ارسالها: 1615
#151
Posted: 22 May 2011 13:44
ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﻭﺯﯾﺮ ﺧﻮﺩ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪ
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ
ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ.ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﻭﺿﻊ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﮐﺸﻮﺭ
ﺭﻭ ﺑﻪ ﻭﺧﺎﻣﺖ ﮔﺬﺍﺷﺖ.ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ
ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﻧﺎﺭﺍﺿﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ
ﻫﺮﮐﺎﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﺐ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﻮﺩ،
ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ.ﻟﺬﺍ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﻭﺯﯾﺮ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﯿﺎﻭﺭﻧﺪ.ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻭﺯﯾﺮ ﺩﺭ
ﻣﺤﻀﺮ ﺍﻭ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ﮔﻔﺖ:ﻣﺪﺗﯽ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺭﻭﯼ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ،
ﺍﮔﺮ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯽ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺟﻠﺐ ﮐﻨﯽ
ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﻡ.ﻭﺯﯾﺮ
ﮔﻔﺖ...:
ﻣﻦ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺟﺮﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ،
ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ
ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﯿﺪ.ﺷﺎﻩ ﮔﻔﺖ:ﻧﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ
ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻭﺍﺭﺩ
ﺷﻮﯼ.ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ؟
ﻭﺯﯾﺮ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻫﺪﻑ ﺳﺮﮐﻮﺏ
ﮐﺮﺩﻥ ﻧﺪﺍﺭﻡ.ﺷﺎﻩ ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ
ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﻭﺯﯾﺮﺵ ﺩﺍﺩ.ﺷﺐ
ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﺯﯾﺮ ﺑﻪﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ
ﻟﺒﺎﺱ ﻣﺒﺪﻝ ﺩﺯﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﻪﻫﺮ
ﮐﺪﺍﻡ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ
ﺑﺮﻭﻧﺪﻭﺍﺯ ﻫﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﭼﯿﺰﯼﺑﺪﺯﺩﻧﺪ ﺑﻪ
ﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺁﻥ ﭼﯿﺰ ﻧﻪﺯﯾﺎﺩ ﺑﯽ ﺍﺭﺯﺵ
ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺯﯾﺎﺩ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ
ﺿﺮﺭ ﭼﻨﺪﺍﻧﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﺸﻮﺩﻭﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ
ﮐﺎﻏﺬﯼ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺩﺭ ﻫﺮ
ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪﺩﺯﺩﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﻏﺬ ﺭﺍ
ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﯿﺪ.ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ
ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ:ﻫﺪﻑﻣﺎﺗﺼﺎﺣﺐ ﻗﺼﺮ
ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﯼ ﻭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ
ﺍﺳﺖ.ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻧﯿﺰ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺩﺳﺘﻮﺭﻭﺯﯾﺮ
ﻋﻤﻞ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﻣﺮﺩﻡ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺁﻥ
ﮐﺎﻏﺬﺩﻭﺭ ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ.
ﻧﻔﺮ ﺍﻭﻝ ﮔﻔﺖ:ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪﺩﺭ
ﺯﻣﺎﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻭﻗﺖ ﺑﺎ ﻭﺧﺎﻣﺖ
ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺭﻭﺑﻪ ﺭﻭ ﺷﺪﯾﻢ،ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ
ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺩﺯﺩﯼ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻣﺎ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻧﻤﯽ
ﮐﻨﺪ..ﺍﯾﻦ ﺩﺯﺩﺍﻥ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺗﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ
ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪﺍﻣﻮﺍﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺪﺯﺩﻧﺪ،ﻭﺍﯼ ﺑﻪ
ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﺑﻨﺪ.ﻧﻔﺮ
ﺩﻭﻡ ﻧﯿﺰ ﮔﻔﺖ:ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ،ﻗﺪﺭ ﺍﯾﻦ
ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻧﻤﻮﺩ
ﺗﺎ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﯾﻦ ﺩﺯﺩﺍﻥ ﻣﺼﻮﻥ ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ.ﻭ
ﻫﻤﻪ ﺣﺮﻑﻫﺎﯼ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺗﺎﯾﯿﺪ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺍﺯ
ﺷﺎﻩ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪ.
تنهایی بد است ،
اما بد تر از آن اینست
که بخواهی تنهاییت را با آدم های مجازی پر کنی
آدم هایی که بود و نبودشان
به روشن یا خاموش بودن یک چراغ بستگی دارد
ارسالها: 1615
#152
Posted: 22 May 2011 13:54
ﺩﻭ ﮔﺪﺍ ﺩﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﺭﻡ
ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ.ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ
ﺻﻠﯿﺒﯽ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﺍﻭﻭﺩ.ﻣﺮﺩﻡ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﮐﻪ
ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺩ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻧﮕﺎﻩ
ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﮐﻼﻩ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ
ﭘﺸﺖ ﺻﻠﯿﺐ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﭘﻮﻝ ﻣﯽ.
ﮐﺸﯿﺸﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎ ﺭﺩ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻣﺪﺗﯽ
ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﮔﺪﺍﯾﯽ
ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺻﻠﯿﺐ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﭘﻮﻝ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ
ﻭ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﻪ ﮔﺪﺍﯼ ﭘﺸﺖ ﺳﺘﺎﺭﻩ
ﺩﺍﻭﻭﺩ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ.ﺭﻓﺖ ﺟﻠﻮ ﻭ
ﮔﻔﺖ.... :
»ﺭﻓﯿﻖ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﻣﻦ،ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ؟
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﯾﮏ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﺎﺗﻮﻟﯿﮏ ﻫﺴﺖ،ﺗﺎﺯﻩ
ﻣﺮﮐﺰ ﻣﺬﻫﺐ ﮐﺎﺗﻮﻟﯿﮏ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ.ﭘﺲ
ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺟﻠﻮ ﺧﻮﺩ
ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ﭘﻮﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﻨﺪ،ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ
ﮐﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﺸﺴﺘﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﮔﺪﺍﯾﯽ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﺧﻮﺩ ﺻﻠﯿﺐ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻟﺠﺒﺎﺯﯼ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ
ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﻭ ﭘﻮﻝ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ«.
ﮔﺪﺍﯼ ﭘﺸﺖ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﺍﻭﻭﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻨﯿﺪﻥ
ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﮐﺸﯿﺶ ﺭﻭ ﺑﻪ ﮔﺪﺍﯼ ﭘﺸﺖ
ﺻﻠﯿﺐ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ» :ﻫﯽ"ﻣﻮﺷﻪ"
ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﮐﯽ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ
ﮔﻠﺪﺷﺘﯿﻦ*ﺑﺎﺯﺍﺭﯾﺎﺑﯽ ﯾﺎﺩ ﺑﺪﻩ؟«
*ﮔﻠﺪﺷﺘﯿﻦ ﯾﮏ ﺍﺳﻢ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﻣﻌﺮﻭﻑ
ﯾﻬﻮﺩﯼ ﺍﺳﺖ
تنهایی بد است ،
اما بد تر از آن اینست
که بخواهی تنهاییت را با آدم های مجازی پر کنی
آدم هایی که بود و نبودشان
به روشن یا خاموش بودن یک چراغ بستگی دارد
ارسالها: 1615
#153
Posted: 22 May 2011 13:57
ﺭﻭﺯﯼ،ﺳﻨﮓ ﺗﺮﺍﺷﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ
ﻧﺎﺭﺍﺿﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺣﻘﺎﺭﺕ ﻣﯽ
ﮐﺮﺩ،ﺍﺯ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﯽ ﺭﺩ ﻣﯽ
ﺷﺪ.ﺩﺭ ﺑﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺠﻠﻞ،ﺑﺎﻍ ﻭ
ﻧﻮﮐﺮﺍﻥ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩ
ﻏﺒﻄﻪ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ.... :
ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻥ ﭼﻘﺪﺭ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ!ﻭ
ﺁﺭﺯﻭ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻥ
ﺑﺎﺷﺪ.ﺩﺭ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ،ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺍﻭ
ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺟﺎﻩ ﻭ ﺟﻼﻝ ﺷﺪ!ﺗﺎ
ﻣﺪﺕ ﻫﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ
ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ.ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ
ﺣﺎﮐﻢ ﺷﻬﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻋﺒﻮﺭ ﮐﺮﺩ،ﺍﻭ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ
ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺣﺎﮐﻢ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ
ﺣﺘﯽ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﺎﻥ.
ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ:ﮐﺎﺵ ﻣﻦ ﻫﻢ
ﯾﮏ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﻮﺩﻡ،ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻗﻮﯼ
ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ!ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ،ﺍﻭ ﺗﺒﺪﯾﻞ
ﺑﻪ ﺣﺎﮐﻢ ﻣﻘﺘﺪﺭ ﺷﻬﺮ ﺷﺪ.ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ
ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ،ﻣﺮﺩﻡ
ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺗﻌﻈﯿﻢ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﺍﺣﺴﺎﺱ
ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺁﺯﺍﺭﺩ ﻭ
ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﭼﻘﺪﺭ
ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺗﺒﺪﯾﻞ
ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﯿﺮﻭ ﺳﻌﯽ
ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺘﺎﺑﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻡ ﮐﻨﺪ.
ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﺍﺑﺮﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺳﯿﺎﻩ ﺁﻣﺪ ﻭ
ﺟﻠﻮﯼ ﺗﺎﺑﺶ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ.ﭘﺲ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ
ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﺍﺑﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ
ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ
ﺍﺑﺮﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﺪ.ﮐﻤﯽ
ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﺩﯼ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ
ﻃﺮﻑ ﻭ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﻫﻞ ﺩﺍﺩ.ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ
ﺁﺭﺯﻭ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﺩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ
ﺷﺪ.ﻭﻟﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺻﺨﺮﻩ
ﺳﻨﮕﯽ ﺭﺳﯿﺪ،ﺩﯾﮕﺮ ﻗﺪﺭﺕ ﺗﮑﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ
ﺻﺨﺮﻩ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ.ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ
ﻗﻮﯼ ﺗﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ،ﺻﺨﺮﻩ ﺳﻨﮕﯽ
ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻋﻈﯿﻢ
ﺷﺪ.ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻏﺮﻭﺭ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ
ﺑﻮﺩ،ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺷﻨﯿﺪ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ
ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺧـُﺮﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ
ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺳﻨﮓ ﺗﺮﺍﺷﯽ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ
ﺑﺎ ﭼﮑﺶ ﻭ ﻗﻠﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺍﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ!
تنهایی بد است ،
اما بد تر از آن اینست
که بخواهی تنهاییت را با آدم های مجازی پر کنی
آدم هایی که بود و نبودشان
به روشن یا خاموش بودن یک چراغ بستگی دارد
ارسالها: 1615
#154
Posted: 23 May 2011 04:42
داستانی کوتاه
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﺷﯿﻮﺍﻧﺎ ﻣﺮﺩ ﺗﺎﺟﺮﯼ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﻭﺭﺷﮑﺴﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺮﺍﯼ
ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮﯼ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﯾﮏ ﻣﻮﺿﻮﻉ
ﺗﺠﺎﺭﯼ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻭﺭ ﺑﻮﺩ.ﺷﯿﻮﺍﻧﺎ ﺍﺯ
ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺗﺎﺟﺮ ﺭﺍ
ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺁﻭﺭﻧﺪ.ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺑﻪ
ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﮔﻔﺖ:ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﯾﮏ ﺗﺎﺟﺮ
ﻭﺭﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ
ﻣﺸﻮﺭﺗﺶ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮐﺮﺩ.ﺷﯿﻮﺍﻧﺎ ﭘﺎﺳﺦ
ﺩﺍﺩ.....:
ﺷﮑﺴﺖ ﯾﮏ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﺳﺖ.ﯾﮏ ﺷﺨﺺ
ﻧﯿﺴﺖ!ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺩﺭ
ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺍﯼ
ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ،ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻗﺪﻡ
ﺟﻠﻮﺗﺮﺍﺳﺖ.ﺍﻭ ﺭﻭﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻭﺿﻮﺡ ﻟﻤﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺎﺭﻫﺎﯼ
ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ.ﺍﻭ
ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ
ﺳﯿﺎﻫﭽﺎﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﻣﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ.ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﻣﯽ
ﺷﻮﺩ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﯾﺎﺩ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ!
ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ
ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﯿﺪﮐﻪ ﺍﻭ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﭼﯿﺰ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ
ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻣﻨﺘﻘﻞ
ﮐﻨﺪ.ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ
ﻫﺮﮔﺰ ﻧﮕﻮﺋﯿﺪ ﺍﻭ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ
ﺍﺳﺖ!ﺑﻠﮑﻪ ﺑﮕﻮﺋﯿﺪ ﺍﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻮﻓﻖ
ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
تنهایی بد است ،
اما بد تر از آن اینست
که بخواهی تنهاییت را با آدم های مجازی پر کنی
آدم هایی که بود و نبودشان
به روشن یا خاموش بودن یک چراغ بستگی دارد
ارسالها: 1615
#156
Posted: 23 May 2011 08:32
ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﯾﮏ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯ ﺩﺭ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﻮﻝ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﺍ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻗﺮﺽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ،
ﭘﺲ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ.
ﮐﺸﺎﻭﺭﺯ ﺩﺧﺘﺮ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ
ﻫﺎ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ.
ﻭﻗﺘﯽ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻃﻤﻌﮑﺎﺭ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ
ﮐﺸﺎﻭﺭﺯ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﭘﻮﻝ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺲ
ﺑﺪﻫﺪ،ﭘﯿﺸﻬﺎﺩ ﯾﮏ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﺪ ﺑﺪﻫﯽ
ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ،ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺍﺯ ﺷﻨﯿﺪﻥ
ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﺑﻪ ﻭﺣﺸﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ
ﮐﻼﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺣﺴﻦ ﻧﯿﺖ ﺧﻮﺩ
ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺑﺪﻫﺪ ﮔﻔﺖ... :
ﺍﺻﻼ ﯾﮏ ﮐﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ،ﻣﻦ ﯾﮏ
ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﺳﻔﯿﺪ ﻭ ﯾﮏ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﺳﯿﺎﻩ
ﺩﺭ ﮐﯿﺴﻪ ﺍﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﻡ،ﺩﺧﺘﺮ ﺗﻮ
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺭﺍ
ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ.ﺍﮔﺮ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﺳﯿﺎﻩ ﺭﺍ
ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﻦ ﺑﺸﻮﺩ ﻭ
ﺑﺪﻫﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ
ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﺳﻔﯿﺪ ﺭﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﻻﺯﻡ
ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺪﻫﯽ
ﻧﯿﺰ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ،ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﺣﺎﺿﺮ
ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﻧﺸﻮﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺪﺭ ﺑﻪ
ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﺮﻭﺩ.
ﺍﯾﻦ ﮔﻔﺖ ﻭ ﮔﻮ ﺩﺭ ﺟﻠﻮﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯ
ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﺁﻧﺠﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ
ﺑﻮﺩ.ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﯿﻦ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺧﻢ ﺷﺪ ﻭ
ﺩﻭ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ.ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻪ
ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﯿﺰﺑﯿﻨﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﺍﻭ
ﺩﻭ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﺳﯿﺎﻩ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ
ﺩﺍﺧﻞ ﮐﯿﺴﻪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ.ﻭﻟﯽ ﭼﯿﺰﯼ
ﻧﮕﻔﺖ!
ﺳﭙﺲ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﯿﺴﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ.
ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﮐﯿﺴﻪ
ﺑﺮﺩ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﺭﺍ
ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻧﺎﺷﯽ ﺑﺎﺯﯼ،
ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﺸﻮﺩ،
ﻭﺍﻧﻤﻮﺩ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﻟﻐﺰﯾﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ
ﺯﻣﯿﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ.ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ
ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻏﯿﺮ
ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮﺩ.
ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﮔﻔﺖ:ﺁﻩ
ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻦ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﭼﻠﻔﺘﯽ ﻫﺴﺘﻢ!
ﺍﻣﺎ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ.ﺍﮔﺮ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﺍﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ
ﺩﺍﺧﻞ ﮐﯿﺴﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﺑﯿﺎﻭﺭﯾﻢ ﻣﻌﻠﻮﻡ
ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ
ﺍﻓﺘﺎﺩ ﭼﻪ ﺭﻧﮕﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ....
ﻭ ﭼﻮﻥ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﯿﺴﻪ ﺑﻮﺩ
ﺳﯿﺎﻩ ﺑﻮﺩ،ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﺒﻖ ﻗﺮﺍﺭ،ﺁﻥ
ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ.ﺁﻥ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻫﻢ
ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺣﯿﻠﻪ ﮔﺮﯼ ﺧﻮﺩ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ
ﮐﻨﺪ ﻭ ﺷﺮﻃﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ
ﺍﺟﺒﺎﺭ ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﻧﯿﺰ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﮐﺮﺩ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺣﯿﺮﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
تنهایی بد است ،
اما بد تر از آن اینست
که بخواهی تنهاییت را با آدم های مجازی پر کنی
آدم هایی که بود و نبودشان
به روشن یا خاموش بودن یک چراغ بستگی دارد
ارسالها: 1615
#157
Posted: 23 May 2011 08:43
ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻫﯿﭻ
ﻧﮕﻔﺖ.
ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺳﺮﺍﻏﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ
ﺧﺪﺍ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﯽ
ﮔﻔﺖ" :ﻣﯽ ﺁﯾﺪ،ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻮﺷﯽ
ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻏﺼﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﺩ ﻭ
ﯾﮕﺎﻧﻪ ﻗﻠﺒﯽ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ
ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﻨﺠﺸﮏ
ﺭﻭﯼ ﺷﺎﺧﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺖ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﺸﺴﺖ.
"ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﺶ
ﺩﻭﺧﺘﻨﺪ،ﮔﻨﺠﺸﮏ ﻫﯿﭻ ﻧﮕﻔﺖ ﻭ ﺧﺪﺍ
ﻟﺐ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮔﺸﻮﺩ:
"ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺳﯿﻨﻪ
ﺗﻮﺳﺖ.
"ﮔﻨﺠﺸﮏ ﮔﻔﺖ:
"ﻻﻧﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ،ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ
ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﭘﻨﺎﻩ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ
ﺍﻡ.ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﯽ.ﺍﯾﻦ
ﺗﻮﻓﺎﻥ ﺑﯽ ﻣﻮﻗﻊ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ؟ ﭼﻪ ﻣﯽ
ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﺍﺯ ﻻﻧﻪ ﻣﺤﻘﺮﻡ ﮐﺠﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ
ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺑﻐﻀﯽ ﺭﺍﻩ ﺑﺮ
ﮐﻼﻣﺶ ﺑﺴﺖ.
ﺳﮑﻮﺗﯽ ﺩﺭ ﻋﺮﺵ ﻃﻨﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﺷﺪ.
ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ.
ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺖ:
"ﻣﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻻﻧﻪ ﺍﺕ ﺑﻮﺩ.ﺧﻮﺍﺏ
ﺑﻮﺩﯼ.ﺑﺎﺩ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﻻﻧﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﻭﺍﮊﮔﻮﻥ
ﮐﻨﺪ.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺍﺯ ﮐﻤﯿﻦ ﻣﺎﺭ ﭘﺮ ﮔﺸﻮﺩﯼ.
"ﮔﻨﺠﺸﮏ ﺧﯿﺮﻩ ﺩﺭ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﺧﺪﺍ ﻣﺎﻧﺪﻩ
ﺑﻮﺩ.
ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺖ" :ﻭ ﭼﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﻼﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﻭﺍﺳﻄﻪ ﻣﺤﺒﺘﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﻭﺭ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺗﻮ
ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﺍﻡ ﺑﺮ ﺧﺎﺳﺘﯽ" .
ﺍﺷﮏ ﺩﺭ ﺩﯾﺪﮔﺎﻥ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﻧﺎﮔﺎﻩ ﭼﯿﺰﯼ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﺶ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺖ.
ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﻣﻠﮑﻮﺕ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ
ﭘﺮ ﮐﺮﺩ.
تنهایی بد است ،
اما بد تر از آن اینست
که بخواهی تنهاییت را با آدم های مجازی پر کنی
آدم هایی که بود و نبودشان
به روشن یا خاموش بودن یک چراغ بستگی دارد
ارسالها: 1615
#158
Posted: 23 May 2011 08:45
هیزم شکن
ﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻨﯽ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻗﻄﻊ ﮐﺮﺩﻥ ﯾﻪ
ﺷﺎﺧﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﺎﻻﯼ ﺭﻭﺩﺧﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩ،
ﺗﺒﺮﺵ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺗﻮ ﺭﻭﺩﺧﻮﻧﻪ.
ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻮﺩ،ﯾﻪ
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺍﺯﺵ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭼﺮﺍ ﮔﺮﯾﻪ
ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟
ﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦ ﮔﻔﺖ:ﺗﺒﺮﻡ ﺗﻮﯼ ﺭﻭﺩﺧﻮﻧﻪ
ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ.
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺗﺒﺮ ﻃﻼﯾﯽ ﺑﺮﮔﺸﺖ
ﻭ ﺍﺯ ﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪ":ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺗﺒﺮ
ﺗﻮﺳﺖ؟"
ﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ" :ﻧﻪ"
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ...
ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺁﺏ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺗﺒﺮ ﻧﻘﺮﻩ
ﺍﯼ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺗﺒﺮ
ﺗﻮﺳﺖ؟
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ،ﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ" :ﻧﻪ."
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺁﺏ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ
ﺑﺎﺭ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺗﺒﺮ ﺁﻫﻨﯽ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺁﯾﺎ
ﺍﯾﻦ ﺗﺒﺮ ﺗﻮﺳﺖ؟
ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ:ﺁﺭﻩ.
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻣﺮﺩ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺷﺪ ﻭ
ﻫﺮ ﺳﻪ ﺗﺒﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭﺩﺍﺩ ﻭ ﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦ
ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺷﺪ.
ﺭﻭﺯﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺍﺷﺖ
ﺑﺎ ﺯﻧﺶ ﮐﻨﺎﺭ ﺭﻭﺩﺧﻮﻧﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ
ﺯﻧﺶ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺗﻮﯼ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ.ﻫﯿﺰﻡ
ﺷﮑﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ
ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ
ﮐﻨﯽ؟ ﺍﻭﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪ،ﺯﻧﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺗﻮﯼ ﺁﺏ.
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺭﻓﺖ ﺯﯾﺮ ﺁﺏ ﻭ ﺑﺎ ﺟﻨﯿﻔﺮ ﻟﻮﭘﺰ
ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺯﻧﺖ ﺍﯾﻨﻪ؟ ﻫﯿﺰﻡ
ﺷﮑﻦ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﺩ:ﺁﺭﻩ!
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪ" .ﺗﻮ ﺗﻘﻠﺐ ﮐﺮﺩﯼ،
ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻣﺮﺩﯾﻪ"
ﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ:ﺍﻭﻩ،ﻓﺮﺷﺘﻪ
ﻣﻦ ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ.ﺳﻮﺀ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺷﺪﻩ.ﻣﯽ
ﺩﻭﻧﯽ،ﺍﮔﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﯿﻔﺮ ﻟﻮﭘﺰ"ﻧﻪ"ﻣﯽ
ﮔﻔﺘﻢ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﺑﺎ ﮐﺎﺗﺮﯾﻦ ﺯﺗﺎﺟﻮﻧﺰ
ﻣﯽ ﺍﻭﻣﺪﯼ.ﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﮔﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﺗﺮﯾﻦ
ﺯﺗﺎﺟﻮﻧﺰ"ﻧﻪ"ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ،ﺗﻮ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ
ﺑﺎ ﺯﻥ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯽ ﺍﻭﻣﺪﯼ ﻭ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﯽ
ﮔﻔﺘﻢ ﺁﺭﻩ.ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺳﻪ ﺗﺎ ﺭﻭ ﺑﻪ
ﻣﻦ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﯼ.ﺍﻣﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪ،ﻣﻦ ﯾﻪ ﺁﺩﻡ
ﻓﻘﯿﺮﻡ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﺳﻪ ﺗﺎ ﺯﻥ ﺭﻭ
ﻧﺪﺍﺭﻡ،ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ
ﮔﻔﺘﻢ ﺁﺭﻩ.
تنهایی بد است ،
اما بد تر از آن اینست
که بخواهی تنهاییت را با آدم های مجازی پر کنی
آدم هایی که بود و نبودشان
به روشن یا خاموش بودن یک چراغ بستگی دارد
ارسالها: 1615
#159
Posted: 23 May 2011 08:51
ﺷﮕﺮﺩ ﭘﺴﺮﮎ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﺎﺩﺭ ﺷﺎﻩ
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﺩﺭ ﺷﺎﻩ ﺍﻓﺸﺎﺭ ﻋﺰﻡ ﺗﺴﺨﯿﺮ
ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺭﺍ
ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﮑﺘﺐ ﻣﯽﺭﻓﺖ.ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ:
ﭘﺴﺮ ﺟﺎﻥ ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﯽ؟
ﻗﺮﺁﻥ.
-ﺍﺯ ﮐﺠﺎﯼ ﻗﺮﺁﻥ؟
-ﺍﻧﺎ ﻓﺘﺤﻨﺎ....
ﻧﺎﺩﺭ ﺍﺯ ﭘﺎﺳﺦ ﺍﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﺮﺳﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺁﯾﻪ ﻓﺘﺢ ﻓﺎﻝ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺯﺩ.
ﺳﭙﺲ ﯾﮏ ﺳﮑﻪ ﺯﺭ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺩﺍﺩ ﺍﻣﺎ ﭘﺴﺮ
ﺍﺯ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺁﻥ ﺍﺑﺎﮐﺮﺩ.
ﻧﺎﺩﺭ ﮔﻔﺖ:ﭼﺮ ﺍ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﯼ؟
ﮔﻔﺖ:ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺗﻮ
ﺍﯾﻦ ﭘﻮﻝ ﺭﺍ ﺩﺯﺩﯾﺪﻩ ﺍﯼ.
ﻧﺎﺩﺭ ﮔﻔﺖ:ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮ ﻧﺎﺩﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ:ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ.
ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ:ﻧﺎﺩﺭ ﻣﺮﺩﯼ ﺳﺨﺎﻭﺗﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﻮﻝ ﻣﯽﺩﺍﺩ ﯾﮏ ﺳﮑﻪ
ﻧﻤﯽﺩﺍﺩ.ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯽﺩﺍﺩ.
ﺣﺮﻑ ﺍﻭ ﺑﺮ ﺩﻝ ﻧﺎﺩﺭ ﻧﺸﺴﺖ.ﯾﮏ ﻣﺸﺖ
ﭘﻮﻝ ﺯﺭ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻭ ﺭﯾﺨﺖ.
ﺍﺯ ﻗﻀﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ
ﺁﻥ ﺳﻔﺮ ﺑﺮ ﺣﺮﯾﻒ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺎﻩ
ﮔﻮﺭﮐﺎﻧﯽ ﭘﯿﺮﻭﺯ ﺷﺪ
تنهایی بد است ،
اما بد تر از آن اینست
که بخواهی تنهاییت را با آدم های مجازی پر کنی
آدم هایی که بود و نبودشان
به روشن یا خاموش بودن یک چراغ بستگی دارد