wrong address, and she disappeared out of sight
اون به آرامي جواب داد، اوه خيلي معذرت ميخوام.
مثل اينکه آدرس رو عوضي اومدم، و بعد فورا رفت و از نظر ناپديد شد

One day, a letter regarding a school reunion came to my house in Singapore
يک روز، يک دعوت نامه اومد در خونه من در سنگاپور
براي شرکت در جشن تجديد ديدار دانش آموزان مدرسه

So I lied to my wife that I was going on a business trip
ولي من به همسرم به دروغ گفتم که به يک سفر کاري ميرم

After the reunion, I went to the old shack just out of curiosity
بعد از مراسم، رفتم به اون کلبه قديمي خودمون البته فقط از روي کنجکاوي

My neighbors said that she is died
همسايه ها گفتن که اون مرده

I did not shed a single tear
ولي من حتي يک قطره اشک هم نريختم

They handed me a letter that she had wanted me to have
اونا يک نامه به من دادند که اون ازشون خواسته بود که به من بدن

My dearest son, I think of you all the time
I’m sorry that I came to Singapore and scared your children
اي عزيزترين پسر من، من هميشه به فکر تو بوده ام.
منو ببخش که به خونت تو سنگاپور اومدم و بچه ها تو ترسوندم

I was so glad when I heard you were coming for the reunion
خيلي خوشحال شدم وقتي شنيدم داري مياي اينجا

But I may not be able to even get out of bed to see you
ولي من ممکنه که نتونم از جام بلند شم که بيام تو رو ببينم

I’m sorry that I was a constant embarrassment to you when you were growing up
وقتي داشتي بزرگ ميشدي از اينکه دائم باعث خجالت تو شدم خيلي متاسفم

You see … when you were very little, you got into an accident, and lost your eye
آخه ميدوني … وقتي تو خيلي کوچيک بودي، تو يه تصادف، يک چشمت رو از دست دادي

As a mother, I couldn’t stand watching you having to grow up with one eye
به عنوان يک مادر، نمي تونستم تحمل کنم و ببينم که تو داري بزرگ ميشي با يک چشم

So I gave you mine
بنابراين چشم خودم رو دادم به تو

I was so proud of my son who was seeing a whole new world for me in my place with that eye
براي من اقتخار بود که پسرم ميتونست با اون چشم به جاي من دنياي جديد رو بطور کامل ببينه

With my love to you
با همه عشق و علاقه من به تو

Your’s Mother
مادرت

چون مات توام
دگر چه بازم ...!!؟!

alireza6311

کاربر

ارسالها: 1609

#125 Posted: 12 May 2011 06:13

وقتی معلم انشاء موضوع انشاء جلسه بعد رو روی تخته ی سیاه مینویسه ، همهمه ای توی کلاس بپا میشه ، جمله این بود :

میخواهید در آینده چکاره شوید؟

اون موقع خیلی دوست داشتم مهندس یا دکتر بشم ، آخه جامعه فقط از اینها بهم خوب میگفت ...اما شنیده بودم خیلی سختن و با خودم گفتم : اگه الان بگم دکتر یا مهندس و بعدها نتونم که خیلی بد میشه ...

جلسه ی بعد که شد هر کسی یه شغلی رو توی دفتر انشای خودش نوشته بود و می خوند تا اینکه نوبت من شد و خوندم : بنام خدا...

خانم معلم گفت آفرین دخترم ، این درسته ، هیچ کس نمیدونه در آینده چه اتفاقی می افته و از توانایی های آینده ی خودش بی خبره ...مثلا من میخواستم پزشک اطفال بشم اما معلم شدم...

حرف آخر‌:

همیشه فکر آینده باشین اما توی حال زندگی کنین.

javad_f

کاربر

ارسالها: 1615

#126 Posted: 17 May 2011 06:56

ﻓﺮﻫﺎﺩ ﻭ ﻫﻮﺷﻨﮓ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻳﮏ ﺁﺳﺎﻳﺸﮕﺎﻩ ﺭﻭﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ.ﻳﮑﺮﻭﺯ ﻫﻤﻴﻨﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﻗﺪﻡ ﻣﻰ ﺯﺩﻧﺪ ﻓﺮﻫﺎﺩ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﻴﻖ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﺁﺏ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺖ. ﻫﻮﺷﻨﮓ ﻓﻮﺭﺍً ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﭘﺮﻳﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻒ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﻫﺎﺩ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﮐﺸﻴﺪ. ﻭﻗﺘﻰ ﺩﮐﺘﺮ ﺁﺳﺎﻳﺸﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻪ ﻫﻮﺷﻨﮓ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪ،ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺳﺎﻳﺸﮕﺎﻩ ﻣﺮﺧﺺ ﮐﻨﺪ. ﻫﻮﺷﻨﮓ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﻳﮏ ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺏ ﻭ ﻳﮏ ﺧﺒﺮ ﺑﺪ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺩﺍﺭﻡ. ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺏ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﺁﺳﺎﻳﺸﮕﺎﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﺮﻭﻯ،ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺎ ﭘﺮﻳﺪﻥ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﻭ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩﻥ ﺟﺎﻥ ﻳﮏ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ،ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻋﻘﻼﻧﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺑﺤﺮﺍﻧﻬﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻯ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭﺳﻴﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺗﻮ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻭ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺩﺭ ﺗﻮﺳﺖ.ﻭ ﺍﻣﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﺪ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻥ ﻧﺠﺎﺗﺶ ﺩﺍﺩﻯ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮐﻤﺮ ﺑﻨﺪ ﺣﻮﻟﺔ ﺣﻤﺎﻣﺶ ﺩﺍﺭ ﺯﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﺒﺮ ﺷﺪﻳﻢ ﺍﻭ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﻫﻮﺷﻨﮓ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻗﺖ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎﻯ ﺩﮐﺘﺮ ﮔﻮﺵ ﻣﻰ ﮐﺮﺩ ﮔﻔﺖ:ﺍﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺭ ﻧﺰﺩ.ﻣﻦ ﺁﻭﻳﺰﻭﻧﺶ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺧﺸﮏ ﺑﺸﻪ... .....................ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﮐﻰ ﻣﻰ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﺮﻡ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﻮﻥ؟

تنهایی بد است ،
اما بد تر از آن اینست
که بخواهی تنهاییت را با آدم های مجازی پر کنی
آدم هایی که بود و نبودشان
به روشن یا خاموش بودن یک چراغ بستگی دارد

hhastii

کاربر

ارسالها: 2470

#127 Posted: 17 May 2011 08:23

کشيشي در اتوبوس نشسته بود که يک ولگرد مست و لايعقل سوار شد و کنار او نشست. مردک روزنامه اي باز کرد و مشغول خواندن شد و بعد از مدتي هم از کشيش پرسيد: “پدر روحاني! روماتيسم از چي ايجاد مي شود؟”
کشيش هم موعظه را شروع کرد و گفت: “روماتيسم حاصل مستي و ميگساري و بي بند و باري است.”
مردک با حالت منفعل دوباره سرش گرم روزنامه خودش شد.
بعد کشيش از او پرسيد تو حالا چند وقت است که روماتيسم داري؟
مردک گفت من روماتيسم ندارم.
اين جا نوشته است پاپ اعظم دچار روماتيسم بدي است!

چون مات توام
دگر چه بازم ...!!؟!

alireza6311

کاربر

ارسالها: 1609

#128 Posted: 17 May 2011 09:17

نامه ای برای خدا....

یک روز کارمند پستی که به نامه هایی که آدرس نامعلوم دارند رسیدگی می کرد، متوجه نا مه ای شد که روی پاکت آن با خطی لرزان نوشته شده بود نامه ای به خدا . با خودش فکر کرد بهتر است نامه را باز کرده و بخواند. در نامه این طور نوشته شده بود خدای عزیزم بیوه زنی 83 ساله هستم که زندگی ام با حقوق نا چیز باز نشستگی می گذرد. دیروز یک نفر کیف مرا که صد دلار در آن بود دزدید. این تمام پولی بود که تا پایان ماه باید خرج می کردم. یکشنبه هفته دیگر عید است و من دو نفر از دوستانم را برای شام دعوت کرده ام. اما بدون آن پول چیزی نمی توانم بخرم . ? هیچ کس را هم ندارم تا از او پول قرض بگیرم. تو ای خدای مهربان تنها امید من هستی به من کمک کن. کارمند اداره پست خیلی تحت تاثیر قرار گرفت و نامه را به سایر همکارانش نشان داد. نتیجه این شد که همه آنها جیب خود را جستجو کردند و هر کدام چند دلاری روی میز گذاشتند. در پایان 96 دلار جمع شد و برای پیرزن فرستادند. همه کارمندان اداره پست از اینکه توانسته بودند کار خوبی انجام دهند خوشحال بودند.
عید به پایان رسیدو چند روزی از این ماجرا گذشت. تا این که نامه دیگری از آن پیرزن به اداره پست رسید که روی آن نوشته شده بود نامه ای به خدا. همه کارمندان جمع شدند تا نامه را باز کرده و بخوانند. مضمون نامه چنین بود خدای عزیزم. چگونه می توانم از کاری که برایم انجام دادی تشکر کنم. با لطف تو توانستم شامی عالی برای دوستانم مهیا کرده و روز خوبی را با هم بگذرانیم. من به آنها گفتم که چه هدیه خوبی برایم ? فرستادی البته چهار دلار آن کم بود که مطمئنم کارمندان اداره پست آن را برداشته اند...

javad_f

کاربر

ارسالها: 1615

#129 Posted: 17 May 2011 12:14

ﭘﻨﺞ ﺁﺩﻣﺨﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﯾﺲ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺷﺮﮐﺖ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮﯼ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ ﺷﺪﻧﺪ. <<<<<< <<<<<<ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺧﻮﺷﺎﻣﺪﮔﻮﯾﯽ ﺭﺋﯿﺲ ﺷﺮﮐﺖ ﮔﻔﺖ:ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻪ ﺟﺰﻭ ﺗﯿﻢ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﯿﺪ.ﺷﻤﺎ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺣﻘﻮﻕ <<<< <<<<<<ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﻪ ﻏﺬﺍﺧﻮﺭﯼ ﺷﺮﮐﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﻫﺮ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻏﺬﺍ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﯿﺪ << <<<<<<ﺑﺨﻮﺭﯾﺪ.ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﻨﯿﺪ. <<<<<< <<<<<<ﺁﺩﻣﺨﻮﺍﺭﻫﺎ ﻗﻮﻝ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﭼﻬﺎﺭ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪ ﺭﺋﯿﺲ << <<<<<<ﺷﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺮ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ.ﻣﻦ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺷﻤﺎ << <<<<<<ﺭﺍﺿﯽ ﻫﺴﺘﻢ.ﺍﻣّﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﭼﯽ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ <<<<< <<<<<<ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ <<<<<<ﺁﺩﻣﺨﻮﺍﺭﻫﺎ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺑﯽ ﺍﻃﻼﻋﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ. <<<<<<ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﺋﯿﺲ ﺷﺮﮐﺖ ﺭﻓﺖ،ﺭﻫﺒﺮ ﺁﺩﻣﺨﻮﺍﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﺑﻘﯿﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﮐﺪﻭﻡ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻧﺎﺩﻭﻧﺎ <<<<< <<<<<<ﺍﻭﻥ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﭼﯽ ﺭﻭ ﺧﻮﺭﺩﻩ؟ <<<<<<ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺨﻮﺍﺭﻫﺎ ﺑﺎ ﺍﮐﺮﺍﻩ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺁﻭﺭﺩ.ﺭﻫﺒﺮ ﺁﺩﻣﺨﻮﺍﺭﻫﺎ ﮔﻔﺖ:ﺍﯼ ﺍﺣﻤﻖ!ﻃﯽ << <<<<<<ﺍﯾﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﺎ ﻣﺪﯾﺮﺍﻥ، ﻣﺴﺌﻮﻻﻥ ﻭ ﻣﺪﯾﺮﺍﻥ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﯾﻢ ﻭ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﭼﯿﺰﯼ <<<<<<ﻧﻔﻬﻤﯿﺪ ﻭ ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﺍﻭﻥ ﺁﻗﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﯼ ﻭ ﺭﺋﯿﺲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ! <<<<<<ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻟﻄﻔﺎً ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﺨﻮﺭﯾﺪ! <<<<<

javad_f

کاربر

ارسالها: 1615

#130 Posted: 17 May 2011 14:22

ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﻴﺴﮑﻮﻳﺖ
ﺳﻮﺧﺘﻪ
<
<ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩﻡ،ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻋﻼﻗﻪ
ﺩﺍﺷﺖ ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﻏﺬﺍﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺭﺍ
ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺐ ﻫﻢ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮐﻨﺪ.ﯾﮏ ﺷﺐ ﺭﺍ
ﺧﻮﺏ ﯾﺎﺩﻡ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﭘﺲ ﺍﺯ
ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻥ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺳﺨﺖ ﻭ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺩﺭ
ﺳﺮ ﮐﺎﺭ،ﺷﺎﻡ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ
ﺗﻬﯿﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ.ﺁﻥ ﺷﺐ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ
ﺯﯾﺎﺩﯼ،ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﺸﻘﺎﺏ ﺷﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﺨﻢ
ﻣﺮﻍ،ﺳﻮﺳﯿﺲ ﻭ ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺖ ﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ
ﺳﻮﺧﺘﻪ،ﺟﻠﻮﯼ ﭘﺪﺭﻡ ﮔﺬﺍﺷﺖ.ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯽ
ﺁﯾﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺪﻡ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺁﯾﺎ ﺍﻭ ﻫﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ
ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺘﻬﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ!
<ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ،ﻫﻤﻪ ﯼ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﭘﺪﺭﻡ
ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﻃﺮﻑ ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺖ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺮﺩ،ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺑﻪ
ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺯﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻡ ﺩﺭ
ﻣﺪﺭﺳﻪ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﻮﺩ.ﺧﺎﻃﺮﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ
ﺁﻥ ﺷﺐ ﭼﻪ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺑﻪ ﭘﺪﺭﻡ ﺩﺍﺩﻡ،ﺍﻣﺎ
ﮐﺎﻣﻼً ﯾﺎﺩﻡ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ
ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﺮﻩ ﻭ ﮊﻟﻪ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ
ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺘﻬﺎﯼ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﻣﺎﻟﯿﺪ ﻭ ﻟﻘﻤﻪ
ﻟﻘﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ.
<ﯾﺎﺩﻡ ﻫﺴﺖ ﺁﻥ ﺷﺐ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻣﯿﺰ
ﻏﺬﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻡ،ﺷﻨﯿﺪﻡ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﺎﺑﺖ
ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺖ ﻫﺎ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﻡ ﻋﺬﺭ
ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ
<ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺟﻮﺍﺏ ﭘﺪﺭﻡ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ
ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ:ﺍﻭﻩ ﻋﺰﯾﺰﻡ،ﻣﻦ
ﻋﺎﺷﻖ ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺘﻬﺎﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮﺷﺘﻪ
ﻫﺴﺘﻢ.
<ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺐ،ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻢ ﺑﺎﺑﺎﻡ
ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺐ ﺑﺨﯿﺮ ﺑﺒﻮﺳﻢ،ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ
ﮐﻪ ﺁﯾﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ
ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺘﻬﺎﺵ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
<ﺍﻭ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ
ﮔﻔﺖ:ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﻭﺯ ﺳﺨﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺳﺮﮐﺎﺭ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺑﻌﻼﻭﻩ،ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺖ ﮐﻤﯽ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻫﺮﮔﺰ
ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﮐﺸﺪ!
<
<ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻤﻠﻮ ﺍﺯ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﻧﺎﻗﺺ...ﻭ
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﮐﻢ ﻭ
ﮐﺎﺳﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
<ﺧﻮﺩ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮﺍﺭﺩ،ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ
ﻧﯿﺴﺘﻢ،ﻣﺜﻼً ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ،
ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺗﻮﻟﺪ ﻭ ﺳﺎﻟﮕﺮﺩﻫﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ
ﻣﯽ ﮐﻨﻢ.
<ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﺣﻞ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ
ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺳﺎﻟﻢ،ﻣﺪﺍﻭﻡ ﻭ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭ:
<ﺩﺭﮎ ﻭ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﻋﯿﺐ ﻫﺎﯼ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ–
ﻭ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺑﺎ
ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ–ﺍﺳﺖ
<ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﻋﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺏ،
ﺑﺪ،ﻭ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﯾﺮﯼ ﻭ
ﺑﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﮐﻪ
ﺩﺭ ﺁﻥ،ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺖ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﻬﺮ ﻭ
ﺩﻟﺨﻮﺭﯼ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.
<ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺭﺍﺑﻄﻪ
ﺍﯼ ﺗﻌﻤﯿﻢ ﺩﺍﺩ.ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ،ﺗﻔﺎﻫﻢ،ﺍﺳﺎﺱ
ﻫﺮ ﺭﻭﺍﺑﻄﯽ ﺍﺳﺖ،
<ﻫﺮ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮ ﯾﺎ ﻭﺍﻟﺪﯾﻦ،
ﻓﺮﺯﻧﺪ ﯾﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ،ﺧﻮﺍﻫﺮ ﯾﺎ ﺩﻭﺳﺘﯽ!
<ﮐﻠﯿﺪ ﺩﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﺩﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺟﯿﺐ ﮐﺴﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﮕﺬﺍﺭﯾﺪ-ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﯿﺶ
ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯾﺪ.
<ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ،ﻟﻄﻔﺎً ﯾﮏ ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ
ﺑﺪﻫﯿﺪ،ﻭ ﺁﺭﻩ،ﺣﺘﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﮐﻪ
ﺣﺘﻤﺎً ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺏ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ!.!.!.!.

صفحه 13 از 72: « پیشین 1 ... 12 13 14 ... 71 72 پسین »

خاطرات و داستان های ادبی /

داستان هاي كوچولو

این تاپیک بسته شده. شما نمیتوانید چیزی در اینجا ارسال نمائید.

↑ بالا